ΠΑΝΤΑ ΠΟΤΕ

[Ζάνταφ]

  

 

Πάντα Ποτέ

Στο φετινό Comicdom, οι αγαπητές εκδόσεις Μικρός Ήρως εξέδωσαν ένα ακόμη αισθηματικό BD, ονόματι Πάντα Ποτέ. Το ιδιαίτερο με την συγκεκριμένη ιστορία είναι ότι η αφήγηση είναι ολοκληρωτικά αναδρομική, δηλαδή το κόμικ ξεκινάει από το Κεφάλαιο 20 και τελειώνει με το Κεφάλαιο 1. 

Από τον εκδότη:

Με το Πάντα Ποτέ, ο Jordi Lafebre (Lydie, Je Suis Ceur Silence) μας προσφέρει, με όλη την λυρικότητα και την τρυφερότητα που τον χαρακτηρίζουν, το πρώτο του άλμπουμ ως ολοκληρωμένος συγγραφέας. Ένα έργο γεμάτο αγάπη, έρωτα, μελαγχολία, χιούμορ και πάθος, που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. 

Συχνά το Πάντα Ποτέ αναφέρεται ως το αντίστοιχο Memento (σκηνοθεσία: Christopher Nolan) των κόμικς. Ωστόσο, δεν πρόκειται για μία ακόμα ιστορία χαμένης αγάπης, όσο για μια ιστορία που καταπιάνεται με την πολυπλοκότητα του θεσμού της οικογένειας, της ενηλικίωσης, του πεπρωμένου, όπως και μια υπενθύμιση πώς η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που δεν φθείρεται από τον χρόνο

Η ιστορία (περίληψη):

Η ιστορία μας ξεκινάει ένα βροχερό βράδυ, όταν δύο ερωτευμένοι, ηλικιωμένοι άνθρωποι, η Άννα και ο Ζενό, συναντιούνται. Όσο προχωράει η ιστορία, βλέπουμε περισσότερα για αυτούς τους δύο χαρακτήρες και τα γεγονότα που τους απέτρεψαν από το να ζήσουν τον Έρωτά τους όλα αυτά τα χρόνια. Η Άννα, αφιέρωσε την ζωή της στην δουλειά της, ως Δήμαρχος στην μικρή αυτή πόλη. Παντρεύτηκε τον Τζουζέπε, που της πρόσφερε σταθερότητα, και απέκτησε μια κόρη την Κλαούντια. Ο Ζένο αντίθετα, ήταν ανέκαθεν ελεύθερο πνεύμα και έζησε την ζωή του ταξιδεύοντας εν πλω, και περνώντας διάφορες περιπέτειες, γράφοντας το διδακτορικό του. Οι δύο επικοινωνούσαν ανέκαθεν, και βλέπουμε πώς εξελίχθηκε η σχέση τους εξ αποστάσεως, καθώς διήγαν τις πολύ διαφορετικές ζωές τους.

Σχόλια για σενάριο, σχέδιο και έκδοση:

Το σενάριο καλά δομημένο μεν, ολίγον τι αδιάφορο δε. Μπορώ να πω ότι ο δημιουργός έχει χειριστεί καλά την αφήγηση, η οποία όπως ανέφερα είναι σε Full Reverse. Έχει προσθέσει δόσεις χιούμορ, συναισθήματος και συγκίνησης, κάτι που μου άρεσε αρκετά. Χρησιμοποιεί την κλασική ιστορία για ένα ερωτευμένο ζευγάρι που μένει χώρια γιατί τα μέλη του θέλουν να ζήσουν διαφορετικές ζωές, ο ένας ελεύθερη και ο άλλος σταθερή, που έχουμε δει πολλές φορές, αλλά το κάνει με πολύ πρωτότυπο τρόπο. Μου αρέσει επίσης ότι δεν μας δείχνει μόνο την ανάπτυξη των κεντρικών χαρακτήρων, αλλά και των Side Characters όπως ο Τζουζέπε (που συμπάθησα πιο πολύ από τον Ζένο) και η Κλαούντια. Στα αρνητικά βάζω ότι δεν κατάφερε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, και ότι αυτά που έγιναν στο 1ο κεφάλαιο είναι επιεικώς ανεπαρκή για να δικαιολογήσουν τόσο μεγάλο έρωτα. Προσωπικά, μου φάνηκαν λίγο υπερβολικά συναισθηματικοί οι χαρακτήρες, αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή δεν έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση τέτοιου είδους κόμικς

 

Το σχέδιο από την άλλη, είναι απίστευτα όμορφο, με ζωηρές γραμμές, εκφραστικούς χαρακτήρες και μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια του Backround. Οι χρωματισμοί όμως είναι αυτοί που δίνουν ζωή στο σχέδιο, κάνοντας το πολύ πιο ελκυστικό. Τιμητική αναφορά στο πανέμορφο εξώφυλλο, που με έκανε να αγοράσω αμέσως το κόμικ.

 

Η έκδοση κλασική του Μικρού Ήρωα, ποιοτικό χαρτί, εξαιρετική μετάφραση/επιμέλεια. Την βρήκα μόνο λίγο "φτωχή" σε σχέση με άλλες εκδόσεις, καθώς δεν είχε εξτραδάκια. Τι να κάνουμε, μας έχετε κακομάθει 

Εν ολίγοις, προσωπικά δεν τρελάθηκα με το σενάριο του κόμικ, αλλά λάτρεψα το σχέδιο! Προτείνεται σε όσους θέλουν ένα πιο τρυφερό και ανάλαφρο ανάγνωσμα, με ωραίο σχέδιο και ζωηρούς χρωματισμούς!

Καλή ανάγνωση σε όλους/ες! 

 

 

[kaneda]

@ Ζάνταφ  πολύ όμορφη η παρουσίασή σου!  Το πήρα και εγώ το κόμικ και κατάφερα να το διαβάσω εχθές και θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ μαζί σας τις εντυπώσεις που μου άφησε η ανάγνωσή του. Προτού ξεκινήσω με τα γνωστά μου ατελείωτα σπόιλερ, να αναφέρω ότι το Πάντα Ποτέ είναι το πρώτο BD που διάβασα στη ζωή μου. Το κόμικ διαβάστηκε νεράκι και γενικά σαν αναγνωστική εμπειρία μου άφησε πάρα πολύ ευχάριστες εντυπώσεις, τόσες που θα ήθελα να το διαβάσω ξανά, ίσως αυτή την φορά από την "ανάποδη" (αλλά περισσότερα για αυτό θα πούμε σε λιγάκι). Έτσι λοιπόν, σε μία προσπάθεια να μιμηθώ και εγώ έστω και λίγο την πρωτοφανή, "με ανάποδο τιμόνι", τεχνική του Jordi Lafebre, του δημιουργού του κόμικ, θα αποπειραθώ να ξεκινήσω την ανάλυσή μου από το τέλος προς την αρχή (κατά κάποιον τρόπο δηλαδή). 

 

Αρχικά η ποιότητα της έκδοσης είναι πολύ καλή. Το μεγάλο μέγεθος του κόμικ προσφέρει την ευκαιρία για αρκετές δόσεις οφθαλμόλουτρου. Η μετάφραση ήταν τιμιότατη και μου άρεσε επίσης πολύ σε αυτήν, η απόδοση ορισμένων φράσεων με βάση την δική μας ελληνική αργκό. Το μόνο κομμάτι που μου έλειψε προσωπικά, ήταν ότι θα ήθελα στο κόμικ να υπήρχε ένας μικρός πρόλογος είτε από κάποιον επιμελητή της εκδοτικής, είτε από κάποιον άνθρωπο του εξωτερικού που μπορεί να έχει μιλήσει για αυτό, καθώς επίσης και το ότι θα ήθελα να διάβαζα λίγα πράγματα για τον δημιουργό του. Κατά τ' άλλα όμως, εννοείται ότι πρόκειται για μία πολύ καλοπροσεγμένη έκδοση, απ' όπου κι αν τη κοιτάξει κανείς. 

 

Ο χρωματισμός του κόμικ είναι από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν περισσότερο. Από το μουντό, καταθλιπτικό μπλε, στο υπόκωφα παθιασμένο μοβ, καθώς και από το χαλαρό, ήρεμο πορτοκαλοκόκκινο, στο ζωηρά παιχνιδιάρικο κιτρινοπράσινο, ο τρόπος που η χρωματική παλέτα εναλλάσσεται από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, καταφέρνει και ζωντανεύει το σχέδιο για τα καλά. Όσο αφορά τώρα το σχέδιο, κάπου εδώ ήρθε η ώρα να ομολογήσω ότι έχω πάθει την πλάκα της ζωής μου με τον Lafebre. Τα τοπία του είναι πολύ προσεγμένα (ο ουρανός, η θάλασσα και τα κτίρια), τα κοστούμια των χαρακτήρων του είναι αρκετά κομψά, και επιπλέον, ο σχεδιασμός των χαρακτήρων του είναι τόσο, μα τόσο πολύ αθώα γλυκούλικος. Κοιτάζοντας κανείς την φινετσάτη Άννα, δεν μπορεί να αποφασίσει αν θέλει να της τσιμπήσει πιο πολύ τα καλλίγραμμα, αφράτα μαγουλάκια της ή την λεπτεπίλεπτη γοητευτική μυτούλα της. Αλλά δεν είναι μόνο η Άννα... Ο Ζενό με τα πλανευτικά, θαλασσινά του μάτια, αλλά και ο Τζουζέπε που μιλάει μέσω της γλώσσας του σώματος... Και όσο για το εξώφυλλο του κόμικ, το αναφέραμε το εξώφυλλο; Τί φάση! Μα τί αντικατοπτρισμός ατελείωτης αγάπης είναι αυτός! Μπορώ να έχω έναν τέτοιο παρακαλώ; 

 

Περνώντας στους χαρακτήρες της ιστορίας τώρα, απλά δεν γίνεται να μην τους συμπαθήσει κανείς, μιας και είναι όλοι τους πολύ προσεκτικά γραμμένοι. Από τους υποστηρικτικούς χαρακτήρες μου έκανε ιδιαίτερη καλή εντύπωση ο Τζουζέπε και ο τρόπος που έδειξε την πραγματική, αγνή αγάπη σε όλο της το μεγαλείο. Το ότι έκανε δηλαδή δύο βήματα πίσω και σεβάστηκε την επιθυμία της γυναίκας του. Πόσο πολύ ταπεινοφροσύνη, αλλά και πόσο πολύ αυτοπεποίθηση πρέπει να έχει κανείς για τον εαυτό του, για να προβεί σε κάτι τέτοιο, ακόμα και σε αυτήν την προχωρημένη ηλικία που βρίσκεται ο Τζουζέπε! Από την άλλη, ο Ζενό κάτω από τον μανδύα του ζεν πρεμιέ, κρύβει έναν βαθιά μελαγχολικό άντρα. Κρύβει έναν ονειροπόλο ποιητή, ο οποίος χωρίς να ξέρει ότι είναι ο πιο ρομαντικός από τους πιο ρομαντικούς, αρνείται πεισματικά να δεσμευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα με κάποια γυναίκα, γιατί πολύ απλά αρνείται να δεσμευτεί στον εαυτό του. Θέλει να είναι ελεύθερος και να ταξιδεύει στις εφτά θάλασσες, προσπαθώντας να πιάσει το άπιαστο... την εκτύλιξη του χρόνου προς τα πίσω... την μεγάλη του αγάπη, την Άννα... Η Άννα καταφέρνει από την πρώτη στιγμή να σε κερδίσει με την πηγαία φινέτσα της, την ακλόνητη στοχοπροσήλωσή της και τον απτόητο δυναμισμό της. Σε αντίθεση με τον Ζενό, αυτή αποφασίζει να πάει παρακάτω την ζωή της, αποφασίζει να πάρει το ρίσκο και να μην μείνει δέσμια στις απατηλές αναμνήσεις της. Η Άννα και ο Ζενό είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, αλλά παρόλα αυτά έχουν βρει αυτό το κάτι που κάνει την ανεκπλήρωτη σχέση τους να αντέξει στο πέρασμα του χρόνου... το χιούμορ. Ο τρόπος που πειράζει ο ένας τον άλλον, δεν είναι το "αλατοπίπερο" στη σχέση τους, είναι το ίδιο το "κυρίως πιάτο", μιας και σε κάθε ατάκα που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, η φλογερή τους χημεία αναβλύζει από παντού. Μου άρεσε επίσης πολύ ο τρόπος με τον οποίο ο ένας ενδιαφερόταν και άκουγε πραγματικά τα προβλήματα του άλλου. Αποκορύφωμα της μεταξύ τους επικοινωνίας αποτελεί αναμφίβολα το ονειρικό κεφάλαιο 7, το οποίο αποτελεί για εμένα το κρυφό διαμαντάκι ολόκληρου του κόμικ.

 

Τέλος, όσο αφορά το σενάριο, παρότι αυτό δεν είναι κάτι το πρωτότυπο στο είδος του ρομάντζου, παρόλα αυτά είναι ο ανορθόδοξος τρόπος αφήγησης με τον οποίο ο Jordi Lafebre αποφασίζει να ξετυλίξει την ιστορία του που σε κερδίζει. Μία ανεκπλήρωτη ιστορία αγάπης για δύο νέους που ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα και ο χωροχρόνος έκανε το παν για να τους χωρίσει, με κάθε επόμενο κεφάλαιο του κόμικ να είναι και ένα βήμα πίσω χρονικά στην ιστορία. Ο Lafebre εντάσσει και επεξηγεί ομαλά κάθε στοιχείο που κάνει την εμφάνισή του, χωρίς να μπερδεύει ή να ζαλίζει τον αναγνώστη κατά την διάρκεια των χρονικών οπισθοδρομήσεων. Μάλιστα είναι τόσο ευφυής και δεξιοτέχνης που στα δύο τελευταία κεφάλαια (στο δεύτερο μισό του κεφαλαίου 2 και σε όλο το 1) αποφασίζει να την δει στο έτσι και να τα φέρει όλα τούμπα, ωθώντας τις δυνατότητες της μη γραμμικής αφήγησης στα όριά της (θα καταλάβετε τι εννοώ όταν τα διαβάσετε ).

 

Αυτό είναι το Πάντα Ποτέ του Jordi Lafebre. Μία ιστορία αγνής αγάπης, η οποία στο κέντρο της μας υπενθυμίζει ότι η απόσταση είναι ικανή να μας χωρίσει μόνο με τους ανθρώπους με τους οποίους δεν μας συνδέει τίποτα πραγματικά. Πιστεύω ότι αξίζει να του δώσετε μία ευκαιρία. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους και σε όλες. 

Επεξεργασία Ιουνίου 13 από kaneda

[Laz33]

51 λεπτά πριν, kaneda είπε:

να αναφέρω ότι το Πάντα Ποτέ είναι το πρώτο BD που διάβασα στη ζωή μου.

 

What? 

Δηλαδή δεν έχεις διαβάσει ποτέ ένα Αστερίξ ή ένα Λούκυ Λουκ για παράδειγμα; 

[kaneda]

On 9/6/2025 στο 11:36 ΜΜ, Laz33 είπε:

What? 

Δηλαδή δεν έχεις διαβάσει ποτέ ένα Αστερίξ ή ένα Λούκυ Λουκ για παράδειγμα; 

 

Το ξέρω ότι με αυτό που θα πω κινδυνεύω να φάω άμεσο και αμετάκλητο ban από το φόρουμ, αλλά ναι, δεν έχει τύχει ποτέ μου να διαβάσω μέχρι στιγμής κάποιο Λούκυ Λουκ ή Αστερίξ. Έχω δει όμως τα αντίστοιχα animation, οπότε πιστεύω ότι ως ένα βαθμό το σώζω κάπως το πράγμα, σωστά; 

 

Γενικά είμαι πιο πολύ των υπερηρωικών κόμικ και των μάνγκα. Τώρα μετά το Πάντα Ποτέ έχω βάλει στο μάτι να πάρω το Blacksad από την εκδοτική, για το οποίο έχω διαβάσει μόνο τα καλύτερα όπου κι αν έχω πέσει εδώ στο φόρουμ.

 

Για να μην βγαίνω όμως πολύ εκτός topic, μοιράζομαι παρακάτω μαζί σας κάποια artworks του Lafebre που βρήκα στο διαδίκτυο και μου άρεσαν πολύ. Μόνο μην με ρωτήσετε πως αυτά ήρθαν στην κατοχή μου. 

 

          

 

          

 

 

 

Edit: @ Laz33  παραλίγο να το ξεχάσω! Σε περίπτωση που κάποια στιγμή διαβάσεις την ιστορία, αν θέλεις γράψε μας και εσύ το πως σου φάνηκε. Γνωρίζω ότι ειδικά εσένα σου αρέσουν πολύ τα BD και για αυτό θα ήθελα να μάθω πως την βρήκες και εσύ, όντας πιο έμπειρος στο συγκεκριμένο είδος. 

Επεξεργασία Ιουνίου 11 από kaneda

[Laz33]

@ kaneda  δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητές μου αυτό το κόμικ.
Αλλά αν το αγοράσω και το διαβάσω, εννοείται θα γράψω την άποψή μου 

[Lelis]

Διαβάστηκε και από μένα.

 

Είναι καλό; Ναι

Είναι το καλύτερο κόμικ που διάβασα από τις εκδόσεις του '25; Ναι 

Είναι γλυκαναλατο; Μέχρι το κόκαλο

 

Το σενάριο δεν είναι κάτι το οποίο λες πρωτότυπο. Παρόμοια σενάρια, έχουμε ξαναδεί  σε βιβλία, ταινίες, κόμικς κτλπ.

Είναι εξαιρετικός ο τρόπος αφήγησης, ο οποίος ξεκινάει την ιστορία από το τέλος την χτίζει προς τα πίσω, ενώ βάζει μικρές όμορφες λεπτομέρειες που "δένουν" ομαλά το ένα κεφάλαιο με το άλλο.

Ιδανική αφήγηση, διάλογοι και μπαλονάκια και η περιέργεια να δεις πως έφτασαν τα πράγματα εκεί, σου δημιουργεί μια εξαιρετική ροή ανάγνωσης που σε κρατάει φουλ μέσα σε αυτή. Δεν έχει κάποια τρελή κορύφωση.

Είναι τίγκα ρομαντικό, αλλά νομίζω αν αφεθείς, δεν το πολυσκεφτείς και απλά let it be, θα δεθείς λίγο μαζί του. Προσωπικά μου θύμισε τα φοιτητικά μου χρόνια για διάφορους λόγους και τελείωσα την ανάγνωση με ένα πλατύ χαμόγελο. Μόλις το ολοκλήρωσα το έδωσα στην κοπέλα μου να το διαβάσει, η οποία διαβάζει περίπου 3-4 κόμικ το εξάμηνο. Το ολοκλήρωσε πριν από λίγο και τις άρεσε πολύ. Το έβαλα στο μεσαίο ράφι της βιβλιοθήκης μου εκεί που βάζω τα ελληνικά κόμικς που μου αρέσουν περισσότερο.

 

Σχέδιο εξαιρετικό! Χρώματα πανέμορφα. Εξώφυλλο άψογο, ήδη η κοπέλα μου, μου το έχει παραγγείλει για αφίσα!

 

Έκδοση κλασσική Μ.Η.

 

Το προτείνω άφοβα σε όλους. Αν σας αρέσουν τα συναισθηματικά - ρομαντικά - μελαγχολικά κόμικ πιστεύω θα σας αρέσει αρκετά. Ακόμα και όσοι διαβάζουν πιο βαριά- σκληρά κόμικς, θα περάσουν καλά. 

Καλή επιλογή και για δωράκι σε μη εξοικειωμένους αναγνώστες.

[Indian]

On 10/6/2025 στο 12:18 ΠΜ, kaneda είπε:

Το ξέρω ότι με αυτό που θα πω κινδυνεύω να φάω άμεσο και αμετάκλητο ban από το φόρουμ, αλλά ναι, δεν έχει τύχει ποτέ μου να διαβάσω μέχρι στιγμής κάποιο Λούκυ Λουκ ή Αστερίξ. Έχω δει όμως τα αντίστοιχα animation, οπότε πιστεύω ότι ως ένα βαθμό το σώζω κάπως το πράγμα, σωστά; 

 

Από ότι θυμάμαι είμαστε συγχωριανοί επομένως θα στην χαρίσω γι' αυτή την φορά. Πρόσεξε, όμως, γιατί δεν μπορώ να σε προστατεύω για πολύ από το οργισμένο πλήθος που θέλει να σε λιντσάρει!

 

Πέρα από την πλάκα και για εμένα το συγκεκριμένο κόμικ δεν αποτελεί άμεση αγορά. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον...!

 

 

[kaneda]

On 16/6/2025 στο 12:07 ΜΜ, Indian είπε:

Από ότι θυμάμαι είμαστε συγχωριανοί επομένως θα στην χαρίσω γι' αυτή την φορά. Πρόσεξε, όμως, γιατί δεν μπορώ να σε προστατεύω για πολύ από το οργισμένο πλήθος που θέλει να σε λιντσάρει!

 

Το ήξερα ότι μπορούσα να βασιστώ επάνω σου, καλέ μου @ Indian . Ήμουν σίγουρος ότι θα μου την χάριζες, όχι επειδή είμαστε συγχωριανοί, αλλά επειδή.. ναι εντάξει, βασικά επειδή είμαστε συγχωριανοί. 

 

Ουφφφ... Κοίτα να δεις που τελικά κατάφερα και την γλίτωσα αυτή την φορά. 

 

On 16/6/2025 στο 12:07 ΜΜ, Indian είπε:

Πέρα από την πλάκα και για εμένα το συγκεκριμένο κόμικ δεν αποτελεί άμεση αγορά. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον...!

 

Ναι, ναι @ Indian ! Όποτε θέλεις να το διαβάσεις, με την ησυχία σου! Θα χαρώ πολύ να μάθω πως σου φάνηκε! 

Επεξεργασία Τρίτη στις 03:28 PM από kaneda

[Ζάνταφ]

Off topic mode ON:

Πάντως @ kaneda , αν σου άρεσε τόσο το "Πάντα Ποτέ", δεν φαντάζεσαι πόσο θα εκτιμήσεις άλλα,  πολύ καλύτερα BD. Οπότε αν έχεις χρόνο δώσε και σε αυτήν την σχολή μια ευκαιρία. Σου προτείνω να ξεκινήσεις από τα κλασικά (Λούκυ Λουκ, Αστερίξ, ΤενΤεν) , αλλά αν θέλεις κάτι πιο ενήλικο και συγκινητικό, σαν το Πάντα Ποτέ αλλά ακόμη καλύτερο , διάβασε το "Ταναναρίβη"

Off topic mode OFF

[kaneda]

3 ώρες πριν, Ζάνταφ είπε:

Off topic mode ON:

Πάντως @ kaneda , αν σου άρεσε τόσο το "Πάντα Ποτέ", δεν φαντάζεσαι πόσο θα εκτιμήσεις άλλα,  πολύ καλύτερα BD. Οπότε αν έχεις χρόνο δώσε και σε αυτήν την σχολή μια ευκαιρία. Σου προτείνω να ξεκινήσεις από τα κλασικά (Λούκυ Λουκ, Αστερίξ, ΤενΤεν) , αλλά αν θέλεις κάτι πιο ενήλικο και συγκινητικό, σαν το Πάντα Ποτέ αλλά ακόμη καλύτερο , διάβασε το "Ταναναρίβη"

Off topic mode OFF

 

Σε ευχαριστώ πολύ για όλες τις προτάσεις @ Ζάνταφ ! Από BD έχω στο πρόγραμμα να διαβάσω πρώτα το Blacksad που το έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό, να δω πως θα κυλήσει και αυτή η εμπειρία, και μετά βλέπουμε και για το Ταναναρίβη. Πάντως έχω ήδη ένα θετικό προαίσθημα, ότι θα μου αρέσουν και τα δύο. 

 

Αλλά ναι... Θέλω κάποια στιγμή να καθίσω να διαβάσω με την ησυχία μου και να μάθω περισσότερα πράγματα για τα BD. Τη σχεδιαστική τους τεχνοτροπία, το ύφος τους γενικότερα, αλλά και κάποιους σημαντικούς δημιουργούς... Γενικά, το 'χω αυτό. Μου αρέσει να ψάχνω να μαθαίνω τα τριγύρω σε κάτι που μου αρέσει (πέρα δηλαδή από την ίδια την ιστορία). Μάλιστα, για να σου είμαι ειλικρηνής στα Αστερίξ και Λούκυ Λουκ νόμιζα ότι τα κόμικ τους ήταν ίδια με τα αντίστοιχα animation και για αυτό ίσως δεν έτυχε να τους δώσω μία ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια. Μάλλον όμως θα πρέπει να έκανα λάθος... 

 

Υγ. (πάνω στο σχόλιό μου που είναι off topic, για να μην είναι τελείως off topic): Θα διάβαζα άνετα ένα one shot του Πάντα Ποτέ, το οποίο θα ήταν όλο από το point of view του Τζουζέπε. Lafebre, αν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν το διαβάσεις αυτό, please do your stuff. 

Επεξεργασία Τετάρτη στις 12:35 AM από kaneda

[rolandofshire]

7 ώρες πριν, kaneda είπε:

Πάντως έχω ήδη ένα θετικό προαίσθημα, ότι θα μου αρέσουν και τα δύο. 

Θα σου αρέσουν

 

Και το Daytripper θα σου αρέσει αν δε το έχεις διαβάσει. 

[Laz33]

7 ώρες πριν, kaneda είπε:

 

Μάλιστα, για να σου είμαι ειλικρηνής στα Αστερίξ και Λούκυ Λουκ νόμιζα ότι τα κόμικ τους ήταν ίδια με τα αντίστοιχα animation και για αυτό ίσως δεν έτυχε να τους δώσω μία ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια. Μάλλον όμως θα πρέπει να έκανα λάθος... 

 

Στα animations έχουν αφαιρεθεί πολλές σκηνές (ή έχουν διαφοροποιηθεί), όπως και πολλά αστεία.

Πέρα απ΄τη γενική υπόθεση που πατάει πάνω στα άλμπουμ, κατά τ΄άλλα δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει μεγάλη πιστότητα.

Εννοείται να διαβάσεις τα κόμικς.

Μόνο εκεί θα νιώσεις στο 100% την εμπειρία.

Στα animations παίρνεις βαριά ένα 70%.

Θυμάμαι πρόσφατα είχα δει τις "Τηγανίτες για τους Ντάλτον" και απογοητεύτηκα.

Τα περισσότερα απ΄τα top αστεία του άλμπουμ τα αφαίρεσαν.

Κόμικς και πάλι κόμικς όταν μιλάμε για Λούκυ Λουκ και Αστερίξ.

Οι μόνες εξαιρέσεις είναι τα κόμικς που προήλθαν από animations.

Πχ τη "Νταίηζυ Τάουν" εννοείται είναι προτιμότερο να τη δεις σε animation.

Στο κόμικ έγιναν πολλές περικοπές και γενικότερα χάθηκε η "ατμόσφαιρα" της ταινίας.

Ένα γενικός κανόνας είναι να προτιμάς πάντα το πρωτότυπο.

Αν ένα animation προήλθε από κόμικ, να διαβάσεις το κόμικ.
Αν ένα κόμικ προήλθε από animation, να δεις το animation.

 

 

[Ζάνταφ]

2 ώρες πριν, rolandofshire είπε:

 

Και το Daytripper θα σου αρέσει αν δε το έχεις διαβάσει. 

Μικρή παρένθεση για την διευκόλυνση του φίλου @ kaneda : Το Daytripper δεν είναι BD, αμερικάνικο είναι, αλλά όπως κατάλαβα ο @ rolandofshire  το προτείνει γιατί μοιάζει στην θεματολογία με κόμικς όπως το Πάντα Ποτέ.

[rolandofshire]

1 λεπτό πριν, Ζάνταφ είπε:

Μικρή παρένθεση για την διευκόλυνση του φίλου @ kaneda : Το Daytripper δεν είναι BD, αμερικάνικο είναι, αλλά όπως κατάλαβα ο @ rolandofshire  το προτείνει γιατί μοιάζει στην θεματολογία με κόμικς όπως το Πάντα Ποτέ.

Σωστό

Και αν κρίνουμε από την καταγωγή των δημιουργών του μάλλον θα το λέγαμε βραζιλιάνικο BD

 

[kaneda]

Παιδάκια μου, Roland, Ζάνταφ, Laz, σας ευχαριστώ όλους σας πολύ πολύ πολύ για τις πληροφορίες και για τις προτάσεις σας! 

 

@ rolandofshire , το Daytripper του έριξα μια ματιά και μπορώ να πω ότι μου φαίνεται και αυτό ένα πολύ ενδιαφέρον κόμικ. Το πρόσθεσα και αυτό στην λίστα μου με τα plan to read. 

 

7 ώρες πριν, Laz33 είπε:

Στα animations έχουν αφαιρεθεί πολλές σκηνές (ή έχουν διαφοροποιηθεί), όπως και πολλά αστεία.

Πέρα απ΄τη γενική υπόθεση που πατάει πάνω στα άλμπουμ, κατά τ΄άλλα δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει μεγάλη πιστότητα.

Εννοείται να διαβάσεις τα κόμικς.

Μόνο εκεί θα νιώσεις στο 100% την εμπειρία.

Στα animations παίρνεις βαριά ένα 70%.

Θυμάμαι πρόσφατα είχα δει τις "Τηγανίτες για τους Ντάλτον" και απογοητεύτηκα.

Τα περισσότερα απ΄τα top αστεία του άλμπουμ τα αφαίρεσαν.

Κόμικς και πάλι κόμικς όταν μιλάμε για Λούκυ Λουκ και Αστερίξ.

Οι μόνες εξαιρέσεις είναι τα κόμικς που προήλθαν από animations.

Πχ τη "Νταίηζυ Τάουν" εννοείται είναι προτιμότερο να τη δεις σε animation.

Στο κόμικ έγιναν πολλές περικοπές και γενικότερα χάθηκε η "ατμόσφαιρα" της ταινίας.

Ένα γενικός κανόνας είναι να προτιμάς πάντα το πρωτότυπο.

Αν ένα animation προήλθε από κόμικ, να διαβάσεις το κόμικ.
Αν ένα κόμικ προήλθε από animation, να δεις το animation.

 

Αα, μάλιστα @ Laz33 , κατάλαβα... Ισχύει το ίδιο και για τους 12 Άθλους του Αστερίξ, για το οποίο γνωρίζω ότι πρώτα βγήκε το animation και μετά το κόμικ (επί τη ευκαιρία, φοβερή ταινία η συγκεκριμένη). Σίγουρα θα δώσω και μια ευκαιρία σε κάποιο Λούκυ Λουκ ή Αστερίξ στο άμεσο μέλλον.

 

Επίσης @ Laz33 , σε αυτό που αναφέρεις στο τέλος έχεις απόλυτο δίκιο. Αν μου επιτρέπεις μόνο, ίσως θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, τα άνιμε. Υπάρχουν πολλά μάνγκα, τα οποία ενώ από μόνα τους μπορεί να μην είναι κάτι το εντυπωσιακό, οι άνιμε προσαρμογές τους από την άλλη, μπορούν να πάρουν το πηγαίο υλικό και να το αποδώσουν στο επί χίλια. Το Kimetsu no Yaiba, για το οποίο έχει τύχει να κάνω παρουσίαση στο φόρουμ μας, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. 

 

Υγ.: Και κάτι για το τέλος που κάθε φορά θέλω να πω και συνέχεια το ξεχνάω... @ Lelis , αρχικά είναι πάρα πολύ ωραίο το κείμενό σου παραπάνω, και δεύτερον, σε παρακαλώ μία θερμή παράκληση... Όταν κρεμάσεις την αφίσα που θα σου πάρει η κοπέλα σου, αν θέλεις στείλε μας μία φωτογραφία για να την θαυμάσουμε και εμείς. Την αφίσα, όχι την κοπέλα σου. 

Επεξεργασία Τετάρτη στις 03:51 PM από kaneda