DJO

Όλα ξεκίνησαν από το (ανώτερο) sequel του "Μπάτμαν Αυτή Η Αδερφή" του Τσακιρέλλη, "Μπάτμαν Αυτή Η Αδερφή 2", δια χειρός Χριστούλια. Κυκλοφόρησε στο CCA 12 και επανεκδόθηκε το CCA 13 γιατί εξαντλήθηκε. Τα χρόνια περάσαν, ο λαός περίμενε με ανυπομονησία το 3ο ΜΑΗΑ αλλά τίποτα. Κι έτσι η Μπάτμαν άρχισε να το ρίχνει στο σορολόπ: ...μέχρι πριν λίγες μέρες, που ανακοινώθηκε η συνέχεια, στο So Comic! “Πριν 62 χρόνια κάπου κοντά στο λιμάνι του Πειραιά διαφορετικοί κόσμοι συγκρούονται. Το προλεταριάτο με τους αστούς. Η ανατολή με τη δύση. Η σκληρή πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας με την υπερηρωική φαντασία. Θα κερδίσει τελικά ο Καπετάν-νυχτερίδας την καρδιά της Θοδώρας; Το να τη ρίξει στο κρεβάτι είναι εύκολο. Για να την κερδίσει όμως πραγματικά, πρέπει να νικήσει το περιθώριο που της ασκεί τόση γοητεία.” Η συνέχεια στο So Comic, με το 1ο επεισόδιο που ανέβηκε χθες! Και κάθε Τετάρτη.

Ξαναπήρε μπρος η Μαμούθ! 2 Γαλλοβελγικά κι ένα Ελληνικό μέσα σε ένα χρόνο! Btw τον Οκτώβρη στη Γαλλία κυκλοφορεί το ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ, το οποίο κάποια στιγμή θα είναι το 81ο: Les tontons Dalton

Η Supergirl έρχεται στην μικρή οθόνη Δεν είναι ακόμα επίσημο, αλλά θα γίνει. Αντιγράφω από το gtvs: Το τηλεοπτικό σύμπαν της επεκτείνει η DC καθώς μετά τα Arrow, The Flash, Gotham, Constantine, iZombie, Hourman, Booster Gold και Preacher, σχεδιάζει να ετοιμάσει σειρά για την Supergirl. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Bleeding Cool η DC Comics προσέλαβε τον Michael Green να έχει χρέη σεναριογράφου και παραγωγού στην σειρά. Για όσους δεν γνωρίζουν η Kara Zor-El είναι πρώτη ξαδέρφη του Superman, με τον οποίο μοιράζεται τις υπερδυνάμεις του και είναι και αυτή ευάλωτη στον κρυπτονίτη. Ο χαρακτήρας της Supergirl δημιουργήθηκε από τον Otto Binder, και τον Al Plastino να αναλαμβάνει το καλλιτεχνικό κομμάτι. Το ντεμπούτο της το έκανε στο 252ο τεύχος του Action Comics τον Μαΐο του 1959. Στο παρελθόν η Supergirl έχει μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη, με την ομώνυμη ταινία να κυκλοφορεί στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στις 21 Νοεμβρίου του 1984 και με προϋπολογισμό 35 εκατομμύρια δολάρια κατάφερε να κάνει εισπράξεις της τάξεως των 14 εκατομμυρίων δολαρίων. Στη ταινία πρωταγωνίστησαν οι Faye Dunaway, Helen Slater, Peter O'Toole, Hart Bochner, Mia Farrow, Simon Ward, Marc McClure, Brenda Vaccaro και Peter Cook. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στην 7η σεζόν του Smallville, όπου τον ρόλο της Kara Zor-El είχε η Laura Vandervoot. [imdb=tt4016454]

LUCY Πέτυχε εκεί που απέτυχε παταγωδώς το Transcendence. Θρίαμβος & πόρωση συνάμα. Οπωσδήποτε να το δείτε σε μεγάλη οθόνη! EPIC BADASS SEAL OF APPROVAL''' / 10 !

Για την ιστορία: 17-19/5 πέρσι έγινε η...17η (???????) έκθεση, η οποία έγινε στη Θήβα αντί για το Λαφύστι. 5/7 - 13/7 φέτος έγινε η 18η έκθεση, επιστρέφοντας στο Λαφύστι. Φώτος & βίντεο εδώ. Μάλλον δε βγαίνει πλέον έντυπος κατάλογος, αλλά μόνο ψηφιακός.

15.08.2014 Τι μαθαίνει η Μπάρμπι στα κορίτσια ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ Κυρία Πατάτα εναντίον Μπάρμπι: Οσα κορίτσια έπαιξαν με την Κυρία Πατάτα έδιναν στον εαυτό τους και στα αγόρια ίδιο αριθμό επαγγελματικών επιλογών, αντίθετα με όσα κορίτσια έπαιξαν με την Μπάρμπι που έδιναν πολύ λιγότερες επιλογές στον εαυτό τους από ό,τι στα αγόρια. Ισως η Μπάρμπι να μπορεί να «γίνει τα πάντα» όπως προτείνει το αμερικανικό διαφημιστικό σλόγκαν της κούκλας, όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει και για τα κορίτσια που παίζουν μαζί της. Μία έρευνα ψυχολόγων από το πανεπιστήμιο του Ορεγκον και το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, προτείνει ότι το παιχνίδι με την Μπάρμπι περιορίζει τις επιλογές καριέρας που ένα κορίτσι πιστεύει ότι έχει. «Σκεφτήκαμε ότι η Μπάρμπι, ως μία κούκλα με έντονα σεξουαλικά χαρακτηριστικά, όπως το αφύσικο, σεξουαλικό σώμα της, την ενήλικη εμφάνισή της και την ιστορία του ενήλικα που κουβαλάει, θα μπορούσε να έχει κάποιο αντίκτυπο στις επιλογές καριέρας των κοριτσιών», λέει στην «Κ» η Ορόρα Σέρμαν, καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Ορεγκον και επικεφαλής της παραπάνω έρευνας. «Παλιότερες έρευνες μας είχαν υποψιάσει, γιατί έδειχναν ότι η επαφή με αντικείμενα με σεξουαλικά χαρακτηριστικά έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλότερη ακαδημαϊκή πρόοδο και την ανάπτυξη χαμηλότερης εκτίμησης κάποιου για το σώμα του», προσθέτει. Το φαινόμενο Μπάρμπι «Φτιαγμένη από γυναίκα, η Μπάρμπι διαφημίστηκε ως το έφηβο μοντέλο που καθησύχασε τις μητέρες, περνώντας το μήνυμα ότι θα διδάξει τα κορίτσια την καθωσπρέπει εικόνα», γράφει σε σχόλιό της στους New York Times η Ρόμπιν Γκέρμπερ, συγγραφέας του βιβλίου «Barbie and Ruth», στο οποίο διηγείται πώς οι δύο αυτές γυναίκες, η κούκλα και η δημιουργός της, άλλαξαν για πάντα την αμερικανική αγορά και τον πολιτισμό. Η Μπάρμπι, χρησιμοποιώντας ως πρότυπο τη γερμανική κούκλα «Bild Lilli», έκανε την εμφάνισή της στην αμερικανική αγορά στα τέλη της δεκατίας του ’50. «H Bild Lilli βασίστηκε σε ένα σεξουαλικά ελευθεριάζοντα χαρακτήρα κόμικ και λειτούργησε ως ανδρικό σεξουαλικό παιχνίδι», γράφει η Γκέρμπερ. Παρά τον πρότερο βίο της η Μπάρμπι μέσα σε λίγα χρόνια κατέκλυσε την παγκόσμια αγορά παιχνιδιών, έχοντας 150 διαφορετικά επαγγέλματα στο βιογραφικό της. Και ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται συζήτηση και να υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με τα μηνύματα που περνούν τέτοιες κούκλες στα παιδιά, οι πωλήσεις δεν φαίνεται να επηρεάζονται. Σήμερα, πωλούνται παγκοσμίως δύο με τρεις κούκλες το δευτερόλεπτο, ενώ έρευνες δείχνουν ότι το 99% των παιδιών στις ΗΠΑ έχουν στην κατοχή τους τουλάχιστον δύο Μπάρμπι. Το αφύσικο σώμα της Από τις πρώτες έρευνες που έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου ήταν μία αγγλική έρευνα του 2006 από τις Χέλγκα Ντίτμαρ και Σούζαν Ιβ από το πανεπιστήμιο του Σάσεξ και της Εμα Χάλιγουελ από το πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας. Στην έρευνα αυτή, στην οποία συμμετείχαν κορίτσια ηλικίας 5-8 ετών, φάνηκε ότι τα παιδιά που διάβασαν μία ιστορία εικονογραφημένη με φωτογραφίες της Μπάρμπι, δήλωναν λιγότερο ικανοποιημένα με το σώμα τους, σε σύγκριση με τα κορίτσια που διάβασαν την ίδια ιστορία χωρίς εικόνες. «Τα κορίτσια που έρχονται σε επαφή με την Μπάρμπι σε νεαρή ηλικία, είναι πιθανό να αναπτύξουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και εντονότερη επιθυμία για ένα πιο αδύνατο σώμα», αναφέρει η συγκεκριμένη έρευνα. Επίσης, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία σημειώνει ότι οι κοινωνικές πιέσεις που συνδέονται με την εμφάνιση -ειδικά την αδύνατη και σέξι εμφάνιση- μπορούν να οδηγήσουν σε κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση και διατροφικές διαταραχές, με όλα αυτά να επηρεάζουν αρνητικά τις επιλογές των κοριτσιών στο παρόν και στο μέλλον. Παλαιότερη έρευνα του πανεπιστημίου Γέιλ υπολόγισε ότι για να αποκτήσει η μέση Αμερικανίδα το σωματότυπο της Μπάρμπι, πρέπει να είναι κατά 60 εκατοστά ψηλότερη, να έχει κατά 7,6 εκατοστά μακρύτερο λαιμό, 10 εκατοστά μεγαλύτερη περιφέρεια στήθους και 15 εκατοστά λεπτότερη μέση. Αλλη έρευνα του Κεντρικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Φινλανδίας υπολόγισε ότι αν η Μπάρμπι ήταν γυναίκα θα είχε 17 με 22% λιγότερο σωματικό λίπος από αυτό που απαιτείται για να έχει εμμηνόρροια. Σεξιστικά στερεότυπα και επιλογές καριέρας H αυτο-αντικειμενοποίηση, δηλαδή η μεγάλη προσοχή στην εξωτερική εμφάνιση, εις βάρος των ικανοτήτων ή των συναισθημάτων, σύμφωνα με την επιστημονική βιβλιογραφία, έχει επίσης συσχετιστεί με ανεπαρκή απόδοση σε εργασίες με νοητικές απαιτήσεις. Αντίστοιχα, «θελήσαμε να διερευνήσουμε αν το παιχνίδι με την κούκλα Μπάρμπι ανοίγει ή κλείνει τους επαγγελματικούς ορίζοντες των κοριτσιών», λέει η δρ Σέρμαν, η οποία μαζί με τη συνάδελφό της Εϊλίν Ζούρμπριγκεν, καθηγήτρια στο τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, διεξήγαν μία πειραματική έρευνα που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Μάρτιο στο επιστημονικό περιοδικό Sex Roles. Στο πείραμά τους, στο οποίο συμμετείχαν 37 κορίτσια ηλικίας 4-7 ετών από μία περιοχή της βορειοδυτικής ακτής των ΗΠΑ, ζητήθηκε από τις συμμετέχουσες να παίξουν με μία κούκλα για πέντε λεπτά και στη συνέχεια να απαντήσουν σε δύο ερωτήσεις. Στο κάθε κορίτσι δόθηκε τυχαία μία κούκλα, είτε η Μοδάτη Μπάρμπι, είτε η Μπάρμπι Γιατρός, είτε η Κυρία Πατάτα, χωρίς το παιδί να γνωρίζει για την ύπαρξη των υπόλοιπων παιχνιδιών. «Η Κυρία Πατάτα επιλέχθηκε επειδή έχει κάποια κοινά με την Μπάρμπι χωρίς όμως να διαθέτει σεξουαλικά χαρακτηριστικά. Είναι φτιαγμένη από το ίδιο πλαστικό υλικό, είναι επίσης μία κούκλα θηλυκού γένους, έχει περίπου το ίδιο ύψος -προφανώς έχει διαφορετικό σχήμα- και βάρος. Τέλος, το είδος του παιχνιδιού στο οποίο μπορεί ένα παιδί να εμπλακεί με την Κυρία Πατάτα, δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό της Μπάρμπι, αλλά χαρακτηρίζονται από κοινές θεματολογίες», λέει η δρ Σέρμαν. Μετά το παιχνίδι, οι ερευνητές έδειξαν στα παιδιά έντεκα φωτογραφίες χώρων εργασίας, στις οποίες δεν απεικονίζονταν άνθρωποι, και ζητήθηκε από τα κορίτσια να απαντήσουν στην ερώτηση «Θα μπορούσες εσύ να κάνεις αυτή τη δουλειά όταν μεγαλώσεις;» και «Θα μπορούσε ένα αγόρι να κάνει αυτή τη δουλειά όταν μεγαλώσει;». Οι φωτογραφίες απεικόνιζαν πέντε χώρους εργασίας, οι οποίοι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Υπηρεσίας Εργασίας των ΗΠΑ, είναι ανδροκρατούμενοι (όπου εργάζεται ο γιατρός, ο πιλότος, ο αστυνομικός, ο οικοδόμος και ο πυροσβέστης), πέντε οι οποίοι είναι γυναικοκρατούμενοι (όπου εργάζεται ο δάσκαλος, ο βιβλιοθηκάριος, ο νοσηλευτής, ο αεροσυνοδός και ο νηπιαγωγός) και έναν ουδέτερο (όπου εργάζεται ο σερβιτόρος). Οι διαφορές στις απαντήσεις ήταν σοκαριστικές. «Αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι ενώ τα κορίτσια που έπαιξαν με την Κυρία Πατάτα, έδιναν τόσο στον εαυτό τους όσο και στα αγόρια τον ίδιο αριθμό μελλοντικών επαγγελματικών επιλογών, τα κορίτσια που έπαιξαν με την Μπάρμπι έδιναν πολύ λιγότερες επιλογές καριέρας στον εαυτό τους από ό,τι τα αγόρια», λέει η δρ Σέρμαν. Προς έκπληξη των ερευνητών, είτε τα κορίτσια έπαιξαν με τη Μοδάτη Μπάρμπι, είτε με την Μπάρμπι Γιατρό, δεν έκανε καμία διαφορά στις σχεδόν 25% λιγότερες επιλογές καριέρας που έδιναν στον εαυτό τους σε σύγκριση με τα αγόρια, αποκλείοντας από τη λίστα των επιλογών τους όχι μόνο ανδροκρατούμενα, αλλά και γυναικοκρατούμενα επαγγέλματα. «Τα παιδιά μαθαίνουν από κάθε τι με το οποίο έρχονται σε επαφή. Είναι πολύ σημαντικό να αναλογιστούμε τι είδους παιχνίδια βρίσκονται στη διάθεσή τους», λέει η δρ Σέρμαν, η οποία σε καμία περίπτωση δεν προτείνει την απαγόρευση, αλλά την ποικιλία παιχνιδιών. «Συχνά παγιδευόμαστε στην ιδέα ότι το παιχνίδι είναι ξεχωριστό από τη μάθηση, όμως δεν είναι».

Ε βάλτο σκαν να δούμε.

ρε αλάνι!!!!!!!!

Και για όσους δεν ξέρουνε, είναι το 4ο παζάρι. Τον Ιούνη είχε γίνει το 3ο. Μονάχα την άνοιξη δεν έγινε, καθότι τότε ήταν και το Εν Αιθρία αλλά και το Con.

Αριστουργηματικό tribute από το Zen Pencils:

Ακολούθησαν 2 ειδικές εκδόσεις Mundo Sporty, μία μετά το Μουντιάλ, στις 18/7 με αφίσες μόνο και δωράκι headsets & μία παρόμοια στις 27/8 για το Μουντομπάσκετ: 32 σελίδες, εκ των οποίων οι 26 είναι αφίσες. Γιατί το πήρα; ΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ η οποία τα σπα: Έχει κι ένα διχτάκι της πλάκας. Και στο οπισθόφυλλο διαφημιστικό για τους Guardians of Galaxy.

Αντώνης: Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς πέρασε ο καιρός, μια ζωή κουβάλαγα βαρύ σταυρό δικό μου. Κι αν θέλεις να μιλήσουμε, πάρε στο κινητό, θα το `χω αφήσει ανοιχτό μες στ’ αυτοκίνητό μου. Γιάννης: Διπλανό μου οικόπεδο, έρημο κι αδειανό, στο παλιό στρατόπεδο μόνος μου τριγυρνώ. Γουστάρω που τα είπαμε, μα πώς να πούμε κι άλλα απ’ το καρτοτηλέφωνο που σου τηλεφωνώ; Ρεφρέν (μαζί): Κάπου κάπου να μου γράφεις και μια κάρτα, το παρόν ποτέ δεν είναι αρκετό. Πριν τελειώσουμε, τελειώνει η τηλεκάρτα, δεν προφταίνω να σου πω πως σ’ αγαπώ. Αντώνης: Ποτέ μας δε φερθήκαμε σαν φίλοι εμείς οι δυο, δεν αναφερθήκαμε ποτέ στα περασμένα. Κι εκείνη που αγαπήσαμε τη συναντάω εδώ, σε μια φωτογραφία μας με αγκαλιά εσένα. Γιάννης: Μη μου στέλνεις πράγματα ούτε κι επιταγές, από νωρίς χαράματα πέφτουν οι διαταγές. Μα εσύ ποτέ δε σήκωνες ούτε το σταθερό σου και να μιλάω μ’ άφηνες με τηλεφωνητές. Ρεφρέν (μαζί): Κάπου κάπου...

Μόλις ξεκίνησε! Για όσους δε γνωρίζουν, το πρώτο volume του Δράκουλα από Αλεξία Οθωναίου & Δήμητρα Αδαμοπούλου, ξεκίνησε ακριβώς πριν ένα χρόνο στο So Comic. Ακολούθησε στο φετινό CCA έκδοση από την Jemma Press με επιλογές και exclusives και το Dracula - My Greek Drama ολοκλήρωσε τον κύκλο του στις 31 Ιουλίου, στα 239 επεισόδια/στριπάκια! Η συνέχεια στο sequel, Dracula - My Greek Hotel! Όλα τα στριπάκια θα τα βρείτε εδώ.

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ!!! Facebook Για όσους δε γνωρίζουν, τα Κουραφέλκυθρα είναι επικά καμμένο και δη χιουμοριστικό web comic που ξεκίνησε δια χειρός Αντώνη Βαβαγιάννη στο comicdom.gr το Φθινόπωρο του 2007. Τα πρώτα στριπάκια κυκλοφόρησαν σε έκδοση τσέπης από την Comicdom Press το 2008 και φέτος τον Απρίλη η Jemma Press έβγαλε Omnibus με όλο το volume 1. Ενδιάμεσα από τα 2 volumes των Κουραφέλκυθρων έκανε τα Κολυμπηθρόξυλα, που ήταν περισσότερο καμμένες παρωδίες ανεκδότων. Από τότε ξεκίνησε και η συνεργασία του με το So Comic, στο οποίο και θα ανεβαίνουν τα νέα Κουραφέλκυθρα κάθε Δευτέρα. Αχ, θυμάμαι η Μαριώ...

Bent - Fellini's Roma

Πολύχρονος ρέη! Ό,τι επιθυμείς.

+100000 Μαζεστίξ/Μοναρχίξ κι από'δώ.

Από το Καρέ Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών: 31/08/14 Μια εικόνα, 157 λέξεις Τα πρόσφατα γεγονότα στο Μιζούρι των ΗΠΑ έφεραν και πάλι στην επιφάνεια το πρόβλημα του ρατσισμού, ενώ παράλληλα αναδείχτηκαν με τραγικό τρόπο τα προβλήματα των ανθρώπων διαφορετικού χρώματος από το λευκό. Αντίστοιχα προβλήματα επιχείρησε να καταγράψει η ρεπόρτερ Lois Lane το 1970 με επιτόπια έρευνα στα γκέτο των μαύρων στην ιστορία «I am Curious (Black)» στο περιοδικό «Superman’s Girl Friend Lois Lane» #106 (σενάριο: Robert Kanigher, σχέδια: Werner Roth). Κανείς όμως δεν της μιλούσε από προκατάληψη λόγω του λευκού χρώματός της. Ο Superman πρόσφερε τη λύση! Εβαλε τη Lois σε μια εξωγήινη συσκευή, πρόγονο του solarium και τη μεταμόρφωσε σε μαύρη για 24 ώρες. Με αυτόν τον μηχανιστικό και υπεραπλουστευτικό τρόπο βίωσης της διαφορετικότητας, κάτι σαν το φούμο στα μούτρα του Κώστα Βουτσά ως «αράπη Μοχάμετ», η Lois πραγματοποίησε το ρεπορτάζ, είδε την εξαθλίωση των μαύρων, ενεπλάκη σε μια περιπέτεια με λευκούς γκάνγκστερ και επανήλθε στο λευκό. Και ζήσαν αυτοί καλά, εμείς καλύτερα και οι μαύροι χειρότερα.

Από το Καρέ Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών: 31/08/14 Η επιστροφή του Φαβορίτη Στο αμερικανικό underground ρεύμα των δεκαετιών του ’60 και του ’70 και στο λίγο μεταγενέστερο γαλλικό κύμα των ενήλικων κόμικς του Hara Kiri των Reiser, Wolinski, Copi, Professeur Choron κ.ά. άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Και, μεταξύ άλλων, βγήκαν ατέλειωτα χιουμοριστικά κόμικς με ρέοντα σωματικά υγρά, σκατολογικό περιεχόμενο, πέη σε στύση, ακόρεστη τάση για σεξ που ποτέ δεν ικανοποιείται και άλλα θέματα. Στη σχολή αυτή, τηρουμένων των αναλογιών, εντάσσεται και ο Φαβορίτης (εκδόσεις Ρενιέρη) του Malk, που στο τρίτο τεύχος των περιπετειών του με τίτλο «Η Επέλαση των Ανιψιών» πέφτει θύμα των αχαλίνωτων ορμών του και των ανιψιών της Ελπινίκης. Δυσκολεύεται να απολαύσει τις τσόντες του, ορμά στη μέλλουσα πεθερά του, τον ξυλοφορτώνουν και τα «Ουστ ανώμαλε, έκφυλο σκουλήκι, αλήτη, κάθαρμα, ψεύτη, αγύρτη, φαύλε, τρελέ, ανεγκέφαλε, καθυστερημένε, στόκε» που του πετούν στα μούτρα, με τις ανάλογες χειρονομίες, ανταποκρίνονται απόλυτα στο ποιόν του…

Από το Καρέ Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών: 31/08/14 ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ Δυο παλιοί γνώριμοι από νέους δημιουργούς Εχουν ταξιδέψει στην Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Ινδία, την Αμερική... Εχουν αναμετρηθεί με στρατούς, έχουν συναντήσει εξωγήινους, έχουν λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ επιστρέφουν για ακόμη μια περιπέτεια με μεγάλο παρασκήνιο. Δύο νέοι δημιουργοί αναλαμβάνουν τη συνέχεια της θρυλικής σειράς. Τα καταφέρνουν; Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ αποτελούν αναμφίβολα δύο από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες των ευρωπαϊκών κόμικς. Από το 1959, που πρωτοδημοσιεύτηκαν οι περιπέτειές τους στο γαλλοβελγικό περιοδικό «Pilote», μέχρι σήμερα η δημοφιλία τους παραμένει σε υψηλά επίπεδα και οι ιστορίες τους επανεκδίδονται διαρκώς, μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες και διαβάζονται από αναγνώστες κάθε ηλικίας. Για δύο δεκαετίες περίπου, τα πανέξυπνα σενάρια της σειράς δημιουργούσε ο μυθικός Rene Goscinny και υλοποιούσε σχεδιαστικά ο Albert Uderzo. Μετά τον θάνατο του Goscinny, το 1977, ο Uderzo συνέχισε υπογράφοντας τόσο τα σενάρια όσο και τα σχέδια αλλά, κατά πολλούς, η σειρά έχασε μέρος από τη σπιρτάδα της. Σήμερα, έπειτα από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μοναχικής δημιουργίας, ήρθε η σειρά του ογδονταεπτάχρονου Uderzo να συνταξιοδοτηθεί. Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ, ωστόσο, δεν έμειναν ορφανοί, καθώς δύο νέοι καλλιτέχνες ανέλαβαν το δύσκολο έργο της συνέχισης της σειράς με μια νέα περιπέτεια των Γαλατών που μόλις πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μαμουθκόμιξ. Ο τριακοστός πέμπτος κρίκος αυτής της μεγάλης αλυσίδας έχει τίτλο «Ο Αστερίξ στους Πίκτους» και υπεύθυνοι είναι ο Jean-Yves Ferri στο σενάριο και ο Didier Conrad στα σχέδια. Ο Conrad, μάλιστα, ανέλαβε την ιστορία το 2012 μετά την παραίτηση του Frederic Mebarki που είχε ξεκινήσει να τη σχεδιάζει ένα χρόνο νωρίτερα αλλά εγκατέλειψε υπό την έντονη πίεση και το άγχος της σύγκρισης με τους προκατόχους του. Το παρασκήνιο για την αλλαγή σκυτάλης στη δημιουργία των περιπετειών των Αστερίξ και Οβελίξ είναι έντονο, καθώς εμπλέκονται διάφοροι εκδοτικοί οίκοι, κληρονόμοι των δημιουργών κ.λπ. Το βέβαιο είναι πως ο Uderzo, αδυνατώντας λόγω ηλικίας να συνεχίσει, παραχώρησε τα δικαιώματα της σειράς ενώ η κόρη του, Sylvie, διαφώνησε κάθετα, δηλώνοντας στη γαλλική Le Monde το 2009 ότι «ο συνδημιουργός του Αστερίξ, του ήρωα των γαλλικών κόμικς, πρόδωσε τον Γαλάτη μαχητή στους μοντέρνους Ρωμαίους, τους ανθρώπους της βιομηχανίας και της οικονομίας». Αντιθέτως, η κόρη του Goscinny, Anne, συναίνεσε δηλώνοντας ότι αυτή θα είναι μια «τρίτη ζωή» για τους κατοίκους του γαλατικού χωριού. Ο ίδιος ο Uderzo συνεχάρη τους διαδόχους του λέγοντας: «Μπράβο στον Jean-Yves Ferri και στον Didier Conrad που είχαν το κουράγιο και το ταλέντο να δημιουργήσουν αυτό το άλμπουμ του Αστερίξ. Χάρη σ’ αυτούς, το γαλατικό χωριό που δημιουργήσαμε με τον φίλο μου Rene μπορεί να συνεχίσει να ζει νέες περιπέτειες προς μεγάλη ευχαρίστηση των αναγνωστών του». Στη νέα ιστορία των Γαλατών, οι δυο φίλοι ταξιδεύουν στην Αρχαία Σκοτία, στη χώρα των Πίκτων, συνοδεύοντας έναν θηριώδη αλλά αγαθό πολεμιστή που ξεβράστηκε κατεψυγμένος στα μέρη τους. Στο ταξίδι τους προς τον παγωμένο Βορρά θα συναντήσουν τους παραδοσιακούς πειρατές, λίγους Ρωμαίους αλλά και το καλοσυνάτο τέρας του Λοχ Νες. Οι Ferri και Conrad χρησιμοποιούν έξυπνα τα γνωστά στοιχεία της σειράς (ονοματοποιίες, τρόπος γραφής του λόγου των Σκοτσέζων, τραγούδια, ονόματα κ.λπ.) και εντέλει καταλήγουν σε ένα ικανοποιητικό, επαγγελματικό αποτέλεσμα χωρίς ιδιαιτερότητες και καινοτομίες που, ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αποτελέσει μια νέα αρχή και να δώσει μια τονωτική ανανέωση στους διάσημους Γαλάτες. Στα θετικά ότι η ελληνική έκδοση (μετάφραση Σταματίνα Στρατηγού) παραμένει σε χαμηλή, προσιτή τιμή, αν και θα ήταν προτιμότερο να αποφευχθούν κάποια τυπογραφικά λάθη που πιθανώς συνέβησαν στην προσπάθεια να προλάβει η έκδοση την καλοκαιρινή αγορά και να διαβαστεί στις διακοπές. Και με χαρά είδαμε ότι πράγματι διαβαζόταν από μικρούς και μεγάλους!

http://www.eaglemoss.de/dc-sammlung/ ?????????????????????????????????????????????

ΠΑΝΤΑ!!! Ναηντίλα από τις λίγες!