BladeRunner1992

Ένα κόμικ από τον Νορβηγό σχεδιαστή Jason, με χρώματα από τον Hubert. Αρχικά κυκλοφόρησε στα γαλλικά από τις εκδόσεις Carabas το 2004, ενώ έναν χρόνο αργότερα, το 2005, κυκλοφόρησε στα αγγλικά από τις εκδόσεις Fantagraphics, όπως όλα του τα έργα. Αυτές τις μέρες έκατσα και έψαξα για διάφορα σημαντικά και ενδιαφέροντα έργα Ευρωπαίων σχεδιαστών/σεναριογράφων και αυτά του Jason μου τράβηξαν ιδιαίτερα την προσοχή. Διάβασα περιλήψεις των ιστοριών του, είδα τα σχέδια, έριξα μια προσεκτική ματιά σε διάφορες κριτικές των έργων του, και είπα ότι καλά θα έκανα να διαβάσω κάποιο κόμικ του. Αυτό βρήκα σχετικά φθηνά σήμερα (φθηνό γενικά, αλλά μάλλον ακριβό για το μέγεθός του), με αυτό είπα να έρθω για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του. Ε, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να κάνω καλύτερη αρχή. Το κόμικ ανήκει γενικά και αόριστα στο είδος των κλασικών αστυνομικών νουάρ, ένα είδος που με εξιτάρει αφάνταστα. Όμως θα έλεγα ότι ο Jason δεν ήθελε να γράψει απλά μια νουάρ ιστορία με στοιχεία των ταινιών του Χίτσκοκ και μυθιστορημάτων μεγάλων συγγραφέων του είδους, αλλά κάτι παραπάνω, κάτι με κοινωνιολογικές και... υπαρξιακές προεκτάσεις. Έτσι μου φάνηκε δηλαδή, με βάση αυτά που έζησε και τράβηξε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας. Όσον αφορά την ιστορία, δεν θέλω να πω κάτι, γιατί όσα λιγότερα ξέρει κανείς, τόσο το καλύτερο. Είναι απλή μεν, αλλά τόσο μα τόσο εθιστική και εξαιρετικά δοσμένη, που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το (δυνατό) τέλος. Επίσης το σχέδιο είναι μινιμαλιστικό και αρκετά ιδιαίτερο, σίγουρα δεν είναι για όλα τα γούστα. Εδώ που τα λέμε, ούτε ο τρόπος αφήγησης και γραφής ίσως να μην είναι για όλα τα γούστα, με τους λίγους και τους απλώς απαραίτητους διαλόγους. Με μια πρώτη ματιά, ίσως να είναι ένα κόμικ που δεν θα ενθουσιάσει και πολλούς. Ούτε εγώ ενθουσιάστηκα ακριβώς όταν το έπιασα στα χέρια μου, ένιωσα όμως ότι θα διάβαζα κάτι το διαφορετικό. Και για έναν περίεργο λόγο, να που τελικά το κόμικ με ξετρέλανε. Να είναι η όλη ιστορία και η παράξενη ατμόσφαιρά της; Να είναι το μινιμαλιστικό σχέδιο και ο τρόπος αφήγησης; Μάλλον όλα αυτά μαζί, θα έλεγα. Χάρη σ'αυτό το κόμικ έβαλα τον Jason στην λίστα με τους σχεδιαστές/συγγραφείς που θα εντρυφήσω για τα καλά στο έργο τους στο άμεσο μέλλον. Βέβαια, σε σχέση με άλλους, θα μου κοστίσει κάτι παραπάνω, αλλά χαλάλι του... 9/10

Ναι, την ξεφύλλισα την ελληνική έκδοση σήμερα και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με την έγχρωμη με το σκληρό εξώφυλλο, των εκδόσεων NBM, την οποία και τσίμπησα τον Μάιο από το Public με 8,96€...

Σημερινή σοδειά... 1. Jigounov/Renard - Alpha #1-4 (εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ). 14,40€ και τα τέσσερα τεύχη. Τι υπέροχο σχέδιο είναι αυτό; 2. Lynd Ward - Άγρια περιπλάνηση (εκδόσεις Δαίμων του Τυπογραφείου). 2,97€ 3. Frans Masereel - Το πάθος ενός ανθρώπου (εκδόσεις Δαίμων του Τυπογραφείου). 1,11€ 4. Frans Masereel - The City (εκδόσεις Dover). 6,29€ 5. Jason - Why Are You Doing This? (εκδόσεις Fantagraphics). 11,47€

Το κόμικ κυκλοφόρησε πριν κάτι μέρες στα ελληνικά, από τις εκδόσεις "Δαίμων του τυπογραφείου", σε ασπρόμαυρη έκδοση. Το πήρε το μάτι μου στην Πολιτεία.

Vol. 1: Κάπου ανάμεσα στις σκιές Το Μπλάκσαντ ήταν ένα κόμικ που ήθελα πολύ να διαβάσω, αλλά πάντα κάτι άλλο μου τράβαγε την προσοχή και έτσι η ανάγνωση του πήγαινε συνεχώς από αναβολή σε αναβολή. Μέχρι που σήμερα το πήρα απόφαση, έστρωσα τον πισινό μου κάτω, και διάβασα τον πρώτο τόμο. Ήμουν σίγουρος ότι θα μου αρέσει, μιας και είμαι φανατικός των αστυνομικών νουάρ ιστοριών (βλέπε Τσάντλερ, Χάμετ, Μακντόναλντ, Τόμσον, Ελρόι κ.α.), και οι αγαπητοί δημιουργοί του δεν με άφησαν παραπονεμένο. Τουναντίον, το "Κάπου ανάμεσα στις σκιές" μου άρεσε πολύ. Εντάξει, η ιστορία δεν λέει και πολλά πράγματα από άποψη μυστηρίου και ανατροπών (τουλάχιστον στους έμπειρους αναγνώστες παρόμοιων βιβλίων/κόμικς), θα έλεγα ότι είναι αρχετυπική για το είδος, με τα κλασικά και αναμενόμενα κλισέ. Σίγουρα, πάντως, κρατάει το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, προσφέρει δράση, σασπένς και μια κάποια αγωνία. Το βασικότερο προσόν του πρώτου αυτού τόμου, όμως, είναι το σχέδιο: Απλά φανταστικό. Από τα διάφορα σκηνικά και τις σκηνές δράσης, μέχρι τους χαρακτήρες, το σχέδιο είναι άπαικτο. Και ο χρωματισμός είναι ο πλέον κατάλληλος και ταιριαστός, δίνει μια φοβερή νουάρ ατμόσφαιρα στην όλη ιστορία. Επίσης δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι οι διάφοροι πρωταγωνιστές είναι ανθρωπόμορφα ζώα, με την επιλογή να είναι η πλέον κατάλληλη με βάση τον χαρακτήρα και την θέση τους στην κοινωνία. Και, τέλος, όπως συνήθως γίνεται με τους πρωταγωνιστές ιδιωτικούς ντετέκτιβ στα βιβλία που έχω διαβάσει, δέθηκα ιδιαίτερα με τον Μπλάκσαντ - ταίριαξαν τα χνώτα μας, που λένε. Τον δεύτερο τόμο, με τον τίτλο "Αρκτικό έθνος", θα τον διαβάσω σε λίγες μέρες. 9/10

Το μάνγκα αυτό το αγόρασα με δυο ευρώ πριν από αρκετό καιρό και μέχρι σήμερα έπιανε σκόνη σε μια κούτα με κόμικς, αλλά αποφάσισα να το διαβάσω επιτέλους (αφού το ξεσκόνισα, βέβαια), για να δω προς τι η όλη φασαρία. Εντάξει, σίγουρα είναι ένα πολύ παράξενο και περίεργο μάνγκα, μπορεί να πει κανείς και αρκετά άρρωστο. Ξέρω ότι πολλοί Ιάπωνες δημιουργοί (από σκηνοθέτες μέχρι συγγραφείς) έχουν κάποιες λασκαρισμένες βίδες, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν αρκετά νοσηρά και ιδιαίτερα έργα (ταινίες, μυθιστορήματα και κόμικς). Πάντως δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα ή ότι νιώθω "βρώμικος", με την ανάγνωσή του. Η ιστορία είναι αρκετά νοσηρή και περίεργη, κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον κάνει να αναρωτιέται τι άλλο αρρωστημένο θα διαβάσει παρακάτω. Το σχέδιο επίσης σε μπάζει για τα καλά στον κλειστοφοβικό και ανατριχιαστικό κόσμο της ιστορίας, είναι σίγουρα αρκετά καλό. Εννοείται πως η όλη ατμόσφαιρα είναι κάργα αρρωστημένη και νοσηρή, όπως και κάπως υποβλητική. Τώρα, όμως, έχω ένα μεγαλούτσικο παράπονο από την έκδοση του Κέδρου, μιας και υπήρξε ένα μπέρδεμα με τις σελίδες σε ένα (αρκετά κρίσιμο) σημείο της πλοκής, με αποτέλεσμα αρχικά να χάσω τον μπούσουλα. Μετά κατάλαβα τι παίχτηκε και διάβασα αυτές τις σελίδες με την σωστή σειρά, αλλά όσο να'ναι μου την "έσπασε" λίγο. Τέλος πάντων, "καλά" πέρασα, αλλά δεν ενθουσιάστηκα κιόλας. 7/10

Το "Ντυράνγκο: Οι σκύλοι πεθαίνουν το χειμώνα" ήταν ένα από τα σπάνια κόμικς στα ελληνικά που ήθελα πολύ να διαβάσω, γιατί δηλώνω λάτρης των γουέστερν (από κόμικ και μυθιστορήματα μέχρι ταινίες και τηλεοπτικές σειρές) και είχα ακούσει τόσα καλά λόγια για το συγκεκριμένο. Όμως είχα χάσει κάθε ελπίδα εύρεσής του, μέχρι που πήρα χαμπάρι ότι υπάρχει ανεβασμένο στο φόρουμ. Αφού ευχαριστήσω τον Killmath που το ανέβασε, θα ευχαριστήσω τον δημιουργό του κόμικ, που μου προσέφερε μια τόσο δυνατή και ψυχαγωγική ιστορία, με όλα τα καλούδια που (οφείλει να) έχει ένα καλό σπαγκέτι γουέστερν. Να φανταστείτε, είναι περισσότερο Κορμπούτσι παρά Λεόνε. Εδώ που τα λέμε, το όλο σκηνικό θυμίζει έντονα την ταινία "Ο εκδικητής του διαβόλου" (aka "Il Grande Silenzio", 1968) και μερικοί χαρακτήρες πρέπει να είναι βγαλμένοι από την ταινία (π.χ. ένας από τους κακούς της ιστορίας είναι φτυστός ο Κλάους Κίνσκι!). Την ταινία δεν την έχω δει, όμως ανήκει στην ταινιοθήκη μου και ψάχνω την κατάλληλη στιγμή για να την απολαύσω, επιτέλους! Όμως... ξέφυγα κάπως, εδώ μιλάμε για το κόμικ: Είναι πολύ καλό. Εντάξει, η ιστορία είναι μάλλον απλή και δεν κρύβει πολλές εκπλήξεις, όμως είναι γεμάτη δράση, βία και ένταση. Το κόμικ είναι βίαιο, ευχαριστιέσαι πιστολίδι και ποταπούς εγκληματίες. Ο συγγραφέας δεν ωραιοποιεί τις καταστάσεις, δεν φοβάται να κάνει κακό και σε καλούς ανθρώπους. Και ο πρωταγωνιστής, ο Ντυράνγκο, περνάει μέσα από μια Κόλαση, δεν είναι άτρωτος. Τώρα, όσον αφορά το σχέδιο, είναι και το πλέον δυνατό "χαρτί" του κόμικ. Είναι πραγματικά φοβερό, ακριβώς του γούστου μου. Τα όλα σκηνικά είναι τόσο ρεαλιστικά και ωραία, από τα κτίρια, τους δρόμους, τα δέντρα, το χιόνι και τον ουρανό, μέχρι τους χαρακτήρες και τις διάφορες σκηνές δράσης. Μεταφέρθηκα με ευκολία στο παγωμένο περιβάλλον της ιστορίας, ανάμεσα στο όλο κυνηγητό και το πιστολίδι. Και τα χρώματα είναι πάρα πολύ καλά, φτιάχνουν μια ατμόσφαιρα αντάξια ενός καλού σπαγκέτι γουέστερν. Δεν θα βάλω πέντε αστεράκια, γιατί η πλοκή δεν με εντυπωσίασε κιόλας, όμως κακά τα ψέματα αξίζει δυο και τρεις αναγνώσεις, αν λατρεύετε τα γουέστερν. Υ.Γ. Σε περίπτωση που κατά τύχη το πετύχω στο μέλλον σε κάνα παλαιοβιβλιοπωλείο/κομιξάδικο, φυσικά και θα το αγοράσω (αν είναι σε λογική τιμή, βέβαια). Όσο να'ναι, άλλο να διαβάζεις ένα κόμικ σε έντυπη μορφή και άλλο στην οθόνη του υπολογιστή. 8.5/10

Ήταν ένα κόμικ που γλυκοκοίταζα καιρό τώρα, αλλά πάντα κάτι άλλο τύχαινε να έχει προτεραιότητα. Όμως το πέτυχα με επτάμισι ευρώ στο ΦantastiCon 2017 και αυτή την φορά δεν γινόταν να μην το πάρω. Για την ακρίβεια, δεν το πήρα απλά, αλλά το άρπαξα, μόλις είδα την τιμή. Και, φυσικά, το ξεκίνησα άμεσα, ενώ πριν από λίγα λεπτά το τελείωσα (με ένα μεγαλούτσικο διάλειμμα ελέω Εθνικής ομάδας). Λοιπόν, έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος, τόσο από την ιστορία, όσο και από το σχέδιο. Η πλοκή αυτή καθαυτή δεν κρύβει και πολλές πρωτοτυπίες και σίγουρα δεν εκπλήσσει ιδιαίτερα τους έμπειρους αναγνώστες του είδους, όμως κρατάει το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, ενώ είναι γεμάτη με δράση και φοβερές σκηνές. Επίσης δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς τις έμμεσες αναφορές και... μπηχτές, στα κακώς κείμενα της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής σκηνής. Πολλά γεγονότα του κόμικ θύμισαν γεγονότα από την πραγματικότητα, ενώ οι κακοί της υπόθεσης έχουν πολλές ομοιότητες με αληθινά πρόσωπα. Από κει και πέρα, το σχέδιο είναι πάρα πολύ καλό, καθαρό και αρκετά λεπτομερές, με πολλά μεγάλα καρέ για μεγαλύτερη απόλαυση των οφθαλμών του αναγνώστη και φοβερά χρώματα. Είναι ένα κόμικ που συνδυάζει με απολαυστικό και άκρως ψυχαγωγικό τρόπο την κλασική αστυνομική ιστορία, την κατασκοπευτική περιπέτεια, την φαντασία, την επιστημονική φαντασία (λέγε με Steampunk) και την νουάρ ατμόσφαιρα. Η έκδοση της Jemma Press τρομερή και αναμφίβολα στολίδι για την βιβλιοθήκη κάθε λάτρη των κόμικς. Μελλοντικά σίγουρα θα διαβάσω και τους επόμενους τόμους της σειράς. 8.5/10

Μαζί με πολλά βιβλία, τσίμπησα από το ΦantastiCon 2017 και το Grandville του Bryan Talbot (εκδόσεις Jemma Press), με 7,50€. Σούπερ τιμή, ε;

Μετά το "Η σκιά πέρα από τον χρόνο" που διάβασα πριν περίπου δυο εβδομάδες, αυτό είναι το δεύτερο κόμικ του Ι. Ν. Τζ. Κάλμπαρντ που βασίζεται σε ιστορία του μεγάλου και τρανού Χ. Φ. Λάβκραφτ, το οποίο είχα την τύχη να απολαύσω. Το καταπληκτικό και απίστευτα ατμοσφαιρικό και ανατριχιαστικό ομότιτλο μυθιστόρημα, το διάβασα τον Ιούλιο του 2014. Θυμάμαι ότι ήταν μια πραγματικά μοναδική και ιδιαίτερη αναγνωστική εμπειρία, με όλες αυτές τις τρομερές περιγραφές των παγωμένων ερήμων της Ανταρκτικής, αλλά και των διαφόρων φοβερών ανακαλύψεων πέρα από κάθε λογική, που είχαν την... ατυχία να κάνουν οι πρωταγωνιστές εξερευνητές της ιστορίας. Θεωρώ ότι ο Κάλμπαρντ έκανε και εδώ αρκετά ικανοποιητική δουλειά, μεταφέροντας έως ένα βαθμό την ζοφερή ατμόσφαιρα και το δέος που προσφέρει η ιστορία του Λάβκραφτ. Φυσικά άλλη δύναμη έχουν οι εξαιρετικές περιγραφές του Λάβκραφτ (που, βέβαια, ως ένα σημείο μπορεί να κουράσουν τον αναγνώστη, μιας και περιγράφει με λεπτομέρεια και παραστατικότητα σχεδόν τα πάντα), και άλλη δύναμη έχει το συγκεκριμένο σκίτσο του Κάλμπαρντ, που μπορεί να μην ταιριάζει και με όλα τα γούστα. Πάντως πολλά ήταν τα καρέ που μ'έκαναν να τα χαζέψω λίγη ώρα παραπάνω, ενώ και τα χρώματα μου άρεσαν πάρα πολύ. Η ροή της ιστορίας είναι στρωτή και κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος, δεν υπάρχουν κοιλιές και βαρετά σημεία, κατά την γνώμη μου η μεταφορά αυτή κρίνεται ως πολύ καλή. Όμως, προτείνω πρώτα να διαβάσετε το ομότιτλο μυθιστόρημα -το οποίο θα σας προσφέρει ανατριχίλες και θα σας ταξιδέψει στον χρόνο και τον χώρο- και μετά να διαβάσετε το κόμικ. Βέβαια, και το αντίθετο να γίνει, δεν πειράζει, απλά αυτό: Διαβάστε το βιβλίο! 8.5/10

Από την σελίδα των εκδόσεων Οξύ στο Facebook: ------------------------------------------ Αντλώντας πληροφορίες από το isbn.nlg.gr: Έχουμε να κάνουμε με μια έκδοση 17χ24, 336 σελίδων, με αρχική τιμή τα 17,90€. Δεν βλέπω την ώρα...

Από τις 5 έως τις 15 Οκτωβρίου θα μπορεί να βρει κανείς τους δέκα τόμους της σειράς που έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Anubis, σε δυο πακέτα (τόμοι 1-5 και τόμοι 6-10) στην τιμή των 19,90€ το πακέτο. Δηλαδή μπορεί να πάρει κανείς και τους δέκα τόμους με 39,80€. Είτε με παραγγελία από το site των εκδόσεων Anubis, είτε με αγορά από το βιβλιοπωλείο τους. Επειδή λόγω της τιμής ψήθηκα άγρια, μπορεί να μου κανείς αν θα είμαι εντάξει διαβάζοντας για αρχή μόνο τους 10 τόμους; Θέλω να πω, μένουν πολλά... ανοικτά μέτωπα για την συνέχεια; Θα μείνω ξεκρέμαστος αν δεν συνεχίσω και στους επόμενους τόμους; Μου φαίνεται πολύ καλή σειρά και θα ήθελα να βυθιστώ στον κόσμο της...

Ω, εμένα μου αρέσουν αυτά τα στριπάκια! Ίσως λόγω της όλης ατμόσφαιρας του μπαρ; Της κυνικότητας; Ποιος ξέρει... Σίγουρα θα το τιμήσω το κόμικ!

Δεν κρατήθηκα και τσίμπησα σήμερα το From Hell, των Alan Moore και Eddie Campbell (εκδόσεις Knockabout). 28€ μου κόστισε αλλά χαλάλι. Στο μεταξύ περιμένω και σούπερ παραγγελία από τα Public, αλλά αν δεν σιγουρευτώ ότι θα βρεθούν τελικά τα κόμικς (μια βδομάδα περιμένω!), δεν υπάρχει λόγος να τα αναφέρω εδώ. Όταν βρεθούν όμως, θα κάνω ένα ολόκληρο πανηγυρικό ποστ

Μπα, η συλλογή διηγημάτων "Γκιακ" έχει διαβαστεί από πολύ κόσμο (μεγάλη έκπληξη για νέο Έλληνα συγγραφέα, να ξέρετε...). Μόνο στο Goodreads έχει πάνω από 800 αξιολογήσεις και νομίζω ότι πρόσφατα κυκλοφόρησε και η 26η χιλιάδα. By the way, φοβερό και ιδιαίτερο βιβλίο. Και, να σας πω την αλήθεια, είναι και ένας από τους κυριότερους λόγους που θα τσιμπήσω τον Μπλε Κομήτη (μαζί με τον Διαλυνά βέβαια).

Τον περσινό Σεπτέμβριο πέτυχα σε άριστη κατάσταση σε παλαιοβιβλιοπωλείο τον ωραίο αυτό τόμο και τον τσίμπησα δίχως δεύτερη σκέψη. Πέντε ευρώ για ένα κόμικ τόσων πολλών σελίδων; Για την ακρίβεια: Πέντε ευρώ για ένα τόσο ωραία σχεδιασμένο Γουέστερν (είμαι φαν του είδους) τόσων πολλών σελίδων; Φυσικά και με τα διπλάσια χρήματα θα ένιωθα και πάλι ευχαριστημένος με το απόκτημά μου, αλλά λέμε τώρα... Λοιπόν, αυτή δεν είναι η πρώτη επαφή με τον Τεξ Γουίλερ, τον τρομερό Ρέιντζερ από το Τέξας. Έχω διαβάσει αρκετές (έγχρωμες) ιστορίες του, χάρη στο σούπερ περιοδικό "Μίστερ Νο και οι... άλλοι". Όλες, λίγο έως πολύ, με είχαν αφήσει ευχαριστημένο, αλλά και... πεινασμένο, γιατί ήθελα περισσότερα. Και να που τώρα χόρτασα (και με το παραπάνω!) μια κλασική ιστορία Γουέστερν, στα χνάρια των καλύτερων σπαγγέτι. Δράση, βία, υπερβολές, φοβερά σκηνικά, μαυρίλα και σαπίλα, τι άλλο θέλει κανείς; Ο Τεξ Γουίλερ, μετά από ένα κοπιαστικό ταξίδι, φτάνει στην φάρμα των Κόλτερ, φίλων από το παρελθόν. Όμως θα βρει την φάρμα να φλέγεται και τους Κόλτερ (μπαμπάς, μαμά, κόρη) άγρια δολοφονημένους. Ο Τεξ αντιλαμβάνεται ότι μια συμμορία εγκληματιών είναι υπεύθυνη για τούτη τη σφαγή και όχι άγριοι Ινδιάνοι, όπως έδειχναν τα ψεύτικα ίχνη που άφησαν επίτηδες πίσω τους οι εγκληματίες για να μπερδέψουν τις Αρχές. Ο Τεξ ορκίζεται να πάρει εκδίκηση για την σφαγή των φίλων του και να στείλει στην Κόλαση τους υπεύθυνους. Η πλοκή δεν κρύβει εκπλήξεις, είναι απλή και με κάποιες χρήσιμες ευκολίες, με το τέλος να είναι προδιαγεγραμμένο. Όμως, διάολε, η όλη ιστορία διαβάζεται με ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά το βασικότερο προσόν του κόμικ αυτού, είναι το εξαιρετικό σχέδιο του Κιούμπερτ. Ρεαλιστικό και σκληρό, αποτυπώνει με έντονο τρόπο την βία της Άγριας Δύσης. Από τα σκηνικά μέχρι τις κινήσεις και τα πρόσωπα των χαρακτήρων, το σχέδιο μου φάνηκε εξαιρετικό. Και, αν και είχα συνηθίσει οι ιστορίες του Τεξ να έχουν χρώμα, δεν με χάλασε καθόλου το ασπρόμαυρο σχέδιο. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για τους λάτρεις των Γουέστερν. 8/10

Descender, Vol. 3: Singularities Λοιπόν, πέρασε πάνω από ένας χρόνος από την μέρα που διάβασα τους δυο πρώτους τόμους της τρομερής αυτής σειράς επιστημονικής φαντασίας, και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε τόσο το φοβερά ενδιαφέρον σύμπαν που δημιούργησαν οι Lemire και Nguyen, όσο και οι διάφοροι χαρακτήρες. Η πλάκα, όμως, είναι ότι θυμόμουν πολλές από τις λεπτομέρειες της όλης κοσμοπλασίας και της πλοκής, αν και πέρασε τόσος καιρός στο μεταξύ, με πολλά άλλα διαβάσματα και πράγματα να απασχολούν το μυαλό μου. Νομίζω ότι αυτό κάτι σημαίνει για το πόσο πολύ με εντυπωσίασαν οι δυο προηγούμενοι τόμοι. Ε, σχεδόν το ίδιο εντυπωσιασμένος δηλώνω και τώρα. Ο δεύτερος τόμος με άφησε σε αναμμένα κάρβουνα με το τέλος του, αλλά να που έκανα υπομονή τόσο καιρό. Λοιπόν, εδώ η πλοκή δεν προχωράει και τόσο. Γιατί; Επειδή ο σεναριογράφος επέλεξε να μας παρουσιάσει κατά κύριο λόγο το παρελθόν πολλών εκ των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, θέλοντας να μας δείξει την πορεία τους ουσιαστικά από την εποχή που εμφανίστηκαν τα γιγαντιαία ρομπότ ονόματι Harvesters που άφησαν συντρίμμια απ'όπου και αν πέρασαν, μέχρι το τώρα. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να μάθω περισσότερα πράγματα για ορισμένους χαρακτήρες και ο σεναριογράφος μου έκανε αυτή την χάρη με τον καλύτερο τρόπο. Το σχέδιο παραμένει το ίδιο, ιδιαίτερο και όμορφο, με τον εξίσου υπέροχο χρωματισμό. Αν και ίσως ο τρίτος τόμος είναι ελάχιστα κατώτερος των προηγούμενων δυο, δεν μπορώ παρά να του βάλω τον ίδιο βαθμό στο Goodreads (πέντε αστεράκια δηλαδή), γιατί με άφησε και αυτός με την σειρά του άκρως ικανοποιημένο και χορτασμένο. Ο τέταρτος τόμος ανήκει εδώ και λίγες μέρες στην συλλογή μου και δεν πρόκειται να αργήσω και πολύ να τον πιάσω στα χέρια μου και να τον ξεκοκαλίσω (λογικά αύριο-μεθαύριο θα το κάνω). Ο πέμπτος τόμος αναμένεται να κυκλοφορήσει στο εξωτερικό τον ερχόμενο Ιανουάριο και θα τον αποκτήσω με το που σκάσει μύτη στην Ελλάδα. 9/10

Περίληψη: Τον Φεβρουάριο του 2016 είχα διαβάσει την νουβέλα του Χ. Φ. Λάβκραφτ πάνω στην οποία βασίζεται το παρόν graphic novel, η τελευταία μακροσκελής ιστορία που έγραψε ο μεγάλος αυτός συγγραφέας τρόμου. Είχα μείνει γενικά ικανοποιημένος από την νουβέλα, αν και είχα συναντήσει διάφορα... προβληματάκια με τις πομπώδεις περιγραφές και την όλη τρέλα της πλοκής. Από τα τρία βιβλία του συγγραφέα που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα ("Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ" και "Τα βουνά της τρέλας" τα άλλα δυο), είναι το λιγότερο αγαπημένο μου. Όπως και να'χει, όμως, η ιστορία είναι φοβερά ενδιαφέρουσα και οι ιδέες εξαιρετικά ιντριγκαδόρικες, σίγουρα είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσει κανείς. Τώρα, εδώ έχουμε να κάνουμε με την μεταφορά μιας τόσο περίεργης και ιδιαίτερης νουβέλας σε μορφή κόμικ. Κατά την γνώμη μου έκανε αρκετά καλή δουλειά ο Κάλμπαρντ, μετέφερε όσο μπορούσε την τρέλα και την παράνοια που διακρίνει την πλοκή και τον πρωταγωνιστή, το σχέδιο είναι "καθαρό" -αν και ίσως όχι για όλα τα γούστα-, νομίζω ότι κάνει καλά την δουλειά του, αποτυπώνει με παραστατικότητα όλες τις περιπέτειες του καθηγητή Πίζλι. Σίγουρα το κόμικ μπορεί να μην διαθέτει την τρομακτική και περίεργη ατμόσφαιρα της νουβέλας του Λάβκραφτ, μιας και λείπουν όλες αυτές οι τρομερές περιγραφές των τοπίων, των γεγονότων και των χαρακτήρων για τις οποίες φημίζεται ο φοβερός αυτός συγγραφέας, όμως νομίζω ότι μια χαρά μπορεί να περάσει κάποιες ανατριχίλες στον αναγνώστη και να τον μπάσει στον τρομερό κόσμο των ιστοριών του Χ. Φ. Λάβκραφτ. Κάποια καρέ, μάλιστα, τα χάζεψα για λίγα λεπτά παραπάνω! Στα θετικά του κόμικ είναι η στρωτή ροή της υπόθεσης, καθώς και τα πολύ ωραία και ταιριαστά με την ιστορία χρώματα. Γενικά, σαν λάτρης των ιστοριών του Χ. Φ. Λάβκραφτ, έμεινα ικανοποιημένος και "χορτασμένος" από το συγκεκριμένο κόμικ, χωρίς βέβαια να ενθουσιαστώ κιόλας. Όμως η έκδοση αξίζει τα λεφτά της (έστω με μια καλή έκπτωση τουλάχιστον!), τόσο για την ιστορία αυτή καθαυτή, το σχέδιο και τα χρώματα, όσο και για την πολύ προσεγμένη και ωραία δουλειά εκ μέρους των εκδόσεων Αίολος. 8.5/10

Τσίμπησα από Πρωτοπορία το Τα βουνά της τρέλας (εκδ. Γνώση) και το Η σκιά πέρα από τον χρόνο (εκδ. Αίολος), του I.N.J. Culbard, δυο graphic novels που βασίζονται σε βιβλία του μεγάλου H.P. Lovecraft (τα οποία έχω διαβάσει και απολαύσει).

Και η Πρωτοπορία με 7,80€ Έχω διαβάσει την ομότιτλη νουβέλα του Λάβκραφτ και σίγουρα θα το τιμήσω το κόμικ. Θα το πάρω πακετάκι μαζί με το "Τα Βουνά της τρέλας"!

Σίγουρη αγορά το πρώτο τεύχος. Λέει ότι θα κυκλοφορήσει και σε βιβλιοπωλεία, οπότε λογικά θα υπάρχει και μια έκπτωση στην αρχική τιμή. Για να δούμε...

Χθες κατέβηκα στο Μοναστηράκι μετά από αρκετούς μήνες και, εκτός από τα διάφορα βιβλία που αγόρασα, πέτυχα και το συγκεκριμένο κόμικ που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά. Ήταν ένα κόμικ που αργά ή γρήγορα θα αγόραζα στην κανονική του τιμή, γιατί μου είχε τραβήξει από την αρχή το ενδιαφέρον, αλλά ας όψεται αυτή η κωλοφαρδία που με δέρνει συχνά-πυκνά όταν πρόκειται για αγορές βιβλίων, κόμικς κλπ. Έτσι μου κόστισε όλα κι όλα πέντε ευρώ! Μέχρι τώρα, η μόνη μου επαφή με το σκοτεινό και περιπετειώδες σύμπαν του Hellboy ήταν η ομότιτλη ταινία του 2004, σε σκηνοθεσία Guillermo del Toro. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που την είδα, αλλά θυμάμαι ότι σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Τώρα, επιτέλους, γνώρισα και τον Hellboy έτσι όπως θα έπρεπε να κάνω εξαρχής: Διαβάζοντας ένα κόμικ του! Πολύ ωραία η ιστορία, ενδιαφέρουσα από την αρχή μέχρι το τέλος, σκοτεινή, περιπετειώδης, βίαιη, άκρως απολαυστική. Άλλωστε μιλάμε για μια ιστορία που διαδραματίζεται την δεκαετία του '50 και περιέχει Ναζί, δαίμονες, τρομακτικά πειράματα και δεν συμμαζεύεται. Δύσκολα δεν θα περάσει κάποιος ψυχαγωγικά την ώρα του. Το σχέδιο μου φάνηκε πάρα μα πάρα πολύ καλό, όσο χρειαζόταν σκοτεινό και ατμοσφαιρικό με τα συγκεκριμένα χρώματα. Εδώ που τα λέμε, ίσως είναι και το πιο δυνατό στοιχείο του κόμικ. Γενικά έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος και ψυχαγωγημένος από την πρώτη μου επαφή με το έργο του Mike Mignola. Φυσικά δεν ξέρω πόσο χαρακτηριστικό δείγμα γραφής και σχεδιασμού είναι το συγκεκριμένο κόμικ (το σχέδιο, βέβαια, είναι του Alexander Maleev), όπως και να'χει όμως χαίρομαι που επιτέλους διάβασα μια ιστορία από το άκρως ενδιαφέρον και συναρπαστικό σύμπαν του Hellboy. Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω επιτέλους και το "Σπόρος της καταστροφής", για να πιάσω με την σειρά τους τρεις τόμους που βγήκαν από τις εκδόσεις Jemma Press. Έχω φάει τον κόσμο να το βρω, αλλά τζίφος. Αλλά υπάρχουν και οι αγγλικές/αμερικάνικες εκδόσεις που μια χαρά μπορούν να με βολέψουν. 8.5/10

Ιδού και η περίληψη: Και στο site του εκδοτικού οίκου μπορεί να δει κανείς και το εξώφυλλο!

Καθ'οδόν για το σούπερ μάρκετ, πέτυχα σε περίπτερο τον 3ο τόμο της σειράς και φυσικά τον τσίμπησα πάραυτα. Μου φάνηκε κλάσεις ανώτερος και πιο χορταστικός από τον 5ο τόμο που διάβασα πριν δυο μέρες. Περιέχονται τέσσερις μεγάλες ιστορίες, η μια με τον Γκούφυ και τον Μίκυ και οι άλλες τρεις με τους Ντόναλντ Ντακ, Στρουτζ Μακ Ντακ και τα τρία ανιψάκια. Και σ'αυτές τις ιστορίες έχουν συμμετοχή και τύποι όπως ο Μαύρος Πιτ, ο Γκαστόνε και οι Μουργόλυκοι. Όλη η καλή παρέα δηλαδή. Ωραίες ιστορίες και οι τέσσερις, με περιπέτεια, φαντασία, χιούμορ, υπερβολές και κουλές καταστάσεις. Σχέδιο και χρώματα σε πολύ καλό επίπεδο ποιότητας.

Σήμερα τσίμπησα τον 5ο Τόμο με την Καθημερινή της Κυριακής, έτσι, για να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια. Τους προηγούμενους τόμους δεν τους έχω, αλλά τώρα που διάβασα και ευχαριστήθηκα σε μεγάλο βαθμό αυτόν, σίγουρα θα τους τιμήσω στο άμεσο μέλλον (καθώς, φυσικά, και τους επόμενους). Πρέπει να έχουν περάσει κάτι αιώνες από την τελευταία φορά που διάβασα Ντόναλντ Ντακ, Σκρουτζ Μακ Ντακ ή Μίκυ Μάους και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψαν. Τόσο οι ίδιοι οι ήρωες, όσο και ο κόσμος τους. Μπορεί να μεγάλωσα (εντάξει, όχι και πολύ!), αλλά πέρασα πολύ ωραία διαβάζοντας την ιστορία "Το τελευταίο Μπαλαμπού", καθώς και την ιστορία "Το περιδέραιο των Τσιρικάουα". Χορταστικές ιστορίες και οι δυο, γεμάτες δράση και χιούμορ, ό,τι πρέπει για ένα ευχάριστο απόγευμα. Στον τόμο μπορεί να διαβάσει κανείς και μια ιστορία με την Χιονάτη και τους επτά νάνους, με τον τίτλο "Η αλυσοδεμένη νεράιδα", που όμως δεν μπορώ να πω ότι μου πολυάρεσε (ποτέ δεν ήμουν φαν της Χιονάτης ή άλλων παρόμοιων παραμυθιών). Επίσης υπάρχουν διάφορα προσχέδια, ενδιαφέροντα κειμενάκια, γενικά σαν τόμος είναι αρκετά ικανοποιητικός και χορταστικός. Η αλήθεια είναι ότι έφαγα ένα καινούργιο κόλλημα τώρα και μάλλον θα αρχίσω να διαβάζω και τέτοια κόμικς που και που...