EΓΩ ΔΕ ΖΗΤΗΣΑ ΑΔΕΡΦΟ... ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΤΕ ΠΙΣΩ!

[Βασιλεύς των κόμικς]

  

 

Οι εκδόσεις Ερευνητές με ακόμα ένα νέο άλμπουμ τών''Peanuts’’ συνεχίζουν με επιτυχία την έκδοση των ηρώων του Τσαρλς Σουλτςμε τιτλο <<Εγώ δε ζήτησα αδερφο ...να τον πάρετε πίσω!>>.Ο Τσάρλι Μπράουν ,ο Σνούπι και η θεότρελη παρέα του προβληματίζονται με το δύσκολο θέμα της Οικογένειας.Ο ερχομός της μικρής αδελφής του Τσάρλι,ο Λάινους και η αδελφική του σχέση με την Λούση,,ο Γούντστοκ και η μητέρα του και φυσικά ο Σνούπι,που μετά από καιρό συναντά τα αδέλφια του -και ναι, είναι καιρός να τα γνωρίσουμε και εμείς-.
Το γνωστό χιούμορ του Τσαρλς Σουλτς ακομά μιά φορά θα μας διασκεδάσει και θα μας κάνει να ξεχαστούμε από τα κακώς κείμενα της καθημερινής ζωης.
Αυτό που δε μου αρέσει σε αυτες τις εκδόσεις ενώ είναι προσεγμένες και καλαίσθητες είναι τό ότι το κάθε άλμπουμ είναι μοιρασμένο σε μία θεματολογία,ενώ καλό θα ήταν να υπήρχε μία χρονική συνέπεια όπως τα έχουν εκδόσει οι αμερικάνικες,Canongate Books Ltd και η Fantagraphics Books,και το ότι δεν υπάρχει αρίθμηση στους τόμους..
Μερικά στριπ,στα πρώτα 4 φαίνονται οι σχεδιαστικές διαφορές των ηρώων απο τις πιο πρόσφατες μία και απο ότι φαίνεται είναι απο τα πρώτα χρόνια των Peanuts.Στα άλλα 2 δύο απο τα αδέρφια του Σνούπυ.

 

 

 

Ομαδοποίηση Σνούπυ

[will]

Ούτε εγώ ζήτησα αδερφή και μου την φόρτωσαν!!!

Και δεν θέλουν να την πάρουν και πίσω!!!!!

[thor77]

Το απέκτησα (τυχαία) και το διάβασα την βδομάδα που μα πέρασε. Αρκετά καλό χιούμορ αλλά όπως αναφέρεται και στην πρώτη ανάρτηση το γεγονός ότι περιλαμβάνονται στριπ που ξεκινάνε από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 και φτάνουν ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 με ξένισε. 

[lovcom]

Το βρήκα στην πρωτοπορία μεταχειρισμένο και το τσίμπησα. Για κάποιο άγνωστο λόγο ποτέ μου δεν είχα ασχοληθεί με Σνούπυ αλλά (πάλι για άγνωστο λόγο) μπορώ να πω ότι πάντα μου άρεσε. Ποτέ μου δεν είχα διαβάσει κόμικ (δεν ήξερα ότι υπήρχε), παρα θυμάμαι στην τηλεόραση που και που να πετυχαίνω και να βλέπω. Μου χει μείνει ακόμα και τώρα η αίσθηση εκείνης της "γλυκιάς μελαγχολίας" όταν το παρακολουθούσα. Δεν θυμάμαι όμως καν τι ήταν αυτό που έβλεπα. Επίσης είδα και την ταινία και μου άρεσε αρκετά.

 

Έτσι λοιπόν για πρώτη φορά ασχολήθηκα με κόμικ και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Όμορφο απλό σχέδιο με ωραίο χιούμορ. Πραγματικά το ευχαριστήθηκα. Σίγουρα θα προχωρήσω και σε άλλα αλλά σκέφτομαι να πάω απευθείας σε αγορά ενός ξενόγλωσσου τόμου όπως κάποιο απο τις εκδόσεις Fantagraphics. Aπ' ό,τι είδα όμως οι τόμοι είναι πάρα πολλοί με αρκετά υψηλή τιμή. Οπότε θα ήθελα να διαλέξω ένα τόμο με ώριμο πλέον σχέδιο.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 10, 2019 από lovcom

[germanicus]

Περίεργο αντικείμενο πιάνεις  Μιλάμε για στριπάκια που δημοσιεύονταν στις αμερικάνικες εφημερίδες. Όπως ήταν άπειρα πράγματα αρχικά. από τα disney μέχρι τα popeye  Αυτά εδώ, εάν δεν κάνω κάποιο συγκλονιστικό λάθος, παραμείναν στριπάκια. Έχουν λοιπόν μια πολύ συγκεκριμένη δομή. Αυτοτέλεια στο ημερήσιο σκέλος, στο κάθε στριπ ξεχωριστά δλδ, αλλά συνήθως μέρος μιας ευρύτερης ιστορίας/φάσης/running gag σε ένα χ χρονικό διάστημα. 

 

Τι αξίζει, τι δεν αξίζει? Αγνοώ στυγερά  Με όσα στριπάκια έχω ασχοληθεί, χοντρά-χοντρά έχω ένα "τι σήμερα, τι αύριο" (φτάνει βέβαια να μιλάμε για δουλειά ενός καλλιτέχνη και όχι για περιπτώσεις που άλλαξε ο δημιουργός οπότε άλλαξε κάπως η τεχνοτροπία). Μπορεί να υπάρχει "πρώιμη περίοδος" και "ώριμη περίοδος". Λογικό μου ακούγεται. Συνήθως όμως όταν τα πιάνω, δεν την βλέπω... Εξαίρεση ίσως με το Calvin and Hobbes το οποίο όμως έχω ξετινάξει (παίζει να τα έχω διαβάσει όλα), όπου την έχω δει την "πρώιμη περίοδο" στην αρχή... Αλλά στην πολύ αρχή. Πάρα πολύ γρήγορα είδα ένα "πλατώ" εκεί.... 

 

Anyhow. Σνούπυ πάντως το αποκαλούμε εμείς εδώ. Στην Αμερική το αντιμετωπίζουν κυρίως ως το σύμπαν Peanuts και κυρίως ως ο Charlie Brown και οι χαρακτήρες τριγύρω του. Κεντρικό τόπικ για δαύτα στο φόρουμ θεωρητικά είναι αυτό εδώ. Γενικώς, ενώ όλοι τα ξέρουμε, δεν θα έλεγα ότι έχουν προξενήσει ατέρμονες συζητήσεις στο φόρουμ όλα αυτά τα χρόνια  Προσωπικά τα βρίσκω και εγώ μελαγχολικά. Πολύ loser ο Charlie Brown γενικώς  Ίσως για αυτό και να μιλάμε για τον Σνούπυ σε αυτή τη χώρα και όχι για τον Charlie Brown. Το 1978-79 στο δημοτικό πάντως όλοι ζωγραφίζαμε για κάποιο λόγο Σνούπυ... Να έπαιζε κάποιο καρτούν τότε ίσως?   Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι είχα μάθει να τον σχεδιάζω  Εγώ, που η σχέση μου με το σχέδιο είναι ανύπαρκτη αφού στο θέμα απλά έχω 4 πόδια...  

 

 

[lovcom]

Όντως εμείς ξέρουμε το όλο σύμπαν σαν "Σνούπυ" αλλά οι άνθρωποι είναι μάλλον οι πρωταγωνιστές. Μου άρεσε επίσης το γεγονός ότι δεν ήταν πολιτικοποιημένο αυτό που διάβασα (έτσι δηλαδή κατάλαβα) σε αντίθεση με την Μαφάλντα, και είναι ο μοναδικός λόγος που δεν έχω σκοπό να την διαβάσω. Δεν ξέρω γιατί πάντως αλλά με ελκύει πολύ το ρετρο κομικς και τα σχέδια μιας περασμένης εποχής. Με "ηρεμεί" πολυ αυτή η απλότητα του σχεδίου και πραγματικά δεν χορταίνω να την βλέπω. Ο Τσάρλι Μπράουν πάντως εμένα μου φάνηκε πολύ ευαίσθητος. Μια καρδιά που δύσκολα την διαβάζει ο εγωπαθής κόσμος :Ρ .

Θα προσπαθήσω πάντως να βρω και άλλα τευχάκια και θα πω την γνώμη μου.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 9, 2019 από lovcom

[germanicus]

Σε νοιώθω. Και εγώ γουστάρω τα κλασσικά στριπάκια των αμερικάνικων εφημερίδων. Που τα έχουμε δει σε διάφορες εκδόσεις (λχ το Συλλογή Τοτέμ που είναι ίσως η κλασσικότερη). Αλλά ακόμα και όταν τα πέτυχα σε εκδόσεις όπως το Ροζίτα. Που φανταζόμουν πως ήταν κάτι "κοριτσίστικο", το άγγιξα διότι ήταν vintage Μαμούθ, μου άρεσε, ξαφνιάστηκα, ψάχτηκα να δω τι ακριβώς είναι και τσααααακ. Syndicated strip!  

 

 

[Indian]

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο αντικαταστάθηκαν με μεγαλύτερης ανάλυσης.