comicos

Εξώφυλλα-οπισθόφυλλα από τα παρακάτω : 82: Νυχτερινός Ουρανός - Clare Francis 209: Οι Ζωντοχήρες - Jackie Collins 406: Για Πάντα - Judith Gould 426: Συμφωνία με το Διάβολο - Murray Smith 708: Γυμνά Πρόσωπα (Β' Έκδοση) - Sidney Sheldon 739: Οργή Αγγέλων (Γ' Έκδοση) - Sidney Sheldon 917 : Η Άλλη Όψη του Μεσονυκτίου (Γ' Έκδοση) - Sidney Sheldon Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

Ας κλείσουμε άλλη μια τρύπα, με το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του 2: Έγκλημα χωρίς ίχνη - John D. MacDonald Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

Εξαιρετικό αφιέρωμα Αλέξανδρε!! Δεν το έχω διαβάσει ακόμα το κόμικ, αλλά θα το πιάσω σύντομα!

Ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές σας και αντεύχομαι τα καλύτερα! Υγεία πάνω απ' όλα, ευτυχία και κέφι! Πολύχρονοι επίσης και όλοι οι συνεορτάζοντες!!

Στον Δεσμωτή του Ονείρου βλέπουμε τον αστυνόμο, σε ένα καρέ της σελίδας 86, να διαβάζει ένα κόμικ με το όνομα "SPIDER-MAN CLASSICS"! Στη σελίδα 98, επίσης, ο αστυνόμος διαβάζει ένα τεύχος του "THE AMAZING SPIDERMAN"! Δεν ξέρω αν οι συγκεκριμένες σκηνές έχουν μπει απλώς για να συμπληρώσουν την πλοκή ή αν ο x_for_xepeta με τον merk μας δίνουν ένα hint για τα μελλοντικά τους σχέδια..! Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι δε θα με χάλαγε καθόλου να έβλεπα κάποια στιγμή μια ιστορία του Ανθρώπου Αράχνη, φτιαγμένη από Έλληνες δημιουργούς!

Η συγκεκριμένη έκδοση κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1989 από τον Παναγιώτη Βοσκάκη και ανήκει στην υπερσειρά ΒΙΒΛΙΑ WALT DISNEY. Περιέχει την κλασική ιστορία των Carlo Chendi και Luciano Bottaro "Paperino e l'isola del tesoro", διασκευασμένη σε εκδοχή βιβλίου από τον Massimo Marconi. Η υπόθεση έχει ως εξής : Ο Ντόναλντ και τα ανιψάκια θα ταξιδέψουν πίσω στον 18ο αιώνα με την παρέμβαση του πειρατή-φάντασμα Εσμόντορο, για να αναζητήσουν έναν αμύθητο θησαυρό. Εκεί θα μπλεχτούν σε μια ξεκαρδιστική περιπέτεια, όπου θα γνωρίσουν τον τρομερό πειρατή Σκρουτζοφάγ (πρόγονος του θείου Σκρουτζ, φτυστός με αυτόν σε εμφάνιση και...τσιγκουνιά!) και το πλήρωμα του πλοίου του, που αποτελείται από τη συμμορία...των Λύκων! Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν - ανάμεσα σε άλλες δυσκολίες - ένα γιγάντιο χταπόδι και έναν θαλάσσιο δράκο, ενώ στο τέλος θα συμμετάσχουν και σε μια εντυπωσιακή ναυμαχία! Θα τα καταφέρουν άραγε να επιστρέψουν σώοι και αβλαβείς στην εποχή τους..;! Ο Βοσκάκης είχε χωρίσει τα ΒΙΒΛΙΑ WALT DISNEY σε δύο υποσειρές, την "ΓΕΝΝΑΙΟΣ" (δίχρωμη εικονογράφηση) και την "ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ" (έγχρωμη εικονογράφηση). Το Μυστηριώδες Νησί των Θησαυρών είναι από αυτά της έγχρωμης εικονογράφησης, αλλά παρόλα αυτά οι σελίδες εναλλάσσονται ανά δύο σε έγχρωμες-ασπρόμαυρες! Παραπάνω δύο τυχαία δείγματα, για να πάρετε μια ιδέα. Αναλυτικότερα, βγήκαν τα εξής : ΣΕΙΡΑ ΓΕΝΝΑΙΟΣ - ΣΟΥΠΕΡ ΝΤΟΝΑΛΝΤ Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ - ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ - ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΕΝΑΝΤΙΟΝ F.B.I. - ΝΤΟΝΑΛΝΤ: Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 8 ΗΜΕΡΕΣ ΣΕΙΡΑ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ - ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΧΡΥΣΟΔΑΚΤΥΛΟΥ - ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ - ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ - ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΚΑΛΧΟΑ Η ιστορία κυκλοφόρησε αρκετές φορές στη χώρα μας σε κανονική μορφή κόμικ, σπασμένη σε συνέχειες των τριών επεισοδίων. Έτσι την συναντήσαμε στα Μίκυ Μάους 47-49 και 590-592 με τίτλο "Το νησί των θησαυρών", στα Μίκυ Μάους 1182-1184 με τίτλο "Το νησί του θησαυρού" και τέλος, στα Κλασικά 146 ως "Το νησί των πειρατών". Πιο πάνω μπορείτε να συγκρίνετε μια εικόνα του βιβλίου, με το αντίστοιχο καρέ από το Μίκυ Μάους 1182. Μαζεύοντας το υλικό για την παρουσίαση, μου καρφώθηκε κάποια στιγμή η ιδέα ότι είχα δει και σε άλλη ιστορία τον θείο Σκρουτζ πειρατή και τους Λύκους πλήρωμα στο καράβι του... Μετά από λίγο ψάξιμο, αποδείχτηκε τελικά ότι είχα δίκιο! Πρόκειται για την ιστορία "Η επιστροφή του Ζαντάφ!" από τα Κλασικά 72 - επίσης δημιούργημα του Luciano Bottaro - απ' όπου "ψάρεψα" και το παραπάνω καρέ! Τα ΒΙΒΛΙΑ WALT DISNEY έχουν κυκλοφορήσει και σε κάποιες ανατυπώσεις (περισσότερες πληροφορίες στις παρουσιάσεις που έχω βάλει σε links). Πρόκειται για μεταφορά της ιταλικής σειράς Collana intrepida του εκδοτικού οίκου Mondadori, που έβγαλε συνολικά 15 τεύχη (δυστυχώς στη χώρα μας είδαμε μόνο τα 8 από αυτά). Ολόκληρο το βιβλίο, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ! INDUCKS (για το βιβλίο) INDUCKS (για την ιστορία)

Χρόνια πολλά Μαράκι!!! Να είσαι πάντα κεφάτη και γελαστή!!

Το περιοδικό είχε αρχικά 128 σελίδες και ήταν τριμηνιαίο. Είχε και αρκετά κόμικς μάλιστα! Επίσης τον πρώτο καιρό δεν έφερε αρίθμηση. Παρακάτω δύο εσωτερικές σελίδες και το εξώφυλλο, από το τεύχος Απριλίου-Μαΐου-Ιουνίου 1980. Κάπου εκεί μέσα αναφέρει ότι τον Σεπτέμβριο του 1980 η σειρά θα έκλεινε 1 χρόνο κυκλοφορίας. Από τα συμφραζόμενα, λοιπόν, προκύπτει ότι μάλλον πρόκειται για το τεύχος 4! Και το εξώφυλλο του τεύχους 105 : Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

Θα συμφωνήσω Ντίνο! Ρίχνοντας μια ματιά στα παραπάνω εξώφυλλα, ποικίλα σκιρτήματα μου ήρθαν με το καθένα από τα λογότυπα που σηματοδοτούν τις διάφορες εποχές του Μίκυ Μάους! Λογικό είναι όσοι προλάβαμε να αγοράσουμε οι ίδιοι από το περίπτερο, κάποια παλιότερα τεύχη, να τα νοσταλγούμε...Με αυτά μεγαλώσαμε εξάλλου, οπότε, είτε είχαν καλύτερες ιστορίες από το νέο Μίκυ της Καθημερινής, είτε χειρότερες, είναι αναμενόμενο να τα προτιμάμε! Όπως για κάποιον νεότερο, που ξεκίνησε να παίρνει απευθείας το καινούργιο ΜΜ, τα παλιό περιοδικό του Τερζόπουλου ίσως να φαντάζει απείρως χειρότερο..!

Χρόνια πολλά σε Weapon X και σε όσους άλλους γενεθλιάζουν σήμερα!!

Και μια μικρή γεύση, από την "τρέλα" που κουβαλάει ο μεσιέ Lupano :

Χρόνια πολλά σε Δημήτρηδες και Δήμητρες, με ευχές για υγεία και ό,τι καλύτερο επιθυμείτε!!

Ένα εξώφυλλο και ένα οπισθόφυλλο ήταν από μόνα τους αρκετά, για να μου κεντρίσουν αρχικά το ενδιαφέρον! Οι δυο όψεις μιας...κονσέρβας με σαρδέλες;; Τι είναι πάλι αυτό..;! Ευτυχώς - όπως αποδείχτηκε λίγη ώρα μετά - η συνεργασία των Wilfrid Lupano (σενάριο) και Grégory Panaccione (σχέδιο), όχι μόνο δεν απέφερε ακόμη ένα "κονσερβοποιημένο" προϊόν, από αυτά που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε, αντιθέτως μάλιστα, το δημιούργημά τους είναι ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο και ξεχωριστό κόμικ της Γαλλοβελγικής σκηνής! Το Un océan d'amour είναι ένα αυτόνομο άλμπουμ, που κυκλοφόρησε το 2014 από την Delcourt και αποτελεί μέρος της συλλογής Mirages. Πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία αγάπης, ανακατεμένη με στοιχεία περιπέτειας και κωμωδίας, που με έκανε στο τέλος να θυμηθώ τα γνωστά λόγια του Paulo Coelho...«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις»! Το σενάριο πάνω-κάτω έχει ως εξής : πριν ακόμα φανεί το πρώτο φως της ημέρας, ένας ψαράς που ζει σε ένα τυπικό γαλλικό ψαροχώρι, ξυπνάει για να πάει στη δουλειά του. Η αγαπημένη του σύζυγος (οι δυο τους αποτελούν ένα πραγματικά αταίριαστο ζευγάρι..! ) του ετοιμάζει το πρωινό του και τον ξεπροβοδίζει. Κανείς τους δεν μπορεί να φανταστεί ότι, η μέρα που ξημερώνει σε λίγο, δεν θα είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες..! Σύντομα θα γίνουμε μάρτυρες, μιας παραλίγο σύγκρουσης του ψαροκάικου του φίλου μας με ένα άλλο πλεούμενο, η οποία θα είναι μόνο το ξεκίνημα μιας απίθανης περιπέτειας, μέσα στον παγωμένο ωκεανό! Μιας διπλής περιπέτειας, τόσο του ίδιου που προσπαθεί να βρει τρόπο για να επιστρέψει σώος στο σπίτι του, όσο και της γυναίκας του, που κάποια στιγμή θα επιχειρήσει να τον αναζητήσει. Στο δρόμο τους θα βρεθούν Σομαλοί πειρατές, κρουαζιερόπλοια, ένα φευγάτο μέντιουμ, ένας θεότρελος γλάρος, ο...Φιντέλ Κάστρο και πολλές-πολλές κονσέρβες με...σαρδέλες! Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρωτοτυπία του κόμικ, πέραν από το απολαυστικό του σενάριο..; Το γεγονός ότι δεν συνοδεύεται από κείμενα και διαλόγους! Πρόκειται για μια...βουβή ιστορία (!), όπου οι μοναδικές περιπτώσεις που θα βρει κάποιος "υποψίες" κειμένου, είναι σε ονομασίες πλοίων ή σε κάποιες επιγραφές! Η δουλειά που έχει γίνει από τους Lupano και Panaccione είναι απίστευτη, πραγματικά! Παρόλο που το κόμικ αποτελείται από 222 ολόκληρες σελίδες (!) και στην αρχή είχα τους ενδοιασμούς μου για το πόσο κατανοητή θα ήταν η εξέλιξη της πλοκής, εν τέλει το διάβασα ξεφύλλισα πολύ άνετα και ξεκούραστα, χωρίς να κολλήσω πουθενά! Η αλληλεπίδραση του αναγνώστη με την ιστορία έχει προβλεφθεί και προετοιμαστεί με εξαιρετική "μαεστρία" από το δίδυμο των δημιουργών, οι οποίοι έχουν φτιάξει ένα κόμικ/ορισμό του "μια εικόνα, χίλιες λέξεις"..! Οι εκφράσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων και η γλώσσα του σώματος, αναπληρώνουν επάξια την παντελή έλλειψη διαλόγων σε μπαλονάκια. Οι καλοσχεδιασμένες τοποθεσίες, επίσης, "μιλάνε" από μόνες τους και κάνουν να περνάει απαρατήρητη η απουσία περιγραφών. Αναρωτιέμαι πόσο περισσότερο χρονοβόρο μπορεί να είναι στην πράξη το "χτίσιμο" ενός τέτοιου κόμικ, από ένα κλασικό κόμικ που περιέχει όλα τα παραπάνω στοιχεία του γραπτού λόγου! Σίγουρα οι δημιουργοί θα πρέπει να αφιέρωσαν πάρα πολύ χρόνο, για να ανταλλάξουν μεταξύ τους όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε να υπερκεράσουν τις όποιες δυσκολίες ενός τόσο ιδιαίτερου πρότζεκτ. Το Un océan d'amour δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητο, καθώς απέσπασε, από την αρχή της κυκλοφορίας του, τα κολακευτικά σχόλια των κριτικών. Το 2015 τιμήθηκε με το βραβείο Fnac και το βραβείο καλύτερου κόμικ στο φεστιβάλ Penn Ar της Βρετάνης. Την ίδια χρονιά, επίσης, ήταν υποψήφιο για την κατηγορία Sélection officielle, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ (πηγή). Ο Lupano, τα τελευταία χρόνια, θεωρείται ως ένας από τους πλέον επιτυχημένους δημιουργούς κόμικς στη Γαλλία. Η "χημεία" του με τον Panaccione αποδείχτηκε πολύ δυνατή και ευελπιστώ να δούμε στο μέλλον και άλλες αξιόλογες συνεργασίες τους! Άλλες δουλειές του Lupano στο Greek Comics : ALIM LE TANNEUR L'IVRESSE DES FANTOMES L'HOMME QUI N'AIMAIT PAS LES ARMES A FEU

Χρόνια πολλά στον φίλο Retroplaymo και σε όσους άλλους έχουν γενέθλια σήμερα!!

Αυτό που κυνηγάω, κατά κύριο λόγο, είναι το 50-50..! Πολύ λίγα κόμικ έχουν καταφέρει να μου προσφέρουν κάτι τέτοιο, βέβαια, γι' αυτό και τα θεωρώ ξεχωριστά. Ένα από αυτά είναι η Χρυσή Πόλη, που μπορεί να μην είναι μεν το μεγαλύτερο αριστούργημα της 9ης τέχνης, αλλά απ' την άλλη δεν παύει να αποτελεί για μένα το πρότυπο ισορροπίας μεταξύ σεναρίου και σχεδίου σε ένα κόμικ! Δεν είμαι απόλυτος σε αυτό που ψήφισα, πάντως. Υπάρχουν αμέτρητα κόμικ που μου άρεσαν, με διάφορες πιθανές "αναλογίες", όπως 60-40, 40-60 70-30 κλπ. Συνήθως ό,τι ξεκινάω το φτάνω μέχρι το τέλος και αυτό με έχει δικαιώσει αρκετές φορές! Στο τέλος θα το κρίνω και θα πω αν μου άρεσε πολύ, λίγο ή καθόλου! Άλλες φορές υπερισχύει το σενάριο και άλλες το σχέδιο...Και τα δύο, όμως, έχουν τη μαγεία τους!

Παρουσίαση της έκδοσης ΕΔΩ. Στο κεντρικό δισέλιδο του κάθε τεύχους, δημοσιεύονταν μικρές αυτοτελείς ιστορίες από το κόμικ Ντέννις ο Τρομερός. Σε όλα τα τεύχη, επίσης,υπήρχε μία σελίδα γεμάτη με γελοιογραφίες, ενώ μια γελοιογραφία κοσμούσε πάντα και την κάτω αριστερή γωνία, στο κάθε εξώφυλλο. Παρακάτω οι ιστορίες του Ντέννις του Τρομερού, κατά σειρά από τα τεύχη : 2, 3 της Α' Περιόδου και 1, 6, 8 της Β' Περιόδου Οι γελοιογραφίες από το τεύχος 1 της Β' Περιόδου : Και η γελοιoγραφία από το εξώφυλλο του τεύχους 3 της Α' Περιόδου :

Κάπου μεταξύ 1984~1985, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΡΑΓΟΥΝΗΣ το τεύχος 313 του εβδομαδιαίου περιοδικού ΚΟΥΙΖ (σχετικό με σταυρόλεξα). Μέσα του περιείχε ένα δωρεάν αποσπώμενο ένθετο περιοδικό για παιδιά, με την ονομασία ΜΙΝΙ ΚΟΥΙΖ. Μικρού μεγέθους και μακρόστενο (18.5 x 15.0), χάρτινο εξώφυλλο, 16 σελίδες, ανά δύο έγχρωμες-ασπρόμαυρες. Βγήκαν διαπιστωμένα δύο περίοδοι τουλάχιστον. Υπολογίζω καμιά ντουζίνα τεύχη η καθεμιά, μιας και από πληροφορίες που βρήκα σε ένα από τα τεύχη μου, αναφέρεται ότι κυκλοφορούσε τη θερινή περίοδο που έκλειναν τα σχολεία. Περιείχε σταυρόλεξα, παιχνίδια, εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, ανέκδοτα, αινίγματα, ζωγραφική, γελοιογραφίες και σε κάθε κεντρικό δισέλιδο αυτοτελείς ιστορίες κόμικς με τον Ντέννις τον τρομερό. Στα παιχνίδια εμφανίζονται αρκετοί ήρωες από περιοδικά του Δραγούνη, όπως Ποπάϋ, Ταρζάν και Φελίξ ο γάτος. Παρακάτω μερικές σελίδες από την ύλη του τεύχους 1 της Β' Περιόδου, για να πάρετε μια ιδέα : Η συγκεκριμένη εκδοτική προσπάθεια, αν και αρκετά συμπαθητική, δεν μπόρεσε ωστόσο να συναγωνιστεί το "αντίπαλο δέος" ΜΙΚΡΟ ΤΕΣΤ των εκδόσεων ΤΑΤΑΡΗ (κι αυτό για παιδιά), το οποίο αντίστοιχα προέκυψε σαν ιδέα από το περιοδικό για μεγάλους ΤΟ ΤΕΣΤ και κράτησε για πολύ περισσότερα χρόνια. Επισυνάπτω και τα εξώφυλλα από τα τεύχη 2 και 3 της Α' Περιόδου, από τα 1,6,8 της Β' Περιόδου και το οπισθόφυλλο του τεύχους 2 της Α' Περιόδου :

Από τις 2 πρώτες σειρές που γράφεις, κι εμένα κατευθείαν στο Kill Bill πήγε το μυαλό μου! Και μόνο γι' αυτό, μου κίνησε την περιέργεια και θα το ψάξω! Πολύ ωραία παρουσίαση Sgt.Rock, τις ευχαριστίες μου!

Πολύχρονος Παναγιώτη "Le Pit", με υγεία και πολλές-πολλές ωραίες δημιουργίες!!

Πολύ ιδιαίτερο κόμικ! Από αυτά που δεν τα διαβάζεις για να "διασκεδάσεις" με την κλασική έννοια του όρου, αλλά κυρίως για να προβληματιστείς...Αγγίζει σίγουρα ευαίσθητες χορδές και περιγράφει σκληρές σκηνές σε πολλά σημεία του. Ο περισσότερος κόσμος - και κυρίως από τις νεότερες ηλικίες - δεν είναι (δυστυχώς) ιδιαίτερα εξοικειωμένος, με τα γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής. Ούτε εγώ ο ίδιος, ομολογώ (τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα ήθελα)! Είναι μια πολύ καλή αφορμή για όλους, λοιπόν, να διαβάσουν πρώτα τη συγκεκριμένη έκδοση, προτού μελετήσουν περισσότερο το συγκεκριμένο κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Για δύο λόγους : πρώτον γιατί είναι κόμικ και υπάρχει πιο άμεση και εύκολη επαφή με τον αναγνώστη και, δεύτερον, γιατί είναι αρκετά μικρό σε έκταση και δεν κουράζει. Αξίζει πιστεύω ο καθένας να κάνει ένα διάλειμμα ανάμεσα στα αγαπημένα κόμικς που διαβάζει, για να του ρίξει μια ματιά. Από όλες τις ηλικίες! Το ασπρόμαυρο σχέδιο και οι λεπτομέρειές του, θεωρώ ότι δένουν όμορφα με το σενάριο. Σε μεταφέρουν ακριβώς στο κλίμα, σε κάνουν να αισθανθείς "άβολα" στα περισσότερα σημεία και προφανώς αυτός είναι ο στόχος. Και η σκηνοθεσία μου άρεσε πολύ. Σε καμιά περίπτωση δε θα τολμούσα να κρίνω αυστηρά ένα τέτοιο κόμικ, μιας και είναι από τα πλέον "δύσκολα" σε υλοποίηση και δεν βγαίνουν τέτοια κάθε μέρα! Δε θα τα "χαλάσουμε" αν οι σελίδες μπορούσαν να είναι λίγο περισσότερες και αν κάποια από τα καρέ θα μπορούσαν να έλειπαν ή στη θέση τους να υπήρχαν κάποια άλλα...Μου άρεσε έτσι όπως ήταν και όπως το διάβασα, και αισθάνομαι ότι πήρα αυτά που ήθελα από αυτό και με το παραπάνω! Τα συγχαρητήριά μου σε Θοδωρή και Φώτη για το διαμαντάκι που μας χάρισαν! Τους εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια και στις επόμενες δουλειές τους! Και το Μικρές Ζωές να είναι το έναυσμα για να δημιουργηθούν κι άλλα τέτοια παρόμοια "ιδιαίτερα" κόμικς στο μέλλον!

Χρόνια πολλά στον "Περιπετειάκια" Αποστόλη, με υγεία και πολλά κόμικς!!

Απίθανος!!! Χαρά στο κουράγιο σου που τα φτιάχνεις όλα αυτά!! Και μια προτασούλα για το δωράκι στη Λέσχη : αυτός εδώ ο τύπος πάντα μου άρεσε (αλλά δεν είναι από τους πλέον εμπορικούς!)

Και να 'ταν μόνο αυτό...Εκεί που το διάβαζα απορροφημένος, γυρίζω κάποια στιγμή τυχαία και βλέπω τον διπλανό μου να το κρυφοδιαβάζει κι αυτός..! Και λίγο πιο μετά, το ίδιο και η γιαγιά από το παραδιπλανό κάθισμα!

Ήταν ένα από τα must της βραδιάς των εγκαινίων της Λέσχης και φυσικά δεν το έχασα! Το διάβασα την επομένη, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού με το λεωφορείο, και μπορώ να πω ότι...με ταξίδεψε ακόμη περισσότερο! Συμπάθησα αμέσως την πρωταγωνίστρια Έλλη, ενώ δεν δυσκολεύτηκα να εγκλιματιστώ γρήγορα με την υπόθεση και τις τοποθεσίες όπου διαδραματίζονται οι δύο ιστορίες του τόμου. Η ιδέα της ενόρασης - που χρησιμοποιείται σαν ένα από τα βασικά στοιχεία της σεναριακής ιδέας του κόμικ - δεν είναι κάτι καινούργιο. Το έχουμε δει πολλές φορές σε άλλα κόμικ, βιβλία, ταινίες...Μεγάλο ενδιαφέρον, όμως, έχει ο τρόπος με τον οποίο έχει επιλέξει ο Θοδωρής να δουλέψει πάνω στην ιδέα αυτή, για να πλάσει την ιστορία που μας διηγείται! Ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ το όλο αποτέλεσμα! Με εξέπληξε δε ευχάριστα το γεγονός ότι έπιασε να δημιουργήσει ένα εντελώς διαφορετικό κόμικ από την προηγούμενη δουλειά του Μικρές Ζωές - που επίσης διάβασα και μου άρεσε - χωρίς να φοβηθεί να πειραματιστεί. Δείχνει ότι η φαντασία του είναι διευρυμένη, οπότε ευελπιστώ να το εκμεταλλευτεί θετικά και να μας προσφέρει κι άλλες μελλοντικές εκπλήξεις! Ωραία επίσης η ιδέα του "soundtrack" του κόμικ, αφού σε κάποιες σελίδες "ακούγονται" στο background τα κομμάτια "ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ" της Νατάσας Μποφίλιου και "Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΖΩΗ" του Μανώλη Φάμελου (όταν το ξαναδιαβάσω, θα φροντίσω να έχω και τη συγκεκριμένη μουσική υπόκρουση στα ανάλογα σημεία, για να απολαύσω το "πλήρες πακέτο" του σκηνικού! ). Όσον αφορά το σχέδιο του Γιώργου Μερκούρη (merk), κατάλαβα από το πρώτο ξεφύλλισμα στη Λέσχη ότι θα μου αρέσει! Χωρίς να είναι "βαρύ", καταφέρνει να είναι τόσο ακριβώς περιγραφικό όσο χρειάζεται, ώστε να σταθεί ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του σεναρίου. Και η γραμμή του ωραία! 'Οπως και οι εκφράσεις των χαρακτήρων και τα συναισθήματα που "βγαίνουν" από μέσα τους και αποτυπώνονται στο χαρτί, στις διάφορες καταστάσεις που περιγράφονται! Για πρώτη του δουλειά στο χώρο τον κόμικς, με άφησε κάτι παραπάνω από ικανοποιημένο! Για τον Βασίλη δε χρειάζεται να πω και πολλά : Στο γραφιστικό κομμάτι η δουλειά του είναι εγγύηση, οπότε δεν με παραξενεύει καθόλου που σε αυτόν τον τομέα δεν κατάφερα να βρω το παραμικρό ψεγάδι στο κόμικ..!! Πολύ καλό πραγματικά το όλο αποτέλεσμα, και πολύ καλή επίσης η επιλογή της δεδομένης χρονικής στιγμής (10α γενέθλια του GC) και χώρου (εγκαίνια νέας Λέσχης) που το κυκλοφόρησαν! Καλοτάξιδο να είναι, το αξίζει με το παραπάνω! Πολλά μπράβο στους δημιουργούς του και τους εύχομαι καλή συνέχεια και στις επόμενες δουλειές τους! Πολλά μπράβο επίσης και στη ΛΕΦΙΚ που το έκδωσε! Περιμένω φυσικά με αγωνία και τη συνέχεια στον 2ο τόμο (ελπίζω μόνο μην πάρει άλλα...4,5 χρόνια μέχρι να βγει κι αυτός! )!

Τα μου στον θείο germ για την πρωτιά! Άξιος Νίκο, η δουλειά που έχεις κάνει όλα αυτά τα χρόνια είναι ανεκτίμητη..!! Είτε αφορά αυτά που έχεις ποστάρει, είτε τον τρόπο που διαχειρίζεσαι πράγματα-καταστάσεις-ανθρώπους. Είσαι μεγάλο σχολείο για όλους μας και ένα μόνο ευχαριστώ δεν αρκεί για όλα αυτά που σου χρωστάμε! Όλα όσα έγραψες πιο πάνω, επίσης, με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Πολλοί είναι οι άνθρωποι που έδωσαν "κατάθεση ψυχής" στο GC όλα αυτά τα χρόνια, με το ζήλο τους, το μεράκι τους και τις αμέτρητες ώρες που αφιέρωσαν από τον ελεύθερο χρόνο τους, για να στηθεί όλο αυτό το οικοδόμημα που χαιρόμαστε σήμερα! Ο Valt είναι σαφώς ο οραματιστής και ο αρχιτέκτονας αυτής της τιτάνιας προσπάθειας, ό,τι και να πούμε γι' αυτόν τον άνθρωπο θα είναι λίγο! Πρόεδρα σ' ευχαριστούμε για όλα!! Όλα τα υπόλοιπα ονόματα της λίστας, όπως και μερικά ακόμη που δεν περιέχονται σε αυτή (αλλά έφτασαν κοντά στο να συμβεί αυτό), αποτελούν τα "ιερά τέρατα" του forum, χάρη στα οποία "χτίστηκε" το μεγαλύτερο κομμάτι του Greek Comics! Αν όλοι οι υπόλοιποι έχουμε βάλει ένα λιθαράκι, αυτοί θα τολμούσα να πω ότι έχουν βάλει ολόκληρο...μενίρ! Τις θερμές μου ευχαριστίες μου απέναντί τους...μπορεί να μη βγήκαν Μember Of Decade, αλλά όλοι μαζί φτιάχνουν την "Team Οf The Decade"..!! Να σταθώ λιγάκι, τέλος, και στη μοναδική άξια εκπρόσωπο του γυναικείου φύλλου μέσα στη λίστα, τη Λένα! Εύχομαι μέσα στην επόμενη δεκαετία, να υπάρξουν περισσότερες γυναικείες παρουσίες που θα την ακολουθήσουν, μιας και το forum έχει ανάγκη από αυτές!