GeoTrou

Το Λεξικοπωλείο και οι Εκδόσεις Πατάκη σας προσκαλούν την Τετάρτη 29 Μαΐου 2019 στις 19:30 στην παρουσίαση του graphic novel των Θανάση Πέτρου και Δημήτρη Βανέλλη «Γιαννούλης Χαλεπάς. Ο μύθος της νεοελληνικής γλυπτικής». Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Λήδα Καζαντζάκη, ιστορικός τέχνης Γιώργος Μπότσος, δημιουργός κόμικς, εικαστικός και οι δημιουργοί του βιβλίου Θανάσης Πέτρου & Δημήτρης Βανέλλης «Λένε ότι η ιδιοφυΐα βρίσκεται πολύ κοντά στην παράνοια. Πράγματι, αρκετοί μεγάλοι καλλιτέχνες κατέληξαν σε ιδρύματα με αμφίβολη θεραπευτική αξία. Στη ζωή του Γιαννούλη Χαλεπά όμως, του σημαντικότερου ίσως Νεοέλληνα γλύπτη, δεν υπάρχουν μόνο μια ελπιδοφόρα άνοιξη και μια κατάβαση στην κόλαση. Υπάρχει και μια αναπάντεχη ανάσταση, μια απρόσμενη επανεμφάνιση της ιδιοφυΐας, η οποία μάλιστα μας έδωσε έργα πολύ πιο προσωπικά από τα παλιά. Η βασανισμένη του ζωή, ακόμα και μετά την αναζωπύρωση της δημιουργικότητας, είναι που μας συγκίνησε τόσο πολύ, γι’ αυτό και προσπαθήσαμε να τη μεταφέρουμε σε εικόνες. Μερικοί πιστεύουν ότι ο Χαλεπάς είναι κάτι σαν άγιος. Ποιος ξέρει; Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία του δεν μοιάζει με καμιά άλλη».

Πολύ ευχάριστο κόμικ. Γενικά, το επιμελώς ατημέλητο σχεδιαστικό στιλ της Ζάχαρης μου αρέσει όλο και περισσότερο και θεωρώ ότι οι διάλογοι που γράφει είναι πολύ ζωντανοί. Το συγκεκριμένο έχει κάποια θεματάκια ροής, που όμως δεν ενοχλούν ιδιαίτερα και έχουν εξαφανιστεί από τις μεταγενέστερες δουλειές της. Αναμένω τη συνέχεια που μας υπόσχεται στο τέλος και κάθε άλλο μελλοντικό της πρότζεκτ Σημείωση: το 2018, επανατύπωσε 100 κομμάτια

Frazz του Jef Mallett, ένα στριπ που ξεκίνησε το 2001 και έχει προκαλέσει (θετικές) συγκρίσεις με το Calvin & Hobbes. Αφιερωμένο σε όλους τους διδάσκοντες του φόρουμ

Έχω ανεβάσει Βαβα όσες φορές έχεις ανεβάσει κι εσύ, ενώ ο Retro μόνο μία. Οπότε τις απειλές σου αλλού

Εννοεί ότι έχεις το ελεύθερο να κάνεις εσύ την παρουσίαση

Στο The Comic Con μάζεψα κι εγώ αρκετά όμορφα πραγματάκια Ξεκινάω με τους Έλληνες: Από τους ξένους καλεσμένους

Διάβασα ΛΛ μετά από πολύ καιρό (εξαιρώ τα κόμικς των Bonhomme και Bouzard/Ory) και πραγματικά μου άρεσε. Έτσι όπως το βλέπω, ο Jul χρησιμοποίησε την πεπατημένη (μια «επικίνδυνη» αποστολή για τον ΛΛ) στην οποία όμως ενσωμάτωσε πολλές αναφορές και αυτοαναφορές, δίνοντας τελικά κάτι που το αισθάνεσαι φρέσκο. Γενικά είχε ωραίο χιούμορ και το διάβασα πολύ ευχάριστα. Για τον Achde δεν έχω να προσθέσω κάτι πέρα από αυτά που έχουν ήδη ειπωθεί.

Πρώτη φορά στο The Comic Con. Ήταν με σχετική άνεση το καλύτερο κομιξοφεστιβάλ στο οποίο έχω παρευρεθεί. Σίγουρα μετράει το ότι για εμάς τους Αθηναίους είναι εκδρομή, δεν έχουμε τις υποχρεώσεις να μας βαραίνουν. Παρόλα αυτά, ο αέρας που είχε η εκδήλωση ήταν φανταστικός. Καλή χωροθέτηση, μεγαλύτερη βαρύτητα στα κόμικς και σούπερ καλεσμένοι. Προσωπικά αγόρασα ελάχιστα κόμικς, προτιμώντας να διαθέσω τα λεφτά μου στο γέμισμα των sketchbook μου (φωτογραφίες αύριο στο σχετικό θέμα ). Johnson, Achde και Dayglo μου άφησαν τις καλύτερες των εντυπώσεων, καθότι εξαιρετικά φιλικοί και συζητήσιμοι. Ήθελα επίσης να παρακολουθήσω μερικά Q&A, αλλά τελικά παρευρέθηκα μόνο σε αυτό του Azzarello που ήταν σχετικά ενδιαφέρον, παρότι είχε τα οργανωτικά λάθη που αναφέρει ο Paliakoudis (πού ήσαν ρέι;) για αυτό του Rosa. Ειδική μνεία, φυσικά, στη γνωριμία με άτομα του φόρουμ ( Kurdy, tik, guscoin, laz, Murphy). Χάρηκα φοβερά που κάτσαμε όλοι μαζί με κρασί στο χέρι μας και κόμικς στις τσάντες μας. Και του χρόνου, ακόμη καλύτερο Υ.Γ.: καλά τα κόμικς, αλλά το highlight της πρώτης ημέρας ήταν το κους κους που φάγαμε σε μαγαζί στα Λαδάδικα

Ένας βαρύς χειμώνας δίχως τέλος έχει πέσει σε όλο τον κόσμο. Η πείνα μαυρίζει τις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων. Όμως η Κάλλια, παρέα με τον λευκό της κούνελο, παίρνει τη γενναία απόφαση να ταξιδέψει ως τον Ναό του Καζού, όπου ίσως βρει τη λύση και μπορέσει να φέρει την άνοιξη πίσω... Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα fantasy κόμικ. Σεναριογράφος και σχεδιαστής είναι ο Γιώργος Καμπάδαης, τον οποίο βλέπουμε για πρώτη φορά να δημιουργεί ένα κόμικ «μεγάλου μήκους» για την ελληνική αγορά. Ο Κήπος κυκλοφόρησε στο Comicdom Con 2019 από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση, σ' έναν απλό αλλά καλαίσθητο τόμο, με πρόλογο από τον (συν)εκδότη Πάνο Κρητικό. Το οπισθόφυλλο χαρακτηρίζει το κόμικ ως παραμύθι. Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι, γιατί πολύ εύκολα μπορεί να περάσει κανείς από την απλότητα στην απλοϊκότητα. Εδώ, δυστυχώς, η πλοκή και οι διάλογοι φτάνουν σε αυτό το σημείο. Πράγμα που προσωπικά βρήκα κάπως απογοητευτικό, γιατί ο Καμπάδαης έχει μπόλικη φαντασία (αν και όχι οργιάζουσα) και κυρίως καταπληκτικό artwork. Το στήσιμο των καρέ και το μινιμαλιστικό του σχέδιο σε συνδυασμό με τα πανέμορφα χρώματα ήταν οι βασικοί λόγοι που με έκαναν να το αγοράσω και, εν τέλει, το βασικότερο προτέρημα του κόμικ. Θεωρώ ότι αν είχε δώσει περισσότερη προσοχή στο κομμάτι του σεναρίου, ο Καμπάδαης θα μπορούσε, ακόμη και σε 64 σελίδες, να δημιουργήσει κάτι πολύ ανώτερο, κάτι πιο διασκεδαστικό και τελικά ένα αξιομνημόνευτο graphic novel. Υ.Γ.: Κάποιες λεπτομέρειες στο εξώφυλλο δεν φαίνονται στη σάρωση που έκανα. Αν τυχόν κάποιος άλλος μπορέσει να το σκανάρει καλύτερα, έχει το ελεύθερο...

Από το τεύχος 154 του Αντί, ένα μονοσέλιδο του Γιάννη Καλαϊτζή. Μπορείτε να δείτε όλα τα σκίτσα που έκανε ο Καλαϊτζής για το περιοδικό στο σκανάρισμα του @Dr Paingiver...

Ακόμη κι αν μιλούσε στα γαλλικά, θα υπήρχε κάποιος διερμηνέας, αυτό θέλω να πω

Ε δε νομίζω να τον άφηναν να μιλάει στα γαλλικά ενώ οι από κάτω θα κοιτιούνται απορημένοι

Κάθε χρόνο, όπως έχει καθιερωθεί τελευταία, κατά τη διάρκεια του Comicdom Con οι εκδοτικοί οίκοι παρουσιάζουν την καινούργια τους σοδειά. Το 2019 ήταν γενναιόδωρο για τους φαν του ελληνικού κόμικ, με 18 επίσημες νέες κυκλοφορίες και άπειρες μη καταγεγραμμένες αυτοεκδόσεις. Μπορεί να ξεχωρίσει κανείς από πιο σοβαρές ιστορικές δουλειές, συνέχειες σειρών ή φανταστικές ιστορίες με φόντο την Αθήνα μέχρι πιο κωμικές απόπειρες. Για αρχή, η Jemma Press παρουσίασε έναν κατάλογο-υπερπαραγωγή με δέκα νέους τίτλους, ανάμεσά τους και πολυαναμενόμενες συνέχειες. Πρώτο και καλύτερο το Ψηφιδωτό των Τάσου Ζαφειριάδη και Πέτρου Χριστούλια με το εντυπωσιακό χρυσό εξώφυλλο και μια θεματική που δανείζεται στοιχεία από fantasy για να αφηγηθεί την ιστορία ενός χωριού σε μια ακαθόριστη εποχή. Ο Θανάσης Λώλος έχει καινούργια δουλειά με τίτλο Αθήνα που περιέχει ιστορίες της πόλης από τη δεκαετία του '90, αυτοβιογραφικές και κωμικές, πάντα στο ξεχωριστό στυλ του που δανείζεται στοιχεία από manga. O Θανάσης Πετρόπουλος παρουσιάζει τα Mυστήρια Πράγματα και πώς θα ήταν η Αθήνα στοιχειωμένη, με κατοίκους της ξωτικά, νεράιδες, καλικάντζαρους κ.ά. Η Αλεξία Οθωναίου γράφει και εικονογραφεί τις εμπνευσμένες Μικρές Ιστορίες που κρύβονται σε προφανή μέρη, ένα «σαβουάρ σουρβίβρ» για το τέλος του κόσμου, όπου τα καθημερινά αντικείμενα αποκτούν άλλη σημασία. Η Τερατολογία είναι ένα μικρό βιβλίο της Αυγής Κανάκη που δείχνει την αγάπη της για τα τέρατα και τα αλλόκοτα πλάσματα. Κυκλοφορεί επίσης ο δεύτερος τόμος του 1800 με θέμα τα γεγονότα πριν από την Ελληνική Επανάσταση του '21. Ο δημιουργός του Θανάσης Καραμπάλιος κέρδισε το φετινό βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη με μια δουλειά διεθνών προδιαγραφών. Ακόμα, ο τρίτος τόμος από τις Νύφες του Δράκουλα των Αβραάμ Κάουα και Γιάννη Ρουμπούλια, ο τρίτος τόμος του Η Μητρόπολη του Χρυσού, του fantasy graphic novel της Αγγελικής Σαμαλίκη, και ένα omnibus με όλα τα Κουραφέλκυθρα του Αντώνη Βαρβαγιάννη που δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr από το 2014 μέχρι το 2018 με πρόλογο του Φοίβου Δεληβοριά. Οι φαν του είδους διαβάζουν ήδη τις νέες περιπέτειες του Μάρκου που μετακομίζει στην Αθήνα από τον «σκληρό βράχο» της Σύρου στο Hard Rock του Τάσου Μαραγκού (Tasmar). Οι εκδόσεις Χαραμάδα μεταφέρουν στα ελληνικά το κόμικ του Rick Geary Οι ζωές των Σάκο και Βαντσέτι που αφορά μια πολύκροτη και άδικη δίκη δύο αναρχικών στις αρχές του 20ού αιώνα. Για όσους απόλαυσαν το περσινό Shark Nation (το φετινό βραβείο καλύτερου κόμικ) του Σπύρου Δερβενιώτη η Χαραμάδα ετοίμασε ένα συνοδευτικό τεύχος που προλογίζει τον δεύτερο τόμο, που θα βγει τους επόμενους μήνες με τίτλο Hasta la vista, baby. Από την Comicdom Press έχουμε τον δεύτερο τόμο του Ανώνυμου Αθηναίου με υπότιτλο Στη σκιά της Ακρόπολης, μια δουλειά του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη, το πρώτο τεύχος του Astropia του Παναγιώτη Βλάμη για μια φανταστική πόλη με υπερασπιστές μια οικογένεια με υπερδυνάμεις και τo Αλλόκοσμα που παραλλάσσει γνωστά παραμύθια με έξτρα horror και sci-fi στοιχεία σε σχέδιο της Ευγενίας Κουμάκη και σενάριο της Βασιλείας Βαξεβάνη. Στο ίδιο πνεύμα του horror κυκλοφορεί και το δεύτερο και ολοκαίνουριο τεύχος του Σκοτεινά μυστικά από την παλιά Αθήνα με την υπογραφή του Δημήτρη Κοσκινά. Από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση, που έχουν έδρα στη Θεσσαλονίκη, έκαναν ντεμπούτο τα κόμικς Ο Κήπος, η πρώτη μεγάλη δουλειά του Γιώργου Καμπαδάη, ένα fantasy παραμύθι με ηρωίδα ένα νεαρό κορίτσι, το αυστηρώς ακατάλληλο και αρκετά παιχνιδιάρικο Το μεγάλο μπανιστήρι του Σταύρου Κιουτσιούκη, καθώς και μια πρωτότυπη κυκλοφορία του ίδιου καλλιτέχνη για καλό σκοπό. Στο Χορτάστε με την ψυχή σας ενώνει τις δυνάμεις του με 16 σεφ (ανάμεσά τους ο Ηλίας Μαμαλάκης και ο Στέλιος Παρλιάρος), εικονογραφεί ισάριθμες συνταγές τους και αφιερώνει το βιβλίο στα παιδιά όλου του κόσμου με σκοπό τη στήριξη των Παιδικών Χωριών SOS. Τέλος, ίσως η πιο εντυπωσιακή έκδοση που παρουσιάστηκε στο φετινό Comicdom είναι το Γιαννούλης Χαλεπάς από τις εκδόσεις Πατάκη, που εξιστορεί με μοναδικό τρόπο την ταραγμένη ζωή και το έργο του σπουδαιότερου ίσως Νεοέλληνα γλύπτη από την Τήνο. Μια ακόμη εξαιρετική δουλειά από τους Δημήτρη Βανέλλη και Θανάση Πέτρου μετά το Παραρλάμα που αφορούσε το έργο του Δημοσθένη Βουτυρά. -*||*- Πηγή

Άλλη μια δουλειά από τον Νίκο Σταυριανό, που φαίνεται ότι έχει πάρει αρκετά σοβαρά την υπόθεση «κομίστας». Το In Nomine Patris (Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς) κυκλοφόρησε στο φετινό Comicdom και με το που το είδα το αγόρασα, γιατί η αλήθεια είναι ότι μετάνιωσα που δεν απέκτησα το προηγούμενο κόμικ του Νίκου. Για την υπόθεση θα πω μόνο ότι τριγυρίζει στα μονοπάτια του φανταστικού και του φολκλόρ. Όπως και το William Woodson - Occult Detective, φωνάζει από μακριά Mike Mignola. Και προσωπικά είμαι εντυπωσιασμένος από το περιεχόμενο, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την ηλικία του δημιουργού. Ωραίο σχέδιο και αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία με σωστό ρυθμό. Δεν ξέρω αν έχει υπάρξει κάποια βελτίωση από το προηγούμενο κόμικ του, αλλά είναι πολύ πιθανό. Θεωρώ ότι αν σε αυτή την ηλικία τα καταφέρνει τόσο καλά, στο μέλλον μπορεί να μας δώσει εκπληκτικά πράγματα. Και για του λόγου το αληθές, ορίστε και η πρώτη σελίδα:

Ένα στριπ από το Sherman's Lagoon του Jim Toomey, το οποίο έχουμε δει στα ελληνικά, ως Τα Καρχαρίνια, στις σελίδες του περιοδικού Τζίνι. Περισσότερα εδώ...

Στριπάκι της Σταυρούλας Ανθηροπούλου από το The Very Closed Circle

Αλήθεια, το τελευταίο επεισόδιο ήταν τόσο κακό που δεν έχω καν όρεξη να σχολιάσω...

Commision που είχε κάνει προς τριετίας ο Dave Johnson...

Εντυπωσιακό μαρβελογκράφιτι στο Γκάζι

Όλα είναι πολύ έξυπνα

Διάβασα την horror ιστορία των τευχών 9-11. Βλέπω παραπάνω ότι υπήρξαν «παράπονα». Λογικό, αν λάβει κανείς υπόψη την περιοδικότητα και τη μη σύνδεση με τις καθημερινές ιστορίες του Μάρκου. Αν, όμως, διαβαστεί μονοκοπανιά, θεωρώ ότι σε πιάνει ένα disturbing αίσθημα, κυρίως λόγω της κυνικότητας του πρωταγωνιστή και του black humor. Και σχεδιαστικά αρκετά καλή. Μου αρέ, αλλά πλέον μου αρέ σχεδόν οτιδήποτε βγάζει ο Tasmar

Το War and Peas είναι ένα webcomic των (εκ Γερμανίας ορμώμενων) Elizabeth Pich and Jonathan Kunz, που ξεκίνησε γύρω στο 2011