CitizenX

Η πρώτη εμφάνιση του Constantine βρίσκεται στα αντίστοιχα trades του Swamp Thing. Στην επανέκδοση του Original Sins περιλαμβάνονται όντως, μόνο τα τεύχη του crossover. Πιθανότατα δεν συμπεριέλαβαν και την πρώτη εμφάνιση λόγω χώρου καθώς το trade περιλάμβανε, ήδη, γύρω στα 13 (αν δεν κάνω λάθος) τεύχη και ήταν αρκετά "γεμάτο". Δεν με ενόχλησε πάντως. Γιάυτό και θα επιμείνω στην πρόταση μου για την αγορά των επανεκδόσεων. Στο The Devil You Know είδα πως θα συμπεριλάβουν και τα δύο τεύχη του The Horrorist που,αν δεν κάνω λάθος, δεν υπήρχαν στην αρχική έκδοση. Για μένα οι επενεκδόσεις είναι πολύ καλή ευκαιρία γιατί διαβάζω Hellblazer από το τεύχος 139 και ο λόγος που δεν είχα αγοράσει τους παλιούς τόμους ήταν γιατί δεν περιλάμβαναν όλα τα τεύχη. Υ.Γ. Απ'οσα έχω διαβάσει, πάντως, δηλώνω πως το run του Carey ήταν απίστευτο!Περιλαμβάνει κάποιες από τις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει. Α! και το "Good Intentions" των Azzarelo/Risso είναι εξαιρετικό.

Αν δεν έχεις διαβάσει τίποτα από Constantine και δεν έχεις πρόβλημα με την 80s αισθητική μπορείς να ξεκινήσεις από την αρχή. Εδώ και λίγους μήνες ξεκίνησε η επανέκδοση των tradepaperbacks του Constantine, με τη διαφορά ότι η συγκεκριμένοι τόμοι θα βάζουν τις ιστορίες στη σωστή χρονολογική τους σειρά και θα περιλαμβάνουν και διάφορα annuals, limited series, εμφανίσεις του σε άλλους τίτλους κτλ). Μέχρι τώρα, οι τόμοι που κυκλοφορούσαν περιείχαν επιλεγμένα storylines παραλείποντας πολλά τεύχη. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει τα δύο πρώτα trades (Original Sins & The Devil You Know). Πιθανότατα το υλικό να σου φανεί παλιομοδιτικο αλλά πραγματικά αξίζει και βλέπεις και πώς διαμορφώνεται ο χαρακτήρας από τεύχος σε τεύχος. Αλλά επειδή οι παλιοί τόμοι είναι ακόμα σε κυκλοφορία και ο τίτλος του δεν έχει αλλάξει, καλύτερα να μπεις στη σελίδα της Vertigo και να τσεκάρεις τα εξώφυλλα των νέων τόμων (αυτά με την ένδειξη Hellbazer New Edition).

Έχω ακούσει καλά σχόλια και για τις δύο αλλά δεν έχω διαβάσει καμία...

Εγώ θα πρότεινα The New Avengers. Έχει ολοκληρωθεί και έχει συγκεντρωθεί σε 13 τομάκια (μπορεί να δεις και wikipedia για λεπτομέριες) Σε αυτά προσθέτεις έναν τόμο Civil War, έναν Secret Invasion και έναν Siege γιατί είναι storylines που επιρρεάζουν το γενικότερο concept και θα σου δημιουργηθούν απορίες. Αν σου αρέσει αυτή η σειρά θα σε βοηθούσε να παρακολουθήσεις και το επίσης ολοκληρωμένο The Mighty Avengers (7 τόμοι αν θυμάμαι καλά) που λειτουργεί συνοδευτικά στο The New Avengers μετά το Civil War. Τι πετυχαίνεις με όλο αυτό; Αγοράζεις 23 trade paperbacks,ξοδέβεις έναν σκασμό λεφτά, αλλά έχεις μια ολοκληρωμένη εικόνα (με αρχή,μέση και τέλος) του σύγχρονου Marvel Universe, δωσμένη με φρέσκο και σχετικά καλογραμμένο τρόπο και με όμορφη εικονογράφιση. Οι παλιοί αναγνώστες θα σου τα "πρήξουν" γιατί μισούν τον Bendis, οι πορωμένοι θα σου πουν πως δεν είναι μόνο αυτό το Marvel Universe και ότι θα πρέπει να διαβάσεις άλλους 7000 τίτλους (και φυσικά θα έχουν δίκιο) και οι υπόλοιποι θα σε παραπέμψουν στη DC. Εσύ, όμως, που θες να διαβάσεις σύγχρονες ιστορίες των Εκδικητών, με καλό αφηγηματικό και εικαστικό επίπεδο και έχεις πρόβλημα με την 60s,70s, 80s και 90s αισθητική και δεν θέλεις να διαβάζεις μόνο κόμικς της Marvel για το υπολοιπο της ζωή σου, καλό θα ήταν να διάβασεις αυτά που σου αναφέρω. Ελπίζω να σε κατατόπησα.

Το αγοράζω από το πρώτο τεύχος. Δεν υπήρξα ποτέ φανατικός αναγνώστης αλλά στην ουσία αποτελεί τη βασική και για πολλά χρόνια τη μόνη μου επαφή με τα κόμικς του Disney. Δεν το απολαμβάνω όπως παλιά, αλλά γενικώς δεν απολαμβάνω τα Disney comics, όπως παλιά (με εξαίρεση φυσικά τους Barks και Rosa). Σε κάθε τεύχος, όμως εξακολουθώ να βρίσκω ιστορίες που μου αρέσουν. Μου αρέσουν ο Μάρκο Ρότα και οι Βαν Χορν και δεν είχα πρόβλημα ούτε με την Ούνα ούτε με τις ιστορίες του Χάιμε Ντίαζ. Οι καιροί και τα περιοδικά αλλάζουν, εμείς μεγαλώνουμε και γινόμαστε πιο απαιτητικοί αλλά πραγματικά νομίζω πως γίνεται πολύ συζήτηση για ένα (ιστορικό αναμφισβήτητα) περιοδικό που κοστίζει μόλις τρία ευρώ και βγαίνει μια φορά το μήνα. Υπάρχουν τόσα όμορφα (παλιά και νέα) κόμικς εκεί έξω που πραγματικά δεν βρίσκω καμιά σημασία στο αν μια ανθολογία με είκοσι-κάτι χρόνια ζωής στην πλάτη της καταφέρνει να διατηρήσει ένα υψηλό ποιοτικό επίπεδο και στις 100 σελίδες της. Οκ, αν διάβαζα μόνο αυτό θα με ενοχλούσε. Είμαι όμως σίγουρος πως οι περισσότεροι από εδώ δεν διαβάζουν μόνο το Κόμιξ. Θα συνεχίσω να το αγοράζω γιατί δεν θεωρώ πως με επιβαρύνει ιδιαίτερα οικονομικά (μετά την πτώχευση βλέπουμε). Πιθανότατα θα συνεχίσω να το απολαμβάνω σ'έναν αξιοπρεπή βαθμό. Αν γίνει καλύτερο θα ήταν τέλεια. Αν δεν γίνει πάλι, δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Αν θεωρήσω πως προσβάλει τη νοημοσύνη μου απλά θα το σταματήσω. Και μια 100% φιλική παιρένεση προς τα "παπιά" του φόρουμ (ο Τρύφων εξαιρείται Ωραία τα κόμικς του Disney αλλά διαβάστε και άλλα πράγματα!

Μυτιλήνη, πάντως, έφτασαν όλα κανονικά και σε καλή κατάσταση. Η μόνη, ας πόυμε, παραφωνία ήταν ότι Ιντιάνα Γκούφη, Τζούνιορ, Ιστορίες της πλώρης και οι Παρασκευές έφτασαν την ίδια μέρα και πριν από την κανονική ημερομηνία κυκλοφορίας...

Το Thorgal είναι απώλεια για την τοπική σκηνή. Δεν γνωρίζω τι πωλήσεις είχε στην Ελλάδα αλλά ανήκε στην κατηγορία αυτή των (ας τα πούμε) mainsteram κόμικς που πραγματικά χαιρόσουν να διαβάζεις. Και εγώ περίμενα υπομονετικά τη συνέχεια αλλά πριν από δυο εβδομάδες τσίμπησα τρία τομάκια(17-18-19), συνέχειες της ελληνικής έκδοσης, στα γαλλικά με την ελπίδα πως σε κανα δυο χρόνια θα ολοκληρώσω (επιτέλους) τη σειρά. Επειδή χρειάστηκε να περάσουν είκοσι χρόνια για να διαβάσω τις συνέχειες (στην αγγλική) κάποιων ιστοριών των υπερηρωϊκών κόμικς της Μαμούθ, δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω το ίδιο και εδώ.

Βασικά προσπάθησε να βρεις τα πάντα από Blueberry. Πρόκειται για εξαιρετική σειρά είτε αγαπάς είτε δεν αγαπάς τα γουέστερν.

Θέλω και εγώ!!!

Το πουλούσαμε στο πάγκο μας στην έκθεση "Φούσκες", το 2002. Μόλις είχε βγει τότε.

Είναι από τα κόμικς που βρίσκονται με λίγο ψάξιμο. Δεν το συναντάς παντού αλλά δεν θα το έβαζα στην κατηγορία των ιδιαίτερα σπάνιων. Ξεκίνα από τα γνωστά βιβλιοπωλεία και μετά πήγαινε στα παλαιοβιβλιοπωλεία.

Εγώ για αυτές δεν έχω ακούσει και τα καλύτερα αλλά έτσι και αλλιώς δεν είμαι πολύ φαν του είδους(black)!Τι θα μου πρότηνες όμως από Celtic Frost/Hellhammer??Πάντα είχα την περιέργεια να ακούσω!Όσο για Burzum,παρότι γενικά δεν μου άρεσε,ένας δίσκος του με κέρδισε 100%,το Filosofem Τις Gallhammer τις θεωρώ εξαιρετικές καθώς είναι από τις λίγες πραγματικά καλές προσπάθειες αναβίωσης ενός συγκεκριμένου ηχοχρώματος, προσφέροντας ταυτόχρονά και μια διαφορετική/προσωπική προσέγγιση. Από Hellhammer προτείνω ανεπιφύλακτα το "Demon Entrails" το οποίο αποτελεί τη μοναδική official έκδοση των demo ηχογραφήσεων της μπάντας, με τέλειο remaster (ώστε να διατηρείται η βρώμικη παραγωγή αλλά να ακούγεται και τι παίζουν) και απίστευτα φετιχιστική συσκευασία/κασετίνα. Όσον αφορά τους Celtic Frost, αν και θεωρείται ιεροσυλία να προτείνει κάποιος κάτι λιγότερο από τη δισκογραφία της μπάντας (καλά άσε το "Cold Lake" απ'έξω) θα πρότεινα το κύκνειο άσμα τους, το εξαιρετικό "Monotheist" όχι γιατί είναι καλύτερο από τα υπόλοιπα αλλά για να ξεκολήσουμε από τα 70s και τα 80s και να συνειδητοποιήσουμε ότι τα '00s υπήρξαν μια ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ δεκαετία για τον ακραίο (και όχι μόνο) metal ήχο. Και αν σου αρέσει, άκου και τους Tryptikon ("Eparistera Daimones") το προσωπικό project του Warrior μετά τη διάλυση των Celtic Frost (και ουσιαστικά τον ηχητικό διάδοχο του "Monotheist"). Ελπίζω να σου αρέσουν. ΥΓ: Το "Filosofem" είναι το καλύτερο album των/του Burzum.

Μια που ξεθάφτηκε το ποστ. Ρίξτε μια αυτιά (και ματιά) στις πολύ ενδιαφέρουσες Γιαπωνέζες Gallhammer. Δεν είναι εύκολο άκουσμα αλλά όσοι γουστάρουν Hellhammer, πρώϊμους Celtic Frost και Burzum επιβάλλεται να τις γνωρίσουν. Είπαμε heavy listening...

OK, ετοιμαζόμουμν να στείλω pm στον Green-Μits ότι παρέλαβα τα αντίτυπα του Τσατσα αλλά επί τη ευκαιρία του 600ου μου post θα το κάνω από δω. Τα τεύχη τα έλαβα προχθες οπότε δεν τα διάβασα. Με τα που τα είδα, όμως, πρασίνησα από τη ζήλια μου. Πρόκειται για μια ΑΨΟΓΗ αισθητικά έκδοση με κόμικς και κείμενα, με προσοχή στη λεπτομέρια, φτηνό, παλιομοδίτικο pulp χαρτί και αισθητική που παραπέμπει σε παλιά Βαβέλ, Μαμούθ Κόμιξ, Κολούμπρα. Αν και το περιεχόμενο είναι εξίσου καλό τότε πρόκειται για ένα από τα καλύτερα fanzines της ελληνικής σκηνής ever. Το χαζεύω δυο μέρες τώρα και "φοβάμαι" να το διαβάσω για να μη μου χαλάσει την εξαιρετική πρώτη εντύπωση...

Αυτό λέω και εγώ. Μεταξύ της δικής σου και της πιο πρόσφατης που υπάρχει στο αρχείο, υπάρχει και μια ενδιάμεση με διαφορετικό χρωματισμό στο εξώφυλλο. Άρα μιλάμε για τέσσερεις συνολικά εκδόσεις, μιά από Βαβέλ (Άλμπουμ #2) και τρεις από Ars Longa.

Ωραία, για να σας φρικάρω λίγο ακόμα. Υπάρχει η έκδοση της Βαβέλ που αναφέρει η Σταματία. Υπάρχει η έκδοση αυτή της Ars Longa που αναφέρει ο Μανώλης, υπάρχει μια ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ της Ars Longa με πρασινο/γκρι εξώφυλλο και η τελική τρίτη έκδοση της Ars Longa που απ'οτι βλέπω υπάρχει στο αρχείο εξωφύλλων. Έχω την ενδιάμεση έκδοση αλλά έχω πρόβλημα με το scanner και δεν μπορώ ν'ανεβάσω το εξώφυλλο. Η δεύτερη έκδοση πρέπει να είναι αρχές δεκαετίας του '90 (το τσέκαρα δεν σημειώνουν ημερομηνία).

Πάρα πολύ ωραία. Επειδή τα ΠαραΠέντε τα έχω από δεύτερο χέρι με εξαίρεση το Σέρλοκ Χολμς τα υπόλοιπα ένθετα δεν τα είδα ποτε. Δεν βαριέσαι...

Είναι σίγουρα από τεύχος του Παραπέντε. Σε κάποια τεύχη είχε βάλει κάποια ένθετα βιβλιαράκια τα οποία ήταν συραμμένα στο σαλόνι του περιοδικού και τα αφαιρούσες όπως ακριβώς τις αφίσσες από τα πολυθεματικά περιοδικά. Το έχει κάνει και με άλλο ένα του Harvey Kurzman εκτός από αυτό που "ανέβασε" ο Γιώργος και με την ανατύπωση μιας παλίας ελληνική εκδοσης του Σέρλοκ Χολμς (Το Σκυλί των Μπάσκερβιλλ αν θυμάμαι καλά). Αυτό το τελευταίο το έχω πρόχειρο και μπορώ να το σκανάρω αλλά για το ένθετο του Kurtzman δεν παίζει να βγάλω τα ΠαραΠέντε από τις ζελατίνες τους για να βρω σε ποιο τεύχος είναι (καταραμένη αρχειοθέτηση). Για την ιστορία, να αναφέρω πως κάτι αντίστοιχο έκανε και το αμερικάνικο MAD τη δεκαετία του '70. Έχω στα χέρια μου μια αντίστοιχη ανατύπωση, υπό τη μορφή ένθετου (αλλά σε καλύτερη ποιότητα) του πρώτου τεύχους του MAD. Ίσως, να πήραν από εκεί την ιδέα οι αφοί Μπαζίνα.

Άλλο ένα Comicdom Con έλαβε τέλος και για μια ακόμη φορά ήταν ένα υπέροχο τριήμερο γεμάτο κόμικς και πολλούς φίλους. Ως Ένατη Διάσταση, ο Νίκος και εγώ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που περάσατε από το περίπτερο μας και αγοράσατε τα βιβλία μας αλλά και για τα σχόλια, τις παρατηρήσεις σας και γενικά για το χρόνο που περάσαμε μαζί κουβεντιάζοντας. Για μια ακόμη φορά, δεν είχα την ευκαιρία, δυστυχώς, να αφιερώσω τον χρόνο που θα ήθελα σε όσους από εσάς γνωρίζω προσωπικά αλλά για μας το τριήμερο αυτό είναι γεμάτο τρέξιμο, άγχος και ατελειώτο κουβάλημα. Και επειδή χρειάστηκε να μείνω φέτος περισσότερο χρόνο μόνος μου στο περίπτερο (και μάλιστα σε ώρες αιχμής)λόγω των μουσικών υποχρεώσεων του Νίκου (έπαιζε live με το συγκρότημα του εκείνες τις μέρες) τα πράγματα ήταν λίγο πιο δύσκολα. Anyway… Θα θέλαμε, επίσης, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ευχαριστήσουμε όσους μας στήριξαν με τις αγορές τους σε μια δύσκολη οικονομικά περίοδο και να γνωρίζετε πως το εκτιμούμε αφάνταστα. Κάθε ευρώ μετράει και πηγαίνει σε μια επόμενη έκδοση. Ελπίζουμε να σας αρέσουν τα κόμικς μας. Θα τα ξαναπούμε σύντομα...

Καλά πώς ξέφυγε αυτό; Έχω και το πρώτο τεύχος αλλά είναι κάπου θαμμένο οπότε δεν παίζει να το σκανάρω άμεσα. Σταμάτησα να το αγοράζω μετά τα δύο πρώτα τεύχη λόγω οικονομικής στενότητας (φοιτητής τότε γαρ) αλλά δεν πρέπει να έβγαλε πολλά. Απ'όσο θυμάμαι δεν ξεπέρασε τα τέσσερα τεύχη (ίσως να σταμάτησε και στο τρία). Θυμάμαι πως είχε μικρότερη διάρκεια "ζωής" από τον σύνηθη μέσο όρο των λοιπών περιοδικών της εταιρίας (μαζί με το Witchblade, με ένα τεύχος και το Jonnhy Quest, με δύο). Ήταν καλό πάντως.

Αυτό συνέβει γιατί δεν άλλαξε ο τίτλος του περιοδικού. Βάση νόμου, από τη στιγμή που ο τίτλος ενός περιοδικού δεν αλλάζει, ανεξάρτητα με τις όποιες αλλαγές στο format ή τον αριθμό των σελίδων, το issn παραμένει το ίδιο.

Έχω σίγουρα τον δεύτερο τόμο αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι από Βιβλιόπολις ή Βιβλιοπέλαγος. Πάντως σε κάθε περίπτωση είναι η ίδια εκδοτική, οπότε παίζει ο β'τόμος απλά να κυκλοφόρησε με διαφορετικό όνομα εκδότη.Προφανώς, για λογιστικούς ή άλλους λόγους, κάποια στιγμή το όνομα του εκδοτικού οίκου άλλαξε. Πάντως θυμάμαι πως την ίδια περίοδο που αγόρασα τον δεύτερο τόμο, εμφανίστηκε παντού και ο, εξαφανισμένος για χρόνια, Α΄τόμος.

Όμορφο βιβλίο. Πολύ όμορφο. Αξίζει να το αναζητήσετε.

Πρόκειται για το re-imagining των χαρακτήρων από τους Gaiman και J.R.J. Δεν έχω την ελληνική έκδοση αλλά το αντίστοιχο αμερικάνικο στέκει μια χαρά μόνο του. Η ιστορία, μετά την ολοκλήρωση της, λειτουργεί ως αφετηρία για νέες ιστορίες με τους Eternals στο μέλλον (αν και δεν ξέρω τι τρέχει με το on going series που ακολούθησε κάμποσο καιρό μετά). Στην ουσία, το όλο project λειτούργησε ως αφορμή για να ξαναμπούν κάποιοι ξεχασμένοι (αλλά πολύ ενδιαφέροντες) 70s χαρακτήρες στο τρέχον continuity της Marvel και αυτό γιατί, στην πρώτη τους περίοδο, ο Kirby τους κράτησε συνειδητά μακριά από το Marvel Universe. Αξίζει να διαβάσεις το οriginal run του Kirby αλλά αν δεν σου άρεσε η σύγχρονη εκδοχή δύσκολα θα σου αρέσει αυτό. Να διευκρινίσω, πάντως, πως η ομοιότητες μεταξύ του συγκεκριμένου limieted series με την αυθεντική σειρά περιορίζονται μόνο στο "πνεύμα" του πρωτοτύπου και φυσικά στους χαρακτήρες. Το υπόλοιπο concept είναι Gaiman. Προσωπικά, πάντως, απόλαυσα και τις δύο εκδοχές αν και για διαφορετικούς λόγους την κάθεμία. Υ.Γ. Kirby Rules!!!

Σίγουρα δεν είναι έκδοση του 1990 γιατί μου το έδωσε η ίδια η Εύη Τζούδα, όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Επί τη ευκαιρία Ορέστη, πόσο χρόνο αφιερώνεις ψάχνοντας πράγματα στο internet? Εγώ την είχα ξεχάσει αυτή την παρουσίαση.