Deadman Brand

Η ιστορία αποτελεί ουσιαστικά εισαγωγή της Supergirl στην Post-Crisis εποχή της DC.Σε μια τέτοια κατάσταση είναι δύσκολο να δημιουργήσεις μυστήριο και όμως ο Jeph Loeb τα καταφέρνει.Σε αυτό βοηθάει κυρίως ο χαρακτήρας του Batman ο οποίος έχει διαρκώς αμφιβολίες.Ο συγγραφέας κάνει πολύ καλή δουλειά όσον αφορά τους ήρωες.Να προσθέσω πως ο Batman του Loeb δεν έχει κανένα φόβο αφού αντιμετωπίζει έναν Θεό αλλά και είναι έτοιμος να φτάσει στα άκρα πράγμα που μου αρέσει.Σχετικά με τον Superman τώρα όλα τα γνώριμα στοιχεία είναι εκεί όμως είναι ευχάριστο να τον βλέπουμε αρκετά θυμωμένο έτσι για αλλαγή.Εξαιρετική είναι και η αλληλεπίδραση που έχουν μεταξύ τους οι δυο βασικοί ήρωες.Πολύ έξυπνα μας δείχνουν σε πολλά σημεία τον διαφορετικό τρόπο σκέψης και την διαφορετική οπτική που έχουν για τα πράγματα.Η πρωταγωνίστρια Supergirl είναι πολύ συμπαθητική, ίσως παίζει ρόλο και η αφέλεια της σε αυτό βέβαια.Η παρουσία της Wonder Woman είναι καθαρά υποστηρικτική εδώ αλλά δουλεύει πλήρως.Οι μάχες είναι πολλές και χορταστικές.Μας έδωσαν και ένα θάνατο όχι φυσικά τόσο μεγάλης σημασίας αλλά παρόλα αυτά έδειξαν πως οι συγκρούσεις έχουν συνέπειες.Ο κακός που είναι ο Darkseid μπορεί να μην έχει κανένα φοβερό σχέδιο (βασικά χρειάζεται μια πολεμίστρια) όμως βοηθάει στο να εξελιχθεί η πλοκή.Τα plot twist μου άρεσαν καθώς σε κρατούσαν σε αγωνία στο τέλος των τευχών.Για το κλείσιμο αφήνω τον Michael Turner με το πραγματικά πανέμορφο σκίτσο του, είτε έβλεπες τον Batman είτε τους θηλυκούς χαρακτήρες είτε τον Apokolips έμενες άφωνος.Είναι τόσο κρίμα που έφυγε νωρίς.Δεν έχω κανένα παράπονο πέρα από το λίγο αδύναμο σχέδιο του κακού, για αυτό και το 8,5.Για μένα το Supergirl του Loeb είναι all time classic story.

Το Last Son το αγόρασα για ένα μόνο λόγο, την παρουσία του Richard Donner στο σενάριο.Ο Donner γνωρίζει πολύ καλά τους χαρακτήρες και η συμμετοχή του γίνεται φανερή μέσω των διαλόγων.Η κεντρική ιδέα που παρουσίασαν ήταν ενδιαφέρουσα όπως ενδιαφέροντες ήταν και οι νέοι ρόλοι που δόθηκαν στους ήρωες.Στα σημαντικά, ο Superman μπήκε ουσιαστικά στη θέση των γονιών του και κατάλαβε τις ευθύνες που έπρεπε να αναλάβει.Φυσικά ο ρόλος του πατέρα του ταίριαζε γάντι, άλλωστε τον δέχθηκε αμέσως παρά τις δυσκολίες.Η Lois, ο Luthor, ο Zod μέχρι και ο White που εμφανίστηκε για λίγο ήταν όλοι καλογραμμένοι.Το μόνο αρνητικό που υπήρξε εδώ ήταν το σχέδιο το οποίο έμοιαζε κάπως πρόχειρο.Ο Adam Kubert έδινε την αίσθηση πως βιαζότανε και δεν ανταποκρίθηκε στο υψηλό επίπεδο των συγγραφέων.Τίμια ιστορία λοιπόν με τη δράση της που παίρνει 8, αν και το κομμάτι του σχεδίου ήταν καλύτερο άνετα θα έπαιρνε παραπάνω.

Για το Superman: Brainiac (Action Comics 866-870). Ήταν μια πολύ δυνατή ιστορία που είχε πολλά θετικά.Όλοι οι χαρακτήρες ήταν άψογα δοσμένοι από τον Johns και όμορφα σχεδιασμένοι από τον Frank.Η σχέση του Superman με την ξαδέλφη του και τον πατέρα του ήταν από τα καλύτερα κομμάτια του arc.Ο νέος και αναβαθμισμένος Brainiac ήταν ιδανικός αντίπαλος, απειλητικός και εκφοβιστικός.Υπήρξαν και ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις για τον παρελθόν των ηρώων όπως αυτές για το Kandor πχ.Σε καμία στιγμή δεν έγινε βαρετό, αντίθετα πάντα υπήρχε αγωνία.Βασικά η ιστορία είχε συναίσθημα και ήταν προσωπική για αυτό νομίζω πως ξεχωρίζει.Φυσικά συμβαίνει και ένα πολύ σημαντικό γεγονός που αλλάζει τα πάντα για τον Superman.Σίγουρα από τις σημαντικότερες στιγμές του ήρωα που αξίζει 9αρι.

Από τις καλύτερες ιστορίες με τον Joker, αν όχι η καλύτερη.Η κεντρική ιδέα που αναλύεται εδώ, δηλαδή ότι κάποια άσχημα γεγονότα και λίγο η ατυχία μπορούν να σε οδηγήσουν σε άσχημη κατάληξη, είναι πολύ ενδιαφέρουσα.Περιέχει μια από τις κλασικότερες σκηνές στα comics, τον πυροβολισμό της Βarbara από τον Joker.Τα flashbacks καταφέρνουν να σε κάνουν να δεθείς με τον "κακό" ακόμα και να τον λυπηθείς και φυσικά το origin είναι μοναδικό λόγω της σύνδεσης με τον Red Hood και της περιβόητης πτώσης.Το έργο του Alan Moore είναι άψογο.Μας έδειξε ξεκάθαρα την ιδεολογία του Gordon που παρόλα όσα πέρασε πιστεύει ακόμα στο σύστημα.Αποκάλυψε πως το "τέρας" είχε κάποτε ανθρωπιά και ήταν ένας από εμάς.Προσέγγισε έξυπνα την ομοιότητα του Batman με τον Joker αλλά και την βασική τους διαφορά.Επίσης, παρουσίασε λίγο διαφορετικά και τη σχέση μεταξύ τους πχ τον Batman να προσπαθεί να μεταπείσει τον εχθρό του, να γελάει με το αστείο του κλπ.Ακόμα, έθιξε με ιδιαίτερο τρόπο κάποια ζητήματα όπως αυτά των επιλογών και πως δεν είναι όλα άσπρο μαύρο.Για το τέλος τώρα και οι 2 εκδοχές είναι πιθανές όμως θεωρώ πως δεν τον σκότωσε και τον έκλεισε πάλι στο άσυλο.Τα σκίτσα του Βrian Βolland δεν τα χόρταινα, είναι από τα καλύτερα που έχω δει.Το μόνο αρνητικό που έχει η ιστορία είναι ότι είναι μικρούλα κατά τα άλλα για μένα είναι 10/10!

Γενικά νομίζω πως ήταν μια μέτρια σειρά, μπορώ να πω μάλιστα ότι ξεκίνησε πολύ αδύναμα αλλά όσο περνούσε ο καιρός βελτιωνόταν. Η καλύτερη ιστορία ήταν σίγουρα η τελευταία, δηλαδή το Darkseid War. Στο Darkseid War γίνεται η σύγκρουση μεταξύ του Darkseid και του Anti Monitor.Σαν ιδέα μπορεί να φαίνεται απλή όμως τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα στη συνέχεια.Υπεύθυνη για αυτήν τη σύγκρουση είναι η Grail, η κόρη του Darkseid και μιας αμαζόνας.Ο λόγος που ξεκινάει αυτόν τον πόλεμο είναι για να εκδικηθεί τον πατέρα της, αρχικά τουλάχιστον.Μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο event διάρκειας 12 τευχών από το οποίο περνάν αμέτρητοι χαρακτήρες.Το εντυπωσιακό είναι πως ο Johns κατάφερε να χειριστεί επιτυχημένα ένα τόσο μεγάλο πλήθος χαρακτήρων δίνοντας μάλιστα στον καθένα σημαντικό ρόλο.Οι εκπλήξεις δεν λείπουν φυσικά και συμβαίνουν αρκετά τρελά πράγματα.Καθώς το διαβάζει κάποιος σίγουρα θα του δημιουργηθούν απορίες, οι οποίες όμως θα απαντηθούν προς το τέλος.Επίσης ήταν έξυπνη η κίνηση του Johns να προετοιμάσει παράλληλα και το έδαφος για μελλοντικές ιστορίες.Στο καλλιτεχνικό κομμάτι υπάρχει ο Fabok που απλά είναι ότι καλύτερο.Σε 2 τεύχη συμμετείχε και ο Manapul που έχει εντελώς διαφορετικό στυλ. Αξίζει να αγοράσει κάποιος το Darkseid War που για μένα παίρνει άνετα ένα 8,5.Μπορεί να διαρκεί πολύ, να γίνεται χαμός με τους χαρακτήρες και να είναι λίγο περίεργο όμως είναι στα σίγουρα μοναδικό και αποτελεί την κορυφαία στιγμή του τίτλου.

Είναι γνωστό πάντως ότι πάρα πολλοί παγκοσμίως έγιναν συνδρομητές στο Netflix μόνο και μόνο για το Daredevil και έπειτα και για τις υπόλοιπες σειρές της Marvel.Το οικονομικό όφελος λοιπόν που είχε το Netflix από αυτές τις σειρές ήταν τεράστιο και επειδή το μόνο που σκέφτονται σε αυτή τη βιομηχανία είναι το χρήμα μου φαίνεται αδιανόητο να πήραν μόνοι τους αυτή την απόφαση.Επίσης αυτή τους η επιλογή μπορεί να τους κοστίσει ακριβά γιατί ακούγεται πως πολύς κόσμος θα διακόψει τη συνδρομή του. Μακάρι να δούμε και στο μέλλον μια ώριμη και ποιοτική μεταφορά του Daredevil όπως ήταν αυτή εδώ αλλά δεν το πολυπιστεύω.

Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι το Netflix αποφάσισε έτσι στα ξαφνικά και χωρίς λόγο να διακόψει την δημοφιλέστερη σειρά του.Δεν έχει καμία λογική αυτό και σίγουρα οι άνθρωποι του Netflix δεν είναι τόσο ηλίθιοι για να έκαναν μια τέτοια κίνηση.Είμαι 100% σίγουρος πως η Disney άσκησε πιέσεις και αυτή είναι υπεύθυνη για αυτή την κατάληξη.

Δυστυχώς άδικα παιδεύονται όλοι, ότι και να κάνουν το θέμα έχει λήξει.Αυτά συμβαίνουν όταν μια εταιρεία αποκτά τέτοια δύναμη.Η Disney γνωρίζει πολύ καλά την οικονομική αξία των χαρακτήρων της Marvel και δεν πρόκειται να μοιραστεί τα κέρδη με κανένα.Ετοιμαστείτε για την pg-13 εκδοχή του Daredevil με το γνωστό άθλιο χιούμορ.Η μόνη ερώτηση είναι τι μορφή θα έχει, ταινίες πλέον ή σειρά πάλι στην νέα υπηρεσία που ετοιμάζει η Disney.

Ο Jon Bernthal ήταν εξαιρετικός στο ρόλο του Punisher.Πιστεύω πως δεν μπορούσαν να κάνουν καλύτερο casting. "I'm not the one who dies, I'm the one who does the killing"

Μεγάλη απάτη αυτή η προσφορά.Το 30% βρίσκεται μόνο σε ορισμένα κόμιξ που από ότι βλέπω κιόλας είναι και μούφα.Παρακαλώ αν κάποιος βρήκε κάτι ποιοτικό με 30% ας μας το πεί.

Η απογοήτευση μου είναι μεγάλη.Περίμενα πως και πως να έρθει ο καιρός μήπως δούμε καμιά γενναιόδωρη έκπτωση αλλά τίποτα (ως τώρα τουλάχιστον).Φυσικά θα συνεχίσω να μπαίνω στην ιστοσελίδα του public μέχρι τις 23 αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένω και πολλά.

Πολύ κρίμα, ήταν ένας από τους τελευταίους ζωντανούς θρύλους των κόμιξ.Ειλικρινά στεναχωρήθηκα όταν το έμαθα, τουλάχιστον θα ζει για πάντα μέσα από τις δημιουργίες του. R.I.P.

Θα σου πρότεινα και γω να μην ασχοληθείς με τα tie-ins, όχι μόνο του Blackest Night αλλά γενικότερα οποιουδήποτε event.Χίλιες φορές να δώσεις τα χρήματα σου σε άλλα comics.Το Corps εδώ αποτελεί εξαίρεση γιατί από το ξεκίνημα τους αυτές οι δυο σειρές σχετίζονταν.Πχ το Sinestro Corps War λαμβάνει μέρος και στους δυο τίτλους.Πράγματι ότι έγραψε ο Johns στο Green Lantern ήταν εξαιρετικό τουλάχιστον στην pre-New 52 εποχή.Δυστυχώς και μένα μου λείπουν κάποια volumes, στο public όντως δεν υπάρχει τίποτα.Έχετε καμιά ιδέα από που θα μπορούσα να τα βρω?Επίσης τι γνώμη έχετε για τα 3 story arcs του κατά το New 52, αξίζουν?

Για το Face the Face (Batman 651-654, Detective Comics 817-820) θα μιλήσω και εγώ. Ο James Robinson έκανε πολύ καλή δουλειά γιατί πιστεύω πως έπιασε το νόημα του Batman.Μπορεί να μην παρουσίασε καμιά συνταρακτική ιστορία αλλά σίγουρα ήταν χορταστική.Κατάφερε να δημιουργήσει ένα ατμοσφαιρικό κόμικ με έντονα τα στοιχεία του μυστηρίου.Οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων ήταν εξαιρετικοί και φυσικοί και μου άρεσε που έδειξε τον Batman να κάνει detective work.Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε ο χαρακτήρας του Jason Bard, πραγματικά θα ήθελα οι συγγραφείς να τον χρησιμοποιούσαν περισσότερο.Ακόμα σου ήταν εύκολο να δεθείς με τους χαρακτήρες και να τους κατανοήσεις καθώς είχαν ξεκάθαρα κίνητρα.Να πω επίσης πως η συγκεκριμένη ιστορία είναι εξαιρετικό σημείο για να ξεκινήσει κάποιος να ασχολείται με τον ήρωα.Στα αρνητικά, το τέλος μοιάζει λίγο βιαστικό και η τελική αποκάλυψη ίσως φανεί περίεργη σε μερικούς.Ειλικρινά δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον από τους Leonard Kirk και Don Kramer, μου φάνηκαν και οι δυο εξίσου καλοί.Νομίζω ότι ένα 8/10 είναι μια χαρά.

Αν και διάβασα την αμερικανική έκδοση ας πω τη γνώμη μου εδώ. Από το 1ο κιόλας τεύχος ο Scott Snyder αποδίδει άψογα τον χαρακτήρα του Superman.Βλέπουμε πως ο ήρωας δίνει το 100% προκειμένου να σώσει τον πλανήτη,όμως δεν διαθέτει μόνο δύναμη αλλά και ευφυία.Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό του είναι η ελεύθερη βούληση η οποία είναι και η αιτία που θα τον φέρει σε σύγκρουση με τον Wraith. Ο ανταγωνιστής στην πραγματικότητα είναι ένας στρατιώτης που εκτελεί τυφλά εντολές χωρίς να αμφισβητεί τον ανώτερο του. Η Lois έχει αναβαθμισμένο ρόλο αφού δεν είναι απλά μια δημοσιογράφος αλλά παίρνει μέρος στη δράση (μέχρι και ξύλο ρίχνει)! Ο στρατηγός Lane είναι ένας υπερόπτης τύπος με επιθυμία για έλεγχο.Η αλλαζονία του άλλωστε οδήγησε κατά κάποιο τρόπο στη δημιουργία της Ascension. Ο Luthor παρουσιάζεται μεθοδικός και με οργάνωση βοηθώντας ακόμα και στην προστασία της γης. Ουσιαστικά κακός δεν υπάρχει παρά μόνο η απειλή που εμφανίζεται ελάχιστα στο τέλος με σκοπό να εξυπηρετήσει το κεντρικό θέμα της ιστορίας,δηλαδή την ελευθερία των επιλογών. Ο Jim Lee απλά χορταστικός με τα μεγάλα του πάνελ. Γενικά δεν έχω συγκεκριμένο παράπονο πέρα από το οτι ίσως υπήρχαν κάποια περιττά πράγματα,για αυτό λοιπόν θα βάλω 8.