Search the Community
Showing results for tags 'Wolverine'.
-
Άλλο ένα κλασικό storyline της Marvel βγήκε και στην χώρα μας. Δημοσιευμένο αρχικά σε 13 συνέχειες των 8 σελίδων το 1991 στα τεύχη 72-84 του περιοδικού-ανθολογία Marvel Comics Presents, το Όπλο X εξιστορεί το πως ο Wolverine απέκτησε τον σκελετό από αδαμάντιο (και τα νύχια βεβαίως ). Σε ένα δεύτερο επίπεδο βέβαια, δείχνει πως ένας άνθρωπος που μετά από δεκαετίες επιτέλους τα βρήκε με τον εαυτό του και την φύση του, οδηγείται στην αποκτήνωση από άτομα που το μόνο που βλέπουν σε αυτόν είναι το τέλειο Όπλο. Γενικά είναι έκδοση αναφοράς για το σύμπαν της Μάρβελ και η πρώτη τόσο σημαντική ματιά στο παρελθόν ενός από τους πιο δημοφιλής χαρακτήρες της. Δεν είναι όμως το τυπικό υπερηρωικό, όπως και κανένα από τα άλμπουμ που έχει βγάλει μέχρι στιγμής η Οξύ. Τυπική πάντως είναι η ποιότητα έκδοσης. Αν έχετε ήδη κάποιο από τα άλλα δύο Μάρβελ της Οξύ, ξέρετε τι να περιμένετε. Να σημειωθεί, πως η έκδοση καθυστέρησε να διατεθεί καμιά 10αριά μέρες από την προβαλλόμενη ημερομηνία κυκλοφορίας.
- 25 replies
-
- 31
-
Ο Γούλβεριν δεν έχει πλέον τον παράγοντα ίασης, και χωρίς αυτόν, όλα όσα έχει υποστεί το σώμα του στα 100 και πλέον χρόνια ζωής του θα τον οδηγήσουν αργά αλλά μετά βεβαιότητας στον τάφο. Με τον Ριντ Ρίτσαρντς να ψάχνει μια λύση γύρω από το θέμα, το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να αράξει και να μείνει μακριά από μπελάδες. Όμως κάποιος τον έχει επικηρύξει και το μόνο που του μένει τώρα είναι να πάρει το θέμα στα χέρια του και να πέσει μαχόμενος. Πρόκειται για μια ιστορία που βγήκε ως μίνι σειρά τεσσάρων τευχών τον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο του 2014 στην Αμερική και η Anubis αποφάσισε να την βγάλει τώρα με αφορμή το Logan, την τελευταία ταινία που βγαίνει με τον Χιου Τζάκμαν στον ρόλο του Γούλβεριν. Είναι επίσης το δεύτερο άλμπουμ που έχουμε την τύχη να δούμε να κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στην χώρα μας, μετά και το Όπλο X της Οξύ. Σαν ιστορία τώρα δεν είναι στο επίπεδο της σάγκα του Barry Smith αλλά δεν είναι και άσχημο. Μεγάλο ατού σίγουρα είναι το σχέδιο του McNiven. Θα ήταν καλό βέβαια να είχαμε δει και τα γεγονότα που οδήγησαν στο τρέχον «θανατικό», αλλά αυτά καλύφθηκαν μέσα σε 20 τεύχη και δύο volumes του βασικού τίτλου του Wolverine, οπότε κατανοητά δεν μπορούσαν να τα περιλάβουν και αυτά τα τεύχη. Η έκδοση είναι τώρα στα τυπικά για τα τελευταία 2+ χρόνια στάνταρ της Anubis. Καλή αλλά με προσοχή στο άνοιγμα. Το περίεργο μάλιστα είναι πως όσο λιγότερες είναι οι σελίδες, τόσο πιο σφικτή και με μικρό περιθώριο ανοίγματος δείχνει να είναι η ράχη. Από θέμα τιμής επίσης, είναι μια χαρά στα 12,50€, ενώ και με την έκπτωση που κάνει μεγάλη αλυσίδα βιβλιοπωλείων, το άλμπουμ βγαίνει αρκετά φθηνότερα και από την Αμερικάνικη έκδοση, μαζί με την έκπτωση της. Βέβαια, εκείνη η έκδοση έχει και 40 σελίδες με έξτρα, οπότε βασικά το ίδιο θα έβγαινε αν δεν τα είχε. Ποιος να το φανταζόταν λίγα χρόνια πριν πως θα ήταν εξίσου συμφέρουσα η Ελληνική με την ξένη στα υπερηρωικά;
- 16 replies
-
- 38
-
Σύνοψη βιβλίου: Ο Γούλβεριν ταξιδεύει στην Ιαπωνία για κάτι που φαίνεται μια απλή υπόθεση απαγωγής. Στην πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύεται πως πρόκειται για μια σκοτεινή πλεκτάνη που έχει στήσει ο μεταλλαγμένος Γκόργκον για λογαριασμό της Χείρας. Μετά από καιρό ο Γούλβεριν επιστρέφει, αλλά δεν είναι πλέον ο ήρωας που γνωρίζαμε. Η Χείρα τον υπέβαλε σε πλύση εγκεφάλου και τον έχει στρέψει εναντίον των παλιών συμμάχων και φίλων του! Ποιος είναι ο σκοπός του σχεδίου της, και θα καταφέρουν να σταματήσουν τον Γούλβεριν προτού να είναι πολύ αργά; Σχολιασμός: Πρόκειται για μία δίτομη έκδοση του Wolverine με την ιστορία Enemy of the State του Mark Millar σε σχέδιο του John Romita Jr. Η ιστορία ωραία και μου αρέσει που έρχεται σε σύγκρουση με άλλους ήρωες της Marvel. Η έκδοση είναι στα ποιοτικά δεδομένα που μας έχει συνηθίσει η Anubis. Σας το προτείνω!
- 10 replies
-
- 23
-
- wolverine
- enemy of the state
- (and 5 more)
-
Σύνοψη βιβλίου: Μετά από μια μακρά ζωή σημαδεμένη από τις μάχες, ο Γούλβεριν υπέκυψε στο αναπόφευκτο. Ο Λόγκαν πέθανε. Μα τώρα ξαφνικά είναι και πάλι ζωντανός! Πώς; Γιατί; Και πόσο τον άλλαξε αυτή η φρικιαστική εμπειρία; Ο Γούλβεριν ξυπνά σε ένα κατεστραμμένο εργαστήριο, με μερικά θραύσματα μόνο από τις αναμνήσεις του, με τα νύχια του να καίνε και χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι. Μία μυστηριώδης οργάνωση και η αινιγματική αρχηγός της, η Περσεφόνη, ίσως ξέρουν την αλήθεια. Ο Γούλβεριν επέστρεψε στη ζωή, μα, καθώς προσπαθεί να βρει τη λύση στο μυστήριο γύρω του, μπορεί αυτή η επιστροφή να αποδειχθεί σύντομη. Μια αναμέτρηση με τους παλιούς του συμμάχους τον περιμένει, αλλά οι X-Men έχουν μάθει πολλά όλον αυτόν τον καιρό που τον αναζητούν. Μπορεί ο Λόγκαν να αντέξει την αλήθεια για όσα έχει κάνει; Και, τώρα που επέστρεψε, πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει; Σχολιασμός: Πρόκειται για τη συγκεντρωτική έκδοση των τευχών Return of Wolverine #1-5 (2018). Ακολουθεί τα γεγονότα της ιστορίας Death of Wolverine (2014), την οποία είχαμε διαβάσει στα ελληνικά πάλι από τις εκδόσεις Anubis με τίτλο "Ο Θάνατος του Γούλβεριν", καθώς και της ιστορίας Hunt for Wolverine (2018), όπου και βλέπουμε με ποιόν τρόπο ο Γούλβεριν επέστρεψε από τον θάνατο. Το σενάριο είναι αρκετά καλό κατά τη γνώμη μου. Ξεκινάει με τον Γούλβεριν να είναι ήδη ζωντανός και όσο προχωράει η ιστορία βλέπουμε και με ποιόν τρόπο αναστήθηκε. Το σχέδιο εξίσου πολύ καλό με αρκετές σκηνές δράσης που δεν κουράζουν. Γενικά σαν ιστορία διαβάζεται εύκολα και θεωρώ θα ευχαριστήσει τους φίλους των X-Men. Πριν από το κάθε τεύχος έχει το σχέδιο του εξωφύλλου του και στο τέλος του βιβλίου έχει αρκετά εναλλακτικά εξώφυλλα των τευχών. Μια όμορφη έκδοση από τις εκδόσεις Anubis, στα γνωστά ποιοτικά της στάνταρ.
- 6 replies
-
- 13
-
- graphic novel
- anubis
- (and 6 more)
-
50 χρόνια στο μέλλον και μια post-apocalyptic U.S.A. Οι κακοί έχουν κερδίσει και οι υπερήρωες έχουν παραιτηθεί, ηττηθεί, εξαφανιστεί ή/και εξοντωθεί. Ένας γέρος Wolverine έχει αποκηρύξει το παρελθόν του, έχει κάνει οικογένεια και ζει απομονωμένος σε μια φάρμα. Η ζωή του θα αλλάξει για ακόμα μια φορά όταν ένας τυφλός πλέον Hawkeye θα τον προσλάβει ως συνοδό για την μεταφορά ενός μυστηριώδους φορτίου, με αντάλλαγμα 500 δολάρια. Λεφτά που ο Λόγκαν χρειάζεται οπωσδήποτε για να πληρώσει το ενοίκιο στην συμμορία των Banner (ναι, κακοποιών στοιχείων και απογόνων του Hulk). Πολύ σκοτεινή ιστορία, πολύ εκτός του τυπικού υπερηρωικού. Καραγουστάρισα Σενάριο γεμάτο αναπάντεχα plot-twists με γρήγορη ταχύτητα που δεν σε αφήνει να το αφήσεις, διαβάζεται αυτοτελώς και γεμίζει τα όποια κενά για όσους δεν ξέρουν τι προηγείται με μικρά flashbacks σε καίρια σημεία χωρίς να μπερδεύει. Βλέπουμε πολλούς super-villains (Dr. Doom, Kingpin, Magneto, Red Skull) να παρελαύνουν σε μια ιστορία με λιγότερη αλλά πιο καλοστημένη δράση απ'όσο υπόσχεται ο τίτλος και το εξώφυλλο της, αλλά κυρίως βλέπουμε έναν "σπασμένο" Γούλβεριν που έχει υποσχεθεί να μην ξαναβλάψει άλλο ον αλλά οι συγκυρίες τον στήνουν στον τοίχο. Έναν Γούλβεριν σκοτεινό και πιο σακατεμένο απ'ότι συνήθως, άρτια χτισμένο σαν χαρακτήρα, όλα μέσα σε ένα αξιοπρεπέστατο σχέδιο με ωραίο φωτισμό και χρώμα που αυξάνει την ροή χωρίς να κρατά το μάτι παραπάνω απ'όσο πρέπει. Ο Mark Millar (σενάριο - Civil War,Wanted, Kick-Ass, The Ultimates) και ο Steve McNiven (σχέδιο - Civil War, Guardians of the Galaxy, Death of Wolverine) είπαν την ιστορία τους αρχικά στο Wolverine #66-72 και Wolverine Giant Size Old Man Logan. Όπως περίμενα, το κόμικ έχει μικρή έως ελάχιστη σχέση με την ταινία πέρα από κομμάτι του τίτλου και του όλου "γέρος Γούλβεριν δίνει την τελευταία του παράσταση", αλλά ευχαριστήθηκα και τα δύο. Του πέταξα ένα εύκολο 5/5 στο goodreads. Καιρό είχα να διαβάσω έτσι ανέμελα κομικάκι και να μην πάρω χαμπάρι πότε τελείωσε.
- 7 replies
-
- 16
-
- steve mcniven
- mark millar
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
NOVAX-MENHD Οι μεταλλαγμένοι σούπερ ήρωες αποκτούν το δικό τους κανάλι αποκλειστικά στη Nova! prev next Όλες οι ταινίες των Χ-Men διαθέσιμες και στο Nova On Demand από τις 11 Μαΐου! Όλη η επιτυχημένη σειρά ταινιών, που είναι βασισμένη στους δημοφιλείς μεταλλαγμένους σούπερ ήρωες της Marvel, Χ-Men, έρχεται στο νέο κανάλι NovaX-MenHD από την Παρασκευή 11 Μαΐου μέχρι και τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος 28 Μαΐου. Για πρώτη φορά θα προβληθούν μαζί σε ένα κανάλι και οι 9 ταινίες των αγαπημένων σούπερ ηρώων, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης τριλογίας: «Χ-Men» (2000), «X2: X-Men United» (2003) και «Χ-Men: Η Τελική Αναμέτρηση» (2006) η οποία έκανε ρεκόρ στο παγκόσμιο box office με συνολικές εισπράξεις πάνω από 1.890.000.000 δολάρια, ενώ θεωρείται πως άλλαξε για πάντα τα καλλιτεχνικά στάνταρτ των ταινιών που βασίζονται σε κόμικς. Το πρόγραμμα του νέου κινηματογραφικού καναλιού της Nova, (θέση 200 στον ηλεκτρονικό οδηγό προγράμματος) θα αρχίζει καθημερινά, στις 19:00, με τρεις ταινίες back to back, ενώ τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος στις 28 Μαΐου θα ξεκινήσει ένας μοναδικός μαραθώνιος με όλες τις ταινίες X-Men από τις 06:45! Αναλυτικότερα, οι ταινίες που θα προβληθούν είναι οι ακόλουθες: «Χ-Men» (2000), «X2: X-Men United» (2003) «Χ-Men: Η Τελική Αναμέτρηση» (2006), «Χ-Men η Αρχή: Γούλβεριν» (2009), «Χ-Men: H Πρώτη Γενιά» (2011), «Wolverine» (2013), «X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος» (2014), «Χ-Men: Apocalypse» (2016) και «Logan» (2017). Από το πρωταγωνιστικό καστ έχουν περάσει μεγάλα ονόματα του Χόλιγουντ όπως: Χιου Τζάκμαν, Ίαν ΜακΚέλεν, Άννα Πάκουιν, Χάλι Μπέρι, Ρεμπέκα Ρομέιν, Φάμκε Γιάνσεν, Πάτρικ Στιούαρτ, Έλεν Πέιτζ, Ράιαν Ρέινολντς, Τζέιμς ΜακΑβόι, Μάικλ Φασμπέντερ, Κέβιν Μπέικον, Τζένιφερ Λ Aναμεσα στις ταινίες θα προβάλονται διάφορα ντοκυμαντερ τύπου πίσω από τις ταινίες ,στα γυρίσματα κ.λ.π.
-
- 6
-
- χ-men: h πρώτη γενιά
- logan
- (and 7 more)
-
-
Πριν μια εβδομάδα ο James Mangold, σκηνοθέτης του The Wolverine, έγραψε στο twitter του ότι τα γυρίσματα του sequel θα ξεκινήσουν μετά το X-Men: Apocalypse. Μεταξύ άλλων, η Fox ανακοίνωσε ημερομηνία για την νέα ταινία. 3-3-2017. Το σενάριο θα είναι του David James Kelly και ο Jackman θα επιστρέψει. Πιθανότατα όμως να είναι η τελευταία του εμφάνιση στο franchise. Εγώ ελπίζω, όπως και το μισό Internet αν κρίνω από τα σχόλια, να προσαρμόσουν το Old Man Logan. Με μερικές αλλαγές εδώ και εκεί (λόγω χαρακτήρων όπως Hawkeye, Hulk, Venom κτλ.) και έναν πιο γερασμένο Jackman, θα ήταν το καλύτερο κλείσιμο. ============================================================================= Η παρακάτω προσθήκη/ενσωμάτωση πληροφοριών έγινε από τον Θρηνωδό Το Logan είναι η τελευταία ταινία Wolverine όπου τον ρόλο ενσαρκώνει ο Jackman. Το σενάριο παίρνει στοιχεία από το graphic novel "Old Man Logan" των Mark Millar και Steve McNiven το οποίο έρχεται χρονολογικά μετά από το "Death of Wolverine" όπου περνάει η σκυτάλη του ονόματος στην X-23. Βρισκόμαστε στο έτος 2029 στο νέο timeline που έθεσε το "Days of Future Past". Από το 2023 που τελειώνει η προηγούμενη ταινία (To Apocapypse ανήκει επίσης στο ίδιο timeline απλά συμβαίνει το 1983) μέχρι το 2029 έχει αναπτυχθεί ένας ορός που εξολοθρεύει τους Μεταλλαγμένους και υπάρχει μέσα σε καθημερινά προϊόντα κατανάλωσης (σιρόπι καλαμποκιού κλπ). Οι Μεταλλαγμένοι πλέον είναι ελάχιστοι, ο καθηγητής Xavier πάσχει από μια νευροπαραλυτική ασθένεια που καθιστά το μυαλό του εξαιρετικά επικίνδυνο για όποιον βρίσκεται κοντά του όταν τον πιάνουν κρίσεις και ο Wolverine που τον φροντίζει δηλητηριάζεται από το αδαμάντιο στον οργανισμό του με αποτέλεσμα τα νύχια του να μην λειτουργούν καλά και ο παράγοντας ίασης να έχει μειωθεί. Σε αυτή την κατάσταση αποσύνθεσης έρχονται σε επαφή με ένα πρόγραμμα "κατασκευής" μεταλλαγμένων ως όπλα από την εταιρία Transigen όπου ο Logan πρέπει να προστατέψει την Laura (κωδική ονομασία X-23) από τους Reavers, τους μπράβους της εταιρίας από της οποίας τα εργαστήρια δραπέτευσε. Η Laura έχει ακριβώς την ίδια δύναμη με αυτόν: Γιατρεύεται εξαιρετικά γρήγορα και έχει νύχια από αδαμάντιο. Η ταινία είναι στημένη αρκετά διαφορετικά από το τυπικό superhero film, με πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα απόλυτα ταιριαστή με την αποξένωση και την λήθη των X-Men που επιβίωσαν. Γι'αυτή την διαφορετικότητά της (είναι και R-Rated) αγαπήθηκε από το κοινό, έχοντας κάνει από τις 3 Μαρτίου μέχρι και σήμερα 13 του ίδιου μήνα ~440 εκ. δολάρια εισπράξεις διεθνώς και συνεχώς αυξάνεται. wiki easter eggs [imdb=tt3315342]
- 104 replies
-
- 15
-
Γιατί τόση πόρωση με τον Wolverine; Το κείμενο αυτό διαβάστηκε (με μερικές αλλαγές) στο Reflections At Death Disco σε εκδήλωση με αφορμή την ταινία Logan. Δεν κάνει κανένα απολύτως spoiler — Wolverine. Αναμφίβολα ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας των X-Men και από τους πιο δημοφιλείς της Marvel Comics. Ποτέ δεν κατάλαβα όμως το γιατί τόση πόρωση πια μαζί του. Εμένα οι αγαπημένοι μου X-Men ήταν πάντα άλλοι. Λάτρευα για παράδειγμα τον Gambit. Αντιήρωας μέχρι το κόκαλο, κακό παιδί, αλλά είχε στυλ. Και ήταν πάντα ένα αίνιγμα. Είχα λατρέψει και τη Psylocke (πριν γίνει νίντζα). Πραγματίστρια, δε διστάζει να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Και φυσικά η Storm. Έχει ένα καταπληκτικό character arc καθώς, από φοβισμένο παιδί σταδιακά μετατρέπεται στην απόλυτη μητρική φιγούρα Όταν ήρθε η στιγμή να κάνω λοιπόν αυτό το αφιέρωμα αναρρωτιόμουν: μα καλά, τι πάει τόσο στραβά μαζί μου; Τι βλέπουν στο Logan όλοι και δεν το βλέπω εγώ. Και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι, όλα αυτά που περιγράφω στους αγαπημένους μου χαρακτήρες τα έχει και ο Wolverine, απλά τον βλέπεις παντού και δεν το συνειδητοποιείς παρά μόνο αν τον παρατηρήσεις από απόσταση… Ποιος είναι ο Wolverine: Δημιουργοί του οι Roy Thomas, Len Wein και John Romita Sr στο The Incredible Hulk τεύχη 180 και 181, όπου, ως το Weapon X του Καναδά, πολεμάει τον Hulk. Και αυτό γιατί η Μάρβελ έκανε άνοιγμα στην Καναδική αγορά και χρειαζόταν έναν Καναδό ηπερήρωα. Ναι, ο κυνικός καπιταλισμός γκρεμίζει τα παιδικά μας είδωλα, deal with it! Στη συνέχεια εμφανίζεται στο Giant Size X-men και συνεχίζει ως μέλος της ομάδας των μεταλλαγμένων. Πέρασε από τα χέρια πολλών δημιουργών, όμως τον Wolverine που ξέρουμε ήδη μας τον έδωσε το δίδυμο Chris Clairemont και John Byrne. Με μία μικρή σφήνα από τον Frank Miller, που έκανε το σχέδιο στη μίνι σειρά Wolverine και, κλασικά, έβαλε μέσα σαμουράι και νίντζα. Ευτυχώς, σε αντίθεση με τον Daredevil και τον Batman, είδε τον Wolverine σαν σαμουράι. H μίνι αυτή σειρά ήταν η βάση για το Wolverine 2, που ευτυχώς δεν ήταν έκτρωμα όπως το Origins… Ο Byrne, σχεδιαστής των X-men, σπρώχνει τον Wolverine σαν χαρακτήρα, επειδή είναι κι αυτός Καναδός. Έχουμε λοιπόν τους X-men. Υπάρχει ο Cyclops, που έχει πανίσχυρες οπτικές ακτίνες και φοράει γυαλιά για να μην καταστρέφει τα πάντα. Έχουμε τη Storm που τη λατρεύανε σα θεα στην Αφρική, ελέγχει τον καιρό και κάνει γυμνισμό. Έχουμε την Jean Grey που είναι νέα, ωραία, τηλεκινητική και εμ… τώρα πως να εξηγήσω το Phoenix Saga με λίγες λέξεις; Έχουμε επίσης έναν Ιρλανδό που τραγουδάει και ελέγχει τον ήχο, τον Banshee, έναν Γερμανό με δαιμονική εμφάνιση που τηλεμεταφέρεται και έναν Ρώσο που είναι καλούλης και έχει μεταλλικό δέρμα. Όλοι τους νέοι, ωραίοι (ακόμα και ο Nightcrawler) και με εντυπωσιακές δυνάμεις. Και μετά έχουμε έναν κοντό, ασχημάντρα, με εμφάνιση σαραντάρη, που δύναμη του είναι να κάνει καλύτερα αυτό που κάνει καλύτερα ή αλλιώς snikt! Ο Wolverine ξεχωρίζει οπτικά και μόνο σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Είναι πολύ μακριά εμφανισιακά από τον κλασικό ήρωα της Μάρβελ, είναι μεγάλος σε ηλικία, δεν είναι παραδοσιακά όμορφος (ψηλός, με καθαρά χαρακτηριστικά ή έστω με καρτουνιστικά τερατόμορφα χαρακτηριστικά όπως ο Nightcrawler ή ο Beast) και του λείπει μοναχά μία κρεατοελιά για να είναι ο Lemmy των Motorhead σε ηπερήρωα. Και έπειτα είναι και ο χαρακτήρας του που δεν έχει σχέση με την υπόλοιπη υπερηρωική ομάδα: είναι κλειστός, εσωστρεφής, οργίλος, κακοδιάθετος, κυνικός. Τον βλέπουμε να έχει κρίσεις αυτολύπησης, ιδίως όταν ο Clairemont τον βάζει να σκέφτεται για τον έρωτά του για την Jean Grey πόσο δεν την αξίζει. Επίσης, πίνει, καπνίζει και είναι αλητάμπουρας. Και δεν παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον καθηγητή Ξαβιέ. Και έχει και κάτι άλλο που δεν ταιριάζει με την ομάδα, σκοτώνει. Πριν πάει στους X-men ήταν μέρος των ενόπλων δυνάμεων και λέει συχνά ότι έχει κάνει άσχημα πράγματα. Δεν έχει ξεκάθαρη μνήμη όμως και κατά τις συγκρούσεις με άλλους μεταλλαγμένους πέφτει σε φονικές κρίσεις, τα berserker rages (που φοβάμαι να μάθω πως μεταφράστηκαν στα Ελληνικά) και συχνά δε φοβάται να σπάσει μερικά αυγά. Μία από τις πρώτες ιστορίες που εκμεταλλεύεται αυτό το χαρακτηριστικό του Λόγκαν είναι εκείνη όπου οι Xmen έχουν απαχθεί από τους εξωγηίνους brood και έχουν εμφυτευτεί μέσα τους οι μελλοντικές βασίλισσες της εξωγηίνης φυλής. Η δύναμη του Λόγκαν να θεραπεύεται αποβάλει το παράσιτο, καθώς όμως οι Xmen δραπετεύουν, ο Λόγκαν έχει το δίλημμα αν θα πρέπει να σκοτώσει τους συντρόφους του ή όχι. Με άλλα λόγια, ο ρόλος του Wolverine στους αρχικούς X-men είναι κάτι μεταξύ αντιήρωα και μέντορα. Είναι μεγάλος σε ηλικία και με ικανότητες, αλλά, σε αντίθεση με τον Xavier δεν έχει ένα αισιόδοξο όραμα και σε αντίθεση με τον Cyclops δεν παίζει ομαδικά. Και εδώ είναι που το κοινό τον λατρεύει, γιατί είναι κάτι που δεν έχει ξαναδει, πίσω στα τέλη των 70’s. Έναν σκληρό αντιήρωα πολύ διαφορετικό από τα καλόπαιδα υπερήρωες της εποχής. Όπως η δεκαετία του 60 μας έδωσε τους ήρωες με πραγματικά προβλήματα, και μιλάω για τους Fantastic Four και, κυρίως, τον Spiderman, το 1970 μας δίνει τους απόκληρους ήρωες των X-men και τον απόκληρο ανάμεσά τους Wolverine. ΟΚ, είπαμε, δεν ταίριαζε στην ομάδα, Παρόλα αυτά, μένει σε αυτήν και, σταδιακά, αρχίζουμε να βλέπουμε και άλλες πλευρές του. Προσπαθεί να γίνει μέλος της ομάδας, σέβεται το όραμα του Xavier, χτίζει σχέσεις με τους υπόλοιπους – ακόμα και τον Cyclops αρχίζει να εκτιμά, ιδίως αφού η Jean Grey, σπόιλερ, έχει πεθάνει. Αποδεικνύεται επίσης πολύ στοργικός πατέρας, παίρνοντας υπό την προστασία του πρώτα την Kitty Pride, μετά την Jubilee και ακόμα πιο μετά την κλώνο του X23. Με άλλα λόγια, αρχίζει να μαλακώνει, να γίνεται κομμάτι της ομάδας και από εκεί που ήταν ο σκληρός και πονεμένος αποδεικνύεται ότι έχει καλή καρδιά και μέσα του είναι τρυφερούλης. Κάτι σαν τον Ξανθόπουλο της Marvel Comics ένα πράγμα… Γιατί όχι Κούρκουλος; Επειδή ο Κούρκουλος των X-men είναι μάλλον ο Cyclops. Αυτός είναι ο λόγος νούμερο δύο για τη δημοτικότητά του, φαίνεται αντιπαθής μόλις περάσει η πρώτη αίσθηση γαματοσύνης και όταν αρχίζει να σου τη σπάει η ματσίλα του σου σκάει αυτή η ανάπτυξη χαρακτήρα και απλά θες να του συγχωρέσεις τα πάντα. Είναι σαν το κακό παιδί που ξετρελαίνει τις γυναίκες: πίνει, καπνίζει, φέρεται άσχημα, πέφτει σε τυφλές εκρήξεις θυμού, αλλά κατά βάθος είναι καλός και απλά χρειάζεται αγάπη να το δείξει. Με άλλα λόγια οι κομιξόφιλοι έχουμε μία τοξική σχέση με τον Wolverine. Πριν καν αρχίσει να παίζει στο ρόλο ο Hugh Jackman. Ο τρίτος λόγος που ο Γούλβεριν είναι τόσο αγαπητός είναι ότι για πολλά χρόνια δεν ξέραμε σχεδόν τίποτα για αυτόν. ΟΚ, έχω διαβάσει πολύ λιγότερα κόμιξ των X-men από πολύ κόσμο, αυτό δεν αρνούμαι να το παραδεχτώ. Ας πούμε καμία διακοσιαριά με τριακοσαριά τεύχη Xmen χωρίς να βάζω μέσα τον Deadpool. Τίποτα δηλαδή. Αλλά σε σχέση με αυτόν που είδε τις ταινίες ή κάποιο από τα animated series κάτι παραπάνω έχω διαβάσει… Ε, δεν έχω ιδέα ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΛΒΕΡΙΝ!!! Διάβασα και στη wikipedia και απλά το μάτι μου άρχισε να ρετάρει στην τρίτη σειρά και, σε τελική, δε με ένοιαζε κιόλας. Αλλά, έχετε έναν badass χαρακτήρα, με αμνησία, που είναι γαμηστερός και αφήνει συνέχεια hints για ένα πολύ εντυπωσιακό παρελθόν αλλά ποτέ δεν το μαθαίνουμε. Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι διάβαζαν τα δέκα τεύχη που είχαν τον Γουλβεριν κάθε μήνα μήπως και πέσει κάποιο ψίχουλο ιστορίας για το παρελθόν του. Τέλος, κάτι που ξεχνάμε συχνά για το λόγο της δημοτικότητας του Λόγκαν είναι η φύση των δυνάμεών του: σε μία ομάδα όπου οι χαρακτήρες έχουν σχεδόν θεϊκές δυνάμεις, πχ η Storm και η Phoenix και ο Professor X και ο Iceman και… να συνεχίσω; Ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχει και o Γουλβεριν έχει την ικανότητα να τρώει πολύ ξύλο και να επιβιώνει. Είναι ο πιο ανθρώπινος, σε επίπεδα δύναμης, από τους κλασικούς Xmen (τουλάχιστον μέχρι να μπει στην ομάδα η Kitty Pride) και συχνά τα καταφέρνει χάρη στην εκπαίδευσή του και στην ακατάβλητη επιμονή του να ξελασπώσει τους υπόλοιπους X-Μen. Αυτό κάνει πολύ εύκολο το να ταυτιστούμε μαζί του και να χαρούμε που απλά και μόνο το να βγει όρθιος από μία σύγκρουση είναι ηρωικό κατόρθωμα, πόσο μάλλον αν βγει και θριαμβευτής. Και ξέρετε κάτι, όταν οι δημιουργοί καταφέρουν να πάρουν όλα τα παραπάνω στοιχεία και να τα αναδείξουν μέσα στο έργο τους, τότε παίρνουμε αριστουργηματικά έργα, όπως πχ στην ταινία Logan. Πηγή
-
O Θάνατος του Γούλβεριν: Ένας τίτλος προσωπικός και συλλογικός ταυτόχρονα Ο Γούλβεριν ήταν και θα παραμείνει ένας από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες της Marvel. Κατάφερε να κερδίσει την καρδιά των fans τόσο με δικές του απίστευτα καλές ιστορίες, όπως το μοναδικό Old Man Logan , όσο και την στάση του στα διάφορα μεγάλα events της εταιρείας, όπως λόγου χάρη στον Εμφύλιο. Η δημοφιλία του είναι τέτοια που ακόμα στις ταινίες, ακόμα και όταν ήταν τόσο κακές όσο ήταν το Wolverine: Origins, πάλι οι θαυμαστές του σκληροτράχηλου ήρωα πήγαν για να το δουν. Το «Ο Θάνατος του Γούλβεριν» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis) του 2014, σε σενάριο του Charles Soule και σχέδιο του Steve McNiven έχει την πολύ δύσκολη αποστολή να κλείσει αυτόν τον κύκλο, τουλάχιστον με την μορφή που τον ξέραμε μέχρι τότε. Αποφασισμένη να προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό ακόμα και των πιο σταθερών της ηρώων, η Marvel αποφασίζει να μας γνωρίσει μια άλλη οπτική του ανθρώπου που ήταν » ο καλύτερος σε αυτό που έκανε», όμως για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να το πεθάνει η παλιά. Το έργο αυτό ανάλαβε αυτό το σύντομο event, τον κορμό του οποίου μας παρουσιάζει το συγκεκριμένο graphic novel. Πρόκειται για έναν τίτλο καθαρά προσωπικό. Σε αντίθεση με την γενικευμένη κοινωνική ματιά του Old Man Logan, που φιλοδοξούσε να διευρύνει το βλέμμα του αναγνώστη στην σύγχρονη αμερικάνικη κοινωνιά, το «Ο Θάνατος του Γούλβεριν» εστιάζει σε έναν μόνο άνθρωπο, ο οποίος όμως βλέπουμε πως άγγιξε τις ζωές δεκάδων άλλων. Ο Logan του Soule μας παρουσιάζεται έχοντας χάσει το healing factor του (ικανότητα αυτοίασης στα εκλληνικά), διατηρώντας το δηλητηριώδες αδαμάντιο στον οργανισμό του. Χωρίς τον παράγοντα που τον καθιστούσε άτρωτο, ο Γούλβεριν αναγκάζεται να μάθει να πολεμά αλλιώς, καθώς στον σύντομο χρόνο που του μένει πρέπει να αντιμετωπίσει όλους τους villains που νίκησε στην προηγούμενη ζωή του, μέχρι το αναπόφευκτο τέλος. Μπορεί τα νύχια του Γούλβεριν να είναι το σήμα κατεθέν του, ωστόσο ο παράγοντας ίασης ήταν το εργαλειακό χαρακτηριστικό που επέτρεπε στους σεναριογράφους να γράφουν τα πιο εξωφρενικά σενάρια για τον χαρακτήρα και αυτός να βγαίνει αλώβητος. Έχει αναγεννηθεί από ένα μόνο άκρο, ακόμα και μια σταγόνα αίμα μόνο. Είναι το αντίστοιχο της στολής για τον Iron Man– χωρίς αυτό το στοιχείο είναι περισσότερο ήρωας παρά σούπερ, μια απώλεια που οι εχθροί του λατρεύουν να του υπενθυμίζουν.Δίχως αυτό το στοιχείο, ο Γούλβεριν τώρα μας παρουσιάζεται πιο μεστός, πιο συνειδητοποιημένος, αλλά όχι λιγότερο άγριος και επικίνδυνος.Αντίθετα, φαίνεται πως η απώλεια της αθανασίας του τον έκανε πιο ελεύθερο, δίνοντας του πίσω κάτι που νόμιζε πως είχε χάσει για παντα: την ευθύνη των πράξεων του, την γνώση πως τα λάθη του δεν μπορούν να διορθωθούν. Σαν στριμωγμένο ζώο, είναι ίσως πιο επίφοβος από ποτέ. Το δυνατό μέρος του comic ωστόσο έγκειται στην αποκάλυψη αυτών των πιο ώριμων πλευρών του χαρακτήρα μέσα από την αλληλεπίδραση του με τους ανθρώπους που έρχονται για αυτό, είτε για να το βοηθήσουν είτε, και πιο συχνά, για να επιταχύνουν το τέλος. Παρελαύνουν πολλοί χαρακτήρες, άλλοι διάσημοι για την σχέση τους με τον ήρωα, όπως ο Sabertooth (Mαχαιροδόντης εδώ), η Lady Deathstrike, η πάντοτε πιστή Kitty Pryde αλλά και άλλοι λιγότερο γνωστοί, όπως ο Nuke, που πρόσφατα είδαμε και στην Jessica Jones. Όλοι αυτοί, με τον έναν τρόπο ή τον άλλον φωτίζουν διαφορετικές πλευρές του χαρακτήρα, οι οποίες μας οδηγούν με έναν πανέμορφο και λιτό τρόπο στο λυρικό φινάλε. Σύντροφος, πολεμιστής, δάσκαλος, σύζυγος και πατέρας αλλά και αδίστακτο ζώο, δολοφόνος και προδότης, ο Soule τελικά παρουσιάζει σαν κάτι πολύ παραπάνω από τον άθροισμα των μερών του. Μένοντας στο κέντρο των αλληλεπιδράσεων και των σχέσεων που έκτισε με τόσους χαρακτήρες, το «Ο Θάνατος του Γούλβεριν» καταφέρνει να γίνει ένας απολογισμός πολύ προσωπικός, αλλά και ταυτόχρονα συλλογικός. Το τέλος μπορεί να βρίσκει τον Logan μόνο, τον βρίσκει όμως γεμάτο από εμπειρίες και ζεστά αντίο. Και, όπως λέει και ο ίδιος, αυτά είναι αρκετά. Το σχέδιο του McNiven ακολουθεί αυτή την λογική, αλλά και την στρωτή σχεδιαστική προσέγγιση που έχει καθιερώσει η Μarvel τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον στα project που δεν ξεφεύγουν της άμεσης προσοχής της.Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως ο καλλιτέχνης δεν βρίσκει τον χώρο να ελιχθεί και να αποδώσει με μια έντονη χρωματική παλέτα τα βίαια και έντονα συναισθήματα που προκύπτουν από τον θάνατο ενός αγαπημένου. Ειδικότερα η σκιαγράφηση του φινάλε είναι μια πολύ συναισθηματική εμπειρία, η οποία αυξομειώνεται ανάλογα την σχέση του αναγνώστη με τον χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν θα σας αφήσει αδιάφορους. Το έργο δεν είναι άνευ ελλατωμάτων. Η τεράστια πορεία του Γούλβεριν, από το τεύχος 180 του Incredible Hulk, τον πολύ μακρινό Οκτώβρη του 1974 μέχρι το 2014, περιέχει δεκάδες χαρακτήρες που επηρέασαν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον χαρακτήρα. Η επιλογή τους δεν ήταν εύκολη σίγουρα, όμως ακόμα και αυτοί που τελικά μπήκαν θα είχαν ένα ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα εάν τους δίνοταν περισσότερος χώρος και χρόνος. Επίσης, όταν μαζεύονται πολλά πρόσωπα σε μια δημιουργία, αναπόφευκτα θα υπάρχουν και ελλείψεις στο βάθος που τους έχει δοθεί. Μπορει΄να μην περίμενε κανείς λόγου χάρη από τον Nuke κάποια βαθυστόχαστη σκέψη, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί για την Lady Deathstrike, ή τον Sabertooth, η σχέση του οποίου με τον Γούλβεριν είναι θρυλική. Την ίδια στιγμή, σε κάποια σκηνικά η έννοια του ρυθμού τρεμοπαίζει και ενώ μπορεί να δούλεψαν στην λογική του εβδομαδιαίου τεύχους, ο συγκρετρωτικός χαρακτήρας ενός graphic novel όμως συχνά λειτουργεί με άλλους κανόνες… Παρόλα αυτά, πρέπει να σημειωθούν και κάποια πράγματα για την μετάφραση του Ηλία Τσιάρα.Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν μεταφράσεις σε superhero comic, στα οποία κυριαρχεί σχεδον απόλυτα η αγγλική γλώσσα, χωρίς το αποτέλεσμα να μοιάζει γραφικό και cheesy.Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που εδώ αποφεύχθηκε και ο Ελληνας αναγνώστης έχει την ευκαιρία να διαβάσει τον κύριο Τζέημς Χόουλετ να μιλάει την γλώσσα του χωρίς να ακούγεται γελοίος. Ταυτόχρονα η καλλιτεχνική επιμέλεια του Χρήστου Τσέλιου είναι κάτι το ιδιαίτερο για τον τόμο αυτό, ακόμα και αν τον έχετε ήδη διαβάσει όταν πρωτοκυκλοφόρησε! Πηγή
-
Οld Man Logan: Η δυστοπία που ξεπέρασε τα όρια του μαύρου Τα κόμικ και οι ταινίες των X-Men έχουν εντρυφήσει στο θέμα της δυστοπίας. Ξεκινώντας από το Days of Future Past, το κόμικ του 1981, οι αγαπημένοι μας μεταλλαγμένοι έχουν βρεθεί επανειλημμένα αντιμέτωποι με διαφορετικές εκδοχές ενός δυστοπικού, κατεστραμμένου κόσμου. Τα saga Age of Apocalypse και House of M έχουν αποτελέσει τις βαθύτερες, πιο λεπτομερείς ιστορίες σε αυτό το μοτίβο και μας έδωσαν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές των X-Men στη μακρά ιστορία τους. Τα θέματα του ρατσισμού και της περιθωριοποίησης, σταθερά παρόντα στα κόμικ τους, έχουν πιάσει το αποκορύφωμα τους μέσα σε αυτές τις ιστορίες, ακόμα και με τη μορφή ενός «αντεστραμμένου» ρατσισμού όπως στο House of M. Πρόκειται για σκοτεινές, απαισιόδοξες αφηγήσεις που ακόμα και αν ανατρέπονται (συνήθως χάρη στο ταξίδι στο χρόνο), αφήνουν την αίσθηση ότι το χειρότερο δεν απέχει και τόσο πολύ και οι καλύτερες προσπάθειες των υπερ-ηρώων δεν αρκούν για να το αποτρέψουν. Το Old Man Logan εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, παρόλα αυτά κάνει όλες τις προηγούμενες δυστοπίες να μοιάζουνε με παιδικά, λογοκριμένα παραμύθια. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, στη Γη υπ αριθμό 807128 (θυμίζουμε ότι το «κεντρικό» σύμπαν της Marvel είναι η Γη 616), οι κακοί ενώνονται για μία επίθεση που θα τους οδηγήσει στην ολοκληρωτική νίκη. Ενώ οι ήρωες σφάζονται ο ένας μετά τον άλλο, ο Wolverine αποκτά κεντρικό ρόλο σε όλο αυτό: υπνωτισμένος οδηγείται σε μια αποτρόπαια πράξη η οποία σκοτώνει τον ήρωα μέσα του μια για πάντα. Μετά την επικράτηση των συνασπισμένων villains, ο Logan θα αποποιηθεί της περσόνας του Wolverine, θα εγκαταλείψει τη ζωή του υπέρ-ήρωα, φορτωμένος με ενοχές για όσα έκανε, και θα επιδιώξει να ζήσει μια φιλήσυχη ζωή, παντρεμένος με παιδιά, σε έναν κόσμο που οι κακοί κυριαρχούν και μοιράζουν μεταξύ τους τις ΗΠΑ, υπό την ηγεσία του Red Skull. O Logan, γερασμένος πλέον, ζει ως αγρότης σε ένα κομμάτι γης που ελέγχεται από τη συμμορία του Hulk και των ρατσιστών απογόνων του,, αποτελέσματα αιμομιξίας με την She-Hulk, που έχουν επιβάλλει την τρομοκρατία και ζουν εις βάρος των πολιτών. Μέσα σε μία απέραντη έρημο, γεμάτη θάνατο, καταστροφή και… δεινόσαυρους, όταν ο κόσμος τον έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ, ο Logan αποσύρεται. Όμως όλα θα ανατραπούν όταν ο Hawkeye, ένας από τους ελάχιστους Avengers που επιβίωσαν, έρχεται για να του ζητήσει μία φαινομενικά αθώα χάρη. Το Old Man Logan είναι το μικρό (λόγω έκτασης) αριστούργημα των Mark Millar και Steve McNiven. Είναι ένα από τα τελευταία σενάρια που έγραψε ο Millar για τη Marvel, τουλάχιστον στο υπερηρωικό κομμάτι και αποτελεί απόδειξη του τεράστιου ταλέντου και της φαντασίας του. Μέσα σε 8 μόλις τεύχη, αξιοποιώντας το ταξίδι των Logan – Hawkeye από τη μία άκρη των ΗΠΑ στην άλλη, παρουσιάζει ένα δυστοπικό κόσμο με μεγάλη μαεστρία. Δίνοντας μας επιλεγμένες πληροφορίες για τη νίκη των villains και την τύχη των υπέρ-ηρώων, μέσα σε λίγες σελίδες σε κατακλύζει με το αίσθημα απόγνωσης. Ορισμένα καρέ, χάρη στο εντυπωσιακό σχέδιο του McNiven, εντυπώνονται στη μνήμη του αναγνώστη, όπως η εικόνα των χιλιάδων απελπισμένων που προσεύχονται γύρω από το σφυρί του, νεκρού πλέον, Thor, ελπίζοντας σε ένα θαύμα που δεν θα έρθει, ενώ μας δείχνει και την τραγική ιστορία πίσω από νέα τοπωνύμια, όπως το Pym Falls, του οποίου το όνομα είναι υπερβολικά κυριολεκτικό. Από αυτή την άποψη, το Old Man Logan, αν και στερείτε έκτασης και βάθους άλλων παρόμοιων σεναρίων, ξεχωρίζει ανάμεσα τους για την ένταση του και την ικανότητα να καταστρέφει κάθε ψήγμα ελπίδας που μπορεί να εμφανιστεί. Η ικανότητα του Logan να αναγεννιέται διαρκώς και ο πανίσχυρος σκελετός του από αδαμάντιο δεν μπορούν να τον προστατεύσουν από τη σκληρότητα ενός κόσμου που ξεπερνά ακόμα και αυτόν, ίσως τον πιο σκληραγωγημένο και «ταλαιπωρημένο» ήρωα της Marvel. Δεν είναι μόνο το σκηνικό της απόλυτης καταστροφής που βαραίνει το comic και τον αναγνώστη. Οι άνθρωποι που κατοικούν αυτή την άγονη έρημο έχουν μετατραπεί και αυτοί σε κυνηγούς των πιο αδύνατων από αυτούς, σε ένα ατέρμονο παιχνίδι επικράτησης χωρίς αντίπαλο. Χωρίς τους ήρωες να τους αντιτίθενται και να αναγεννούν κάποια αίσθηση κοινότητας, ο άκρατος ατομικισμός των villains αφήνεται ελεύθερος. Σπάζοντας ακόμα και αυτή την χαλαρή συμμαχία που τους έδενε, χαρακτήρες όπως ο Kingpin βυθίζονται σε έναν αυτοκαταστροφικό ηδονισμό, ο οποίος φαντάζει ως ο απόλυτος κοινωνικός στόχος για τον οποίο αξίζει να προδώσει ο οποιοσδήποτε τον οποιοδήποτε. Ακόμα και τα ψήγματα ελπίδα εμπορευματοποιούνται. Οι άνθρωποι αγοράζουν memorabilia των ηρώων, όχι με την αγάπη των σημερινών nerd αλλά σαν θρησκευτικά αντικείμενα, σαν φυλακτά που δεν παρέχουν καμία προστασία. Και οι villains το επιτρέπουν, γιατί η ελπίδα πάντα πουλάει και είναι οι δικές τους τσέπες που πλουτίζουν. Χωρίς δομές να τον συγκρατήσει, χωρίς την αίσθηση κοινωνίας , ο μόνος στόχος φαντάζει η καρέκλα του αφεντικού. Τουλάχιστον μέχρι να κάνεις το λάθος να γεράσεις. Από την άλλη, υπερβατικές/συμβολικές φιγούρες, όπως ο Red Skull συνεχίζουν την απόλυτη φασιστική/ καπιταλιστική επιδίωξη: τον έλεγχο για χάρη του ελέγχου. Μέσα σε μια αυτοαναφορική κατηφόρα χωρίς τέλος, ο άλλοτε αντίπαλος του Captain America, συνεχίζει να μάχεται με μόνο αντίπαλο την μνήμη και το δέρμα του εχθρού του, σε μια αποτρόπαια σκηνή που γεννά πολλούς προβληματισμούς για την εικόνα του κράτους έκτακτης ανάγκης, ειδικά όταν αυτή η ανάγκη γίνεται όχι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας, ενδεικτικό μιας κοινωνίας βυθισμένη στον ολοκληρωτισμό και εθισμένη στην αστυνόμευση. To συγκλονιστικό φινάλε του πάντα πεσιμιστή Millar δεν προσφέρει εξιλέωση ούτε κάποια εγγύηση για την τελική επικράτηση του «καλού», μια έννοια η οποία ούτε παλαιότερα στο έργο του (βλέπε Ultimate X-men) είχε κάποια ιδιαίτερη αξία. Ο Logan επιβιώνει και εκδικείται κάποιους από όσους τον πλήγωσαν και του στέρησαν τα πάντα. Όμως, δεν υπάρχει διαφυγή από την πραγματικότητα ούτε ταξίδι στο χρόνο που να τα αλλάξει όλα. Μένει εκεί, σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα και μέλλον, μέχρι ένας από τους δύο να μην αντέξει αυτό το κενό. Ίσως για αυτό τα 8 τεύχη του Old Man Logan να είναι η πιο ρεαλιστική και τρομακτική δυστοπία. Το Old Man Logan ή δεν έπρεπε να συνεχιστεί πέρα από τα 8 αυτά τεύχη ή, εφόσον επέμενε η Marvel, έπρεπε τουλάχιστον να επωμιστεί την συνέχεια του το ίδιο δημιουργικό δίδυμο. Όσο και αγαπάμε τον Jeff Lemire ή αν ανησυχούμε με την πορεία του Bendis, η απόφαση της Marvel στο All New All Different να φέρει τον Old Man Logan στη δική μας Γη, αλλάζοντας εντελώς το ύφος του χαρακτήρα και μετατρέποντας την γεμάτη απελπισία πορεία του σε μια αδιάφορη ιστορία με ninja, αποτελεί δείγμα της σεναριακής ένδειας στην οποία έχει περιπέσει τα τελευταία χρόνια η εταιρεία, αποδεικνύοντας ξανά πως η επιχειρηματική απληστία είναι και αυτή ένα δικό της είδος δυστοπίας, λιγότερο όμορφο και καλλιτεχνικό βέβαια. Πηγή
- 1 reply
-
- 13
-
- Old Man Logan
- Wolverine
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
O Logan και το τέλος των υπέρ-ηρώων Το «σούπερ» των κόμιξ ήρθε για να μείνει. Το κλείσιμο ενός κύκλου Είναι αρκετά δύσκολο να γράψεις μερικά λόγια για μια ταινία όπως το Logan, που κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Πέμπτη και ήδη σημειώνει μια παγκόσμια εισπρακτική επιτυχία. Ενώ κάθε κριτική οφείλει να ξεκινάει με αγάπη, συγκεκριμένα ο Wolverine και η μυθολογία των X-Men αναφέρονται και σε μια παιδική αγάπη: Διάφορες μεταφράσεις και εκδόσεις έφεραν και στην Ελλάδα τις περιπέτειες των υπερ-ηρώων, κυρίως μετά τα μέσα του ’80 που ήδη γνώριζαν μια (εκ νέου) άνθιση στις ΗΠΑ. Μεγάλο μέρος της ασταμάτητης σύγχρονης κινηματογραφικής παραγωγής «αντλεί» τον κύριο όγκο του υλικού της από αυτήν την περίοδο. Το βασικό ωστόσο θέμα με αυτές τις ταινίες δεν είναι αυτό: άλλωστε, ενώ ξεκίνησαν ως «επιθυμίες» nerds και κομιξόφιλων έχουν διευρύνει πάρα πολύ το κοινό τους. Το θέμα είναι πως στην πλειοψηφία τους, πέρα από τον εντυπωσιασμό και τον καταιγισμό ηρώων και ειδικών εφέ, οι ταινίες αυτές δεν λένε και πολλά πράγματα. Λογικό, εν μέρει, σε μια εποχή που το σημείο τομής ανάμεσα στο μαζικό και εμπορικό με το καλλιτεχνικό πολλές φορές δεν υπάρχει και οι πόλοι τείνουν να απομακρύνονται. Η επέλαση των υπέρ-ηρώων στο σινεμά πλησιάζει σύντομα την εικοσαετία και συνεχίζει ακάθεκτη, με τις μεγάλες εταιρείες παραγωγής όπως η Marvel να έχουν ήδη ανακοινώσει το πρόγραμμά τους μέχρι το…2021. Ανάμεσά τους βρίσκονται τεράστιες εμπορικές επιτυχίες, ενώ τα τελευταία χρόνια η παραγωγή έχει ανοίξει τα φτερά της και στο πολύ ενδιαφέρον πεδίο της νέας τηλεόρασης, με ανάλογη επιτυχία. Αν ψάξει κανείς να βρει τις ρίζες αυτού του pop φαινομένου των ημερών, μπορεί όντως να θυμηθεί τις μεταφορές του Superman στα τέλη του ’70 αλλά και του Burtonικού Batman στα τέλη του ’80, όμως η στροφή των παραγωγών στους σούπερ-ήρωες ξεκίνησε στις αρχές του 2000 με δυο σχετικά απρόσμενες επιτυχίες: Ο Spiderman του Sam Raimi αλλά και οι X-Men του Bryan Singer θα κλέψουν την καρδιά του κοινού και το νερό θα μπει στο αυλάκι. Στην αρχή, τα βήματα θα είναι κάπως μετέωρα (με λιγότερο πετυχημένες μεταφορές του Daredevil, του Blade και του Hulk) αλλά το όραμα του Christopher Nolan για έναν νέο, γήινο και «ρεαλιστικό» Batman (Batman Begins) το 2005 θα επιβεβαιώσει την εκτίμηση: Το «σουπερ» των κόμιξ ήρθε για να μείνει. Θα ακολουθήσουν πολλές ταινίες, για να φτάσουμε στο 2017 όπου παραπάνω από 10 ταινίες και σειρές μέσα στη χρονιά έχουν την ίδια μυθολογική πηγή. Τότε, ένας νεαρός και σχετικά άγνωστος Αυστραλός ηθοποιός, ο Hugh Jackman, θα αναλάβει έναν εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο στην πρώτη ταινία των X-Men, τον εμβληματικό και πολυαγαπημένο Wolverine. Δεκαεφτά χρόνια μετά, σε μια ταινία τοποθετημένη ελαφρώς στο μέλλον (2025), ο Hugh Jackman υποδύεται για τελευταία φορά τον Wolverine, μετά από δέκα εμφανίσεις. Στο μεταξύ, η τελευταία ταινία των X-Men θεωρήθηκε μια θορυβώδης πατάτα, οι προηγούμενες solo ταινίες του στον ρόλο ήταν είτε επιεικώς απαράδεκτες ή «καλούτσικες», πολυδιαφημισμένες ταινίες όπως το Batman vs Superman προέκυψαν κάτι σαν φιάσκο ενώ ακόμα και γενικώς πετυχημένες στιγμές, όπως το Civil War άφηναν μια αίσθηση ενός «ναι μεν, αλλά». Μοιάζει κάπως αναμενόμενο: Ως μια ακόμα μόδα, οι υπερ-ήρωες δείχνουν τα πρώτα σοβαρά σημάδια κόπωσης και κορεσμού. Όσο και αν «κρατούν» σε αριθμούς, ο δημιουργικός οίστρος της αρχής έχει μετατραπεί σε μια περίπου φασόν παραγωγή στην οποία λείπει, κυρίως, το σκηνοθετικό όραμα. Την ίδια ακριβώς στιγμή, το ίδιο το «είδος» βρίσκει τον τρόπο να ανανεώνει τον εαυτό του, προσπαθώντας να αποφύγει τον σκόπελο του κορεσμού: Το περσινό Deadpool τόλμησε να βρει τον σωστό τόνο για τον σωστό ήρωα που θα έβαζε τον χαρακτηρισμό «ακατάλληλο για ανηλίκους» σε μια κόμικ ταινία, η τηλεόραση διευρύνει τις θεματικές που μπορούν να αναπτυχθούν (το εξαιρετικό Jessica Jones π.χ. είναι μια γνήσια φεμινιστική δημιουργία) ενώ και το βαρύ πυροβολικό της Marvel συνεχίζει να ταξιδεύει: Από το υπο-ατομικό επίπεδο με τον Ant-Man, στα πέρατα του γαλαξία και την κωμωδία με τους Guardians of the Galaxy, στον κόσμο της μαγείας με τον Dr. Strange. Εσχάτως, ετοιμάζει το «μεγάλο σχέδιο» με το να ενώσει μια εικοσαετία δημιουργιών σε δυο χορταστικές ταινίες με τους πάντες και τα πάντα μέσα. Παρά όμως αυτές τις ανανεώσεις, όλα μοιάζουν να δρομολογούν το «κλείσιμο» αυτής της περιόδου. Ο James Mangold, μέχρι πρότινος γνωστός για την χλιαρή βιογραφία του Johny Cash (που κλείνει την ταινία) αλλά και το σχετικά πετυχημένο Girl, Interrupted που ανέδειξε την Angelina Jolie το 1999, έχοντας ήδη μια προσπάθεια με το Wolverine προ τετραετίας, αποφάσισε να κουβαλήσει όλο αυτό το βάρος του κινηματογραφικού σύμπαντος στο οποίο κινείται και φαίνεται πως επέλεξε το σωστό ύφος: Ελεγειακό και πένθιμο, για να συνοδεύσει με μεγάλη αγάπη την ακολουθία της ταφής των ηρώων του. Επιστροφή στα Western Βασισμένο χαλαρά στην σπουδαία δυστοπία της σειράς κόμικ «Old Man Logan» (δείτε και εδώ μια ανάλυση για αυτήν), η ταινία Logan βρίσκει τον άτρωτο ήρωα γερασμένο, εξουθενωμένο και άνευ σκοπού. Ο Logan δεν είναι πια Wolverine και ας έχει τα νύχια, ενώ κρυμμένος στα σύνορα προσέχει τον πάλαι-πότε σπουδαίο του μέντορα και αρχηγό των X-Men, τον Charles Xavier (που τον υποδύεται επίσης για τελευταία φορά ο Patrick Stewart), ο οποίος, στα 90 του πια, χάνει σταδιακά το μεγαλύτερο όπλο του, το μυαλό του. Όπως μαθαίνουμε, οι μεταλλαγμένοι και οι υπερ-ήρωες έχουν πια, πεθάνει. Ο Logan είναι μια σκιά του πρότερου εαυτού, ένα κυριολεκτικό φάντασμα που φυλάει μια ειδική σφαίρα, την μόνη που μπορεί να τον σκοτώσει, για όταν αποφασίσει να τελειώνει με όλα αυτά. Η ιστορία θα ξεκινήσει με την εμφάνιση ενός κοριτσιού με το οποίο έχει απρόσμενα κοινά, το κυριότερο εκ των οποίων είναι πως είναι και αυτή μεταλλαγμένη. Εξ’ αιτίας αυτής (η μικρή Dafne Keen σε μια πραγματικά δυνατή και εκφραστική πρώτη εμφάνιση), ο Logan θα θυμηθεί τον κόσμο και ο κόσμος θα θυμηθεί τον Wolverine. Στόχος τους; Να ταξιδέψουν από τα νότια σύνορα στα βόρεια σύνορα, όπου η μικρή θα μπορέσει να κρυφτεί από τους διώκτες της. Όλη η ταινία στο ενδιάμεσο είναι ένα κυνηγητό, σε μια αμερική-δυστοπία που δεν αποδέχεται πλέον καμία ετερότητα ή διαφοροποίηση από το κανονικό, εκτός και αν μπορεί να την χρησιμοποιήσει για στρατιωτικούς σκοπούς. Από το χρώμα μέχρι την μουσική, από τις αναφορές μέχρι το φινάλε, ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει να αναφερθεί περισσότερο στην παράδοση των Western παρά στην σύγχρονη φαντεζί αισθητική των σούπερ-ηρώων. Παρά τα ανόμοια μεγέθη, η ταινία φέρνει στο νου τον ανάλογο «επικήδειο» του Clint Eastwood στα western με την ταινία «οι Ασυγχώρητοι» (1992). Η επόμενη μέρα δεν ανήκει στον Wolverine, οι καλύτερες μέρες του έχουν πια περάσει, και αυτός πρώτος το ξέρει ο ίδιος ο πρωταγωνιστής, που περιφέρει την γερασμένη οργή του αναζητώντας μια τελευταία αίσθηση καθήκοντος. Ο συμβολικός θάνατος του πατέρα Xavier (μικρό spoiler μην ανησυχείτε), φέρνει τον ίδιο στον ρόλο αυτό απέναντι στην μικρή Laura (βασισμένη στην X-23 των κόμικ). Το μεγάλο ταξίδι του Logan είναι και εσωτερικό: Έχοντας χάσει ο ίδιος κάθε νόημα, καλείται απρόσμενα να πρέπει να μεταδώσει νόημα στην προστατευόμενή του. Ο Logan είναι, από την αρχή ως το τέλος, ο πάλαι-πότε, ένας τελειωμένος πιστολέρο της Δύσης σε μια εποχή χωρίς ρεβόλβερ. Το μέλλον ανήκει στην μικρή, και τελευταία του αποστολή είναι να βοηθήσει το μέλλον να δραπετεύσει από το δυστοπικό παρόν. Κάπως έτσι, το Logan δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα το «φασόν» των υπερ-ηρωικών ταινιών. Ο cowboy του απλώς αντί για όπλο φέρνει τα τρια εμβληματικά νύχια από αδαμάντιο σε κάθε χέρι, και την εξασθενημένη ιδιότητα της αυτό-ίασης. Επιστροφή στον Wolverine Μπορεί όλα αυτά να μην συνιστούν απαραίτητα μια σπουδαία ταινία, αλλά σίγουρα συνιστούν μια ταινία που ίσως κατάφερε για πρώτη φορά να πλησιάσει τόσο σωστά τον ήρωα από τον οποίο αντλεί την έμπνευσή της. Ο Wolverine ήταν πάντα ξεχωριστός στο σύμπαν των X-Men για αρκετούς λόγους: Η ιδιότητά του να αυτό-θεραπεύεται, οδήγησε δεκάδες δημιουργούς να παίξουν με αυτήν στα όριά της. Το σώμα του Wolverine φέρει πάντα τις μεγαλύτερες πληγές. Άλλοι τον έχουν κόψει στα δυο, άλλοι τον έχουν κάψει, όλοι τον έχουν πληγώσει. Όμως το ότι θεραπεύεται δεν σημαίνει πως δεν πονά: Ο Wolverine είναι σχεδόν συνεχώς αντιμέτωπος με κάθε είδους πόνο. Και ενώ το σώμα του ανθίσταται (είναι κυριολεκτικά άτρωτος), η ιστορία του είναι γεμάτη συναισθηματικό πόνο από τον οποίο ποτέ δεν μπορεί να γιατρευτεί: Το σώμα του έγινε αντικείμενο πειραμάτων από τα οποία έχασε την μνήμη του, οι άνθρωποι που αγάπησε είχαν πάντα τραγικό τέλος, κάτι για το οποίο φροντίζει να ενημερώσει και την μικρή προστατευόμενή του. Όλα αυτά διαμόρφωσαν έναν χαρακτήρα με ζωώδη οργή και άγρια συμπεριφορά, φτιάχνοντας τον πλέον politically – incorrect ήρωα. Η ταινία είναι βίαιη και κηρύχθηκε ακατάλληλη για ανηλίκους, οι μάχες δεν έχουν ειδικά εφέ αλλά μπόλικο αίμα, και ο Wolverine βρίσκει την ταιριαστή του κινηματογραφική διασκευή στο λυκόφως της κινηματογραφικής του ζωής αλλά και (ίσως) της κινηματογραφικής επέλασης όλου του σύμπαντός του. Το Logan θα το τιμήσει το κοινό του και θα το αγαπήσει, αλλά σίγουρα μπορεί να σταθεί και σε ένα κοινό που δεν έτυχε ή δεν ήθελε να έχει ποτέ ιδιαίτερη σχέση με υπερ-ήρωες και όλο το συμβολικό και αισθητικό τους φορτίο. Είναι σχεδόν σίγουρα το κύκνειο άσμα του Hugh Jackman ως Wolverine (το σχεδόν γιατί φημολογείται πως ίσως κάνει ένα μικρό πέρασμα για τα μάτια του αντίζηλού του Deadpool), και μπορεί να είναι και ο «συμβολικός» θάνατος μιας κινηματογραφικής εποχής, με τον τυπικό να έρχεται ως συνήθως, μερικά χρόνια μετά. Ετούτη η κηδεία δεν είναι ούτε πρόωρη ούτε άργησε: Ο γέρο-Logan τουλάχιστον πρόλαβε να ρίξει μια ματιά στην ελπίδα που φέρει το μέλλον, και αυτό είναι μια μεγάλη παρηγοριά. Για όλους. *Ακόμα και η πρώτη ύλη, τα κόμιξ, ταλαντεύονται ανάμεσα σε συνεχείς ανανεώσεις και μέτριες ιστορίες. Ίσως το θέμα δεν είναι αν χρειάζονται νέοι σουπερ-ήρωες, αλλά μάλλον είναι πως δεν χρειάζονται πια σούπερ-ήρωες. Σε κάθε περίπτωση, πολλές ταινίες και πολλές σειρές είναι ακόμα προγραμματισμένες στον ορίζοντα, οπότε οι λάτρεις του είδους ας μην ανησυχούν. Ακόμα. Πηγή Το άρθρο που αναφέρεται μέσα στο κείμενο, μπορείτε να το βρείτε και εδώ
- 2 replies
-
- 19
-
- Old Man Logan
- Wolverine
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Με αφορμή τη κυκλοφορία του «X-Men: Days of Future Past» σε Blu-Ray, η Fox και Kia συνεργάστηκαν και δημιούργησαν ένα αυτοκίνητο εμπνευσμένο από τον Wolverine. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ειδική έκδοση του Kia Sorento, με λεπτομέρειες που παραπέμπουν στα αδαμάντινα νύχια του Wolverine στα φώτα (μπροστά και πίσω) ενώ οι πόρτες θα φέρουν ένα «διακριτικό» Χ. Παρακάτω μπορείτε να δείτε concept εικόνες του αυτοκινήτου που θα παρουσιαστεί επίσημα στο Australian Open το 2015. Αυτό που λείπει είναι μια ματιά στο εσωτερικό του. Το μόνο κρίμα είναι ότι η βάση για το αυτοκίνητο είναι το Sorento και όχι κάποιο πιο cool μοντέλο. πηγη: (http://www.moviemonsters.gr/epikairothta/8824-h-kia-paroysiazei-to-wolverine-mobile/)
-
Σε νέα σειρά κόμικ η Marvel σκοτώνει τον διάσημο ήρωά της, Γουλβερίν Λος Αντζελες Είναι ίσως ο πιο δημοφιλής από τους Χ-Men. Ο Γουλβερίν, ο μεταλλαγμένος του οποίου ο σκελετός είναι μεταλλικός και νύχια πετάγονται από τις κλειδώσεις του, ετοιμάζεται να πεθάνει. Και να παραμείνει νεκρός -τουλάχιστον σύμφωνα με τα λεγόμενα της Marvel. H Marvel εκδίδει μία νέα σειρά κόμικ που περιλαμβάνει τέσσερα τεύχη. Ο τίτλος της δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών: «Ο θάνατος του Γουλβερίν». Στο τέλος του πρώτου τεύχους ο ήρωας της Marvel έχει χάσει τη δυνατότητα αυτοΐασης που τον καθιστούσε ουσιαστικά αθάνατο. Ο θάνατος δεν μοιάζει μακριά, ειδικά εάν προσέξει κανείς το εξώφυλλο του τέταρτου κόμικ που δείχνει τον χάρο με τη μορφή σκελετού να μεταφέρει μακριά το άψυχο σώμα του σούπερ ήρωα. Απαντώντας στον σκεπτικισμό που συνοδεύει τις πληροφορίες περί θανάτου των διάφορων κόμικ ηρώων, ο συγγραφέας Τσαρλς Σούλε είπε στη USA Today ότι αυτή τη φορά ο θάνατος του Γουλβερίν είναι «ένα γεγονός που έχει σχεδιαστεί να κρατήσει». Ο μεταλλαγμένος, είπε, θα χαθεί σίγουρα, αλλά «είναι ο τρόπος του θανάτου του που έχει σημασία». Και ο υπεύθυνος σύνταξης της Marvel, Άξελ Αλόνσο είπε ότι: «Είναι σαν τον Γκάρι Κούπερ στην ταινία High Noon που ξέρει ότι θα χαθεί, μόνο που δεν ξέρει εάν θα πάει στον παράδεισο ή στην κόλαση όταν όλο αυτό τελειώσει». Πάντως, αν σκεφτεί κανείς ότι ο θείος του Spider man είναι ο μόνος χαρακτήρας που έχει πεθάνει και έχει παραμείνει νεκρός, πολλοί είναι αυτοί που αμφισβητούν ότι ο Γουλβερίν δεν θα ξαναζωντανέψει. ΠΗΓΗ: in.gr
-
Ο σκληρός υπερήρωας Wolverine έγινε αισθησιακή ταινία...! Υπόθεση Ηθοποιοί Aiden “Domino” Ashley Tommy “Wolverine” Gunn Asa “Mariko” Akira Charmane Star Maya “Lady Deathstrike” Hills Evan “Sabretooth” Stone Allie “Rogue” Haze Xander “Spiderman” Corvus Derrick “Deadpool” Pierce Andy “Phoenix” San Dimas Non-sex roles: Lexington “Nick Fury” Steele, Mike “Professor Xavier” Moz, Andy Dr. Cornelius”Appleton, Hank “General Stryker” Hoffman Σκηνοθεσία Axel Braun Ημερομηνία κυκλοφορίας 10 Σεπτεμβρίου 2013 ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ Trailer IMDb
-
Σενάριο: Διάφοροι (Σενάριο ιστορίας Λώλου: Macon Blair) Σχέδιο: Διάφοροι (Σχέδιο ιστορίας Λώλου: Vasilis Lolos) Σελίδες: 50 (Σελίδες με Λώλο: 10) Άλλο ένα απο τα πολλά One-Shot του Wolverine απο την Marvel Comics. Την βασική ιστορία "Firebreak" την έχει γράψει ο Mike Carey και την έχει σχεδιάσει ο Scott Kolins. Στην δευτερη back-up ιστορία του τεύχους συμμετέχει ο Βασίλης Λώλος, ο τίτλος της ιστορίας είναι "Little White Lies" και το σενάριο το έχει γράψει ο Macon Blair. Η υπόθεση έχει να κάνει με τον Wolverine που πάει να σώσει τον γιο ενός αξιωματούχου του Λευκού Οίκου απο έναν έμπορο ναρκωτικών.. (αν κατάλαβα καλά ) δυο σελίδες απο την ιστορία: πληροφορίες για το τεύχος εδώ κι εδώ
- 5 replies
-
- 14
-
- marvel comics
- 2007
-
(and 2 more)
Tagged with: