nikolas12

Τις έχω περάσει στο πρώτο ποστ στο αφιέρωμα με αρίθμηση, goodreads και ημερομηνίες, αλλά μετά την τρίπλα που μας έκαναν έβγαλα την αρίθμηση από όλους και την ημερομηνία του Eternals. Γενικά σου περνάω και την αρίθμηση όπως μας την είχαν δώσει και είναι αυτή: 49. Marvel Origins Δεκαετία του 1960 - Marvel Origins: The 60s - Stan Lee & Jack Kirby & Steve Ditko & Larry Lieber & Don Heck - 2013 - gr 4,00 (140r) - 16/7/2021 Eternals - Neil Gaiman & John Romita Jr. - 2006 - gr 3,61 (7,925r) 50. Fantastic Four: The End - Alan Davis - 2006 - gr 3,65 (787r) - 30/7/2021 51. Jessica Jones: Uncaged - Brian Michael Bendis & Michael Gaydos & Matt Hollingsworth - 2016 - gr 3,87 (2,215r) - 13/8/2021 52. The Uncanny X-Men: Second Genesis - Chris Claremont & Dave Cockrum & Len Wein - 1986 - gr 3,86 (99r) - 27/8/2021 53. Ghost Rider: Road to Damnation - Garth Ennis & Clayton Crain - 2005 - gr 3,53 (904r) - 10/9/2021 54. The Avengers Birth of Ultron - Roy Thomas & John Buscema - 1968 - gr 3,41 (88r) - 24/9/2021 55. Marvel Zombies - Robert Kirkman & Sean Phillips - 2006 - gr 3,74 (6,172) - 8/10/2021 56. Marvel Knights Spider-Man Vol. 1: Down Among The Dead Men - Mark Millar & Terry Dodson - 2004 - gr 3,76 (322r) - 22/10/2021 57. Secret Avengers Vol. 1: Mission to Mars - Ed Brubaker & Mike Deodato - 2011 - gr 3,71 (2,117r) - 5/11/2021 58. Fantastic Four: The Coming of Galactus - Stan Lee & Jack Kirby - 1966 - gr 3,76 (150r) - 19/11/2021 60. Marvel Knights Spider-Man Vol. 2: Venomous - Mark Millar & Terry Dodson & Frank Cho - 2005 - gr 3,69 (384r) - 17/12/2021

Λείπει ο Ινδιάνος, χορεύουν οι υπόλοιποι με τα σκαναρίσματα οπότε τα εξώφυλλα με τα οπισθόφυλλα του τεύχους 368 πέρασαν στη βάση. Επιτέλους δεν ξέχασα να σκανάρω το επόμενο εξώφυλλο να δούμε ποια ιστορία θα έχουμε. Οποιαδήποτε πληροφορία περί αυτής θα είναι καλοδεχούμενη.

Yeap είναι αυτοί που νομίζεις ή μάλλον κάποια Marvel εκδοχή τους Δεν είναι ακριβώς μία κανονική τους εμφάνιση τύπου άνοιξε μία διαστατική πύλη και βρέθηκαν ξαφνικά στη Νέα Υόρκη της Marvel, είναι περισσότερο ένα απλό, αθώο Easter egg όπου ο συγγραφέας και ο σχεδιαστής κλείνουν το μάτι στους φανς που νιώθουν ωραία με τέτοιες εμφανίσεις. Νομίζω το έχω αναφέρει, αλλά μία τέτοια υπάρχει και στον τόμο των Ultimates. Ρε συ, σιγά το λάθος, από τη στιγμή που εκείνοι μας αφήναν να βράζουμε στο ζουμί μας, να κάνουμε polls και μετά απλώς πήγαν και έδωσαν μία λίστα που αργότερα διέρρευσε παντού, αργά ή γρήγορα θα τη μαθαίναμε και εδώ μέσα. Ίσα-ίσα και από γκρουπ στο Φβ που τσέκαρα, πρώτα σε εμάς βγήκε από σένα και συζητήθηκε πολύ, οπότε χάθηκε το στοιχείο της έκπληξης, αλλά με επιλογή της ΑΡΓΟΣ, ωστόσο τώρα πάλι βλέπεις ότι ξεκίνησε η συζητησούλα Το Eternals πάντως δε θα το είχα σίγουρα για ακυρωμένο, μπορεί απλώς να άλλαξε η σειρά των τόμων. Μάλλον θα γυρίσουμε στις ρομαντικές εποχές αποστολής e-mails για να μάθουμε και αργότερα θα λέμε σε νέα μέλη ή τα παιδιά μας ότι εμείς στην εποχή μας ήμασταν hardcore και περιμέναμε 14 μέρες να μάθουμε νέο τόμο ή δε μας έλεγε τίποτα ο Τσέλιος και πήζαμε Παρεμπιπτόντως και επειδή το συζητήσαμε αρκετά, αν κάποιο μέλος που αγοράζει αρκετά γρήγορα νέες εκδόσεις τύπου @hudson, @Βασιλεύς των κόμικς ή οποιοσδήποτε άλλος έχει τις επανεκδόσεις των Eternals και του 1453 ας τις κάνει ένα σκαναρισματάκι να τις προσθέσουμε κι αυτές στη βάση μας

Πολύ μεγάλη αλήθεια η πρώτη πρόταση. Από τότε που δημοσιοποιήθηκε η λίστα, χάσαμε αυτήν την αναμονή, σήμερα είναι η πρώτη φορά που είδα την πίσω σελίδα ότι έχει κάτι άλλο και μετά μου ήρθε η φλασιά και έπαθα μία έκπληξη. Μακάρι να έγινε αυτό, γιατί το Eternals επανεκδόθηκε και φέτος πιθανόν λόγω της έλευσης της ταινίας. Μακάρι να αλλάξει και να έχουμε κάποιο νέο τόμο και να μην άλλαξε απλώς η σειρά και να βγει το Eternals το Νοέμβριο για να συμπέσει με την κυκλοφορία της ταινίας. Βέβαια και άλλη φορά είχαν μία παρόμοια ευκαιρία με το House of M και το Wandavision και δεν έγινε. Θετική έκπληξη πάντως αν δούμε κάτι διαφορετικό, ίσως τόμο που δεν έχει έρθει στα ελληνικά.

Ένας τόμος που πολλοί περιμέναμε να έρθει, το The Amazing Spider-Man Αποκαλύψεις & Μέχρι να Σβήσουν τα Άστρα κυκλοφόρησε και το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο έχουν μεταφερθεί στη βάση. Επόμενος τόμος το Marvel Origins Δεκαετία του 1960 με δημιουργούς πέντε τρομερά ονόματα της εποχής! Stan Lee, Jack Kirby, Steve Ditko, Larry Lieber, Don Heck. Μόλις παρατήρησα ότι έχουμε αλλαγή στη σειρά των τόμων μιας και περιμέναμε το Eternals και αυτό θα ήταν προς το τέλος της συλλογής. Αναμένουμε λοιπόν.

Μη βάζεις βρε εσύ ότι μεταφέρθηκαν στη βάση, αυτό το βάζουμε εμείς στο ποστ όταν τα περάσουμε σαν σηματοδότηση για να μην το κάνει και κάποιος άλλος από τη ΔΟ Εσύ απλώς επισυνάπτεις τα εξώφυλλα και το γράφουμε εμείς, στο λέω επειδή μπορεί αν δεν το τσέκαρα, να έβλεπαν τη σηματοδότηση και να μην ασχολούνταν κάποιος με το πέρασμα τους ή να πήγαινε κάποιος να τα δει στη βάση και να μην τα έβρισκε

Μίας και έχω τις ειδοποιήσεις για το κανάλι Jumpcut (ΜΠΡΟΣΚΑΡ FTW), είδα και μια ενδιαφέρουσα ειδοποίηση μιας και ο @PhantomDuck θα δώσει συνέντευξη για το Reality Checks, ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον podcast και αυτό είναι το πρώτο teaserάκι. Περιμένουμε και την υπόλοιπη συζήτηση.

Με το που τελείωσα τον δεύτερο τόμο, είπα να πιάσω τη σειρά να τη δω και ας μην είχα διαβάσει τα καλύτερα. Είχαμε καλύψει μερικώς κάποια από τα γεγονότα και το χαμό που έγινε στο backstage της σειράς με τα reshoots και τον προυπολογισμό, αλλά έπρεπε να το δω για να καταλάβω όντως γιατί κόπηκε. Το κόμικ είχε γρήγορο ρυθμό. Είχε πολλά να πει, είχε να δείξει αρκετούς, ίσως δεν έδωσε έμφαση σε κάποιον δεύτερο χαρακτήρα εκτός πρωταγωνιστών, αλλά ήταν fast paced. Εδώ όπως είπε και ο germ το παραάπλωσαν. Δε γίνεται να θες με 8 επεισόδια να καλύψεις 3-4 τεύχη μαξ. Ήθελαν να δώσουν λίγο περισσότερο context στους δεύτερους χαρακτήρες και σίγουρα ήθελαν να εξηγήσουν κάποια πράγματα που στο κόμικ γίνονται γρήγορα. Π.χ στο κόμικ μία που βλέπει το όνειρο ο Sheldon, μία που πάμε στο νησί και μπουμ έχουμε δυνάμεις ηρώων, εδώ έχουμε αρκετή ιστορία για το τι έγινε πριν δει το όνειρο, με ποιους ήταν μαζί, ποιες ήταν οι σχέσεις τους πριν και πως κατέληξαν μετά, αλλά τους λείπει το συγγραφικό ταλέντο για να το κάνουν σωστά. Αν το είχαν κάνει με το σωστό τρόπο, κανείς δε θα γκρίνιαζε, αλλά γενικά η σειρά μετά το δεύτερο επεισόδιο νιώθεις ότι δεν τσουλάει, προσπαθεί, αλλά δεν της βγαίνει. Νομίζω ότι οι ίδιοι είχαν πιο πολύ ένα όραμα να πάρουν ένα κόμικ 10 τευχών και να γράψουν πολύ πράγμα για να γεμίσουν τα σημεία που θεωρούσαν ότι πήγαινε υπερβολικά γρήγορα και να βγάλουν 2-3 σεζόν, εν τέλει το τράβηξαν τόσο πολύ που κατέρρευσε υπό το ίδιο του το βάρος. Χώρια που οι όποιες αλλαγές ή η έμφαση σε χαρακτήρες που δεν έχουν πολύ χρόνο, δεν είναι εξίσου καλές. Συνολικά λοιπόν πρέπει να πω ότι και να υπήρχε δεύτερη σεζόν, δε νομίζω να το συνέχιζα και μακάρι να έχουμε καλύτερα adaptations από το Millarworld σε επόμενες σειρές.

Τόμος 8: The Incredible Hulk - Σιωπηλές Κραυγές Κι όμως για τόσο καιρό ο όγδοος τόμος παρέμενε αδιάβαστος στο ράφι μου και κάνοντας ένα μπαράζ διαβασμάτων και κριτικών, είπα να τον διαβάσω πριν αφιερωθώ στα House of M, Demon in a Bottle που έχουν ψωμάκι. Επίσης εκτός κάποιων τευχών της Οξύ, δεν έχω διαβάσει Hulk του Peter David, παρ' όλα αυτά και πάλι δε θα έχω πολλά να πω. Η ιστορία μίας μεγάλης κόντρας Το Silent Screams δεν είναι ακριβώς ενιαία ιστορία, αλλά περισσότερο συρραφή τευχών που έχουν μία κοινή βάση. Ποια είναι αυτή η κοινή βάση; Μαθαίνουμε από την αρχή των τευχών για τον Γκρίζο Hulk, την ιστορία του και πλέον βλέπουμε ότι ο Bruce Banner πρέπει να ισορροπήσει μεταξύ της πράσινης, ωμής και βίαιης εκδοχής του ήρωα και της γκρίζας που είναι σίγουρα πιο εκλεπτυσμένη και χειρίζεται πιο συνετά την απαράμιλλη δύναμή της. Μέσα λοιπόν από διαφορετικούς αντιπάλους, αλλά και με τις εμφανίσεις γνώριμων προσώπων όπως ο Namor ή ο Doctor Strange βλέπουμε το ότι πολλές φορές κάποια εκδοχή παρεμβαίνει άκριτα στη ζωή του Banner και αυτές οι δύο φτάνουν σε μία τελική σύγκρουση. Η ιστορία δεν είναι κάτι το καταπληκτικό, παρ' όλα η γραφή του David έχει κάτι πολύ ωραίο και αυτό που τελικά σε κερδίζει είναι ο τρόπος που εν τέλει συγκρούονται ο Γκρίζος Hulk και ο Πράσινος Hulk, το πόσο καλά έχει πιάσει το νόημα του καθενός, πως έχει ενσωματώσει επιρροές από ακόμα παλιότερα κόμικ και φυσικά πως καταλήγει στο τελικό καρέ με τον Banner να φτάνει στα όριά του. Οι μάχες είναι αρκετές και δυναμικές και παρεμβαίνουν τη στιγμή που πρέπει, αλλά δεν εντυπωσιάζεσαι συνολικά από την ιστορία. Το σχέδιο ενός μπασίστα Δε γνώριζα ότι ο Dale Keown έπαιζε μπάσο πριν γίνει σκιτσογράφος, το έμαθα από το χορταστικότατο αφιέρωμα στο τέλος του τόμου. Κλασικό, παλιό 80s σχέδιο, με ωραίο, ζωντανό χρωματισμό, καθαρές μάχες, στρωτά καρέ, γενικά αν είσαι φαν του σχεδίου της δεκαετίας του ογδόντα, εννοείται και αυτό θα σε κερδίζει. Τελικός απολογισμός και για ποιους προτείνεται Άργησα λίγο να το προτείνω ε; Τέλος πάντως αν και το Planet Hulk είναι ίσως η αγαπημένη μου ιστορία στη συλλογή, ο έτερος τόμος του ήρωα δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Είναι μία passable ιστορία που δε θα πρότεινα σε κάποιον που του αρέσουν τα πιο ρετρό κόμικ ή αν είναι fanboy του Hulk. Εγώ ήθελα και κάτι από το τεράστιο run του Peter David και θα το δω μήπως κάποια στιγμή διαβάσω περισσότερες ιστορίες του. Από εκεί και μετά καλό διάβασμα σε όλους και άντε να έρθει σύντομα στα χέρια μας το Spider-Man Αποκαλύψεις & Μέχρι Να Σβήσουν Τα Άστρα

Μιας και κυκλοφόρησε το Morrison Hotel, έχουμε εξώφυλλο και τις πρώτες του σελίδες.

Ξαναδιάβασα τον πρώτο τόμο back to back με τον δεύτερο (επιτέλους). Αν και γενικά υπάρχει ένα closure στον πρώτο τόμο προκειμένου να συνεχίσουν τα γεγονότα στο δεύτερο, νομίζω ότι ο πρώτος παραμένει ελάχιστα ανώτερος, κυρίως γιατί μου άρεσε το πως καταπιάνεται με οικονομικά, κοινωνικά και ανθρωπιστικά ζητήματα και τη διαφωνία των ηρώων για το ποια θα πρέπει να είναι η θέση τους σε όλα αυτά. Με την πλευρά του Brandon να έχει πλέον στραφεί σε επιλογές αποτυχημένες και καθόλου δημοκρατικές απέναντι στην κοινωνία, ο δεύτερος τόμος είναι το comeback story της Chloe και της νέας της οικογένειας απέναντι σε όσους την έδιωξαν μακριά με τις ενέργειές τους. Ο δεύτερος τόμος καταπιάνεται περισσότερο με θέματα ηθικής, το ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί βάζοντας τους χαρακτήρες και τα αντίπαλα "στρατόπεδα" σε μία γκρίζα ζώνη όπου ο καθένας δεν παίρνει μία επιλογή ανάλογα με το πως έχει χαρακτηριστεί έως τότε, καλός ή κακός, αλλά διαλέγει σε ποια πλευρά θα πολεμήσει. Επιπλέον έχουμε πολλές μεγάλες μάχες, εντυπωσιακή δράση, αλλά και συναισθηματική γραφή με την έννοια της οικογένειας να εξετάζεται από ποικίλες σκοπιές. Αυτό που μου άρεσε σε όλη τη διάρκεια του κόμικ είναι ο γρήγορος ρυθμός που έχει το σενάριο του Millar, γράφει πολύ ώριμα, αλλά ταυτόχρονα δεν πλατειάζει, δεν το τραβάει και μέσα σε 10 τεύχη λέει όσα θέλει να πει. Δεν είναι το κόμικ που θα σου αλλάξει τη ζωή, αλλά είναι αυτό που αναλύει και πέντε θέματα πέραν του ντάπα ντούπα, έχει καλογραμμένους χαρακτήρες και διαβάζεται νεράκι.

Είναι εκτός προδιαγραφών Το ύψος φτάνει τα 1600 pixels ενώ πρέπει να είναι από 2000 και πάνω. Ξαναδοκίμασε και ανέβασε ξανά τα αρχεία στο ίδιο ποστ. Η μορφή jpeg είναι σωστή, απλά πρόσεξε αφού το κροπάρεις να έχει τουλάχιστον 2000 ύψος το αρχείο Αν το σκανάρεις με ανάλυση 300 dpi, λογικά θα είναι αρκετό

Λίγα λόγια για τον τόμο 48: Spider-Man Αποκαλύψεις και Μέχρι Να Σβήσουν τα Άστρα Όταν ακόμα δεν ξέραμε τη σειρά των τόμων και την αποκαλύπταμε εμείς, γράφαμε 4-5 πράγματα για την ιστορία κάτι που θεώρησα πλέον αχρείαστο από τη στιγμή που ο καθένας μπορεί να γκουγκλάρει συν ότι δεν είχα πλέον χρόνο να το κάνω. Στον προηγούμενο τόμο όμως έκανα κάτι τέτοιο μιας και το ζήτησε ο @Manitou και λίγο κανά δύο μηνύματα, λίγο οι απαντήσεις ότι πείστηκαν να τον αγοράσουν ο @nikolas1503 και ο @Yorugosu είπα να το κάνουμε και για τον επόμενο τόμο. Ο τόμος 48 λοιπόν είναι συνέχεια του πρώτου τόμου της συλλογής που κυκλοφόρησε το 2019. Στο σενάριο βρίσκουμε ξανά τον εξαιρετικό J. Michael Straczynski και στο σχέδιο τον John Romita Jr., έναν σχεδιαστή που μπορεί να σου αρέσουν οι δουλειές του, μπορεί όχι, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι είναι απολαυστικός όταν ζωγραφίζει τον Spidey. Εν προκειμένω λοιπόν το Η Επιστροφή ήταν η έναρξη ενός run που είχαν οι δυο τους με τον ήρωα στις αρχές των 00s και ήταν και το πρώτο συγκεντρωτικό trade που είδαμε στη συλλογή. Ο τόμος 48 συγκεντρώνει το δεύτερο trade με το όνομα Revelations και το τρίτο με όνομα Until the Stars Turn Cold. Ενημερωτικά o Straczynski έμεινε στον τίτλο μέχρι το δέκατο, ενώ ο Romita Jr. μέχρι το έβδομο που ολοκληρώνει την ιστορία του Ezekiel που ξεκίνησε στο πρώτο που διαβάσαμε και στα ελληνικά. Το Αποκαλύψεις λοιπόν περιλαμβάνει τέσσερα τεύχη και αποτελεί μία μεταβατική ιστορία μετά τον καταιγισμό που είχαμε με τον Morlun στα πρώτα τεύχη. Ο Spidey επηρεάζεται ιδιαίτερα από την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και συνειδητοποιεί ουσιαστικά πόσο μεγάλες είναι οι ευθύνες που έχει σαν ήρωα, ενώ η Θεία May (κατά πολλούς ο πιο καλογραμμένος χαρακτήρας της ιστορίας) έχει μάθει τη μυστική ταυτότητα του ανιψιού της και προσπαθεί να το διαχειριστεί σαν γεγονός. Το Μέχρι Να Σβήσουν τα Άστρα περιλαμβάνει έξι τεύχη, φέρνοντας τον συνολικό αριθμό των τευχών στα δέκα και ξέρουμε ότι ο τόμος θα είναι πολύ χορταστικός με περίπου 220 σελίδες σαν περιεχόμενο. Εδώ λοιπόν ο Peter πρέπει να πάρει μία σημαντική απόφαση. Από τη μία πλευρά η Mary Jane η οποία τον χώρισε και έφυγε για το Los Angeles, επιστρέφει για μία βραδιά στη Νέα Υόρκη και ο Peter είναι αποφασισμένος ότι είναι η τελευταία του ευκαιρία να τα ξαναβρούν. Από την άλλη υπάρχουν κακοί όπως o Shade που θα τον εμποδίσουν, ενώ πολύ σημαντική είναι η επιστροφή του Doctor Octopus. Ουσιαστικά ο ήρωας θα μπει σε ένα μεγάλο δίλημμα και αυτό θα είναι αν θα πρέπει να ζήσει μία φυσιολογική καθημερινότητα με τον έρωτα της ζωής του ή να συνεχίσει να σώζει ανθρώπινες ζωές κερδίζοντας τους κακούς. Το σενάριο είναι το κλασικό, πολύ δυνατό και συναισθηματικό του Straczynski με την τραγωδία των Δίδυμων Πύργων να τον εμπνέει πολύ στο πρώτο και τον έρωτα Peter-MJ στο δεύτερο. Στο σχέδιο, τα έχουμε ξαναπεί ο Romita με Spidey είναι εγγύηση να περάσεις καλά, οπότε προετοιμαζόμαστε για μία ογκώδη προσθήκη στη συλλογή και δύο ιστορίες που θεωρώ ότι αν σας άρεσε ο πρώτος τόμος, αν είστε φαν του Spidey ή αν σας αρέσουν τέτοια κόμικ, καλό θα ήταν να την τιμήσετε. Αυτά σε γενικές γραμμές ελπίζω να σας βοήθησαν τα πέντε πράγματα που έγραψα και καλές αγορές

Σαρώνεις εξώφυλλο με οπισθόφυλλο σε ανάλυση 300dpi, μορφή αρχείου jpeg, κροπαρισμένα και το ύψος να είναι μεγαλύτερο από 2000 pixels. Λογικά με το 300dpi θα είσαι εντός προδιαγραφών. Ανεβάζεις τα αρχεία στο θρεντ του Μίκυ Μάους και το περνάει στη βάση όποιος από τη ΔΟ τα δει

Βγήκε και το πρώτο πλήρες trailer: Με μία φράση η γνώμη μου:

Τόμος 47: Daredevil – Φύλακας Δαίμονας Είχα μία ανυπομονησία να διαβάσω αυτόν τον τόμο επιτέλους στα ελληνικά και τελικά το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν χορταστικό και έχω αρκετά να γράψω. Είναι σίγουρα μία πάρα πολύ καλή ιστορία για τον Daredevil και ξεκινάμε την ανάλυση. Η υπόθεση: Υπάρχει έντονο supernatural στοιχείο ή μήπως όχι; To Guardian Devil δεν είναι από τις πιο συνηθισμένες ιστορίες του Daredevil. Οι ιστορίες του Ανθρώπου χωρίς Φόβο είναι πιο πεζές, πιο ρεαλιστικές, με τους κακούς να έχουν συνδέσεις με τη μαφία και τον ίδιο να ισορροπεί ενδιάμεσα στο vigilante alter ego του και το δικηγόρο στην καθημερινότητά του. Εν προκειμένω λοιπόν ο Matt με τον Foggy δεν έχουν ανοίξει ακόμα δικό τους γραφείο, αλλά δουλεύουν ως partners σε μεγάλη δικηγορική εταιρεία με τον τρίτο εταίρο να είναι η μητέρα του Foggy. Παράλληλα η Karen έχει εγκαταλείψει τον Matt και εκείνος αποφασίζει να στραφεί ξανά στη θρησκεία και να έρθει για άλλη μία φορά σε επαφή με τις καθολικές του αξίες που διδάχτηκε και θεωρεί πως έχει αφήσει ως ένα βαθμό. Όπως είπαμε και στο ποστ πιο πάνω μία κοπέλα δίνει στον Matt ένα μωρό. Η κοπέλα γνωρίζει την ταυτότητά του και το γεγονός αυτό ουσιαστικά πυροδοτεί πολλές εξελίξεις. Υπάρχουν αρκετές υποψίες γύρω από αυτό το μωρό και το πρόβλημα είναι ότι η καθολική πίστη του Matt κοντράρεται πάρα πολύ με το γεγονός ότι ένας μυστηριώδης κύριος επισκέπτεται τον ήρωα μας εκ μέρους μίας οργάνωσης και του λέει να του παραδώσει το μωρό, καθώς είναι ο Αντίχριστος. Σε διαφορετική περίπτωση θα τον βρουν πολλά δεινά. Ανάμεσα σε αυτά είναι το γεγονός ότι ο Foggy κατηγορείται για τον φόνο μιας πελάτισσας του και μπαίνει φυλακή με αποτέλεσμα η μητέρα του να τον διώξει από το γραφείο τους με τον Matt να παραιτείται και να βρίσκεται χωρίς δουλειά. Επίσης η Karen ενώ έχουν χωρίσει γυρίζει πίσω στη Νέα Υόρκη να το βρει και να το ανακοινώσει ότι στις εξετάσεις της βρέθηκε θετική στον ιό του HIV. Η σημασία της θρησκείας και οι αξίες του ήρωα μέσα από το σενάριο του Kevin Smith Το πιο ωραίο είναι το πως ο Smith χειρίζεται τους χαρακτήρες και ξέροντας το δέσιμό τους διαλύει τις λεπτές ισορροπίες τους. Μέσα σε όλα βλέπουμε τον Matt ανά σημεία να τρελαίνεται λόγω των όσων συμβαίνουν και να στρέφεται ενάντια στην πρώην του Black Widow που ήθελε να τον βοηθήσει, αλλά και το πως ο μυστηριώδης κύριος που θέλει το παιδί λέει στην Karen πως αν του το δώσει, θα γιατρευτεί από τον HIV, εξηγώντας της ότι για όλα φταίει ο Daredevil που προστατεύει το παιδί. Το αποτέλεσμα είναι οι δύο πρώην με την τόσο δυνατή σχέση να έρθουν σε μία μεγάλη σύγκρουση. Πέραν όμως του μυστηρίου του ποιος είναι ο κακός, έχουμε και πολλή δράση. Το κόμικ ισορροπεί τέλεια μεταξύ ιστορίας και δράσης με ουκ ολίγες φοβερές, ζωντανές μάχες, ενώ ο ήρωας έχει αρκετές επαφές με πολλούς άλλους χαρακτήρες του σύμπαντος της Marvel όπως τη Black Widow, τον Doctor Strange που θα τον βοηθήσει μυστικιστικά και τον Spider-Man, αλλά βλέπουμε και γνωστούς κακούς του Daredevil όπως τον Wilson Fisk και τον Bullseye. Εν τέλει δεν είναι τόσο υπερφυσική ιστορία όσο νομίζει κανείς από την περίληψη. Ο Smith διαλέγει ιδανικό κακό και με λίγο exposition μας εξηγεί τα πάντα για το πως κατάφερε να παγιδέψει τον Matt και να τον φέρει σε αυτό το σημείο και χωρίς spoilers θα πω ότι υπάρχουν κάποιες πάρα πολύ συναισθηματικές και δυνατές στιγμές, στις οποίες ο συγγραφέας μας καθοδηγεί με χαρακτηριστική μαεστρία. Επιπρόσθετα θα πρέπει να πούμε ότι πραγματικά εξερευνά τα όρια του ήρωα όπως το Born Again και τον φτάνει σε σημείο να παίρνει αποφάσεις που δε θέλει να πάρει και να κάνει πράγματα που δεν περιμένει αναγνώστης ακριβώς επειδή έχει σπάσει τόσο πολύ την ψυχολογία του ήρωα. Είναι ένα κόμικ που τιμά τον ήρωα από πολλές απόψεις. Τιμά τη θρησκευτική πίστη του, τιμά το σύμπαν του, τους φίλους του και εξελίσσει υπέροχα τις σχέσεις του από το παρελθόν φυτεύοντας όμορφους σπόρους για τη μελλοντική πορεία του. Είναι από τις αγαπημένες μου ιστορίες Daredevil, γιατί εμπλέκει τις προσωπικές αξίες του ήρωα με τα γενικότερα υπερηωικά ιδανικά και παρ’ ότι ανά στιγμές φαίνεται ότι κλίνει στο supernatural στοιχείο, εν τέλει βρίσκει τρόπο να το κατευθύνει σε κάτι εντελώς καινούριο. Συχνά λέω πως μία πραγματικά καλή ταινία κρίνεται και από την εξέλιξη του πρωταγωνιστή. Αλλιώς να είναι στην πρώτη σκηνή και αλλιώς στην τελευταία. Ε εδώ ένας σκηνοθέτης όπως ο Smith γράφει μία ιστορία που εξελίσσει και ωριμάζει τον ήρωα του μέσα από τις σελίδες της. Joe Quesada: Όλοι οι λόγοι που αποδεικνύουν ότι είναι πολύ καλός σχεδιαστής Αν και τον Quesada πλέον τον έχω στο μυαλό μου πιο πολύ σαν executive πλέον (έχει ανελιχθεί πολύ στη Marvel και τη Disney) παρά σαν σχεδιαστή, μιλάμε για μια εποχή που ο τύπος κατέβαζε εκδοτικές ιδεάρες όπως το Marvel Knights και ταυτόχρονα σχεδίαζε πολύ ωραία. Ανέκαθεν είχα στο μυαλό μου το σκίτσο του ως λίγο άνισο, με τρελαίνουν οι λεπτές γραμμές του και πόσο όμορφα φαίνονται τα πρόσωπα όταν δεν μιλούν, αλλά για κάποιο λόγο όταν έχουν ανοιχτό στόμα μου βγάζουν μία παιδικότητα που μου θυμίζει λίγο Mike Wieringo από τον τόμο των Fantastic Four. Όμως για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η ιστορία είναι σκοτεινή και ως τέτοια την αντιμετωπίζει ο Quesada βάζοντας στο παιχνίδι τα μολύβια του. Υπάρχει αυτή η παιδικότητα σε κάποια εκφραστικά καρέ, αλλά με κάποιες δόσεις twisted τρέλας και έντονων προσώπων που μου θύμισε κάπως το Preacher του Steve Dillon (που έχει σχεδιάσει και τους Punisher τόμους) και γενικότερα μου έβγαλε μια αίσθηση σκοτεινίλας από κόμικ της Vertigo στα 90s. Και τα μελάνια του Palmiotti και ο χρωματισμός είναι εξαιρετικά ταιριαστά, πότε σκοτεινός όταν πρέπει, πότε φωτεινός όταν υπάρχουν δόσεις ελπίδας αν και είναι λίγες. Οι εκφράσεις είναι πολύ καλές, οι ήρωες καλοσχεδιασμένοι και οι μάχες έντονες και physical. Θα τολμήσω να πω ότι το artwork είναι πραγματικά πολύ καλύτερο από άλλα 90s κόμικ του Daredevil. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Μου φαίνεται αφύσικα μεγάλη τούτη η κριτική, ίσως γιατί πάμε για τρίτη σελίδα του Word, αλλά ας γράψουμε και κάτι τελικό. Άλλαξα γνώμη παίδες. Και για πρώτη φορά μετά από 47 τόμους θα ρισκάρω με τη γνώμη μου. Προτείνω και σε αυτούς που δε διαβάζουν πολλά υπερηρωικά το Guardian Devil. Ίσως αποδειχθεί υπερβολικά υπερηρωικό το τέλος του με την αποκάλυψη και το exposition του, αλλά στα πρώτα τεύχη έχουμε μία εξαιρετικά προσωπική ιστορία, ένα δράμα που εκτυλίσσεται συνεχώς και σε κρατάει σε συνεχή αγωνία σε συνδυασμό με το μυστήριο. Έχει αρκετά τεύχη, αλλά αν ξεκινήσεις δε σταματάς εύκολα. Χαρακτηριστικά το ξεκίνησα μέσα στο ΣΚ κατά τις 3 το βράδυ για να διαβάσω δύο τευχάκια και κόντεψα να το τελειώσω όλο. Σε απορροφάει και σε κερδίζει. Ίσως και να μη σας αρέσει βέβαια, αλλά ας ρισκάρω και μία φορά. Μου άρεσε πάρα πολύ πραγματικά και ελπίζω να σας κερδίσει και σε εσάς όπως και εμένα. Καλή ανάγνωση σε όλους

Το Μίκυ Μάους 366 ξεκινάει με ένα πραγματικά υπέροχο εξώφυλλο, παρ’ όλα αυτά το περιεχόμενο του δεν έχει κάποια σχέση με το εσωτερικό του ειδικά όσον αφορά τα εκατομμύρια του Σκρουτζ. Το μοτίβο είναι το σύνηθες, ο Σκρουτζ ξεκινάει από ένα συγκεκριμένο κλάδο για να κάνει business, εν προκειμένω τη βιομηχανία του θεάματος και μέσα από μία σειρά αστείων γεγονότων, αλλάζει επιχειρήσεις προκειμένου να βρει αυτή που θα του εξασφαλίσει το επόμενο εκατομμύριο. Είχε τις αστείες στιγμές της, αλλά δεν εντυπωσιάστηκα. Η επόμενη που διαδραματίζεται στο Μίκυ Σίτυ είναι αρκετά καλή, εν προκειμένω ο Μίκυ βιάζεται να φύγει για διακοπές με τον Γκούφυ, ωστόσο του αναθέτουν από μία δουλειά η Αστυνομία και ο Οράτιος και εν τέλει έχουμε αρκετά μπερδέματα, τα οποία όμως οδηγούν σε αίσιο τελικό αποτέλεσμα και φυσικά τον Μίκυ να απολαμβάνει επιτέλους στιγμές χαλάρωσης με το φίλο του μετά τα όσα του συνέβησαν. Ακολουθεί μία σειρά με μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο το χιούμορ, αλλά καμία από αυτές δε με ενθουσίασε. Το μοντέλο των πολλών ιστοριών έχω ξαναπεί ότι δε δουλεύει. Κλείνουμε κλασικά πλέον με Young Donald Duck, καθώς τα παιδιά θέλουν να κατευθύνουν την Τρούντυ μυστικά σε μία οντισιόν ταινίας, ωστόσο παίρνουν τον χάρτη δύο ληστών και το αποτέλεσμα είναι μία σειρά από περιπέτειες ενώ τους κυνηγούν. Από τις καλές ιστοριούλες της σειράς, ιδιαίτερα στα μηνύματα για την παρέα, τη φιλία και το γεγονός ότι όταν κάνουμε χαζομάρα με τους φίλους, την πληρώνουμε όλοι μαζί από κοινού. Δεν ενθουσιάστηκα όμως με το τεύχος στην τελική. Πραγματικά υπερβολικά μεγάλος αριθμός ιστοριών και δεν έβρισκα λόγο ύπαρξης, υπήρχαν απλώς για να γεμίσουν σελίδες.

Τεύχος 365 και αυτή τη φορά χωρίς Spookyzone οπότε περίμενα να δω με τι επιλογές κάλυψαν τις σελίδες τους. Ξεκινάμε κλασικά με τον Σκρουτζ να αφηγείται πως απέκτησε το δέκατο έβδομο εκατομμύριο του. Μία ιστορία που έχει περιπέτεια, θάλασσα, μαγεία, εξωτικά μέρη και σου αφήνει θετική εντύπωση, καθώς ο Σκρουτζ καταστρέφεται ξανά οικονομικά και αναγεννάται. Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο που είναι καλύτερο από το προηγούμενο τεύχος. Μία σημείωση αν δε με απατάνε τα μαθήματα λογιστικής μου που δε μου άρεσαν καθόλου, είναι ότι ο Σκρουτζ συμπεραίνει ότι μία επιχείρηση του έχει μηδενικό κέρδος, δηλαδή ούτε βγάζει χρήματα, ούτε μπαίνει μέσα, επειδή στον ισολογισμό της, το ενεργητικό ισούται με το παθητικό στη δίπλα σελίδα. Όμως στον ισολογισμό κάθε μα κάθε φορά που συντάσσεται, πρέπει το ενεργητικό με το παθητικό να είναι ίσα, αντιθέτως το αποτέλεσμα αν η επιχείρηση έβγαλε λεφτά ή είχε ζημία, φαίνεται στην κατάσταση αποτελεσμάτων χρήσης όπου αφαιρούνται από τα έσοδα τα έξοδα, οι δαπάνες και οι φόροι. Η δεύτερη ιστορία είναι του Μαύρου Πητ και μου άρεσε πολύ, καθώς ο Πητ σχεδιάζει ένα υπερβολικά πολύπλοκο σχέδιο για μία ληστεία που θυμίζει blockbuster, αλλά για να προετοιμαστεί γι’ αυτή θα πρέπει να βρει τρόπο να εξασφαλίσει πολλά ευφάνταστα μέσα, τα οποία θέλει να χρησιμοποιήσει. Η επιμονή του Πητ σε συνδυασμό με τη χαζομάρα του Φούμφο και την ανικανότητα του Χειροπαίδαρου που τους παρακολουθεί θα αποδειχθεί αρκετά αστεία. Στην ίσως αγαπημένη μου ιστορία του τεύχους ο Ντόναλντ αποφασίζει ύστερα από τις αλληλεπιδράσεις του με τα ανίψια, τον Σκρουτζ και τη Νταίζυ να σταματήσει να είναι ο Ντόναλντ και να είναι μόνιμα ο Φάντομ για να κερδίσει το σεβασμό τους. Συνειδητοποιεί όμως ότι ο Ντόναλντ όχι μόνο δεν τους κάνει να ντρέπονται, αλλά είναι περήφανοι γι’ αυτόν και τον θέλουν μόνιμα στη ζωή τους. Πολύ όμορφη και με ωραίο σχέδιο. Έχουμε μία μικρή με τον Ροκ Νταμάρη που θα αποδειχθεί αστεία και μία βουβή του Κύρου που δε με ξετρέλανε. Και τέλος, μετά από ένα σερί σχετικά μέτριων ιστοριών, το Young Donald Duck επανέρχεται με το ραντεβού του Ντόναλντ με τη Νταίζυ, το πως το οργανώνουν και πως ανακαλύπτουν τελικά ότι οι δυο τους ταιριάζουν πολύ. Όπως είπα τα τελευταία κεφάλαια της σειρούλας αυτής δε με ενθουσίασαν, αυτό το βρήκα πολύ ανώτερο. Συνολικά αν και είχε αρκετές ιστορίες και το φοβόμουν, το τευχάκι είναι συμπαθητικό. Και ωραία κεντρική και αστεία ιστορία Πητ και πολύ όμορφη Φάντομ και επαναφορά του Young Donald Duck σε καλό επίπεδο. Μια χαρά το βρήκα λοιπόν.

Τόμος 45: Η Επιστροφή του Θάνος Τόμος με Thanos και cosmic Marvel θα ήταν σίγουρη αγορά ακόμα κι αν δεν έπαιρνα σταθερά τη συλλογή, ωστόσο αυτή η ιστορία ήταν καλή, αλλά με προβλημάτισε σαν επιλογή. Μία εντελώς διαφορετική ιστορία Έχουμε συνηθίσει σε αυτόνομες περιπέτειες ηρώων, ωστόσο η συγκεκριμένη σηματοδοτεί κάτι τελείως διαφορετικό για τη συλλογή, κάτι που δε βλέπουμε συχνά. Πρόκειται για μια περιπέτεια που εντάσσεται κυρίως στις περιπέτειες της Marvel που διαδραματίζονται στο ευρύτερο σύμπαν και όχι στη Γη και είναι γενικά ιστορίες που ανέβηκαν πολύ στα τέλη των 00s. Το The Thanos Imperative όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλο του προέρχεται από δύο εκ των αρχιτεκτόνων των ιστοριών της Cosmic Marvel, τους Βρετανούς Dan Abnett και Andy Lanning και ακολουθεί μία μεγάλη σειρά από events όπως το Annihilation και το War of Kings. Θα έλεγα ότι είναι μία ιστορία που ο πρωταγωνιστής δεν είναι ο Thanos, ακόμα κι αν η επιστροφή του αποτελεί σημαντικό γεγονός του κόμικ. Αντιθέτως έχει όλους τους ήρωες που ήταν πολύ σημαντικοί σε αυτό το είδος των ιστοριών, χαρακτηριστικά αναφέρω τους Guardians of the Galaxy και το Nova, ενώ υπάρχουν μέσα και χαρακτήρες που συντέλεσαν να φτάσουμε σε αυτήν την ιστορία, όπως ο Magus ή Adam Warlock, καθώς και γνωστοί ή όχι και τόσο γνωστοί ήρωες όπως o Quasar, o Mar-Vell, o Gladiator, ο Beta Ray Bill και πάρα πολλοί ακόμα. Η ιστορία έχεις τις συνήθεις θεματικές περί εισβολής τεράτων, σύμπαντα που συγκρούονται και διαφορετικές στρατιές ηρώων και κακών να συγκρούονται χωρίς να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας για την κεντρική ιδέα της. Μου αρέσει όμως πολύ η ποσόστωση σεναρίου και δράσης, έχουν πετύχει το τέλειο μείγμα και το κόμικ έχει καλή ροή και διαβάζεται ευχάριστα. Υπέροχο σχέδιο Το σχέδιο του Miguel Sepulveda είναι φανταστικό. Χρειάζεται ένας καλός σχεδιαστής και ο Ισπανός είναι ιδανικός για καλή δράση, φοβερή σχεδίαση πλανητών και συμπάντων, κοσμικών εκρήξεων, εκφραστικά πρόσωπα και επιβλητικές φιγούρες. Δείτε ας πούμε τον Beta Ray Bill στον τελευταίο τόμο του Thor και δείτε πόσο πιο επιβλητική και είναι η σύγχρονη εκδοχή του. Ειλικρινά δεν έχω κανένα παράπονο και ακόμα και πριν το διαβάσω έριχνα που και που κλεφτές ματιές στο σχέδιο. Χρειαζόταν όμως η ιστορία να μπει στη συλλογή; Προβληματίστηκα λίγο διαβάζοντας το. Ένιωσα ότι αυτό το κόμικ έχει γεγονότα με μεγάλο αντίκτυπο, έχει πράγματι κάποιους σημαντικούς θανάτους, αλλά δεν ένιωσα και τόσο στεναχωρημένος, δεν είχα μάλλον την ενσυναίσθηση που θα έπρεπε να έχω σε κάτι τέτοιο. Ήταν σαν να διαβάζω το τελευταίο κεφάλαιο μίας μεγάλης ιστορίας και όπως και να ‘χει και ένα βιβλίο να σου δώσουν λέγοντας τι έχει γίνει περιληπτικά στις πρώτες 350 σελίδες, δε θα καταλάβεις εξίσου καλά τις τελευταίες 150. Εν προκειμένω το The Thanos Imperative είναι το τελευταίο κεφάλαιο μίας ιστορίας που περιλαμβάνει και το Annihilation, το War of Kings και το Realm of Kings και γενικά ενός σύμπαντος που περιλάμβανε αρκετούς τίτλους της Marvel όπως τα Guardians of the Galaxy και Nova. Άρα συμπαθής ιστορία, αλλά δε την απήλαυσα όσο θα την απολάμβανα αν είχαν βγει και τα όσα είχαν προηγηθεί και γνώριζα καλύτερα τους χαρακτήρες. Τελική κριτική και για ποιους προτείνεται Το προτείνω μόνο σε όσους τους αρέσουν σύγχρονες cosmic ιστορίες της Marvel και όσους γουστάρουν Thanos και μόνο. Ακόμα και οι ανεξάρτητες περιπέτειες να σας αρέσουν, αυτό δεν είναι ανεξάρτητη περιπέτεια, αλλά το αντίθετο έχει πάρα πολλούς ήρωες που πολλοί μπορεί να μη σας είναι γνωστοί και λόγω της απουσίας προηγούμενων ιστοριών δε θα καταλάβετε πολλά, αλλά θα απολαύσετε σχέδιο. Το αφιέρωμα επίσης δεν έχει βιογραφικά, αλλά μία μικρή συνέντευξη των δύο συγγραφέων με το όραμα τους γύρω από τους τίτλους που έγραψαν. Προσωπικά μου άρεσε, αλλά δεν είναι από τους καλύτερους τόμους που έχω διαβάσει. Έχει όμως τη δική του, διαφορετική ομορφιά.

Μόλις μου απάντησαν και μένα το ίδιο στο Facebook. Μέιλ ακόμα τίποτα. Θλιβεροί και ακατάλληλοι αν δεν το συνεχίσουν. Κρίμα, γιατί πιστέψαμε ότι ίσως ερχόταν κάτι καλό.

O Kevin Smith είναι γενικά μέγας geekουλας. Εγώ τον ήξερα σαν σκηνοθέτη του Clerks όπου έκανε και τον Silent Bob από το γνωστό δίδυμο Jay and Silent Bob, αλλά μιλάμε για τύπο που αγαπάει πάρα πολύ την ποπ κουλτούρα και οτιδήποτε φέρνει σε geek. Και παρά το ότι είναι σκηνοθέτης κυρίως σε κωμωδίες, έχει γράψει και κόμικ με σοβαρή θεματολογία όπως το Guardian Devil. Προσθέτουμε και το Spider-Man που επισημαίνεις από την Οξύ και έχει βγει στα ελληνικά είναι πολύ καλό και εκτός αυτών έχει γράψει και την επιστροφή του Oliver Queen ως Green Arrow και αρκετά limited series για τον Batman. Επειδή πάντα σας αρέσει να σας προσθέτω ένα fun fact που μπορεί να μην ξέρατε, o Smith το 2002 είχε αναλάβει δύο τίτλους για τη Marvel, το Spider-Man/Black Cat: The Evil That Men Do που όπως είπαμε έχει βγει στα ελληνικά και το Daredevil/Bullseye: The Target. Ο πρώτος ήταν προγραμματισμένος για έξι τεύχη, αλλά το τρίτο τεύχος είχε ήδη καθυστερήσεις μηνών, γιατί ο Smith δούλευε σε δύο ταινίες ταυτόχρονα, η μία ήταν το sequel του Clerks. Τελικά η πρώτη σειρά ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνια μετά, το 2006, ενώ του Daredevil δε βγήκε ποτέ δεύτερο τεύχος και ο Smith είπε στη συνέχεια τι θα γινόταν. Που είναι όμως το fun fact; Το fun fact είναι ότι ο Smith από το 2002 που τα ξεκίνησε αυτά τα δύο projects είχε αναλάβει και μία σειρά για τη Black Cat και μία για τον Spider-Man. Όταν λοιπόν η Marvel είδε τις απίστευτες καθυστερήσεις των τευχών, έδωσε τη σειρά του Spidey στον Millar και βγήκαν τα 12 τεύχη του Marvel Knights Spider-Man σε σχέδιο του Terry Dodson και του Frank Cho, μία από τις καλύτερες ιστορίες Spider-Man που τα 8 πρώτα τεύχη της θα δούμε στα νούμερα 56 και 60 της συλλογής της Marvel.

Από το culturenow.gr: Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων Μουσικής Ennio Morricone Ελλάδος παρουσιάζει σε συνεργασία με το Kubrick Pure Social Club και υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών την έκθεση του αφιερωματικού κόμικ με τίτλο “Io, Ennio Morricone” σε κείμενα και σχεδίαση του σκιτσογράφου John Antono στον εξωτερικό χώρο “Speak Easy” του Kubrick Pure Social Club στην πλατεία Ταχυδρομείου (Λάρισα) την Παρασκευή 18 Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου 2021. Τα κόμικς (9η τέχνη) είναι μία από τις πλέον αντιπροσωπευτικές τέχνες του σύγχρονου κόσμου, μία άμεση τέχνη αφήγησης στην οποία μπορούμε να διακρίνουμε την πορεία, τις τάσεις και τον παλμό της κοινωνίας. Ένας καθρέφτης της καθημερινότητας, των απόψεων και των προβληματισμών του κάθε ανθρώπου, μέσω αφηγηματικών αλληλουχιών μεταξύ εικόνων με σκοπό να μεταδώσουν πληροφορίες και να προκαλέσουν αισθητική αντίδραση στους αναγνώστες. Έτσι και ο John Antono, εμπνέεται από τη ζωή και τη μουσική πορεία του εμβληματικού συνθέτη Ennio Morricone και δημιουργεί μία εικονογραφημένη μικρή ιστορία συνδυάζοντας τον λόγο με την εικόνα, η οποία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα – σταθμούς της ζωής του μεγάλου συνθέτη. Με «μαγικό» τρόπο μας διηγείται την ιστορία της ζωής του παραθέτοντας κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά σημαντικά σημεία της πορείας του, υπογραμμίζοντας την υψηλή εικαστική και λογοτεχνική ποιότητα της οπτικής τέχνης των κόμικς όπου το στοιχείο της δημιουργίας και της επικοινωνίας είναι πολύ εντονότερο αφού συνδυάζεται η εικόνα και ο λόγος. Η μουσική του Ennio Morricone ήταν και πάντα θα είναι ένας τρόπος σκέψης, μια στάση ζωής, μια φιλοσοφία. Βασικός σκοπός του Συλλόγου είναι η προώθηση ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό της μουσικής του, της σημαίνουσας προσωπικότητάς του, της φιλοσοφίας του. Αυτή η δράση του Συλλόγου έρχεται ως μία ακόμα απόδειξη πως οι διάφορες μορφές τέχνης μπορούν να εμπνεύσουν, να συνεργαστούν και να συμπληρώσουν η μία την άλλη, χαρίζοντας μας ιστορίες που μας συγκινούν. Ο John Antono (Γιάννης Δ. Αντωνόπουλος) γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Σπούδασε σκίτσο στο εργαστήρι εφαρμοσμένων τεχνών Ορνεράκης. Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στην Ιστορία. Δημιουργεί πολιτικά σκίτσα για την εφημερίδα «Επικοινωνία», συνεργάζεται με το ένθετο Καρέ-Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών και δημοσιεύει τη σειρά κόμικς Homo Skepticus στον ιστότοπο Socomic.gr. Εργάζεται ως δάσκαλος Σκίτσου-Comics για παιδιά και εφήβους και ως εικονογράφος εκπαιδευτικών παιχνιδιών για την Κοιν.Σ.Επ. «Σκαντζόχοιρος». Είναι μέλος της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων. Το πρώτο του γελοιογραφικό άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Ασυνέχεια με τον τίτλο «Όχι Άλλο Σώσιμο». Στον χώρο τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας που συστήνονται από τις αρμόδιες αρχές.

Πρέπει κάποια στιγμή να ξανακάνω εκείνα τα ποστ παρουσίασης της επόμενης ιστορίας αν βρω χρόνο. Κοίταξε, το Guardian Devil δεν ξέρω αν θα σου αρέσει. Τι εννοώ; Είναι γενικά από τις πολύ καλές ιστορίες του Daredevil. Το Born Again όμως που διάβασες είναι μακράν του δευτέρου, η νούμερο ένα και πιο ώριμη ιστορία του ήρωα, ένα magnum opus που αντικειμενικά αρέσει στον κόσμο κι ας μην είναι του υπερηρωικού. Το σχέδιο του Quesada είναι αρκετά σοβαρό κι ενήλικο και γενικά η παλέτα των χρωμάτων που χρησιμοποιούν είναι σκοτεινή. Από την άλλη, γενικά η ιστορία αφορά κυρίως τη θρησκευτική πίστη, ένα theme που γενικά υπάρχει στα κόμικ του Daredevil και πρέπει να είναι και ένα από τα κόμικ του ήρωα που δεν έχουμε μόνο street level κακούς, αλλά περνάει λίγο και στο υπερφυσικό. Η υπόθεση σπάει σε αρκετά διαφορετικά πεδία. Το πρώτο είναι ο χωρισμός του Matt από την Karen και το πως ο ίδιος βρίσκει καταφύγιο στη θρησκεία, ενώ η Karen αργότερα τον ενημερώνει ότι πάσχει από HIV. Έχουμε επίσης τον Foggy που κατηγορείται για φόνο μίας γυναίκας με την οποία είχε σχέση, ισχυριζόμενος ότι είχε μετατραπεί σε δαίμονα, ενώ μία έφηβη αφήνει στον Daredevil (που ξέρει ποιος είναι στην πραγματικότητα) το μωρό της λέγοντας ότι έχει προέλθει από παρθενογένεση και ο Matt προσπαθεί να βρει τι συνέβη πραγματικά με αυτό το παιδί. Εμφανίζονται επίσης πολλοί ήρωες όπως ο Doctor Strange και η Black Widow και αρκετοί κακοί όπως ο Bullseye, αλλά και ο Mysterio που συνήθως μάχεται τον Spider-Man. Και κρατάω μυστικό Η γνώμη μου όπως το βλέπω είναι ότι δεν είναι μία ιστορία που θα σε ξετρελάνει, κυρίως γιατί δεν είναι από αυτές που έχουν μαφία, Kingpin και πιάνουν πολύπλοκες θεματικές όπως το Born Again, έχει πιο πολλά στοιχεία γύρω από το υπερφυσικό, οι θρησκευτικές αναζητήσεις και τα religious themes είναι κυρίαρχο θέμα, ανακατεύονται περισσότεροι ήρωες και κακοί, άρα δεν ξέρω κατά πόσο θα την ευχαριστηθείς. Και γενικά μιλώντας όντως είναι πολύ καλή ιστορία, αλλά το Born Again είναι άλλο επίπεδο σαν κόμικ και δε θα αποφύγεις τη σύγκριση. Όμως μία καλή ιστορία Daredevil με τις γνωστές θεματικές του που ίσως παρουσιάσω σύντομα είναι το Daredevil: Yellow των Loeb/Sale που είχαν και το Spider-Man: Blue στη συλλογή. Αυτά και ελπίζω η συνήθης πολυλογία μου να βοήθησε

Χρόνια πολλά για χθες @Γάντζος, ό,τι επιθυμείς με ακόμα περισσότερες ταινίες και κόμικ στη ζωή σου και την καθημερινότητά σου

Κυκλοφόρησε το τεύχος 47 της συλλογής και φυσικά ανυπομονώ να διαβάσω το Guardian Devil στα ελληνικά. Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους έχει προστεθεί και στη βάση μας. Επόμενο τεύχος είναι η συνέχεια (επιτέλους) του πρώτου τόμου της συλλογής, από το Amazing Spider-Man των Straczynski και John Romita Jr, το Revelation and Until the Stars Turn Cold, τα Vol. 2 και 3 του run των δύο δημιουργών που συγκεντρώνονται μαζί σε ένα τόμο.