Αναζήτηση στην Κοινότητα

Horlemonde (Ρετρόκοσμος) έιναι γαλλικό κόμικ βασισμένο στο έργο της Γαλλίδας συγγραφέως επιστημονικής φαντασίας Julia Verlanger. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Les Humanoïdes Associés και ολοκληρώθηκε σε 2 τεύχη. Το πρώτο τεύχος το 2008 και το δεύτερο το 2013. Το σενάριο είναι του Patrick Galliano ενώ το σχέδιο είναι του Cédric Peyravernay (1ο τεύχος) και του Bazal (2ο τεύχος). Κυκλοφορεί και στα αγγλικά από την Humanoids με τίτλο Retroworld. Βρισκόμαστε στο μέλλον όπου οι γήινοι έχουμε αποικίσει πολλούς πλανήτες. Κάποιοι από αυτούς διατηρούν τη μνήμη τους, την ιστορία τους, ξέρουν από που προέρχονται, είναι εξελιγμένοι τεχνολογικά και έχουν σχηματίσει μια ομοσπονδία πλανητών. Κάποιοι άλλλοι όμως έχουν ξεχάσει και είναι σε προγενέστερα στάδια τεχνολογικής εξέλιξης. Αυτοί είναι οι "ρετρόκοσμοι" όπως τους αποκαλούν οι πιο προηγμένοι όπου τους παρακολουθούν και δεν επεμβαίνουν στην εξέλιξη τους παρά μόνο όταν φτάσουν μόνοι τους στο κατάλληλο τεχνολογικό επίπεδο. Σε αυτή την ιστορία η πλοκή μας εξελίσσεται στον πλανήτη Αμαλτζιέλ, ένα πλανήτη αρκετά εξελιγμένο όπου έχει έρθει σε επικοινωνία με τους προηγμένους. Εκεί υπάρχει ακόμα ένα σύστημα σκλαβιάς λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν κάτι που οι προηγμένοι θέλουν να σταματήσουν. Έτσι έχουν πείσει τους περισσότερους άρχοντες του Αμαλτζίελ να ψηφίσουν την κατάργηση της σκλαβιάς με αντάλλαγμα τεχνολογία που θα αντικαταστήσει τους σκλάβους. Έτσι στέλνουν τον πράκτορα τους, Μαρς προκειμένου να διασφαλίσει την αίσια έκβαση της ψηφοφορίας. Όμως κάποιοι άρχοντες δε θέλουν την αλλαγή αυτή και θα προσπαθήσουν να σταματήσουν το Μαρς με κάθε τρόπο. Ο Μαρς θα βρει ένα σύμμαχο στο πρόσωπο του Τζάτρεντ ένα δραπέτη σκλάβο και μαζί θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τη μοίρα όλου του πλανήτη. Ένα μέτριο κόμικ (κατα την άποψη μου) επιστημονικής φαντασίας με έντονο το στοιχείο της περιπέτειας και της αγωνίας. Το σχέδιο καλό, δεν με κούρασε κάπου. Άλλα κόμικ βασισμένα σε βιβλία της Julia Verlanger έχω παρουσιάσει εδώ και εδώ.

Les décastés d'Orion (Οι Εξόριστοι Του Ωρίων) έιναι γαλλικό κόμικ βασισμένο στο έργο της Γαλλίδας συγγραφέως επιστημονικής φαντασίας Julia Verlanger. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Les Humanoïdes Associés το 2017 και ολοκληρώθηκε σε 2 τεύχη. Το σενάριο είναι του Éric Corbeyran ενώ σχέδιο και χρωματισμός του Jorge Miguel. Κυκλοφορεί και στα αγγλικά από την Humanoids με τίτλο Orion's Outcasts. Βρισκόμαστε στο μέλλον όπου οι γήινοι έχουμε αποικίσει πολλούς πλανήτες. Κάποιοι από αυτούς διατηρούν τη μνήμη τους, την ιστορία τους, ξέρουν από που προέρχονται, είναι εξελιγμένοι τεχνολογικά και έχουν σχηματίσει μια ομοσπονδία πλανητών. Κάποιοι άλλλοι όμως έχουν ξεχάσει και είναι σε προγενέστερα στάδια τεχνολογικής εξέλιξης. Αυτοί είναι οι "ρετρόκοσμοι" όπως τους αποκαλούν οι πιο προηγμένοι όπου τους παρακολουθούν και δεν επεμβαίνουν στην εξέλιξη τους παρά μόνο όταν φτάσουν μόνοι τους στο κατάλληλο τεχνολογικό επίπεδο. Η ιστορίας μας αυτή εξελίσσεται στον πλανήτη Ωρίων ο οποίος τεχνολογικά βρίσκεται περίπου στην εποχή του μεσαίωνα και έχει ένα σύστημα με κάστες όπου ανήκουν όλοι. Πρωταγωνιστής μας είναι ο Κάλεν της κάστας των πολεμιστών όπου θα κατηγορηθεί αδίκως και θα καταδικαστεί σε εξορία. Εκέι θα γνωρίσει μια άλλη εξόριστη την Τρυάνα όπου θα του διηγηθεί μια απίστευτη ιστορία ότι δηλαδή είδε ένα ιπτάμενο άρμα και ανθρώπους που είχαν τοξα που έριχναν κεραυνούς. Φυσικά θα τη περάσει για τρελή. Ο δρόμος τους θα ενωθεί με εκείνον της Μπέκα η οποία είναι πράκτορας των προηγμενων που κυνηγάει ένα αποστάτη και φυσικά θα καταλάβει ότι η ιστορία της Τρυάνα αφορά εκείνο τον άντρα. Μαζί λοιπόν θα προσπαθήσυν να τον πιάσουν και να σταματήσουν τα σχέδια του. Ένα μέτριο κόμικ (κατα την άποψη μου) που κάνει μια αξιοπρεπή προσπάθεια να συνδυάσει λέηζερ με σπαθιά. Το σχέδιο καλό, δεν με κούρασε κάπου. Άλλα κόμικ βασισμένα σε βιβλία της Julia Verlanger έχω παρουσιάσει εδώ και εδώ.

L' Autoroute Sauvage (Η Άγρια Λεωφόρος) έιναι γαλλικό κόμικ βασισμένο στο έργο της Γαλλίδας συγγραφέως επιστημονικής φαντασίας Julia Verlanger. Το σενάριο έχει γράψει ο Mathieu Masmondet ενώ σχέδιο και χρωματισμό έκανε ο Zhang Xiaoyu. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Les Humanoïdes Associés από το 2015 εώς το 2017 και ολοκληρώθηκε σε 3 τεύχη. Κυκλοφορεί και στα αγγλικά από την Humanoids με τίτλο Savage Highway. Βρισκόμαστε στη Γαλλία κάποια στιγμή μελλοντικά σε ένα μετα-αποκαλυπτικό κόσμο όπου όλα είναι κατεστραμμένα. Οι κοινωνικές δομές δεν υπάρχουν πλέον και οι άνθρωποι ζουν είτε ενταγμένοι σε άγριες συμμορίες είτε σε μικρές κοινότητες ή ακόμα και μόνοι τους ταξιδέυοντας συνεχώς για να γλυτώσουν από τους δυνατότερους. Οι σφαίρες έχουν τελειώσει και οι περισσότεροι είναι οπλισμένοι με ξίφη, μαχαίρια και τόξα. Η πρωταγωνίστρια μας Έλενα ταξιδεύει και αναζητά την αδερφή της Άννα που την απήγαγε μια συμμορία μερικούς μήνες πριν. Ο δρόμος της θα τη φέρει κοντα στο Μο έναν μυστήριο αμίλητο μοναχικό άνδρα ο οποίος θα τη σώσει. Όλες οι πληροφορίες που μαζεύουν για την αδελφή της τους οδηγούν στο Παρίσι, ένα μέρος που θεωρείται άβατο και άκρως επικίνδυνο εδώ και πολλά χρόνια. Τι προκάλεσε όμως συτή τη καταστροφή; Μήπως στο Παρίσι θα βρούν περισσότερες απαντήσεις; Από τα τρία κόμικ βασισμένα σε έργα της Julia Verlanger αυτό μου άρεσε περισσότερο. Δεν νομίζω οτί είναι πρωτότυπος ένας μετα-αποκαλυπτικός κόσμος με άγριες συμμορίες και πολύ βία για την καθημερινή προσπάθεια της επιβίωσης αλλα είχε ένα στρωτό σενάριο με χαρακτήρες που νοιαζόσουν. Το σχέδιο το βρήκα καλό και εξάλλου τον σχεδιαστή Zhang Xiaoyu τον ξέρω και από τη δουλειά του στο Crusades (που έχω παρουσιάσει επίσης στο φόρυμ). Άλλα κόμικ βασισμένα σε βιβλία της Julia Verlanger έχω παρουσιάσει εδώ και εδώ. 

Crusades (Σταυροφορίες, στα ελληνικά) είναι γαλλικό κόμικ μεσαιωνικής φαντασίας σε σενάριο Izu και Alex Nikolavitch και σχέδιο (και χρωματισμό) Zhang Xiaoyu. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Les Humanoïdes Associés από το 2010 εώς 2012 και ολοκληρώθηκε σε 3 τεύχη. Οι τίτλοι τους είναι: 1) Le spectre aux yeux d'argent (Το φάντασμα με τα ασημένια μάτια) 2) La porte d'Hermès (Η πύλη του Ερμή) 3) La bataille de Mansourah (Η μάχη της Μανσούρα) Είναι ένα κόμικ φαντασίας όπως προείπα που εξελίσσεται στο μεσαίωνα. Η ιστορίας μας ξεκινά το έτος 1219 μ.Χ. στην πόλη Δαμιέτη (ή Νταμιέτα) όπου οι Σταυροφόροι προσπαθούν να την καταλάβουν. Μπαίνουν κρυφά από τις κατακόμβες προκειμένου να αποκτήσουν εύκολη πρόσβαση στη πόλη αλλά σφαγιάζονται ανελέητα από κάποια πλάσματα με ασημένια μάτια. Περίπου 25 χρόνια αργότερα ο Γουίλιαμ Σόνακ, υψηλόβαθμος στέλεχος του τάγματος των Ναιτών προσπαθεί σε συνεργασία με τους Άραβες να ανακαλύψει τη αλήθεια για αυτα τα πλάσματα καθώς και τη σχέση τους με τη συντεχνία των δολοφόνων με τελικό σκοπό να τα κασταστρέψει. Συγχρόνως ο Πάπας του αναθέτει να τα μελετήσει και να εξετάσει την προοπτική να χρησιμοποιηθούν σαν δικό τους όπλο. Έται θα επιστρατεύσει μια ομάδα επίλεκτων πολεμιστών προκειμένου να ερευνήσει το θέμα. Ποιο σκοπό όμως εξυπηρετεί ο πρωταγωνιστής μας και ποια η προέλευση αυτών των πλασμάτων;

Κόμικ επιστημονικής φαντασίας των Dan O’Bannon και Moebius. Κυκλοφόρησε το 1976, στα τεύχη 7 και 8 του περιοδικού Métal Hurlant, ενώ η πρώτη αυτόνομη έκδοση στα γαλλικά βγήκε το 1989 από την Les Humanoïdes Associés. Στ’ αγγλικά, έχουν υπάρξει διάφορες εκδόσεις, με πρώτη αυτή στο περιοδικό Heavy Metal (1977). Μεταξύ άλλων, το 1987 συμπεριλήφθηκε στο Complete Moebius #4 της Epic Comics και το 1996 στο Moebius #2 της Dark Horse. Στα ελληνικά, έχει κυκλοφορήσει ολόκληρη στο τεύχος 167 της Βαβέλ και μπορείτε να τη βρείτε σκαναρισμένη εδώ. Αν δεν σας θυμίζει κάτι ο κύριος O’Bannon είναι διότι δεν ήταν άνθρωπος των κόμικς, αλλά του κινηματογράφου. Είχε αναμειχθεί σε διάφορες ταινίες, είτε ως σεναριογράφος (Dark Star, Alien, Heavy Metal και Total Recall), είτε στα ειδικά εφέ (Star Wars), είτε ως σκηνοθέτης (The Return of the Living Dead). Με τον Moebius γνωρίστηκε γύρω στο 1975, καθώς δουλεύανε και οι δύο για το απραγματοποίητο Dune του Alejandro Jodorowsky, ο O’Bannon ως υπεύθυνος των ειδικών εφέ και ο Moebius ως concept artist. Ο Πητ Κλαμπ είναι ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ σε μια μελλοντική πόλη. Δέχεται τηλεφώνημα από μια κυρία, κάτοικο κάποιας πολυτελούς συνοικίας, κοντά στην επιφάνεια. Του αναθέτει να παραλάβει κάποια προσωπικά της αντικείμενα στο επίπεδο 199, μια κακόφημη περιοχή. Κι έτσι ο Κλαμπ μπλέκεται σε μια παράξενη υπόθεση. Το σχέδιο του Moebius είναι απίθανο. Αν με ρωτούσε κάποιος ποιο είναι το τυπικό του στυλ, θ’ ανέφερα αυτό το κόμικ. Δεν είναι το καλύτερό του, αλλά είναι το κλασικό του. Από την άλλη, το σενάριο δεν είναι είναι στα ίδια επίπεδα. Δεν έχει να πει κάτι και μπορείς σχετικά εύκολα να καταλάβεις πού το πάει ο O’Bannon. Αν όμως κάποιος πιάσει την ιστορία ως μέρος μιας ανθολογίας, τότε μπορεί και να μην τον πειράξει τόσο. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι από ιστορικής πλευράς αξίζει να διαβαστεί. Είναι από τα πρώτα κόμικς που συνδυάζουν το νουάρ με το sci-fi και κυρίως είναι η ιστορία που επηρέασε καθοριστικά το ύφος του Blade Runner. Βαθμολογία: 7,2/10

Το εξώφυλλο της πρώτης γαλλικής συγκεντρωτικής έκδοσης (1976) Arzach ονομάζεται μια συλλογή τεσσάρων sci-fi/fantasy ιστοριών του Jean "Moebius" Giraud, χωρίς διαλόγους. Πρωτοδημοσιεύτηκαν μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Métal Hurlant το 1975 κι έκτοτε έχουν συγκεντρωθεί σε πολλές διαφορετικές εκδόσεις από την Les Humanoïdes Associés. Στο αμερικανικό κοινό έφτασε λίγο αργότερα μέσω του περιοδικού Heavy Metal, ενώ το 1987 εκδόθηκε ένας τόμος από την Epic Comics. Στην Ελλάδα έχουμε δει τις δύο πρώτες ιστορίες στη Βαβέλ. Οι ιστορίες είναι αρκετά σύντομες, οπότε δεν υπάρχει κάποιος λόγος να πούμε τι γίνεται σε κάθε μία. Ο ομώνυμος χαρακτήρας είναι ένας σιωπηλός πολεμιστής που τριγυρίζει σ’ έναν αλλόκοτο κόσμο, πετώντας πάνω σ’ ένα πλάσμα που μοιάζει με πτεροδάκτυλο. Το όνομα αλλάζει και από Arzach γίνεται διαδοχικά Harzak, Arzak και Harzakc, χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ γιατί αλλάζει ή τι σημαίνει. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκδοτική πορεία των ιστοριών αυτών και οι μεταγενέστερες εμφανίσεις του χαρακτήρα. Το 1987 ο Arzach επέστρεψε σε μια ιστορία με λόγια, η οποία συνδέεται με το φαινομενικά ασύνδετο La Déviation, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1973. Πολλά χρόνια αργότερα, τo 2009, o Moebius αποφάσισε να μας δώσει μια space opera τριλογία με το Arzak, αλλά ο θάνατός του το 2012 έσβησε το όραμά του. Στην Γαλλία έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς γύρω στους δέκα διαφορετικοί τόμοι και οι περισσότεροι περιλαμβάνουν τις τέσσερις αυθεντικές ιστορίες, καθώς και τις άλλες σύντομες εμφανίσεις του Arzach. Η ιστορική και καλλιτεχνική του αξία είναι τεράστια και αποτελεί ένα από τα γνωστότερα δημιουργήματα του Moebius. Ο σπουδαίος Γάλλος έφερε επανάσταση στα κόμικς της εποχή του, αποφασίζοντας να μη χρησιμοποιήσει μπαλονάκια. Το Arzach είχε ιδιαίτερη απήχηση στην Ιαπωνία και πολλοί μανγκάκα έχουν επηρεαστεί από αυτό και άλλα κόμικς του Moebius. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτές τις ιστορίες έγινε για πρώτη φορά χρήση του ψευδώνυμου με το οποίο είναι σήμερα γνωστός ο μεγάλος αυτός δημιουργός.

Στον πλανήτη Μεγκαλέξ, όσο προχωρημένη είναι η τεχνολογία, τόσο εφιαλτική είναι η ζωή. Οι ωκεανοί και τα δάση έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Παντού κτίρια, μέταλο, μπετό, ρομπότ. Τα συναισθήματα απαγορεύονται, και τα ναρκωτικά επιβάλλονται. Ο πληθυσμός του πλανήτη αναπαράγεται μόνο με κλωνοποίηση, και οι νόμοι της κλωνοποίησης αυτής είναι αδίστακτοι. Ενώ οι ανώτερες τάξεις ζουν χιλιάδες και εκατοντάδες χρόνια, οι απλοί άνθρωποι δεν επιτρέπεται να περάσουν τα 40 χρόνια ζωής, και οι αστυνομικοί τις 400 μέρες. Όσοι άνθρωποι δημιουργούνται, πρέπει να έχουν συγκεκριμένες διαστάσεις. Διαφορετικά θεωρούνται ανωμαλίες και καταστρέφονται αυτόματα. Μια μέρα, μια τέτοια "ανωμαλία" καταφέρνει να περάσει τον αρχικό έλεγχο, και βρίσκεται μόνος του στη μέση ενός τεράστιου, εχθρικού κόσμου. Και θέλει να ζήσει. Το τι γίνεται μετά (δηλ. ο χαμός) πιάνει 150+ σελίδες ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΤΕΧΝΗΣ από τον Fred Beltran και εντελώς "φευγάτου" σεναρίου από τον Alexandro Jodorowsky. Τι να πω για τον Beltran. Ο άνθρωπος είναι ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟΣ καλλιτέχνης, και τα σκίτσα του είναι πανέμορφα. Ενδιαφέρον έχει το πως αλλάζει το στυλ του στο 3ο "μέρος" του βιβλίου, όπου ρίχνει αρκετά τη χρήση του υπολογιστή και μας δείχνει ένα πιο παλιοσχολίτικο, κομιξάδικο ύφος. Είναι τόσο καλός, που και τίποτα να μην είχαν τα συννεφάκια μέσα που λέει ο λόγος, και πάλι θα άξιζε να πάρει κανείς τον τόμο. Βέβαια τα συννεφάκια δεν είναι άδεια. Είναι γεμάτα με μελλοντολογικό, δυστοπικό, κλασσικό Jodorowsky σενάριο, στο οποίο το μέλλον είναι μαύρο, οι άνθρωποι κακοί, και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Δεν είναι και ό,τι πιο ιδιαίτερο έχεις διαβάσει ποτέ, και θα σου θυμίσει πολλά άλλα σενάρια, αλλά είναι καλογραμμένο και ευφάνταστο. H συγκεκριμένη έκδοση συλλέγει τις προηγούμενες εκδόσεις σε ένα hardback τόμο 168 σελίδων με όμορφο glossy χαρτί, με μια ενδιαφέρουσα εισαγωγή από τον Beltran, και πρώιμα, making-of σκίτσα από το κόμικ στις τελευταίες σελίδες (τα οποία έχουν τρομερό ενδιαφέρον, και δείχνουν πόσο μπροστά είναι ο Beltran στην τέχνη του). Τώρα εγώ θα μπορούσα να γίνω σχολαστικός γέρος και να γκρινιάξω ότι θα μπορούσαν να είχαν συμπεριλάβει κι άλλα εξτρά, όπως τα εξώφυλλα των επεισοδικών εκδόσεων, πιν-απς από τους χαρακτήρες κτλ αλλά τώρα είναι μάλλον αργά για κάτι τέτοιο. Οπότε θα πω το εξής: αν σας αρέσει ο Beltran, ή ο Jodorowsky, ή το sci-fi ή το καλό κόμικ γενικότερα, θα έπρεπε ΗΔΗ να είχατε τσεκάρει το Megalex. Διαβάζεται απίθανα εύκολα και είναι πανέμορφο και στο μάτι, και στην αφή, και στη βιβλιοθήκη. Παρουσιαση της ελληνικης εκδοσης ΕΔΩ Αφιερωμα στον Alejandro Jodorowsky ΕΔΩ Περισσοτερα κομικς του : ΤΟ ΙΝΚΑΛ (σε σχεδιο του Moebius) ΠΡΙΝ ΤΟ ΙΝΚΑΛ ΟΙ ΒΟΡΓΙΕΣ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΑΡΟΝΩΝ BORGIA

Κόμικ ηρωικής φαντασίας σε σενάριο της Sylviane Corgiat και σχέδιο του Corrado Mastantuono. Πρόκειται για μια σειρά τριών άλμπουμ που εκδόθηκε από την Les Humanoïdes Associés, κατά το διάστημα 2004-2007. Με τον τίτλο Elias the Cursed, η Humanoids έχει κυκλοφορήσει στα αγγλικά δύο συγκεντρωτικές εκδόσεις, έναν softcover τόμο το 2011 κι έναν με σκληρό εξώφυλλο, ελαφρώς μεγαλύτερο, το 2016. Ο Elias είναι ένας άπληστος και βίαιος βασιλιάς, που έχει βαλθεί να απαλλάξει τον κόσμο του από κάθε ίχνος μαγείας. Όταν όμως πολιορκεί τον πύργο του πανίσχυρου Melchior, ο στρατός του καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Αντιμετωπίζοντας ο ίδιος τον μάγο, θα ηττηθεί και οι δυο τους θ’ ανταλλάξουν πρόσωπα. Χρόνια μετά, με τη βοήθεια μια παράξενης συντροφιάς, ο Elias θα προσπαθήσει να πάρει την εκδίκησή του. Αν κάτι με κέρδισε από την πρώτη κιόλας σελίδα είναι το εικαστικό μέρος του εν λόγω κόμικ. Το σχέδιο του Mastantuono, «κοφτό» και εξαιρετικά λεπτομερές, με τράβηξε εξαρχής, όντας πολύ ταιριαστό στην ιστορία. Η δε αισθητική (στολές, όπλα, κτίρια κλπ) είναι κάτι που με μάγεψε. Δεν ξέρω κατά πόσο έβαλε το χεράκι της η Corgiat, αλλά αυτός ο περίεργος συνδυασμός αρχαϊκών, μεσαιωνικών, αναγεννησιακών και sci-fi στοιχείων δημιουργεί ένα μοναδικό σκηνικό. Στο σεναριακό τμήμα υπάρχουν κάποια θεματάκια. Λίγο πριν τη μέση γίνεται μια μικρή κοιλιά, το comic relief στο τελευταίο άλμπουμ ίσως χρησιμοποιείται λίγο παραπάνω απ' ότι θα έπρεπε και το αποκορύφωμα δεν είναι τόσο δυνατό. Από την άλλη, η Corgiat μας προσφέρει μια πρωτότυπη ιστορία, ευρηματική και με ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα πολύ καλύτερο, παραμένει όμως ένα ιδιαίτερο BD που εγείρει πολύ την φαντασία. Βαθμολογία: 7,8/10

Η Ορδή είναι ένα κόμικ του Igor Baranko, που εντάσσεται στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Η πρωτότυπη γαλλική έκδοση, που απαρτίζεται από τρία άλμπουμ, ανήκει στην Les Humanoïdes Associés. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού 9 και συγκεκριμένα στα τεύχη 272-274, 286-289 και 316-319. Μπορείτε να το διαβάσετε σκαναρισμένο εδώ. Στο μέλλον, η Ρωσία βρίσκεται στα χέρια ενός παρανοϊκού δικτάτορα, που έχει βαλθεί να αναγεννήσει (κυριολεκτικά) τον Τζένγκις Χαν και να δημιουργήσει μια τεράστια αυτοκρατορία. Έτσι, στέλνει μια μυστική αποστολή στην Ουκρανία, όπου έχει ταφεί ένας λάμα, η τελευταία γνωστή μετενσάρκωση του Μογγόλου πολέμαρχου. Στο παιχνίδι όμως μπαίνουν, μεταξύ άλλων, ο τελευταίος των Τσετσένων, μυστηριώδη UFO που απαγάγουν κόσμο και ο κλώνος του Αβραάμ Λίνκολν. Το σχέδιο είναι κλασικός Baranko, λεπτομερές και ωραίο, ενώ και ο χρωματισμός είναι εξαιρετικός. Η ιστορία είναι κάτι παραπάνω από τρελή, με καλό ρυθμό και χαρακτήρες, αν μη τι άλλο, πρωτότυπους. Το κακό είναι ότι ενώ περιμένεις να κολυμπήσεις στα απύθμενα βάθη ενός θαυμαστού κόσμου, τελικώς πλατσουρίζεις στα ρηχά. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια εμβάθυνση στον κατά τ' άλλα πολύ ενδιαφέροντα κόσμο που έπλασε ο δημιουργός. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι είναι ένα αρκετά διαφορετικό ανάγνωσμα, από αυτά που διεγείρουν τη φαντασία. Βαθμολογία: 7,6/10

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. 1942. Αγγλία. Ένας φαλακρός μεσόκοπος δεμένος σε μια καρέκλα. Κάποιος πίνει μπροστά του ένα ποτήρι πολύ ακριβό κονιάκ. Του ανακοινώνει ότι θα τον σκοτώσει. Ή μάλλον, δεν θα τον σκοτώσει ακριβώς. Πιο σωστά, θα του χαρίσει την αιώνια ζωή....... Την ίδια στιγμή, η Βρεταννική αντικατασκοπεία μαθαίνει για ένα υπερ-όπλο των Ναζί. Πρόκειται για ένα δεκάχρονο κοριτσάκι από τη Ρουμανία το οποίο έχει την δύναμη να ελέγχει οποιοδήποτε ον έχει δοκιμάσει, έστω και μία σταγόνα από το αίμα της..... Εκπληκτικό comic, το οποίο, έχει σχεδόν τα πάντα. Μυστήριο, ατμόσφαιρα, υπερφυσικό, αγωνία, εγκλήματα, γνωστές προσωπικότητες της εποχής, εκπληκτικό σχέδιο, κομάντος, βρικόλακες, Ναζί, ανατροπές μέχρι και το τελευταίο panel. Η πλοκή του σε συνδυασμό με επιβλητικό σκίτσο σε κρατάει στην τσίτα μέχρι και την τελευταία σελίδα. Δεν θα δώσω περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να το διαβάσουν όλοι χωρίς καθόλου spoilers. Την ιστορία την έχει γράψει, εμπνευσμένα και μαεστρικά, ο Fabien Nury, o οποίος μας έχει δώσει και την σειρά W.E.S.T. η οποία έχει πάρει πολύ καλές κριτικές και στα αγγλικά έχει μεταφραστεί ως SPOOKS από την Cinebook. Σχέδιο και μελάνια ο αγαπημένος John Cassaday (Astonishing X-Men, Planetary, Marvel Star Wars) δίνει τα ρέστα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να βυθιστείς στην επιβλητική ατμόσφαιρα του βιβλίου. Είχα καιρό να ενθουσιαστώ τόσο πολύ με κάποιο comic. Ένα άνετο, χορταστικό και αντάξιο της ποιότητας του 9/10. Μην το χάσετε!

Το Astéroïde Hurlant είναι μια γαλλική ανθολογία ιστοριών επιστημονικής φαντασίας του Alejandro Jodorowsky, σε συνεργασία με πολλούς καλλιτέχνες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η πλειονότητα αυτών δεν κατάγεται από τη Γαλλία. Αποτελούν μια πραγματική πολυεθνική ομάδα, από τον Δανό Højgaard, μέχρι τους Λατινοαμερικάνους Ladrönn, Ciruelo και Meglia. Κυκλοφόρησε το 2006 από την Les Humanoïdes Associés και περιέχει έντεκα ιστορίες, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Métal Hurlant, μεταξύ 2002 και 2004. Η Humanoids το εξέδωσε στ’ αγγλικά ως Screaming Planet, αρχικά σε δύο μέρη (2011), ενώ αργότερα έβγαλε έναν ενιαίο τόμο (2013). Κάποιες από τις ιστορίες έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά για το περιοδικό 9. Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των ιστοριών είναι ένας αστεροειδής που ταξιδεύει στο γαλαξία, «θρηνώντας» αδιάκοπα. Όταν περνάει από κάποιον πλανήτη, μοιράζεται τον πόνο του με τους χαρακτήρες, βάζοντας έτσι σε κίνηση τα γρανάζια της πλοκής. Αν και συνολικά αποκαλείται κόμικ επιστημονικής φαντασίας, υπάρχουν δύο ιστορίες που είναι fantasy. The Last Word (Marc Riou και Mark Vigoroux): μέσα σε τρεις σελίδες μαθαίνουμε πώς δημιουργήθηκε ο αστεροειδής από τ’ απομεινάρια ενός πάλαι ποτέ παραδεισένιου πλανήτη. Invasion (Igor Baranko): ο Althor, πρίγκιπας και πολεμιστής, ξεκινάει να μάθει την πραγματική του καταγωγή. Proven Guilty (Christian Højgaard): σ’ έναν πλανήτη όπου όλοι οι κάτοικοι είναι σκλάβοι και δε σηκώνουν το κεφάλι τους από το έδαφος, ένας τρελός συνεχίζει να ατενίζει τον ουρανό. Eucharist Sun (J.H. Williams III): μια νεαρή βαμπιρολόγος συναντά στη Ρουμανία έναν παράξενο άντρα, που φαίνεται να ξέρει πολλά για τον τελευταίο απόγονο των Ντρακούλ. Who’s Dreaming Now? (Jerome Opeña): ένα στρατιωτικό απόσπασμα καταφτάνει σ’ έναν ιερό πλανήτη, όπου ανακαλύπτουν ότι όλοι οι ιερείς, εκτός από έναν, είναι νεκροί. Robochrist (Medellin): σ’ έναν πλανήτη που κάποτε κατοικούνταν μόνο από μηχανές, τα δύο εναπομείναντα ρομπότ προσπαθούν να εξηγήσουν την καταστροφή του είδους τους. Masters of Destiny (Adi Granov): ο Hondo, ο τελευταίος επιζήσας μια καταστροφικής αποστολής, ταξιδεύει σ’ έναν μακρινό πλανήτη για να μάθει τον τόπο και το χρόνο του θανάτου του. The Loyal Khondor (Pascal Alixe): ένας γέρος πολεμιστής προσπαθεί να βρει το φάρμακο για την ασθένεια που απειλεί να σκοτώσει την πριγκίπισσα του λαού του. The Alchemical Egg (Ciruelo): ένας δράκος τρομοκρατεί ένα βασίλειο και απαιτεί μια παρθένο κάθε πανσέληνο, μέχρι που έρχεται η σειρά της μαχητικής πριγκίπισσας. The Debt (Carlos Meglia): ένας νεαρός και ο τυφλός πατέρας του, πάμφτωχοι, περιπλανώνται ζητιανεύοντας, ώσπου ο δρόμος του φέρνει σ’ ένα κινεζικό εστιατόριο. Tears of Gold (José Ladrönn): ο αστεροειδής προκαλεί δάκρυα από καθαρό χρυσάφι σ’ ένα μικρό παιδί. Όπως και σε κάθε ανθολογία, έτσι κι εδώ δεν είναι όλες οι ιστορίες ίσες μεταξύ τους. Είναι όμως όλες σε πολύ καλό επίπεδο. Υπάρχουν μάλιστα ορισμένες, που εύκολα θα τις χαρακτήριζα μικρά διαμάντια και προσωπικά μ' είχαν κάνει να αγαπήσω τον Jodorowsky προτού ακόμη διαβάσω τα γνωστότερα έργα του. Κάθε ιστορία έχει διαφορετικό στυλ αφήγησης και πολλές είναι διδακτικές, χωρίς να γίνονται δασκαλίστικες. Η ύπαρξη μια μικρής εισαγωγής από τον ίδιο τον Jodorowky πριν από καθεμιά, δίνει πληροφορίες για την πηγή έμπνευσης και το background που έχει. Όσον αφορά το σχέδιο, τα πράγματα είναι πιο εύκολα: οι εξαιρετικά ταλαντούχοι κομίστες δίνουν αληθινή πνοή ζωής στις ιδέες του σεναριογράφου. Παρότι βρίσκεται στη σκιά άλλων κόμικς του Jodo, θεωρώ ότι μπορεί άνετα να συμπεριληφθεί στα καλύτερα έργα του. Βαθμολογία: 8,5/10

Ευλογητός ο Θεός ημών, δόξα Σοι! ή κάτι τέτοιο. Μπορεί και όχι βέβαια. Διότι φόνοι σε ορθόδοξη εκκλησία κάπως περιπλέκουν το όλο θέμα. Χρόνος: Κάπου μεταξύ 1762 και 1796. Τόπος: Το βασίλειο της Γερμανίδας Sophie Friederike Auguste von Anhalt-Zerbst-Dornburg. Ομολογουμένως αυτό τον πρωσικό σιδηρόδρομο λίγοι τον ξέρουν. Σίγουρα όμως πολλοί τον αναγνωρίζουν με το Αικατερίνη η Μεγάλη. Και φυσικά της Ρωσίας Ένας αστυνομικός στην δούλεψή της λοιπόν εξιχνιάζει εγκλήματα. Και συνωμοσίες. Και τσακώνεται με τους ανωτέρους του. Και γνωρίζει μοιραίες γυναίκες. Και γενικότερα όλα αυτά τα γνωστά και ευχάριστα. Το όνομά του Novikov. Alexis Novikov. Το σεναριακό του DNA το συνεισφέρει ο Patrick Weber (wiki) Τον ξέρουμε από κάπου? ... χμ.... έχει γράψει με τον Jacques Martin 3 Alix αλλά είναι αμετάφραστα εδώ. Έχει μεταφέρει σε κόμικ κάποια από τα βιβλία Arthur et les Minimoys. Τα συγκεκριμένα βιβλία τα ξέρουμε διότι τα έχει μεταφέρει σε 3 ταινίες (imdb) ο Luc Besson. (Άρθουρ και οι Μίνιμοϊ, ελληνιστί) Και γενικώς έχει γράψει διάφορα αστυνομικά κόμικ. Το σχεδιαστικό του DNA το συνεισφέρει ο Bruno Brindisi. (wiki) Αυτός τώρα είναι Ιταλός, έχει δουλέψει σε 4 Τεξ (πολλές οι εκδόσεις του Tex Willer στην Ελλάδα για να τις απαριθμήσω), αλλά έχει δουλέψει και σε πάρα πολλά Dylan Dog ένα εκ των οποίων έχει μεταφραστεί από την Jemma (το 4ο της ελληνικής σειράς) Στην Γαλλία βγήκαν 2 τόμοι το 2005 και το 2006 από την Humanoids Associes μέσα στην σειρά της Dédales (wiki) που έβγαζε αστυνομικές ιστορίες που λάμβαναν χώρα σε διάφορες χώρες στο παρελθόν. Συνολικά δεν είναι κάτι φοβερό και τρομερό. Ούτε το σενάριο είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο, ούτε το σχέδιο είναι απείρως εντυπωσιακό (ειδικά στον τομέα "ροή"). Είναι όμως γοητευτικό. Που αλλού θα βρείτε αστυνομικό (για να μην πω κόμικ γενικώς) που να συμβαίνει στη Ρωσία του 18ου αιώνα? Τόσο από την άποψη της πλοκής, όσο και από την εικαστική άποψη. Μπορεί τα καρέ να μην με εντυπωσίασαν ως στήσιμο και να μην τα βρήκα ως κάτι συγκλονιστικό ως τεχνοτροπία, αλλά ήταν πολύ γοητευτικό να βλέπεις τις ενδυμασίες της εποχής, τα κτίρια της εποχής, τον πολιτισμό της εποχής Εάν τώρα δεν με πιστεύετε αλλά δεν μιλάτε την γλώσσα του Λαβουαζιέ, μην χάνετε τις ελπίδες σας Κάποιοι καλοί άνθρωποι τα έχουν σκανομεταφράσει στη γλώσσα του Πόε, οπότε πάρτε την κουβερτίτσα σας, αράξτε δίπλα από το τζάκι σας και απολαύστε τα πίνοντας την Stout Ale σας