nikolas12

Ναι Γιάννη, είναι λίγο πιο αχνό το χρώμα, πιο ήπιο όπως εύστοχα αναφέρεις. Είναι του Δανού Bjarne Hansen που τσεκάροντας τη βιβλιογραφία του αυτό ήταν το πρώτο του κόμικ και έχει άλλο ένα μόλις! Μάλιστα για τον χρωματισμό στο Superman προτάθηκε για Βραβείο Eisner. Αυτό ωστόσο με το χρώμα είναι κάτι που παρατήρησα ότι ισχύει για πολλούς τίτλους των Sale/Loeb οπότε έκατσα και έψαξα κι αυτών τη βιβλιογραφία τους και είδα ότι δεν έχουν κοινό colourist σε όλα τα πονήματά τους. Στα Batman τους είχαν τον Gregory Wright, στο Captain America White τον David Stewart, στο Spider-Man Blue τον Steve Buccellato και στα Daredevil: Yellow, Hulk: Gray τον Matt Hollingsworth. Κι όμως η μελαγχολία που έχουν αυτοί οι τίτλοι στον τόνο τους, αλλά και το αφαιρετικό σχέδιο και οι λεπτές γραμμές του Sale έχουν οδηγήσει διαφορετικούς καλλιτέχνες σε τέτοιους ήπιους χρωματισμούς. Πριν το ψάξω θα έπαιρνα όρκο ότι ο χρωματιστής είναι σε όλα ο ίδιος, αφού τα χρώματα δεν είναι πολύ έντονα σε κανένα τίτλο τους. @olyssesmoore βάζω πάντα σύνδεσμο για άλλα media, αυτήν τη φορά το ξέχασα δυστυχώς, είναι αυτός που επισημαίνει πολύ σωστά ο @Indian

Εννοείς πιο λεπτή και γυαλιστερή όπως στα ξένα paperbacks; Έτσι όπως το βλέπω, η συνήθης είναι. Γενικά οι εκδοτικές δεν αλλάζουν εύκολα ποιότητα εκτύπωσης, γιατί συνεργάζονται με κάποιο συγκεκριμένο τυπογραφείο. Δεν άλλαξε ούτε στα Original Sin, Justice, Infinity War, Infinity Gauntlet

Ανέβηκαν στη σελίδα των εκδόσεων Οξύ τα preview pages του Σούπερμαν: Για Κάθε Εποχή που βγαίνει αύριο με τα Νέα. Επίσης έχω στα χέρια μου το Daytripper και ευελπιστώ εντός ΣΚ να έχουμε την παρουσίαση και γι' αυτό

Νέα σειρά Hulk με πολύ ενδιαφέροντες συντελεστές! Αντιγράφω από το superheronews.gr: Με το saga του Immortal Hulk, το οποίο έχει για σεναριογράφο τον Al Ewing, να ολοκληρώνει την πορεία του το επόμενο διάστημα, η Marvel πρόσφατα ανακοίνωσε μια νέα σειρά κόμικ για το χαρακτήρα. Ο Donny Cates (Venom, Thor) θα γράψει το σενάριο και ο Ryan Ottley (Amazing Spider-Man και Invincible) έχει αναλάβει να κάνει την εικονογράφηση. Το πρώτο τεύχος του Hulk αναμένεται να κυκλοφορήσει το Νοέμβριο.

Εγώ προτείνω σε όλους σαν πρόσθετο να ψάξετε τι είναι το κερί της Gwyneth Paltrow. You can thank me later...

Άργησε λίγο, αλλά τελικά ήρθε μετά από 5 μήνες η εκδίκηση Θα κράταγα το δικό σου, αλλά είχαν γράψει πιο πάνω τα παιδιά και δεν ήθελα να σβηστούν τα σχόλια τους, οπότε πέρασα όσα έγραψες μετά τις ιστορίες με credit φυσικά

Το τεύχος #364 κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της χώρας την Παρασκευή 4/6 και φιλοξενεί τις εξής ιστορίες: ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΚΩΜΩΔΙΑ (Α' και Β' μέρος) ΚΥΡΟΣ ΓΡΑΝΑΖΗΣ Η ΑΠΙΘΑΝΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ Η ΠΙΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Συμπληρώνω από την παρουσίαση του @Indian: Επίσης, υπάρχουν δύο μονοσέλιδες ιστορίες (οι μοναδικές) της σειράς "Ονειρεμένες Διακοπές" , που φέρουν τους τίτλους "Δύσκολη επιλογή" και "Απρόσμενο τηλεφώνημα". Το αγαπημένο μας περιοδικό, λοιπόν, συνεχίζει την απαρίθμηση των πρώτων εκατομμυρίων του θείου Σκρουτζ, από εκεί που μας είχε αφήσει, στο τεύχος #179. Από εκεί και πέρα έχουμε την ιστορία της σειράς "Spookyzone" , η οποία ολοκληρώνει και τον δεύτερο κύκλο (άραγε θα βάλουν κάποια άλλη? ), ενώ εγκαινιάζεται ο δεύτερος κύκλος της σειράς "Young Donald Duck". Μία ερώτηση: Θυμάμαι ότι τα εκατομμύρια του Σκρουτζ τα είχα διαβάσει από τον Τερζόπουλο, αλλά έχω δέκα τεύχη. Τώρα βλέπω ότι είμαστε στο 16ο. Τα 11-15 σε ποια τεύχη του Μίκυ Μάους έχουν εμφανιστεί για να ξέρω να τα ψάξω;

Έχω μπει στην οθόνη του υπολογιστή σχεδόν, αλλά δεν κατάφερα να το δω Edit: άνοιξα την εικόνα σε νέα καρτέλα και έκανα ζουμ να το δω

Ανέβηκε με ποστ στο Facebook μία πρώτη εικόνα από Το Αιγαίο στις Φλόγες του Γιώργου Βλάχου και του Θανάση Καραμπάλιου.

Κυκλοφορεί σε λίγες μέρες το δεύτερο βιβλίο του Jupiter's Legacy και εμείς στο Greekcomics προσθέσαμε από τώρα στη βάση το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο! Εννοείται όταν τα διαβάσω και το δεύτερο θα έρθει μία φουλ κριτική. Επίσης το εξώφυλλο προστέθηκε στην παρουσίαση, ενώ και εκείνη θα ανανεωθεί με περαιτέρω πληροφορίες

O Kanellos COB ανέβασε αυτή τη φωτογραφία στο Facebook, δείχνοντας πως στο τυπογραφείο βρίσκεται μία νέα έκδοση των εκδόσεων Polaris με τον τίτλο να είναι (λογικά) Γυμνά Οστά. Κυκλοφορεί την άλλη εβδομάδα

Αντιγράφω από δημοσίευση της εκδοτικής στη σελίδα της στο Facebook: -Ο Κάμπος φορτώνει την πραμάτεια του και πάει στην πρωτεύουσα- Μετά από δύο συνεχόμενα φεστς σε Λάρισα και Βόλο (μέσα σε δύο συνεχόμενα ΣΚ), οι Εκδόσεις του Κάμπου μαζί με τα αδέρφια ZombieCake Comix, σκάνε στο "The Handlebar" στην Αθήνα 5 & 6 Ιουνίου | 11:00 - 22:00 (αυτό το ΣΚ!!), για ένα ακόμα γαμάτο διήμερο γεμάτο αγάπη, κόμικς και ποτάκια. Το προσεχές ΣΚ λοιπόν στο Handlebar στου Ψυρρή, ένα ενδιαφέρον event στην Αθήνα από τις εκδόσεις του Κάμπου.

Έχει κλείσει καιρό αυτή η συμφωνία της Οξύ με τα Νέα, απλά είναι από τα πράγματα που δε χρειαζόταν να τα πούμε στο φόρουμ, γιατί όλοι είχαμε υποπτευθεί ότι θα είναι έκδοση περιπτέρου Όντως δεν έχει προγραμματιστεί κάποιος νέος τίτλος με την εφημερίδα και εξαρτάται από τις πωλήσεις. Αν και δε μου άρεσαν τα περισσότερα κόμικ που έβγαλε η Οξύ με το Έθνος, θα στηρίξω την προσπάθεια αφενός γιατί είναι κομιξάρα και αφετέρου (και το λέω για όποιον δεν ξέρει) οι εκδόσεις με εφημερίδα είναι πάρα μα πάρα πολύ ωφέλιμες για όλους τους εκδοτικούς οίκους. Μια σταθερή συνεργασία με εφημερίδα συνεπάγεται καλύτερα ταμειακά κεφάλαια, αλλά και περισσότερες και γρηγορότερες εκδόσεις. Περιμένουμε εναγωνίως λοιπόν

Ευτυχώς υπάρχει και το φόρουμ γιατί από το άκυρο εξώφυλλο νόμιζα ότι κάνουμε διάλειμμα από τις αμερικάνικες ιστορίες. Ξεκινάμε λοιπόν με την πρώτη ιστορία για το ξενοδοχείο Τετράφυλλο Τριφύλλι. Δεν είναι μια περιπέτεια καθαρά Γκαστόνε, αλλά έχει τη χημεία των τριών ξαδερφιών των Ντόναλντ, Φέθρυ, Γκαστόνε να μπλέκουν σε περιπέτειες, αλλά αργά ή γρήγορα θα έχουμε και θείο Σκρουτζ και Μουργόλυκους και Λέσχη Εκατομμυριούχων. Κυλάει στρωτά και έχει happy ending για τα ξαδέρφια, από την άλλη πρέπει να αναφέρω ότι το σχέδιο δε με ενθουσίασε ειδικά σε κάποια καρέ. Το Spookyzone μας μεταφέρει ξανά σε χιονισμένα τοπία, αυτή τη φορά όμως δε με ξετρέλανε η ιστορία όσο στα προηγούμενα τεύχη, αλλά φυσικά μου άρεσε σε γενικές γραμμές. Παρ’ όλα αυτά έχει πάρα μα πάρα πολλές αναφορές στη Λάμψη του Steven King, ακόμα και το ξενοδοχείο λέγεται Όβερντακ όπως το Overview Hotel. Γενικότερα όμως είναι μια ιστορία επηρεασμένη από τεχνολογία, χρονομηχανές, φαντάσματα και έχει αρκετή δράση. Η ιστορία των Μίκυ-Μίνι μου άρεσε πάρα πολύ! Αρχικά έχουμε ντεντέκτιβ Μίκυ να προσπαθεί να ξεδιαλύνει τη ληστεία σε ένα μουσείο, τη Μίνι να το παίζει περισπούδαστη δημοσιογράφος τέχνης και κυρίως έχουμε μία κριτική σε αυτό το μεταμοντέρνο σκηνικό που υπάρχει πλέον με τις αφηρημένες-ψευτοψαγμένες δημιουργίες. Πολλά μπόνους ότι οι πίνακες είναι λευκοί και ο καλλιτέχνης λέγεται Ασπροφόντο Μου θύμισε λίγο ΑΜΑΝ και Μαέβιους Παχατουρίδη το όλο σκηνικό. Η μικρή ιστορία της Ντόρις δε μου είπε πολλά. Το Young Donald Duck από την άλλη είχε λιγότερο από το high school πνεύμα του και περισσότερο εξηγούσε τη σχέση του Ντόναλντ με ένα παιχνίδι που μοιάζει με D&D και προσπαθεί να παρασύρει τους φίλους του στο μαγικό του κόσμο. Φυσικά αυτό τον επηρεάζει προφανώς και στις εργασίες του με αστεία αποτελέσματα. Συνολικά λοιπόν όσο έχεις τα αμερικάνικα, διάβαινε θα πω, με έχουν κερδίσει και οι δύο σειρές, αλλά και οι υπόλοιπες επιλογές είναι μια χαρά ωραιότατες.

Τόμος 38: The Ultimates – Υπεράνθρωποι Τόμος 43: The Ultimates – Εθνική Ασφάλεια Είχε ζητήσει ο φίλος @Manitou μια κριτική, αλλά δυστυχώς λόγω υποχρεώσεων δε βγήκε όσο έγκαιρα θα ήθελα. Ωστόσο πρέπει να πω ότι το The Ultimates 2 της ίδιας δημιουργικής ομάδας είναι στα πλάνα μου, οπότε θα του αφιερώσω εκείνο, ελπίζοντας να του αρέσει. Τους συγκεκριμένους τόμους τους είχα διαβάσει παλιότερα από την Anubis, αλλά θυμόμουν ότι γενικά μου άρεσαν πολύ, αλλά δε θυμόμουν πολλές λεπτομέρειες. Η σύγχρονη εκδοχή των Avengers Πολλοί που θα έρθουν σε επαφή με αυτό το κόμικ δεν έχουν έρθει σε επαφή με τους Avengers, ωστόσο αυτό που ένιωσα εγώ σε τεράστιο βαθμό είναι ότι όλο αυτό είναι μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή τους. Σε τεράστιο βαθμό θα συνειδητοποιήσει κάποιος έστω και μερικώς εξοικειωμένος με το MCU ότι αυτή η ομάδα δε φτιάχτηκε ως μία κόπια των Avengers ή Avengers με άλλα designs. Προφανώς υπάρχουν αλλαγές σε σύγκριση με το main universe, αλλά θα παρατηρήσει κανείς ότι μιλάμε για μία φρέσκια εκδοχή των Avengers με ένα ρόστερ που έχει μικρές διαφοροποιήσεις από όσα ρόστερ υπήρχαν τότε και από την άλλη αυτό το ρόστερ ενέπνευσε τις ταινίες του MCU πολύ μα πολύ περισσότερο σε σχέση με κλασικά κόμικ του main universe. Εκτός του Samuel L. Jackson στον οποίο βασίστηκε προφανώς ο Nick Fury (και αργότερα τον ενσάρκωσε) έχουμε τους πράκτορες Black Widow-Hawkeye, τον αντισυμβατικό θεό Thor που δε θέλει να μπει στην ομάδα, τους κλασικούς Iron Man και Cap που έχουν διαφορές μόνο στις στολές, αλλά και τον Banner που δε θέλει να ξαναγίνει Hulk. Όλα αυτά είναι στοιχεία στα οποία βασίστηκε λίγο ή πολύ ο Whedon στο πρώτο Avengers. Ακόμα και οι κακοί μας είναι, σε μια διαφορετική μορφή, οι Chitauri που παρουσιάζουν και στοιχεία από άλλους κακούς όπως οι Skrulls. Εκτός αυτού μιλάμε για κόμικ που βασίζεται πολύ στην επικαιρότητα και τα πρόσωπα της εποχής, γι’ αυτό αναφέρονται γνωστοί ηθοποιοί ή εμφανίζονται κιόλας (με πλάτη ή χωρίς να φαίνεται πρόσωπο ελλείψει άδειας), ενώ ο Πρόεδρος της Αμερικής είναι ξεκάθαρα ο τότε Πρόεδρος Bush. Διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία για το σενάριο συν λεπτομέρειες Εκτός των παραπάνω ο Millar εμφανίζει και τους Ant Man και Wasp στις εκδοχές των Hank Pym και Janet με διαφορετικό προσανατολισμό σε σχέση με το main universe. Επίσης ο Millar δε γράφει με τη λογική μιας μεγάλης σειράς όπου αυτά είναι τα πρώτα δύο Volumes με ξεχωριστές ιστορίες που έχουν χαλαρή σύνδεση μεταξύ τους και ύστερα ξεκινάει το τρίτο. Εδώ έχουμε λογική ενιαίας ιστορίας με αρχή, μέση και τέλος. Έτσι φροντίζει στα πρώτα έξι τεύχη να μας δείξει κυρίως το origin της ομάδας και το σχηματισμό της και να κρατήσει για το δεύτερο τον main κακό. Αναπτύσσει διεξοδικά τις σχέσεις του και εξελίσσει τους χαρακτήρες ακόμα και εντός λίγων τευχών. Ο απόμακρος Thor γίνεται φίλος με τους Cap, Iron Man, ο Banner χάνει τη λογική του, ο Hank Pym ζηλεύει την Janet και γενικότερα βλέπουμε πολύ ωραίες δυναμικές αποτυπωμένες στο χαρτί. Υπάρχει το βρετανικό χιούμορ του Millar, αλλά ταυτόχρονα πιάνει και σοβαρά θέματα όπως ο πόλεμος, η καταστροφή και η ενδοοικογενειακή βία δείχνοντας ότι υπάρχει κάτι παραπάνω από το ντάπα ντούπα. Εδώ θα αναφερθώ και σε ένα εξτραδάκι που δεν υπάρχει στους τόμους, αλλά στην έκδοση της Anubis. Οι δύο δημιουργοί έχουν έναν εξαιρετικό σχολιασμό ανά τεύχος που καθόμουν και τον διάβαζα παράλληλα. Και οι δύο έχουν ωραίο βρετανικό χιούμορ και ωραία χημεία και μιλούν για τη διαδικασία δημιουργίας του κόμικ. Αξίζει να δείτε πολλές λεπτομέρειες τις οποίες συζητάνε όπως αγαπημένο τους τεύχος, που λύγισαν, που χρειάστηκε να ζητήσουν περισσότερες σελίδες. Εκεί επίσης μας λένε ότι υπάρχει ένα καρέ με τον Spider-Man και ένα με τους Superman, Lois Lane και Jimmy Olsen. Ναι, καλά διαβάσατε! Ψάξτε τα κι εσείς! Επίσης αναφέρουν πως η Red Lion Pub που τα πίνει ο Hank υπάρχει όντως στη Βοστώνη, αλλά λίγοι ξέρουν πως υπάρχει και στην Αθήνα τέτοια pub με το ίδιο σήμα. Είναι ανάμεσα στο Παγκράτι και τα Ιλίσια πίσω από το Hilton, έχω μεγαλώσει εκεί κοντά και έχω πιει ουκ ολίγα pints εκεί, οπότε τώρα που διάβαζα το κόμικ τη θυμήθηκα. Το κινηματογραφικό σχέδιο του Hitch Όσο δε με τρελαίνει ο Bryan Hitch σαν σεναριογράφος, άλλο τόσο με εξιτάρει σαν σχεδιαστής. Βέβαια βαρέθηκα να διαβάζω για κινηματογραφικό σχέδιο σε όλα τα αφιερώματα, αλλά τι να κάνουμε ισχύει 100% και το αναπαράγω και εγώ. Ο Hitch δίνει ρέστα και ο Millar τον παραδέχεται ουκ ολίγες φορές στο σχολιασμό τους. Εντυπωσιακά πρόσωπα, τρομερή εκφραστικότητα, μεγάλη φαντασία, αρκετή έρευνα για ιστορικές απεικονίσεις, τεράστιες εικόνες καταστροφής και κυρίως μεγάλα δισέλιδα πάνελ με πανοραμικά πλάνα που απεικονίζουν μάχες ή επικείμενες συγκρούσεις. Το σχέδιο δεν είναι απλώς καλό. Είναι Α-Π-Ο-Λ-Α-Υ-Σ-Τ-Ι-Κ-Ο, σύγχρονο με πλούσια χρώματα και όμορφο μελάνωμα. Έχει όντως μια κινηματογραφική άποψη και φαίνεται πως προφανώς κι αυτό επηρέασε το MCU οπτικά. Παρ' ότι είναι κόμικ του 2002, στέκεται και σήμερα πολύ καλά. Για ποιους προτείνεται και 1-2 μικρά αρνητικά της έκδοσης Ένα παράπονο από τη Hachette είναι ότι ο δεύτερος τόμος αν και 7 τευχών δεν είχε έξτρα αφιέρωμα. Ίσως να έπρεπε να σπάσει το αντίστοιχο του πρώτου τόμου ή να είχαν βάλει τον σχολιασμό των δημιουργών. Ένα παράπονο από την επιμέλεια είναι ότι χρησιμοποιήθηκε και η παλιά μετάφραση και όπως και στην Anubis έτσι και εδώ κάποιες φράσεις στα γερμανικά έμειναν αμετάφραστες. Εγώ δεν είχα πρόβλημα, γιατί έχω πάει σε ελληνογερμανικό σχολείο και μιλάω γερμανικά, άλλοι όμως δε θα ξέρουν τι λένε οι εχθροί του Cap σε εκείνες τις στιγμές. Από εκεί και μετά σε όποιον αρέσουν οι Avengers και τα μεγάλα πανοραμικά πλάνα με μάχες, αλλά με ανάπτυξη χαρακτήρων, ας το πάρει. Πρόκειται για μια πολύ ωραία ιστορία με τρομερό σχέδιο και θέλω πολύ κάποια στιγμή να διαβάσω και το δεύτερο Ultimates.

Σοβαρά τώρα; Από ένα trailer ξεκίνησαν πάλι τα fan theories της πλάκας; Αυτό το πράγμα από μισή λεπτομέρεια, από ένα κρυμμένο καρέ να βγάλουμε είδηση ντε και καλά, δεν το καταλαβαίνω. Και στο Wandavision βγήκαν άπειρες θεωρίες, αλλά είχαν μία βάση και είχαν παίξει 5-6 επεισόδια. Πλέον ο κάθε πικραμένος ξεψαχνίζει ένα trailer να βγάλει το fan theory του. Εγώ όσο περνάνε τα χρόνια θα συμπαθώ πιο πολύ σε αυτό το κομμάτι το Last Jedi, γιατί είχαν βγει άπειρα μετά το Force Awakens και επειδή αρέσκεται σε τέτοια ο J.J είχε αφήσει τόσο πολλά ερωτηματικά που το κάθε καναλάκι έκανε για ώρες αναλύσεις, γιατί ο Snoke είναι ο Windu, γιατί η Rey είναι Skywalker, γιατί ο Finn είναι ξέρω γω απόγονος Jedi και είχαμε σίγουρο ότι κάποιος είναι ο Darth Plagueis. Έχουμε μπει τόσο πολύ στην κουλτούρα του cliffhanger, της ανατροπής και του εντυπωσιασμού στο σινεμά που πλέον ψάχνουμε να βρούμε μικρολεπτομέρειες σε εικόνες που χάνουμε την ουσία. Και κυρίως ξενερώνουμε που εν τέλει οι παραγωγοί που δημιουργούν και πληρώνουν την ταινία δεν την κάνουν ακριβώς όπως θέλαμε ή δεν έχουν το καστ που θέλαμε ή δεν έχουν τη θεωρία που θέλαμε. Και εγώ ήθελα τον Cameron Monaghan για Carnage, αλλά Woody Harrelson μου έδωσαν, αυτόν θα δω (που μου αρέσει κιόλας ). Και επειδή στο παρελθόν την είχα πατήσει με θεωρίες, είχα πωρωθεί με κάποιες και ήθελα να ισχύουν και όταν ανατράπηκαν ξενέρωσα, έπρεπε να περάσει καιρός να καταλάβω πόσο χαζός ήμουν γιατί δε χρειάζεται να κάθομαι να τρελαίνομαι για κάτι που απλά έβγαλε κάποιος από το κεφάλι του και που δεν πατά πουθενά. Σόρρυ Κώστα για το off topic, αλλά έδωσες καλή αφορμή για ξέσπασμα σχετικά με τα theories

Η επανέκδοση του Μίζερι από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος στάθηκε αφορμή να διαβάσω επιτέλους αυτό το βιβλίο, για το οποίο είχα ακούσει πολλά καλά λόγια. Η υπόθεση λίγο-πολύ γνωστή. Ένας συγγραφέας, ο Πολ Σέλντον, αποφασίζει ότι το βιβλίο της σειράς ρομαντικών βιβλίων που γράφει με πρωταγωνίστρια τη Μίζερι θα είναι και το τελευταίο προκειμένου να αφιερωθεί σε άλλα συγγράμματα που του αρέσουν περισσότερο να γράφει. Ωστόσο μετά την έκδοση του, παθαίνει αυτοκινητιστικό και σώζεται από μία θαυμάστρια του που θεωρεί ότι είναι η μεγαλύτερη του. Εκνευρισμένη με την έκβαση του βιβλίου αποφασίζει ότι ως πρώην νοσοκόμα όχι απλά θα τον περιθάλψει στους σοβαρότατους τραυματισμούς του, αλλά θα τον αναγκάσει να γράψει ένα ακόμα βιβλίο της Μίζερι μόνο για εκείνη. Γρήγορα όμως ο Πολ καταλαβαίνει ότι η Άνι που τον έχει σώσει κρύβει πολλά μυστικά για τη ζωή της και πολλά από τα κόμπλεξ που του έβγαλε στις συζητήσεις τους, μπορούν να εντοπιστούν στην προηγούμενη ζωή της. Ταυτόχρονα η Άνι έχει διάφορα ξεσπάσματα και κυρίως είναι απαιτητική για το καινούριο βιβλίο που γράφει ο Πολ ενώ τον κρατά αιχμάλωτο. Ας πούμε θέλει η επιστροφή της Μίζερι στη ζωή να γίνεται με φυσιολογικό και όχι υπερφυσικό τρόπο. Πράγματι είναι από τα πολύ ωραία βιβλία του Stephen King χωρίς να τα έχω διαβάσει όλα. Μου αρέσει πολύ η θεματική της αιχμαλωσίας, το πόσο καλογραμμένοι είναι σαν χαρακτήρες η Άνι και ο Πολ, το πως αναπτύσσουν μια δυναμική σε όλο το βιβλίο και φυσικά πόσο σοκαριστικά και ανατρεπτικά τελειώνει. Ο King ξέρει πως να οδηγήσει τους πρωταγωνιστές του στην κορύφωση και το επιτυγχάνει τέλεια. Από την άλλη, εγώ και πάλι ένιωσα ότι ένα βιβλίο που διαδραματίζεται σε ένα σπίτι με δύο χαρακτήρες όπου ο ένας προσπαθεί να αποδράσει, θα μπορούσε να είναι και λίγο μικρότερο από τις 400+ σελίδες που καλύπτει. Από την άλλη, δεν ένιωσα να βαριέμαι, αντιθέτως περίμενα το φινάλε με μεγαλύτερη προσμονή. Και πρέπει να πω ότι ξανά highlight είναι τα flashbacks του King, ειδικά οι σελίδες που μαθαίνουμε το background και τη ζωή της Άνι μέχρι το βιβλίο. Ξέρει πως να αφηγείται μια ιστορία χρονικά και το εκμεταλλεύεται και εδώ.

Πρώτο teaser για την ταινία. Οπτικά έχει ένα ενδιαφέρον μεν, αλλά από την άλλη ακόμα δε με ψήνει να πάω να το δω πρεμιέρα φουλ ενθουσιασμένος. Και δε νομίζω και να με κερδίσει κιόλας. Και δύο εικόνες που αναρτήθηκαν στο Twitter μαζί με πολλές άλλες:

Όλα δείχνουν πως λογικά αυτό θα είναι το όνομα του νέου περιοδικού αν κρίνω και από τα στοιχεία. Εμπνευσμένος από το τελευταίο ποστ του @Manitou θα έλεγα να μετονομαστεί σε Λάργκο με δώρο μια αλοιφή για τη μέση, γιατί αυτός θα κουβαλάει στις πλάτες του κι αυτό το περιοδικό Για το Αιγαίο στις Φλόγες είμαι ενθουσιασμένος λόγω Καραμπάλιου!

White Stripes, Vampire Weekend, Beastie Boys μουσικάρες να ντύνουν trailers που κλασικά φαίνονται υποσχόμενα. Η σειρά επιστρέφει στις 20 Ιουνίου

Με πολύ ωραίο εξώφυλλο (ίδιο με το εξώφυλλο της ξένης έκδοσης του Young Donald Duck) ξεκινάει το Μίκυ Μάους 360. Η πρώτη ιστορία είναι μια κλασική περιπέτεια του Σκρουτζ σε συνδυασμό όμως με την Τζένυ και τη σχέση τους, καθώς και την εμφάνιση ενός μεγάλου του κακού, το οποίο την κάνει ξαφνικά αρκετά ενδιαφέρουσα. Επίσης έχει πλάκα το πως το πιο πλούσιο παπί του κόσμου μετατρέπει το οτιδήποτε σε επιχειρηματική ευκαιρία. Το Spookyzone το λατρεύω και αυτή τη φορά μας μεταφέρει στον Αρκτικό Κύκλο. Αρχικά στην Κοπεγχάγη που είναι μια υπέροχη πόλη και επειδή έχω πάει μου θύμισε αρκετά αξιοθέατα και αργότερα στον Αρκτικό Κύκλο όπου τα ανιψάκια θα ζήσουν μία ακόμα υπέροχη περιπέτεια. Αυτή η σειρά μου αρέσει πολύ και χαίρομαι που οι ιστορίες δεν εμφανίζονται σπασμένες ανάμεσα στα τεύχη, αλλά απολαμβάνουμε μία σε κάθε τεύχος. Συνεχίζουμε με Ντόναλντ που βιώνει μία ακόμα ατυχία με μια λανθασμένη κλήση του σε μία ιστορία γεμάτη γκάφες και ατυχίες πράγμα που πάντα βρίσκω διασκεδαστικό, ενώ η επόμενη με τον Σκρουτζ που πάει να φάει στη Γιαγιά Ντακ, αλλά βρίσκει ότι υπάρχει και μια άλλη καλεσμένη που δε γνωρίζει, μίλησε στην ψυχή μου, καθώς περιγράφει το κλασικό σκηνικό που έχουμε ζήσει όλοι όταν μας γνωρίζουν κάποιον που δεν έχουμε ξαναδεί και πρέπει να μιλήσουμε και να ανταλλάξουμε αμήχανες κουβέντες. Κλείνουμε με το επίσης αγαπημένο Young Donald Duck, όπου ο πιτσιρικάς Ντόναλντ πρέπει ντε και καλά να μπει σε μια αθλητική ομάδα του σχολείου όπως όλοι οι άλλοι, αλλά το άγχος της προπόνησης, η πίεση των εκπαιδευτών και οι απαιτήσεις για την κορυφή δεν του αρέσουν. Έχει ιδιαίτερη πλάκα ο τρόπος που προσπαθεί να βρει για να λουφάρει ή έστω να κάνει τον μικρότερο δυνατό κόπο και φυσικά πάντα θα βρει τη διέξοδο όχι μόνο να ξεφύγει, αλλά και να προσφέρει μια νέα καινοτομία στο σχολείο. Εξαιρετικό τευχάκι, 100% διασκεδαστικό με Spookyzone και Young Donald Duck να κουβαλάνε και πάλι, αλλά και τις υπόλοιπες ιστορίες να σου αφήνουν ένα χαμόγελο.

To τεύχος 45 κυκλοφόρησε και ανέβηκαν στη βάση το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο. Παράκληση: διαπίστωσα ότι το οπισθόφυλλο μου έχει μια μικρή χαρακιά, ενώ το είχα τσεκάρει, ίσως προκλήθηκε από την κυρία στο ταμείο που προσφέρθηκε να κόψει τη ζελατίνα. Αν θέλει κάποιος να ξανασκανάρει μόνο αυτό για να ανέβει ατόφιο στη βάση έχει καλώς, προσωρινά ανέβασα το δικό μου. Αυτή η ιστορία να ξέρετε έχει τρελό background reading, η σελίδα με την ιστορία έως τώρα είναι αρκετά μεγάλη, κυρίως γιατί το The Thanos Imperative αποτελεί ουσιαστικά το κλείσιμο ενός μεγάλου stοryline που ξεκίνησε με το πολύ γνωστό Annihilation και κυρίως το War of Kings, καθώς και το Realm of Kings. Είδα πιο πάνω ότι έγινε συζήτηση γύρω από την ιστορία, αρκετοί μου έχουν στείλει και μήνυμα να συνεχίσουμε το preview ιστοριών όπως το κάναμε και όταν αποκαλύπταμε τόμους, οπότε ίσως γίνει κάτι, ίσως και όχι. Πάντως αυτός ο τόμος θέλει ψάξιμο για ό,τι έχει συμβεί στη μέχρι τώρα ιστορία, δεν ξέρω αν θα τον πρότεινα σε όλους Επόμενος τόμος όπως γνωρίζουμε θα είναι της Spider-Gwen και τον περιμένω πως και πως γιατί ήθελα να το ψιλοπιάσω αυτό το κόμικ και όλο το άφηνα.

Το Disney+ έχει μπει δυνατά στο παιχνίδι για τις σειρές γύρω από το σύμπαν και το Star Wars: The Bad Batch είναι μια από τις πρώτες προσπάθειες. Αποτελεί τόσο sequel όσο και spin off του Clone Wars. Η υπόθεση αφορά την Clone Force 99, γνωστή και ως Bad Batch, μια ομάδα που αποτελείται από τους πιο ικανούς Clone Troopers οι οποίοι έχουν υποστεί γενετικές μεταλλάξεις που έχουμε δει και στο Clone Wars και οι οποίοι αναλαμβάνουν διάφορες αποστολές. Η σειρά αναπτύχθηκε από τους Dave Filoni και Jennifer Corbett που είναι η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας και τον Brad Rau ως επιβλέποντα σκηνοθέτη. Το πρώτο επεισόδιο βγήκε στις 4 Μαΐου και η πρώτη σεζόν θα τελειώσει με 16 επεισόδια. [imdb=tt12708542]

https://anubis.gr/product/dune-oikos-ton-atreidon-tomos-a/ Τσέκαρα πριν λίγο το σάιτ της Anubis και κυκλοφόρησε το Dune: Οίκος των Ατρειδών.

Μιας και δεν είναι ένα θρεντ μόνο για κόμικ, πριν λίγες μέρες έκανα αυτές τις αγορές, συγκεκριμένα αυτά τα ακουστικά της Sony και ένα μικρόφωνο της Razer. Ο λόγος είναι ότι λογικά από Σεπτέμβριο θα επανέλθει η ραδιοφωνική μου εκπομπή με το anthem.gr στο Radioalchemy, θα κάνουμε πιο πολλά anthem podcasts στην πλατφόρμα μας, ενώ ξεκινάω και μπασκετική εκπομπή σε συνεργασία με το basketforum.gr. Όπως καταλαβαίνετε, χρειαζόμουν εξοπλισμό να μπορώ να ανταπεξέλθω και ανυπομονώ να ξεκινήσουν όσα αναφέρω.