PhantomDuck

Καλό. Τσεκάρετε κι αυτό, 13 χρόνια πριν

Το πήρα από Οξύ μιας και είναι κλειστά τα πάντα και ήθελα μερικά κομικσάκια από εκεί ακόμα. Πολύ καλή δουλειά, το ιλουστρασιόν χαρτί πολύ καλή επιλογή, έχει καλύτερη ποιότητα και τα χρώματα φαίνονται πιο έντονα, ελπίζω να παραμείνει και στους επόμενους τόμους. Το σχέδιο που έχει στο έσω εξώφυλλο / οπισθόφυλλο επίσης καλή προσθήκη, μετάφραση, γραμματοσειρά, γραφιστικά, επιμέλεια, ιστορία, γενικά πολύ καλή δουλειά. Η προσθήκη του ονόματος στις ράχες ήταν κι αυτή καλή ιδέα. Η μόνη λεπτομέρεια που θα μου άρεσε να υπήρχε, θα ήταν εάν άλλαζε το σχέδιο του Λάνφεστ στο πάνω μέρος της ράχης (πιθανώς ώστε να ταιριάζει με το εκάστοτε εξώφυλλο) αντί να βλέπουμε το ίδιο σχέδιο για όλους τους τόμους. Εφ' όσον δεν έγινε στον 2ο, θα μου άρεσε να υπήρχε διαφορετική εικόνα ανά arc, π.χ. τόμοι 1-4 με τη συγκεκριμένη φωτογραφία, τόμοι 5-8 (ή τελοσπάντων όπου ξεκινάει νέα ιστορία) με διαφορετική. Εντόπισα κάποια λαθάκια (ορθογραφικά ή του στυλ έλειπαν διαλυτικά κάποιες φορές) αλλά δυστυχώς ο δαίμων του τυπογραφείου υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει για πάντα, κατά 99,9% η δουλειά είναι άρτια.

Μπορείς να δεις ποια θα είναι η επόμενη ιστορία; Πρέπει να την αναφέρει στην τελευταία σελίδα.

Η ιστορία «Δύο φορές και έναν καιρό» μου άρεσε κι εμένα πάρα πολύ. Το έψαξα λίγο και είδα πως είναι εμπνευσμένο από την ταινία «Απρόσμενος έρωτας», που λογικά παίζει με την ίδια ιδέα, δηλαδή πώς θα εξελισσόταν η ζωή του πρωταγωνιστή εάν δεν είχε συμβεί ένα τυχαίο (αλλά σημαντικό) γεγονός. Ο Cesar Ferioli έσπασε με πολύ ωραίο τρόπο όλες τις σελίδες, πολύ καλή σκηνοθεσία. Τη σεναριογράφο Maya Åstrup δεν την ήξερα, όμως βλέπω πως ήταν η ψηλότερα βαθμολογημένη ιστορία της στο Inducks. Είναι να απορείς γιατί δεν ήταν αυτή η κεντρική ιστορία. Προφανώς έβαλαν «ερωτικές ιστορίες» στο τεύχος Φεβρουαρίου για να βγάλουν την υποχρέωση για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου και το ξεπέταξαν στα γρήγορα. Πιο αυτόματος πιλότος δεν πάει.

Παρακολουθώ την κουβέντα εδώ και αρκετές σελίδες, όμως έχω κουραστεί να γράφω ολόκληρα σεντόνια από την εποχή του Τερζόπουλου, γι' αυτό έφτιαξα ένα βίντεο, μιας και απ' ό,τι φαίνεται, θα κρατήσει πολύ ακόμα το τροπάρι από την εκδοτική. Είναι μεγάλο, όμως έχω timestamps που αναλύω όοοοοολα αυτά που έχουν κατά καιρούς γραφτεί εδώ μέσα. Χαρτί, ολιγοσέλιδες ιστορίες, μηδέν ποιοτική παραγωγή από την Ιταλία, ξήλωμα άρθρων, και το καινούργιο φρούτο, παντελής έλλειψη ηχητικών εφέ σε όλα τα περιοδικά της εκδοτικής πλην του Μίκυ Μάους που τα αφήνουν αμετάφραστα, μιας και οι Ιταλοί τα ζωγραφίζουν στις σελίδες ενώ η Egmont (Δανία) τα προσθέτει με layers αργότερα. Έχω τόοοοοοσα πολλά να γράψω, γι' αυτό θα κάνω λινκ το βίδεον. Απλώς μιας και τίθεται συνέχεια το θέμα των ανατυπώσεων των Barks / Rosa, κάνω copypasta από το 06:52. Επειδή καθόμαστε και αναλύουμε τις ανατυπώσεις του Rosa, λες και αυτές είναι το πρόβλημα, όχι οι σάπιες ολιγοσέλιδες που μας φλομώνουν σε κάθε περιοδικό. Στεναχωριέμαι πάντως όταν βλέπω τον ενθουσιασμό που είχα στο 2ο post του thread που έκανα το 2014. Κρίμας, όμως δεν τους φταίει κανένας άλλος που αποφάσισαν να φουντάρουν.

Ναι, μας έκανε χαλάστρα το γιουτιούμπ, για κάποιον λόγο ενώ πάτησα δημοσίευση, δεν εμφανίστηκε στα feed, και παρέμεινε ως unlisted, χωρίς όμως να είναι. Και τώρα δεν εμφανίζεται στην καρτέλα με τα βίντεο, προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Oh well, αυτά είναι τα άσχημα της πλατφόρμας, τα αντιμετωπίζει όλος ο κόσμος, εμείς θα μέναμε απ' έξω; Ελπίζω με την πάροδο του χρόνου να φτιάξει.

Επειδή είχα κουραστεί να γράφω συνέχεια τα ίδια πράγματα για το Κόμιξ, αποφάσισα να φτιάξω ένα βίντεο για αυτό, και να δίνω timestamps κάθε φορά που θέλω να πω κάτι. Π.χ. για το αν πρέπει να γίνονται ανατυπώσεις, κλικ στο 06:51, για την παντελή έλλειψη ηχητικών εφέ, 03:45 . ΟΥΦ, μου πήρε αιώνες το βίντεο, ελπίζω τουλάχιστον να βοηθήσει κόσμο σε βάθος χρόνου.

Θα είναι ένα βίντεο φωτιά ???

Δεν ήξερα πως μέσα από μία φωτογραφία θα μπορούσαν να μου προκληθούν τόσα πολλά διαφορετικά (και ως επί το πλείστον αρνητικά) συναισθήματα. Τελικά κατάφεραν να με κάνουν να θέλω να αγοράσω το συγκεκριμένο τεύχος, αλλά για λάθος λόγους.

[...]Είναι το #37, που μαζί με το #55 ήταν πιο σπάνιο. Βγήκαν σε λιγότερα αντίτυπα λόγω του ότι ήταν διπλό τεύχος, και εκείνη την περίοδο έπαιζε περιορισμός στις σελίδες που μπορούσε να βγάλει ο Τερζό. Επομένως ένα διπλό τεύχος, σήμαινε μικρότερο τιράζ. Αυτά παρεμπιπτόντως είναι εικασίες που είχαμε εδώ και καιρό, τις οποίες επιβεβαίωσε ο Ντέιβιντ Τερζόπουλος, σε κουβέντα που κάναμε πριν 3-4 χρόνια περίπου στα γραφεία του. [...] Τώρα για ποιον λόγο δεν ισχύει το ίδιο για το #49, δεν γνωρίζω. Πιθανώς να ήταν συνολικοί περιορισμοί και όχι ανά τεύχος, σίγουρα θα έπαιξαν και μάρκετινγκ, μιας και απ' ό,τι θυμάμαι το #55 ήταν το μόνο (ή από τα λίγα) που εξαντλήθηκε δύο φορές από τον κατάλογο, μιας και σε ένα γράμμα είπαν πως «βρήκαν» ξεχασμένα τεύχη στις αποθήκες τους.

Έφτιαξα ακόμα ένα, οι της Καθημερινής θέλουν προφανώς να τα βγάλουν μαζεμένα, άρα αν συνεχίσουν με αυτόν τον ρυθμό, θα έχουμε 7 μήνες Φάντομ, με το ΡΚΝΕ να τελειώνει τον Απρίλιο του 2021. Από τη μία είναι ωραίες ιστορίες, από την άλλη νιώθω πως ο αρχικός ενθουσιασμός καταλαγιάζει, δεν ξέρω. Θα συνεχίσω πάντως, μιας και σε κάθε βίντεο υπάρχει νέος κόσμος που ενδιαφέρεται και δεν ξέρει τι έχει γίνει στα προηγούμενα τεύχη. Αυτή τη στιγμή τρέχει η 5η από τις 8 ιστορίες ΡΚΝΕ.

https://www.facebook.com/20xronoipouklainediavazontastinistoriatouscrooge/videos/3688620364568136/ Αυτό μόνο, τίποτα άλλο. Αν μπορεί ας το βάλει κάποιος σε embeded βίντεο.

Τα συγκεκριμένα έσκασαν από επιτήδειους σε διαδικτυακές δημοπρασίες. Αυτές οι σελίδες όντως συμπεριλαμβάνονταν πριν το κάθε επεισόδιο στα τεύχη Κόμιξ #100-111. Είναι απλώς σκισμένα τεύχη, τίποτα περισσότερο.

Και ήμουν σίγουρος πως τα είχα ξαναδιαβάσει κάπου https://bleedingcool.com/comics/the-new-asterix-in-october-will-be-the-best-selling-comic-of-2021/ Και στα γαλλικά https://www.lejdd.fr/Culture/exclusif-le-39e-album-dasterix-sortira-le-21-octobre-voici-les-premieres-images-de-ce-voyage-lointain-4015887

Σε όσες περιπτώσεις έχω παρατηρήσει, όποτε υπάρχει μία αναφορά από την Καθημερινή σε ιστορία που είχε εκδοθεί από τον Τερζόπουλο, στην παραπομπή βλέπαμε το ιταλικό τεύχος, ή έγραφε απλώς «παλιότερη ιστορία» αντί να αναφέρει τον τίτλο της. Για κάποιο λόγο δεν θέλουν να αναφέρουν τον προηγούμενο εκδότη. Το ΜΜΒ #311 είναι το πρώτο τεύχος της Καθημερινής που παρατηρώ πως κάνει παραπομπή σε ιστορία του Τερζόπουλου. Η ιστορία «Σπαθί στο παγάκι» έχει παραπομπές που αναφέρουν τις ιστορίες «Το σπαθί των πάγων» και «Η επιστροφή του πρίγκηπα της ομίχλης» Το ΜΜΒ #342 είναι το δεύτερο τεύχος που το παρατηρώ αυτό, με την ιστορία «Εγκληματική οργάνωση» να κάνει αναφορά στην ιστορία που ονομάζει κανονικά «Πράκτωρ Μηδέν» που είχε δημοσιευτεί σε τεύχη Μίκυ Μάους από τον Τερζόπουλο. Σημείωση: Δεν αναφέρουν τον προηγούμενο εκδότη. Αναφέρουν όμως τον τίτλο των ιστοριών του προηγούμενου εκδότη, αντί να βάλουν π.χ. «δημοσιεύτηκε στο Topolino τάδε»

Το Μίκυ Μάους Β' περίοδος #107 ήταν το πρώτο που άρχισαν να βάζουν ονόματα δημιουργών κάτω από την πρώτη σελίδα των ιστοριών Το Μίκυ Μάους Β' περίοδος #160 ήταν το πρώτο που σταμάτησαν να μεταφράζουν τα ηχητικά εφέ, προφανώς για λόγους οικονομίας. Στις ιταλικές ιστορίες, τα εφέ είναι ζωγραφισμένα από τους δημιουργούς και πρέπει να επεξεργαστούν χειροκίνητα. Στα υπόλοιπα περιοδικά της εκδοτικής που τροφοδοτούνται από Egmont / Sanoma, τα εφέ έρχονται σε layers και είναι πολύ πιο εύκολο να τα αλλάξουν, γι' αυτό και εξακολουθούν να έχουν ελληνικά ηχητικά εφέ μέχρι και σήμερα.

Οι σελίδες κοστίζουν το ίδιο, ανεξαρτήτως σχεδιαστή, ποιότητας, εξωφύλλου, ιστορίας κλπ κλπ. Δεν έχει σημασία ποιος τα έφτιαξε, όλα ανήκουν στην Disney. Σε κουβέντα που είχα με τον Ντέιβιντ Τερζόπουλο μια φορά που είχα πάει στα γραφεία τους (αφότου ανέλαβε η Καθημερινή) ρώτησα εάν υπήρχε διαφορά στην τιμή ανάλογα τον σχεδιαστή και για ποιον λόγο είχαν τέτοια εξώφυλλα στο Κόμιξ, όμως μου απάντησε πως δεν υπήρχε διαφορά, και πως ήταν η επιλογή τους. Το συγκεκριμένο το ρώτησα και στον Byron Erickson πριν μερικούς μήνες (τον συντάκτη του Rosa) και μου επιβεβαίωσε πως η Disney απαιτεί πως οι ιστορίες που φτιάχνουν οι διάφοροι εκδότες, να είναι σε φιξ τιμή, διαθέσιμες προς όλους τους υπόλοιπους εκδότες που έχουν το δικαίωμα να εκδίδουν Disney

Έφτιαξα ένα Χριστουγεννιάτικο, ημέρες που είναι. Είναι λίγο διαφορετικό, επέλεξα να κάνω αφήγηση μπας και μάθει περισσότερος κόσμος για το «Σπαθί των πάγων». Δεν ξέρω πώς φαίνεται, δεν ξέρω αν θα το ξανακάνω, όμως ήθελα να το προσπαθήσω τουλάχιστον μία φορά και για αυτήν την ιστορία. Ιδού:

Μάρκο Ρότα;

Βρωμάει Giovan Battista Carpi το σχέδιο, με την καλή έννοια πάντα, τον λατρεύω. EDIT - Νόμιζα πως ο σχεδιαστής ήταν άγνωστος, όχι ο σεναριογράφος. Γράψτε λάθος.

Team Λύλα rise up!

Ιδού οι απόψεις μου για το συγκεκριμένο

Οι τύποι είναι απαράδεκτοι, δεν υπάρχει σωτηρία για αυτό το περιοδικό πλέον. Όλος ο κόσμος περιμένει να τελειώσει ο Rosa μπας και δούμε επιτέλους καλές ιστορίες, και οι ανίδεοι πετάνε κεντρική ιστορία σε σενάριο του Olaf Moriarty Solstrand (του ποιου;;; ), μόνο και μόνο επειδή έχει σχέδιο από τον Marco Rota ο οποίος πλέον έχει βαφτιστεί κλασικός. Οι καλές ιστορίες του Marco Rota όμως έχουν δημοσιευτεί προ πολλού, και τώρα μπαίνει σωρηδόν η σαβούρα που είχε φτιάξει την περίοδο που δούλευε στην Egmont. Κύριοι του περιοδικού, η Egmont έχει σταματήσει να βγάζει καλές ιστορίες, έχει μειώσει απίστευτα την παραγωγή, έχει διώξει ένα σωρό κόσμο και εν ολίγοις έχει μείνει ένα φάντασμα του τιτάνα που ήταν, αν και με αυτήν την οπτική, ταιριάζει απόλυτα στο Κόμιξ να είναι προσκολλημένο εκεί πέρα. Δεν μπορεί το περιοδικό που μας έμαθε τα πάντα περί Disney, να κάνει τέτοια λάθη. Δεν μπορεί να βάζεις random ιστορίες και μετά να απορείς για ποιον λόγο δεν σε αγοράζει το κοινό, ξηλώνεις στήλες, βγάζεις άρθρα και αφαιρείς υλικό εν γένει. Η σαβούρα Disney ιστοριών που κυκλοφορεί εκεί έξω είναι τεραστίων διαστάσεων. Το Κόμιξ θέλουμε να ξεχωρίσει τη σαβούρα και να μας παρουσιάζει την αφρόκρεμα, όχι να γίνει ένα Super Μίκυ V2. Έλληνα εκδότη, πρέπει να ξεκολλήσεις από την Egmont. Κάνε άνοιγμα στην Disney Ιταλίας / Panini, υπάρχει άααααπειρο πράγμα, από παλιές κλασικές ιστορίες των Cavazzano / Scarpa που τις κράταγες για τα Κλασικά, μέχρι καινούργιες νέων δημιουργών. Δεν θες να το κάνεις αυτό; Βάλε παλιές αμερικάνικες ιστορίες που έχουν μείνει στην αφάνεια. Μπες στη διαδικασία να ανοίξεις τα συρτάρια, ξόδεψε χρόνο να αξιολογήσεις τις ιστορίες, και ψάξε να βρεις βρες 15-20 καλές πολυσέλιδες. Δεν θες παλιές αμερικάνικες; Ο Olaf Moriarty Solstrand που χλεύαζα πριν 2 παραγράφους έχει κάνει όντως καλές ιστορίες. Το Scrooge VS Scrooge είναι μία πολύ όμορφη ιστοριούλα που κάνει αναφορές στο παρελθόν του Σκρουτζ σύμφωνα με τον Βίο και πολιτεία και περιμένει να δημοσιευτεί από το 2009. Γιατί μπαίνει σαν κύρια ιστορία η αδιάφορη 10σέλιδη αντί αυτής; Δεν μας νοιάζει τι προέλευσης είναι οι ιστορίες, μας νοιάζει απλώς να διαβάζουμε καλές ιστορίες. Ο Arild Midthun έχει σχεδιάσει ακόμα μία πολύ όμορφη ιστορία, το Orphan's Christmas που εξερευνάει πάλι το παρελθόν του Σκρουτζ. Ό,τι πρέπει για να μπει αυτές τις Χριστουγεννιάτικες ημέρες, δείτε εδώ τις πρώτες σελίδες και πείτε μου πως δεν θέλετε να διαβάσετε τη συνέχεια. Γιατί δεν μπήκε αυτή στο σημερινό τεύχος και είδαμε την 4σέλιδη του Rosa; Το 99% των αναγνωστών όμως δεν ασχολούνται με πιθανές καλές αδημοσίευτες ιστορίες. Αγοράζουν το ρημάδι το περιοδικό για να τα μάθουν. Ε, μάθε τους τα. Πείσε για ποιον λόγο αξίζει να μπαίνουν κάποιες ιστορίες από ονόματα όπως Olaf Moriarty Solstrand και Arild Midthun που ακούγονται τελείως ξένα τώρα, όμως πιθανότατα να έχουν να προσφέρουν αρκετά στον χώρο των κόμικς. Βγάλε άρθρα που να μιλάνε για αυτούς. Γράψε αφιερώματα για την ολλανδική σκηνή. Βλέπουμε τυχαία ονόματα, δεν ξέρουμε ποιοι άνθρωποι κρύβονται πίσω από αυτά τα καρέ. Αν είσαι μάγκας Έλληνα εκδότη, ψάξε να βρεις 5-6 ονόματα που αξίζουν, βρες τη «νέα γενιά» και δώσε βάρος εκεί πέρα. Ψάξε να βρεις πληροφορίες, άνοιξε δίαυλο επικοινωνίας που να μιλάνε για τη δουλειά τους, πάρε συνεντεύξεις και ρώτα για στοιχεία της δουλειάς τους. Ιδέες υπάρχουν άπειρες, από εμάς τις περιμένεις; Από ξέμπαρκα άτομα που γράφουν στα internetz; Αλλά ξέχασα, δεν χρειάζονται αυτά τα πράγματα επειδή «αυτό που κάνει καλό και συλλεκτικό ένα περιοδικό είναι μόνο οι ιστορίες». Λες και δεν διαβάζαμε Carl Barks για δεκαετίες στην Ελλάδα. Όμως η στιγμή που απογειώθηκε ήταν όταν βγήκε το Κόμιξ και μας έμαθε για ποιον λόγο ήταν τέτοιος μάστορας ο Barks. Κατάφερε να μας πείσει για την αξία του δημιουργού αυτού, όπως και για πολλούς ακόμα που ήρθαν ύστερα. Και τώρα κάθεται στον αυτόματο πιλότο με τυχαίες ιστορίες απλώς για να βγουν οι σελίδες, και μετά απορούν για ποιον λόγο ο κόσμος έχει κουραστεί και τους σνομπάρει. Τέσπα, οι άνθρωποι δεν καίγονται πλέον για το περιοδικό, δεν τους ενδιαφέρει να βγάλουν ένα καλό αποτέλεσμα, άρα ό,τι και να λέμε εμείς δεν έχει πολύ σημασία. Είναι κρίμα όμως να βλέπεις πως φουντάρουν μόνοι τους στο κενό χωρίς λόγο. Σταδιάλα, συγχύστηκα βραδιάτικα. Έχω κόψει εδώ και αρκετά χρόνια το περιοδικό, και πάλι συφιλιάζομαι όταν βλέπω τέτοια πράματα, φαντάσου να το αγόραζα κιόλας. Μίκυ Μάους μόνο ρε! Ακόμα και αν υπάρξουν εβδομάδες που δεν μπαίνουν καλές ιστορίες, τουλάχιστον βλέπεις πως το περιοδικό εξελίσσεται συνεχώς, σε αντίθεση με το Κόμιξ που έχει μείνει ένας στάσιμος βούρκος εδώ και τόσα χρόνια.

Μπορείς να βγάλεις μια φωτογραφία / σκανάρισμα που λέει τις ιστορίες του επόμενου τεύχους;