Search the Community

Δεν έχω ιδέα πότε κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο τευχάκι ούτε ποιου περιοδικού ήταν συμπλήρωμα. Ωστόσο έχοντας ιερή υποχρέωση να συμβάλλω στη δημιουργία πλήρους καταλόγου με ότι κομικσικό έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά, παραθέτω και αυτό το 16σέλιδο ένθετο με σκίτσα του Sempe.

Όλοι μας λίγο πολύ ξέρουμε ή έχουμε ακουσει για το κλασικό έργο του Βικτωρ Ουγκώ Ο Ανθρωπος Που Γελά (L'Homme qui rit,1869).. Εδώ εχουμε μία παρα πολύ καλή μεταφορά σε κόμικ αυτού του έργου απο τον F. De Felipe, σε μια επίσης πολύ καλή έκδοση απο την Παρα Πέντε.. Ένα βιβλιο που μέσα σε 6 κεφάλαια και 48 σελίδες ζωντανεύει το κλασικό αυτό βιβλίο του Ουγκώ και μας αφήνει μια ωραία αισθηση σε μια τόσο τραγική ιστορία...

Μετά την έκδοση του τεύχους 44 της Βαβέλ, ο Γιώργος Μπαζίνας αποχωρεί από το περιοδικό, το οποίο περνά εξ ολοκλήρου στα χέρια της Νίκης Τζούδα. Ο Γιώργος Μπαζίνας οσονούπω ετοιμάζει το δικό του περιοδικό, το οποίο κυκλοφορεί το πανηγυρικό του τεύχος 0 τον Δεκέμβριο του 1984 με τιμή 120 Δρχ. (το τελευταίο τεύχος 67 κόστιζε 1200 Δρχ) Ο τίτλος του νέου περιοδικού είναι ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Το Παρά Πέντε αρχικά είχε μόνο ή κυρίως χιουμοριστικό περιεχόμενο (κόμικς και όχι μόνο, κατά το πρότυπο της Βαβέλ). Tο τεύχος 0 είχε εξώφυλλο από τον άρτι τότε εκλιπόντα αναρχικό Reiser. Από το περιοδικό παρέλασαν και έγιναν γνωστοί ή γνωστότεροι και αγαπητοί οι δημιουργοί : Wolinksi, Binet (οι δυο αυτοί ήταν οι αγαπημένοι του εκδότη, όπως αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξη του), Reiser, Vuillemin, Edika, Quino, Altan κλπ. Από Έλληνες σημαντική παρουσία είχαν οι Αρκάς, Βιτάλης, Δερβενιώτης, τους οποίους το περιοδικό βοήθησε σημαντικά να αναδειχθούν και άλλοι βέβαια. Όλοι αυτοί οι δημιουργοί φαντάζουν απίστευτα οικείοι σήμερα, αυτό όμως το οφείλουμε κυρίως στον Γιώργο Μπαζίνα που είτε μας τους γνώρισε (τους ξένους) είτε τους στήριξε (τους Έλληνες). Το τεύχος 32 είναι το τοπ σέλερ του τίτλου καθώς πουλάει περίπου 15.000 κομμάτια σε Αθήνα και επαρχία. Παράλληλα με την έκδοση του περιοδικού ανοίγει το βιβλιοπωλείο του Παρά Πέντε, στην Ιπποκράτους , όπου όπως διάβασα σε ένα φόρουμ μπήκε στο χώρο η σημερινή ιδιοκτήτρια του Σολάρις. Το βιβλιοπωλείο δυστυχώς δεν μακροημέρευσε κυρίως λόγω των συνήθων μικροκλοπών. Καθώς νέα θεματολογία προστίθεται στο Παρά Πέντε (Επιστημονική Φαντασία, Ερωτισμός), εκδίδεται το Μικρό Παρά Πέντε όπου τα χιουμοριστικά κόμικς εξακολουθούν να έχουν την αποκλειστικότητα. Από το τεύχος 19 και μετά (εξώφυλλα 19,20,21) το Παρά Πέντε αντιλαμβάνεται την ωστική δύναμη επί των πωλήσεων που έχουν τα βυζιά και οι κώλοι! Ο Μπαζίνας προχωράει αργότερα στην έκδοση της Επόμενης Μέρας και του Απαγορευμένου Πλανήτη, δυο περιοδικών με διηγήματα, ειδήσεις, αλλά και κόμικς από το χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας, ενώ σε συνεργασία με τον Δημήτρη Αρβανίτη βγαίνει και μια μικρή λογοτεχνική σειρά επιστημονικής φαντασίας με αριστουργήματα του είδους (Norman Spinrad, Ursula Le Guin , Philip Dick κλπ). Διάφορες περιπέτειες στην υγεία του Γ. Μπαζίνα συντελούν στην απορρύθμιση της κυκλοφορίας του Παρά Πέντε, που σταδιακά χάνει το μηνιαίο ρυθμό κυκλοφορίας του και εμφανίζεται στα περίπτερα ανά τρίμηνο. Το τεύχος 67 το Δεκέμβριο του 96 θα είναι και το τελευταίο του περιοδικού γι αυτό τον πρώτο κύκλο της ζωής του. Πολλά χρόνια αργότερα (χμ, πέρυσι) θα εμφανιστεί το Νέο Παρά Πέντε για το οποίο θα μιλήσουμε λεπτομερέστερα στο μέλλον. Προσωπικά μπορώ να πω πως το Παρά Πέντε υπήρξε για ένα διάστημα από τα αγαπημένα μου περιοδικά. Οξυδερκές, επαναστατικό, ανατρεπτικό, βλάσφημο, διαφορετικό. Ωστόσο θεωρώ πως σταδιακά απώλεσε τη φυσιογνωμία του σε βάρος των ερωτικών- πορνογραφικών κόμικς, τα οποία είτε φιλοξενήθηκαν σε ξεχωριστές σπέσιαλ εκδόσεις (Μικρό Ερωτικό Παρά Πέντε - Ερωτικό Παρά Πέντε) , είτε άλωσαν τις σελίδες του Παρά Πέντε του ίδιου. Στο τέλος ότι απέμεινε από όλη αυτή τη προσπάθεια του Γιώργου (και του Νίκου) Μπαζίνα ήταν οι δυο σειρές των ερωτικών κόμικς (κυρίως διότι αυτά ΠΟΥΛΑΓΑΝ, κάτι απόλυτα κατανοητό), για την ποιότητα των οποίων να μην εκφραστώ καλύτερα. Ας πούμε ότι έχουν την ανάλογη ποιότητα που έχουν για τον Κινηματογράφο οι ταινίες της Tracy Lords και της Jenna Jameson. Όλοι θέλουμε να τις χαζέψουμε αλλά δεν θα τις κρατούσαμε στη συλλογή μας. Το Παρά Πέντε έχει λάβει μια σειρά τιμητικές διακρίσεις με σημαντικότερη ίσως το Premio Speciale στο διεθνές φεστιβάλ Premio Satira Politica στο Forte dei Marmi το 1990. Ας ευχηθούμε καλή τύχη στη νέα προσπάθεια του (Νέου) Παρά Πέντε, που παρότι αρχικά το είχα πάρει με στραβό μάτι, δείχνει σημάδια σημαντικής βελτίωσης στα τελευταία τεύχη. Πολύ βοήθησαν στη συγκέντρωση των πληροφοριών που αναφέρθηκαν άνωθεν , συνεντεύξεις του Γ. Μπαζίνα στο comicdomκαι τη Γαλέρακαι κείμενο του soloup για το ως3. Παρόλο που εντάχθηκε στη σειρά του Μηνιαίου Παρά Πέντε (φέρει το Νούμερο 58), πρόκειται στην ουσία για μια ειδική (special) έκδοση , όπως αναγράφεται και στο εξώφυλλο. Εκδόθηκε το Νοέμβριο του 1993 και από ότι γνωρίζω έχει ανατυπωθεί και ενταχθεί στη νέα σειρά του Παρά Πέντε με τίτλο ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ 1 - REISER . Σε σχέση με τα regular τεύχη του Παρά Πέντε αυτή η ειδική έκδοση διαφοροποιείται σε τίτλο (γράφει ΕΙΔΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ ), θεματολογία (έχει μόνο Reiser), και δεν έχει ούτε μια διαφήμιση (παρά μόνο στο οπισθόφυλλο). Περιλαμβάνονται επίσης κείμενα των Cavanna και Wolinski για τον Reiser τα οποία και παραθέτω. Το αφιέρωμα στο Reiser διαφημίζεται στο site του Παρά Πέντε ως εξής: Αυτός είναι ένας τόμος γεμάτος με το χιούμορ και τη σάτιρα ενός μεγάλου σαρκαστή. Ο Ζαν-Μαρκ Ρέιζερ με το αφαιρετικό του σκίτσο, ελλειπτικό αλλά εκρηκτικό, στάθηκε με τη σάτιρά του ένας από τους πιο οξυδερκείς σχολιαστές της εποχής μας. Η δηλητηριώδης κριτική του δεν αφήνει τίποτα στο απυρόβλητο: Η εξουσία, η πολιτική, οι ανθρώπινες σχέσεις, το σεξ, ο μικροαστισμός, είναι στο επίκεντρο της σάτιράς του. Κι αυτή η σάτιρα είναι πραγματικά σκληρή. Γαλουχημένος καλλιτεχνικά μέσα στο κλίμα που έφερε ο Μάης του '68 στη Γαλλία και στην ανατρεπτική οπτική που καλλιέργησε η ομάδα του σατιρικού περιοδικού HARA-KIRI (συμμέτοχος της οποίας υπήρξε) πρόλαβε να προσφέρει έως τον απροσδόκητο θάνατό του το 1983, ένα έργο εξαιρετικά δημιουργικό, που αγαπήθηκε απ' όλους τους οργισμένους της εποχής μας και που παραμένει πάντα ανησυχητικά επίκαιρο. ΤΙΜΗ: 1000 ΔΡΧ. ΓΙΑ REISER ΒΛΕΠΕ ΑΚΟΜΑ: REISER ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ ΖΑΝΙΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ ΑΡΘΡΟ 1 - Reiser: Αναρχικός, Βλάσφημος, Βίαιος και Ρομαντικός ΑΡΘΡΟ 2 - Reiser: Η τρυφερή χυδαιότητα της εξέγερσης ΕΝΘΕΤΑ ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ #01 Τελώνιος Βίας #05 Sempe' - 16 σελίδες παιδιά #07 Σέρλοκ Χολμς #09 Τζων Γκρηκ #11 Ταμ Ταμ - Το Γεράκι της θάλασσας #44 Εγώ ο ντετέκτιβ (Igwal - Mako) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους comicsell, ramirez, crc, ftsgr, dionik & andstef. Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser Σκαναρισμένες Ιστορίες Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ Ιστορία του Jacques Tardi, που δημοσιεύθηκε από τον Δεκέμβριο του '86 μέχρι τον Ιούνιο του '87 στα τεύχη 22 με 27. TRITON Πρόκειται για ενα album του Daniel Torres που δημοσιεύθηκε σε 5 συνέχειες. Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Πρόκειται για ένα εξαιρετικό έργο του VINK που είχε δημοσιευτεί σε 6 συνέχειες.

Συνεχίζουμε τις παρουσιάσεις των βιβλίων του "ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ" με ανέκδοτα κι αυτή την φορά έχουμε στα χέρια μας ένα τεύχος με "ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΓΙΑ ΕΞΥΠΝΑ ΠΑΙΔΙΑ". Όπως αναφέρεται στον τίτλο του, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι εδώ έχουμε πιο αθώα ανέκδοτα, κατάλληλα για τις μικρότερες ηλικίες πλακατζήδων αναγνωστών. Σε πολλά από αυτά μάλιστα πρωταγωνιστές είναι παιδιά. Η έκδοση αποτελείται στην συντριπτική πλειοψηφία της από κείμενο, αλλά δεν παραλείπονται και μικρά διαλείμματα με σκίτσα επιμελημένα από γνωστούς δημιουργούς, όπως οι Quino, Mondrillo, Larson, και Tunin. Η έκδοση έχει μικρό μέγεθος και είναι δεμένη με κόλληση. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ και ο χρωματισμός είναι ασπρόμαυρος. Το εξώφυλλο είναι αρκετά παχύ κι ανθεκτικό στα πολλά άνοιξε-κλείσε, ενώ διαθέτει και τα λεγόμενα "αυτάκια". Το τεύχος που κρατάμε στα χέρια μας αποτελεί την τέταρτη έκδοση, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πήγε καλά.

Το 2001, η χιουμοριστική παρέα του "ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ" έφερε στον κόσμο ένα βιβλίο, που έχει τον τίτλο "ΠΙΠΕΡΑΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ". Προορισμός του παρόντος βιβλίου (για όποιον δεν το έχει ψιλιαστεί ήδη από τον τίτλο) είναι να διασκεδάσει τον αναγνώστη με έξυπνα ανέκδοτα, τα οποία όμως δεν θα τα χαρακτηρίζαμε σόκιν. Τουλάχιστον κάτι τέτοιο θα περιμέναμε, διαβάζοντας τον τίτλο και θαυμάζοντας το πικάντικο εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο. Τα κείμενα και οι γελοιογραφίες που παρατίθενται είναι μία ευγενική προσφορά από τους κυρίους Αραγκονές, Φίντυ και Λάρσον, ενώ τα σκίτσα επιμελήθηκαν οι Εντίκα και Μπέλομ. Να πω την αμαρτία μου, πάντως, οι σελίδες με σκίτσα είναι υπερβολικά ελάχιστες. Η έκδοση είναι μικρή και διαθέτει ράχη με μαλακό εξώφυλλο. Δυστυχώς, όμως, πολύ μαλακό... Οι σελίδες του εσωτερικού είναι ματ και διαθέτουν αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου. Πάντως, φαίνεται ότι πήγε καλά σε εισπράξεις και γι' αυτό τον λόγο κυκλοφόρησε και δεύτερη έκδοση, η οποία είναι αυτή που παρουσιάζεται εδώ.

Το καλοκαίρι του 2010, οι εκδόσεις "ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ" κυκλοφόρησαν ένα μικρό βιβλιαράκι που περιέχει ανέκδοτα, κατάλληλα για τις καλοκαιρινές διακοπές. Το βιβλίο αυτό, προέρχεται από μία γενικότερη σειρά, η οποία φέρει τον τίτλο "ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ" κι αποτελεί το δεύτερο μέλος της. Τα υπόλοιπα (τα οποία αναγράφονται και στο οπισθόφυλλο) είναι τα εξής: #01: "ΤΩΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗΜΕΝΩΝ" #03: "ΑΙΣΧΡΑ & ΑΠΑΙΣΙΑ" #04: "ΣΚΑΜΠΡΟΖΙΚΑ & ΖΟΥΜΕΡΑ" Το βιβλίο περιέχει κείμενο στις περισσότερες σελίδες του, αλλά δεν λείπουν και οι ευρηματικές γελοιογραφίες, από γνωστούς καλλιτέχνες του χώρου, όπως είναι οι: Modrillo, Agagones, Reiser, Rodrigues, Larson, Quino κ.ά.. Την έκδοση θα την χαρακτηρίζαμε τσέπης και το δέσιμό της έχει γίνει με κόλληση. Οι σελίδες στο εσωτερικό είναι ματ, το οποίο δεν αποτελεί πρόβλημα, αν αναλογιστούμε ότι μιλάμε για ένα βιβλίο με ανέκδοτα, καθώς επίσης ασπρόμαυρες (που επίσης δεν είναι πρόβλημα, τουλάχιστον για εμένα).

It's so hard... Dominique Grange / Jacques Tardi Παρά Πέντε τ.48 (Φεβρουάριος 1990) Άλλα κόμικ του Tardi στα ελληνικά: Ομίχλη στη γέφυρα του Τολμπιάκ Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής Η κραυγή του Λαού Griffu (σκαναριμένο εδώ) Ο Δαίμονας των Πάγων (σκαναρισμένο εδώ)

Είχατε ποτέ γάτα ή γάτες στο σπίτι σας; Τις είχατε δει ποτέ να ακονίζουν τα νύχια τους στο καινούργιο ύφασμα του καναπέ σας ή στην φρεσκοσιδερωμένη κουρτίνα σας; Να αποπατώνουν σε κάθε γωνίτσα του σπιτιού σας; Έχετε κάτσει ποτέ σε καναπέ ή πολυθρόνα αφού πρώτα έχει κοιμηθεί εκεί γάτα; Σας έχει τύχει ποτέ την καλύτερη ώρα του ύπνου σας, να σας ξυπνήσει κάτι χνουδωτό που τρίβεται στην μούρη σας; Αν σας έχουν συμβεί όλα τα παραπάνω, τότε σίγουρα θα έχετε πιάσει τον εαυτό σας να κάνει περίεργες ιδέες για τις γάτες σας Έτσι λοιπόν και ο Skip Morrow, έκανε φαίνεται περίεργες ιδέες, τις οποίες όμως αποφάσισε να τις απεικονίσει για να μας δώσει πολλούς εναλλακτικούς τρόπους "εκδίκησης". Ξεκαρδιστικές γελοιογραφίες λοιπόν με θέμα "πως να κάνετε τις γάτες σας να υποφέρουν για τα δεινά που σας προκαλούν". Με τις περισσότερες γέλασα φοβερά. Από την άλλη σκέφτηκα βέβαια και ως που μπορεί να φτάσει η φαντασία ενός ανθρώπου. Πάντως σίγουρα θα διασκεδάσετε και σεις. Υ.Γ. Να διευκρινήσω ξεκάθαρα, ότι το παραπάνω θέμα, αλλά και το αλμπουμάκι δεν έχει καμία σχέση με τον και τον Οράτιο. Κάθε ομοιότητα ή ανομοιότητα είναι τελείως συμπτωματική. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον Locke.

ΣΕΙΡΑ: SF COMICS, TA KOMIKΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ: 1 ΤΙΜΗ: 1300 ΔΡΧ Πρόκειται για το πρώτο και τελευταίο τεύχος μια σειράς κόμικς που εγκαινίασε και ενταφίασε το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ το 1997. Ήρωας ο Shadow Slayer και κακός ο Melanicus, κάτι σαν εωσφόρος που τρέφεται από τον πόνο των ανθρώπων. Καταλύτης της ιστορίας ένα πλάσμα α λα Μίλα Γιόβοβιτς στο Πέμπτο Στοιχείο, η Κασσάνδρα που θα την διεκδικήσουν τόσο ο Shadow slayer όσο και ο Melanicus. Η ιστορία δεν ολοκληρώνεται αλλά τη συνέχεια της (ένας τόμος ακόμα) δεν την είδαμε ποτέ. Ο σχεδιαστής Larnoy είχε πεθάνει το 1996 πριν δηλαδή την ελληνική έκδοση. Οι δυο σεναριογράφοι έχουν στο ενεργητικό τους αρκετές sci-fi και horror σειρές (ABC WARRIORS, SLAINE, REQUIEM ). Καλό το σενάριο, πολύ εξεζητημένο για sci-fi το σχέδιο, στο τέλος σου παίρνει τη μπουκιά από το στόμα ή σε αφήνει με το πουλί στο χέρι (όπως το δει κανείς) μια και η ιστορία διακόπτεται πάνω στο κρεσέντο της και τη συνέχεια άμα τη βρείτε σφυρίξτε μου κι εμένα ... Bedetheque

Λοιπόν, εδώ έχουμε ένα ακόμη ανθολόγημα από το ΠΠ, όπως τόσα άλλα που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα. Μάλλον αδιάφορο, όπως και τα προηγούμενα, όχι γιατί δεν έχει καλά κόμικς (μάλλον το αντίθετο ισχύει -περιέχει όντως πολύ μεγάλους σχεδιαστές), αλλά γιατί είναι ακριβώς αυτό που λέει: Ανθολόγημα. Δηλαδή είναι καλό μόνο για διάβασμα στην παραλία ή στην τουαλέτα. Όλα αυτά δεν είναι κάτι το περίεργο ή το καινούργιο. Το περίεργο είναι ότι τα τελευταία ανθολογήματα του ΠΠ κυκλοφόρησαν πριν 5-6 χρόνια. Και το συγκεκριμένο δεν συμπεριλαμβάνεται σ' εκείνα. Το άλλο περίεργο είναι ότι η εκδοτική δεν είναι η ΠΠ/Ars Longa (η οποία κυκλοφόρησε των τελευταίο τίτλο της το 2010 νομίζω) αλλά η ΠΠ/ Ars Brevis, η οποία όπως βλέπω κυκλοφόρησε αρκετα βιβλιαράκια φέτος. Το άλλο περίεργο είναι ότι η Πολιτεία στην ιστοσελίδα της (όπου μπορείτε να διαβάσετε και στοιχεία για το περιεχόμενο κι ετσι να γλιτώσω εγώ τας περιγραφάς ) δίνει σαν χρονολογία έκδοσης Μάιος 2013, άρα το τεύχος είναι καινούριο. Το άλλο περίεργο είναι ότι αν και καινούριο το βρήκα στο παζάρι των εκδοτών με -60%, όπως και τα άλλα φρέσκα βιβλία των εκδόσεων ΠΠ. Μυστήρια πράγματα συμβαίνουν.

Το 1991 η εκδοτική ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ κυκλοφορεί άλλο ένα άλμπουμ του RANXEROX (η επιστροφή) των Liberatore/Tamburini σε μετάφραση Λίλης Ιωαννίδου. Μεγάλο μέγεθος (21Χ28), έγχρωμο, 54 σελίδες με τον γνωστό πρωταγωνιστή που είδαμε και το 1986 (αφιέρωμα ΕΔΩ)

Τιμή 4,90 € - Έκδοση του Γ. Μπαζίνα Την Πέμπτη 26 Απριλίου 2007 , μετά από 12 χρόνια απουσίας το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ επιστρέφει στα περίπτερά μας με σκοπό ένα τεύχος το μήνα ( κάθε τελευταία Πέμπτη του μήνα) . Στην Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, τον πρώτο μήνα. Στην υπόλοιπη Ελλάδα τον επόμενο. Από το Δεκέμβριο του 2008 όμως έχει διακόψει την κυκλοφορία του. Μια συζήτηση για τη Νέα Περίοδο του Παρά Πέντε υπάρχει εδώ. Για την πρώτη έκδοση του Παρά Πέντε βλ. εδώ Αργότερα βγήκαν και δύο ξεστόκ τομάκια με τα #1-2 & #3-4 αντίστοιχα, με τίτλο Double Παρά Πέντε: Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ftsgr, GCF & dimitris και για τα εξώφυλλα των τόμων τον DJO.

Ένα ανθολόγημα με εξαιρετικά διασκεδαστικά κόμικς από το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Μεταξύ άλλων συμμετέχουν οι Magnus, Gotlib και Crumb. Κεντρική θέση κατέχει το χιούμορ περί σεξ. Δυστυχώς πουθενά στο άλμπουμ δεν αναγράφεται ημερομηνία κυκλοφορίας, ούτε κατάφερα να την βρω ψάχνοντας στο internet. Το σίγουρο είναι ότι κυκλοφόρησε μέσα στη δεκαετία του 1990. Όπως λέει και ο bonadrug, μάλλον βγήκε το 1993.

Όλα τα θεατρικά του ιδιαίτερου Αργεντίνου συγγραφέα και κομίστα Copi μεταφράζονται στα ελληνικά από τον Νεκτάριο-Γεώργιο Κωνσταντινίδη στις εκδόσεις Άπαρσις. Ο Χρήστος Παρίδης μας συστήνει έναν σπουδαίο, αλλά σχετικά άγνωστο στην Ελλάδα άνθρωπο του θεάτρου, των τεχνών και του ακτιβισμού. Ο Copi, που το όνομα με το οποίο γεννήθηκε ήταν Raúl Damonte Botana. «Copi» δεν είναι παρά το υποκοριστικό του copo de nieve που στα ισπανικά σημαίνει «νιφάδα χιονιού». Το ψευδώνυμο που επέλεξε ο Ραούλ Νταμόντε Μποτάνα όταν ξεκινούσε το 1964 την καριέρα του ως bande dessinateur, δηλαδή κομίστας για τα περιοδικά «Twenty» και «Bizarre», μια ασχολία του που αγαπούσε πολύ και είχε πρωτοξεκινήσει στα 16 του για τη σατιρική εφημερίδα «Tia Vicenta» στο Μοντεβίδεο. Γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1939 στο Μπουένος Άιρες. Οι πολιτικές δραστηριότητες του πατέρα του, διευθυντή εφημερίδας και ορκισμένου αντι-περονιστή, ταξίδεψαν την οικογένεια από την Ουρουγουάη και την Αϊτή μέχρι τη Νέα Υόρκη. Ο ίδιος ο Copi, αφού έκανε μια πρώτη απόπειρα να σκηνοθετήσει την πρώτη του παράσταση το 1962 στην Αργεντινή, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, σε ένα πιο πρόσφορο έδαφος, ώστε να κυνηγήσει το πάθος του για το θέατρο. Καθώς τα γαλλικά του πρόδιδαν μια ξενική προφορά, αποφάσισε να βιοποριστεί κάνοντας κόμικς. Έγινε γνωστός από την πρώτη σχεδόν στιγμή, όταν τον ανακάλυψε ο Σερζ Λαφορί της «Nouvel Observateur» και χάρη στην «Καθιστή Γυναίκα» που επινόησε, μια κυρία με μεγάλη μύτη και κατσαρά μαλλιά, ασάλευτη σαν μια άλλη Πυθία που μονολογούσε ή διαλογιζόταν με ένα πνεύμα. Παράλληλα συνεργαζόταν και με τα περιοδικά «Hara-kiri» και «Charlie Hebdo», όπου οι ακραίες φιγούρες του με τον αιχμηρό και σουρεαλιστικό λόγο και την ανάλογη θεματολογία, αντίστοιχα του είδους του θεάτρου που μετά από λίγο καιρό παρουσίασε στο παριζιάνικο κοινό, τον έκαναν εξαιρετικά δημοφιλή. Ο ίδιος ο Copi υποδύεται θεατρικούς χαρακτήρες του Με μια μνημειώδη ερμηνεία στις Δούλες του Ζαν Ζενέ εξελίσσεται κι ο ίδιος σε έναν άλλο Ζενέ, με έργα στα οποία κυριαρχούν ο θάνατος, η σχέση εξουσίας-εξουσιαζόμενου, που όμως συνεχώς ανατρέπεται, και ως εκ τούτου ο αλληλοσπαραγμός, ο εξευτελισμός, το παράλογο της ανθρώπινης συμπεριφοράς in extremis και η αστική υποκρισία. Οι χαρακτήρες του περιφέρονται προσποιούμενοι, σε μια κοινωνία εκλεπτυσμένη, με έναν κώδικα αριστοκρατικών τελετουργιών όπου λέγονται τα πλέον αποτροπιαστικά, παραλυτικά και απρόσμενα πράγματα! Οι ανθρώπινες αυτές υπάρξεις, βγαλμένες από την κόλαση που ο Copi είτε αποκωδικοποίησε από τον μεγαλοαστικό του background είτε ανέσυρε από τις καταβυθίσεις του στην άγρια παρισινή νύχτα, αιωρούνται μεταξύ του θεάτρου του παραλόγου και της τραγωδίας. Aλλοπρόσαλλες κι απελπισμένες τραγικομωδίες, όπου το τρομακτικό μας αδιέξοδο απέναντι στο τέλος, η αγωνία του ίδιου ίσως να το ξορκίσει και η μοναξιά οδηγούν τους χαρακτήρες τους στα μεγαλύτερα εγκλήματα, άλλοτε στον οικείο τους μικρόκοσμο άλλοτε ως εξουσία απέναντι στις μάζες. Ο Copi, ενταγμένος στην ομάδα ομοφυλόφιλων συντακτών της «Nouvel Observateur» ως μέλος του Front homosexuel d' action revolutionnaire – Μέτωπο ομοφυλόφιλης επαναστατικής δράσης, αμφιταλαντεύοταν μεταξύ της μαοϊστικής άκρας αριστεράς και των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Οι χαρακτήρες του είναι βγαλμένοι από από τον μεγαλοαστικό του background είτε από τις καταβυθίσεις του στην άγρια παρισινή νύχτα. Είχε την τύχη τα θεατρικά του κείμενα να τα αναλάβει από την αρχή ο συμπατριώτης του και γνωστός θεατρικός σκηνοθέτης Χόρχε Λαβελλί. Με την πρώτη κιόλας παράσταση του Saint Genevieve dans sa baignoire (Η Αγία Γενεβιέβη στο λουτρό) το 1966 έκανε μεγάλη αίσθηση και τα χρόνια που ακολούθησαν η συγγραφική δραστηριότητα του Copi κάλυψε όλα τα είδη: νουβέλα, μυθιστόρημα, μονόπρακτο, δίπρακτο, μονόλογος. Ο ίδιος έπαιξε το ρόλο της τραβεστί στο L' homosexuel ou la difficulte de s' exprimer (Ο ομοφυλόφιλος ή η δυσκολία της έκφρασης), ενώ ως Loretta Strong έκανε τη γαλλική αβανγκάρντ να παραληρεί μαζί του. Στο έργο που αφιέρωσε στην Εύα Περόν και πρωτοανέβασε ο εραστής του Αλφρέντο Αρίας στο Theatre de l' Epee de Bois και λίγο μετά στο Μπουένος Άιρες – όπου ο θίασος δέχτηκε τρομερούς τραμπουκισμούς και απειλές από τους περονιστές –, η Εβίτα απομυθοποιείται εντελώς. Μια γυναίκα εγκλωβισμένη στον μύθο που έχτισε η ίδια, απ' όπου προσπαθεί να ξεφύγει, σκηνοθετώντας τον θάνατό της και την απόδρασή της από την προεδρία και τη χώρα. Ο Copi καταφέρνει, με τον παραμορφωτικό καθρέπτη που βάζει μπροστά στην κοινωνία των ανθρώπων, να καταγράφει τις πλέον ακραίες εκφάνσεις τους και δραματοποιώντας τες να πετυχαίνει ένα είδος θεάτρου που παραπέμπει στη μεγάλη παράδοση του σουρεαλισμού και του παραλόγου. Η ευφάνταστη πορεία του συνεχίστηκε καθ' όλη τη δεκαετία του '70 με έργα όπως Les escaliers du Sacre-Coeur (Τα σκαλιά της Σακρ Κερ), La tour de la defence, Cachafaz, L'ombre de Venceslao. Με το La nuit de madame Lucienne (Η νύχτα της κυρίας Λουσιέν) το1985, σε σκηνοθεσία του Λαβελλί και με πρωταγωνίστρια τη σημαντική Γαλλίδα ηθοποιό Μαρία Καζαρές, έφτασε μέχρι το Φεστιβάλ της Αβινιόν, ενώ με το Une visite inopportune (Μια ανώφελη επίσκεψη) προανήγγειλε τον επικείμενο θάνατό του από AIDS. Το έργο λαμβάνει χώρα σε ένα νοσοκομείο, όπου ακριβώς ένας διάσημος ηθοποιός πεθαίνει από AIDS και δίνει την τελευταία του παράσταση μπροστά σε μια νοσοκόμα, έναν δημοσιογράφο, μια υψίφωνο, έναν σεξομανή γιατρό και έναν φίλο του. Ο Copi πέθανε στις 14 Δεκεμβρίου του 1987 και το τελευταίο αυτό έργο, σε σκηνοθεσία Λουκάς Εμπλέμπ, ανέβηκε στην Comedie Francaise το 2001. Πέντε χρόνια μετά, η Αβινιόν τού οργάνωσε αφιέρωμα με το ανέβασμα πέντε έργων του. Τα κόμιξ του δημοσιεύονταν τακτικά στο περιοδικό Βαβέλ Στην Ελλάδα είναι γνωστός κυρίως ως κομίστας χάρη στα περιοδικά «Βαβέλ» και «Παρά Πέντε», αλλά ελάχιστα ως θεατρικός συγγραφέας. Δραματοποιημένα του κόμικς πρωτοπαίχτηκαν στον Τεχνοχώρο του Γιάννη Κακλέα και από την ομάδα του Θέαμα, αργότερα ανέβηκε η Ανώφελη Επίσκεψη από το Στούντιο Παράθλαση της Θεσσαλονίκης, το Tour de la defence έγινε γνωστό ως Σκρατς στο Αποθήκη και Το Ψυγείο το 2007 στο Πορεία από την ομάδα «Ακροβάτες του ονείρου». Τώρα, χάρη στον φιλόλογο-κριτικό θεάτρου Νεκτάριο-Γεώργιο Κωνσταντινίδη και τις μεταφράσεις του, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άπαρσις ο Α' Τόμος με τα θεατρικά του έργα Εύα Περόν, Η Πυραμίδα, Οι Τέσσερις Δίδυμες και τον μονόλoγο Λορέττα Στρονγκ, με εκτενείς αναλύσεις της συγγραφέως Μαρίας Κυριάκη. Συγχρόνως κυκλοφορεί από τη γνωστή σειρά της Δωδώνης «Παγκόσμιο Θέατρο» το επίσης πολύ επιτυχημένο του Η νύχτα της κυρίας Λουσιέν, πάλι από τους ίδιους συντελεστές. Και το σχετικό link...

Το άλμπουμ έχει ήδη παρουσιαστεί εκεί: ΕΔΩ Η συγκεκριμένη έκδοση έγινε από την Ars Longa, προφανώς μετά τη διάσπαση της Βαβέλ το 1984. Το εξώφυλλο έχει μικροδιαφορές στο στήσιμο και τα χρώματα. Στο εσωτερικό δεν αναφέρει στοιχεία έκδοσης. Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν πολλές στο φόρουμ όπως: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ εδώ κι εκεί ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ εδώ κι εκεί Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ εδώ SHOW BUSINESS εδώ κι εκεί Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ εδώ κι εκεί

Τα Μικρά Ερωτικά Παρά Πέντε ήταν κατά κάποιο τρόπο spin-offs της σειράς ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Στα στοιχεία του περιοδικού αναφέρεται πως είναι ειδική έκδοση μιας σειράς αφιερωμάτων! Κάπως ασαφές Ως εκδότης αναφέρεται ο Μίστερ Παρά 5 Γιώργος Μπαζίνας και η Ars Longa εμφανίζεται να έχει την κεντρική διάθεση. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε τον Αύγουστο 1988 ( @the guest). Κάποτε το είχα αλλά τώρα έχει αποδημήσει για τον άλλο κόσμο (εκεί που πηγαίνουν τα χαμένα κόμικς). Το τεύχος 2 βγήκε Ιούνιο 1989, κόστιζε 350δρχ, 82 σελίδες με ιστορίες από Lucques (βλέπε στα ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ), Bakay & Kupperberg (Διαβολικός Κλόουν) και κυρίως ΝΕΚΡΟΝ του MAGNUS κ.α. Από έλληνες είχε ΑΡΩΝΗ (βλέπε πάλι στα ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ). Κάπως σινεφίλ τεύχος με μια ιστορία με πρωταγωνίστρια τη θρυλική Lulu (τη Louise Brooks δηλαδή) και πανέμορφα σχέιδα του Buzelli εμπνευσμένα από ταινίες του Bunuel. To τεύχος 3 βγήκε σε απίστευτα σύντομο διάστημα τον Σεπτέμβρη του 89, είχε διαφορετικό δέσιμο (με ράχη), 20 σελίδες λιγότερες από το προηγούμενο αλλά 30 δραχμές ακριβότερο (380δρχ). Είχε πάλι Magnus, πάλι Lucques (στην καλύτερη ιστορία του τεύχους), 2 ιστορίες του Edika, Beroy (βλέπε ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ) και ένα αφιέρωμα στις Λολίτες και τα Νυμφίδια. Η ύπαρξη τέταρτου τεύχους είναι εξαιρετικά αβέβαια. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους crc, theguest & Retroplaymo.

Edika! (αφιέρωμα ΕΔΩ) Μέσα δεν αναφέρει κάποια χρονιά. Tο εξώφυλλο είναι το ίδιο με αυτό του Absurdomanies (τ.4) (πλην όμως σε μπλέ φόντο), το οπισθόφυλλο ίδιο με το οπισθόφυλλο του Concertos pour Omoplates (τ.10), και τα περιεχόμενα (τα-ντα!) αντιστοιχούν στο Sketchup (τ.5)!!! 60 α/μ σελιδούλες, μεταφραστής Γιώργος Μαθιόπουλος και έχει διαστάσεις 21χ28 Περιέχει τις ιστορίες (σε παρένθεση ο γαλλικός τίτλος, ο αριθμός του γαλλικού τόμου απ'όπου προέρχεται και τεύχος και ημερομηνία του Fluide Glacial όπου πρωτοδημοσιεύτηκε): Μύηση (Initiation, 5, 81 03/83) Ο ντροπαλός (Le timide, 5, 78 12/82) Παντρευτείτε! Παντρευτείτε! (Mariez-vous, mariez-vous, 5, 74 08/82) Ωτο-στοπ (Auto-stop, 5, 75 09/82) Πρελούδιο για το απόγευμα ενός μαλάκα (Prélude à l'après-midi d'un con, 5, 76 10/82) Κανείς δεν τον είδε, κανείς δεν τον γνώρισε (Ni vu ni connu, 5, 36 06/79) Α! Πουναι εκείνες οι ωραίες βραδιές; (Ah! Où sont les soirées d’antan?, 5, 79 01/83) Edika ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους bonadrug & tik. --- Το μέλος Bonadrug πρόσθεσε ΕΔΩ: Παραθέτω τα εξώφυλλα της πρώτης έκδοσης στην οποία αναγράφεται ότι ο τίτλος της πρωτότυπης γαλλικής είναι όντως Sketchup! Οι ιστορίες που περιέχονται είναι αυτές που παραθέτει ο Νίκος. Lettering η Μαρία Βρετού.

Μόνιμη στήλη στο περιοδικό CINE 7 για τα κόμικς, από τον Γιώργο Τραγάκη και τον SOLIS Μπαρκή. Όποιος έχει τα τεύχη ας μας ενημερώσει για την ημερομηνία δημοσίευσης,

Λόγω έλλειψης χώρου είπα να προσπαθήσω κι εγώ να «διώξω» διάφορα τεύχη σε χαμηλές τιμές (παραλαβή κατά προτίμηση και χάριν ευκολίας από την Λέσχη) Ολα τα τεύχη εδώ είναι του κουτιού, καταστάσεις 9-10, εκτός από τα Λούκυ Λουκ και το Αστερίξ που είναι μεταχειρισμένα και είναι 5-6. Με τις αγορές πολλών μαζί, θα γίνονται καλύτερες τιμές. Παρα Πεντε -- 2€ Α' περιοδος #21, Β' περίοδος #4 Βαβέλ -- 2,5€ #112, 214, 216, 228, 231, 235, 236 ΑΣΤΕΡΙΞ #16 -- 2€ Ελληνικά Τεύχη Αμεταχείριστα -- 2€ έκαστο Fantasy Heroes #1 Μετα το τέζα (ο ψοφιος κοριος) EΡΙΚ ΚΑΣΤΕΛ (ΕΘΝΟΣ) #4, #6, #7, #10, #11, #12, #13, #14 -- 2€ έκαστο ROY OF THE ROVERS (ΤΑ ΝΕΑ) #1, 4 , 6, 7 -- 1,5€ έκαστο BAKER STREET (NEA ΣΕΛΙΔΑ) Το άλογο που ψυθίριζε, ...Και η λέσχη των Ακραίων Σπορ, Οι άνθρωποι της Καμέλιας, Η σκιά του Μ -- 2€ έκαστο Η Οικονομία του Σκρουτζ, 3ο μάθημα (Καθημερινή) 3€ Κόμιξ #22 (Καθημερινή) 2€ Editor's Choice: Σκοτεινά Μυστήρια (Καθημερινή) 2€ Captain Marvel (Τόμος Α, Β) -- 2€ έκαστο Saga -- 8€

Ότι πληρώνεις, παίρνεις! Από το χιουμοριστικό άλμπουμ "Ό,τι προλάβουμε" του Πάρα Πέντε, απολαυστικός Don Martin.

Ο ΧΑΡΤΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ “O Xάρτινος Άνθρωπος είναι μια απ’ τις πιο διασκεδαστικές δουλειές του Milo Manara, του πολύ σημαντικού Ιταλού σχεδιαστή. Σ’ αυτό το άλμπουμ οι ήρωές του αναφέρονται στο «γουέστ» και φυσικά δεν λείπουν οι ομηρικοί καυγάδες στα σαλούν, τα κυνηγητά κι ο έρωτας…” “Χάρτινος άνθρωπος” είναι το όνομα που θα δώσει η όμορφη ινδιάνα Άσπρος Λαγός στον νεαρό με τα ξανθά μαλλιά που βρέθηκε στο δρόμο της και την γλύτωσε απ’ την αιχμαλωσία. Οι δυο τους, συντροφιά με έναν σαλεμένο γέρο πρώην λοχία της Αυτού Μεγαλειότητος, έναν αιδεσιμότατο που παθαίνει αμόκ όταν πιάνει βροχή, και έναν ινδιάνο που κάνει τα πάντα ανάποδα, αποτελούν μια μάλλον ασυνήθιστη παρέα, που θα προσπαθήσουν να αποφύγουν την αιχμαλωσία αλλά και να ειδοποιήσουν τους ερυθρόδερμους προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα σύρραξη με τους λευκούς. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον Θρηνωδός.

ΣΕΙΡΑ: ΑΝΘΟΛΟΓΗΜΑ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ 1 ΕΙΔΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ: ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ ΑΡΧΙΚΗ ΤΙΜΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1600 Δρχ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΙΜΗ: 6,50 € Ένα ανθολόγημα με εξαιρετικά διασκεδαστικά κόμικς και κείμενα από το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Κεντρική θέση κατέχει το χιούμορ περί σεξ. Χαρακτηριστικό αυτού του άλμπουμ είναι ότι τα κόμικς έχουν δευτερεύοντα χαρακτήρα, καθώς αποτελείται κυρίως από χιουμοριστικούς "οδηγούς" και κείμενα που σκοπό έχουν να μας συμβουλέψουν σε κάθε είδους σεξουαλικό ζήτημα. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα των επανεκδόσεων τον GreekComicFan.

Από το χιουμοριστικό άλμπουμ "Ό,τι προλάβουμε" του Παρά Πέντε, ένα ασπρόμαυρο στριπάκι του Don Martin. Τα μάτια όχι μόνο στον δρόμο αλλά και στο διπλανό αυτοκίνητο.

Σειρά: METAL COMICS Τιμή: 950 δραχμές Ένας άντρας επιστρέφει στην ζωή για να εκδικηθεί την δολοφονία της γυναίκας του, την οποία είχε υποχρεωθεί να παρακολουθήσει, λίγο πριν δολοφονήσουν και αυτόν. Ένα μυστηριώδες κοράκι ευθύνεται για την νεκρανάσταση, ενώ είναι και ο βασικός μάρτυρας των γεγονότων που ακολουθούν. Αυτή είναι εν ολίγοις η υπόθεση του κόμικ που δημιούργησε J.O Barr το 1981, βασίζοντας την φιγούρα του Eric (ο κεντρικός χαρακτήρας της πρώτης σειράς) στον τραγουδιστή των Joy Division, Ian Curtis, το οποιό κόμικ έπρεπε να περιμένει εώς το 1989 γαι να το δεί τυπωμένο, από την Caliber Press. Χρειάστηκε να περάσουν μερικά χρόνια ακόμα (εώς το 1992) για να ολοκληρωθεί αυτή η πρώτη μίνι σειρά 5 τευχών. Ακολούθησαν άλλες μίνι σειρές με άλλους πρωταγωνιστές (με τον ίδιο όμως άξονα), 4 ταινιές - από τις οποίες η πρώτη με τον Brandon Lee, γιό του Bruce Lee, ο οποίος πέθανε σε ατύχημα κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, όντας στην ίδια ηλικία που πέθανε και ο πατέρας του, ήταν και η πιό επιτυχημένη, και αυτή που εκτόξευσε την δημοτικότητα της σειράς στα ύψη - καθώς και μιά τηλεοπτική σειρά με τον Mark Dacascos. Στην χώρα μας η πρώτη σειρά της μυθολογιάς του κορακιού, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ το 1997, μέσα από την σειρά Metal Comics, της οποιάς το Κοράκι έμελε να είναι ο μόνος εκπρόσωπος. Χαρακτηριστικό είναι επίσης πως εδώ η σειρά ολοκληρώθηκε σε 4 τεύχη αντί για τα 5 της Αμερικάνικης έκδοσης, καθώς από ότι φαίνεται χρησιμοποιήθηκε κάποιο από τα Trade της πρωτότυπης έκδοσης για οδηγό κατανομής των σελίδων ανά Ελληνικό τεύχος. Σαν έκδοση πάντως η Ελληνική είναι άψογη, μια από τις καλύτερες που έχουν βγάλει οι άνθρωποι της ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Χονδρό ιλλουστρασιόν χαρτί με καθαρότατη εκτύπωση και ευκρινέστατο ασπρόμαυρο σχέδιο, κάτι ιδιαίτερα αναγκαίο δεδομένου του πόσο λεπτομερές είναι το σχέδιο του O Barr. Τα εξώφυλλα είναι από τον Valtasar. Τα οπισθόφυλλα από μένα. Το κοράκι στο wiki Μέρος των πληροφοριών αντλήθηκαν από το περιοδικό Comic Scene 25 volume 2. Μπορείτε να βρείτε τον τίτλο διαθέσιμο για ανάγνωση στη βιβλιοθήκη της Λέσχης Φίλων Κόμικς.

Μέγεθος: 16.5 x 24 cm Σελίδες: 32 Χρώμα: Ασπρόμαυρο Προέλευση: Αμερικάνικο (USA) Μία ιστορία του Harvey Kurtzman που έιναι ο ιδρυτής του Αμερικάνικου MAD. ήταν ένθετο στο παρα πέντε #1 Δημοσιεύτηκετο 1959 στον τόμο Jungle Book που εκδόθηκε από την Ballantine Books. Ένας τόμος 140 σελίδων με 4 ιστορίες μέσα. Η πρώτη ήταν η συγκεκριμένη με τίτλο "Thelonius Violence, Like Private Eye" Το εξώφυλλο του Βιβλίου και μία σελίδα (13) της έκδοσης. Edit: Με τις διορθώσεισ το ανέβασα στα Downloads https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/38734-harvey-kurtzman-τελώνιος-βίας-παρα-πεντε/ Υ.Γ. Μήπως να διαγραφεί επειδή έγινε η παρουσίαση;