Paliakoudis

Dropkick Murphys - Rose Tattoo The pictures tell the story, this life had many shades I'd wake up every morning and before I'd start each day I'd take a drag from last night's cigarette that smoldered in its tray Down a little something and then be on my way I traveled far and wide and laid this head in many ports I was guided by a compass I saw beauty to the north I drew the tales of many lives and wore the faces on my own I had these memories all around me so I wouldn't be alone Some may be from showing up Others are from growing up Sometimes I was so messed up and didn't have a clue I ain't winning no one over I wear it just for you I've got your name written here in a rose tattoo In a rose tattoo In a rose tattoo I've got your name written here in a rose tattoo This one's for the mighty sea, mischief, gold and piracy This one's for the man that raised me, taught me sacrifice and bravery This one's for our favourite game, black and gold, we wave the flag This one's for my family name with pride I'll wear it to the grave Some may be from showing up Others are from growing up Sometimes I was so messed up and didn't have a clue I ain't winning no one over I wear it just for you I've got your name written here in a rose tattoo In a rose tattoo In a rose tattoo I've got your name written here in a rose tattoo In a rose tattoo In a rose tattoo I've got your name written here in a rose tattoo This one means the most to me It stays here for eternity A ship that always stays the course An anchor for my every choice A rose that shines down from above I signed and sealed these words in blood I heard them once, sung in a song It played again and we sang along You'll always be here with me Even if you're gone You'll always have my love Our memory will live on Some may be from showing up Others are from grwoing up Sometimes I was so messed up and didn't have a clue I ain't winning no one over I wear it just for you I've got your name written here in a rose tattoo In a rose tattoo In a rose tattoo I've got your name written here in a rose tattoo In a rose tattoo In a rose tattoo With pride I'll wear it to the grave for you In a rose tattoo In a rose tattoo I've got your name written here in a rose tattoo In a rose tattoo In a rose tattoo Signed and sealed in blood, I would die for you

Pink Floyd - Brain Damage The lunatic is on the grass The lunatic is on the grass Remembering games and daisy chains and laughs Got to keep the loonies on the path The lunatic is in the hall The lunatics are in my hall The paper holds their folded faces to the floor And every day the paper boy brings more And if the dam breaks open many years too soon And if there is no room upon the hill And if your head explodes with dark forebodings too I'll see you on the dark side of the moon The lunatic is in my head The lunatic is in my head You raise the blade you make the change You re-arrange me 'til I'm sane You lock the door And throw away the key There's someone in my head but it's not me And if the cloud bursts thunder in your ear You shout and no one seems to hear And if the band you're in starts playing different tunes I'll see you on the dark side of the moon ''I can't think of anything to say except... Ha-ha-ha-ha! Ha-ha-ha-ha! I think it's marvelous. Ha-ha-ha!''

Πηγή: rockisdead.gr

Λέτε να είναι κι αυτό σατανιστικό; Δε το ήξερα!

Δε τα μαθες; Μπήκε στους Mayhem.

Ιστορία συγκροτήματος 34 χρόνων με απολύσεις, προβλήματα, θάνατο, καταξίωση σε παγκόσμια κλάση, ξεπεσμός κλπ κλπ σε 28 σελίδες;

The Big Bang Theory Έχω δει μέχρι τα μισά της 8ης και τελευταίας μέχρι στιγμής σεζόν. Πάρα πολύ καλή σειρά στο είδος της, για μένα ίσως και καλύτερη απ' το all time classic αγαπημένο Two And A Half Men. Ξεφεύγει ίσως αρκετά απ' το κλασσικό αμερικάνικο sitcom(κωμωδίες με 20λεπτά επεισόδια και διαφορετικό θέμα στο κάθε επεισόδιο), με πολλές αναφορές σε ταινίες, σειρές κόμικς, ακόμα και σε τεχνολογικούς όρους περί υπολογιστών, που την ανεβάζουν ακόμα περισσότερο στα μάτια μου. Χαρακτήρες σωστά δομημένοι που σε κάνουν να τους αγαπήσεις τον καθένα για διαφορετικούς λόγους, πολλοί κι ωραίοι guest star, πολλές φορές και διάσημοι που υποδύονται τον εαυτό τους(Will Wheaton, Stan Lee). Αγαπημένοι χαρακτήρες πρώτον ο Sheldon. Τεράστια μορφάρα, σε σημεία βέβαια είναι υπέρ του δέοντος σπαστικός, αλλά η γενικότερη εικόνα που έχει προσφέρεται για αρκετό γέλιο. Αγαπημένος χαρακτήρας κι η Penny, για πιο ευνόητους λόγους. Το κοντό μαλλί αλά Miley Cyrus πάντως στην 8η σεζόν ξενερώνει. Έχω ακούσει παράπονα για κοιλιά της σειράς στις σεζόν 5-6-7, δε παρατήρησα κάτι, για μένα είναι ακόμα φρέσκια κι έχει ακόμα να δώσει. Black Sails Είδα τη 1η σεζόν. Δε με τρέλανε, αλλά ήταν σίγουρα πάνω απ' το όριο του αποδεκτού. Επειδή δεν έχω δει πολλές σειρές τέτοιου τύπου, αρκετές φορές χανόμουν και δεν ήξερα ποιος είναι ποιος, είτε δεν αντιλαμβανόμουν πλήρως τις σκέψεις που κάποιος χαρακτήρας εξέφραζε που περιέπλεκαν κι άλλους 5 μαζί, αλλά ντάξει αυτά σιγά σιγά ξεπερνιούνται. Οπτικά θα το χαρακτήριζα πανέμορφο(που να το έβλεπα και σε 720p), αφού εμένα τουλάχιστον μια χαρά με έβαλε στο κλίμα της εποχής με τα ρεσάλτα και την απόδοση της Nassau της εποχής. Χαρακτήρες πολύπλοκοι και για μένα ίσως λίγο δύσπεπτοι, ακόμα πάντως υπάρχουν πολλά που δεν έχουν αποκαλυφθεί οπότε θα δείξει. Δεν έχω ξεχωρίσει κάποιον γι αγαπημένο, ίσως η Eleanor. Ξεπαστρέβονται κι ο ένας μετά τον άλλον, δε βοηθάει στο να συμπαθήσεις κάποιον. Ίσως ο Vane να είναι ο πιο αντιπαθητικός, δε ξέρω, με την δίνει το στυλάκι κι η φωνή του. Ωραία επιλογή που σχεδόν όλοι(αν όχι όλοι) οι χαρακτήρες βασίζονται σε αληθινά πρόσωπα του 18ου αιώνα. Είδαμε επιτέλους και λίγο το Urca στο τέλος, σύντομα ξεκινάω 2η σεζόν. Μεγάλα επεισόδια όμως, ειδικά το 1ο που ξεπέρασε την μία ώρα με κούρασε. Α, και φτάνει η τσόντα συνέχεια, πειρατική σειρά βλέπουμε.

All right Rock and roll, yeah At the end of a dream If you know where I mean When the mist just starts to clear In a similar way At the end of today I can feel the sound of writing on the wall It cries for you It's the least that you can do Like a spiral on the wind I can hear it screamin' in my mind Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll Let it live In a different time When the words didn't rhyme You could never quite be sure Then on with the change It was simple but strange And you knew the feeling seemed to say it all It cries for you It's the least that you can do Like a spiral on the wind I can hear it screamin' in my mind Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll I'm losing control Long live rock and roll Long live rock 'n' roll, yeah Long live rock and roll Look you If you suddenly see What has happened to me You should spread the word around And tell everyone here That it is perfectly clear They can sail above it all on what they've found It cries for you It's the best that you can do Like a sound that's everywhere I can hear it screaming through the air Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll Let it live, let it live, let it live Long live rock and roll Long live rock 'n' roll, yeah Long live rock and roll Banners held high with a curse and cry and it's Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll You feel it around, spread it around, make you what just should Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll Live, live, live, live Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll Let it live, let it live, let it live, let it live Long live rock and roll Long live rock 'n' roll Long live rock and roll

Iron Maiden - When the Wild Wind Blows Have you heard what they said on the news today Have you heard what is coming to us all? That the world as we know it will be coming to an end Have you heard, have you heard? He sees them in the distance when the darkened clouds roll He could feel tension in the atmosphere He would look in the mirror, see an old man now Does it matter they survive somehow They said there's nothing can be done about the situation They said there's nothing you can do at all To sit and wait around for something to occur Did you know, did you know? As he stares across the garden looking at the meadows Wonders if they'll ever grow again The desperation of the situation getting graver Getting ready when the wild wind blows Have you seen what they said on the news today Have you heard what they said about us all Do you know what is happening to just every one of us Have you heard, have you heard? There will be a catastrophe the like we've never seen There will be something that will light the sky That the world as we know it, it will never be the same Did you know, did you know? He carries everything into the shelter not a fuss Getting ready when the moment comes He has enough supplies to last them for a year or two Good to have because you never know They tell us nothing that we don't already know about They tell us nothing that is real at all They only fill us with the stuff that they want Did you know, did you know? He's nearly finished with the preparations for the day He's getting tired; that'll do for now They are preparing for the very worst to come to them Getting ready when the wild wind blows He sees the picture on the wall, it's falling down Upside down He sees a teardrop from his wife roll down her face Saying Grace Remember times they had, they flash right through his mind Left behind Of a lifetime spent together long ago Will be gone They've been preparing for some weeks now For when the crucial moment comes To take their refuge in the shelter Let them prepare for what will come They make a tea and sit there waiting They're in the shelter feeling snug Not long to wait for absolution Don't make a fuss; just sit and wait Can't believe all the lying, All the screens are denying That the moments of truth have begun Can't you see it on the T.V.? Don't believe them in the least bit Now the days of our ending have begun Say a prayer when it's all over Survivors unite, all as one Got to try and help each other Got the will to overcome I can't believe all the lying All the screens are denying That the moments of truth have begun Can't you see it on the T.V.? Don't believe them in the least bit Now the days of our ending have begun When they found them, had their arms wrapped around each other Their tins of poison laying near by their clothes The day they both mistook an earthquake for the fallout Just another when the wild wind blows

Αν ερχόταν κάποιος τον Μάρτιο και σ' έλεγε "Θέλεις να εκδίδω κάθε Κυριακή κι από έναν ακυκλοφόρητο τόμο Μπαρκς, που σου δίνει τη δυνατότητα να διαβάσεις ιστορίες που κυκλοφόρησαν σε ΚΟΜΙΞ που κοστίζουν εξευτελιστικά ψηλά, με 4€ τον τόμο, απλά θα έχει ένα μικρό λογότυπο Amita Motion πίσω" θα έλεγες "Όχι"; Κι εφόσον (φαντάζομαι) ο τόμος είναι μαζί με την εφημερίδα, δε θα γινόταν να πουληθεί ακριβότερα(με ή χωρίς τη διαφήμιση), αφού υπάρχουν άτομα που παίρνουν αυτή την έκδοση και δε τους ενδιαφέρει ο τόμος. Αντι-μαρκετίστικο. Και πιστεύω έχουν ανοίξει πολύ τα όρια του όρου "συλλέκτης". Κι όλοι οι άλλοι που διαφωνούν μαζί σου, συλλέκτες είναι. Δηλαδή τι, θα ντρέπεσαι που έχεις την έκδοση; Δε θα τα 'χεις καλά με τον εαυτό σου; Θα περηφανεύεσαι σε κάποιον για τη συλλογή σου μετά από χρόνια και θα σε χλευάσει μόλις δει το σηματάκι με 2 εκατοστά πλευρά; Μια αρχίζει μετά από ένα χρόνο αποχής ΜΜ και ΚΟΜΙΞ, δε μας αρέσει, δε μας αρέσει το χαρτί λες και βάλανε τουαλέτας. Μια αφού επανεκδόσει όσους τόμους Μπαρκς έβγαλε ο Τερζό, τους συνεχίζει και μάλιστα με τιμή κάτω απ' το 1/4 απ' αυτή του Τερζό, δε μας αρέσει, μας φταίει ένα σηματάκι στο οπισθόφυλλο. Στο τέλος θα τα μοιράζει δωρεάν και δε θα μας αρέσει γιατί έπεσε μια σταγόνα μελάνι στην 3η απ' το τέλος σελίδα. Και γιατί "χαμηλή ποιότητα"; Για το λογότυπο τρώει μαύρο όλη η έκδοση; Ή μήπως φταίει το χαρτί πάλι; Ή η ράχη; Ή μήπως τελικά ότι πληρώνεις παίρνεις; Και σίγουρα είσαι(και είμαι) αρκετά μικρός για να εξοργίζεσαι απίστευτα, πόσο μάλλον με κάτι τόσο δευτερεύον.

One Piece 33-42

Ο εκδότης του ιστορικού εικονογραφημένου περιοδικού μιλάει στο newsbeast.gr Στα μικράτα μου διάβαζα Μπλεκ. Πήγαινα στο περίπτερο με το χαρτζιλίκι της εβδομάδας, πληρώνοντας ακόμα σε δραχμές για να αγοράσω το περιοδικό και να χαθώ στις πολύχρωμες παραστάσεις του. Αρκετά χρόνια μετά συνάντησα τον Μπλεκ, να πωλείται σε ευρώ. Ο ξανθός μυώδης υπερήρωας των παιδικών μου αναγνωσμάτων μεγάλωσε. Μαζί μ’ εκείνον μεγάλωσα κι εγώ. Το πέρασμα του χρόνου τον οδήγησε σταδιακά στο περιθώριο, καθώς σταμάτησε να κυκλοφορεί το 2010 στην πιο… παραγωγική του ηλικία. Ο «Έλληνας» Μπλεκ ήταν μόλις 41 ετών. Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης Παρόλα αυτά ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, απόγονος του άλλοτε συγγραφέα του Μικρού Ήρωα και αργότερα εκδότη του Μπλεκ, Στέλιου Ανεμοδουρά, είχε διαφορετική άποψη. «Ο Μπλεκ δεν μπορεί να βρίσκεται εκτός δράσης!», ήταν σαν να έλεγε. Γι’ αυτό και το καλοκαίρι του 2014 ο Μπλεκ επανακυκλοφόρησε. Λαβωμένος αυτή τη φορά όχι τόσο από μόνιμους εχθρούς του στις σελίδες του περιοδικού, τους Άγγλους, κυρίως όμως από τη χειμαρρώδη επέλαση του διαδικτύου. Αρχικά πολλοί αμφέβαλαν αρχικά για την επιτυχία της… αποκοτιάς του Ανεμοδουρά του νεότερου. Κι όμως… Ο «νέος» Μπλεκ μετράει ήδη 18 τεύχη, ενώ στις 15 Ιουνίου θα κυκλοφορήσει το 19ο. «Το 2010 προσπάθησα να εκδώσω κάποια περιοδικά, προσπάθεια η οποία δεν "περπάτησε". Στις αρχές του 2014 σε συζητήσεις που είχα με παλιούς αναγνώστες των κόμιξ της εταιρείας, με παρότρυναν να ξεκινήσω και πάλι το Μπλεκ με δεδομένο ότι είχα ήδη τη θέληση να επανεκδώσω ορισμένα εικονογραφημένα περιοδικά. Ένας από αυτούς που με "έσπρωξαν" σε αυτή την κατεύθυνση ήταν ο Νίκος Νικολαΐδης. Πίστεψε από την αρχή σε μία τέτοια κίνηση, λέγοντάς μου ότι εάν επανεκδοθεί, θα πάει καλά. Για να ξεκινήσει πιο ομαλά το εγχείρημα και ίσως με μικρότερο βαθμό επικινδυνότητας, τα πρώτα βήματα έγιναν μέσω της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος". Εξασφαλίσαμε τα δικαιώματα κάποιων ηρώων, όπως ο Μπλεκ, ο Ζαγκόρ, ο Ρόι Ρέις και ο Τομ Κάρτερ, όλοι παλιοί ήρωες των εκδόσεών μας. Έτσι, δημιουργήσαμε μία ειδική έκδοση και τα έξι πρώτα τεύχη κυκλοφόρησαν μέσω της εφημερίδας. Η κίνηση αυτή είχε ιδιαίτερη απήχηση στον κόσμο. Έπρεπε όμως να αποφασίσω όταν θα ολοκληρωνόταν αυτός ο κύκλος των έξι τευχών, πώς και εάν θα συνέχιζα», λέει στο newsbeast.gr ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς. Από τις 100.000 πωλήσεις την εβδομάδα στις 2.000 το μήνα Ο Μπλεκ στις εποχές της δόξας του έφτανε σε πωλήσεις τις 100.000 αντίτυπα την εβδομάδα, όντας ακόμα εβδομαδιαίο περιοδικό. Ωστόσο, η επάνοδός του έγινε κυρίως για συναισθηματικούς λόγους, λέει ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς. Ο χάρτινος αμερικανοτραφής ήρωας συνέχισε να χρησιμοποιεί τις ατσαλένιες γροθιές του και σπανιότερα το τουφέκι του για να τιμωρεί όσους Άγγλους του στέκονται ακόμα και σήμερα εμπόδιο. Γοητεύοντας ακόμα τους περίπου 2.000 ρομαντικούς και πιστούς αναγνώστες του, οι οποίοι πηγαίνουν κάθε 15 του μηνός στο περίπτερο για να αγοράσουν το καινούργιο τεύχος. «Το εγχείρημα γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση μέσω των social media, καθώς οι αναγνώστες μας εξέφραζαν τις προτιμήσεις τους σχετικά με το περιεχόμενο. Εμείς από την πλευρά μας, σε μία προσπάθεια να ανανεώνουμε διαρκώς το περιεχόμενο, αλλάζουμε κάτι στην ύλη ανά δύο μήνες. Προσθέτουμε νέους ήρωες, εξασφαλίζουμε καινούργια δικαιώματα με σκοπό να βρισκόμαστε πιο κοντά στις προτιμήσεις των αναγνωστών. Έχουμε αγοράσει παλιές ιστορίες του Ζαγκόρ, ο οποίος ήταν ήρωας των αρχών της δεκαετίας του ’70. Επίσης αποκτήσαμε τα δικαιώματα του Martin Mystery, ο οποίος είχε μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό. Παράλληλα, ενσωματώσαμε στο περιεχόμενο του Μπλεκ ένα ελληνικό κόμικ με τίτλο "Ο Τετρακοσάρης", σε σενάριο Νίκου Νικολαΐδη και σκίτσα του Κώστα Φραγκιαδάκη. Πρόκειται για μία πρωτότυπη ιδέα με πρωταγωνιστή έναν Έλληνα, ο οποίος βιώνει την κρίση και ακολουθεί τα γεγονότα της επικαιρότητας. Για παράδειγμα στο επόμενο τεύχος αναμένονται οι εξελίξεις, που θα σχετίζονται με το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης», εξηγεί ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς. Ο πρώτος ιστορικός κύκλος του Μπλεκ ξεκίνησε το 1969 και ολοκληρώθηκε το 1994 με την πτώχευση της εκδότριας εταιρείας. Το εικονογραφημένο περιοδικό ήταν εβδομαδιαίο, ενώ εκδίδονταν παράλληλα και μηνιαία τεύχη. Από το 1994 ξεκινάει η έκδοση του συλλεκτικού Μπλεκ, ενός μηνιαίου τόμου που περιλάμβανε αποκλειστικά ιστορίες του Μπλεκ. Η έκδοση αυτή όμως σταμάτησε οριστικά το 2010. Ποιος είναι όμως ο ξανθός πρωταγωνιστής των Esse Gesse που γνώρισε μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα; Όπως εξηγεί ο Λεωκράτης Ανεμουράς, «είναι ένας αγωνιστής, εχθρός των Άγγλων, ο οποίος δρα κατά την περίοδο της αμερικανικής ανεξαρτησίας. Πρεσβεύει ιδανικά όπως ο αγώνας για την ελευθερία και την αντίσταση κατά της τυραννίας. Είναι ο υπερασπιστής των αδυνάτων και διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που θα ήθελε να έχει ένας νέος εκείνης της εποχής. Ρωμαλέος, έξυπνος, δυνατός. Ο Μπλεκ όμως δεν είναι μόνος του. Πλαισιώνεται από δύο πρόσωπα, τα οποία συμπληρώνουν τα στοιχεία που δεν έχει εκείνος. Ο καθηγητής Μυστήριος είναι έξυπνος αλλά και ατσούμπαλος. Ο Ρόντυ από την άλλη πλευρά του είναι ο νέος και ο ενθουσιώδης της παρέας». Ο διάδοχος του Μικρού Ήρωα Ο ξανθός ευθυτενής ήρωας ξεκίνησε ως η συνέχεια του Μικρού Ήρωα. Ο Στέλιος Ανεμοδουράς εξέδωσε για πρώτη φορά το Μικρό Ήρωα το 1952, αναγκάστηκε όμως να διακόψει την κυκλοφορία του το 1967 λόγω της δικτατορίας. «Λίγο αργότερα επετράπη και πάλι η κυκλοφορία του. Έστω και ένα τρίμηνο απουσίας από τα περίπτερα όμως, σήμαινε το θάνατο του περιοδικού. Έτσι ο Μικρός Ήρωας σταματάει να εκδίδεται, ενώ ο Στέλιος Ανεμοδουράς έψαχνε ήδη τον αντικαταστάτη του. Ο διάδοχος του Μικρού Ήρωα ήταν ένας άλλος… ήρωας, υπερασπιστής των Αμερικανών και εχθρός των Άγγλων. Όπως πίστευε ο ίδιος, ταίριαζε στο καθεστώς εκείνης της εποχής. Ο Μπλεκ ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1969 και ο κόσμος τον αγκάλιασε. Καταγόταν από την Ιταλία, δημιούργημα της τριάδας σεναριογράφων - σκιτσογράφων Esse Gesse. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε σε αρκετές ευρωπαϊκές όπως χώρες η Γαλλία, η Σερβία ή αλλού». Οι αθεράπευτα ρομαντικοί και πιστοί αναγνώστες Όπως λέει ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, «τις εποχές εκείνες δεν υπήρχε ενημέρωση ή ψυχαγωγία από άλλη πηγή, όπως συμβαίνει σήμερα. Οι έφηβοι της εποχής αγόραζαν τον Μπλεκ. Μετά την επανακυκλοφορία του όμως, το αναγνωστικό κοινό άλλαξε. Πλέον είναι κυρίως οι νοσταλγοί του περιοδικού και μία πολύ μικρή μερίδα νέων κάτω των 16 ετών, η οποία όμως μεγαλώνει. Σήμερα που είναι τόσο εύκολο να βρει κανείς σχεδόν τα πάντα στο διαδίκτυο, τα εικονογραφημένα περιοδικά καταλαμβάνουν ένα πολύ μικρό μερίδιο της αγοράς». Οι ενστάσεις για την επανέκδοση του Μπεκ ήταν εξαρχής αρκετές. «Ακόμα και ο γιος του Στέλιου Ανεμοδουρά, Γιώργος, ο οποίος ανήκει στη δεύτερη γενιά εκδοτών του Μπλεκ είχε σοβαρές αμφιβολίες: "Καλά τι πάμε να κάνουμε τώρα, θα βγάλουμε δύο-τρία τεύχη και αυτό ήταν", τον θυμάμαι να μου λέει. Παρόλα αυτά επειδή είμαστε πάνω από το περιοδικό και το βελτιώνουμε συνεχώς, συνεχίζει να επιβιώνει». Παρά τις ενστάσεις και τα εμπόδια, την εισβολή του διαδικτύου σε κάθε πιθανή οθόνη της καθημερινότητάς μας, ο Μπλεκ δείχνει να αντιστέκεται. Αντιμέτωπος όχι μόνο με Βρετανούς αξιωματικούς και στρατιώτες , καθώς και με την ταχύτητα της εποχής του. Ακολουθώντας κυρίως τη συναισθηματική παρόρμηση ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε εκεί που ζούσε ο Μπλεκ. Ανάμεσα σε χιλιάδες τεύχη και εκδόσεις, ζώντας κι εκείνος τις περιπέτειες μερικών από τους πιο σπουδαίους μαχητές της παιδικότητάς μας. Το τεύχος Νο 19 του ΜΠΛΕΚ κυκλοφορεί από τις 16 Ιουνίου σε όλα τα περίπτερα της Ελλάδας. Εαν επιθυμείτε τα προηγούμενα τεύχη της έκδοσης ή και τεύχη παλαιότερων εικονογραφημένων εκδόσεων επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της COMICS & CROSSWORDS PUBLICATIONS ccpublic.gr ή τη σελίδα του ΜΠΛΕΚ στο Facebook ή τηλεφωνήστε στα γραφεία της εταιρείας στο 210-8983824. Πηγή: newsbeast.gr

Led Zeppelin - Ramble On The leaves are falling all around, time I was on my way Thanks to you, I'm much obliged for such a pleasant stay But now it's time for me to go, the autumn moon lights my way For now I smell the rain, and with it, pain And it's headed my way Ah, sometimes I grow so tired But I know I've got one thing I got to do Ramble on, and now's the time, the time is now To sing my song, I'm goin' 'round the world, I gotta find my girl On my way, I've been this way ten years to the day Ramble on, I gotta find the queen of all my dreams Got no time for spreadin' roots, the time has come to be gone And though our health we drank a thousand times It's time to ramble on Ramble on, and now's the time, the time is now Sing my song, I'm goin' 'round the world, I gotta find my girl On my way, I've been this way ten years to the day I gotta ramble on, I gotta find the queen of all my dreams I tell you no lie Mine's a tale that can't be told, my freedom I hold dear How years ago in days of old when magic filled the air 'Twas in the darkest depths of Mordor, I met a girl so fair But Gollum, and the evil one crept up and slipped away with her, her, her, yeah And ain't nothin' I can do, no I guess I'll keep on ramblin', I'm gonna shake. Sing my song, I've gotta find my baby I'm gonna ramble on, sing my song, work my way, goin' 'round the world, baby, baby Ramble on, yeah Ah doo doo doo doo doo, my baby Ah doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo doo I can't stop this feelin' in my heart Everytime I think about my babe, I really got to part Gotta keep searchin' for my baby/ Baby, baby, baby, baby, baby, baby, baby, baby, babe Yeah, I gotta keep searchin' for my baby Yeah, I gotta keep a-searchin' for my baby Share, yeah yeah yeah yeah, ah yeah I've gotta keep a-searchin' for my baby My, my, my, my, my, my, my baby Yeah-yeah, a-yeah-yeah, a-yeah-yeah My, my, my, my, my, my baby Yeah-yeah, yeah-yeah, yeah-yeah, yeah-yeah, yeah-yeah Ooh, my, my, my-my, my-my, my-my, yeah, I can't find my bluebird, I'd listen to my bluebird sing But I, I can't find my bluebird I keep a-ramblin' baby, ah, ah, yeah I keep a-ramblin', baby, I keep, keep, keep, keep, keep...

Arch Enemy - Dead Eyes See No Future Giving our blood To the doomsday machine Fighting for ravaged land A worthless gain Marching on a dead end road A violent new disorder Feeding off mistrust Forgot what we were fighting for A worthless aim A victory stinking of despair Dead eyes See no future Falling from grace We are coming home Battalions of hate Seeking shelter in hell Bloodstained memories Will we ever be forgiven Our twisted fate Time will tell

Επιτέλους. Κάθονται τόσο καιρό οι 16 τόμοι του Τερζόπουλου και περιμένουν παρέα. Καλύτερα με την εφημερίδα, εξασφαλίζεται έτσι η χαμηλή αρχική τιμή.

Διονύση! Φόρος τιμής και στον ιδιοκτήτη του nickname σου.

The Clash - Janie Jones He's in love with rock'n'roll woaahh He's in love with gettin' stoned woaahh He's in love with Janie Jones But he don't like his boring job, no... An' he knows what he's got to do So he knows he's gonna have fun with you You lucky lady! An' he knows when the evening comes When his job is done he'll be over in his car for you An' in the in-tray lots of work But the boss at the firm always thinks he shirks But he's just like everyone, he's got a Ford Cortina That just won't run without fuel Fill her up, Jacko! An' the invoice it don't quite fit, There's no payola in his alphabetical file This time he's gonna really tell the boss Gonna really let him know exactly how he feels It's pretty bad! Let them know - how you feel

Χμμ... Σαν παιδάκι το Πάσχα... Fullmetal Alchemist vol. 2 - 10, One Piece vol. 24 - 32. + bonusάκι στο στυλ του Θρηνωδού Πήρα κι εισιτήριο για Blind Guardian, αλλά δεν είναι κανονικό, απλά ένα χαρτί είναι.

Γιατί όλες οι tech-based ιστορίες Ντίσνευ είναι τόσο γεμάτες με ανακρίβειες και κλισέ; Πλέον τα τελευταία χρόνια οι δημιουργοί έχουν απαρνηθεί το 50s-60s περιβάλλον που ζούνε τα παπιά στη φαντασία του Μπαρκς και του Ρόσα, κι έχουν εισάγει τον συνεχώς αυξανόμενο κλάδο της τεχνολογίας. Το αν αυτό είναι σωστό ή όχι είναι άλλη ιστορία, αλλά κάντε το ρε τουλάχιστον σωστά. Την μία κονταροχτυπιούνται σαν 10χρονα για το ποιος έχει παραπάνω φίλους στο "faceduck" και ΠΛΗΡΩΝΑΝΕ κόσμο για να τους κάνει φίλους(έχει καμία πρακτική αξία το νούμερο αυτό; ), ενώ στο τελευταίο τεύχος, μόλις πάρει κάποιος κινητό, αυτό τον κυριεύει, του αλλάζει τη ζωή και γίνεται άλλο ένα θύμα της κάθε διαφημιστικής. Και στην ιστορία του Φάντομ Ντακ ακόμα χειρότερα. Οποιαδήποτε αναπόδεικτη π@π@ριά γράψει ο καθένας στο ίντερνετ που ταράζει τις ισορροπίες, γίνεται viral, ο κόσμος προβατοποιείται αμέσως, καταδικάζει το θύμα(που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι και ευρύτερα αποδεκτός με μεγάλο κοινωνικό έργο) και φτάνει μέχρι κι η αστυνομία να συλλάβει ουσιαστικά έναν άγνωστο(δε ξέρανε όνομα, στοιχεία, εξωτερική εμφάνιση δίχως μάσκα - μόνη κατηγορία τα όσα σκαρφίστηκε ένας ηλίθιος επειδή βαρίοταν - εκεί είχα φρίξει με τη σύλληψη). Και καλά για να περάσουν ένα μήνυμα στα παιδιά για τους "κινδύνους" του ίντερνετ; Δε ξέρω, αλλά κάντε το ρε ατάλαντοι πιο φυσιολογικό, αν έχεις πιάσει έστω για μια φορά πληκτρολόγιο και ποντίκι, δε μπορεί να γράφεις τέτοια τεχνοφοβικά κλισέ.

Ακλόνητο φαβορί!

Συγκινήθηκα.

Solitary Sabred - Realm of Darkness Γεια σου ρε Κύπρο με τα ωραία σου...

To "Ozzy Osbourne: The Metal Madman" θέλει να ξαφνιάσει τους οπαδούς Μια ακόμα βιογραφία του Ozzy, αλλά αυτή τη φορά σε μορφή κόμικ, κυκλοφορεί ήδη. Το "Ozzy Osbourne: The Metal Madman" θέλει να ξαφνιάσει «πιστούς» και φίλους του εμβληματικού frontman, καθώς οι συγγραφείς θέλησαν να σεβαστούν την ιστορία του, η οποία είναι γνωστή στους πάντες, αλλά να δώσουν νέα στοιχεία. «Ο Ozzy δύσκολα κατατάσσεται κάπου. Αποσχολεί μουσικά και μέσω των ταμπλόιντ, είναι θρύλος, εκκεντρικός. Έπρεπε να βρούμε έναν νέο τρόπο να διηγηθούμε τη ζωή του, για να την κάνουμε εκ νέου ενδιαφέρον» λέει ένας εκ των συγγραφέων. H εκδοτική, The Orbit, έχει κυκλοφορήσει παρόμοιες βιογραφίες των Paul McCartney, Freddie Mercury, David Bowie, Prince, John Lennon, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Keith Richards. Την έντυπη έκδοση μπορείτε να την παραγγείλετε από εδώ http://www.comicfleamarket.com, και σε ψηφιακή μορφή μέσω iTunes, Kindle, ComiXology, DriveThru Comics, Google Play, και οπουδήποτε πωλούνται eBooks. Πηγή: Rocking.gr

Προσοχή. Όλο το παρακάτω ποστ είναι ένα spoiler. Όσοι δεν έχουν διαβάσει το manga/δει το anime, να πάνε να το κάνουνε και μετά ας έρθουν ξανά στο post εδώ. (Βαθιά ανάσα). Με τα κόμικς της Ιαπωνίας εγώ δεν είχα και ιδιαίτερη σχέση ποτέ. Ένα διάστημα είχα καεί, είχα διαβάσει αρχικά One Piece, Naruto, Bakuman χωρίς να ολοκληρώσω κάποιο, και πριν από αυτά όλο το Death Note. Μετά έφυγε η όρεξη(να το πούμε ευγενικά) κι απλά τα άφησα. Είχα και τον πρώτο τόμο του Fullmetal Alchemist, χωρίς όμως να ασχοληθώ ποτέ ιδιαίτερα. Μετά την εξαιρετική παρουσίαση του Θρηνωδού, ψήθηκα κι άρχισα το Brotherhood την Δευτέρα, στο youtube με ελληνικούς υπότιτλους, γιατί όπως και να το κάνουμε, η μητρική γλώσσα είναι πάντα πιο εύπεπτη. Με 3ήμερο ΠΣΚ-ο-μαραθώνιο, το τελείωσα πριν λίγο. Τι να πει κανείς. Απ' την αρχή πολύ ενδιαφέρον σενάριο φαντασίας με πρωτότυπο Μεσαιωνικό θέμα(αλχημεία) όπως κι ο φανταστικός κόσμος που αφηγείται, που δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο. Καλοστημένο, χαρακτήρες με προσωπικότητα, καλή ροή, μάχες... Πράγματα που μ' έμειναν(γιατί δε μπορώ να τα θυμάμαι κι όλα) ο αλχημιστής με την κόρη και τον σκύλο, η αρχική τεράστια απειλή του Scar(μ' άρεσε που μετά συνεργάστηκε αν και στην αρχή τον φοβόμουν μην αλλάξει γνώμη), ο άδικος θάνατος του Hughes που αν ζούσε θα ξεκαθάριζε η υπόθεση πολύ νωρίτερα, η μάχη Lust - Mustang(τον οποίο αρχικά δε συμπαθούσα και φαινόταν να έκρυβε πολλά αλλά εν τέλει έγινε απ' τους αγαπημένους μου χαρακτήρες) ειδικά όταν της έβγαλε την λίθο κι όταν την έκαψε θανάσιμα. Ηδονή. Επίσης, τα "μαθήματα ιστορίας" που γίνονταν ανά διαστήματα, κυρίως με τον πόλεμο του Ίσβαλ και την προέλευση του Χόχενχαϊμ που ήταν σκλάβος με το 1ο Χομάνκιολους. Και το οχυρό Briggs. Επιβλητικό, απίστευτο, αδιαπέραστο, οργανωμένο. Κορυφαία η σκηνή με την φιλόδοξη επίθεση της Drachma. Ε και ντάξει, η παραμονή κι η Επικείμενη μέρα, επικές. Όπως και το 64ο επεισόδιο που απλά είναι τι έγινε μετά, τα ευχάριστα. Α, και στο 4ο επεισόδιο όταν ο Scar σκότωσε έναν Κρατικό Αλχημιστή ειδικό στα όπλα. Σε δευτερόλεπτα έστησε μπροστά του ολόκληρο σύστημα με κανόνια. Πιο αντιπαθητικοί χαρακτήρες, ΣΙΓΟΥΡΑ, ο Pride, δε ξέρω, το ότι ένα τόσο μοχθηρό τέρας καλύπτεται σε ένα παιδάκι κι έχει αυτό το ύπουλο βλέμμα. Τον έδειρε βέβαια στο δάσος η μία χείμμερα αλλά δε πάθαινε τίποτα. Πήρε και τις ιδιότητες του Gluttony(το μόνο ψιλοσυμπαθητικό Humunculus). Επίσης ηδονή όταν πέθανε κι αυτός. Κι ο Wrath/King Brandley. Αρχικά δε τον αντιπαθούσα, αλλά όσο προχωρούσε η ιστορία και αποκαλύφθηκε ότι είναι Humunculus... Και στις μάχες που δε πάθαινε τίποτα. Πολύ καλός κι ο αλτρουισμός που επικρατούσε, αλλά μερικές φορές υπερβολικός κι άσκοπος(πχ το Humunculus παίρνει την μορφή φίλου και γι αυτό δε το αποτελειώνουμε, ή που αρνούνταν να χρησιμοποιήσουν λίθο και στις χειρότερες στιγμές. Ίσως κι ο Envy όταν γινόταν τέρας. Θετικοί πρωταγωνιστές σίγουρα τα αδέρφια Elric, αν και θεωρούσα τον Al κάποιος πιο αδύναμο, τα αδέρφια Armstrong(αν και πολύ τραμπούκα η Ολίβια, εκνευριστική σε κάποια σημεία) κι ο Scar αφού άλλαξε στρατόπεδο. Τον Ling δε περίμενα να έχει τέτοια δύναμη, όπως επίσης την Lan Fan και τον Γέρο-Fu. Επίσης πρόσεξα 2 ελληνικά στοιχεία. Πρώτο όταν κάπου στην σειρά αναφέρθηκε κάποιος σε μια ιστορία όπου κάποιος κατάφερε να πετάξει με φτερά από κερί, κι έπεσε στη θάλασσα επειδή έφτασε κοντά στον ήλιο(Ίκαρος), και στο τέλος, όπου έφτασαν τα αδέρφια Έλρικ και ο σκύλος αναγνώρισε τον Αλ και βγήκε η Γουίνρι έξω(Τηλέμαχος κι Οδυσσέας). Ψήθηκα τώρα άσχημα να μαζέψω και τα υπόλοιπα 26 τομάκια, αυτό το έργο πρέπει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη.