1936: ΕΤΟΙΜΟΡΡΟΠΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

[albertus magnus]

  

 

1936:ΕΤΟΙΜΟΡΡΟΠΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  έιναι ο τίτλος της τελευταίας δουλειάς του Θανάση Πέτρου ο οποίος συνεχίζει και μας προσφέρει πολύ καλές δουλειές ξανά και ξανά. Σε αυτό το κόμικ λοιπόν συνεχίζονται για 4η ιστορία οι περιπέτειες του ήρωα μας Κωνσταντίνου Αμπατζή που ξεκίνησαν με το "ΟΙ ΟΜΗΡΟΙ ΤΟΥ ΓΚΑΙΡΛΙΤΣ" και συνεχίστηκαν στα "1922: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ" και "1923: ΕΧΘΡΙΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ" (πατήστε πάνω στους τίτλους για να πάτε στις αντίστοιχες παρουσιάσεις στο φόρουμ μας). Κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2024 από τις εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ.

 

 

 

Καλύπτει την περίοδο 1924 με 1936 και συνεχίζει από εκεί που μας άφησε η προηγούμενη ιστορία (1923:ΕΧΘΡΙΚΉ ΠΑΤΡΙΔΑ). Στο πρώτο μισό (και παραπάνω) μας διηγείται την σύλληψη και την δίκη που ακολούθησε καθώς και τα δύσκολα χρόνια που πέρασε στη φυλακή. Μας δείχνει τις σχέσεις με τους άλλους κρατουμένους ειδικά αλλά και τους δεσμοφύλακες και γνωρίζουμε αυτή την μικρή έγκλειστη κοινωνία της εποχής εκείνης (δεν ξέρω πόσα έχουν αλλάξει στις μέρες μας και αν είναι λίγο πιο εύκολα). Φυσικά όπως και στις άλλες δουλειές του Θανάση Πέτρου έχει μελετήσει αρκετά βιβλία για να φτιάξει το κόμικ και πάντα αναφέρει την βιβλιογραφία στο τέλος. Για αυτήν την  ιστορία μελέτησε και τα πολύ καλά βιβλία του Ηλία Πετρόπουλου γύρω από το θέμα των φυλακών, υποκόσμου.

 

Και στο δεύτερο μισό βλέπουμε την αποφυλάκιση του το 1936 και την άνοδο του στη Θεσσαλονίκη όπου θα βρεθεί πάλι στο επίκεντρο των εξελίξεων με τα γνωστά γεγονότα που έγιναν εκείνη την περίοδο στην πόλη. Μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις από εξαθλιωμένους εργάτες, σφοδρότατη απάντηση από τους κυβερνώντες (διορισμένος πρωθυπουργός τότε ο Ιωάννης Μεταξάς κατά παράβαση της αρχής της δεδηλωμένης) μέσω της αστυνομίας  και του στρατού με επακόλουθο αρκετούς νεκρούς απεργούς, πολλούς τραυματίες, πολλές συλλήψεις, και φυσικά πολλά βασανιστήρια και εξορίες για τους συλληφθέντες. Στο κόμικ μας δίνει μερικές πολυ δυνατές εικόνες που συγκλονίζουν ειδικά με τους νεκρούς (όποιος δεν έχει διαβάσει Γιάννη Ρίτσο είναι η ευκαιρία να να βρει και να διαβάσει τον "Επιτάφιο").  Η ιστορία μας τελειώνει με την εγκαθίδρυση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου 1936 όπου ο Μεταξάς διαλύει τη βουλή και γίνεται και επισήμως δικτάτορας.

 

 

 

Το σενάριο πολύ καλό όπως πάντα από τον Θανάση Πέτρου που μας παρουσιάζει ένα ακόμα μάθημα σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας μιας γενικά δύσκολης και ταραγμένης εποχής. Το σχέδιο του μου αρέσει πλέον αρκετά και μάλιστα χάζεψα πολύ στα έπιπλα, αντικείμενα, κτήρια κτλ δηλαδή στις διάφορες λεπτομέρειες σε κάθε καρέ όπου κάνει καλη δουλίτσα. Γενικά είναι ένα κόμικ που το προτείνω σε κάθε φίλο ειδικά αν του αρέσει η ιστορία μας και θέλει να μάθει και δυό πράγματα ακόμα. Η έκδοση αρκετά καλή στο ίδιο επίπεδο με τα τρία προηγούμενα με εσωτερικές σελίδες ιλουστρασιόν που δείχνει και ωραία τα χρώματα.  Και κλείνοντας να πω οτί θα χαρώ πολύ να δω να συνεχίζονται οι περιπέτειες του ήρωα μας και σε νέες ιστορίες. Και φυσικά τα μπράβο μου για άλλη μια φορά στον Θανάση Πέτρου που συνεχίζει αυτή τη σειρά δυνατά διατηρώντας το επίπεδο ψηλά.

[germanicus]

Ο Πέτρου φτιάχνει κάτι υπέροχο. Περιμένω με ανυπομονησία το 5ο της σειράς  Αυτό εδώ ήταν το πρώτο, και προς ώρας το μοναδικό, κόμικ που διάβασα απ΄όσα τσίμπησα στο comicdom. Καλύτερο από το Γκέρλιτς, χειρότερο από το 1922, ένα τσικ πιο κάτω από το 1923. Πέρασα μια χαρά Η μόνη μου ένσταση είναι πως περίμενα ότι θα εξελισσόταν το 1936, κάτι που συνέβη μόνο στο τελευταίο τέταρτο του κόμικ και όχι στον βαθμό που θα το ήθελα (πολύ ιδιαίτερη χρονιά το 36. Το 35 ο Κονδύλης διεξήγαγε δημοψήφισμα όπου με το αγνό 97,88% επανήλθε ο βασιλιάς, και μέσα στο 36 πέθαναν οι Κονδύλης, Βενιζέλος, Δεμερτζής, Τσαλδάρης, Ζαΐμης, Παπαναστασίου (όλοι πρώην πρωθυπουργοί). Μπορεί και να ξέχασα κάποιον Τους μνημονεύει μέσα στο κόμικ. Και μέσα στον χαμό ήρθε η δικτατορία της 4ης Αυγούστου του Μεταξά. Είναι κυρίως 24-36 και όχι σκέτο 36.

 

Anyhow. Όπως είπα, περιμένω το 5ο, το οποίο ήδη δουλεύεται  

 

 

[Argail]

11 λεπτά πριν, germanicus είπε:

Η μόνη μου ένσταση είναι πως περίμενα ότι θα εξελισσόταν το 1936, κάτι που συνέβη μόνο στο τελευταίο τέταρτο του κόμικ και όχι στον βαθμό που θα το ήθελα

Συμφωνώ στο 100% και σε όλα όσα έγραψες, το 36 πολύ "ιδιαίτερη" χρονιά με πολλά σημαντικά γεγονότα που όντως θα ήθελε ολόκληρο άλμπουμ από μόνη της.

Παρόλαυτα η σειρά εξελίσσετε υπέροχα, κι εγώ όπως όλοι όσοι την παρακολουθούμε περιμένουμε τα επόμενα.

Φέτος στην Comicdom γνώρισα για πρώτη φορά τον Θανάση Πέτρου και ήταν πολύ ευχάριστη γνωριμία.

[nikolas12]

Αυτή η σειρά εξελίσσεται σε πραγματικά πολύ αγαπημένη μου και χαίρομαι που ο Θανάσης Πέτρου θα τη συνεχίσει. Στο 1936 βλέπουμε τη συνέχεια της ιστορίας του Αμπατζή μετά τα γεγονότα του 1923 με τη φυλάκιση του. Το διάστημα της φυλακής είναι πολύ ρεαλιστικό, πολύ σκληρό, πολύ δύσκολο και αποπνικτικό με τον Πέτρου να συστήνει και να εξελίσσει πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Η αποφυλάκιση θα βρει τον Αμπατζή στη Θεσσαλονίκη μέσα σε ένα ταραγμένο και ασταθές πολιτικό τοπίο το 1936 όπου γίνονται τεράστιες διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις και το κόμικ τελειώνει στην επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά.

 

Η ιστορία του Αμπατζή είναι συγκλονιστική και πολύ σκληρή, αφού οδεύει στα 40 και έζησε πολλά χρόνια ξεριζωμένος στον πόλεμο, υπήρξε όμηρος στο Γκαίρλιτς, πέρασε χρόνια ως εργάτης, είδε την οικογένεια του να ατιμάζεται, έζησε δύσκολα χρόνια στη φυλακή και τώρα ζει τη δικτατορία λίγο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Θανάσης Πέτρου με το πολύ όμορφο σχέδιο του συνδυάζει την προσωπική ιστορία του πρωταγωνιστή του με αληθινά ιστορικά γεγονότα και τον τοποθετεί μέσα σε αυτά. Το μεγαλύτερο μέρος του κόμικ είναι το διάστημα 1923-1936 και τώρα περιμένω να δω που θα κινηθεί χρονικά το επόμενο.

 

Είναι μια πραγματικά όμορφη δουλειά που αξίζει κανείς να την ξεκινήσει και να βιώσει μαζί με το πρωταγωνιστή της τα όσα του συμβαίνουν. Χάρηκα πολύ που το πήρα στο Comicdom και μου έκανε ξανά σχέδιο (η κοπέλα μου δίπλα τον χάζευε πως χρησιμοποιούσε τα στυλό και τους μαρκαδόρους) ο Πέτρου με τον οποίο είχα μια πολύ όμορφη συζήτηση μιας και διαβάζει και το φόρουμ. Μου είπε πως ετοιμάζει το επόμενο, αν και χρειάζεται να βρει λίγο χρόνο ακόμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ποιότητα της ιστορίας παραμένει υψηλή και μου αρέσει πολύ το πως παρουσιάζονται τα γεγονότα μέσα από το βλέμμα ενός ταλαιπωρημένου πρωταγωνιστή.

[Lelis]

Να ρωτήσω έχω διαβάσει τους ομήρους του Γκαιρλιτς , το οποίο όμως δεν με είχε ενθουσιάσει τόσο. Θυμάμαι αν και η υπόθεση ήταν οκ και γενικά μου αρέσουν και τα ιστορικά κόμικ, είχα βρει κάποια θεματακια με την ροη και τους διαλόγους και δεν είχα ενθουσιαστεί.

Πιστεύετε φτιάχνει στην συνέχεια η σειρά ; Αξίζει να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία η αν δεν σου αρέσει το πρώτο τα άλλα είναι λίγο πολύ τα ίδια 

[Rombax]

Το συγκεκριμένο μου το έκαναν δώρο πριν μερικές μέρες και σήμερα βρήκα το χρόνο να το διαβάσω.

Δεν έχω διαβάσει τίποτε άλλο από αυτή τη σειρά, οπότε η αλήθεια είναι πως με δυσκόλεψε λίγο στην αρχή να καταλάβω τι γίνεται, αλλά κατά τ' άλλα νομίζω ήταν ένα αρκετά αξιόλογο κόμικ. Μου άρεσε ιδιαίτερα το τελευταίο μέρος με τις απεργίες στη Θεσσαλονίκη. Γενικά δεν ήμουν ποτέ καλός στην ιστορία οπότε όλα αυτά τα ακούω για πρώτη φορά, και νομίζω πως ο Πέτρου τα παρουσίασε πολύ καλά και κατανοητά. 

Μου άρεσε και το πρώτο μέρος της ιστορίας αλλά όχι τόσο όσο το δεύτερο. Ήταν μια αρκετά τυπική ιστορία φυλακής κατά τη γνώμη μου. Καλή αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. 

 

Γενικά ένα αρκετά καλό ιστορικό κόμικ. Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή να βρω και τα προηγούμενα τεύχη της σειράς. 

[rolandofshire]

24 λεπτά πριν, Rombax είπε:

Γενικά δεν ήμουν ποτέ καλός στην ιστορία

Αγαπητέ δύσκολα θα τα μάθεις στην ιστορία αυτά (τουλάχιστον όσο αφορά το πώς διδάσκεται το μάθημα), οπότε προσπέρνα τη δυσκολία σου και βούτα σε πηγές. Όσες περισσότερες μπορείς.

[Static21]

Εξαιρετική τετραλογία και χαίρομαι που διαβάζω ότι θα υπάρξει και πέμπτο μέρος.Διαθετω σχεδόν τα άπαντα του Θανάση Πέτρου και θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους δημιουργούς κομικς, και όχι μόνο στην Ελλάδα, θα ήθελα να επιστρέψει κάποια στιγμή στον Δημοσθένη Βουτυρά, στον οποίο με σύστησε, ή σε κάτι ανάλογο, ίσως και σε κάτι από την πλούσια νεοελληνική λογοτεχνία.

 

Όσο για το 1936 νομίζω ότι εστιάζει πιο πολυ στον ήρωα σε σχέση με τα προηγούμενα 3 μέρη όπου το ιστορικό πλαίσιο ήταν περισσότερο παρών.

 

Αναμένω με ενδιαφέρον την επόμενη δουλειά του.

Edited June 10 by Static21