Bean

Πάντως υπάρχει πάντα το σενάριο να μη δημοσιεύσουν τελικά καθόλου τις ιστορίες Μαγικός Αυλητής και Μουργόλυκοι Εναντίον Θησαυροφυλακίου που τις έχουν βάλει ήδη σε εκδόσεις τους και οι βασικές ιστορίες να τελειώσουν με το τεύχος που θα βγει τέλη Σεπτεμβρίου (βάζοντας τις μικρές ως συμπηρωματικές στα επόμενα).

Λέτε να βγάλουν πιο πριν τίποτα άλλο όπως έκαναν με την Οικονομία του Σκρουτζ;

Μακάρι να υπήρχε ένας νέος δημιουργός που να πατούσε πάνω σε εκείνη τη συνταγή!

Είναι πραγματικά κρίμα που υπάρχουν κλασσικές ιστορίες του Φάντομ Ντακ που είτε δε δημοσιεύτηκαν ποτέ στην Ελλάδα, είτε δημοσιεύτηκαν για τελευταία φορά πριν από δεκαετίες. Γενικά ο χαρακτήρας του έχει αλλοιωθεί και έχει χάσει τη μαγεία που είχε στην αρχή. Ο αυθεντικός Φάντομ Ντακ δεν ήταν υπερήρωας που κυνηγούσε εξωγήινους και ρομπότ αλλά ένας εκδικητής που προσπαθούσε να πάρει το αίμα του Ντόναλντ πίσω από όσους τον εκμεταλλεύονταν ή να αντιμετωπίσει τους γνωστούς κακούς της Λιμνούπολης! Προσωπικά θεωρώ πως η χρυσή εποχή του χαρακτήρα ήταν οι ιστορίες του τόμου "Η αρχή του μύθου" και όσες προέρχονταν από το δίδυμο Guido Martina - Massimo De Vita. Όποιος μπορεί να τις βρει είτε από παλιά τεύχη είτε από εκδόσεις του εξωτερικού αξίζει να τις διαβάσει!

Και για τους εφήβους το ίδιο ισχύει. Εννοώ ότι κάθε γενιά πρέπει να έχει επαφή με αυτές τις ιστορίες. Όσο για το αν θα μπουν ως κύριες ή όχι, αυτό νομίζω εξαρτάται από το πόσες σελίδες έχει η κάθε μία. Δε νομίζω ας πούμε το Χαμένοι στις Άνδεις ή η Χρυσή Περικεφαλαία να μπουν ως συμπληρωματικές στο τέλος. Αυτές θα πρέπει να είναι οι βασικές του τεύχους αν ξαναδημοσιευτούν. Όσο για το Ρόσα, νομίζω ότι ήταν και η μόνη περίπτωση που κάποιος νέος σχεδιαστής έγινε αμέσως κλασσικός. Και αυτό έγινε από το Βίο και την Πολιτεία και μετά ουσιαστικά.

Δεν ξέρω αν θα μπει σε αυτή τη διαδικασία. Συνήθως τα παιδιά αν είναι να διαβάσουν κάτι θα είναι αυτό που θα βρουν στο περίπτερο. Πολύ σπάνια θα κάτσει ένα παιδί να παραγγείλει βιβλιοθήκες από κάποιο μαγαζί. Συμφωνώ ότι δε διαβάζουν τα παιδιά (πράγμα το οποίο θεωρώ πολύ άσχημο) και για αυτό ελπίζω πως αν πέσει στα χέρια τους ένα τεύχος με πραγματικά καλές ιστορίες που άντεξαν στο χρόνο, ίσως αυτό αλλάξει.

Παιδιά όσον αφαρά το Κόμιξ πιστεύω πως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε υπό ποια οπτική γωνία βλέπουμε τα πράγματα. Οι περισσότεροι που βρισκόμαστε εδώ είμαστε παλιοί αναγνώστες που έχουμε διαβάσει όλες τις ιστορίες του Μπαρκς, του Ρόσα και των άλλων μεγάλων δημιουργών και θέλουμε το περιοδικό να προσαρμοστεί στις δικές μας ανάγκες. Αυτό όμως κατά τη γνώμη μου είναι λάθος. Πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι το επόμενο Κόμιξ μπορεί να είναι και το πρώτο που θα τύχει να διαβάσει ένα παιδί 8 χρονών. Αυτό το παιδί λοιπόν πρέπει να μπορεί να διαβάσει τις κλασσικές ιστορίες που διαβάσαμε κι εμείς στα 8 μας. Θεωρώ αδιανόητο να υπάρξει μία γενιά αναγνωστών που να μην έχει τύχει να διαβάσει μια ιστορία του Μπαρκς, επειδή κάποιος 40άρης την έχει αγοράσει 5 φορές. Θα είναι πραγματικά κρίμα. Θα μου πείτε υπάρχουν οι βιβλιοθήκες. Ναι αλλά οι βιβλιοθήκες πρώτον έχουν ήδη παλιώσει και δεύτερον, πιστέψτε με, κανένα παιδί δε θα μπει στη διαδικασία να τις ψάξει και να τις παραγγείλει μία προς μία. Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, εγώ θα ήθελα το Κόμιξ να συνεχίσει να έχει τις κλασσικές ιστορίες του Μπαρκς, του Ρόσα, του Σκάρπα κλπ. Αντικειμενινά είναι οι καλύτερες και πρέπει να είναι προσβάσιμες σε κάθε γενιά. Για να μην παρεξηγηθώ, δε λέω να μη δημοσιεύονται νέες ιστορίες. Θα μπορούσαν να δημοσιεύονται στο Μίκυ Μάους όπως γίνεται ήδη άλλωστε. Απλώς το Κόμιξ το έχω στο μυαλό μου ως πιο "Κλασσικό". Να έχει δηλαδή μόνο διαχρονικές ιστορίες που μεγάλωσαν γενές και γενιές, με την προσθήκη απλά κάποιων συνοδευτικών κειμένων. Επίσης θεωρώ πολύ άσχημο το γεγονός ότι πλέον δε δημοσιεύονται οι παλιές ιστορίες και άλλων δημιουργών. Θα ήθελα ένα περιοδικό όπως τα Κλασικά, με τις ιστορίες του Giorgio Cavazzano ή του Massimo de Vita της δεκαετίας του 70 και του 80, όλες τις πρώτες ιστορίες του Φάντομ Ντακ του Γκουίντο Μαρτίνα κλπ. Υπάρχουν πάρα πολλές απίστευτα καλές ιστορίες παλιότερων δεκαετιών που στη χώρα μας δημοσιεύτηκαν μία φορά πριν 40 χρόνια ή και καθόλου. Για ποιο λόγο να μη μπαίνουν κι αυτές σε κάποια σημερινή έκδοση; Πιστέψτε με είναι πολύ πολύ καλύτερες από τις σημερινές και θα τραβούσαν πολλούς αναγνώστες κάθε ηλικίας!

Ναι αλλά αυτό έγινε μόνο μια φορά και δε συνεχίστηκε. Προφανώς δεν πήγε και τόσο καλά. Γενικά το καλοκαίρι είναι η καλύτερη περίοδος για ένθετα κόμικς που όλοι είναι πιο χαλαροί. Τα Χριστούγεννα είναι μόνο 2 βδομάδες έτσι κι αλλιώς.

Θα έπρεπε αλλά δε νομίζω. Ο χειμώνας εμπορικά δεν προσφέρεται για ένθετα κόμικς. Αντίθετα, το καλοκαίρι όλοι θεωρούν ότι τα παιδιά έχουν πιο πολύ ελεύθερο χρόνο για να ασχοληθούν. Απλώς καλό θα ήταν να ξεκινούν από αρχές Ιουνίου με το Σκάρπα ώστε να βάλουν όσο πιο πολλούς τόμους γίνεται.

Ισχύει! Αλλά δυστυχώς δεν ξέρουμε πώς σκέφτονται! Προσωπικά πιστεύω πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να υπάρχει ένα ένθετο Ντίσνεϋ στην εφημερίδα ώστε να την πάρει ο γονιός και να το δώσει στο παιδί του να διαβάσει το καλοκαίρι. Το αν αυτό είναι Σκάρπα ή Ρόσα ή Οικονομία του Σκρουτζ ή οτιδήποτε άλλο θεωρώ πως τους είναι αδιάφορο.

Αν τους ενδιαφέρει να την κυκλοφορήσουν, μπορούν να το κάνουν από του χρόνου το καλοκαίρι. Να βάλουν για παράδειγμα στην αρχή του καλοκαιριού 5 τόμους Ρόσα και να συνεχίσουν το υπόλοιπο καλοκαίρι με Σκάρπα. Όπως έκαναν με την Οικονομία του Θείου Σκρουτζ.

Πάντως θεωρώ πολύ πιθανό το Δεκέμβριο να βάλουν όντως το Ωχ Έλατο (λόγω Χριστουγέννων) μαζί με όσες μικρές απέμειναν ώστε ό,τι καινούργιο έχουν στο μυαλό τους να το ξεκινήσουν με το νέο έτος

Η ιστορία ξέρουμε αν κυκλοφόρησε επί Καθημερινής;

Το καλύτερο είναι να βρεθεί η χρυσή τομή. Ούτε να ξεχαστεί εντελώς ο Μπαρκς στην Ελλάδα αλλά και ούτε να μη μπαίνει τίποτα καινούργιο.

Το θεωρώ πολύ πιθανό σενάριο. Ας μην ξεχνάμε ότι το Κόμιξ και όλα τα υπόλοιπα περιοδικά απευθύνονται κυριώς σε μικρά παιδιά (και κακά τα ψέματα όλοι όσοι είμαστε εδώ ως παιδιά ξεκινήσαμε να τα διαβάζουμε). Δε γίνεται λοιπόν ένα παιδί που είναι 8 χρονών και ξεκινάει τώρα την ενασχόληση με τα Ντίσνεϋ κόμικς να μην έχει καμία επαφή με το έργο του Καρλ Μπαρκς και να μεγαλώσει αγνοώντας όλες τις ιστορίες του. Καλές οι βιβλιοθήκες αλλά φέτος κλείνουν ήδη 4 χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκαν και πρακτικά κανένα παιδί δε θα μπει στη διαδικασία να τις αναζητήσει πλέον. Δικαιολογημένα εμείς οι παλιοί αναγνώστες που έχουμε στην κατοχή μας όλα τα Κόμιξ ή όλες τις βιβλιοθήκες (στα ελληνικά ή στα αγγλικά) θα δυσανασχετήσουμε, αλλά το περιοδικό δεν απευθύνεται σε εμάς.