Αναζήτηση στην Κοινότητα

The Darkness: Close Your Eyes Αυτή η παρουσίαση περιλαμβάνει ουσιαστικά 2 παρουσιάσεις one-shot για την ίδια σειρά κόμικς. To The Darkness: Close Your Eyes είναι ένα one-shot κόμικ από τους Ales Kot (Zero, Wild Children) σε σενάριο και Marek Oleksicki (Judge Dredd, Predator, Books of Magick) στο σχέδιο. Εκδόθηκε από την Image Comics, στις 4 Ιούνιου του 2014 και το προμόταρε η Top Cow. Έχει ~28 σελίδες. Βρισκόμαστε στην Καλιφόρνια του 1912, σε περιοχή πετρελαιοπηγών.Εκεί, συναντούμε τον Adelmo Estacado, που δουλεύει ως εργάτης. Ο πατέρας του είναι ο βιαστής της μητέρας του. Εκείνη, μετά το σοκ ερωτεύεται και παντρεύεται τον θετό πατέρα του Adelmo, ο οποίος μετά από ένα χτύπημα που της έδωσε, εκείνη μένει σχεδόν φυτό. Ο Adelmo έχει σχέση και θέλει να παντρευτεί την Εmma, την κόρη του ιδιοκτήτη της επιχείρησης που εργάζεται, Martin Cayce. Αυτά γίνονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα, στην οποία κυριαρχεί η βία, το σκοτάδι, οι πειρασμοί, ο πόνος, η συνεχής προσπάθεια επιβίωσης. Όμως, υπάρχει και η αγάπη και ο έρωτας. Όλα αυτά συνδυάζονται δίνοντας μια ιστορία ζωής και θανάτου, δημιουργίας και καταστροφής, αγάπης και μίσους. Πολύ ωραίο για αυτό αποφάσισα να κάνω αυτή την παρουσίαση. Η ιστορία πολύ καλή και το σχέδιο ταιριαστό. Και πάμε τώρα σε κάτι πιο τεχνικό.. Το κόμικ αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει κάτι σαν prequel για όποιον θέλει να διαβάσει τη γνωστή μακρόβια σειρά κόμικς, The Darkness από την Top Cow που ξεκίνησε το 1996. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει τρεις τόμοι που συγκεντρώνουν τα τεύχη της σειράς. Υπάρχουν βέβαια και ξεχωριστά arcs πχ. The Darkness Vs. Eva - Daughter of Dracula 104σελίδων. Αν δεν κάνω λάθος η σειρά έφτασε τα 116τεύχη. Ο λόγος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως prequel ή ένα ιδανικό δείγμα για να ξεκινησει κανεις τη σειρά, είναι ότι ο Adelmo Estacado είναι πρόγονος του Jackie Estacado. The Darkness - Vicious Traditions 2ο μέρος, με ένα ακόμα one-shot κόμικ των Ales Kot και Dean Ormston για την ίδια σειρά, με τίτλο: The Darkness - Vicious Traditions που εκδόθηκε από την Image Comics, στις 5 Μαρτίου 2014. (~30σελίδες). Το The Darkness - Vicious Traditions προηγείται του The Darkness: Close Your Eyes, χρονικά. Υπόθεση: Είμαστε στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν αυτή αρχίζει να καταρρέει. Ο Ρωμαϊκός στρατός βρίσκεται στην περιοχή των Βησιγότθων, οι οποίοι είναι έτοιμοι να πολεμήσουν σκληρά. Ο αρχηγός των Βησιγότθων ετοιμάζεται για τη μεγάλη τελευταία μάχη και αν πετύχει την νίκη, θα συνεχίσει την πορεία του στη Ρώμη. Εδώ ένα εξασέλιδο από το εσωτερικό του κόμικ Και αυτό ένα ευχάριστο κόμικ, όχι λογω του περιεχομένου του που είναι μέσα στο αίμα, τη βία και το μυστικισμό αλλά επειδή είναι ένα καλοφτιαγμένο κομικ. Αυτά!ουφ! πηγές: 0, 1, 2, 3

Η παρουσίαση αυτή είναι κάτι σαν 2 σε 1. Θα καταλάβετε παρακάτω. Επίσης, είναι προειδοποιητική για κάθε hardcore πωρωμένο με τον Pope, να μην πέσει στην παγίδα και το αγοράσει. Δεν κάνω πλάκα.. Πάμε λοιπόν.. To Monsters & Titans - Battling Boy On Tour είναι ένα κόμικ, art book για να το πούμε πιο σωστά του Paul Pope. Κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2014 από την Image Comics και είναι 96 σελίδων. Πρόκειται για το original art, τη διαδικασία σχεδίασης και σελίδες από το Battling Boy (στο λινκ μερικές σελίδες από το κόμικ για να πάρουμε μια ιδέα). Αρχικά, προοριζόταν να εκδοθεί ένα 240σελίδο, από τη Diamond με πολύ μπόνους υλικό. Τελικά, όμως κυκλοφόρησε με τρομερή έκπτωση στον όγκο, φθάνοντας τις 96 σελίδες. Απ’ ότι διάβασα σαν έκδοση είναι κακή με χαρτί πολύ λεπτό, ειδικά για το εξώφυλλο. Ας δούμε την υπόθεση του ‘’κανονικού’’ έγχρωμου κόμικ, που αριθμεί 208 σελίδες και έχει εκδοθεί από την First Second το 2008. Βίντεο στο οποίο παρουσιάζεται το κόμικ. Η πόλη έχει ουσιαστικά καταληφθεί από τέρατα (σχεδιαστικά μοιάζουν με εξωγήινους που έγινε με πρόθεση του δημιουργού) τα οποία καταπίνουν παιδιά. Τα τέρατα έχουν ως ηγέτη, τον big boss. Ο μόνος που μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση είναι ο Haggard West. Όμως, δυστυχώς πεθαίνει. Τώρα ο μόνος που μπορεί να σώσει την κατάσταση είναι ο γιός του, ο Battling Boy που νιώθει ανέτοιμος και σε καμμια περίπτωση δεν περίμενε να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Μια χαρά το κόμικ αυτό. Ξαναγυρίζουμε στο art book. Περιέχει ανάμεσα στα original art και 8 μικρές ενδιαφέρουσες παραγράφους με λόγια του ίδιου του Pope που μεταφράζονται στα γαλλικά και στα ιταλικά. Έτσι, όμως, ουσιαστικά μια ολόκληρη σελίδα αντιστοιχεί σε μια παράγραφο. Επίσης, έχουν πάρει πρωτότυπα σχέδια μιας σελίδας ή ενός καρέ/σχεδίου, τα έχουν μεγεθύνει κι έτσι έχουμε μια ολόκληρη σελίδα για κάτι λίγο και γύρω-γύρω μεγάλο άσπρο περιθώριο. Το θετικό είναι ότι σε αυτό το άσπρο υπάρχουν πολλές φορές υπογραφές, μικρά σχόλια, μουντζούρες, και τα διάφορα πραγματάκια που έκανε ο Pope όταν σχεδίαζε αυτό το κόμικ. Και γενικά, το ξεφυλλίζεις σχετικά ευχάριστα. Λέω σχετικά καθώς κάποιες σελίδες μπορεί να σε αφήσουν αδιάφορο διότι δε δείχνουν κάτι πολύ αξιόλογο. Θα είχαν νόημα και θα ήταν πολύ χρήσιμα εαν συνόδευαν έναν καλο κύριο σκελετό. Και για να μην είμαι τελείως αρνητική εχει κάποιες σελίδες που τα σπάνε και το ευχαριστιέσαι, πραγματικά. Δεν περίμενα ποτέ να κάνω τέτοια κριτική για κάτι που κυκλοφόρησε από τον Pope αλλά και γενικά για μια έκδοση. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση το αποτέλεσμα, δυστυχώς ήταν απογοητευτικό. Μπορεί βεβαια να είμαι και πολύ αυστηρη.. πηγές: 0, 1

Το Wild Children ειναι ένα 64σελιδο που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2012 από την Image Comics. Σενάριο από τον Ales Kot που είναι η πρώτη του προσωπική σεναριακή προσπάθεια. Σχέδιο από Riley Rossmo (“Cowboy Ninja Viking,” “Dark Wolverine,” “Debris”) και τέλος χρώματα, που παίζουν σημαντικό ρόλο για την ποιότητα του κόμικ, από Gregory Wright. Πλοκή Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει τα ψιλοχάλια του, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σχεδόν παντού. 5 μαθητές ενός λυκείου πιστεύουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα φτιάχνει ανθρώπους που δε σκέφτονται και τα πάντα διδάσκονται με όρια, χωρίς να φτάνεις ή να πλησιάζεις την αλήθεια ή να μπορείς να πεις ελεύθερα τη γνώμη σου χωρίς περιορισμούς. Έτσι, αποφασίζουν να κρατήσουν όμηρους 4 καθηγητές και μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία εκμάθησης, να τους ξαναεκπαιδεύσουν και να μάθουν ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπουν. Ότι η πραγματικότητα μπορεί να έχει διαστάσεις και ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για να το επιτύχουν είναι όπλα (είναι αληθινά η όχι; ) LSD που δίνουν στους καθηγητές (τελικά έδωσαν ή όχι; ) και κάμερες όπου όσα γίνονται μεταδίδονται στους έξω. Είναι ένα περίεργο, προκλητικό, ενδιαφέρον κόμικ. Σε προβληματίζει και σε βάζει να ψάξεις στο ιντερνετι ή να ξεσκονίσεις τα παλιά σου βιβλία. Είναι ένα δύσκολο και βαρύ ανάγνωσμα αν δεν περάσεις αυτά που λέει επιφανειακά. Μελετημένο και προσεγμένο με έντονο το φιλοσοφικό στοιχείο που όπως διάβασα έχει ως χαρακτηριστικό και ο δημιουργός του κόμικ. Οι σελίδες είναι ακριβώς αυτές που πρέπει και ευτυχώς δεν βγήκε σε τευχάκια (που θα μπορούσε να το κάνει) για να το τραβήξει. Θα έχανε πολύ.. Το Wild Children πήρε πολλές καλές κριτικές και μάλιστα βρέθηκε στην πρώτη δεκάδα πωλήσεων graphic novel και ΤP για τον μήνα Ιούλιο στην Αμερική. (Top 10 best-selling Graphic Novels and Trade Paperbacks chart in the United States). Συνέντευξη του δημιουργού Ales Kot εδώ0 και του Ales Kot μαζί με τον Riley Rossmo εδώ1 πηγή

Το 2014 οι Ed Brubaker και Sean Phillips υπογράψαν ένα πενταετές συμβόλαιο με την Image το οποίο τους εξασφαλίζει ότι μπορούν να εκδόσουν όποιο project θέλουν. Το Fade Out αποτελεί το πρώτο κόμικ που εκδίδεται υπό αυτή την συμφωνία. Λίγα λόγια την υπόθεση. Ο Charlie Parish γράφει σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες όταν μετά από ένα party ξυπνάει σε κάποιο από τα φθηνά ενοικιαζόμενα δωμάτια του Hollywood με ένα κενό μνήμης σε ότι αφορά την προηγούμενη νύχτα. Γρήγορα ανακαλύπτει νεκρή την Valerie, την πρωταγωνίστρια της ταινίας στην παραγωγή της οποίας δουλεύει. Από κει και πέρα αρχίζουν να αναπτύσσονται πολλά storylines που περιέχουν την εντυπωσιακή αναπληρώτρια της Valerie, ίντριγκες μεταξύ ηθοποιών, τον βρώμικο κόσμο πίσω από τη λαμπερή βιομηχανία του Hollywood ακόμα και πράκτορες του FBI. Σε ότι αφορά το σχέδιο, η δουλειά του Sean Phillips είναι πλέον γνωστή και από τις πλέον αναγνωρίσιμες. Όμως σε αρκετά καρέ που αφορούν όνειρα ή αναμνήσεις ξεφεύγει λίγο από τα συνηθισμένα του με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Προς το παρόν έχουν κυκλοφορήσει 5 τεύχη, τα 4 εκ των οποίων σχηματίζουν το πρώτο trade της σειράς. Αν και ακόμα είναι νωρίς πιστεύω ότι μετά το μέτριο κατά την γνώμη μου Fatale οι δημιουργοί επανέρχονται με αυτό το noir comic που έχει όλα τα στοιχεία των 50s που κάνουν τις σχετικές με αυτή τη δεκαετία ιστορίες τόσο ελκυστικές σε μένα. Hollywood, κινηματογραφικά studio στις δόξες τους, φιλόδοξοι ηθοποιοί, διεφθαρμένες υπηρεσίες, ψυχροπολεμικό αντικομμουνιστικό κλίμα με το FBI να χώνει την μύτη του παντού. Αν το συνεχίσουν έτσι πιστεύω ότι θα είναι όσο καλό όσο το Criminal. Πολύ ενδιαφέρον ακόμα, ότι στο τέλος κάθε τεύχους υπάρχει μια αληθινή ιστοριά από το Hollywood. Έτσι μαθαίνουμε για τον Johhny Stompanato και το επεισόδιο με τον Sean Connery στο σετ του Another Time, Another Place επειδή ζήλευε την Lana Turner, για την ιστορία της νεαρής ηθοποιού Peg Entwistle που πήδηξε στο κενό από το H της γνωστής πινακίδας Hollywood και άλλες τραγικές ιστορίες. Εννοείται ότι προτείνεται σε όλους τους λάτρεις των κομικ του διδυμου. kwtsoκλιμακα 9/10 Aφιέρωμα στον Ed Brubaker ΕΔΩ Περισσότερα κόμικς του Ed Brubaker και Sean Phillips : Incognito Sleeper Άλλες σχετικές δουλειές: Batman (Panini) Scene Of The Crime An Accidental Death Gotham Central Marvel Zombies: Ακόρεστη Πείνα

Χαρακτήρας της Marvel Comics ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε τον Απρίλη του '64 όπως τον ξέρουμε σήμερα (υπάρχει και ο πρώτος του Jack Binder στον οποίο θα γίνει μια μικρή αναφορά στο τέλος). Πρόκειται για δημιούργημα των Stan Lee και Bill Everett, με μια συμβολή στον σχεδιασμό από τον Jack Kirby. Ο Matt γιος του πυγμάχου Jack Murdock, απέκτησε τις ικανότητές του σε νεαρή ηλικία, όταν στην προσπάθειά του να σώσει έναν άγνωστο από ένα φορτηγό με ραδιενεργά απόβλητα, τυφλώθηκε εξαιτίας του φορτίου. Έτσι απέκτησε υπερφυσικές δυνάμεις οι οποίες αφορούν κυρίως την διαίσθηση. Ως Matthew Micheal "Matt" Murdock εργάζεται σαν δικηγόρος, και ως Daredevil, ή αλλιώς "Ο άνθρωπος δίχως φόβο" προστατεύει τα σκοτεινά στενά της περιοχής Hell's Kitchen στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Το '66 γνωρίζει τον καλύτερο υπερηρωικό του φίλο, Spider-man. Έχει υπάρξει / είναι μέλος αρκετών υπερηρωικών ομάδων, όπως μεταξύ άλλων οι New Avengers, Defenders και S.H.I.E.L.D. Αξιομνημόνευτες συνεργάτιδές του είναι η Elektra και η Black widow και εχθροί μεταξύ άλλων οι Electro, Kingpin, Mr. Hyde, Cobra, Purple-man, Owl, Stilt-Man, Gladiator, Typhoid Mary, Jester, Man-Bull και Mister-fear. Από το 1966 έως και σήμερα ο Daredevil "πέρασε" από το πενάκι αρκετών σχεδιαστών (Wally Wood, John Romita Sr και Gene Colan μεταξύ άλλων), αλλά δίχως την συμβολή του Frank Miller στις αρχές της δεκαετίας του '80 ίσως να μην ήταν όσο δημοφιλής είναι σήμερα. Και αναφερόμενος στο σήμερα ο ήρωας έχει γίνει (και πάλι) ταινία, σειρά, ηλεκτρονικό (και μη) παιχνίδι και σχεδόν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς αποτελώντας, έναν από τους μεταγενέστερους "άσσους στο μανίκι" του σύμπαντος της Marvel. Ο πρώτος Daredevil όμως δεν είναι ο κύριος Matt, αλλά ο κύριος Bart (Hill), δημιούργημα του Jack Binder, το οποίο "ανακαινίστηκε" από τον Jack Cole. O πρώτος Daredevil με τα μπούμερανγκ του (χαρακτηριστικό του όπλο) εμφανίστηκε τον Σεπτέμβρη του 40' (Silver streak #6) και το κυριότερο κοινό σημείο με τον μεταγενέστερο (εκτός του ονόματος φυσικά) αποτελούν οι ανθρώπινες "υπερδυνάμεις", καθώς αν εξαιρέσει κανείς την διαίσθηση-ρανταρ του νεότερου, βασίζονται και οι 2 κυρίως στην αθλητικότητα και την (επιπέδου ακροβάτη) ευελιξία τους. Το πρώτο τεύχος του Bart Hill ως Daredevil σχεδιάστηκε από τους Charles Biro - Bob Wood και κυκλοφόρησε το 1941, περίοδο που οι υπερήρωες προπαγάνδιζαν την ανάμιξη της Αμερικής στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Έτσι, στο πρώτο "δικό του" τεύχος, ο αντίπαλος του θα είναι ο Hitler (Daredevil battles Hitler). Αναφέρεται ως ο Daredevil της χρυσής εποχής (1930-40 αναφέρεται ως η χρυσή εποχή των κόμικς) και αναφορές-φόροι τιμής έχουν αποδοθεί σε μεταγενέστερες εκδόσεις και των δύο κολοσσών του υπερηρωικού κόμικ (DC και Marvel). Πρωτοεκδόθηκε από τους εκδότες/εκδοτικούς οίκους: Lev Gleason publications, AC comics, Image Comics και Dynamite Entertainment. Πηγές: Comicvine Wikipedia

Στην χθεσινή μου επίσκεψη στη Jemma, αποφάσισα να τσιμπήσω ένα τευχάκι που μου είχε γυαλίσει την προηγούμενη φορά. Της Image είναι, ωραίο εξώφυλλο έχει, θα κάνω και παρουσίαση ( ), δεν ήθελα και πολύ. Το Rumble, λοιπόν, είναι ένα κόμικ που συνδυάζει τη φαντασία, τον τρόμο και ενίοτε το χιούμορ, με φόντο μια παρακμάζουσα πόλη. Η δημιουργική ομάδα αποτελείται από τους John Arcudi (σενάριο), James Harren (σχέδιο) και Dave Stewart (χρωματισμό). Έχοντας διαβάσει μόνο το πρώτο τεύχος, δυσκολεύομαι να καταλάβω την κεντρική ιδέα της ιστορίας ή μάλλον το πού θα πάει η βαλίτσα. Ο πρωταγωνιστής φαίνεται να είναι ο Bobby, μπάρμαν σ’ ένα καταγώγι. Μια νύχτα ένας περίεργος τύπος, που τελικά δεν είναι καν άνθρωπος, ακρωτηριάζει έναν πελάτη, που μόλις είχε βγει από το μαγαζί. Πιθανολογώ ότι ο κυριούλης αυτός θα παίξει (συμ)πρωταγωνιστικό ρόλο αργότερα. Το σχέδιο μου άρεσε πάρα πολύ. Ψιλοκαρτουνίστικο μεν, λεπτομερές και ταιριαστό δε. Στα χρώματα έχει γίνει επίσης μια υπέροχη δουλειά και θεωρώ ότι αυτά είναι τα δύο κυριότερα πλεονεκτήματα του τεύχους. Η ιστορία φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε κάτι ενδιαφέρον και σίγουρα πρωτότυπο. Αλλά. Δεν είναι χορταστική και νομίζω ότι δεν πείθει τον αναγνώστη ν’ αναζητήσει τα επόμενα τεύχη. Τουλάχιστον εγώ δε θα μπω στον κόπο ν’ αγοράσω. Πρόκειται για ένα καλό κόμικ. Μου άφησε μια καλή επίγευση, αλλά δεν ενθουσιάστηκα. Ίσως να το αδικώ, επειδή δεν έχω διαβάσει κάνα δυο τεύχη ακόμα. Το προτείνω σε άτομα που τους αρέσει ένα τέτοιο ανακάτεμα genre. Βαθμολογία: 7,7/10 Υ.Γ.: Το lettering του κόμικ έχει αναλάβει ο γνωστός Chris Eliopoulos. Με αφορμή την καταγωγή του και τα πολλά του βραβεία, θα ήθελα να εκφράσω την εξής απορία. Μήπως είναι επιτέλους η στιγμή ν’ αρχίσουν και οι εδώ δημιουργοί να ασχολούνται πιο σοβαρά με το lettering; Για περισσοτερα κομικς του John Arcudi περαστε μια βολτα απο τα : SIR EDWARD GREY, WITCHFINDER CREEP

Στις αρχές του Νοεμβρίου κυκλοφόρησε από την Image το πρώτο τεύχος μιας νέας σειράς. Το όνομα αυτής Tooth & Claw. Πρόκειται για μια σειρά fantasy, σε σενάριο του Kurt Busiek, σχέδια του Benjamin Dewey και χρώματα της Jordie Bellaire. Το πρώτο τεύχος μάλιστα είχε διπλάσιο αριθμό σελίδων από το στάνταρ αμερικανικό τεύχος και δεν περιείχε διαφημίσεις, κάτι που ίσως δείχνει ότι η Image ήταν εξαρχής κάτι παραπάνω από σίγουρη για την επιτυχία του κόμικ. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα φανταστικό κόσμο, ο οποίος κατοικείται από ανθρωπόμορφα ζώα. Στο πρώτο τεύχος φαίνεται ότι ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός σκύλος, αν και δίνεται ιδιαίτερο βάρος και σε άλλους χαρακτήρες, από τους οποίους σημαντικότερος είναι ένας θηλυκός φακόχοιρος-μάγισσα. Παρότι είναι εύκολο να βρει κανείς την υπόθεση του κόμικ, θα προτιμούσα να μην δώσω παραπάνω στοιχεία, ώστε να μη χαθεί η ομορφιά του. Το πιο αδύναμο στοιχείο του Tooth & Claw είναι ίσως το σχέδιο. Όχι πως είναι κακό, ίσα-ίσα που ταιριάζει πολύ στην ατμόσφαιρα του κόμικ. Απλά συγκρινόμενο με το σενάριο και το χρωματισμό, θα ήθελα κάτι καλύτερο. Ο Busiek έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε επίπεδο world building και χαρακτήρων, κάτι που από μόνο του κάνει το κόμικ ενδιαφέρον. Τόσο η ιστορία, όσο και οι διάλογοι το ανεβάζουν πολλά σκαλοπάτια, με αποτέλεσμα η ιστορία να διαβάζεται νεράκι, να σε γεμίζει και να ζητάς κι άλλο. Τα χρώματα της βραβευμένης με Eisner Bellaire ζωντανεύουν τον κόσμο του κόμικ μ' έναν υπέροχο τρόπο. Πιστεύω ότι πρόκειται για ένα απίθανο κόμικ, το οποίο θα απασχολήσει αρκετά την κομιξοκοινότητα. Ίσως να έρθουν και κάποια βραβεία ή έστω υποψηφιότητες, αλλά είναι νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο ακόμα. Όπως και να 'χει το προτείνω σε κάθε φαν του fantasy, αλλά και σε όσους δεν έχουν επαφή, αλλά θέλουν να δοκιμάσουν κάτι ποιοτικό από το είδος αυτό. Βαθμολογία: 8/10 Περισσότερα κόμικς από τον Kurt Busiek : Ελληνικές Εκδόσεις : Conan (Anubis) Superman (Anubis) Marvels (Modern Times) Marvels (Anubis) Ξένες Εκδόσεις : Dracula The Company Evil Dead/Army Of Darkness Conan : The Hand of Nergal Conan : Born On Battlefield MARVELS

The comic medium had a lot to celebrate last weekend. Not only did Iron Man 3 usher in blockbuster season with our favorite exoskeletal superhero, but Saturday saw all of the major publishers unleash a metric ton of pro bono product on Free Comic Book Day. With all of these reminders of how fabulous the printed and digital panel can be, Paste decided to sit down and take inventory of the titles that make our Wednesday comic shop jaunts an addictive necessity. On Monday we ran through Marvel’s finest, yesterday we dove into DC’s best, and today Paste takes a look at Image’s many superlative offerings. At this point it wouldn’t be accurate to call the independent publisher a sleeping giant; with its genre-hopping line of titles produced from an A-list roster of talent, the imprint has proven that its creator-owned model is a vital component for the comic industry. It was difficult honing their selection down to ten, but here are our absolute favorites; let us know yours in the comments. 10. Witch Doctor Writer: Brandon Seifert Artist: Lukas Ketner Falling somewhere between Doctor Strange, John Constantine, and your childhood pediatrician, titular Witch Doctor Dr. Vincent Marrow treats patients afflicted with supernatural maladies using a combination of technology and magic. Brandon Seifert’s scripts redefine the mystical in nifty scientific analogies, comparing the soul to a spiritual immune system and likening demonic possession to vicious parasites. This inventive approach is married to an old-school horror aesthetic that would fit right into a Creepy anthology or Bernie Wrightson’s portfolio. Campy in all the right ways, Witch Doctor’s expansive world has unfolded in captivating and curious ways with each new miniseries, most recently in the fantastic “Mal Practice” arc. (Sean Edgar) 9. The Walking Dead Writer: Robert Kirkman Artist: Charlie Adlard You have to hand it to Robert Kirkman. Years after challenging the creative community to abandon licensed properties, Image Comics’ bearded COO has grown his creator-owned zombie apocalypse The Walking Dead into a synergy nova that includes a hit TV show, two videogame series, and a bottomless pit of merchandise. He’s illustrated his point well. Even more impressive, his long-running horror epic can still twist and shock with acute discomfort more than a hundred issues in. Sadistic? Yes. Smart? Mostly. There’s no reason why this tortured road trip won’t ride the pop culture highway for another hundred issues with curves like these. (Sean Edgar) 8. Invincible Writer: Robert Kirkman Artist: Ryan Ottley Invincible has continually read like a mainstream superhero title working in perpetual overtime. More happens in one story arc of Image’s flagship brawler (the man’s costume is the publisher’s logo, if you hadn’t noticed) than in a year for any one of the big two’s various mascots. Most of this momentum comes from its unified voice and consistent production; Robert Kirkman has remained the title’s sole author and, save for the introductory issues and a few fillers, Ryan Ottley its only penciller. So when Kirkman introduces such game-changing concepts in his depiction of super-powered youth as insectoid half brothers, Aryan alien invasions, and unexpected pregnancies as frequently and successfully as he does, Invincible truly feels like a four course meal of capes and cliffhangers. (Sean Edgar) 7. Revival Writer: Tim Seeley Artist: Mike Norton Dubbed a “redneck noir,” Revival centers on a small town overrun with zombies. Not The Walking Dead-like zombies, mind you. Rather, these beings walk around and talk like normal people. In fact, unless you’d witnessed their resurrection firsthand, you’d never guess there was anything amiss. That is, until the newly un-alive start acting out in bizarre, violent ways. Revival’s brilliance lies in how it focuses just as much on the emotional drama surrounding the revivals as in the effective horror set pieces it creates. Like the best TV, the world only becomes more defined and the story richer with each new installment. (Mark Rozeman) 6. Mind the Gap Writer: Jim McCann Artist: Rodin Esquejo While television struggles to find the new Lost, the influential ABC show’s legacy of melding character drama with a high-concept mystery lives on in comic form. Like J.J. Abrams’ pivotal series, Mind the Gap is a series that engrosses its reader in a world ripe with intriguing secrets. The storyline concerns the young daughter of a wealthy family who is brutally attacked one night and left comatose. Who attacked her and why are the book’s propelling questions. Writer Jim McCann and artists Rodin Esquejo have gone the extra mile, crafting a compelling whodunit while also augmenting it with otherworldly elements that suggest something much larger at play. (Mark Rozeman) 5. Prophet Writers: Brandon Graham, Simon Roy Artist: Simon Roy, Others Much like Alan Moore on Supreme in the late 1990s, Brandon Graham and a crew of great artists have rebooted the hackneyed superhero also-ran Prophet into a surprisingly taut and restrained sci-fi thriller that feels like Conan written by Ray Bradbury. With terse narration and almost no dialogue, Prophet focuses tightly on the individual adventures of a series of clones of the Liefeld superhero John Prophet (part Captain America, part Wolverine, all shoulder pads) in a far off post-human future. Imagine the many Sam Rockwells of Moon if they were bioengineered super-soldiers dealing with utterly foreign and impenetrable alien cultures. The silent Prophet, in all his permutations, is as mysterious and unknowable as any of the aliens he encounters, with vaguely defined missions, a variety of unusual weapons and tools, and the occasional prehensile tail. It’s a gritty, no-nonsense exercise in world building, not too dissimilar from Graham’s Multiple Warheads. (Garrett Martin) 4. Chew Writers: John Layman Artist: Rob Guillory I have no clue what combination of factors inspired John Layman to hatch a universe where an avian flu outbreak results in the complete outlawing of poultry, but those muses must have been a doozy. Whether the world of Chew spawned from a food poisoning fever dream or divine vision, it really is unlike anything else that exists in popular fiction today. Landing somewhere between a Looney Tunes episode and a hallucinogenic police procedural, Chew revolves around FDA Agent Tony Chu, a “cibopath” who can absorb psychic impressions from anything he digests, whether it be a human appendage or more conventional fare. Layman’s exuberant imagination doesn’t stop there: double-crossing government agencies, berries harvested from outer space, and frog-chicken hybrids have all provided vital plot points in this series’ whimsical trajectory. Rob Guillory’s exaggerated figures and fluid action sequences perfectly complement the narrative’s mayhem, forming a perfect storm of oddball creativity in every issue. (Sean Edgar) 3. The Manhattan Projects Writer: Jonathan Hickman Artist: Nick Pitarra In The Manhattan Projects, Hickman uses an alternate history US defense department as a display case for his hyper-scientific big ideas. The narrative feels like a repository for beats that might have been too sinister for the author’s Fantastic Four run, but still retain a lot of the same zany fun save for some very dark subplots. Nick Pitarra’s layouts are more exaggerated and cartoony than his previous work, keeping realism as far away as possible. The Manhattan Projects has evolved into another cult romp from two creators with a history of innovating on traditional comic templates. And just like their past work, it’s just as cool and crazy. (Sean Edgar) 2. Fatale Writer: Ed Brubaker Artist: Sean Phillips Is there a more harmonious creative team than Ed Brubaker and Sean Phillips? Since the pair’s explosive sci-fi espionage hit Sleeper in 2003, their collaborations have consistently delivered tight, lengthy arcs of sublime fiction. Fatale is no different. Brubaker practically bathes in Raymond Chandler’s rain-drenched, nicotine-stained noir legacy, wrapping his projects in the twisting confines of the genre. It was only a matter of time before the duo laid their pulpy hands on the horror template. Fatale follows Nicolas Lash, a shadowy gentlemen who inherits the manuscripts of his late godfather, a famous crime novelist. He soon meets a cursed bombshell who can bend mens’ wills to her beck and call. Brilliance ensues. Brubaker knows how to write natural dialogue and drive plot momentum, and Phillips’ ability to capture his flow is impeccable. Fatale is serial storytelling at its most addictive. (Sean Edgar) 1. Saga Writer: Brian K. Vaughan Artist: Fiona Staples With its second story arc complete, Saga continues to be a big, smart, flowing epic packed with endearing dialogue and careening plot twists. Every character, including albino men with television heads and mutant spider bounty hunters, comes with a three dimensional personality that begs to be explored. Staples’ pencils, inks and colors are gorgeous, propped against warm, washed-out backgrounds that emit a surreal fantasy glow. As the narrative progresses, Brian K. Vaughan’s tale of a new family pursued by two warring militias is not only one of the best comics published today, but one of the most endearing sci-fi/fantasy works in the category’s history. (Sean Edgar) πηγη: (http://www.pastemagazine.com/articles/2013/05/the-10-best-comics-image-currently-publishes.html)

Για να καταλάβετε το κόμικ χρειάζονται μερικές ιστορικές διευκρινήσεις που οι περισσότεροι δε γνωρίζουμε. Οι Σπαρτιάτες, αυτός ο θαυμάσιος μιλιταριστικός λαός, δεν ήταν αυτό που γνωρίζουμε. Μέχρι τον 8ο μ.Χ. αιώνα η ζωή τους δε διέφερε από τη ζωή των υπόλοιπων κρατών-πόλεων της Αρχαίας Ελλάδας. Και πολιτισμό παρήγαγαν και τέχνες τίμησαν. Μέχρι τη συγκεκριμένη εποχή. Τότε αποφάσισαν να υποδουλώσουν τους Μεσήνιους και να καρπωθούν την πλούσια γη τους. Ο κατακτητικός πόλεμος κράτησε πολλά χρόνια. Οι ίδιοι οι Μεσήνιοι έγιναν δούλοι, είλωτες, άνθρωποι κατώτεροι χωρίς δικαίωμα ύπαρξης. Για να μπορέσουν να τους έχουν κάτω από το σανδάλι τους, οι Σπαρτιάτες έγιναν μια στρατιωτική κοινωνία, που σε περίοδο ειρήνης καταδυνάστευαν τους δούλους τους. Μέχρι και στην εκπαίδευση των παιδιών της Σπάρτης περιλαμβανόταν δολοφονίες ειλώτων τη νύχτα ως άσκηση. Κάθε τόσο μάζευαν τους πιο δυνατούς, τους πιο έξυπνους, τους πιο γενναίους Μεσήνιους και τους έθαβαν σε μαζικούς τάφους. Αυτό είναι και το θέμα του πεντάτευχου κόμικ. Σε μια εκκαθάριση ειλώτων, δυο άντρες και μια γυναίκα αποφασίζουν ότι δεν αξίζουν αυτήν τη τύχη. Επαναστατούν εναντίων των δυναστών τους και προκαλούν χάος στη δομή της τέλειας κοινωνίας της Σπάρτης. Ξεκινά ένα ανθρωποκυνηγητό ώστε να σωθεί η τιμή των Λακεδαιμονίων, ή τουλάχιστον μερικών που φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. 300 Σπαρτιάτες τους κυνηγούν για όχι και τόσο τίμιων σκοπών. Το σενάριο του Kieron Gillen προδίδει την αγάπη του για το 300 του Frank Miller. Καλογραμμένο και ευανάγνωστο το κείμενο διαβάζεται χωρίς να κουράσει. Ο συγγραφέας έγινε γνωστός με τις δουλειές του σε βρετανικά περιοδικά τεχνολογίας, πολιτικές και οικονομικές εφημερίδες, κόμικς στην Image, και τα περάσματά του σε Thor και X-men. Το The Wicked + The Divine είναι το τελευταίο του προσωπικό δημιούργημα. Ο σκιτσογράφος Ryan Kelly είναι γνωστός δημιουργός στους Vertigo τίτλους με πιο σημαντική δουλειά του τα μελάνια στο Lucifer. Ακολουθεί το βιογραφικό του: Books of Magic #57, 62, 68, 70 (pencils (57, 62, 68) and inks (70), with Bronwyn Carlton, Vertigo, 1999–2000) Lucifer #5-75 (inks, with Mike Carey, Vertigo, 2000–2006) Local (with Brian Wood, Oni Press, 2005–2008) American Virgin #18-19, 22 (pencils, with Steven T. Seagle, Vertigo, 2006, 2008) The New York Four (with Brian Wood, Minx, 2007) The New York Five #1-5 Vertigo (DC Comics) Jan 2011 - April - 2011 Northlanders "The Cross + The Hammer" (#11-16) (with Brian Wood, Vertigo, 2008–2009) DMZ "No Future" (#42-44) (with Brian Wood, Vertigo, 2009) Side B: The Music Lover's Comic Anthology "Torso" (#108-114) (with his wife Kat Vapid (writer), published by Poseur Ink in 2009) Star Wars (#7-9) (with Brian Wood, Dark Horse, 2013) Αν σας αρέσουν τα ιστορικά κόμικ αυτό είναι μια καλή πρόταση. Υπάρχει και ένα tpb συλλογή των 5 τευχών. Συνέντευξη του δημιουργού εδώ. Αναλυτική παρουσίαση των τευχών στο www.comicbookresources.com: 1 2 3 4 5 Αφιερωμα στο GC για τον Kieron Gillen Εργογραφία του στα ελληνικά : IRON MAN (Anubis) Aλλα κομικς του : STAR WARS : DARTH VADER

Το γράφει αυτός. Τον λένε Greg Rucka (wiki άμα θέλετε να μετρήσετε τα Eisner του). Αυτούνου κόμικς για τα οποία έχουμε ξαναμιλήσει στο φόρουμ είναι το Stupmtown, το Queen & Country, το Whiteout και το Gotham Central. Έχει γράψει και μερικά βιβλιαράκια. Άμα ψήνεστε να μάθετε γι'αυτόν, από δω η επίσημη σελίδα του. Το σχεδιάζει αυτός Τον λένε Michael Lark. Υποτυπώδες το αρθράκι στη wiki. Κρίμας γιατί το "βρώμικο" σκιτσάκι του λέει πολλά. Κρίμας διότι αυτά που σχεδίασε παρέα με τον Epting το 2005 στο Captain America τα έκαναν ταινία φέτος. Για αυτόν έχουμε ξαναμιλήσει στο Scene of the crime και στο Gotham Central (δες πιο πάνω για λινκ). το φβ του και το tweeter του. Ο χρόνος είναι κάπου στο μέλλον. Σε μια δυστοπική (?) γη όπου δεν υπάρχουν πλέον έθνη/κράτη. Υπάρχουν όμως ολιγομελείς οικογένειες που ελέγχουν συγκεκριμένες εκτάσεις γης και ο λαός από κάτω τους χωρίζεται σε Serf (υπηρέτες), τους λίγους που έχουν κάποια χρησιμότητα και σε Waste (άχρηστο υλικό) που είναι η πλειονότητα και ιεραρχικά είναι λίγο πιο πάνω από τα ζώα. Κάθε οικογένεια έχει τον "Λάζαρό" της. Ένα μέλος της οικογένειας που είναι σχεδόν αδύνατο να πεθάνει και το οποίο είναι κάτι μεταξύ "υπεύθυνου ασφάλειας" και "αρχιεκτελεστή" της οικογένειας. Στη συγκεκριμένη σειρά παρακολουθούμε την ιστορία της Forever, ήτοι του "Λάζαρου" της οικογένειας Carlyle. Και φυσικά με αφορμή αυτή εξερευνούμε το δυστοπικό αυτό σύμπαν. Μην περιμένετε ότι θα κερδίσουν οι καλοί Είναι από αυτές τις ψυχοβγαλτικές σειρές όπου τα κ*θήκια επιβιώνουν Σε ένα τεύχος τους ρωτάει ένας αναγνώστης "γιατί βασανίζετε τους τάδε? Τους συμβαίνει αυτό, εκείνο, το παραπέρα... Αφήστε τους στην ησυχία τους!" για να εισπράξει την πληρωμένη απάντηση "Now where would be the fun in that?"........ Εάν πάντως θέλετε να διαβάσετε 5 σκέψεις των δημιουργών γύρω από το κόμικ, παρατίθενται τα έξτρα που είχε στο πρώτο τεύχος. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 10 τεύχη. Τα πρώτα 4 υπάρχουν και στο TPB Family, τα επόμενα 5 στο TPB Lift. Τώρα έχει ξεκινήσει το story arc Extraction. Είχε προταθεί για Eisner Καλύτερης Νέας Σειράς αλλά δεν το κέρδισε. Νέα της σειράς από την Image Τα τευχάκια διαβαστήκαν απνευστί. Δεν θα πω ότι είναι από τις σειρές που με εξιτάραν πλήρως (όπως λχ το Criminal), αλλά διαβάζεται μια χαρά Άιντε τώρα να ολοκληρωθεί το τρίτο story arc για να διαβάσω και τα επόμενα Εάν δεν την έχω ξεχάσει μέχρι τότε Ακομα απο Rucka : Gotham Central ( με Lark ) Queen & Country Stumptown Whiteout

Στο SDCC ανακοινώθηκε η συνεργασία της Universal Cable Productions με την IDW Entertainment για τη μεταφορά κόμικς στη μικρή οθόνη. Το πρώτο από τα 2 ήταν το Five Ghosts. Το δεύτερο είναι το Night Mary. To Five Ghosts είναι μια pulp περιπέτεια γραμμένη από τον Frank J. Barbiere, η οποία ξεκίνησε να εκδίδεται από την Image το Μάρτιο του 2013 (έχει φτάσει ήδη τα 12 τεύχη) και διηγείται την ιστορία ενός κυνηγού θησαυρών ονόματι Fabian Grey τη δεκαετία του '30, τον οποίο όμως έχουν καταλάβει πέντε φαντάσματα: ο Μέρλιν, ο Ρομπέν των Δασών, ο Σέρλοκ Χολμς, ο Μουσάσι Μιγιαμότο και ο Δράκουλας! Χρησιμοποιώντας την εκάστοτε "δύναμη" του αντίστοιχου φαντάσματος κατορθώνει και επιζεί στις περιπέτειές του! Τον πιλότο θα τον γράψει ο Evan Daugherty ("Snow White And The Huntsmen", "Divergent"). Για να δούμε τι θα δούμε, ακούγεται αν μη τι άλλο τζερτζελέδικα ενδιαφέρον... Πηγή: Shh...

άλλη μια ιστορία από την Image με νεκρούς που ξαναζωντανεύουν... προσπαθούν απλά να εκμεταλλευτουν την επιτυχία του Walking Dead; Ή μήπως όχι; Οι ιστορίες που διαπραγματεύονται του απέθαντους (την αθανασία γενικά) έχουν κατακλύσει εδώ και πολλά χρόνια την ποπ κουλτούρα, πρώτα με τα βαμπίρια (μέχρι σχεδόν εξαντλήσεως του μύθου) και κατόπιν με τα ζόμπι. Η ιστορία όμως εδώ είναι διαφορετική απ' ό,τι έχουμε συνηθίσει. Οι νεκροί γυρνουν ως κανονικοί άνθρωποι με συνείδηση! Μια χειμερινή μέρα στο Wisconsin, μια μικρή επαρχιακή πόλη, 23 νεκροί επιστρέφουν στη ζωή χωρίς να ξέρει κανεις το γιατι. 23 τυχαίοι όπως φαίνεται νεκρανεστημένοι, ανάμεσά τους γέροι και παιδιά, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ή σύνδεση. και δείχνουν να συνεχίζουν να αντιστέκονται στο θάνατο και μετα... Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω απ' τη ζωή αυτής της πρώην ήρεμης πόλης, που βρίσκεται πλέον σε καραντίνα, μέχρι να αποφασιστει από την κυβέρνηση πως θα αντιμετωπίσει το θέμα. Οι revivals (όπως λέγονται) προσπαθούν να ενσωματωθούν και να συνεχίσουν τις όποιες ζωές τους κι οι υπόλοιποι κάτοικοι καλούνται να αντιμετωπίσουν αυτό το "θαύμα" που απάλλαξε μερικούς από το θάνατο, αλλά όχι όλους! οι αντιδράσεις ποικίλλουν, από φόβο, οργή, θρησκευτικό φανατισμό και επιφυλακτικότητα. Οι κεντρικές ηρωίδες (προς το παρόν τουλάχιστον) είναι μια μπατσίνα, η Dana Cypress και η αδερφή της Em (Martha) που είναι revival. Πολύ αληθοφανείς χαρακτήρες μπορώ να πω! Γενικά το κόμικ έχει πολύ καλό characterization! Βρισκόμαστε αντιμετωποι με διάφορες υποθέσεις άμεσα ή εμμεσα σχετιζόμενες με τους revivals, που η λιγοστή αστυνομία της πόλης καλείται να λύσει. Παράλληλα, η Dana προσπαθεί να εξιχνιάσει και τη δολοφονία της αδερφής της. Και σαν να μην εφταναν όλα αυτά, υπάρχει και μια μυστήρια λευκή οντότητα που περιφέρεται κι επηρρεάζει τις εξελίξεις, που ελάχιστοι μπορουν να τη δουν... Αρκετά όμως για την υπόθεση! Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον κόμικ, με μια μόνιμα αγωνιώδη ατμόσφαιρα, όπου όλα περιμένουν να συμβουν - πιο τρομακτική κι απ τα τρομακτικά γεγονότα. Με καλοδουλεμένους χαρακτήρες, κλειστοφοβικό mood και ρεαλιστική απεικόνιση που του ταιριάζει πολύ! Το δίδυμο Tim Seeley - Mike Norton έχουν κάνει πολύ καλή δουλεια, με μια φρέσκια ματιά στο μύθο, θυμίζοντας μου λίγο Φάργκο & Twin Peaks σε σημεία! Η σιρά είναι ongoing, έχω διαβασει τα 11 πρώτα τεύχη που έχουν βγει σε deluxe εκδοση (αντίστοιχη του Chew) , ενω εχει βγει και το 17 τευχος. Εχει ανακοινωθεί και crossover με CHEW το Μάιο Δουλεια του Mike Norton σε ελληνικη εκδοση εχουμε δει και στο : Spider-man (2009) (Anubis) Aλλες δουλειες του Norton : QUEEN & COUNTRY

Μια απο τις τελευταιες σειρες της αγαπημενης μου - πλεον - Image. Ξεκινησε τον περασμενο Ιουλιο, και πριν λιγες μερες βγηκε το το 6ο τευχος. Ειναι μια ιστορια τρομου και μυστηριου. Το γραφει ο Joshua Williamson ο οποιος εχει κανει καποια πραγματα για DC, Marvel και Image, και ωρα γραφει και το Captain Midnight για την Dark Horse. Στο σχεδιο ο Goran Sudzuka ( Hellblazer, Outlaw Nation, Y: The Last Man ) και στα χρωματα ο Miroslav Mrva ( αγνωστου παρελθοντος εκτος απο το οτι cover artist στο graphic novel ADD του Sudzuka ). Το Ghosted πιστευω οτι προσπαθει να φτιαξει μια συγχρονη ιστορια μυστηριου με φαντασματα, χωρις ομως να τα πολυκαταφερνει στο μυστηριο. Ενας εξυπνος κακοποιος ειναι στη φυλακη και ξαφνικα ενας παμπλουτος συλλεκτης οργανωνει μια εξεγερση και τον βγαζει εξω. Σαν ανταλλαγμα για την ελευθερια του, του ζηταει να παει σε μια στοιχειωμενη επαυλη και να του φερει πισω..... ενα φαντασμα. Εδω το story γινεται λιγο Ocean's Eleven, ο τυπος βρισκει τους παλιους του φιλους και συνενοχους, φτιαχνει μια ομαδα και παει στην επαυλη οπου ....... τα υπολοιπα θα τα διαβασετε εσεις. Ενω ειναι ωραια σεναριακα η ιδεα, η εκτελεση ειναι απλουστευμενη. Δεν μπαινει καθολου στο βαθος κανενος χαρακτηρα, σαν να βλεπεις μια ταινια στο γρηγορο. Το σχεδιο ειναι καλο, αλλα μεχρι εκει, τιποτα ιδιαιτερο. Ειναι απλα ικανο να υποστηριξει το σεναριο, οπως και τα χρωματα. Με λιγα λογια , ενα κομικ που ειτε το διαβασεις ειτε οχι δεν χανεις και πολλα, αλλα........ εχει ενα πανεξυπνο twist στο τελος του 5ου τευχους που ειναι και το τελος του πρωτου arc, που μονο για αυτο για εμενα αξιζει. Ειναι λιγο θεμα προσωπικου γουστου, γιατι εμενα κατι απροβλεπτο, κατι που δεν το περιμενεις μπορει να φτιαξει μια μετρια ταινια-βιβλιο-κομικ και να το κανει καλο. Εμπνευσμενος απο τον kwtso, θα φτιαξω και εγω μια προσωπικη κλιμακα, και θα δωσω στο Ghosted ενα 7/10, κυριως λογω του τελους του.

Is Evil Just Something You Are Or Something You Do ? Ο Filmore Press ηταν καποτε ο διαβοητος serial killer Madder Red ο οποιος τρομοκρατουσε για τρια χρονια την πολη του Bedlam. Αδιστακτος δεν δισταζε να σκοτωσει ακομα και μικρα παιδια ενω ειχε και ο ιδιος χασει το μετρημα των φονων του. Πλεον, επειτα απο 10 χρονια ψυχιατρικης και ιατρικης παρακολουθησης σε απομονωση ειναι ετοιμος να ενταχθει ξανα στην κοινωνια , θεραπευμενος απο την σχιζοφρενεια και την μανια. Τωρα ομως στην πολη ξεκιναει μια νεα σειρα κατα συρροην φονων και ο Filmore ειναι ο ιδανικος ανθρωπος για να βοηθησει στην επιλυση της υποθεσης καθως μπορει ευκολα να συναγει το πως σκεφτονται αυτου του ειδους οι δολοφονοι. Εκτος απο την κυρια πλοκη ομως, δημιουργουνται και αλλα ερωτηματα των οποιων η απαντηση θα απασχολησει λογικα τα επομενα τευχη. Προκειται για ενα πολυ καλο θριλερ. Στην ιστορια υπαρχουν σαφως παραλληλισμοι με τον κοσμο του Batman χωρις ομως να επεικεντωνεται αποκλειστικα σε αυτο. Μαλιστα στην πολη υπαρχει και ο αμφιλεγομενος υπερηρωας με το ονομα The First. Στο κομματι του τρομου τα παει εξαιρετικα , ζοφερα σκηνικα και αρρωστα εγκληματα. Το σχεδιο, βρωμικο χωρις πολλες λεπτομερειες και ιδιαιτερα ο χρωματισμος με τα μουντα χρωματα και εντονο κοκκινο απογειωνουν την ιστορια. Οι διαλογοι ειναι καλοι και οι χαρακτηρες, ολοι σε γκρι αποχρωσεις, εχουν αρκετο ενδιαφερον και παντα υπαρχει και η αγωνια για το αν θα ξαναγυρισει στις παλιες του συνηθειες ο πρωταγωνιστης. Γενικως ο χαρακτηρας του πρωταγωνιστη ειναι πολυ καλα γραμμενος. Εκει που πασχει λιγο ειναι στο αστυνομικο κομματι καθως μου φανηκε οτι η υποθεση εκλεισε καπως βιαστικα. Συνολικα θα το προτεινα σιγουρα. Μεχρι στιγμης εχουν κυκλοφορησει 11 τευχη, και εχει κυκλοφορησει το πρωτο trade της σειρας με τα εξι πρωτα. Τον Φεβρουαριο αναμενεται η κυκλοφορια του δευτερου. Ενα ακομα θετικο ειναι η πολυ φθηνη τιμη του τομου , καθως εχει cover price μολις 10 δολαρια. Γενικοτερα η Image τα παει πολυ καλυτερα στην κοστολογηση αντιθετως με Marvel , DC. Eνα ακομα ενδιαφερον στοιχειο σχετικα με το κομικ ειναι οτι η λεξη Bedlam , χρησιμοποιουταν για το Βethlem Royal Hospital που ηταν ενα νοσοκομειο στο Λονδινο , το πρωτο που ειδικευοταν στην θεραπεια των ψυχικα διαταραγμενων. Για παραπανω Nick Spencer τσεκαρετε το Morning Glories

Το Manhattan Projects είναι μία από τις ongoing σειρές του Hickman στην Image. Συγγραφέας είναι φυσικά ο Hickman, σχεδιαστής κυρίως ο Pittara με ένα fill-in προς το παρόν, colorist η Jordie Bellaire. Τον Μάρτιο του 2012 κυκλοφόρησε το 1ο τεύχος και αυτόν τον μήνα κυκλοφορεί το #15. Η σειρά, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, πραγματεύεται τις περιπέτειες των Manhattan Project, της ομάδας που έφτιαξε την ατομική βόμβα στον WW2. Ή μάλλον..... Projects. Γιατί σε αυτήν την εκδοχή της ομάδας, η βόμβα ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Ουσιαστικά, οι του Projects είναι ένα think tank που έχει βαλθεί να αλλάξει τον κόσμο και έχουν αποφασίσει ότι κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει. Εκτός από τους ίδιους τους τους εαυτούς. Στο πρώτο arc, το cast είναι πιο μικρό και αποτελείται από τον Oppenheimer, τον General Grooves, τον Einstein, τον Feynman, τον Fermi, τον Daghlian, τον von Braun και τον FDR σε μορφή AI. Αλλά..... (ακολουθούν spoilers του πρώτου arc) Ο Oppenheimer δεν είναι ο Robert, αλλά ο δίδυμος, κανίβαλος, τρελός και σατανικός αδελφός του Joseph. O Einstein είναι η εκδοχή μιας άλλης διάστασης, ο οποίος παγίδευσε τον δικό μας στην θέση του. Ο Ferni είναι εξωγήινος. Ο von Braun έχει ρομποτικά μέλη. Και ούτω καθεξής. Στα επόμενα τεύχη εμφανίζονται και οι Ρώσοι με την δική τους απάντηση στο think tank και φυσικά και εκεί οι χαρακτήρες έχουν υποστεί ανάλογες αλλαγές. Και το ίδιο πάει φυσικά και για τους πιο περιφεριακούς χαρακτήρες, που περιλαμβάνει κυρίως τον Truman, τον JKR και τον Hitler. Μην νομίζεται όμως ότι θα είναι 100% villains. Είναι 70% κακοί, 30% καλοί, κινούνται συνεχώς μεταξύ των δύο ταμπελών (εκτός από κάνα δυο), οι περισσότεροι μάλιστα είναι likeable jerks. Εδώ συμπάθησα τον von Braun, έναν πρώην επιστήμονα των Ναζί, τι να λέμε τώρα. Ο Hickman του δίνει ένα κίνητρο που μπορεί να κατανοηθεί από όλους τους αναγνώστες. Νομίζω ότι ο καλύτερος χαρακτηρισμός που ταιριάζει στον τίτλο είναι roller coaster. Τα ξαναδιάβασα όλα για να κάνω την παρουσίαση και ειδικά από το #10 και μετά, ο Hickman δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα, αλλάζει το status quo (ή μάλλον καλύτερα, δεν έχει status quo), σκοτώνει χαρακτήρες και προχωράει sub-plots. Και εισαγάγει ιδέες και concepts με ρυθμό πολυβόλου. Στο πρώτο arc συναντάμε τους χαρακτήρες, μαθαίνουμε τις.... ιδιαιτερότητες τους, τους βλέπουμε να αναπτύσσονται οι σχέσεις του, στο δεύτερο όμως arc ο Hickman βάζει τους Ρώσους και από τότε βάζει την σειρά σε έναν φρενήρη ρυθμό. Στο τρίτο, η ομάδα δέχεται ένα γερό χαστούκι και εκ των έσω. Ποιος θα μπορούσε να τους προδώσει; Το ερώτημα είναι ποιος δεν θα μπορούσε. Και I kid you not, μόλις θυμήθηκα ότι υπάρχει και 2ος προδότης, άσχετος με τον πρώτο. Στο σχέδιο είναι ο Nick Pittara. Πέραν του ιδιαίτερου στυλ του, το οποίο έχει καρτουνίστικες επιρροές και γραμμή της σχολής των Quietly, Darrows, Burnham, καταφέρνει να σχεδιάσει πειστικά ότι και αν υπάρχει στο σενάριο. Επίσης ξέρει από gore. Κάποιες σελίδες είναι πολύ εντυπωσιακές, όπως μία στο #3. Όσοι το διαβάσετε, θα καταλάβετε. Στο #10, βοηθάει ο Ryan Brown. Ο άτιμος έπεσε στο καλύτερο της σειράς και έκανε πολύ καλή δουλειά, με τα σουρεάλ σκηνικά. Τα εξώφυλλα είναι του Hickman, είναι σίγουρα ξεχωριστά και τις περισσότερες φορές δίνουν το στίγμα της ιστορίας. Γενικά, ο Hickman βάζει πολλές designιές, όπως quotes και τίτλους αρχής. Η σειρά κυκλοφορεί επίσης σε TPB. Προχθές κυκλοφόρησε το vol.3.

"Αν οι άνθρωποι που αγαπάμε έχουν κλαπεί από εμάς, ο τρόπος για να τους κάνουμε να ζήσουν είναι ποτέ να μην πάψουμε να τους αγαπάμε. Κτίρια καίγονται, άνθρωποι πεθαίνουν, αλλά η πραγματική αγάπη είναι για πάντα." Τι περίεργο πράγμα η ζωή.Σου δίνει τα πάντα,σου προσφέρει την αγάπη,σου παρέχει την ελπίδα,τα όνειρα.Τότε ξαφνικά με το χάραγμα μια στιγμής σου τα παίρνει όλα.Σε αφήνει αβοήθητο,μόνο να σκεφτείς διέξοδο από το πρόβλημα σου.Κάπως έτσι ένιωθε ο James O'Barr όταν έχασε την κοπέλα του για πάντα από τα χέρια ενός μεθυσμένου οδηγού.Έτσι μπήκε στους πεζοναύτες για να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα της απώλειας.Έπειτα μετακόμισε στην Γερμανία όπου ταυτόχρονα με την κύρια εργασία του ξεκίνησε να δημιουργεί το The Crow,σε μια ακόμη προσπάθεια να αντιμετωπίσει την απώλεια.Μετά την εκπλήρωση της θητείας του από το σώμα των πεζοναυτών,συνέχισε να ζωγραφίζει και να γράφει για το The Crow. Το The Crow αφηγείται την περιπέτεια ενός άντρα του Eric Draven που επιστρέφει από τους νεκρούς με την βοήθεια ενός κορακιού,που λειτουργεί σαν στυλοβάτης ανάμεσα στον κόσμο τω νεκρών και των ζωντανών.Το μόνο πράγμα που έχει στο νου του είναι να λάβει εκδίκηση για την δολοφονία του ίδιου και της γυναίκας του της Shelly από τα χέρια συμμοριτών. "Και δεν θα ξεχάσουμε Και δεν θα συγχωρέσουμε" Όταν κυκλοφόρησε πραγματικά τίποτα δεν θα ήταν ίδιο για τον χώρο των κομικς.Η αισθητική του γοτθική,καταραμένη τέμνεται με την μουσικό κόσμο του James O'Barr.Μέσα υπάρχουν αναφορές στους The Cure,Joy Division,με στοίχους τους να ντύνουν το έργο.Ακόμα και ο βασικός χαρακτήρας μοιάζει σαν μια διασταύρωση του Robert Smith,του Iggy Pop και του David Bowie.Το μελαγχολικό σμαράγδι του κόμικ είναι μακράν οι μονόλογοι/διάλογοι του Eric Draven,εκπέμπουν μια νοσηρή ποιητικότητα που θα έλεγα ότι χρωστά πολλά στους καταραμένους ποιητές των αιώνων που πέρασαν.Μιας και ανέφερα τους καταραμένους ποιητές να υπενθυμίσω ότι υπάρχουν ολόκληρα ποιήματα τους διάσπαρτα μέσα στο The Crow.Το μόνο ελάττωμα είναι το σχέδιο στο οποίο πάσχει αρκετά ο James O'Barr. Μα ακόμα και αυτό δεν μπορεί να σβήσει ούτε το ελάχιστο της μαγείας που κουβαλά μέσα του,αυτό το πανέμορφο κομικ.Οπότε,όπως λέω πάντα "απλά απολαύστε"! http://www.youtube.com/watch?v=q9TTHABCzLs Παρουσιαση της Ελληνικης Εκδοσης εδώ

O Alex εχει το χαρισμα να διαβαζει το μυαλο των γυρω του και ειναι ενας συλλεκτης ιστοριων . Ο Sukumar ειναι ενας δεκαπενταχρονος που βοηθαει τον πατερα του στο παντοπωλειο του και καθε Παρασκευη στις πεντε ακριβως πρεπει να παραδιδει ενα πακετο σε ενα παλαιοπωλειο , γεματο αφρικανικα ειδωλα και μασκες, που ανηκει στον Anthony Corbeau. Μια απο αυτες τις Παρασκευες ο Alex θα οδηγησει τον Sukumar σε ενα μπαρ για να του διηγηθει την ιστορια του και κυριως την ιστορια του Corbeau και της οικογενειας του. Ο χρονος ηταν γυρω στο 1911 . Ο τοπος ηταν η Αγγλια . Ο Corbeau ηταν ενας νεος χωρις πολυ ενδιαφερον για τη ζωη. Ζουσε μαζι με τον πατερα του και προτιμουσε να ζει τη ζωη του μεσα απο τις ιστοριες που διαβαζε στα βιβλια του. Μεχρι που ο πατερας του τον επεισε να ασχοληθει με την οικογενειακη επιχειρηση και συγκεκριμενα να διευθυνει ενα παλαιοπωλειο . Εκει θα ερθει για πρωτη φορα σε επαφη με την Αφρικανικη τεχνη και συντομα θα αποκτησει μια αρρωστημενη εμμονη με τα παραξενα αυτα εργα. Θα γνωρισει την Sarah , μια ομορφη και καλλιεργημενη γυναικα και θα την παντρευτει. Ειναι ενας ιδιαιτερος γαμος ομως καθως ο Anthony δεν επιθυμει την ερωτικη επαφη και κανενα ειδος ρομαντισμου. Ετσι η Sarah θα περναει τις περισσοτερες ωρες της ημερας μαζι με τον πατερα του Anthony , ο οποιος φαινεται να δειχνει ιδιατερο ενδιαφερον και φροντιδα για την νεαρη Sarah. Καθως ομως κυλαει η διηγηση του Alex φανερωνονται τα μυστικα της οικογενειας Corbeau κυριως μεσα απο το ημερολογιο της Sarah αλλα και απο οσα καταφερε να μαθει ο Alex τον καιρο που εμενε νοικαρης σε ενα απο τα δωματια του Anthony διαβαζωντας το μυαλο του και βλεποντας τους εφιαλτες του. Προκειται για μια φοβερη ιστορια τρομου . Προκειται ομως και για μια τραγωδια αν την δει κανεις απο την οπτικη γωνια της Sarah. O Hine γραφει και σχεδιαζει παιζοντας κυριως με την σεξουαλικη διαστροφη και την τρελα για να χτισει αυτη την ιστορια. Το σχεδιο ειναι κορυφαιο καθως και ο χρωματισμος. Τα συναισθηματα των ηρωων απεικονιζονται αψογα απο τις εκφρασεις τους και τις εντονες γραμμες τους. Οι μορφες τους αλλαζουν σταδιακα απο υγιεις σε ισχνες και αρρωστημενες δηλωνοντας το περασμα απο την ψυχικη υγιεια στην τρελα. Τo Strange Embrace αρχικα εκδοθηκε σε ασπρομαυρο το 1993 απο την Atomeka Press , επειτα απο την Active Images το 2003 αλλα επανεκδοθηκε , αυτη τη φορα εγχρωμο απο την Image το 2007 με τον τιτλο Strange Embrace and Other Nightmares. Mπορειτε να το βρειτε σε απλο trade απο την Αctive Images αλλα και σε σκληροδετο απο την Image. Η σκληροδετη εκδοση περιλαμβανει καποιες επιπλεον μικρες ιστοριες τρομου του δημιουργου που ειχαν δημοσιευθει σε διαφορα περιοδικα ( απο εκει προκυπτει και το "and other nightmares" στον τιτλο ) . Ειναι καλες αλλα αρκετα κατωτερες απο την βασικη ιστορια. Επισης στην εκδοση αυτη υπαρχουν ως extras μια συνεντευξη του David Hine και τα εξωφυλλα των τεσσαρων τευχων στα οποια δημοσιευθηκε αρχικα η ιστορια. Προσωπικα μου αρεσε παρα πολυ και σας το προτεινω ανεπιφυλακτα . Aρθρο απο το Cbr για το κομικ Πληροφοριες για τον David Hine Επισης απο David Hine : BULLETPROOF COFFIN

Μερικούς μήνες πριν ο Layman, ο συγγραφέας της σειράς Chew για την Image, έγραψε ότι εξαντλήθηκαν όλες οι περιπτώσεις για live-action μεταφορά. Το Hollywood Reporter δημοσιεύει ότι ο άνθρωπος που συμμετείχε στην παραγωγή του motion comic Peter Panzerfaust (εκδίδεται επίσης από την Image) πήρε τα δικαιώματα του Chew και βρίσκεται στο pre-production στάδιο μιας animated ταινίας! Και τώρα ψάχνει παραγωγούς για την live-action σειρά! Ωραία νέα για να σου φτιάξουν την μέρα.

Λιγο περίεργο είναι να ανακοινώνεται χωρίς να έχουμε τίποτα άλλο γνωστό. Προγραμματίζουν ταινία με τους δυο πιο δημοφιλείς χαρακτήρες της Top Cow, θυγατρική της Image. Υπήρχε η σειρά της τηλεόρασης Witchblade, που παραδόξως δεν ήταν για τα σκουπίδια. Δεν περιμένω κάτι σπουδαίο γιατί από τη φύση τους είναι χαρακτήρες επιπέδου γελοιότητας. Ο Ron Marz κατάφερε να κάνει κάτι καλό στο Witchblade, ο Garth Ennis έχτισε κάπως το Darkness αλλά βαρέθηκε νωρίς. Ως εκεί όμως. Μόνο να σκεφτείτε ότι το Witchblade είναι αντικείμενο της ανίερης συνουσίας του Darkness & Angelus, και οι ξενιστές των Witchblade & Darkness έκαναν ένα παιδάκι, μπορείτε να καταλάβετε ότι το σενάριο είναι μπουρδουκλωμένο για χάρη της μπουρδούκλωσης. A, και η προέλευσή τους είναι εξωγήινη και μυστικιστική. Τώρα πάνε μαζί, τύπου X-Files. Σκηνοθέτης ο Len Wiseman (ή απλά στην παραγωγή μέσω της εταιρίας του) Περισσότερα εδώ. Βασικά μιλάει περισσότερο για τα επόμενα σχέδια του εκδοτικού οίκου, και όχι για τα κινηματογραφικά τους σχέδια.

ECHOES (2010-2011) Δημοσίευση από: Top Cow Σενάριο: Joshua Hale Fialkov Σχέδιο: Rahson Ekedal Letterer: Troy Peteri Colors: Ασπρόμαυρο κόμικ είναι (Rob Schager, Jessica Kholinne, Eko Puteh των εξωφύλλων αν ενδιαφέρεται κανείς...) Το Echoes είναι ένα ασπρόμαυρο horror comic (δεν είναι splatter) των 5 issues. Έχω διαβάσει την hard copy έκδοση του που τα περιλαμβάνει όλα μαζί καθώς και μερικά ενδιαφέροντα extras. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο Brian Cohn, ένας σχιζοφρενής που τα τελευταία λόγια του πατέρα του στον ίδιο λίγο πριν ξεψυχίσει ήταν η παραδοχή ότι ήταν serial killer κοριτσιών καθώς και αποδείξεις για τα εγκλήματά του όπως και μία διεύθυνση για να πάει να ψάξει. Ο Brian μετά από αυτή την παραδοχή και φοβούμενος για την παρόμοια ψυχολογική ασθένεια που έχει με τον πατέρα του και τις αρκετές ομοιότητες στον χαρακτήρα τους τρέχει στην διεύθυνση εκείνη για να δει αν όσα του έλεγε ήταν αλήθεια. Εκεί ανακαλύπτει μεγάλο αριθμό από κόκκαλα και ένα κιβώτιο με δεκάδες μικρές κούκλες φτιαγμένες από σάρκα. Δεν πρόκειται να είμαι ιδιαίτερα αντικειμενικός γι' αυτό το κόμικ γιατί μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ. Εξαιρετική ατμόσφαιρα, αρκετά καταθλιπτική (ο Ekedal κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα με τα ασπρόμαυρα σχέδιά του) και πλοκή που σε παρασέρνει να το διαβάσεις χωρίς διαλείμματα. Σε αυτό βοηθάει δυστυχώς και ότι είναι πολύ μικρό (περίπου 110 σελίδες), χωρίς πολλά λόγια σε αρκετά καρέ που σε κάνει να ζεις τις εικόνες αντί να διαβάζεις. Είναι πολύ κινηματογραφικό το στήσιμο των σελίδων και καταφέρνει να σε κρατάει μέχρι και την τελευταία του στιγμή σε αγωνία και αμφιβολία για το τι πραγματικά συμβαίνει. Υπάρχουν και ανατροπές κατά τη διάρκειά του. Διαβάζοντάς το ένιωθα την αγωνία του Brian και έμπαινα στο μυαλό του (χμμμ αυτό δεν ακούγεται πολύ καλό γιατρέ ). Ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι ο αδερφός του σχεδιαστή έπασχε απο σχιζοφρένεια και τελικά πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία και σε εκείνον όπως και σε άλλους με παρόμοια προβλήματα αφιερώνει το βιβλίο αυτό... Πάντως είναι πολύ μικρό, ευκολοδιάβαστο και με αρκετά εύκολα αγγλικά και μπορεί να το διαβάσει σχεδόν ο οποιοσδήποτε. Αν και όπως το διάβαζα θεωρούσα ότι σε ηλεκτρονική μορφή θα χάνει πολύ σε σχέση με την έντυπη του λόγω του εξαιρετικού στησίματος της σειράς των καρέ. Σίγουρα ένας λόγος που μου άρεσε τόσο πολύ είναι και η απουσία πολύ καλών horror μη splatter ταινιών τα τελευταία χρόνια. Αρνητικά του κόμικ όπως είναι ότι είναι αρκετά μικρό, θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο και το story όπως και ο κεντρικός χαρακτήρας και να έχει περισσότερα issues όσπου να φθάσει στο τέλος. Από την άλλη όμως το ότι είναι μικρό το έκανε να είναι και με αρκετή δράση καθόλη την διάρκεια του, ευκολοδιάβαστο για όλους και να μην κουράζει με πολλές λεπτομέρειες. Όπως το πάρει ο κάθε ένας. Αξίζει πάντως να διαβαστεί!!! Στο τέλος της ιστορίας στην HC έκδοση περιέχονται extras με τα κείμενα και τα αμελάνωτα σχέδια κάθε σελίδας του πρώτου issue με συνοδευτικά επεξηγηματικά σχόλια που για μένα τουλάχιστον ήταν ενδιαφέροντα. Παρόλο που δεν συνηθίζω να αγοράζω κόμικς που έχω ήδη διαβάσει με αυτό μάλλον θα κάνω μία εξαίρεση (βοηθάει φυσικά και ότι είναι μόνο ένα βιβλίο και όχι πολλά). Οι πρώτες 9 σελίδες του πρώτου issue μπορούν να διαβαστούν και με click εδώ

Severed (2011-2012) Δημοσίευση από: Image Comics Σενάριο: Scott Snyder, Scott Tuft Σχέδιο: Attila Futaki Colors: Greg Guilhaumond Tο Severed πρόκειται για ένα horror comic και αποτελείται από 7 issues. Έχει εκδοθεί και σε paperback και σε Hard Cover έκδοση που τα περιλαμβάνει όλα μαζί. Ακολουθούν τα 7 εξώφυλλα των issues. Η ιστορία εκτυλίσσεται το 1916 με ένα υπεραισιόδοξο και ευκολόπιστο 12χρονο αγόρι, τον Jack Garron αφού μαθαίνει ότι είναι υιοθετημένος να φεύγει από την Jamestown και το σπίτι του για να βρει τον πραγματικό του πατέρα που δεν έχει δει ποτέ. Θα ανακαλύψει γρήγορα όμως το πόσο γρήγορα το αμερικανικό όνειρο εξελίσσεται σε εφιάλτη. Την ιστορία αυτή μας την εξιστορεί ο ίδιος όταν στα 52 του χρόνια (μονόχειρας πλέον) ο εγγονός του, του δίνει ένα χαρτί που του έδωσε ένας άγνωστος, λέγοντας ότι είναι παλιός φίλος του Jack. Η περιπέτεια του για να βρει τον πατέρα του δεν είναι εύκολη, στον δρόμο βρίσκει αρκετά εμπόδια και ανακαλύπτει για πρώτη φορά το πόσο σκληρός είναι ο κόσμος και οι άνθρωποι που τον απαρτίζουν. Η ιστορία έχει ορισμένες τεταμένες στιγμές, σκηνές βίας (χωρίς να είναι splatter ιδιαίτερα) και ο κίνδυνος για τους πρωταγωνιστές καραδοκεί σε κάθε καρέ. Στην ιστορία δοκιμάζονται φιλίες, βλέπουμε την αγωνία του πρωταγωνιστή και του νέου του φίλου καθώς και την αγωνία της θετής μάνας να βρει τον εξαφανισμένο Jack. Κατά την διάρκεια της ιστορίας βλέπουμε και ένα άντρα να στοιχειώνει τους δρόμους της Αμερικής, έναν άντρα με αιχμηρά δόντια και ακόρεστη πείνα για σάρκα. Πρόκειται για μία καλή δομημένη ιστορία τρόμου που προσπαθεί να παίξει με το μυαλό του αναγνώστη και να τον κάνει να βυθιστεί μέσα στην ανάγνωση. Σε αυτό βοηθάει και το εξαιρετικό σχέδιο και ο πολύ καλός χρωματισμός που σε παρασέρνει σε ατμόσφαιρα ταινίας τρόμου παλαιάς κοπής. Το σχέδιο δίνει ζωή στην πόλη και στους χαρακτήρες κάνοντας σε να νιώθεις τα συναισθήματα τους (φόβο, αγάπη, ξάφνιασμα, τρόμο) και τις σκέψεις τους σε κάθε στιγμή. Δεν σε αφήνει με ιδιαίτερα ερωτηματικά αν και δεν σου τα λέει και όλα από την αρχή και υπάρχουν έστω και μερικές ανατροπές. Δεν είναι και το καλύτερο κόμικ και μπορεί το τέλος να μην ικανοποίησε τους πάντες αλλά είναι ένα πολύ καλό κόμικ τρόμου και το απολαμβάνεις διαβάζοντάς το. Έχει κάποια διαστήματα που φαίνεται ότι προχωράει αργά αλλά ως μια ιστορία μόνο 7 τευχών αυτό δεν κουράζει. Με τον τρόπο που τελειώνουν τα περισσότερα τεύχη σε βοηθάει στο να προχωρήσεις παρακάτω. Ακολουθούν εικόνες από τα ενδότερα της ιστορίας... Aλλα κομικς του Scott Snyder : Superman Unchained ( Χωρις Ορια ) Batman The Court Of Owls - H Σκοτεινη Παγιδα American Vampire-Λουτρο Αιματος Swamp Thing Batman The Black Mirror Batman (2011)

To Chew είναι ένα από τα πιο περίεργα mainstream κόμικς που κυκλοφορούν αυτόν τον καιρό. Πρωταγωνιστής είναι ο Tony Chu, ένας cibopathic. Έτσι ονομάζονται όσοι έχουν την περίεργη ικανότητα να λαμβάνουν τηλεπαθητικές ενδείξεις από το οτιδήποτε καταναλώνουν. Αν ο Tony φάει ένα μπιφτέκι, μπορεί να δει όλη την διαδικασία κατά την οποία έφτασε στο πιάτο του του μπιφτέκι. Αν φάει μια μπανάνα, μπορεί να δει όλα τα στάδια παραγωγής κτλ. Και φυσικά αυτή η ικανότητα δεν περιορίζεται στα τρόφιμα. Άλλωστε, αυτός είναι ο λόγος που η FDA (Food & Drugs Administration), η πλέον ισχυρή υπηρεσία στην Αμερική τον στρατολόγησε. Και γιατί η FDA είναι στο κόμικ η πλέον ισχυρή υπηρεσία απονομής δικαιοσύνης; Γιατί στον κόσμο του Chew ξέσπασε ένας ιός που ξεκλήρισε σχεδόν 150.000.000 ανθρώπους παγκοσμίως και υπαίτια θεωρούνται τα πουλερικά και έτσι έχουν κηρυχθεί παράνομα. Όπως και τα σχετικά προϊόντα. Έτσι, συχνά οι υποθέσεις που του αναθέτει ο Applebee, το αφεντικό του Chu, ο οποίος μισεί τον ήρωα μας, αφορούν το φαγητό και ακόμα πιο συχνά ο Tony θα πρέπει να φάει κάτι αηδιαστικό για να βρει νέα στοιχεία για την υπόθεση. Το καστ περιλαμβάνει πολλούς χαρακτήρες. Κολλητός και συνεργάτης του Tony ο John Colby, αστυνομικός που πιστεύει ότι ο ιός ήταν ένα ψέμα, ο Mason Savoy, μετέπειτα συνεργάτης του Tony με την ίδια ικανότητα, η Amelia Mintz, ο μεγάλος έρωτας του Tony ( ), η οποία είναι μια saboscrivner, διαθέτει δηλαδή την ικανότητα να περιγράφει κάποιο φαγητό με τόση ακρίβεια και ζωντάνια, όπου ο αναγνώστης ουσιαστικά το γεύεται και έχει τις ανάλογες αντιδράσεις. Πιο αραιές εμφανίσεις κάνει ο μεγαλύτερος αδερφός του Tony, o Chow Chu, ο οποίος είναι ενάντια στην απαγόρευση, ενώ στο τέλος του τρίτου arc εμφανίζεται και η υπόλοιπη οικογένεια του Tony, η οποία από εκεί και ύστερα θα συνεχίσει να εμφανίζεται. Το Chew είναι ένα μεγάλο κουβάρι από διάφορα είδη. Με μια πρώτη ματιά είναι ένα αστυνομικό κόμικς, αλλά όσο προχωράει η ιστορία, στην μέση μπαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία sci-fi. Και γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον. Και όσον αφορά τις.... ικανότητες διαφόρων χαρακτήρων, δεν είναι οι μόνοι. Σημαντικοί και πιο ασήμαντοι χαρακτήρες παρουσιάζουν νέες ικανότητες. Το χιούμορ είναι ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της σειράς. Ο Layman έχει καταφέρει να γεμίσει τον κόσμο του Chew με κωμικά στοιχεία. Παράδειγμα: ένας από τους σπουδαιότερους χαρακτήρες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο POYO!!! Ένας φονικός κόκορας που είναι χειρότερος και από πυρηνική βόμβα και μπορεί να σε λιανίσει στο λεπτό. Μια φονική μηχανή με πούπουλα. Και μάσκα παλαιστή. Το χιούμορ βγαίνει τελείως οργανικά και αρκετά συχνά από αυτά που πρέπει να καταναλώσει ο Tony. Φυσικά δεν λείπουν οι πιο σοβαρές στιγμές και οι έντονες σχέσεις και προστριβές μεταξύ των χαρακτήρων. Ο Layman χρησιμοποιεί έναν πιο ανορθόδοξο τρόπο να προχωρήσει την αφήγηση και την ιστορία. Στο ένα arc θα ασχοληθεί με πολλά διαφορετικά plot-points, ίσως τα περισσότερα τεύχη να είναι αυτόνομα (όπως το 4ο arc, το Flambe, στο οποίο όλα τα τεύχη έχουν διαφορετική υπόθεση, αλλά όλα προχωρούν την ευρύτερη ιστορία), ενώ θα χωρέσει κάπου όλα τα μυστήρια που έχουν εμφανιστεί στην σειρά. Θα ήταν αμαρτία να μην αναφερθώ στον Guillory, τον ιδανικό άνθρωπο να οπτικοποιήσει την τρέλα και την αηδία του Chew. Το στυλ του είναι καθαρά καρτουνίστικο και πιο στυλιζαρισμένο, είναι όμως η απόδειξη ότι ένα τέτοιο στυλ ταιριάζει και σε πιο ενήλικα κόμικς. Σχεδιάζει συνεχώς καννιβαλισμούς, θανάτους, αίμα και πολύ gore. Και ενώ ξεκίνησε πολύ καλά, μετά από λίγα τεύχη έχει κάνει κάποιες πολύ μικρές μετατροπές στο σχέδιο και στον τρόπο που απεικονίζει τους χαρακτήρες και μου φαίνεται γενικότερα πιο "στιβαρό" και γεμάτο το σχέδιο του, με αποτέλεσμα να μην είναι απλά πολύ καλός. Όπως είχα γράψει παλιότερα, Skottie Young στο πιο σκοτεινό. Σαν το στυλ της ιστορίας, γεμάτο κωμικά στοιχεία, αλλά πάντα βίαιο και πιο ενήλικο. Θεωρώ το Chew ένα από τα καλύτερα κόμικς που κυκλοφορούν από την Image και που ίσως κυκλοφορούν γενικά. Ένας περίεργος συνδυασμός χιουμοριστικού sci-fi αστυνομικού. Ο Guillory είναι προέκταση του Layman και το αντίθετο. Θα ήμουν άραγε υπερβολικός αν έλεγα ότι έχουμε την γέννηση ενός διδύμου αντίστοιχου των Azzarello/Risso, Brubaker/Phillips, Rucka/Lark; Ένα από τα καλύτερα δείγματα της ποιότητας των τίτλων που βγάζει η Image. Αυτή την στιγμή βρίσκεται στο τεύχος #34, σε 2-3 μήνες αναμένουμε το TPB vol. 7, ενώ πριν μερικούς μήνες βγήκε το 3ο Omnivore που μαζεύει δύο TPBs μαζί με έξτρα υλικό (αυτή την έκδοση παίρνω εγώ).

O Mark Grayson είναι ένας φυσιολογικός έφηβος. Πάει σχολείο, προσπαθεί να είναι διαβασμένος, δουλεύει σε φαστφουντάδικο, έχει προβλήματα με κοπέλες. Επίσης ο μπαμπάς του είναι ο σπουδαιότερος ήρωας στην Γη και κληρονομεί της δυνάμεις του. Όποτε προσπαθώ να περιγράψω την σειρά, την περιγράφω ως συνδυασμό του Spider-Man και του Superman. Και πιο συγκεκριμένα του Ultimate Spider-Man. Όπως εκεί, έτσι και εδώ η ζωή του έφηβου πρωταγωνιστή μας είναι γεμάτη αναταραχές, σαν μια συνεχή σαπουνόπερα. Αντίθετα με το USM, οι περισσότερες αλλαγές στην ζωή του Mark αφορούν την ταυτότητα του ως Invincible. O Invincible έχει δυνάμεις παρόμοιες με του Superman. O Kirkman έχει δηλώσει από την αρχή ότι δεν σκόπευε να παρωδήσει το υπερηρωικό είδος, αλλά να αποτίσει φόρο τιμής. Και έτσι γίνεται. Στις σελίδες βλέπουμε διάφορες ιδέες που είναι στενά συνδεδεμένες με το είδος (υπερηρωικές ομάδες, σχέσεις μεταξύ των ηρώων, θάνατοι, προδοσίες, τέρατα, διαστημικές απειλές κτλ.). Από το πρώτο arc μας συστήνει πάρα πολλούς χαρακτήρες που στην συνέχεια θα παίξουν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Επιπλέον, στο δεύτερο arc μας συστήνει μια άλλη πλευρά ενός πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, η οποία αποτελεί μεγάλη ανατροπή και επηρεάζει την συνολική ιστορία. Ο Kirkman είναι άψογος στους διαλόγους και στο characterization. Πιάνει τον παλμό των χαρακτήρων, πιθανότατα η συμπεριφορά ενός έφηβου υπερήρωα θα ήταν έτσι ακριβώς. Ο Mark όμως δεν παραμένει ο έφηβος που προσπαθεί να γίνει τρανός υπερήρωας. Με την πάροδο των ιστοριών ωριμάζει. Και γίνεται κάτι περισσότερο από ένας κόμικς για έναν έφηβο υπερήρωα. Το χιούμορ δεν λείπει και μάλιστα βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες. Επίσης η βία δεν λείπει. Συχνά θα βγουν άντερα και τα σχετικά, αρχής γενομένης το #7. Το πρώτο arc το σχεδίασε ο Cory Walker. Δεν μπορούσε όμως να αντεπεξέλθει στο μηνιαίο πρόγραμμα και αντικαταστάθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τον Ryan Ottley (στο #8). Ο Ryan μέχρι και σήμερα, δηλαδή μέχρι το τεύχος #103, είναι ο βασικός σχεδιαστής της σειράς. Από τα ελάχιστα τεύχη που δεν σχεδίασε, τα σχεδίασε ο Cory. Στα πρώτα του τεύχη προσπαθεί να θυμίσει όσο περισσότερο γίνεται το στυλ του Walker και μέσα σε ελάχιστα τεύχη έχει γίνει πολύ καλύτερος. Μερικούς μήνες μετά, έχει βρει το δικό του στυλ που δεν παρεκκλίνει από την γενικότερη ατμόσφαιρα του κόμικς. Η διαφορά με τα υπερηρωικά σύμπαντα της Marvel και της DC είναι ότι το status quo αλλάζει και δεν επανέρχεται στο κανονικό, χωρίς να έχουμε retcons και άλλα τέτοια φθηνά κόλπα, ενώ έχει δοθεί βάθος και έχει εξερευνηθεί το σύμπαν της σειράς μέσα από την κυκλοφορία παράλληλων σειρών, κυρίως limited series. Έχει κάνα χρόνο που ξεκίνησε ένα ongoing, το Guarding the Globe, αντικαταστάθηκε όμως από το Invincible Universe #1, το οποίο ουσιαστικά έχει την ίδια θεματολογία. Μεθαύριο κυκλοφορεί το τεύχος #103, σε δύο εβδομάδες το Invincible Universe #4, το vol.18 βγαίνει τέλη Ιουλίου, η Ultimate Collection vol.8 βγήκε τον Απρίλη, ενώ το 2ο Compendium βγαίνει τον Αύγουστο. Ακόμα, κυκλοφορούν και την Library Edition, στην οποία νομίζω ότι απλά βάζουν 2 Ultimate Collection σε ένα slicpase και πριν 2,5 χρόνια βγήκε το vol.3. Αφιερωμα στον Robert Kirkman στο GC Eργα του στα ελληνικα Ακομα : IRREDEEMABLE ANT-MAN OUTCAST

Το Saga είναι η πιο πρόσφατη ongoing σειρά του Brian K. Vaughan υπό την ομπρέλα της Image. Το 1ο τεύχος βγήκε τον Μάρτιο του 2012 και αυτή την στιγμή βρίσκεται στο #11 (την άλλη εβδομάδα κυκλοφορεί το #12). Συνεργάτιδα του είναι η Fiona Staples, ανερχόμενο ταλέντο στο σχέδιο. Βρισκόμαστε σε έναν φανταστικό κόσμο (in a galaxy far, far away θα έλεγα ). Αυτή, η Alana, προέρχεται από έναν τεράστιο πλανήτη με πολύ ανεπτυγμένη τεχνολογία. Αυτός, ο Marko, προέρχεται από τον δορυφόρο του πλανήτη, στον οποίο οι κάτοικοι εξασκούν την μαγεία. Μαίνεται ένας πόλεμος μεταξύ των δύο. Και οι δύο στρατιώτες σε αντίπαλα στρατόπεδα θα ερωτευθούν μεταξύ τους. Καρπός του έρωτα τους; Ένα μωρό. Και αυτό θα τους κάνει τους πιο καταζητούμενους ανθρώπους στο σύμπαν. Συνοπτικά, η ιστορία του "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" συναντά τον κόσμο του Star Wars, στον οποίο όμως υπάρχουν πολιτισμοί και όντα που φέρνουν σε fantasy μεριά. Ένα sci-fi έπος, στην καρδιά του οποίου εντοπίζουμε την ιστορία αγάπης δύο ανθρώπων. Ο BKV έχει συνθέσει ένα καστ από χαρακτήρες για όλα τα γούστα. Έχουμε τον Marko, έναν ειρηνιστή μάγο που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σώσει την οικογένεια του, την Alana, μια δυναμική μάνα που είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για το παιδί της, την Izabel, το φάντασμα baby-sitter του μωρού τους, της Hazel, τον Will, έναν κυνηγό επικηρυγμένων με ευαισθησίες. Και υπάρχουν και άλλοι regulars και άλλοι guest. Με το να αναφερθώ στους διαλόγους και στο characterization θα γίνω γραφικός. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αρκετά περίεργος ο τίτλος. Από το πρώτο κιόλας τεύχος το αποδεικνύει, βάζοντας δύο ανθρώπους με κεφάλια-τηλεοράσεις να κάνουν σεξ. Επιπλέον, έχει αρκετά mature στοιχεία, καθιστώντας τον τίτλο +18 ( ). Ο Vaughan συγκεκριμένα έχει δηλώσει ότι ήθελε να κάνει κάτι που ήταν πολύ ακριβό για την TV και πολύ ενήλικο για να είναι blockbuster. Νομίζω ότι τα κατάφερε και με τα δύο. Η Fiona Staples, τώρα, είναι ένα ανερχόμενο ταλέντο, για την οποία το Saga ήταν η πρώτη πραγματική επιτυχία. Δουλεύει εξ'ολοκλήρου ψηφιακά, βάζει το μελάνι, χρωματίζει και κάνει το lettering όταν αφηγείται η Hazel. Συν, για τα περισσότερα designs είναι υπεύθυνη η ίδια. Και όλα αυτά με 2 χέρια και 24 ώρες την ημέρα. Και επειδή ο BKV θέλει να κάνουν ένα run οι δύο τους χωρίς fill-in artists, έκανε ένα διάλειμμα 2 μηνών μεταξύ του πρώτου και δεύτερου arc για να της δώσει χρόνο (και για να βγει ο 1ος τόμος, στα 10 δολάρια ). Το στυλ της είναι μοναδικό και είναι δύσκολο να εντοπίσεις κάποια ξεκάρφωτη και συγκεκριμένη επιρροή. Μ'αρέσει ο τρόπος που σχεδιάζει το περιβάλλον και το background, σαν να είναι σε καρτούν που είναι πιο θολό. Οι χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα είναι πρωτότυπα, παίρνει στοιχεία sci-fi και fantasy και τα μπλέκει, σχεδόν πάντα με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο κόσμος του Saga έχει πάρα πολλές επιρροές. Όπως θα δείτε από τις εικόνες εδώ, τα εξώφυλλα είναι πανέμορφα. Συχνά γίνεται χρήση του χρωματισμένου negative space (διορθώστε με αν κάνω λάθος με τον όρο). Μπόνους σε κάθε τεύχος είναι η στήλη αλληλογραφίας (και όχι mail ) To Be Continued, η οποία πιάνει 3-4 σελίδες και ο Vaughan απαντάει σε πολλά γράμματα, συχνά με χιούμορ, πάντα με ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Σχεδόν την απολαμβάνω το ίδιο όσο και το κόμικς! Την θεωρώ μία από τις καλύτερες σειρές που κυκλοφορούν αυτή την στιγμή. Οι πωλήσεις και οι κριτικές συμφωνούν μαζί μου (όχι ότι πρώτο ειδικά καθορίζει την ποιότητα μιας σειράς, απλά το αναφέρω). Bonus: Αρχικό θέμα ανακοίνωσης. Αλλα του ιδιου δημιουργου : Ελληνικες Εκδοσεις : Y - THE LAST MAN ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ Ξενες Εκδοσεις : RUNAWAYS Y: THE LAST MAN ESCAPISTS (THE) EX MACHINA PRIDE OF BAGHDAD

Τον Οκτώβριο του 2012 η Image Comics ξεκίνησε μία μίνι σειρά 5 τευχών με ήρωα των πασίγνωστο από τα 80's Magyver...! Ένας από τους δημιουργούς είναι και ο "πατέρας" του ήρωα Lee David Zlotoff...! Αναλυτικά η δημιουργική ομάδα αποτελείται από τους εξής: Σενάριο : Lee David Zlotoff και Tony Lee Σχέδιο / Μελάνια : Will Sliney Χρώματα : Ciaran Lucas Lettering : Aditya Bidikar Εξώφυλλα : Andie Tong και Ciaran Lucas Όλα ξεκινάνε όταν ο ήρωάς μας λαμβάνει ένα e-mail από έναν παλιό καθηγητή του,τον B.Cornwell,ο οποίος του ζητάει να τον συναντήσει στην Κένυα,όπου κάνει κάποια πειράματα επάνω σε έναν κατεργασμένο σπόρο σιταριού ο οποιός μπορεί να ευδοκιμήσει παντού στην Γη με αποτελέσμα την εξάλειψη της πείνας στης τριτοκοσμικές χώρες...! Πηγαίνοντας εκεί του αποκαλύπτει ότι την έρευνά του την εποφθαλμιά και η βιομηχανία Moscone,οι οποία θέλει τα σχέδια για να παράξει εκείνη τον σπόρο και να τον πουλήσει σε αστρονομικά ποσά και φυσικά ζητάει την βοήθειά του για την προστασία της φόρμουλας...! Κι όπως γίνεται σε κάθε κόμικ δράσης που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες...ο καθηγητής δολοφονείται...! Και τότε το ανθρωποκυνηγητό ξεκινάει με τον Macgyver να είναι στόχος πληρωμένων εκτελεστών,της βιομηχανίας Moscone,της Interpol,της Κινέζικης μαφίας κι άλλων πολλών...! Φυσικά ο ήρωας με τον γνωστό σουγιά του και το κοφτερο μυαλό του καταφέρνει να ξεπεράσει τα εμπόδια...! Μαζί του η πράκτορας Kari Kurikov που τον βοηθάει πολύ,αλλά κρύβει κι εκείνη πολλά παλιά μυστικά...! Στο τέλος κάθε τεύχους υπάρχει κι από ένα δισέλιδο άρθρο (εκτός από το τελευταίο τεύχος που είναι τρισέλιδο) του Zlotoff,ο οποίος μας εξομολογείται πολλά για την δημιουργία της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς της δεκαετίας του '80...! Γενικά πρόκειται για μία καλοδουλεμένη σειρά που διαβάζεται ευχάριστα κι αξίζει τον κόπο να της ρίξετε μία ματιά...! Εξώφυλλα Διάφορες σελίδες από τα τεύχη πηγή: comicvine