ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ: Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ

[fotdim]

 

 

Ένα συνεργείο του National Geographic κάνει μια έρευνα γύρω από την πραγματική ιστορία του Δράκουλα και την όποια σύνδεσή του με τον θρύλο. Η έρευνα ξεκινά από τον πύργο του, εκεί συναντούν τον ίδιο και τις νύφες του και η περιπέτεια αρχίζει.

 

Μου άρεσε αρκετά και σαν σενάριο, έτσι που μπερδεύετε το παρόν με το παρελθόν και σαν σκίτσο. Η γνωστή ιστορία του Δράκουλα ειπωμένη μέσα από τα μάτια του ίδιου.

 

[Ion]

Προσωπικά το περίμενα πώς και πώς αυτό το κόμικ, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η δουλειά του Malk. Αν και η ιστορία του Δράκουλα είναι χιλιοειπωμένη, και γενικά προτιμώ πιο φρέσκες ιδέες στη λογοτεχνία ή τα κόμικς τρόμου, απόλαυσα κάθε σελίδα του κόμικ αυτού. Επίσης επιτέλους χόρτασα μια ιστορία του Malk, γιατί κάθε φορά που διάβαζα ιστορία του στην ανθολογία "Ρίγη", πάντα ήθελα λίγο παραπάνω. Ανυπομονώ για την επόμενη δουλειά του!

 

[Comichunter]

Πολύ καλή δουλεια και εμενα μου αρεσε πολυ!

[Indian]

Προσωπικά δηλώνω λάτρης των ιστοριών του Δράκουλα κι αυτός ήταν ο βασικός λόγος που αγόρασα τον εν λόγω graphic novel (ένας δεύτερος λόγος είναι το υπέροχο σχέδιο του Malk). Για να είμαι, όμως, ειλικρινής, περίμενα να μην εκπλαγώ με την αφήγηση, μιας κι όλοι ξέρουμε πάνω-κάτω το origin του χαρακτήρα και την πορεία του στον χώρο της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου και των κόμικς. Συνήθως μένει να δούμε απλά μία νέα προσέγγιση στον ήδη υπάρχοντα μύθο. Με χαρά μου, λοιπόν, διαπίστωσα ότι εδώ δεν συνέβη κάτι τέτοιο.

 

Ο κ.Παπαδάκης, πολύ μαεστρικά, δημιουργεί ένα σενάριο που αντιτίθεται στα κλισέ και τα αναμενόμενα, αλλά ταυτόχρονα κρατάει την υφή και την αίγλη του origin. Το σενάριο εκτυλίσσεται, όχι στον μεσαίωνα, αλλά στην σύγχρονη εποχή, αυτή που ζούμε και μας ταξιδεύει μέσα στην καρδιά του άντρου του Ρουμάνου Βοεβόδα. Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιες μικρές αναδρομές στο παρελθόν, οι οποίες βοηθούν στην σωστότερη κατανόηση της αφήγησης. Η πλοκή ξεκινάει ήπια, αλλά από την αρχή κιόλας μάς υπόσχεται ότι αυτή η ηρεμία, σε λίγο, θα μετατραπεί στον απόλυτο τρόμο. Όσο κυλούν οι σελίδες η ένταση ανεβαίνει και κορυφώνεται. Όσον αφορά τον Δράκουλα, ο συγγραφέας, φροντίζει να του αποδώσει περισσότερα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και να βάλει τον αναγνώστη να δει την “καλή” του πλευρά. Να ακούσει την ιστορία, από το στόμα του κι όχι από τις κλασικές περιγραφές των εχθρών του. Προσωπικά βρήκα ευφυή και πρωτότυπη αυτή την συγγραφική προσέγγιση. Εννοείται, πάντως, ότι η σατανική του υπόσταση υπάρχει. Πώς δεν θα μπορούσε άλλωστε, μιας και μιλάμε για τον Δράκουλα? Το φινάλε κλείνει την ιστορία με αρκετό αίμα (όπως αρμόζει), με θλίψη, αλλά και με όμορφα τοπία. Κάπου αχνά ένιωσα και μία αίσθηση δικαίωσης του βασιλιά του σκότους. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία ιστορία που την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις της κουλτούρας του Δράκουλα, που επιθυμούν να διαβάσουν κάτι διαφορετικό.

 

Για το σχέδιο δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Ο Malk, έχει δώσει από παλιά δείγματα γραφής κι έχει καθιερωθεί στον χώρο με το πανέμορφο κι άκρως ρεαλιστικό σχέδιό του. Έτσι κι εδώ, έχουμε μία απόδοση τοπίων αριστοτεχνική, ενώ και οι χαρακτήρες ήταν καλοσχεδιασμένοι κι ο αναγνώστης διέκρινε στα πρόσωπά τους την θλίψη, τον τρόμο, την απογοήτευση, τον πόνο και γενικά όλες τις εκφάνσεις που έπρεπε να έχουν την κάθε στιγμή. Ο Δράκουλας φέρνει πολύ στον μεγάλο Christopher Lee, ενώ κάποιες κινήσεις του (όπως πχ όταν βάζει το εσωτερικό της παλάμης του κάτω από τα μάτια του) φέρνουν στο στυλ του, άλλου μεγάλου, Bela Lugosi. Το ασπρόμαυρο χρώμα νομίζω ότι δένει πολύ καλά με το περιεχόμενο και γενικά με το στυλ που θέλουν οι συντελεστές να επικρατήσει. Και για να μην λέτε ότι δεν κάνω παράπονα, ας πω ένα. Το σχέδιο το βρήκα πολύ λεπτομερές, αλλά με το υπάρχον φορμάτ της έκδοσης και με το μαύρο πλαίσιο των σελίδων, μου φάνηκε (σε αρκετά σημεία, όχι συνέχεια) ότι ασφυκτιά στα καρέ, είναι παραφορτωμένο και μπερδεύει. Με ένα μεγαλύτερο φορμάτ (αν και δεν είμαι λάτρης των μεγάλων διαστάσεων στις εκδόσεις), νομίζω ότι θα απολαμβάναμε καλύτερα το αποτέλεσμα.

 

Όσον αφορά την έκδοση την βρήκα πολύ προσεγμένη και στιβαρή. Το χρώμα στο εξώφυλλο δένει καλά, ενώ τα σχέδια, τόσο στο εξώφυλλο, όσο και στο οπισθόφυλλο, είναι επιβλητικά και προϊδεάζουν τον αναγνώστη ότι θα διαβάσει κάτι καλό. Η κόλληση φαίνεται αρκετά ανθεκτική, ενώ το ματ χαρτί είναι παχύ και προσφέρεται σε πολλές αναγνώσεις. Στα έξτρα, ο αναγνώστης θα βρει (στην αρχή) ένα ολοσέλιδο σκίτσο του Malk, καθώς και μία εισαγωγή από τον κ.Παπαδάκη για την Τρανσυλβανία, δοσμένη με ποιητική-λογοτεχνική χροιά. Μετά το πέρας της ιστορίας, έχουμε τις βιογραφίες των δύο συντελεστών, για να ακολουθήσουν στην συνέχεια δύο σελίδες με προσχέδια. Το μοναδικό παράπονο που θέλω να εκφράσω είναι ότι θα έπρεπε να είχε γίνει καλύτερη επιμέλεια των κειμένων, γιατί εντόπισα αρκετά λαθάκια (κάποιες λέξεις που δεν μπήκαν ή μπήκαν σε λάθος θέση, κάποια γράμματα που έλειπαν κ.ά.), τα οποία καλό θα ήταν να μην υπήρχαν. Όχι ότι μου στέρησαν την απόλαυση, απλά υποβαθμίζουν την τόσο καλή προσπάθεια. Δεν θα μπω στην λογική να τα επισημάνω. Με μία γρήγορη ανάγνωση γίνονται ευδιάκριτα. Κατά τα άλλα, εύχομαι να κυκλοφορήσουν κι άλλες τέτοιες δουλειές που να φέρουν την ελληνική σφραγίδα και να αγκαλιαστούν όπως τους αξίζει από το αναγνωστικό κοινό.

 

[Επιθεωρητής Le Pit]

Μετά από μεγάλη καθυστέρηση, επιτέλους πήρα κι εγώ τον Δράκουλα.  Όντως είναι ένα χορταστικό graphic novel , ο Μαλκ στο κλασικό του στυλ όσο αφορά την θεματολογία τρόμου, ωραία σκηνοθετική ματιά και ροή και το σενάριο του Κ.Παπαδάκη καλοχτισμένο. Νομίζω ότι το δίδυμο σεναριογράφου- σχεδιαστή λειτούργησε εξαιρετικά και η έκδοση αξιοπρεπέστατη! Επίσης θετικό που όλο και περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι μπαίνουν στον χορό (και στον χώρο) των κόμικς.

[Comichunter]

Έχεις δίκιο είναι πολύ καλό και θα μπορούσαν να φτιάξουν και άλλα τέτοια κόμικ παρόμοιας θεματολογίας για εμάς που μας αρέσει ο χώρος και η θεματολογία του Δράκουλα. 

[georgepol]

Χαίρομαι που άρεσε. Ο Μαλκ είναι άριστος.