Αναζήτηση στην Κοινότητα

Σύνοψη από την εκδοτική ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ; Να σας συστήσω τον Μπρας Ντε Όλιβα Ντομίνγκος. Ο Μπρας, το παιδί θαύμα ενός παγκοσμίου φήμης Βραζιλιάνου συγγραφέα, περνά τις μέρες του γράφοντας τις νεκρολογίες άλλων ανθρώπων και τις νύχτες του έχοντας ως όνειρο να γίνει ένας επιτυχημένος συγγραφέας και ο ίδιος — γράφοντας το τέλος των ιστοριών άλλων ανθρώπων, ενώ η δική του μόλις ξεκίνησε. Μα τη μέρα που αυτή η ζωή θα ξεκινήσει, αυτός θα το καταλάβει; Θα ξεκινήσει, όταν συναντήσει το κορίτσι των ονείρων του; Ή στα 11 με το πρώτο του φιλί; Ή αργότερα στη ζωή του, όταν γεννιέται ο πρώτος του γιός; Ή νωρίτερα, τότε που μάλλον βρήκε τη φωνή του ως συγγραφέας; Κάθε μέρα στη ζωή του Μπρας είναι σαν μια σελίδα από ένα βιβλίο. Καθεμιά αποκαλύπτει τους ανθρώπους και τα πράγματα που τον έκαναν αυτόν που είναι: Οι γονείς του, το παιδί του και ο καλύτερός του φίλος, η πρώτη του αγάπη και η αγάπη της ζωής του. Και όπως όλες οι μεγάλες ιστορίες, κάθε μέρα έχει μια αναπάντεχη τροπή που δεν θα προβλέψει ποτέ… Στο DAYTRIPPER, τα δίδυμα αδέρφια Fábio Moon και Gabriel Bá, κάτοχοι του βραβείου Eisner, λένε μια μαγική, μυστηριώδη και συγκινητική ιστορία για την ίδια τη ζωή — ένα στοιχειωτικά λυρικό ταξίδι που χρησιμοποιεί τις ήρεμες στιγμές για να θέσει τα μεγάλα ερωτήματα. Η ιστορία, οι δημιουργοί και οι επιρροές της Βραζιλίας To Daytripper είναι μία ιστορία που εκδόθηκε από τη Vertigo, το γνωστότερο imprint της DC και βγήκε σε 10 τεύχη από το Φεβρουάριο έως το Νοέμβριο του 2010. Δημιουργοί, συγγραφείς και σχεδιαστές είναι Fábio Moon και Gabriel Bá και παρ’ ότι δε φαίνεται από τα ονόματα τους, δεν είναι απλώς συγγενείς, αλλά δίδυμα αδέρφια. O δεύτερος είναι αρκετά γνωστός και από τη δουλειά του ως σχεδιαστής στο The Umbrella Academy που προβάλλεται ως σειρά στο Nteflix, ενώ έχει βγει και ένα volume στα ελληνικά από τη Helm. To Daytripper αφορά τη ζωή του 32χρονου Βραζιλιάνου Bras de Oliva Domingos, του γιου ενός θρυλικού συγγραφέα της Βραζιλίας που ζώντας στη σκιά του πατέρα του, ονειρεύεται να γίνει και ο ίδιος συγγραφέας. Κατά τη διάρκεια του κόμικ ο αφηγητής μας εξιστορεί τις σημαντικότερες στιγμές στη ζωή του ήρωα: τα ταξίδια, την οικογένεια, τις σχέσεις του, την παιδική του ηλικία και την πατρότητα. Τα δύο αδέρφια έχουν καταγωγή από τη Βραζιλία και ως αποτέλεσμα αυτού, το Daytripper έχει πάρα πολλές επιρροές από τη χώρα καταγωγής τους. Αρχικά το ίδιο το όνομα Bras θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας φόρος τιμής στη χώρα τους, εκ του Brasil, αλλά ταυτόχρονα και φόρος τιμής στον Bras Cubas, έναν εκ των γνωστότερων ηρώων της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας. Εκτός αυτών όμως οι Gabriel και Fabio δε στερούνται σε καμία ευκαιρία να παρουσιάσουν σε διαφορετικά σημεία του κόμικ τις συνήθειες των Βραζιλιάνων και να μιλήσουν για τον τρόπο ζωής τους. Έτσι βλέπουμε σε πολλά σημεία της ιστορίας αναφορές στη βραζιλιάνικη γλώσσα, τις οικογενειακές συνήθειες, το φαγητό ακόμα και τις σαπουνόπερες που αποτελούν κλασικότατη επιρροή των Βραζιλιάνων. Όσον αφορά το φαγητό και την οικογένεια, εντόπισα το εξής στο ελληνικό λήμμα της Wikipedia για το κόμικ: Στο κεφάλαιο 5, κατά το οποίο ο Bras επισκέπτεται την γιαγιά και τον παππού του στην εξοχή, όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται: ξαδέρφια, θείοι και θείες. Η συνήθεια να συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια μαζί τα Σαββατοκύριακα είναι συνηθισμένη στη Λατινική Αμερική τιμώντας έτσι την αξία της οικογένειας. Σύμφωνα με τους Clutter και Nieto, παραδοσιακά η ισπανική οικογένεια είναι μια ομάδα που διατηρεί στενές σχέσεις και ο σημαντικότερος φορέας κοινωνικοποίησης. Ο όρος φαμίλια (familia) συχνά ξεπερνά την πυρηνική οικογένεια. Η ισπανική οικογένεια δεν συμπεριλαμβάνει μόνο γονείς και παιδιά αλλά και την εκταταμένη οικογένεια. Αν και η Βραζιλία δεν ανήκει στις ισπανικές χώρες (ήταν υπό πορτογαλική κυριαρχία από το 1500 έως το 1822), αυτό το έθιμο συναντάται σε πολλές λατινικές χώρες, από τη Λατινική Αμερική μέχρι τις ευρωπαϊκές (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και Γαλλία) απ’ όπου και προέρχεται. Επίσης στο κεφάλαιο 5, όταν ολόκληρη η οικογένεια συγκεντρώνεται για το μεσημεριανό, όλα τα πιάτα που σερβίρονται προέρχονται από την βραζιλιάνικη παραδοσιακή κουζίνα. Το κύριο πιάτο αποτελείται από “ρύζι και φασόλια, πατάτες, μαρούλι - ολα πολύ απλά και χειροποίητα - αλλά το μεσημεριανό πάντα είναι σαν μια θορυβώδης χαρούμενη γιορτή. Το κοτόπουλο είναι το αγαπημένο των παιδιών, οπότε η γιαγιά το μαγείρευε πάντα”. Η βάση της βραζιλιάνικης κουζίνας αποτελείται από κοτόπουλο, μαρούλι και ντομάτα και πατάτες. Σύμφωνα με τον Botelho “Πέρα από κάποιες τοπικές διαφορές, το καθημερινό φαγητό που βρίσκεται σχεδόν σε κάθε τραπέζι της χώρες αποτελείται από το ζεύγος ρύζι και φασόλι, συνοδευμένο από σαλάτα, κάποιο είδος κρέατος και αλεύρι μανιόκας. Το λεξικό Aurélio της πορτογαλικής γλώσσας ορίζει το δίδυμο feijão-com-arroz (φασόλια και ρύζι) ως “καθημερινής χρήσης, κοινός, συνηθισμένος”. Είναι ένα αληθινό στοιχεία της εθνικής τους ταυτότητας που αγκαλιάζει τους ανθρώπους από τον Βορά μέχρι το Νότο.” Μελαγχολικό σχέδιο Το Daytripper είναι ένας τίτλος που αποπνέει μελαγχολία από την αρχή ως το τέλος και το σχέδιο του δε θα μπορούσε να σημαίνει κάτι αντίθετο. Θυμίζοντας Umbrella Academy, κόμικ της Vertigo και της αμερικάνικης εναλλακτικής σκηνής, αλλά και με μία εσάνς της λατινοαμερικάνικης σχολής, το σχέδιο είναι απολαυστικό καθ’ όλη τη διάρκεια του κόμικ. Μπορεί να είναι ένας τίτλος μελαγχολικός, αλλά ο Dave Stewart χρησιμοποιεί ένα πολύ μεγάλο μέρος της χρωματικής παλέτας δένοντας τέλεια με τα μελάνια που χρησιμοποιούν τα αδέρφια. Από εξωτερικούς χώρους και παραλίες μέχρι εσωτερικούς χώρους και καθημερινές σκηνές στην πόλη, το Daytripper έχει σχέδιο που θα κάτσει ο καθένας να απολαύσει αρκετές φορές ακόμα και χωρίς να διαβάζει την ιστορία. Ένας πολυβραβευμένος τίτλος Δε συνηθίζω να δίνω έμφαση στα βραβεία, αλλά με εντυπωσίασε το πόσο αναγνωρισμένο είναι το Daytripper σαν έργο. Το 2011 κέρδισε το βραβείο Eisner ως η Καλύτερη Limited Σειρά ή Ιστορία, το βραβείο Harvey ως το Καλύτερο Τεύχος ή Ιστορία και το βραβείο Eagle ως το Αγαπημένο Καινούριο Κόμικ. Το 2014 επιλέχθηκε ως το βιβλίο Life of the Mind στο Πανεπιστήμιο του Tennessee (UT) στο Knoxville. Το πρόγραμμα Life of the Mind στο UT είναι ένα πρόγραμμα ανάγνωσης για όλους τους φοιτητές του πρώτου έτους. Το Daytripper είναι το πρώτο graphic novel και το βραζιλιάνικο έργο που επιλέχθηκε για το πρόγραμμα. Συχνά επιλέγεται ως ένα από τα καλύτερα graphic novels που έχουν κυκλοφορήσει ιδίως λόγω του σχεδίου του και των συναισθημάτων που προκαλούν οι χαρακτήρες και οι σχέσεις τους. Η έκδοση Χορταστικότατη έκδοση με 260 σελίδες και με τις συνηθισμένες προδιαγραφές των εκδόσεων Οξύ. Το θεωρώ μία πάρα πολύ καλή επιλογή, ένας κλασικός τίτλος της Vertigo, πολύ συναισθηματικός και μακριά από τα υπερηρωικά που μας έχει συνηθίσει η εκδοτική. Στο εξώφυλλο αναγράφεται το Black Label της DC, ωστόσο δεν είναι τίτλος που έχει γραφτεί για το συγκεκριμένο imprint, ούτε έχει ιδιαίτερη σχέση με την ενήλικη προσέγγιση και θεματική του, απλώς από το 2020 οποιαδήποτε επανέκδοση τίτλων της Vertigo γίνεται από το όνομα του DC Black Label. Θα το πρότεινα σε όποιον θέλει κάτι καινούριο και διαφορετικό. Εκτός του σάιτ της Οξύ, μπορείτε να το βρείτε και στη Λέσχη Φίλων Κόμικς, την οποία ευχαριστώ πολύ που μου έδωσε πρώτο πρώτο το δικό μου αντίτυπο. Καλό διάβασμα σε όλους

Αυτοέκδοση από τον Απρίλη του 2019. 10 τετρασέλιδες ερωτικές ιστορίες από 10 γυναίκες δημιουργούς. Περιεχόμενα 1ου τόμου Big Love - Έλενα Γ. (Έλενα Γώγου) Φιλότεχνοι - Γεωργία Ζάχαρη Satyr - Roberta Γιαϊτζόγλου Watkinson Netflix & Chill - Poisoner (Αλκυόνη Παπακωνσταντοπούλου) Ρομαντισμούλης - Lussaki (Λουκία Τζωρτζοπούλου) Έρχομαι - Στέλλα Στεργίου Gay Porn - Darina Miroshnichenko Saturnidae - Σ.Π. (Σιαδώρα Παπαθεοδώρου) Το Απέναντι Μπαλκόνι - Σμαρ Το Μπεκ - Ραφαέλλα Κόνη Πρόσθετα έχει 3 σελίδες με μίνι βιογραφικά των δημιουργών, με λινκς στα fb και insta τους καθώς και ένα δισέλιδο Μπίνγκο από τη Στέλλα Στεργίου. Λόγω του δεσίματος του κόμικ, αλλά και του ότι έχουμε 10 ιστορίες με 10 διαφορετικές τεχνοτροπίες, δεν μπορώ να σκανάρω υλικό από μέσα. Αντ'αυτού ένα κολλάζ που έχουν ανεβάσει στο φβ με καρέ από κάθε ιστορία για να πάρετε μια ιδέα. Μην παρασύρεστε από το απαλό ροζ. Το κόμικ μέσα είναι ξεκάθαρα α/μ. Πριν από πολλά χρόνια, προ GC, ο Valt σκάναρε και διαμοίραζε κομιξάκια σε γνωστό τορρεντάδικο εκείνης της εποχής. Πέραν από τα τυπικά, σκανάριζε και τσοντούλες (λχ Comics Erotica). Μια διαπίστωση που είχε κάνει ήταν πως τις τσόντες τις κατέβαζαν κυρίως γυναίκες Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το τι θα πίστευε κανείς αναλογιζόμενος τα στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι τσόντες, σε κόμικ ή σε ταινίες, είναι ένα ανδρικό σπορ. Νομίζω πως αυτή η ανθολογία στοχεύει και εκεί. Πέραν του να κάνουν τον χαβαλέ τους οι δημιουργοί, να θυμίσουν/τονίσουν/ενημερώσουν ότι ο ερωτισμός δεν είναι κάτι που αφορά μόνο τους άνδρες και ότι το γλύψιμο, τα ερωτικά βοηθήματα και οι φαντασιώσεις αρέσουν σε πάρα πολλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου Όπως κάθε ανθολογία, άλλα μου άρεσαν, άλλα όχι. Το σχέδιο διαφέρει. Και οι ιστορίες διαφέρουν. Άλλες έχουν έντονο το χιουμοριστικό στοιχείο, άλλες το ερωτικό, άλλες το χυδαίο. Well, είναι μια ανθολογία Με κοινό τόπο το σεξ Έχει λόγο ύπαρξης? Ναι. Πρωτοφανώς για εμένα (που έχω θέμα με τα κόμικ με το μεγάλο νόημα ή την οιαδήποτε πολεμική) η αξία του στο να πει ότι το ερωτικό κόμικ (και όχι μόνο) αφορά και τις γυναίκες προσπερνά την οιαδήποτε καλλιτεχνική αξία του κάθε έργου της ανθολογίας. Βέβαια, ασχέτως του άμα αρέσει ή δεν αρέσει το κάθε στυλ, είναι καλοδουλεμένες δουλειές. Αυτές τις μέρες, Απρίλης 2021, ρολλάρει μια καμπάνια στο Kickstarter για την έκδοση του 2ου τόμου με τίτλο "Αθήνα ένα μεγάλο κρεββάτι". Ήθελαν να μαζέψουν 7506 ευρώ, έχουν ήδη μαζέψει 11332 και κάποια από τα καλούδια έχουν καπαρωθεί. φβ επίσημο σάητ

Από το οπισθόφυλλο... "Εκ της Κόνεως μου... Αναγεννώμαι!" Η μάχη του Δραγατσανίου, η χαμένη ευκαιρία του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ένα ιστορικό εικονογραφημένο ντοκιμαντέρ για την ηρωική αντίσταση του Ιερού Λόχου! Δύο αφηγητές, ο Νίκος και ο Κωνσταντίνος σας μεταφέρουν μέσω των εικονογραφημένων σελίδων τους στην Μολδοβλαχία της εποχής ενώ ταυτόχρονα περιγράφουν την έκβαση της μάχης! Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος. Στα της έκδοσης... Αυτοέκδοση (;) με καλής ποιότητας χαρτί. Όμορφα χρώματα και καλαίσθητο σχέδιο. Στα έξτρα της έκδοσης έχουμε τα βιογραφικά των δημιουργών καθώς και βιβλιογραφία από όπου άντλησαν τις ιστορικές πληροφορίες οι δημιουργοί. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους...

Από το οπισθόφυλλο... Το Κουνέλι και η Αλεπού θέλουν να ετοιμάσουν για τα γενέθλια του σπουργιτιού τη μεγαλύτερη πίτσα στον κόσμο! Επειδή όμως δεν έχουν τον μεγαλύτερο φούρνο στον κόσμο, δεν ξέρουν πως να την ψήσουν. Ώσπου το κουνέλι ανακαλύπτει ένα συναρπαστικό μυστικό: κάπου κοντά τους ζει ένας δράκος! Αποφασίζουν λοιπόν να του ζητήσουν βοήθεια, μόνο που δεν τον έχουν συναντήσει ποτέ τους και χρειάζεται να επιστρατεύσουν όλο το κουράγιο για αυτό... Το Κουνέλι & η Αλεπού είναι μία σειρά παιδικών βιβλίων πρώτης σχολικής ηλικίας. Δηλαδή για παιδάκια από έξι (6) χρονών. Οι άλλοι δύο τίτλοι της σειράς φέρουν τους υπότιτλους "Φίλοι πάντα και παντού" και "Ταξίδια με τον νου." Η εικονογράφηση είναι όντως πολύ παιδική ,λογικό, με έντονα χρώματα και απλό σχέδιο. Το κείμενο στα μπαλονάκια απλό και κατανοητό. Ότι πρέπει δηλαδή για ένα παιδάκι που ανακαλύπτει τον κόσμο της ανάγνωσης αλλά και τα κόμικς. Σίγουρα θα περάσουν όμορφα με αυτά οι μικρές ηλικία και ίσως διδαχθούν και κάποια πράγματα... Καλαίσθητη έκδοση που σίγουρα θα τραβήξει τα παιδικά ματάκια. Αλλά και τους γονείς που θα αναλάβουν τον ρόλο του αφηγητή. Περιποιημένη έκδοση που συμπεριλαμβάνει σύντομα βιογραφικά των συντελεστών... Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους...

Από το οπισθόφυλλο... Τα θέλουμε όλα Καλοκαίρι 1969. Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν έναν δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη... Στα της έκδοσης... Εμφανισιακά θελκτικό graphic novel σε τόνους ασπρόμαυρους που είναι και πιο ταιριαστοί. Χαρτί καλής ποιότητας με ικανοποιητικό πάχος. Στα έξτρα της έκδοσης έχουμε σημειώσεις, σχόλια, διευκρινήσεις και απολογίες ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτό που αναγνώσαμε. Ευχαριστίες-αφιερώσεις καθώς και την βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε για την έκδοσή του. Καθώς και άλλες δουλειές του Κυριάκου Μαυρίδη και links για να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Ευχαριστούμε τον @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους...

Τον γνωρίσαμε από το θρυλικό περιοδικό "9", της Ελευθεροτυπίας, ενώ αργότερα τα τρία πρώτα άλμπουμ του κυκλοφόρησαν σε αυτόνομα τεύχη. Στην συνέχεια ήρθε η σειρά της εκδοτικής "Μικρός Ήρως", το 2020, να χαρίσει στο ελληνικό κοινό μία επίτομη κυκλοφορία, που περιλαμβάνει τα πέντε πρώτα τεύχη του τίτλου. Έπειτα, μετά από μία μικρή δυσφορία των αναγνωστών, όσον αφορά τις διαστάσεις του τόμου, η εταιρία, απέδειξε ότι ακούει το κοινό της κι έτσι την επόμενη χρονιά ο ίδιος τόμος κυκλοφόρησε σε μεγαλύτερες διαστάσεις. Τώρα ο θρυλικός γατόμορφος ντετέκτιβ, που έχει δανείσει το όνομά του στον τίτλο του κόμικ, επιστρέφει με το έκτο κατά σειρά άλμπουμ, το οποίο φέρει τον τίτλο "Τα πάντα καταρρέουν". Αξίζει να αναφέρουμε ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε μετά από 8 χρόνια αγρανάπαυσης! Την επιμέλεια την έχουν οι γνωστοί καλλιτέχνες Diaz Canales (σενάριο) και Juanjo Guarnido (σχέδιο και χρωματισμός). Αν θέλουμε να πούμε δύο λόγια για την υπόθεση, να αναφέρουμε ότι το τοπικό πλαίσιο της ιστορίας είναι η Νέα Υόρκη, στην οποία ο Κένεθ Κλαρκ, ο πρόεδρος του συνδικάτου των εργαζομένων του Μετρό, δέχεται απειλές για την ζωή του από την τοπική μαφία, η οποία θέλει να τον βγάλει από την μέση, με σκοπό να διευρύνει την κυριαρχία της στην πόλη. Μη εμπιστευόμενος την Αστυνομία, αναζητά την βοήθεια του πρωταγωνιστή, προκειμένου να εντοπίσει πρώτος τον πληρωμένο δολοφόνο, που βρίσκεται στο κατόπι του. Όσον αφορά την έκδοση, αυτή έρχεται σε μεγάλο φορμάτ, με αποτέλεσμα η ιστορία να είναι ευκολοδιάβαστη και τα καρέ να αναδεικνύουν καλύτερα το σχέδιο, την λεπτομέρεια και τον χρωματισμό τους. Σαν έξτρα υλικό, δεν υπάρχουν πολλά. Το άλμπουμ μπαίνει σχεδόν αμέσως στην εξιστόρηση της πλοκής, ενώ μόνο μετά το πέρας της ιστορίας έχουμε μία σελίδα που παραθέτει ονομαστικά τους υπόλοιπους τίτλους της σειράς (αλλά κι εκτός αυτής), κάποια παραθέματα που υπάρχουν σκόρπια μέσα στην ιστορία, μία αναφορά στις χώρες, στις οποίες έχει κυκλοφορήσει η σειρά και τέλος θα μας χαρίσει ένα QR code, με στοιχεία για το ομώνυμο βιντεοπαιχνίδι. Το Blacksad στην Wikipedia Το 6ο άλμπουμ στην Bedetheque Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα του δεύτερου τεύχους τον albert.

Ο Ευάγγελος Καλογερογιάννης, εμπνευσμένος από την δράση της σημαντικής ακτιβίστριας Άννας Μαρίας Στεφάν στον τομέα της στήριξης κακοποιημένων ατόμων, δημιουργεί ένα κόμικ με τον τίτλο “Vigilantes”. Όλα ξεκινούν με μία νεαρή μητέρα, η οποία επισκέπτεται μαζί με το μικρό της παιδί έναν Ιερό Ναό αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. Όταν ο γιος της την ρωτάει για ποιον λόγο, ενώ εκείνη δεν φημίζεται για την πίστη της, παρόλα αυτά ανάβει κερί στον εν λόγω Άγιο, εκείνη προσφέρεται να του αφηγηθεί τον θρύλο Του. Έναν θρύλο που δεν είναι ακριβώς Εκείνου, αλλά ενός ανθρώπου που την γλίτωσε από το κακό και το πλήρωσε ακριβά! Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει ένα σενάριο αλληγορικό, το οποίο εμπλέκει δεξιοτεχνικά τόσο την θρησκευτική πίστη, όσο και την στυγνή πραγματικότητα, η οποία τις περισσότερες φορές δεν είναι ρόδινη. Μέσα από την πλοκή ξετυλίγεται η ζωή μίας κοπέλας που από την αγκαλιά των δικών της βρέθηκε στα χέρια μαστροπών κι εκμεταλλευτών. Κι εκεί που θα νόμιζε ο καθένας ότι έχει χαθεί κάθε ελπίδα, ξεπροβάλλει ένας σύγχρονος άγιος, ο οποίος δεν διστάζει να ρισκάρει ακόμα και την ίδια του την ζωή, προκειμένου να φέρει πάλι το δίκαιο σε αυτόν τον σκληρό κόσμο. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι στην συντριπτική πλειοψηφία της πλοκής έχουμε αφηγηματικές λεζάντες και πολύ λίγα είναι τα “μπαλονάκια” των διαλόγων. Αυτό πιστεύω ότι δίνει έναν χαρακτήρα περισσότερο μυθιστορηματικό στο κόμικ. Πρόκειται για ένα σενάριο που μίλησε στην καρδιά μου για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δημιουργεί έναν τέλειο παραλληλισμό ανάμεσα στην πίστη και την δικαιοσύνη, μία καλογραμμένη αφήγηση, η οποία συγκινεί και συναρπάζει, ανάλογα την περίσταση, ενώ δεν παραλείπεται και το ερωτικό στοιχείο που φέρνει περισσότερες ρεαλιστικές υφές στην υπόθεση. Τέλος, έχουμε ένα φινάλε άκρως ρεαλιστικό, που δεν χαϊδεύει αυτιά και δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τις καταστάσεις. Δίνει ελπίδα, αλλά τονίζει ότι οι πληγές που ανοίγουν συνήθως δεν μπορούν να κλείσουν εύκολα. Καμιά φορά δεν κλείνουν καθόλου… Συμπερασματικά, είναι μία δουλειά που μου άρεσε αρκετά και σίγουρα θα ήθελα να έχει μεγαλύτερη έκταση και περισσότερες λεπτομέρειες. Προτείνεται σε όλους, όσοι θέλουν να διαβάσουν κάτι σοβαρό και ρεαλιστικό. Το σχέδιο αποτελείται από μεγάλα καρέ, ικανά να χωρέσουν πολλές λεπτομέρειες. Δεν μπορώ να πω ότι με άφησε αδιάφορο, αλλά σίγουρα θα το προτιμούσα λιγότερο στατικό από ότι είναι. Οι χαρακτήρες δεν βγάζουν τις απαραίτητες εντάσεις στις κινήσεις τους, αλλά ομολογώ ότι είναι διακριτά τα συναισθήματά τους στα χαρακτηριστικά των προσώπων τους. Οι τόνοι του άσπρου και του μαύρου δένουν όμορφα με το σενάριο, ενώ και οι σκιάσεις (που φαίνεται να έχουν γίνει με μολύβι) έχουν αξιοπρέπεια. Τέλος, η γραμματοσειρά μοιάζει να έχει γίνει στο χέρι, αλλά παρόλα αυτά την βρήκα εντάξει. Σε γενικές γραμμές έχουμε μία μέτρια, προς καλή δουλειά στον εικαστικό τομέα, ο οποίος σίγουρα δεν μπορεί να υπερκεράσει τον σεναριακό. Η έκδοση έχει μεγάλο σχήμα και το δέσιμό της έχει γίνει με καρφίτσα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ κι αρκετά παχύ, ενώ τα εξώφυλλα έχουν γκοφρέ υφή, που φέρνει στο μυαλό αυτοεκδόσεις της δεκαετίας του ‘80. Σαν συνοδευτικό υλικό μπορούμε να εντάξουμε την βιογραφία της Άννας Μαρίας Στεφάν, καθώς και του δημιουργού. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ. Συνέντευξη του δημιουργού Σκίτσα, δουλειές και αφίσες του Βαγγέλη Καλογερογιάννη

Τον Νοέμβριο του 2021, μία μεγάλη συνεργασία λαμβάνει χώρα στον τομέα των εκδόσεων. Ο λόγος για την εφημερίδα "Τα Νέα", η οποία ξεκινά να φιλοξενεί με το Κυριακάτικο φύλλο της το μηνιαίο περιοδικό "National Geographic Traveller". Ο σκοπός ύπαρξης του συγκεκριμένου τίτλου είναι να πληροφορήσει τον αναγνώστη για διάφορους ταξιδιωτικούς προορισμούς τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Μέσα από τους οδηγούς του μαθαίνουμε πολλά και χρήσιμα πράγματα για την αρθρογραφούμενη πόλη τόσο στον τομέα του σύγχρονου προορισμού, όσο και στο ιστορικό-αρχαιολογικό υπόβαθρό της, αλλά και την κουλτούρα της. Και φυσικά με όλα αυτά να γίνονται υπό την αιγίδα του πρώτου και καλύτερου καθ’ ύλην αρμόδιου σε τέτοια θέματα, του "National Geographic"! Εν κατακλείδι, το "National Geographic Traveller" διαθέτει όλα εκείνα που μπορούν να σαγηνεύσουν τον… ταξιδιάρη αναγνώστη, αλλά κι εκείνον που θέλει να πάρει μια γεύση από προορισμούς που δεν δύναται να επισκεφθεί. Είμαι σίγουρος ότι κανείς από τους δύο δεν θα αφήσει από τα χέρια του το περιοδικό απογοητευμένος. Όσον αφορά την έκδοση, την βρήκα αξιοπρεπή. Το μεγάλο μέγεθος είναι το ιδανικότερο για ένα περιοδικό που φιλοξενεί πολλές εικόνες και φωτογραφίες, ενώ και η κόλληση των σελίδων φαίνεται να αντέχει πολλές αναγνώσεις ή ακόμα κι αρχειοθέτηση. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι καλής ποιότητας κι ωραίο στην υφή, ενώ το εξώφυλλο είναι αρκετά παχύ κι ανθεκτικό. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον albertus magnus.

DRIVE TECH μια ειδική ετήσια έκδοση του περιοδικού DRIVE (παρουσίαση εδώ) που κυκλοφόρησε Οκτώβριο του 2021.

Ο ήρωας του Γιώργου Μαυρίδη και του Νίκου Πολυχρονόπουλου επιστρέφει για δεύτερη φορά στο χαρτί και υπόσχεται να μας κάνει να περάσουμε όμορφα. Ο λόγος για τον Δράχμαν, έναν υπερήρωα που έχει μία δύναμη παρωχημένη πλέον, καθώς αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι μπορεί να “γεννάει” δραχμές! Όπως είναι φυσικό, λοιπόν, ο φίλος μας είναι άνεργος, μιας και η δύναμη που κατέχει πλέον δεν είναι καθόλου χρήσιμη στους μελλοντικούς εργοδότες του, με αποτέλεσμα να μένει στο σπίτι και να φροντίζει την μητέρα και την γάτα του, έχοντας όμως στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι κάποια ημέρα θα πετύχει τον στόχο του. Ο Γιώργος μπλέκει μαεστρικά την υπερηρωική κουλτούρα, με την σκληρή ελληνική πραγματικότητα κι όλα αυτά δοσμένα με αρώματα εύστοχου χιούμορ. Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ περίμενα να υπάρχει μία συνοχή στην πλοκή, που θα οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα συγκεκριμένο σημείο, αντί αυτού έχουμε μία σειρά από (ως επί το πλείστον) μονοσέλιδα γκαγκ, τα οποία δεν μπορούμε να πούμε ότι συνδέονται στο 100% μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, πάντως, υπήρχαν αρκετά σημεία της πλοκής που με έκαναν και γέλασα κι αξιοσημείωτο είναι ότι αυτά προέρχονταν από τις σπαρταριστές ατάκες της μητέρας και της γάτας. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία καλή δουλειά, που προσωπικά πιστεύω ότι αναδύει περισσότερο μία γελοιογραφική υφή, παρά ένα ολοκληρωμένο σενάριο. Προτείνεται στους λάτρεις αυτής της θεματολογίας, αλλά νομίζω ότι δεν θα δυσαρεστήσει και τους υπόλοιπους. Αξίζει να της ρίξετε μία ματιά. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, δυστυχώς αυτός αποτελεί και το πιο αδύναμο σημείο του συνόλου. Το σχέδιο είναι εντελώς έξω από την πεπατημένη και τις φόρμες, με την κακή έννοια του όρου. Είναι πολύ ατσούμπαλο, τόσο στα καρέ, όσο και στον σχεδιασμό των χαρακτήρων, ενώ και το μελάνωμα που θα έπρεπε να κυριαρχεί, λόγω του ασπρόμαυρης απόχρωσης, δεν με ικανοποίησε. Γενικά θα το χαρακτήριζα άγουρο και ταυτόχρονα φλύαρο… Εκδοτικά έχουμε να κάνουμε με ένα απλό έντυπο, που το μόνο πρωτότυπο επάνω του είναι ότι έχει dust jacket! Τώρα για ποιον λόγο έχει γίνει αυτό σε ένα τεύχος 44 σελίδων που είναι δεμένο με καρφίτσα, δεν το κατάλαβα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ κι αρκετά παχύ, ενώ το μοναδικό συνοδευτικό υλικό που παρατίθεται είναι οι δύο σύντομες βιογραφίες των δημιουργών που θα τις βρούμε στα “αυτάκια” του dust jacket. Η σελίδα του Δράχμαν στο Facebook Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για διάθεση του τεύχους.

Στα τέλη του προηγούμενου μήνα ήρθε η είδηση πως οι εκδόσεις Μικρός Ήρως ετοιμάζουν ένα νέο ετήσιο περιοδικό όπως είπαν στο editorial τους στο ΜΠΛΕΚ #16, το οποίο θα αφορούσε ιστορίες Ελλήνων καλλιτεχνών κόμικ με κοινή θεματολογία και εν προκειμένω θα είχε να κάνει με τη μουσική. Εννέα Έλληνες κομίστες λοιπόν εικονογραφούν από ένα τραγούδι στις σελίδες αυτής της έκδοσης. Αρκετοί ακολουθούν τη λογική ότι σε κάθε καρέ έχουν και τον ανάλογο στίχο που εικονογραφούν, άλλοι διανθίζουν την ιστορία και με λίγους διαλόγους. Πάμε λοιπόν να δούμε τι έχουμε... Ι) Τα εικονογραφημένα τραγούδια 1) Θανάσης Καραμπάλιος - "Μαύρος Γάτος" του Βασίλη Κωνσταντίνου σε μουσική του ιδίου και στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου Ο Θανάσης Καραμπάλιος δε χρειάζεται γενικότερα συστάσεις, χαίρομαι πολύ που τον βλέπω σε κάτι διαφορετικό του 1800 και πρέπει να πω ότι μου άρεσε πολύ η απόδοση του τραγουδιού χωρίς να είμαι φαν του Παπακωνσταντίνου. 2) Αρινέλα Κότσικο - "Don't Stop Me Now" των Queen σε μουσική και στίχους του Freddie Mercury Πολύ αγαπημένο μου τραγούδι, μου αρέσει πολύ η λογική της Αρινέλα Κότσικο που ερμηνεύει με ένα καρέ πολλούς στίχους σε μια εικονογράφηση που όπως και το τραγούδι αποπνέει αυτοπεποίθηση. Αν και δεν έχω πιάσει άλλο κόμικ της, το σχέδιο μου θύμισε αρκετά Andrea Sorrentino. 3) Περικλής Κουλιφέτης - "Δημοσθένου Λέξις" του Διονύση Σαββόπουλου σε μουσική και στίχους του ιδίου Μετά το καραντινοκόμικ του, ο Περικλής Κουλιφέτης καταπιάνεται με κάτι καινούριο και πραγματικά είναι συγκινητική η εξέλιξη του τραγουδιού και το πως το αποδίδει. 4) Νικόλας Κούρτης - "I Am the Fire" των Halestorm σε στίχους και μουσική των Elizabeth Hale, Scott Christopher Stevens και Joseph Hottinger Λατρεύω το σχέδιο του Νικόλα Κούρτη και μου άρεσε πολύ η επιλογή ενός ξένου τραγουδιού. Ξεκινάει με ένα δυστοπικό πλάνο που καθόλου τυχαία έχει χρησιμοποιηθεί και ως εξώφυλλο αρκετών διαφημιστικών αυτού του κόμικ. Περισσότερα δεν αναφέρω, αλλά το βρήκα απολαυστικό. 5) Σταύρος Κουτσιούκης - "Are You Gonna Be My Girl" σε στίχους και μουσική των Nic Cester και Cameron Muncey Αυτή η εικονογράφηση είναι ακριβώς όπως την είχα φανταστεί από τον Κουτσιούκη με ιστοριούλα και αρκετές δόσεις χιούμορ που θα σε κάνει να νιώσεις ακόμα πιο όμορφα. 6) Αγγελική Σαλαμαλίκη - "Τράβα βρε Μάγκα και Αλάνι" της Ρόζα Εσκενάζυ σε στίχους και μουσική του Κώστα Σκαρβέλη Από τον Σκλαβενίτη περίμενα ρεμπέτικο, από την Αγγελική Σαλαμαλίκη ήρθε και μάλιστα ήταν η πιο ευχάριστη μου έκπληξη. Μια πραγματικά ανατριχιαστική απόδοση του τραγουδιού με υπέροχο σχέδιο και υπέροχο χρωματισμό ακριβώς στα σημεία που πρέπει. 7) Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης - "Σαν Έρημα Καράβια" από τα Υπόγεια Ρεύματα σε στίχους και μουσική των ιδίων Εδώ το σχέδιο γίνεται αρκετά πιο αφαιρετικό, ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης χρησιμοποιεί διάσπαρτα καρέ και ενδιάμεσα μπαίνει το κείμενο. Έχοντας ακούσει αρκετά τα Υπόγεια Ρεύματα, νομίζω πως αυτή η λογική ταιριάζει πολύ στο κομμάτι και το συγκρότημα. 8) Νικόλας Στεφαδούρος - "Wonderwall" των Oasis σε μουσική και στίχους του Noel Gallagher Άλλη αγαπημένη κομματάρα από εδώ. Ο Stef πρέπει να είναι κι αυτός μεγάλος φαν, αφού νομίζω ότι το πρώτο δισέλιδο που φαίνεται από πάνω το αφιερώνει, έτσι ώστε να περάσει λίγη ώρα και να κάνει τον ήχο του κλικ, ακριβώς όπως στην εκτέλεση του κομματιού όπου περιμένεις λίγο και μετά βάζουν τη βελόνα πάνω στο βινύλιο και ξεκινάει και παίζει. Είναι ακριβώς η μελαγχολία, αλλά με αυτόν τον τόνο ελπίδας που νιώθω όταν ακούω αυτό το κομμάτι και αυτό ακριβώς μου έβγαλε και ο Στεφαδούρος προσωπικά. 9) Κώστας Φραγκιαδάκης - Camouflage του Stan Ridgway σε μουσική και στίχους του ιδίου Δεν το είχα ακούσει το κομμάτι πριν το διαβάσω. Για μένα ο Κώστας Φραγκιαδάκης είναι ένας πραγματικά εξαιρετικός σχεδιαστής και ίσως λίγο υποτιμημένος βλέποντας πόσο ωραία σχεδιάζει και πόσα όμορφα σχέδια ανεβάζει στα social media. Η μεγαλύτερη σε αριθμό σελίδων ιστορία είναι μια στρατιωτική ιστορία με λίγο σενάριο, τους στίχους όχι στα αγγλικά, αλλά στα ελληνικά και με πολύ ωραίο χρωματισμό από το Μιχάλη Τόρη και ιστορική επιμέλεια από τον Γιάννη Μονογυιό. Πολύ ενδιαφέρον! ΙΙ) Η συνέντευξη και τα εξτραδάκια Την έκδοση προλογίζει ο Θοδωρής Μανίκας, παραγωγός του Στο Κόκκινο 105,5 και έχει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς μιλά για τη σχέση μουσικής και κόμικς. Ακολουθεί μία συνέντευξη του Νίκου Πορτοκάλογλου στους Λεωκράτη Ανεμοδουρά και Γαβριήλ Τομπαλίδη, όπου εκτός της μουσικής και των κόμικς παρατίθενται και διάφορα σχέδια που είχε κάνει ο γνωστός τραγουδοποιός με τον Τεν Τεν, ήρωες Disney και άλλους πολύ γνωστούς ήρωες από κόμικς. Το υπέροχο εξώφυλλο είναι του Νίκου Κούτση. ΙΙΙ) Μια τελική γνώμη γύρω από την έκδοση Είναι ίσως η μόνη μου παρουσίαση που έχω κάνει και σχόλια-κριτική πάνω στις δουλειές που διάβασα και λογικό. Έχω τεράστιο πάθος για τη μουσική και για τα κόμικς και ο συγκεκριμένος τίτλος τα συνδυάζει και τα δύο. Προσωπικά μου άρεσαν και οι εννιά εικονογραφήσεις πολύ, με κάποιους καλλιτέχνες είναι η πρώτη επαφή, άλλων έχω ξαναδιαβάσει δουλειές τους, αλλά σημασία για μένα έχει η προσωπική οπτική και κυρίως η άποψη που βάζει ο σχεδιαστής στο έργο του και εδώ καλύφθηκα από όλους είτε ήμουν ακροατής του καλλιτέχνη που εικονογραφούσαν είτε όχι. Κατανοώ όμως ότι άλλοι μπορεί να το αγοράσουν και να ενθουσιαστούν με κάποιο πολύ και κάτι άλλο να μην τους αρέσει, πράγμα που βρίσκω λογικό σε μια δουλειά με τόσους (και τόσο) διαφορετικούς συμμετέχοντες. Εγώ προτείνω πριν από κάθε ιστορία να ακούτε προσεκτικά το τραγούδι και να βλέπετε και βίντεο κλιπ γιατί υπάρχουν στοιχεία σε κάποια και ύστερα να διαβάζετε. Η έκδοση είναι στο σύνηθες μεγάλο μέγεθος του Μικρού Ήρωα και το εξώφυλλο δεν είναι γυαλιστερό, αλλά σαν αυτό της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας χωρίς "αυτάκια" όμως. Σύμφωνα με το σάιτ του Μικρού Ήρωα κυκλοφορεί επίσημα στις 18 του μηνός, ωστόσο είναι διαθέσιμο για παραγγελία όπως και στη ΛΕΦΙΚ όπου προμηθεύτηκα το δικό μου αντίτυπο. Καλή ανάγνωση σε όλους

Σύνοψη από την εκδοτική Τόμου 1 Η επόμενη μεγάλη εξέλιξη των X-Men! “Όσο εσείς κοιμόσασταν ο κόσμος άλλαξε.” Με αυτά τα λόγια ο Καθηγητής Χ ανακοινώνει στην ανθρωπότητα το νέο μεταλλαγμένο έθνος του Κρακόα. Είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για όλους τους Χόμο σουπέριορ, με τους δικούς του νόμους και γλώσσα. Ως αντάλλαγμα για την αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα θα προσφέρει στην ανθρωπότητα μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα, δημιουργήματα της μοναδικής χλωρίδας του Κρακόα. Όμως η εποχή της συνύπαρξης έχει τελειώσει. Το παλιό όνειρο πέθανε ― τώρα είναι η ώρα για ένα καινούργιο. Και οι πράξεις του Εξέιβιερ θα έχουν αντίκτυπο εκατό -ακόμα και χίλια- χρόνια στο μέλλον! Τι είναι ο Οίκος του X και πως φτάσαμε σε αυτό το κόμικ Είχα κάνει ένα αφιέρωμα στον συγγραφέα Jonathan Hickman και αυτό που ανέφερα είναι πως το 2015 ο Hickman μετά το Secret Wars φεύγει από τη Marvel και επιστρέφει τέσσερα χρόνια αργότερα. Αν και είχε ασχοληθεί με crossovers, Avengers, Fantastic Four δεν είχε πιάσει κάποιον τίτλο των X-Men 100% μόνος του. Η επιστροφή του λοιπόν σηματοδοτεί και μία νέα, πολύ σημαντική αρχή για τον κόσμο των μεταλλαγμένων όπως τον ξέραμε στη Marvel. Όλοι οι τίτλοι των X-Men ακυρώνονται (Uncanny X-Men, Mr. and Mrs. X, X-Force, X-23, και Age of X-Man) και αποφασίζεται να μπουν σε μία καινούρια εποχή με πολλούς νέους τίτλους, ένα relaunch που ονομάστηκε Dawn of X. To Dawn of X σήμαινε καινούριους τίτλους, ολοκαίνουριες δημιουργικές ομάδες στον κάθε ένα με τον Hickman να λειτουργεί ως προϊστάμενος όλων, να φιλτράρει και να δίνει ιδέες και να επιβλέπει κάθε μεριά του project με τον ίδιο να αποκαλείται πλέον Head of X. Ενδεικτικά οι σειρές που ξεκίνησαν ήταν οι X-Men και οι New Mutants (σε σενάριο του ίδιου του Hickman), καθώς και τα Marauders, Excalibur, X-Force, Fallen Angels, Wolverine, Cable, Helions, X-Factor με το project να ξεκινάει τον Οκτώβριο του 2019 και να συνεχίζεται με τεράστια επιτυχία έως σήμερα με πολύ καλές πωλήσεις, crossovers και νέες ιστορίες. Πως όμως θα γινόταν η εκκίνηση του παρά με μία πάρα πολύ καλή ιστορία προκειμένου να γίνει το αρχικό launch; Ο Οίκος του Χ, οι Δυνάμεις του Χ και η σειρά διαβάσματος τους Και εδώ λοιπόν έρχεται ο Hickman ως συγγραφέας με δύο ολοκαίνουριες σειρές έξι τευχών, τα House of X και Powers of X, στα ελληνικά Οίκος του X και Δυνάμεις του X αντίστοιχα. H κάθε σειρά έχει διαφορετικό σχεδιαστή, αλλά το reading order τους είναι λίγο πιο περίπλοκο, αφού δεν χρειάζεται να διαβάσει κάποιος τα έξι τεύχη του Οίκου και μετά τα έξι τεύχη του Δυνάμεις, αλλά πάει ως εξής: Ο1, Δ1, Ο2, Δ2, Δ3, Ο3, Ο4, Δ4, Ο5, Δ5, Ο6, Δ6 με το αρχικό γράμμα να αναφέρει τη σειρά και τον αριθμό το εκάστοτε τεύχος. Αν ανησυχείτε που στον πρώτο τόμο της Anubis αναγράφεται το Οίκος του Χ στο εξώφυλλο, τότε μη φοβάστε ότι πρέπει να περιμένετε τον δεύτερο για να τα διαβάσετε με τη σειρά διότι η Anubis τα έχει βάλει στην έκδοση τους με την ολόσωστη σειρά που διαβάζονται, άρα ο πρώτος τόμος δεν είναι τα έξι τεύχη του Οίκου, αλλά τα τρία πρώτα του Οίκου και τα τρία πρώτα των Δυνάμεων Ο Οίκος του Χ αφηγείται γεγονότα τα οποία συμβαίνουν εντός ενός μήνα και αφορούν καθαρά τους X-Men, αφού τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς και ο Professor X αποφασίζει ότι έχει ένα ολοκαίνουριο πλάνο για την κοινότητα των μεταλλαγμένων. Το Δυνάμεις του Χ από την άλλη αφηγείται την ιστορία των μεταλλαγμένων στο σύμπαν της Marvel και έχει πολλές αναφορές σε timelines. Ωστόσο και εδώ έχουν φροντίσει, αφού ενδιάμεσα σε κάθε τεύχος, υπάρχουν διάφορα σχεδιαγράμματα, εικόνες και σχέδια με επεξηγήσεις και αναφορές γύρω από το timeline και το που βρισκόμαστε. Η σειρά ξεκινάει με εμφανέστατο στόχο να κάνει πολύ σημαντικό χαρακτήρα τη Moira Mctaggert και ταυτόχρονα κάνει επιτέλους τον Magneto και τον Professor X να λύσουν τις ιδεολογικές διαφορές, ενώ αποφασίζουν για το μέλλον των μεταλλαγμένων και τη θέση τους στο υπάρχον σύμπαν. Οι δύο ιστορίες έχουν κοινές σεναριακές "ραφές", γι' αυτό και το reading order τους είναι περιπλεγμένο. Δύο σχεδιαστές, απολαυστικό σχέδιο σε κάθε σελίδα Δεν είχα ιδέα για τον Pepe Larraz και τον R.B Silva πριν πιάσω την ιστορία, αλλά δηλώνω κατενθουσιασμένος και με τους δύο. Σε πολλούς χαρακτήρες τα redesigns είναι άψογα, κάθε καρέ έχει λεπτομέρεια και δε νιώθεις ότι μπουκώνεται και θα έλεγα ότι δε μπορώ να ξεχωρίσω τον έναν από τον άλλον στο ποιος μου άρεσε περισσότερο. Σχέδιο σύγχρονο, με φρέσκιες πινελιές και τεχνοτροπίες, σέβεται το παρελθόν τον μεταλλαγμένων, αλλά ταυτόχρονα τους οδηγεί σε μία νέα εποχή παίρνοντας διαφορετικές επιρροές από είδη κόμικ και βγάζοντας ένα φανταστικό αποτέλεσμα. Ο Silva να πούμε πως έμεινε και ως ένας εκ των τεσσάρων (!!!) σχεδιαστών της κύριας σειράς X-Men που ξεκίνησε μετά το House of X/Powers of X, ενώ ο Larraz επέστρεψε για το περσινό crossover X of Swords. Ειδική αναφορά πρέπει να κάνουμε και στον χρωματισμό που είναι κοινός και στους δύο τίτλους από τον Marte Gracia. Ευφάνταστος χρωματισμός, με μία πολύ πλούσια παλέτα, αλλά αυτό που μου αρέσει είναι ότι έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της ιστορίας και γι' αυτό χρησιμοποιεί αρκετά σκοτεινές αποχρώσεις και σε λίγες μόνο σκηνές που είναι πιο χαλαρές, κάνει τα χρώματα περισσότερο φωτεινά προκειμένου να "αναπνεύσει" και λίγο ο αναγνώστης ανάμεσα σε όσα γίνονται. Η έκδοση και τελικός απολογισμός Η επιλογή της Anubis να εκδώσει αυτούς τους δύο τίτλους είναι φανταστική πραγματικά. Μία ιστορία που κυκλοφόρησε πρόσφατα, με πολύ μεγάλο buzz στην Αμερική και ως επί το πλείστον διθυραμβικά σχόλια από κριτικούς και κοινό, ήρθε επιτέλους και στη γλώσσα μας. Η έκδοση είναι χορταστικότατη με 224 σελίδες, το σύνηθες μέγεθος των κόμικ της Anubis και τη γνωστή ποιότητα στο εσωτερικό. Ελπίζω λίαν συντόμως να έρθει και το δεύτερο μέρος και να έχουμε την ιστορία ολοκληρωμένη στο ράφι μας. Προσωπικά πιστεύω ότι θα με βοηθήσει πολύ στο να πιάσω από την αρχή όοοοολο το Dawn of X και να φτάσω μέχρι και σήμερα, αλλά αυτό είναι μακροχρόνιο πλάνο. Καλή ανάγνωση σε όλους Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον @hudson για την προσφορά του τεύχους προκειμένου να σκαναριστεί και να παρουσιαστεί καθώς και αρκετών ακόμα κόμικ που θα ανέβουν στη βάση μας λίαν συντόμως!

Το κόμικ “Όταν ξυπνάνε οι νεκροί…” αποτελεί μία δημιουργία του Θόδωρου Πανάγου, ο οποίος έγραψε το σενάριο και της Σταυρούλας Παπαδάκη, που επιμελήθηκε τον εικαστικό τομέα. Η υπόθεση ξεκινάει με ένα άνδρα και μία γυναίκα που πλέον είναι νεκροί, να βγαίνουν από τους τάφους τους με σκοπό να συναντήσουν τον Κόσμο, τον άρχοντα του Ουρανού, προκειμένου να πάρουν εκδίκηση. Ο Κόσμος έχει σκοτώσει τον πατέρα του άνδρα κι άρπαξε όλη την οικογενειακή του περιουσία. Έτσι εκείνος έχει δώσει μία βαριά υπόσχεση στην μητέρα του ότι θα τον βρει και θα τον βγάλει από την μέση. Το ταξίδι τους ξεκινάει, λοιπόν, και κατά την διάρκεια της διαδρομής θα συναντήσουν ακόμα ένα ζευγάρι πεθαμένων κι έτσι και οι τέσσερίς τους και με την βοήθεια του… γρουσούζη Χάρου, που αναλαμβάνει να τους περάσει από τον Αχέροντα, φτάνουν μέχρι το λημέρι του Κόσμου. Η συνέχεια στα τεύχη σας… Είναι φανερό ότι οι συντελεστές του κόμικ συνθέτουν μία ιστορία εξαιρετικά μακάβρια, αλλά σε καμία περίπτωση horror. Πολλοί από τους διαλόγους αναφέρονται εμμέσως στην σημερινή πολιτική κατάσταση, ενώ ο κύριος κορμός του σεναρίου αποτελεί μία υπόθεση με βάση κι αξιόλογη ροή. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλά σημεία του έργου εντόπισα μία ακατάσχετη φλυαρία που δεν προσέφερε πολλά και με κούρασε, αλλά στο σύνολό του με ικανοποίησε. Το φινάλε το βρήκα έξυπνο, λυτρωτικό, αλλά και με αλληγορία. Εν κατακλείδι, προτείνεται σε εκείνους που αρέσκονται σε μία τέτοια θεματολογία, αλλά και σε εκείνους που θα ήθελαν να διαβάσουν κάτι γρήγορο, αλλά όχι πρόχειρο. Το σχέδιο δυστυχώς το βρήκα υποδεέστερο του σεναρίου. Ήταν πολύ αφηρημένο και στατικό και σε συνδυασμό με την δυσαναλογία που υπάρχει ανάμεσα στα (σχετικά) μικρά καρέ και τα τεράστια “μπαλονάκια” διαλόγων, το αποτέλεσμα δεν έβγαινε παντού εξίσου ικανοποιητικό. Επίσης, από την στιγμή που μιλάμε για ένα απλοϊκό σχέδιο, το ασπρόμαυρο χρώμα που υπάρχει εδώ, θεωρώ ότι είναι το πλέον κατάλληλο για την περίσταση. Η έκδοση είναι μικρή στο μέγεθος και μοιάζει με φανζίν. Το χαρτί στο εξώφυλλο έχει υφή χαρτονιού, ενώ οι σελίδες από τις οποίες αποτελείται το εσωτερικό είναι ματ και με μέτριο πάχος. Το μόνο συνοδευτικό υλικό που βρίσκει ο αναγνώστης στο έντυπο είναι μία σελίδα που διαφημίζει τα υπόλοιπα κόμικς της Σταυρούλας Παπαδάκη που έχουν κυκλοφορήσει από την συγκεκριμένη εκδοτική. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ. Ο λογαριασμός της εκδοτικής στο Facebook

Παιδικό βιβλίο στο οποίο ο Μίκυ μας διηγείται τις πιο όμορφες στιγμές των Χριστουγέννων που ξεχωρίζει: το να επιλέγει χριστουγεννιάτικο δέντρο, να το στολίζει με την παρέα του, να τραγουδάνε όλοι μαζί τα κάλαντα κλπ. Πολύ όμορφα σχέδια, σε ένα βιβλίο με άκρως εορταστικό πνεύμα.

Η "Οξύ" για άλλη μια φορά κάνει τη διαφορά και βγάζει στα Ελληνικά μια σχετικά πρόσφατη κυκλοφορία στην Αμερική (Φεβρουάριο 2020) από την σειρά της "DC BLACK LABEL" το "Harleen". Πρόκειται στην ουσία για το origin της Harley Queen. Μια γιατρός - ψυχίατρος - ερωτεύεται έναν ασθενή της και μεταμορφώνεται από μια ήσυχη γυναίκα στην αντιηρωίδα που γνωρίζουμε. Από το οπισθόφυλλο ΠΙΣΩ ΑΠΌ ΤΟ ΒΑΜΜΕΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ Μια νεαρή ψυχίατρος με μια πιθανή θεραπεία για την τρέλα που στοιχειώνει το Γκόθαμ Σίτι, η Δόκτωρ Χάρλιν Κουίνζελ πρέπει να αποδείξει την επαναστατική της θεωρία σε ένα επιφυλακτικό ίδρυμα βουτώντας μέσα στα διαταραγμένα μυαλά των πιο θανάσιμων κρατουμένων του Ασύλου Άρκαμ. Αλλά όσο περισσότερο χρόνο περνά με τους εγκληματικά παράφρονες ασθενείες της, τόσο πιο πολύ έλκεται από έναν συγκεκριμένο ασθενή--και απομακρύνεται από την πραγματικότητα ακόμα περισσότερο. Η γέννηση της θρυλικής αντι-ηρωίδας Χάρλεϊ Κουίν και συγκλονιστική αρχή του διεστραμμένου της έρωτα με τον Τζόκερ αποκαλύπτονται στο Harleen , μια εντυπωσιακή νέα ιστορία αγάπης και εμμονής γραμμένη και σχεδιασμένη από τον διάσημο αφηγητή των κόμικς Stjepan Sejic (Aquaman: Underworld, Sunstone). Μια πολύ ωραία ιστορία με όμορφο σχέδιο. Στις σελίδες του παρελαύνουν αρκετοί γνωστοί χαρακτήρες από το σύμπαν του "Batman". Η έκδοση σε μεγάλο σχήμα όπως συνηθίζεται με τα "Black Label", όμως λίγο πιο μικρό από το "Batman Καταραμένος" της ίδιας εκδοτικής. Η ποιότητα (εξώφυλλο και σελίδες) στα στάνταρ της εκδοτικής. Στο τέλος υπάρχου και τα εξτραδάκια που είναι Κάποια εναλλακτικά εξώφυλλα. Το "ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ": Μια Γραφική Αναπαράσταση της Χρονικής Εξέλιξης του Harleen. Και το "ΒΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ STJEPAN": Πως δημιούργησε το κόμικ. Και τέλος μια λεπτομέρεια, μέσα γράφει Σεπτέμβριος 2021, λογικά η εκδοτική είχε σκοπό να το κυκλοφορήσει ένα μήνα νωρίτερα.

Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, στα πλαίσια της ευαισθητοποίησης του κοινού για την εξαφάνιση πολλών ειδών αετών, κυκλοφόρησε το 2021 το κόμικ Οιωνός. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο γραφικό χωριό Αετός της Μεσσηνίας, κοντά στο δικό μου χωριό, στο οποίο βλέπουμε δύο παιδιά να απολαμβάνουν τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού μαζί με τον παππού τους. Κάποια στιγμή κι ενώ είναι στην αυλή και διαβάζουν τα μαθήματά τους (ένα οξύμωρο σχήμα που εντόπισα εδώ ), ο παππούς, γεμάτος δέος, βλέπει στον ουρανό ένα ζευγάρι Σπιζαετών, ενός είδους που φαίνεται να έχει εκλείψει αρκετά χρόνια από την περιοχή! Όπως είναι φυσικό αυτό το νέο δεν μένει μόνο στα στενά όρια μιας αυλής, αλλά μεταφέρεται και στο κέντρο λήψης αποφάσεων του χωριού που δεν είναι άλλο από το… καφενείο. Θα ακουστούν πολλές θεωρίες, αλλά κι ακόμα περισσότερες ιστορίες από το παρελθόν και φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι κλασικές δεισιδαιμονίες. Ένα δυσάρεστο γεγονός, όμως, θα τους επαναφέρει στην πραγματικότητα και κυρίως τα παιδιά, τα οποία με την βοήθεια των απεσταλμένων της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, θα αναλάβουν δράση και θα δείξουν το έμπρακτο ενδιαφέρον τους γι΄ αυτά τα μαγευτικά αρπακτικά. Προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μία προσεγμένη δουλειά η οποία εξυπηρετεί δύο ευγενείς σκοπούς. Ο πρώτος είναι να ψυχαγωγήσει τον αναγνώστη και μέσα από αυτό να τον ενισχύσει ώστε να αναλάβει πρωτοβουλία για την προστασία αυτής της τόσο σημαντικής και συνάμα απειλούμενης ομάδας πουλιών. Κι από την στιγμή που διαδραματίζεται σε ένα (σχεδόν) γειτονικό χωριό από το δικό μου, με γεμίζει χαρά και μου εξάπτει περισσότερο το ενδιαφέρον. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για την άγρια φύση και ζωή της χώρας μας και διαθέτουν μία γενικότερη οικολογική συνείδηση. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, αυτό που ξεχώρισα είναι την πολύ όμορφη παλέτα γήινων και παράλληλα ζωηρών χρωμάτων που έχουν χρησιμοποιηθεί. Αυτές που επικρατούν περισσότερο είναι οι αποχρώσεις του πράσινου, οι οποίες μας μεταφέρουν νοητά στην περιοχή και μας κάνουν να μυρίσουμε την φύση… Αλλά κι από το σχέδιο δεν είχα κάποιο μεγάλο παράπονο. Διαθέτει καλή κίνηση, βοηθάει στην σωστή ροή της πλοκής, βγάζει την απαραίτητη ένταση, αλλά και δράση στις σωστές δόσεις, όπου χρειάζεται. Το μόνο παράπονο που οφείλω να παραθέσω είναι η γραμματοσειρά που έχει επιλεγεί στο lettering, την οποία και βρήκα κάπως κουραστική στο μάτι. Για την έκδοση θα μπορούσαμε να πούμε πολλά κι αυτό γιατί το περιεχόμενό της παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον. Εκτός από το κόμικ, το οποίο καταλαμβάνει την πλειοψηφία του συνόλου των σελίδων, έχουμε κι ένα πλούσιο υλικό που το συνοδεύει. Έτσι, μετά το τέλος της ιστορίας βρίσκουμε ένα άρθρο τριών σελίδων που φέρει τον τίτλο “Γνωριμία με τους αετούς” και σκοπό έχει να μας ενημερώσει για την ανατομία αυτών των πτηνών, για τις συνήθειές τους, αλλά και τους κινδύνους που εκείνοι διατρέχουν, καθώς επίσης και τους τρόπους που μπορούμε να τους προστατεύσουμε. Μετά από αυτό, βρίσκουμε έναν Οδηγό αναγνώρισης αετών, ο οποίος περιέχει πανέμορφα σχέδια από είδη που τα συναντάμε στην χώρα μας, μαζί με λίγα λόγια για αυτά. Το έντυπο ολοκληρώνει την ύλη του με μερικές σελίδες με παιχνίδια, ζωγραφική και σπαζοκεφαλιές για τους μικρούς μας φίλους. Η επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνική Ορνιθολογικής Εταιρείας Το έντυπο σε ηλεκτρονική μορφή Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.

ΤΡΙΑ ΔΑΧΤΥΛΑ (Three Fingers) ένα κομικ σε σχέδιο και σενάριο του Rich Koslowski που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως τον Άυγουστο του 2021. Πρώτη έκδοση στα αγγλικά το 2002 στις ΗΠΑ. Το κόμικ αυτό είναι ένα σχεδιασμένο ντοκυμαντέρ όπου είτε μέσω εικόνων και κειμένων του αφηγητή είτε μέσω συνεντεύξεων ξεδιπλώνει την ιστορία μας. Ουσιαστικά μια εναλλακτική ιστορία των ταινιών κινουμένων σχεδίων αν τα καρτούν ήταν αληθινά και συνυπήρχαν με τους ανθρώπους. Οπότε μαθαίνουμε την ιστορία του Ντίζυ Γουόλτερς (προφανώς ο Γουλτ Ντίσνευ, όλα τα ονόματα είναι αλλαγμένα αλλά όμοια με τα αληθινά) όπου είναι ένας φέρελπις κινηματογραφιστής και ψάχνει ένα τρόπο να πιάσει την καλή. Η γνωριμία του με τον Ρίκυ Ρατ έναν καρτούν underground καλλιτέχνη θα είναι καταλυτική στις ζωές και των δύο καθώς μαζί θα γυρίσουν ταινίες με πρωταγωνιστή τον Ρίκυ όπου θα έχουν άμεση επιτυχία και θα τους ανοίξει τις πορτες του Χόλιγουντ. Πολλοί θα προσπαθήσουν να τους μιμηθούν αλλλά θα αποτύχουν στην αρχή. Μετά όμως σιγά σιγά θα βρουν και αυτοί το μυστικό της επιτυχίας. Τι ήταν εκείνο λοιπόν που έκανε τις ταινίες του Ρίκυ να έχουν επιτυχία ενώ των άλλων καρτούν όχι ;; Και τι κόστος πλήρωσαν τα άλλα καρτούν για αυτή την επιτυχία;; Σε τι ακριβώς μιμήθηκαν τον Ρίκυ ;; Όσο εξελίσσεται η ιστορία μας λοιπόν βλέπουμε πως πίσω από την λάμψη και την δόξα κρύβονται θαμμένα πολλα μυστικά και λίγοι είναι πρόθυμοι να τα φανερώσουν έστω και τόσα χρόνια μετά. Ένα κόμικ που διάβασα μέσα σε ένα απόγευμα και ομόλογω μου άρεσε αρκετά. Έχει δέσει μέσα και αληθινά γεγονότα της Αμερικανικής ιστορίας και το πως συνδέθηκαν με την ιστορία (πχ Μέριλυν Μονρόε, Τζών Κένεντυ, Μακαρθισμός, ακόμα και ο μεγαλοπόδαρος) και νομίζω οτί τελικά ο δημιουργός μας έδωσε μια πολύ καλή και ενδιαφέρουσα ιστορία.

Πριν περίπου ένα μήνα(μέσα Δεκεμβρίου 2021) κυκλοφόρησε από τη ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ (η οποία παρεμπιπτόντως άλλαξε πάλι επωνυμία), αυτό το εξαιρετικό κόμικ, το οποίο πραγματεύεται την αληθινή ιστορία δύο αναρχικών που έδρασαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Εννοείται, οι πρωταγωνιστές πλαισιώνονται από πολλά φιλικά ή εχθρικά πρόσωπα. Είναι όλο το τεύχος έγχρωμο, με υπέροχα ζωντανά χρώματα ενώ η κόλληση της ράχης φαίνεται πολύ ανθεκτική! Το εξώφυλλο, μπορεί να είναι μαλακό, όμως το φύλλο είναι παχύ και σέ κάνει να απολαμβάνεις και μόνο στο άγγιγμά του. το χαρτί στο εσωτερικό, είναι αντίστοιχο με αυτό των τελευταίων Λούκυ Λουκ και Αστερίξ, μόνο που είναι λιγότερο γυαλιστερό αλλά περισσότερο χοντρό. Επιπλέον, θα ήθελα να συμπληρώσω κάποια στοιχεία του τεύχους που δεν μπαίνουν στο πινακάκι. Αυτές είναι το ποια έκανε το lettering, η οποία δεν είναι άλλη από την Άννα Τριανταφύλλου, η οποία έχει αναλάβει τον τελευταίο καιρό τα γραφιστικά των εκδόσεων και η εκτύπωση έγινε από την PRINTFAIR Ε.Π.Ε. Αυτά όσον αφορά το εκδοτικό κομμάτι. Περίληψη της εκδοτικής: ''Στις 15 Ιουλίου 1927 έγινε κοντά στο Παρίσι μία αλησμόνητη συνάντηση ανάμεσα σε δύο αναρχικούς. Ο ένας ήταν Ουκρανός, ο άλλος Ισπανός. Ο πρώτος το 1917 ήταν επικεφαλής της ελευθεριακής επανάστασης στην Ουκρανία. Ο δεύτερος θα πολεμούσε σε όλη του τη ζωή ενάντια στις αδικίες την κυβερνώντων'' Αφιέρωση συγγραφέα: "Αφιερώνω το βιβλίο στον φίλο μου Alain Monclus από τον ελευθεριακό πυρήνα Jean- Barrue, που μάς άφησε πολύ νωρίς, Σε όλες τις φίλες και τους φίλους μου που μέ βοήθησαν στην έκδοση αυτού του έργου, αφού τούς ζήτησα να τό διαβάσουν και να τό ξαναδιαβάσουν στις διάφορες μορφές που πήρε στην πορεία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στους Progres Trave, Esmeralda Trave, Frank Minsk,Galien, Floreal Romero, Andre Bernard, Gaelle Loth" -Bruno Loth Πρόλογος του βιβλίου: "Στις 25 Ιουνίου 1926 τρεις Ισπανοί αναρχικοί ο Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, ο Φρανθίσκο Ασκάσο και ο ο Γρεγόρεορ Χοβέρ, συλλαμβάνονται από τις γαλλικές αρχές, που τους κατηγορούν ότι οργάνωσαν την απόπειρα δολοφονίας του βασιλιά της Ισπανίας, Αλφόνσο ΙΓ' στη διάρκεια της επίσημης επίσκεψής του στο Παρίσι. Μόλις μαθαίνουν την σύλληψή τους, η Ισπανία και η Αργεντινή, όπου είναι ήδη καταδικασμένοι σε θάνατο απαιτούν την έκδοσή τους. Δικάζονται στο Παρίσι στις 17Οκτωβρίου 1926 και καταδικάζονται σε ποινή φυλάκισης για παράνομη οπλοφορία. Πού μπορώ να τό προμηθευτώ; Υπάρχει στα γνωστά κομικσάδικα του κέντρου, ή σε βιβλιοπωλεία πιθανότατα θα τό βρείτε, αλλά σε καμία περίπτωση στα περίπτερα, η αλήθεια είναι. ........................................................................................................................................................................................................................................................................................ Οι δικές μου απόψεις ΣΧΕΔΙΟ: Το σκίτσο, είναι το κλασικό γαλλικό σχέδιο, το οποίο προσωπικά λατρεύω! Οι γραμμές γενικά, είναι πολύ καθαρές αλλά έχουν τρομερή λεπτομέρεια! Οι εκφράσεις των προσώπων είναι ολοκάθαρες, με αποτέλεσμα όποιο συναίσθημα νοιώθουν οι χαρακτήρες, να φαίνεται καθαρά. Επιπλέον μού αρέσει πολύ ο τρόπος που πέφτουν οι σκιές σε κάποια καρέ. Τα τοπία, και γενικότερα το φόντο, πιστεύω ότι είναι πολύ ρεαλιστικά φτιαγμένα. Γενικά, το σκίτσο (όπως έχετε ήδη καταλάβει) μού αρέσει πολύ! Έχω μονάχα ένα παράπονο σ' αυτόν τον τομέα. Απεχθάνομαι τα χέρια των χαρακτήρων. Μού φαίνονται αρκετά κακοφτιαγμένα. Γενικά, όμως νομίζω πως σχεδιαστικά- με εξαίρεση τα χέρια- έχουν αποδώσει ωραία τα πρόσωπα, τα τοπία και το πνεύμα εκείνης της πολυτάραχης εποχής. ΧΡΩΜΑ: Εδώ θα είμαι σύντομος. Απλά πέτυχε. Έχουν φωτεινότερα χρώματα όταν οι πρωταγωνιστές είναι χαρούμενοι ή χαλαροί και πιο σκοτεινά, με περισσότερες σκιάσεις όταν είναι στενοχωρημένοι. Αρκετά κλασικός τρόπος να χρωματίσεις ένα κόμικ. Πάντως η παλέτα του χρωματιστή, έχει εκπληκτικά πολλές αποχρώσεις! Πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Α, για να μη τό ξεχάσω, για κάποιες σελίδες, τρέχει ένα φλας-μπακ το οποίο έχει ένα χρώμα σαν σομόν, αλλά τείνει να γίνει λευκό. ΣΕΝΑΡΙΟ: Το αποκορύφωμα του κόμικ νομίζω. Ενώ είναι βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, δεν είναι καθόλου βαρετό! Εκτίμησα πολύ ότι ίσα ίσα, το κόμικ ήταν γεμάτο δράση κι αρκετές ανατροπές. Πολλά πρόσωπα, όμως όλα είχαν ένα ουσιαστικό ρόλο(κατά την γνώμη μου τουλάχιστον). Κι εδώ θα κάνω την παρατήρηση που είχα κάνει παραπάνω, ότι έχουν αποδώσει με πολύ ωραίο τρόπο το πνεύμα εκείνης της εποχής. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Νομίζω ότι είναι από τις καλές αγορές που έκανα τελευταία. Σίγουρα για 84 σελίδες 17,80 είναι πολλά, όμως αφ' ενός η έκδοση είναι εξαιρετικά ποιοτική κι αφ' ετέρου η Μαμούθ μία φορά τον χρόνο βγάζει κάτι εντελώς διαφορετικό από την πεπατημένη. Νομίζω λοιπόν ότι μία φορά τον χρόνο 15, 20 ή ακόμα και 25 ευρώ για τόσο ωραίες εκδόσεις και τόσο ωραίες ιστορίες αξίζουν. Ανυπομονώ για την συνέχεια! Υ.Γ. Τελικά, δεν ανέβασα εσωτερικές σελίδες, γιατί πιστεύω ότι αποκαλύπτω πολλά .

Ακόμα ένα λογοτεχνικό αριστούργημα του Ιουλίου Βέρν προσαρμοσμένο σε κόμικ από την εκδοτική ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ -μετά απο το Αρχιπέλαγος στις φλόγες (ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΦΛΕΓΕΤΑΙ ). Αυτή την φορά το περισσότερο γνωστό στο πλατύ κοινό :ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΓΚΡΑΝΤ (1868) το οποίο έγινε και κλασική κινηματογραφική ταινία In Search of the Castaways (1962) απο την Disney με τον γνωστό σκηνοθέτη Ρόμπερτ Στίβενσον (ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ) και διάσημους ηθοποιούς όπως Χέιλι Μιλς, Μορίς Σεβαλιέ, Τζορτζ Σάντερς (ΑΓΙΟΣ) Η ιστορία διαδραματίζεται το1858 όπου κατά τη διάρκεια μιας θαλάσσιας εκδρομής, ο Λόρδος και η Λαίδη Γκλενάρβαν βρίσκουν στο σώμα ενός καρχαρία ένα μπουκάλι που περιέχει ένα μήνυμα κινδύνου, που έστειλε ο καπετάνιος Γκραντ πριν ναυαγήσει. Αποφασίζουν μαζί με τα παιδιά του καπετάνιου Μαίρη και Ρόμπερτ να πάνε σε αναζήτηση του πατέρα τους. Στη συνέχεια ξεκινάει ένα περιπετειώδες ταξίδι στα πέρατα του κόσμου... Η συνεργασία της εκδοτικής με την εφημερίδα ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ σαν διανομέα συνεχίζεται και αητη την φορά.και μάλλον μετά από λίγες ημέρες θα δούμε τα άλμπουμ αυτόνομα. Η έκδοση ακολουθεί τα ίδια στάνταρτ με τις προηγούμενες προσεγμένες εκδόσεις ,ίδιο μέγεθος ,εκτύπωση ,είδος χαρτιού,κατά προσέγγιση ίδια ποσότητα σελίδων και ίδιο το τρίο που επιμελείται τα κόμικ άλμπουμ Ανεμοδουράς ,Τομπαλίδης ,Χελιώτη. Στην αρχή της "γραφικής νουβέλας '' υπάρχουν βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα. Σχέδιο, χρώμα και σενάριο πολύ καλό (περισσότερα αμα διαβάσω σχολαστικά το άλμπουμ )εξώφυλλο καταπληκτικό , σχεδιαστικά οι ήρωες παρουσιάζονται σαν ανθρωπόμορφα ζώα για να τραβήξει μικρούς αναγνώστες. Είναι ένας τρόπος να μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν λογοτεχνικά έργα. Το έργο θα ολοκληρωθεί σε τρία άλμπουμ ΚΑΛΗ ΘΑΛΑΣΣΟΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΔΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ G.C. Βσαιλευς των Κόμικς (και μόνο για αυτό ,όχι σε μιμούμενες ιστοσελίδες )

Μέσα στην θαλπωρή που προσφέρουν τα Χριστούγεννα είναι πολύ οδυνηρό για ένα παιδί να μαθαίνει ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Φανταστείτε, όμως, πόσο πιο δυσβάσταχτο θα ήταν αν μάθαινε ότι υπάρχει, αλλά είναι νεκρός! ! Κάτι τέτοιο σκαρφίστηκε το μυαλό του Τζεροκαλκάρε, γνωστού στο ελληνικό κοινό από το “Cobane Calling”, που ένα μέρος του δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Μπλε Κομήτης” και δημιούργησε το κόμικ “Στον μακαρίτη Αϊ-Βασίλη: Μία Χριστουγεννιάτικη ιστορία”. Ο δημιουργός παραδέχεται την ύπαρξη του εν λόγω Αγίου, ο οποίος έχει στήσει εδώ και αιώνες μία επιχείρηση στον Βόρειο Πόλο, που σκοπό έχει να επιβραβεύσει τα καλά παιδιά όλου του κόσμου, δίνοντας του τα δώρα που επιθυμεί το καθένα, την παραμονή των Χριστουγέννων. Σε αυτό του το έργο έχει αρωγούς την γυναίκα του κι έναν μεγάλο στρατό από ξωτικά. Όταν, όμως, ο Άγιος μεταφέρεται σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, ύστερα από πυροβολισμό και μετά από λίγες ημέρες αφήνει τον μάταιο τούτο κόσμο, τότε τα πράγματα παίρνουν μία διαφορετική τροπή από την συνηθισμένη, πολύ πιο άγρια κι ανελέητη. Η χήρα του παίρνει μερικές δύσκολες αποφάσεις, πολλά ξωτικά χάνουν την δουλειά τους, τα πνεύματα οξύνονται στον υπερθετικό βαθμό και οι συγκρούσεις στους δρόμους φέρνουν κι άλλα θύματα… Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο Τζεροκαλκάρε, παίρνει μία τόσο όμορφη κι άδολη παράδοση και την αποδομεί πλήρως, φέρνοντάς την στην σύγχρονη πραγματικότητα, που κάθε άλλο παρά παραμυθένια φαντάζει. Δημιουργείται, λοιπόν, μία ιδιαίτερη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, στην οποία η δολοφονία του κεντρικού πρωταγωνιστή φέρνει μία σειρά από αλυσιδωτές καταστάσεις, οι οποίες οξύνονται εκθετικά και ραγδαία. Με αυτόν τον τρόπο ο δημιουργός σατιρίζει εύστοχα το όλο concept του Άγιου Βασίλη, αλλά και την κοινωνία που ζούμε. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι το σενάριο αναδίδει αρώματα κωμικού στοιχείου, χωρίς όμως να διαθέτει κάποιο (πολύ) χιουμοριστικού καρέ ή κάποιον σπαρταριστό διάλογο. Αν μη τι άλλο, μιλάμε για μία Χριστουγεννιάτικη αφήγηση που είναι ο ορισμός της πρωτοτυπίας και σπάει οποιοδήποτε στερεότυπο και στεγανό. Προσωπικά, μου άρεσε αυτή η υπόθεση, αν και υπήρχαν στιγμές που ένιωσα λίγο άβολα, μιας και δηλώνω λάτρης της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου κι όλων των παραδόσεών της. Προτείνεται σε αυτούς που θέλουν να διαβάσουν κάτι το διαφορετικό και… διεστραμμένο για τα Χριστούγεννα και θεωρώ ότι θα αποτελούσε έναν τέλειο συνδυασμό με το βιβλίο του Ηλία Φουντούλη “Χαρτί & καλαμάρι: 12 σκοτεινές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες”. Καλό θα ήταν, πάντως, να μην το δωρίσετε στο μικρό ανιψάκι σας…! Ο εικαστικός τομέας διαθέτει πλουραλισμό μοτίβων. Έτσι, βρίσκουμε κανονικές ασπρόμαυρες σελίδες με κλασικά καρέ (εικονογράφηση και μπαλονάκια), αλλά έχουμε και μονοσέλιδα σκίτσα. Επίσης, βρίσκουμε και σελίδες μόνο με αφήγηση. Έξυπνη τεχνοτροπία, αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη. Το σχέδιο έχει δόσεις γελοιογραφίας, αλλά δεν υστερεί στην απόδοση των λεπτομερειών και των σκληρών εικόνων της πλοκής. Τόσο το ασπρόμαυρο στοιχείο, όσο και το χρώμα όπου έμπαινε (το οποίο είναι περισσότερο σε ποσότητα) επιτελούν αξιόλογα το έργο τους. Η έκδοση έχει μέτριο μέγεθος και φέρει στο εσωτερικό της ματ χαρτί ενισχυμένου πάχους. Το εξώφυλλο έχει όμορφα χρώματα, καλό πάχος και διαθέτει “αυτάκια”, τα οποία όμως δεν έχουν κάτι αξιόλογο, παρά μόνο ένα ανεπαίσθητο και δυσανάλογο του μεγέθους τους, σκιτσάκι. Την κόλληση στην ράχη την βρήκα καλή. Σαν συνοδευτικό υλικό μπορούμε να εντάξουμε μία σελίδα με σημειώσεις της ελληνικής έκδοσης για την επεξήγηση μερικών Ιταλικών ονομάτων και γεγονότων που είναι άγνωστα στο ευρύ ελληνικό κοινό, καθώς επίσης και μία σελίδα που φέρει την βιογραφία του Τζεροκαλκάρε. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.

Tον Γεναρη του 2021 κυκλοφορησε ενθετο μαζι με το Χριστιανικο περιοδικο "Προς τη ΝΙΚΗ" ενα εντυπο που προοριζοταν για τους μικρους φιλους. Περιελαμβανε διηγηματα (Οι περιπετειες του Πετρου και της Παυλινας),κομικ,και διαφορα παιχνιδια με την μορφη ασκησεων. Η μορφη του εντυπου ειναι ενα διπλωμενο τετρασελιδο διπλασιο απο το μεγεθος του βασικου περιοδικου. Τα τευχη 3 και 21 που ανεβαζω κυκλοφορησαν μαζι με τα τευχη του περιοδικου "Προς τη ΝΙΚΗ" νο 851 και 869 αντιστοιχα.. Για την παρουσιαση του περιοδικου "Προς τη ΝΙΚΗ" ακολουθηστε τον παρακατω συνδεσμο: https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/39805-προσ-τη-νικη-προσ-την-νικην/ Ευχαριστούμε τον φίλο @ rotagiatipino για την διάθεση των υπόλοιπων τευχών.

Το 2021 η εταιρία "Αδελφοί Βλάσση", με μακροχρόνια παρουσία στα εκδοτικά δρώμενα της πατρίδας μας, η οποία το 2001 επανέκδοσε συλλεκτικά 13 τόμους της Διαπλάσης των Παίδων, κυκλοφόρησε μία σειρά βιβλίων με μυθιστορήματα του μεγάλου λόγιου Γρηγορίου Ξενόπουλου. Τα βιβλία, τα οποία διανεμήθηκαν με την εφημερίδα Real News του Σαββάτου, περιείχαν κι από ένα αυτοτελές μυθιστόρημα, σε καλή ποιότητα χαρτιού (αν και λίγο λεπτή), καλυμμένα από ένα σκληρό εξώφυλλο. Το αξιοπερίεργο είναι ότι η υφή του χαρτιού διαφέρει από βιβλίο σε βιβλίο. Γλώσσα δημοτική, απαλλαγμένη από το πολυτονικό σύστημα και με ευανάγνωστη γραμματοσειρά, συνθέτουν ένα αποτέλεσμα άκρως δελεαστικό για τον λάτρη των μυθιστορημάτων του Ξενόπουλου. Αν και δεν υπάρχει συνοδευτικό υλικό, πιστεύω ότι η παρούσα σειρά αποτελεί ένα κόσμημα για τις βιβλιοθήκες των απανταχού φίλων της ποιοτικής ελληνικής λογοτεχνίας. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο. "Σας ασπάζομαι, Φαίδων."

Το Minimum Effort αποτελεί μία δημιουργία του Στηβ Στιβακτή, γνωστού μας από την Σκιτσούχτρα, την Σπαζοραχούλα και το Εσμέ. Πριν περάσουν στο χαρτί, αυτά τα μεμονωμένα στριπάκια κυκλοφορούσαν κάθε μήνα στην σελίδα του στο Patreon. Όταν, λοιπόν, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι ωρίμασαν οι καιροί, ο Στηβ, συγκέντρωσε την συντριπτική πλειοψηφία αυτών των στριπ (όπως αναφέρει ο ίδιος μόνο λίγα έμειναν εκτός, λόγω του ότι δεν του άρεσαν ιδιαίτερα ή ότι δεν ήταν συμβατά με το φορμάτ του τεύχους) και τον Σεπτέμβριο του 2021 τα εξέδωσε σε ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι. Η συγκεκριμένη δουλειά ουσιαστικά πρόκειται για ένα άτυπο ημερολόγιο του δημιουργού, από τις ημέρες του εγκλεισμού και της πανδημίας γενικότερα. Ξεκινάει από τον Μάιο του 2019, περνά από το 2020 και καταλήγει στο 2021. Μαζί του σε αυτό το ταξίδι είναι οι φίλοι του και πρώτη από όλους (και καλύτερη) είναι η Ρενέ, η χαριτωμένη σκυλίτσα του, με την οποία έχουν ζήσει πολλές ευτράπελες, χαριτωμένες και συγκινητικές καταστάσεις. Ο Στηβ περιγράφει σκηνές από την καθημερινότητά του, καθώς επίσης παραθέτει σκέψεις του τόσο για την κοινωνία, όσο και πιο προσωπικές. Πάντα με κέφι και διάθεση για αυτοσαρκασμό, αλλά και με οξυμένη την αίσθηση του προβληματισμού. Διαβάζοντας πρόσφατα το “Δεν είναι τίποτα: Ένα κομιξοημερολόγιο”, εντόπισα πολλές ομοιότητες όσον αφορά την δομή των δύο κόμικς. Έτσι μπορώ να πω ότι το αίσθημα της έκπληξης λόγω πρωτοτυπίας… πήγε περίπατο. :P Γενικά, πάντως, την βρήκα μία καλή δουλειά, που φέρνει τον δημιουργό πιο κοντά στο κοινό του, γεγονός ευχάριστο. Προτείνεται, λοιπόν, πρωτίστως σε αυτούς. Από το σχέδιο δεν μπορώ να πω ότι έμεινα με ανοιχτό το στόμα, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι επιτελεί στο ακέραιο την δουλειά του. Έχει λεπτομέρειες και βοηθάει τα μέγιστα να γίνει και οπτικά κατανοητή η ιδέα του κάθε στριπ. Αν θα έπρεπε να το χαρακτηρίσω, θα έλεγα ότι μοιάζει περισσότερο με πρόχειρο γελοιογραφικό σκίτσο. Το ασπρόμαυρο χρώμα, από την στιγμή που έχουμε μονοσέλιδα στριπάκια κι όχι ένα σενάριο με αρχή, μέση και τέλος, πιστεύω ότι είναι το ιδανικό. Η έκδοση, αν και μιλάμε για φανζίν, είναι πολυσέλιδη, με το χαρτί στο εσωτερικό να είναι απλό ματ, αλλά ικανοποιητικού πάχους. Χρώμα βρίσκουμε μόνο στα εξώφυλλα, τα οποία θα τα ήθελα λίγο πιο παχιά για να αποφεύγονται τα τσαλακώματα. Σαν συνοδευτικό υλικό θα πρέπει να συμπεριλάβουμε μία σελίδα, στο τέλος του κόμικ, στην οποία ο Στηβ δίνει πληροφορίες για την γέννηση του Minimum Effort, καθώς επίσης παραθέτει και τις ευχαριστίες του σε εκείνους που στήριξαν την δημιουργία του. Τέλος, να πούμε ότι το κόμικ διατίθεται δωρεάν στους υποστηρικτές του Στηβ στο Patreon. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ. Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Instagram Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Twitter Συνέντευξη του δημιουργού στην Lifo

Το Ένα σύμπαν πιο κάτω είναι μία δημιουργία του Κυριάκου Μακρή, η οποία κυκλοφόρησε με την μορφή αυτόνομων επεισοδίων στην (ανενεργή πλέον) ιστοσελίδα Παλαμπούρτζι την περίοδο 2015-2018. Τον Ιούλιο του 2021, ο εκδοτικός οίκος Αποσπερίτης ανέλαβε να περάσει στο χαρτί το έργο ολοκληρωμένο. Το κόμικ περιγράφει την Οδύσσεια που περνά το πλήρωμα του διαστημόπλοιου Παλαμπούρτζι Εντερπράιζ, το οποίο απογειώθηκε, ξεχνώντας ο Κυβερνήτης να πάρει μαζί του τον φάκελο της αποστολής που είχε να εκτελέσει! Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, χάνεται και η επικοινωνία με την Γη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται κυριολεκτικά χαμένοι στο διάστημα! Στην προσπάθειά τους, λοιπόν, να επικοινωνήσουν με κάποιον κοντινό διαστημικό σταθμό ή να βρουν τον δρόμο της επιστροφής, θα μπλέξουν σε πολλές τραγελαφικές καταστάσεις προς τέρψη του αναγνωστικού κοινού. Οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι ο ξεχασιάρης Δον Βαριέτο, που είναι ο Κυβερνήτης του σκάφους, η Δις Ναυάγιο, που είναι η πιλότος κι ο Σερ Γκιλοτίνιο, που είναι ο υπεύθυνος πληρώματος. Βέβαια, για να είμαστε ακριβείς, μέσα από τις σελίδες του κόμικ και της περιπλάνησής τους, θα παρελάσει μία πληθώρα άλλων χαρακτήρων, καλών και κακών με κορυφαίους το ρομπότ Κόμπλερ-Φ22, και τον Πλανητάρχη Τζίμι Τζέϊμς Τζούνιορ, που σε πολλές στιγμές κλέβουν την παράσταση και τις εντυπώσεις. Σε γενικές γραμμές η γνώμη μου κλίνει προς το θετικό πρόσημο. Παρά τα ελάχιστα ψεγάδια του το κόμικ κατάφερε να με κρατήσει στις σελίδες του και να προσφέρει μία μείξη σωστών δόσεων από περιπέτεια και κωμικών στοιχείων. Αν και αυτόνομα επεισόδια, όπως αναφέρει ο δημιουργός, εντούτοις το ένα δίπλα στο άλλο βγάζουν μία αξιόλογη πλοκή, πλαισιωμένη από σάτιρα, αλλά κι από μία ελάχιστη νότα πολιτικής. Προσωπικά δεν βρήκα κάποιο σημείο που να γίνεται κοιλιά, αλλά εντόπισα μερικά που υπάρχει μία ακατάσχετη φλυαρία που ίσως να κάνει κάποιους να βαρεθούν στιγμιαία. Εν κατακλείδι, το προτείνω στους φίλους του Star Trek που θέλουν να δουν ένα παρόμοιο στυλ αποδομημένο, αλλά και οι υπόλοιποι πιστεύω ότι δεν θα χάσουν τον χρόνο τους. Το σχέδιο χαρακτηρίζεται από τον φουτουρισμό που έχει δώσει το σενάριο, παρέα με μία σκιτσοειδή σάτιρα (αν υφίσταται μία τέτοια ορολογία :P ). Είναι καθαρό, λεπτομερές όπου χρειάζεται, ενώ το ασπρόμαυρο χρώμα πιστεύω ότι του ταιριάζει πολύ και του δίνει ακόμα περισσότερους πόντους το εξαιρετικό μελάνωμα που υπάρχει. Η έκδοση είναι στιβαρή και με καλή κόλληση στην ράχη της. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι πολυτελές, παχύ και με όμορφη εκτύπωση, ενώ κι από το εξώφυλλο δεν θα πρέπει να έχουμε κάποιο παράπονο. Να αναφέρουμε ότι υπάρχουν τα κλασικά “αυτάκια” τα οποία όμως δεν προσφέρουν κάτι (ίσως σαν σελιδοδείκτες…? ) μιας και δεν έχει γραφτεί κάτι εκεί. Το υλικό που συνοδεύει το κόμικ αποτελείται από μία σελίδα αντί προλόγου του συγγραφέα, ενώ μετά το πέρας της ιστορίας βρίσκουμε μερικές σελίδες με μικρές εικονογραφημένες ιστορίες που συνθέτουν 6 κομμένες σκηνές από το έργο, σε σχέδιο και σενάριο διαφόρων δημιουργών. Ο λογαριασμός της εκδοτικής στο Facebook Άρθρο για το κόμικ Ένα βίντεο του Κυριάκου Μακρή για το έργο του. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του κόμικ.

Σύνοψη από την εκδοτική: Ένα τρομακτικό μυστήριο έχει τις ρίζες του στο νησί Μουράνο της Βενετίας, από την εποχή ακόμα της Δημοκρατίας της Βενετίας του 17ου αιώνα. Ένα μυστήριο που σχετίζεται με ένα καταραμένο πλάσμα, τον απόκοσμο κόμη Αλβίζε Τζάνους, επιστήμονα και αλχημιστή που «αφιέρωσε στην τέχνη της υαλουργίας όλη του τη ζωή… και, κατά μία έννοια, ακόμα και τον θάνατό του». Ένα μυστήριο στο οποίο εμπλέκεται και ο Spider-Man, που επισκέπτεται για πρώτη φορά τη μαγευτική Βενετία. Το κόμικς είναι δημιουργία δύο κορυφαίων Ιταλών καλλιτεχνών, του Tito Faraci και του Giorgio Gavazzano. Όπως αναφέρει και ο εκδότης Enrico Fornaroli στο εισαγωγικό σημείωμα: «Η ιδέα να αφιερωθούν στη δημιουργία μιας ιστορίας με ήρωα τον Spider-Man, γεννήθηκε από την επιθυμία τους να αποτίσουν φόρο τιμής σ’ εκείνον, αφιερώνοντάς του μια περιπέτεια με φόντο τη μαγευτική Βενετία, ένα μέρος που η γοητεία του τροφοδοτείται από τα μυστικά που κρύβονται μέσα στα σοκάκια του, που φυλάσσονται μέσα στις «κρυφές αυλές» του και στις πλατεΐτσες του. Και είναι η μαγεία αυτής της πόλης, που ξεπηδά, όπως κάθε χρόνο, μέσα από το πολύχρωμο βουητό του καρναβαλιού της, που μαγεύει τον Πήτερ Πάρκερ προσφέροντάς του την ευκαιρία να αναμετρηθεί με ένα τρομερό μυστήριο συνδεδεμένο με την πάνω από χίλια χρόνια παραγωγή γυαλιού στο νησί Μουράνο»! Και συνεχίζει: «Το Μυστικό του Κρυστάλλου, αντιπροσωπεύει για όλους εμάς ένα πρώτο, επιτυχημένο πιστεύουμε, παράδειγμα για το πώς οι μεγάλοι ήρωες του αμερικανικού κόμικς μπορούν να αποκτήσουν νέα πνοή διαμέσου των δασκάλων του ιταλικού και ευρωπαϊκού κόμικς». Η ιστορία: Να λοιπόν που οι εκδόσεις Μικρός Ήρως φέρνουν στα ελληνικά ένα κόμικ με ήρωα της Marvel να πρωταγωνιστεί. Πρόκειται για μια συνεργασία των Ιταλών δημιουργών Tito Faraci και Giorgio Cavazzano, γνωστοί κυρίως από τις ιστορίες που έχουν κάνει σχετικά με ήρωες της Disney. Κατ' αρχάς η ιστορία είναι αρκετά μικρή σε μέγεθος, περίπου 21 σελίδες. Στην πρώτη σελίδα ο Peter Parker κατ' όπιν εντολής του J. Jonah Jameson ταξιδεύει στη μακρινή Ιταλία, στην οποία θα περάσει ολόκληρη την περιπέτεια με το μυστικό του Κρυστάλλου. Ο κακός είναι λίγο παιδικά σχεδιασμένος κατά τη γνώμη μου, αλλά υπάρχει αρκετή Spider-Manίστικη δράση. Προσωπικά το σχέδιο δε μου πολυάρεσε όσον αφορά το σχεδιασμό των ανθρώπινων προσώπων, μου θύμισε κάπως underground κόμικ. Από την άλλη πλευρά μου άρεσε πάρα πολύ ο σχεδιασμός της Ιταλικής πόλης, απεικονίζει άψογα την υπέροχη αρχιτεκτονική τους, καθώς και του Spider-Man και των σκηνών δράσης. Η έκδοση: Περίμενα μικρό μέγεθος προσωπικά, αλλά το κλασικό μεγάλο μέγεθος 21.0 Χ 28.0 των εκδόσεων Μικρός Ήρως που πάντα βοηθάει τις λεπτομέρειες του σχεδίου να αναδειχθούν. Μετά την ιστορία υπάρχει ένα πανέμορφο και πλούσιο αφιέρωμα που λέγεται Πίσω από τις Κουίντες. Εκεί βλέπουμε σημειώσεις του Faraci και του Cavazzano, προσχέδια για τα πρόσωπα και τις σελίδες, καθώς και σχολιασμός των δύο γύρω από το σενάριο και το σχέδιο. Είναι μια πολύ ολοκληρωμένη δουλειά πραγματικά. Όπως και να 'χει θεωρώ ότι αυτή η έκδοση δεν έχει σχέση με τυπικές Spider-Man ιστορίες, αλλά είναι κάτι το διαφορετικό, μια πιο ευρωπαϊκή προσέγγιση στον Νεοϋορκέζο ήρωα. Δεν ξέρω αν θα αρέσει σε όλους, αλλά χαίρομαι που βγήκε μία τέτοια έκδοση στα ελληνικά και εύχομαι να υπάρχουν κι άλλες εκπλήξεις από τον Μικρό Ήρωα. Καλό διάβασμα σε όλους