Αναζήτηση στην Κοινότητα

Το πολύ γνωστό νεανικό περιοδικό των '90s, "Τα Σαΐνια", εγκαινιάζει στο τεύχος #40 (που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1995), μία σειρά από σταυρόλεξα και παιχνίδια. Στο κάθε τευχάκι οι μικροί μας φίλοι είχαν την δυνατότητα να λύσουν διαφόρων ειδών σταυρόλεξα και κουίζ, από Σκανδιναβικά κι Αμερικάνικα, μέχρι κλασικά και κρυπτόλεξα. Επίσης, φιλοξενούνται και σελίδες με σπαζοκεφαλιές όπως "βρες τις διαφορές", αινίγματα και κουίζ με αριθμούς. Βέβαια, από την στιγμή που απευθύνονται σε νεαρόκοσμο, μην περιμένετε να βρείτε μεγάλα ποσοστά δυσκολίας. Η έκδοση είναι υπερβολικά μικρή, ίδια σε διαστάσεις με το άλλο ένθετο του περιοδικού, "Στον καιρό της Οδύσσειας". Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν και ποια ήταν η περιοδικότητά τους. Το δέσιμο των σελίδων έχει γίνει με καρφίτσα, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι σχετικά τίμιο. Νομίζω ότι δεν έχει μείνει κάτι άλλο να πούμε. Τα τευχάκια εξυπηρετούν άριστα τον σκοπό τους (διασκεδάζουν κι αποσυμφορούν τον μητρικό τίτλο από σελίδες με παιχνίδια) και μόλις τον ολοκληρώσουν, πηγαίνουν στο... καλάθι των αχρήστων.

"Το τυπάκι" είναι ένα εβδομαδιαίο περιοδικό που μας έρχεται από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και κυκλοφορούσε (κάθε Σάββατο) σαν ένθετο με την εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος". Ο λόγος ύπαρξης του είναι να διασκεδάσει τα απανταχού πιτσιρίκια της χώρας κι ομολογώ ότι κρίνεται επιτυχές στην αποστολή του. Ένα μεγάλο μέρος του περιοδικού φιλοξενεί φωτογραφίες από τους μικρούς μας φίλους (της εποχής), ενώ μέσα από τις σελίδες του βρίσκουμε ενδιαφέροντα άρθρα που αφορούν τις νεαρές ηλικίες, νέα και ειδήσεις, στήλες αλληλογραφίας, διαγωνισμούς, ανέκδοτα, ζωγραφιές παιδιών, παραμύθια και σταυρόλεξα. Επίσης, φιλοξενούνται και λίγες σελίδες που περιέχουν κόμικς σε συνέχειες, με κορυφαία επιλογή τις "Περιπέτειες του Κουστώ". Τέλος, δεν λείπουν και θέματα θρησκευτικού περιεχομένου. Όπως καταλαβαίνετε, σε μία εποχή που τα περιοδικά συνέβαλαν καταλυτικά στην ψυχαγωγία και την διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, "Το τυπάκι" αποτελούσε μία πολύ καλή επιλογή. Η έκδοση κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε κάπως ανεκτικοί κι ο λόγος είναι ότι μιλάμε για τα μέσα του '90 κι ότι κυκλοφόρησε σαν ένθετο με εφημερίδα. Το εξώφυλλο είναι πολύ λεπτό, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι ματ και με εκτύπωση που μου έφερε στο μυαλό τα τεύχη του Καμπανά, που άφηναν μελάνι στα δάχτυλα! Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν υπάρχουν διαφημιστικές σελίδες, όπως συνηθίζουν τα περιοδικά που διανέμονται δωρεάν. Πολλές ευχαριστίες στο φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους #44.

Σίγουρα αν ψάξουμε θα βρούμε πολλά περιοδικά που ασχολούνται με την δίτροχη μηχανοκίνηση, αλλά κανένα σαν το "BIKER". Πρόκειται για έναν παράξενο τίτλο, που μας έρχεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 κι αντλεί την θεματολογία του στηριζόμενο σε δύο βασικές αγάπες που έχει ο μέσος άνδρας. Ποιες είναι αυτές? Μα, οι μοτοσυκλέτες και οι γυναίκες! Το περιοδικό, λοιπόν, περιέχει άρθρα, συγκριτικές μελέτες, αλλά και νέα & ειδήσεις από τον χώρο της μοτοσυκλέτας, ενώ παράλληλα δεν παραλείπει να φιλοξενεί και φωτογραφίες γυμνόστηθων γυναικών, που επιδεικνύουν τα νέα μοντέλα της αγοράς, αλλά και τα... κάλλη τους! Φωτογραφικό υλικό υπάρχει μπόλικο, αλλά αυτό που γίνεται εύκολα αντιληπτό (τουλάχιστον στο τεύχος #02) είναι ότι οι υπεύθυνοι της ύλης δείχνουν μία ιδιαίτερη προτίμηση στα μοντέλα της Harley-Davidson (και προσωπικά τους δικαιολογώ απόλυτα ). Η έκδοση είναι μεγάλη σε φορμάτ, ενώ είναι δεμένη με καρφίτσα. Χαρτί κι εκτύπωση κυμαίνονται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Εντύπωση κάνει το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των σελίδων είναι τυπωμένες κατά 90° αριστερά, με αποτέλεσμα, για να διαβαστεί το εκάστοτε άρθρο, θα πρέπει να στρίψουμε το περιοδικό.

Το μακρινό 1995, το Κολλέγιο ΔΕΛΑΣΑΛ, στα πλαίσια φαντάζομαι μίας διαφημιστικής του εκστρατείας, εκδίδει ένα κόμικ, με πρωταγωνιστές τους μαθητές, αλλά και τους καθηγητές του. Το είδος του σεναρίου είναι ένα αστυνομικό μυστήριο, κομμένο και ραμμένο για την νεολαία της εποχής. Το καλοκαίρι έφυγε, ο Σεπτέμβρης έφτασε και το πρώτο κουδούνι στο κολλέγιο χτυπά, καλώντας του μαθητές στις αίθουσες. Ο Φίλιππος δίνει κρυφά ένα σημείωμα στην Χριστίνα να συναντηθούν μετά το μάθημα. Όταν οι δύο φίλοι συναντιούνται, το αγόρι της παρέας εκμυστηρεύεται στο κορίτσι ότι μέσα σε μία μικρή σπηλιά βρήκε ένα κασόνι που περιέχει ράβδους χρυσού! Την επόμενη ημέρα, τα παιδιά ειδοποιούν τους καθηγητές για το εύρημά τους κι όταν επισκέπτονται, μαζί τους, τον τόπο που βρέθηκε ο θησαυρός, έκπληκτοι θα διαπιστώσουν ότι εκεί έχει μείνει μόνο το κασόνι, ενώ οι ράβδοι χρυσού έχουν κάνει φτερά! Τότε όλοι μαζί συνεργάζονται για να βρουν τον άρπαγα και να ανακτήσουν τον χαμένο θησαυρό, με σκοπό να τον επιστρέψουν στις Αρχές. Όπως, λοιπόν, γίνεται εύκολα αντιληπτό πρόκειται για ένα σενάριο που διαθέτει ενδιαφέρον και δημιουργεί μία πλοκή κατάλληλη για τις νεαρές ηλικίες αναγνωστών, αλλά ταυτόχρονα συντηρεί την έξαψη που γεννά ένα καλοδουλεμένο αστυνομικό μυστήριο. Τα παιδιά του κολλεγίου δείχνουν αυταπάρνηση και πίστη στο δίκαιο, ενώ και οι καθηγητές λειτουργούν με μέθοδο και με οξυδέρκεια που θα την θαύμαζε κι ο πλέον ικανός ντετέκτιβ. Κι ενώ όλα δείχνουν μία συγκεκριμένη ύποπτη, έρχεται το φινάλε να ανατρέψει τις υποψίες μας και να κλείσει την ιστορία υποδειγματικά. Εν κατακλείδι, μιλάμε για μία ιστορία που με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό, με εξαίρεση μία-δύο συγγραφικές ευκολίες. Το μοναδικό μου παράπονο στηρίζεται στο γεγονός ότι είχε λίγες σελίδες στην διάθεσή της για να εξελιχθεί. Δεν υπήρχε μεγάλη βιασύνη, αλλά δεν θα έλεγα όχι σε περισσότερη… “σάλτσα”. Ο εικαστικός τομέας είναι τίμιος και συνδυάζεται μία χαρά με το σενάριο. Το σχέδιο, μπορεί να χωλαίνει κάπως σε κίνηση, παρόλα αυτά διαθέτει στοιχεία από την λεγόμενη “Καθαρή Γραμμή” που συναντάμε στα διάσημα Γαλλοβελγικά κόμικς. Ο χρωματισμός χρησιμοποιεί μία ενδιαφέρουσα παλέτα από γήινες αποχρώσεις του πράσινου, του καφέ και του γαλάζιου. Η τεχνοτροπία του (και χωρίς να είμαι ειδικός) μοιάζει με νερομπογιά. Η έκδοση έχει μία πρωτοτυπία, την οποία μπορεί να την έχουμε συναντήσει κι αλλού, αλλά δεν είναι τόσο διαδεδομένη. Το κόμικ τελειώνει ακριβώς στο μέσο του εντύπου. Τότε, αν το γυρίζουμε ανάποδα, ξεκινάει πάλι η ίδια ιστορία, αυτή την φορά όμως στα Γαλλικά, η οποία τελειώνει κι εκείνη στο μέσο του εντύπου, όπου συναντά το φινάλε της ελληνικής version. Όσον αφορά τα της ποιότητας, αυτή κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα, αλλά αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για ένα έντυπο που διανέμονταν δωρεάν (φαντάζομαι) τότε δεν νομίζω να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις. Το δέσιμο έχει γίνει με καρφίτσα, ενώ τόσο το χαρτί στο εξώφυλλο όσο και στο εσωτερικό, είναι αρκετά λεπτό. Η αποτύπωση των χρωμάτων είναι πιστή, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με μία καλή εκτύπωση. Συνοδευτικό υλικό δεν υπάρχει, εκτός από δύο σύντομα λόγια (στα Ελληνικά και στα Γαλλικά) για τον σχεδιαστή του κόμικ (ο οποίος δεν γνωρίζω αν έχει κάποια άλλη σχέση με το κολλέγιο ), Tchibemba. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ nikos99 για την διάθεση του τεύχους.

Ενθετα-δωρα (3 βιβλια συνεντευξεων 60 μεγαλων φωνων του Ελληνικου τραγουδιου γραφουν για την ζωη τους.)που συνοδευονταν απο 3 cd με τις επιτυχιες τους. Η προσφορα ξεκινησε απο το τευχος του τηλεοπτικου περιοδικου TV ΖΑΠΙΝΓΚ νο 158 (25/03/1995) και ολοκληρωθηκε στο τευχος νο 175 (22.05/1995)(18 τευχη).Βασικος κανονας για να παραλαβεις την προσφορα ηταν να μαζεψεις 10 διαφορετικα κουπονια απο το περιοδικο. Τα προσωπα που εμφανιζονται στα παραπανω τευχη (158-175) ηταν: τεύχος 158 25/03/1995 3 χρόνια επετειακό τεύχος 159 01/04/1995 Ρέα Τουτουνζή τεύχος 160 08/04/1995 Έντι Τζόνσον - Ζάρκο Πάσπαλιε τεύχος 161 15/04/1995 Ελένη Παπαιωάννου - Μαίρη Μποζίκη - Βίκυ Λυκοτραφίτη τεύχος 162 22/04/1995 Βλάσης Μπονάτσος τεύχος 163 29/04/1995 Χάρις Αλεξίου τεύχος 164 06/05/1995 Λίλα Καφαντάρη τεύχος 165 13/05/1995 Πωλίνα τεύχος 166 20/05/1995 Μαίρη Μηλιαρέση τεύχος 167 27/05/1995 Ελίνα Κέφη τεύχος 168 03/06/1995 Γιολάντα Διαμαντή τεύχος 169 10/06/1995 Αννίτα Ναθαναήλ τεύχος 170 17/06/1995 Μάσα Ζαχαριά τεύχος 171 24/06/1995 Μαρία Καλαβρία - Τίνα Τόσκα τεύχος 172 01/07/1995 Στέφανος Κορκολής τεύχος 173 08/07/1995 Βικτώρια Χαλκίτη τεύχος 174 15/07/1995 Στράτος Τζώρτζογλου - Ελευθερία Ρήγου τεύχος 175 22/07/1995 Πέγκυ Τρικαλιώτη Τα προσωπα που γραφουν για την ζωη του στο δευτερο τομο που εχω στην κατοχη μου ειναι: (ΔΕΚΑΕΤΙΑ 70) Αλεξιου,Μητσιας,Μητροπανος,Καλογιαννης,Παπαδοπουλου(Πιτσα),Χριστοδουλοπουλος,Αρλετα απο τον ΓΙΩΡΓΟ ΤΣΑΜΠΡΑ,Γαλανη,Δουκισσα,Τουρνας,Γλυκερια απο τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΚΑΛΙΑ,Παριος απο τον ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ,Τσανακλιδου απο τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ,Νικολοπουλος απο τη ΣΟΦΙΑ ΙΕΡΕΜΙΑ, Νταλαρας,Χατζης,Φαραντουρη Στους αλλους δυο (ΔΕΚΑΕΤΙΑ 60) Α΄Τομος που δεν εχω στην κατοχη μου εμφανιζονται στο εξωφυλλο:Καζαντζιδης,Κοκοτας,Μαρινελλα,Πανου,Λιντα,Γκρευ,Μπιθικωτσης,Βοσκοπουλος. και στο Γ΄τομο (ΔΕΚΑΕΤΙΑ 80) εμφανιζονται:Αρβανιτακη,Δαντης,Καρρας,Γερμανος,Κωνσταντινα, Αρβανιτη,Μαντω Για την παρουσιαση πηρα υλικο απο το RETROMANIAX.GR

Πατώντας στα χνάρια του αντίστοιχου περιοδικού για τους 2 τροχούς, το "ΚΛΙΚ", αποφασίζει να κυκλοφορήσει και μία ειδική έκδοση για τους 4 τροχούς. Το τεύχος "ΚΛΙΚ AUTO", που διαθέτουμε έχει κυκλοφορήσει σαν ένθετο με τον μητρικό τίτλο τον Μάϊο του 1995. Στα περιεχόμενά του βρίσκουμε νέα και ειδήσεις για την τετράτροχη μηχανοκίνηση (όπως εκθέσεις, διαγωνισμούς, ράλι κ.ά.), ειδικά αφιερώματα (πχ στα cabrio) και φυσικά διατίθενται πολλά άρθρα που παρέχουν πληροφορίες για τα νέα μοντέλα της αγοράς, συνοδευόμενα από πλούσιο (και φανταχτερό) φωτογραφικό υλικό. Τέλος, υπάρχουν κι άρθρα για διάφορα αξεσουάρ. Σίγουρα, λοιπόν, οι λάτρεις των αυτοκινήτων εκείνης της εποχής είχαν καλούς λόγους να απολαύσουν την ύλη του συγκεκριμένου ενθέτου. Η έκδοση υπολείπεται σε λούσο, σε σχέση με το μητρικό περιοδικό και φέρνει περισσότερο στο "αδελφάκι" της που μιλάει για τις μοτοσυκλέτες. Έτσι, οι σελίδες είναι δεμένες με καρφίτσα, ενώ το πάχος των χαρτιών τόσο στο εξώφυλλο, όσο και στο εσωτερικό, είναι λεπτό. Κι εδώ οι φωτογραφίες που φιλοξενούνται έχουν ικανοποιητική εκτύπωση για την εποχή, ενώ αν (συνηθισμένοι στην ύλη του "ΚΛΙΚ") ψάχνετε κάτι πιο πικάντικο, θα αρκεστείτε μόνο στην φωτογραφία του εξώφυλλου. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν συνολικά.

Ο λόγος για την Β' Περίοδο του περιοδικού "ΜΕΤΡΟ", η οποία ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1995. Αυτό, βέβαια, το λέω με μία μικρή επιφύλαξη κι ο λόγος είναι ότι μπορεί το '95 να είχε βγει η Α' Περίοδος και κάποια στιγμή να μεταπήδησε στην Β', κρατώντας, όμως, την ίδια αρίθμηση. Για τον συγκεκριμένο τίτλο δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε πολλά λόγια, μιας και δύσκολα θα βρεθεί κάποιος, άνω των 30, που θα πιαστεί "αδιάβαστος" και δεν θα γνωρίζει την ύπαρξή του. Για την ιστορία, πρόκειται για ένα περιοδικό lifestyle, πολύ μπροστά από την εποχή του, το οποίο φιλοξενούσε άρθρα που παρουσίαζαν τα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης, ενώ παράλληλα στην ύλη του έβρισκαν θέση, εκτός από θέματα της επικαιρότητας, κι ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις δημοφιλών προσώπων. Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε στην παρουσίαση της Γ' Περιόδου, το "ΜΕΤΡΟ" ήταν επίσης γνωστό και για την γενναιοδωρία του. Ήταν από τα πρώτα περιοδικά, τα οποία έδιναν δώρο CD, ακόμα και t-shirts (όπως συνέβη στο τεύχος #69). Μεγάλη καινοτομία, αν αναλογιστούμε την εποχή που κυκλοφορούσε. Τέλος να αναφέρουμε ότι από τις σελίδες του τίτλου, δεν έλειπαν και οι στήλες για την Ένατη Τέχνη, αλλά και δουλειές του θρυλικού Αρκά, όταν εκείνος ήταν στο αποκορύφωμα της καριέρας του. Η έκδοση προδίδει αμέσως την πολυτέλειά της. Οι πολλές και ποιοτικές σελίδες, η εξαιρετική κόλληση στην ράχη και το εύρος των θεμάτων που παρατίθενται, αποδεικνύουν περίτρανα ότι το "ΜΕΤΡΟ" φτιάχτηκε από ανθρώπους με μεράκι κι αγάπη γι΄ αυτό που κάνουν. Την παρουσίαση της Γ' Περιόδου μπορείτε να την βρείτε ΕΔΩ.

Αύγουστο του 1995 κυκλοφορεί το περιοδικό 0-300 με ύλη αποκλειστικά για την μοτοκίνηση. Με τεστ για όλα τα νέα μοντέλα και ρεπορτάζ από τους αγώνες για κάθε φίλο του δικυκλισμού. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν.

Άλλο ένα περιοδικό για την μοτοσυκλέτα έκανε την εμφάνισή του τον Μάρτιο του 1995 με τιμή 700 δρχ. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν.

Διμηνιαίο περιοδικό μαγειρικής που ξεκίνησε τον Ιανουάριο 1995 από την ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. Άγνωστο πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν. Αρχικά είχε μέγεθος 23 Χ 29,5 αλλά κάποια στιγμή έγινε 21 Χ 28.

Εβδομαδιαίο περιοδικό με gossip news από γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες και όχι μόνο. Πιθανή έναρξη κυκλοφορίας, το 1995. Άγνωστο το πότε σταμάτησε να εκδίδεται. Διαφήμιση περιοδικο dolce vita 1997 Περιοδικό Dolce Vita 1997 Περιοδικό Dolce Vita

Περιοδικό Lifestyle και Gossip news, από την εγχώρια καλλιτεχνική σκηνή. Έτος εκκίνησης, το μακρινό 1995 και κυκλοφορούσε κάθε Τρίτη. Άγνωστο το πότε σταμάτησε. (1995) Διαφημιστικό / Περιοδικό ΣΟΚ

Η κλασική σειρά των Εκδόσεων Μίνωας με τα αριστουργήματα της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας, "Γαλάζια Βιβλιοθήκη", κυκλοφόρησε το 1966 και επί 52 χρόνια αποτελεί την πρώτη επιλογή των ελληνικών οικογενειών σε κλασικά αναγνώσματα. Στοιχεία έκδοσης και διαφήμιση με κάποια από τα βιβλία της σειράς.

Η DeAgostini Hellas ξεκίνησε τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα το 1995 και έγινε πολύ σύντομα μία από τις κορυφαίες εκδοτικές εταιρείες. Το 2006, η DeAgostini ήταν μία από τις 3 μεγαλύτερες εκδοτικές εταιρίες στην Ελλάδα. Η DeAgostini ήταν η πρώτη που εισήγαγε την έννοια του magazine series (partworks) στην Ελλάδα. Partworks είναι σειρές σε θέματα με μέσο κύκλο ζωής 2 ετών. Το περιεχόμενό τους καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων και ηλικιών και έχει εκπαιδευτικό ή διασκεδαστικό-συλλογικό χαρακτήρα. Επιπλέον, τα ζητήματα συνοδεύονται μερικές φορές από μια συλλογική μικρογραφία που σχετίζεται με το θέμα της συλλογής. Οι εκδόσεις της, ήταν διαθέσιμες μόνο αποκλειστικά σε περίπτερα, ενώ υπήρχε και η δυνατότητα συνδρομής. Το 2012, άρχισαν οι φήμες ότι θα κλείσει, σχετικό θέμα εδώ, φήμες που έγιναν πραγματικότητα στις 30 Απριλίου 2016 οπού και διακόπτει την εμπορική της δραστηριότητα.

Καλά λένε ότι όταν καθαρίζεις μπορείς να βρεις "δεινόσαυρους" ,ναι λοιπόν εγώ τους βρήκα σε ένα παλιό φάκελο αρχειοθέτησης που ήταν περίπου 20 χρόνια και είπα να τους δείτε και εσείς μιλάμε για μια απ'τις πρώτες σειρές της deagostini η οποία κυκλοφόρησε 1994-1995 αμέσως μετά δηλαδή και με την πρώτη ταινία του jurasic park το 1993.Τώρα για την έκδοση, το πρώτο τεύχος έδινε δώρο χάρτινα γυαλιά σε σχήμα δεινοσαύρου (όπως το πρώτο εξώφυλλο) για τις 3d εικόνες που είχε στα μεσαία φύλλα κάθε τεύχους, κομμάτια σε κάθε τεύχος του σκελετού ενός τυρανόσαυρου και στην συνέχεια το εξωτερικό δέρμα του το οποίο στην ουσία κούμπωνε πάνω στο σκελετό, στην συνέχεια εφόσον τελείωσαν με το μοντέλο του δεινοσαύρου δόθηκαν χάρτινες κάρτες με δεινόσαυρους. Από θέμα ποιότητας χαρτιού ήταν άψογο χοντρό γυαλιστερό χαρτί (γιαυτό και άντεξαν) όμορφα σχέδια απλά κείμενα και κατανοητά, επίσης υπήρχαν και ντοσιέ αρχειοθέτησης τα οποία τα αγόραζες ξεχωριστά και πιθανό να έπρεπε να τα παραγγείλεις κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης, επίσης η αρίθμηση συνεχιζόταν από το ένα τεύχος στο επόμενο π.χ. 1ο τεύχος σελ. 1-24 2ο τεύχος σελ. 25-48 (χωρίς να υπολογίζονται τα εξώφυλλα). Βέβαια απ'όλα αυτά γλίτωσαν μόνο τα τεύχη αλλά καλά και αυτά. Σε δεύτερο χρόνο θα σκανάρω και κάποια κόμικ που έχει η σειρά και θα τα παρουσιάσω. Σχετικό διαφημιστικό της εποχής

Από το χιουμοριστικό άλμπουμ "Ό,τι προλάβουμε" του Παρά Πέντε, ένα ασπρόμαυρο στριπάκι του Don Martin. Τα μάτια όχι μόνο στον δρόμο αλλά και στο διπλανό αυτοκίνητο.

Η «ναυαρχίδα» του Πέτρου Κωστόπουλου. Σχεδόν όλοι οι εγχώριοι αστέρες και αστεράκια από τον χώρο του θεάματος, παρέλασαν μέσα από τις σελίδες του περιοδικού. Η συνταγή της ύλης του, γυναίκες & σεξ, κράτησε για πολλά χρόνια το Nitro στην αγορά των έντυπων. Δεν είναι λίγες οι φορές, που οι σελίδες κάποιου τεύχους, ξεπερνούσαν ακόμα και τις 400!!! Παρουσίαση της 2ης έκδοσης ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους tonytony, Valtasar, GreekComicFan & Mario81.

GAMEPRO, ένα περιοδικό θρύλος για τους απανταχού gamers και για την ενημέρωση γύρω από τα video games. Ηταν Απριλιος του 1995, όταν στην ελληνική αγορά κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του περιοδικού GAMEPRO, το οποίο -κατά πολλούς - ήταν το καλύτερο περιοδικό ενημέρωσης/παρουσίασης για τα video games. Η Illustration εμφάνιση του, τα άρθρα του, οι παρουσιάσεις των games, οι οδηγοί στρατηγικής, τα tips, η αλληλογραφία του, το κατέταξαν ως το Νο 1 στην καρδιά των gamers. Βεβαία, τα πιο πολλά άρθρα, reviews και οδηγοί στρατηγικής, ήταν απευθείας μεταφρασμένα από την αντίστοιχη αμερικανική έκδοση . Η τιμή του γνώρισε αρκετά σκαμπανεβάσματα, ενδεικτικά αναφέρω μερικές: 800δρχ. (1995), 1.000δρχ. (1998), 1.500δρχ / 4,40 € (2001), 4,50 € /5,95 € (2003 /2004), 3,95 € (2005), 6,95 € (2006/2007). Σκαμπανεβάσματα βεβαία γνώρισαν και οι σελίδες του, άλλοτε 132, άλλοτε 100, άλλοτε 116. Βεβαία αυτό ίσως να οφείλεται και στην αλλαγή εκδοτικής. Μέχρι το τευχος 117 το έντυπο έβγαινε απο την Hyper Press, απο το τεύχος 118 και έπειτα, το τεύχος κυκλοφορούσε απο την Motor Press Hellas. Και πάλι το τονίζω, οτι ισως να έπαιξε έναν μικρο ρόλο και αυτό στην διακύμανση της τιμής/σελίδων. Με αυτά και με αυτά, ερχόμαστε στο 2011, οπού κάτι η κυριαρχία του internet, κάτι η διαδικτυακή πλέον ενημέρωση, η ανακοίνωση για το κλείσιμο του περιοδικού, έπεσε σαν βόμβα στους αναγνώστες του! Δυστυχώς δεν το ακολούθησα μέχρι τέλος, οπότε η πληροφόρηση μου για το ποσά τεύχη κυκλοφορήσαν συνολικά, είναι ελλιπής. Όπως και να έχει, το GAMEPRO, ήταν και παραμένει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του gaming. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους: GreekComicFan, Indian & serros.

Μια από τις εκδοτικές που δοκίμασε την τύχη της και στις εκδόσεις τσέπης περιπτέρου, ήταν και οι εκδόσεις Πατάκη με την σειρά Plus One. Ξεκίνησε στις αρχές του 1995 (πιθανότατα τον Απρίλιο ή τον Μάιο) και έβγαλε περίπου 37 τόμους με ακανόνιστη κυκλοφορία, μέχρι και τα τέλη του 1997. Στην σειρά συναντάμε γνωστά ονόματα όπως του John Grisham, Allan Folsom, Dick Francis, Frederick Forsyth, Clive Cussler, Robert Traver, P.D. James, κ.α. και κάποια από τα βιβλία έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ο Πατάκης φρόντιζε να βάζει και βιβλία που είχαν ήδη κυκλοφορήσει και σε έκδοση βιβλιοπωλείου, ενώ κάποια πρέπει να βγήκαν και σε αυτή την μορφή μετά από το πέρασμα τους από την σειρά Plus One. Μια λίστα με τους γνωστούς τίτλους της σειράς. Plus One Κατάλογος.rar Ευχαριστούμε για τα πρόσθετα εξώφυλλα τους comicos & Dr Paingiver.

Το κομικ αποτελει συλλογη των ιστοριων του Adrian Tomine που δημοσιευθηκαν στα τεσσερα πρωτα τευχη του περιοδικου Optic Nerve. Μεσα απο τις ιστοριες αυτες ο Tomine μας ξεναγει με το γνωριμο υφος του σε αποσπασματα μονο απο τις ζωες διαφορων φιγουρων της πολης εστιαζοντας περισσοτερο στα στοιχεια της αποξενωσης απο τον κοινωνικο περιγυρο και της μοναξιας. Ετσι μια ιστορια μπορει να διαρκει 8 σελιδες ενω καποια αλλη μοναχα μια και να ειναι αρκετη. Οι πρωταγωνιστες των ιστοριων του, καθε αλλο παρα οι εντυπωσιακοι (ή και οχι) παραφουσκωμενοι υπερανθρωποι που ηταν τις μοδας στα mainstream κομικς της δεκαετιας του 90, στις λιγες σελιδες που τους δινονται καταφερνουν να αποκτησουν τη δικη τους ξεχωριστη φωνη. Ισως επειδη ειναι τοσο καθημερινοι που δεν χρειαζονται πολλα για να γεμισει ο αναγνωστης με την φαντασια του τις ζωες τους. Ισως επειδη ζουνε πραγματα που αντανακλουν λιγο πολυ στις εμπειριες ολων μας. Πολλες ιστοριες ξεχωριζουν απο την συλλογη του Sleepwalk. Στο Layover (προσωπικη αγαπημενη) ο ηρωας χανει την πτηση του και εχει μια μερα ακομα στην διαθεση του για να περασει στον τοπο του πριν φυγει. Εχει πολλες επιλογες για περασει την μερα του, ειτε με τον φιλο του ειτε με την κοπελα του ειτε σπιτι με τον συγκατοικο, παρακολουθωντας τους να συνεχιζουν τις ζωες τους χωρις αυτον τι θα επιλεξει να κανει ; Απο την αλλη η Cheryl πρωταγωνιστρια στο The Connecting Thread παρατηρει οτι καθε μερα καποιος γραφει για αυτη στην στηλη "Σε Ειδα" της εφημεριδας ενω ο τυφλος πελατης στο Supermarket προσπαθει με τον τροπο του να ζητησει ραντεβου απο την υπαλληλο που τον βοηθαει στα ψωνια. Απο την αλλη καποια που καταφερε να ζησει την μεγαλη αγαπη και τωρα ειναι χηρα και γιαγια επιστρεφει για το μεσημεριανο της στο σημειο που συνηθιζε να συναντιεται με τον αντρα της πριν παντρευτουν στο διαλειμμα απο την δουλεια (Lunch Break). Αυτα ειναι μονο μια προγευση απο οσα θα διαβασει κανεις στο Sleepwalk το οποιο αποτελειται απο 16 ιστοριες στο κλιμα των παραπανω. Περα ομως απο την πλοκη ενδιαφερον εχει και η σκηνοθεσια των καρε με εμφαση στα κοντινα ωστε να τονιζονται οι εκφρασεις του προσωπου οσο και το σχεδιο. Εδω ο Tomine πειραματιζεται με διαφορα στυλ που ξεκιναν απο το συνηθισμενο του καθαρο α/μ μεχρι πειραματισμους με αποχρωσεις του γκρι ή με σχεδον τελειως μαυρο που σπαει απο λιγο ασπρο. Ναι οντως δεν ειναι κομικ για ολες τις ωρες, ομως δεν εχει την απαισιοδοξια του Summer Blonde. Εδω βλεπουμε και ιστοριες που καθως σβηνουν αφηνουν μια αχτιδα φωτος για το μελλον των χαρακτηρων τους. Γενικα απο οσα κομικς του εχω διαβασει θεωρω οτι εδω ειναι στα καλυτερα του. Αν και στεναχωρο το περιεχομενο στο τελος χαρηκα που διαβασα κατι τοσο καλο. Οποτε το προτεινω σε οσους τους αρεσει η θεματολογια ή γενικοτερα τα αμερικανικα indies ακομα και σε οσους ενδιαφερονται να διαβασουν κατι απο αυτη την "κατηγορια" χωρις να εχουν διαβασει κατι αλλο.

Αυτό το βιβλιαράκι είναι αντίστοιχο του Robin Hood που ανέβασε ο Vaios παλιότερα. Οπότε ισχύουν όσα γράφονται στην αντίστοιχη παρουσίαση δηλαδή Και μια εσωτερική σελίδα.

Γουστάρουμε manga με Ιαπωνικά βρώμικα μοτέρ, εξατμίσεις να γρυλίζουν, φιλτροχοάνες να ρουφάνε αέρα σαν να μην υπάρχει αύριο,συμμορίες σε παράνομες κόντρες και κάψιμο λαστίχων στην χώρα που γέννησε το drifting. Ο λόγος για το Initial D(που πάει το πρόστυχο μυαλό σας; ) . Έπαιζα και εγώ κάποτε όλα τα NFS και είχα πορωθεί με το Fast and Furious Saga. Πέρασε μεταβατικά από το μυαλό μου η σκέψη ότι όταν η δυτική κουλτούρα έχει εκμεταλλευτεί τόσο ένα τομέα, είναι δυνατόν να έχει γλιτώσει σχολιασμού στο μεγάλο νησί όπου τα manga είναι σχεδόν εθνικό άθλημα;Ανακάλυψα λοιπόν αυτό το cult διαμαντάκι που ακόμα και σήμερα το πιάνω και το διαβάζω (και ας είμαι ικανοποιημένος με το Lada Niva μου). Το Initial D (頭文字D) είναι μια σειρά σχετικά με παράνομους αγώνες αυτοκινήτων με κείμενο,σχεδιασμό και μελάνωμα από τον Shuichi Shigeno, η οποία αρχικά εκδόθηκε σε 719 κεφάλαια στο περιοδικό Young Magazine (ανήκει στην κατηγορία Seinen Manga) την περίοδο 1995-2013. Τα κεφάλαια συλλέχθηκαν σε 48 tankobon τομάκια από την εκδοτική Kodansha.Μεταφράσεις έχουν γίνει σε Γαλλικά,Κινέζικα και Αγγλικά. Την έκδοση για τις Η.Π.Α. ανέλαβε η Tokyopop, η οποία για κάποιον ανεξήγητο και άνευ ουσίας λόγο άλλαξε τα ονόματα των χαρακτήρων στο anime και στο manga(σε αυτή τη παρουσίαση τα ονόματα των χαρακτήρων ακολουθούν την Ιαπωνική έκδοση,δεν πρόκειται να συντελέσω σε εσκεμμένη αλλοίωση ενός έργου). Κάπου είχα διαβάσει ότι ο λόγος αλλαγής ονομάτων ήταν γιατί η Sega είχε κυκλοφορήσει ένα παιχνίδι σχετικά και δεν έβαλε τα αρχικά ονόματα λόγω μεγέθους.Επίσης, η αγαπημένη Tokyopop μάλλον ξέχασε ότι το manga έχει δημιουργηθεί για κοινό 18 ετών και άνω, και αποφάσισε αυθαίρετα να αφαιρέσει σελίδες σεξουαλικού περιεχομένου όπως επίσης ακολούθησε δική της γραμμή μετάφρασης έτσι ώστε π.χ. να μην βλέπουμε την λέξη Drift αλλά τη λέξη Slammin, σε παραπάνω από αρκετές μεταφράσεις. Τι να κάνουμε που πρέπει να συμβιβαστούμε μιας και δεν γνωρίζουμε Ιαπωνικά. Το 2009 η Kondasha σταμάτησε τη συνεργασία με την Tokyopop(γιατί άραγε) με αποτέλεσμα η Αγγλική μετάφραση να μείνει στο τομάκι Νο. 33. Βέβαια, διάφοροι fan της σειράς μετέφρασαν σιγά σιγά τα εναπομείναντα κεφάλαια μέχρι τον τόμο 45. Είδος: Racing,drama Υπόθεση: Ο Takumi Fujiwara είναι βενζινοπώλης στο Kanto της Ιαπωνίας. Παλεύει να μαζέψει χρήματα μαζί με τον φίλο του Itsuki για να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο ώστε να αρχίσουν το drifting (πλαγιολίσθηση) στους γεμάτους πέταλα δρόμους πάνω στο βουνό Akina. Χωρίς να το γνωρίζουν οι φίλοι του ο Takumi δουλεύει τα βράδια και ως ντελιβεράς τοφού(πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης) για το μαγαζί του πατέρα του, χρησιμοποιώντας ένα Toyota Sprinter Trueno, πίσω από το τιμόνι του οποίου έχει αναπτύξει πολύ την οδηγική του ικανότητα. Ο ρους της ιστορίας αρχίζει να ξετυλίγεται όταν στήνεται μια σειρά αγώνων μεταξύ δύο συμμοριών-ομάδων πάνω στο βουνό Akina, των RedSuns από την επαρχία Akagi και των τοπικών Speedstars, κατά την διάρκεια των οποίων εμφανίζεται κι ένας μυστηριώδης οδηγός που σβήνει τους πάντες στην άσφαλτο.Ο Takumi θα εμπλακεί και μετά από συγκεκριμένα γεγονότα θα μπει για τα καλά στον κόσμο των παράνομων αγώνων αυτοκινήτων με σκοπό να γίνει ο "γρηγορότερος οδηγός στον κόσμο".Δεν αποκαλύπτω παραπάνω γιατί θα πρέμφχγρμχφ.. Κύριοι Χαρακτήρες: Takumi Fujiwara (藤原 拓海) Ο Takumi είναι ο πρωταγωνιστής της σειράς. Στα 18 του χρόνια,οδηγάει κυρίως ένα Toyota Sprinter Trueno GT-APEX Coupe AE86 τρίθυρο, και αλλάζει μερικές φορές σε ένα φονικό Subaru Impreza WRX STI Coupe με V κινητήρα. Δουλεύει part-time σε βενζινάδικο και τα τελευταία 5 χρόνια ως ντελιβεράς τόφου, έχοντας σχεδόν τελειοποιήσει την τέχνη της οδήγησης, χωρίς να το ξέρουν παρά ελάχιστοι(ούτε καν οι κοντινοί του φίλοι). Μια από τις χαρακτηριστικές του ικανότητες είναι ότι μπορεί να "οραματιστεί" την διαδρομή που πρόκειται να ακολουθήσει, δηλαδή να φτιάξει στο μυαλό του τις κινήσεις και την ακολουθία πραγμάτων που θα συμβούν όταν οδηγά σε ένα συγκεκριμένο δρόμο, πρίν οδηγήσει στην πραγματικότητα. Αυτό προφανώς έχει ενισχυθεί από την πολύ καλή γνώση όλων των δρόμων γύρω από το βουνό και την λίμνη Akina. Bunta Fujiwara (藤原 文太) O Bunta είναι ο πατέρας του Takumi και ιδιοκτήτης του εστιατορίου Fujiwara Tofu Shop. Παλιά ήταν ο καλύτερος downhill racer (κατάβαση βουνού με drift) και τώρα μέντορας του γιού του. Ryosuke Takahashi (高橋 涼介) Ένας από τους καλύτερους οδηγούς της σειράς, αρχηγός της ομάδας RedSuns. Οδηγεί ένα Mazda Savanna RX-7 FC3S και μπορεί να διακρίνει τι είδους μετατροπές έχει ένα αυτοκίνητο μόνο ακούγοντάς το. Keisuke Takahashi (高橋 啓介 ) Ο υπαρχηγός της ομάδας RedSuns. Αδερφός του Ryosuke,οδηγεί επίσης ένα Mazda RX-7 FD3S. Δεν είναι τόσο διεξοδικός και τεχνικός όσο ο αδερφός του αλλά οδηγεί περισσότερο με το ένστικτο του. Είναι ο κύριος αντίπαλος του Takumi. Κατά την διάρκεια της ιστορίας οι πρωταγωνιστές έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες αντίπαλες ομάδες, με κυριότερες τις Akina Speed Stars,Thunder Fire,Myogi NightKids,Impact Blue,Emperor,Seven Star Leaf,Todo School,Northern Saitama Alliance,Tsuchisaka Lan Evo Team,Purple Shadow,Team 246,Team Spiral,SIdewinder,Racing Team Katagiri Street Version. Λίστα Κυκλοφορίας: Οι τόμοι που έχουν κυκλοφορήσει στα Αγγλικά από την Tokyopop είναι οι παρακάτω (σε spoiler τα κεφάλαια που περιέχονται σε κάθε τόμο).Χωρίζονται σε μέρη,ακολουθώντας τον ίδιο τίτλο για κάθε μέρος,αλλάζοντας την αρίθμηση. Κάθε επεισόδιο περιείχε μία κόντρα ως κύριο θέμα,σε παρενθέσεις τα αυτοκίνητα που πήραν μέρος: Μέρος 1ο: Akina's Eight-Six 1. Akina's Eight-Six - Μαΐος 2002 [Trueno AE86 vs RX-7 FD3S] 2. Akina's Eight-Six - 16 Ιουλίου 2002 [Trueno AE86 vs RX-7 FD3S] 3. Akina's Eight-Six - 22 Οκτωβρίου 2002 [Trueno AE86 vs GT-R R32] 4. Akina's Eight-Six - 14 Ιανουαρίου 2003 [Trueno AE86 vs Civic Si-R II EG6] 5. Akina's Eight-Six - 15 Απριλίου 2003 [Trueno AE86 vs RX-7 FC3S] 6. Akina's Eight-Six - 17 Ιουνίου 2003 [Trueno AE86 vs SilEighty] 7. Akina's Eight-Six - 5 Αυγούστου 2003 [RX-7 FD3S vs GT-R R32] 8. Akina's Eight-Six - 7 Οκτωβρίου 2003 [RX-7 FD3S vs GT-R R32] 9. Akina's Eight-Six - 5 Αυγούστου 2003 [Trueno AE86 vs Lan-Evo IV] 10. Akina's Eight-Six - 4 Φεβρουαρίου 2004 [Trueno AE86 vs Lan-Evo III] 11. Akina's Eight-Six - 6 Απριλίου 2004 [RX-7 FC3S vs Lan-Evo III] 12. Akina's Eight-Six - 1 Ιουνίου 2004 [RX-7 FD3S vs Levin AE86 Turbo] 13. Akina's Eight-Six - 3 Αυγούστου 2004 [Trueno AE86 vs Levin AE86 Turbo] 14. Akina's Eight-Six - 12 Οκτωβρίου 2004 [Trueno AE86 vs Lan-Evo III] 15. Akina's Eight-Six - 14 Δεκεμβρίου 2004 [Trueno AE86 vs MR2 SW20] 16. Akina's Eight-Six - 8 Φεβρουαρίου 2005 [Trueno AE86 vs Celica GT-Four ] 17. Akina's Eight-Six - 12 Απριλίου 2005 [Trueno AE86 vs Roadster NA6C] Μέρος 2ο: Project D 18. Project D - 7 Ιουνίου 2005 [Trueno AE86 vs Roadster NA6C, RX-7 FD3S vs Skyline 25GT-t R34] 19. Project D - 9 Αυγούστου 2005 [Trueno AE86 vs Civic EK9] 20. Project D - 8 Νοεμβρίου 2005 [RX-7 FD3S vs Integra DC2] 21. Project D - 7 Φεβρουαρίου 2006 [Trueno AE86 vs Todo Civic EK9] 22. Project D - 9 Μαΐου 2006 [Trueno AE86 vs Impreza, Levin AE85 vs Silvia S15] 23. Project D - 1 Αυγούστου 2006 [RX-7 FD3S (Keisuke) vs RX-7 FD3S (Kyoko), Trueno AE86 vs Altezza] 24. Project D - 31 Οκτωβρίου 2006 [Trueno AE86 vs Cappuccino] 25. Project D - 30 Ιανουαρίου 2007 [RX-7 FD3S vs Levin AE86 Supercharged] 26. Project D - 1 Μαΐου 2007 [impreza STi (deliveries)] 27. Project D - 14 Αυγούστου 2007 [RX-7 FD3S (Kyoko's car, driven by Keisuke) vs Lan-Evo V, Trueno AE86 vs Lan-Evo VI] 28. Project D - 6 Νοεμβρίου 2007 [RX-7 FD3S (Keisuke, newly modified) (trial runs)] 29. Project D - 5 Φεβρουαρίου 2008 [Trueno AE86 vs S2000] 30. Project D - 6 Μαΐου 2008 [Trueno AE86 vs S2000, RX-7 FD3S vs GT-R R34] 31. Project D - 5 Αυγούστου 2008 [RX-7 FD3S vs GT-R R34] 32. Project D - 12 Οκτωβρίου 2008 [Real Project D vs Fake Project D (no official battles)] 33. Project D - 13 Ιανουαρίου 2009 [RX-7 FD3S vs Lan-Evo VII] Από εδώ και πέρα οι τόμοι δεν εκδόθηκαν επίσημα στα Αγγλικά επειδή σταμάτησε η συνεργασία TokyoPop-Kondasha, αλλά βρίσκονται στο νετ μεταφρασμένοι από αναγνώστες της σειράς. Ο λόγος που επιστρέφουμε στο έτος 2006 είναι ότι η Ιαπωνική έκδοση των τόμων είχε ξεκινήσει πολύ πιο πριν από τις Αγγλικές μεταφράσεις: 34. Project D - 17 Νοεμβρίου 2006 [RX-7 FD3S vs Lan-Evo VII, Trueno AE86 vs Roadster NB8C] 35. Project D - 2 Μαΐου 2007 [Trueno AE86 vs Roadster NB8C] 36. Project D - 5 Οκτωβρίου 2007 [Trueno AE86 vs MR-S ZZW30] 37. Project D - 2 8 Απριλίου 2008 [Trueno AE86 vs MR-S ZZW30, RX-7 FD3S vs Supra JZA80] 38. Project D - 26 Δεκεμβρίου 2008 [RX-7 FD3S vs Supra JZA80] 39. Project D - 6 Ιουλίου 2009 [RX-7 FD3S vs Fairlady Z Z33] 40. Project D - 26 Δεκεμβρίου 2009 [RX-7 FD3S vs Fairlady Z Z33, Trueno AE86 vs Silvia S15] 41. Project D - 6 Αυγούστου 2010 [Trueno AE86 vs Silvia S15, RX-7 FC3S vs GT-R R32] 42. Project D - 6 Ιανουαρίου 2011 [RX-7 FC3S vs GT-R R32] 43. Project D - 6 Ιουλίου 2011 [RX-7 FD3S vs NSX] 44. Project D - 6 Ιανουαρίου 2012 [RX-7 FD3S vs NSX] 45. Project D - 6 Ιουνίου 2012 [RX-7 FD3S vs NSX, Trueno AE86 vs Trueno 2door AE86] Ενδεικτικά 3 σελίδες από το σχέδιο εδώ: Μπορείτε να διαβάσετε δωρεάν το manga εδώ To anime το έχει ανεβάσει ο χρήστης Bunta Fujiwara εδώ Προσωπικά μ'αρέσει πολύ αυτή η σειρά γιατί συνδυάζει manga και Ιαπωνικά αυτοκίνητα, κόντρες και drifting.Νομίζω ότι η σειρά παιχνιδιών NFS κράτησε μερικά στοιχεία τα οποία έβαλε στα παιχνίδια της όπως και η σειρά ταινιών Fast and Furious Tokyo Drift,η οποία είναι πρακτικά η υπόθεση του manga σε Americanized version. Δίνει πολλές πληροφορίες σχετικά με διάφορα μοντέλα και πολλές λεπτομέρειες για τεχνικές βελτίωσης, γνώσεις που είναι λογικό να υπάρχουν αν σκεφτούμε ότι και ο δημιουργός του manga ασχολούνταν με το Drifting σε κατάβαση από μικρός, χρησιμοποιώντας το ίδιο αυτοκίνητο με τον πρωταγωνιστή. Κάνει σε μερικά σημεία κοιλιά γιατί το μοτίβο των sub-arc είναι πάντα το ίδιο - κόντρες,street cred,γυναίκες- και οι όποιες διαφοροποιήσεις (που λόγω αντικειμένου είναι περιορισμένες) δεν βοηθούν πολύ την κατάσταση. Το σχέδιο είναι απλό και γραμμικό,τα αυτοκίνητα πολύ καλο-σχεδιασμένα και κατά την διάρκεια κίνησης,μιας και πάνω από το 50% των σχεδίων είναι αγώνες. Λίγο ενοχλητικά είναι τα συννεφάκια με τα ηχητικά εφέ που πιάνουν μεγάλο μέρος του σχεδίου αλλά δεν επηρεάζουν την ανάγνωση. Μεγάλη απογοήτευση η Tokyopop που έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο στις μεταφράσεις, στην απόδοση ονομάτων, στην αφαίρεση σελίδων κατά το δοκούν, όλα στο βωμό της αποδοχής από το Αμερικανικό κοινό(το intro τραγουδάκι στο anime είναι επιεικώς απαράδεκτο). Προτείνω για τους λάτρεις των αυτοκινήτων και όχι μόνο! [mal type=manga id=375]

Κάπου στα μέσα του '90, υπολογίζω απο ενδείξεις το 1995, ο Φάνης Κασσελούρης (ορθογραφικό λάθος στο εξώφυλλο?) εκδίδει ενα μικρό άλμπουμ γελοιογραφιών του. Αντι-προλογίζει ο Μακης Τριανταφυλλόπουλος. Το σχέδιο λιτό, δεν έχει να κάνει τόσο με πολιτική/ους όσο με την καθημερινότητα των νεο-ελλήνων. Διαπροσωπικές σχέσεις, αντρόγυνα, τηλεόραση, οικονομικά προβλήματα, διακωμωδούνται σε μια προσπάθεια να προβληματίσουν. Τίποτα το αξιοσημειωτο, δεν πρέπει να δημοσιεύτηκε δεύτερη δουλειά του δημιουργού.

Περιοδικό με comics που βγήκε το 1995. Δεν έχω να πω πολλά, μιας και είναι το δώρο που μου έφτασε μαζί με τα τεύχη απο το ΑΝΤΙΔΟΤΟ και δεν ξέρω ούτε έχω ακούσει τίποτα για την έκδοση αυτή. Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι μέσα σε αυτό υο περιοδικό/συλλογή, τα περισσότερα ονόματα είναι πολύ γνωστά!! Για να δείτε τις συμμετοχές, μαζί με το εξώφυλλο, βάζω και τα περιεχόμενα. Και τα περιεχόμενα, που βλέπουμε συμμετοχές από το Στάθη, το λέανδρο, το Θωμά, το Παπαδημητρίου, το Θέο (Βρανά) και άλλους.. Μιλάμε για μεγάλα ονόματα..

Περιεχόμενο: συμπίλημα Αυτό το άλμπουμ με το καταπληκτικό εξώφυλλο είναι το λέυκωμα της Γ' Πανελλήνιας Έκθεσης Κόμικς, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μύλο της Θεσσαλονίκης το Καλοκαίρι του '95. Στην έκθεση συμμετείχε πολύς κόσμος, καταξιωμένοι σχαδιαστές, άγνωστοι που μετά έγιναν καταξιωμένοι, διάττοντες αστέρες. Σωστό πανηγύρι δηλαδή! Μερικές ακόμη πληροφορίες για την έκθεση είχα ανεβάσει παλαιότερα εδώ. Η επιμέλεια της έκθεσης ήταν του Τ. Αποστολίδη, ενώ η επιμέλεια του άλμπουμ έγινε από τον Π. Μαρτινίδη. Τα στοιχεία της έκδοσης μπορείτε να τα δείτε εδώ. Μετά από ένα εισαγωγικό σημείωμα του κ. Αποστολίδη ακολουθεί πρόλογος από τον επιμελητή του τόμου. Κυρίως πραγματεύεται το πώς έγινε η επιλογή των κόμικς που μπήκαν στην έκδοση, μιας και ενώ στην έκθεση συμμετείχαν 144 δημιουργοί, στον κατάλογο υπάρχουν μόνο 48 για λόγους οικονομίας χώρου και χρήματος. Το σκεπτικό είναι ότι ο επιμελητής προσπάθησε συνδυάζοντας σελίδες από κάθε δημιουργό να συρράψει μια σχετικά ενιαία ιστορία. Συνδετικό μέσο για να ενωθούν οι ιστορίες αποτελούν αποσπάσματα από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη τα οποία υπάρχουν σε κάθε σελίδα (και από εκεί προκύπτει και ο τίτλος του άλμπουμ Θείο Κόμικ). Εννοείται ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και μόνο με πολύ καλή θέληση μπορείς να συνδυάσεις κάποια κομμάτια.. Τέλος πάντων σαν πειραματισμός για να γελάσουμε καλός είναι, εξάλλου το αφήνει να εννοηθεί και ο ίδιος ο επιμελητής. Η λίστα των δημιουργών που παρουσιάζονται και μερικές ενδεικτικές σελίδες Στο τέλος του άλπουμ υπάρχουν βιογραφικά όλων των συμμετεχόντων στην έκθεση Παραλειπόμενα: Το μπαλονάκι στο εξώφυλλο έχει καλυφθεί αλλά από κάτω διαγράφεται η ατάκα Στο εξώφυλλο υπάρχει και ο Μύλος όπου έγινε η έκθεση Ο χορηγός (για να μη λέτε μόνο για τη σοκοφρέτα) Για την Β΄Πανελλήνια έκθεση Κόμικς στο Μύλο