περι...ράχης [ αναλύοντας την εξέλιξη ενός αφανούς στοιχείου των κόμιξ ]

[Duck]

Με την πρώτη μαιτιά φαίνεται ασήμαντο και σπάνια θα πρόσεχε κανείς μια μικρή αλλαγή.

Παρ'όλα αυτά, όταν η ενασχόληση ενός ατόμου με τα κόμιξ γίνεται πιο έντονη, ο ρόλος που παίζει αυτό το στοιχείο αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Από τη στιγμή που τα κόμιξ μιας συλλογής πληθαίνουν και χρειάζονται αρχειοθέτηση, η όψη της ραχης ενός περιοδικού κόμιξ, παίζει, πια, πολύ σπουδαίο ρόλο.

Αφορμή για αυτήν την καταχώρηση είναι οι ριζικές αλλαγές που έγιναν στις εκδόσεις της ''νέας ακτίνας'', όσον αφορά την όψη και τις πληροφορίες που εμφανίζονται στο πλάι των περιοδικών.

Όλα άρχισαν το καλοκαίρι του 2007, με το περιοδικό ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ. Μέχρι τότε, η ράχη του περιοδικού (Το οποίο δεν είχε κάν ράχη μέχρι το 2003) ήταν κίτρινη, με κόκκινα γράμματα που επισήμαιναν τον τίλο του περιοδικού (''μικυ μαους'') στο πάνω μέρος και τον αριθμό του τεύχους στο κάτω. Δεν ήταν και ό,τι πιο καλαίσθητο, αλλα ήταν πολυ βολικό. Το 2007, όμως, ήταν που άρχισε η αλλαγή. Αρχικά, στην ράχη εμφανίστικε το όνομα της κεντρικής ιστορίας του κάθε τεύχους, (κάτι πολυ βολικό και χρήσιμο) αλλα η άλλη αλλαγή ηταν οτι εξαφανίστηκε ο αριθμός του τεύχους και αντικαταστάθηκε από ένα άχρηστο σύμβολο, το κεφάλι του μίκυ. Ενα στοιχείο που μου χάρισε μεγάλες δυσκολίες όταν προσπαθούσα να αρχειοθετήσω τη συλλογή μου, εκείνη την εποχή. Ευτυχώς, η εκδοτική κατάλαβε το λάθος της και τον χειμώνα του 2008, ο αριθμός επέστρεψε στη θέση του. Την ίδια χρονιά, μια γενικοτερη αλλαγή έλαβε χώρα σε όλες τις εκδόσεις της ''νέας ακτίνας''. η ράχη έχει διαφορετικό χρώμα σε κάθε τέυχος και όσον αφορά τις μηνιαίες εκδόσεις, κάθε μήνα έχουν όλες το ίδιο χρώμα. (δηλαδή τον μάρτιο το ντόναλντ, το μεγάλο μίκυ και το αλμανάκο είχαν όλα πράσινες ράχες, ενώ τον απρίλιο έχουν όλα μπλέ κλπ)

Εκτός από το ''μίκυ μάους'', και άλλες εκδόσεις υπέστησαν αλλαγές πρίν την γενικότερη αλλαγή χρώματος, όπως την μετατροπή του αριθμού σε ημερομηνία, αλλα τίποτα σοβαρό. όσο για τα ''κλασικά'', αυτά έχουν ράχες που σχηματίζουν, αν βαλεις διπλα-διπλα όλα τα τεύχη, μια εικόνα.

Ίσως να σκέφτεστε ''τι βλακείες μας λέει αυτός τώρα, όλο με λεπτομέρειες ασχολείται''. ίσως να έχετε δίκιο, αλλα τώρα που βλέπω τη βιβλιοθήκη μου, η διαφορά είναι μεγάλη. όλες οι εκδόσεις μοιάζουν ίδιες και απαράλλαχτες. έχουν όλες το ίδιο παρδαλό μοτίβο. Παλιά, η κάθε έκδοση είχε το δικό της χαρακτήρα και την αναγνώριζες, μόνο από το χρώμα της ράχης. (κίτρινο μίκυ μάους, κόκκινο μεγάλο μίκυ κλπ)

 

Τέλος, το άλλο που θέλω να προσθέσω είναι οτι για πάνω από 100 τεύχη, το περιοδικό αλμανάκο συγκρατούσε ένα ιδιαίτερο στύλ στη ράχη του. Ήταν κιτρινη-ασπρη-πράσινη-κοκκινη, από πάνω προς τα κάτω, και στο κάθε χρώμα έγραφε και ένα από τα θέματα του περιοδικού. τώρα, με την αλλαγή, είναι όλη η πλάτη ένα χρώμα και μόνο με το όνομα της ιστορίας πάνω της. Σε ένα περιοδικό που ουδέποτε έδινε πολλή σημασία στις ιστορίες του, παρά μόνο στα θέματά του.

ένα περιοδικό που τώρα μοιάζει να έχει χάσει εντελώς τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, στις ράχες, τις διαφημισεις, τα εξόφυλλα.

Δεν ξέρω για σας, πάντως εγώ απογοητεύτηκα με τις αλλαγές.

 

Είστε ελεύθεροι να με θάψετε για την επιμονή μου στη λεπτομέρεια.

[x for xepeta]

Η αλήθεια είναι ότι εκνευρίζομαι όταν οι ράχες στα κόμικς είναι διαφορετικές. Ας πούμε στα MARVEL ESSENTIALS έχω 3 ειδών διαφορετικές ράχες. Μου τη σπάει αυτό στη βιβλιοθήκη μου.

 

Από την άλλη... γερό να είναι και ας είναι ότι θέλει. Έχω Βιβλία που φοβάμαι να τα ανοίξω γιατί θα σπάσει η κόλλα, θα ξεκολλήσουν και θα πέσουν οι σελίδες και θα διαλυθεί το βιβλίο (όπως το πρώτο ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ των ΨΤΛ).

[gigi3]

Πολυ ωραιο αφιερωμα, φιλε μου! Συνεχισε την καλη δουλεια!

[YOSHIMITSU]

Ψυχάκια... καλά κάνεις και τα λες, μας χαλάνε την αισθητική, δεν μας σκέφτονται καθόλου, πρέπει να παλεύουμε με το τέρας της "ασυμφωνίας" και να προσπαθούμε να επικαλεστούμε το spell της άκρατης αδιαφορίας μέσα μας κάθε φορά που προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε κάτι στην βιβλιοθήκη μας. Τελικά όλο και κάτι θα πρέπει να δώσουμε σε κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τους σκοπέλους που μας εμφανίζονται συνέχεια στην καθημερινότητα μας, ακόμα και από απλά μικρά πράγματα όπως τα κόμικς... υπομονή.

[Duck]

το ήξερα πως όλο και κάποιος θα με έκραζε!

[YOSHIMITSU]

Εάν λες για μένα, δεν σε έκραξα (άσε το ψυχάκια, το λέω και στον εαυτό μου αυτό) αντιθέτως θα έλεγα σε συμπάσχω, ευτυχώς που δεν έχω τόσα πολλά να ασχοληθώ σαν και εσένα (πολλές διαφορετικές συλλογές κόμικς εννοώ).

[Duck]

Εάν λες για μένα, δεν σε έκραξα (άσε το ψυχάκια, το λέω και στον εαυτό μου αυτό) αντιθέτως θα έλεγα σε συμπάσχω, ευτυχώς που δεν έχω τόσα πολλά να ασχοληθώ σαν και εσένα (πολλές διαφορετικές συλλογές κόμικς εννοώ).

ενταξει φιλε yoshimitsu, νομιζα οτι ο ψυχακιας ημουν εγω. ευχαριστώ για την συμπονοια!

[antivirus]

Τέλος, το άλλο που θέλω να προσθέσω είναι οτι για πάνω από 100 τεύχη, το περιοδικό αλμανάκο συγκρατούσε ένα ιδιαίτερο στύλ στη ράχη του. Ήταν κιτρινη-ασπρη-πράσινη-κοκκινη, από πάνω προς τα κάτω, και στο κάθε χρώμα έγραφε και ένα από τα θέματα του περιοδικού. τώρα, με την αλλαγή, είναι όλη η πλάτη ένα χρώμα και μόνο με το όνομα της ιστορίας πάνω της. Σε ένα περιοδικό που ουδέποτε έδινε πολλή σημασία στις ιστορίες του, παρά μόνο στα θέματά του.

ένα περιοδικό που τώρα μοιάζει να έχει χάσει εντελώς τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, στις ράχες, τις διαφημισεις, τα εξόφυλλα.

Δεν ξέρω για σας, πάντως εγώ απογοητεύτηκα με τις αλλαγές.

 

 

Καταρχάς, . Πολύ ωραίο ποστ.

 

Δεύτερον όσων αφορά το Αλμανάκο. Πρώτον, μια που πιάσαμε τις λεπτομέρεις, στο τελευταίο Αλμανάκο που πήρα, εκτός από το όνομα λέει και τον αριθμό του τεύχους όπως γίνεται σε όλα τα τεύχη. Μόνο που ο αριθμός είναι μικροσκοπικός. Το οποίο είναι ένα αρνητικό στοιχείο και ενοχλητικό.

 

Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατι είναι αρνητικό το ότι ένα περιοδικό, το οποίο, όπως ανέφερες, δεν έδινε πολλή σημασία στις ιστορίες του, να έχει το όνομα της ιστορίας του στην ράχη του. Έμενα προσωπικά μου αρέσει πιο πολύ έτσι, διότι όταν κάθομαι να ξαναδιαβάζω τα Αλμανάκο, καθημερινά καθώς τρώω πρωινό, δεν επιλέγω Αλμανάκο στην τύχη ή με βάση το θέμα τους, αλλά με βάση την ιστορία τους. Πιο παλιά απομνημόνευα τις ιστορίες που υπάρχουν σε κάθε Αλμανάκο. Όχι θελημμένα έτσι, δεν είμαι τρελός . Τώρα κοιτάω την ιστορία στην ράχη τους και αναλόγως με την διάθεσή μου επιλέγω ποιο να διαβάσω. Οπότε κατα την γνώμη μου δεν μου φένεται κακό αυτό εμένα.

 

Τέλος, στα εξώφυλλα δεν πιστεύω να έχει χάσει τον χαρακτήρα του διότι έχει ως εξόφυλλο τους πρωταγωνιστές των ιστοριών του. ΟΚ έγιναν κάποιες αλλαγές αλλά έχει σαν εξύφυλλο τους πρωταγωνιστές των ιστοριών του, καλά πιο συχνά τον Φάντομ Ντακ.

 

Σημείωση: Ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσεις την ημέρα σου είναι ένα καλό πρωινό και ένα καλό κόμικ.

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 9, 2009 από Phantomias

[gaga]

Το θέμα της ράχης πάντα με ενδιέφερε, αφού τις προτιμώ καλαίσθητες. Αυτό που έκανε όμως ο Τερζόπουλος με τα Κλασικά και η Τζέμα με το Μπόουν, με έκαναν να αρχίσω να διαβάζω και αυτά. Για κάποιο περίεργο λόγο λατρεύω τις ράχες που δημιουργούν μία εικόνα, όταν συγκεντρωθούν μαζί όλα τα τεύχη. Έχω πρόβλημα σοβαρό, ε;

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 9, 2009 από gaga

[dim]

.... Για κάποιο περίεργο λόγο λατρεύω τις ράχες που δημιουργούν μία εικόνα, όταν συγκεντρωθούν μαζί όλα τα τεύχη. Έχω πρόβλημα σοβαρό, ε;

 

Έβαλα στην άκρη τα 4 πρώτα sin city, από την πρώτη έκδοση και τα ΞΑΝΑαγόρασα για να είναι ομοιόμορφη η ράχη,

αλλά και να σχηματίζει την είκονα όταν (και αν) με το καλό βγεί και το τελευταίο.

 

Μήπως εγώ έχω ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα

 

ή μήπως είμαστε πολύ ψείρες

[The_Sandman]

μήπως είμαστε πολύ ψείρες

 

Ε ναι λοιπόν είμαστε ψείρες! Τόσο μάλιστα που κάνω 10 λεπτά για να δω ΟΛΑ τα αντίτυπα στο βιβλιοπωλείο μέχρι να αποφασίσω ποιο έχει την καλύτερη ράχη για να το αγοράσω -και αυτό όχι μόνο στα comics. Τόσο που επειδή η ράχη στους τόμους της ελληνικής έκδοσης του Sin City ήταν προχειροδουλειά και η εικόνα της Nancy που υποτίθεται ότι έπρεπε να σχηματίζει φαινόταν με κάτι μαύρες ρίγες και στην τελική δεν την καταλάβαινες, αγόρασα ΚΑΙ τους αμερικάνικους. Έχω κι άλλες χοντράδες να πω αλλά μη γίνουμε και τελείως ρεζίλι...

 

Είναι γεγονός πάντως πως οι εκδότες δεν δίνουν σημασία στην ράχη και δυστυχώς όχι μόνο στην Ελλάδα. Πρόσφατα αγόρασα τους τόμους 7 και 8 της σειράς Goon και διαπίστωσα πως άλλαξαν την ράχη. Το ίδιο κάνει και η Vertigo. Είχα τα μισά Sandman στην παλιά έκδοση και τα άλλα μισά στην καινούρια. Όσο να πεις φαινόταν άσχημα. Αναγκάστηκα να δώσω σε έναν φίλο τους παλιούς και να τους αντικαταστίσω με αυτούς της νεότερης. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως για πολλούς από εμάς τους φίλους των comics η ράχη είναι σημείο φετίχ. Όλοι πιστεύω θέλουμε να φαίνονται όμορφα τα comics στην βιβλιοθήκη μας.

[jimtsel]

Παντως μεταξυ σοβαρου και αστειου η κατασταση των κομιξακιδων γενικοτερα χριζει ιατρικης παρακολουθησης .Χαιρομαι που διαβασα μερικα ποστ σαν τα παραπανω και ενωσα λιογοτερο psycho.Παντως οι πιο πολλοι συλλεκτες εχουν το κατιτις απο λιγο obssesive compulsive behavior.Ps.Οι ραχες της μαμουθ για τα Σιν Σιτυ μεγαλο σπασιμο αλλα δε παιζει να τα ξανααγορασω.Ειχα παρει το πρωτο το 99' ας τα βγαζανε σωστα απο την αρχη.

[Duck]

Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατι είναι αρνητικό το ότι ένα περιοδικό, το οποίο, όπως ανέφερες, δεν έδινε πολλή σημασία στις ιστορίες του, να έχει το όνομα της ιστορίας του στην ράχη του. Έμενα προσωπικά μου αρέσει πιο πολύ έτσι, διότι όταν κάθομαι να ξαναδιαβάζω τα Αλμανάκο, καθημερινά καθώς τρώω πρωινό, δεν επιλέγω Αλμανάκο στην τύχη ή με βάση το θέμα τους, αλλά με βάση την ιστορία τους. Πιο παλιά απομνημόνευα τις ιστορίες που υπάρχουν σε κάθε Αλμανάκο. Όχι θελημμένα έτσι, δεν είμαι τρελός . Τώρα κοιτάω την ιστορία στην ράχη τους και αναλόγως με την διάθεσή μου επιλέγω ποιο να διαβάσω. Οπότε κατα την γνώμη μου δεν μου φένεται κακό αυτό εμένα.

 

Τέλος, στα εξώφυλλα δεν πιστεύω να έχει χάσει τον χαρακτήρα του διότι έχει ως εξόφυλλο τους πρωταγωνιστές των ιστοριών του. ΟΚ έγιναν κάποιες αλλαγές αλλά έχει σαν εξύφυλλο τους πρωταγωνιστές των ιστοριών του, καλά πιο συχνά τον Φάντομ Ντακ.

 

Σημείωση: Ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσεις την ημέρα σου είναι ένα καλό πρωινό και ένα καλό κόμικ.

 

 

Φίλε φαντόμια, ένα κόμικ είναι ο καλύτερος τρόπος να αρχίσεις, να συνεχίσεις και να τελειώσεις τη μέρα σου!

όσο για τις παρατηρήσεις σου, πρέπει να σου πώ οτι όσα αλμανάκο έχω αγοράσει, τα έχω αγοράσει για τις ιστορίες, τις οποίες μπορεί να έχω διαβάσει πάνω από 30 φορές την καθεμία αλλα μερικά άρθρα δεν τα έχω διαβάσει ποτε!

αυτό για να σου πώ οτι και εγώ προτιμώ σε κάποια έκδοση να δίνεται σημασία στις ιστορίες. Ωστόσο το αλμανάκο με είχε συνηθίσει έτσι και μου άρεσε πολύ που ήταν κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες τερζοπουλικές εκδόσεις. Μου φαίνεται λίγο δολοφονικό να αλλάζεις εντελώς τον χαρακτήρα ενός περιοδικού το οποίο έχει κερδίσει δεκάδες αναγνώστες στο παρελθόν, ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Όσο για τα εξόφυλλα του αλμανάκο, τώρα τελευταία είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ, για να μην λέμε μόνο τα κακά.

 

 

όσο για τους υπόλοιπους που απαντήσανε, ποτέ δεν περίμενα οτι μια τέτοια καταχώρηση θα είχε τόσα replys. νόμιζα οτι θα με πέρνατε για ψυχάκια και δεν θα ασχολιόταν κανείς. Όμως τελικα είμαστε όλοι κομιξοκαμένοι και είμαστε όλοι phsycho και καλύτερα να μιλάμε μεταξύ μας για τέτοια θέματα για να παρηγοριώμαστε και καθε τόσο να τα λέμε και σε καμία συνάντηση με τον ψυχολόγο...

 

λέτε να υπάρχει ειδικός κλάδος κομιξεμμονικής ψυχολογίας; πάω στοίχημα οτι ο λούντβιχ έχει τέτοιο πτυχίο.