Search the Community

Οι τόμοι του περιοδικού MAD εκδόθηκαν προφανώς για να επανακυκλοφορήσουν τα αδιάθετα τεύχη σε άλλη συσκευασία πιο ελκυστική. Βέβαια πρόκειται για χοντροκομμένη εμπορική εργασία αφού κάθε τόμος περιέχει μη συνεχόμενα τεύχη και έχουν αφαιρεθεί τα εξώφυλλα κατά τη συνήθεια της εποχής. Ο τόμος 1 έχει τα 8,11,10. Μ΄ αυτή τη σειρά παρακαλώ (!). Πόσοι τόμοι εκδόθηκαν· άγνωστο. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους georio, tik, Σκρουτζ μακ Ντακ, dionik & constantinople. Vaios

Ένα αρκετά χιουμοριστικό βιβλιαράκι με γελοιογραφίες για την εκμάθηση από τους τουρίστες βασικών ελληνικών με οδηγό τις χαρακτηριστικές χειρονομίες κλασικού Έλληνα θαμώνα σε ταβέρνα.. Συγγραφέας και σκιτσογράφος ο William Papas , πρώτη έκδοση 1972, εκδόσεις Σαμούχος. Μερικές σκαναρισμένες σελιδούλες ακόμα σε ένα αρχειάκι cbr εδώ Ευχαριστώ πολύ την Gisela που μου το δάνεισε ευγενικά για να σκανάρω μερικές σελίδες

Το 1980 ο ΣΑΜΟΥΧΟΣ κυκλοφορεί 2 τεύχη με ιστορίες του ΧΑΓΚΑΡ του απαίσιου, δημιουργία του DIK BROWNE. Αυτή η σειρά και ένα μικρό αλμπουμάκι της Μαμούθ στην σειρά "ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΤΕΜ" είναι τα μοναδικά τεύχη που έχουν ιστορίες του "τρομερού" Χαγκάρ που τρελαίνεται για πλιάτσικο και μπύρες Σε κάποιο περιοδικό εκδοθήκανε κάποια στριπ με ιστορίες του αλλά δεν είμαι σίγουρος σε ποιο. Αν το ξέρετε, πες τε το να είμαστε ενήμεροι. Μεγάλο μέγεθος 21Χ28, έγχρωμο με 50 σελίδες. Αρκετά σπάνιο να βρεθεί αφού κυκλοφόρησε σε πολύ μικρό τιράζ...

Τον Ιούλιο του 1979, ο Σαμούχος ξεκινά την έκδοση του μηνιαίου σατυρικού περιοδικού MAD. Ασπρόμαυρο, μέγεθος 21Χ28, κυκλοφόρησε μέχρι τον Αύγουστο του 1984 συμπληρώνοντας 56 τεύχη. Καυστική επίκαιρη σάτυρα, άπειρες γελιογραφίες, Αμερικάνικης δημιουργίας ... Αυτή ήταν η Α' περίοδος του περιοδικού και θα ακολουθήσει το 1996 η Β' περίοδος από άλλον εκδότη(αφιέρωμα ΕΔΩ). Μπορείτε να διαβάσετε το 4ο τεύχος στο Αναγνωστήριό μας ΕΔΩ Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Melandros & kokomico.

Το 1979 ο ΣΑΜΟΥΧΟΣ με την εκδοτική του, αναγγέλει την έκδοση της σειράς ΑΛΙΞ του Jaques Martin και κυκλοφορεί τελικά μόνο 3 τεύχη. Αρκετά δύσκολα να βρεθούν στις μέρες μας, το μέγεθός τους ήταν μεγάλο και ήταν έγχρωμα. Στην δεκαετία του 90, η εκδοτική ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΚΣ κυκλοφόρησε τα 10 τεύχη (αφιέρωμα ΕΔΩ). Αργότερα κυκλοφόρησαν ενωμένα σε τόμο Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα των τόμων τους Melandros & Φλοκ.

Hi Friends, I'm a MAD magazine collector from Switzerland and I'm looking for the following Greek MAD Magazines (see images). Thanks a lot for your help! Bernd

Από το Mad Σαμούχου #35, του Sergio Aragones.

Από το Mad του Σαμούχου, τεύχος #47. Ο Al jaffee (Abraham Jaffee), έγραφε στο περιοδικό Mad από το 1951.

Ένα ακόμα άρθρο για το αρχείο: «Αν ήσουν παιδί στα χρόνια του ’50 και έβλεπες εφιάλτες εξαιτίας των κόμικς τρόμου, ρίξε το φταίξιμο στον Al Feldstein. Αν ήσουν παιδί το ’60 ή το ’70 και γέλαγες με το σκανταλιάρικο πνεύμα του περιοδικού Mad, πρέπει να ευχαριστείς τον Feldstein. Και αν είσαι παιδί σήμερα, έχεις κληρονομήσει το γούστο -ή την έλλειψη γούστου- που εκείνος καλλιέργησε». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε το περιοδικό Time έναν μεγάλο αμερικανό δημιουργό των κόμικς, που πέθανε τον περασμένο μήνα. Ο Al Feldstein (1925-2014) υπήρξε σεναριογράφος και σχεδιαστής, γνωστός από τη δουλειά του στις εκδόσεις φρίκης και τρόμου της EC Comics (Tales from the Crypt, Vault of Horror, Weird Fantasy, Panic κ.ά.), καθώς και για τη διεύθυνση, αργότερα, του σατιρικού περιοδικού Mad. Ο Feldstein ανέλαβε τις τύχες του περιοδικού το 1956, όταν αποχώρησε ο ιδρυτής του, Harvey Kurtzman. Παρέμεινε σε αυτό το πόστο τα επόμενα 28 χρόνια, μέχρι τη συνταξιοδότησή του, αναδεικνύοντας το Mad σε πρωταθλητή με κυκλοφορίες που άγγιξαν τα 3 εκ. τεύχη μηνιαίως. Η ανάληψη καθηκόντων του δαιμόνιου διευθυντή σήμανε την είσοδο μιας νέας ομάδας σεναριογράφων και σχεδιαστών στην έκδοση. Ηταν ο Don Martin, «ο πιο τρελός από τους τρελούς καλλιτέχνες του Mad» σύμφωνα με το σλόγκαν του. Ο Mort Drucker με τις θεότρελες παρωδίες γνωστών ταινιών και ο Angelo Torres με τα ανάλογα κόμικς για τηλεοπτικές σειρές. Το λάτιν στοιχείο εκπροσωπούσαν ο Κουβανός Antonio Prohias («Spy vs. Spy» με τις διαρκείς συγκρούσεις, μέχρι τελικής εξόντωσης, δύο αντίπαλων κατασκόπων) και ο Ισπανο-Μεξικανός Sergio Aragones με την παλαβή ματιά, στη σειρά «A Mad look at…». Tο καστ της ομάδας συμπλήρωσε ο Dave Berg με το ανάλαφρο (και υποδόρια σαρκαστικό) χιούμορ της σειράς «"The Lighter Side”. Εκτός από ιδανικός κόουτς, ο Al Feldstein αποδείχθηκε και ευρηματικός νονός. Εκείνος έδωσε το όνομα στη φιγούρα που έγινε, έκτοτε, μασκότ και τακτικός θαμώνας στα εξώφυλλα του Mad. Ο λόγος για τον -διάσημο πλέον- Αλφρεντ Ε. Νιούμαν: το πειραχτήρι με τα πεταχτά αυτιά, το μπροστινό δόντι που λείπει και το ένα μάτι λίγο πιο χαμηλά από το άλλο. Επί των ημερών του Feldstein τα γραφεία του περιοδικού μετακόμισαν στη (σημειολογικά… ταυτόσημη) Madison Avenue. Επίσης, καθιερώθηκαν (με χρήματα του εκδότη William M. Gaines) οι διακοπές της ομάδας του Mad σε διάφορες χώρες, για αναψυχή και δημιουργικό brain storming. Ανάμεσα στα μέρη που επισκέφθηκαν και… ξεσάλωσαν (Κένυα, Ιαπωνία, Ταϊλάνδη, Ρωσία κ.ά.) συμπεριέλαβαν και την Ελλάδα. Η διαμονή τους στην Αθήνα, καλοκαίρι του 1969 και μεσούσης της χούντας, πέρασε απαρατήρητη. Εσπειραν, όμως, τον καρπό τους. Δέκα χρόνια αργότερα θα κυκλοφορούσε η πρώτη έκδοση του Mad στα ελληνικά, από τον Σαμούχο, και το 1996 θα επανερχόταν στα περίπτερα από την Delta Graph. Πηγή

Τελικά τα βιβλιαράκια των συντελεστών του Mad αυξάνονται και πληθύνονται ανεξέλεγκτα !! Εκεί που δεν το περίμενα ξεφύτρωσε μπροστά μου άλλο ένα (κάπου έχουνε φωλιά φαίνεται)... Αυτή τη φορά είναι η σειρά του Dave Berg να κάνει το κομμάτι του. Ίδιες διαστάσεις, τιμή και λοιπά δεδομένα με τις προηγούμενες εκδόσεις τσέπης του Σαμούχου, που παρουσιάστηκαν εδώ και εδώ. Η κυκλοφορία που αναγράφει είναι Μάρτιος 1981 όπως και τα άλλα 2, ενώ μέσα αναφέρει copyright 1977. Το βιβλίο περιέχει ολιγοσέλιδες ιστορίες του Berg. Οι τίτλοι των πρώτων είναι : Ιατρική Πειθώ, Ο φόβος των δρόμων, Χαμένο στοίχημα. Διαθέσιμο για ανάγνωση ΕΔΩ.

Τον Μάρτιο του 1981, οι εκδόσεις Α. Σαμούχος, που κυκλοφορούσαν ήδη από το 1979 το μηνιαίο περιοδικό Mad, προχώρησαν μέσα από τα Βιβλία Τσέπης Πάντερ, σε μιά έκδοση ιστοριών Mad σε τομάκι μικρού μεγέθους ( 10 χ 17 ). Δεν γνωρίζω αν κυκλοφόρησε και άλλος τόμος και η αναγραφόμενη τιμή ήταν 75 δρχ. Περιλαμβάνει διάφορες ιστορίες στο γνωστό σε όλους μας στυλ Mad. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον DJO Διαθέσιμο για ανάγνωση ΕΔΩ

Αντιγράφω από το fridge.gr και τη στήλη του Zampano "No Superheroes Allowed": Spy VS Spy: Κρατάνε χρόνια αυτοί οι διαμελισμοί Θα αναφέρω το όνομα του Peslac δεύτερη συνεχόμενη φορά σε άρθρο μου. Αυτό από μόνο του είναι ένα εντυπωσιακό στοιχείο και τώρα που το συμπαθητικό -για τους άλλους- σκίτσο αποφάσισε να απέχει από το Fridge για εύλογο χρονικό διάστημα (που ελπίζω να ξεπερνάει τον διψήφιο αριθμό μηνών), κάθε παρουσία του σε κείμενο, είναι μια μικρή χαρά για τους αναγνώστες του — τι άλλο θα πω ο άνθρωπος για να κερδίσω κάνα view παραπάνω. Έλεγα, λοιπόν, πως ο Peslac (τρίτη αναφορά παρακαλώ) πρέπει να λατρεύει ξεδιάντροπα τη σειρά από στριπάκια που παρουσιάζω σήμερα. Αν δεν τη λατρεύει, λέει ψέματα. Αν δεν τη λατρεύει πραγματικά κι αληθινά, τότε είναι μεγάλος “@#^^%$#$^” – για να χρησιμοποιήσω το δικό του λεξιλόγιο, μιας και είναι γνωστό πως ντρέπεται να βρίσει κανονικά. Αν δε τη γνωρίζει, του προτείνω να αυτοκτονήσει (τώρα που έχει και χρόνο να του περισσεύει). Βέβαια δεν είναι μόνο ο Peslac. Αμέτρητοι κομίστες έχουν αγαπήσει και επηρεαστεί από το “Spy VS Spy” και γενικότερα τη δουλειά του Antonio Prohias. Κάτι που μου έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό, είναι το κινούμενο σχέδιο με τη γάτα και το ποντίκι που βλέπουν συχνά στην τηλεόραση τους τα παιδιά Simpsons. Ο Antoio Prohias, το MAD, οι κατάσκοποι και ο Κάστρο…. Ο δημιουργός του κόμικ, Antonio Prohias, είχε την ατυχία να κάνει πολιτική σάτιρα στην Κούβα, τη χώρα που γεννήθηκε, την εποχή της ανόδου του Κάστρο στην εξουσία. Η δουλειά του, αλλά και γενικότερα η ελευθερία του λόγου εδώ που τα λέμε, χτυπούσε τις ευαίσθητες χορδές του νέου καθεστώτος που ήρθε να διώξει τους παλιούς δικτάτορες αλλά προτίμησε απλά να τους αντιγράψει στα πιο βασικά, και είχε ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο Prohias με σύλληψη και μυστηριώδη εξαφάνιση — έτσι λέγεται η εκτέλεση σε πολλά δημοφιλή μέρη του πλανήτη. Πήρε λοιπόν τα μπογαλάκια του, τα μολύβια του και τις λευκές του σελίδες και μετοίκησε στις Η.Π.Α.. Εκεί, αντί να γίνει ένας από τους αντικαστρικούς που συνέλλεγε η κυβέρνηση για να ρίξει τον δικτάτορα (προσπάθεια που κατέληξε στο φιάσκο στον Κόλπο των Χοίρων), άντλησε από την περιπέτειά του την ιδέα της μεγαλύτερής του επιτυχίας. Στο “Spy VS Spy”, δύο ολόιδιοι τύποι (που ίσως και να είναι άνθρωποι, ίσως είναι και ποντίκια) με μόνη διαφορά το χρώμα των ρούχων τους (άσπρο και μαύρο), στήνουν ατελείωτες παγίδες ο ένας στον άλλον με αποτέλεσμα το συχνό διαμελισμό τους ενός εκ των δύο. Ναι, από την πρώτη στιγμή, το στριπάκι υπήρξε πολύ ακραίο στην απεικόνιση της βίας (με έναν καρτουνίστικο όμως τρόπο που δεν ενοχλεί) και είναι χαρακτηριστικό –και αρκετά γελοίο συνάμα-, πως η μόνη φορά που το αφεντικό του “MAD Magazine” (του περιοδικού που ανέδειξε τη δουλειά του Prohias, μεταξύ πολλών άλλων όπως έχουμε ξαναπει) τον λογόκρινε, ήταν όταν έβαλε τσιγάρα και ποτά στα χέρια των κατασκόπων του! Το άλαλο (δεν υπάρχουν διάλογοι) και ασπρόμαυρο “Spy vs. Spy” ντεμπουτάρισε στο MAD τον Ιανουάριο του 1961. O Prohias σχεδίασε 241 ιστορίες με τους ψυχάκηδες κατασκόπους του, μέχρι λίγο πριν το θάνατό του το 1988. Τη δουλειά του ανέλαβαν να τη συνεχίσουν γνωστοί κομίστες όπως ο Duck Edwing, o Bob Clarke, ο Dave Manak, ο Peter Kuper κ.ά.. Να πω την αλήθεια, δε μου μοιάζει φυσιολογική η επιτυχία του “Spy VS Spy” την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε — δηλαδή really; Ένα κόμικ με κομμένα κεφάλια, ανατιναγμένα μέλη και κάφρικους ανασκολοπισμούς, στις συντηρητικές Η.Π.Α. της δεκαετίας του ’70, είναι παράξενο το πώς αγαπήθηκε από το μέσο αναγνώστη ενός περιοδικού, έστω κι αν αυτό το περιοδικό ήταν το MAD. Ίσως, στο σουρεαλισμό και την κυνική βία του “Spy VS Spy”, να βλέπουμε τα σπέρματα της καινούργιας εποχής, των παιδιών των λουλουδιών, των αντί-πολεμικών διαδηλώσεων, του LSD, της πρωτοπορίας στις τέχνες. Μπορεί να φαίνεται αστείο, όμως ένα κόμικ, μπορεί να υπήρξε πρόδρομος πραγμάτων που το ξεπερνούσαν.

Ναι, το βρήκα και σας το παρουσιάζω !! (σε μέτρια κατάσταση αλλά τι να κάνουμε)... Τον Μάρτιο του 1981, οι εκδόσεις Α. Σαμούχος κυκλοφόρησαν κάποια βιβλιαράκια τσέπης (για να τα κρύβουν εύκολα οι μαθητές φαντάζομαι) με σκίτσα καλλιτεχνών από το μηνιαίο περιοδικό Mad της ίδιας εταιρείας. Ως "όχημα" χρησιμοποίησαν τον εμπορικό τίτλο "Βιβλία Τσέπης Πάντερ" (άγνωστο γιατί), σε μιά έκδοση μικρού μεγέθους (10 x 17). O συγκεκριμένος τόμος περιέχει τα κλασσικά strips του δημιουργού του "Spy vs Spy" Antonio Prohias. O άλλος τόμος με τα σκίτσα του Don Martin έχει παρουσιαστεί εδώ. Αναγραφόμενη τιμή 75 δρχ. Και προσοχή !! Μην πάτε να βουτήξετε αυτό το γελοία αστείο βιβλίο χωρίς να πληρώσετε ! Ένας αντικατάσκοπος του Σωματείου Ιδανικών Ανόητων (ΣΙΑ) σας παρακολουθεί !! Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον DJO. -------------------------------------------- Σκαναρισμένο και διαθέσιμο για ανάγνωση, ΕΔΩ.