Manitou

Διάβασα την ιστορία του Iron Man.,Για μένα οι τεράστιες διαφορές μεταξύ των τομών της Marvel είναι το σενάριο τους. Κάποιες ιστορίες σεναριακά είναι για τα μπάζα. Μπορεί σχεδιαστικά να είναι υπέροχες αλλά σε σεναριακά είναι κάτω από τη βάση. Κάποιες είναι μέτριες και κάποιες είναι εξαιρετικές. Αυτή ανήκει στην τελευταία κατηγορία. Ειναι μια άψογη ιστορία σε όλα τα επίπεδα. Μεστό σενάριο με εσωτερική αναζήτηση του πρωταγωνιστή και χωρίς ασκοπα κλωτσομπουνια. Την απόλαυσα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Πάντως έχω να παρατηρήσω το εξής. Μου κάνει εντύπωση πάντα η δυναμική των υπερηρωικων κόμικ σε όλα τα επίπεδα και στην αγάπη του κοινού. Τι θέλω να πω. Σε σχέση με τα άλλα σενάρια που διάβασα το συγκεκριμένο είναι κορυφή. Παρόλα αυτά την περίοδο αυτή διαβάζω και το Λαργκο Γουίντς στο Μπλεκ. Και εκεί βλέπουμε τις περιπέτειες ενός υπερπλουσιου. Οι ιστορίες δεν συγκρίνονται. Το iron man μπροστά του είναι Αρλεκιν. Ίσως όμως εκεί να κρύβεται η δημοφιλία του. Για να διαβάσω το Λαργκο πρέπει να έχω καθαρό μυαλό και στο τέλος με έχει πιάσει πονοκέφαλος. Το μισό iron man πάλι το διάβασα χαλαρά με την κόρη μου να φωνάζει δίπλα μου. Και στο τέλος αρεστηκα κιόλας. Τελοσπαντων. Σκόρπιες σκέψεις. Το deamon in a bottle είναι από τους καλύτερους τόμους της σειράς. Και έχει και ένα τετρασέλιδο που εξηγεί το origin του ήρωα μέσα στο κόμικ. Ίσως για αυτό δεν είχε στην αρχή το "ιστορία έως τώρα". Ωραία ιστορία με ωραία διακύμανση. Έχει κάποιες εύκολες λύσεις βέβαια στα προβλήματα του ήρωα αλλά καθόλου δε με νοιάζει.

Μάλιστα είναι φοβερό ότι καμιά φορά συμβαίνει και ανάποδα όλο αυτό, τονίζοντας ακόμα περισσότερο τη σχέση ηλικίας, επανάληψης και φάσης ζωής με την ανάγνωση ενός κόμικ. Εγώ ΛΛ διάβασα πρώτη φορά 9 χρονών. Τότε εντυπωσιάστηκα, τα απόλαυσα, αλλά δεν θυμάμαι τόσο το "γέλασα". Θα μου πεις έχουν περάσει και 32 χρόνια από τότε - που να θυμάσαι. Το θέμα είναι ότι τώρα ξαναδιαβάζοντας τα για πολλοστή φορά με πιάνω κάποιες φορές να γελάω (πράγμα που δεν μου συμβαίνει συχνά στα κόμικ πια) και να μονολογώ "ε τον κερατά που το σκέφτηκε".

Ε ναι προφανώς είναι πολύ μα πολύ υποκειμενικό όλο αυτό. Εγώ ας πουμε δεν θα σου πρότεινα ούτε τον Δικαστή ούτε τους Μαύρους λόφους σαν αστείο που οι άλλοι φίλοι τα θεωρούν πιο αστεία. Πάντως τα ΛΛ είναι πεδίον δόξας λαμπρό. Έχουν παρά πάρα πολλά τεύχη που μπορείς να βρεις το αγαπημενο σου. Σε εκείνη την πρόσφατη δημοσκόπηση που κάναμε έγινε χαμός. Πάρα πολλές επιλογές. Ωραία σειρά και νομίζω ήρθε η ώρα να την κάνω επανάληψη ακούγοντας το τραγουδάκι των Έτσι ντε που λέει " Το τσίρκο είναι τεύχος που γουστάρω πολύ. Ο Έρασμιος Μουλιγκαν τζογαδόρος μπεκρης. Και ο φιδογδαρτης Τζόε το μονόφθαλμο λιοντάρι, έχω αποκοιμηθεί πάνω στο μαξιλαρι.." edit: Και το σχετικό άσμα https://www.youtube.com/watch?v=lDc-4WR-6z4

Όταν το διαβάσεις μερικές φορές ακόμα θα δεις ότι η ατάκα του Αβερελ Κουακοκομεκικι είναι κάθε φορά διαφορετική και κάθε φορά πιο αστεία!!!

Εγώ πάντως δεν διαβάζω πλέον κανέναν Βαν Χορν. Ούτε πατέρα ούτε γιο ούτε μπατζανακη. Δεν τους μπορώ. Ακόμα και κάτι άθλιες σχεδιαστικά ιστορίες που βρωμάνε κακό φανζιν από χιλιόμετρα μπορεί να τις διαβάσω (λέμε τώρα ) Βαν Χορν όχι.

Οταν το πρωτοβρηκα καιγομουνα με τους φίλους μου ανταλλάσσοντας τσάντες. Κάπου έχει μια μπλε ελεκτρικ εντελώς απαράδεκτη που κάνει ξέρω γω 7 8 χιλιάρικα. Εντωμεταξυ και οι γυναικείες είναι πανάκριβες προφανώς αλλά τεφαρικι σαν τα 55000 δεν έχουν... Το στενάχωρο της υπόθεσης είναι να δεις τους δέκα πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο και αυτόν τον καραγκιόζη να φιγουράρει στις πρώτες 5 θέσεις.

Να το αγοράσεις για να σβήνεις καραμελωμένα κρεμμύδια στο μαγείρεμα!!! Αυτό είναι βουρζουαζία με τα όλα της!!!!

Ξαναβλέποντας μετά από καιρό το παρόν τόπικ να σχολιάσω ότι στην πρώτη συγκεντρωτική έκδοση (αυτή που έχω εγώ) λανθασμένα Οι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς είναι στον τρίτο τόμο, ενώ Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς στον δεύτερο. Κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο γιατί οι ιστορίες της επιστροφής είναι μεταγενέστερες των αναμνήσεων πράγμα που σου πετάει άφθονα spoilers με πρώτο και βασικό την έκβαση της μάχης με τον Μοριάρτι. Ελπίζω να διορθώθηκε στην τρέχουσα έκδοση

Τέλειο!

Υ π ε ρ ο Χ ο ς!!! Θα το εκτυπώσω να μετράω την κόρη μου!! Υ.Γ. Με 168 πόντους να με χωρίζουν από τη γη και για μένα έχει χώρο εεεε...

Ακριβώς αυτό!!! Πολύ σωστή για μένα άποψη. Like

Μεγάλη κουβέντα αυτό. Από τη μία το πιο σωστό είναι το "Σορτυ" να μεταφραστεί σε "Κοντούλης". Από την άλλη βέβαια δεν μ αρέσει. Προτιμώ το Σπάιντερ Μαν από το "Άνθρωπος Αράχνη" παρόλο που το δεύτερο είναι πιο σωστό. Είναι αυτό που λες. Και εγώ το θεωρώ πιο cool. (ωπ κουλ έγραψες και εσύ την πάτησες )

Ρε σεις ούτε μια πλάκα δεν μπορούμε να κάνουμε. Εγώ πρωτοείπα για τον Νικολίδη ότι μοιάζει με όνομα Έλληνα ηθοποιού. Εννοούσα τη υπερμορφάρα της εγχώριας ένατης τέχνης. Αφού μοιάζει, ψέματα να πω! Μετά κάποιος άλλος είπε ότι θυμίζει ποδοσφαιριστή. Και εκεί τα ίδια. Μιλάμε για παλιό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Δεν είπαμε κάτι μεμπτό για τη μετάφραση.

Σου είπα είναι τεφαρίκι site!!! Θα δώσεις 55000 ευρώ και θα κυκλοφορείς με αυτό. Που χωράει μέσα και 2-3 κόμιξ από αυτά που θα πάρεις με τα 12000!!Μια χαρά!

Ο πλούσιος όπως σωστά είπατε πιο πάνω θα πάρει ακριβό αυτοκίνητο θα πάρει ακριβά ρούχα θα πάρει τσάντα lois vuitton. Και μια που το ανέφερε δείτε στο παρακάτω Link τον ορισμό του "προσοχή μη πλησιάζετε θα πεθάνετε από τα γέλια". https://us.louisvuitton.com/eng-us/men/bags/business-bags-/_/N-tooq5a?page=2 Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς θα στείλετε το παραπάνω Link σε κάποιο κολλητό σε μήνυμα που θα λέει "Δες ρε μαλ@@## τι πουλάνε και τι αγοράζει ο κόσμος. Δες αντρική τσάντα που κοστίζει όσο ένα καινούριο αυτοκίνητο"

Το αλιευσα από τη σελίδα του Don Rosa στο fb. Όταν η Disney αποφάσισε να εξαγοράσει τη Marvel έστειλε τον δικό της Θεό (Καρλ Μπαρκς) σε μια πρόσωπο με πρόσωπο διαπραγμάτευση με τον από κει Θεό (Stan Lee). Βέβαια κάπου εκεί κοντά ήταν και ο Don Rosa.

Μεγάλη κουβέντα. Αλλα όπως είπες και εσύ ο ίδιος ώρα να πάμε παρακάτω.

Το 12000 για όλη τη συλλογή κόμιξ με ξεπερνάει. Είδα και έναν άλλον πριν από λίγο με το βίο και πολιτεία στα 120 ευρώ. Τι είναι αυτοί ρε!! Ελπίζω να μην υπάρχουν θύματα που τσιμπάνε.

Το πιο σημαντικό με το περιοδικό είναι ότι από παντού "βρωμάει" η δουλειά - έρευνα - όρεξη που ρίχνεται- υπάρχει από πίσω.

Και ενώ η κουβέντα συνεχίζει και είναι ωραία, θα γράψω άλλο ένα κατεβατό, αυτή τη φορά από τη μεριά του Κώστα @ΚΟΜΙΞ. Αυτό που θέλει ο Κώστας δεν είναι απαραίτητα να σταματήσει να υπάρχει ένα περιοδικό με Μπαρκς, το οποίο και ο @tik και εγώ θα πάρουμε στις κόρες μας (τα ίδια τραβάω και εγώ φίλε @tik. Ο Μίκυ ξεκάθαρα σκίζει γάτες παντού αλλά τα super wings είναι αυτά που τελικά κερδίζουν). Θέλει να υπάρχει και ένα περιοδικό για συλλέκτες. Με φροντίδα, με όραμα, με νέες ιστορίες αλλά και παλιές σπάνιες, με όλα αυτά που έχουμε πει κατά καιρούς. Ένα περιοδικό για το οποίο κάποιος από πίσω δουλεύει. Δείτε το νέο Μπλεκ ας πούμε. Άσχετα με το αν αρέσει ή όχι, ξεκάθαρα από πίσω του έχει κάποιον που δουλεύει. Θα μπορούσε το Σουπερ Μίκυ να ήταν όπως παλιά, ένα περιοδικό με Μπαρκς αλλά και με πιο παιδικές ιστορίες. Ένα σωστό περιοδικό περιπτέρου. Γιατί Κώστα τα παιδιά δε σταμάτησαν να διαβάζουν. Και είναι στο χέρι μας να μην το κάνουν. Και επίσης με το μικρό παιδί πας στο περίπτερο - εφημεριδάδικο συχνά. Καλό είναι να βλέπει κάτι κλασικό. Και το ΚΟΜΙΞ θα μπορούσε να ήταν μια εγκυκλοπαίδεια Ντίσνευ. Δυστυχώς δεν είναι. Στην καθημερινή έχουν αποφασίσει ότι θέλουν 100% να έχουν το κλασικό περιοδικό με Μπαρκς Ρόσα κλπ. Ίσως έχουν κάνει έρευνα αγοράς. Αυτοί που διαβάζουν κόμικ δεν είναι μόνο όσοι μπαίνουν εδώ μέσα. Είναι πολλοί από πίσω. Στην Ξάνθη κάθε εβδομάδα τα Μίκυ Μάους φεύγουν όλα. Πόσοι είναι στο φόρουμ από Ξάνθη? Δυο τρία άτομα. Για το περιοδικό που θέλουμε οι συλλέκτες (γιατί και εγώ αυτό θέλω) δυστυχώς θέλει όρεξη και δουλειά. Τέτοια όρεξη (ή προσωπικό) δεν υπάρχει.

Καλά τα λες. Αλλά... Καταρχάς κάνουμε εμείς εδώ μια κουβέντα προσπαθώντας να καταλάβουμε τι γίνεται με την Καθημερινή. Γιατί στην πραγματικότητα όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο. Ούτε εγώ θέλω άλλο Μπαρκς. Τον έχω όλο δύο και τρεις φορές. Λες κάπου στο κείμενό σου με τα λογικά κατά τα άλλα επιχειρήματα ότι "ξέρουν τι πουλάνε ξέρουν το τιράζ". Άρα γιατί πάνε ξανά σε αυτή την επιλογή? Θέλουν να χαντακωσουν το κόμιξ? Μήπως ξέρουν κάτι που οι υπόλοιποι αγνοούμε ή απλά είναι αυθεντική ξεκάθαρη βαρεμάρα. Θα δείξει. Σε κάποιον φίλο που έγραψε για την απαγορευμένη κοιλάδα να πω ότι είναι μια από τις ιστορίες που επέλεξε ο Ροσα να συνεχίσει. Άρα δεν είναι ιστορία της σειράς. Πράγματι είναι μια από τις καλες μεγάλες ιστορίες του Μπαρκς. Όχι η καλύτερη σίγουρα αλλά μέσα στις καλές του.

Έχεις όμως κόρες που άνετα θα ήταν παντρεμένες με Έλληνα ηθοποιό και Έλληνα ποδοσφαιριστή εκείνης της εποχής. Η μία θυμίζει Καραγιάννη και άλλη την Μπρόγιερ.

Αυτό με τον διακτινισμο δεν ξέρω πως το καταφέρατε. Όλοι έχουμε να το σχολιάσουμε. Άψογο! Εντωμεταξυ μόνο σε μένα το όνομα Νικολούδης δεν μου θυμίζει σοφό αλλά ηθοποιό του αθάνατου ελληνικού κινηματογράφου?

Αυτή η μάσκα όντως προστατεύει. Αν προσπαθήσεις να την βάλεις έχεις έναν πόνο στα αυτιά και μια ασφυξία λόγω μεγέθους που σίγουρα σου κόβεται η όρεξη για βόλτες. Καταλαβαίνετε ότι είναι φτιαγμένη για παιδιά και πήγαμε όλοι να πάρουμε μάσκα Θανασάκη για να κυκλοφορούμε έξω εεε. - προς υπεράσπιση μου εγώ πήρα Μοντεχρηστο. Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται. Ας σταματήσουμε τους εγωισμους και ας κοιτάξουμε όλοι τον εαυτό μας λοιπόν.

Νομίζω ότι και η ταινία του Σούπερμαν που είχε βγει τότε τους έδωσε ισχυρή ώθηση. Για Μπάτμαν και Σπάιντερμαν δεν είχαμε ιδιαίτερα ερεθίσματα μέχρι το Μπλεκ και την δημιουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης.