Manitou

Ωραία. Θα το πάρω τότε στα σίγουρα!!! Thanks pal

Καλά μου παιδιά. Ξέρει κανείς τι περιλαμβάνει ο νέος τόμος των Φ4? Κανένα annual? Κανένα κομβικό σημείο της ιστορίας τους?

Σε προηγούμενη κριτική μου είχα γράψει ακριβώς τα ίδια φίλε και συνοδοιπόρε στην τέχνη των Ινδιάνων. Μετά από τόσο διάβασμα υπερηρωικών και τόσων ηρώων έπαθα την πλάκα μου με τον τρόπο που σταδιακά αυξάνονταν οι υπερηρωικές δυνάμεις του φίλου μας. Έγινε ζωντανή πυξίδα, ζωντανός ηλεκτρομαγνήτης, απέκτησε όλες τις δεξιότητες του κόσμου απλά και μόνο επειδή τυφλώθηκε με χημικά. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι όλα αυτά με διασκέδασαν αρκετά. Ιδίως εκεί που ήταν στην ταράτσα της Νέας Υόρκης και ΑΚΟΥΓΕ τους ΠΑΛΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ μέσα σε κάτι εκατομμύρια κόσμου. Σε άλλα νέα. Το annual του Spiderman ήταν φοβερό. Η ιστορία έχει το ενδιαφέρον της, αλλά μου θύμιζε τις επετειακές ιστορίες του Ντίσνευ που μαζεύονται όλοι οι καλοί και όλοι οι κακοί χωρίς κάποια ιδιαίτερη ιστορία ή δράση. Χλιαρό σενάριο με τους σινιστερσιξ (μία λέξη) να μην προβάλουν και ιδιαίτερη αντίσταση εδώ που τα λέμε. Ο καθένας έχανε σε μία άντε δύο σελίδες κόμιξ. Όλα τα λεφτά ήταν όμως τα ολοσέλιδα πορτρέτα και το αφιέρωμα στις δυνάμεις του Spidey. Αυτό ήταν καταπληκτικό. Τα υπόλοιπα δύο τεύχη κινούνται στο γνωστό μοτίβο του Spiderman.

Λίγο άχρωμη ήταν η επανεκκίνηση μέχρι στιγμής. Πολύ flat Ας διαβάσουμε όμως όλη την ιστορία και βλέπουμε. Σε άλλα νέα ωραίες οι συμπληρωματικες ιστορίες του τεύχους και επίσης έχω και εγώ την πρώτη έκδοση της ιστορίας των θησαυρών του Σολομώντα στην έκδοση του 1962. Τρομερή ιστορία!!!

Λοιπόν εγώ που τυγχάνει να είμαι στην πραγματικότητα Δόκτωρ όταν κάποιος με αποκαλεί Ντοκτορ το μυαλό μου πάει στην Rachel από τα Φιλαρακια να λέει στον Ρος σε ένα νοσοκομείο "σταματά να συστήνεσαι έτσι. Εδώ μέσα σημαίνει κάτι". Στην πραγματικότητα Dr ή Δρ είναι κάποιος με phD (philosophiae doctor) στην επιστήμη του. Όταν λέμε θα πάμε στον Γιατρό και όχι στον Δοκτωρα κάνουμε πολύ καλά. Γιατί ο ένας είναι Ιατρός και σε θεραπεύει και ο άλλος είναι Διδάκτωρ σε κάτι που πολύ πολύ πιθανά μάλλον δεν θα σε θεραπεύσει. Εγώ ας πούμε έχω διδακτορικό (και όχι δοκτωρα ή ντοκτορά όπως εσφαλμένα λέγαν παλιά) στον ηλεκτρομαγνητισμό. Μάλλον δεν θα έρθεις στα χεράκια μου να σου βγάλω τις αμυγδαλές σου παρόλο που είμαι Δρ. Αυτό λοιπόν είναι ένα απίθανο πλεονέκτημα των ελληνικών σε αυτη τη λέξη. Ξεχωρίζει τον Ιατρό από τον Διδάκτορα εύκολα. Αντίθετα στα αγγλικά αν βρεθεί κάποιος με διδακτορικό κάπου που κάποιος ψάχνει έναν doctor δεν θα τρέξει γιατί σίγουρα θα ψάχνουν έναν ιατρό. (Το έκλεψα από εδώ που έχει μια ωραία ανάλυση για αυτό το μπλέξιμο στα αγγλικά και για την ιστορία της λέξης Dr https://www.merriam-webster.com/words-at-play/the-history-of-doctor) Ένας γιατρός λοιπόν κανονικά είναι MD. Αν δείτε στην πόρτα ενός γιατρού να λέει π.χ. "Δρ. Παπαδόπουλος" δύο είναι τα τινά. Ή είναι πολύ μεγαλος και λίγο ψώνιο και χρησιμοποιεί λάθος τον όρο Δρ. ή (στο καλό σενάριο) έχει διδακτορικό στην ιατρική (αυτός είναι υπερδοκτωρ ) οπότε είναι ο Dr. Papadopoulos, MD. Εν κατακλείδι λοιπόν στα ελληνικά είναι όμορφα και ωραία Δόκτωρ Ντουμ (ή Δόκτωρ Χαμουλης για πιο πιασαρικο) και Δρ. Οκταπους ή Δρ. Πλοκαμακης (έχω φίλο τέτοιον στην πραγματικότητα παιδιά ) Κρίμα να χάσουμε τον σωστό διαχωρισμό που προσφέρουν τα ελληνικά σε αυτήν την περίπτωση εύκολα και αναίμακτα. Τέλος μπορούμε ωραιότατα στα ελληνικά να πούμε "πάμε στον διδάκτωρ (και όχι στον δόκτορα) " εννοώντας φυσικά ότι παμε σε κάποιον ειδικό για κάτι και όχι σε κάποιον ιατρό. Τώρα στο φλέγον θέμα. Πραγματικα υπάρχουν τρεις απόψεις. Όλα στα ελληνικά. Όλα στα ελληνοποιημενα αγγλικά. Όλα στα αγγλικά. Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές και πάντα έχουμε τρεις διαφορετικές απόψεις. Δεν θα αλλάξει αυτό όσο και να το συζητάμε. Για εμένα θα έπρεπε να γίνει συνδυασμός των δύο πρώτων κατηγοριών ανάλογα με το πώς ακούγεται . Λέω ναι στο Μοχθηροί έξι γιατί ακούγεται ωραία και όχι στο Σινιστερ σιξ που είναι μια μπούρδα. Ναι στον σαμπμαρινερ γιατί ακούγεται ωραία όχι στον υποβριχιακια γιατί ακούγεται σαν παιδικό παιχνίδι δεκαετίας 80. Κάπως έτσι θα το δούλευα εγώ. Όμως δεν έχει τόσο σημασία το τι θα αποφάσιζα αλλά ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΑΓΑ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΕΙΡΆ. Εδώ είναι το μέγα φάουλ. Αλλού είναι οι μοχθηροί έξι αλλού οι σινιστερ σιξ και αλλού οι μοχθηροί σινιστερ σιξ. Ε μια απόφαση είναι. Πάρτε την και πορευτείτε εν ειρήνη. Τέλος μετά από όλα αυτά που είπα δίνοντας και λίγα σπορακια και στην άλλη πλευρά (τέλειος ισαποστακιας ) αξίζει να σημειώσω ότι ο Dr. Doom για τον οποίο έγινε η κουβέντα επειδή έχει τα δύο Ντ ακούγεται σαν Ντοκτορ Ντουμ πιο εύκολα στο μυαλό μας απ' ότι σαν Δόκτωρ Ντουμ. Ενώ δεν ισχύει το ίδιο με τον Δρ. Οκταπους. Δεν σημαίνει όμως ότι είναι σωστο να τον γράφουμε Ντοκτορ Ντουμ. Και που καταλήγουμε λοιπόν? Δόκτωρ Χαμουλης κυρίες και κύριοι.

Φίλε όλα τα λεφτά θα ήταν το Σιν - Ιστερ - Σεξ Μέρες που έρχονται....

Όλα όσα λέμε συνοψίζονται στο εξής. Δεν χρειαζεται καμία επιμέλεια. Ακόμα και αν έχουν αποφασίσει να κρατήσουν το φορμάτ "δεν μεταφράζω ονόματα και τα γράφω σε ελληνοαγγλικα ενώ όλοι ξέρουν πλέον αγγλικά" είναι μια απόφαστη σεβαστή και προχωράμε. Όλα τα άλλα που λέμε δεν χρειάζονται επιμέλεια. Φτάνει να δώσουν σε έναν τακτικό αναγνώστη ένα τεύχος ΤΣΑΜΠΑ και αυτός να το διαβάσει μια φορά και να τους πει τα χοντρά λάθη. Αφού δεν θέλουν να το διαβάσουν ας δώσουν ένα τεύχος σε κάποιον. Σε άλλα νέα οι μοχθηροί έξι στο εξώφυλλο που γίνονται σινιστερ σιξ μέσα μου προκάλεσαν νευρικό γέλιο. Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το σινιστερ σιξ γραμμένο στα ελληνικά μου φάνηκε τόσο πολύ αστείο.

Φίλε @ Guts . Καταρχάς να σου πω ότι οι επίγονοι γενικά κυκλοφορούν αρκετά συχνά σε αγγελίες με 5 ευρώ ή ακόμα και λιγότερα. Αν αξίζουν για αυτά τα λεφτά? Προφανώς ναι. Παμε τώρα για αν αξίζουν για δέκα ευρώ. Προσωπικά πιστεύω ότι αξίζουν. Δεν έχει τοπ ιστορίες αλλά έχει καλές ιστορίες. Ιδίως Ρόσα Σκάρπα Γιιπες. Επίσης έχει μαζεμένους σε έναν τόμο όλους τους βασικούς σχεδιαστές που κάνουν ιστορίες σε τέσσερις σειρές.Εχει Βικαρ Ρότα Μπρανκα κτλ.Οποτε αν θες τη γνώμη μου ψαχτο λίγο πιο φθηνό και χτύπα το.

Πάντως από τα άρθρα του ΚΟΜΙΞ της Β περιόδου, ναι εκείνα τα προκάτ, είναι καλύτερα. Μπορεί να έχουν λάθη, αλλά μαθαίνεις κάποια πράγματα. Τα άρθρα του ΚΟΜΙΞ ήταν συρραφή σωστών - ορθογραφικά - λέξεων χωρίς κανένα ουσιαστικό νόημα.

Ψάξτε και τους υπόλοιπους τόμους του Μπαρκς. Είναι 47 όλοι και αξίζουν πραγματικά. Δεν είναι μόνο η χρυσή εποχή των 16 μεσαίων τόμων. Σκάρπα δεν συγκρίνεται σαν έκδοση, αλλά αν τους βρεις 4 ευρώ όσο και η αρχική εφημεριδοτιμή τους χτύπα τους. Πάντως κατά καιρούς βλέπω αγγελίες στο fb που πουλάνε φθηνά και Μπαρκς και Σκάρπα

Ο πολυ καλός φίλος Μενέλαος με βοήθησε και ολοκλήρωσα το tribute στο αγαπημένο μου παπί.

Και που δεν υπάρχουν πουθενά σε λογική τιμή...εγώ έχω βρει με το ζόρι 3 στα 10 ευρώ.

@ pacono από πού? Εγώ ψάχνω καιρό τώρα μικρες φιγούρες Ντίσνεϋ πέραν των κλασσικών

Υπέροχη χρήση της γλώσσας.

Ακόμα να γράψει κάποιος "στο ανταλλάζω με το δικό μου ώστε να έχω την τύχη να μην διαβάσω 35 ολόκληρες σελίδες των συμπληρωματικών ιστοριών?"

Πιάσε το θέμα στο οποίο είμαστε και δες τι γράφουμε στις πρώτες σελίδες. Το έχουμε αναλύσει εκτενώς αυτό το θέμα. Ξεκινάς από μπλε λωτό και πούρα Φαραώ. Μετά το πας χρονολογικά.

Τέλεια νέα. Το περιμένουμε με πολύ ανυπομονησία. Τι θα γίνει παρακάτω στην ιστορία? Θα αρχίζει να ρίχνει μπούφλες ο φίλος μας ο Λανφεστ? Θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν τσιτσίδι οι κόρες του Νικολίδη? Τι άλλο θα κάνει το υπερ-Τρολ?

@ Gladstone πολλές φορές έχω γράψει την άποψη μου για το περιοδικό και θα έρθω να συμφωνήσω σε όλα αυτά που λες σχεδόν κατά γράμμα!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ DOUBLE DUCK IS BACK!!!!

@ Mandrake και εμένα λευκή σελίδα βγάζει!!!

Είναι κουλ στους συντριπτικά περισσότερους η όμικρον. Μην αγχώνεσαι καθόλου. Όλα καλά θα πάνε και σε δύο τρεις μέρες θα είστε όλοι περδικι

Πάντως για να επιστρέψουμε στο παρόν θέμα είναι απίστευτη η αθωότητα που βγάζουν οι ποδοσφαιρικές εκδόσεις αυτής της εποχής. Αθλητισμός άλλης εποχής.

Ακολουθεί τη λογική του ορίτζιναλ Ιταλού Φάντομ Ντακ ο οποίος επίσης δεν ήταν και το καλύτερο παιδί. Στο τομακι των μεγάλων σήριαλ έχει την (αγαπημένη μου) ιστορία του Χρυσού Σκαραβαιου. Εκεί αυτός και ο Σκρουτζ κλέβουν ξεκάθαρα τον Ρομπαξ και στο τέλος με ένα πραγματικά αξιομνημόνευτο τέλος βγαίνουν και από πάνω. Ο παλιός καλός φάντομ που αγαπήσαμε.

Θα έρθω να συμφωνήσω με τα σχόλια όλων σας. Πράγματι παραειναι έξυπνος ο φίλος μας ο Φαντομιας. Επίσης η παρούσα ιστορία είναι ίσως η πιο αδύναμη του. Δεν χρειάζονταν όλα αυτά. Και επίσης πράγματι το τέλος ήταν παντελώς ξεκαρφωτο (το έχουμε ξαναδεί σε ιστορία του Φαντομια βέβαια). Τέλος όπως λέει ο Θοδωρής τα έχει βρει όντως σκούρα σε μία δύο περιπτώσεις αλλά δεν είναι αρκετές. Θα βοηθούσε πολύ πάντως να μπορούσαμε κάπως (εκτός από το να βρούμε ένα ένα όλα τα ΜΜ που έχουν ιστορία του Φαντομια μαζί με τα πρώτα Κόμιξ που επίσης είχαν ιστορίες του) να διαβάζαμε όλες μαζί τις ιστορίες του. Θα είχαμε πολύ καλύτερη εικόνα και αίσθηση του ήρωα. Ναι ναι για τα μεγάλα σήριαλ μιλάω. Να είχαμε δύο τρία τέσσερα τομακια με οοοοοολες τις ιστορίες του μαζεμένες.

1602: spoiler free κριτική. Πριν από μία εβδομάδα ρωταγα εδώ λεπτομέρειες για την ιστορία αυτή. Τόσο ο @ nikolas12 όσο και ο @ thor77 έγραψαν αναλυτικές κριτικές και με βοήθησαν να αποφασίσω. Είπα να τον πάρω και να τον δοκιμάσω παρόλο που με φοβίζουν οι τόμοι με πολλούς χαρακτήρες. Λοιπόν από όταν ξεκίνησα να διαβάζω υπερηρωικα έχω πάρει 31 τόμους της Hachette και 18 τόμους της Radnet. Αυτός είναι ο τόμος που ευχαριστήθηκα πιο πολύ και από τους 49. Τον διάβασα μέσα σε μια εβδομάδα τεύχος τεύχος κάθε πρωί από τις 6 έως τις 6:30 πριν πάω στη δουλειά. Κάθε μέρα έλεγα ποτε θα έρθει το επόμενο πρωί να συνεχίσω. Ιδίως τα πρώτα 5 τεύχη ήταν καταπληκτικά. Για κάποιον σαν και μένα που έχει πια επαφή με όλους τους ήρωες και που έχει διαβάσει έναν ικανοποιητικό αριθμό ιστοριών χωρίς όμως επουδενί να έχει το know how οοοολων των ιστοριών των ηρώων ήταν ο πιο τίμιος τόμος. Ιστορία που ξεκινάει από την αρχή και που βασίζεται στο να ξέρεις απλά βασικά πράγματα για το origin του κάθε ήρωα και για τις βασικές έστω σχέσεις μεταξύ τους. Ένιωσα και εγώ στην ίδια αφετηρία με όλους όσους διαβάζουν marvel και ας έχουν διαβάσει χιλιάδες ιστορίες τα τελευταία πολλά χρόνια. Όλοι λοιπόν οι γνωστοί άγνωστοι βασικοί ήρωες της Marvel είναι τοποθετημένοι σε ένα τέλειο σκοτεινό μεσαιωνικό σύμπαν του 1600. Μ άρεσαν όλα σε αυτό το σύμπαν. Το πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, το πώς χρησιμοποιουν τις δυνάμεις τους, το πώς αποκαλύπτονται ένας ένας στην εξέλιξη των ιστοριών, το ότι οι εχθροί είναι φυσιολογικοί χωρίς τις απίθανες υπερβολές που διαβάζουμε στους τόμους της Radnet ακόμα και τη δικαιολόγηση στο πώς βρεθηκαν όλοι εκεί βρήκα ικανοποιητική. Εντόπισα και εγώ τα κάπως άβολα σημεία που εξέθεσε και ο @ thor77 στην κριτική του αλλά δεν με χάλασαν γιατί κάπως έπρεπε να δικαιολογηθεί όλο αυτό το συρφετό υπερηρώων του 1602. Καλύτερο στοιχείο όλου του saga αυτού βρήκα το ότι οι δυνάμεις των υπερηρώων εμφανίζονται σιγά σιγά και σχεδόν μυστικιστικά. Όλα τα στοιχεία τα βρήκα έξυπνα τοποθετημένα. Το τέλος μπορεί να φαίνεται λίγο βιαστικό χωρίς να εξηγεί κάποια πράγματα αλλά και πάλι το βρήκα ικανοποιητικό. Το σχέδιο ήταν καταπληκτικό. Σκοτεινό και σούπερ. Σε συνδυασμό με την απίστευτη ποιότητα έκδοσης αυτών των τόμων (σίγουρα από τα πιο value for money που εχουν βγει ποτέ στην Ελλάδα) αναδείχθηκε και συμπλήρωσε την φοβερή ιστορία. Εξτραδακια είχε πάρα πολλά όπως πάντα. Αλήθεια έχει βγει στην Ελλάδα κάτι από τις συνέχειες της ιστορίας? Γενικά του βάζω ένα 10 από εμένα καθώς είναι ένας απίστευτα άρτιος και διασκεδαστικός τόμος για τον οποίο δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει όλη την Μαρβελ για να τον απολαύσεις. Φθάνει να ξέρεις ποιος είναι ποιος στις βασικές κατηγορίες.