Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ειναι επαγγελματιας. Θα λεγαμε οτι τον χαρακτηριζει η (κατ'επιλογη) μοναξια, ο ωμος ρεαλισμος, η μεθοδικοτητα και ειναι απολυτα συνειδητοποιημενος σε ο,τι κανει. Κατα συνεπεια δεν τον απασχολουν οι τυψεις και οι αμφιβολιες. Πιστευει οτι αυτα ειναι για τους αλλους. Πιστευει οτι γνωριζει τον κοσμο και τους μηχανισμους που τον διεπουν και γι'αυτο δεν νιωθει κοροϊδο. Πολλοι, αν τον γνωριζαν, θα ελεγαν οτι ειναι υπεροπτης και αλαζονας. Ενα ειναι σιγουρο. Ειναι ενας επαγγελματιας δολοφονος. Το Le Tueur ειναι ενα αστυνομικο/γκανκστερικο θριλερ που εγραψε ο σεναριογραφος Matz και εδωσε σαρκα και οστα ο Luc Jacamon. Η σειρα ειναι γαλλικη και ξεκινησε το 1998 με τον πρωτο τομο. Μεχρι το 2003 εχουν εκδοθει 5 τομοι, που αποτελεσαν τον 1ο κυκλο της σειρας. Στην Γαλλια αγαπηθηκε πολυ ως σειρα και προσφατα πηρε αδεια για να εκδοθει και στις ΗΠΑ με τον τιτλο The Killer σε 10 τευχη. Γενικα, οταν δεν μ'αρεσουν τα σχεδια εξαρχης, παραταω το κομικ. Εμαθα για αυτη τη σειρα οτι εχει παρα πολυ δυνατο σεναριο, την απερριψα ομως βλεποντας καποια λιγα σχεδια σε μερικα previews. Λαθος μου. Αργοτερα, κατα λαθος επεσε ενας τομος της σειρα στα χερια μου. Χμμμ... Ιδιαιτερο στυλ. Βλεποντας ολη τη σειρα, τελικα κατεληξα "ο τυπος ειναι σουπερ"!. Στον πρωτο τομο γνωριζουμε τον ηρωα μεσα απο τις διηγησεις του. Η δραση ειναι περιορισμενη. Και ομως ειναι εξαιρετικα ενδιαφερουσα η αναγνωση του. Μετα τον 2ο τομο, η δραση αναπτυσσεται in full swing. Χαμος... Οι κυκλοφοριες μεχρι σημερα (08/2010)... 1 Long feu (1998) 2 L'engrenage (2000) 3 La dette (2001) 4 Les liens du sang (2002) 5 La mort dans l'âme (2003) 6 Modus Vivendi (2007) 7 Le commun des mortels (2009) 8 L'ordre naturel des choses (2010) Συνολικα: Links Συνεντευξη Matz σεναριογραφου (στα γαλλικα) Ο 1ος τομος μεταφρασμενος εχει κανει την εμφανιση του. Ακολουθουν 2 ενδεικτικες σελιδες απο τον 2ο και 4ο τομο αντιστοιχα... για περισσότερα... στον παράδεισο!

Benjamin Roure BoDoï – 03.01.2024 "Είτε προσπαθείς να ανασύρεις μνήμες, είτε ανεβαίνεις έναν δρόμο, πρόκειται για την ίδια κίνηση. Το δίκτυο ενός αστικού χάρτη ή ο λαβύρινθος της μνήμης, είναι το ίδιο παιχνίδι όπου όλα αλληλοσυνδέονται. Θέλησα να τα διηγηθώ όλα αυτά στην κόρη μου που είναι 30 χρονών και στον εγγονό μου, για να μην επαναλάβω αυτό που έκαναν οι γονείς μου που δεν μετέδωσαν την οικογενειακή μας ιστορία". Charles Berberian, Une éducation orientale "Λίγο πριν από τις 15 Μαρτίου 2020, βγάζω αυτή τη φωτογραφία. Θα την χρειαστώ σαν ντοκουμέντο για ένα σχέδιο. Μόλις είχα ξεκινήσει την εικονογράφηση ενός κειμένου του Arnaud Cathrine: "Ο πατέρας μου είναι ένας υπερήρωας". Στέλνω την πρώτη τελειωμένη εικόνα στον Arnaud και στην εκδότριά μου για να δουν αν τους κάνει. Και τότε, bim! είναι η αρχή του περιορισμού ελέω covid-19." Γεννημένος στη Βαγδάτη το 1959 από πατέρα Αρμένιο και μητέρα Ελληνίδα, ο Charles Berberian μεγάλωσε στο Λίβανο, κοντά στον αδελφό του Alain και τη γιαγιά του [Λούσυ Οικονομίδη – σ.σ.], πριν πετάξει στη Γαλλία όπου σπούδασε και εγκαταστάθηκε. Για πολλά χρόνια δεν επέστρεψε στη Βηρυτό. Εδώ, σε αυτή την "ανατολίτικη εκπαίδευση", ανατρέχει σε μικρές οικογενειακές ιστορίες που έχει φυλάξει στην καρδιά του, στη γεωγραφία μιας πόλης που μεταβάλλεται συνέχεια παραμένοντας ίδια, σε έναν πλούσιο πολιτισμό και σε κατοίκους που έχουν μάθει να ζουν με τον πόλεμο και τις κρίσεις. Εν ολίγοις, σκιαγραφείται εδώ με μικρές πινελιές το πορτρέτο μιας οικογένειας. Πρόκειται ίσως για ένα από τα πιο όμορφα βιβλία του Charles Berberian (Monsieur Jean, Afterz, Jukebox, Les Amants de Shamat, Charlotte Perriand...), ή πάντως ένα από τα πιο συγκινητικά. Πιθανώς επειδή είναι ένα από τα πιο προσωπικά. Απεικονίζει τον εαυτό του ως παιδί, φαν του Blueberry, θαυμαστή του μεγαλύτερου αδερφού του, του πιο σικ νεαρού της Βηρυτού, ο οποίος έγινε κινηματογραφιστής (La Cité de la peur) και πέθανε το 2017. Θυμάται τα τρυφερά λόγια της γιαγιάς του, τα βράδια που περνούσε κλεισμένος στο διάδρομο περιμένοντας να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί, το μεγάλο ξενοδοχείο στην παραλία, τις πολιτικές συζητήσεις... Συγκεντρώνει επίσης τις μαρτυρίες των θυμάτων της έκρηξης στο λιμάνι το 2020, αναφέρει διαδηλώσεις και σκιαγραφεί μια πόλη σε διαρκή αναβρασμό. Με την κομψότητα που χαρακτηρίζει το ύφος του, ο Charles Berberian χρησιμοποιεί χρωματιστά μελάνια, στυλό, κολάζ και επικαλύψεις για να δημιουργήσει ένα μη γραμμικό αλλά εξαιρετικά ευαίσθητο άλμπουμ σαν το ημερολόγιο μιας προσωπικής αναζήτησης, αυτής της πόλης των παιδικών του χρόνων και σαν κομμάτια μιας χαμένης ευτυχίας. Ένα βιβλίο που θα μείνει. Minh Tran Huy Madame Figaro – 23.10.2023 Τι σας έκανε να επιχειρήσετε ένα τέτοιο ταξίδι στο παρελθόν; Charles Berberian – Ένιωσα ότι ήμουν επιτέλους έτοιμος να μεταφέρω σε κόμικς την ιστορία της οικογένειάς μου. Ήθελα επίσης να περάσω λίγο χρόνο μαζί τους σχεδιάζοντας στιγμές που μοιραστήκαμε. Στην αρχή σκέφτηκα να δώσω στον καθένα ένα κεφάλαιο, αλλά τελικά ο αδελφός μου, ο Αλέν, και η γιαγιά μου, πήραν λίγο περισσότερο χώρο από τους άλλους. Τι μπορεί να ειπωθεί γι' αυτές τις μικτές καταβολές; Επηρέασαν την καλλιτεχνική σας κλίση; Μικτές... δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι η μητέρα μου σχεδίαζε και ζωγράφιζε, και έχω συμπεριλάβει ένα πορτρέτο του πατέρα μου, του Κλοντ, που σχεδίασε η μητέρα μου, η 'Αρτεμις, στο οικογενειακό άλμπουμ που κλείνει το βιβλίο. Ο προπάππους μου, ο Καρλ Βάγκνερ, ζωγράφιζε, όπως και ο πατέρας του, ο Χέρμαν. Από αυτή την άποψη ναι, η ζωγραφική είναι οικογενειακή δραστηριότητα. Όσο για το μείγμα ελληνικής, αρμενικής, γαλλικής και γερμανικής καταγωγής (νομίζω ότι υπάρχει ακόμη και μια μικρή δόση ισπανικής σε ένα από τα παρακλάδια του γενεαλογικού δέντρου), μια γαστρονομική κλίση θα ήταν ίσως πιο κατάλληλη, αλλά στην οικογένεια κανείς δεν μαγείρευε πραγματικά. "Κούκλες μου, θησαυροί μου, επιτέλους ήρθατε!. Μπείτε μέσα, μπείτε γρήγορα!" Μύριζε παλιό έπιπλο, καθαριότητα και θάλασσα. "Πρέπει να πεινάτε καρδούλες μου! – Να, εδώ είναι το δωματιό μου με τους δίσκους μου και τα "Tintin" μου. Δεν αγγίζεις ποτέ τους δίσκους μου, ούτε τα "Tintin" μου, αλλιώς σε σκότωσα. – Εντάξει". "Κι έπειτα, μια μέρα, ο παππούς σου μας άφησε και πήγε να δουλέψει μακριά. Έτσι είναι η ζωή. Τι μπορούμε να κάνουμε, έτσι είναι αυτά. Αλλά η μαμά σου παρέμεινε η μικρή πριγκίπισσα του Χριστού μου." "Τι συμβαίνει, καρδούλα μου; Δεν κοιμάσαι; – Γιαγιά φοβάμαι. Μπορώ να έρθω να κοιμηθώ μαζί σου;" Με ποιο σκοπό έχετε αναμείξει μερικές φορές φωτογραφίες και σχέδια; Δεν ήταν προμελετημένο, ήρθε φυσικά. Για τις εικόνες του έρημου Παρισιού κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, οι φωτογραφίες που είχα τραβήξει εκείνη την εποχή ήταν τόσο εύγλωττες και μου άρεσαν τόσο πολύ που δεν δίστασα ούτε στιγμή να τις συμπεριλάβω στην αφηγηματική ροή. Ταυτόχρονα, έδωσα στον εαυτό μου την ελευθερία να μπορεί να συνδυάζει στο σχέδιο κάποιες διαφορετικές τεχνικές ανάλογα με τις περιόδους που περιέγραφα. "Θέλετε να φάτε κάτι αγαπούλες μου; Πεινάτε; – Ευχαριστούμε γιαγιά, όχι πριν το μπάνιο. – Εγώ πεινάω. – Αγάπη μου εσύ! – Γιαγιά, τι θα πει κούκλα μου; – Θα πει η κούκλα η δική μου. Είστε όλοι κούκλες μου, κουκλάκι μου. Για δοκίμασέ μου αυτή τη μαρμελάδα. Και θα σου δίνω όποτε θα είσαι φρόνιμος και θα έχεις καλούς βαθμούς στο σχολείο. – Φαίνεται και μαλακιά; Τι είναι; – Είναι μαστίχα. Προέρχεται από κάτι δέντρα στην Ελλάδα. – Λοιπόν, Charles, είσαι έτοιμος; – Μα, μαρμελάδα από δέντρα;" Τι σημαίνει η Βηρυτός για εσάς σήμερα; Η Βηρυτός είναι μια πόλη που συμπυκνώνει και περιέχει όλες τις πόλεις του κόσμου. Πιθανώς επειδή η λιβανέζικη διασπορά είναι παρούσα σε όλες τις μεγάλες και μικρές πόλεις του εύθραυστου πλανήτη μας. Και επειδή κάθε μέλος αυτής της διασποράς έχει φέρει μικρά κομμάτια της υιοθετημένης χώρας του πίσω στη γειτονιά ή στο χωριό καταγωγής του. Η Βηρυτός είναι ένας mezze από τις αναποδιές και τις ευτυχισμένες στιγμές του υπόλοιπου κόσμου. Είναι μια πόλη από την οποία δραπετεύω και την οποία ξαναβρίσκω κάθε φορά που πηγαίνω εκεί. Τη ζωγράφισα εμπνεόμενος από το χάος και τη μνήμη της. "Οι καρτ ποστάλ ενός χαμένου παραδείσου" "Βηρυτός, διέφυγα τον Οκτώβρη του 1975, επέστρεψα μία πρώτη φορά το 2005, μία δεύτερη το 2008, κι έπειτα μία τρίτη, και μία τέταρτη και μία πέμπτη (τελευταία φορά το 2008), τέλος πάντων κάθε φορά γεμίζω σελίδες από τα σημειωματάριά μου." "Στην αρχή της ταινίας La Cité de la peur [που γύρισε ο Alain, ο μεγάλος αδερφός του Charles] 1994 – σ.σ.] υπάρχει μια παρωδία των ταινιών gore: Red is dead. Το κοινό γελάει και δεν σταματά να γελάει μέχρι το τέλος της ταινίας. Μετά την πρώτη προβολή, ο Alain θέλησε να μάθει ποια σεκάνς της αρχής με τρόμαξε πραγματικά. –"Λοιπόν; – Ναι, ναι, φοβήθηκα πάρα πολύ". Δύσκολο να ξέρεις αν αστειευόταν ή αν μιλούσε σοβαρά. Ο κινηματογράφος γι' αυτόν ήταν πάντα κάτι σοβαρό, ήταν η αληθινή του οικογένεια, αυτή που είχε διαλέξει." "Το λιμάνι της Βηρυτού το 1870. Το παρελθόν είναι ωστόσο παρόν, σε κάθε γωνιά του δρόμου, όπως εδώ με αυτόν το εγκαταλελειμμένο φάρο που ξεπροβάλλει μέσα από κτίρια που παρατάσσονται μπροστά στη θάλασσα." Η φωτογραφία είναι του Hamza H. Djenat. Ο Marcello Giuliani, ο οποίος κρατά μαντολίνο και είναι παραγωγός και ενορχηστρωτής του άλμπουμ "Tout pour le mieux" που κυκλοφορεί από την Zamora Productions, ο Marcello φαίνεται να κοιτάζει τον Woody Guthrie, αλλά στην πραγματικότητα καθόλου. Κοιτάμε όπου νά 'ναι, όπως μας ζήτησε ο Hamza που ξέρει πώς να φροντίζει τα μοντέλα του για να μην φαίνονται χαζοχαρούμενα. Το ντόμπρο είναι του Mike Lewis (είναι η κιθάρα που κρατάω) – το γιλέκο που φοράω είναι από την Τρίπολη του Λιβάνου. Και ο πίνακας πίσω μας είναι του François Avril. Μπορείτε επίσης να δείτε ένα μέρος από ένα σχέδιο του Ludovic Debeurme στα αριστερά. Αν βλέπετε κάτι άλλο στη φωτογραφία, μη διστάσετε. Και το σχετικό link...

Το "Le grand pouvoir du Chninkel" , Η Μεγάλη Εξουσία του Σνίκελ (ή ισχύς ή δυναμη) είναι ένα κόμικ φαντασίας σε σενάριο Jean Van Hamme και σχέδιο Grzegorz Rosinski που πρωτοεκδόθηκε σε συνέχειες το 1986 στο περιοδικό (À suivre) και μετά σε άλμπουμ το 1988 από τις εκδόσεις Casterman. Αρχικά ασπρόμαυρο αλλά σε επανεκδόσεις βγήκε με χρώμα (στο χρωματισμό η Kasprzak Graza). Στον κόσμο του Ντάαρ υπάρχει ένας συνεχής και λυσσαλέος πόλεμος ανάμεσα σε τρείς αθάνατους και στους στρατούς τους. Μια μέρα σε έναν σκλάβο της φυλής των Σνίκελ, τον Τζον που κατόρθωσε να επιβιώσει, εμφανίζεται ο δημιουργός θεός και του αναθέτει να φέρει ειρήνη στον κόσμο. Εκεί ξεκινούν οι περιπέτειες για τον ήρωα μας. Πολύ δυνατό το σενάριο και το σχέδιο (γνωστοί και οι δύο δημιουργοί εξάλλου) σε ένα πολύ καλό κόμικ (που πρέπει να διαβαστεί μέχρι το τέλος) που δεν απότελει ένα τυπικο fantasy καθώς έχει μαύρο χιούμορ και αποδομεί όλα τα κλισέ που βρίσκουμε σε αντίστοιχες ιστορίες και έχει έντονες θεολογικές-μεταφυσικές ανησυχίες. (το τελευταίο το έκλεψα εμμ δανείστηκα από τον φίλο Kurdy malloy από άλλο νήμα).

Το The Beauty (La Douce) είναι πραγματικά ένας ύμνος σε μορφή κόμικ για την αναζήτηση της ομορφιάς κάθε είδους. Μέχρι και πριν τελειώσω και το κλείσω σκεφτόμουν ως μηχανικός που όταν βλέπω μια υπερκατασκευή φτιάχνομαι. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Το La Douce είναι ένα κόμικ που κυκλοφόρησε στα Γαλλικά το 2012 και αποτελεί την πρώτη μεγάλη solo δουλειά του Francois Schuiten. Κυκλοφόρησε το 2015 στα Αγγλικά από τον Casterman σε μια πάρα πολύ ωραία σκληρόδετη έκδοση μεγάλων διαστάσεων (σχεδόν σαν το Pertwillaby). Η αγγλική έκδοση συνέπεσε (επίτηδες) με την έναρξη λειτουργίας ενός μεγάλου μουσείου για τρένα στο Βέλγιο του οποίου το εσωτερικό είχε σχεδιάσει ο Schuiten. Ο Leon van Bel είναι ένας μηχανικός τρένου, του 12.004, και πλησιάζει προς το τέλος της καριέρας του, και μαζί του τυχαίνει να καταργούν και τα τρένα γενικά αφού μια νέα εναέρια τεχνολογία έχει έρθει να τα αντικαταστήσει, για αρκετούς λόγους όπως π.χ. τις πλημμύρες.Το κόμικ αυτό δείχνει τον αγώνα του μηχανικού να σώσει το τρένο από το scraping (δηλαδή από την καταστροφή) και στη συνέχεια το ταξίδι του προς αυτό για να το ξανά βρει. Στο δρόμο του συναντά ανθρώπους παθιασμένους που τον βοηθούν, ο καθένας για τους λόγους του ή και χωρίς λόγους. Τελικά κατέληξα πως όλο το κόμικ είναι ένας αγώνας και ένα ταξίδι προς την ομορφιά, κάθε είδους και έτσι όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Η ιστορία αν και θα μπορούσε να είναι τοποθετημένη στο σύμπαν των Obscure Cities δεν είναι, έχει όμως πολλές ομοιότητες. Η μοναδική πόλη που εμφανίζεται με το όνομα της είναι η πόλη Altaville. Το τρένο είναι πραγματικό και είναι το μοντέλο Atlantic 12, πρωτοποριακό για την εποχή του, αεροδυναμικό και πανέμορφο. Το 12.004, αποτελεί έκθεμα του μουσείου που είπα παραπάνω. Το σχέδιο είναι εκπληκτικό όπως έχουμε μάθει από τα έργα του Schuiten. Εδώ να πω πως γενικά στα έργα του Schuiten το περιβάλλον (κτήρια, οχήματα, τοπία κτλ) είναι αυτό κλέβει την παράσταση όμως αξίζει να παρατηρήσει κανείς και τα πρόσωπα (εκφράσεις, χαρακτηριστικά κτλ) για να διαπιστώσει πως δεν υστερούν σε τίποτα και σε αξία από το υπόλοιπο σχέδιο. Η έκδοση όπως είπα είναι άψογη, πρακτικά το κόμικ (88 σελίδες) είναι τυπωμένο σε χαρτόνι και όχι σε χαρτί. Δε νομίζω πως έχω άλλο κόμικ σε τόσο βαρύ χαρτί. Κερασάκι στo κόμικ είναι η ύπαρξη AR (Augment Reality). Με τη χρήση μιας webcam και από το site του κόμικ, μπορείς να πας ένα ταξίδι με το 12.004 στην οθόνη του υπολογιστή σου. Το έκανα και είναι εντυπωσιακό.

Το παρόν είναι το δεύτερο μέρος της σειράς άρθρων "Κάθε τεύχος" στην οποία θα παραθέσω σημειώσεις και παρατηρήσεις που έχω κρατημένες επί σειρά ετών. Η λογική όλων αυτών των παρατηρήσεων ήταν να διαβάζονται οι σειρές: 1. Στη γλώσσα που γράφτηκαν 2. Με τη σειρά που γράφτηκαν Έτσι πιστεύω ότι μπόρεσα να αποκομίσω την όσο γίνεται κοντινότερη εντύπωση με αυτή που είχαν οι αναγνώστες της κάθε σειράς που την παρακολούθησαν πχ από την αρχή. Μερικά πράγματα δεν παρακάμπτονται, όπως η επικαιρότητα ή η πραγματικότητα κάποιου άλλου κράτους, αλλά τι να κάνουμε; Μετά από 3 παρουσιάσεις Αστερίξ και για να σπάει η μονοτονία, σειρά παίρνει η σειρά-πατριάρχης της Βελγο-γαλλικής σχολής και της καθαρής γραμμής: Ο Τεντέν του Herge. Στο παρόν θα υπάρχει ένας κατάλογος των ιστοριών και το κάθε τεύχος θα ακολουθεί σε ξεχωριστό ποστ. Αυτό δίνει σε όλους σας τη δυνατότητα αν θέλετε να προσθέτετε την κριτική και τις παρατηρήσεις σας ελεύθερα. Με ένα κλικ στο πρώτο ποστ θα κατευθυνόμαστε στο αντίστοιχο ποστ χωρίς μπλεξίματα. Πρέπει να σημειωθούν ειδικά για τον Τεντέν, ορισμένα πράματα. Η σειρά γνώρισε πλήθος επανεκδόσεων και επανασχεδιάσεων, επιχρωματισμών κλπ. Η σειρά που ακολουθείται είναι η πρωτότυπη, αλλά στην πράξη κάθε τίτλος μπορεί και να αφορά πλήθος εκδόσεων, η συγκριτική μελέτη των οποίων έχει και αυτή την αξία της και το ενδιαφέρον της. Η σειρά των τευχών όπως δημοσιεύτηκαν στο Βέλγιο είναι: Tintin au pays des Soviets, 1930 (αμετάφραστο) - κριτική/παρουσίαση από Kurdy Malloy Tintin au Congo - O Τεντέν στο Κονγκό, 1931 - κριτική/παρουσίαση από Kurdy Malloy Tintin en Amerique - Ο Τεντέν στην Αμερική, 1932 - κριτική/παρουσίαση από Kurdy Malloy Les Cigares du pharaon, 1934 Le Lotus bleu, 1936 L'Oreille cassee, 1937 L'Ile Noire, 1938 Le Sceptre d'Ottokar, 1939 Le Crabe aux pinces d'or, 1941 L'Etoile mysterieuse, 1942 Le Secret de La Licorne, 1943 Le Tresor de Rackham le Rouge, 1944 Les Sept Boules de cristal, 1948 Le Temple du Soleil, 1949 Tintin au pays de l'or noir, 1950 Objectif Lune, 1953 On a marche sur la Lune, 1954 L'Affaire Tournesol, 1956 Coke en stock, 1958 Tintin au Tibet, 1960 Les Bijoux de la Castafiore, 1963 Vol 714 pour Sydney, 1968 Tintin et les Picaros, 1976 Tintin et l'Alph-Art, 1986

Το Σεπτέμβριο του 1997 (με επιφύλαξη κάποιων μηνών) η NUTELLA δίνει μαζί με κάθε βάζο πραλίνας φουντουκιού των 400gr από ένα mini comic με τους ήρωες του κόσμου του Αστερίξ. Αν κι είμαι fan της συγκεκριμένης εταιρείας έχω στην κατοχή μου 4 τευχάκια εκ των οποίων το ένα διπλό. Στο οπισθόφυλλο αναφέρονται τα 8 τεύχη που είχαν κυκλοφορήσει. Στην τελευταία σελίδα αναγράφεται: ΤΥΠΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ CASTERMAN ΑΕ (TOURNAI) Περίεργο που δεν ανακατεύτηκε και η ΜΑΜΟΥΘ. Δεν αναφέρεται πουθενά κάποιος τίτλος της σειράς, παρά το κάθε τεύχος έχει τον τίτλο του κάθε ήρωα τον οποίο παρουσιάζει. Μέσα έχει ένα καρέ ανά σελίδα με μικρές ιστορίες 2-3 σελίδων όπου αναπτύσσονται τα διάφορα χαρακτηριστικά του κάθε ήρωα και οι σχέσεις του με τους υπολοίπους του χωριού. Στην πρώτη σελίδα αναγράφεται: ©1996 LES EDITIONS ALBERT RENEGOSCINNY-UDERZO

Ανθολογία του Jacques Tardi, ένα από τα πολλά έργα του που σχετίζονται με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ιστορίες που περιέχονται, εμφανίστηκαν αρχικά στο περιοδικό (À Suivre), αρχής γενομένης το 1982, και το 1993 συγκεντρώθηκαν σ' έναν τόμο από την Casterman. Το 2010 μεταφράστηκε στ' αγγλικά από την Fantagraphics, υπό τον τίτλο It was the War of the Trenches, κερδίζοντας μάλιστα δύο Eisner Awards. Τόσο στη γαλλική, όσο και στην αμερικανική έκδοση περιλαμβάνονται είκοσι σελίδες από ένα άλλο άλμπουμ του Tardi, το Le Trou d'obus (1983). Δεν υπάρχει κάποια κεντρική πλοκή. Αντιθέτως, διαβάζουμε πολλές σύντομες ιστορίες από τα χαρακώματα, χωρίς να διαχωρίζεται η μία από την άλλη. «Πρωταγωνιστές» είναι οι απλοί στρατιώτες, αυτοί που βίωναν όλα τα βάσανα του τρελού αυτού πολέμου. Κι ενώ το κόμικ επικεντρώνεται στους Γάλλους, στις σελίδες του παρελαύνουν μεταξύ άλλων Γερμανοί, Άγγλοι, Βέλγοι, αλλά και Ινδοί και Σενεγαλέζοι και Βιετναμέζοι, που πολέμησαν για λογαριασμό των Ευρωπαίων αφεντικών τους. Από την ημέρα κήρυξης της γενικής επιστράτευσης, μέχρι τη βύθιση ενός στρατιώτη στην τρέλα, ο Tardi μας αφηγείται πολλές θλιβερές ιστορίες. Το σχέδιο είναι στο γνωστό στυλ του μεγάλου αυτού δημιουργού. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και πιο βρώμικο, ώστε να ταιριάζει με την ατμόσφαιρα του κόμικ. Αυτό που παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είναι το σεναριακό κομμάτι. Η αφήγηση γίνεται ποικιλοτρόπως, άλλοτε σαν ντοκιμαντέρ, με παραλλαγές, κι άλλοτε με απλή αφήγηση. Οι δε ιστορίες, βασισμένες σε αληθινές ιστορίες που είχε διηγηθεί στον Tardi ο παππούς του, αφήνουν ένα μεγάλο βάρος και σοβαρά ερωτήματα για την ανθρώπινη ηλιθιότητα. Δεν είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, αλλά είναι ένα σπουδαίο ανάγνωσμα. Βαθμολογία: 9,9/10

Ένα γαλλικό κόμικ από τις εκδόσεις Casterman. Συγγραφείς οι Jean-David Morvan και Miroslav Dragan, ενώ artist και χρώματα ο Ignacio Noé. Ολοκληρώθηκε σε 3 αλμπουμάκια με ημερομηνία έναρξης κυκλοφορίας 6 Απριλίου του 2006. Δύο περίπου χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του, κυκλοφόρησε και ένας συγκεντρωτικός τόμος. Εδώ, θα δούμε το scalation στα αγγλικά που διάβασα. Θα ακολουθήσουν σπόιλερ, αναγκαστικά. Εξώφυλλα & Οπισθόφυλλα 1. Helldorado - Santa Maladria Κυκλοφόρησε στις 06/04/2006 και περιέχει 46 σελίδες Πλοκή Βρισκόμαστε στα μέσα του 17ου αιώνα. Μια εποχή που οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να ανακαλύψουν ‘’Νέους Κόσμους’’. Σε ένα τροπικό νησί στον Ατλαντικό Ωκεανό, ένα χωριό ξυπνά στον τρόμο, όταν εισβάλει μια μεγάλη ομάδα κατακτητών, οι λεγόμενοι ‘’matadors’’. Μετά την εισβολή, δεν υπάρχει κανένας επιζών. Οι άνδρες, οι γυναίκες, τα παιδιά, όλοι έχουν σκοτωθεί και καεί. Οι Hutatsu και Dathcino, δύο ιθαγενείς ινδιάνοι που είναι γείτονες με το χωριό όταν φθάνουν εκεί, αδιαφορούν σχετικά με τα κίνητρα που οδήγησαν στην εικόνα που αντικρίζουν. Αντιμετωπίζουν την κατάσταση ως δώρο Θεού, αφού είναι ευκαιρία για τροφή και ποτό. Δυστυχώς, όμως, για αυτούς ανακαλύπτονται από ντόπιους, τη φυλή Syyanas, οι οποίοι τους συλλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στην πόλη τους, για να αποφασίσουν την τύχη τους. Η απόφαση είναι εναντίον τους. Συγχρόνως, οι κατακτητές και οι Syyanas ξεκινούν έναν αιματηρό και σφοδρό πόλεμο, μετά από την επίθεση των matadors.. 2. Helldorado - Esperar la muerte (Περιμένωντας τον θάνατο - Waiting for Death) Κυκλοφόρησε στις 18/10/2007, 46 σελίδες Πλοκή Ενώ οι μάχες διεξάγονται.. Μια φοβερή ασθένεια πλήττει και τις δύο πλευρές, και η μοίρα αυτού του μικρού κόσμου βρίσκεται τώρα στα χέρια των δύο εφήβων και ενός νεαρού κοριτσιού, της Initsiii που είναι και η κόρη του αρχηγού της φυλής.. Ο Dathcino, πέφτει στα χέρια του τρελού καπετάνιου και αρχηγού των Κατακτητών, του Abatirso. Στο στρατόπεδο, οι επιστήμονες τον χρησιμοποιούν ως πειραματόζωο, ώστε να σωθούν από την ασθένεια. Μιας και ο Dathcino παρά το γεγονός ότι έχει προσβληθεί από την ασθένεια και τα τόσα πειράματα που του έχουν γίνει, δεν πεθαίνει. Ο φίλος του, ο Hutatsu περιπλανιέται στο νησί, ψάχνοντας τρόπο για να σώσει τον φίλο του. Τότε, τυχαία ανακαλύπτει την προδοσία του αρχηγού Abatirso. Και ο Hutatsu είναι μολυσμένος. Εν τω μεταξύ, η Initsiii κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να βοηθήσει εκείνους που έχουν πληγεί από τη φοβερή ασθένεια πίσω στην πόλη και συγκρούεται με τον πατέρα της και αρχηγό της φυλής. Έχει προσβληθεί και η ίδια από αυτή τη θανατηφόρο ασθένεια. 3. Helldorado - Todos enfermos! (Όλοι είναι άρρωστοι! - Everybody's sick!) Κυκλοφόρησε στις 27/04/2009 και περιέχει κι αυτό 46 σελίδες Πλοκή Ολόκληρο το νησί πλέον μαστίζεται από την ασθένεια. Και οι δυο πλευρές κινδυνεύουν. Η υγεία της Initsii χειροτερεύει συνεχώς και ο πατέρας της προσπαθεί να την σώσει με κάθε τρόπο. Αρπάζει τα νεογνά των κατακτητών μετά από μια επίθεση που κάνει και τα προσφέρει θυσία. Οι σχέσεις ντόπιων και κατακτητών έχουν καταστραφεί. Την ίδια στιγμή, ο Hutatsu πέφτει στα χέρια μιας περιπόλου των matadors και για να σωθεί τους αποκαλύπτει το μυστικό του αρχηγού τους. Τότε, συμμαχούν και αποφασίζουν να δώσουν ένα τέλος στην όλη κατάσταση. Εν τω μεταξύ, ο Dathcino χρησιμοποιείται ακόμα ως πειραματόζωο των γιατρών που προσπαθούν μάταια να σταματήσουν την εξάπλωση της νόσου. Οι τρεις πλευρές διαπλέκονται σε έναν αγώνα κατά των εισβολέων, την ασθένεια και τον αγώνα για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία. Τι θα συμβεί στο τέλος; Χμμ.. Συγκεντρωτικός τόμος Κυκλοφόρησε στις 15/01/2011, ένας τόμος των 144 σελίδων προσωπική άποψη: Ένα κόμικ που έχει μπει στη λίστα με τα καλύτερα κόμικ που έχω διαβάσει. Το σενάριο μου άρεσε πάρα πολύ. Βασίζεται σε ιστορικά στοιχεία και η δομή είναι καταπληκτική. Γεγονότα που συμβαίνουν συγχρόνως αλλά η αφήγηση ρέει. Το σχέδιο απολαυστικό και κάθε καρέ το χαζεύεις. Ένα δυνατό αποτέλεσμα από το συνδυασμό σεναρίου-σχεδίου. Απλώς υπέροχο, προτείνεται ανεπιφύλακτα! Σελίδες από το εσωτερικό και των 3 άλμπουμ (παραθέτω 5 σελίδες από το καθ’ένα) πηγές: bedethequehelldorado , comicvinehelldorado

Τίτλος: LES AVENTURES DE TINTIN Δημιουργός: HERGE Εκδοτική: CASTERMAN Πρώτη έκδοση: 2006 Τεύχη: 24 Σελίδες: 72 Διαστάσεις: 16,5x22,5 Χρώμα: Έγχρωμο Τιμή: € 5,90 ISBN: 978-2-203-00184-81 Σειρά: Tintin-Petit format Στη Γαλλία ο εκδοτικός οίκος Casterman το 2006/2007 εξέδωσε τη σειρά των περιπετειών του Τεν Τεν για τους φίλους του ήρωα σε 24 αλμπουμάκια2 και προσιτή τιμή (6,25 €). Μία πρόχειρη ματιά που έριξα στο άλμπουμ “Το σκήπτρο του Οττοκάρ” των ελληνικών εκδόσεων Anglo-Hellenic Agency του Τάσου Ψαρόπουλου (Οκτώβριος 1983) διαπίστωσα ότι το κόμικ είναι το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις με μικρότερο, βέβαια, μέγεθος των καρέ στη γαλλική έκδοση, υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές στα χρώματα με σαφώς καλύτερα της γαλλικής έκδοσης. Τα άλμπουμ: Les AVENTURES DE TINTIN / AU PAYS DES SOVIETS και TINTIN ET L΄ ALPH-ART δεν έχουν μεταφραστεί ακόμη στη χώρα μας. Όλοι οι τίτλοι που κυκλοφόρησαν φαίνονται στο οπισθόφυλλο. Τα άλμπουμ είναι κομψά, μικρά και βολικά για διάβασμα παντού και η εκτύπωση θαυμάσια. Μακάρι να μεταφραστούν κι εδώ. ---------------------------------------------------------- 1 Του 8ου τόμου 2 Οι 23 περιπέτειες και το TINTIN ET L΄ ALPH-ART vaios/4-3-2010