ASGARD [ XAVIER DORISON, RALPH MEYER ]

[Kurdy Malloy]

 

Μεσαίωνας. Κάπου στο Βορρά. Ένα κουτσό παιδί γεννιέται και ο πατέρας του το σώζει αντί να τον εκτελέσει, δίνοντάς του μάλιστα το όνομα του βασιλείου των θεών. Άσγκαρντ. 40 χρόνια μετά ξαναβρίσκουμε τον ώριμο πλέον Άσγκαρντ ως φονέα των τεράτων. Κροκεντόντερ όπως λέγεται στη γλώσσα τους. Και αναλαμβάνει να σκοτώσει το φοβερότερο Κρόκεν που έχει εμφανιστεί στις Νορβηγικές θάλασσες. Μαζί με έναν Βίκινγκ, μία πρώην σκλάβα, έναν σκάλδο και μία χήρα.

 

 

Μετά την πετυχημένη τους συνεργασία στο ΧΙΙΙ Mystery - La Mangouste εδώ έχουμε την πρώτη ολοκληρωμένη συνεργασία δύο από τα πλέον ζεστά ονόματα της νεότερης γενιάς του BD. O Xavier Dorison μέχρι τότε περισσότερο δίδυμο με τον επίσης σπουδαίο Nury και ο Ralph Meyer (μη σας ξεγελά το όνομα, γάλλος είναι). Με το μανδύα μίας νορδικής περιπέτειας, ο Dorison δίνει ένα υπερπλήρες έπος. Φαίνεται αρχικά ότι πρόκειται για ένα τέρας, έναν Βίκινγκ, μία καταδίωξη κάτι τέτοιο. Μέχρι και με τον Θόργκαλ διάβασα κριτικές να το συγκρίνουν. Ταπεινή μου άποψη; Καμία σχέση. Το σενάριο είναι επίκαιρο. Με πρόφαση την περιπέτεια, το έργο μιλάει για την ισότητα, μιλάει για τη δύναμη των ανθρώπων, έχει δύναμη, έχει διδάγματα, αλλά έχει και ρομαντισμό, αισιοδοξία. Θα το έλεγα και πολιτικά ορθό ύμνο, αλλά αυτό θα ακουγόταν ως μειονέκτημα. Πουθενά δε με ενόχλησε, όσο με ενοχλούν τα πολιτικώς ορθά διδάγματα. Παρόλα αυτά ο ρατσισμός και οι διακρίσεις, η απληστία, η ματαιοδοξία, η θέληση έχουν κυρίαρχο ρόλο.

 

Θα ήταν παράλειψη βέβαια ότι έχουμε εξαιρετική ανάπτυξη χαρακτήρων και σχέσεων, ειδικά για ένα limited series όπως είναι αυτό.

 

 

Και ερχόμαστε στο σχέδιο. Πραγματικά ότι έπρεπε. Ωραίοι χαρακτήρες, όχι αφύσικα ωραίοι, αλλά προσιτοί και πειστικοί. Αλλά εκεί που δίνει ρέστα είναι στην επιβλητικότητα του Κρόκεν και του βόρειου τοπίου. Δεξιοτεχνία μεγάλου επιπέδου, βλέπεις το τέρας και σκιάζεσαι, βλέπεις τα βουνά και σε πιάνει δέος, βλέπεις τους πάγους και κρυώνεις.

 

Είναι περιττό να πω πόσο μου άρεσε, βρήκα ότι ψάχνω σε ένα κόμικ. Αν θέλετε μία βόρεια περιπέτεια τύπου Θόργκαλ, take it or leave it. Δε θα σιχτιρίσετε την ώρα σας, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα πάρετε ότι πήρα κι εγώ. Αν όμως δείτε μία πολυεπίπεδη περιπέτεια χαρακτήρων με προεκτάσεις και σε σημερινές καταστάσεις, τότε νομίζω ότι θα το εκτιμήσετε.

 

Κυκλοφόρησε σε 2 τόμους από τον Dargaud.
1 . Pied de fer, 2012 (Σιδεροπόδαρος)
2 . Le Seprent-Monde, 2013 (Το ερπετό-κόσμος).

 

Υπάρχει και σε αγγλικό scanlation στα γνωστά στέκια, αλλά όπως μπορείτε να καταλάβετε και από τα captions από αύριο θα υπάρχει και σε μία πιο προσιτή σας γλώσσα.

[GeoTrou]

Η πρώτη σκέψη μου ήταν «Α, για δες, παρουσίαση του κόμικ που μου είχε τραβήξει την προσοχή πριν αρκετό καιρό».

Η τελευταία μου ήταν «Δώστε Kurdy στο λαό».

Όσα και να σου δώσω, λίγα θα 'ναι.

[φλοκ]

Μπράβο Kurdy !!!   

Αψογη παρουσίαση !!! 

Κι ενα μεγάλο ευχαριστώ που μου(μας) δίνεις την ευκαιρία να το απολαύσουμε στη γλώσσα μας 

[batigoal]

Κατ' αρχας πολλα    στους δημιουργους του scanlation! Πολυ καλη δουλεια, γ@μ@τη η γραμματοσειρα του τιτλου στα εξωφυλλα!

 

Στα του κομικ τωρα, πολυ στρωτο και καλογραμμενο το σεναριο, χαρακτηρες με ικανοποιητικο, για το μεγεθος του κομικ βαθος, οντως "πολυ-επιπεδο", οπως αναφερει και ο Kurdy παραπανω.

 

Στο εικαστικο κομματι εχει γινει τρομερη δουλεια, τοσο που αν δεν ηταν υψηλου επιπεδου το σεναριο, σιγουρα θα το ειχε υπερκαλυψει! Αρκετες φορες το ενιωσα τα καρε να με "πιανουν απ' το λαιμο" και να με σφιγγουν.

 

Ενα κομικ για ολα σχεδον τα γουστα, σιγουρα θα το ξαναδιαβασω στο μελλον και εννοειται πως προτινεται σε ολους!

 

[comicos]

Επιτέλους το τσέκαρα! Μια δυνατή ιστορία στον κόσμο των Βίκινγκ, που θα τολμούσα να τη συγκρίνω με κάποια Θόργκαλ που διάβασα παλιότερα!    Από ένα σημείο και έπειτα (κυρίως στον δεύτερο τόμο), σταμάτησε να με ενδιαφέρει τόσο το τι θα γίνει στις επόμενες σελίδες και επικεντρώθηκα κυρίως στην ωραία ατμόσφαιρα του κόμικ και στην επικοινωνία των χαρακτήρων του, που πραγματικά με μαγνήτισαν! Πολλά συγχαρητήρια στους Kurdy και smuggler για τα απίστευτα scanlations!   

 

Όσοι δεν το έχετε διαβάσει ακόμα, προχωρείστε άφοβα!

[Laz33]

Το 3ο έργο του Dorison που διαβάζω μετά τα Undertaker και Le Troisieme Testament

Ωραία βίκινγκ περιπέτεια με πολεμιστές, Θεούς και τέρατα, με φόντο τα όμορφα και χιονισμένα τοπία των φιορδ.
Έχει κάποιες ομοιότητες με το Thorgal αλλά σε γενικές γραμμές πρόκειται για αρκετά διαφορετικά κόμικς.

 

Συνολικά ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Το μόνο αξιοσημείωτο αρνητικό ήταν ότι σε κάποια σημεία δυσκολευόμουν να βγάλω νόημα κι έπρεπε να τα ξαναδιαβάσω, οπότε χαλούσε η ροή ανάγνωσης.
Δεν ξέρω αν σ΄αυτό φταίει ο Dorison ή η μετάφραση. Αν κι επειδή εμπιστεύομαι τον Kurdy θεωρώ ισχύει το πρώτο(ξέχασα ν΄αναφέρω ότι το διάβασα στα ελληνικά)

 

Το σχέδιο αρκετά ευχάριστο κι αυτό, χωρίς να είναι συγκλονιστικό. Στα γυναικεία σώματα εντόπισα μια αδυναμία. Μου φάνηκαν πιο μυώδη απ΄όσο έπρεπε.

 

Anyway, καλά πέρασα εν ολίγοις.
Δεν είναι αριστούργημα αλλά ένα τίμιο ανάγνωσμα για όποιον θέλει να περάσει ένα ευχάριστο κυριακάτικο μεσημέρι

Noμίζω ένα 7.5/10 είναι δίκαιος βαθμός

 

[Ζάνταφ]

Δεν είχα ακούσει ποτέ για το συγκεκριμένο τεύχος και τους δημιουργούς του καθώς δεν είναι το είδος κόμικ που με προσελκύει κυρίως. Έπεσα πάνω του τυχαία λόγω της επίσκεψης του Meyer στην Θεσσαλονίκη και το διάβασα ψηφιακά. Μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα! Έχει πολύ καλό σενάριο, με πολύ νόημα και πολλή τραγωδία! Λάτρεψα επίσης ότι λαμβάνει χώρα στην εποχή των Bίκινγκ στη Νορβηγία. Οι πρωταγωνιστές οδηγούνται σε μια Νέμεση , αλλά πολύ διαφορετική απ' ότι αρχικά πίστευα ότι θα είναι. Αξιοσημείωτο και το character development...Το σχέδιο είναι εξαιρετικό και πολύ φυσικό.  @ Kurdy Malloy   που επέτρεψες σε ´μένα και σε όλους να απολαύσουμε αυτό το αριστούργημα!

[Kurdy Malloy]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά εγώ απλά έκανα το εύκολο κομμάτι που είναι η μετάφραση  

[Laz33]

Δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο κάποιος που δεν ασχολείται με τα γαλλοβελγικά κόμικς να παθαίνει την πλάκα του με το σχέδιο όταν κάποιο ΒD πέσει στα χέρια του.

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι τα BD συνολικά έχουν το καλύτερο σχέδιο.

Και λογικό, μιας και βγαίνουν με πολύ αραιή συχνότητα (σε σχέση πχ με αμερικάνικα ή disney) κι έτσι οι σχεδιαστές αφιερώνουν περισσότερο χρόνο.

Σαφώς υπάρχουν κι εξαιρέσεις (BD με μέτριο σχέδιο ή κόμικς άλλης σχολής με πανέμορφο σχέδιο).

Στο σενάριο ok, νομίζω δεν υπάρχει κανόνας.
Κάθε σχολή έχει τα καλά και τα κακά της (σεναριακά) κόμικς.