Search the Community
Showing results for tags 'carl barks'.
-
Τίτλος:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΝΤΙΣΝΕΫ 1972 Σχέδιο:René Guillaume* (* επαναχρησιμοποιούμενο σχέδιο) Εκδοτική:ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ Λίστα εκδόσεων Hμερ. έκδοσης:Οκτωβρίος 1971 Εξώφυλλα:1 + 1 Οπισθόφυλλα ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Τεύχη:1 Κατηγορία:Αυτοτελές Είδος εντύπου:Ημερολόγιο Βιβλιοδεσία:Καρφίτσα Περιεχόμενο:Χιουμοριστικό Μέγεθος:10×20 Σελίδες:16? Χρώμα:Έγχρωμο (ΕΓΧ) Προέλευση:Γαλλικη Ονομαστική τιμή:20 Δρχ. Καταρχην να ευχαριστησω το μελος @ GIORGOS1966 που μου παραχωρησε σπανιο φωτογραφικο υλικο απο το αντιτυπο που ειχε στην κατοχη του! Προκειται για ενα σπανιο ημερολογιο του ετους 1972 που κυκλοφορησε απο τον Τερζοπουλο τον Οκτωμβρη του 1971. Για καθε μηνα ειχε και ενα αντιστοιχο σχεδιο που βασιζοταν απο τα εξωφυλλα του Γαλλικου περιοδικου "Le Journal Di Mickey" αρχης γενομενης απο το τευχος 921 εως το τευχος 964 (πιο αναλυτικα παρακατω) που σχεδιασε-μαλλον πιο καλα διασκευασε- ο René Guillaume που ειχε την επιμελεια του Γαλλικου αυτου τιτλου.Σχεδια σε πρωτη δημοσιευση απο τον Kay Wright, Carl Barks κ.α. Παρακατω παραθετω τις ημερομηνιες κυκλοφοριας κ τα τα νουμερα των τευχων του "Le Journal Di Mickey" σε διασκευασμενο σχεδιο του René Guillaume οπως αναφερθηκε παραπανω που "δανειστηκε"ο Τερζοπουλος για να συνθεσει το παραπανω ημερολογιο. -0921 (08.02.70) -Πανω σε σχεδιο του Carl Barks- -0927 (22.03.70) -0928 (29.03.70) -0933 (03.05.70) -0940 (21.06.70) -0947 (09.08.70) -0954 (27.09.70) -0958 (25.10.70) -0959 (01.11.70) -0961 (15.11.70) -Πανω σε σχεδιο του Kay Wright -0962 (22.1170) -0964 (06.12.70) https://inducks.org/issue.php?c=gr%2FHD+1972#a
- 18 replies
-
- 22
-
- ημερολογιο ντισνεϋ 1972
- τερζοπουλος
- (and 7 more)
-
Ο πιο συμπαθής τσιγκούνης των κόμικς, ένας από τους μεγαλύτερους κροίσους κάθε φανταστικού σύμπαντος, ο μεγιστάνας της Λιμνούπολης με καταγωγή από τη Σκωτία, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, το πιο πλούσιο παπί στον κόσμο που επινόησε ο εμβληματικός δημιουργός κόμικς Καρλ Μπαρκς, γιορτάζει φέτος τα 75 του χρόνια. Συνώνυμο της τσιγκουνιάς και της φιλαργυρίας, ο Θείος Σκρουτζ έγινε ευρέως γνωστός στο πέρασμα του χρόνου για τα αμύθητα πλούτη που έχει συλλέξει στο εμβληματικό Θησαυροφυλάκιο που διακοσμεί τον Λόφο Αμαξοφονιά της Λιμνούπολης, τις στιλάτες βουτιές του σε μια απέραντη πισίνα από κέρματα, των οποίων το γυάλισμα αναλαμβάνει συχνά-πυκνά ο απένταρος ανιψιός του Ντόναλντ για τρεις δεκάρες την ώρα, αλλά και για την περιπετειώδη φύση του ως κυνηγός θησαυρών στις τέσσερις γωνιές του κόσμου. Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι – ούτε φυσικά είναι μόνο αυτά. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την πρώτη εμφάνισή του, στη χριστουγεννιάτικη ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο μεγάλος παραμυθάς του 20ού αιώνα Καρλ Μπαρκς – για την ακρίβεια, εβδομήντα πέντε! Το 1947 στο περιοδικό «Four Color Comics #178» της Dell κυκλοφόρησε η ιστορία «Χριστούγεννα στο Βουνό της Αρκούδας», στην οποία οι Αμερικανοί αναγνώστες είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν ολοκαίνουργιο χαρακτήρα στο πολυδαίδαλο σύμπαν της Λιμνούπολης. Η πρώτη εμφάνιση Ο πλούσιος θείος του Ντόναλντ Ντακ παρουσιάζεται αρχικά ως ένα αντικοινωνικό γεροντάκι, μια μίζερη παραφωνία στην εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών. Βασική πηγή έμπνευσης αποτελεί ο Εμπενίζερ Σκρουτζ, ο διασημότερος ίσως ήρωας του Καρόλου Ντίκενς από την ήδη από τότε δημοφιλή νουβέλα «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» (A Christmas Carol), μία ασφαλής και σχετικά ανέμπνευστη συγγραφική επιλογή για τα δεδομένα της εποχής, αν λάβουμε υπόψη ότι την ίδια περίοδο διασκευές του εν λόγω λογοτεχνικού έργου είχαν κατακλύσει την αμερικανική πραγματικότητα: από το θέατρο στο ραδιόφωνο και από τον κινηματογράφο στα κόμικς, η παρουσία ενός φιλοχρήματου υπερήλικα που μεταστρέφεται χάριν του πνεύματος του Χριστουγέννων ήταν, όπως θα λέγαμε με σημερινούς όρους, «mainstream» αφηγηματικό στοιχείο κάθε λογής χριστουγεννιάτικης μυθοπλασίας τη δεκαετία του ’40. Η ιδιαίτερα ατμοσφαιρική περιπέτεια του Φάμπιο Τσελόνι «Il destino di Paperone» (2022) αποτελεί συνέχεια της κλασικής ιστορίας «Οι φακές της Βαβυλώνας» (Ρομάνο Σκάρπα, 1960). Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή του Μπαρκς να εντάξει στην αρχική παρουσίαση του χαρακτήρα του στοιχεία από τον πρωταγωνιστή μιας εκ των σημαντικότερων κινηματογραφικών παραγωγών του Όρσον Γουέλς, του βραβευμένου με Όσκαρ «Πολίτη Κέιν». Η βαριά ατμόσφαιρα της εναρκτήριας σκηνής στην εμβληματική ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη και ηθοποιού εισάγεται με ομαλότητα και στις σελίδες του Μπαρκς, για να δώσει έμφαση στο μισάνθρωπο ντελίριο και να έρθει σε ευθεία αντίθεση με το εύθυμο, γιορτινό κλίμα. Ο Θείος Σκρουτζ αποφασίζει να δωρίσει στον κοντινότερο συγγενή του, τον ανιψιό του και τα τρίδυμα ανιψάκια του, μια απόδραση στο χειμερινό ορεινό καλύβι του, ένα θέρετρο πλήρως εξοπλισμένο με όσα θα χρειαστούν για τα πιο φανταχτερά Χριστούγεννα της ζωής τους. Στην πραγματικότητα όμως, θέλει να ελέγξει την ανδρεία τους – γι’ αυτό αποφασίζει να τους επισκεφτεί κρυφά, μεταμφιεσμένος με τη στολή μιας μεγάλης τρομακτικής αρκούδας. Μετά από μια σειρά από ευτράπελα, τα ανίψια του πέρασαν με επιτυχία… τις εξετάσεις και ο δύστροπος θείος με τα κινητικά προβλήματα ανακτά τόσο τη λάμψη και τη σφριγηλότητά του, όσο και την εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους. Το αμέσως επόμενο διάστημα, μέσα από τις ιστορίες του Καρλ Μπαρκς, θα παρακολουθήσουμε τη διαρκή διαμόρφωση ενός χαρακτήρα ο οποίος, αν και αρχικά παρουσιάστηκε ως ένας αντιπαθής αντιήρωας, έμελλε να εξελιχθεί σε μία από τις κεντρικότερες φιγούρες των κόμικς παγκοσμίως. Τα «Χριστούγεννα στο Βουνό της Αρκούδας» δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1969 και αναδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΚΟΜΙΞ #127 το 1999. Ο ταλαντούχος δημιουργός κόμικς από το Όρεγκον των ΗΠΑ θα αρχίσει σταδιακά να πλαισιώνει το πλούσιο παπί με το ημίψηλο, το κόκκινο πανωφόρι, τις γκέτες, τα στρογγυλά γυαλιά και τις φαβορίτες, από νέους χαρακτήρες όπως την Ιταλίδα μάγισσα Μάτζικα Ντε Σπελ, η οποία επιθυμεί διακαώς να αποσπάσει την τυχερή δεκάρα, δηλαδή το πρώτο κέρμα που έβγαλε και φυλάει σαν φυλαχτό ο βαθύπλουτος κροίσος, τους ατζαμήδες Μουργόλυκους, οι οποίοι επιβουλεύονται την περιουσία του Θείου Σκρουτζ και επιτίθενται καθημερινά στο Θησαυροφυλάκιό του, ή τον Σκληρόκαρδο Χρυσοκούκη και τον Τζον Ρόμπαξ, τους βασικούς οικονομικούς ανταγωνιστές του Λιμνουπολίτη επιχειρηματία, οι οποίοι διεκδικούν την κορυφή στην κατάταξη του πίνακα των κροίσων, επιστρατεύοντας κάθε μέσο για να εκθρονίσουν τον αντίπαλό τους. Βίος και πολιτεία Παράλληλα, μάλλον περισσότερο ενστικτωδώς παρά μεθοδικά, έκανε διαρκείς αναφορές στο παρελθόν του ήρωα μέσα από τις σελίδες διαφόρων περιοδικών της περιόδου, μεταξύ των οποίων και το ολόδικό του «Uncle Scrooge» που πρωτοκυκλοφόρησε το 1951. Διαμόρφωσε έτσι τόσο τον χαρακτήρα του νεαρού Σκρουτζ, από τον λουστράκο της Γλασκόβης στον χρυσοθήρα του Κλοντάικ, όσο και το γενεαλογικό δέντρο των Ντακ. Όλες αυτές τις αναφορές ήρθε αρκετά χρόνια αργότερα να τις εντάξει αρμονικά σε ένα ενιαίο αφήγημα δώδεκα κεφαλαίων ο βασικός συνεχιστής της κληρονομιάς που άφησε ο Καρλ Μπαρκς. Ο λόγος για τον Ντον Ρόσα, συγγραφέα του – μοναδικού με ήρωες του Ντίσνεϊ – βραβευμένου με Άϊσνερ κόμικ «Ο βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ», όπου συνθέτει τις σκόρπιες αναφορές που εντοπίζει ο προσεκτικός αναγνώστης στις ιστορίες του Μπαρκς σε ένα αφήγημα με συνοχή, στις σελίδες του οποίου εξιστορείται η ζωή και οι περιπέτειες του πλουσιότερου παπιού στον κόσμο. Συνολικά, το έργο του Ντον Ρόσα έδωσε νέα πνοή στον ήρωα. Εκτός από την εισαγωγή για πρώτη φορά μιας εσωτερικής συνέχειας στις ιστορίες κόμικς με τους ήρωες του Ντίσνεϊ, ο μεγάλος δημιουργός από το Κεντάκι φώτισε τα πιο ευαίσθητα σημεία τού κατά τα άλλα σκληροτράχηλου μεγαλοεπιχειρηματία, όπως τις εύθραυστες οικογενειακές σχέσεις του και τον μεγάλο, ανεκπλήρωτο έρωτα με τη «Χρυσή» (Γκόλντι), που τη γνώρισε στο σαλούν της Ντάμας στο Ντόσον. «Η Αιχμάλωτη του Χειμάρρου της Αγωνίας», η τελευταία ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Αμερικανός κομίστας το 2006, είναι μία από τις πιο ενήλικες ιστορίες κόμικς με χαρακτήρες του Ντίσνεϊ που έχει δει το φως της δημοσιότητας. Καθόλου τυχαία, η παρακαταθήκη του αποτελεί σημείο αναφοράς για τους δημιουργούς τού σήμερα. Από το χθες στο σήμερα Φυσικά ο Ντον Ρόσα δεν αποτελεί τον μοναδικό συνεχιστή του έργου τού Καρλ Μπαρκς. Αμέτρητοι δημιουργοί κόμικς, από κάθε άκρη της υφηλίου, έχουν δώσει το δικό τους στίγμα στις επτάμισι και πλέον δεκαετίες που ο Σκρουτζ Μακ Ντακ βρίσκεται στη ζωή της φαντασίας τους. Για παράδειγμα, οι Ιταλοί ομότεχνοι του Καρλ Μπαρκς, από το 1952 ξεκίνησαν να τον περιλαμβάνουν στο καστ των δικών τους ιστοριών, ο καθένας από τη δική του σκοπιά. Από το πιο… βιτσιόζικο προφίλ του Γκούιντο Μαρτίνα, ο οποίος επέλεγε να τον παρουσιάζει ως έναν κακοποιητικό, αναίσθητο τσιγκούνη που εκβιάζει τον Ντόναλντ με μοχλό πίεσης την ατέλειωτη λίστα χρεών του, στην πιο ανθρώπινη και σατιρική εκδοχή τού Ρομάνο Σκάρπα, ο οποίος πρόσθεσε νέα στοιχεία γύρω από τον ήρωα, όπως την ερωτική θαυμάστρια Τζένι και τον τυχοδιώκτη ανταγωνιστή Λούλη Λουλάκη. Η νέα γενιά δημιουργών πλέον εξερευνά τα δικά της μονοπάτια. Με τον καιρό, όλο και πιο μοντέρνες ιδέες αντανακλούν τα ετερόκλητα ερεθίσματα των εποχών και των καλλιτεχνικών προσεγγίσεων. Από το ισορροπημένο, κλασικό στιλ του Τζόρτζιο Καβατσάνο, χάρη στον οποίο χαρακτήρες όπως ο Παππούς Μουργόλυκος, η Δεσποινίδα Ευταξία και ο Παντάξιος έχουν αποτυπωθεί σχεδιαστικά στις σύγχρονες ιστορίες, στα κατασκοπικά θρίλερ της μυστικής οργάνωσης ΠΑΠΙ, ακόμα και στο υπερηρωικό άλτερ έγκο του «Φαντομά με το ημίψηλο» που σχεδίασε ο Μάσιμο Ντε Βίτα σε σενάριο Μάσιμο Μαρκόνι. Εκτός από τα κόμικς, ο Θείος Σκρουτζ εμφανίζεται και στον κινηματογράφο, για πρώτη φορά το 1967 στη μικρού μήκους «Ο Θείος Σκρουτζ και το Χρήμα» και αργότερα στα «Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα του Μίκι» το 1983, στην τηλεόραση, αρχικά στους τίτλους αρχής της «Λέσχης του Μίκι» το 1955 και αργότερα στις «Παπιοπεριπέτειες» το 1987, αλλά και σε βιντεοπαιχνίδια, μεταξύ των οποίων η διάσημη σειρά της Square Enix «Kingdom Hearts». Το πλουσιότερο παπί του κόσμου – που επιβεβαιώνεται μέχρι και από το περιοδικό «Forbes», αφού βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τους πλουσιότερους φανταστικούς χαρακτήρες (Fictional 15) – κλείνει φέτος τα 75. Στο πλαίσιο των εορτασμών, δημοσιεύονται αυτές τις ημέρες στο ιταλικό περιοδικό «Topolino» δύο επετειακές ιστορίες: η ιστορία του Τζόρτζιο Καβατσάνο «Fama» (Δόξα) σε σενάριο του Μάρκο Νούτσι και η πολυσέλιδη ατμοσφαιρική περιπέτεια «Il destino di Paperone» (Η μοίρα του Σκρουτζ), από τον δημιουργό-φαινόμενο Φάμπιο Τσελόνι. Και το σχετικό link...
-
- 13
-
- σκρουτζ μακ ντακ
- scrooge mcduck
- (and 7 more)
-
Πρόκειται για μια σπάνια έμπνευση από δεύτερο χέρι που αποδείχτηκε εξίσου σπουδαία με την πρώτη. Η ιστορία του Εμπενίζερ Σκρουτζ, ενός από τους διασημότερους φανταστικούς χαρακτήρες στην ιστορία της λογοτεχνίας και πρωταγωνιστή της πιο διάσημης χριστουγεννιάτικης νουβέλας «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» που υπογράφει η μεγαλοφυΐα του Καρόλου Ντίκενς, ήταν εμπνευσμένη από ένα πραγματικό πρόσωπο, τον Τζον Μέγκοτ, που γεννήθηκε το 1714 και πέθανε το 1789 αφήνοντας κληρονομιά στους δύο νόθους γιους του – καθώς δεν παντρεύτηκε για να αποφύγει τα έξοδα του γάμου – μισό εκατομμύριο λίρες, ποσό μυθώδες για την εποχή του αλλά και για τις μέρες μας! Αντιστοίχως το εμπνευσμένο από τον Εμπενίζερ Σκρουτζ καρτούν, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ του μεγάλου σχεδιαστή Καρλ Μπαρκς, είναι φανταστικός χαρακτήρας της Ντίσνεϊ που προσωποποιεί μια πάπια, τη διασημότερη πάπια στον κόσμο, γνωστή για την παθολογική της τσιγκουνιά. Η περιουσία του Σκρουτζ είναι τόσο μεγάλη που φτάνει τα 6 απιθανικομμύρια 7 φανταστικομμύρια 8 πολυμυριαδομμύρια 9 δισεκατομμύρια 1 εκατομμύριο 23 δολάρια και 45 σεντς! Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ κλείνει αισίως φέτος τα 73 χρόνια μνημειώδους τσιγκουνιάς, η οποία ωστόσο έχει σκορπίσει αντίστοιχα το γέλιο σε γενιές γενεών νεαρών αναγνωστών! Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ πρωτοεμφανίστηκε την 1η Δεκεμβρίου 1947 στην ανθολογία κόμικς «Four Color» που εξέδιδε από το 1939 έως το 1962 ο εκδοτικός οίκος Dell. Ο φιλάργυρος πάπιος είναι ο πιο επιφανής εκπρόσωπος της οικογένειας των Ντακ που δημιούργησε η καλλιτεχνική μεγαλοφυΐα του Γουόλτ Ντίσνεϊ. Καθώς η τσιγκουνιά αποτελεί ένα από τα απεχθέστερα ελαττώματα, δύσκολα μπορείς να κάνεις δημοφιλή έναν ήρωα τσιγκούνη. Ωστόσο ο Σκρουτζ Μακ Ντακ με το κιτρινοπορτοκαλί του ράμφος – ασορτί με τα παπιοπόδαρά του – και το μπλε με το κόκκινο σμόκιν του, όχι μόνο συντρόφευε κεντρίζοντας την παιδική μας φαντασία, αλλά μας άφησε μια μόνιμη γεύση στην αίσθηση του ωραίου που είναι βασικό συστατικό της τέχνης. Γεννημένος στη Σκωτία (πού αλλού;), ο Σκρουτζ θα κυνηγήσει το αμερικανικό όνειρο μεταναστεύοντας στη χώρα που όλα είναι δυνατά. Μαζί με την τσιγκουνιά του θα κρατήσει για πάντα την ελαφρά σκωτσέζικη προφορά του και την πρώτη του δεκάρα που βγάζει σε ηλικία 10 ετών κάνοντας τον λούστρο. Η ιστορία του κόμικς και αργότερα του κινούμενου σχεδίου είναι πανανθρώπινη κι αυτός είναι ο λόγος που επιζεί και εξακολουθεί να συναρπάζει. Ο βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ Γεννημένο το 1867 στη Γλασκώβη μέσα σε μια κατεστραμμένη οικονομικά οικογένεια, το πρώτο παιδί του Φέργκους Μακ Ντακ και της Χνουδάτης θα ριχτεί από μικρό στη βιοπάλη ξεκινώντας τη μεγάλη σταδιοδρομία της ζωής του σαν λούστρος. Ο Σκρουτζ είχε δυο μικρότερες αδελφές, τη Βολκάνα και τη Ματίλντα. Στα δέκα του χρόνια αποφασίζει να πιάσει δουλειά ως λούστρος και κερδίζει τα πρώτα του λεφτά. Έπειτα καταπιάνεται με την πώληση καυσόξυλων και τύρφης (ορυκτού άνθρακα). Λίγα χρόνια αργότερα ο νεαρός Σκρουτζ επισκέπτεται τον πύργο της οικογένειάς του, γνωρίζει τους Φίσκερβιλ που είναι οικογενειακοί εχθροί των Μακ Ντακ, και παίρνει την ιδέα να ταξιδέψει στην Αμερική για να κάνει την τύχη του, αφού πρώτα δώσει ένα μάθημα στους Φίσκερβιλ. Το 1880 πραγματοποιεί το όνειρό του. Σαλπάρει σαν καμαρότος σε ένα φορτηγό πλοίο που μεταφέρει γελάδια στην Αμερική. Όταν φτάνει εκεί δουλεύει σαν ναύτης στα ποταμόπλοια του Μισισιπή πλάι στον θείο του Άνγκους «Μπουνάτσα» Μακ Ντακ. Εκεί με τη βοήθεια του εφευρέτη Ράτσετ Γρανάζη, παππού του Κύρου Γρανάζη, βρίσκει τον θησαυρό ενός βυθισμένου ποταμόπλοιου και αποκτά νέους εχθρούς, τους Μουργόλυκους, πατεράδες των σημερινών Μουργόλυκων, και τον Μόργκαν Μουργόλυκο, τον παππού τους. Το 1882 ο Σκρουτζ διαδέχεται τον θείο του και αναλαμβάνει καπετάνιος στο ποταμόπλοιο «Τσίλικο Δολάριο». Όταν το ποταμόπλοιό του ανατινάζεται ο Σκρουτζ αποφασίζει να κάνει την τύχη του δυτικά. Στην Άγρια Δύση γίνεται αγελαδάρης και έχει σαν αφεντικό τον διάσημο μεγαλοκτηνοτρόφο Μέρντο Μακ Κένζι. Εκεί σε μια από τις περιπέτειές του στην Άγρια Δύση θα γνωριστεί με τον Θεόδωρο Ρούσβελτ, μελλοντικό Πρόεδρο των ΗΠΑ, που του δίνει ένα δίδαγμα για τις αξίες της ζωής. Στη συνέχεια ζει μια σειρά έντονων περιπετειών κυνηγώντας διάφορες ευκαιρίες, δίχως να τα καταφέρνει, όταν λαμβάνει μήνυμα από την οικογένειά του ότι τον χρειάζεται πίσω στη Σκωτία. Τότε ο Σκρουτζ αναγκάζεται να διακόψει τις προσπάθειές του και να γυρίσει στη Σκωτία. Εκεί το 1885 βρίσκεται αντιμέτωπος με τους αδίστακτους Φίσκερβιλ, οι οποίοι επιβουλεύονται τον πατρογονικό του πύργο. Ύστερα από μια μονομαχία μέχρι θανάτου, ο Σκρουτζ θα βγει νικητής και με τη βοήθεια των προγονικών του πνευμάτων. Έπειτα αναζητά μάταια την τύχη του στην Αφρική ψάχνοντας για χρυσάφι, ωστόσο άλλη μια αποτυχία τον περιμένει. Από την Αφρική βρίσκεται ξανά σε αναζήτηση χρυσού, αυτή τη φορά στην Αριζόνα, όπου συναντάει τον θείο του τον «Μπουνάτσα», καθώς και κάποιες θρυλικές μορφές της Άγριας Δύσης, όπως ο Μπάφαλο Μπιλ, η Άννι Όκλι, ο Ινδιάνος Απάτσι Τζερόνιμο και ο μεγιστάνας του θεάματος Φινέας Τέιλορ Μπάρνουμ. Λίγο πριν από το τέλος του 19ου αιώνα, ο Σκρουτζ αναζητώντας επίμονα χρυσάφι θα βρεθεί στην Αυστραλία, για να ανακαλύψει ότι το πεπρωμένο του τον καλεί να γίνει πλούσιος στον Βορρά, στη χώρα του Βορείου Σέλαος. Η περιπετειώδης ζωή του θα τον οδηγήσει σε όλες τις γωνιές του κόσμου όπου θα έρθει αντιμέτωπος, εκτός από τη μοίρα του, και με μια σειρά λογής λογής κακοποιών, τοκογλύφων και τυχοδιωκτών. Από το Ντόσον θα βρεθεί στην κοιλάδα που ονομάζεται Χείμαρρος της Αγωνίας. Εκεί θα βρει έναν χρυσό σβώλο μεγάλο σαν αυγό χήνας που θα γίνει η βάση της περιουσίας του. Στο μεταξύ πεθαίνουν οι γονείς του και ο Σκρουτζ καταλήγει σε ένα χωριό στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, τη Λιμνούπολη, όπου θα ιδρύσει το Θησαυροφυλάκιό του. Ωστόσο δεν σταματά τις περιπλανήσεις του στον κόσμο, καθώς η βαθιά επιθυμία του είναι να γίνει το πιο πλούσιο παπί του κόσμου! Αυτή του η φιλοδοξία ωστόσο διαβρώνει τον χαρακτήρα του και τον μετατρέπει σε έναν σκληρό, κυνικό και αδίστακτο επιχειρηματία, που έχει σαν μοναδική αξία της ζωής το χρυσάφι. Επιστρέφοντας στη Λιμνούπολη ύστερα από 50 χρόνια στην ξενιτιά, έρχεται σε σύγκρουση με την οικογένειά του και τους συμπολίτες του. Οι αδελφές του τον εγκατέλειψαν και έφυγαν από τη Λιμνούπολη και ο Σκρουτζ ανακαλύπτει το τίμημα της νίκης του, που είναι η απόλυτη μοναξιά. Οι περιπέτειες του Σκρουτζ δεν σταματούν όμως εδώ, καθώς συνεχίζονται με τον ανιψιό του, τον Ντόναλντ Ντακ, και τα χαριτωμένα ανίψια του τελευταίου, τον Χιούη, τον Λιούη και τον Ντιούη! Και το σχετικό link...
- 7 replies
-
- 7
-
- σκρουτζ μακ ντακ
- scrooge mcduck
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Το 1970 ο Don Rosa, νεαρός ακόμα, ήταν ένας ακόμη φαν των κόμικς με ιδιαίτερη αδυναμία στις ιστορίες με τον Σκρουτζ ΜακΝτακ που δημιούργησε ο Carl Barks. Και έχοντας από τότε ανακαλύψει το ταλέντο που είχε στο σκίτσο, αποφάσισε να δημιουργήσει μια ολιγοσέλιδη ιστορία με τους χαρακτήρες της Disney με τη βοήθεια του φίλου του Ray Foushee στο σενάριο. Η ιστορία "Return to Duckburg Place" είναι παρωδία του "σύμπαντος" των παπιών η οποία έγινε διαθέσιμη πριν λίγες μέρες και πλέον μπορείτε να την κατεβάσετε (στα αγγλικά) από εδώ...
-
- 7
-
- don rosa
- ray foushee
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Οι κλασικές Παπιοπεριπέτειες ζουν ξανά! Όταν πριν από χρόνια είχαμε μιλήσει με τον σπουδαίο Don Rosa για τις παπιοϊστορίες που δημιούργησε και για εκείνες που τον ενέπνευσαν, είχα κάνει το λάθος να μιλήσω για κόμικς “Ντίσνεϊ”. Με διόρθωσε κατευθείαν. Τα έλεγε “Barks Duck” κόμικς. Τα παπιοκόμικς του Carl Barks. Δεν τον αδικώ. Οι εκατοντάδες ιστορίες του θρυλικού Barks με τον Σκρουτζ και τον Ντόναλντ καθόρισαν τους χαρακτήρες σε σημείο που όταν το ‘DuckTales’, ένα παιδικό κινούμενο σχέδιο γυρίστηκε για την αμερικάνικη τηλεόραση, βασίστηκε εντονότατα στις κλασικές του ιστορίες. Οι δεκαετίες περνάνε. Το ‘DuckTales’, ή ‘Παπιοπεριπέτειες’ όπως το είχαμε μάθει τότε μέσα από την προβολή του στην ελληνική τηλεόραση, θα μας συντροφεύει για πάντα ως μια παιδική ανάμνηση. Όμως συνέβη κάτι ενδιαφέρον και, μάλλον, αναπόφευκτο με το πέρασμα του χρόνου. Ο Don Rosa, ο σημαντικότερος επίγονος του Carl Barks, ακολούθησε τη διαδρομή του μεγάλου δασκάλου, πάτησε στο έργο του και δημιούργησε τις δικές του εμβληματικές ιστορίες, όπως το ‘Βίο και την Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ’. Δε χρειάζεται καμία σύσταση για όλα αυτά. Ο Don Rosa είναι αγαπητός στην Ελλάδα σε ακραίο βαθμό, οι πάντες ξέρουν ποιος είναι και γνωρίζουν τις ιστορίες του. Στην Αμερική, περιέργως, οι παπιοήρωες δεν είναι όσο διάσημοι είναι στην Ελλάδα, όμως και πάλι. Όταν ήρθε η ώρα για μια νέα σειρά κινουμένων σχεδίων βασισμένη στις περιπέτειές τους, το νέο δημιουργικό τιμ ήξερε πού να ανατρέξει. Το νέο ‘DuckTales’ ξεκινά με ένα διπλό επεισόδιο που μοιάζει να παραπέμπει απευθείας στο ‘Πιο Πλούσιο Παπί του Κόσμου’, το τελευταίο επεισόδιο του αριστουργηματικού ‘Βίου και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ’. Εκεί, ο Σκρουτζ -ο πιο πλούσιος πάπιος του κόσμου, τώρα απομονωμένος στην έπαυλή του, κουρασμένος, μακριά από τον πολιτισμό- ξαναβρίσκει την όρεξή του για περιπέτεια μετά την επίσκεψη των ανιψιών του, ένα μοτίβο που αναπαράγει το πρώτο επεισόδιο της σειράς, ενώ το δεύτερο ήδη θυμίζει κάποια στοιχεία από το ‘Γιο του Ήλιου’, την πρώτη ιστορία με παπιά που σχεδίασε ποτέ ο Don Rosa. Ήδη δηλαδή από το πρώτο διπλό επεισόδιο, η νέα σειρά ξεκαθαρίζει ποιες είναι οι αναφορές κι οι στόχοι της. Είναι σαν μια υπόσχεση πως δε θα κάνει τα ίδια λάθη με το κλασικό ‘DuckTales’- το οποίο το αγαπάμε και το θυμόμαστε με γλύκα, όμως ήταν μια σειρά που δεν ήξερε τι να κάνει πέρα από το να βασίσει επεισόδια σε ιστορίες του Carl Barks. Θυμάστε τον Μπάμπα; Το google νομίζει πως ο Carl Barks δημιούργησε το ‘DuckTales’ και πώς να το αδικήσεις Η νέα σειρά ξεκαθαρίζει από την πρώτη στιγμή που τον Rosa και τον Barks, τους έχει για ευαγγέλιο. Ακόμα και το νέο σχεδιαστικό στυλ, με πολύ πιο άγριες, λιγότερο καμπυλωτές γραμμές, μπορεί να ξένισε στην αρχή αρκετούς παλιούς θεατές, όμως βρίσκεται πολύ πιο κοντά στη σχεδιαστή γραμμή του Carl Barks παρά οποιασδήποτε τηλεοπτικής αναφοράς. Όλα αυτά είναι μόνο η αρχή. Οι νέες ‘DuckTales’ δε χάνουν χρόνο αφού φέρουν τον Σκρουτζ ορμητικά πίσω στον κόσμο, πριν θέσουν τις βάσεις για μακράς διαρκείας ιστορίες που αναπτύσσονται καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, παράλληλα με τα αυτοτελή, σπαρταριστά επεισόδια που συναντάμε στην πορεία. Από τη μία, η Μάτζικα προσπαθεί να κλέψει την πρώτη δεκάρα του Σκρουτζ, κάτι που στα κόμικς συχνά είναι η αφορμή για απολαυστικές σύντομες ιστορίες (τόσο από τον Barks όσο κι από τον Rosa) όμως εδώ καταλαμβάνει ένα ρόλο season arc, με συνέπειες και στην πορεία άλλων χαρακτήρων. Από την άλλη, το άλλο μεγάλο μυστήριο που υπονοεί η σειρά από την αρχή της 1ης της σεζόν, είναι κάποιο για το οποίο οι φανς αυτών των κόμικς δεν έχουν ποτέ σταματήσει να ρωτούν και να υποθέτουν. Η πιο συχνή ερώτηση που γίνεται στον Don Rosa είναι αυτή: Ποια είναι η αληθινή ιστορία της Ντέλα Ντακ, της μητέρας των τριών ανιψιών; Ο Rosa είναι πασίγνωστο το πώς δεν θέλησε ποτέ να πει ο ίδιος αυτή την ιστορία (επειδή, μας είχε εξηγήσει όταν τον ρωτήσαμε, θα ήταν σε κάθε περίπτωση πολύ σκληρή), όμως οι πάντες συνεχίζουν να τον ρωτάνε. (Ένοχος!) Ίσως επειδή σχεδίασε τη Ντέλα με κρυμμένο πρόσωπο στο διάσημο γενεαλογικό δέντρο των Ντακ; Ίσως επειδή μέσα από τον ‘Βίο’ έγινε ο κατεξοχήν ιστοριογράφος της Ντακ μυθολογίας; Το ‘DuckTales’ πάντως, τολμά. Παίρνει ως σημείο εκκίνησης της ιστορίες του Rosa με τον Σκρουτζ και τα ανίψια του, και βασίζει σε αυτές ένα μυστήριο μιας ολόκληρης σεζόν πάνω στο μυστήριο της εξαφάνισης ενός χαρακτήρα που πάντα ιντρίγκαρε κάθε φαν των Ντακ. Κι όλα αυτά, την ώρα που η Μάτζικα υφαίνει ένα περίπλοκο σχέδιο για να βουτήξει από τον Σκρουτζ τη δεκάρα; Το γενεαλογικό δέντρο των Ντακ από τον Don Rosa Η σειρά τα ντύνει όλα αυτά στη διαδρομή με φανταστικές επιμέρους ιστορίες. Άλλες έχουν χαρακτήρες που θυμόμαστε από την παλιά σειρά (όπως τον Γκίζμο Ντακ), άλλες χτίζουν εντελώς νέους χαρακτήρες (η νέα κολλητή της Γουέμπι), κι άλλες απλώς δίνουν νέα διάσταση σε χαρακτήρες που πάντα ξέραμε (η ίδια η Γουέμπι γίνεται ισότιμη πρωταγωνίστρια, ενώ τα τρία ανιψάκια αποκτούν πιο διακριτές προσωπικότητες από όσο είχαν ποτέ τους). Οι ιστορίες είναι φανταστικές, από κυνήγια θησαυρού μέχρι ιπτάμενα πειρατικά μιούζικαλ(!). Αλλά, στην καρδιά της σειράς βρίσκεται, πάντα, η χάρτινή της προέλευση. Από τις ιστορίες του Barks που σχημάτισαν ως χαρακτήρα τον Σκρουτζ, έναν κροίσο με αγάπη για την περιπέτεια και τους ανθρώπους του, και το πώς οι εγωισμοί τον έκαναν πιο ψυχρό και πιο απόμακρο. Μέχρι τις ιστορίες του Rosa, που τοποθέτησαν τον ήρωα σε ένα νέο πλαίσιο, και που χτίζοντας μια μυθολογία μέσα από μικρά περιπετειώδη, χιουμοριστικά gags, συνεχίζουν να αποτελούν υλικό έμπνευσης για νέους δημιουργούς, σαν αυτούς του ‘DuckTales’. Μάλιστα, η σειρά έχει ανανεωθεί για 2η σεζόν και ακόμα υπάρχουν ένα σωρό πτυχές του έργου του Rosa που μπορούν να εξερευνηθούν. Η σχέση του Σκρουτζ με τους γονείς του έγινε αντικείμενο ενός από τα καλύτερα επεισόδια της 1ης σεζόν, όμως ο Rosa ως γνωστόν έφτιαξε ολόκληρο μύθο γύρω από την κληρονομιά της οικογένειάς του. Και, φυσικά, υπάρχει κι η Γκόλντι. Αυτές οι ολόφρεσκες ‘DuckTales’ έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν. Είτε είναι κανείς παλιός φαν, είτε νέος. Θα βρεις το 'DuckTales' και το καλύτερο παιδικό πρόγραμμα σε α΄τηλεοπτική προβολή στη Nova, παρέα με πολλές ακόμα πρεμιέρες και βραβευμένα πρότζεκτ. Και το σχετικό link... ΥΓ. Κάπου τα μπέρδεψε ο Δημητρόπουλος, αφού τον σύζυγο της Ντέλα κρύβει ο Ρόσα κι όχι την Ντέλα...
-
- 10
-
- duck tales
- παπιοπεριπέτειες
- (and 3 more)
-
Δεν είναι τυχαία "το πιο πλούσιο παπί του κόσμου". Δεν έχει τυχαία περιουσία που αγγίζει τα 6 απιθανικομμύρια, 7 φανταστικομμύρια, 8 πολυμυριαδομμύρια, 9 δισεκατομμύρια, 1 εκατομμύριο, 23 δολάρια και 45 σεντς. Δεν έφτασε τυχαία, από φτωχός λουστράκος στη Γλασκόβη, να 'ναι σήμερα ο πιο σκληρός καπιταλιστής του ντουνιά. Όχι, όχι, καθόλου τυχαία. Η τυχερή του δεκάρα σίγουρα έπαιξε τον ρόλο της, όμως ο θείος Σκρουτζ πάνω απ' όλα είχε αρχές. Και σήμερα, λαμβάνω την τιμή να σου παρουσιάσω τις 10 βασικές αρχές που πρέπει ν' ακολουθήσεις αν θες κι εσύ να γίνεις πλούσιος. Στην μπάντα Τζον Ρόμπαξ, Μπομπ Σόρος, Σκληρόκαρδε Χρυσοκούκη και Μπιλ Γκέιτς! Όταν ο Σκρουτζ ΜακΝτακ διδάσκει καπιταλισμό, οι υπόλοιποι κοιτάνε και μαθαίνουν. Δίδαξέ μας, δάσκαλε! 1. Αν σου χρωστάνε, ψάξε και βρες τους! Και στου βοδιού το κέρατο να κρυφτούν... 2. Κανένα χρέος δεν είναι αρκετά μικρό, ΤΙΠΟΤΑ δεν χαρίζεται! 3. Στρέψε το πόπολο ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό. 4. Οδηγίες για να 'σαι σωστό αφεντικό: Πάντα καλοπληρωτής... ...και ντόμπρος στις απολύσεις! 5. Μην φοβάσαι κράτος - μην σκιάζεσαι δημόσιο. 6. Ούτε οικολογίες... ...ούτε έρωτες κι αηδίες πρέπει να σ' επηρεάζουν! 7. Να 'χεις τα σωστά πρότυπα... ...και μη φοβάσαι να χρησιμοποιείς ουσίες κι οινοπνεύματα! 8. Πάντα να διαβάζεις καλά τα ψιλά γράμματα. Όλες οι κομπίνες εκεί είναι κρυμμένες... 9. Μη ρισκάρεις κέρδος, ούτε για το ίδιο σου το αίμα. 10. Μην πετάς ποτέ, ούτε 10 δολλάρια! Όμως παρόλα αυτά, ο θείος Σκρουτζ δεν είναι και τόσο καλός καπιταλιστής. Κι αυτό γιατί τελικά, στο βάθος, δεν είναι τα χρήματα που έχουν σημασία γι' αυτόν. Είναι το κυνήγι που του αρέσει, περισσότερο κι απ' τον θησαυρό. Και πάνω απ' όλα, ο θείος Σκρουτζ αγαπάει την οικογένειά του. Με τον δικό του τρόπο... Κι εμείς σ' αγαπάμε, ρε πάπιε! Και το σχετικό link...
- 2 replies
-
- 13
-
- ντοναλντ ντακ
- τρια ανιψακια
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
-
- 13
-
- κομιξ
- carl barks
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η τσιγκουνιά δεν είναι καλό πράγμα. Ιδιαίτερα αν είσαι και τσιγκούνης και δύστροπος, δύσκολα να σε συμπαθήσει κάποιος. Εκτός αν είσαι ο Σκρουτζ Μακ Ντακ. Το πιο πλούσιο και φιλάργυρο παπί του κόσμου εμφανίστηκε την 1η Δεκεμβρίου 1947 και από τότε μέχρι σήμερα παραμένει ο αγαπημένος μας... τσιγκούνης. Ένας από τους πιο αγαπημένους ήρωες του παπιόκοσμου του Καρλ Μπαρκς, ο διασημότερος κάτοικος της Λιμνούπολης, ο πιο κοντινός συγγενής του Ντόναλντ Ντακ, ο πιο μεγάλος τσιγκούνης όλων των εποχών. Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ είναι το πλουσιότερο παπί του κόσμου και εμφανίστηκε σαν σήμερα, την 1η Δεκεμβρίου 1947. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Καρλ Μπαρκς σχεδίαζε μία χριστουγεννιάτικη ιστορία για το εορταστικό τεύχος του περιοδικού ‘Ντόναλντ Ντακ’ και χρειαζόταν ένα δευτερεύοντα χαρακτήρα, ένα θείο του μόνιμου ήρωά του, τον οποίο δεν είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει σε άλλες ιστορίες. Μιας και επρόκειτο για ένα δύστροπο τσιγκούνη, ο Μπαρκς εμπνεύστηκε το όνομά του από το χαρακτήρα του Kαρόλου Ντίκενς, του Εμπενίζερ Σκρουτζ. Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ είχε μόλις γεννηθεί, και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία «Χριστούγεννα στο Βουνό της Αρκούδας», το 1947. Εκεί, τον βλέπουμε ως ηλικιωμένο πάπιο, με φαβορίτες και ματογυάλια, φορώντας ρόμπα. Έχει πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση και περνάει το χρόνο του κλεισμένος στην απομονωμένη έπαυλή του, ενώ το φημισμένο Θησαυροφυλάκιό του είναι κλειστό κι εγκαταλειμμένο. Όμως ο Παπιάνθρωπος (το παρατσούκλι που έδωσαν στον Καρλ Μπαρκς συνάδελφοι και θαυμαστές του) είχε υπολογίσει χωρίς την απήχηση που θα είχε ο νέος του ήρωας στο κοινό, το οποίο λάτρεψε το θείο Σκρουτζ ήδη από την πρώτη του εμφάνιση. Οι επόμενες ιστορίες του είχαν την ίδια επιτυχία, κι έτσι σύντομα ο θείος έγινε εξίσου διάσημος με τον ανιψιό. Το 1952 μάλιστα, απέκτησε και το ολόδικό του περιοδικό, με τίτλο το όνομά του: ‘Θείος Σκρουτζ’. Το ντεμπούτο του στη μικρή οθόνη έγινε το 1955, στην τηλεοπτική εκπομπή “The Mickey Mouse Club”, ενώ στη μεγάλη το 1967, στην μεσαίου μήκους ταινία “Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ και το χρήμα”. Το πιο πλούσιο παπί του κόσμου γεννήθηκε στη Σκωτία, και συγκεκριμένα στη Γλασκώβη, το 1867. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια, κάτι που τον ανάγκασε να μεταναστεύσει στην Αμερική ήδη από νεαρή ηλικία, και δούλεψε σκληρά επί πολλά χρόνια για να καταφέρει να συγκεντρώσει την αμύθητη περιουσία του. Κάθε νόμισμα που βρίσκεται στο Θησαυροφυλάκιό του, σύμφωνα με τον ίδιο, έχει τη δική του ιστορία, γι’ αυτό και δε θέλει να τα αποχωρίζεται ποτέ. Είναι συναισθηματικά δεμένος με την περιουσία του περισσότερο, παρά με το χρήμα ως έννοια. Μετά την πρώτη του εμφάνιση σ’ εκείνη την ιστορία του 1947, ο Καρλ Μπαρκς άλλαξε την εμφάνιση του Σκρουτζ, διαμορφώνοντας την εικόνα του ήρωά του σε αυτήν που έχουμε γνωρίσει κι αγαπήσει: φοράει το μόνιμο μάλλινο κόκκινο πανωφόρι του, που είχε αγοράσει στη Σκωτία το 1902, γκέτες, ημίψηλο καπέλο, γυαλιά χωρίς σκελετό, που είχε αγοράσει το 1885, ενίοτε κρατάει μπαστούνι, ενώ συνεχίζει να διατηρεί τις περιβόητες φαβορίτες του. Ζει μόνιμα στο Θησαυροφυλάκιό του, που βρίσκεται χτισμένο σ’ έναν λόφο της Λιμνούπολης, απ’ όπου διευθύνει την αχανή αυτοκρατορία του και όπου φυλάει όλα του τα χρήματα – εκτός από την ακίνητη περιουσία που διαθέτει σ’ όλα τα γνωστά και άγνωστα μέρη του κόσμου! Μπορεί τα νούμερα της ακριβούς του περιουσίας να ποικίλλουν από ιστορία σε ιστορία σε αρκετά φανταστικοαπιθανικομμύρια αλλά, χοντρικά, καλύπτουν τρία κυβικά στρέμματα του Θησαυροφυλακίου του! Τα αγαπημένα του χόμπι είναι τα καθημερινά μακροβούτια στα λεφτά του, τα οποία περιποιείται σαν να είναι παιδιά του! Σε αντίθεση με τον ανιψιό του, τον αργόσχολο Ντόναλντ, ο Σκρουτζ έχει έμφυτο το αίσθημα της περιπέτειας. Η περιπέτεια και το χιούμορ, άλλωστε, είναι τα δύο στοιχεία που κυριαρχούν σε όλες τις ιστορίες με κεντρικό ήρωα το παπί με το φλογερό ταμπεραμέντο. Έχοντας μόνιμους συντρόφους στα ταξίδια τον ανιψιό του, τον οποίο πληρώνει με το ‘εξωφρενικό’ ποσό των τριών δεκάρων την ώρα, και τα τρία ανιψάκια τους, τον Χιούη, τον Λιούη και τον Ντιούη, έχουν γυρίσει όλον τον κόσμο, προς αναζήτηση περιπέτειας και… χαμένων θησαυρών! Ο Καρλ Μπαρκς, μεγάλος λάτρης των ταξιδιών ο ίδιος, είχε έτσι την ευκαιρία να παρουσιάσει και να σκιτσάρει υπαρκτά και φανταστικά μέρη, όπου λάμβαναν χώρα οι ιστορίες του κάθε φορά, πληροφορίες για τα οποία ξεσήκωνε κυρίως μέσα από τα άρθρα και τις φωτογραφίες του περιοδικού ‘National Geographic’. Ένας ήρωας με τόσο περιπετειώδες παρελθόν και με τέτοια αμύθητη περιουσία δε θα μπορούσε βέβαια να μην έχει εχθρούς. Οι Μουργόλυκοι, η απίστευτη συμμορία των ηλίθιων κλεφταράδων της Λιμνούπολης, που το μεγαλύτερό τους όνειρο είναι να αδειάσουν το Θησαυροφυλάκιο, ο Τζον Ρόμπαξ, επιχειρηματικός αντίπαλος του Σκρουτζ και η μάγισσα Μάτζικα Ντε Σπελ, που ποτέ δεν κουράζεται να προσπαθεί –πάντα ανεπιτυχώς– να κλέψει την πρώτη του δεκάρα, είναι οι κυριότεροι ‘κακοί’ που εμφανίζονται κατά καιρούς στις ιστορίες του θείου Σκρουτζ. Από τη στιγμή που ο Καρλ Μπαρκς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει, μόνιμα πια, τον Σκρουτζ Μακ Ντακ στις ιστορίες του, άρχισε να εμπλουτίζει τη ζωή του με αναφορές σε περιπέτειες που είχε ζήσει ο ήρωάς μας στα νιάτα του. Οι πληροφορίες αυτές ήταν διάσπαρτες στις διάφορες ιστορίες του Μπαρκς, κάνοντας δύσκολο το έργο των πιστών αναγνωστών, που έπρεπε να ανατρέχουν κάθε φορά σε αμέτρητα καρέ, ψάχνοντας λεπτομέρειες για το αγαπημένο τους παπί. Έπρεπε να έρθει ο Ντον Ρόσα, ο σημαντικότερος συνεχιστής του Μπαρκς στον κόσμο των κόμιξ, για να συγκεντρώσει όλες τις μικρές και τις μεγάλες αναφορές του Παπιάνθρωπου σε ένα έργο, που αποτελεί τη Βίβλο όλων των φανατικών θαυμαστών του Σκρουτζ: το έργο «Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ». Στα 12 κεφάλαια αυτού του επικού πραγματικά έργου παρουσιάζονται τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής του Σκρουτζ από τα παιδικά του χρόνια, στη Σκωτία του 1877, έως και τα Χριστούγεννα του 1947, στη Λιμνούπολη. Ο Ντον Ρόσα χρειάστηκε πολλή μελέτη, πολλή έρευνα και δύο χρόνια προκειμένου να ολοκληρώσει το έργο του, το οποίο άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες το 1994, όμως σίγουρα άξιζε τον κόπο. Μιλάμε για τη μεγαλύτερη, τη σημαντικότερη και την πληρέστερη βιογραφία του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο ελληνικό περιοδικό ‘Κόμιξ’ (τεύχη 100 έως και 111) αλλά κυκλοφορεί και σε ξεχωριστή έκδοση. Ένας πραγματικός θησαυρός για όλους τους θαυμαστές του Σκρουτζ! Σύμφωνα με δηλώσεις του Ντον Ρόσα, ο Σκρουτζ ‘πέθανε’ το 1967 – τη χρονιά δηλαδή που ο δημιουργός του, Καρλ Μπαρκς, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση – σε ηλικία 100 ετών. Φυσικά, τέτοια ιστορία δε γράφτηκε ποτέ, ούτε και θα γίνει κάτι τέτοιο στο μέλλον. Το πλουσιότερο παπί του κόσμου ζει, και θα συνεχίσει να ζει για πάντα, μέσα από τα πενάκια των ταλαντούχων συνεχιστών του άξιου δημιουργού του. Τα κύρια χαρακτηριστικά του Σκρουτζ είναι τα απίστευτα πλούτη του (είναι μακράν το πιο πλούσιο άτομο στον κόσμο της Ντίσνεϋ αλλά και ίσως σε όλο τον κόσμο της φαντασίας - μυθοπλασίας) αλλά και η απύθμενη τσιγκουνιά του. Ο θείος Σκρουτζ είναι οξύθυμος στις συναλλαγές του. Δεν διστάζει να κυνηγήσει και να ξυλοφορτώσει όσους προκαλούν την οργή του, ή όσους τολμούν να απειλήσουν την περιουσία του, όπως οι περίφημοι Μουργόλυκοι. Ο Σκρούτζ θα είναι πάντα μια φιγούρα-σύμβολο της αθεράπευτης φιλαργυρίας. Ότι κι αν κάνει αδυνατεί να δραπετεύσει απ’ αυτήν την ταυτότητα. Ακόμη και όταν αποφασίζει να αρνηθεί τον ίδιο του τον εαυτό. "Δεν ήμουν σίγουρος για το πώς ήθελα να διαμορφώσω τον Σκρουτζ… Πόσο τσιγκούνη ή πόσο δύστροπο θα έπρεπε να τον κάνω… Φοβόμουν ότι, αν τον έκανα υπερβολικά καλόκαρδο, θα καταντούσε ανούσιος". - Καρλ Μπαρκς Ο πλούσιος θείος του Ντόναλντ δεν ήταν απλώς ένας στριμμένος γερο-τσιγκούνης, ήταν ένα σκληροτράχηλο παπί που διψούσε για δράση. Η αμύθητη περιουσία του, λοιπόν, καρπός, αν όχι ενθύμιο, μιας ζωής γεμάτης αγώνες και περιπέτειες. Όπως κάθε θρυλικός μεγιστάνας, έτσι και ο Σκρουτζ έχει κάτι από την αίγλη και την σκληρότητα ενός αυτοδημιούργητου, χωρίς όμως να είναι αδίστακτος τυχοδιώκτης, και με το πέρασμα των χρόνων εξελίσσεται σε δύστροπο και ζάπλουτο μαγκούφη. Ο Μπαρκς δεν ακολούθησε προκαθορισμένο σχέδιο για την ανάπτυξη του ήρωά του, όμως ήξερε ότι, αν ήθελε να τον ξαναχρησιμοποιήσει, έπρεπε να του χαρίσει πιο σύνθετη προσωπικότητα. Ο Σκρουτζ παρουσιάστηκε στο Ελληνικό κοινό από πολύ παλιά και είναι ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του περιοδικού Μίκυ Μάους όπως και άλλων περιοδικών της Ντίσνεϋ. Από το 1988 με την κυκλοφορία του περιοδικού ΚΟΜΙΞ το ελληνικό κοινό ήρθε σε επαφή και με τα κλασσικά αριστουργήματα του Καρλ Μπαρκς αλλά και των διαδόχων του, όπως ο Ντον Ρόσα. Η σειρά επεισοδίων «Ο Βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ» αφού δημοσιεύτηκε στο ΚΟΜΙΞ σε συνέχειες, κυκλοφόρησε το 2004 σε έναν τόμο από τις εκδόσεις Νέα Ακτίνα Α.Ε. Το 2006 κυκλοφόρησε και ο συμπληρωματικός τόμος "Τα Xαμένα Eπεισόδια". Επίσης τα κλασσικά αριστουργήματα του Μπαρκς και του Ρόσα με τον Σκρουτζ κυκλοφόρησαν και μέσα από τις σειρές συλλεκτικών τόμων όπως Η Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney και η Βιβλιοθήκη Κόμιξ. Και το σχετικό link...
-
- 6
-
- σκρουτζ μακ ντακ
- carl barks
- (and 5 more)
-
Τι σας έχω εδώ; Άλλο ένα ντοκουμέντο του Carl Barks που δεν έχω βρει στο διαδίκτυο. Αυτό είναι και το τελευταίο που έχω, προς το παρόν βέβαια, στο μέλλον κανείς δεν ξέρει τι γίνεται. Το ανέβασα στο ΓιουΤιουμπ για όποιον ενδιαφέρεται. Έχω βάλει αναλυτικά timestamps για την κάθε ερώτηση, επομένως ακόμα και αν δεν θέλετε να το δείτε όλο, ρίξτε τουλάχιστον μια ματιά στην περιγραφή μπας και δείτε κάποια ερώτηση που σας ενδιαφέρει. Πώς ξεκίνησε τώρα η όλη ιστορία; Το 1993, με το που πέθανε η γυναίκα του Barks, έπρεπε να αναλάβει κάποιος το management του ίδιου. Δεν μπορούσε 90 χρονών άνθρωπος να κανονίζει τα πάντα. Αυτό το ανέλαβαν δύο άτομα, ο Bill Grandey και η Kathy Morby, το λεγόμενο «Carl Barks Studio». Ας μην αναφέρουμε το ποιόν τους επειδή θα μακρηγορήσουμε, καλύτερα να το αναλύσουμε άλλη φορά. Αυτό που μας ενδιαφέρει στην προκειμένη, είναι πως μαζί με το φινλανδικό κομικσομάγαζο «Good Fellows Ky» (το οποίο ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να το επισκεφτώ), δημιούργησαν ένα ντοκιμανταίρ για τον Παπιάνθρωπο. Μιλάμε τώρα για το 1994. Η βιντεοκασέτα κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις. Μία Limited σε 150 τεμάχια 90 λεπτών, και μία που κυκλοφόρησε στην αγορά με 60 λεπτά περιεχόμενο. Και οι δύο εκδόσεις κυκλοφόρησαν με φινλανδικούς υπότιτλους. Οι εικόνες προέρχονται από αυτήν την δημοπρασία. Οι πληροφορίες για τον αριθμό τεμαχίων αναφέρονται στο Carl Barks's guidebook. Η έκδοση των 90 λεπτών, κυκλοφόρησε και στην Αμερική, χωρίς υπότιτλους με διαφορετικό εξώφυλλο. Αυτή η έκδοση, κάπου, κάπως, έπεσε στα χέρια ενός Έλληνα στις αρχές του 2000, όπου και την πέρασε σε DVD και άρχισε να την πουλάει στα διάφορα μαγαζιά online δημοπρασιών. Το 2005, αγόρασα αυτό το DVD από το fleamarket, όπου μετέπειτα μετονομάστηκε σε emarket και τώρα δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει καν. Πρέπει να είμαι ο μόνος που έδωσα λεφτά για να αγοράσω αντιγραμμένο DVD, αλλά αυτό δείχνει και την σπανιότητά του Από τότε είχα στο μυαλό μου πως πρέπει κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να το μοιράσω κάπως στο κόσμο. Πέρασε μία δεκαετία και βάλε, όμως κάλλιο αργά παρά ποτέ λένε. Βάζω από την ίδια δημοπρασία εικόνες από την αμερικάνικη έκδοση. Το 2013, το Good Fellows Ky, ανέβασε μερικές φωτογραφίες που είχε τραβήξει από την επίσκεψη, τις οποίες και βάζω παρακάτω για ιστορικούς λόγους. Ο Barks μπροστά από το Good Fellows Ky. Στις επόμενες εμφανίζεται μαζί με τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, Jari Laitinen Στο σπίτι του Jari για φαγητό. Εμφανίζονται κατά σειρά από αριστερά: Kathy Morby, Bill Grandey, Jari Laitinen, Carl Barks Ο Barks κατά την διάρκεια της επίσκεψης στο σπίτι του Jari. Στην δεύτερη φωτογραφία διακρίνεται όσο λέει πως ποτέ δεν πίνει πολύ επειδή δεν κάνει καλό στην υγεία του, και στην τρίτη καταρρέει από την σαμπάνια ύστερα από 10 δευτερόλεπτα Με αυτό το βίντεο όπως είπα, κλείνω τα ντοκουμέντα που είχα. Από εκεί και πέρα, καλά να είμαστε, και αν μελλοντικά πέσει στα χέρια μου αντίστοιχο υλικό, θα πράξω τα δέοντα.
- 1 reply
-
- 21
-
- disney
- duck maestro
-
(and 4 more)
Tagged with:
-
Το ντεμπούτο του Ντόναλντ Ντακ στο πλευρό μιας κότας. Το όνομα του προέρχεται από έναν Αυστραλό παίκτη κρίκετ και όταν ανέλαβε την κηδεμονία των τρίδυμων ανιψιών του, ξεπέρασε σε δημοτικότητα τον Μίκι Μάους... Στις 9 Ιουνίου 1934 ένας από τους δημοφιλέστερους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων κάνει το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο. Εκείνη την ημέρα προβλήθηκε το καρτούν «Η μικρή σοφή Κότα» και έκανε την πρώτη του εμφάνιση ο Ντόναλντ Ντακ. Ο Ντόναλντ με τον φίλο του Πίτερ Πιγκ προσπαθούσαν να αποφύγουν να δουλέψουν στο χωράφι, λέγοντας στην Κότα πως έχουν στομαχόπονο. Τότε η σοφή Κότα τους έδωσε ένα καλό μάθημα. Η ταινία διαρκούσε μόλις επτά λεπτά αλλά ο Ντόναλντ κατάφερε να τραβήξει το ενδιαφέρον του κοινού και να εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια σε έναν από τους πιο αγαπητούς χαρακτήρες της Ντίσνεϊ.... Το πλήρες όνομά του είναι Ντόναλντ Φάουντλιρόϊ Ντακ. Στις αραβικές χώρες ονομάζεται Μπατούτα, στη Δανία Άντρες Αντ, στην Ιταλία Πεπερίνο και στη Φινλανδία Άκου Άνκα.... Ο Γουώλτ Ντίσνεϊ ήθελε να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων που θα ήταν πιο κακόκεφος και πιο γκρινιάρης από τον καλό Μίκι Μάους. Το όνομα της διάσημης πάπιας το εμπνεύστηκε από τον Αυστραλό παίκτη του κρίκετ, Ντόναλντ Μπράντμαν, που έπαιξε το 1932 με την ομάδα της Αυστραλίας στην Αμερική. Ο διάσημος παίκτης αποβλήθηκε από τον αγώνα, όταν έκανε μια κίνηση που απαγορεύεται στο κρίκετ και ονομάζεται «duck». Όταν ο Ντίσνεϊ διάβασε στις εφημερίδες για την αποβολή του παίκτη, σκέφτηκε το όνομα της πάπιας.... Ο Ντόναλντ Ντακ είναι έξι χρόνια μικρότερος από τον Μίκι Μάους. Η Ντίσνεϊ χρειαζόταν έναν χαρακτήρα που να μην είναι τόσο καλός όσο ο Μίκι Μάους γι’αυτό σχεδιάστηκε ο Ντόναλντ. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1934 έκανε και το ντεμπούτο του σε κόμικ εφημερίδας.... Τότε ανέθεσε στους Αρτ Μπάμπιτ και Ντικ Χουέμερ να σχεδιάσουν μια ανθρωπόμορφη πάπια. Ο Ντόναλντ Ντακ ήταν μια λευκή πάπια που φορούσε ναυτική στολή, καπέλο και ένα κόκκινο ή μαύρο παπιγιόν και ήταν λίγο διαφορετικός από τη σημερινή του μορφή. Είχε πιο μακρύ ράμφος και πιο ψηλό λαιμό. Η Ντίσνεϊ άρχισε να αναζητά μέσω αγγελίας, ηθοποιούς που να γνωρίζουν να μιμούνται ήχους ζώων. Ο ηθοποιός Κλάρενς Νας έκλεψε τις εντυπώσεις όταν μιμήθηκε τον ήχο της πάπιας και έγινε η φωνή του Ντόναλντ από το 1934 έως το 1983.... Η φωνή του Ντόναλντ Ντακ ήταν για μισό αιώνα ο ηθοποιός Κλάρενς Νας. Για την ηχογράφηση της φωνής χρησιμοποιούσαν ένα ειδικό μικρόφωνο που τόνιζε τις υψηλές νότες. Ο Νας έκανε επίσης της Νταίζης Ντακ και των τριών ανιψιών. Μετά τον θάνατό του ανέλαβε ο Τόνι Ανσέλμο... Το 1937 ο Ντόναλντ Ντακ έγινε σειρά κινουμένων σχεδίων και πλαισιώθηκε από καινούργιους χαρακτήρες. Ανέλαβε την κηδεμονία των τρίδυμων ανιψιών του, του Χιούι, του Ντιούι και του Λιούι και ερωτεύτηκε την όμορφη Νταίζη Ντακ. Τα επόμενα χρόνια η οικογένεια επεκτάθηκε από τον σκιτσογράφο Καρλ Μπαρκς, ο οποίος σχεδίασε τον πλούσιο θείο του Ντόναλντ, Σκρουτζ Μακ Ντακ, τον γείτονα Τζόουνς, τον Γκαστόνε και τη Λιμνούπολη, την πόλη που μένουν οι διάσημες πάπιες.... O Ντόναλντ Ντακ με τον θείο του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Το 1942 κυκλοφόρησε και η σειρά κόμικ με πρωταγωνιστή τον Ντόναλντ Ντακ και την ίδια χρονιά κέρδισε Όσκαρ καλύτερου κινουμένου σχεδίου για την αντιναζιστική ταινία μικρού μήκους... Ο Ντόναλντ Ντακ έχει εμφανιστεί στις περισσότερες ταινίες από οποιοδήποτε άλλο χαρακτήρα της Ντίσνεϊ και τη δεκαετία του 40’ είχε γίνει πιο δημοφιλής και από το αστέρι της Ντίσνεϊ, τον Μίκι Μάους. Ο Γουώλτ Ντίσνεϊ είχε αναφέρει για τον Ντόναλντ : «Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση μας στο στούντιο είναι η ζεστή σχέση που έχει η οικογένεια μας. Ο Μίκι, ο Πλούτο, ο Γκούφι μας διασκεδάζουν όταν είναι μαζί. Αλλά όπως οι περισσότερες μεγάλες οικογένειες, έχουμε ένα προβληματικό παιδί, τον Ντόναλντ Ντακ». Ο Ντόναλντ ήταν ο χαρακτήρας που αντιπροσώπευε την κακοτυχία και τα κακά στοιχεία ενός χαρακτήρα. Στις χώρες της Σκανδιναβίας το όνομά του είναι συνώνυμο της διαμαρτυρίας, γι’αυτό στις εκλογές όταν θέλουν να δώσουν αρνητική ψήφο γράφουν το όνομά του. Ωστόσο μπορεί συχνά να είναι θυμωμένος, αγενής και κακότυχος αλλά ποτέ δεν τα παρατά και πάντα προσπαθεί για το καλύτερο. Όπως λέει η διάσημη πάπια «Μπορεί τα πράγματα να μην πηγαίνουν καλά την πρώτη φορά, αλλά εσύ συνέχισε να προσπαθείς». Δείτε την πρώτη ταινία που εμφανίστηκε ο Ντόναλντ Ντακ... https://youtu.be/WoBF210i8rc Πηγή Αφιέρωμα στο greekcomics στον Ντόναλντ Ντακ
-
- 11
-
- donald duck
- walt disney
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η Fantagraphics συνεχίζει δυναμικά την έκδοση των τριών Ντισνεϋκών βιβλιοθηκών της και το 2016 με την έκδοση δύο τόμων σε κάθε βιβλιοθήκη και ενός boxed set αντίστοιχα ! Αρχίζοντας με την πιο γνωστή βιβλιοθήκη, αυτή του Floyd Gottfredson: O ένατος τόμος της βιβλιοθήκης, με τίτλο "The Rise of the Rhyming Man" κυκλοφορεί στις 21 Ιουνίου: Ο δέκατος τόμος, με τίτλο "Planet of the Faceless Foes" κυκλοφορεί στις 18 Οκτωβρίου: Και φυσικά το αντίστοιχο boxed set με τους δύο τόμους που κυκλοφορεί επίσης 18 Οκτωβρίου: Συνεχίζοντας με την βιβλιοθήκη του Παπιανθρωπου: O δέκατος τόμος, με τίτλο "Terror of the Beagle Boys"( όπου σημειωτέον κάνουν τη πρώτη τους εμφάνιση οι Μουργόλυκοι) κυκλοφορεί στις 10 Μαϊου: Ο δέκατος πέμπτος τόμος, (είπαμε εκδίδονται εκτός σειράς ), με τίτλο "Secret of Hondorica" βγαίνει στις 13 Σεπτεμβρίου: Και ένα boxed set που εμένα προσωπικά, αρχικά τουλάχιστον, με παραξένεψε και με προβλημάτισε αρκετά, που περιέχει τους τόμους "Christmas on Bear Mountain" και "The Old Castle's Secret" βγαίνει στις 13 Σεπτεμβρίου: Και τέλος η βιβλιοθήκη του Ντον Ρόσα: Ο πέμπτος τόμος, με τον τίτλο "The Richest Duck in the World", κυκλοφορεί στις 21 Ιουνίου: Ο έκτος τόμος, "The Universal Solvent", βγαίνει στις 22 Οκτωβρίου: Και φυσικά το αντίστοιχο boxed set που βγαίνει 25 Οκτωβρίου: Και φυσικά όλα τα παραπάνω είναι διαθέσιμα για προπαραγγελία από το άμαζον : 1) "Rise of the Rhyming Man" 2) "Planet of the Faceless Foes" 3) "Box Set Vols. 9&10" 4) "Terror of the Beagle Boys" 5) "Secter of Hondorica" 6) "Carl Barks Box Set" 7) "The Richest Duck in the World" 8) "The Universal Solvent" 9) "Don Rosa Boxed Set Vols.5&6 Καλές αγορές σε όλους και προπάντων καλή ανάγνωση! :rainbow: Τόπικ για το '15 εδώ.
- 3 replies
-
- 18
-
- don rosa
- fantagraphics
-
(and 3 more)
Tagged with:
-
Βιος και πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ Τον Ιούλιο του 1995, μια σειρά ιστοριών Disney διεκδίκησε και κέρδισε ένα βραβείο Will Eisner, σπάζοντας έναν άτυπο αποκλεισμό που είχε επιβληθεί στις ιστορίες με παπιά, οι οποίες μέχρι τότε δεν είχαν καμία σοβαρή επιτυχία σε βραβεία τέτοιου βεληνεκούς. Τα βραβεία Will Eisner, σχεδόν εφάμιλλα με οσκαρ στον χώρο των κομικ, απονέμονται στους κορυφαίους δημιουργούς του αμερικάνικου κομικ ενώ μεταξύ των πλέον βραβευμένων του θεσμού κατατάσσονται οι Alan Moore (Watchmen), Neil Gaiman (Sandman), Frank Miller (300, Dark Knight) και άλλοι. Είναι λογικό και αναμενόμενο ότι οι ιστορίες της Disney, θεωρούμενες απλοϊκές και φτωχότερες σε όλα τα επίπεδα, δεν είχαν διακριθεί σε τέτοιο επίπεδο πριν το 1995 αλλά ούτε κατόρθωσαν κάτι αντίστοιχο έκτοτε. Ποια ιστορία είναι αυτή που έσπασε το όριο και ποιος δημιουργός καταξιώθηκε σε τέτοιο βαθμό; Μα προφανώς πρόκειται για τον Ντον Ροσα (Don Rosa) και το κορυφαίο έπος του, Βίος και Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ (Life and Times of Scrooge McDuck). Η ιστορία αυτή εκτείνεται σε 12 τεύχη και περιλαμβάνει πάνω από 200 σελίδες που εξιστορούν τη ζωή του πιο πλούσιο παπιού του κόσμου. Εκδόθηκε από την εταιρία Gladstone και κυκλοφόρησε στο περιοδικό Uncle Scrooge ενώ στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από το περιοδικό Κομιξ (του Τερζόπουλου) στα τεύχη 100-111 την περίοδο 1996-1997. Πρόκειται για ένα έργο πρωτοποριακό από κάθε άποψη. Ο Ροσα δεν προσέδωσε απλά τεράστιο βάθος στο χαρακτήρα του Σκρουτζ, αλλά πήγε κόντρα στην παράδοση που θέλει το σύμπαν της Disney πλήρως κατακερματισμένο και αντιφατικό, γεμάτο αυτοτελείς ιστορίες που δεν συνδέονται πουθενά. Προκειμένου να δώσει παρελθόν και παρόν στον Σκρουτζ, έπρεπε να διαλέξει μια βάση αναφοράς πάνω στην οποία θα έχτιζε την ιστορία του. Σε αυτό το σημείο δεν υπήρχε άλλη επιλογή πέρα από το έργο του τεράστιου Καρλ Μπαρκς, ο οποίος δημιούργησε το 1946 το πιο πλούσιο παπί στον κόσμο και άφησε πίσω του εκατοντάδες ιστορίες και περιπέτειες, με τις οποίες μεγάλωσαν όλοι οι νεότεροι σχεδιαστές. Το εγχείρημα του Ροσα είναι μια τεράστια επίδειξη μπαρκσικών γνώσεων καθώς χτίζει αξιοποιώντας επιμέρους, σκόρπια στοιχεία από δεκάδες ιστορίες του Μπαρκς, μερικά εκ των οποίων είναι παντελώς τυχαία (π.χ. μια μικρή αναφορά ότι ο Σκρουτζ πουλούσε καυσόξυλα όντας μικρός). Πάνω από όλα αποτελεί μια τεράστια άσκηση ευρηματικότητας και φαντασίας που φαίνεται στο πώς συνδέονται όλα αυτά τα στοιχεία σε μια μεγάλη αφήγηση, η οποία εκτείνεται από το 1867 μέχρι το 1947*. Αυτό αποτελεί τη δεύτερη σημαντική τομή που εισάγει ο Ρόσα , καθώς περνάει από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο. Όλες οι κλασικές ιστορίες Disney υποτίθεται ότι διαδραματίζονται στη δεκαετία του ’50 στην Αμερική, ενώ το παρελθόν των ηρώων, και ειδικά αυτό το Scrooge, τοποθετείται απλά «παλιά». Η εισαγωγή συγκεκριμένων ημερομηνιών δεν είναι απλά μια επιμονή στη λεπτομέρεια αλλά βοηθάει να συνδεθεί ο χαρακτήρας με πραγματικά γεγονότα και να επηρεαστεί από αυτά. Έτσι, όσο εξελίσσεται το σενάριο ο Σκρουτζ βιώνει κρίσιμες στιγμές στην ιστορία των ΗΠΑ, όπως είναι η τεράστια προσέλευση μεταναστών στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όντας και ο ίδιος μετανάστης από τη Σκωτία, την ανάπτυξη των σιδηροδρόμων, την ολοκλήρωση της κατάκτησης της Δύσης αλλά και τον πυρετό του χρυσού. Με τον ίδιο τρόπο χτίζεται η περιήγηση του σε όλο τον κόσμο μέχρι να γίνει πλούσιος (με τις εξαιρετικές ιστορίες στη Νότια Αφρική και την Αυστραλία) αλλά και στη συνέχεια, στην οικοδόμηση της παγκόσμιας οικονομικής αυτοκρατορίας, όπου σε μερικές εκρηκτικές σελίδες ο Ροσα δίνει ένα ρόλο στον Σκρουτζ σε κάθε ιστορική στιγμή των πρώτων 35 χρόνων του 20ου αιώνα, από τον Α’ Παγκόσμιο στη Ρώσικη Επανάσταση μέχρι το χρηματιστηριακό κραχ. Μαζί με την ιστορία βέβαια δεν λείπουν και οι αντίστοιχες προσωπικότητες : από τους Νταλτον μέχρι το Φινέα Μπαρνουμ και με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενηλικίωση του Σκρουτζ, τον Θίοντορ “Teddy” Ρουσβελτ. Η ημερομηνία που επιλέγεται ως τελική (1947) μόνο τυχαία δεν είναι. Συμπίπτει με την πρώτη εμφάνιση του Σκρουτζ στην ιστορία «Χριστούγεννα στο βουνό της αρκούδας» και δημιουργεί ένα σημείο μηδέν για τις υπόλοιπες ιστορίες : η στιγμή που ο Σκρουτζ βγαίνει από την αδράνεια και συνδέεται με τα ανίψια του, στο συγκινητικό 12ο επεισόδιο, θεωρείται η έναρξη όλων των υπόλοιπων ιστοριών. Είναι δεδομένο ότι ο Ροσα είχε τη φιλοδοξία (ακόμα και αν δεν την παραδέχθηκε ποτέ) να δώσει βαθύτερη υπόσταση σε όλο το σύμπαν της Disney και να θέσει σημεία αναφοράς καθολικής σημασίας. Όμως, πέρα όλων των άλλων, το σημαντικότερο στοιχείο που εισήγαγε ο Βιος και η Πολιτεία είναι η πρώτη καταγραφή της εξέλιξης του χαρακτήρα ενός ήρωα της Disney. Δεν πρόκειται για μικρό πράγμα. Αξίζει να σκεφθούμε ότι πολύ συχνά κάποιος ήρωας είτε παρουσιάζει κάποια παροδική αλλαγή στο χαρακτήρα του (π.χ. ο άστατος Ντοναλντ αποκτά μια εμμονή) είτε τραβάει στα άκρα μια πτυχή της προσωπικότητας του και απομακρύνεται από τους υπόλοιπους (σύνηθες παράδειγμα είναι εξάρσεις τσιγκουνιάς του ηλικιωμένου Σκρουτζ). Όμως, πάντα στο τέλος της ιστορίας, υπάρχει μια επαναφορά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην αρχική κατάσταση και έτσι στερείται ο ήρωας κάθε εξέλιξης. Από την άλλη, ο Ροσα παρουσιάζει ένα χαρακτήρα καθώς χτίζεται. Ο νεαρός Σκρουτζ 10 χρονών κερδίζει την πρώτη του δεκάρα και φεύγει για την Αμερική γεμάτος ελπίδες, απογοητεύεται μετά από 20 χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών και αρχίζει να γίνεται κυνικός μέχρι τη μεγάλη του επιτυχία στο Κλοντάικ. Από εκεί και πέρα, εγκαταλείπει σταδιακά τη χειρωνακτική εργασία και περνάει στον κόσμο των επιχειρήσεων, γίνεται όλο και πιο σκληρός μέχρι την πιο σκοτεινή στιγμή του Σκρουτζ στο 11ο επεισόδιο και την αποξένωση από τις αδερφές του. Προφανώς, η βιογραφία ως αφηγηματικό μοτίβο προσφέρεται για να αναπαραστήσει αυτή την εξέλιξη. Ταυτόχρονα, όμως ο Ροσα επιχειρεί να αναδιαμορφώσει την εικόνα του Σκρουτζ συνολικά και να ανατρέψει το κλισέ του «τσιγκούνη πλούσιου». Μέσα από την εξιστόρηση του παρελθόντος μας δίνει ένα νέο τρόπο να αντιληφθούμε όλες τις ιστορίες που διηγούνται το «παρόν» του κόσμου της Λιμνούπολης. Ο Σκρουτζ δεν αγαπάει το χρήμα καθεαυτό αλλά όσα τον συνδέουν μαζί του, τις περιπέτειες που πέρασε για να το αποκτήσει, για αυτό το λόγο (μας «εξηγεί» ο Ροσα) κρατάει στο θησαυροφυλάκιο και κολυμπάει μόνο σε όσα χρήματα κέρδισε ο ίδιος, ενώ κρατάει αλλού τα κέρδη από τις επιχειρήσεις του, εξ ου και η εξαιρετική τελευταία σελίδα της βιογραφίας του. Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρα για τις επιμέρους καινοτομίες της βιογραφίας του Σκρουτζ και κάθε μία από αυτές, μάλλον θα απαιτούσε χωριστό κείμενο. Αρκεί να σκεφθούμε το ζήτημα της οικογένειας και το γεγονός ότι για πρώτη φορά αποκτούν κεντρικό ρολό οι σχέσεις γονιού-παιδιού και παραμερίζονται οι θείοι-θείες (*). Ακόμα πιο 2 Πρόκειται για ζήτημα που είναι στο επίκεντρο της κριτικής του κλασικού βιβλίου «Ντοναλντ ο απατεώνας» που εξετάζει τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του σύμπαντος της Disney ενδιαφέρον είναι ο πολιτικός συμβολισμός του έργου και η ανάδειξη του Σκρουτζ σε υπόδειγμα ενός τίμιου καπιταλιστή που εκπροσωπεί την «Αμερική των ίσων ευκαιριών». Σε αυτά θα επανέλθουμε. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ είναι μια ιστορία που έχει μείνει χαραγμένη σε όσους τη διαβάσαμε μεταξύ 9 και 12 ετών. Για εμένα, ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι τα μίκυ μάους (όπως τα λέγαμε τότε) δεν είναι μια ασχολία που θα εγκαταλείψω μεγαλώνοντας. Πολύ περισσότερο, ήταν μια πρώτη συνειδητοποίηση ότι τα κομικ δεν είναι απλά μια τέχνη για παιδιά αλλά κάτι πολύ ευρύτερο, ικανό να ανοίξει απίστευτους ορίζοντες που δεν μπορούσα πάντα να ακολουθήσω (η προσπάθεια να δω δέκα χρονών τον Πολίτη Κέιν, πηγή έμπνευσης του Ροσα, κατέληξε σε απανωτές αποτυχίες). Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, διαβάζοντας για χιλιοστή φορά τα ίδια τεύχη, δεν είμαι ακόμα σίγουρος ότι έχουν εξαντλήσει την προσφορά τους… Η τελευταία και πιο συγκινητική σελίδα του έργου… *= Ο Μπαρκς δεν εκτίμησε την αξιοποίηση του έργου του από τον Ροσα και θεώρησε ότι διαστρεβλώνεται ο χαρακτήρας του Σκρουτζ. Οι αναγνώστες του περιοδικού Κομιξ θυμούνται ακόμα την κόντρα που είχε ξεσπάσει μεταξύ των κορυφαίων δημιουργών στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και είχε διχάσει τους αναγνώστες και του ελληνικού περιοδικού (*)= Πρόκειται για ζήτημα που είναι στο επίκεντρο της κριτικής του κλασικού βιβλίου «Ντοναλντ ο απατεώνας» που εξετάζει τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του σύμπαντος της Disney Το άρθρο μπορείτε να βρείτε εδώ. Παρουσίαση του Βίου εδώ (για τους ελάχιστους που δεν το έχουν δει ). Αφιέρωμα στον Don Rosa, αφιέρωμα στον Carl Barks (για τους ελάχιστους που δεν τα έχουν διαβάσει ). Και επειδή αναφέρεται και το Ντόναλντ ο Απατεώνας, ρίξτε μια ματιά στην παρουσίαση, εάν δεν το έχετε ήδη κάνει. Γενικά πιστεύω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον άρθρο.
- 2 replies
-
- 24
-
- Βιος και πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ
- Don Rosa
- (and 2 more)
-
Ο «πατέρας» των πιο διάσημων παπιών του κόσμου Ο δημιουργός του Ντόναλντ Ντακ και του θείου Σκρουτζ, Καρλ Μπαρκς! Τον έχουν χαρακτηρίσει ως τον «Χανς Κρίστιαν Άντερσεν των κόμικς», κι αυτό γιατί ο αγαπημένος σχεδιαστής μικρών και μεγάλων ήταν μεγάλος παραμυθάς! Η πένα του έδωσε ζωή σε τόσους και τόσους λατρεμένους ήρωες της Disney, όπως τον Ντόναλντ Ντακ, τον Σκρουτζ Μακ Ντακ, αλλά και τον Γκαστόνε, τον Κύρο Γρανάζη, τον Γλόμπο, τη Μάτζικα Ντε Σπελ, τους Μικρούς Εξερευνητές, του Λύκους, ακόμα τον άσπονδο γείτονα του Ντόναλντ, κύριο Τζόουνς! Και βέβαια μπορεί να έκανε εκατομμύρια μικρούς και μεγαλύτερους φίλους των ιστοριών της Disney να σκάνε στα γέλια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, ο ίδιος ήταν ωστόσο άγνωστος στο πλατύ κοινό, άλλος ένας συνεπής εργάτης της φίρμας δηλαδή που περνούσε τη ζωή του στο σχεδιαστήριο (μέχρι τα ύστερά του χρόνια τουλάχιστον!). Ο Καρλ Μπαρκς υπέγραψε, γράφοντας και σχεδιάζοντας, τις ιστορίες του Ντόναλντ Ντακ και της θεότρελης παρέας του από το 1942-1966, με το έργο του να επανεκδίδεται συνεχώς και να απολαμβάνεται από όλους εδώ και πάνω από μισό αιώνα. Ήταν όμως κάτι παραπάνω από σχεδιαστής, καθώς από τις σελίδες των κόμικς του σατιρίστηκε μια ολόκληρη εποχή, σε ένα διαχρονικό και εντελώς ιδιοσυγκρασιακό μείγμα χιούμορ και περιπέτειας. Ο Μπαρκς διακωμώδησε τις μεγάλες αφηγήσεις του παρελθόντος, από το γουέστερν μέχρι την αρχαία ελληνική μυθολογία, όχι όμως για να τις απομυθοποιήσει, αλλά για να τους δώσει μια δεύτερη ζωή στο σήμερα. Δικαίως λοιπόν έχει θεωρηθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες του 20ού αιώνα: κάνοντάς μας να γελάμε με τα κωμικά του παραμύθια και τα παρατράγουδα των παπιών του, μας πέρασε οικουμενικά μηνύματα που ούτε τα καταλάβαμε ως παιδιά, είναι όμως πλέον βαθιά ριζωμένα στον ψυχισμό μας… Πρώτα χρόνια Ο Καρλ Μπαρκς γεννιέται στις 27 Μαρτίου 1901 στο Όρεγκον των ΗΠΑ, μέσα σε αγροτική οικογένεια, η οποία ζούσε σχεδόν απομονωμένη στη φάρμα της. Μοναχικό και συνεσταλμένο παιδί, δούλευε από μικρός στα χωράφια με τον αδερφό του, διαπρέποντας ταυτοχρόνως στο σχολείο. Το 1911 η φαμίλια μετακόμισε στην Καλιφόρνια, αν και σύντομα οι οικονομικές περιπέτειες θα τους ανάγκαζαν να επιστρέψουν στο Όρεγκον, μόνο για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα: το 1916 πεθαίνει η μητέρα και το πρόβλημα ακοής του νεαρού αγοριού επιδεινώνεται, μην μπορώντας πια να παρακολουθεί τους δασκάλους στην τάξη. Και καθώς η οικογένεια πάλευε καθημερινά για τον επιούσιο, ο έφηβος Καρλ εγκαταλείπει το σχολείο και ψάχνει για δουλειά… Οικονομικές περιπέτειες και γάμοι Πήρε λοιπόν σβάρνα μια σειρά από δουλειές του ποδαριού, όπως αχθοφόρος, φορτηγατζής, ξυλοκόπος, σιδηροδρομικός υπάλληλος, καουμπόι και άλλα πολλά, με τον κατοπινό του ήρωα, τον Ντόναλντ, που δεν στέριωνε ποτέ σε δουλειά, να έλκει την έμπνευσή του από τις πρώτες αυτές περιπέτειες του δημιουργού του! Οι μετακινήσεις του από εργασία σε εργασία θα τον φέρουν σε επαφή με πολλούς ιδιαίτερους ανθρώπους, με τον ίδιο να εμπιστεύεται πάντα το έμφυτο χιούμορ του για να παλεύει τις δυσκολίες της ζωής, όπως ακριβώς δηλαδή και οι κατοπινοί ήρωές του. Αφού λοιπόν μαστίστηκε από οικονομικές δυσκολίες και δεν στέριωσε πουθενά, σκέφτηκε τότε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το χόμπι που είχε από παιδί: τον σχεδιασμό. Ήταν αυτοδίδακτος καρτουνίστας, αντιγράφοντας ως πιτσιρίκι τα σκίτσα και τις γελοιογραφίες που έβλεπε σε εφημερίδες και περιοδικά, αν και το ταλέντο του περνούσε απαρατήρητο στη μικρή αγροτική κωμόπολη. Αυτό που δεν πέρασε απαρατήρητο ήταν τα νιάτα του και το παράστημά του, που θα κάνουν την όμορφη χωριατοπούλα Pearl Turner να τον παντρευτεί το 1921 και να του χαρίσει σύντομα δύο παιδιά. Το μικρόβιο του σκιτσογράφου όμως τον είχε προσβάλει για τα καλά και πλέον άρχισε να πουλά σκίτσα του σε τοπικές εφημερίδες. Η νέα του αυτή απασχόληση έδειχνε τη δυναμική της, δεν μπορούσε ωστόσο να του εξασφαλίσει τα προς το ζην, έκανε λοιπόν και άλλες δουλειές. Το 1929 χώρισε τη σύζυγό του και λίγο αργότερα γνώρισε τη δεύτερη κυρία Μπαρκς, την Clara Balken, την οποία θα παντρευτεί το 1938… Η περιπέτεια με την Disney Τον Νοέμβριο του 1935 ο Καρλ έμαθε ότι ο Γουόλτ Ντίσνεϊ έψαχνε σχεδιαστές για το στούντιό του κι έτσι σκέφτηκε αμέσως να κάνει αίτηση. Εντελώς αναπάντεχα, η Disney τον κάλεσε για δοκιμαστικό κι έτσι ο νεαρός επαρχιώτης πήρε τα μπογαλάκια του και κατηφόρισε στο Λος Άντζελες! Κι έτσι ξεκίνησε ως μαθητευόμενος και δειλά-δειλά στο μεγάλο στούντιο της Καλιφόρνια, έναν και πλέον χρόνο μετά την εμφάνιση του Ντόναλντ Ντακ στις μικρές ιστορίες «The Wise Little Hen» (9 Ιουνίου 1934). Παρά το γεγονός ότι ζωγράφιζε και αντέγραφε τα σχέδια των άλλων, σύντομα άρχισε να υποβάλει προτάσεις για ιστορίες και χαρακτήρες με τέτοια δυναμική και ταλέντο, που δεν μπορούσε φυσικά να περάσει απαρατήρητο: κι έτσι μέσα σε δύο χρόνια μετακινήθηκε στο τμήμα ιστοριών! Η πρώτη του ιστορία που πουλήθηκε ήταν με τον Ντόναλντ Ντακ (που δεν είναι δικός του ήρωας, ο Μπαρκς απλώς τον υιοθέτησε και τον απογείωσε), μια σεκάνς δηλαδή όπου ένας αυτόματος κουρέας-καρέκλα τον αφήνει γουλί. Έπειτα από τις πιέσεις του ίδιου, το 1937 ο Ντόναλντ Ντακ αποσπάστηκε από τσιράκι του Μίκι Μάους και του Γκούφι και απέκτησε δικές του ιστορίες, ένα τμήμα ολόκληρο δηλαδή που ασχολούταν με τις περιπέτειές του. Ο Μπαρκς τέθηκε σύντομα επικεφαλής του νέου τμήματος (από κοινού με τον μόνιμο πλέον συνεργάτη του Τζκ Χάνα), παράγοντας καταιγιστικά ιστορίες και σκίτσα, τα οποία όταν έπαιρναν την έγκριση του Γουόλτ, κυκλοφορούσαν στην αγορά… Ο «Good Duck Artist» Δεν ήταν όμως καθόλου ευχαριστημένος από το στούντιο και τον ιδιοκτήτη του, τόσο από τις συνθήκες εργασίας όσο και από την έλλειψη κλιματισμού στον χώρο! Κι έτσι παραιτήθηκε το 1942. Πριν φύγει όμως σκάρωσε μια 64σελιδη περιπέτεια με τον Ντόναλντ και τα πρωτοεμφανιζόμενα ανίψια του Χιούι, Λιουί, Ντιούι (με τίτλο «Donald Duck Finds Pirate Gold»), η οποία κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1942 ως η πρώτη ιστορία του Ντόναλντ και των ανιψιών του! Εγκαταλείποντας όμως την Disney Studio, ο Μπαρκς αποφάσισε να φύγει οριστικά από το επάγγελμα: εγκαταστάθηκε σε απομονωμένη περιοχή με την οικογένειά του για να ασχοληθεί με κοτόπουλα! Ήθελε να ανοίξει πτηνοτροφική μονάδα, έπρεπε όμως να βρει πόρους γι’ αυτό, πόρους που μόνο η πένα του ήξερε να του εξασφαλίζει. Κι έτσι άρχισε να παράγει κωμικές ιστορίες με τον Ντόναλντ για λογαριασμό άλλου στούντιο (Western Publishing), μέχρι να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τα κοτέτσια του. Η πρώτη 10σελιδη ιστορία με τον Ντόναλντ κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1943, ως η πρώτη με τις πάπιες της Disney που παράγονταν εκτός της εταιρίας, ένας αριθμός που θα έφτανε στις 500 στις τρεις και πλέον δεκαετίες που θα ασχολούταν ο Μπαρκς με τα παπιά του! Μέχρι και μετά τη συνταξιοδότησή του δηλαδή (αν και αργότερα θα επέστρεφε στη μεγάλη -αν και όχι πάντα φιλόξενη- αγκαλιά της Disney). Σύντομα ο Ντόναλντ και τα ανίψια του θα πλαισιώνονταν με έναν θίασο εκκεντρικών και πολύχρωμων χαρακτήρων, όπως ο υπερτυχερός ξάδερφος του Ντόναλντ, Γκαστόνε, ο τρελός επιστήμονας Κύρος Γρανάζης, η μάγισσα Μάτζικα Ντε Σπελ, η Νταίζη, οι δικές της ανιψιές και ο ζάμπλουτος θείος φυσικά, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ (εμφανίστηκε το 1947)! Το σύμπαν του Ντόναλντ Ντακ είχε μόλις γεννηθεί και είχε έρθει για να μείνει. Την ώρα όμως που θριάμβευε δημιουργικά, ο γάμος του είχε αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα. Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 1951, αν και ο Μπαρκς ήταν στην πιο γόνιμη περίοδό του: φιλοτεχνούσε πια πίνακες ζωγραφικής και έκανε εκθέσεις στις ΗΠΑ, όπου και γνώρισε τη ζωγράφο και τρίτη του σύζυγο τελικά Margaret Wynnfred Williams (παντρεύτηκαν το 1954 και παρέμειναν μαζί μέχρι τον θάνατό της)… Κατοπινά χρόνια Ο Καρλ Μπαρκς συνταξιοδοτήθηκε το 1966, αν και δεν θα τον άφηναν φυσικά σε ησυχία, παρακαλώντας τον γονυπετής να μην παρατήσει τα διάσημα παπιά του. Το τελευταίο του κόμικ ήταν μια περιπέτεια με την Νταίζη Ντακ που κυκλοφόρησε για λογαριασμό της Disney τον Νοέμβριο του 1968. Όχι όμως το οριστικά τελευταίο του, καθώς έμελλε να ξαναχτυπήσει με τρεις ολοκαίνουριες περιπέτειες του Ντόναλντ (1970-1974). Ταυτοχρόνως, το είχε ρίξει στη ζωγραφική και περιόδευε στις ΗΠΑ επιδεικνύοντας τις ελαιογραφίες του. Ζήτησε μάλιστα από την Disney, που είχε πάντα τα δικαιώματα, να του επιτρέψει να χρησιμοποιεί τις φιγούρες (του) στους πίνακες ζωγραφικής του και σε μια αναπάντεχη τροπή, το στούντιο του επέτρεψε να ζωγραφίζει τα παπιά του χωρίς περιορισμούς! Όταν μάλιστα κυκλοφόρησαν τα νέα ότι ο μέχρι τότε άγνωστος δημιουργός του κόσμου των παπιών ζωγράφιζε πίνακες με τον Ντόναλντ, τον Σκρουτζ και τα άλλα παιδιά, οι παραγγελίες για ελαιογραφίες άρχισαν να πέφτουν βροχή, συμβάλλοντας σε μια άνετη ζωή στην τρίτη ηλικία. Τότε ήταν που έγινε φίρμα ο Μπαρκς, με απανωτές συνεντεύξεις και εμφανίσεις σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Η Disney υπαναχώρησε -όπως ήταν φυσικό- κάποια στιγμή στο θέμα των δικαιωμάτων και του απαγόρευσε να χρησιμοποιεί τις φιγούρες που ο ίδιος είχε γεννήσει. Μεσολάβησαν όμως πολλοί και το 1981 το στούντιο του επέτρεψε να φιλοτεχνήσει άλλη μια σειρά με τα θρυλικά παπιά του, τα οποία κατέληξαν τελικά να γίνουν ολοκαίνουριο τεύχος με τον Σκρουτζ Μακ Ντακ από τον αυθεντικό δημιουργό του! Και ναι, πούλησε τρελά… Το 1983 συγκεντρώθηκαν οι περισσότερες από 500 ιστορίες του Μπαρκς με τα παπιά του και εκδόθηκαν σε τόμους: «Η Μεγάλη Βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρκς» κυκλοφόρησε και στα ελληνικά. Ασίγαστος μέχρι το τέλος, έφτιαξε τελικά το δικό του στούντιο (Carl Barks Studio) και κυκλοφόρησε μερικές ακόμα ιστορίες, αν και πλέον οι βοηθοί του ανέλαβαν τη συνέχιση του μυθικού του έργου. https://www.youtube.com/watch?v=qYy5gduniyI Ο μεγάλος καρτουνίστας έφυγε από τη ζωή στις 25 Αυγούστου 2000, σε ηλικία 99 ετών. Χτυπημένος από λευχαιμία εδώ και αρκετά χρόνια, ήταν μέχρι την τελευταία του στιγμή, όπως έλεγαν οι γιατροί και οι νοσοκόμες, «χωρατατζής μέχρι δακρύων»… To link εδώ. Εξίσου χορταστικά αφιερώματα του newbeast.gr στους Peyo και Jerry Siegel.
-
H Fantagraphics είχε ανακοινώσει στην αρχή του χρόνου,ότι μέσα στο 2011 θα κυκλοφορούσε ο πρώτος τόμος της νέας Carl Barks Library,μέσα στο φθινόπωρο.Έτσι λοιπόν,ήρθε η ώρα η ανακοίνωση να γίνει πράξη.Ήδη ο πρώτος σκληρόδετος τόμος,240 σελίδων,βρίσκεται στο amazon,για προπαραγγελίες στην τιμή των $14.76,αντί για $24.99. Ο Πρώτος τόμος,θα περιλαμβάνει μερικές από τις πιο διάσημες ιστορίες του Μπαρκς,της περιόδου 1948-1950,όπως: Χαμένοι στις Άνδεις(Κόμιξ#1 και #181),Αναμέτρηση στον Νότιο Ειρηνικό(Κόμιξ#73) και Το Χρυσό Έλατο(Κόμιξ #175). Πηγές: Wolfstad,Fantagraphics.
-
- 1 reply
-
- 13
-
- Carl Barks
- Σκρουτζ ΜακΝτακ
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
- 14 replies
-
- 33
-
- disney
- carl barks
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Ξεκινάω ενημερώνοντας ότι αυτό το άρθρο δεν θα το διαβάζατε χωρίς την πολύτιμη συνδρομή του DJO, ο οποίος 'εφτιαξε' τα σκαναρίσματα στη σωστή τους διάσταση. Το ανεβάζω με μεγάλη καθυστέρηση, γιατί η εφημερίδα δεν χωρούσε στο σκάνερ μου και περίμενα μήπως κάποιος άλλος αποκτήσει πρόσβαση στο άρθρο. Τελικά το σκάναρα σε ένα φωτοτυπείο (μην το επιχειρήσετε, κοστίζει αρκετά!) και ο Ορέστης το έβαλε σε διαστάσεις για να ανεβεί στο φόρουμ, αφού ήταν πολύ μεγάλο. Το άρθρο είναι αρκετά ενδιαφέρον και όχι ανεπίκαιρο (ελπίζω!), παρά τη χρονική απόσταση που μαςς χωρίζει από τη δημοσίευσή του. Δυστυχώς θα ταλαιπωρηθείτε στην τρίτη σελίδα, γιατί ο τύπος στο φωτοτυπείο το έκοψε λίγο και ο Ορέστης δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για αυτό.
-
Άρθρο για το παρασκήνιο μιας από τις καλύτερες δεκασέλιδες ιστορίες του Μπαρκς (υποκειμενικό αυτό ). Η ιστορία είχε τυπωθεί επίσης στο Μεγάλο Μίκυ 202. Αν θυμάμαι καλά, το όνομα του καθηγητή εκεί ήταν Μπουμπουνοκέφαλος, ενώ εδώ Ευμένιος Ξινόγαλος! Inducks ________________ Τα υπόλοιπα άρθρα του ΚΟΜΙΞ βρίσκονται εδώ.
-
- 6
-
- Άρθρα ΚΟΜΙΞ
- ΚΟΜΙΞ 284
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Ένα άρθρο που μπήκε στο περιοδικό ενόψει της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου. Εντάξει, δεν είναι και τόσο χάλια. Καλογραμμένο για το θέμα του, αναφέρεται σε ιστορίες του Μπαρκς και στριπ των Γκότφρεντσον (κλικ) και Ταλιαφέρρο που αφορούν τις σχέσεις Ντόναλντ - Νταίζυ, Μίκυ - Μίννι κτλ. Inducks ________________ Τα υπόλοιπα άρθρα του ΚΟΜΙΞ βρίσκονται εδώ.
-
- 6
-
- Άρθρα ΚΟΜΙΞ
- ΚΟΜΙΞ 284
- (and 4 more)
-
Ένα άρθρο από το ΚΟΜΙΞ 78, σχετικά με τις ιστορίες των Μπαρκς & Ρόσα "Περιπέτεια στην Τράλλα Λα" και "Επιστροφή στη Ζαναντού". Στα 2/3 της σελίδας σχολιάζει ο ίδιος ο Ρόσα την ιστορία του. τον PhantomDuck για το συγκεκριμένο τεύχος. Inducks ________________ Τα υπόλοιπα άρθρα του ΚΟΜΙΞ βρίσκονται εδώ.
-
- 6
-
- Άρθρα ΚΟΜΙΞ
- Carl Barks
-
(and 3 more)
Tagged with: