GeoTrou

Ένα μονοσέλιδο του Wolinski από τη Βαβέλ #18 Τα credits σκαναρίσματος του τεύχους, στον vpapad80

Μέχρι ένα σημείο έπαιρνε ένα 5 της αξιοπρέπειας, αλλά στο τέλος...

Την έβαλα χωρίς να περιμένω κάποιο αριστούργημα προφανώς. Αλλά δεν περίμενα κι αυτό το πράγμα... Πραγματικά κακή. Σαν ένα συνεχόμενο video clip ήταν (ο σκηνοθέτης έχει κάνει πολλά τέτοια, βλ. το διαβόητο Pussy των Rammstein ), με δόσεις τηλεταινίας. Μου φαίνονταν όλα τόσο ψεύτικα, τόσο άσχημα στυλιζαρισμένα, τόσο βαρετά. Μέχρι λίγο μετά τη μέση ήταν υποφερτή, αλλά μετά κατρακύλησε στα τάρταρα των κακών ταινιών... Παρόλα αυτά καταλαβαίνω γιατί κάποιοι την θεωρούν καλή ή έστω μέτρια. Βέβαια, από εμένα πήρε ένα ωραιότατο 2 και το φχαριστήθηκα

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης είναι «Λάνθιμος Χούλιγκανς» εδώ και χρόνια Ο δημιουργός των Κουραφέλκυθρων ετοιμάζει το δεύτερο μεγάλο τόμο τους που θα παρουσιαστεί στο φετινό Comicdom Con ενώ εδώ και 12 χρόνια παίζει μουσική με τους Empty Frame. ΜΟΥΣΙΚΗ: Η μουσική είναι η μεγάλη μου αγάπη. Παίζω εδώ και 12 χρόνια με τους Empty Frame και δεν σκοπεύουμε να σταματήσουμε. Πέρσι τέτοια εποχή κυκλοφορήσαμε το 3ο μας άλμπουμ Who Wants To Ride The Horse και τώρα δουλεύουμε καινούριο υλικό. Οι περισσότεροι με ξέρουν από τα κόμικς μου, αλλά εγώ θεωρώ τον εαυτό μου πρώτα απ’όλα μουσικό. Ακούω κυρίως alternative μουσική και λατρεύω τις μελαγχολικές μελωδίες. Οι τοπ αγαπημένοι μου καλλιτέχνες είναι οι Beatles, ο Τom Waits κι ο Mark Lanegan. Τελευταία ακούω αρκετό folk κι έχω ιδιαίτερη αδυναμία στους Fleet Foxes, τους Midlake και τον Andrew Bird. BIBΛΙΑ: Από λογοτεχνία διαβάζω κυρίως βιβλία φαντασίας (επιστημονικής και fantasy), comics αλλά και ιστορικά βιβλία. Είμαι τελείως νέρντουλας με τη σειρά A Song Of Ice And Fire (Eίμαι ο τύπος που σε κάθε επεισόδιο Game Of Thrones πρήζω τους άλλους για το πόσο καλύτερο ήταν αυτό που είδαμε στο βιβλίο) . Τον τελευταίο καιρό με έχουν ενθουσιάσει το ΓΚΙΑΚ του Δημοσθένη Παπαμάρκου, το Sapiens του Yuval Noah Harari και από κόμικς το Hark! A Vagrant της Kate Beaton. ΤΑΙΝΙΕΣ: Τα κωμικά ινδάλματά μου είναι οι Monty Python κι οι Marx Brothers. Από μεγάλους σκηνοθέτες θεωρώ κορυφαίο τον Alfred Hitchcock και από πιο σύγχρονους έχω αδυναμία στον Tarantino και τους αδερφούς Coen. Είμαι Λάνθιμος χούλιγκαν, αυθεντικός, από τότε που είδα τον Κυνόδοντα κι όχι τώρα στα εύκολα που πήγε να το σηκώσει μέσα στο σπιτάκι τους, στο Χόλυγουντ. Αν και κομιξάς, βαριέμαι αφόρητα τις υπερηρωικές ταινίες. ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Τηλεόραση είναι αυτό το εξάρτημα στο σπίτι μου που παίζει Netflix και συνδέω το Playstation. Δεν την ανοίγω για κανέναν άλλο λόγο, θεωρώντας ότι το μόνο καλό που έχει βγει (και μάλλον που θα βγει) από την ελληνική τηλεόραση είναι οι Απαράδεκτοι. Με τις σειρές είμαι κολλημένος. Από κωμικές θεωρώ ότι ποτέ κανείς δεν θα ξεπεράσει τις πρώτες σεζόν των Simpsons, αν και σε γενικές γραμμές είμαι περισσότερο φαν του αγγλικού χιούμορ και σειρών όπως το IT crowd και το Black Books. Όπως είπα και πριν είμαι φανατικός του Game Of Thrones αν και θεωρώ ότι οι τελευταίες σεζόν χάλασαν ό,τι καλό υπήρχε σ’αυτή τη σειρά (Γιατί ξέφυγαν από το βιβλίο, ΜΗΝ ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ) αλλά θεωρώ ότι οι σειρές που από το πρώτο ως το τελευταίο επεισόδιο ήταν αριστουργηματικές είναι το Breaking Bad, οι Sopranos και το The Wire. ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Έχω social media για να προωθώ τη δουλειά μου, και η αλήθεια είναι ότι χωρίς αυτά δεν θα κάναμε αυτή τη συνέντευξη τώρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα Κουραφέλκυθρα δεν θα είχαν φτάσει ποτέ σε τόσο κόσμο χωρίς το facebook. Τελευταία απέκτησα και λογαριασμό στο instagram, αλλά πέρα από το να ανεβάζω τα κόμικς μου εκεί, δε βρίσκω κανέναν άλλο λόγο για να το ανοίγω. Το site που παρακολουθώ καθημερινά είναι το socomic.gr, κι όχι μόνο γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει, αλλά και γιατί εκεί γράφουν αγαπημένοι φίλοι και εξαιρετικοί δημιουργοί. ΣΠΟΡ: Έχω να παρακολουθήσω σπορ από τότε που έπαιζε ο Βαζέχα, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω αθλήματα. Πάντα έπαιζα μπάσκετ και τώρα τελευταία έχω αρρωστήσει με το beach volley. Πέρα από το πόσο μου αρέσει σαν άθλημα, μου αρέσει το πόσο κανείς δεν με πιστεύει όταν με 0 βαθμούς 9 η ώρα το βράδυ μέσα στο χειμώνα λέω ότι έχω να πάω για προπόνηση beach volley στον Χολαργό. Μια εποχή έκανα και windsurf (σε αληθινή παραλία αυτή τη φορά, όχι πχ. στο Κουκάκι) ΤΑΞΙΔΙΑ: Έχω γυρίσει την περισσότερη Ευρώπη, αλλά δυστυχώς δεν έχω απομακρυνθεί πολύ από αυτήν. Από τα τελευταία μου ταξίδια μου άρεσε πάρα πολύ η Κρακοβία και η Κωνσταντινούπολη. Θέλω πολύ να ταξιδέψω στη νοτιοανατολική Ασία (κυρίως γιατί λατρεύω την ασιατική κουζίνα, και ποιο καλύτερο κίνητρο υπάρχει για να ταξιδέψεις αν όχι το φαγητό;) Το πιο συχνό ταξίδι που κάνω είναι στην Κεφαλλονιά που είναι ο τόπος καταγωγής μου και την αγαπώ πάρα πολύ. ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Είμαι παιδί του κέντρου. Μεγάλωσα στην Κυψέλη, έζησα πολλά χρόνια στα Εξάρχεια και τώρα μένω σε μια από τις πιο ωραίες γειτονιές της Αθήνας, τη Νεάπολη. Δουλεύω στην Πλάκα και πηγαίνω κάθε μέρα στη δουλειά με τα πόδια. Όσο ακόμα υπάρχουν σπίτια που δεν είναι Airbnb ελπίζω ότι θα ζω στο κέντρο. ΤΩΡΑ: Τα Κουραφέλκυθρα θα αποκτήσουν τον δεύτερο μεγάλο τόμο τους, το OMNIBUS 2. Θα κυκλοφορήσει πρώτη φορά στο Comicdom Con 19′ τον Απρίλη από την Jemma Press. Θα περιέχει περισσότερες από 200 σελίδες γεμάτες με στριπ, εισαγωγή από τον Φοίβο Δεληβοριά και πολλές guest συμμετοχές από κορυφαίους comic artists. Με τους Empty Frame θα ανέβουμε στη Θεσσαλονίκη για live στο 8ball στις 4 Μαϊου.

Κουραφέλκυθρο φρεσκοψημμένο, πάει με λαγάνα και ταραμοσαλάτα. Καλά κούλουμα και προσοχή στο χταποδάκι!

Το Luann του Greg Evans ξεκίνησε το 1985 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το παρακάτω στριπ δημοσιεύτηκε τέτοια εποχή περίπου, το 1988.

Ένα μουσικό στριπάκι του Τάσου Ζαφειριάδη, από το The Very Closed Circle

Από το Chats chats chats των Lapuss' και Philippe Larbier

Πάντως η DaNi ετοιμάζει κάτι μαζί με τον Watters. Και δεν το θεωρώ απίθανο να ειναι έτοιμο (έστω και εν μέρει) ως τότε

Το ξεκίνησα χθες και το ολοκλήρωσα σήμερα. Πολύ καλό, πολύ διασκεδαστικό. Ναι, η ιστορία αυτή καθαυτή δεν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά έχει όλα τ' άλλα. Καταρχάς το προφανές, τουτέστιν καταπληκτικό artwork. Επίσης, ο ρυθμός της ιστορίας σε κάνει να το διαβάσεις μονορούφι. Και τρίτο και βασικότερο για εμένα, έναν καλό Joker. Αν και δεν έχω μεγάλη εμπειρία, θεωρώ ότι η μεγάλη επιρροή της ταινίας του Nolan, οι Joker έχουν χάσει το χιούμορ τους σε βάρος της τρέλας. Εδώ όμως ο Joker έκανε πλάκες και βασικά όλο το κόμικ είναι μια πλάκα Επίσης, πέθανα με τον ζουμπά/πυγμαίο/μισοριξιά Άρτσι. Ήταν η πινελιά που ανέβασε αρκετά κλικ την όλη εμπειρία, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα. Διαβάστε το, θεωρώ ότι είναι πιο fun από πολλά άλλα run/graphic novel/whatever του Μπατς, ακόμη κι αν το δει κανείς ως κάτι πιο ρηχό Σημείωση: η έκδοση της Anubis, έχει αδικαιολόγητα θεματάκια στο lettering και στη μετάφραση...

Εργασία και χαρά στο Dilbert του Scott Adams Υ.Γ.: Τα credits πάνε στους @Kurdy Malloy και @DaDiRa, εγώ ήμουν απλώς το εκτελεστικό όργανο

Το αυτί μου έπιασε την πληροφορία ότι Μάρτιο- Απρίλη θα κυκλοφορήσει καινούργιο Λούκυ Λουκ

Στριπάκι του Charb με τον Marcel Keuf, μέσω του οποίου ο ταραχοποιός σκιτσογράφος χλεύαζε ασυστόλως την αστυνομία. Το παρακάτω, δημοσιευμένο στο Fluide Glacial #365, αποτελεί ένα από τα πλέον «ανώδυνα». Ο τίτλος μπορεί να αποδοθεί ως «χειρονομία που σώζει»

Πω ρε φίλε, δε γίνεται να είναι τόσο φοβερή. Πάρε μερικά ακόμη

Μπορείς καταρχάς να ρίξεις μια ματιά στα αμιγή κομιξάδικα Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Και λογικά θα τα βρεις στις μεγάλες αλυσίδες βιβλιοπωλείων Εδώ μπορείς να δεις τι σε βολεύει

Αν δεν ανεβάσεις το βαφτιστικό του σταυρουδάκι, δεν πιστεύω λέξη... Υ.Γ.: Προσπάθησε να μάθεις όσο γίνεται νωρίτερα τους καλεσμένους

Σκύλοι - Γάτες, σημειώσατε άσος

Πράγματι πολύ ευχάριστο νέο

Ε όχι δα, πολύ καλύτερο Φίλε Cassidy, δεν υπάρχει λόγια γι' αυτό που έχεις φτιάξει. Αύριο θ' αράξω με την ησυχία μου και θα χαζέψω ξανά τις φωτογραφίες. Άπαιχτος!

Ο germ;

Κάτι ανάμεσα σε manga και ligne claire θα έλεγα. Εντυπωσιακή η διαφορά με το σήμερα

Αμ αυτό πού το πας;

Η τέχνη του graphic novel υποκλίνεται με σεβασμό στην Άγκαθα Κρίστι Και ζωντανεύει δύο σπουδαία έργα της (εκδ. Διόπτρα) Η Άγκαθα Κρίστι, η αδιαμφισβήτητη βασίλισσα της αστυνομικής λογοτεχνίας, έγραψε 80 μυθιστορήματα, 30 συλλογές διηγημάτων και 15 θεατρικά έργα, καθώς και 6 αισθηματικά ρομάντζα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της, τα βιβλία της έχουν πουλήσει 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα στα αγγλικά και ακόμη ένα δισεκατομμύριο σε 103 άλλες γλώσσες. Με σεβασμό απέναντι στον αξεπέραστο θρύλο της, οι Emilio Van der Zuiden, Dominique Ziegler και Olivier Dauger αποφάσισαν να δώσουν μια νέα πνοή σε δύο διάσημα έργα της επιστρατεύοντας την ομορφιά και τη δύναμη της τέχνης του graphic novel. «Μια σκιά στην ομίχλη» και «Ένα πτώμα στη βιβλιοθήκη» ζωντανεύουν στο χαρτί –με τη συμβολή της εξαιρετικής μετάφρασης της Τατιάνας Γαλάτουλα– και παρασύρουν τους λάτρεις του είδους και τους φανατικούς αναγνώστες της Άγκαθα Κρίστι σε δύο ιστορίες που δίνουν αξία και υπόσταση στη λέξη «ανατροπή». Το «Μια σκιά στην ομίχλη» (The Secret Adversary) που εκδόθηκε το 1922, συγκαταλέγεται στα πρώτα έργα της συγγραφέως, η οποία εμπλέκει στη διαλεύκανση της μυστηριώδους υπόθεσης ένα αλλιώτικο δίδυμο πρωταγωνιστών. Η Προύντενς Κάουλι, χαρισματική και αυθόρμητη, και ο Τόμι Μπέρεσφορντ που αναζητεί την αλήθεια με πάθος, συναντιούνται στα χρόνια του πολέμου και αποφασίζουν να παραστήσουν τους τυχοδιώκτες. Είναι νέοι και δεν φοβούνται τίποτα, όμως η υπόθεση που θα κληθούν να φέρουν εις πέρας ξεπερνά τις δυνατότητές τους. Ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Γιατί το παρορμητικό δίδυμο θα καταφέρει να ακολουθήσει τις ενδείξεις και να έρθει αντιμέτωπο με καλά κρυμμένα μυστικά, συνωμοσίες και πολιτικές πλεκτάνες. Θα καταφέρουν άραγε να βρουν την Τζέιν Φις που αγνοείται επί τέσσερα συναπτά έτη; Θα μπορέσουν να ξεφύγουν από τα χέρια των αδίστακτων κατασκόπων; Ένα κατασκοπικό μυθιστόρημα με φόντο το ταραγμένο κοινωνικοπολιτικό σκηνικό της εποχής, που μυεί τους αναγνώστες στα άδυτα του πολέμου, των μηχανορραφιών και των αδυσώπητων παιχνιδιών της πολιτικής και της διπλωματίας. Με χρώματα που κινούνται περισσότερο στις αποχρώσεις του καφέ, ο εικονογράφος έχει κατορθώσει να αποτυπώσει το ομιχλώδες σκηνικό και να αποδώσει εξαιρετικά τη σκοτεινή ατμόσφαιρα αλλά και το ενδυματολογικό πλαίσιο, παρέχοντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να αποδοθεί με πιστότητα η δυνατή πλοκή. Το «Ένα πτώμα στη βιβλιοθήκη» (The Body in the Library) κυκλοφόρησε το 1942 και αποτελεί την τρίτη περιπέτεια της αξιαγάπητης Μις Μαρπλ, η οποία αποτελεί μία από τις πλέον διάσημες ντετέκτιβ της αστυνομικής μυθοπλασίας παγκοσμίως. Η ηλικιωμένη κυρία με την έμφυτη περιέργεια και την απαράμιλλη ικανότητά της να εντοπίζει και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες, και η οποία διαθέτει συν τοις άλλοις σπουδαίες γνώσεις ανατομίας, καλείται από τη φίλη της κυρία Ντόροθι Μπάντρι να συμβάλει στις έρευνες της αστυνομίας, καθώς το πτώμα μιας άγνωστης ξανθιάς κοπέλας ανακαλύπτεται αναπάντεχα στη βιβλιοθήκη του σπιτιού της. Για άλλη μια φορά, η χαρισματική Μις Μαρπλ θα ακολουθήσει το ένστικτό της και την παρατηρητικότητά της και θα αποκαλύψει την αλήθεια που κανείς δεν καταφέρνει να δει πίσω από τις ενδείξεις. Οι εικονογράφοι έχουν επιλέξει να διανθίσουν την ανατρεπτική και μυστηριώδη αυτή ιστορία με έντονα, ζωηρά και φωτεινά χρώματα, που αποδίδει στους χώρους και στους πρωταγωνιστές μια ασύγκριτη ζωντάνια μαγνητίζοντας το βλέμμα του αναγνώστη από την πρώτη στιγμή. Η εστίαση των σκίτσων εναλλάσσεται διαρκώς επιτυγχάνοντας το βέλτιστο αποτέλεσμα: άλλοτε είναι κοντινή δίνοντας βάρος στις συναισθηματικές μεταπτώσεις των ηρώων και τις εκφράσεις τους, και άλλοτε απομακρύνεται σαν κινηματογραφική κάμερα από τα πρόσωπα και αποτυπώνει τη γενικότερη εικόνα της εκάστοτε σκηνής αναδεικνύοντας τις λεπτομέρειες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαλεύκανση της μυστηριώδους πλοκής. Και τα δύο graphic novel έχουν κατορθώσει να διατηρήσουν αναλλοίωτη τη γοητεία των αντίστοιχων μυθιστορημάτων της Άγκαθα Κρίστι και να μη μειώσουν την αξία των έργων της. Οι περιγραφές της συγγραφέως έχουν μετουσιωθεί σε ρεαλιστικές εικόνες και οι διάλογοι, όπως και οι ενδόμυχες σκέψεις των χαρακτήρων, έχουν βρει χώρο να αναπνεύσουν με άνεση στις 64 σελίδες που εκτείνονται οι εμβληματικές αυτές υποθέσεις κατασκοπείας και εγκλημάτων. Ακόμα και οι ήχοι έχουν βρει τη θέση τους στις ευφυείς αυτές εικονογραφήσεις, απογειώνοντας το αποτέλεσμα. Τα προσεγμένα εξώφυλλα, η εξαίρετη βιβλιοδεσία, τα δεκάδες συναρπαστικά καρέ που εναλλάσσονται με απίστευτο ρυθμό και έντονες χρωματικές αντιθέσεις, καταφέρνουν να αναδείξουν με ιδιαίτερο τρόπο την αξεπέραστη συγγραφική δεξιοτεχνία και ευστροφία της διάσημης Βρετανίδας συγγραφέως και να προσδώσουν μια σύγχρονη πινελιά στο διαχρονικό της έργο, ικανοποιώντας απόλυτα κάθε λάτρη των ιστοριών της. ~/|-|\~ Πηγή

Και πόσα αντίτυπα τυπώθηκαν; 1000-1500;