nikolas12

Respect που το άνοιξες μόνος σου το νέο thread φίλε @hudson! To All Star Batman για όποιον δεν το ξέρει είναι η σειρά που ξεκίνησε ο Scott Snyder (Batman New 52, Metal κτλ) μετά το DC Rebirth όταν τη main σειρά Batman την ανέλαβε ο Tom King και ο ίδιος ασχολήθηκε με άλλα projects της DC. Έχει τρία trades και συνεργάστηκε με αρκετούς σχεδιαστές, κυρίως τον John Romita Jr. Το συγκεκριμένο είναι το πρώτο της σειράς. Ως fanboy του Scott Snyder (θα τον διάβαζα ακόμα και αν έγραφε ετικέτα απορρυπαντικού) τα έχω όλα, δεν είναι κάτι τρομερό σαν ιστορίες, αυτό είναι ίσως το καλύτερο εκ των τριών αλλά μην περιμένετε ιστορίες επιπέδου Endgame ή Death of the Family. Θα προτιμούσα αν η Anubis ήθελε να βγάλει κάτι από DC με Batman να έβγαζε το Joker: Killer Smile και Batman: Smile Killer στη συγκεντρωτική έκδοση.

Η συνέχεια του Secret Wars στα ελληνικά κατέφθασε με τον τόμο 36 και στη βάση προστέθηκαν εξώφυλλο και οπισθόφυλλο! Ο τόμος 37 θα είναι το Iron Man: Δαίμονας στο Μπουκάλι, μια ιστορία που περιμέναμε πάρα πολύ καιρό και επιτέλους θα δούμε στα ελληνικά!

Μια νέα περιπέτεια του Φάντομ ξεκινάει στο τεύχος 344 και το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο βρίσκονται μαζί μας!

Εκ παραδρομής παιδιά, για τον σημερινό μιλούσα και μπέρδεψα τις προτάσεις γιατί το έγραφα στο αμάξι, You Foul που έλεγε και ο Βαμβακούλας Επίσης πάρτε και το σκαναρισμένο

Επιτέλους το Iron Man Demon in a Bottle έρχεται στα ελληνικά! Είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένος φυσικά γιατί ήθελα πολύ να τη δω στη συλλογή. Ο σημερινός τόμος έχει μεταφραστεί από τον @Ilias, για τον επόμενο πολύ καλά έκανε και δεν επιβεβαίωσε τις υποψίες μας

H επόμενη πώληση του ξεκινάει από νεφρό και πάνω

Ενσωματώθηκε η Β Instagram!

@germanicus στο λογαριασμό της σελίδας στο insta ανεβάζουν τη δημοσκόπηση σε story. Ντάξει τέτοια αγωνία και διακύμανση σκορ από τον τελικό κυπέλλου το 2009 έχω να δω. Έχουν ανέβει δύο screenshots που το ένα δείχνει ότι στις 14:00 ακριβώς ήταν μία ψήφο μπροστά ο Χρυσοκούκης, το άλλο στις 14:01 ότι ήταν ισοπαλία και δεν ξέρουμε τι συνέβη με αυτή την ψήφο, γίνεται ο χαμός. Ίσως το insta να έπαιξε ρόλο αν και εκεί ήταν 50-50. Πάντως το σημαντικό είναι ότι ΝΙΚΗΣΑΜΕ! ΡΟΜΠΑΞ ΧΟΥΛΣ ΡΙΠΡΙΖΕΝΤ.

Πάντως με έναν συμπαραγωγό μου έχουμε στήσει το Ρόμπαξ Χουλς προφανώς επηρεασμένοι από τους Λάνθιμος Χούλιγκανς. Υπενθυμίζω ότι μπορούμε να ψηφίζουμε κι από Instagram όπου η κατάσταση είναι ΚΑΙ ΕΚΕΙ στο 50-50. Πραγματική ντερμπάρα.

Ντάξει εγώ απολαμβάνω αυτό το διαγωνισμό περισσότερο από τον προηγούμενο, συχνά πυκνά αφήνω και το δικό μου απόσταγμα σοφίας στα σχόλια. Αυτό που πρέπει να πω είναι ότι οι αντμινικές παρεμβάσεις είναι ό,τι καλύτερο, δεν ξέρω ποιος από τους δύο τις γράφει αλλά έχω κλάψει με κάποιες. Επίσης το σημερινό ντέρμπι Ρόμπαξ-Χρυσοκούκη και το πάρτυ με ψεύτικα προφίλ με κάνει να θέλω να το παρακολουθώ live κάθε δευτερόλεπτο όπως ο Youtuber το subscriber count του

O David Finch είναι Καναδός σκιτσογράφος, γεννημένος στις 4 Ιουλίου 1971 και είναι ιδιαίτερα γνωστός για τις δουλειές του σε τίτλους της Marvel, της DC και της Image καθώς και σε concept artworks ή εξώφυλλα. Ξεκίνημα στην Image H καριέρα του ξεκινάει το 1994 από το Cyberforce της Top Cow Productions που ανήκει στην Image αφού ο δημιουργός της σειράς Marc Silvestri δεν συνέχισε στον τίτλο. Για τρία χρόνια σχεδιάζει 16 τεύχη της σειράς. Το 1997 δημιουργεί το Ascension μαζί με τον Matt Banning σχεδιάζοντας τα πρώτα πέντε τεύχη και συμμετέχοντας στα επόμενα. Το 2000 σχεδιάζει τα πρώτα τρία τεύχη του Aphrodite IX, ενώ γενικότερα τη δεκαετία του 90 κάνει δουλειές σε τεύχη διαφόρων τίτλων της εταιρείας. Η μετακόμιση στη Marvel Το 2002 πηγαίνει στη Marvel και δουλεύει ως σχεδιαστής για τα πρώτα έξι τεύχη της σειράς Call of Duty: The Brotherhood καθώς και τεύχη των Uncanny X-Men και Wolverine. To 2003 και για ένα ολόκληρο χρόνο δουλεύει για το Ultimate X-Men με συγγραφέα τον Brian Michael Bendis ξεκινώντας με το #27 και θα ζωγραφίσει 16 τεύχη μέχρι το #45. Επίσης με τον Bendis αναλαμβάνουν τη σειρά Avengers με το ιστορικό #500 και ξεκινούν την ιστορία Avengers: Disassembled όπου η ομάδα διαλύεται στο #503. Ύστερα ξεκινούν μια καινούρια εκδοχή της ομάδας, τους New Avengers με πρώτη ιστορία το Break Out. Και τις δύο τις έχουμε δει στα ελληνικά μέσω της Επίσημης Συλλογής Graphic Novels της Marvel. Ο Finch σχεδιάζει όλα τα τεύχη μέχρι το #13 εκτός του δέκατου. Το 2006 ξεκινάει η αναβίωση της σειράς Moon Knight με συγγραφέα τον Charlie Huston γνωστό για τις pulp δημιουργίες του, ο Finch ζωγραφίζει τα πρώτα οχτώ τεύχη με τον τίτλο να αποτελεί πολύ μεγάλη εισπρακτική επιτυχία. Θα συμμετέχει ως σχεδιαστής στη σειρά του Jeph Loeb, Fallen Son: The Death of Captain America και πιο συγκεκριμένα στο τέταρτο τεύχος αφιερωμένο στον Spider-Man. Από το 2008 έως το 2009 κάνει την τελευταία του μεγάλη δουλειά με τη Marvel σχεδιάζοντας τα πέντε τεύχη της σειράς Ultimatum. Αποκλειστικά στη DC Τον Ιανουάριο του 2010 υπογράφει συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη DC και ξεκινάει από το Batman #700 που σχεδιάζει μια ιστορία σε σενάριο του Grant Morrison. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς ανακοινώθηκε πως το 2011 θα ξεκινήσει τη σειρά Batman: The Dark Knight σε δικό του σενάριο και σχέδιο όπου ο World’s Greatest Detective θα αντιμετώπιζε περισσότερο υπερφυσικές απειλές με όραμα του Finch να μιλήσει για σχέσεις και συνδέσεις του ήρωα με τη Gotham που δε μπορεί να αποφύγει. Η σειρά θα συμμετέχει στο relaunch του New 52 με αρκετούς σχεδιαστές και συγγραφείς να συμμετέχουν πλέον. Το 2013 ξεκινάει και ασχολείται περισσότερο με τη Justice League. Ξεκινάει μαζί με τον Geoff Johns τη σειρά Justice League of America όπου θα παραμείνει για τα πρώτα τρία τεύχη, αλλά η πιο σημαντική δουλειά του εκείνη την περίοδο είναι για το μεγάλο crossover event Forever Evil όπου θα είναι βασικός σχεδιαστής της κύριας σειράς στην οποία το Crime Syndicate επιτίθεται στη Γη με σκοπό να την καταλάβει. Από το 2014 έως το 2016 ο Finch μαζί με τη γυναίκα του Meredith αναλαμβάνουν τη σειρά της Wonder Woman. Το 2016 γίνεται ξανά relaunch των τίτλων της DC, αυτή τη φορά με το DC Rebirth και ο David Finch ορίζεται ως ο σχεδιαστής της κύριας σειράς Batman με σεναριογράφο τον Tom King. Θα συμμετέχει στα τεύχη 1-5, 16-20, 24 και 50. Άλλες δουλειές και cover works O Finch είναι αρκετά γνωστός ως σχεδιαστής σε variant covers, μια δουλειά που κάνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια για τις δύο μεγάλες εταιρείες. Από το τεύχος για τα 80 χρόνια Joker και το Death Metal μέχρι δύο teaser posters για τα Alien και Predator της Marvel, οι δυναμικές φιγούρες του Finch αποτελούν εγγύηση για ένα καλό variant. Έχει σχεδιάσει το εξαιρετικό εξώφυλλο για το άλμπουμ Indestructible των Disturbed που κυκλοφόρησε το 2008. (Fun Fact: Το προηγούμενο εξώφυλλο της μπάντας είχε σχεδιάσει ο Greg Capullo των New 52 Batman, Dark Nights: Metal κτλ). Τέλος τη δεκαετία του 90 είχε κάνει κάποια τεύχη για crossovers της Image με τη DC και στα τέλη των 00s concept art για την ταινία Watchmen. Μένει στο Ontario με τη γυναίκα του και τους τρεις γιους τους και δηλώνει σαν μεγάλη του επιρροή τον Gerald Brom.

(άντε τώρα, βρες κουράγιο να αυτονομήσεις)

Εξώφυλλο και λίγα promo pages από το Fight Club 3:

Ένας ακόμα λόγος που αγαπώ αυτήν την κοινότητα

Χωρίς πλάκα, με το που διάβασα την υπόθεση ενός τέτοιου έργου σκέφτηκα πως αυτή η ιστορία είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Θανάση Πέτρου. Μετά θυμήθηκα το Τετράς η Ξακουστή που ξεφύλλισα πρόσφατα και πήγα να δω στην παρουσίαση ποιος είναι ο σχεδιαστής και βλέπω Σκλαβενίτης. Και ύστερα διαβάζω τις προτάσεις σου και μένω παγωτό. Για μένα μία τέτοια ιστορία όντως δε χρειάζεται καρτουνίστικο στυλ, συμφωνώ. Ούτε τα έντονα μελάνια του Γιώργου Γούση ή του Νικόλα Κούρτη θα μου ταίριαζαν προσωπικά. Θα επιμείνω λοιπόν στην αρχική μου επιλογή και θα πω ότι θεματικά και σχεδιαστικά με καλύπτει περισσότερο ο Θανάσης Πέτρου.

Μια πρώτη γεύση από το πέμπτο τεύχος του 1800 του Θανάση Καραμπάλιου ανέβασε η Jemma στο σύνδεσμο εδώ: Πραγματικά εκπληκτική εικόνα, έχω σκοπό να το διαβάσω όλο σύντομα!

Το πιο πρόσφατο Venom του Donny Cates και το πρώτο trade από Scott Snyder στο Justice League. Πεθαίνω, σβήνω, χάνομαι. Επιλογάρες από Οξύ θα πω, τα συγκεκριμένα θέλω καιρό να τα διαβάσω. Το θέμα βέβαια είναι αν ειδικά τα Justice League έχουν σκοπό να βγάλουν και τα 5 trades που οδηγούν εμμέσως στο Death Metal (εμμέσως γιατί υπάρχουν και πολλά άλλα κόμικ). Επίσης το Jupiter's Legacy είναι της Image με συγγραφέα Mark Millar, τίποτα δε μπορεί να πάει στραβά. Άλλο ένα κόμικ που έχω βάλει καιρό στο μάτι. Και εδώ θέλω να δω αν θα βγει το Jupiter's Legacy Vol. 2 που ολοκληρώνει το Legacy, δε νομίζω να βγάλουν το Jupiter's Circle. Γενικότερα η Οξύ κάνει δυνατό μπάσιμο το 2021 βλέπω DC (Justice League), Marvel (Venom, Spider-Man), Image (Jupiter's Legacy), Dark Horse (Fight Club) και Vertigo (Daytripper) δε θυμάμαι άλλη χρονιά να βγήκε ένας τίτλος από όλες αυτές και τώρα το έχουμε ήδη από το πρώτο τρίμηνο του 2021. Σημαντικό βέβαια είναι και τι πλάνο υπάρχει για μετά.

Η αλήθεια είναι πως το όνομα του Tom King μεγάλωσε κάπως απότομα στον κόσμο των κόμικς. Ωστόσο αν υπάρχει ένα έργο του που αποτελεί σημείο αναφοράς πέραν του Batman και του The Vision, αυτό είναι το Mister Miracle. Το 2017 ο King ξεκινάει μαζί με τον Mitch Gerads μια σειρά 12 τευχών που θα αφορούσαν τον Scott Free, γνωστό escape artist με το όνομα Mister Miracle καθώς και έναν εκ των New Gods με συμμετοχή στον πόλεμο μεταξύ του Apokolips του Darkseid και του New Genesis του πατέρα του Highfather. Σενάριο Νομίζω ότι πρόκειται για ένα αρκετά ψυχεδελικό κόμικ και δεν ξέρω καν αν αυτός είναι ο σκοπός του. Ο King γράφει μια ιστορία που επικεντρώνεται σε δύο άξονες. Ο ένας είναι ο Scott Free και η οικογένεια του. Είναι escape artist που ζει με τη γυναίκα του, τη Big Barda. Ο δεύτερος είναι ο συνεχής πόλεμος μεταξύ Apokolips και New Genesis. Προσωπικά με βοήθησε ότι είχα διαβάσει το Darkseid War σχετικά πρόσωπα, όπου δίδονται αρκετές πληροφορίες σχετικά με τη ζωή του Mister Miracle. Και εδώ έχουν αλλάξει μερικά στοιχεία, αλλά long story short o Scott Free είναι γιος του Highfather, ο οποίος ανταλλάχθηκε με ένα γιο του Darkseid προκειμένου να εξασφαλιστεί η ειρήνη. Και εκείνος και η Big Barda μεγάλωσαν και βασανίστηκαν στον Apokolips, αλλά σε όλη την ιστορία θα κληθούν από παλιούς γνωστούς να λάβουν πάλι μέρος στον πόλεμο που γίνεται. O Scott απεικονίζεται ως ένας τύπος με πολλά ψυχολογικά θέματα λόγω του τρόπου που μεγάλωσε και βασανίστηκε και αυτό το πράγμα εξετάζεται σε πολλά σημεία του κόμικ, ιδιαίτερα στην αρχή όπου δείχνει να έχει αυτοκτονικές τάσεις και αναρωτιέται αν ένας τόσο μεγάλος escape artist θα μπορέσει να διαφύγει από τον ίδιο του το θάνατο. Η αρχή είναι κάπως αργή και περίεργη, αλλά από τη μέση και μετά θα έλεγα πως φτιάχνει πολύ, αφού ο Scott με τη Big Barda πρέπει να μάθουν να ισορροπούν μεταξύ της οικογένειας που σημαίνει ανατροφή ενός παιδιού και του πολέμου με τον Darkseid να θέτει έναν απλό, αλλά πολύ δύσκολο όρο ώστε να μη χάσουν τον πόλεμο και τους άντρες τους. Να παραδώσουν το ίδιο τους το παιδί. Ο King εξετάζει τον καταθλιπτικό του ήρωα από πολλές σκοπιές, προσθέτοντας ακόμα και μικρές νότες χιούμορ σε όλο αυτό και μέσα από όλα τα τεύχη θα προσπαθήσει να οδηγήσει τον πρωταγωνιστή στη λύτρωση, ενώ τον έχει φέρει σε επαφή με όλα τα πρόσωπα του παρελθόντος που συντέλεσαν στην ψυχολογική του κατάσταση. Σχέδιο Το σχέδιο του Mitch Gerads δεν είναι αυτό που αντικειμενικά θα απολάμβανα σε ένα event ή σε έναν μηνιαίο τίτλο με μεγάλο ήρωα για πρωταγωνιστή, αλλά είναι ό,τι πιο ταιριαστό θα μπορούσε να έχει αυτή η σειρά. Αυτό που κάνει ο Gerads είναι να τοποθετεί την αφήγηση του King σε 9 καρέ ένα σελίδα, δηλαδή 3 σειρές με 3 ισομερή καρέ στην κάθε μία. Αυτό που πετυχαίνει είναι κάποιες αργές εικόνες χωρίς σενάριο να έχουν καλύτερη σκηνοθεσία, ενώ γενικότερα η ροή των διαλόγων αναπνέει πολύ καλύτερα μέσα από αυτό το format. O Gerads ζωγραφίζει κάπως αφαιρετικά χωρίς πολλή λεπτομέρεια, αλλά η αλήθεια είναι πως ακριβώς αυτό χρειάζεται το concept του συγκεκριμένου κόμικ και όποιος το διαβάσει θα δει πόσο τέλεια ταιριάζει. Τελικό σχόλιο Η αλήθεια είναι ότι το πήρα από καθαρή περιέργεια, χωρίς να έχω προλάβει να διαβάσω το New Gods που επίσης έχω στη συλλογή μου, αλλά το Darkseid War όπως προείπα με βοήθησε, αν και εδώ διαβάζουμε το origin story του Scott. Μέχρι τα μέσα δε μπορώ να πω ότι ήμουν ενθουσιασμένος, το έβρισκα λίγο αργό και μπερδεμένο για τα προσωπικά μου γούστα, αλλά μετά από ένα σημείο πατάει μεγάλο γκάζι, η ιστορία έχει καλή ροή και κυρίως υπάρχουν set ups και payoffs τα οποία εκτελούνται αριστοτεχνικά. Bonus πόντοι για τα μπλουζάκια που φοράει ο Scott στην καθημερινή του ζωή με το σήμα του Superman, του Batman, του Green Lantern κι άλλων ηρώων της DC. Δεν είναι κλασικό υπερηωικό κόμικ, δεν έχει μεγάλες μάχες, είναι περισσότερο ψυχολογικού περιεχομένου οπότε όσοι σας αρέσει το ταξίδι από την κατάθλιψη στη λύτρωση τότε το Mister Miracle θα σας ικανοποιήσει σίγουρα.

Μου είχαν προτείνει καιρό τώρα να διαβάσω τα συγκεκριμένα βιβλία του Samuel Bjork. Νορβηγία βλέπω, άρα θυμήθηκα Nesbo, δολοφονίες στο Oslo άρα παίρνει extra points και τελικά τα διάβασα και τα τρία back to back. Ιδιαίτερα ενθουσιασμένος δε μπορώ να δηλώσω, αλλά έφυγε σχετικά ευχάριστα το κάθε βιβλίο. Το δυνατό και το αδύναμο σημείο ταυτόχρονα είναι οι χαρακτήρες. Δηλαδή το πρωταγωνιστικό δίδυμο Χόλγκερ και Μία (που μεταξύ τους έχουν μια σχεδόν πατρική σχέση) αναπτύσσεται πολύ όμορφα ενώ και οι β χαρακτήρες είναι συμπαθέστατοι. Πέραν της εξιχνίασης των φόνων σε κάθε βιβλίο έχουμε και μια χαλαρή κεντρική ιστορία καθώς ο συγγραφέας επενδύει πολύ σε κάθε χαρακτήρα. Έχουμε δηλαδή σαν θεματική την οικογένεια του Χόλγκερ Μουνκ που έχει χωρίσει, που προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη διαλυμένη σχέση με την κόρη του, που προσπαθεί να βλέπει το εγγόνι του και από την άλλη την ασταθή Μία που έχει χάσει τη δίδυμη αδερφή της και έκτοτε αντιμετωπίζει πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Αυτό βέβαια θα αναδειχθεί λίγο και σε αδυναμία, γιατί σε κάθε βιβλίο οι φόνοι συνδέονται προσωπικά με το παρελθόν τους, πράγμα που θα μου άρεσε αν ήταν σε ένα βιβλίο, αλλά όχι σε όλα. Για όσους είναι πιο πολύ της σοκαριστικής αποκάλυψης, όχι δεν είναι τέτοια περίπτωση η αποκάλυψη των δολοφόνων. Μου φάνηκαν κάπως απογοητευτικές, ειδικά οι δύο τελευταίες για έναν απλούστατο λόγο. Υπερβολικά πολλοί χαρακτήρες. Πέραν της βασικής ομάδας που ξέρεις και συμπαθείς, πετάγονται φαινομενικά άσχετα κεφάλαια που αναπτύσσουν ιστορίες που ναι μεν θα χρησιμεύσουν μετά, αλλά ούτε παίζουν τρελό ρόλο, ούτε χρειαζόταν να σου κόψουν τη ροή για να σου συστήσουν ένα ακόμα όνομα. Γι' αυτό το λόγο κιόλας δε μπορώ να πω ότι είναι από τις αγαπημένες μου σειρές της Διόπτρας αν και μου άρεσε πάρα πολύ η εξέλιξη του βασικού διδύμου.

Εγώ είμαι της άποψης ότι ο Ferri απλώς προσπαθεί να δικαιολογήσει κάπως αυτό που αποκαλώ προσωπικά "Κατάρα του Goscinny". Και τι εννοώ; Η κατάρα του Goscinny είναι ότι μιλάμε για έναν από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς όλων των εποχών στο μέσο και η διάδοχη κατάσταση προφανώς είναι πολύ δύσκολη γιατί ο Goscinny είναι σεναριακή ιδιοφυία. Δε μπορείς απλά να σηκωθείς ένα πρωί και να γράψεις όπως ο Goscinny και πάντα θα έχεις το βάρος της σύγκρισης μαζί του. Ακόμα και στο περιβάλλον της σημερινής πολιτικής ορθότητας που όντως ανά περιπτώσεις φαίνεται υπερβολικό, τα παλιά Αστερίξ ή Λούκυ Λουκ δεν έχουν δεχθεί τον αφορισμό που έχει δεχθεί ο Τεν Τεν ας πούμε εκτός αν έχω χάσει πολλά επεισόδια. Προφανώς τότε άλλα τα δεδομένα και το πλαίσιο της εποχής κι άλλο σήμερα, αλλά και πάλι με τα σημερινά δεδομένα πρέπει να θες να βρεις κάτι να του προσάψεις σε θέμα ορθότητας. Συνεπώς ο Ferri προσπαθεί να παρουσιάσει ότι τα χέρια του είναι δεμένα στο κομμάτι χιούμορ, ενώ πολύ απλά είναι δεμένα στο ότι δεν έχει το αστείρευτο ταλέντο του Rene Goscinny στο να παρουσιάσει ενδιαφέρουσες αλληλεπιδράσεις των ηρώων του με ξένους λαούς, σατιρίζοντας τις συνήθειες τους. Προφανώς φοβάται ότι θα του την πέσουν οι υπερβολικά ευαίσθητοι, αλλά σε όλα τα μέσα μια καλογραμμένη ιστορία εκτιμάται από το μέσο αναγνώστη ακριβώς γιατί έχει καλό γράψιμο και έτσι θα παραμείνει μια γραφική μειονότητα να κράζει την όποια αστοχία βρει. Ας θυμηθούμε και το παράδειγμα με μια κριτική για το Λανφέστ σε ξένο σάιτ που κατέβαζε σεντόνι περί σεξισμού και τη συζητάγαμε εδώ. Αυτές οι κριτικές είναι μια απειροελάχιστη μειονότητα απέναντι στους υπόλοιπους του εν λόγω σάιτ ή εμάς εδώ μέσα που γράφαμε πόσο μας άρεσε το σενάριο του Arleston και πόσο λατρέψαμε το σχέδιο του Tarquin.

Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από μία εξαιρετική συνέχεια της κεντρικής ιστορίας. Η όλη ιστορία ακροβατεί μεταξύ κατασκοπικού, επιστημονικής φαντασίας, με μπόλικη δράση και πραγματικά πολλές εξαιρετικές στιγμές που μου φαίνεται αδύνατο να απαριθμήσω. Συνολικά το Timecrime το βρήκα από τις πιο ωραίες ιστορίες που έχω διαβάσει στο Μίκυ Μάους, το σχέδιο του Mottura είναι αψεγάδιαστο και το σενάριο του Artibani πανέξυπνο. Θεωρώ πως όμως προτάθηκε από πολλούς, αυτή η ιστορία θα ήταν ιδανική για το ΚΟΜΙΞ εμπλουτισμένη με πολύ ωραία άρθρα, μεγάλο μέγεθος σελίδων για να διακρίνεται κάθε λεπτομέρεια και εξωφυλλάρα Mottura από το 342, αλλά περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις. Γενικά φανταστική ιστορία! Βέβαια πρέπει να πω ότι κάπως κουράστηκα και από τις Φάντομ κεντρικές ακόμα κι εγώ που είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας Disney. Νιώθω ότι χρειάζεται ένα διάλειμμα το Μίκυ Μάους, αλλά και πάλι κρατάει ψηλά τον πήχη για το περιοδικό οπότε βλέπουμε. Πιστεύω πάντως ότι από Φεβρουάριο πρέπει να αλλάξουν λίγο. Και τις υπόλοιπες ιστορίες τις βρήκα καλές προσωπικά. Η δεύτερη έχει ωραίο σχέδιο, αφού διαδραματίζεται στη Βενετία πριν από 3 αιώνες, η τρίτη έχει πολύ αστεία κατάληξη λόγω της υπερβολής που έχει πάντα μια κόντρα Σκρουτζ-Ρόμπαξ και η τελευταία με τον Πασχάλη ξεκινάει αδιάφορα, αλλά παίρνει μία περίεργη τροπή που εμένα μου άρεσε. Φοβερά back to back τευχάκια για το Μίκυ Μάους, ίσως η κεντρική και ο Φάντομ γενικότερα να χρειαζόταν καλύτερη διαχείριση από την Καθημερινή, αλλά πλέον it is what it is οπότε απολαμβάνουμε την ποιότητα των ιστοριών.

Χρόνια πολλά στον @Scrooge Mc Poor για τα γενέθλια του, στη μαμά του @O Φρατζάτος, στον @fotdim για τη γιορτή του, στον αδερφό μου το Φώτη που δεν έχει ακόμα γραφτεί και φυσικά στους καλούς φίλους @Μενίγ Πουαγώ, @Indian, @JohnnyMZ να χαίρονται το όνομά τους, καθώς και σε όλους όσους γιορτάζανε αυτές τις μέρες!

Τόμος 34: Fantastic Four - Απόλυτη Δράση Διάβασα τη συνέχεια των Fantastic Four και η αλήθεια είναι ότι δεν την ανέμενα τόσο πολύ, αν και ο πρώτος τόμος ήταν από τους καλούς της συλλογής, κυρίως λόγω του πολύ ωραίου σεναρίου του Mark Waid. Πάμε λοιπόν να δούμε τη συνέχεια. Σενάριο Ουσιαστικά το σενάριο σπάει σε δύο ιστορίες, αφού έχουμε 9 τεύχη που κάνει τον τόμο αρκετά ογκώδη. Η πρώτη ιστορία αφορά την κατάληψη της Latveria από τους Fantastic Four και η δεύτερη Και εδώ ο Mark Waid κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά. Να πω πως και μένα με κούρασε αρκετά ο αμερικάνικος πατερναλισμός που ανέφερε ο @Kurdy Malloy χωρίς να σημαίνει ότι το κόμικ ξεχειλίζει αμερικανιά από κάθε τρούπα. Ο Waid φροντίζει να υπάρχει αρκετό πολεμικό κλίμα, καθώς τα Ηνωμένα Έθνη δε βλέπουν με καλό μάτι την κατάληψη των Fantastic Four στη Latveria και προγραμματίζουν την έφοδό τους. Υπάρχουν αρκετές αναφορές σε αμερικάνικους πολέμους, όπως του Ιράκ και του Αφγανιστάν που ήταν στην επικαιρότητα την εποχή που γράφτηκε το κόμικ. Ωστόσο ο πόλεμος δεν πρωταγωνιστεί στο κόμικ αυτό. Αυτός που κλέβει την παράσταση είναι ο Mister Fantastic και το σενάριο τον αποτυπώνει φανταστικά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο σπασμένο, θυμωμένο, αγανακτισμένο, που φοβάται τόσο πολύ την επιστροφή του Doom που είναι ικανός να κάνει τα πάντα για να σβήσει τη μνήμη του, να σπιλώσει το όνομα του, να οδηγηθεί στην τρέλα. Τεύχος με το τεύχος ο Reed φαίνεται σαν να τρελαίνεται, φαίνεται σαν να τα χάνει και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, η οικογένεια του, το καταλαβαίνει αυτό. Έχει ανατροπές, έχει πολλή δράση, αλλά κυρίως καλογραμμένοι χαρακτήρες συγκρούονται με πολύ καλοσεταρισμένα κίνητρα. Η δεύτερη ιστορία είναι αρκετά συγκινητική τονίζοντας τη σχέση του Ben με τον Reed. Όμορφη και αρκετά πολύχρωμη, έχει τις στιγμές της που σε κάνουν να νιώθεις ένα με τους χαρακτήρες. Και κυρίως έχει ό,τι πιο κοντινό σε σπάσιμο τέταρτου τοίχου που έχουμε δει σε κόμικ της Marvel μετά τον Deadpool. Δε λέω παραπάνω, διαβάστε την και κυρίως σκεφτείτε την γιατί και μένα στην αρχή με ξένισε αλλά ύστερα με έκανε να χαμογελάσω. Σχέδιο Toν πρώτο τόμο σχεδίαζε εξ ολοκλήρου ο αδικοχαμένος Mike Wieringo, εδώ ζωγραφίζει τη δεύτερη ιστορία και ο Howard Porter αναλαμβάνει την πρώτη. Ο Porter κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά. Κλασικό, σύγχρονο, αμερικάνικο σχέδιο ακριβώς αυτό που ζήταγα από μια ιστορία με πολλή δράση. Το σχέδιο του Wieringo δεν άρεσε σε πολλούς στην πρώτη ιστορία (μεταξύ αυτών κι εγώ), κυρίως λόγω της παιδικότητας που προσδίδει το σχέδιο σε πρόσωπα η οποία δεν ταίριαζε σε μια στιβαρή ιστορία με μαγεία. Εδώ πάλι θα τολμήσω να πω ότι το ύφος της ιστορίας ταίριαζε σε Wieringo, είναι πιο προσωπικό και χωρίς πολλές μάχες. Για ποιους προτείνεται και τελικός απολογισμός Το αφιέρωμα αφορά μόνο τον Porter και είναι αρκετά λυτό, αλλά ο τόμος γενικά είναι χορταστικός. Νομίζω ότι αν σε κάποιον που δε διαβάζει υπερηρωικό, άρεσε η πρώτη ιστορία, τότε σίγουρα θα σας αρέσει και αυτή. Προσωπικά και πάλι νομίζω ότι το σενάριο του Waid είναι το highlight, πρόκειται περί πολύ ταλαντούχου συγγραφέα. Παίρνει ένα concept τύπου "Χμ χρειάζεστε λίγη δημοκρατία σε αυτή τη χώρα" και το πλάθει έτσι ώστε να αντανακλά τον ψυχισμό των ηρώων και το συναισθηματικό τους βάρος. Έχει κάποια σημεία που μου ξίνισαν μεν, αλλά από την άλλη πρόκειται για καλογραμμένη ιστορία και συνολικά το πρόσημο είναι θετικό.

Πριν από λίγο καιρό είχαμε μια συζήτηση εδώ μέσα σχετικά με την πολυπλοκότητα του διαβάσματος μεγάλων events της Marvel και της DC. Διαβάζεις τα τεύχη του event και απορείς πότε έγινε κάτι ή τι αναφορές υπάρχουν και που. Το Metal είναι κλασικό παράδειγμα τέτοιου event, καθώς μια συμπαθητική κύρια σειρά τευχών γίνεται επική αν διαβάσεις όλα τα tie-ins της ιστορίας με τη σωστή χρονική σειρά γεγονότων. Σήμερα λοιπόν ετοίμασα έναν οδηγό για το πως διαβάζεται σωστά το Metal, είναι μια προσπάθεια που έκανα διαβάζοντας αρκετούς ξένους οδηγούς και το συνδυάζω με το πως θεωρώ εγώ ότι διαβάζεται καλύτερα η ιστορία. Η πρώτη ανάλυση γίνεται σε τεύχη, αλλά θα παραθέσω και τα trades και τα τεύχη που αντιστοιχούν στο κάθε ένα. Εννοείται ότι θα γίνει και παρουσίαση όλου του event στις ξένες εκδόσεις. Όλο αυτό είναι μια προσπάθεια που μου ζήτησε ο @Νίκος Τσιλοπάνος και μια συζήτηση που είχα σε μεγάλο βαθμό με τον @Tsaklas οπότε ελπίζω να τους αρέσει όπως και σε όλους και να σας βοηθήσει αρκετά. Πάμε λοιπόν. Ι. Τι θα ήταν καλό να έχεις διαβάσει γενικά New 52 Batman Όλο το run των Scott Snyder-Greg Capullo που είναι βασικοί αρχιτέκτονες του Metal. Ο Snyder έχει κρύψει πολλά στοιχεία του Metal σε ιστορίες όπως το Court of Owls, το Death of the Family και το Endgame (τις έχουμε δει όλες στα ελληνικά) και συχνά πυκνά γίνονται αναφορές στα τεύχη του. Καλό θα ήταν επίσης να έχετε μια ιδέα από New 52 Hawkman, Final Crisis, Darkseid War, 52 αν και δε θεωρώ πως κανένα από αυτά δεν είναι τόσο απαραίτητο όσο τα τεύχη του Batman από New 52. ΙΙ. Η σειρά των τευχών 1. Dark Days: The Forge 2. Dark Days: The Casting Όλα ξεκινούν από εδώ. Αυτά τα δύο τεύχη αποτελούν πρελούδια του Metal. Επικεντρώνονται σε τρεις χαρακτήρες. Τον Batman που ερευνά διάφορες μυστηριώδεις συχνότητες και γεγονότα που υποψιάζεται ότι προκαλούνται από ιδιότητες περίεργων μετάλλων. Τον Green Lantern που είναι σε αποστολή από τον Ganthet για να ανακαλύψει τι συμβαίνει με τον Batman. Και τον Carter Hall ή Hawkman που μέσα από το ημερολόγιο του βλέπουμε ότι ερευνά σε βάθος των αιώνων τη μυστηριώδη δράση των μετάλλων και ειδικά του Νιοστού ή Nth Metal. Στο τέλος αυτών των τευχών οι Dark Knights με τον Barbatos προαναγγέλουν την έλευση τους. 3. Dark Nights Metal #1 4. Dark Nights Metal #2 Τα πρώτα δύο τεύχη της κύριας σειράς του Metal. Στην αρχή του event εμφανίζεται για πρώτη φορά το Challengers Mountain στη Gotham. Ουσιαστικά εδώ έχουμε τον Batman και την Justice League να έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το ημερολόγιο του Carter Hall. Μαθαίνουν για την ύπαρξη του Σκοτεινού Πολυσύμπαντος και τις ιδιότητες των Μετάλλων, καθώς και το πως ο Batman θα αποτελέσει κλειδί ώστε μέσω των μετάλλων να γίνει η πύλη για τον ερχομό του Barbatos και των Dark Knights. 5. Teen Titans #12 (Gotham Resistance Μέρος Πρώτο) 6. Nightwing #29 (Gotham Resistance Μέρος Δεύτερο) 7. Suicide Squad #26 (Gotham Resistance Μέρος Τρίτο) 8. Green Arrow #32 (Gotham Resistance Μέρος Τέταρτο) Ακριβώς μετά το δεύτερο τεύχος της κύριας σειράς, ξεκινάει μια σειρά από tie-ins που αποτελούν την ιστορία Gotham Resistance. Στο πρώτο τεύχος, το Challengers Mountain έχει εμφανιστεί στην Gotham εδώ και δύο μέρες. Την Gotham προσπαθούν να προστατέψουν ο Damian Wayne, o Nightwing, o Green Arrow, o Killer Croc και η Harley Quinn, αλλά ο αρχηγός των Dark Knights, ο Batman Who Laughs δελεάζει διάφορους κακούς του Batman για να προκαλέσουν εμπόδια. 9. Batman The Red Death (διαβάζεται και πριν το Gotham Resistance) 10. Batman The Murder Machine (διαβάζεται και πριν το Gotham Resistance) 11. Batman The Dawnbreaker 12. Batman The Drowned 13. Batman The Merciless Εδώ ξεκινάμε σιγά σιγά και γνωρίζουμε τους Dark Knights του Barbatos που εμφανίστηκαν σαν σκιές στο τέλους του Metal #2. Τα πρώτα δύο τεύχη μπορούν να διαβαστούν και πριν το Gotham Resistance, γιατί οι ιστορίες τους διαδραματίζονται την ίδια μέρα. Στο τελευταίο τεύχος βρισκόμαστε πέντε ημέρες μετά την εμφάνιση του Challengers Mountain στο Gotham. Επίσης κάθε Dark Knight μοιάζει και με ένα μέρος της Justice League και στο τέλος κάποιων τευχών θα δούμε σύντομες μάχες μεταξύ μελών της Λεγεώνας και των κακών τους εκδοχών π.χ. Red Death-Flash, Drowned-Aquaman. 14. Dark Nights Metal #3 Επιστρέφουμε στην κύρια σειρά, όπου έχουμε την ανασύνταξη των ηρώων μας μετά τα όσα συνέβησαν στο Gotham Resistance που βλέπουν ταυτόχρονα τις συνέπειες των συντονισμένων επιθέσεων των Dark Knights στις πόλεις τους, κάτι που βλέπαμε στο τέλος κάθε τεύχους στα 9-13. 15. Batman: The Devastator Γυρίζουμε ξανά στα μικρά tie-ins που έχουν να κάνουν με τους Dark Knights. Εδώ έχουμε τον Devastator με την ιστορία που διαδραματίζεται στο παρόν να ξεκινάει ακριβώς μετά το τρίτο τεύχος του Metal με επίθεση στη Metropolis. 16. The Flash #33 (Bats Out of Hell Μέρος Πρώτο) 17. Justice League #32 (Bats Out of Hell Μέρος Δεύτερο) 18. Hal Jordan and the Green Lantern Corps #32 (Bats Out of Hell Μέρος Τρίτο) 19. Justice League #33 IBats Out of Hell Μέρος Τέταρτο) Πλέον βρισκόμαστε εφτά μέρες μετά την εμφάνιση του Challengers Mountain. Με τους Superman και Batman εξαφανισμένους και εξουδετερωμένους έχουμε την υπόλοιπη Justice League να αντιμετωπίζει τους Dark Knights. Και πάλι το κάθε μέλος αντιμετωπίζει αυτόν που διαθέτει παρόμοιες ιδιότητες, ενώ ο Batman Who Laughs προσπαθεί να εξάγει το Element X από τον Cyborg, από τον οποίο θα ξεκινήσει η αντεπίθεση. Είναι ουσιαστικά η δεύτερη υποιστορία του Metal που λαμβάνει χώρα από tie-ins ανάμεσα στην κύρια σειρά. 20. Batman Lost Ένα απίστευτα ψυχεδελικό τεύχος, στο οποίο βλέπουμε τον παγιδευμένο Bruce να ζει διάφορες σκηνές της ζωής του και να μιλάει με τον Barbatos, ο οποίος του προσφέρει σοκαριστικές αποκαλύψεις από το παρελθόν του. Χρονικά όλα συμβαίνουν την ίδια ώρα με το Bats Out of Hell, αλλά επειδή υπάρχουν καρέ του τελευταίου, διαβάζεται στο καπάκι από τα τέσσερα προηγούμενα tie-ins. 21. The Batman Who Laughs Τελευταίο tie-in για τους Dark Knights και αφορά τον αρχηγό τους. Σε αυτό αρχίζει η μαζική εισβολή του Dark Multiverse. 22. Dark Nights Metal #4 Εδώ δε μπαίνουμε στο δεύτερο μισό της ιστορίας. Εδώ είναι η αρχή του τέλους. Μετά από μεγάλο διάστημα παγιδευμένοι, οι Superman και Batman ξαναπαίρνουν μπρος, μαθαίνουν για το Dark Multiverse και προσπαθούν να βρουν τον Carter Hall ή Hawkman και αποθέματα του Nth Metal. 23. Hawkman Found Ένα μικρό tie-in που ουσιαστικά εξιστορείται την ιστορία του Hawkman μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του Metal #4. Μας βοηθάει πολύ στην κατανόηση της ιστορίας γιατί ο Hawkman είναι χαρακτήρας που παίζει μεγάλο ρόλο στο όλο concept. Bonus πόντοι για την τρομερή ομάδα των Jeff Lemire στο σενάριο και Bryan Hitch στο σχέδιο. 24. Dark Nights Metal #5 Πλέον βρισκόμαστε στη χορταστική τελική μάχη μεταξύ της Justice League και των Dark Knights καθώς και όσων κακών πρόδωσαν τη Γη. 25. Dark Knights Rising: The Wild Hunt Αυτό το tie-in θα μπορούσε εύκολα να είναι μέρος της κύριας σειράς, σε αυτό συμβαίνουν διάφορα γεγονότα που θα βοηθήσουν στην έκβαση του τεύχους #6, επίσης έχει αρκετά σημεία από σενάριο του Grant Morrison κι αυτό τα λέει όλα. 26. Dark Nights Metal #6 Φτάσαμε στο τέλος. Μια επική τελική μάχη μας περιμένει σε αυτό το τεύχος με πολλούς ήρωες, αλλά και με πολλές συνέπειες, οι οποίες θα επηρεάσουν τα επόμενα events και κόμικ της DC. ΙΙΙ. Τα trade paperbacks Άλλη πονεμένη ιστορία. Ο average reader βλέπει πόσα διαφορετικά trades και δεν ξέρει τι είναι ποιο. Πάμε λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε τι παίζει και με αυτά. Τα παραπάνω τεύχη λοιπόν χωρίζονται σε τέσσερα trades: 1. Dark Nights: Metal Προφανώς αυτό το trade έχει την κύρια σειρά με τα Dark Nights Metal #1-6. Στην άνω αρίθμηση τα τεύχη 3, 4, 14, 22, 24, 26. 2. Dark Nights: Metal: Dark Knights Rising Σε αυτό έχουμε τα tie-ins των Dark Knights και το Wild Hunt, άρα τα τεύχη 9, 10, 11, 12, 13, 15, 21, 25. 3. Dark Days: The Road to Metal Ένα ξεκάθαρα προπαρασκευαστικό trade για όσους θέλουν να μπουν στο Metal. Περιέχει τα τεύχη 1,2 και μετά έχει αρκετά τεύχη από το background reading που χρειάζεται το event όπως από Batman New 52, Hawkman, Nightwing και Final Crisis. 4. Dark Nights: Metal: The Resistance Μία τίμια προσπάθεια συγκέντρωσης αρκετών tie-ins. Έχει όλο το Gotham Resistance, όλο το Bats Out of Hell, καθώς και τα Batman Lost, Hawkman Found κοινώς τα τεύχη 5, 6, 7, 8, 16, 17, 18, 19, 20, 23. IV. Και τώρα Death Metal To Death Metal είναι το sequel του Metal που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες. Προσωπικά θα προσπαθήσω να κάνω το ίδιο με το Metal και γι’ αυτό, δηλαδή οδηγό διαβάσματος κτλ, αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί υπάρχει πολύ background reading. Θα προσπαθήσω όποια trades διαβάσω να τα παρουσιάσω κιόλας για να είναι πιο πλήρης ο οδηγός. Μέχρι τότε καλό σας διάβασμα!

Σοκ! Άλλαξε μέχρι και το ιστορικό νούμερο 1 της Καθημερινής (προφανώς δεν έχω ιδέα από photoshop και το έκανα σε 20 δεύτερα με meme generator )