nihilio

To ISBN είναι ΨτΛ, κατά τα άλλα όλη η δουλειά-έξοδα έχουν μπει από την ομάδα και τα έσοδα πάνε σε εμάς. Ο Φώτης απλά μας κάνει μια φιλική εξυπηρέτηση για να είμαστε νόμιμοι/να έχουμε διανομή. Οπότε δε μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστικά εκδόσεις ΨτΛ, το εσώφυλλο υπάρχει για νομικούς λόγους.

Νομίζω έχουν περίπτερα η Μαμουθκόμιξ και οι ΨτΛ (συνήθως έχουν δηλαδή, αλλά δεν ξέρω τι θα κάνουν φέτος) που δεν ήταν στο comicdom

Νιώθω περίφανος που έχω το κόμιξ εκείνο που εγκαινίασε αυτή τη μανία (Savage Dragon δε θυμάμαι τεύχος) κι ας μην είναι με το variant εξώφυλλο.

Πολύ καλή παρουσίαση σε ένα πολύ ιδιαίτερο κόμιξ. Το είχα διαβάσει πριν από χρόνια, αλλά μου είχε κάνει τότε πολύ εντύπωση με το πως έδενε το βαρύ ψυχολογικό δράμα του με το οτιναναι φανταστικό κομμάτι.

Καλωσήρθες. Κι εσύ καταυλακιώτης, ε;

To τσίμπησα κι εγώ στο comicdom. Να πω την αλήθεια, το διάβασα λίγο στα πεταχτά και δεν μπορώ να κάνω αναλυτική κριτική, αλλά το αποτέλεσμα που είδα ήταν πολύ καλό: όμορφο σχέδιο, μελαγχολικές, γλυκόπικρες ιστορίες ωραία ροή. Από τις καλές δουλειές που είδα φέτος.

Καλές δουλειές στο νέο κατάστημα.

O Λωλ... ε, ο Gonzo ήθελα να πω

Καλωσήρθες και καλά ποστ

Ποιανού από τους δύο;

H ταινία έχει potential, όπως potential είχε και η σειρά κόμιξ (κυρίως λόγω του concept που ήταν πρωτότυπο για την εποχή του). Το Potential των κόμιξ καταστράφηκε κατά συρροη εξαιτίας του κακού σχεδίου, του άθλιου γραψίματος, των άπειρων spin-offs και crossovers καθώς και εξαιτίας της τάσης του δημιουργού να αλλάζει την κατεύθυνσή του κάθε 3 τεύχη... Οπότε, όσο και να το καταστρέψει ο σκηνοθέτης, είναι πιθανό και να βγάλει ένα adaption που θα είναι καλύτερο από το original έργο...

Χρόνια πολλά DJO

Μια από τα ίδια και για εμένα. Αστεία gags εμπνευσμένα από την πολιτική, μέσα από το πρίσμα των Silver age superhero comics, αλλά... κατά βάση αυτό, gags που αποτυγχάνουν να εμβαθύνουν στο θέμα, καθώς αναλώνονται στην καφρίλα. Καλό και από μόνο του, αλλά νομίζω ότι του λείπει ένα δεύτερο επίπεδο χιούμορ, πιο διακριτικό, πιο υπόγειο, το οποίο θα απογειώσει τα κομιξάκια. Ελπίζω στο #3

Όσο κι αν, έχοντας περάσει από το δημιουργικό κομμάτι, ξέρω ότι το σχόλιο "είναι κακό" είναι το δεύτερο χειρότερο πράγμα που μπορείς να πεις σε έναν δημιουργό (το πρώτο είναι το "είναι τέλειο, υπέροχο, μοναδικό") εδώ οφείλω να συμφωνήσω με την κριτική: Το Neighborhood μου φάνηκε κακό κόμιξ, για μια σειρά από λόγους. Ο πρώτος και βασικότερος είναι το σχέδιο. Δεν είναι άσχημο, έχει πράγματα να πει και η τεχνική του δημιουργού πρέπει να είναι καλή. Το μελάνωμα όμως είναι... ασχολίαστο. Είναι πήχτρα σε μια μαυρίλα που δε θα έπρεπε να υπάρχει, που κρύβει τις λεπτομέρειες του σχεδίου και που καταστρέφει την ατμόσφαιρα που θα μπορούσαν να δώσει μια πιο ισορροπημένη σκίαση (και δε νομίζω ότι και το χαρτί βοηθάει πολύ στην οπτική απόλαυση, προσωπικά θα προτιμούσα κάποιο πιο γυαλιστερό) Σεναριακά, μέτρια τα πράγματα. Οι χαρακτήρες των παρανοϊκών έχουν ενδιαφέρον, αλλά η τελική εξήγηση με χάλασε πολύ, το closure μου φάνηκε αδύναμο και η ανατροπή πολυφορεμένη. Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές πάλι... είναι απίστευτα μονοδιάστατοι. Δε νιώθω ότι τους γνωρίσαμε, ότι καταλάβαμε τί τους παρακινεί στο ελάχιστο. Μάλλον προσχηματικούς θα τους χαρακτήριζα. Στα θετικά επίσης, το κείμενο είναι ευκολοδιάβαστο και ρέει άνετα. Πολύ θετικό αυτό. Επίσης με ενόχλησαν πολύ κάποια χοντρά ορθογραφικά λάθη που είδα. Ελλειπής επιμέλεια δε νοήται ούτε σε fanzine, πόσο μάλλον σε επαγγελματική έκδοση. Προσωπικά πιστεύω ότι για πρώτη δουλειά δεν είναι άσχημη, απλά η απειρία του δημιουργού υποβαθμίζει τα θετικά στοιχεία του έργου. Θα ταίριαζε περισσότερο να είχε βγει ως κάποιο fanzine, παρά ως "κανονική" έκδοση. Εύχομαι κάθε επιτυχία στον δημιουργό για την επόμενη δουλειά του. ΥΓ: Το εξώφυλλο πάντως είναι εντυπωσιακό.

Διασκεδαστική σειρά, αν και, για να πω την αλήθεια, κάποια στιγμή με κούρασαν τα random pop culture jokes (δείτε και το επεισόδιο Cartoon Wars από South Park για να καταλάβετε τι εννοώ)

To θέμα για να έχουμε σκηνή-σκηνή είναι να έχουμε και αρκετές κυκλοφορίες που δεν συμπίπτουν με το 1 (ένα) μεγάλο event του χώρου (κάποτε μοιράζονταν στα 2 (δύο) events με το δεύτερο να... κλυδωνίζεται την τελευταία διετία). Το επίπεδο σίγουρα ανεβαίνει. Αλλιώς θα μπορούσα άνετα να ψηφίσω έναν από τους τίτλους του poll, και όχι να είμαι μοιρασμένος ανάμεσα σε τρεις-τέσσερις διαφορετικές κυκλοφορίες, όλες υψηλού επιπέδου.

Άρχισαν οι μεταλλιές; Τέλεια! Megadeth - Tornado Of Souls This morning I made the call The one that ends it all Hanging up, I wanted to cry But dammit, this well's gone dry Not for the money, not for the fame Not for the power, just no more games But now I'm safe in the eye of the tornado I can't replace the lies, that let a 1000 days go No more living trapped inside In her way I'll surely die In the eye of the tornado, blow me away You'll grow to loathe my name You'll hate me just the same You won't need your breath And soon you'll meet your death Not from the years, not from the use Not from the tears, just self abuse Who's to say what's for me to say...be...do Cause a big nothing it'll be for me The land of opportunity The golden chance for me My future looks so bright Now I think I've seen the light Can't say what's on my mind Can't do what I really feel In this bed I made for me Is where I sleep, I really feel I warn you of the fate Proven true to late Your tongue twist perverse Come drink now of this curse And now I fill your brain I spin you round again My poison fills your head As I tuck you into bed You feel my fingertips You won't forget my lips You'll feel my cold breath It's the kiss of death

To άλμπουμ #1 το είχα ξεθάψει μικρός ανάμεσα σε παλιά περιοδικά της αδερφής μου. Μου ξυπνάτε αναμνήσεις τώρα. Πάντως αυτό πρέπει να ήταν Αμερικανική δημιουργία βασισμένη στο battle of the planets (όπως και η μετέπειτα σειρά της Top Cow) επειδή, από ότι θυμάμαι, είχε σκηνές στο διάστημα και τα δύο ρομπότ. Τόσο η ορίτζιναλ Ιαπωνική, όσο και το G-Force που είδαμε στη δεκαετία του 90 από την (τότε) ΕΤ2 δεν είχε τίποτα από τα δύο.

Καλωσήρθες

AndreasD, χορταστικότατο review. Ευχαριστούμε πολύ για τα σχόλιά σου και πιστεύω ότι θα βοηθήσουν όλους από την ομάδα να δουν πώς ήταν το έργο τους.

To ορίτζιναλ όριτζιν των TNMT:

Όταν λέμε στηριγμένο στα αυθεντικά κόμιξ, θα έχουν και το καρά-καλτ πάνελ όπου ο μικρός Matt Murdok (βλ Daredevil) τρώει στα μούτρα τα ραδιενεργά χημικά ενώ μεταφέρει τέσσερα χελωνάκια από το πετ σοπ στο σπίτι του; (εντάξει, λέει "ένα τυφλό αγόρι" το caption, αλλά...)

Εντάξει, το χιούμορ του μικρού Κθούλου είναι πιο προς το καλτ (μεταλλάδες, έφηβοι, φανταζάδες, emo - κι ας μην υπήρχαν τότε) και το έντυπο στο οποίο εκδιδόταν δεν ήταν το Ε, αλλά το Metal Invader. Βέβαια πολύ σημαντικό ρόλο στο να παραμείνει καλτ έπαιξε πιστεύω και η επιλογή του δημιουργού του να μην "σπρώξει" περισσότερο το δημιούργημά του αυτό.

Οι δουλειές του Μetal Invader υπάρχουν σίγουρα στους τόμους 1, 2 και (χωρίς να είμαι σίγουρος για αυτό) 3. Το στριπ εκεί έτρεχε για χρόνια, με μεγάλη επιτυχία (ακόμα θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι που γυρνούσα με λεωφορείο στο χωριό μου μετά το Rockwave του 2001 και διάβαζα το απίστευτο εκείνο στριπ με θέμα το "πώς παίζεται το τάβλι") που οδήγησε το ανταγωνιστικό Metal Hammer να δημοσιεύει τον "Κήπο του Προφήτη". Για τον μικρό Κθούλου... δε θα σχολιάσω πολύ. Δε θα μπορούσα να τελειώσω ούτε αύριο. Επιγραμματικά: είναι ότι καλύτερο έχει βγει σαν-Αρκάς στην Ελλάδα, έχοντας ταυτόχρονα μια δική του προσωπικότητα. Ένα μικρό τρίβια: ο Γ. Τσούκης είχε δηλώσει πως πηγή έμπνευσης ήταν πολλοί μεταλλάδες φίλοι του. Ο ίδιος δεν ακούει Metal.

Πάω να το αγοράσω ΤΩΡΑ. QFTFT!!!!