Laz33

Πάντως πολύ γραμμή και κακό στο σχέδιό του αυτός ο Schuiten. Μάλλον και στον ίδιο φάνηκαν πολλές, κι άρχισε να τις σβήνει

Όχι ότι και τα 15€ για το #70 είναι λίγα, αλλά στον Μπόμπιρα ξεφτιλίστηκε το θέμα. Ούτε ο "δάσκαλος" τέτοιες τιμές on hold πάντως, βρέθηκε το υποψήφιο θύμα

Aμερικάνικα, Ντίσνευ, ελληνικά... ok, καλά είναι κι αυτά αλλά σου λείπουν τα καλύτερα(a.k.a γαλλοβελγικά). Πάρε για αρχή κάποια του master Γκοσινύ και μετά βλέπουμε. Θα σου πω μόνο ότι σήμερα διάβασα για 256η φορά το "Μαύροι Λόφοι" κι ακόμα δεν σταμάτησα να γελάω με τις επικές ατάκες των προφεσόρων. Διαχρονική αξία τα ΛΛ

Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά στην προηγούμενη έκδοση του Ζαγκόρ είχαμε καλύτερες ιστορίες("Η Αρχαία Κατάρα", "Φαντάσματα για τον Ντίγκινγκ Μπιλ", "Ο Καταραμένος Θησαυρός" κτλ). Αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν άλλες τέτοιου ή ανώτερου επιπέδου. Μέχρι στιγμής μόνο το 1ο τεύχος μ΄άρεσε. Το 2ο πολύ μέτριο και το 3ο δεν το πήρα καν γιατί έχουμε πήξει σε ιστορίες με το origin του ήρωα. Αν συνεχίσει έτσι η σειρά δεν θα την ακολουθήσω

Γράφει και το νούμερο στο εξώφυλλο δηλαδή; Μέσα οι σελίδες είναι ιλουστρασιόν ή ματ; Αν είναι ματ απλά πήραν τα παλιά Λούκυ Κιντ και τους άλλαξαν εξώφυλλο. Όπως και να ΄χει περίεργη κίνηση. Όσα Λούκυ Λουκ βγαίνουν ή επανεκδίδονται έχουν κίτρινο πλαίσιο. Αυτό πως κι έτσι; Παίζει να ισχύει αυτό που είπε ο GreekComicFan. Mε κίτρινο πλαίσιο να βγαίνουν μόνο τα 44 τεύχη που βγήκαν με το Έθνος + όλα απ΄το Ντάλτον Θείοι και μετά.

Γιατί "την"; Απ΄ό,τι βλέπω εδώ άνδρας είναι Πάντως με το συνδυασμό Λούκυ Λουκ - Γερμανία έχω μεγάλες επιφυλάξεις(βλ. "Ένας Σεϊχης στο Φαρ Ουέστ", "Ο Μακ στους Ινδιάνους", "Παντρεύεται ο Λούκυ;"). Για χαζομαρίτσα φαίνεται αλλά δεν χάνω κάτι να το διαβάσω

Xαρά στο κουράγιο σου Πάντως έχει πράγματι λίγα μπαλονάκια και καρέ ανά σελίδα για Μπλέικ και Μόρτιμερ. Θα διαβαστεί πιο γρήγορα απ΄ότι ένα cannon άλμπουμ

Και κάποιες σελίδες απ΄το νέο άλμπουμ εκτός σειράς Le Dernier Pharaon. Αν κι έχει πολύ ιδιαίτερο σχέδιο και γενικά φαίνεται περίεργο, δεν κρύβω ότι θα΄θελα πολύ να το διαβάσω. Κυκλοφορεί αύριο στη Γαλλία κι ευελπιστώ να βγει σύντομα και στ΄αγγλικά

Mπας και να συνεχίζαμε την ψηφοφορία παίρνοντας τα επικρατέστερα άλμπουμ της δημοσκόπησης; Όπως έγινε στα Αστερίξ, μέχρι να βγάλουμε νικητή. Να περάσουμε σε 2ο γύρο μ΄ένα top20. Πέραν του ότι είναι παμπάλαιο το θέμα, κάποια τεύχη αδικούνται απ΄το φορμάτ της δημοσκόπησης. Σε κάθε λίστα έπρεπε να υπάρχει και η επιλογή "κανένα από αυτά". Τώρα αναγκαστικά κάτι πρέπει να ψηφιστεί κι έτσι στην 3η λίστα, που αντικειμενικά είναι η πιο αδύναμη, βλέπουμε το "Τσίρκο" με 13 ψήφους και το "Πόνυ Εξπρές" με 16. Περισσότερες δηλαδή κι από άλμπουμς όπως "Η Άμαξα" ή "Οι Αντίπαλοι" και άλλα που είναι top. Εκτός αυτού δεν έχουμε νικητή μιας και στην 1η θέση υπάρχει 4πλη ισοψηφία. Τα άλμπουμς "Καλάμιτυ Τζέην", "Ο Δικαστής", "Το Τρυφερό Πόδι", "Μπίλυ ο Τρομερός" έχουν 22 ψήφους. Να κλειδώσουμε αυτό το θέμα και να περάσουμε σε 2ο γύρο;

Δηλαδή; Όταν είχε βγει σαν Λούκυ Κιντ εννοείς;

Για το Ζωγράφο σ΄αυτή την έκδοση νομίζω είναι λογική τιμή τα 5€. Θυμάμαι με είχε ζορίσει κάπως αυτό το τεύχος να το βρω. Επαναλαμβάνω σ΄αυτή την έκδοση. Στην καινούρια με το κίτρινο πλαίσιο τα βρίσκεις όλα άνετα. Αλλά και για τ΄άλλα 2 δεν είναι υπερβολική τιμή τα 5€. Ελαφρώς τσιμπημένη αλλά όχι υπερβολική

Δεν έχεις κι άδικο Αν και κάποιοι συλλέκτες, που θέλουν ομοιογένεια στη συλλογή τους, θα συνεχίσουν να ψάχνουν την παλιά έκδοση που είχε τον αριθμό στο εξώφυλλο και απουσίαζε το κίτρινο πλαίσιο. Εκτός κι αν η ΜΑΜΟΥΘ κάνει κίνηση-ματ και βγάλει το άλμπουμ με το παλιό εξώφυλλο, κάτι που φαντάζει δύσκολο

Προφανώς είναι λάθος. Έχουν το εξώφυλλο απ΄τον Μπόμπιρα Λούκυ. Λογικά το κανονικό εξώφυλλο θα είναι αυτό του Οκλαχόμα Τζιμ αλλά με το κίτρινο πλαίσιο γύρω για να συμβαδίζει με τα υπόλοιπα των νέων εκδόσεων

Επίσης στο site τους αναφέρει ότι επανακυκλοφόρησε και το Λούκυ Λουκ 72 - Οκλαχόμα Τζιμ

Θρηνωδέ μια απ΄τα ίδια. Μου άνοιξε την όρεξη ο Καουμπόυ στο Παρίσι κι έχω μια βδομάδα περίπου που ξεκίνησα επανάληψη με τυχαία σειρά. Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει 19 τεύχη, σήμερα μόνο διάβασα 3(Επικίνδυνη Αποστολή, Τζέσε Τζαίημς, Εναντίον Πίνκερτον) Λες δεν τα έχεις όλα αλλιώς θα σου πρότεινα να τα διαβάσεις με χρονολογική σειρά. Μοναδική εμπειρία να βλέπεις πως εξελίσσεται η σειρά. Πάντως απ΄τα 3 πρώτα της ΜΑΜΟΥΘ που διάβασες λογικό να μην τρελαθείς με κάποιο. Σαφώς το Ντάλτον Σίτυ είναι το καλύτερο απ΄αυτά, αλλά γενικά δεν είναι απ΄τα top. Η Άμαξα θα σ΄αρέσει, είναι δυνατό τεύχος. Εκεί όμως που σίγουρα θα γελάσεις με την καρδιά σου είναι στον Δικαστή(#12). Καλή συνέχεια

Συμφωνώ με Argailwall. Ατυχείς επιλογές ιστορίας μέχρι στιγμής. Το 2ο τεύχος κάτι έλεγε αλλά και πάλι, έχουν βγει πολύ καλύτερες ιστορίες που δεν είδαμε στα ελληνικά. Το ίδιο και στο Ζαγκόρ. Στα 3 τεύχη τα 2 έχουν origin και το άλλο crossover. Ακόμα κι εγώ που είμαι νέος αναγνώστης του ήρωα, μπούχτησα να διαβάζω για το παρελθόν του. Το 3ο τεύχος δεν το πήρα γι΄αυτό το λόγο. Στο Ντύλαν Ντογκ είμαι στο όριο. Αν και η επόμενη ιστορία δεν μ΄ενθουσιάσει, αμφιβάλω αν θα συνεχίσω να το αγοράζω

Δοκίμασε άλλη κάρτα. Πάντως το "κολλάει λόγω capital controls" που σου είπαν δεν μου φαίνεται σοβαρή δικαιολογία

Παρίσι 1843. Με την εμφάνιση ενός μυστήριου ξένου, γνωστού σαν κόμη Skarbek, ένα σκάνδαλο ξεσκεπάζεται στην ήρεμη κατά τ΄άλλα γαλλική πρωτεύουσα. Ένα σκάνδαλο που αφορά τον επιφανή έμπορο τέχνης Daniel Northbrook, που καυχιέται ότι έχει την αποκλειστικότητα των έργων του διάσημου ζωγράφου Louis Paulus που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς 10 χρόνια νωρίτερα. Ο κόμης πηγαίνει τον Northbrook στο δικαστήριο κι εκεί αποκαλύπτεται η αλήθεια για το τι συνέβη στον άτυχο ζωγράφο. Όχι όμως όλη η αλήθεια. Το "La Vengeance du Comte Skarbek" είναι μια περιπέτεια εκδίκησης γραμμένη απ΄τον Yves Sente και σχεδιασμένη απ΄τον Grzegorz Rosinski. Ο Sente μέσω των προσφιλών του flashbacks παρουσιάζει τη ζωή του πρωταγωνιστή, την καταγωγή του, τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τη στρατιωτική του εκπαίδευση, την αγάπη του για την τέχνη της ζωγραφικής, το πως γνωρίστηκε με τον Northbrook και την ερωμένη του Magdalena, τι έγινε τη μέρα της εξαφάνισής του και τι ακολούθησε μετά. Μια ιστορία που ξεκινάει απ΄την Πολωνία και φτάνει μέχρι τα νησιά της Καραϊβικής. Mια ιστορία με έρωτες, προδοσία, βία και πολλές ανατροπές(θυμίζει έργα του master στο είδος Van Hamme). Μια ιστορία με απροσδόκητο και δραματικό φινάλε Καλοδουλεμένο σενάριο απ΄τον Sente που με εκπλήσσει θετικά τώρα τελευταία. Αν εξαιρέσουμε κάποιες αχρείαστες κατά τη γνώμη μου ιστορικές πληροφορίες, που περισσότερο κούραζαν παρά πρόσφεραν κάτι στην υπόθεση, θα έλεγα ότι έμεινα πολύ ευχαριστημένος Το σχέδιο του Rosinski όμορφο αν και ιδιαίτερο. Χρησιμοποιεί την τεχνική χρωματισμού που βλέπουμε στα Thorgal απ΄το τεύχος 29 και μετά, ή στο Western όσοι το έχετε διαβάσει, αυτό που κάνει τις εικόνες να φαίνονται σαν ελαιογραφίες, σαν πίνακες ζωγραφικής. Έχει κυκλοφορήσει σε 2 τόμους των 54 σελίδων και το έβγαλε πρόσφατα η Europe Comics στ΄αγγλικά. Το συστήνω Βαθμολογία Laz: 8/10

Τσεκάρετε τα mail σας. Σας ήρθε λογικά κουπόνι έκπτωσης 10% Η προσφορά ισχύει για την Ελλάδα μέχρι 2 Ιουνίου. Και καλό θα ήταν να μην αργήσετε πολύ να κάνετε αγορές όσοι το σκέφτεστε. Θυμάμαι την προηγούμενη φορά που άφησα να τις κάνω τελευταία στιγμή, οι τιμές ανέβηκαν. Όχι ότι είναι κανόνας αλλά μπορεί να συμβεί και τώρα. Εγώ καλού κακού τσίμπησα αυτά που ήθελα

Τι εννοείς; Ο Λούκυ Λουκ έχει κόψει το τσιγάρο χρόνια τώρα. Δεν το είδαμε στο "Ποιος Σκότωσε τον Λούκυ Λουκ" για πρώτη φορά. Aντιγράφω από wikipedia: "Morris received an award from the World Health Organization in 1988 for replacing Luke's omnipresent cigarette with a wisp of straw in the story Fingers (1983). In the 2007 animated film Tous à l'Ouest: Une aventure de Lucky Luke, Lucky Luke is seen using what appears to be a nicotine patch and mentions that before that he had to "chew on a piece of straw for a while" right after he quit smoking. In the 1994 story Le Pont sur le Mississippi (The Bridge Over the Mississippi), he is seen rolling a cigarette again, although he claims it was just to hide his boredom. And in Sarah Bernhardt (1982), when Bernhardt's cook lights a fire to make a cake, despite Luke's strict orders not to, Luke is seen rolling a cigarette in an irate mood. He then strikes a match, only for it to be blown out by Jolly Jumper, who reminds him of his own "no fire" orders." Όσον αφορά την ερώτηση στην παρένθεση, ο Ασντέ στο Q&A στο comic con έδειξε για άλλη μια φορά τη δυσαρέσκειά του για το άλμπουμ του Bonhomme, θεωρώντας το εκτός κλίματος σειράς. Είπε μάλιστα αυτό που είχα γράψει παλιότερα, ότι το θεωρεί μια ιστορία western με πρωταγωνιστή τον ΛΛ και όχι ένα χιουμοριστικό κόμικ όπως θα ΄πρεπε να είναι ένα ΛΛ

"Ο Χρυσός των Πάονι" Δυο αποστάτες Πάονι κι ένας λιποτάκτης στρατιωτικός μαθαίνουν για την ύπαρξη ενός ιερού θησαυρού που μόνο ο Τεξ και η Τέσα(κόρη του αρχηγού των Πάονι) ξέρουν που βρίσκεται. Ο Τεξ καλείται να υπερασπιστεί το μυστικό. Αρκετά κοινότυπο σενάριο, με τις παραδοσιακές αναδρομές στο παρελθόν για να μαθαίνουμε πως ο ρέιντζερ γνώρισε χαρακτήρες που συναντάμε στη σειρά. Είχε τη δράση του, είχε το κυνηγητό του, είχε τα πιστολίδια του και λίγο πολύ όσα βλέπουμε σ΄ένα παραδοσιακό western Δεν με χάλασε αλλά ούτε πιστεύω μου πρόσφερε κάτι παραπάνω σε ό,τι έχω ήδη διαβάσει. Προσωπικά το θεωρώ το πιο αδύναμο απ΄τα τρία τεύχη. 6.5/10

Διαβάστηκε το νέο Ντύλαν Ντογκ που τσίμπησα το Σάββατο απ΄το comic con Ήταν περίπου όπως το περίμενα. Δηλαδή αρκετά σάικο για τα δικά μου δεδομένα Τα όνειρα και οι εφιάλτες μπλέκονταν με την πραγματικότητα. Δεν ήξερες αυτό που έβλεπες αν είναι αλήθεια ή ψέμα. Πολύ ψαγμένο. Είχε σίγουρα πολλά νοήματα, κάποια τα έπιασα άλλα όχι. Και γενικά δίνει πολύ τροφή για σκέψη. Όπως αναφέρεται υπάρχει σύνδεση με παλιότερα ιστορία("Γκολγκόντα" τεύχος #41) που δεν έχει βγει στα ελληνικά. Αν κάποιος τη διάβαζε πιθανό να καταλάβαινε περισσότερα. Συνολικά είχε τη φάση του αλλά προσωπικά προτιμώ πιο ρεαλιστικά σενάρια

Να πω κι εγώ τη σύντομη εμπειρία μου απ΄το Comic Con. Πήγα Σάββατο απόγευμα κατά τις 18:30. Μετά από 20-25 λεπτά στην ουρά κατάφερα να πάρω εισιτήριο, παρακολούθησα τη συνέντευξη του Ασντέ παρέα με Kurdy και tik, γνώρισα GeoTrou και Θρηνωδό και αγόρασα, πέρα από κάτι Θόργκαλ, τα 2 απ΄τα 4 νέα μπονελικά graphic novels του Ανεμοδουρά(Ντύλαν Ντογκ και Τεξ). Πολύς κόσμος, ωραία ατμόσφαιρα, μια χαρά όλα

Tη στροφή του "Λέοντα" στο Μονακό εννοείς; Διασημότερη στροφή της πίστας πολύ πιθανό, της F1 γενικότερα δεν νομίζω. Και γενικά είναι πολύ συζητήσιμο το θέμα. Parabolica, 130R, Eau Rouge, Mirabeau... είναι πολλές οι θρυλικές στροφές Θα ΄θελα πάντως να διαβάσω Vaillant. Αν βγει σε αυτόνομα άλμπουμ τύπου Ερίκ Καστέλ είναι σίγουρη αγορά. Αλλά ν΄αγοράσω Μπλεκ μόνο γι΄αυτή τη σειρά λίγο δύσκολο

Ντόβερ 1944, λίγο πριν την D-Day. Ο αφρο-αμερικανός στατιώτης Lincoln Bolton λαμβάνει ένα γράμμα απ΄την αδερφή του στην Αμερική, που αναφέρει μια συγκλονιστική πληροφορία την οποία ανακάλυψε σ΄ένα παλιό ημερολόγιο. Στην πρώτη αμερικάνικη σημαία που ράφτηκε ποτέ απ΄τη Betsy Ross το 1776, μπήκε κρυφά ένα μαύρο αστέρι κάτω από ένα απ΄τα 13 λευκά. Τη συμβολική αυτή πράξη φέρεται να έκανε η νέγρα Angela Brown, υπηρέτρια της Ross. Μέσα σ΄ένα κλίμα έντονου ρατσισμού προς τους μαύρους, ο Lincoln είναι αποφασισμένος να βρει τη σημαία. Και αν η φήμη περί ύπαρξης μαύρου αστεριού επιβεβαιωθεί, αυτό θα γράψει την ιστορία της Αμερικής απ΄την αρχή. Μαζί με άλλους δύο της φυλής του, ο Bolton θα πάει απ΄το Παρίσι μέχρι τις Αρδέννες και θα βρεθεί εν μέσω μαχών μέχρι να πετύχει το στόχο του. To Cinq Branches de Coton Noir("Πέντε Κλάδοι από Μαύρο Βαμβάκι") είναι ένα πολεμικό γαλλοβελγικό κόμικ 150 σελίδων, σε σενάριο Yves Sente και σχέδιο Steve Cuzor. Διαδραματίζεται στην περίοδο του Β'Π.Π. και χρησιμοποιεί μια μείξη πραγματικών και φανταστικών γεγονότων. Όπως φανερώνει η υπόθεση, το κύριο θέμα που διαπραγματεύεται το κόμικ είναι οι φυλετικές διακρίσεις και ο ατέρμονος αγώνας που δίνεται να ξεπεραστούν. Βγάζει πολύ συναίσθημα, έχει πολλά νοήματα, ενώ δε λείπει και η δράση Να πω την αλήθεια έχοντας διαβάσει άλλα έργα του Sente(XIII, Thorgal, Blake et Mortimer) τον θεωρούσα μέχρι πρότινος ένα διεκπεραιωτικό συγγραφέα. Δώστου να κάνει μια δουλειά και απλά θα τη βγάλει εις πέρας, χωρίς ν΄απογοητεύσει αλλά ούτε να ενθουσιάσει. Με αυτό το κόμικ μπορώ να πω ότι άλλαξα άποψη και βλέπω ότι έχει μεγαλύτερες δυνατότητες απ΄όσο νόμιζα Συνολικά πρόκειται για μια πολύ καλή και χορταστική δουλειά 150 σελίδων που κάλλιστα μπορούσε να γίνει ταινία. Αν μπορούσα να πω δυο αρνητικά αυτά είναι: 1ον) κάποιες σεναριακές ευκολίες και υπερβολές σ΄ένα σημείο λίγο πριν το τέλος, που δε συνάδουν με το υπόλοιπο κόμικ που είναι άκρως ρεαλιστικό. 2ον) ο χρωματισμός. Aν και το σχέδιο του Cuzor είναι υπέροχο, η τριχρωμία που χρησιμοποιεί υποβαθμίζει το οπτικό αποτέλεσμα. Έχει κυκλοφορήσει και στ΄αγγλικά απ΄την Europe Comics με τίτλο Black Cotton Star, χωρισμένο σε 2 τόμους. H παρουσίαση βασίζεται σ΄αυτή την έκδοση. Σύνολο: 8/10