Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ένας πίθηκος με διάγνωση PTSD, η τελική μάχη Γκοτζίλα εναντίον Κιμ Γιονγκ Ουν και ένα κορίτσι που αναπτύσσει σεξουαλική σχέση με τα βουνά. Οι δημιουργοί πίσω από τις πιο τρελές ιστορίες μιλούν στο Oneman, λίγο πριν το μεγάλο αθηναϊκό φεστιβάλ της Ένατης Τέχνης. Το πείραμα της περσινής χρονιάς απέδωσε: με τη συμπλήρωση των δεκαπέντε χρόνων ιστορίας, το Comicdom Con Athens έκανε το επόμενο βήμα, αποφασίζοντας να επεκταθεί για πρώτη φορά σε δύο παράλληλες τοποθεσίες αντί για μία – στην Ελληνοαμερικανική Ένωση της οδού Σίνα παρέμεινε ο πυρήνας του φεστιβάλ, με το σύνολο των παράλληλων δράσεων και των εκθέσεων, ενώ όλοι οι πάγκοι των εκδόσεων-αυτοεκδόσεων που παραδοσιακά συγκεντρώνουν περισσότερο κόσμο, μεταφέρθηκαν στην Πλατεία Κλαυθμώνος ζωντανεύοντας μια υπαίθρια αγορά σαν γιορτή. Το ίδιο θα συμβεί και φέτος, από την Παρασκευή 14 έως την Κυριακή 16 Απριλίου, με πάνω από εκατό νέους, ανερχόμενους και καταξιωμένους δημιουργούς, εκδοτικές εταιρείες και καταστήματα, να πιάνουν πόστο στους πάγκους της πλατείας στο Κέντρο. Σε μια ζιγκ-ζαγκ διαδρομή θα δεις μαζεμένο το ακμαίο δυναμικό της ελληνικής σκηνής, που κόντρα στις προβλέψεις επιμένει να κάνει αυτό που αγαπά: να λέει ιστορίες. Ταυτόχρονα, το μακρόβιο φεστιβάλ κρατάει αμείωτη την όρεξή του να τιμήσει την Ένατη Τέχνη όπως μπορεί: φιλοξενεί μια μεγάλη έκθεση για στο θρύλο της Wonder Woman που έρχεται απευθείας από το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο, πρόκειται να προβάλλει στην οθόνη ισπανικά animation για τις σύγχρονες γυναίκες δημιουργούς του είδους, ενώ δεν γίνεται να λείπει η πασαρέλα για τα πιο φαντασμαγορικά κοστούμια cosplay. Τιμώμενος καλλιτέχνης για το 2022 είναι ο σκιτσογράφος Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης, από τον οποίον θα βρείτε 40 έργα κρεμασμένα. Όλα αυτά, όπως πάντα, με ελεύθερη είσοδο. Λίγο πριν δοθεί το σήμα εκκίνησης για το μεγάλο φεστιβάλ των κόμικς και η πλατεία Κλαυθμώνος γεμίσει από εκατοντάδες επισκέπτες, διψασμένους για ψάξιμο και περιπέτειες, κάναμε τη σκληρή δουλειά για να γλιτώσεις χρόνο: βρήκαμε τις πιο απίθανες ιστορίες και τους πιο απίθανους ανθρώπους που πρέπει (οπωσδήποτε) να ανακαλύψεις φέτος. Ιδού λοιπόν. Louise Truc Η ιστορία της Louise Truc έχει πολύ ενδιαφέρον: γεννήθηκε στη Γαλλία και μετακόμισε εδώ το 2018, δουλεύοντας τα πρώτα δύο χρόνια σε μια οργάνωση που βοηθάει πρόσφυγες. Στις αρχές του 2021 αποφασίζει κόντρα στην απαισιοδοξία των καιρών να ανοίξει συνεργατικά το Lalava στα Εξάρχεια, ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο που είναι ανοιχτό στην κοινωνία, με μαθήματα, εκθέσεις, μπαζάρ και εκδηλώσεις. Έχει γνώσεις σε μεταξοτυπία, κεραμικά, σχέδιο κ.ά., ενώ στα κόμικς την τράβηξε η αμεσότητα: «τα εικονογραφημένα βιβλία έχουν τη δύναμη να απεικονίζουν την πραγματικότητα και ταυτόχρονα να εξερευνούν τη φαντασία και τις φαντασιώσεις», αναφέρει η ίδια. Στην πρώτη της αυτοέκδοση – ένα χειρόδετο τρίγλωσσο κόμικ – αφηγείται την ιστορία μιας γιγάντιας γυναίκας, που λατρεύει να κάνει έρωτα με βουνά και ξεκινάει ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο. «Αυτή η ιστορία είναι το αποτέλεσμα εξερεύνησης στοιχείων της δική μου γενεαλογίας που συνδέεται με πέτρες και βουνά», εξηγεί η Louise, «τo επώνυμό μου σημαίνει “πράγμα” στα γαλλικά, “βουνό” στην προβηγκιανή διάλεκτο, ενώ το άλλο στοιχείο είναι ότι στον Ιταλό προπάππου μου είχε δοθεί κατά τη γέννησή του το επώνυμο Γρανίτο, όπως λέμε πέτρα». Έτσι προέκυψε μια ιστορία αστεία, σέξι και παιχνιδιάρικη, που κρύβει πολλά επίπεδα ανάγνωσης αλλά και ένα ξεκάθαρο μήνυμα σεξουαλικής απελευθέρωσης: το ενδεχόμενο της ερωτικής πράξης όχι με ανθρώπους, αλλά στοιχεία της φύσης. Για την ίδια, «το σεξ με το βουνό είναι μια μεταφορά ενός ταξιδιού μύησης». Είναι το (μη γραμμικό) ταξίδι της ανακάλυψης του εαυτού και της θέσης μας στον κόσμο, γι΄ αυτό και το σχέδιο ακολουθά αντίστοιχα τον πειραματισμό, με εναλλαγές ανάμεσα σε ρεαλισμό, naive και αφαίρεση. Το αποτέλεσμα; «Κάτι ανάμεσα σε ερωτικό κόμικ και φιλοσοφικό παραμύθι». Orestix Κατά πώς φαίνεται, ο Ερμείδης Ορέστης έπεσε από μικρός μέσα στη μαρμίτα του René Goscinny με αποτέλεσμα να μάθει απ’ έξω όλες τις περιπέτειες του Αστερίξ, του Λούκυ Λουκ και του μικρού Νικόλα. Ως φανατικός αναγνώστης του Ιζνογκούντ, ο οποίος για όσους δεν το γνωρίζουν είναι γεμάτος λογοπαίγνια στο πρωτότυπο γαλλικό κείμενο, ο Ορέστης ανέπτυξε μια αγάπη για τα one liners. Κατά καιρούς επίσης πιάνει το μικρόφωνο του stand-up στη Θεσσαλονίκη, ενώ έχοντας για φίλους άτομα που είναι εθισμένα στα σύντομα αστεία δε θα μπορούσε να αποφύγει το κάλεσμα της μοίρας: να θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη Ιζνογκούντ και να εικονογραφήσει μερικά καμένα αστεία. Pun μέτρο άριστο είναι ο τίτλος του τεύχος με το οποίο επιστρέφει στο φεστιβάλ Comicdom, ύστερα από πέντε χρόνια απουσίας (και ώριμης σκέψης). «Η τελευταία μου αυτοέκδοση κυκλοφόρησε κατόπιν έγκρισης από stand-up κωμικούς με εξειδίκευση στο αντικείμενο», λέει ο ίδιος, «πρακτικά είναι ένα τεύχος που περιέχει μονοσέλιδες και δισέλιδες ιστορίες κόμικς και ολοσέλιδες γελοιογραφίες με μοναδικό θεματικό άξονα τα λογοπαίγνια». Δηλώνει έτοιμος να δεχθεί τον κοινωνικό διασυρμό για τα εγκεφαλικά κύτταρα που θα υποστούν ανάφλεξη. «Στο κάτω-κάτω, ένα πράγμα για το οποίο δεν φημίζομαι είναι η σοβαρότητά μου· εάν φάω ξύλο, θα ξέρω ότι ήταν κακή ιδέα τελικά». Νίκος Σκαμάγκας Ψάχνοντας για την επόμενη παράλογη ζωο-δυστοπία μετά το Κοτόπουλο της Αποκάλυψης, το μυαλό του 27χρονου κομιξά Νίκου Σκαμάγκα σκέφτηκε τους σκύλους αλλά τελικά κέρδισαν οι μαϊμούδες, διότι πολύ απλά «έχουν αντίχειρες και μπορούν να κρατήσουν όπλα», όπως λέει. Έτσι προέκυψε η σειρά Old world monkeys, από την οποία το τελευταίο τεύχος θα είναι φρεσκοτυπωμένο στο Comicdom. Ο ίδιος σπούδασε κόμικς πλάι στον Νίκο Κούτση στη σχολή Βακαλό, ενώ το πάθος του για τις ανεξάρτητες εκδόσεις τον ώθησε μέχρι και στη διοργάνωση μικρών φεστιβάλ φανζίν στην πόλη, το 2016 και το 2017. Όπως παραδέχεται, ακλόνητη εμμονή του παραμένουν τα ζώα και τα περίεργα πλάσματα, τα οποία ζωντανεύει στις σελίδες του. Στο τελευταίο τεύχος με τις φονικές μαϊμούδες, ο πρωταγωνιστής επιστρέφει από τον πόλεμο στη Cercopolis, τη μεγάλη πόλη των Κερκοπιθήκων. «Έχουμε να κάνουμε με έναν χαρακτήρα υπό μόνιμη πίεση», αναφέρει ο Νίκος, «αφού έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα το PTSD του, τις παραισθήσεις από την αγωγή που παίρνει υποχρεωτικά, όπως και ένα φασιστικό καθεστώς το οποίο έχει μονίμως τα μάτια του επάνω στους πολίτες». Δημήτρης Αβραμόπουλος Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της Ένατης Τέχνης, για τον κομίστα Δημήτρη Αβραμόπουλο, είναι η σχέση που αναπτύσσει ο αναγνώστης με το έργο: «Στα κόμικς είσαι ενεργητικός αποδέκτης, επεξεργάζεσαι με πλήρη αυτονομία τη σελίδα. Δεν έχεις περιορισμούς ούτε κατευθύνσεις μέσω της εικόνας ή του λόγου, όπως συμβαίνει π.χ. στον κινηματογράφο, αλλά υπάρχει η ελευθερία να προχωρήσεις στις σελίδες ή να τις ξαναδιαβάσεις, όποτε και με όποια σειρά θέλεις». Αυτό το μπρος-πίσω είναι σχεδόν απαραίτητο εάν θες να μπεις πραγματικά στο νόημα του Stop making sense, της ανθολογίας που φέρνει ο Δημήτρης στο φεστιβάλ. «Αποτελείται από έξι μικρές και μεγαλύτερες ιστορίες στις οποίες κυριαρχεί το ζήτημα της αντίληψης του χρόνου και του χώρου», αναφέρει ο ίδιος. Στο τέλος της κάθε ιστορίας αλλάζει ο προσανατολισμός κατά 90 μοίρες, μέχρι να ολοκληρωθεί ένας κύκλος. «Βασικός μου στόχος ήταν οι ιστορίες να έχουν τη δυναμική της δεύτερης ανάγνωσης. Υπάρχουν λεπτομέρειες και νοήματα που αποκαλύπτονται στον αναγνώστη μόνο εφόσον δει συγκριτικά τις ιστορίες, παρατηρώντας τα χρώματα, τα νοήματα κ.ά.». Πρόκειται για το πιο πειραματικό και out-of-the-box έργο που έχει βγάλει απ’ όταν ξεκίνησε να ασχολείται σοβαρά με τα κόμικς, φοιτώντας το 2019 στη σχολή Comink στη Θεσσαλονίκη. Ο μικρός Φ. Είναι γεγονός ότι τα κόμιξ είναι σαν μια low budget παραγωγή ταινίας: με χαρτί και μολύβι (ή μια γραφίδα, στην εποχή μας) φτιάχνεις πρακτικά το storyboard και ξετυλίγεις καρέ-καρέ τους ήρωες που φαντάστηκες. Βασικά, λες ιστορίες. Αυτό ήταν που τράβηξε στο κόμιξ τον Φώτη Τσελεπατιώτη, ο οποίος κρύβεται πίσω από τον Μικρό Φ. – έναν νεαρό κομίστα που θα μπορούσαμε να συνδέσουμε με τη γραφή του Ivan Brunetti. Τουλάχιστον αυτό μου θύμισε εμένα. Έξυπνος, κυνικός, αιχμηρός. Ο ίδιος λέει: «Γράφω εριστικά με έχουν ενημερώσει, αλλά δεν το κάνω σκόπιμα, είναι τέτοια τα ερείσματα που έχω από σειρές και καρτούν, ό,τι με κάνει να γελάω». Όσοι παίρνουν τα τεύχη του στα χέρια, λένε ότι τα κόμικ του είναι «σπάστικ». Ή πιο συγκεκριμένα: «εκνευριστικές μούρες που λένε εκνευριστικά πράγματα και συμμετέχουν σε εκνευριστικές περιπέτειες». Το χιούμορ είναι που τον παρακινεί, έστω το μαύρο. Η τελευταία του δουλειά είναι το Γκοτζίλα vs Κιμ Γιονγκ Ουν. «Το σενάριο είναι ακυρίλα ή improvised πιο ευγενικά: Ένας Έλληνας ελεγκτής εισιτηρίων πάει στη Βόρεια Κορέα (την πιο οικονομική από τις Κορέες) διακοπές και τον συλλαμβάνουν για παράνομο κούρεμα. Ύστερα από χρόνια τον παίρνει στην αυλή του ο Κιμ για να του μάθει ελληνικά και καταλήγουν να πάνε στην Ιαπωνία, να την κατακτήσουν, ώσπου να συναντήσουν τον Γκοτζίλα να χτυπιέται με τη Μόθρα – κλάσικ Ιαπωνία. Μετά γίνονται διάφορα». Και το σχετικό link...

Το Φεστιβάλ Comicdom Con Athens, με την «Εφ.Συν.» ως χορηγό επικοινωνίας, ξεκινά την ερχόμενη εβδομάδα με σημαντικές εκθέσεις, απονομές βραβείων, προβολές, ομιλίες και με την παρουσία σπουδαίων Ελλήνων και ξένων δημιουργών. Το Comicdom ξεκίνησε το 1996 ως ένα ασπρόμαυρο φανζίν για τα κόμικς από τους Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου και Ηλία Σακαρίδη. Το μικρό περιοδικό άρχισε να μεγαλώνει αλλά δεν μπορούσε να καλύψει τις εξελίξεις, τα νέα, όλα όσα συνέβαιναν κυρίως στην αμερικανική σκηνή. Το 2004 ιδρύθηκε η Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Comicdom Press, με σκοπό της την προώθηση και διάδοση της ένατης τέχνης στη χώρα μας, ενώ λίγο αργότερα εγκαινιάστηκε ο ιστότοπος Comicdom.gr, στον οποίο μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί περισσότερες από 8.000 αναρτήσεις γύρω από τα κόμικς. Δυο χρόνια αργότερα, το 2006, πραγματοποιήθηκε το πρώτο Φεστιβάλ του Comicdom που είναι πλέον το μακροβιότερο διεθνές φεστιβάλ κόμικς της Αθήνας, έχοντας φιλοξενήσει εκατοντάδες Έλληνες και δεκάδες καταξιωμένους δημιουργούς από όλο τον κόσμο και έχοντας παρουσιάσει σημαντικές εκθέσεις και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. «Wonder Women» Αποτελεί πλέον έναν σταθερό και αναγνωρισμένο θεσμό στο πολιτιστικό τοπίο της Αθήνας που κάθε χρόνο γίνεται το επίκεντρο της εκδοτικής και δημιουργικής έκφρασης συγκεντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες. Την ερχόμενη Παρασκευή, το Φεστιβάλ του Comicdom ξεκινά για 16η χρονιά με ένα πλούσιο πρόγραμμα γεμάτο εκθέσεις, ομιλίες, παρουσιάσεις και workshops στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και, παράλληλα, την παρουσία δημιουργών και εκδοτικών οίκων στον ανοιχτό χώρο της πλατείας Κλαυθμώνος. Μία ημέρα πριν από τα επίσημα εγκαίνια, το βράδυ της Πέμπτης 15 Απριλίου, στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης θα πραγματοποιηθεί η απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς από την Ακαδημία σε διάφορες κατηγορίες (Καλύτερο Κόμικς, Σενάριο, Σχέδιο, Εξώφυλλο, Αυτοέκδοση, Καλλιτεχνική Επιμέλεια, Μεταφρασμένη Έκδοση, Διαδικτυακό Κόμικς, Πρωτοεμφανιζόμενος Καλλιτέχνης, Ένθετο και Βραβείο Κοινού) και λίγες ώρες αργότερα αρχίζει η γιορτή. Έργο του Nate Powell από την έκθεση «Οι ιστορίες μας μάς έφεραν εδώ» Από τα γεγονότα που θα λάβουν χώρα στην Ελληνοαμερικανική Ένωση ξεχωρίζει η έκθεση «Οι ιστορίες μας μας έφεραν εδώ», στην οποία παρουσιάζονται έργα δημιουργημένα από μετανάστες και πρόσφυγες από το Τσαντ, τη Γουατεμάλα, τη Τζαμάικα, το Καζακστάν, τη Λιθουανία, το Μεξικό, τη Μιανμάρ, το Πακιστάν, τις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ και την Υεμένη που ζουν σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι καλλιτέχνες με τις ιστορίες τους αναδεικνύουν περίπλοκα και δύσκολα ζητήματα γύρω από τις έννοιες της φυλής, της θρησκείας, της κοινωνικής τάξης, ενώ μιλούν για τις εκπαιδευτικές ανισότητες, τις συστηματικές εκτοπίσεις ανθρώπων και πληθυσμών, τις διακρίσεις, την ψυχική υγεία, την αναπηρία, την προσφυγιά, τον πολιτικό ακτιβισμό. Η κεντρική έκθεση του φεστιβάλ με τίτλο «Ο θρύλος της Wonder Woman» είναι αφιερωμένη στα 80 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση της Αμαζόνας της DC Comics και πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο. Επινοημένη το 1940 από τον ψυχίατρο William Moulton Marston και προορισμένη να αναδείξει τη γυναικεία δύναμη στο ανδροκρατούμενο, τότε, στερέωμα των κόμικς, η Wonder Woman είναι αναμφισβήτητα η πιο αναγνωρίσιμη υπερηρωίδα, αποτελώντας πηγή έμπνευσης και χειραφέτησης. Στην έκθεση παρουσιάζονται πρωτότυπες σελίδες και εικονογραφήσεις καλλιτεχνών που φιλοτέχνησαν τη Wonder Woman κατά την πλούσια ιστορία της, αντικείμενα, εξώφυλλα, εμβληματικά τεύχη κ.ά. Το αφιέρωμα στην αρχετυπική ηρωίδα συμπληρώνεται από την παρουσίαση του Andrew Farago, επιμελητή του Cartoon Art Museum, την πρώτη πανελλαδική προβολή του ντοκιμαντέρ «Wonder Women – The Untold Story of American Superheroines», το παιδικό πρόγραμμα «Wonder Woman & Wonder Girl» και το live sketch event «80 χρόνια Wonder Woman» όπου εικονογράφοι σχεδιάζουν τις δικές τους εκδοχές της δημοφιλούς ηρωίδας μπροστά στο κοινό. «Wonder Woman» Το εκθεσιακό μέρος του φεστιβάλ συμπληρώνει η έκθεση «The Window Comics Project», στην οποία δημιουργοί κόμικς από όλη την Ευρώπη σχεδιάζουν σε μία σελίδα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο περιβάλλον, δημιουργώντας όλοι μαζί ένα μωσαϊκό από ιστορίες που προειδοποιούν και παρακινούν σε εγρήγορση και δράση. Μεταξύ των ονομάτων των πολλών διεθνών προσκεκλημένων της φετινής διοργάνωσης ξεχωρίζει αυτό του Κροάτη Esad Ribić, σχεδιαστή σε τίτλους κυρίως της Marvel Comics όπως «Loki», «Silver Surfer: Requiem», στο «Secret Wars», στη σειρά «Eternals» κ.ά. «Eternals» Τιμώμενος Έλληνας καλλιτέχνης του φετινού φεστιβάλ είναι ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης, δημιουργός κόμικς όπως τα «Σαν Όνειρο», «Εικόνες στα Σύννεφα» και «Ανώνυμος ο Αθηναίος», ο οποίος επιμελήθηκε και την αφίσα της φετινής διοργάνωσης. Η αφίσα του φεστιβάλ σχεδιασμένη από τον Κωνσταντίνο Σκλαβενίτη Τέλος, εκτός από τις φυσικές δράσεις, το φεστιβάλ πλαισιώνεται και από τρεις διαδικτυακές εκθέσεις σε συνεργασία με το Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς (comicsmuseum.gr), έναν ιδιαίτερα δραστήριο online πολυχώρο για την Ένατη Τέχνη: «Πανελλήνιο Φεστιβάλ Κόμικς»: παρουσιάζονται τα έργα από τις ιστορικές και πρωτοποριακές εκθέσεις του Α΄ Πανελλήνιου Φεστιβάλ Κόμικς – «Νύχτα» (1994) και του Β΄ Πανελλήνιου Φεστιβάλ Κόμικς – «Μόνο τα νεκρά ψάρια πάνε με το ρεύμα» (2012) μαζί με τα έργα που επιλέχθηκαν από τον ομώνυμο διαγωνισμό σκίτσου, συγκεντρωμένα για πρώτη φορά. «Αναδρομική έκθεση του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη», τιμώμενου καλλιτέχνη του φεστιβάλ, με περισσότερα από 40 έργα του. «Μια μέρα με τον καλύτερό μου φίλο»: έκθεση των έργων που διακρίθηκαν στον πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό κόμικς που διοργανώθηκε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, την Athens Comics Library και το Ψηφιακό Μουσείο Κόμικς με αφορμή τη σειρά «Κουνέλι και Αλεπού». Κλείσαμε τα 8! Το φεστιβάλ του Comicdom συμπίπτει κάθε χρόνο με μια σπουδαία στιγμή για το «Καρέ Καρέ». Με τα γενέθλια μας! Τα γενέθλια του μοναδικού ένθετου για τα κόμικς σε ελληνική εφημερίδα! Φέτος συμπληρώνουμε 8 χρόνια κυκλοφορίας και δεν νιώθουμε καθόλου κουρασμένοι. Αντιθέτως, η φοβερή και διαρκώς αναπτυσσόμενη σκηνή των ελληνικών κόμικς μας ωθεί να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο για να είμαστε αντάξιοί της. Στο πρώτο τεύχος μας το 2014, όπως και σήμερα, κεντρικό μας θέμα ήταν το φεστιβάλ του Comicdom. Πρόθεσή μας ήταν να δημοσιεύσουμε τα έργα κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών που με το χιούμορ τους και την αιχμηρή τους κριτική κάνουν τη δική τους, εναλλακτική αλλά αποτελεσματική, πολιτική παρέμβαση. Και παράλληλα να καλύψουμε όσο το δυνατόν καλύτερα όλα όσα συνέβαιναν και συμβαίνουν στα ελληνικά κόμικς, ρίχνοντας πάντα ματιές και πιο μακριά. Ελπίζουμε να έχουμε πετύχει έστω και λίγα από αυτά που ονειρευόμασταν. Και να είμαστε εδώ για πολλά χρόνια ακόμη δίπλα σε όμορφα κόμικς σπουδαίων καλλιτεχνών. 16ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ COMICDOM CON ATHENS Πού: Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22) και πλατεία Κλαυθμώνος, Αθήνα. Πότε: Παρασκευή 16, Σάββατο 17 και Κυριακή 18 Απριλίου, 11.00-21.30. Την Πέμπτη 15 Απριλίου το βράδυ θα πραγματοποιηθεί στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης η απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς, ενώ το Σάββατο 17 Απριλίου θα λάβει χώρα ο διαγωνισμός Cosplay με δεκάδες συμμετοχές. Είσοδος ελεύθερη www.comicdom-con.gr Και το σχετικό link...

Οι εκδηλώσεις του 16ο Comicdom CON Athens θα φιλοξενηθούν στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στην Πλατεία Κλαυθμώνος Το μακροβιότερο διεθνές Φεστιβάλ Kόμικς της Αθήνας, το Comicdom CON Athens, επιστρέφει για την 16η χρονιά με δύο διεθνείς εκθέσεις, σημαντικούς προσκεκλημένους κι ένα μεγάλο αφιέρωμα στην θρυλική Wonder Woman. Η διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί από τις 15 έως τις 17 Απριλίου, σε δύο διαφορετικούς χώρους, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και την Πλατεία Κλαυθμώνος. Στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22, Αθήνα) θα φιλοξενηθούν οι διεθνείς και ελληνικές εκθέσεις του Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθούν panels, workshops, προβολές και events, πάντα με την πληρότητα που ορίζουν οι ισχύοντες υγειονομικοί κανόνες. Στην Πλατεία Κλαυθμώνος (είσοδος από Σταδίου) καταστήματα comics, εκδοτικές και περισσότεροι από 100 δημιουργοί κόμικς, θα βρεθούν μαζί με το κοινό στην ασφάλεια του υπαίθριου χώρου, με merchandise και φυσικά, πολυαναμενόμενες νέες (αλλά και παλαιότερες εκδόσεις). Μεταξύ των διεθνών προσκεκλημένων της φετινής διοργάνωσης είναι ο Κροάτης Esad Ribić σχεδιαστής σε τίτλους κυρίως της Marvel Comics, όπως LOKI, SILVER SURFER: REQUIEM, στο εμβληματικό event, SECRET WARS και τη σειρά ETERNALS. Η έναρξη του Comicdom CON Athens 2022, θα γίνει το βράδυ της Πέμπτης, 14 Απριλίου στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, με την Τελετή Απονομής των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς. Η κεντρική διεθνής έκθεση «Ο Θρύλος της Wonder Woman», γιορτάζει τα 80 χρόνια της εμβληματικής αμαζόνας της DC Comics και πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Cartoon Art Museum του Σαν Φρανσίσκο. Η Wonder Woman είναι αναμφισβήτητα η πιο αναγνωρίσιμη υπερηρωίδα, με το αποτύπωμά της στην ψυχαγωγία να εκτείνεται όχι μόνο σε πολλές γενιές, αλλά και να υπερβαίνει τα γλωσσικά εμπόδια και τις ηλικίες, αποτελώντας πηγή έμπνευσης, χειραφέτησης και ενδυνάμωσης για εκατομμύρια γυναίκες ανά τον κόσμο. Η έκθεση περιλαμβάνει comics, αντικείμενα και πρωτότυπες εικονογραφήσεις πολλών από τους πιο εξέχοντες καλλιτέχνες της Wonder Woman, στην πλούσια 80χρονη ιστορία της. Στη δεύτερη διεθνή έκθεση του Φεστιβάλ «Οι Ιστορίες μας, μας Έφεραν Εδώ» (βασισμένη στην ομότιτλη ανθολογία Our Stories Carried Us Here: A Graphic Novel Anthology) συμμετέχουν έντεκα μετανάστες και πρόσφυγες από το Τσαντ, τη Γουατεμάλα, τη Τζαμάικα, το Καζακστάν, τη Λιθουανία, το Μεξικό, τη Μιανμάρ, το Πακιστάν, τις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ και την Υεμένη που ζουν σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέσα από δέκα ιστορίες, αναδεικνύουν περίπλοκα και προκλητικά ζητήματα φυλής, θρησκείας, τάξης, εκπαιδευτικής ανισότητας, συστηματικής εκτόπισης και διακρίσεων, ψυχικής υγείας, αναπηρίας, ακτιβισμού και πολλά άλλα, για την ανάκτηση μιας αφήγησης που τόσο συχνά έχει διαμορφωθεί από το μίσος, τον φόβο, και την ξενοφοβία. Τιμώμενος καλλιτέχνης του φετινού Φεστιβάλ ο , ο οποίος επιμελήθηκε το εικαστικό της φετινής διοργάνωσης. Φυσική έκθεση του καλλιτέχνη θα φιλοξενηθεί στο Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα μία αναδρομική του θα βρίσκεται διαδικτυακά στο Ψηφιακό Μουσείο Comics - comicsmuseum.gr. Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις θα είναι ελεύθερη για το κοινό. ΠΗΓΗ

Πρόκειται για μία XXXL έκδοση που κυκλοφόρησε η JEMMA στα πλαίσια του ComicDom 2017 και το χαρακτηρίζει σαν ένα "Cult διαμάντι των fumetti της δεκαετίας του '70"...!Το βιβλίο μας περιγράφει τις περιπέτειες του "Άγνωστου",οι οποίες χωρίζονται σε επεισόδια...! Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει τα επεισόδια: Λίγες ώρες πριν την αυγή Η πλατεία των τριών μελισσών Θάνατος στη Ρώμη Στην αρχή του τόμου ο αναγνώστης θα βρει 9 σελίδες με ένα αφιέρωμα στον δημιουργό από τους μεταφραστές...!Το βιβλίο είναι μεν τεράστιο,αλλά κάθε σελίδα περιέχει το πολύ δύο καρέ...!Η γραφιστική επιμέλεια,το lettering και τα layouts έγιναν από την Eyeworks,ενώ τον σχεδιασμό του εξώφυλλου επιμελήθηκε ο Φραγκίσκος Ζουταλούρης...!Η έκδοση της JEMMA είναι ρετρό και μοιάζει με λογοτεχνικό βιβλίο...!Έχει ανθεκτική κόλληση στην ράχη και ματ χαρτί...! Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο...! Ο Magnus στην Wikipedia

Το φεστιβάλ Comicdom CΟΝ Athens γιόρτασε τα δεκαπέντε χρόνια παρουσίας του στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης. Ο Σεπτέμβρης έχει μια γεύση πικρή και ανυπόφορη για πολλούς, μια «γεύση Δευτέρας». Είναι ο μήνας που ξεκινάει όχι ακριβώς την πρώτη του μέρα, αλλά όταν θα εισπνεύσεις τα καυσαέρια στο λιμάνι που θα αποβιβαστείς επιστρέφοντας από τις διακοπές, όταν θα καθαρίσεις το μπουκάλι του αντηλιακού από τα υπολείμματα κόκκων άμμου, πριν το βάλεις στο ντουλάπι του μπάνιου για το επόμενο καλοκαίρι και όταν θα αρχίσει να ξεθωριάζει το μαύρισμά σου. Ευτυχώς αυτόν τον μετα-κόβιντ Σεπτέμβρη σε μια Αθήνα που ψάχνει να βρει τον παλμό της, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις που βοήθησαν αρκετούς από ‘μας να ξεφύγουμε από την «τα κεφάλια μέσα» θεώρηση των πραγμάτων. Αφορμή ολιγοήμερης συνάντησης στάθηκε και φέτος το φεστιβάλ Comicdom που γιόρτασε τα δεκαπέντε χρόνια παρουσίας του στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης μετά από απουσία ενός έτους – απόρροια της συνθήκης της πανδημίας. Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα συνειδητοποιήσει το πόσο αναγκαία είναι η αλληλεπίδραση σε φυσικό χώρο – στα πλαίσια ενός φεστιβάλ π.χ. – ανθρώπων με κοινά γούστα, αισθητικές αφετηρίες και χόμπι. Το κατάλαβα τις προάλλες όταν ακολούθησα έναν φίλο στο κέντρο της πόλης για ένα ρεπορτάζ που έκανε: μπαίνοντας σε ένα δισκάδικο, ο ιδιοκτήτης μας είπε πως μετακομίζουν σε μεγαλύτερο χώρο. Εμείς σοκαριστήκαμε. Μεγαλύτερος χώρος; Μα γιατί; Το ίντερνετ διαλύει τα φυσικά καταστήματα. Ο δισκοπώλης ήταν απόλυτος: «αυτοί που συλλέγουν δίσκους έχουν ανάγκη την επαφή και την αλληλεπίδραση που η αγορά του ίντερνετ δεν τους παρέχει». Έτσι συμβαίνει και σε όλα τα πράγματα που οι άνθρωποι που τα αγαπούν, έχουν τα χαρακτηριστικά κοινότητας. Έτσι συμβαίνει και με τα κόμικς. Για ένα ολόκληρο τριήμερο η κομικσόφιλη αλτερνατίβα (και όχι μόνο) της πόλης, άνθρωποι ετερόκλητοι με ξεθωριασμένα μαυρίσματα και κοινή αγάπη για την ένατη τέχνη παρέλασαν από τους χώρους της πλατείας Κλαυθμώνος και της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. To artists alley και τα περίπτερα των εκδοτικών μεταφέρθηκαν φέτος στην πλατεία Κλαυθμώνος προς αποφυγή του συγχρωτισμού, καθώς στις ώρες αιχμής η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική στα προηγούμενα φεστιβάλ. Αυτό φυσικά και δεν πτόησε τους φαν. Το κλίμα, η ατμόσφαιρα της διοργάνωσης, ήταν όλα φανταστικά. Συναντήσεις με φίλους και γνωστούς που μόνο στα πλαίσια των φεστιβάλ συναντιέσαι, γέλια, πλάκες, κοινή αγωνία για το τί θα πρωτοαγοράσεις και φέτος. «Είδες την νέα έκδοση της Fantagraphics με έγχρωμα κόμικς του Breccia;», «Το δεύτερο Τσοντοκόμικ το πήρες;», «Πώς το λένε εκείνο το ταλαντούχο παιδί που κάνει αυτά τα φανταστικά queer comics; Steve Stivaktis νομίζω;». Έπειτα τρέξιμο να προλάβουμε τις ομιλίες στην ελληνοαμερικανική: Να παρακολουθήσεις αυτήν για την πολιτική γελοιογραφία ή εκείνη για το επαναλανσάρισμα ηρώων που «σκοτώνει» τα κόμικς; Αυτά είναι διλήμματα ζωής. Επιστροφή στην Κλαυθμώνος με την ψυχή στο στόμα, για να προλάβουμε δυο-τρεις κομίστες να μας υπογράψουν τα αντίτυπα που έχουμε κουβαλήσει από το σπίτι. Ξανά στην Ελληνοαμερικανική για να δούμε καλύτερα την έκθεση του Βασίλη Λώλου, τιμώμενου καλλιτέχνη του φετινού Comicdom και ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες με μεγάλη καριέρα στις ΗΠΑ και βραβεία Eisner και Harvey (τα όσκαρ των κόμικς) στο ενεργητικό του. Το βράδια ξαποσταίνουμε για μπίρες σε κάποιο μπαρ του κέντρου ή των Εξαρχείων. Και πάλι συζητήσεις: για κομίστες, για κόμικς, για νέες εκδόσεις. Είναι τόσο μεγάλη η εγχώρια σκηνή και η διεθνής παραγωγή που πραγματικά είναι αδύνατον να τα προλάβεις όλα. Ξαποσταίνουμε προσπαθώντας να αποβάλλουμε τη βουή του φεστιβάλ και με μυαλό που να μην κινείται στους ρυθμούς της synth pop από τα 80s που έπαιζε όλη μέρα στην Κλαυθμώνος, να αφομοιώσουμε τι είδαμε στις φοβερές εκθέσεις. Η έκθεση για τα 100 χρόνια των Τσέχικων κόμικς μας ενθουσίασε. 30 μοναδικά πάνελ που σε ταξιδεύουν στην εξέλιξη του τσέχικου κόμικς από την απαρχή της ίδρυσης της Τσεχοσλοβακίας, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα χρόνια του Κομμουνισμού και την Άνοιξη της Πράγας μέχρι το σήμερα. Μια αναδρομή σε μια σπουδαία ευρωπαϊκή σχολή κόμικς που μας είναι σχεδόν άγνωστη. Στα highlights της εν λόγω έκθεσης τα έργα καλλιτεχνών όπως ο «βασιλιάς των τσέχικων κόμικς» Kaja Saudek, ο σημαντικός Jaroslav Weigel και φυσικά ο ρομαντικός και ιδιοφυής Jaroslav Foglar που με τα σχέδιά του υμνούσε τα ρομαντικά σημεία της Πράγας και ακροβατούσε μεταξύ μοναξιάς και εξύμνησης της στενής φιλίας μεταξύ νεαρών ανδρικών χαρακτήρων. Τέλος η πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση για τη διαδρομή και διαμόρφωση της ποπ κουλτούρας από ένα από τα πλέον επιτυχημένα κόμικ στριπ όλων των εποχών: τα Στρουμφ. Παράλληλα η εν λόγω έκθεση, φέρνοντάς μας σε επαφή με τους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης που έχουν θέσει τα Ηνωμένα Έθνη, μας καλεί να δούμε τα Στρουμφ ως πρεσβευτές για τον καθαρισμό των ωκεανών. Το τριήμερο περνάει αστραπή και το βράδυ της Κυριακής βρίσκει όλους τους συμμετέχοντες να προσπαθούν να τακτοποιήσουν ψυχαναγκαστικά στις βιβλιοθήκες τους τα νέα αποκτήματα: κατά είδος και φορμάτ εκτύπωσης. Αυτά είναι τα φεστιβάλ, μας είχαν λείψει και τα είχαμε ανάγκη. Τόσοι μυημένοι στις πολύχρωμες σελίδες, τις ίδιες μέρες, στο ίδιο μέρος, αλλά και τόσοι αμύητοι. Γιατί μπορεί τα κόμικς να έχουν κατακλύσει ολοκληρωτικά την ποπ κουλτούρα αλλά το ευρύ κοινό δεν τα διαβάζει. Τα φεστιβάλ όμως είναι εδώ για να κάνουν τις συστάσεις, για να διεκδικήσουν τον απαραίτητο χώρο σε αυτό που αποκαλούμε ένατη τέχνη και για να γεμίσουν κουτάκια μπύρας την Κλαυθμώνος. Στα επόμενα! Και το σχετικό link...

Η τέχνη των κόμικς ήταν ιδιαίτερα εξωστρεφής στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, με τις εκθέσεις και τα φεστιβάλ να αυξάνονται και να προσελκύουν όλο και περισσότερους επισκέπτες. Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο όλα πάγωσαν. Δέκα φεστιβάλ κόμικς από τα οποία εξαρτάται όχι μόνο η εξέλιξη και η δημόσια εικόνα της τέχνης αλλά και σε μεγάλο βαθμό η οικονομική επιβίωση καλλιτεχνών, εκδοτών και άλλων εμπλεκομένων με την παραγωγή και τη διοργάνωση δεν πραγματοποιήθηκαν και το μέλλον είναι δυσοίωνο. Το «Καρέ Καρέ» ζήτησε από τους διοργανωτές των φεστιβάλ λίγα λόγια για το πώς βιώνουν την απουσία της επαφής με το κοινό και τι προβλέπουν για το μέλλον. Τους ρωτήσαμε ποιες συνέπειες έχει ένας χρόνος χωρίς γεγονότα με φυσική παρουσία τόσο για την τέχνη των κόμικς όσο και για τη διοργάνωσή των φεστιβάλ και πώς θα αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση, αν συνεχιστεί, ποια είναι τα σχέδιά τους για το μέλλον αλλά και αν είχαν κάποια οικονομική ή άλλη στήριξη ως τώρα από κάποιον κρατικό ή άλλον θεσμό. Οι απαντήσεις τους, δυστυχώς, δεν κρύβουν ιδιαίτερη αισιοδοξία… Comicdom (φωτογραφία: Ακης Τριανταφύλλου) Comicdom (Αθήνα) Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, συν-διοργανωτής Comicdom Con Athens Μας ανησυχεί πολύ η βιωσιμότητα καταστημάτων και μικρών εκδοτικών, καθώς και ο βιοπορισμός των δημιουργών. Η έλλειψη της φυσικής επαφής πλήττει φυσικά και τη σχέση όλων αυτών με το κοινό. Αντίστοιχα επλήγη και το Comicdom Con Athens καθώς η αναστολή της φιλόδοξης 15ης επετειακής διοργάνωσης έβαλε προσωρινά φρένο στα σχέδιά μας και μας έπληξε οικονομικά και επικοινωνιακά. Ως τώρα έχουμε προβεί σε διαδικτυακές δράσεις όπως το StayCOMICDOM (Απρίλιος και Δεκέμβριος 2020) που προσέφεραν μια ανάσα σε εκδοτικές, καταστήματα και δημιουργούς. Παραμένουμε σε εγρήγορση εξετάζοντας εναλλακτικές με βάση την επιδημιολογική εικόνα και δεσμευόμαστε ότι το Comicdom Con Athens θα επιστρέψει με την πρώτη ευκαιρία, όταν (και όπως) το επιτρέψουν οι συνθήκες. Το υπουργείο Πολιτισμού προσέφερε μια μικρή οικονομική ενίσχυση, την οποία και λάβαμε ως μέλος του Μητρώου Πολιτιστικών Φορέων. AthensCon 2019 AthensCon (Αθήνα) Ανδρέας Πεφάνης, διοργανωτής Το AthensCon και παρεμφερείς εκδηλώσεις ανανεώνουν τις σχέσεις μεταξύ κοινού και δημιουργών κόμικς, ταινιών και video games. Είναι μια σχέση που δίνει χαρά και στις δύο πλευρές και φρεσκάρει την αγάπη για αυτά τα χόμπι. Η απουσία της φυσικής παρουσίας είναι η κύρια αιτία για μειωμένη παραγωγή νέων τίτλων και την εμφάνιση νέων ταλέντων. Δυστυχώς όσο περισσότερο διαρκεί αυτή η κατάσταση πιθανολογούμε πως ο κόσμος θα είναι διστακτικός να επιστρέψει σε εκδηλώσεις με μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με υπομονή και ελπίδα για επιστροφή στον προηγούμενο τρόπο ζωής. Το AthensCon μπορεί άνετα να μεταβεί σε ψηφιακή μορφή. Όμως έτσι χάνεται η άμεση επαφή του κόσμου με τους δημιουργούς που συνήθως είχαν μοναδική ευκαιρία τις εκδηλώσεις για να γνωριστούν από κοντά. Πιθανή λύση είναι η πραγματοποίηση σε ανοιχτούς χώρους και η μεταμόρφωση σε κάτι πιο «υπαίθριο». Δυστυχώς οι εταιρείες διοργάνωσης εκδηλώσεων φαίνεται να έχουν αφεθεί στην τύχη τους καθώς κανένας κρατικός ή μη θεσμός δεν τις έχει υποστηρίξει με κανέναν τρόπο. The Comic Con The Comic Con (Θεσσαλονίκη) Αναστάσιος Λαζαρίδης, διοργανωτής Η βιομηχανία των κόμικς συνέχισε να παράγει τίτλους κατά τη διάρκεια της πανδημίας και δεν υπέστη παρόμοια ζημιά με την κινηματογραφική. Όμως δεν κατάφερε να προωθήσει τις δουλειές της αφού δεν πραγματοποιήθηκαν conventions σε παγκόσμιο επίπεδο. Προσωπικά μας έλειψε η επαφή με το κοινό και τους δημιουργούς. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τις οικονομικές απώλειες για εμάς και τις οικογένειες όσων απασχολούνται στη διοργάνωση. Παρότι μελετήσαμε αρκετές εναλλακτικές, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να κάνουμε μεγάλες εκπτώσεις τόσο στην ποιότητα όσο και στη συνολική εμπειρία. Εάν το The Comic Con δεν γίνει σωστά, με την παρουσία κοινού, δημιουργών και διάσημων προσκεκλημένων, δεν θα γίνει καθόλου. Έχουμε πάντως ανοιχτή επικοινωνία με δημιουργούς και είμαστε πανέτοιμοι για διοργάνωση όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Η μοναδική στήριξη που είχαμε είναι αυτή που είχε και οποιαδήποτε άλλη ελληνική επιχείρηση που επλήγη από την πανδημία και παραμένει κλειστή. Comic N' Play (φωτογραφία: Νόπη Ράντη) Comic N’ Play (Θεσσαλονίκη) Πάνος Κρητικός, μέλος της οργανωτικής επιτροπής Πρόκειται για ένα μεγάλο κενό επικοινωνίας. Δεν είναι μόνο το εμπορικό κομμάτι που καθορίζει τη σημασία ενός φεστιβάλ. Είναι οι άνθρωποι και η επαφή, το ξενύχτι και οι μπίρες το βράδυ. Το Comic N’ Play πραγματοποιήθηκε φέτος διαδικτυακά και η έκθεσή μας, «Σκέψεις των Άλλων», τρέχει ακόμα. Φτιάξαμε μια ψηφιακή πλατφόρμα όπου μπορείς να περιηγηθείς σαν να παίζεις βιντεοπαιχνίδι. Μπορείς να δεις την έκθεση και να επισκεφτείς τα ηλεκτρονικά καταστήματα των εκθετών. Ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να σκεφτούμε δεδομένων των συνθηκών. Δεν υπάρχει κάποια κρατική υποστήριξη. Τα τελευταία χρόνια επιδιώκουμε συνεργασίες με φορείς, όπως φέτος με την Action Aid Hellas και το πρόγραμμα Ciak MigrAction. Αλλά ουσιαστικά βασιζόμαστε σε φίλους, συνεργάτες, συλλογικότητες και ανταλλακτικές υπηρεσίες. Ελπίζουμε να επιστρέψουμε ζωντανά του χρόνου που κλείνουμε τα είκοσι. Μαζί με τα φεστιβάλ «κόπηκε» ένα πολύ καλό momentum για τη σκηνή, μια προσπάθεια πολλών χρόνων και όλοι ελπίζουμε να είναι κάτι προσωρινό. Chaniartoon Festival Chaniartoon Festival (Χανιά) Μάριος Ιωαννίδης, διευθυντής Η διοργάνωση του Chaniartoon 2020 έγινε τον Σεπτέμβριο, μήνα χωρίς καραντίνα αλλά με αρκετούς περιορισμούς. Παρ' όλο που η έκθεση πραγματοποιήθηκε κανονικά, όσες δράσεις δεν μπορούσαν να γίνουν σε φυσικό χώρο αντικαταστάθηκαν με ψηφιακές. Ήταν όμως παραπάνω από εμφανής η μη φυσική παρουσία των καλλιτεχνών. Η επαφή, οι κουβέντες, τα αστεία, τα χαμόγελα, οι ματιές είναι που χτίζουν την ουσία του φεστιβάλ. Από όλα αυτά θα βγουν πολλές φορές και οι ιδέες για τις δράσεις του επόμενου. Αλλά και οι ίδιοι καλλιτέχνες μεταξύ τους θα ανταλλάξουν οπτικές από τις οποίες θα προκύψουν και νέες συνεργασίες. Το ψηφιακό κομμάτι βέβαια κατάφερε να ανοίξει το φεστιβάλ σε ένα μεγαλύτερο κοινό. Στοχεύουμε να το διατηρήσουμε σε υψηλό επίπεδο καθώς δεν μπορεί να περιοριστεί από την όποια καραντίνα. Κάθε χρόνο το φεστιβάλ στηρίζουν η Περιφέρεια Κρήτης, η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και ο Δήμος Χανίων. Στην περσινή διοργάνωση είχαμε τη χορηγία και την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Επιπλέον το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είναι χορηγός του Chaniartoon 2020 αλλά και 2021. Φεστιβάλ Εφαρμοσμένων Τεχνών (Αθήνα) Ελένη Ορνεράκη, διευθύντρια Κέντρου Εφαρμοσμένων Τεχνών «Ορνεράκης» Το φεστιβάλ είναι η συνεύρεση ανθρώπων με το ίδιο πάθος, των κρυμμένων ηρώων που αποτελούν τον λίθο της ύπαρξης της τέχνης, αυτών που στηρίζουν με την παρουσία τους την τέχνη και δίνουν αυτό που ποθεί ο κάθε εικονογράφος, κάθε καλλιτέχνης. Είναι η στιγμή που το χειροκρότημα θα ακουστεί στους ίδιους, όπως ένας ηθοποιός ανταμείβεται για τη δουλειά του στο τέλος μιας παράστασης. Είναι μοναχική η δουλειά της εικόνας για τους δημιουργούς. Και μεγάλη χαρά η γιορτή που συμβαίνει τόσο σπάνια με τη μορφή ενός φεστιβάλ. Δυστυχώς, τουλάχιστον στη χώρα μας, δεν υπάρχει ούτε υπήρξε κρατική υποστήριξη για τέτοια δρώμενα. Η στήριξη σε μορφή χορηγίας ήταν και είναι οι παράγοντες που επενδύουν στην παρουσία του κόσμου για να προωθήσουν τα δικά τους προϊόντα. Σίγουρα λόγω της κατάστασης μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα online αλλά το χειροκρότημα; Smass Fest (Αθήνα) Νίκος Γιακουμέλος, Smassing Culture/SmassFest Τα κόμικς – όπως συνολικά ο πολιτισμός – έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα στην Ελλάδα. Κατ’ αναλογία επλήγη και το SmassFest. Αποφασίσαμε όμως να μεταφέρουμε ηλεκτρονικά το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός του προκειμένου να μη ματαιωθούν εξ ολοκλήρου τα μέχρι τότε σχέδιά μας. Έτσι, παρά την ανυπαρξία εσόδων (αφού το φεστιβάλ είναι η κύρια πηγή τους) επιδιώξαμε να μείνουμε συνεπείς στο ραντεβού μας. Βέβαια, παρά την ανέλπιστα θετική ανταπόκριση του κόσμου, μας έλειψε η ζεστασιά της παρουσίας του που δεν υπήρχε δυνατότητα να την υποκαταστήσει οποιοδήποτε διαδικτυακό event. Προς το παρόν – μη γνωρίζοντας τα δεδομένα του καλοκαιριού – τα φετινά μας σχέδια έχουν παγώσει. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε το καλοκαίρι να έχουμε επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς, όμως αποδείχτηκε ότι γρήγορα κατέρρευσαν τα κυβερνητικά εμβολιαστικά σχέδια (αν δεν ήταν εξ αρχής μόνο δημαγωγικού χαρακτήρα), οπότε τώρα δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε. Drama Comics Festival Drama Comics Festival (Δράμα) Γιάννης Μιχαηλίδης, διοργανωτής, μέλος της οργανωτικής ομάδας «Λευκός Χώρος» Η σκιά της πανδημίας για μεγάλο χρονικό διάστημα αφαιρεί από τους δημιουργούς την ευκαιρία της άμεσης διάδρασης με το κοινό, γεγονός ζωτικό γι’ αυτούς. Ίσως πάλι τους προσφέρει το ερέθισμα να ασχοληθούν με νέες θεματικές. Το νεοσύστατο και γεωγραφικά απομακρυσμένο Drama Comics Festival αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα στις μετακινήσεις καλλιτεχνών-επισκεπτών, καθώς το πλαίσιο των μέτρων ήταν αποκαρδιωτικό. Σε ενδεχόμενη παράταση των προβλημάτων αναζητούνται λύσεις αξιοποίησης της τεχνολογίας αναφορικά με τις παρουσιάσεις έργων και δημιουργών, τις εκθέσεις και τους αφιερωμένους χώρους στους εκδότες. Άψογη χαρακτηρίζεται η ενεργός συνεργασία με το Ιταλικό Ινστιτούτο Αθηνών, με το οποίο στήσαμε εν μέσω πανδημίας την έκθεση του Vittorio Giardino και το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους προσφέρει μια συμβολική, οικονομική βοήθεια, αλλά σημαντική είναι η αρωγή του στη διάθεση των χώρων. LA Comics Festival LA Comics Festival (Λάρισα) Μέλανδρος Γκανάς, οργανωτής Οι συνέπειες είναι καταστροφικές. Δεν περίμενα όμως αυτή τη δύσκολη περίοδο για να συνειδητοποιήσω ότι το κράτος είναι απρόσωπο και κάποιοι τεχνοκράτες σε ένα υπουργείο, όπως αυτό του Πολιτισμού, δεν κατανοούν τις δυσκολίες τού να δημιουργείς και να παράγεις τέχνη προσπαθώντας να βιοποριστείς από την εργασία σου. Θεωρούν μάλλον πως η ενασχόληση με τις τέχνες πρέπει να είναι απλά ένα χόμπι. Το κράτος δεν μας στήριξε καθόλου, ούτε ως σύλλογο ούτε ως φεστιβάλ. Το ίδιο και η Περιφέρεια Θεσσαλίας, η οποία – μάλλον – είναι μαλωμένη με τον πολιτισμό. Η μόνη βοήθεια που είχε ένα μεγάλο μέρος των εργατών της τέχνης στη Λάρισα ήλθε από την αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών, η οποία δεν αμέλησε να κάνει το έργο που της ανατέθηκε και κατά τη διάρκεια της δυστοπίας που βιώνουμε. Όσο για το μέλλον, πρέπει να ακολουθούμε τις εξελίξεις και να ψάχνουμε εναλλακτικούς τρόπους διάδοσης της τέχνης μας. Προσπαθώ να δω ποιος είναι ο καλύτερος ώστε να γίνει το LACF με κόσμο. Προσωπικά δεν θα μου άρεσε να κάνω ένα online φεστιβάλ, αλλά δεν έχει νόημα τι αρέσει μόνο σε μένα. Cretan Comic Con Cretan Comic Con (Ηράκλειο) Βαγγέλης Χατζηδάκης, διοργανωτής Τα φεστιβάλ λειτουργούν σαν κίνητρο για νέα έργα και εκδόσεις. Με την απουσία φεστιβάλ ο αριθμός των εκδόσεων έχει συρρικνωθεί σε μεγάλο βαθμό. Συγκεκριμένα για το Cretan Comic Con, δεδομένου ότι το πρώτο έγινε το 2019, κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε στην συνείδηση του κόσμου ως «μια κι έξω» και όχι ως ετήσιος θεσμός που είναι και ο σκοπός μας. Η εναλλακτική των online events αφ' ενός δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα διά ζώσης φεστιβάλ, αφ' ετέρου σε αυτόν τον τομέα τα μεγάλα φεστιβάλ κάνουν πολύ καλή δουλειά καλύπτοντας σε πολύ μεγάλο βαθμό τις ανάγκες του κοινού, καθιστώντας έτσι κάποια αντίστοιχη προσπάθεια από μικρότερα φεστιβάλ περιττή. Ειδικά για εμάς, αν δεν επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα δεν υπάρχει εναλλακτική. Ως διοργανωτές δεν είχαμε κάποια οικονομική στήριξη. Λάβαμε κάποιες δόσεις της επιστρεπτέας προκαταβολής στη βάση της κύριας δραστηριότητας της διοργανώτριας εταιρείας. Εσχάτως το υπ. Πολιτισμού εξήγγειλε μια οικονομική βοήθεια σε διοργανωτές φεστιβάλ πάσης φύσεως αλλά αφορά μόνο ΜΚΟ, δημόσιους φορείς κ.λ.π., αφήνοντας έτσι διοργανωτές σαν εμάς για άλλη μία φορά απ' έξω. Και το σχετικό link...

10-12/4 φετος το Comicdom. Ήτοι Σάββατο του Λαζάρου και Κυριακή των Βαΐων. Ως συνήθως αν δεν απατώμαι. Στο συνηθισμένο μέρος Προ ολίγου ανακοινώθηκαν οι πρώτοι ξένοι καλεσμένοι === To Comicdom Con Athens γιορτάζει φέτος τα 15 χρόνια του, και θα πραγματοποιηθεί στις 10, 11 και 12 Απριλίου, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, το Γαλλικό Ινστιτούτο, και σε ακόμη ένα venue που θα ανακοινωθεί σύντομα! Στο μεταξύ, μάθετε ποιοι είναι οι τέσσερεις πρώτοι διεθνείς προσκεκλημένοι της μεγάλης γιορτής των comics! Esad Ribić Ο Esad Ribić είναι Κροάτης σχεδιαστής comics και animator, γνωστός για την δουλειά του κυρίως σε τίτλους της Marvel Comics, συμπεριλαμβανομένων των LOKI, SILVER SURFER: REQUIEM, SUB-MARINER: THE DEPTHS, THOR: GOD OF THUNDER, και στο εμβληματικό event του 2015, SECRET WARS. Ξεκίνησε να κάνει comics στις αρχές της δεκαετίας του ’90, για το κροατικό περιοδικό PLAVI (Vjesnik) και το γερμανικό GESPENSTER GESCHICHTEN (Bastei Verlag), και συνέχισε την πορεία του, περνώντας στα αμερικανικά comics, σχεδιάζοντας αρχικά για την Antarctic Press και στην συνέχεια για τις Marvel και DC/Vertigo, με τα σχέδιά του να έχουν κοσμήσει, μέχρι σήμερα, τουλάχιστον 30 τίτλους και 130 εξώφυλλα. Πιο πρόσφατη δουλειά του η μίνι σειρά KING THOR (2019-2020), σε σενάριο Jason Aaron. Émile Bravo Γεννημένος το 1964 στο Παρίσι, ο Émile Bravo προσχώρησε το 1990 στο Atelier Nawak δίπλα στους Trondheim, Blain, Sfar, David B. και Guibert. Στη συνέχεια, ίδρυσε το Αtelier des Vosges, στο οποίο συμμετείχαν οι Boutavant και Satrapi. Μαζί με τον Jean Regnaud έκανε τα πρώτα εκδοτικά του βήματα με τη σειρά ALEKSIS STROGONOV (Dargaud) και στη συνέχεια ήρθε η πρώτη ατομική του δουλειά με τον τίτλο LES ÉPATANTES AVENTURES DE JULES (Dargaud), η οποία του χάρισε το Βραβείο René Goscinny το 2002. Το 2004, δημιούργησε τη σειρά SEPT OURS NAINS (Seuil Jeunesse) και εικονογράφησε το MA MAMAN EST EN AMERIQUE, σε σενάριο Jean Regnaud (2007, Gallimard Jeunesse). Για το συγκεκριμένο, κέρδισε το βραβείο Essentiel à Angoulême το 2008 και το βραβείο Tam-Tam. Παράλληλα, ο Bravo εικονογραφεί για τον Τύπο, για μυθιστορήματα και συλλογικούς τόμους. Το 2006, ο εκδοτικός Dupuis του πρότεινε να δημιουργήσει τη δική του εκδοχή του Spirou με τίτλο LE JOURNAL D’UN INGENU (2008). Αρχικά, η ιστορία προοριζόταν για ένα συλλογικό τόμο και ήταν αυτοτελής. Αυτή η πολύ προσωπική περιπέτεια του Spiroυ πολλαπλασίασε τις διακρίσεις: Prix des libraires, Grand Prix RTL, Prix Diagonale, Prix Essentiel à Angoulême, και Prix “Le Peng” για το καλύτερο ευρωπαϊκό BD το 2009. O Émile Bravo επέστρεψε μετά από επτά χρονιά στη συνέχεια της ιστορίας με τέσσερις τόμους να συνθέτουν αυτή την επική παραγωγή των 330 σελίδων με τίτλο L’ESPOIR MALGRE TOUT. Ο πρώτος τόμος της τετραλογίας με τον τίτλο “Un mauvais départ” έκανε την επίσημη πρώτη του στο φεστιβάλ Formula Bula. Oι επόμενοι τόμοι θα κυκλοφορήσουν το 2019 και το 2020. Lucio Parrillo Ο Lucio Parrillo είναι εικονογράφος και ζωγράφος που για τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται για ορισμένες από τις πλέον αναγνωρισμένες εταιρείες στις βιομηχανίες των comics και των παιχνιδιών. Έχει ζωγραφίσει πολλά εξώφυλλα για τη Marvel Comics, τη DC Comics και τη Dynamite Entertainment. Έχει συνεργαστεί επίσης, με παραγωγές trading cards και games, όπως το Magic the Gathering και το Warcraft. Carla Cohen Η Carla Cohen είναι Γαλλίδα εικονογράφος που εδρεύει στην Ιταλία και ειδικεύεται στη ζωγραφική με λάδι σε καμβά και σε ξύλο. Έχει πάθος με τη δημιουργία ρεαλιστικών πορτρέτων με έμφαση στις λεπτομέρειες και τις πολυεπίπεδες υφές, με στόχο να διεγείρει συναισθήματα. Έχει υπογράψει πολλά variant εξώφυλλα για σειρές όπως VAMPIRELLA, GAME OF THRONES, UNSACRED και SABRINA THE TEENAGE WITCH. Πηγή ===

Και επειδή οι μεγάλες τριλογίες είναι πάντα τρεις ο Γιάννης Ρουμπούλιας πιστός στο ραντεβού του μας παρουσιάζει τη νέα περιπέτεια του θρυλικού μας ήρωα του Πόναν του Μάρμαρου! Γέλιο. ξύλο, σπαθιά, μαγεία και περισσότερο γέλιο σας περιμένουν μέσα στο νέο τευχάκι! Η ποιότητα της έκδοσης ίδια με τα άλλα δύο τευχάκια της σειράς. Ο Βρωμ μαζί μας!

Στα πλαίσια του ComicDom Con Athens 2019, η Αυγή Κανάκη, που την μάθαμε από την καλλιτεχνική της επιμέλεια στο κόμικ "Το γριμόριο της Γκρέτα", επανέρχεται με ένα άλμπουμ που περισσότερο μοιάζει με ένα sketchbook που εκτός από σκίτσα περιέχει και διάφορες σημειώσεις. Η θεματολογία του άλμπουμ αυτού έχει να κάνει με τα απανταχού θρυλικά τέρατα που γέννησε το μυαλό των ανθρώπων, τόσο στις μυθολογίες των χωρών όσο και στις διάφορες λαϊκές δοξασίες. Ο σχεδιασμός της δημιουργού είναι πολύ ρεαλιστικός, ενώ κι από τις πληροφορίες που η ίδια παραθέτει, μαθαίνουμε αρκετά. Η έκδοση της JEMMA μοιάζει με τσέπης, αλλά ταυτόχρονα διατηρεί την ποιότητα που μας χαρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Το εξώφυλλο είναι ανθεκτικό, το ίδιο και η κόλληση, ενώ και το χαρτί στις εσωτερικές σελίδες είναι μεν ματ αλλά αρκετά προσεγμένο. Μέσα ο αναγνώστης δεν θα βρει εξτραδάκια, ενώ την σελιδοποίηση την επιμελήθηκε η Ελευθερία Σκλάβου. Προσωπικά μου άρεσε αυτό το άλμπουμ. Εκτός από ένας καλαίσθητος κατάλογος που απαριθμεί διάφορα φανταστικά τέρατα, είναι κι ένα εγχειρίδιο από το οποίο αντλούμε πληροφορίες γι'αυτά. Το μόνο μου παράπονο είναι ίσως η τιμή, την οποία την βρήκα λίγο "αλμυρή" για ένα τέτοιου είδους άλμπουμ. Ας βάλουμε και δύο σελίδες από το εσωτερικό. Ένα σύντομο βιογραφικό της δημιουργού

Θυμάστε τις "Ιστορίες που κρύβονταν σε προφανή μέρη"? Ε, λοιπόν η ταλαντούχα δημιουργός Αλέξια Οθωναίου επανέρχεται με ακόμα ένα, παρεμφερούς θεματολογίας, άλμπουμ, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στα πλαίσια του ComicDom Con Athens 2019, σε συνεργασία με την JEMMA. Το άλμπουμ περιέχει μονοσέλιδες ιστορίες που περιγράφουν μικρές στιγμές τις καθημερινότητας, που κάποιες τουλάχιστον τις έχουμε ζήσει κι εμείς. Προσωπικά, όπως και το πρώτο άλμπουμ, έτσι κι αυτό μου άρεσε. Αρκετές από τις καταστάσεις που περιγράφονται βγάζουν χιούμορ, ενώ ελάχιστες είναι εκείνες που δεν με ικανοποίησαν. Το παράπονό μου είναι ότι η δημιουργός χρησιμοποιεί πέραν του δέοντος την Αμερικάνικη αργκό και σε μερικά σημεία έχανα το νόημα. Οι συγκεκριμένες ιστορίες κυκλοφόρησαν πρώτη φορά σε ηλεκτρονική μορφή, μέσα από το γνωστό και μη εξαιρετέο socomic. Συνεπώς σε όσους άρεσε το πρώτο άλμπουμ, πιστεύω ότι θα σας αρέσει κι αυτό. Στους μη μυημένους προτείνω να δοκιμάσουν. Η έκδοση κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με την πρώτη. Έχει στενόμακρο φορμά και την κλασική "βρώμικη" υφή του χαρτιού. Η κόλληση στην ράχη είναι ανθεκτική και το εξώφυλλο τόσο παχύ όσο χρειάζεται για να μην τσαλακώνεται εύκολα. Στα έξτρα υπάρχει μόνο μία σελίδα, η οποία αποτελεί ένα σύντομο βιογραφικό της δημιουργού. Την σελιδοποίηση την επιμελήθηκε η Ελευθερία Σκλάβου. Και μία σελίδα από το εσωτερικό. Αφιέρωμα στην Αλέξια Οθωναίου

5 χρόνια Κουραφέλκυθρα, όλα μαζί σε ένα τόμο σε περιμένουν στο ComicDom Con Athens. Μια μέρα θα αποδοθούν ευθύνες σ' αυτούς που γέμισαν το ίντερνετ με υπέροχα καμένο περιεχόμενο και κάποια μέρα αυτοί οι άνθρωποι θα πληρώσουν για τα εγκεφαλικά κύτταρα που έχουν καταστρέψει με την εκτόξευση τόνων χιούμορ και ευφυΐας. Και στην πρώτη γραμμή αυτών που θα την πληρώσουν, θα βρίσκεται εκατό τα εκατό και ο Αντώνης Βαβαγιάννης, ο δημιουργός των 'Κουραφέλκυθρων' (αλλά και της αποκριάτικης αμφίεσης 'Γκάλης Cooper', για όποιον έζησε τα πρωτοφεϊσμπουκικά χρόνια). Ο Αντώνης Βαβαγιάννης συγκέντρωσε σε έναν τόμο όλα τα 'Κουραφέλκυθρα' που κυκλοφόρησαν από το 2014 έως το 2018 στο socomic.gr, τον ονόμασε 'Omnibus II' και τον συμπλήρωσε με φλιπ κόμικς από ακόμη 12 σχεδιαστές. 240 σελίδες γεμάτες από κόμικ στριπάκια που άλλα έγιναν viral, άλλα απευθύνθηκαν σε λίγους και άλλα που έφτασαν να γίνουν μέχρι και ατάκες, που ξέφυγαν απ' το αρχικό τους πλαίσιο και πλέον κυκλοφορούν αυτόνομες, όπως πχ το "Παίξτε πανκ". Μιλήσαμε μαζί του και αυτός μίλησε μαζί μας. Αν κάποιος έχει όλα τα Κουραφέλκυθρα, αλλά δεν έχει τον πρόλογο που σου έχει γράψει ο Φοίβος Δεληβοριάς, πώς μπορεί να τον βρει, χωρίς να αγοράσει το Omnibus ΙΙ; Δεν μπορεί να τα 'χει όλα, γιατί υπάρχουν στριπς που βρίσκονται αποκλειστικά στο Omnibus II. Αν όμως τον νοιάζει μόνο η εισαγωγή, μπορώ να σκεφτώ διάφορους τρόπους: Α) Να έρθει στο κόμικντομ, να δημιουργήσει έναν αντιπερισπασμό και να κόψει από το Όμνιμπους τη σελίδα της εισαγωγής με κοπίδι. Β) Να φτιάξει μια δική του εισαγωγή στα Κουραφέλκυθρα κόβοντας ηχητικά αποσπάσματα από τραγούδια του Φοίβου Δεληβοριά. Γ) Να πάρει LSD και να του φανερωθεί ο Φοίβος Δεληβοριάς σε ένα όραμα. Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, γιατί να το αγοράσει κάποιος, αν έχει όλα τα Κουραφέλκυθρα που έχεις εκδώσει; Ο ελληνικός λαός περιμένεις απαντήσεις κύριε Βαβαγιάννη, (όπως λες και στο στριπάκι, όπου ρωτάνε τον Καρακατσάνη γιατί έσπασε τα αυγά, ξέρεις). Μη με βοηθάς τόσο πολύ να πουλήσω την πραμάτεια μου, θα νομίζει ο κόσμος ότι έγραψα τις ερωτήσεις μόνος μου ή ότι είμαστε το ίδιο πρόσωπο. (Αλήθεια μας έχει δει ποτέ κανείς και τους 2 στο ίδιο δωμάτιο;). Λοιπόν, να το αγοράσει γιατί θα έχει εισαγωγή Φοίβου Δεληβοριά (εκτός αν αυτός από την προηγούμενη ερώτηση την έχει κόψει με κοπίδι), γιατί έχει 25 στριπς που δεν υπάρχουν στα τευχάκια, γιατί έχει σχολιασμό κάτω από πολλά στριπς που εμβαθύνουν στην ψυχοσύνθεση του καλλιτέχνη (νοτ) και γιατί 12 κορυφαίοι Έλληνες κομιξάδες συνεργάστηκαν για να φτιάξουν το πιο παρανοϊκό δισέλιδο φλιπ κόμικ που έχει εκδοθεί ποτέ. Επίσης γιατί έχει εξωφυλλάρα, γιατί είναι όλα μαζεμένα σε ένα μέρος και γιατί είναι ο καλύτερος τρόπος να στηρίξεις έμπρακτα τα Κουραφέλκυθρα. Τώρα που τα βλέπεις όλα μαζεμένα, πιστεύεις ότι τα παλιότερα Κουραφέλκυθρα έχουν “γεράσει όμορφα”; Ή βλέπεις κάποια στριπς και κριντζάρεις, λες "τι σκεφτόμουν τότε που τα έγραφα"; Τι εννοείς; Σε όλα λέω "Μα καλά τι σκεφτόμουν όταν το έγραφα;". Στο Όμνιμπους 2 είναι ελάχιστα αυτά που πραγματικά κακογέρασαν. Τα περισσότερα είναι στη χειρότερη περίπτωση καλοστεκούμενοι 50ρηδες με κορμοστασιά Κωσταντάρα και γοητευτικούς γκρίζους κροτάφους. Στο Όμνιμπους 1 που κάποια στριπς τα είχα κάνει πριν 12 χρόνια, έχει πιο πολλά που θα ήθελα να είχαν πέσει κατά λάθος σε κάποιο τζάκι. Μπήκες στον πειρασμό να αφήσεις μερικά στριπς απ' έξω; Ποια; Γιατί; Ή κάποια να τα αλλάξεις λίγο, να τα βελτιώσεις κτλ. Δεν έχω αλλάξει τίποτα, για να μην παραχαράξω την ιστορία, αν και σε πολλά είχα σκεφτεί προσθήκες που θα τα έκαναν καλύτερα. Επίσης σε πολλά έχω σκεφτεί αλλαγές που θα τα έκαναν χειρότερα. Είναι πανεύκολο. Υπάρχει περίπτωση αυτή η συγκεντρωτική έκδοση όλων των Κουραφέλκυθρων, να σημαίνει και μια στροφή σε κάτι άλλο, ότι ένας κύκλος κλείνει και τώρα θα ανοίξουμε έναν καινούργιο; Ναι, μετά το Όμνιμπους ΙΙ έχω μεγάλα σχέδια, όπως το να γράψω μια νουβέλα για τον Τιτανικό από την πλευρά του παγόβουνου, να γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του μίστερ Ζονκ από το Μεγάλο Παζάρι και να ανοίξω ένα ροντέο για ινδικά χοιρίδια. Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που έχεις ακούσει μέχρι στιγμής για τη δουλειά σου; "Τα Κουραφέλκυθρα με έριξαν στα ναρκωτικά". Έχει προσβληθεί ποτέ κανείς με κάποιο στριπάκι; Θυμάσαι κάποιο απειλητικό μήνυμα; Κοίτα, αν δεν σ' έχουν πει εθνομηδενιστή, άθεο και τσιράκι του Σόρος στο ελληνικό ίντερνετ, τότε είσαι ένας πουθενάς, οπότε ναι, ευτυχώς έχω ακούσει διάφορα. Θα σου πω 3 παραδείγματα. Το πρώτο έχει γράψει ιστορία: Ήταν ένα σχόλιο σε ένα σκίτσο κατά του εθνικισμού και έλεγε "Καλύτερα ασ' τα αυτά για κάποιον πιο ευρύνοο και μείνε στα κομιξάκια σου". Δηλαδή μπήκε κάτω από ένα κόμικ για να ζητήσει από τον σχεδιαστή του κόμικ, να ασχοληθεί καλύτερα με τα κόμιξ. Το άλλο ήταν μια 21η Απριλίου σε ένα αντιφασιστικό πάλι σκίτσο που ένας τύπος ξεκίνησε το σχόλιό του με το "Εγώ δεν είμαι φασίστας αλλά..." και σαν φωτογραφία προφίλ είχε τον φλεγόμενο φοίνικα (δηλαδή τι πρέπει να κάνεις για να είσαι φασίστας;). Και τελευταία σε μια γελοιογραφία όπου ήρωες του 21 τραγουδάνε καραόκε (όλη μερούλα πόλεμο, το βράδυ καραόκε), μπήκε κι έγραψε ένα ιδιαίτερα απειλητικό σχόλιο η σελίδα μιας πίστας paintball. Αλλά εντάξει, τι θα μου κάνανε; Θα με βάφανε; Υπάρχει κάποιος που αν σου έλεγε "εγώ θα γράφω το σενάριο, τους διαλόγους και εσύ θα τα ντύνεις με εικόνες ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ", που θα δεχόσουν να συνεργαστείς μαζί του; Ηθοποιός, κωμικός, οποιοσδήποτε, ο περιπτεράς σου γιατί έχει πολλή πλάκα ξέρω γω, ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ. Καταλαβαίνω που το πας, και ΝΑΙ! Δέχομαι! ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΧΟΜΑΙ! Εκτός από εσένα, θα ήθελα πολύ να εικονογραφήσω κάποια routines από το stand up του Θωμά Ζάμπρα (ή Ζαμπρά; Δεν θα μάθουμε ποτέ) που την ώρα που τα άκουγα έλεγα: "Πώς είναι δυνατόν να μην το έχω ήδη κάνει αυτό;". Πάντως, όπως και με φίλους που μου έχουν γράψει σενάρια (πχ. Γιώργος Οικονομάκος, Βίκυ Κοκκίνη) θα δεχόμουν ένα πολύ καλό σενάριο, αλλά δεν θα ήθελα παρεμβάσεις για το στήσιμο των εικόνων. Αυτή είναι απαράβατη αρχή μου και δεν αλλάζει με τίποτα λιγότερο από 20 ευρώ. Βλέπω ότι το Omnibus II έχει 12.95 ευρώ και όχι 13 ευρώ. Με το χέρι στην καρδιά: Όσο θα είσαι στο ComicDom Con Athens (19, 20 και 21 Απριλίου) και θα έρχεται κόσμος για να το αγοράσει, θα έχεις πεντάλεπτα για να δίνεις ρέστα; Για να αποφευχθούν τέτοιες δυσκολίες, το αφεντικό (η Jemma Press δηλαδή) τρελάθηκε και ειδικά για το κόμικντομ θα τα δίνουμε 12 ευρουδάκια. Έτσι μπορώ να κρατήσω όλα αυτά τα 5λεπτα που έχω μαζέψει και να τα κάνω πυργάκια σαν κάποιου είδους φτωχομπινεδιάρη Σκρουτζ ΜακΝτακ. Και το σχετικό link...

Στο φετινό Comicdom Con Athens οι γυναίκες δημιουργοί έχουν τον πρώτο λόγο 7 Ελληνίδες δημιουργοί κόμικς που αξίζουν την προσοχή μας Έφη Θεοδωροπούλου Φέτος, το Artists Alley του Comicdom Con Athens 2019, το καθιερωμένο meet and greet των καλλιτεχνών με τους φαν τους, όπου παρουσιάζουν το έργο τους αλλά και τις νέες τους δουλειές, έχει τη μεγαλύτερη ίσως γυναικεία συμμετοχή των τελευταίων χρόνων. Έντεκα από τους σαράντα τέσσερις καλλιτέχνες που φιλοξενεί συνολικά είναι γυναίκες και, όπως όλα δείχνουν, ο αριθμός τους θα αυξάνεται κάθε χρόνο. Μιλήσαμε σε επτά από αυτές για το έργο τους και την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο των κόμικς. Αρινέλα Κοτσίκο Η Αρινέλα Κοτσίκο γεννήθηκε το 1991 και σπουδάζει Ιστορία & Φιλοσοφία της Επιστήμης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Παν/μιο Αθηνών. Ζωγραφίζει από νεαρή ηλικία και τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τον χώρο των κόμικς. «Στο έργο μου προσπαθώ να δώσω μια καθαρά δική μου αισθητική και οπτική. Και στα δύο κόμικς που έχω δουλέψει, το "Fallen Light" και το "Μαντλίν, η γενναία πριγκίπισσα", έχω δημιουργήσει πρωταγωνίστριες με δυναμική προσωπικότητα και χαρακτήρα. Ιδιαίτερα στο δεύτερο, που απευθύνεται σε παιδιά, ήθελα να περάσω το μήνυμα πως δεν μετράει το φύλο αλλά το θάρρος και η τόλμη να κυνηγάς τα όνειρά σου. Θέλω κάθε ιστορία που γράφω ή σχεδιάζω να περνάει ένα μήνυμα και να λέει κάτι στον αναγνώστη. Πιστεύω πως είμαστε σε έναν χώρο που δεν έχει φύλο και νομίζω ότι περισσότερο μετράει το ποσό καλός σχεδιαστής και επαγγελματίας είσαι». Αρινέλα Κοτσίκο Σιαδώρα Παπαθεοδώρου Η Σιαδώρα γεννήθηκε το 1994 και σπουδάζει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Είναι δημιουργός κόμικς και illustrator. «Συνήθως στα έργα μου πρωταγωνιστούν γυναίκες που μπορεί μερικές φορές να κραδαίνουν σπαθιά και να προφυλάσσουν από πλάσματα του σκότους. Πέρα από το ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι οι ηρωίδες σε μια ιστορία, δεν υπάρχει κάποια γυναικεία (ή αντρική) θεματολογία. Οι ιστορίες μου απευθύνονται σε οποιονδήποτε θέλει να τις διαβάσει, ανεξαρτήτως φύλου. Είναι περιπέτειες με ένα μείγμα κωμωδίας/δράματος και επικού στοιχείου. Κάθε χρόνο εμφανίζονται όλο και περισσότερες δημιουργοί. Οι αγαπημένες μου δουλειές στον χώρο αυτήν τη στιγμή είναι από γυναίκες. Το κοινό που ασχολείται με τα κόμικς αλλάζει, πράγμα που βοηθάει. Όσο για τις ευκαιρίες, όπως και να έχει, ο χώρος παραμένει μικρός στην Ελλάδα, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν περιορισμοί για όλους». Σιαδώρα Παπαθεοδώρου Ευγενία Κουμάκη Γεννήθηκε το 1990 και σήμερα δουλεύει ως εικονογράφος για εκδοτικούς οίκους του εξωτερικού. Η τελευταία της δουλειά είναι ένα κόμικ που βασίζεται σε ελληνικά παραμύθια με horror ατμόσφαιρα. «Δεν ξέρω πώς θα χαρακτήριζα το έργο μου. Γενικά, πάντα προσπαθώ να προσεγγίσω τις ιστορίες μου έτσι ώστε ο αναγνώστης να νιώθει κοντά στους χαρακτήρες και να καταλαβαίνει τις επιλογές, την πορεία και τα συναισθήματά τους. Πιστεύω πώς ένα καλό έργο απευθύνεται και στα δύο φύλα. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση και επικοινωνία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Γενικά, η Ελλάδα έχει εξαιρετικά αξιοζήλευτη αναλογία γυναικών/queer/ανδρών καλλιτεχνών, με πολύ καλή εκπροσώπηση σε όλα τα επίπεδα και όλα τα στυλ. Προσωπικά, όταν πρωτοβρέθηκα στον χώρο, δεν ένιωσα ούτε αποκλεισμό, ούτε συγκατάβαση, ούτε ζήλια, ούτε εχθρότητα. Θα έλεγα πως υπάρχουν λίγο περισσότερες ευκαιρίες για γυναίκες μέσω οργανωμένων εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών, λόγω της αύξησης του ενδιαφέροντος για θέματα φεμινισμού. Το σημαντικό είναι πως σε επίπεδο ατομικής προσπάθειας δεν υπάρχει καμία προκατάληψη και κρινόμαστε από το επίπεδο και το περιεχόμενο της δουλειάς μας και όχι βάσει του φύλου μας ή του πώς προσδιοριζόμαστε. Επίσης, το μεγαλύτερο θετικό που βλέπω είναι πως οι φιλίες στον χώρο είναι πραγματικές, κάτι που φαίνεται στην ατμόσφαιρα κάθε διοργάνωσης στην οποία έχω βρεθεί». Ευγενία Κουμάκη Σοφία Σπυρλιάδου Γεννήθηκε το 1983. Έχει τελειώσει Αρχιτεκτονική και τώρα σπουδάζει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. «Το έργο μου έχει ως αφετηρία την πραγματική, καθημερινή ζωή, συνήθως μέσα από τα μάτια παιδιών. Συχνά εντάσσω στις ιστορίες μου μαγικά ή υπερβατικά στοιχεία. Θεωρώ πως, επειδή αντλώ πολλά θέματα από τη ζωή μου, τις αναμνήσεις μου κ.λπ., το πιθανότερο είναι οι ιστορίες μου περισσότερο να αγγίζουν ανθρώπους με παρόμοια βιώματα. Οι πρωταγωνιστές μου πολύ συχνά είναι μικρά κορίτσια. Η κατάσταση στον χώρο των κόμικς στην Ελλάδα είναι δραματική, είτε είσαι γυναίκα δημιουργός είτε άντρας. Ευκαιρίες για να δείξεις τη δουλεία σου υπάρχουν, αλλά αποδίδουν ελάχιστα ή και καθόλου χρήματα. Αυτό που παρατηρώ τα τελευταία χρόνια είναι μια σημαντική αύξηση των νέων δημιουργών συνολικά (αυτό φαίνεται και από τις άπειρες πλέον εκδόσεις φανζίν, που κυριολεκτικά δεν χωράνε στο Γαλλικό Ινστιτούτο). Το καλό σήμερα, σε σχέση με παλιότερες εποχές, είναι ότι κανένα από τα νέα παιδιά που ασχολούνται με αυτό δεν νιώθει εγκλωβισμένο στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι, ανεξαρτήτως φύλου, ήδη γράφουν στα αγγλικά, έχουν διεθνές κοινό στις σελίδες τους στο Ιnstagram και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να φύγουν από τη χώρα και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού». Σοφία Σπυρλιάδου, Friends Έφη Θεοδωροπούλου Η Έφη Θεοδωροπούλου ασχολείται με τις εικονογραφήσεις, τη δημιουργία κόμικς και τοιχογραφιών. Πέρσι κυκλοφόρησε το πρώτο της κόμικ-άλμπουμ THE 3ISTERS από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση. «Το έργο μου αποτελείται κυρίως από αυτοβιογραφικές ιστορίες κόμικς. Συνήθως προτιμώ τα σενάρια που βασίζονται σε στοιχεία και γεγονότα της καθημερινότητας, στα οποία ορισμένες φορές υπάρχει μία δόση φανταστικού. Θα μπορούσα να πω πως η θεματολογία μου είναι αρκετά γυναικεία. Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν πραγματεύομαι ιστορίες δράσης αλλά ιστορίες που έχουν να κάνουν περισσότερο με θέματα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, των σχέσεων και των συναισθημάτων γενικότερα. Αν και φαίνεται πως ο χώρος των κόμικς εξακολουθεί να αποτελεί ένα ανδροκρατούμενο πεδίο, όσοι τον παρακολουθούν θα έχουν διαπιστώσει πως ο αριθμός των γυναικών που ασχολούνται και δημιουργούν κόμικς ολοένα αυξάνεται. Επίσης, πιστεύω πως ανεβαίνει συνεχώς το επίπεδο, σχεδιαστικά και ποιοτικά». Έφη Θεοδωροπούλου Dani / Δανάη Κηλαηδόνη Η Dani γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992 και σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Δεν είναι η πρώτη φορά που η βραβευμένη δημιουργός του «Tales from the strip» συμμετέχει στο Artists Alley. «Τα κόμικς που φτιάχνω σχεδιαστικά χαρακτηρίζονται από έντονα μελάνια και τη χρήση αρνητικού χώρου. Γενικά, μου αρέσει να έχει ένταση το σχέδιό μου μέσα από το ασπρόμαυρο και να στέκεται και μόνο του, χωρίς να χρειάζεται να χρωματιστεί. Απευθύνεται σε οποιονδήποτε διαβάζει κόμικς, αλλά θα έλεγα ότι είναι για εφήβους και άνω. Έχουν συνήθως γυναίκες πρωταγωνίστριες, καθώς οι εταιρείες με τις οποίες συνεργάζομαι θα προτιμήσουν ένας τέτοιος χαρακτήρας να σχεδιαστεί από μια γυναίκα δημιουργό. Θεωρώ ότι οι ευκαιρίες ήταν πάντα ίσες, απλώς τώρα πιο πολλές γυναίκες ασχολούνται με το αντικείμενο». Dani Σταυρούλα Παπαδάκη Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Αποφοίτησε με άριστα από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 2002 και δραστηριοποιείται στον χώρο των underground κόμικς. «Τα κόμικς μου απευθύνονται σε ένα διαφορετικό κοινό από αυτό που διαβάζει υπερηρωικά κομικς. Είναι σουρεαλιστικά, χωρίς να έχουν ρεαλιστικούς χώρους ή πρόσωπα τις πιο πολλές φορές. Επίσης, ασχολούνται με την ψυχογεωγραφία των ηρώων τους, που είναι και των δύο φύλων, και με τις σχέσεις που δημιουργούνται στη σημερινή κοινωνία. Αυτές μπορεί να είναι είτε ερωτικές, είτε φιλικές, είτε σχέσεις εξουσίας κ.λπ. Γι' αυτόν τον λόγο το κοινό μου είναι όσοι ενδιαφέρονται για το εναλλακτικό κόμικ, που δεν περιορίζεται σε περιπέτειες υπερηρώων αλλά σε βάζει σε έναν φανταστικό κόσμο που εκφράζει συγχρόνως τη σύγχρονη πραγματικότητα. Στις μέρες μας όλο και πιο πολύς κόσμος ξεπερνάει τη στερεοτυπική σκέψη ότι ο δημιουργός κόμικς είναι γένους αρσενικού και πολλές γυναίκες δημιουργοί αναγνωρίζονται, βραβεύονται και στέκονται πλέον ισάξια δίπλα στους άντρες συναδέλφους τους». Σταυρούλα Παπαδάκη Στο Artists Alley συμμετέχουν επίσης οι Αλεξία Οθωναίου, Αυγή Κανάκη, Αγγελική Σαλαμίκη και Δάφνη Κεσκινίδου. Το Comicdom Con Athens 2019 θα διεξαχθεί από τις 19 ως τις 21 Απριλίου στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Πηγή

Τιμή: 5€ Έχετε ακούσει για τον θρύλο του Κόναν του Βάρβαρου...? Φυσικά...! Έχετε ακούσει για τον θρύλο του Πόναν του Μάρμαρου...? Όχι...? Αυτόν ακριβώς τον θρύλο έρχεται να μας διδάξει ο καθ ύλην αρμόδιος σε τέτοια θέματα, Γιάννης Ρουμπούλιας...! Ο σπουδαίος δημιουργός έφτιαξε μία ιστορία με την μορφή αυτοέκδοσης και την κυκλοφόρησε στο ComicDom 2017...! Πρόκειται για μία ασπρόμαυρη παρωδία του Κόναν...! Όπως μου εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος ο δημιουργός, η ιδέα του Πόναν υπήρχε στο μυαλό του από το Λύκειο και τώρα που ωρίμασαν οι καιροί, βγήκε στην επιφάνεια...! Η έκδοση θυμίζει fanzine, αλλά γενικά είναι αρκετά προσεγμένη...! Έχει καλής ποιότητας σελίδες και η βιβλιοδεσία έχει γίνει με συνδετήρες...! Στο εσωτερικό του οπισθόφυλλου υπάρχει ένα ολοσέλιδο σκίτσο του Πόναν, από τον Μάνο Λαγουβάρδο...! Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρουμπούλια

Ο αγαπημένος ήρωας από το πενάκι του Γιάννη Ρουμπούλια, Πόναν ο Μάρμαρος επιστρέφει δριμύτερος και με παρέα αυτή τη φορά για μια ακόμη περιπέτεια γεμάτη χιούμορ (ακόμη περισσότερο καμμένο χιούμορ) και φυσικά αναφορές σε ταινίες, καταστάσεις κτλ Η έκδοση στην ίδια ποιότητα με το περσινό τεύχος, το μέγεθος και ο αριθμός των σελίδων επίσης όπως και η τιμή (πέντε ευρώ). Μα τον Βρώμ γέλασα αρκετά ομολογώ.

Ο Γιώργος Μελισσαρόπουλος (Meliss) αφήνει πίσω του τις διάσημες κατσαρίδες του και τους μπατίριδες Θεούς του Ολύμπου και μπαίνει σε ένα πολύ παράξενο δάσος,όπου βρίσκονται τα πιο καμμένα ζώα...! Η έκδοση έχει γυαλιστερό χαρτί κι όμορφα χρώματα που έχει επιμεληθεί ο/η Jesusgone...!Στην αρχή υπάρχει μία εισαγωγή από τον Πάνο Κρητικό...! Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο...! Και λίγα λόγια από τον εκδότη...! Τέλος,να πούμε ότι ο εκδότης μας συνιστά προσοχή,μιας και περιέχεται ενήλικο περιεχόμενο...! Αφιέρωμα στον Γιώργο Μελισσαρόπουλο

Πρόκειται για μία ιστορία,μεταφυσικού χαρακτήρα,που κυκλοφόρησε η JEMMA στα πλαίσια του ComicDom 2017...!Η προέλευσή του δυστυχώς μου είναι άγνωστη,μιας και δεν κατάφερα να βρω κάποια αντίστοιχη ξένη έκδοση...!Στην δημιουργία της έχουμε συμμετοχή και το Ελληνικού στοιχείου,καθώς το σχέδιο το έχει επιμεληθεί η Αυγή Κανάκη...! Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία κεφάλαια: Το άνοιγμα της αυλαίας Παρόν & παρελθόν Αν είναι να πιεις λίγο απ'την Πηγή των Μουσών,μην πιεις καθόλου Στο τέλος υπάρχει κι ένα ολιγοσέλιδο παράρτημα με σκίτσα και σχεδιασμό χαρακτήρων...!Την σελιδοποίηση επιμελήθηκε η Ελευθερία Σκλάβου,ενώ την γραφιστική επιμέλεια είχαν ο Φραγκίσκος Ζουταλούρης και η Αυγή Κανάκη...! Η έκδοση έχει θερμοκολλημένη ράχη και καλής ποιότητας γυαλιστερό χαρτί,ενώ το σχέδιο είναι αρκετά λεπτομερές και μου μοιάζει με manga (δεν ξέρω γιατί )...! Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο...! Και μερικές φωτογραφίες (μιας και δεν είναι εύκολο να σκαναριστεί εκ των έσω)...!

Έχουμε διαβάσει κόμικς αφιερωμένα στα...κόμικς,αφιερωμένα στους δημιουργούς κόμικς,αφιερωμένα στα συνέδρια κόμικς...!Ε,ήρθε η ώρα να διαβάσουμε κι ένα κόμικ,αφιερωμένο στους ιδιοκτήτες κομικσάδικων...! Ο βετεράνος δημιουργός Σπύρος Δερβενιώτης,βασιζόμενος σε αφηγήσεις του Φραγκίσκου Ζουταλούρη,ανέβασε στο Socomic μερικά μονοσέλιδα στριπάκια,που έχουν σαν κύριο θέμα την καθημερινότητα ενός τυπικού ιδιοκτήτη κομικσάδικου και τρελαμένου με τα κόμικς και τα οποία ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να περάσουν από την οθόνη του υπολογιστή,στο χαρτί...!Έτσι κι έγινε,στο ComicDom 2017...!Στις σελίδες 45-48 τα κείμενα επιμελήθηκε ο ίδιος ο Φραγκίσκος Ζουταλούρης...! Η έκδοση της JEMMA κυμαίνεται στα ίδια πλαίσια με τις υπόλοιπες εκδόσεις της,εκτός φυσικά από το σκληρόδετο "Αφού μ'αρέσει να γυρνώ"...! Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο... Αφιέρωμα στον Σπύρο Δερβενιώτη

Συνεπείς στο ραντεβού μας με τον θείο Αιμίλιο,την Ζοζεφίνα και την παρέα τους είμαστε κι αυτόν τον Απρίλιο...!Ο Αντώνης Βαβαγιάννης και οι εκδόσεις JEMMA κυκλοφόρησαν τα νέα Κουραφέλκυθρα,στα πλαίσια του ComicDom 2017...!Και πάλι τα στριπάκια είναι παρμένα από το Socomic,ενώ το άλμπουμ,σαν ποιότητα έκδοσης,κυμαίνεται ακριβώς στα ίδια επίπεδα με τις προηγούμενες,αντίστοιχες δουλειές του δημιουργού...! Την γραφιστική επιμέλεια είχε η Ελευθερία Σκλάβου...! Παλιότερα Κουραφέλκυθρα 2008,2014,2015,2016 Αφιέρωμα στον Αντώνη Βαβαγιάννη

Άλλη μία σειρά από χιουμοριστικά στριπ που κυκλοφόρησαν στο Socomic,πήραν τον δρόμο για το τυπογραφείο,από την JEMMA...!Πρόκειται για την νέα δουλειά της Αλέξιας Οθωναίου, με τον (μεγάλο) τίτλο : "Ιστορίες που κρύβονταν σε προφανή μέρη",μία σειρά από μονοσέλιδες ιστορίες καθημερινότητας,που είχαμε την χαρά να αποκτήσουμε στο ComicDom 2017...! Η έκδοση είναι στενόμακρη,με ματ χαρτί που μοιάζει "βρώμικο" ( ) και προσωπικά το εξώφυλλο μου άρεσε αρκετά...!Είναι εντυπωσιακό...!Την σελιδοποίηση την επιμελήθηκε η Ελευθερία Σκλάβου...!Στην τελευταία σελίδα υπάρχει κι ένα σύντομο βιογραφικό της δημιουργού...! Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο...! Αφιέρωμα στην Αλέξια Οθωναίου

Για τρίτη συνεχόμενη φορά μετά το "Γυρνώ σαν την νυχτερίδα" και το "Τριγυρνώ μες την Αθήνα",η θρυλική παρωδία του Σκοτεινού ιππότη ξαναέρχεται στα χέρια μας...! Η έκδοση κυκλοφόρησε στο ComicDom 2017,από την JEMMA και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις δύο προηγούμενες εκδόσεις...!Γι'ακόμα μία φορά ο Πέτρος Χριστούλιας μας ξεναγεί στην "ασπρόμαυρη" Αθήνα του μεταπολέμου και μας πλημμυρίζει με έξυπνο χιούμορ κι όμορφες μελωδίες...!Το κόμικ πρωτοκυκλοφόρησε σε συνέχειες στο SoComic...! Περιέχει 4 κεφάλαια...! Για ένα καθαρό κούτελο Εμπορική πανήγυρις Βραδινή παράσταση Ρουφιανιά και κουτσομπολιό Επίσης υπάρχει κι ένα μικρό παράρτημα με την λίστα των τραγουδιών που ακούστηκαν,καθώς κι ένα σύντομο βιογραφικό του δημιουργού...! Η σελιδοποίηση έγινε από τον Φραγκίσκο Ζουταλούρη,την εκτύπωση την ανέλαβε η εταιρεία Πλέτσας Κ. - Κάρδαρη Ζ. ΟΕ και την βιβλιοδεσία η εταιρεία Μάντης Ι. και Υιοί ΕΕ - Βιβλιοδετική Αττικής...! Η έκδοση της JEMMA είναι κι αυτή την φορά απίστευτη κι ανθεκτικότατη...! Αφιέρωμα στον Πέτρο Χριστούλια

Ανάμεσα στα δεκάδες γεγονότα που εξελίσσονται κάθε χρόνο κατά το τριήμερο της διεξαγωγής του Comicdom Con, ιδιαίτερη σημασία έχει η απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς. Στα φετινά βραβεία που αφορούσαν έργα που δημοσιεύτηκαν το 2016, κυριάρχησε ο «Ερωτόκριτος» των Δημοσθένη Παπαμάρκου, Γιάννη Ράγκου και Γιώργου Γούση. Σε μια σφιχτή και σύντομη τελετή, διανθισμένη με το ιδιαίτερο, έξυπνο και προσαρμοσμένο στην περίσταση χιούμορ της θεατρικής ομάδας «Στενός Κορσές» που είχε αναλάβει την παρουσίαση, απονεμήθηκαν τα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2016 στο επιβλητικό Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας. Η Ακαδημία Κόμικς, αποτελούμενη από δημιουργούς κόμικς, σχεδιαστές, εκδότες, σεναριογράφους, δημοσιογράφους, μεταφραστές κ.ά., λειτούργησε, ίσως αναπόφευκτα, συγκεντρωτικά και τίμησε τον «Ερωτόκριτο» (εκδόσεις Polaris) των σεναριογράφων Δημοσθένη Παπαμάρκου, Γιάννη Ράγκου και του σχεδιαστή Γιώργου Γούση με πέντε βραβεία, ανάμεσά τους και τα πιο σημαντικά από αυτά. O «Ερωτόκριτος» των Δημοσθένη Παπαμάρκου, Γιάννη Ράγκου και Γιώργου Γούση απέσπασε 5 σημαντικά βραβεία ενώ το «Mezolith» (εκδόσεις Jemma Press) πήρε το βραβείο Καλύτερης Μεταφρασμένης Έκδοσης Η έμμετρη ιπποτική μυθιστορία και ταυτόχρονα ερωτική ιστορία του Βιτσέντζου Κορνάρου, γραμμένη στην Κρήτη τον δέκατο έβδομο αιώνα, με την ελεύθερη απόδοση και εκδοχή δύο καταξιωμένων συγγραφέων και τα εξαιρετικά σχέδια ενός νέου στην ηλικία αλλά ήδη έμπειρου και αναγνωρισμένου καλλιτέχνη, είχε αποτελέσει το σημαντικότερο εκδοτικό γεγονός στα ελληνικά κόμικς τη χρονιά που πέρασε, ενώ παράλληλα σημείωσε και μεγάλη εμπορική επιτυχία. Δεν ήταν έκπληξη, λοιπόν, η επιλογή του από την Ακαδημία με τα βραβεία Καλύτερης Καλλιτεχνικής Επιμέλειας, Καλύτερου Εξωφύλλου, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερου Σχεδίου και Καλύτερου Κόμικς. Το «Ρώτα τον Νικήτα» (Εκδόσεις του Κάμπου) του Κωνσταντίνου Μοσχονά που βραβεύτηκε με το Καλύτερου Νέου Καλλιτέχνη Το βραβείο Καλύτερου Νέου Καλλιτέχνη απονεμήθηκε στον Κωνσταντίνο Μοσχονά για το χιουμοριστικό και αυτοσαρκαστικό «Ρώτα τον Νικήτα» (Εκδόσεις του Κάμπου), ενώ η Σιαδώρα Παπαθεοδώρου τιμήθηκε με το βραβείο Καλύτερης Αυτοέκδοσης για το «Η Δανάη στο Στόμα του Λύκου». Αναμενόμενη ήταν η βράβευση του «Mezolith» (εκδόσεις Jemma Press) των Ben Haggarty και Adam Brockbank, μιας λυρικής αφήγησης για τη ζωή μιας φυλής προϊστορικών ανθρώπων, στην κατηγορία Καλύτερη Μεταφρασμένη Έκδοση. Η σειρά «The Working Dead» του Πάνου Ζάχαρη που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα socomic.gr απέσπασε το βραβείο του Καλύτερου Διαδικτυακού Κόμικς Ο νέος μας συνεργάτης Πάνος Ζάχαρης, τη σειρά «Scary Tales» του οποίου θα διαβάζετε από σήμερα και κάθε εβδομάδα στο «Καρέ Καρέ», απέσπασε το βραβείο του Καλύτερου Διαδικτυακού Κόμικς για τη σειρά «The Working Dead» που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα socomic.gr, μια χιουμοριστική και αλληγορική ματιά στον διαχρονικό εργασιακό μεσαίωνα που χαρακτηρίζει τη μισθωτή εργασία, πέρα από σύνορα, πολιτισμούς και εποχές. Τα βραβευμένα «Η Δανάη στο Στόμα του Λύκου» της Σιαδώρας Παπαθεοδώρου και «GRamers» των Θοδωρή Παπαδάκη, Δημήτρη Παπαδόπουλου και Νικόλα Στεφαδούρου Μόνη έκπληξη, ενδεχομένως, αποτέλεσε το βραβείο Κοινού που απονέμεται μετά την ανοιχτή ηλεκτρονική ψηφοφορία μέσω διαδικτύου χωρίς να έχει καμιά ανάμιξη η Ακαδημία. Εκ φύσεως απρόβλεπτο το συγκεκριμένο βραβείο, απονεμήθηκε στους Θοδωρή Παπαδάκη, Δημήτρη Παπαδόπουλο και Νικόλα Στεφαδούρο για το «GRamers» (εκδόσεις Webcomics) που απ’ ό,τι φαίνεται έχει πιστούς αναγνώστες που το υποστήριξαν και του έδωσαν τη νίκη. Απόσπασμα από το «Σπαλτς!» των Σταύρου Ντίλιου και Γαβριήλ Παγώνη που πήρε το βραβείο Καλύτερου Ένθετου Κόμικς Τέλος, το βραβείο Καλύτερου Ένθετου Κόμικς για έργα που προέρχονται από ένθετα εφημερίδων ή περιοδικών, παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις ή, γενικά, δεν δημοσιεύτηκαν σε βιβλίο ή στο διαδίκτυο ήταν λίγο-πολύ, υπόθεση του «Καρέ Καρέ». Άλλωστε από τις πέντε υποψηφιότητες, οι τέσσερις ήταν έργα που φιλοξενήθηκαν σε αυτές εδώ τις σελίδες: «Εφημερίδα: Οδηγίες Χρήσης» του Σπύρου Δερβενιώτη, «Μεφίστο» του Δημήτρη Καμένου, «Ρόμπο και Κόπο» του Τόμεκ, «Σπαλτς!» των Σταύρου Ντίλιου και Γαβριήλ Παγώνη, ενώ την πεντάδα συμπλήρωνε το εξίσου σπουδαίο «Μια Τελευταία Βουτιά» του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη από την εφημερίδα «Τα Νέα». Το βραβείο κατέληξε στο σουρεαλιστικά ανατρεπτικό «Σπαλτς!» για το οποίο είμαστε υπερήφανοι, όπως και για κάθε άλλο έργο, βραβευμένο ή μη, που δημοσιεύεται στην «Εφ.Συν.» κάθε εβδομάδα. Και το σχετικό link...

Πρόκειται για την νέα δουλειά του Αποστόλη Ιωάννου,που κυκλοφόρησε στα πλαίσια του ComicDom Con 2017...! Αναφέρεται στην ανέμελη καθημερινότητα πέντε ανώριμων φίλων,οι οποίοι δεν είναι από αυτούς που θα τους λέγαμε "καλά παιδιά"...!Μιλάνε με αργκό,βρίζουν,καπνίζουν χόρτο,πίνουν άφθονο αλκοόλ και κάνουν χίλιες δυο παλαβομάρες,μπλέκοντας σε διάφορες καταστάσεις...!Προσωπικά το συγκεκριμένο κόμικ δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε...!Το χιούμορ του δεν ήταν του γούστου μου και οι διάφορες καταστάσεις που εκτυλίσσονται είναι παρατραβηγμένες και υπερβολικές...!Στην τελευταία σελίδα η λέξη "συνεχίζεται...",αφήνει υπόσχεση για δεύτερο τεύχος...!Το δε σχέδιο δυστυχώς απέχει από το εξαιρετικό "Χωριό"...!Είναι βιαστικό αλλά έχει καλό μελάνωμα...! Η έκδοση έχει τετράγωνο μέγεθος και καλής (αλλά όχι πολύ καλής) ποιότητας χαρτί στο εξώφυλλο,που διαθέτει και "αυτάκια"...!Το χαρτί του εσωτερικού είναι παχύ και ματ...!Το δέσιμο έγινε με συρραπτικά...!Η τιμή του μου φάνηκε λίγο αλμυρή...!Επαναλαμβάνω όμως ότι όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις και δεν έχω πρόθεση να προδιαθέσω κανέναν...!Η γραφιστική επιμελεια,το λογότυπο και το εξώφυλλο έγιναν από τον Νίκο Τσιώλη...! Μερικές φωτογραφίσεις σελίδων από το εσωτερικό του κόμικ...! Κι ένα μικρό trailer...! https://www.youtube.com/watch?v=EDN1ck5qbGI

Ένας συντάκτης του Luben κάνει μια λίστα με τα 10 πιο αγαπημένα του κόμιξ Ζούμε στην εποχή του γρήγορου ίντερνετ και του online comic, όποτε θα πει κάνεις, ρε ψηλέ ποιος ο λόγος να αρχίσω μια συλλογή από κόμιξ, αφού μπορώ να βρω τα περισσότερα online; Οι λόγοι, ειδικότερα όταν μιλάμε για τα ελληνικά κόμιξ, συνοψίζονται στους εξής τρεις : Πρώτον, με το να αγοράζεις ένα κόμικ, στηρίζεις τον δημιουργό του και τον βοηθάς να συνεχίσει αυτό που κάνει και οικονομικά και ψυχολογικά, δεύτερον τα περισσότερα ελληνικά κόμιξ δεν βρίσκονται ούτως η άλλως online και ακολουθούν πιο underground διαδρομές και τρίτο γιατί αλλιώς είναι να πάρεις το κόμιξ σου στα χεριά σου, να νιώσεις τις σελίδες του και να μυρίσεις το άρωμα του, πώς να το κάνουμε; Με αφορμή το επερχόμενο Comicdom Festival που ξεκινάει την Παρασκευή 7/4 ακολουθεί μια λίστα με τα 10 αγαπημένα μου ελληνικά κόμιξ. Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλά και εννοείται ότι δεν υπάρχει κάποιο ranking. Γιάννης Καλαϊτζής – Τσιγγάνικη ορχήστρα (1984) Το πρώτο κόμικ του πρόσφατα εκλιπόντα Γιάννη Καλαϊτζή (1945-2016) θεωρείται και όχι άδικα από πολλούς ως το καλύτερο ελληνικό κόμιξ. Στην τσιγγάνικη ορχήστρα βλέπουμε την Αθήνα της δεκαετίας του ’80 μέσα από ένα ψυχεδελικό πρίσμα που ρέπει προς το χάος. Πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο Καλαϊτζής που κινείται σε μια φανταστική ασπρόμαυρη πραγματικότητα, μπερδεύοντας την αλήθεια με τον υπερρεαλισμό που αναδίδει η τσιμεντένια τρέλα της πρωτεύουσας. Μια τρέλα που δεν φαίνεται να έχει αλλάξει και τόσο πολύ από τότε. Ένα βαλκανικό πανηγύρι, ένας αστικός διονυσιασμός από αυτούς που τόσο πολύ αγαπούσε ο Καλαϊτζής. Ηλίας Κυριαζής – Μανιφέστο (2005) Ο Ηλίας Κυριαζής αποτελεί ένα από τα πιο αξιόλογα τεκνά του γνωρίσαμε από το ένθετο περιοδικό κόμιξ της Ελευθεροτυπίας, το “9”. Εκεί ξεκίνησε την σειρά ημι-αυτοαναφορικών ιστοριών με τίτλο “Μανιφέστο” που κατέληξαν στο ομώνυμο κόμικ. Το “Μανιφέστο” ήταν για την γενιά των εναλλακτικών 20άρηδων της εποχής ένας αντικατοπτρισμός της ζωής τους καθώς μοιράζονταν με τους πρωταγωνιστές του κοινές εμπειρίες, όνειρα και φιλοδοξίες. Αν το διαβάσεις ξανά τώρα, (εκδόθηκε ξανά σε deluxe εκδοσή το 2015) θα σε ταξιδεύει σίγουρα πίσω σε αυτά τα αθώα χρόνια που τα προβλήματα ήταν τελείως άλλης φύσης. Βασίλης Λώλος – Γεννήτρια (2004) Η “Γεννήτρια” είναι το πρώτο ολοκληρωμένο κόμικ του Βασίλη Λώλου, ενός ακόμα παιδιού που μπήκε στην ελληνική κοινότητα των δημιουργών κόμιξ μέσω του “9”. Ένα πολύ πειραματικό, σκοτεινό κόμικ με μάνγκα αισθητική και σενάριο εμπνευσμένο από τους μεγάλους κλασσικούς της χόρορ λογοτεχνίας όπως ο Πόε και ο Λάβκραφτ. Ο ήρωας της ιστορίας είναι ένας στρατιώτης του πρώτου παγκόσμιου πολέμου που έχει χαθεί μέσα σε έναν γοτθικό λαβύρινθο γεμάτο με απόκοσμα πλάσματα, ψάχνοντας να βρει αν ζει σε έναν εφιάλτη του ή αν απλά έχει μεταφερθεί σε κάποια άλλη διάσταση. Πέτρος Χριστούλιας – Γυρνώ σαν νυχτερίδα (2014, σειρά) Πώς θα ήταν ο Μπάτμαν αν ένα τερτίπι της μοίρας τον έκανε να μεγαλώσει αντί για την Γκόθαμ, στον Περαία του 1950; Ο Πέτρος Χριστούλιας το φαντάστηκε και έβαλε τον πάμπλουτο υπερήρωα να περιδιαβαίνει τα στενά της Τρούμπας με το Μπάτμομπιλ του και να πίνει ρετσίνες στα καπηλιά απολαμβάνοντας τα λαϊκά τραγούδια της εποχής. Περιπέτειες, τσαμπουκάδες, έρωτες, μπουζουκοπενιές και αρχοντοζεϊμπεκιές με πρωταγωνιστή έναν μόρτη αντι-ήρωα με φόντο στο λιμάνι του Πειραιά. Αντώνης Βαβαγιάννης – Κουραφέλκυθρα (2014, σειρά) Ο Αντώνης Βαβαγιάννης με το απλό, δωρικό του σχεδιαστικό στυλ σχεδιάζει όμορφες σουρεαλιστικές ιστορίες ακατάπαυστα από το 2008. Μικρές συνεχόμενες ιστορίες όπως ο πολυλογάς θείος Αιμίλιος ή ο μονίμως προβληματισμένος Κύριος Κλιάφας αλλά και αυτοτελή καρέ που πάντα κρύβουν μια καμμένη ανατροπή συνθέτουν τον ανατρεπτικό κόσμο των Κουραφέλκυθρων. Γιώργος Γούσης – Δημοσθένης Παπαμάρκος – Γιάννης Ράγκος – Ερωτόκριτος (2016) Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος σε συνεργασία με τον συγγραφέα Γιάννη Ράγκο διασκευάζουν τον κλασσικό Ερωτόκριτο του Βιντσέντζου Κορνάρου και ο Γιώργος Γούσης αναλαμβάνει να το εικονογραφήσει. Ένα ερωτικό παραμύθι που γράφτηκε τον 17ο αιώνα εξελίσσεται στην αρχαία Αθήνα. Το γλαφυρό σχέδιο του Γούση σε συνδυασμό με το εξαιρετικό λυρικό κείμενό που είναι αυστηρά βασισμένο στο αρχικό συντελούν ένα εξαιρετικό επικό κόμικ που κάθε φορά που το ξαναπιάνεις, ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο. Τασμάρ (Τάσος Μαραγκός) – Κρακ (2007, σειρά) Η ενηλικίωση για έναν μεταλλά στην ελληνική επαρχία των 90ς ήταν σίγουρα δύσκολη άλλα συγχρόνως, όπως βλέπουμε στο “Κρακ“, μπορούσε να είναι και πολύ αστεία. Μέσα από την ιστορία ενηλικίωσης του 17χρονου Μάρκου Δεμάρκου και της παρέας του στην Σύρο, ο Τασμάρ μας εκθέτει τις καταστάσεις που ζούσε πάνω κάτω ο κάθε νεαρός που ζει στην ελληνική επαρχία και ακολουθεί ένα συγκεκριμένο lifestyle που περιλαμβάνει μακριά μαλλιά, χέβι μέταλ και ναρκωτικά (ελαφρά). Πιτσιρικάδες που παρότι θεωρούνται παρακατιανοί από τους γύρω τους, ερωτεύονται, χαβαλεδιάζουν, την πατάνε και συνεχίζουν μέχρι να ξεφύγουν από τα δεσμά που τους επιβάλει η συντηρητική τους κοινωνία. Στα τελευταία τεύχη της σειράς η φάση ξεφεύγει και η ιστορία γίνεται comic horror εμπνευσμένο από τα βάθη των b' movies των 80ς. Λέανδρος: Παρίας (1999) Σε μια δυστοπική πόλη, που μοιάζει πάρα πολύ με την Αθήνα, ξετυλίγεται μια Sci Fi ιστορία στην οποία το πρώτο ρόλο έχει ο Παρίας, ένας τυπάς ντυμένος σαν μέλος της επαναστατικής ομάδας του Εμιλιάνο Ζαπάτα. Ο Παρίας εμφανίζεται από το πουθενά για να κόψει τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας που λέγεται σύστημα. Μια ιστορία επανάστασης για έναν πόλεμο που δεν τελειώνει ποτέ, ένα μηδενιστικό αφήγημα για μια χαμένη υπόθεση. To αναρχοpunk σχέδιο του Λέανδρου δίνει ζωή σε μια ιστορία με πολύ αίμα και πολλές χριστοπαναγίες που αρμόζουν σε μια κοινωνία που δεν περιμένει καμιά λύτρωση. Παναγιώτης Πανταζής – Common Comics (2007, σειρά) Στα Common Comics o Pan Pan μας εξιστορεί την ιστορία του Οδυσσέα, της Ουλένκα και του Βασίλη, τριών νέων ανθρώπων που ζουν στην αφιλόξενη Αθήνα και προσπαθούν να βρουν το νόημα της ζωής μέσα στην ρουτίνα της μεγαλούπολης. Ποιητικές καθημερινές ιστορίες επιβίωσης με φόντο το αστικό περιβάλλον, ένας αγώνας ενάντια στην μιζέρια του γκρίζου που οι πρωταγωνιστές του κόμικ δεν αφήνουν να τους πνίξει. Τα περισσότερα από αυτά τα κόμιξ θα είναι διαθέσιμα στο Comicdom Athens 2017. Και το σχετικό link... ΥΓ. Δέκα κόμικς αναφέρει ο αρθρογράφος και εννιά αναγράφει...

από τη Λίνα Μπάκου Βρισκόμαστε στο έτος 1830. Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος έχει μόλις απελευθερωθεί από τον οθωμανικό ζυγό. Όμως ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας έχει να αντιμετωπίσει μια ακόμη πρόκληση καθώς η ύπαιθρος της νέας χώρας μαστίζεται από μυθικά πλάσματα που επιβιώνουν ανά τους αιώνες. Αμέσως δημιουργείται μια επίλεκτη ομάδα κυνηγών τεράτων που απαρτίζεται: από τον πρώην αρματολό και πρωτοπαλίκαρο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Γιάννη Θυμιούλα (γνωστού και ως Θεριό), τον Ελληνογάλλο λόγιο κι εφευρέτη Μπελμόν Ροδαφηνό, την τσιγγάνα μάγισσα από τη Σμύρνη, Μελτέμ Γιαγκίνα και την αρχηγό τους, την Καπετάνισσα Δημονίκη Αρναούτα, παλαί ποτέ προστατευόμενη της Μπουμπουλίνας. Αποστολή τους είναι να κυνηγήσουν τα μυθικά τέρατα και να ‘καθαρίσουν’ από αυτά τη νέα χώρα, αποκαθιστώντας την ειρήνη και την ασφάλεια στον ελλαδικό χώρο. Λίγες μέρες μετά τη γιορτή της 25ης Μαρτίου, κυκλοφόρησε το trailer για το νέο κόμικ ‘Μυθοναύτες’ (Mythonauts) των Δημήτρη Σαββαΐδη, Γιάννη Ρουμπούλια και Φώτη Καλιάλη, ενθουσιάζοντας τους φαν του είδους με τις δυναμικές εικόνες και το αναπάντεχο πάντρεμα της ελληνικής παράδοσης της μετα-επαναστατικής περιόδου, με το φανταστικό και το είδος του Steampunk και όλα αυτά επενδυμένα με τον Ηπειρόκ ήχο των Zvara -Villagers of Ioannina City! Το να προσφέρεις χρώμα, φαντασία και αισιοδοξία στην μαύρη πραγματικότητα που ζούμε, αυτό κι αν είναι επαναστατικό! Trailer Πρόκειται για την παραγωγή του εκδοτικού οίκου AddArt μιας ιστορίας που θα ολοκληρωθεί σε έξι τεύχη, με το πρώτο τεύχος να κυκλοφορεί στις 15 Απριλίου στο ετήσιο φεστιβάλ κόμικς Athens Comicdom Con 2016 ( Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, Μασσαλίας 22). Τον ένα από τους συντελεστές και σχεδιαστή του κόμικ Γιάννη (Rubus) Ρουμπούλια, τον γνωρίσαμε ως δημιουργό της σειράς κόμικ ‘Αδάμαστος : Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα’ αλλά και ως κινηματογραφικό πρωταγωνιστή της ομώνυμης μεγάλου μήκους ταινίας ‘Αδάμαστος / The Dragonphoenix Chronicles: Indomitable’(2013) του Θάνου Κερμίτση. Με αφορμή τη νέα του αυτή δημιουργία, αλλά και την συμμετοχή του στην φετινή διοργάνωση του Comicdom Con Athens 2016 , είχα τη χαρά να συνομιλήσω -διαδικτυακά- μαζί του. Γιάννη πώς ξεκίνησε η ιδέα για τους ‘Μυθοναύτες’; Όλα ξεκίνησαν από το κεφάλι του Δημήτρη Σαββαΐδη ο οποίος συνέλαβε αυτή την ιδέα. Είχα την χαρά να μοιραστεί αυτή την ιδέα μαζί μου στο Comicdom Con 2015 κι ομολογώ πως την άκουσα με ενθουσιασμό. Από εκεί και πέρα δουλέψαμε μαζί εντατικά για να αναπτύξουμε περαιτέρω τους χαρακτήρες και την πλοκή της πρώτης ιστορίας των Μυθοναυτών. Γιατί σας γοήτευσε η εποχή του 1830 και πώς σας ήρθε η ιδέα να την παντρέψετε με τo είδος του Steampunk; Η περίοδος του 1830 είναι μια ιστορική εποχή με την οποία ελάχιστα έχουν ασχοληθεί δημιουργοί, όχι μόνο εγχώρια αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, όσον αφορά τη χώρα μας. Τόσο εμένα όσο και το Δημήτρη μας γοήτευσε γιατί αποτελεί ένα ιδανικό υπόβαθρο για μια περιπέτεια σαν αυτή που εξιστορούμε στις σελίδες του κόμικ μας. Έτσι το να παντρέψεις ιστορικά στοιχεία με τη φαντασία και το steampunk (δηλαδή τις ιστορίες που αφορούν μια εναλλακτική πραγματικότητα στην οποία έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία του ατμού), χωρίς όμως να διαστρεβλώνεις την ιστορία αλλά να παρουσιάζεις μια διαφορετική εκδοχή της, είναι μια μεγάλη πρόκληση. Εδώ να σημειώσω πως το κόμικ μας δεν είναι σε καμία περίπτωση ιστορικό. Απλά εμπεριέχει πολλά ιστορικά στοιχεία μέσα. Το βασικά συστατικά του κόμικ μας είναι η περιπέτεια, η φαντασία και το χιούμορ. Σκοπός του κόμικ είναι να ψυχαγωγήσει κι όχι να διδάξει ιστορία. Μίλησέ μου για τους υπόλοιπους συντελεστές. Όπως προανέφερα η αρχική ιδέα ήταν του Δημήτρης Σαββαϊδη. Μαζί με το Δημήτρη δουλέψαμε την πλοκή και τους διαλόγους αλλά και τους χαρακτήρες. Το σχέδιο το ανέλαβα εξ’ ολοκλήρου εγώ με τη σημαντική υποστήριξη του Φώτη Καλιάλη, ο οποίος έδωσε ζωή στα σχέδιά μου με τα χρώματά του, ενώ το χρώμα του εξωφύλλου ανέλαβε ο Βασίλης Πάλιαν. Το lettering ανέλαβε το Γιάννης Ζούμπας και το γραφιστικό στήσιμο αλλά και το λογότυπό μας η Χριστίνα Καραΐδου. Ειδικό ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη στήριξή τους θα ήθελα να απευθύνω στη Βασιλεία Βαξεβάνη αλλά και στο Λεωνίδα Ανδριώτη, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα με την ιδιότητά του ως ιστορικός στην έρευνα που κάναμε, όσον αφορά τα ιστορικά και κάποια λαογραφικά στοιχεία που εμπεριέχονται στο κόμικ. Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου για αυτήν τη δουλειά; Θα μπορούσε να εξελιχτεί σε ταινία ή σειρά animation, έχετε σκεφτεί κάτι τέτοιο; Προσωπικός στόχος ως δημιουργός είναι να παράγω έργα διεθνών προδιαγραφών και υψηλής ποιότητας τα οποία θα μπορούσαν να σταθούν επάξια στον ανταγωνισμό της διεθνούς αγοράς. Προς το παρόν ελπίζουμε το κόμικ μας να ψυχαγωγήσει και να αρέσει στον κόσμο που θα το διαβάσει εντός Ελλάδος. Από εκεί και πέρα οποιαδήποτε σοβαρή πρόταση προκειμένου το έργο μας να περάσει και σε άλλα μέσα, όπως παιχνίδια, κινηματογράφος ή τηλεόραση, θα την εξετάσουμε πολύ σοβαρά αλλά και με ιδιαίτερη χαρά. Ελπίζουμε πάντα για το καλύτερο και εντός και, γιατί όχι, εκτός συνόρων! Τι άλλο ετοιμάζεις ως δημιουργός κόμικ; Εκτός από τους ‘Μυθοναύτες’, συνεχίζω ακάθεκτος με τα ‘Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος’ και το νέο άλμπουμ ‘Οι Κόρες του Πύργου’ από τις εκδόσεις Jemma Press. Φέτος συμμετέχω και σε άλλη μια ανθολογία από τη Jemma Press, στο έργο του Δημήτρη Καμένο ‘ΗΟΜΟ’, μια εναλλακτική εκδοχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου δε μάχονται έθνη μεταξύ τους , αλλά ανθρώπινα είδη όπως homo floresiensis, homo neanderthalensis κτλ. Ταυτόχρονα αναμένεται μέσα στο Μάιο να εκδοθεί το ‘Arhian, the Head Huntress’ στην Αμερική, από την ARH Comix. Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής ; Έχετε κάποιο μελλοντικό σxέδιο με την ομάδα του Indomitable; Μετά τους τηλεοπτικούς ‘’Aσφαιρους’ στον Alpha, υπάρχουν πολλά πρότζεκτ, τηλεοπτικά και κινηματογραφικά που με τριβελίζουν, με την καλή και δημιουργική έννοια όμως, αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο. Μίλησέ μας για σένα. Πώς ξεκίνησες να σχεδιάζεις. Πώς βλέπεις το μέλλον ως σχεδιαστής κόμικ στην Ελλάδα; Σχεδιάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Αλλά ουσιαστικά με τα κόμικς κατάλαβα πως ήθελα να ασχοληθώ όταν σε πολύ μικρή ηλικία ο πατέρας μου, μου αγόρασε ένα τεύχος του ‘Κόναν του Βάρβαρου’. Από τότε και για σχεδόν 25 χρόνια ποτέ δεν αμφέβαλα για το τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Αυτό σχεδόν σε όλο το περιβάλλον μου, οικογενειακό και φιλικό, φαινόταν ουτοπικό και ακατόρθωτο. Η αλήθεια είναι πως κανείς δε μπορεί να βγάλει τα προς το ζην μόνο με το να σχεδιάζει κόμικς. Αναγκαστικά ως σχεδιαστές πρέπει να κάνουμε κι άλλες δουλειές προκειμένου να επιβιώσουμε. Για αυτό και εδώ κι αρκετά χρόνια οι δουλειές που κυνηγώ είναι κυρίως δουλειές εκτός συνόρων. Είναι μια δύσκολη πορεία που θέλει υπομονή, επιμονή και γερό στομάχι. Η ζωή είναι γεμάτη απογοητεύσεις και σκληρό αγώνα προκειμένου να καταφέρεις να κάνεις αυτό που αγαπάς. Η αγάπη μου για τα κόμικς και τον κινηματογράφο πάντα ήταν μεγαλύτερη. Εμείς οι ίδιοι χτίζουμε το μέλλον μας. Αν δεν δουλέψουμε για αυτό, απλά δεν υπάρχει κανένα μέλλον στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε! Τι θα συμβούλευες ένα νέο που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το σχεδιασμό κόμικ. Να είναι σίγουρος πως αγαπά πολύ αυτό που θέλει να κάνει. Να δουλεύει σκληρά, πολύ σκληρά για να γίνεται καλύτερος μέρα με τη μέρα. Να διαβάζει, να μελετά, να ανοίγει το μυαλό και να επεκτείνει τους ορίζοντές του. Ο μοναδικός εχθρός σε αυτή την πορεία είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Να έχει αυτοπεποίθηση αλλά να μην παρασυρθεί από έπαρση ή ματαιοδοξία. Να υπερασπίζεται τη δουλειά του αλλά να είναι δεκτικός στην καλοπροαίρετη και δημιουργική κριτική. Να μην ακούει κανέναν, μα κανέναν αν τον αποθαρρύνει να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Η ζωή είναι δική του και κανένας δεν έχει δικαίωμα να του επιβάλλει τι θα κάνει με αυτήν, προκειμένου να ευτυχίσει. Μόνο αν ακολουθήσει τα όνειρά του θα γίνει ευτυχισμένος άνθρωπος, όσες δυσκολίες κι αν συναντήσει στην πορεία. Να είναι ντόμπρος και αληθινός με τους συνεργάτες του γιατί μόνο έτσι θα κερδίσει όχι μόνο το σεβασμό τους αλλά και το σεβασμό του κοινού του. Όλη αυτή πολιτική- οικονομική συγκυρία σίγουρα σε έχει επηρεάσει ως άνθρωπο. Σε έχει επηρεάσει και ως δημιουργό; Όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας με στεναχωρούν αλλά ταυτόχρονα με θυμώνουν και με πεισμώνουν. Από πλευράς μου, μέσω της τέχνης και της δουλειάς μου προσπαθώ όσο είναι δυνατό να δημιουργώ πράγματα και καταστάσεις που θα κάνουν τους συνανθρώπους μου που πονούν πιο πολύ, να νιώσουν λίγο καλύτερα. Να διασκεδάσουν και να ψυχαγωγηθούν αλλά και να αναρωτηθούν μερικές φορές. Ο καθένας μας ξεχωριστά και εντέλει όλοι μαζί σαν μονάδες που αποτελούμε μια κοινωνία, πρέπει να ενεργοποιηθούμε και να συντονιστούμε για να αντιμετωπίσουμε ένα πελώριο αόρατο τέρας. Ευελπιστώ πως η αλληλεγγύη που τόσα χρόνια υπήρχε μόνο σαν ξεχασμένη έννοια στο μυαλό του σύγχρονου κόσμου, θα αρχίσει να μετουσιώνεται σε κάτι πιο απτό στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Τι μήνυμα θέλεις να στείλεις στους Έλληνες fan των κόμικ και σε όσους σχεδιάζουν να έρθουν στο Athens Comicdom Con 2016 ; Το Comicdom Con είναι μια χαρούμενη γιορτή των κόμικς! Το χρειαζόμαστε σε αυτή τη δύσκολη εποχή! Θα χαρώ πολύ να σας δω όλους από κοντά σε αυτή τη γιορτή και να περάσουμε όμορφα, για πρώτη φορά στο Artist Alley του Con, μαζί με πολλούς άλλους καλλιτέχνες. Εμείς και οι δημιουργίες μας, σας περιμένουμε! Περισσότερες πληροφορίες για τη φετινή διοργάνωση στο επίσημο Site του Comicdom Con Athens 2016 Πηγή Πολύ καλή έμπνευση για σενάριο, σίγουρα θα το τιμήσω με τέτοιο ιστορικό mix. Μόνο και μόνο που επιλέχθηκαν οι VoIc στο trailer μου φτάνει.