Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'Image'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

  1. To Invincible των Robert Kirkman (The Walking Dead, Outcast) και Cory Walker θα γίνει σειρά κινουμένων σχεδίων για λογαριασμό του Amazon Prime. Η υπόθεση του Invincible ακολουθεί τον Mark Grayson, έναν κανονικό μαθητή Λυκείου ο οποίος διαφέρει από τους συνομηλίκους του καθώς ο πατέρας του είναι ο πιο ισχυρός υπερήρωας στον πλανήτη. Από τον πατέρα του o Mark κληρονομεί τις υπερδυνάμεις του. Ο Invincible έκανε την πρώτη του εμφάνιση τον Νοέμβριο του 2002 στο πρώτο τεύχος του Tech Jacket και από τον Ιανουάριο του 2003 απέκτησε την δική του σειρά. περισσοτερα για το κομικ [imdb=tt6741278]
  2. Τόσα χρόνια σε αυτό το φόρουμ, πρέπει να έχω κάνει τρεις-τέσσερις παρουσιάσεις στις ελληνικές εκδόσεις και καμία στα ξενόγλωσσα! Χμμμ.... Μουμπλέ, μουμπλέ, ας το διορθώσω αυτό! Ένα κόμικ που έμαθα στο The Comic Con το 2022 και αγόρασα το πρώτο trade λίγο αργότερα! Από τότε, ήθελα να το παρουσιάσω κι όλο το ανέβαλα, ώσπου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και το διάβασα πριν λίγο καιρό! ΠΕΡΙΛΗΨΗ(SPOILERS) Τα πρώτα τέσσερα τεύχη που περιλαμβάνει το πρώτο trade, πραγματεύονται όλα εντελώς διαφορετικές ιστορίες. Η πρώτη μιλάει για ένα παιδί φανερά διαταραγμένο, του οποίου το φονικό κατοικίδιο σκοτώνει τους γονείς του. Η δεύτερη, είναι μια δραματική εξιστόρηση ενός έρωτα που οδήγησε στην καταστροφή ένα ζευγάρι, καθώς αυτό βυθίστηκε στα ναρκωτικά. Η τρίτη πάλι, μιλάει για έναν ροκ σταρ, του οποίου η νεανική λάμψη έχει ξεφτίσει. Τέλος, η τέταρτη πραγματεύεται το ζήτημα, αλλά και το τίμημα της εγκατάλειψης της οικογενειακής εστίας. Συνδετικοί κρίκοι αυτών των φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ τους ιστοριών, που αφορούν διαφορετικούς ανθρώπους, από διαφορετικούς κόσμους, με διαφορετική καταγωγή, από διαφορετικά μέρη, αποτελούν ένας μυστηριώδης παγωτατζής, καθώς και η πικρία που μας αφήνουν οι ιστορίες τους. Στο τέλος του τέταρτου τεύχους, παίρνουμε μια ιδέα για τον παγωτατζή, ωστόσο η μυστηριακή αύρα που τον περιβάλει ποσώς διαλύεται, αντιθέτως μπορώ να πω ότι εντείνεται... ΣΕΝΑΡΙΟ(SPOILERS) Το σενάριο υπογράφει ο Maxwell Prince. Έχω να πω ότι ως εκεί που έχω φτάσει είναι εκπληκτικό! Σκοτεινές ιστορίες, με όλες να έχουν δυσάρεστο ή πικρό τέλος! Βέβαια χαλάστηκα λίγο που τα τεύχη μεταξύ τους είναι-ή τουλάχιστον δείχνουν- ασύνδετα,καθώς έτσι- κατά τη γνώμη μου πάντα- δεν δημιουργείται μια σφιχτή πλοκή που να σε συνεπάρει. Από την άλλη, έτσι αυξάνεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη για να δει πώς τελικά θα ενωθούν αυτά τα αταίριαστα κομμάτια. Επιπλέον, ενώ κατατάσσεται θεματολογικά στον χώρο του horror, βρήκα το κόμικ slice of life/ κοινωνικό με horror στοιχεία. Δεν ξέρω βέβαια τη συνέχεια...Τέλος πάντων, κάπως πιο αναλυτικά ορισμένες σκέψεις μου πάνω σε κάθε τεύχος: Τεύχος 1: Θεωρώ πως ήταν το πιο αδύναμο από την τετράδα. Συνήθως βέβαια, το πρώτο τεύχος μιας σειράς είναι σχετικά πιο αδύναμο, αφού μας εισάγει σε έναν νέο κόσμο, μας συστήνει νέους χαρακτήρες και ως επί το πλείστον, η σειρά δεν έχει ακόμη σταθεί καλά- καλά στα πόδια της. Το πρόβλημα εδώ ωστόσο δεν ήταν το άωρο της σειράς. Το πρόβλημα ήταν η ίδια η ιστορία, την οποία βρήκα αρκετά χοντροκομμένη. Δεν με τράβηξε ιδιαίτερα, ούτε με συγκίνησε. Εν τω μεταξύ ο λυκάνθρωπος που εμφανίζεται στο τέλος και είναι προφανές ότι είναι ο παγωτατζής, δεν κατάλαβα ούτε πού κολλούσε, ούτε πώς εξαφανίστηκε και κυρίως, ούτε γιατί δεν εμφανίστηκε στα επόμενα τεύχη... Το θετικότερο στοιχείο του τεύχους, είναι η εμφάνιση της 5V, η οποία αισθάνομαι ότι θα παίξει ρόλο αργότερα... Τεύχος 2: Κι εκεί που δεν είχα ενθουσιαστεί ιδιαίτερα, πέφτω πάνω σε αυτό... Σεναριακό αριστούργημα θα το χαρακτήριζα! Φαντάζομαι έχει γίνει πολλές φορές, αλλά η αφήγηση μέσω γράμματος είναι πιστεύω, μια εκπληκτική μέθοδος συναισθηματικής εξιστόρησης γεγονότων, μιας που βλέπεις τον κόσμο μέσω των ματιών του ήρωα για τα καλά! Δεν έχω να αναλύσω πολλά, ενδεχομένως αποτελεί την πιο στενάχωρη ιστορία του trade! Οι ήρωες καλοφτιαγμένοι και αληθοφανείς, πολύ καλή εξέλιξη και ροή και όλα αυτά μέσα σε ~30 μόλις σελίδες! Δεν έχω λόγια! Τεύχος 3: Το συγκεκριμένο τεύχος το διέκοψα στα μισά της ανάγνωσης και το συνέχισα αργότερα... Συγκεκριμένα το διέκοψα εκεί που ο Bud- ο ξεπεσμένος ροκ σταρ που ανέφερα παραπάνω- μπαίνει στο υπόγειό του... Μια πολύ ιδιαίτερη περιπέτεια, που συνδυάζει εξαιρετικά το ονειρικό στοιχείο με αυτό της απογοήτευσης, της παραίτησης, της νοσταλγίας. Βέβαια, ακριβώς επειδή πρόκειται για αμερικάνικο κόμικ, αγγίζει μια χρονική περίοδο, εξετάζοντας ένα (τότε) νέο φαινόμενο( τη ροκ μουσική), το οποίο δεν επηρέασε αντίστοιχα έντονα τα ελληνικά πράγματα της περιόδου, δεν είχε την ίδια απήχηση όσο στην Αμερική, δεν σημάδεψε μια γενιά, με άλλα λόγια, δεν άφησε τόσο ανεξίτηλο και βαθύ στίγμα στην νεότερη πολιτισμική ιστορία μας. Οπότε φαντάζομαι ότι οι Αμερικανοί αναγνώστες μπορούν να νιώσουν καλύτερα τη νοσταλγία του πρωταγωνιστή για εκείνη την εποχή...! Τέλος πάντων, όπως είπα το πιο σουρεαλιστικό τεύχος, το οποίο παρά την ελαφρώς πικρή γεύση που αφήνει το τέλος, έχει αίσια κατάληξη! Τεύχος 4: Μια εξαιρετική ιστορία που αφορά ζητήματα αρκετά πιο βαθιά από την προηγούμενη ιστορία... Μιλάει για την εγκατάλειψη της οικογενειακής εστίας, από μια αρκετά ανορθόδοξη πλευρά μπορώ να πω, και πιο συγκεκριμένα, από αυτή του εγκαταλείποντος. Εκτίμησα πολύ τη σύλληψη της ιστορίας, ενώ μου άρεσε που παρουσίασε και κάτι σχετικό με τον παγωτατζή, για τον οποίο επί της ουσίας, μέχρι αυτό το τεύχος δεν έχουμε κανένα απολύτως στοιχείο! Βέβαια, θεωρώ ότι οι χαρακτήρες, είχαν χτιστεί κάπως άνισα... Ο πατέρας του Chris με συγκίνησε πολύ με την ιστορία του, ο Joel μου φάνηκε κάπως άνοστος... ! ΣΧΕΔΙΟ & ΧΡΩΜΑ Το σχέδιο Martin Morazzo είναι πολύ καθαρό, αρκετά συμβατό με αυτό της σύγχρονης αμερικάνικης σχολής, δεν πειραματίζεται ιδιαίτερα στο στήσιμο των καρέ, αυτό που είδα όμως μου άρεσε πολύ! Όπως είπα, χρησιμοποιείται η καθαρή γραμμή, ενώ τα ζωντανά χρώματα που πλαισιώνουν το σχέδιο, τα οποία πιστώνονται στον Chris O'Halloran, δημιουργούν ένα πολύ όμορφο εικαστικό αποτέλεσμα! Χωρίς να είναι κακό, σίγουρα το σχέδιο δεν είναι αυτό που κλέβει την παράσταση! Αξιοπρεπές και καλαίσθητο, αλλά σχετικά συνηθισμένο ταυτόχρονα! ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ Όπως καταλαβαίνετε από το review, ξεχώρισα το σενάριο, το οποίο προσδίδει μια horror, ενδεχομένως και κάπως παραφυσική διάσταση, σε ιστορίες κοινωνικές, καθημερινών ανθρώπων! Το σχέδιο και το χρώμα, αν και αξιοπρεπή, κατά τη γνώμη μου, λειτουργούν απλά ως μέσο διάδοσης αυτών των πολύ καλογραμμένων ιστοριών! Το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω τη σειρά! ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ Σε όλους όσους ενδιαφέρονται για κοινωνικά/slice of life κόμικ, σε όσους ψάχνονται γύρω από ποιοτικά κόμικς της σύγχρονης αμερικάνικης σκηνή, σε όσους αγαπούν τα horror στοιχεία στα κόμικς...αλλά και σε όσους επιθυμούν να διαβάσουν ένα καλό κόμικ, κι ας μην είναι τόσο του αμερικάνικου! ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ Πηγή εικόνων: Οι εσωτερικές εικόνες, είναι μόνο από το πρώτο τεύχος και αντλήθηκαν από εδώ. Τα εξώφυλλα, είναι από την ιστοσελίδα της Image εδώ!
  3. THE HUNT Πρόκειται για μία μίνι σειρά τρόμου 5 τευχών που κυκλοφόρησε από την Image το 2016, ενώ συγκεντρώθηκε και σε paperback το 2017. Τόσο το σενάριο όσο και το σχέδιο είναι του Colin Lorimer, ενώ τα χρώματα είναι της Joana Lafuente και το lettering του Jim Campbell. Ηρωίδα της σειράς είναι η Orla, η οποία σε μικρή ηλικία γίνεται μάρτυρας του θανάτου του πατέρα της από ένα μυστηριώδες πλάσμα που ρουφάει ψυχές. Φυσικά κανείς δεν την πιστεύει, εκτός από τη γιαγιά της, η οποία την προειδοποιεί για το πόσο επικίνδυνο είναι το πλάσμα αυτό. Στο παρόν, η Orla συνεχίζει να βλέπει περίεργες εικόνες και μια αλλοιωμένη πραγματικότητα, και φυσικά αντιμετωπίζεται από τον περίγυρό της ως άτομο προβληματικό. Προφανώς είναι και η μόνη που μπορεί να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από το πλάσμα και να το σταματήσει, σώζοντας έτσι ίσως και την ψυχή του πατέρα της. Αν και είναι μια σχετικά πρωτότυπη ιστορία τρόμου, δεν είναι το σενάριο το δυνατό της σημείο, καθώς σε κάποια σημεία κουράζει ενώ δεν είμαι πεποισμένος ότι πήρα και τις απαντήσεις που ήθελα. Απ' την άλλη, το σχέδιο του Lorimer είναι πάρα πολύ καλό και ταιριαστό, και δένει πολύ όμορφα με τα σκοτεινά χρώματα της Lafuene. Σίγουρα θα ψάξω περισσότερα του δημιουργού. Θα του έβαζα 6,5 / 10.
  4. Το Big Man Plans είναι ένα mini-series της Image, από τους Eric Powell (ιστορία, σχέδιο) και Tim Wiesch (ιστορία). Κυκλοφόρησαν τέσσερα τεύχη από τον Μάρτιο έως τον Ιούλιο του 2015, ενώ σε λίγους μήνες έρχεται και trade. Ο πρωταγωνιστής, αναφερόμενος απλά με το ειρωνικό παρατσούκλι Big Man, είναι νάνος. Σε όλη του τη ζωή, από το σχολείο και το ορφανοτροφείο, έως τις ζούγκλες του Βιετνάμ και τη φυλακή, συναντούσε την περιφρόνηση και την ταπείνωση. Μέχρι που κάποια στιγμή αποφασίζει να εκδικηθεί όσους έχουν κάνει κακό στον ίδιο και τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε. Ανταποδίδει λοιπόν και χρησιμοποιεί ό, τι μπορεί: σφυριά, πιστόλια, συρραπτικά, χειροβομβίδες και άλλα επικίνδυνα αντικείμενα. Το σχέδιο του Powell είναι εξαιρετικό και κινείται στο γνώριμο στυλ του The Goon, αν και μου φαίνεται λίγο πιο λεπτομερές. Ο χρωματισμός κυμαίνεται από το μουντό γαλάζιο ή γκρι μέχρι τις ζεστές αποχρώσεις του κόκκινου και του κίτρινου. Τώρα το σενάριο. Ίσως δεν υπάρχει τίποτα που να με συναρπάζει περισσότερο από μια καλογραμμένη ιστορία εκδίκησης. Κι ευτυχώς, το Big Man Plans είναι τέτοια. Βάλτε πολλή βία, μερικές ωραίες ατάκες και μια πρέζα συμπόνοια κι έχετε μια βασική εικόνα της πλοκής, η οποία προσωπικά με άφησε ικανοποιημένο. Το μόνο μειονέκτημα είναι το μέγεθος (αστειάκι, το πιάσατε; ). Θα μπορούσε να έχουν βγει 1-2 τεύχη ακόμα, ώστε να ερευνηθεί περισσότερο ο χαρακτήρας και η ζωή του Big Man. Συνολικά, είναι ένα πολύ καλό και ευκολοδιάβαστο κόμικ. Δεν είναι για όλους, καθότι θέλει αρκετά δυνατό στομάχι. Αλλά όσοι το διαβάσουν, δε νομίζω να χάσουν. Φυσικά και προτείνεται! Βαθμολογία: 8,4/10 Υ.Γ.: Ναι, ξέρω τι σκέφτεστε. Αν γινόταν ταινία, ο Peter Dinklage θα έπαιρνε Όσκαρ.
  5. LITTLE BIRD: THE FIGHT FOR ELDER'S HOPE Πρόκειται για μία μίνι σειρά 5 τευχών που κυκλοφόρησε από τον Μάρτιο ως τον Ιούλιο του 2019 από την Image. Συγγραφέας είναι ο Darcy Van Poelgeest, ο οποίος σύμφωνα με το IMDB είναι σκηνοθέτης και παραγωγός ταινιών, και εδώ φαίνεται ότι έκανε την πρώτη του απόπειρα να γράψει κόμικ. Στο σενάριο είναι ο πολύ ταλαντούχος Ian Bertram (House of Penance), ενώ ο χρωματισμός είναι του Matt Hollingsworth. Η Image κυκλοφόρησε την ιστορία ολοκληρωμένη σε hardcover το Νοέμβριο του 2019, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2020 ακολούθησε και το paperback. Το κόμικ κέρδισε το βραβείο Best Limited Series στα Will Eisner Awards 2020. Στη ράχη αναγράφεται Book 1, που μάλλον προμήνυε συνέχεια, αλλά δεν το βλέπω να συμβαίνει. Βρισκόμαστε σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου η κυβέρνηση είναι θεοκρατική και ο ηγέτης της είναι αρχηγός της εκκλησίας και του "Νέου Βατικανού". Η καταπίεση βέβαια θα φέρει αντίσταση, και παρά τα σκληρά μέτρα και τιμωρίες που περιμένουν τους αντιφρονούντες, μια ομάδα επαναστατών θα προσπαθήσει να ανατρέψει τη διακτατορία. Στην ομάδα αυτή εντάσσεται και η Little Bird, μια κοπέλα μαχήτρια που προσπαθεί να βρει τα ίχνη της πρόσφατα απαχθείσας μητέρας της. Σεναριακά δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε. Σίγουρα την ιδέα της φουτουριστικής δικτατορίας την έχουμε ξαναδεί σε ουκ ολίγες ταινίες / βιβλία κλπ, και παρόλο που εδώ χρησιμοποιούνται πολλά ενδιαφέροντα sci-fi στοιχεία και κάποιες πρωτοτυπίες, δεν ξετρελάθηκα με το αποτέλεσμα. Αυτό που με τράβηξε και ο λόγος που αγόρασα το κόμικ, βέβαια, είναι το πολύ ωραίo και πρωτότυπο σχέδιο του Bertram, το οποίο με αφήνει πάρα πολύ ικανοποιημένο. Η βία είναι άφθονη, με συνδυασμό σύγχρονων και αρχαίων όπλων, με σπαθιά σαμουράι και πολεμικές τέχνες, με μπόλικο αίμα και κομμένα μέλη, τα οποία κατ'εμέ έχει αποδώσει πολύ ωραία ο σχεδιαστής, χάρη στο δικό του προσωπικό στυλ. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω σύντομα, θα ήθελα πάντως κάποια στιγμή να ξαναχαζέψω τα καρέ του.
  6. GeoTrou

    SAGA

    Βρισκόμαστε σε ένα θλιβερό συνεργείο, σε έναν ακόμη πιο θλιβερό πλανήτη. Ο Μάρκο -από την Στεφάνη- βοηθάει την Αλάνα -από τη Στεριά- να φέρει στον κόσμο τον καρπό του έρωτά τους. Ταυτόχρονα, όμως, δυνάμεις από τις πατρίδες τους, τους ψάχνουν μανιασμένα, γιατί τα φιλιά τους θεωρούνται προδοσία, καθώς οι δυο λαοί βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους. Σε έναν πόλεμο που έχει εξαπλωθεί σε όλο το γαλαξία. Κάποιοι λαοί έχουν συμμαχήσει με έναν εκ των «παικτών», κάποιοι άλλοι, εξαφανίστηκαν κάτω από το μένος τους. Ο Μάρκο και η Αλάνα αποφασίζουν να αλλάξουν σκέψη, να ζήσουν μακριά απ' όλα αυτά, μακριά από την ανήθικη πολιτική και τα ανόητα θρησκευτικά πιστεύω των αδερφών τους, να ταξιδέψουν στο σύμπαν... ενώ ξωπίσω τους ξεχύνονται ρομπότ από αριστοκρατική γενεά και παραδόξως ηθικοί μισθοφόροι... Το Saga των Brian K. Vaughan (σενάριο) και Fiona Staples (artwork) είναι ένα από τα πιο πολυβραβευμένα κόμικς στην ιστορία των κόμικς και αρκεί να ρίξετε μια ματιά στο εξώφυλλο. Οι εκδόσεις Οξύ -σε μια μάλλον απρόσμενη κίνηση, καθώς οι μεγάλες αμερικανικές σειρές δεν έχουν ευοδώσει στην Ελλάδα- μας προσφέρουν το πρώτο trade, που περιέχει τα τεύχη 1-6 της σειράς. Η έκδοση είναι προσεγμένη, με πολύ ζωντανή μετάφραση από τον έμπειρο Βασίλη Μπαμπούρη και σύμφωνα με πληροφορίες, η περιοδικότητα έχει οριστεί στους έξι μήνες. Προσωπική άποψη; Υπέροχο κόμικ. Είμαι φαν της επιστημονικής φαντασίας και εδώ έχουμε ένα κόμικ στα πρότυπα του Ινκάλ ή του Star Wars, όπου η «φαντασία» υπερνικά το «επιστημονική». Η γραφή του Vaughan -αν κι έχω μια πολύ μικρή ένσταση στους διαλόγους- είναι εξαιρετική. Γενικά δε μου αρέσει η ανάμειξη του sci-fi με το fantasy, αλλά εδώ το ανακάτεμα γίνεται με τρόπο που δεν ενοχλεί. Ο δε κόσμος που έχει φανταστεί, είναι γοητευτικός και -δυστυχώς- όχι πολύ μακριά από τον δικό μας. Κάτω, δηλαδή, από το εντυπωσιακό, πολύχρωμο περιτύλιγμα, μπορεί να δεις κανείς θέματα που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα, κυρίως ο Πόλεμος και οι τραγικές συνέπειες σε «νικητές» και «νικημένους». Το σχέδιο της Staples είναι επίσης σε υψηλά επίπεδα: αδρό, φρέσκο, ξεκούραστο, αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τις ιδέες του Vaughan και, μαζί, έχουν προσδώσει φοβερό ρυθμό στην ιστορία. Η αισθητική του είναι αρκετά pop, ίσως πολύ pop για αρκετούς από εδώ μέσα. Από την άλλη, ωστόσο, θεωρώ ότι επειδή είναι (καλλι)τεχνικά αρτιότατο, μπορεί να διαβαστεί από άτομα διαφορετικών ηλικιών και προτιμήσεων. Εγώ, πάντως, δηλώνω ήδη φαν. Και κλείνω με την ευχή, αυτή η σειρά, να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί στα ελληνικά...
  7. WITCH DOCTOR Η σειρά αυτή ξεκίνησε αρχικά με ένα τεύχος σε ασπρόμαυρο που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2010 (τεύχος # 0), ενώ αργότερα η ίδια ιστορία κυκλοφόρησε και έγχρωμη ως flipbook στο τεύχος # 85 του Walking Dead. Tο 2011 βγήκε ένα mini series 4 τευχών. Tα παραπάνω 5 τεύχη συγκεντρώθηκαν σε ένα paperback με τον τίτλο "Under the knife" από την Image. Στη συνέχεια, το 2012, κυκλοφόρησε άλλο ένα one shot τεύχος με τίτλο "The Resuscitation", και την ίδια χρονιά ξεκίνησε και ένα ακόμα mini series 6 τευχών με τον τίτλο "Mal Practice". Tα 7 αυτά τεύχη συγκεντρώθηκαν στο 2ο και τελευταίο paperback της σειράς. Σεναριογράφος είναι ο Brandon Seifert, σχεδιαστής ο Lukas Ketner, ενώ τα χρώματα ήταν του Sunny Gho στα πρώτα 3 τεύχη και του Andy Troy στα υπόλοιπα 9. Ο Dr. Vincent Morrow είναι ο Witch Doctor, δηλαδή ένας γιατρός με εξειδίκευση στην υπερφυσική ιατρική. Πίσω από κάθε ζόμπι, βαμπίρ, δαιμονισμένο ον κλπ, κρύβεται ένα υπερφυσικό παράσιτο που έχει συγκεκριμένα συμπτώματα και άρα συγκεκριμένη θεραπεία. Ο Morrow φαίνεται ότι γνωρίζει καλά τη λύση πίσω από κάθε πρόβλημα, και ξέρει πώς να τα αντιμετωπίζει, σε αντίθεση με τον βοηθό του Eric Gast, πρώην νοσηλευτή, που είναι φρέσκος στον κλάδο και άρα γεμάτος απορίες. Στην ομάδα συμμετέχει και η Penny Dreadful, μια ασθενής του γιατρού που όμως το πρόβλημά της δεν επιδέχεται θεραπεία και χρησιμοποιούν τις δυνάμεις της προς όφελός τους. Ένα πολύ διασκεδαστικό κόμικ, με ωραίες ατάκες και άφθονο χιούμορ, αλλά παράλληλα με μπόλική δράση και splatter στοιχεία. Το σχέδιο ήταν πολύ καλό, απόλυτα ταιριαστό στο ύφος του κόμικ, με σωστά χρώματα. Μου την έδωσε λίγο η λογοκρισία στα μπαλονάκια, οι υβριστικές λέξεις ήταν μαυρισμένες λες και ήταν κόμικ για πεντάχρονα. Κατά τ'άλλα δεν έχω να του προσάψω κάτι. Να σχολιάσω μόνο λίγο το review του Clive Barker στο οπισθόφυλλο του 2ου tpb, "Original. Stylish and offbeat", το οποίο ως ένα σημείο το υποστηρίζω, αλλά έλα τώρα, οι Surgeons που εμφανίζονται στο Mal Practice είναι 90% αντιγραφή των Cenobites από το Hellraiser, οπότε μου φάνηκε λίγο ειρωνικό το συγκεκριμένο σχόλιο από τον συγκεκριμένο άνθρωπο (φυσικά εγώ λάτρεψα τους Surgeons και τους βρήκα τους πιο ενδιαφέροντες "κακούς" της σειράς).
  8. KILL THE MINOTAUR Πρόκειται για μίνι σειρά που αρχικά κυκλοφόρησε σε 6 τεύχη το 2017, ενώ το 2018 η ιστορία συγκεντρώθηκε και σε paperback από την Image. Το σενάριο είναι των Chris Pasetto και Christian Cantamessa, το σχέδιο είναι του Lukas Ketner και τα χρώματα του Jean-Francois Beaulieu. Ελληνικού ενδιαφέροντος η υπόθεση, καθώς πρόκειται για μια παραλλαγή της ιστορίας του Θησέα και του Μινώταυρου. Βρισκόμαστε στην Κρήτη του βασιλιά Μίνωα, περίπου στο 1500 π.Χ.. Η Αθήνα ηττήθηκε στον μεταξύ τους πόλεμο, οπότε κάθε τόσο πρέπει να αποδίδει φόρο τιμής στους νικητές, προσφέροντας 7 νέους και 7 νέες, οι οποίοι θα θυσιαστούν στον Μινώταυρο που ζει στον θρυλικό λαβύρινθο. Στην τελευταία "επίσκεψη" των Κρητών στην Αθήνα για να παραλάβουν τους 14 νέους, ο Δαίδαλος θα πείσει τον πρίγκηπα Θησέα να έρθει κι αυτός ινκόγκνιτο μαζί, ώστε με τις συμβουλές του να σκοτώσει το μυθικό πλάσμα. Όμως τα σχέδια δεν πάνε όπως τα υπολόγισαν, καθώς ο βασιλιάς Μίνως θα τους πάρει χαμπάρι, και ο Θησέας ναι μεν θα βρεθεί κλεισμένος στον λαβύρινθο, αλλά χωρίς κανένα πλεονέκτημα. Να ξεκαθαρίσω ότι όποιος περιμένει να διαβάσει ένα ιστορικό / μυθολογικό κόμικ με μάχες μεταξύ Ελλήνων - Κρητών, θα απογοητευτεί. Ο Μινώταυρος στο συγκεκριμένο graphic novel είναι ένα παράξενο εξωγήινο πλάσμα που αλλάζει μορφές, ενώ και ο λαβύρινθος επίσης δεν παραμένει σταθερός αλλά μεταβάλλεται ανάλογα με τη βούληση του Μινώταυρου. Γενικά είναι ένα κόμικ επιστημονικής φαντασίας / τρόμου σε αρχαιοελληνικό φόντο. Από 'κει και πέρα, είχε σίγουρα την πλάκα του. Η υπόθεση θα μπορούσε να ήταν λίγο καλύτερη βέβαια, αλλά τουλάχιστον το διασκέδασα. Πάντως πιο πολύ κρατάω το ενδιαφέρον σχέδιο του Ketner, που εμένα σίγουρα με κάλυψε.
  9. Αλλο ενα κομικ του Mark Millar βρισκει το δρομο του για τη μικρη οθονη! το ονομα αυτου ''Jupiter's Legacy''. Απο rotten tomatoes: Debuts: Later this year on Netflix Based On: The comic book series by Mark Millar and Frank Quitely Why We Can’t Wait: While the premise – a new generation of superheroes rebelling against and letting down their parents and grandparents – is interesting enough, the program is also the first to emerge from Netflix’s purchase of Millar’s comic book company. And, as it happens, there is plenty of drama behind the scenes with showrunner Steven S. DeKnight (of Netflix’s Daredevil) walking away from the series due to creative differences. Does it bode ill for the show? That’s hard to say as Daredevil survived several executive producer shake-ups throughout its existence. The cast — which includes (clockwise from top left as pictured above) Leslie Bibb, Josh Duhamel, Ben Daniels, Matt Lanter, Mike Wade, Elena Kampouris, and Andrew Horton — will certainly get us to watch the first few episodes, but we’re definitely excited to see if Millar’s work can launch a new Netflix dynasty. περισσοτερα για το comic πηγη [imdb=tt5774002]
  10. Ζεστά και αχνιστά σκυλίσια κόπρανα μπροστά από διαφημίσεις 3 εκκλησιών. Τι καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει ένα κόμικ? Στο σενάριο ο Jason Aaron με ένα γνήσιο μούσι Αμερικάνικου Νότου γνωστός εδώ μέσα από τα Scalped και Star Wars (τα καινούργια). Στο σκίτσο o Jason Latour. Παιδιά του Νότου και οι δυο σκαρώνουν μια ιστορία για σκληρά, αδυσώπητα κ@θίκια στην ύπαιθρο της Αλαμπάμα με φόντο το μαθητικό Αμερικάνικο ποδόσφαιρο (american football. όχι soccer ). Αλαμπάμα, Heart of Dixie ή άλλως Cotton State. Πιθανότατα η πλέον υπανάπτυκτη Αμερικάνικη πολιτεία. Τόσο υπανάπτυκτη και οπισθοδρομική που το 1968 κατέβασε στις Αμερικάνικες προεδρικές εκλογές τον ρατσίσταρο κυβερνήτη της George Wallace (wiki). Έχασε, γλύτωσε και μια απόπειρα δολοφονίας το 1972 που τον άφησε παράλυτο, παραμένει όμως ένας από τους μακροβιότερους κυβερνήτες πολιτείας με 4 θητείες. Για να εμπεδώσουμε για το πόσο υπανάπτυκτη είναι η πολιτεία, τα κοκόρια παίρνουν μάτι. Στο πρώτο TB οι δημιουργοί ξεκινάνε με κείμενο όπου εξηγούν το πόσο αγαπούν και ταυτόχρονα μισούν το Νότο. Πιθανότατα απαραίτητο το disclaimer διότι δεν παρουσιάζουν έναν τόπο όπου θα ήθελε κάποιος από εμάς να πάει. Ούτε καν για βόλτα μέσα σε θωρακισμένο όχημα από αυτά που έχουν για τα φωτο-σαφάρι λιονταριών στην Αφρική. Ούτε καν για να ακούσει το Λόγο του Κυρίου. Το πρώτο τευχάκι βγήκε τον Απρίλη του 14. Μέχρι στιγμής έχουν βγει 14 τευχάκια (δλδ περίπου 1 κάθε δίμηνο) τα οποία έχουν συλλεχθεί σε 3 TB. 1-4 Here was a man, 5-8 Gridiron, 9-14 Homecoming. Το 15ο τεύχος (με το arc Gut Check) αναμένεται το Νοέμβρη. Σεναριακά η ιστορία κυλάει εξαίσια. Μια που έπιασα το 1ο τεύχος στα χεράκια μου, μια που τέλεψα με το 14ο. Στα 2 πρώτα story arcs μαθαίνουμε για τους 2 κεντρικούς κ@ριόληδες, στο 3ο μαθαίνουμε και για τους υπόλοιπους. Μου ξύπνησε μέσα μου και την έγνοια του τι έγινε εντέλει στο Scalped, που το είχα αρχίσει αλλά αυτό το ένα τεύχος κάθε τόσο με είχε κάνει να το αφήσω Τώρα που έχει τελέψει όμως.... Σχεδιαστικά δεν θα πάω να αγοράσω δουλειά του Latour. Πλην όμως δεν μπορώ (πλέον) να φανταστώ αυτό το κόμικ με κάποιου άλλου είδους τεχνοτροπία, η οποία δουλεύει ταμάμ με όλη αυτή την πρωτόγονη αηδία, με όλο αυτό το ήθη απολίτιστων αγροίκων 18ου+19ου αιώνα παντρεμένα με τεχνολογία του 21ου αιώνα. Όση τέλος πάντων έχει φτάσει στα ακαλλιέργητα πλέον βαμβακοχώραφα, τα ποτισμένα με αλκοόλ και τιγκαρισμενα στις μεθαμφεταμίνες. Στην Alabama δεν υπάρχει επαγγελματική ομάδα στο Αμερικάνικο Ποδόσφαιρο (NFL), η ομάδα όμως του University of Alabama (Crimson Tide με σύνθημα το "Roll Tide") είναι από τις πλέον πετυχημένες στο πανεπιστημιακό ποδόσφαιρο με 16 τίτλους. Οι τελευταίοι 4 είναι το 2009, 2011, 2012 και 2015 (wiki). Ίσως λόγω αυτών των επιτυχιών να τους ήρθε να το συνδέσουν με το συγκεκριμένο άθλημα. (υποσημείωση. είναι αρκετά μπέρδεμα οι τίτλοι εκείθε απλώς είχα πάρει πρέφα ότι είχαν όνομα τα τελευταία χρόνια, πήγα να το τσεκάρω και κάπου μπερδεύτηκα. σημειώστε απλώς το ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πάρα πολύ καλή ομάδα ) Στο 4ο τεύχος έχωσαν και μια συνταγή Έκτοτε άρχισαν οι αναγνώστες να στέλνουν και αυτοί συνταγές οπότε σε κάθε τεύχος στη στήλη των γραμμάτων θα βρείτε κι από μια Από βραβεύσεις κρατάει μια χαρά 2016 τσίμπησε τo Eisner για Best Continuing Series κόβοντας το 3ετες σερί του Saga, το τσίμπησε και ο Jason Aaron για Best Writer (και για αυτό και για τα άλλα που γράφει), ενώ είχε προταθεί και για τα 2 το 2015. Από πέρυσι υπάρχουν συζητήσεις και για τη μεταφορά του στη μικρή οθόνη. Jason Aaron wiki Jason Latour wiki Southern Bastards @Image καλή γ*μημένη ανάγνωση (και μην αμελήσετε να φτιάξετε και τις συνταγές η κουζίνα του Αμερικάνικου Νότου είναι εξαιρετική )
  11. Το δίδυμο Ed Brubaker-Sean Phillips δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς έχει αποθεωθεί για τα crime comics τους, όπως το Criminal και το Fade Out. Με αυτό το κόμικ απομακρύνονται ελαφρώς, αλλά όχι τελείως, από το είδος που τους ανέδειξε. Το graphic novel αυτό κυκλοφόρησε από την Image τον Οκτώβρη του 2018, σε σκληρόδετο τόμο. Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η Ellie, μια νεαρή κοπέλα που έχει μπει σε μια μονάδα απεξάρτησης απεξάρτησης της υψηλής κοινωνίας, ένα μέρος «για πλούσιους που στέλνονται για απεξάρτηση αντί στη φυλακή». Δε συνεργάζεται ιδιαίτερα με το προσωπικό της κλινικής και δε δείχνει να πολυσυμπαθεί τους υπόλοιπους ασθενείς. Ο μόνος με τον οποίο έχει κάποια επαφή, είναι ο Skip, που έχει εισαχθεί (για πολλοστή φορά) για να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες... Η αφήγηση εναλλάσσεται μεταξύ παρόντος και παρελθόντος (όπου μαθαίνουμε για την τραυματική παιδική ηλικία της Ellie) και είναι διάστικτη με αναφορές σε διάσημους ναρκομανείς, από τη Billie Holiday και τον David Bowie μέχρι τον William S. Burroughs, λόγω της εμμονής της πρωταγωνίστριας. Η γραφή του Brubaker είναι στρωτή και έτσι η ιστορία ρέει απρόσκοπτα. Ακόμη κι έτσι, κάποια στιγμή αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι αυτό μπορεί να αποτελεί το στραβοπάτημα του διδύμου, αλλά τότε συμβαίνει κάτι που το ανεβάζει ένα-δύο κλικ. Όχι κάτι συνταρακτικό ή πρωτότυπο, αλλά δοσμένο έτσι που σε ξαφνιάζει. Το σχέδιο του Phillips γίνεται εδώ πιο αφαιρετικό, πιο μαλακό και ο χρωματισμός από τον Jacob Phillips (γιος του Sean) τον ακολουθεί σε πιο απαλές αποχρώσεις, κυρίως του μπλε και του μοβ, αλλά και σε ασπρόμαυρο. Αξίζει να σημειωθεί, πως η ιστορία συνδέεται κάπως με το «σύμπαν» του Criminals. Δε γνωρίζω πώς, καθότι δεν το έχω διαβάσει, αλλά θεωρώ ότι έχει κάτι παραπάνω από επαρκή αυτονομία. Ίσως δεν είναι η κομιξάρα που θα περίμενε κανείς από αυτούς τους δημιουργούς και μια γύρα στο ίντερνετ μου έδωσε την εικόνα ότι αρκετοί φαν τους απογοητεύτηκαν. Παρόλα αυτά, βλέποντας το κάπως πιο αποστασιοποιημένα, το θεωρώ ένα ενδιαφέρον κόμικ, ανθρώπινο και σίγουρα οπτικά όμορφο.
  12. Απο το διδυμο Brubaker-Phillips εχουμε δει πολλες καλες δουλειες. Απο το αριστουργηματικο Sleeper που μπλεκει το υπερηρωικο με το noir, το Fatale που αποτελει μια μιξη λαφκραφτικου τρομου και noir μεχρι το προσφατο Fade Out, οποτε οι συστασεις μαλλον περιττεουν. Ομως τουτο εδω το κομικ, κατα την κριση του υποφαινομενου, αποτελει το magnum opus τους. Τι ειναι λοιπον το Criminal ; Ενα καθαρο νουαρ κομικ. Τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο. Ειναι ομως ενα κομικ που ανετα μπορει να στεκεται διπλα στα ιερα τερατα της νουαρ λογοτεχνιας. Το Criminal, αποτελειται απο εξι ιστοριες: Coward, Lawless, The Dead and the Dying, Bad Night και The Last of the Innocent για να τις πουμε με την σειρα που βγηκαν μεσα σε ενα διαστημα εξι ετων απο το 2006 εως το 2011. Βασικα λεω ανακριβειες αλλα θα επανελθουμε αργοτερα σε αυτο. Οι πρωταγωνιστες των ιστοριων του ειναι... τι αλλο; Εγκληματιες. Απο τον Leo Patterson, τον πλεον επιδεξιο πορτοφολα της πολης, τον Tracy Lawless πεζοναυτη που γυρναει για να εκδικηθει την δολοφονια του αδερφου του, ως τον Sebastian Hyde τον νυν αφεντικο του υποκοσμου το καστ συμπληρωνεται απο μια πληθωρα περιθωριακων στοιχειων που ολοι εχουν σαν κοινο σημειο ενα συγκεκριμενο μπαρακι-καταγωγιο, το Undertown γνωστο και ως Undertow καθως το νεον του n εχει απο καιρο παψει να αναβει (αν το βρειτε προσεξτε μην ενοχλησετε κανενα θαμωνα και κυριως οχι το αφεντικο του, τον Gnarly). Οπως καταλαβατε λοιπον ολες οι ιστοριες συμβαινουν στο ιδιο συμπαν ομως το καλο ειναι οτι μπορουν να διαβαστουν αυτονομα και με οποια σειρα θελει ο καθενας. Μεσα στις σελιδες του θα βρειτε τα παντα, μαφιοζους, διεφθαρμενους αστυνομικους, συνωμοτες businessmen και φυσικα τις απαραιτητες femme fatales. Ολοι οι χαρακτηρες που εμφανιζονται εχουν την δικη τους ξεχωριστη ιστορια και εμεις τους βλεπουμε καθως πεφτουν ολο και πιο χαμηλα εξαιτιας των (προδιαγεγραμενων; ) επιλογων τους. Οι φιγουρες τους ειναι αναγνωρισιμες και χαρακτηριστικες για το ειδος, ομως αυτο δεν σημαινει καθολου οτι μπορεις να προβλεψεις την εξελιξη της ιστοριας και οι ανατροπες δεν ειναι λιγες. Το σχεδιο απο τον Sean Phillips ειναι το πλεον καταλληλο για την αφηγηση των ιστοριων και σιγουρα ιδιαιτερη μνεια αξιζει στον χρωματισμο του κομικ απο τον Val Staples. Πραγματικα καθως ανοιγεις το Criminal βυθιζεσαι στον κοσμο της νυχτας οπου οι σκιες ειναι πολλες και ο φωτισμος χαμηλος να προερχεται απο τις νεον επιγραφες απο μαγαζια του υποκοσμου, κακοφημα στεκια, στριπτιτζαδικα, απο τις σειρηνες των περιπολικων και γιατι οχι; ενιοτε και απο φωτιες. Η σκηνοθεσια σε κανει πραγματικα να αφηνεις την ανεση του καναπε, του γραφειου, γενικα του μερους οπου ασφαλης και ησυχος διαβαζεις ιστοριες για επικυνδινους τυπους και να μεταφερεσαι ακριβως εκει που συμβαινει η δραση. Φυσικα ολα τα κεφαλαια του βιβλιου ειναι εξαιρετικα. Ομως προσωπικα ξεχωρισα δυο ιστοριες ως αγαπημενες. Η πρωτη ειναι το Bad Night οπου ο πρωταγωνιστης μας ειναι ενας πρωην πλαστογραφος χηρος και νυν σχεδιαστης κομικ στριπς σε εφημεριδα που ζει μια σχετικα ησυχη ζωη κατα τα φαινομενα. Ολα θα αλλαξουν ομως οταν θα γνωρισει μια σαγηνευτικη κοκκινομαλα που θα τον μπλεξει παλι με το εγκλημα. Αγαπημενη ιστορια για το σεναριο της και το πως παιζει με την πραγματικοτητα και το τι γινεται στο κεφαλι του ηρωα. Η δευτερη ιστορια που θεωρω οτι ξεχωριζει απο μια συλλογη εξαιρετικων ειναι το Last Of The Innocent και ειναι μια ιστορια με στοιχεια παρμενα απο κομικς τυπου Archie, μαλιστα παρεμβαλονται και μονοσελιδα flashbacks σχεδιασμενα σε καρτουνιστικο στυλ Archie. Απλα καταπληκτικη. Και οι δυο ιστοριες εντασσονται στις πιο "πειραματικες" ας πουμε του κομικ. Οπως καταλαβαινετε, κατατασσω το Criminal στα καλυτερα κομικς που εχω διαβασει και οι δυο deluxe τομοι που περιλαμβανουν το συνολο των ιστοριων καθως και μπονους υλικο με σχεδια και εκθεσεις για νουαρ ταινιες που δημοσιευονταν στα τευχη του Criminal αποτελουν καμαρια στην συλλογη μου. Επισης ειναι απο τα σπανια κομικς που εχουν το πλεονεκτημα οτι ξαναδιαβαζονται ανετα και αφηνουν την ιδια ικανοποιηση. Φυσικα λοιπον και σας το προτεινω να το διαβασετε. kwtsoκλιμακα 9,5/10. A ! Ξεχασα να σας πω για την ανακριβεια. Ο βασικος κορμος των ιστοριων οντως τελειωσε καπου στο 2011 αλλα το 2015 κυκλοφορησε το one shot τευχακι με τιτλο Criminal: Savage με υποθεση που εκτυλισσεται καπου στην πρωτογονη περιοδο ενω εχει ανακοινωθει και νεο one shot για να κυκλοφορησει μεσα στο 2016. Ακομα αν και η αρχικη εκδοση ειναι απο την Icon (imprint της Marvel) οι τομοι εχουν αρχισει να επανεκδιδονται απο την Image.
  13. VOL. 1: Tin Stars (9/2015) VOL. 2: Machine Moon (5/2016) VOL. 3: Singularities (12/2016) VOL. 4: Orbital Mechanics (6/2017) Σενάριο: Jeff Lemire Σχέδιο: Dustin Nguyen Αν και είμαι λάτρης της επιστημονικής φαντασίας (έχω διαβάσει ένα κάρο βιβλία και έχω δει ένα κάρο ταινίες του είδους), τα κόμικς επιστημονικής φαντασίας που έχουν πέσει στα χέρια μου είναι πραγματικά πολύ, πολύ λίγα. Εκεί που τσέκαρα διάφορες καινούργιες και παλιές σειρές κόμικς, πέτυχα και την συγκεκριμένη. Αμέσως το σενάριο αλλά και το ιδιαίτερο σχέδιο μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Έτσι, πριν λίγες μέρες αγόρασα τον πρώτο τόμο, τον οποίο και διάβασα. Λοιπόν, έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Σενάριο: Δέκα χρόνια μετά την εμφάνιση γιγαντιαίων ρομπότ πλανητικού μεγέθους (!), ονόματι Harvesters, που άφησαν συντρίμμια στο πέρασμά τους από τους εννιά κατοικημένους πλανήτες του Γαλαξία, ένα αγόρι-ανδροειδές ονόματι TIM-21, κάτοικος μιας μεταλλευτικής αποικίας, ξυπνά από τον λήθαργο που βρισκόταν για χρόνια, συνειδητοποιώντας ότι όλα τα ρομπότ είναι εκτός νόμου. Αυτό το ανδροειδές γίνεται το πλέον καταζητούμενο ρομπότ του Γαλαξία, μιας και μπορεί να οδηγήσει στην ταυτότητα και τα μυστικά των Harvesters. Σκραπατζήδες, κυνηγοί κεφαλών και άλλοι, θέλουν να το κάνουν δικό τους. Ένα ρομποτικό σκυλί και ένα τρελό ανδροειδές εξόρυξης ονόματι Driller, είναι αυτοί που θα σταθούν στο πλευρό του TIM-21, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα κάρο κινδύνους και δυσκολίες... Λοιπόν, η όλη κοσμοπλασία είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, στιβαρή και εξαιρετικά δοσμένη και η ιστορία πολύ δυνατή, με χορταστική δράση, αρκετό μυστήριο και μπόλικη αγωνία για την συνέχεια. Δεν πρόκειται, όμως, για μια απλή περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με άμυαλο πίου πίου, αλλά για μια ιστορία με συναίσθημα, δυνατές ιδέες και μπόλικη φαντασία. Και οι χαρακτήρες έχουν το ενδιαφέρον τους, είναι συμπαθείς. Το σχέδιο επίσης είναι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο, σαν να είναι ζωγραφισμένο με νερομπογιές, σίγουρα δίνει άλλο τόνο στην όλη ιστορία. Γενικά πρόκειται για μια εξαιρετικά δυνατή αρχή μιας πολύ ωραίας και με μπόλικο ψωμί σειράς επιστημονικής φαντασίας. Διαστημική όπερα, ρομπότ, κυνηγητά, συνωμοσίες, απ'όλα έχει ο μπαξές. Και το σχέδιο υποστηρίζει τέλεια την όλη κοσμοπλασία. Σήμερα τσίμπησα και τον δεύτερο τόμο της σειράς, που περιέχει τα τεύχη 7-11, και ανυπομονώ να τον διαβάσω και αυτόν. Και τον Δεκέμβριο αναμένεται και ο τρίτος τόμος με τα τεύχη 12-17. Χαλάλι τα χρήματα που ξόδεψα, σημασία έχει ότι έπιασαν τόπο. 9/10
  14. 1. Εισαγωγικά Το Age of Bronze του Eric Shanower είναι μία σειρά κόμικ (το πιο πρόσφατο τεύχος είναι το 27ο συν 2 τεύχη έξτρα) που απεικονίζει το μυθικό κύκλο της τρωικής εκστρατείας ξεκινώντας λίγο πριν την κρίση του Πάρι για το ποια θεά είναι ομορφότερη ανάμεσα σε Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη. Εκδότης του η Image Comics. Ξεκίνησε το 1998 και μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκινήσει ακόμη τα γεγονότα της Ιλιάδας (!) Υπολογίζεται να καλύψει 7 τόμους -7Χ10=70 τεύχη και τώρα βρίσκεται στα μέσα του τρίτου. Οι δύο πρώτοι τόμοι έχουν ήδη εκδοθεί αυτοτελώς: Volume 1: A Thousand Ships (2001, ISBN 1-58240-200-0) τεύχη 1-9 Volume 2: Sacrifice (2004, ISBN 1-58240-360-0) τεύχη 10-19 Το πρώτο έξτρα τεύχος (τεύχος 6β, 1999) ασχολείται με την καταραμένη γενιά των Ατρειδών και το δεύτερο (2002) είναι ένας σύντομος κατάλογος προσώπων και καταγραφή της μεθοδολογίας του Shanower, με απεικονίσεις των Μυκηναϊκών ανακτόρων, πλοίων κλπ. Ο συγγραφέας τιμήθηκε δύο φορές (2001 και 2003) με το βραβείο Eisner για το συγκεκριμένο έργο και προτάθηκε και για αρκετά ακόμη βραβεία. 2. Περιεχόμενο Σίγουρα πρόκειται ένα πολύ φιλόδοξο και δύσκολο εγχείρημα. Σε κάθε «ιστορικό» κόμικ το βάρος πέφτει στο που εστιάζει ο καλλιτέχνης: στα ιστορικά/μυθικά γεγονότα, στις προσωπικές του εμμονές ή στην αποδοχή του –όποιου- αναγνωστικού κοινού απευθύνεται το κόμικ. Η ισορροπία ανάμεσα στα τρία είναι πολύ δύσκολη και είναι εξαιρετικά σπάνιο να επιτευχθεί. Στο συγκεκριμένο έργο κύριο μέλημα του συγγραφέα είναι νομίζω η ακριβής αναπαράσταση των γεγονότων παρά το γεγονός ότι δεν αγνοεί τους δύο άλλους παράγοντες που ανέφερα. Ακολουθεί πιστά τα Κύπρια έπη, σειρά επών που γνωρίζουμε σήμερα από εκτεταμένες περιλήψεις μεταγενεστέρων και παρουσίαζαν τα γεγονότα ως την αρχή της Ιλιάδας. Αλλά όχι μόνο αυτά. Κάθε μυθικός κύκλος που σχετίζεται με τα τρωικά περιλαμβάνεται σύντομα ή εκτεταμένα στο έργο και μάλιστα χωρίς μονοτονία στις επιλογές; Άλλοτε μπορεί ν’ ακολουθεί ένα μύθο σύμφωνα με τον Ευριπίδη (Ιφιγένεια εν Αυλίδι) άλλοτε σύμφωνα με τον Σαίξπηρ (Τρωίλος και Χρυσηίδα). Παρά το ασπρόμαυρο σκίτσο το επίπεδο της σκιτσογράφησης είναι ιδιαίτερα καλό και εντυπωσιακές οι λεπτομέρειες που δείχνουν την πιστή –όσο γίνεται-αναπαράσταση της πραγματικότητας της εποχής του χαλκού. Για το τελευταίο έχουν χρησιμοποιηθεί ποικίλες πηγές: γραπτά κείμενα, προϊόντα ανασκαφών, απεικονίσεις σε αγγεία , πάντα με ακρίβεια και αξιοπιστία. Βέβαια, όταν ένα θέμα είναι «πιασάρικο», δεν το αφήνει. Έτσι η σχέση Αχιλλέα –Πατρόκλου παρουσιάζεται σαφώς ερωτική –τραβηγμένο όπως νομίζω αλλά όχι και αβάσιμο σύμφωνα με το συγγραφέα, που παραθέτει σειρά αρχαίων πηγών για το θέμα (αν και κανείς απ’όσους αναφέρει δεν παίρνει κατηγορηματικά θέση στο ζήτημα). Καλό είναι όποιος διαβάζει το κόμικ να ρίχνει και μια ματιά στην αλληλογραφία του συγγραφέα στο τέλος του τεύχους. Πολλά χρήσιμα στοιχεία υπάρχουν εκεί. Όλα καλά λοιπόν. Σχεδόν, εκτός από δύο σημεία. Είναι τελικά φτιαγμένο για ένα όχι και τόσο ευρύ κοινό (παρά το γεγονός ότι δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο, το αντίθετο μάλιστα) και τραβά πολύ σε μάκρος. Αν δεν επιταχυνθεί η διαδικασία, θα γεράσουμε μέχρι το τέλος (που δεν ξέρουμε αν θα συμπίπτει με αυτό της Ιλιάδας ή θα συνεχίσει παραπέρα –μάλλον το τελευταίο). Ο συνδυασμός των παραγόντων αυτών ίσως υπομονεύσει την εμπορική του βιωσιμότητα. Αλλά και πάλι κανείς δεν ξέρει ….προς το παρόν δείχνει να πηγαίνει καλά και εμπορικά. Σίγουρα δεν θα είχε ποτέ την επιτυχία του Miller (300) αλλά όσον αφορά την πιστότητα αναπαράστασης του περιβάλλοντος ,του χαρακτήρα των ηρώων, των δραματικών (όχι ραμποειδών όμως) συγκρούσεων, είναι μακράν καλύτερο. Πηγές & Credits http://age-of-bronze...aob/index.shtml (ιστοτόπος του κόμικ) http://en.wikipedia....Bronze_(comics) (Η Βίκη) germanicus19: Μου το ανέφερε και με παρότρυνε να το ψάξω ΥΓ Ακολουθούν τα εξώφυλλα από τα πρώτα 10 τεύχη συν τα 2 έξτρα, το πρώτο και τελευταίο εξώφυλλο Αφιερωμα στον δημιουργο στο GC ΕΔΩ Επισης απο Eric Shanower : An Accidental Death
  15. Το 2014 οι Mark Millar και Peter Gross παρουσίασαν το «American Jesus: Chosen», μια ανατρεπτική εκδοχή της Δευτέρας Παρουσίας στον σύγχρονο κόσμο. Σήμερα, 16 χρόνια μετά, επιστρέφουν με τη συνέχεια της ιστορίας που είναι ακόμα πιο βλάσφημη και πιο απαισιόδοξη. «Δεν μπορώ να κατανοήσω το πώς οι συντηρητικοί στην Αμερική έχουν αγκαλιάσει τον Ιησού, όταν ξεκάθαρα πρόκειται για έναν επαναστάτη σοσιαλιστή. Λατρεύουν την εκδοχή του Ιησού που κλαίει στη φάτνη καθώς και την εκδοχή του βασανισμένου Ιησού στον σταυρό. Και στις δύο εκδοχές όμως είναι ένας σιωπηλός Ιησούς. Καμία δεν ασπάζεται το μήνυμα που ήρθε να διδάξει ο Ιησούς και το οποίο είναι η παγκόσμια αγάπη και η αντίσταση στην τυραννία. Αυτός είναι ο Ιησούς που μ’ ενδιαφέρει και, αν ποτέ καταφέρουμε να γράψουμε τη συνέχεια, αυτός είναι ο Ιησούς για τον οποίο θέλω να γράψω». Με αυτά τα λόγια συνόδευε ο Mark Millar τον επίλογο του «American Jesus: Chosen» (πρωτοκυκλοφόρησε το 2004 από τις εκδόσεις Image), μιας ρηξικέλευθης προσέγγισης του αποκαλούμενου θεανθρώπου στη σύγχρονη εποχή. Κατά τον Millar (σενάριο) και τον Peter Gross (σχέδια), ο Ιησούς ξαναγεννιέται στις σύγχρονες ΗΠΑ και αντιλαμβάνεται τη θεϊκή-υπεράνθρωπη φύση του στα 12 χρόνια του. Ανασταίνει νεκρούς, θεραπεύει ανίατους, δεν σκοτώνεται όταν πέφτει πάνω του ένα ολόκληρο φορτηγό, βρίσκει πιστούς. Και καθώς προσπαθεί να κατανοήσει τον εαυτό του και να συμφιλιωθεί με τις ικανότητές του, ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή αλήθεια. Ο μικρός υποτιθέμενος Σωτήρας δεν είναι τελικά ο υιός του Θεού. Είναι ο Αντίχριστος! Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ καθώς, όπως φαίνεται, οι Millar και Gross δεν είχαν πει την τελευταία τους κουβέντα. Πριν από λίγους μήνες επέστρεψαν στον Ιησού για τον οποίο, όπως έλεγε ο Millar, ήθελε να γράφει. Στη συνέχεια του «American Jesus», υπό τον τίτλο «The New Messiah», ο «πραγματικός» Ιησούς, που είναι κορίτσι, επιτέλους αναγγέλλεται στη νέα «Παναγία» από έναν λευκοφορεμένο και κοστουμάτο άγγελο. Η μικρή Λουσιάνα Κορτέζ, νοτιοαμερικανικής καταγωγής, γίνεται η δεύτερη γυναίκα στην ιστορία της ανθρωπότητας που μένει έγκυος με άμωμο σύλληψη. Η ιστορία της ξεκινά με ένα όνειρό της που εξελίσσεται στους διαδρόμους ενός μουσείου. Εκεί παρατηρεί τον πασίγνωστο πίνακα του Σαλβαντόρ Νταλί «Ο Ιησούς του San Juan de la Cruz», έργο που εμπνεύστηκε ο Ισπανός σουρεαλιστής ζωγράφος από μια παρόμοια εκδοχή του Εσταυρωμένου την οποία είχε φιλοτεχνήσει ο ιερωμένος Juan de la Cruz το 16ο αιώνα. Στον Ιησού του Dali που παρατηρεί η νέα «Παρθένος» δεν φαίνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και ο θεατής αντικρίζει την εικόνα από ψηλά, από την οπτική γωνία του Θεού. Και όπως ξεκινά η ιστορία με μια σταύρωση, ωσάν να προετοιμάζει τον αναγνώστη για τη νομοτελειακή κατάληξή της όπως και την «πρώτη φορά», έτσι και τελειώνει το πρώτο τεύχος της. Η Λουσιάνα και ο Έντι, ένας νεαρός Αφροαμερικανός ως νέος Ιωσήφ, ταξιδεύουν μετά τις οδηγίες του αρχάγγελου σε μια μυστική τοποθεσία για να μην πέσουν στα χέρια του Αντίχριστου. Ο Έντι προσπαθεί να καθησυχάσει τη μητέρα του νέου Ιησού λέγοντάς της «ο Θεός παρακολουθεί τα πάντα. Και εγώ είμαι εδώ. Υπόσχομαι ότι δεν θα αφήσω να σου συμβεί τίποτα, μωρό μου. Όλα θα πάνε καλά», ενώ έξω από το παράθυρο του λεωφορείου ένας στύλος του ηλεκτρικού υπενθυμίζει και προφητεύει το τέλος. Έχει σχήμα σταυρού. Και το σχετικό link...
  16. Σε μια εναλλακτική πορεία της ιστορίας, οι Βρετανοί αιχμαλωτίζουν τους Γερμανούς επιστήμονες από το Peenemünde, όπου αποτελούσε βάση έρευνας και δοκιμών πυραυλικών συστημάτων. Η εποχή του space race έρχεται συντομότερα και διαρκεί περισσότερο, με κύριο υποκινητή της τον αξιωματικό της αεροπορίας John Dashwood, ο οποίος είναι και πρωταγωνιστής της ιστορίας. Έχοντας στην κατοχή του τους επιστήμονες που κατασκεύασαν τον πύραυλο V-2 πείθει τον Churchill να επιτρέψει την ίδρυση του Υπουργείο του Διαστήματος, του οποίου θα ηγείται ο Dashwood. Με τη νέα βάση στο Essex η Βρετανία αναδεικνύεται σε υπερδύναμη. Είναι μια σύντομη ιστορία, αρκετά πυκνογραμμένη σε σημεία και με αναφορές που μπορούν να οδηγήσουν σε πολλές ώρες αναζήτησης ιστορικών γεγονότων. Κάνει καλή δουλειά στο να ισορροπεί μεταξύ τεχνικών λεπτομερειών για τους διαστημο-nerds και του χτισίματος αυτής της εναλλακτικής πραγματικότητας. Για παράδειγμα κάνει την κλασική νύξη στους χημικούς πυραύλους όταν εξυπηρετεί την υπόθεση, χωρίς όμως να αναφερθεί ξανά στην τεχνολογία που χρησιμοποιείται τελικά για την προώθηση στο "αεροπλανικό" μοντέλο. Παρ' όλα αυτά χάνει λιγάκι στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, αφού ακόμα και ο πρωταγωνιστής δεν αναλύεται ως προς τα κίνητρα του - πράγμα που ίσως να μην παρατηρήσει κανείς πριν φτάσει στο τέλος. Η αφήγηση έχει χρονικά μπρος-πίσω που νομίζω απαιτούν μονοκόμματη ανάγνωση για να μη χαθεί η ροή. Μου άρεσε που παρά τη θεματολογία δεν είναι καθόλου φλύαρο και δεν χαραμίζει ούτε σελίδα. Προς το τέλος, για να πω την αλήθεια, ένα-δυο πράγματα δεν το αποκωδικοποίησα πλήρως. Έχοντας την ελάχιστη εμπειρία με τον συγγραφέα,, νομίζω ότι ξέρει πως να γράφει mini series που τα νιώθεις γεμάτα και ολόκληρα. Το σχέδιο του Weston είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, γι' αυτό και παρά τις μικρές μου διαφωνίες στο σενάριο, δεν δέχομαι να του ρίξω τη βαθμολογία. Εξαιρετική λεπτομέρεια και στο πιο ασήμαντο πάνελ, πολλές γραμμές και φυσικά πανοραμικές σελίδες που το αναδεικνύουν στο έπακρο. Σε συνδυασμό με τα χρώματα της Laura Martin το μεγαλύτερο μέρος του κόμικ θα μπορούσε να αποτελεί και artbook. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν ήξερα τον συγκεκριμένο σχεδιαστή και μέσα από αυτές τις σελίδες μπήκε αμέσως στη λίστα με τους αγαπημένους μου. Δεν πιστεύω ότι το σενάριο εφευρίσκει τον τροχό ή ότι κάνει κάτι εξαιρετικά περίτεχνο από αφηγηματική άποψη, αλλά πιστεύω πως αντιπροσωπεύει άρτια το συγκεκριμένο είδος και αξίζει το χρόνο σας. Έχει επίσης πολύ μεγάλη αξία να ξαναδιαβαστεί, και δεν εννοώ για το σχέδιο. Το προτείνω σε όλους. Η σειρά ξεκίνησε 1 Απριλίου το 2001 και ολοκληρώθηκε στα 3 τεύχη ακριβώς μετά από 3 χρόνια (συνηθισμένα για τον δημιουργό ) από την Image, ενώ το 2005 συλλέχθηκε και σε τόμο. Περισσότερος Warren Ellis (έχουμε πολύ!): Transmetropolitan Crecy Desolation Jones Orbiter Planetary Two-Step Shipwreck Fell Authority Black Summer FreakAngles
  17. Disclaimer: Είμαι τρελό fanboy της DaNi. So far she can do no wrong by me Tread with care Μετά τις δουλειές της για την Rebellion της 2000AD, η DaNi περνάει τον όρμο κάτω από την Ισλανδία και βγάζει δουλειά για την Image στις αποικίες. Στο σενάριο ο Dan Waters (Lucifer + House of Whispers). Υπόθεση? Σύμφωνα με το πρώτο τευχος μια γκοθού που την κυνηγάει ένας πληρωμένος δολοφόνος ονόματι Eartheater, ίσως και όλο το σύμπαν, θα δείξει, και η οποία αποφασίζει να αφήσει πίσω της πτώματα άλλων, αλλά τίποτα δικό της. Ούτε καν το κουφάρι της. Παρέα της ένα δίποδο όρνιο. Πιο δίποδο απ'ότι νομίζετε Έχει και χέρια Και είναι όρνιο-όρνιο. Όχι "όρνιο". Δεν υπάρχουν συνθεσάιζερ. Δεν υπάρχει ίχνος ποπ. Υπαρχουν ντραμς, υπάρχει μπάσσο, υπάρχουν άγριες κιθάρες, υπάρχει πολύ distortion. Είναι άγριο, είναι ακατέργαστο, ειναι Cramps με πιο πανκ, λιγότερο ροκαμπίλυ, περισσότερο distortion. Είναι ο Pete Townshend που δεν σπαει την κιθάρα στη σκηνή, αλλά κατεβαίνει, την χώνει εκει-που-ξερεις σε έναν από το κοινό, ο οποίος λέει κι ολας θενκ γιου σερ μέη αη χαβ ενάδερ. Εικαστικά η δουλειά της DaNi έχει απογειωθεί. Τεραστια υπόθεση να αναλαμβάνει τον χρωματισμό ένας πραγματικός επαγγελματίας. Ειναι βρώμικο, είναι americana. Εντονες γεύσεις από τον λατρεμένο μου Sean Phillips, το λατρεμένο μου Scalped, επίγευση αρωμάτων στον ουρανίσκο από 100 Bullets. Δυνατές και οι κριτικές για το πρώτο τεύχος από το εξωτερικό. Αν και θα έκανα πλοκ τηλήτ όποιον έλεγε κακή κουβέντα Δυνατές και οι προσδοκίες αφού με βάση τα solicitations, το πρώτο τεύχος ήδη πάει για second printing. Έχει δυναμική για οτιδηποτε. Θα δείξει. Αν δεν σας αρέσει, σας ψαχνει ο Pete Townshend. Κάτι θέλει με την κιθάρα του As I said. The lady can do no wrong by me.
  18. Πριν από ελάχιστα λεπτά, ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορήσει νέα ongoing σειρά από την Image, από τα χέρια και μυαλά του Dan Watters και της DaNi. Ο τίτλος αυτού, Coffin Bound. Θα είναι ένα κόμικ δράσης «πολλών οκτανίων» όπως μας λέει η εκδοτική, αλλά εγώ βλέπω και στοιχεία φαντασίας (μια post-apocalyptic εσάνς την έχει). Το πρώτο τεύχος θα βγει τον Αύγουστο Για περισσότερες πληροφορίες, κλικάρετε εδώ.
  19. Άλλη παρουσίαση σκόπευα να κάνω κι αλλου κατέληξα Το Outcast το χα στην ηλεκτρονική στοίβα με τα αδιάβαστα εδώ και κάποιους μήνες (ναι, έχω και τέτοια στοίβα). Συζητώντας όμως στη λέσχη χτες με τον AndreaD ψήθηκα να το ξεκινήσω. Ποια καλύτερη ώρα από τα ξημερώματα για κάτι τέτοιο; Τα κόμικς που ξεκινάω τέτοιες ώρες λειτουργούν συνήθως σαν υπνωτικό και στη συνέχεια παραδίδονται στη λήθη (συνεχίζουν να μένουν αδιάβαστα για πολύ πολύ καιρό). Το συγκεκριμένο όμως δεν ειχε τη συνηθισμένη κατάληξη. Αντίθετα με έκανε να διαβάσω δώδεκα τεύχη και να χρειάζομαι δυο καφέδες στα καπάκια για να λειτουργήσω το πρωί! περί τίνος πρόκειται λοιπόν: το κόμικ αφηγείται την ιστορία του Kyle Barnes, ενός κατεστραμμένου τύπου, που έχει τη φοβερή ικανότητα να βρίσκεται διαρκώς κοντά σε δαιμονισμένους και να δαιμονίζονται τα αγαπημένα του πρόσωπα κι η οικογένεια του. Προσπαθεί να ανακαλύψει πως και γιατί συμβαίνουν όλα αυτα και ποια σχέση έχει αυτός με τους δαιμονισμούς, μαζί με έναν παπά, τον αιδεσιμότατο Άντερσον. το κόμικ αποτελεί μια φρέσκια ματιά στην ιστορία του Εξορκιστή, όπως ήδη θα χετε καταλάβει. Αρχικά πίστευα ότι ο Kirkman θέλει να εξαργυρώσει την επιτυχία του Walking Dead για άλλη μια φορά με κόμικ + σειρά τρόμου (όπως έκανε με το Fear of the walking dead που προς το παρόν δείχνει αρπαχτή), αλλά το αποτέλεσμα ειναι πολύ καλύτερο των προσδοκιών μου. Παρόλο που η υπόθεση εκτυλίσσεται σχετικά αργά, το κόμικ είναι πολύ ατμοσφαιρικό, το διατρέχει ένας υπόγειος τρόμος. Οι διάλογοι είναι φυσικοί και το characterization καλοδουλεμένο. Το artwork του Paul Azaceta δένει εξαιρετικά και το όλο αποτέλεσμα είναι ένα αξιόλογο Horror κόμικ που πιστεύω ότι θα ευχαριστηθούν όσοι είναι φαν του είδους Το 2016 θα το δούμε και σε σειρά Αφιερωμα στον Robert Kirkman στο GC Eργα του στα ελληνικα Ακομα : IRREDEEMABLE ANT-MAN INVINCIBLE
  20. Για να καταλάβετε το κόμικ χρειάζονται μερικές ιστορικές διευκρινήσεις που οι περισσότεροι δε γνωρίζουμε. Οι Σπαρτιάτες, αυτός ο θαυμάσιος μιλιταριστικός λαός, δεν ήταν αυτό που γνωρίζουμε. Μέχρι τον 8ο μ.Χ. αιώνα η ζωή τους δε διέφερε από τη ζωή των υπόλοιπων κρατών-πόλεων της Αρχαίας Ελλάδας. Και πολιτισμό παρήγαγαν και τέχνες τίμησαν. Μέχρι τη συγκεκριμένη εποχή. Τότε αποφάσισαν να υποδουλώσουν τους Μεσήνιους και να καρπωθούν την πλούσια γη τους. Ο κατακτητικός πόλεμος κράτησε πολλά χρόνια. Οι ίδιοι οι Μεσήνιοι έγιναν δούλοι, είλωτες, άνθρωποι κατώτεροι χωρίς δικαίωμα ύπαρξης. Για να μπορέσουν να τους έχουν κάτω από το σανδάλι τους, οι Σπαρτιάτες έγιναν μια στρατιωτική κοινωνία, που σε περίοδο ειρήνης καταδυνάστευαν τους δούλους τους. Μέχρι και στην εκπαίδευση των παιδιών της Σπάρτης περιλαμβανόταν δολοφονίες ειλώτων τη νύχτα ως άσκηση. Κάθε τόσο μάζευαν τους πιο δυνατούς, τους πιο έξυπνους, τους πιο γενναίους Μεσήνιους και τους έθαβαν σε μαζικούς τάφους. Αυτό είναι και το θέμα του πεντάτευχου κόμικ. Σε μια εκκαθάριση ειλώτων, δυο άντρες και μια γυναίκα αποφασίζουν ότι δεν αξίζουν αυτήν τη τύχη. Επαναστατούν εναντίων των δυναστών τους και προκαλούν χάος στη δομή της τέλειας κοινωνίας της Σπάρτης. Ξεκινά ένα ανθρωποκυνηγητό ώστε να σωθεί η τιμή των Λακεδαιμονίων, ή τουλάχιστον μερικών που φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. 300 Σπαρτιάτες τους κυνηγούν για όχι και τόσο τίμιων σκοπών. Το σενάριο του Kieron Gillen προδίδει την αγάπη του για το 300 του Frank Miller. Καλογραμμένο και ευανάγνωστο το κείμενο διαβάζεται χωρίς να κουράσει. Ο συγγραφέας έγινε γνωστός με τις δουλειές του σε βρετανικά περιοδικά τεχνολογίας, πολιτικές και οικονομικές εφημερίδες, κόμικς στην Image, και τα περάσματά του σε Thor και X-men. Το The Wicked + The Divine είναι το τελευταίο του προσωπικό δημιούργημα. Ο σκιτσογράφος Ryan Kelly είναι γνωστός δημιουργός στους Vertigo τίτλους με πιο σημαντική δουλειά του τα μελάνια στο Lucifer. Ακολουθεί το βιογραφικό του: Books of Magic #57, 62, 68, 70 (pencils (57, 62, 68) and inks (70), with Bronwyn Carlton, Vertigo, 1999–2000) Lucifer #5-75 (inks, with Mike Carey, Vertigo, 2000–2006) Local (with Brian Wood, Oni Press, 2005–2008) American Virgin #18-19, 22 (pencils, with Steven T. Seagle, Vertigo, 2006, 2008) The New York Four (with Brian Wood, Minx, 2007) The New York Five #1-5 Vertigo (DC Comics) Jan 2011 - April - 2011 Northlanders "The Cross + The Hammer" (#11-16) (with Brian Wood, Vertigo, 2008–2009) DMZ "No Future" (#42-44) (with Brian Wood, Vertigo, 2009) Side B: The Music Lover's Comic Anthology "Torso" (#108-114) (with his wife Kat Vapid (writer), published by Poseur Ink in 2009) Star Wars (#7-9) (with Brian Wood, Dark Horse, 2013) Αν σας αρέσουν τα ιστορικά κόμικ αυτό είναι μια καλή πρόταση. Υπάρχει και ένα tpb συλλογή των 5 τευχών. Συνέντευξη του δημιουργού εδώ. Αναλυτική παρουσίαση των τευχών στο www.comicbookresources.com: 1 2 3 4 5 Αφιερωμα στο GC για τον Kieron Gillen Εργογραφία του στα ελληνικά : IRON MAN (Anubis) Aλλα κομικς του : STAR WARS : DARTH VADER
  21. Όπως φαίνεται, οι αφοί Ρούσο (των δύο τελευταίων Captain America και της αναμενόμενης συνέχειας των Avengers), υπέγραψαν για να αναλάβουν την παραγωγή του Deadly Class του Rick Remender και Wes Craig. Η σειρά θα αναπτυχθεί για λογαριασμό της Sony Pictures TV η οποία θα την προωθήσει σε συνδρομητικά κανάλια και υπηρεσίες streaming. Στο κόμικ που έχει ως σκηνικό την δεκαετία του ΄80, παρακολουθούμε την ειδική εκπαίδευση των παιδιών των μεγαλύτερων εγκληματικών οικογενειών, όπου στέλνονται στο King’s Dominion High School for the Deadly Arts για να γίνουν δολοφόνοι. Πηγή.
  22. άλλη μια ιστορία από την Image με νεκρούς που ξαναζωντανεύουν... προσπαθούν απλά να εκμεταλλευτουν την επιτυχία του Walking Dead; Ή μήπως όχι; Οι ιστορίες που διαπραγματεύονται του απέθαντους (την αθανασία γενικά) έχουν κατακλύσει εδώ και πολλά χρόνια την ποπ κουλτούρα, πρώτα με τα βαμπίρια (μέχρι σχεδόν εξαντλήσεως του μύθου) και κατόπιν με τα ζόμπι. Η ιστορία όμως εδώ είναι διαφορετική απ' ό,τι έχουμε συνηθίσει. Οι νεκροί γυρνουν ως κανονικοί άνθρωποι με συνείδηση! Μια χειμερινή μέρα στο Wisconsin, μια μικρή επαρχιακή πόλη, 23 νεκροί επιστρέφουν στη ζωή χωρίς να ξέρει κανεις το γιατι. 23 τυχαίοι όπως φαίνεται νεκρανεστημένοι, ανάμεσά τους γέροι και παιδιά, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ή σύνδεση. και δείχνουν να συνεχίζουν να αντιστέκονται στο θάνατο και μετα... Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω απ' τη ζωή αυτής της πρώην ήρεμης πόλης, που βρίσκεται πλέον σε καραντίνα, μέχρι να αποφασιστει από την κυβέρνηση πως θα αντιμετωπίσει το θέμα. Οι revivals (όπως λέγονται) προσπαθούν να ενσωματωθούν και να συνεχίσουν τις όποιες ζωές τους κι οι υπόλοιποι κάτοικοι καλούνται να αντιμετωπίσουν αυτό το "θαύμα" που απάλλαξε μερικούς από το θάνατο, αλλά όχι όλους! οι αντιδράσεις ποικίλλουν, από φόβο, οργή, θρησκευτικό φανατισμό και επιφυλακτικότητα. Οι κεντρικές ηρωίδες (προς το παρόν τουλάχιστον) είναι μια μπατσίνα, η Dana Cypress και η αδερφή της Em (Martha) που είναι revival. Πολύ αληθοφανείς χαρακτήρες μπορώ να πω! Γενικά το κόμικ έχει πολύ καλό characterization! Βρισκόμαστε αντιμετωποι με διάφορες υποθέσεις άμεσα ή εμμεσα σχετιζόμενες με τους revivals, που η λιγοστή αστυνομία της πόλης καλείται να λύσει. Παράλληλα, η Dana προσπαθεί να εξιχνιάσει και τη δολοφονία της αδερφής της. Και σαν να μην εφταναν όλα αυτά, υπάρχει και μια μυστήρια λευκή οντότητα που περιφέρεται κι επηρρεάζει τις εξελίξεις, που ελάχιστοι μπορουν να τη δουν... Αρκετά όμως για την υπόθεση! Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον κόμικ, με μια μόνιμα αγωνιώδη ατμόσφαιρα, όπου όλα περιμένουν να συμβουν - πιο τρομακτική κι απ τα τρομακτικά γεγονότα. Με καλοδουλεμένους χαρακτήρες, κλειστοφοβικό mood και ρεαλιστική απεικόνιση που του ταιριάζει πολύ! Το δίδυμο Tim Seeley - Mike Norton έχουν κάνει πολύ καλή δουλεια, με μια φρέσκια ματιά στο μύθο, θυμίζοντας μου λίγο Φάργκο & Twin Peaks σε σημεία! Η σιρά είναι ongoing, έχω διαβασει τα 11 πρώτα τεύχη που έχουν βγει σε deluxe εκδοση (αντίστοιχη του Chew) , ενω εχει βγει και το 17 τευχος. Εχει ανακοινωθεί και crossover με CHEW το Μάιο Δουλεια του Mike Norton σε ελληνικη εκδοση εχουμε δει και στο : Spider-man (2009) (Anubis) Aλλες δουλειες του Norton : QUEEN & COUNTRY
  23. Το Saga είναι η πιο πρόσφατη ongoing σειρά του Brian K. Vaughan υπό την ομπρέλα της Image. Το 1ο τεύχος βγήκε τον Μάρτιο του 2012 και αυτή την στιγμή βρίσκεται στο #11 (την άλλη εβδομάδα κυκλοφορεί το #12). Συνεργάτιδα του είναι η Fiona Staples, ανερχόμενο ταλέντο στο σχέδιο. Βρισκόμαστε σε έναν φανταστικό κόσμο (in a galaxy far, far away θα έλεγα ). Αυτή, η Alana, προέρχεται από έναν τεράστιο πλανήτη με πολύ ανεπτυγμένη τεχνολογία. Αυτός, ο Marko, προέρχεται από τον δορυφόρο του πλανήτη, στον οποίο οι κάτοικοι εξασκούν την μαγεία. Μαίνεται ένας πόλεμος μεταξύ των δύο. Και οι δύο στρατιώτες σε αντίπαλα στρατόπεδα θα ερωτευθούν μεταξύ τους. Καρπός του έρωτα τους; Ένα μωρό. Και αυτό θα τους κάνει τους πιο καταζητούμενους ανθρώπους στο σύμπαν. Συνοπτικά, η ιστορία του "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" συναντά τον κόσμο του Star Wars, στον οποίο όμως υπάρχουν πολιτισμοί και όντα που φέρνουν σε fantasy μεριά. Ένα sci-fi έπος, στην καρδιά του οποίου εντοπίζουμε την ιστορία αγάπης δύο ανθρώπων. Ο BKV έχει συνθέσει ένα καστ από χαρακτήρες για όλα τα γούστα. Έχουμε τον Marko, έναν ειρηνιστή μάγο που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να σώσει την οικογένεια του, την Alana, μια δυναμική μάνα που είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για το παιδί της, την Izabel, το φάντασμα baby-sitter του μωρού τους, της Hazel, τον Will, έναν κυνηγό επικηρυγμένων με ευαισθησίες. Και υπάρχουν και άλλοι regulars και άλλοι guest. Με το να αναφερθώ στους διαλόγους και στο characterization θα γίνω γραφικός. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αρκετά περίεργος ο τίτλος. Από το πρώτο κιόλας τεύχος το αποδεικνύει, βάζοντας δύο ανθρώπους με κεφάλια-τηλεοράσεις να κάνουν σεξ. Επιπλέον, έχει αρκετά mature στοιχεία, καθιστώντας τον τίτλο +18 ( ). Ο Vaughan συγκεκριμένα έχει δηλώσει ότι ήθελε να κάνει κάτι που ήταν πολύ ακριβό για την TV και πολύ ενήλικο για να είναι blockbuster. Νομίζω ότι τα κατάφερε και με τα δύο. Η Fiona Staples, τώρα, είναι ένα ανερχόμενο ταλέντο, για την οποία το Saga ήταν η πρώτη πραγματική επιτυχία. Δουλεύει εξ'ολοκλήρου ψηφιακά, βάζει το μελάνι, χρωματίζει και κάνει το lettering όταν αφηγείται η Hazel. Συν, για τα περισσότερα designs είναι υπεύθυνη η ίδια. Και όλα αυτά με 2 χέρια και 24 ώρες την ημέρα. Και επειδή ο BKV θέλει να κάνουν ένα run οι δύο τους χωρίς fill-in artists, έκανε ένα διάλειμμα 2 μηνών μεταξύ του πρώτου και δεύτερου arc για να της δώσει χρόνο (και για να βγει ο 1ος τόμος, στα 10 δολάρια ). Το στυλ της είναι μοναδικό και είναι δύσκολο να εντοπίσεις κάποια ξεκάρφωτη και συγκεκριμένη επιρροή. Μ'αρέσει ο τρόπος που σχεδιάζει το περιβάλλον και το background, σαν να είναι σε καρτούν που είναι πιο θολό. Οι χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα είναι πρωτότυπα, παίρνει στοιχεία sci-fi και fantasy και τα μπλέκει, σχεδόν πάντα με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο κόσμος του Saga έχει πάρα πολλές επιρροές. Όπως θα δείτε από τις εικόνες εδώ, τα εξώφυλλα είναι πανέμορφα. Συχνά γίνεται χρήση του χρωματισμένου negative space (διορθώστε με αν κάνω λάθος με τον όρο). Μπόνους σε κάθε τεύχος είναι η στήλη αλληλογραφίας (και όχι mail ) To Be Continued, η οποία πιάνει 3-4 σελίδες και ο Vaughan απαντάει σε πολλά γράμματα, συχνά με χιούμορ, πάντα με ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Σχεδόν την απολαμβάνω το ίδιο όσο και το κόμικς! Την θεωρώ μία από τις καλύτερες σειρές που κυκλοφορούν αυτή την στιγμή. Οι πωλήσεις και οι κριτικές συμφωνούν μαζί μου (όχι ότι πρώτο ειδικά καθορίζει την ποιότητα μιας σειράς, απλά το αναφέρω). Bonus: Αρχικό θέμα ανακοίνωσης. Αλλα του ιδιου δημιουργου : Ελληνικες Εκδοσεις : Y - THE LAST MAN ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ Ξενες Εκδοσεις : RUNAWAYS Y: THE LAST MAN ESCAPISTS (THE) EX MACHINA PRIDE OF BAGHDAD
  24. Το 2000 η Image ξεκινησε ενα τιτλο ονόματι Powers. Το στορυ ηταν του Bendis και τα σκιτσα του Oeming. Το στορυ της σειρας ηταν απλα καταπληκτικο. Σε ενα κοσμο που θεωρείται φυσιολογικό να υπαρχουν υπερδυνάμεις, ειναι λογικο να υπαρχει και ενα τμημα του FBI που να αναλαμβανει υποθεσεις εγκληματων που πραγματώθηκαν με τη χρηση αυτων.. Ετσι ακολουθουμε τις περιπετιες του ντετεκτιβ Christian Walker, που προσπαθει να διελευκανει εγκληματα που εγιναν απο ανθρωπους με υπερδυναμεις. Το κομικ στηρίζεται στους διαλογους, που ειναι απιθανοι και στην αναλυση των χαρακτηρων...Εχει αρκετη αγωνία, γινεται πολυ σκοτεινο και η πλοκη ειναι εξαιρετικη. Το σκιτσο ειναι απλοικο, αλλα δενει ομορφα με το ολο concept. Η σειρα πηρε το eisner award το 2001 και ο bendis το eisner best writer award το 2003 και το 2004 για τη σειρα αυτη. Αλλος ενας τιτλος που συνιστώ ανεπιφύλακτα... cover & sample Αφιερωμα στον Brian M. Bendis Σελιδες Απο Το Σεναριο Περισσοτερα απο τον Brian M. Bendis : Ξενογλωσσες Εκδοσεις : SECRET WAR ALIAS HOUSE OF M SCARLET FIRE Fortune And Glory Ελληνικες Εκδοσεις : THE ROAD TO CIVIL WAR (Anubis) ULTIMATE SPIDER-MAN(Anubis) ULTIMATE SPIDER-MAN(Modern Times) ULTIMATE X-MEN / ULTIMATE X-MEN & ULTIMATE FANTASTIC FOUR(Anubis,λιγα τευχη) ULTIMATE SIX (Anubis) THE AVENGERS (Anubis) Ακομα απο τον Oeming : Ares : God Of War
  25. Το γράφει αυτός. Τον λένε Greg Rucka (wiki άμα θέλετε να μετρήσετε τα Eisner του). Αυτούνου κόμικς για τα οποία έχουμε ξαναμιλήσει στο φόρουμ είναι το Stupmtown, το Queen & Country, το Whiteout και το Gotham Central. Έχει γράψει και μερικά βιβλιαράκια. Άμα ψήνεστε να μάθετε γι'αυτόν, από δω η επίσημη σελίδα του. Το σχεδιάζει αυτός Τον λένε Michael Lark. Υποτυπώδες το αρθράκι στη wiki. Κρίμας γιατί το "βρώμικο" σκιτσάκι του λέει πολλά. Κρίμας διότι αυτά που σχεδίασε παρέα με τον Epting το 2005 στο Captain America τα έκαναν ταινία φέτος. Για αυτόν έχουμε ξαναμιλήσει στο Scene of the crime και στο Gotham Central (δες πιο πάνω για λινκ). το φβ του και το tweeter του. Ο χρόνος είναι κάπου στο μέλλον. Σε μια δυστοπική (?) γη όπου δεν υπάρχουν πλέον έθνη/κράτη. Υπάρχουν όμως ολιγομελείς οικογένειες που ελέγχουν συγκεκριμένες εκτάσεις γης και ο λαός από κάτω τους χωρίζεται σε Serf (υπηρέτες), τους λίγους που έχουν κάποια χρησιμότητα και σε Waste (άχρηστο υλικό) που είναι η πλειονότητα και ιεραρχικά είναι λίγο πιο πάνω από τα ζώα. Κάθε οικογένεια έχει τον "Λάζαρό" της. Ένα μέλος της οικογένειας που είναι σχεδόν αδύνατο να πεθάνει και το οποίο είναι κάτι μεταξύ "υπεύθυνου ασφάλειας" και "αρχιεκτελεστή" της οικογένειας. Στη συγκεκριμένη σειρά παρακολουθούμε την ιστορία της Forever, ήτοι του "Λάζαρου" της οικογένειας Carlyle. Και φυσικά με αφορμή αυτή εξερευνούμε το δυστοπικό αυτό σύμπαν. Μην περιμένετε ότι θα κερδίσουν οι καλοί Είναι από αυτές τις ψυχοβγαλτικές σειρές όπου τα κ*θήκια επιβιώνουν Σε ένα τεύχος τους ρωτάει ένας αναγνώστης "γιατί βασανίζετε τους τάδε? Τους συμβαίνει αυτό, εκείνο, το παραπέρα... Αφήστε τους στην ησυχία τους!" για να εισπράξει την πληρωμένη απάντηση "Now where would be the fun in that?"........ Εάν πάντως θέλετε να διαβάσετε 5 σκέψεις των δημιουργών γύρω από το κόμικ, παρατίθενται τα έξτρα που είχε στο πρώτο τεύχος. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 10 τεύχη. Τα πρώτα 4 υπάρχουν και στο TPB Family, τα επόμενα 5 στο TPB Lift. Τώρα έχει ξεκινήσει το story arc Extraction. Είχε προταθεί για Eisner Καλύτερης Νέας Σειράς αλλά δεν το κέρδισε. Νέα της σειράς από την Image Τα τευχάκια διαβαστήκαν απνευστί. Δεν θα πω ότι είναι από τις σειρές που με εξιτάραν πλήρως (όπως λχ το Criminal), αλλά διαβάζεται μια χαρά Άιντε τώρα να ολοκληρωθεί το τρίτο story arc για να διαβάσω και τα επόμενα Εάν δεν την έχω ξεχάσει μέχρι τότε Ακομα απο Rucka : Gotham Central ( με Lark ) Queen & Country Stumptown Whiteout
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.