CarpiMan

Ακόμα μία εκδοχή του σχεδίου στο εξώφυλλο του ΜΜ 498 , αυτήν την φόρα στην πρώτη σελίδα του διπλού χριστουγεννιάτικου τεύχους του ΜΜ 2319-2320 που εκδόθηκε από τον Τερζόπουλο στις 24/12/2010.

Υπάρχει και το "Runaway Brain" για την σκοτεινή πλευρά του Μίκυ Μάους από το 1995 και μάλιστα με την σφραγίδα της Disney , ήταν υποψήφιο για βραβείο καλύτερου κινούμενου σχεδίου μικρού μήκους για να βγει μόλις δεύτερο.

Καλή χρονιά σε όλους και χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν με πολλά κόμιξ , λίγα παραπάνω από όσα προλαβαίνουμε να διαβάσουμε και πάνω από όλα υγεία σε όλους .

Το περίεργο είναι πως το έβαλε στην κατηγορία συλλογές και με όλα τα νούμερα συνεχόμενα από 490 έως 497 διαθέσιμα.

Η GB-publishing services έβαλε στην κατηγορία "Συλλογές" το ΜΜ , από ότι είδα από το το νούμερο 490 και μετά , μόνο το ΜΜ καμία από τις άλλες εκδόσεις Disney της Κ.

Μα ναι είναι "καραμπινάτη" περίπτωση λογοκρισίας και στο τοπολίνο έτσι εκδόθηκε χωρίς το όπλο. Μακάρι να το έβγαζαν είναι ωραίες και προσεγμένες συλλογές , αν καταφέρετε να το βρείτε περιμένουμε εντυπώσεις.

Πράγματι πολύ όμορφο το εξώφυλλο το ΜΜ 497 , βάζω μαζί σε καλή ανάλυση την ελαιογραφία του Κάρλ Μπάρκς και την εκδοχή - φόρο τιμής του Andrea Freccero για καλύτερη σύγκριση , άτιμη πολιτική ορθότητα , να είσαι μόνος στ'άγρια βουνά φορτωμένος με ένα σακί χρυσάφι ανάμεσα σε αρκούδες τσακάλια και ληστές να έχεις σφαίρες και να σου έχουν πάρει το τουφέκι ! Αν σας θυμίζει κάτι το εξώφυλλο του ΜΜ 498 είναι γιατί η εικόνα αυτή υπήρχε στο άλμπουμ Μίκυ Μάους sticker story στην σελ. 45 και σχηματιζόταν από έξι αυτοκόλλητα.

Πόσο μάλλον για έναν Carpiman ! Πρωτοδιάβασα αυτήν την ιστορία στα Κλασικά Ντίσνεϊ Νο.2 του Οκτωβρίου του 1969 , πρέπει να ήταν το 1971 που έπεσε στα χέρια μου από τα μίκυ μάους του μεγαλύτερου αδελφού μου ,τότε είχε τον τίτλο " Ο άρχων του χρυσού ποταμού " βασισμένη στο " The King of the Golden River " που γράφτηκε το1841 από τον Άγγλο συγγραφέα Jhon Ruskin όπως έμαθα πολλά χρόνια αργότερα , αυτή η ιστορία πάντα επέστρεφε στο μυαλό μου , ο συνδυασμός του σπουδαίου αρχικού σεναρίου του Ρούσκιν της γλαφυρής προσαρμογής του Μαρτινά και πάνω από όλα το αριστοτεχνικό και εκφραστικότατο σχέδιο του Κάρπι με έκαναν , σαν παιδί , για πολλά χρόνια να πιστεύω πως ήταν η καλύτερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ , υποκειμενικά ή όχι ακόμα το πιστεύω , σε κάθε περίπτωση συμφωνώ με τον @ andreas23 πρόκειται για κορυφαία ιστορία. (Για όσους δεν την έχουν διαβάσει το άβαταρ μου είναι ο βασιλιάς του χρυσού ποταμού κατά Κάρπι) Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει ... : Έκδοση 15/11/23

Περιεργως συμφωνω με τις φαινομενικα αντικρουομενες αποψεις , καποιες ιστοριες ειναι καλες αλλες καλυτερες αλλες ξεχωριζουν ( πχ των Pat και Carol McGreal οπως ηδη επισημανε ο @ Μενίγ Πουαγώ ) και καποιες ειναι κατω του μετριου , παντα ετσι ηταν .Αγοραζω , και διαβαζω , ολες τις εκδοσεις Disney της Κ. Σαν ντισνεικος δεινοσαυρος , δηλαδη καποιος που εχει ζησει ολες τις περιοδους των ελληνικων εκδοσεων απο τα τελη της δεκαετια του 60 θα πω συνοπτικα , λαμβανοντας υπ'οψιν την συγχρονη πραγματικοτητα , οτι δυο πραγματα θα επρεπε/μπορουσαν να αλλαξουν , το ενα ειναι να σταματησει η παραμορφωση του σχεδιου στο ΜΜ (και πιθανον στο Ντοναλντ) λογω της παραλογης αναλογιας διαστασεων του περιοδικου και το δευτερο ειναι το ΚΟΜΙΞ να περιεχει κλασικες ιστοριες κορυφαιων δημιουργων του παρελθοντος απο την πρωτη και δευτερη γενια ή να αντικατασταθει η εκδοση του με μια εκδοση τυπου Κλασικα Ντισνει , βεβαια υπαρχει περιπτωση να ειναι θεμα συμβολαιου ποσες και ποιες ιστοριες θα εκδοθουν ομως με την ανυπαρκτη ή ξυλινη επικοινωνια του εκδοτικου οικου μονο εικασιες μπορουμε να κανουμε , οπως ειπα και πριν δεν μπορω να εχω μεγαλυτερες προσδοκιες , περα απο την πολυ προβληματικη συμπεριφορα της Κ και οταν το Τοπολινο στην Ιταλια εχει πωλησεις της ταξης των σαραντα χιλιαδων αντιτυπων (παλαι ποτε εκατονταδες χιλιαδες )την εβδομαδα χαιρομαι που εχουμε ακομα στην Ελλαδα ντισνει κομιξ στα περιπτερα.

Ακύρωση και για τον Marco Gervasio , βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό.

Πολύ σωστά ! Ένα μεγάλο μπράβο για την παρατηρητικότητά σου γιατί ενώ ο Τζουζέπε Περέγκο είναι εύκολα αναγνωρίσιμος ( προφανώς όχι για καλούς λόγους ) εδώ υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία , σε μία από τις καλύτερες ίσως στιγμές του. Από το εξώφυλλο του Τοπολίνο νο.576 και το μακρινό 1966. Βάζεις ! ΥΓ.Υπάρχει και μια αναφορά εδώ στο φόρουμ σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον νήμα.

Με πιο καλή ανάλυση και ακόμα ένα μέλος του συγκροτήματος :

Είναι παρωδία συγκροτήματος , υποθέτω και εγώ ότι είναι Beatles , ναι η εικόνα είναι από εξώφυλλο , δεν είναι Ντε Βίτα ή Σκάρπα και εμένα εκεί θα πήγαινε το μυαλό μου χωρίς την υπόλοιπη εικόνα.

Ένα Ντισνεϊκό , το πιο ενδιαφέρον θα είναι να μαντέψετε τον σχεδιαστή ( δεν είναι Carpi ! ) αλλά αν ξέρετε και τι είναι ακόμα καλύτερα .

Για να μην έχουμε παρερμηνείες.

Τα σέβη μου κάπτεν ! ναι είναι από την ιστορία "Ho sposato una strega" ("Παντρεύτηκα μια μάγισσα") σε σενάριο Massimo Marconi , δημοσιεύθηκε στο Τοπολίνο νο. 1785 , παρωδία της ταινίας του 1942 "Παντρεύτηκα μια μάγισσα". Όμορφη ρομαντική ιστορία που λογοκρίθηκε και δεν πρόκειται να δημοσιευθεί ξανά ποτέ και πουθενά. Βάζεις ! ΥΓ.1 @ natsos είναι πιθανόν ο Cavazzano να είχε σαν μοντέλο την πρωταγωνίστρια Veronica Lake , δεν έχω δει την ταινία. ΥΓ.2 @ constantinople μερικοί το έχουν δεδομένο ! ΥΓ.3 Δεν μπορώ να μην μνημονεύσω τον ευγενή ιππότη @ germanicus που μέσα σε λεπτά έλυσε τον γρίφο αλλά άφησε το παιχνίδι να εξελιχθεί.

Είναι Cavazzano , η γυναικεία φιγούρα θα μπορούσε να βασίζεται σε πραγματικό πρόσωπο αλλά δεν είμαι βέβαιος , έχει όμως άλλα στοιχεία που βοηθούν περισσότερο.

Μετάφραση από εμένα χρώμα όχι από εμένα , δεν φέρω καμία ευθύνη ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Η εικόνα έχει την απάντηση.

Τι έχουμε εδώ ; Τα σέβη μου από τώρα σε όποιον το βρει/γνωρίζει . Δεχόμεθα και ερωτήσεις , θα δοθεί και βοήθεια .

Για την ελληνική έκδοση δεν έχω ιδέα αλλά αυτό πρέπει να είναι Jacky and Celestin σειρά που δημιουργήθηκε από τους Peyo (στρουμφάκια) και Will , σχέδιο μάλλον από τον Francois Walthery.

Ορίστε , για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι

Στην έκδοση της 16ης Απριλίου του 1945 του περιοδικού LIFE το εξώφυλλο είχε τον Αϊζενχάουερ και ανάμεσα στα διάφορα άρθρα ένα είχε τον τίτλο "Speaking of Pictures ... Disney's Donald Duck Poses for the Old Masters". Η ιδέα ήταν πως θα ήταν γνωστά έργα διάσημων ζωγράφων αν σε αυτά πόζαρε ο Ντόναλντ. Επομένως σύμφωνα με τον αρθρογράφο σε ότι βλέπουμε το μοντέλο είναι ο Ντόναλντ , παρ' όλα αυτά στο Inducks η πάπια του Ρούμπενς αναφέρεται ως "Lady Daisy Duck" αλλά και σαν Ντόναλντ. Το τεύχος του LIFE εδώ και Inducks εδώ. Ήταν δύσκολο , επομένως βάζει όποιος θέλει.

Υπάρχει και μάλιστα από το 1945 ! Οι σχεδιαστές ήταν από το στούντιο της Ντίσνεϊ αλλά δεν κατονομάζονται , για να αρχίσουμε να μαθαίνουμε ονόματα σχεδιαστών πέρασαν δεκαετίες ολόκληρες. Αργότερα θα ανεβάσω το άρθρο και τους σχετικούς συνδέσμους. Έν τω μεταξύ οι δύο μπαλαρίνες του Ντεγκά (έργο του 1885) μαζί με την ντισνεϊκή άποψη :

@ natsos Ντισνεϊκή εκδοχή έργων διάσημων ζωγράφων , το αρχικό που ανέβασα είναι εμπνευσμένο από πίνακα του Ρούμπενς κατά πάσα πιθανότητα αυτό.

Πριν το πάρει το ποτάμι μια μικρή βοήθεια