Kurdy Malloy

Γιατί μετά το θάνατο του Μορίς δε θεωρούνται η ίδια σειρά. Είναι η Les adventures de Lucky Luke d'apres Morris.

Έχει ένα πολύ καλό spin off ο Blueberry για την υπόθεση που ονομάζεται Mister Blueberry. Βασικά οι κριτικές είναι αμφιλεγόμενες γιατί ο Giraud έκανε σενάριο και σχέδιο όλα αυτός. Δυστυχώς μόνο στα γαλλικά.

Αν εννοείς την υπόθεση νομίζω πως είναι σαφές, πως πρόκειται για την ιστορία των αδερφών Ερπ και του Ντοκ Χόλιντεϊ με τη συμμορία των Κλάντον στο Tomstone της Αριζόνα. Αν εννοείς την τοποθεσία, κοράλ ονομάζονται τα "ανοιχτά" ας πούμε μαντριά που έχουν στο West & Mexico για να συλλέγουν τα βοοειδή και άλογα.

Μετά το 1800 πιστεύω ότι το σχετικά απότομο κλείσιμο είναι στυλ του δημιουργού. Βασικά τον ρώτησα κιόλας και μου είπε ότι είναι σκόπιμο (στο 1800).

Ναι έχει δίκιο ο Νικόλας. Βρήκα το Tales of the Jedi λίγο άνισο. Τα 3 επεισόδια Dooku ήταν σχεδόν 10αρια ενώ τα τρία Ασόκα ήταν καλά μεν, αλλά μέχρι 8, δεν ήταν εξαιρετικά.

Επειδή το αναφέρει συχνά ο @ germanicus αλλά έχει μάλλον λησμονηθεί η τεκμηρίωση, ας γράψω πάλι γιατί θεωρώ όλο το franchise ως "παιδικό" κατά βάση. Δεν έχει σε κανένα σημείο ούτε γυμνό ούτε αισθησιασμό ούτε καν σεξουαλικές αναφορές και υπονοούμενα. Τα όπλα δεν προκαλούν σε καμία περίπτωση αιμορραγίες, οι θάνατοι είναι όσο περισσότερο γίνεται ουδέτεροι, αίμα δεν υπάρχει, ακόμα και το "ολοκαύτωμα" (καταστροφή του Αλντεράαν) ήταν όσο ουδέτερο γίνεται. Οι καλοί είναι καλοί και οι κακοί κακοί. Εκτός του Ανάκιν και άντε του Κάλους, δεν έχουμε σχεδόν καμία αλλαγή στρατοπέδου. Ακόμα και οι ενδιάμεσοι κατεργάρηδες τελικά βλέπουμε πως ήταν ανέκαθεν καλοί (Σόλο, Άντορ) ή κακοί (Τάρκιν) Δεν θίγονται καθόλου ευαίσθητα ζητήματα. Θρησκείες, πολιτική κλπ είναι έξω. Οι κακοί δεν έχουν διαφορετική προσέγγιση σε βασικές κοινωνικές και πολιτικές παραμέτρους πλην του αυταρχισμού της Αυτοκρατορίας/Πρώτου Τάγματος, ο οποίος είναι αρκετά μανιχαϊστικός και καθόλου καλά τεκμηριωμένος. Αυτά όλα είναι θεμελιωμένα από τον Λούκας. Δεν έχει καμία σχέση η Ντίσνεϊ ίσα ίσα που τα Ewoks και τα Droids (δηλαδή τα πριν τη Ντίσνεϊ animations) ήταν ακόμα πιο παιδικά. Αυτό που άλλαξε δεν ήταν η παιδικότητα, αλλά η ελαφρότητα και η χαζομάρα που ειδικά το Resistance την είχε με το τσουβάλι. Μέχρι να φτάσουμε στο τέλος της 1ης σεζόν που έκανε ένα πιο αποδεκτό story arc, η αφέλεια και το χαζοχαρούμενο στυλ σπάει κόκκαλα. Είναι αυτό που λες. Παιδικό στυλ. Η παιδικότητα είναι πάντα εκεί. Μιλάμε για ένα franchise που είναι πιο φιλικό στα παιδιά και από το MCU, αλλά καλυμμένο με έναν μανδύα σοβαρότητας, να το βλέπει ο μπαμπάς στα 40 χωρίς ντροπή, αλλά να μη διστάζει να μυήσει και το 7χρονο παιδί του. Αυτή η σειρά ήταν κάτω από αυτόν τον πήχη σαφέστατα.

Αν υπάρχουν χάθηκαν μέσα στον ωκεανό της ανοησίας. Το Resistance είχε το λάθος να είναι απροκάλυπτα παιδικό (με γκαφατζή πρωταγωνιστή) σε ένα franchise του οποίου η μαγική συνταγή είναι να κάνεις κατά βάθος παιδικές ή έστω children friendly προϊόν ταινίες και σειρές, αλλά μασκαρεμένες σε ενήλικο outfit.

Είδα το Tales of the Jedi σαν ορεκτικό για το Ασόκα. Πραγματικά αξιολογότατο. Προσφέρει στο lore σε σημείο που νομίζω πως όποιος το δει αλλάζει γνώμη για τον Ντούκου και τα Clone Wars. Κατά τα άλλα τα συνηθισμένα. Το resistance δε βλέπεται, τα Clone Wars & Bad Batch πολύ καλά, το Rebels έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του.

Όποιος το είδε χωρίς να θέλει να πάει στο Σάντερλαντ να αγκαλιάσει τη μαγείρισσα και τον ταξιτζή δεν του αξίζει να λέγεται ποδοσφαιρόφιλος.

Είδα το πρώτο, πάμε για το δεύτερο. Η απορία μου είναι η εξής. H Χέρα Συντούλα είκοσι χρόνια με το ίδιο τζάκετ τριγυρίζει; Δεν είναι κακό, δεν είναι και Άντορ, στο επίπεδο του Μανταλόριαν. Μου αρέσει που διατηρείται το σύμπαν με αξιοπρεπή πράγματα. Δεν περιμένουμε αριστουργήματα από τα βαριά ΙΡ, Rogue One βγαίνει μόνο μια φορά (παρεμπιπτόντως το είδα με το γιο μου και το βρήκα ακόμα καλύτερο από ότι θυμόμουν).

Οι Ντάλτον σε Γάμο είναι αρκετά πιστή μεταφορά σε κόμικ της ταινίας Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon). Οι απορίες σου είναι αναφορές σε αντίστοιχες σκηνές της ταινίας.

Τα λογοπαίγνια πάντως είναι δομικό στοιχείο του Ιζνογκούντ.

Ο Ντόλης δεν απαντάει πια είναι καλύτερο από τα περισσότερα της νέας γενιάς. Πιο αστείο σίγουρα. Ο δημιουργός τώρα, είναι από τις βασικότερους συντελεστές του Fluide Glacial. Σημαντικό όνομα με βραβεία στην Ανγκουλέμ αλλά με λίγες μεγάλες ολοκληρωμένες δουλειές. Δεν ξέρω αν έχει δημοσιεύσει τίποτα η Βαβέλ. Το σχέδιο μου θυμίζει την μεγάλη Κλερ Μπρετεσέ.

Κι άλλο εκτός σειράς θα δημοσιευθεί το Δεκέμβρη.

Έχει και θαυμαστές αυτό το σκουπίδι;

https://www.facebook.com/100063668505030/posts/pfbid031XSctGdA9eGkM2dj3ZkAX3KiYD9gFvobmMppgFk4twBVGCZqSxMcWTmAbzrNdpVPl/?sfnsn=mo Ξεκινάει Ραντανπλάν η Cinebook

Έχω βάλει αλλού από κάθε χώρα παίρνω Αστερίξ στη γλώσσα τους και πήρα ένα έκδοσης Γιουγκοσλαβίας με 13 ευρώ. Γενικά δεν πρόσεξα τιμές στα άλλα, χάζευα την ποικιλία περισσότερο.

Αν ποτέ σας φέρει ο δρόμος σας στο όμορφο Σαράγεβο σε πάρα πολύ κεντρικό σημείο ούτε 50 μέτρα από την πλατεία της Bascarsija (στην παλιά πόλη) υπάρχει το μαγαζί Agarthi Comics. Βρίσκεται μέσα σε μια αυλή, δε θα το βρείτε με βιτρίνα στο δρόμο. Πολλά και καλά κόμικς σε πολλές γλώσσες και πλουσιότατη συλλογή ειδικά σε φουμέτια. Δε θα γράψω άλλα, φωτογραφίες:

Asterix έκδοσης Γιουγκοσλαβίας. Αλιεύθηκε σε κομιξάδικο στο Σαράγεβο.

O Francisco Ibanez δημιουργός των Αντιρίξ, Συμφωνίξ και πολλών εκ των σπουδαιοτέρων ισπανικών κόμικς, πέθανε σήμερα σε ηλικία 87 ετών. Τα χρόνια του να πάμε...

Από τα ωραιότερα καρέ σε BD

Οοοοχι φίλε μου, δε θα το πω. Δεν την πατάω

Τη βρήκες, βάζεις, έφυγε από πάνω μου η υποχρέωση

Σε ένα art η ίδια κυρία. Πρόκειται για διασημότατη περσόνα των BD, εδώ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ έπαιξε στο Παρά Πέντε, αλλά πάντα η σωστή απάντηση μπορεί να είναι και η Βαβέλ