nikolas12

Τόμος 48: The Amazing Spider-Man – Αποκαλύψεις και Μέχρι Να Σβήσουν Τα Άστρα Ο Spider-Man είναι ίσως ο πιο αγαπημένος χαρακτήρας των περισσότερων όσον αφορά τους τόμους Marvel, ίσως και γενικότερα των Μαρβελοκόμικ στη χώρα μας. Η συνέχεια δε του πρώτου τόμου με δύο volumes από το run των Straczynski-Romita Jr. μόνο θετική μπορεί να είναι και φυσικά εξαιρετική επιλογή. Μέρος πρώτο: Αποκαλύψεις Στο τέλος του πρώτου τόμου ουσιαστικά βλέπουμε τη θεία May να έρχεται αντιμέτωπη με τον τραυματισμένο Peter να κοιμάται με τη στολή του Spider-Man και καταλαβαίνει πως τόσο καιρό πίσω από τη μάσκα του ήρωα βρισκόταν ο ανιψιός της. Μέσα σε τέσσερα τευχάκια που προσωπικά τα βρήκα σχετικά μεταβατικά ο Peter ουσιαστικά θα έρθει σε επαφή με διάφορες αποκαλύψεις (όπως είναι και ο τίτλος του μικρού αυτού arc) και η μία είναι ότι η θεία του γνωρίζει για τη μυστική του ταυτότητα, αλλά και το γεγονός πως μία μαθήτρια του μένει σαν άστεγη στους δρόμους σε κρησφύγετα μαζί με άλλα παιδιά. Εκτός αυτών ο Peter θα πρέπει ταυτόχρονα να χειριστεί και έναν κακό που έχει ειδικές αστρικές δυνάμεις και κάνει κακό στα προαναφερόμενα παιδιά ή ναρκομανείς. Οι σκηνές είναι ιδιαίτερα συναφές και όλο το κεφάλαιο καταλαμβάνεται από πολύ μεγάλο πεσιμισμό, ενώ βλέπουμε μία από τις λίγες φορές τον Spider-Man να φεύγει από το street επίπεδο του και να απευθύνεται στον Doctor Strange που έχει αστρικές δυνάμεις. Ο Shade δε με ενθουσίασε σαν κακός, αλλά υπάρχει ένα 100% βουβό κεφάλαιο που είναι φανταστικό. Μέρος δεύτερο: Μέχρι Να Σβήσουν Τα Άστρα Όλως περιέργως η ιστορία του Shade κλείνει στις αρχές της δεύτερης ιστορίας με τον Peter να αποφασίζει πως θέλει να διεκδικήσει ξανά τη Mary Jane που κάνει καριέρα ηθοποιού ενώ βρίσκεται σε διάσταση μαζί του. Η θεία May έχει αναλάβει πλέον να τον υπερασπίζεται απέναντι στα έντυπα που τον λοιδορούν και ο Straczynski έχει εμβαθύνει πολύ στη σχέση τους αφού εκείνη τον πείθει να κάνει το μεγάλο βήμα και να τα βρει με την MJ. Αν και έχουμε δύο Doctor Octopus να μάχονται μεταξύ τους, το κεφάλαιο δίνει περισσότερη έμφαση στον Peter Parker παρά στον Spider-Man με τη Mary Jane να ενσαρκώνει το ρόλο της κοπέλας ενός υπερήρωα σε ταινία και να παίρνει γνώμες σχετικά με το πως είναι να είναι κάτι τέτοιο (που ήταν και εκείνη) στην πραγματικότητα. Πρέπει λοιπόν να ζυγίσει αν μπορεί να σηκώσει το βάρος πλέον ή όχι, αν και στο τέλος δε φτάνουμε σε κάποιο τελικό συμπέρασμα. Η εξαιρετική πένα του Straczynski Είναι κρίμα που ένας συγγραφέας σαν τον Straczynski δεν ασχολείται αποκλειστικά με κόμικ, αλλά βλέπεις το ταλέντο του είναι αρκετό ώστε να κάνει και δουλειές στην τηλεόραση ή σε άλλα projects με καλύτερες αποδοχές. Όπως και να ‘χει, οι διάλογοι του και η αφήγηση του έχουν ένα προσωπικό, υπέροχο στυλ και ακόμα και αυτή η διπλή ιστορία που δε με ενθουσίασε όσο άλλα έργα του είχε πολύ ωραίες πινελιές. Οι διάλογοι είναι έντονοι, η ιστορία του συγκινητική στα σημεία που θέλει, αστεία όταν έχει να κάνει με τον Spidey, πετυχαίνει ένα τέλειο κράμα ιδεών, επιρροών και εμβαθύνει υπέροχα στους χαρακτήρες που διαχειρίζεται. To σχέδιο του Spider-Manάκια Romita Jr. Μπορεί να το λέω για 288η φορά εδώ μέσα, αλλά δεν τρελαίνομαι για πρώιμο Romita Jr. Όμως ο Spider-Man είναι ο αγαπημένος του ήρωας και πάντα σε αυτόν κάνει τρομερή δουλειά. Μου άρεσε η στολή του καινούριου, εξελιγμένου Doctor Octopus, μου άρεσε το πως αποτύπωσε τον Shade και την περίεργη, αστρική στολή του Spider-Man, μπορεί κάποια λίγο πιο γενικά καρέ να μην ενθουσιάζουν, αλλά του πάνε γάντι οι χαρακτήρες, οι μάχες είναι καλοσχεδιασμένες και γενικότερα είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η ιστορία. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Εάν σε κάποιον άρεσε ο πρώτος τόμος, τότε ας αγοράσει και αυτόν. Δεν είναι μία κλασική Spider-Man ιστορία, ούτε με την έννοια της τρελής ποιότητας, ούτε όμως σε όρους του πως ρέει η ιστορία και τι κακούς αντιμετωπίζει συνήθως, ενώ δίνει αρκετή έμφαση στην προσωπική ζωή του Peter Parker. Εν τέλει μου άρεσε αρκετά και σίγουρα θα ξεψαχνίσω το run των δύο δημιουργών για να δω τη συνέχεια της ιστορίας τόσο με την MJ όσο και με τον Ezekiel.

Criminal (2019-20) Μία ιδιαίτερα πρωτότυπη σειρά του Netflix από την άποψη ότι βγήκαν 4 σεζόν σε μία μέρα, τα Criminal: UK, Germany, France και Spain. Το κάθε ένα είχε 3 επεισόδια, με ηθοποιούς από τη χώρα του τίτλου και τη μητρική τους γλώσσα αντίστοιχα. Μόνο το UK έβγαλε δεύτερη σεζόν. Ουσιαστικά και τα τρία επεισόδια του κάθε κύκλου παρακολουθούν μία ομάδα αστυνομικών να ανακρίνουν έναν ύποπτο και να φτάνουν σε συμπεράσματα ή να τον οδηγούν σε αδιέξοδα. Πολύ δυνατά bottle episodes χωρίς εξωτερικά γυρίσματα, 100% προσήλωση στο σενάριο και τους διαλόγους. Το αγαπημένο μου προσωπικά ήταν το γερμανικό και ύστερα το αγγλικό, το γαλλικό και το ισπανικό. Έχει και καλά επεισόδια, έχει και μέτρια, αλλά γενικά θεωρώ ότι αξίζει. Blackadder (1983-1989) Πριν κανά δύο μήνες είδα στο Ertflix ότι ανέβηκε το Blackadder και έτσι μπήκε στη λίστα με τις ελάχιστες σειρές που έχω δει πάνω από δύο φορές. Για μένα ο καλύτερος ρόλος του Rowan Atkinson δεν είναι ο Mister Bean, αλλά ο Blackadder, τρομερά ολοκληρωμένες κωμικές ερμηνείες, απίστευτο φλεγματικό βρετανικό χιούμορ και αγγλικές προφορές με τονισμό στα σύμφωνα της κάθε λέξης που γίνονται όλο και πιο αστείες. Κάθε σεζόν εξετάζει τον Blackadder, έναν αυλικό ή υπηρέτη της εξουσίας που θέλει να πάρει τη θέση του εκάστοτε βασιλιά ή ανώτερου, σε μια διαφορετική εποχή της αγγλικής ιστορίας. Επίσης εκτός του Blackadder και του υποτακτικού του Baldrick, έχουμε πολλούς ηθοποιούς όπως ο Stephen Fry και ο Hugh Laurie που ενσαρκώνουν διαφορετικούς χαρακτήρες σε κάθε σεζόν. Στην πρώτη σεζόν είμαστε στο Μεσαίωνα το 1400 και είναι η μόνη που ο Blackadder είναι χαζούλης και ο Baldrick έξυπνος. Από εκεί και μετά ο Baldrick είναι πάντα ο χαζούλης του διδύμου και ο Blackadder ο πανούργος και εύστροφος δολοπλόκος. Η δεύτερη σεζόν γυρίζεται την εποχή της Ελισάβετ της Πρώτης το 1500, η τρίτη την εποχή του Πρίγκηπα Γεώργιου του Τρίτου στα τέλη του 18ου-αρχές 19ου αιώνα και η τέταρτη στα χαρακώματα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου. Οι δύο τελευταίες είναι σίγουρα και οι κορυφαίες μιας υπέροχης και πανέξυπνης σειράς. The Night Of (2016) Έχω βάλει διάφορες μίνι σειρές να τις ξεπετάξω τώρα που είναι καλοκαίρι και το The Night Of είναι μία εξ αυτών. Η υπόθεση αφορά τον Naz, έναν Πακιστανό που ζει με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη. Ένα βράδυ παίρνει το ταξί του πατέρα του για να πάει σε ένα πάρτυ, αλλά εν τέλει παίρνει μία κοπέλα σαν επιβάτισσα με την οποία πάνε σπίτι της και κάνουν σεξ, ενώ πιο πριν έχουν κάνει ναρκωτικά. Ο Naz ξυπνάει και βρίσκει την κοπέλα δολοφονημένη με πολλές μαχαιριές και γρήγορα φεύγει από το σπίτι, ωστόσο συλλαμβάνεται. Η ιστορία αφορά τη φυλάκιση του Naz και πως αλλάζει στη φυλακή, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί τους δικηγόρους και την υπερασπιστική τους γραμμή προκειμένου να αποδείξουν πως είναι αθώος. Βάσει σχολίων πρέπει να πω ότι περίμενα κάτι καλύτερο, έχει όμως εξαιρετικό Riz Ahmed και φοβερό Michael K. Williams σε ένα ρόλο που μου θύμισε τον Omar Little που ενσάρκωνε ο ίδιος στο The Wire. Tinker Tailor Soldier Spy (2011) Με μία ταινία κλείνω και μιλάω για το Tinker Tailor Soldier Spy. Δεν ξέρω γιατί δεν το είχα δει, αλλά έκανα βλακεία. Βρετανικό, κατασκοπικό, διαδραματίζεται στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου με τρομερούς ηθοποιούς στο καστ! Gary Oldman, Benedict Cumberbatch, Colin Firth, Stephen Graham, Tom Hardy, Ciarán Hinds, John Hurt, Toby Jones, Mark Strong όλοι τρομεροί ηθοποιοί και σε τρομερούς ρόλους. Η υπόθεση αφορά τη δολοφονία ενός πράκτορα της MI6, ο οποίος βρισκόταν σε αποστολή για να μάθει το όνομα ενός τοπ στελέχους της ηγεσίας, το οποίο είναι κατάσκοπος των Σοβιετικών. Νέες πληροφορίες όμως σχετικά με το ζήτημα εμφανίζονται ένα χρόνο μετά όπως και νέοι μάρτυρες γι' αυτό και ο βοηθός του πρώην αρχηγού της Υπηρεσίας αρχίζει και ερευνά ξανά την υπόθεση με μάρτυρες και αποστολές καθώς υποψιάζεται πως όντως υπάρχει πράκτορας και βρίσκεται μέσα στην ομάδα που ηγείται πλέον της Υπηρεσίας. Πολύ ενδιαφέρον, ωραίο σενάριο και δυνατές ερμηνείες, ένα έξυπνο κατασκοπικό θρίλερ από αυτά που δεν πολυβγαίνουν πλέον.

Είναι εκτός προδιαγραφών στα 1100 το ύψος φίλε μου Αν μπορείς ανέβασε τα στο ίδιο ποστ με ύψος πάνω από 2000 pixels για να μπορέσουν να ανέβουν

Σπάνια έρχονται Τετάρτη. Συνήθως Πέμπτη πρωί πάνε στα πρακτορεία Τύπου και Παρασκευή διανέμονται σε όλη την Ελλάδα. Τετάρτη πρωί πρέπει να έχω βρει έναν τόμο, Τετάρτη απόγευμα να έχω βρει μαξ 2-3 τόμους (@Mandrake λόγω προσωπικού αρχείου ίσως μπορεί να μας δώσει ακριβή αριθμό τόμων που έχουμε βρει Τετάρτη είτε εγώ είτε ο @Indian), Πέμπτη πρωί τον βρίσκω πάντα εκτός από μία φορά. Οπότε σε γενικές γραμμές το σκανάρισμα πρέπει να το περιμένετε Πέμπτες

To τεύχος 49 βρέθηκε και το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο ανέβηκαν στη βάση μας! Επόμενο τεύχος όπως ανέφερε και ο @hudson το Fantastic Four: The End όπως ήταν προγραμματισμένο.

Μιας και διάβασα κάποια θετικά σχόλια σχετικά με αυτή τη νέα σειρά ιστοριών που ξεκίνησε το Μίκυ Μάους με τον Σκρουτζ. Η κεντρική λοιπόν ξεκινάει με τον αγαπημένο μας τσιγκούνη να προσπαθεί να βρει το μυθικό θησαυρό Ελ Ντοράντο βασισμένος στην ιστορία ενός παλιότερου θαλασσοπόρου. Περνάει πολλές περιπέτειες, το τέλος είναι διασκεδαστικό, ενώ το σχέδιο πολύ όμορφο με έμφαση στα εξωτικά τοπία. Δεν ενθουσιάστηκα όμως συνολικά. Η δεύτερη ιστορία είναι μία κλασική περιπέτεια του Ινδιάνα Γκούφυ, πάρα πολύ έξυπνη και διασκεδαστική με αλλεπάλληλες προδοσίες και ανατροπές όπως πρέπει να έχει μία καλή περιπέτεια του αγαπημένου αρχαιολόγου. Κατ’ όπιν έχουμε τρεις μικρές ιστοριούλες, μία πολύ διδακτική για τα μικρά παιδιά σχετικά με τον Ντόναλντ που θέλει να μην τον ενοχλεί ο Φέθρυ, αλλά του γυρίζει μπούμερανγκ, καθώς και ένα από τα Μίνι Μυστήρια των Ο ‘Χαρα, Ροκ, Χειροπαίδαρου και μία Περιπέτεια Αστραπή του Ινδιάνα. Ειδικά η πρώτη μου άρεσε και ας ήταν μικρή σε έκταση. Κλείνουμε όπως πάντα με Young Donald Duck και τώρα απομακρυνόμαστε από το σχολείο και πολλούς χαρακτήρες αφού έχουμε Ντόναλντ και Μίκυ σε διακοπές στο σπίτι της θείας του δεύτερου. Αγνές περιπέτειες που θυμίζουν αγαπημένα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων με μπάνια και φίλους, ένα πολύ όμορφο κλείσιμο. Χωρίς να δηλώνω ενθουσιασμένος, αλλά ούτε απογοητευμένος με την κεντρική και με το υπόλοιπο τεύχος να κινείται σε καλά επίπεδα παρά τις πολλές ιστορίες, το 369ο τεύχος του Μίκυ Μάους είναι ένα ωραίο ανάγνωσμα.

Πρώτο τρέιλερ της τρίτης σεζόν που έρχεται επιτέλους τον Αύγουστο στις οθόνες μας. Φαίνεται πολύ καλό, με αρκετά καλύτερο μπάτζετ και θα εξερευνήσει ακόμα περισσότερο τους χαρακτήρες και το lore του Batman και των Titans.

Μιας και έχω αρκετό καιρό να πιάσω μία ξένη έκδοση για παρουσίαση, είπα σήμερα να μιλήσω για ένα κόμικ-σφηνάκι που διαβάζεται ευχάριστα. Ο λόγος για το The Punisher Kills the Marvel Universe των Garth Ennis και Doug Braithwaite. Πρόκειται για ένα κόμικ του 1995 και το σενάριο υπογράφει ο πολύ γνωστός για τις ιστορίες του Τιμωρού, Garth Ennis σε μία περίοδο ωστόσο που δεν είχε γράψει ακόμα την Επιστροφή του (που είδαμε και στη Συλλογή της Marvel) και δεν είχε ξεκινήσει το run του. Πλοκή - Μία καινούρια Earth Η ιδέα του να φέρνεις έναν ήρωα αντιμέτωπο με όλους τους άλλους ήρωες και κακούς και μάλιστα να τους σκοτώνει όλους είναι πολύ δύσκολη να συμβεί στο main continuity. Βασικά δε συμβαίνει ποτέ, γι' αυτό το λόγο τόσο αυτή η ιστορία όσο και το Deadpool Kills the Marvel Universe που βγήκε την προηγούμενη δεκαετία, διαδραματίζονται σε μία τελείως άλλη Earth με διαφορετικό continuity. Βρισκόμαστε λοιπόν στην Earth-95126 και ο Frank Castle είναι πρώην πεζοναύτης και νυν αστυνομικός στη Νέα Υόρκη όπου ζει με την οικογένεια του. Δυστυχώς όμως η γυναίκα του και τα παιδιά του σκοτώνονται σε μία σύγκρουση των Avengers, των X-Men και κάποιων εξωγήινων φυλών και ο Castle που τρέχει στο σημείο μαθαίνει τα νέα, ενώ οι ήρωες δεν παίρνουν την ευθύνη. Ο Cyclops προσπαθεί να απολογηθεί, αλλά ο Frank τον πυροβολεί όπως και τον Hawkeye, τη Jubilee και την Kitty Pryde. Καταδικάζεται σε φυλάκιση και δικηγόρος του είναι ο Matt Murdock που σε παιδική ηλικία τον έχει σώσει ο Frank από παιδιά που του έκαναν bullying. Καθώς μεταβαίνει στη φυλακή, ο Castle οδηγείται σε μία έπαυλη και μαθαίνει πως ένας περίεργος κύριος με κατεστραμμένο πρόσωπο ονόματι Kesselring τον βοήθησε με την απόδραση. Μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους, μόνιμα τραυματίες και με κατεστραμμένα πρόσωπα του εξηγούν ότι έχουν πέσει θύματα των συγκρούσεων ηρώων και κακών στο παρελθόν και θεωρούν πως ο ίδιος σαν πεζοναύτης μπορεί να τους βοηθήσει με το σχέδιο τους. Το σχέδιο είναι απλό. Εκείνοι βάζουν πολλά χρήματα και εξοπλισμό. Και ο Frank πολύ απλά σκοτώνει όλους τους ήρωες και κακούς της Γης. Έτσι λοιπόν ο Frank θα γίνει ο Punisher και με τη βοήθεια του Microchip (που από πολλές απόψεις μου θυμίζει Lester στο GTA V) θα βρουν με ποιο τρόπο και με ποια τεχνολογικά μέσα θα τους σκοτώσουν όλους. Έτσι με την ωμή του δύναμη, τα έξυπνα σχέδια και τον πλούσιο εξοπλισμό, ο Τιμωρός ξεκινάει τις δολοφονίες όλων όσων θεωρεί ότι φταίνε για το θάνατο της οικογένειας του καθώς και της ομάδας ανθρώπων του Kesselring για να φτάσει σε τραγικά συμπεράσματα. Το σχέδιο Σχεδιαστής δεν είναι ο συχνός συνεργάτης του Ennis, Steve Dillon (σχεδιάζει κάποια από τα εξώφυλλα των ανατυπώσεων), αλλά ο Doug Braithwaite και αν τον θυμάστε από κάπου είναι από το Justice του Alex Ross των εκδόσεων Οξύ. Ο Βρετανός είναι εξαιρετικός σχεδιαστής και εδώ τα μολύβια του είναι ξανά δυναμικά, τα πρόσωπα είναι πολύ εκφραστικά και αληθοφανή και το σχέδιο του πλούσιο, ενώ έχει τις κλασικές λεπτές γραμμές χωρίς πολύ μελάνι, κάτι που έχω συνηθίσει στα 90s κόμικ μου. Επίσης το lettering είναι κλασικό και απλό και δε διαφοροποιείται ανάλογα με το αν μιλάει συγκεκριμένος χαρακτήρας. Παρά τον απαισιόδοξο τόνο, η χρωματική παλέτα είναι πλούσια και τα χρώματα φωτεινά. Τελικός απολογισμός Το βρήκα σε λίγο κακή ποιότητα και ίσως δε μπορώ να το κρίνω 100%. Από εκεί και πέρα είναι κομικάκι με το ζόρι 50 σελίδων, το οποίο διαβάζεις καθαρά για να δεις μία ιστορία από μία διαφορετική Earth, προσωπικά αυτές οι Elseworlds ιστορίες με κερδίζουν αν έχουν πρωτότυπη ιδέα. Το σενάριο του Ennis είναι κλασικά πολύ ωραίο και το σχέδιο ικανοποιητικότατο, άρα αν θες να διαβάσεις μία ακόμα Punisher ιστορία, why not;

Υπέροχη διαφήμιση για το ολοκαίνουριο Non-Stop Comics με έμφαση στο Kill or be Killed. Κυκλοφορεί 3 Αυγούστου, αλλά λογικά θα μπορούμε να το βρούμε νωρίτερα σε διάφορα σημεία, ενώ ήδη κάποιοι το έχουν στα χέρια τους από πρόσφατο φεστιβάλ. Περιμένω πως και πως να έρθει.

Τι θα δούμε στον τόμο 49: Marvel Origins Δεκαετία του 1960 (χωρίς spoilers φυσικά) Γενικά για τον τόμο Αρχικά σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια στο Spider-Manοαφιέρωμα πριν δύο εβδομάδες. Μιας και έρχεται η ώρα ενός τόμου για τον οποίο διακρίνουμε αρκετό ενθουσιασμό, είπα να πούμε και πέντε λόγια για αυτόν. Το Marvel Origins: The 60s δεν είναι σε καμία περίπτωση μία κανονική ιστορία, αλλά μία συγκεντρωτική έκδοση που φτιάχτηκε καθαρά και μόνο για τη συλλογή. Συμμετέχουν ονόματα-ορόσημα για εκείνη τη δεκαετία και πιο συγκεκριμένα έχουμε Stan Lee, Jack Kirby, Steve Ditko, Larry Lieber και Don Heck. Αυτός ο τόμος λοιπόν εμπεριέχει όλα τα τεύχη με τις πρώτες εμφανίσεις πολύ γνωστών και βασικών ηρώων ή ομάδων του σύμπαντος της Marvel με τεύχη της δεκαετίας του 60. Ποιων ηρώων θα δούμε το origin και ποια τεύχη ακριβώς Σας παραθέτω αναλυτικά τεύχη και δημιουργούς, καθώς και ποιος ήρωας είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος. 1. Amazing Fantasy #15. Η πρώτη εμφάνιση του Spider-Man το 1962 σε σενάριο Stan Lee, μολύβια και μελάνια Steve Ditko, χρώμα Stan Goldberg και lettering του Art Simek. Ένα εξαιρετικά ιστορικό τεύχος. 2. X-Men #1. Φαντάζομαι είναι το πρώτο Uncanny X-Men του 1963 με τους X-Men να πολεμούν τον Magneto. Ξανά σενάριο Stan Lee, μολύβια Jack Kirby, μελάνια Paul Reinman και lettering Sam Rosen. 3. Fantastic Four #1. Together for the first time in one mighty magazine αναγράφεται στο εξώφυλλο, ένα τεύχος του 1961 σε σενάριο Stan Lee, μολύβια Jack Kirby και lettering Art Simek. 4. Hulk #1. Έχουμε διαβάσει λίγα πράγματα για το origin του Hulk σε παλιά τεύχη, ώρα να τον δούμε γκρίζο να ξεκινάει την πορεία του σε ένα τεύχος του 1962. Δημιουργική ομάδα ο Stan Lee στο σενάριο, σχέδιο Jack Kirby, μελάνια Paul Reinman και lettering Art Simek. 5. Daredevil #1. Η πρώτη εμφάνιση του Ανθρώπου Χωρίς Φόβο το 1964 με Stan Lee στο σενάριο, Bill Everett στο σχέδιο και τα μελάνια μαζί με Steve Ditko, Sol Brodsky και lettering Sam Rosen. 6. Avengers #1. Για πρώτη φορά οι Earth's Mightiest Heroes μαζεύονται όλοι μαζί το 1963 σε ένα φοβερό εγχείρημα. Όπως πάντα Stan Lee στο σενάριο, Jack Kirby στο σχέδιο, μελάνια από τον Dick Ayers και lettering Sam Rosen. 7. Avengers #4. Να λοιπόν που ένα τεύχος των Avengers το 1964 είδε την εμφάνιση ενός μεγάλου ήρωα. Κι αυτός είναι ο Captain America. Η δημιουργική ομάδα παραμένει ίδια, απλώς τα μελάνια είναι του George Roussos και το lettering του Art Simek. 8. Tales of Suspense #39. Ξανά 1963 και εφτά χρόνια πριν βγει το ομώνυμο έπος των Black Sabbath, κυκλοφορεί ένα τεύχος που θα έχει την πρώτη εμφάνιση του Iron Man στον κόσμο των κόμικ. Δημιουργική ομάδα με Larry Lieber, Stan Lee σεναριογράφους, Don Heck σχεδιαστή καθώς και στα μελάνια, Stan Goldberg στο χρωματισμό και letterer τον συνήθη ύποπτο Art Simek. 9. Tales to Astonish #27. Η πρώτη εμφάνιση του Hank Pym και το origin story του Ant Man το μακρινό 1962. Ο Stan Lee με τον Larry Lieber συνυπογράφουν το σενάριο σε σχέδιο του Jack Kirby, μελάνια του Dick Ayers και lettering του Art Simek. 10. Tales to Astonish #44. Και κάπου εδώ ο Ant Man γνωρίζει τη γυναίκα που θα πολεμήσει μαζί της και θα τον συντροφεύσει και στη ζωή. Για ακόμα μία φορά σενάριο του Stan Lee μαζί με τον H.E. Huntley, σχέδιο του Jack Kirby, μελάνια του Don Heck και lettering του Art Simek. Τι αναμένουμε Παρά τα 10 τεύχη, στις αναζητήσεις μου βρήκα μόνο ότι ο τόμος θα έχει κάπου στις 160 σελίδες. Αυτό οφείλεται λογικά στο ότι πολυθεματικοί τίτλοι όπως τα Tales και το Amazing Fantasy δε θα συμπεριληφθούν ολόκληροι παρά μόνο οι ολιγοσέλιδες ιστορίες που παρουσιάζουν το origin του ήρωα. Σίγουρα λοιπόν θα απολαύσουμε παλιού τύπου σχέδιο και χαρακτήρες εντελώς διαφορετικούς από τις σύγχρονες εκδοχές τους σε έναν τόμο που θα μας ταξιδέψει σχεδόν 60 χρόνια πίσω!

Για μένα είναι Κόκκινος Δράκος. Το Ξύπνημα είναι απλώς origin story που δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στα υπόλοιπα. Ο Κόκκινος Δράκος είναι και φοβερό βιβλίο και η ουσιαστική αρχή του ήρωα

Άλλο ένα υπέροχο εξώφυλλο και ευτυχώς επιστρέφουμε στο παλιό, καλό φορμάτ των τεσσάρων μεσαίων προς μεγάλων ιστοριών που βοηθάνε πολύ το περιοδικό. Η κεντρική για το εικοστό εκατομμύριο του Σκρουτζ είναι ίσως η αγαπημένη μου από τις κεντρικές που αφορούσαν τα εκατομμύρια 16 έως 20. Ο λόγος πως ουσιαστικά ο Σκρουτζ καλεί φίλους και εχθρούς σε μία θεατρική σκηνή αναλύει πως ποτέ δε συμπλήρωσε τα 20 εκατομμύρια, καθώς έκανε διαλέξεις προς 10 δολάρια ανά άτομο, αλλά ένας αποδείχθηκε τζαμπατζής και δεν πλήρωσε, οπότε ο Σκρουτζ έφτασε 10 δολάρια πριν τη συμπλήρωση του στρογγυλοποιημένου ποσού. Έχει πάρα πολύ καλή αφήγηση και ροή, το σχέδιο είναι πολύ καλύτερο από την προηγούμενη και κλείνει εξαιρετικά με ένα όμορφο τελευταίο καρέ. Δεύτερη ιστορία με τον Μίκυ και το Γκούφυ να ανακαλύπτουν ότι φορώντας ένα ζευγάρι περίεργα γυαλιά που βρήκαν μπορούν να δουν ότι πολλοί άνθρωποι είναι στην πραγματικότητα εξωγήινοι που τους φέρονται όμως φιλικά. Έχει μυστήριο, έχει κι αυτή ωραίο σχέδιο και κλείνει με ένα πολύ όμορφο μήνυμα που αξίζει να διαβάσετε. Περνάμε στην τρίτη ιστορία όπου ο Ντόναλντ πρέπει να προσέχει το κατοικίδιο του πιο διάσημου ηθοποιού της Λιμνούπολης για να μη χαλάσει η συμφωνία του με τον Σκρουτζ και κρατιέται να μην το πει στη Νταίζυ που τον λατρεύει. Όπως καταλαβαίνετε, μπαίνει και ο Φέθρυ στο όλο πλάνο και γίνεται χαμούλης. Στην αρχή το σχέδιο δε μου άρεσε, μου θύμισε λίγο δανέζικες ή ιστορίες τύπου Ντόναλντ, αλλά τελικά είναι αξιοπρεπέστατη και την είχα κρίνει λάθος. Πανέξυπνα είναι τα μονοσέλιδα με αστείες περιπετειούλες του Μαύρου Πητ. Κλείνουμε με Young Donald Duck, σίγουρα μία ιστορία που δε διεκδικεί δάφνες ποιότητος, αλλά έχει χιούμορ και περνάει στους πιο πιτσιρικάδες ωραία μηνύματα. Συνοπτικά συμφωνώ με τον φίλο μου τον @Μενίγ Πουαγώ, επιστροφή σε ένα εξαιρετικό φορμάτ για το Μίκυ Μάους, καλές επιλογές ιστοριών, ένα τεύχος που κυλάει όμορφα.

Ήρθε trailer για τη δεύτερη σεζόν του The Witcher, η οποία θα προβληθεί το Δεκέμβρη, δύο χρόνια μετά την πρώτη.

(ISBN:978-960-436-820-4). Harleen Τίτλος : Harleen Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Εκδότης: Αθήνα [GR] : Εκδόσεις Οξύ Α.Ε. / Brainfood Εκδοτική ΜΕΠΕ ISBN: 978-960-436-820-4 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης : 09/07/2021 H καταχώριση που είπε αναφέρει η @Evi στην Εθνική Βιβλιοθήκη. @Tsaklas Όντως η DC έχει καλυφθεί πολύ εντυπωσιακά. Ένα Joker: Killer Smile/Batman: Smile Killer έχω απωθημένο να δω και θα το λέω συνέχεια Ίσως και ένα Heroes in Crisis, το Death Metal και άλλα του Snyder με Justice League θεωρώ ότι θα βγουν. Για του χρόνου εννοείται όταν τελειώσει το Rorschach ή το Strange Adventures του Tom King θα ήθελα πολύ να δω το trade στα ελληνικά. Πάντως το 2021 και η Οξύ και η Anubis έχουν κάνει εξαιρετικές επιλογές.

Όπως θα είχατε δει στις προηγούμενες σελίδες, είχα διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία της σειράς και δήλωνα κατενθουσιασμένος, ωστόσο αυτό το άφηνα γιατί δεν είχα διαβάσει τις καλύτερες κριτικές. Ο Harris είχε πει ότι το έγραψε μόνο και μόνο γιατί του είπαν ότι ίσως αναλάβει κάποιος άλλος να πει ποιο είναι το origin του Χάνιμπαλ, οπότε το έκανε ο ίδιος. Και αυτή η "ανάγκη" δε συνοδεύεται απαραίτητα από έμπνευση, καθώς και το μέγεθος του βιβλίου είναι σημαντικά μικρότερο, αλλά και η ιστορία δεν είναι εξίσου κλή. Πέραν 1-2 συμπληρωματικών χαρακτήρων, το Χάνιμπαλ: Το Ξύπνημα του Κακού είναι ιδιαιτέρως μέτριο σαν ιστορία, δεν έχει ιδιαίτερη έμπνευση, παρά τις λίγες σελίδες του, είναι αρκετά αργό και νιώθεις πως ο συγγραφέας που έχει γράψει τρεις βιβλιάρες πριν από αυτό, μάλλον το είδε σαν αγγαρεία. Έβλεπα ένα poll των εκδόσεων Διόπτρα σχετικά με τα καλύτερα περσινά βιβλία μυστηρίου και το Διπλανό Σπίτι είχε διθυραμβικά σχόλια όντας στις πρώτες θέσεις. Δε συνηθίζω να ξεκινάω μία σειρά ιστοριών με έναν αστυνομο/επιθεωρητή από το δεύτερο βιβλίο (έχει βγει και το πρώτο στα ελληνικά), αλλά ήθελα να μου καλύψει την περιέργεια μου. Η υπόθεση είναι πολύ δυνατή. Ένα κορίτσι βρίσκεται κλειδωμένο μαζί με ένα παιδάκι στο υπόγειο ενός άξεστου γέρου, ο οποίος όμως πάσχει από άνοια και δηλώνει πως δεν τη γνωρίζει. Οι αστυνόμοι σκαλίζουν ταυτόχρονα την υπόθεση της εξαφάνισης της συζύγου από ένα ζευγάρι που κατοικεί στη γειτονιά για να δει μήπως συνδέονται και τελικά βρίσκει σε άλλο σημείο του υπογείου και το δικό της πτώμα. Έτσι πρέπει να λυθεί το μυστήριο του ποια είναι η μία γυναίκα στο υπόγειο και πως βρέθηκε το πτώμα της συζύγου ενός άλλου σπιτιού της γειτονιάς στο ίδιο σπίτι. Σε γενικές γραμμές ένα πολύ δυνατό βιβλίο, ένα ωραίο μυστήριο με ενδιαφέρουσα λύση και κάμποσες ανατροπές που με παρακινεί να αγοράσω κάποια στιγμή μελλοντικά και το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως.

Πρώτο trailerάκι και δε φαίνεται καθόλου κακό!

Γίνεται αρκετή συζήτηση αν το Eternals πρέπει να συμπεριληφθεί στη συλλογή της Marvel μιας και η Anubis φέτος προχώρησε σε επανέκδοση του τόμου. Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της προστέθηκαν στη βάση μας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον @hudson για την παροχή του τεύχους!

Σύνοψη από την εκδοτική Τόμου 1 Η επόμενη μεγάλη εξέλιξη των X-Men! “Όσο εσείς κοιμόσασταν ο κόσμος άλλαξε.” Με αυτά τα λόγια ο Καθηγητής Χ ανακοινώνει στην ανθρωπότητα το νέο μεταλλαγμένο έθνος του Κρακόα. Είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για όλους τους Χόμο σουπέριορ, με τους δικούς του νόμους και γλώσσα. Ως αντάλλαγμα για την αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα θα προσφέρει στην ανθρωπότητα μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα, δημιουργήματα της μοναδικής χλωρίδας του Κρακόα. Όμως η εποχή της συνύπαρξης έχει τελειώσει. Το παλιό όνειρο πέθανε ― τώρα είναι η ώρα για ένα καινούργιο. Και οι πράξεις του Εξέιβιερ θα έχουν αντίκτυπο εκατό -ακόμα και χίλια- χρόνια στο μέλλον! Τι είναι ο Οίκος του X και πως φτάσαμε σε αυτό το κόμικ Είχα κάνει ένα αφιέρωμα στον συγγραφέα Jonathan Hickman και αυτό που ανέφερα είναι πως το 2015 ο Hickman μετά το Secret Wars φεύγει από τη Marvel και επιστρέφει τέσσερα χρόνια αργότερα. Αν και είχε ασχοληθεί με crossovers, Avengers, Fantastic Four δεν είχε πιάσει κάποιον τίτλο των X-Men 100% μόνος του. Η επιστροφή του λοιπόν σηματοδοτεί και μία νέα, πολύ σημαντική αρχή για τον κόσμο των μεταλλαγμένων όπως τον ξέραμε στη Marvel. Όλοι οι τίτλοι των X-Men ακυρώνονται (Uncanny X-Men, Mr. and Mrs. X, X-Force, X-23, και Age of X-Man) και αποφασίζεται να μπουν σε μία καινούρια εποχή με πολλούς νέους τίτλους, ένα relaunch που ονομάστηκε Dawn of X. To Dawn of X σήμαινε καινούριους τίτλους, ολοκαίνουριες δημιουργικές ομάδες στον κάθε ένα με τον Hickman να λειτουργεί ως προϊστάμενος όλων, να φιλτράρει και να δίνει ιδέες και να επιβλέπει κάθε μεριά του project με τον ίδιο να αποκαλείται πλέον Head of X. Ενδεικτικά οι σειρές που ξεκίνησαν ήταν οι X-Men και οι New Mutants (σε σενάριο του ίδιου του Hickman), καθώς και τα Marauders, Excalibur, X-Force, Fallen Angels, Wolverine, Cable, Helions, X-Factor με το project να ξεκινάει τον Οκτώβριο του 2019 και να συνεχίζεται με τεράστια επιτυχία έως σήμερα με πολύ καλές πωλήσεις, crossovers και νέες ιστορίες. Πως όμως θα γινόταν η εκκίνηση του παρά με μία πάρα πολύ καλή ιστορία προκειμένου να γίνει το αρχικό launch; Ο Οίκος του Χ, οι Δυνάμεις του Χ και η σειρά διαβάσματος τους Και εδώ λοιπόν έρχεται ο Hickman ως συγγραφέας με δύο ολοκαίνουριες σειρές έξι τευχών, τα House of X και Powers of X, στα ελληνικά Οίκος του X και Δυνάμεις του X αντίστοιχα. H κάθε σειρά έχει διαφορετικό σχεδιαστή, αλλά το reading order τους είναι λίγο πιο περίπλοκο, αφού δεν χρειάζεται να διαβάσει κάποιος τα έξι τεύχη του Οίκου και μετά τα έξι τεύχη του Δυνάμεις, αλλά πάει ως εξής: Ο1, Δ1, Ο2, Δ2, Δ3, Ο3, Ο4, Δ4, Ο5, Δ5, Ο6, Δ6 με το αρχικό γράμμα να αναφέρει τη σειρά και τον αριθμό το εκάστοτε τεύχος. Αν ανησυχείτε που στον πρώτο τόμο της Anubis αναγράφεται το Οίκος του Χ στο εξώφυλλο, τότε μη φοβάστε ότι πρέπει να περιμένετε τον δεύτερο για να τα διαβάσετε με τη σειρά διότι η Anubis τα έχει βάλει στην έκδοση τους με την ολόσωστη σειρά που διαβάζονται, άρα ο πρώτος τόμος δεν είναι τα έξι τεύχη του Οίκου, αλλά τα τρία πρώτα του Οίκου και τα τρία πρώτα των Δυνάμεων Ο Οίκος του Χ αφηγείται γεγονότα τα οποία συμβαίνουν εντός ενός μήνα και αφορούν καθαρά τους X-Men, αφού τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς και ο Professor X αποφασίζει ότι έχει ένα ολοκαίνουριο πλάνο για την κοινότητα των μεταλλαγμένων. Το Δυνάμεις του Χ από την άλλη αφηγείται την ιστορία των μεταλλαγμένων στο σύμπαν της Marvel και έχει πολλές αναφορές σε timelines. Ωστόσο και εδώ έχουν φροντίσει, αφού ενδιάμεσα σε κάθε τεύχος, υπάρχουν διάφορα σχεδιαγράμματα, εικόνες και σχέδια με επεξηγήσεις και αναφορές γύρω από το timeline και το που βρισκόμαστε. Η σειρά ξεκινάει με εμφανέστατο στόχο να κάνει πολύ σημαντικό χαρακτήρα τη Moira Mctaggert και ταυτόχρονα κάνει επιτέλους τον Magneto και τον Professor X να λύσουν τις ιδεολογικές διαφορές, ενώ αποφασίζουν για το μέλλον των μεταλλαγμένων και τη θέση τους στο υπάρχον σύμπαν. Οι δύο ιστορίες έχουν κοινές σεναριακές "ραφές", γι' αυτό και το reading order τους είναι περιπλεγμένο. Δύο σχεδιαστές, απολαυστικό σχέδιο σε κάθε σελίδα Δεν είχα ιδέα για τον Pepe Larraz και τον R.B Silva πριν πιάσω την ιστορία, αλλά δηλώνω κατενθουσιασμένος και με τους δύο. Σε πολλούς χαρακτήρες τα redesigns είναι άψογα, κάθε καρέ έχει λεπτομέρεια και δε νιώθεις ότι μπουκώνεται και θα έλεγα ότι δε μπορώ να ξεχωρίσω τον έναν από τον άλλον στο ποιος μου άρεσε περισσότερο. Σχέδιο σύγχρονο, με φρέσκιες πινελιές και τεχνοτροπίες, σέβεται το παρελθόν τον μεταλλαγμένων, αλλά ταυτόχρονα τους οδηγεί σε μία νέα εποχή παίρνοντας διαφορετικές επιρροές από είδη κόμικ και βγάζοντας ένα φανταστικό αποτέλεσμα. Ο Silva να πούμε πως έμεινε και ως ένας εκ των τεσσάρων (!!!) σχεδιαστών της κύριας σειράς X-Men που ξεκίνησε μετά το House of X/Powers of X, ενώ ο Larraz επέστρεψε για το περσινό crossover X of Swords. Ειδική αναφορά πρέπει να κάνουμε και στον χρωματισμό που είναι κοινός και στους δύο τίτλους από τον Marte Gracia. Ευφάνταστος χρωματισμός, με μία πολύ πλούσια παλέτα, αλλά αυτό που μου αρέσει είναι ότι έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της ιστορίας και γι' αυτό χρησιμοποιεί αρκετά σκοτεινές αποχρώσεις και σε λίγες μόνο σκηνές που είναι πιο χαλαρές, κάνει τα χρώματα περισσότερο φωτεινά προκειμένου να "αναπνεύσει" και λίγο ο αναγνώστης ανάμεσα σε όσα γίνονται. Η έκδοση και τελικός απολογισμός Η επιλογή της Anubis να εκδώσει αυτούς τους δύο τίτλους είναι φανταστική πραγματικά. Μία ιστορία που κυκλοφόρησε πρόσφατα, με πολύ μεγάλο buzz στην Αμερική και ως επί το πλείστον διθυραμβικά σχόλια από κριτικούς και κοινό, ήρθε επιτέλους και στη γλώσσα μας. Η έκδοση είναι χορταστικότατη με 224 σελίδες, το σύνηθες μέγεθος των κόμικ της Anubis και τη γνωστή ποιότητα στο εσωτερικό. Ελπίζω λίαν συντόμως να έρθει και το δεύτερο μέρος και να έχουμε την ιστορία ολοκληρωμένη στο ράφι μας. Προσωπικά πιστεύω ότι θα με βοηθήσει πολύ στο να πιάσω από την αρχή όοοοολο το Dawn of X και να φτάσω μέχρι και σήμερα, αλλά αυτό είναι μακροχρόνιο πλάνο. Καλή ανάγνωση σε όλους Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον @hudson για την προσφορά του τεύχους προκειμένου να σκαναριστεί και να παρουσιαστεί καθώς και αρκετών ακόμα κόμικ που θα ανέβουν στη βάση μας λίαν συντόμως!

Τόμος 2: Ο Λανφέστ του Τρόυ 2 - Θάνος, ο Αντιφατικός Λοιπόν μιας και η αναλυτική κριτική του προηγούμενου τόμου με περισσότερη λεπτομέρεια είχε ανέβει πρώτα εδώ και πριν λίγους μήνες και στο anthem.gr, είπα αυτή τη φορά να βγουν την ίδια μέρα, αλλά σαφώς λίγο νωρίτερα στο φόρουμ. Προφανώς κάποια πράγματα θα είναι λίγο πιο αλλαγμένα για εδώ. Νιώθω περήφανος που επιτέλους πρόλαβα και διάβασα το δεύτερο άλμπουμ του Λανφέστ ειδικά εφ' όσον το τρίτο έρχεται λίαν συντόμως! Που είχαμε μείνει στην ιστορία Το πρώτο άλμπουμ όπως είχαμε σχολιάσει ήταν πολύ εισαγωγικό για την ιστορία και μας γνώρισε τους βασικούς μας χαρακτήρες, τον Λανφέστ, τη Σίξι και τη Σιάν, τον Νικολίδη και μας έβαζε στο πνεύμα του πλανήτη του Τρόυ. Όπως είχαμε δει σε αυτόν τον κόσμο, όλοι έχουν μία μαγική ικανότητα, ωστόσο ο Λανφέστ αγγίζοντας ένα σπαθί μπορούσε να αποκτήσει την απόλυτη δύναμη και να ασκήσει όποια ικανότητα επιθυμούσε. Ο πρώτος τόμος λοιπόν περιγράφει το ταξίδι της παρέας στην Έκμουλ, την πόλη όπου κατοικούν οι πρεσβύτεροι που θα μπορούσαν να δουν τι γίνεται με τις δυνατότητες του Λανφέστ. Σενάριο Αν και ο τόμος αποτελεί το δεύτερο μέρος ενός arc που ολοκληρώνεται στα πρώτα τέσσερα άλμπουμ, μπορούμε να πούμε πως η ιστορία παίρνει μπρος για τα καλά εδώ. Σε αυτό το άλμπουμ ουσιαστικά γνωρίζουμε τον βασικό κακό της σειράς, ο οποίος αν και μας συστήθηκε στα εισαγωγικά βιογραφικά των χαρακτήρων και στο πρώτο άλμπουμ, θα κάνει τώρα την πρώτη του εμφάνιση. Και το όνομά του είναι Θάνος. Καθώς ο Λανφέστ εκπαιδεύεται στην ακαδημία, μαθαίνει για το πεπρωμένο του, μαθαίνει όμως και για το παρελθόν του μεγάλου του αντιπάλου. Αυτό που κάνει σαφές ο Arleston είναι ότι πρόκειται για έναν πολύ μοχθηρό αντίπαλο και το κακό είναι πως έχει ακριβώς τις ίδιες δυνάμεις με τον ήρωά μας. Όταν δε, ο Θάνος απαγάγει το Νικολίδη και τις κόρες του που επιστρέφουν από την Έκμουλ και μαθαίνει για τις δυνατότητές του και την τοποθεσία του σπαθιού, οι περιπέτειες του Λανφέστ και της παρέας του ξεκινούν εκ νέου και για άλλη μία φορά θα είναι συναρπαστικές. Φυσικά το άλμπουμ κλείνει με ένα ωραίο καρέ, το οποίο μας αφήνει διψασμένους για την πρώτη μεγάλη μάχη του ήρωά μας και του κακού της ιστορίας. Το χιούμορ και η πολύ καλή ποσόστωση σεναρίου και μαχών παραμένουν βασικοί παράγοντες που κάνουν το κόμικ να διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Σχέδιο και στοιχεία που προστέθηκαν σε αυτό το άλμπουμ Τα έχω ξαναπεί για το σχέδιο του Tarquin, είναι κλασικό, υπέροχο γαλλοβελγικό σχέδιο και ο σύγχρονος χρωματισμός το βοηθάει ακόμα περισσότερο. Κάθε καρέ στην Έκμουλ είναι πίνακας, ενώ εδώ το περιβάλλον της πόλης βοηθάει πολύ στο να δούμε πολύ περισσότερα πράγματα από τον πρώτο τόμο που λάμβανε χώρα ως επί το πλείστον στην εξοχή. Αρχικά έχουμε θεωρώ αρκετά περισσότερο splatter και αιματηρές σκηνές, ειδικά με πρωταγωνιστή τον Έμπους. Το έχω ξαναπεί ότι το Λανφέστ είναι 100% ενήλικο κόμικ και οι σκηνές αυτές είναι αποτυπωμένες πεντακάθαρα. Δεύτερον νομίζω ότι εξετάζει ακόμα περισσότερο πολλά στοιχεία του είδους του fantasy. Όπως είπαμε εδώ, έχουμε μία ακαδημία όπου οι πρεσβύτεροι δεν είναι σχεδιασμένοι συμβατικά, έχουν περίεργα χαρακτηριστικά, ενώ η παρουσία ενός ειδικού που διαβάζει εντόσθια έχει αρκετά στοιχεία από χαρακτήρες σκοτεινής μαγείας και dark fantasy, πάντα με τη χιουμοριστική πινελιά των δύο δημιουργών. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα εξερευνηθεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Τέλος πρέπει να πω ότι στο δεύτερο τόμο οι μάχες εντυπωσιάζουν. Έχουμε μάχες σε γη, νερό ΚΑΙ αέρα, με τα χτυπήματα να διαγράφονται πεντακάθαρα και κάνουν κάθε καρέ απολαυστικότερο από το προηγούμενο. Η έκδοση Σε ένα βίντεο, νομίζω του @jimmy mcduck χαρακτήρισα την έκδοση ως την καλύτερη ελληνική και κάποιος με θεώρησε υπερβολικό. Λυπάμαι παιδιά, αλλά εμμένω στην άποψη μου. Πηγαίντε, αγοράστε το, πιάστε το, διαβάστε το και μετά θα δεχθώ αντίλογο. Μέχρι στιγμής έχω πιάσει αρκετές φετινές εκδόσεις, αλλά την ποιότητα του δεύτερου άλμπουμ του Λανφέστ δεν την έχω βρει. Αρχικά η ΛΕΦΙΚ προβαίνει σε δύο σημαντικές βελτιώσεις σε σχέση με τον πρώτο τόμο. Το ματ χαρτί αντικαταστάθηκε από πολύ καλύτερο, γυαλιστερό χαρτί που αναδεικνύει και με το παραπάνω τα μολύβια του Tarquin, τα μεγάλα καρέ και το χρωματισμό του Livi. Συνοδεύεται από υπέροχη εσωτερική επένδυση με σχέδια του Tarquin, κυρίως με τον Έμπους. Συνεπώς παραμένουμε στο μεγάλο μέγεθος 23 Χ 32, κρατάμε το σκληρόδετο και τα υπέροχα εξώφυλλα και διορθώνουμε το μοναδικό αρνητικό της προηγούμενης έκδοσης με ακόμα καλύτερο χαρτί χωρίς να αλλάξουμε τιμή. Δεύτερον έχουμε ακόμα καλύτερη ποιότητα στη μετάφραση, αφού ο @Kurdy Malloy έχει προβεί σε αλλαγές με κάποιες επισημάνσεις που μας είχε εξηγήσει και σε προηγούμενες σελίδες όπως διάφορα λογοπαίγνια που έχουν γίνει στη γαλλική, ενώ μου άρεσαν και κάποιες επεξηγηματικές σημειώσεις στο κάτω μέρος της σελίδας. Διορθώνοντας με σε σχέση με την προηγούμενη κριτική όπου είχα πει για τους αμετάφραστους ήχους και επιφωνήματα, πρέπει να πω ότι έκανα λάθος, καθώς όπως μου εξήγησε ο Γιώργος, αποτελούν μέρος του σχεδίου του Tarquin και δε μπορούσε να γίνει χωρίς να φαίνεται άσχημο, ωστόσο βρήκα πολύ ανώτερη γενικότερα τη γραφιστική επιμέλεια. Τελικός απολογισμός και επόμενο άλμπουμ Πριν λίγες μέρες ανέβηκε στο GreekComics το εξώφυλλο του τρίτου άλμπουμ και είμαι ενθουσιασμένος! Όπως φαίνεται, η σύγκρουση του Λανφέστ και του Θάνος σχετικά με το σπαθί του ιππότη Χρυσογάλανου θα κλιμακωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και δε μπορώ να περιμένω να το διαβάσω. Όσον αφορά γενικά το άλμπουμ, για μένα είναι ξεκάθαρα η πιο value for money έκδοση που έχω δει. Επειδή είδα παράπονα από 1-2 άτομα στα social σχετικά με την τιμή, καλώς ή κακώς γαλλοβελγικό, σε τόσο μεγάλο μέγεθος, σκληρόδετο, πολυτελες χαρτί, μεταφρασμένο στα ελληνικά και σε τιμή φθηνότερη της γαλλικής με μικρό τιράζ, πολύ απλά δεν υπάρχει και δε μπορεί να πέσει οπότε καλό είναι κάποιος να το εξετάσει από κοντά για να κρίνει σωστά αν αξίζει. Συνολικά λοιπόν έχουμε ένα ακόμα απολαυστικότατο άλμπουμ, μία φοβερή ιστορία με χιούμορ, δράση, πικάντικες λεπτομέρειες, μαγεία, μάχες, μαγικά πλάσματα, γενικά το Θάνος, ο Αντιφατικός τα έχει όλα και μας κάνει να περιμένουμε εναγωνίως το τρίτο μέρος της ιστορίας. Ευχαριστώ πολύ τον @Valtasar για την παροχή των εσωτερικών σελίδων για το άρθρο μου. Μπορείτε να το διαβάσετε με κάποιες μικροαλλαγές και στο Book Corner του anthem.gr.

Ο τύπος μας βλέπει σαν παλιός στον στρατό, είναι με 150 τόμους και εμάς μας κοιτάει σαν νεούδια με 48 τόμους που δεν τον έχουν φτάσει ακόμα σε εμπειρίες και ιστορίες Θα φτάσουμε μία μέρα σε αυτό το σημείο, βιβλιοθήκη να δούμε πως θα βρούμε

Απίστευτα νέα μας έφερε ο @Tsaklas, επειδή ψιλοβιάζομαι ας πω κι εγώ 5 πράγματα για τόμους που θέλω να δω ή πιστεύω ότι θα δούμε. Κοίταξα τι παίζει από τον 60 έως τον 120 στα ξένα και θα μιλήσω και για 1-2 από πιο κάτω. Λοιπόν πρώτον οπωσδήποτε Life and Death of Captain Marvel, δύο τόμοι που θα ήθελα να τους δω χθες! Από ψιλοαπίθανους ήρωες που αρχίσαμε τώρα να βλέπουμε συχνά, λίγο παλιότερος Iron Fist. Το Siege είναι εξαντλημένο από την Anubis, οπότε με έτοιμη μετάφραση θα τους έρθει κουτί, είναι και ωραία ιστορία. Από Avengers επίσης, το Korvac Saga και το Kree-Skrull War θα ήθελα να τα δω πολύ. Πάμε σε cosmic Marvel, θέλω να δούμε Silver Surfer και Nova φυσικά. Ε να μη δούμε και κανά Warlock αφού τον μάθαμε από τους τόμους της Οξύ; Για εμάς τους Spider-Manάκηδες θέλω σίγουρα Death of the Stacys, The Death of Spider-Man αφού είναι στο Ultimate σύμπαν και δε θα με χάλαγε καθόλου το Spider-Island. Στους μεταλλαγμένους το X-Men: Schism γιατί είναι Jason Aaron και γιατί το όνομα μου θυμίζει την ομώνυμη κομματάρα των Tool. Ας κάνουμε και ένα spin off στους μεταλλαγμένους για την ιστοριάρα Old Man Logan. Hulk είδαμε και μας άρεσε, ας δούμε και λίγο Red Hulk με Scorched Earth. Και από Μαύρο Πάνθηρα δε θα ήθελα επανέκδοση του τόμου της Οξύ (βασικά καμία επανέκδοση από τα πρόσφατα της Οξύ), το πιο παλιό Panther's Rage είναι μια χαρά, αλλά θα ήθελα πολύ το A Nation Under Our Feet που είναι όμως κοντά στη 200άδα της συλλογής. Σόρρυ για τις κακές φωτό, πάνω στον ενθουσιασμό αυτές βρήκα και φυσικά περισσότερη ανάλυση όταν θα έχω παραπάνω χρόνο και ελπίζω μελλοντικά να πληροφορηθεί ο @Ilias για νέους τόμους και να μας αφήσει hints για να ψάχνουμε σαν τρελοί ποιος τόμος θα βγει. Το σίγουρο Ηλία είναι ότι έβαλα αρκετούς τόμους Spider-Man που είμαι σίγουρος ότι θα μεταφράσεις και για τη νέα εξηντάδα! Α ρε @O Φρατζάτος τι ζούμε όσο είσαι φαντάρος και δε σε έχουμε σταθερά να σχολιάζεις!

120 τεύχη της Συλλογής, make it rain, shut up and take my money και πολλά άλλα μου έρχονται στο μυαλό τώρα! 120 τεύχη, ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ, ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ, ΕΧΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ! @Mandrake τώρα ξαναδιάβασα και τα σχόλια πιο πάνω, εγώ Τετάρτη δεν τον βρήκα τον προηγούμενο τόμο, αλλά Πέμπτη.

Το διάβασα και εγώ, παρά το υπέροχο εξώφυλλο, δε μπορώ να πω το ίδιο καλά λόγια και για το περιεχόμενο του τεύχους. Η πρώτη ιστορία σχετικά με το δέκατο ένατο εκατομμύριο είναι ικανοποιητική και κρύβει μία ακόμα επιστροφή του Σκρουτζ στο Κλοντάϊκ. Ακολουθεί το σύνηθες μοτίβο ότι ο Σκρουτζ ασχολείται με έναν επιχειρηματικό κλάδο που αποτυγχάνει και μεταπηδάει σε άλλους για να βγάλει το εκατομμύριο, όμως εδώ ο Σκρουτζ επιστρέφει στον πρώτο εξ αυτών προκειμένου να το επιτύχει. Το σχέδιο επίσης δε με ενθουσίασε, ανά σημεία μου φάνηκε λίγο sloppy. Οι ιστορίες του Τζιμ του Τρομερού ποτέ δε μου άρεσαν, οπότε και ο συνδυασμός του με Φέθρυ δεν το έσωσε και η ιστορία ήταν αρκετά μεγάλη. Συνεχίζουμε με ένα σερί μικρών ιστοριών που δεν κάνει ποτέ καλό στο περιοδικό, αφού καμία δεν ξεχωρίζει. Κλείνουμε με Young Donald Duck που δεν ξεκινάει εντυπωσιακά, αλλά σταδιακά η ποιότητα της ιστορίας ανεβαίνει αρκετά και το τέλος της είναι πολύ συμπαθητικό. Πέραν της κεντρικής και του Young Donald Duck, δε νομίζω ότι διάβασα κάτι τρομερά αξιόλογο, αφού το format των πολλών ιστοριών δεν κάνει καθόλου καλό στο Μίκυ Μάους.

Το Τανγκό έχει βγει στις αρχές της χρονιάς: Εδώ μπορείς να το παραγγείλεις: https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/corto-maltese-tango

Μετά το ρολόι Spider-Man πριν κάποιες σελίδες από το Miniso, μου έφεραν και δύο κούπες από το συγκεκριμένο μαγαζί. Υπέροχη η Iron Man που ακολουθεί τη μόδα με το κεφάλι-κούπα διαφόρων ηρώων, αλλά ειλικρινά λατρεύω το συγκεκριμένο σήμα του Spider-Man: