SLEEPWALK AND OTHER STORIES [ ADRIAN TOMINE ]

[kwtsos]

 

Το κομικ αποτελει συλλογη των ιστοριων του Adrian Tomine που δημοσιευθηκαν στα τεσσερα πρωτα τευχη του περιοδικου Optic Nerve. Μεσα απο τις ιστοριες αυτες ο Tomine μας ξεναγει με το γνωριμο υφος του σε αποσπασματα μονο απο τις ζωες διαφορων φιγουρων της πολης εστιαζοντας περισσοτερο στα στοιχεια της αποξενωσης απο τον κοινωνικο περιγυρο και της μοναξιας. Ετσι μια ιστορια μπορει να διαρκει 8 σελιδες ενω καποια αλλη μοναχα μια και να ειναι αρκετη. Οι πρωταγωνιστες των ιστοριων του, καθε αλλο παρα οι εντυπωσιακοι (ή και οχι) παραφουσκωμενοι υπερανθρωποι που ηταν τις μοδας στα mainstream κομικς της δεκαετιας του 90, στις λιγες σελιδες που τους δινονται καταφερνουν να αποκτησουν τη δικη τους ξεχωριστη φωνη. Ισως επειδη ειναι τοσο καθημερινοι που δεν χρειαζονται πολλα για να γεμισει ο αναγνωστης με την φαντασια του τις ζωες τους. Ισως επειδη ζουνε πραγματα που αντανακλουν λιγο πολυ στις εμπειριες ολων μας.

 

 

Πολλες ιστοριες ξεχωριζουν απο την συλλογη του Sleepwalk. Στο Layover (προσωπικη αγαπημενη) ο ηρωας χανει την πτηση του και εχει μια μερα ακομα στην διαθεση του για να περασει στον τοπο του πριν φυγει. Εχει πολλες επιλογες για περασει την μερα του, ειτε με τον φιλο του ειτε με την κοπελα του ειτε σπιτι με τον συγκατοικο, παρακολουθωντας τους να συνεχιζουν τις ζωες τους χωρις αυτον τι θα επιλεξει να κανει ;

 

Απο την αλλη η Cheryl πρωταγωνιστρια στο The Connecting Thread παρατηρει οτι καθε μερα καποιος γραφει για αυτη στην στηλη "Σε Ειδα" της εφημεριδας ενω ο τυφλος πελατης στο Supermarket προσπαθει με τον τροπο του να ζητησει ραντεβου απο την υπαλληλο που τον βοηθαει στα ψωνια. Απο την αλλη καποια που καταφερε να ζησει την μεγαλη αγαπη και τωρα ειναι χηρα και γιαγια επιστρεφει για το μεσημεριανο της στο σημειο που συνηθιζε να συναντιεται με τον αντρα της πριν παντρευτουν στο διαλειμμα απο την δουλεια (Lunch Break).

 

Αυτα ειναι μονο μια προγευση απο οσα θα διαβασει κανεις στο Sleepwalk το οποιο αποτελειται απο 16 ιστοριες στο κλιμα των παραπανω. Περα ομως απο την πλοκη ενδιαφερον εχει και η σκηνοθεσια των καρε με εμφαση στα κοντινα ωστε να τονιζονται οι εκφρασεις του προσωπου οσο και το σχεδιο. Εδω ο Tomine πειραματιζεται με διαφορα στυλ που ξεκιναν απο το συνηθισμενο του καθαρο α/μ μεχρι πειραματισμους με αποχρωσεις του γκρι ή με σχεδον τελειως μαυρο που σπαει απο λιγο ασπρο. Ναι οντως δεν ειναι κομικ για ολες τις ωρες, ομως δεν εχει την απαισιοδοξια του Summer Blonde. Εδω βλεπουμε και ιστοριες που καθως σβηνουν αφηνουν μια αχτιδα φωτος για το μελλον των χαρακτηρων τους.

 

Γενικα απο οσα κομικς του εχω διαβασει θεωρω οτι εδω ειναι στα καλυτερα του. Αν και στεναχωρο το περιεχομενο στο τελος χαρηκα που διαβασα κατι τοσο καλο. Οποτε το προτεινω σε οσους τους αρεσει η θεματολογια ή γενικοτερα τα αμερικανικα indies ακομα και σε οσους ενδιαφερονται να διαβασουν κατι απο αυτη την "κατηγορια" χωρις να εχουν διαβασει κατι αλλο.

 

 

[BladeRunner1992]

Ανάμεσα σε διάφορα άλλα λογοτεχνικά είδη, είμαι ένθερμος οπαδός του "Βρώμικου ρεαλισμού", είδος στο οποίο διέπρεψαν συγγραφείς όπως οι Τσαρλς Μπουκόφσκι, Τομπάιας Γουλφ, Τζον Τσίβερ, Ρέιμοντ Κάρβερ και άλλοι. Έχω διαβάσει πολλά διηγήματα και μυθιστορήματα αυτών που ανέφερα (καθώς και άλλων συγγραφέων σχετικών με το συγκεκριμένο είδος), τώρα είναι μάλλον η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι σχετικό σε μορφή κόμικ. Ε, δεν μπορώ παρά να δηλώσω ευχαριστημένος από αυτό που μόλις διάβασα. Απ'όλες τις απόψεις.

 

Και οι ιστορίες μου φάνηκαν ενδιαφέρουσες, ειλικρινείς, ρεαλιστικές και ιδιαίτερα ανθρώπινες, αλλά και το σχέδιο και το όλο στιλ παρουσίασης των χαρακτήρων και των καθημερινών προβλημάτων και ανησυχιών τους μου έκαναν την καλύτερη δυνατή εντύπωση. Δεν ξέρω πόσους από τους συγγραφείς που ανέφερα είχε διαβάσει ο Tomine όταν -όντας μόλις είκοσι και κάτι χρονών- έγραψε και σχεδίασε τις συγκεκριμένες ιστορίες και αν είχε επιρροές από άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες, πάντως οφείλει κανείς να συμπεριλάβει ψηλά στην λίστα και το όνομά του στο ευρύτερο είδος του Ρεαλισμού. Με τις ιστορίες του ο Tomine παρουσιάζει διάφορα θέματα που απασχολούν όλους τους απλούς ανθρώπους, όπως η αποξένωση, η κοινωνική απομόνωση, η μοναξιά και η αδιαφορία των γύρω μας. Σίγουρα όλο και κάποια ιστορία, όλο και κάποιος χαρακτήρας, όλο και κάποια πράξη ή σκέψη θα θυμίσει στον καθέναν μας κάτι από την καθημερινότητά μας, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας. Δεν μπορεί, όλοι νιώσαμε, ή εξακολουθούμε να νιώθουμε, ή σίγουρα θα νιώσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον, συναισθήματα που ένιωσαν και κάποιοι από τους χαρακτήρες των ιστοριών του τόμου αυτού. 

 

Ο Tomine μέσα σε λίγες σελίδες λέει πολλά πράγματα, οι ιστορίες αλλά ακόμα περισσότερο τα κοντινά πλάνα στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών κρύβουν συναισθήματα αλλά και βαθύτερα νοήματα. Το σχέδιο είναι πολύ καλό και "παίζει" λιγάκι με διαφορετικά στιλ από ιστορία σε ιστορία, ενώ και οι διάλογοι είναι ανθρώπινοι και ρεαλιστικοί. Χαίρομαι πολύ που αγόρασα και διάβασα το κόμικ αυτό (και που μαζί του αγόρασα ένα ακόμα δικό του, το "Summer Blonde"), το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εμβαθύνω ακόμα περισσότερο στο έργο του συγκεκριμένου συγγραφέα/σχεδιαστή.

 

8.5/10