Tsaklas

Το είδα πρεμιέρα, τώρα ευκαιρώ να γράψω κι εδώ 2 λόγια. Αρχικά να πω ότι οι Φύλακες του Γαλαξία ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη του MCU. Θυμάμαι όταν δεν ασχολούμουν τόσο με υπερηρωικές ταινίες ακόμα και είχε βγει το πρώτο, να μου το παρουσιάζει ένας φίλος μου (ο οποίος το έπαιζε και λίγο ψαγμένος) ως "μια ταινία με ένα δέντρο κι ένα ρακούν που μιλάνε, πολύ σουρρεάλ θέαμα" και εγώ να νομίζω ότι είναι καμιά δηθενιά και να καταλήγουμε να μην την βλέπουμε σινεμά Μετά το Age of Ultron όμως που ψήθηκα για τα καλά στο hype του MCU, έκατσα το καλοκαίρι και τις είδα όλες με την σειρά. Πράγματι εντυπωσιάστηκα από την 1η ταινία, είχε ψυχή, καλογραμμένους χαρακτήρες, γαμάτη μουσική και γενικώς μια "ταυτότητα" που λείπει από αρκετές ταινίες του MCU. Ξεκάθαρα στις τοπ 5 του σύμπαντος για μένα. Η 2η πάλι, αν και ήταν εξίσου καλογραμμένη όσον αφορά το ταξίδι των χαρακτήρων αυτών, δυστυχώς στο κομμάτι του χιούμορ λίγο με έχασε, την στιγμή που κάθονται ο Κουίλ με τον πατέρα του και αναφωνεί αυτός ξαφνικά "πάω για κατούρημα" την χρησιμοποιώ έκτοτε σαν παράδειγμα-σήμα κατατεθέν του άκαιρου χιούμορ του MCU που δεν αφήνει ώρες-ώρες μια συναισθηματική σκηνή να "κάτσει" μέσα στους θεατές χωρίς να την αποδομήσει με μια σαχλαμάρα ή εξυπνάδα που θα πει κάποιος και γενικώς την θεώρησα μια μέτρια συνέχεια μιας εξαιρετικής ταινίας. Για το 3ο λοιπόν δεν είχα ιδέα πώς θα μου φανεί, οι πρώτες κριτικές ήταν διθυραμβικές, σίγουρα τα τρέιλερ αρκετά πειστικά και προάγγελοι μιας ταινίας πιο νταρκ, πιο συναισθηματικής με επίκεντρο την ενδιαφέρουσα προέλευση του Ρόκετ. Τελικά σε μεγάλο βαθμό μου άρεσε, χωρίς να ξετρελαθώ όμως όπως αρκετοί που διαβάζω ονλάιν. Μπόρεσε όντως να δώσει μια ιστορία με συναισθηματικό βάθος, να μας κάνει να συγκινηθούμε και να πάει ένα βήμα παραπέρα τους χαρακτήρες αυτούς, δικαιώνοντας όσους θεωρούσαμε ήδη τον Ρόκετ ως έναν απ' τους καλύτερους χαρακτήρες του MCU. Ο κακός επίσης εξαιρετικός, σιχαινόσουν να τον βλέπεις, απεθχής όσο δεν πάει και γενικώς το "πούλησε" καλά ο Chukwudi Iwuji, ως ένας αδίστακτος περφεξιονίστας που φτάνει στα άκρα. Από εκεί και πέρα, η όλη εισαγωγή του Adam Warlock, αν και σαν χαρακτήρας αρκετά διασκεδαστικός, ήταν κάπως περιττή, φάνηκε ότι έγινε απλά για να δοθεί το κλείσιμο στην post-credit scene του 2 που τον τίζαρε και γενικά ήταν κάπως ξέμπαρκος. Αντίστοιχα η εισαγωγή του (της εδώ) σκύλου Κόσμο και τα όλα αστειεάκια με τον Κράγκλιν, περιττά όσο δεν πάει. Σα να ήθελε να τικάρει το κουτάκι ο Γκαν ότι οκ βάλαμε και το σκύλο μέσα. Επίσης το όλο κλείσιμο της τριλογίας, μου φάνηκε κάπως χλιαρό, σα να έβαζαν μια τελεία με το ζόρι επειδή κάποιοι ηθοποιοί δεν ήθελαν να παρατείνουν τα συμβόλαιά τους, οπότε είπαν οκ γράψε εκεί μια κατάληξη για όλους όσο πρόχειρη κι αν είναι αυτή. Παρόλα αυτά, θύμισε παλιό καλό MCU που δίνει έμφαση στους χαρακτήρες και όχι στο να στήσει σώνει και καλά το παρακάτω, σε σχέση με τις ταινίες που είδαμε τελευταία μετά το Endgame δηλαδή, μάλλον θα την χαρακτήριζα στις τοπ 3 μετά το Spider-Man: No Way Home και το Wakanda Forever. Αλλά δεν είναι κι ενδεικτικό αυτό, γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουμε δει αρκετές μετριότητες τελευταία (και το λέω με όλη την καλή διάθεση και αγάπη για το σύμπαν αυτό, πάντα θα τις στηριίζω σινεμά και θα περνάω καλά, αλλά είναι γεγονός ότι πλέον οι περισσότερες προσφέρουν στην καλύτερη ένα τίμιο 2ωράκι που αύριο το χεις ξεχάσει). Post-Endgame κατάταξη 1. Spider-Man: No Way Home 2. Black Panther: Wakanda Forever 3. Guardians of the Galaxy Vol. 3 4. Shang-Chi 5. Doctor Strange in the Multiverse of Madness 6. Ant-Man & the Wasp: Quantumania 7. Eternals 8. Black Widow 9. Thor: Love & Thunder

Πήγα χθες και σήμερα, ωραία φάση γενικά η μεταφορά στην Τεχνόπολη, αρκετά πιο ευρύχωρη τοποθεσία από ότι η Πλατεία Κοραή (και σίγουρα πιο άνετη από το στριμωξίδι στην Ένωση παλαιότερα). Τα καινούργια από Μικρός Ήρως τα είχα προμηθευτεί από Comic Con Θεσσαλονίκης με τη βοήθεια φίλου, οπότε περιορίστηκα στη νέα επανέκδοση Τεν-Τεν από Comic Strip, το Κουραφέλκυθρα Omnibus III του Βαβαγιάννη, ένα Funko Pop Loki από Anime-House και 1-2 αφίσες από Digital Soul (στηρίζουμε άνιμε με ελληνική μεταγλώττιση). Το μόνο που σπάστηκα ήταν ότι σήμερα μπόρεσα τελικά να φτάσω κατά τις 19:40, ελπίζοντας να προλάβω το signing του Faraci που ήταν μέχρι τις 20:00. Όμως ήταν άφαντος. Κρίμα πολύ, δηλαδή μια φορά έρχεσαι Ελλάδα και σηκώνεσαι και φεύγεις πριν την ώρα που έχει ανακοινωθεί; Άνθρωπος είναι και το καταλαβαίνω, μπορεί να μην είχε κόσμο εκείνη την ώρα, να κουράστηκε και να είπε τέλος, φεύγω, μπορούσα κ εγώ να πάω νωρίτερα αν με έκαιγε τόσο σίγουρα, αλλά δεν πήγα και 1 λεπτό πριν, θεωρώ υπήρχε ένα λογικό περιθώριο για να περιμένω ότι θα τον προλάβω. Τέλος πάντων. Η άλλη λίγο δυσάρεστη εμπειρία ήταν στο Artist Alley, που τους καταχώνιασαν μέσα στο μηχανοστάσιο και πραγματικά γινόταν χαμός συνέχεια, δεν μπορούσες να προχωρήσεις, ούτε καλά καλά να χαζέψεις. Και απ' όσο θυμάμαι είναι κάτι που συμβαίνει συστηματικά αυτό με τους Έλληνες δημιουργούς και είναι κρίμα γιατί βρίσκονται διαμαντάκια που μπορεί να μην είναι δημιουργημένα μόνο από ονόματα τύπου Βαβαγιάννης που είναι σε επιφανές σημείο (και καλά κάνει) και δεν τους δίνεται ο απαραιτητος χώρος για να τα προσέξει κανείς όπως πρέπει. Αυτά λοιπόν. Και του χρόνου!

Ωραία νέα. Πράγματι από τους πιο αστείους δημιουργούς disney comics, από μικρός τον είχα ξεχωρίσει μαζί με την Τζίκε. Θα κάνει κανείς ντισνεϊκός μια λίστα με εκδόσεις-must για υπογραφή για εμάς που δεν έχουμε πλέον τόση επαφή;

Εγω πάντως πρώτη φορά δε βρήκα αντίτυπο στο περίπτερο σήμερα το απόγευμα. (Πάντα έχει 2-3, ακόμα κ μετά το ΣΚ). Φυσικά δεν ήξερε ο περιπτεράς αν ήρθε, αν τελείωσε κλπ. Θα τσεκάρω αύριο κ σε πρακτορείο Άργος να δω αν θα το βρω.

Το είδα σήμερα και πέρασα υπέροχα. Να σημειωθεί ότι δεν είμαι κάποιος superfan του Μάριο, αλλά πρόκειται για ένα από τα λίγα videogames που έχω παίξει αρκετά από παιδί στο Nintendo DSi/3DS (New Super Mario Bros. , Super Mario 3D Land, Mario Kart, Mario Kart 7) και πιο πρόσφατα Mario Party σε σπίτι φίλου. Οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για κάποιον που είναι φαν από τα 80s ή έχει παίξει όλα τα παιχνίδια, αλλά με την όποια γνώση έχω εγώ για το σύμπαν του Μάριο, τους βγάζω το καπέλο με το πόσα πράγματα απο τα παιχνίδια κατάφεραν να συμπεριλάβουν μέσα στην ταινία οργανικά. Πολλά reviews είναι αρκετά μέτρια, γενικότερα mixed αντιδράσεις και δεν κατάλαβα γιατί, ειδικά όταν για τις αντίστοιχες ταινίες του Sonic υπήρχε ένα πολύ θετικότερο vibe. Οκ, ένα υποτυπώδες σενάριο έχει, δε θα σε εκπλήξει και ποτέ, ούτε πρόκειται για μια ταινία που θα σου αλλάξει την ζωή, αλλά μιλάμε για ένα απλοϊκό βιντεοπαιχνίδι κιόλας, όχι κάτι που βασίζεται στο story. Αν και πάντα είναι εκτιμητέο να κάνεις το κάτι παραπάνω ακόμα κ σε παιδικές ταινίες κ να προσθέτεις περισσότερο βάθος, όπως έκανε ο πρόσφατος Γάτος Σπιρουνάτος, δεν είναι και κάτι απαραίτητο όταν η συνταγή δουλεύει από μόνη της. Αγνή fun videogame περιπέτεια για κάθε ηλικία και πρωτίστως με απεριόριστη εκτίμηση στο πρωταρχικό υλικό. Να μιλήσω και για την ελληνική μεταγλώττιση, μιας κ είχαμε κλασικά τα αναμενόμενα σχόλια στα σόσιαλ ότι "πωπω, ελπίζω να μην μας αναγκάσετε να το δούμε στα ελληνικά" , για άλλη μια φορά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και ήταν μια εξαιρετική δουλειά. Και δεν το λέω μόνο εγώ που προτιμάω ελληνικές μεταγλωττίσεις, αλλά ακόμα και site τυπου freecinema.gr γράφουν "αποφεύγω τις ελληνικές μεταγλωττίσεις όπως ο διάολος το λιβάνι και εδώ μπορώ να πω δεν με ενόχλησε καθόλου". Οπότε, αν δεν βρείτε υποτιτλισμένη προβολή (δεν υπάρχουν και πολλές άλλωστε, λίγα σινεμά στις μεγάλες πόλεις την 1η βδομάδα το δείχνουν υποτιτλισμένο καθώς πάντα κοβουν 3ψήφια νούμερα εισιτηρίων παρά τις ορδές αρνητικών σχολίων όσων δηλώνουν λάτρεις της πρωτότυπης έκδοσης), μη το φοβηθείτε, δεν θα χάσετε. Τέλος, αρνητικά σχόλια τύπου ο Mario έγινε "woke" γιατί σώζει τον Λουίτζι αντί για την Πριγκίπισσα, η οποία έχει πιο ενεργό ρόλο, προσωπικά τα ακούω βερεσέ κ μάλλον προέρχονται από άτομα που ψάχνουν παντού φαντάσματα για να χαλαστούν. Η ιστορία δούλεψε υπέροχα.

Ζήλεψαν από την radnet με τα αλεπάλληλα λάθη, δεν είδες που έχει νεκρώσει το θέμα της Hachette; Να πως αρχίζει η συζήτηση

Το είδα κι εγώ χθες και πέρασα απρόσμενα καλά. Πρώτη φορά διαφωνώ τόσο με τις απόψεις του κοινού για ταινία Marvel. Να σημειωθεί βέβαια, ότι λατρεύω τα 2 πρώτα Ant-Man, ενώ απ' όσο έχω καταλάβει αρκετοί τα θεωρούν από οκ εως απλά διασκεδαστικά. Για μένα το πρώτο είναι στις τοπ ταινίες MCU. Έτσι κι εδώ λοιπόν, η Marvel έδωσε μια ξεδιάντροπα fun ταινία. Δεν μιλάω τώρα για ταινιάρα τύπου Wakanda Forever, που είχε ένα δομημένο σενάριο, ήθελε να πει και 5 πράγματα, να δώσει ένα συναισθηματικό υπόβαθρο. Χαζοταινία είναι, αλλά με την καλή έννοια. Χιουμοριστική αλλά όχι σαχλή. Αγνό, comic-book fun, με δραματικές στιγμές όπου χρειάζεται για να σεταριστεί ο Κανγκ. Μιλώντας για Κανγκ, εξαιρετικός Jonathan Majors, πολλά υποσχόμενος για το μέλλον. Τεράστια επιτυχία ότι ακόμα και όσοι βρήκαν την ταινία αδιάφορη έως κακή, κρατούν έστω ως μοναδικό θετικό την παρουσία του. Σε μαγνητίζει και είναι πολύ επιβλητικός σαν παρουσία. Ίσως περίεργη επιλογή να τον εισάγουν σε ταινία Ant-Man, μιας και το power difference είναι λίγο περίεργο, αλλά δεδομένης της φύσης του χαρακτήρα του, θεωρώ δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Σαν ταινία MCU δηλαδή θεωρώ έβαλε το λιθαράκι της για να πάρουμε έστω μια μικρή γεύση του τι θα ακολουθήσει, είναι μια απ' τις σημαντικές στιγμές του σύμπαντος και της Phase 5, από την αρχή της. Σαν ταινία Ant-Man τώρα, θεωρώ ήταν εξίσου πετυχημένη. Σου δίνει την πεμπτουσία του χαρακτήρα του Σκοτ Λανγκ που έχουμε δει 2 ταινίες τώρα + όσες άλλες εμφανίσεις έχει κάνει στα team-up: ένας ανιδιοτελής άνθρωπος της διπλανής πόρτας με τεράστια αγάπη για την κόρη του. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμή του. Η Κάσι Λανγκ, η οποία εδώ έχει μεγαλώσει και έχει γίνει επίσης υπερηωίδα, οκ, δεν ξεχώρισε, αλλά η Kathryn Newton ήταν μια χαρά, ανταπεξήλθε, αν δούμε κάποιο μελλοντικό Young Avengers πχ, δε θα με πείραζε να την δω, σε ένα team-up με την Kate Bishop της Hailee Steinfeld και άλλους νεαρούς προστατευόμενους που έχει εμμονή η Marvel να εισάγει τελευταία. Μου άρεσε η όλη δυναμική του Ant-Family επίσης, θετικό ότι είδαμε αρκετή Μισέλ Φάιφερ, και αρκετά ορεξάτη, σε αντίθεση με τον Μάικλ Ντάγκλας που φάνηκε ψιλο-βαρεμένος, αλλά ακόμα κι αυτός είχε το κατιτίς του και ξεχώρισε σε σκηνές. Η Σφήκα/Χόουπ Βαν Ντάιν πάλι, ήταν λίγο παραγκωνισμένη, θεωρώ είναι από τους χαρακτήρες που δεν έχουν αναπτυχθεί τόσο στο MCU και είναι λίγο στην σκιά του Ant-Man, όσο κι αν προσπαθούν να την βάλουν με τον δυναμισμό της να καλύπτει το goofiness του Σκοτ. Θεωρώ ο Σκοτ είναι ξεκάθαρα ο πιο συμπαθής από τους 2, αν και σαν δίδυμο, έχουν ωραία χημεία. Να πούμε και με spoilers για κάποια κομμάτια της ταινίας, ιδιαιτέρως μερικά που δίχασαν. Συνοπτικά λοιπόν, άλλη μια διασκεδαστικότατη ταινία Ant-Man για μένα, που είχε την ατυχία να πρέπει να σετάρει έναν τόσο δυνατό αντίπαλο, δημιουργώντας περίεργες ισορροπίες. Όσον αφορά τα εφέ, ναι μεν δεν ήταν τα καλύτερα CGI που έχω δει, αλλά ποτέ δεν είμαι άνθρωπος που θα χαλαστεί ιδιαίτερα γιατί το τάδε φαίνεται λίγο πιο ψεύτικο. Προσπάθησαν να στήσουν τον Κβαντικό Κόσμο σαν κάτι μεταξύ Star Wars και Dune, και τελικά αναλώθηκαν σε κάτι green screen που φαίνονται λίγο ψεύτικα, αλλά οκ. Κρίμα επίσης που δεν εξήγησαν λίγο περισσότερα με το τι παίζει εκεί. Θα έβαζα ένα 7/10 στην ταινία συνολικά μάλλον.

Κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με τον @ Θοδωρής Καραπάνος . Η συλλογή Marvel Vintage Comics ξεκάθαρα απευθύνεται σε μυημένους και γενικώς φανς του υπερηρωικού. Η Hachette προσφέρει απευθείας καλές ιστορίες, επιλεγμένες έτσι ώστε να σου κινήσουν το ενδιαφέρον. Θυμηθείτε με εξαίρεση τον Σπάιντερμαν και τους Φ4, πόσο χλιαρές ήταν οι πρώτες εντυπώσεις εδώ για τις πρώιμες αυτές ιστορίες που έβγαζε η radnet στην αρχή. Κάποιος που δε γνωρίζει, πιθανόν να βαρεθεί. Εκτός αν είναι ρετρόφιλος και τον γοητεύσει απλά και μόνο η όλη φάση, οκ. Πάντως η radnet προσφέρει καθαρά μια πλήρη συλλογή, με καλές και κακές ιστορίες. Γι'αυτό και θα έλεγα, ότι μάλλον απευθύνεται περισσότερο σε μυημένους φαν της Marvel που ξέρουν τι παίρνουν, και συγχωρούν κάποιες πρωτόλειες ιστορίες, για χάρη πληρότητας. Ισχύει μεν ότι τα πιάνει όλα απ' την αρχή με χρονολογική σειρά και έτσι κάνει εύκολο να ακολουθήσει κάποιος, αλλά αυτό ισχύει για συλλέκτες που τα αγοράζουν κ διαβάζουν όλα ανελλιπώς.

Hachette: τεύχη #158-161 & 163-167 Οξύ (όχι Anubis): #158-161 & 163-172 & τα τεύχη Peter Parker: The Spectacular Spider-Man #27-28

Όσον αφορά τους Rangers, ναι μεν ποτέ δεν ήταν κάτι ιδιαίτερα ποιοτικό, κι εγώ πχ που δεν πρόλαβα του ΑΝΤ1 αλλά έβλεπα Mystic Force και Operation Overdrive στο Star, πάντα τα θεωρούσα αρκετά γραφικά σαν σειρές. Αλλά κάθε γενιά πιστεύω έχει παρακολουθήσει μια σειρά και θυμάται με λίγη νοσταλγία το franchise και γι'αυτό επιβιώνει. Συνεχίζουν να βγαίνουν νέα επεισόδια στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα. Όσον αφορά τις μεταγλωττίσεις, από τον ManaLeak που θα προτιμούσε να διαβάζαμε στην radnet "Ντόκτορ Ντουμ" και "Κολόσσους" για να μην χάνεται το πρωτότυπο δεν περίμενα κάτι διαφορετικό Μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται πάνω από όλα για συνήθεια και προτίμηση. Σε όλη την Ευρώπη δηλαδή που ακόμα και 20ρηδες προτιμούν ξερώ γω να δουν το Avatar μεταγλωττισμένο (από προσωπική εμπειρία το λέω, είδα το νέο Άβαταρ στα αγγλικά με υπότιτλους με φίλο μου Γάλλο και μου έλεγε french dub is the best και άλλα τέτοια), γιατί το κάνουν και εδώ μας ξινίζει ακόμα και στα καρτούν και το αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι; Δεν λέω να φτάσουμε σ'αυτό το άκρο (αν και προσωπικά για μένα μακάρι να υπήρχε η επιλογή στα πάντα να διαλέξεις πώς θα το δεις), αλλά ακόμα και στα καρτούν να θεωρούμε τόσο κατάπτυστη τη μεταγλώττιση εδώ, ε λίγο τραγικό. Εννοείται έχουμε ποιοτικότατες μεταγλωττίσεις με φωνάρες αλλά και ατακάρες που έχουν μείνει, αλλά και εξαιρετικούς ηθοποιούς να τις πλαισιώνουν με ερμηνειάρες που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από το πρωτότυπο. Τώρα αν κάποιος έχει το πρωτότυπο σαν ευαγγέλιο και το βλέπει με την λογική ότι το βλέπω στη γλώσσα μου άρα αυτόματα κάτι χάνω γιατί πρωτότυπο=άκριτα καλύτερο, προφανώς δε θα του αρέσει. Μήπως να βλέπουν τα 8χρονα και με αγγλικούς υπότιτλους αντί ελληνικούς τα καρτούν γιατί "έλα μωρέ τώρα, οι μεταφράσεις υποτίτλων που κάνουμε εδώ δεν είναι καλές, χίλιες φορές αγγλικά", όπως λέγανε κάποιοι πριν λίγους μήνες που ήρθε το One Piece στα σινεμά; Το ακούσαμε κι αυτό πλέον.

Το πουλάει μαγαζί στη Θεσσαλονίκη εδώ

Καλά τώρα τα έχεις μπλέξει όλα και στο λέω εγώ που είμαι μεγάλος φαν των superhero comics & superhero movies και πάω σινεμά ακόμα και σε χαζομάρες τύπου Morbius και ούτε έχω διαβάσει ποτέ Μπλεκ κλπ. Άλλο η δημοφιλία, άλλο η ποιότητα. Προφανώς τα αμερικάνικα υπερηρωικά έχουν άπειρο κοινό εδώ και πάρα πολλά χρόνια και γι'αυτό έγιναν ταινίες. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του κόμικ. Τόσα άλλα indie αμερικάνικα ή ευρωπαϊκά κόμικς, μαζί με BD και άλλα πολλά είναι ποιοτικότατα κι ελάχιστα έχουν μεταφερθεί στο σινεμά ή στην τηλεόραση. Κάποια πράγματα απλά έχουν μικρότερο κοινό γιατί έτσι είναι η αγορά. Kαι προφανώς πάντα στην τέχνη υπάρχει η υποκειμενικότητα και κανείς δεν είναι ο απόλυτος κριτής που αποφασίζει τι αξίζει και τι όχι, όσο κι αν μας φαίνεται πασιφανές μερικές φορές ότι το α είναι καλύτερο από το β για τα προσωπικά μας γούστα. Παραμένουν γούστα. Με το ζόρι θα τους πείσεις οτι είναι πεταμένα λεφτά;

Εγώ το ερμηνεύσα έτσι τότε, επειδή είπες, "όπως και με τα Muppets, πρόκειται για νέα μεταγλώττιση". Εγώ επεσήμανα απλά την διαφορά, ότι τα Muppets δεν είχαν ποτέ μεταγλώττιση σε αντίθεση με τον Ηρακλή. Όπως και να 'χει, μικρή σημασία έχει.

Η σειρά είχε και παλαιότερη μεταγλώττιση που προβλήθηκε στο Mega το '99-02 και στην ΕΡΤ το 2005-2008. Οπότε δεν μιλάμε για κάτι που δεν είχε μεταγλώττιση, σε αντίθεση πχ με το Muppet Show. Αλλά ναι, φαίνεται η παλιά μεταγλώττιση δεν διατηρήθηκε στο αρχείο της Disney ή δεν ήταν στην κατάσταση που ήθελαν οι ήχοι.

Νομιζω πάντως ότι όταν έπαψε να ειναι τόσο "νωπό" το θέμα του θανάτου του Boseman, αρκετοί φαν έλεγαν για ρικαστ, ετσι ώστε να υπάρχει ο χαρακτήρας του Τ'Τσαλα στο MCU. Εξήγησε όμως η παραγωγή ότι πέρα από συνεργάτης ήταν και πολύ κοντινός τους άνθρωπος, και δε θα μπορούσαν να φανταστούν τόσο σύντομα κάποιον άλλον στον ρόλο. Λογικό, παίζει και ο ανθρώπινος παράγοντας από πίσω. Όπως και να χει το χειρίστηκαν πολύ σωστά από κάθε άποψη. (Όποιος έχει δει την ταινία καταλαβαίνει)

Εύκολη λύση θα ήταν να έκαναν απλά μια αντικατάσταση και να προχωρούσαν με το ήδη έτοιμο σενάριο που είχε μέσα τον Τ'Τσαλα.

Το είδα 2 φορές πλέον, χτες και σήμερα και μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε πλήρως και ήταν από τις καλύτερες του Phase 4 μαζί με το Spider-Man και μέσα στις τοπ 10 του MCU γενικώς. Ελάχιστα πράγματα θα άλλαζα. Ναι μεν συμφωνώ με τους επικριτές όσον αφορά την διάρκεια, μπορούσαν να λείπουν άνετα 15-20 λεπτά χωρίς να θυσιαστει η πλοκή, αλλά και πάλι, το μόνο σημείο που με κούρασε ήταν το τέλος, που ενώ είχε έρθει η κλιμάκωση, έχουμε ένα έξτρα 10λεπτο τουλάχιστον, ίσα ίσα για να κλείσει όπως όπως διάφορες υποπλοκες. Κατά τ άλλα χορταστική ταινία που είχε πολλά να διαχειριστεί αλλά τα κατάφερε περίφημαμ. Αρχικα , τον αιφνιδιο θάνατο του Τσαντγουικ Μποουζμαν, τον οποίο τίμησε στο έπακρο η ταινία αποδίδοντας έναν φόρο τιμής, αρκετά συγκινητικά και με πρωτόγνωρη ωριμότητα όσον αφορά το πένθος, την θλίψη, και πώς προχωράς όταν έχεις χάσει έναν δικό σου άνθρωπο ενώ η ζωή τρέχει ασταμάτητα και δε σε περιμένει. Επίσης, την εισαγωγη του Ναμορ στο MCU, που παρά τις εμφανείς αλλαγές στο origin, είναι τόσο ωραία δοσμένη ιστορία του και ο ίδιος είναι από τα highlight της ταινίας. Τέλος, την εισαγωγή της Riri Williams που πολύ φοβόμασταν ότι θα ειναι απλα ένα ξεδιάντροπο προμοταρισμα της επερχόμενης σειράς της στο Disney+. Παραδόξως, λειτουργησε αρκετά οργανικά μεσα στο σενάριο και η ηρωίδα ειναι αρκουντως συμπαθητική. Το σενάριο λοιπόν αν και φορτωμένο, δεν ειναι χαοτικό αλλά για το μεγαλύτερο μέρος του σε κρατάει σε εγρήγορση. Μιλάμε για μια ταινία πλούσια συναισθηματικά, με δουλεμένους χαρακτήρες αλλά και το απαραίτητο θέαμα και νομίζω κανείς δεν το περίμενε ότι θα βγει τόσο καλό χωρίς τον Μποουζμαν. Επίσης από τις πιο δυνατές υποκριτικά ταινίες του MCU, ρεσιτάλ από Angela Bassett αλλά και Letitia Wright. 8/10 Η κατάταξη μου για τις ταινίες του Phase 4: 1. Spider-Man No Way Home 2. Black Panther: Wakanda Forever 3. Shang Chi and the Legend of the 10 Rings 4. Doctor Strange in the Multiverse of Madness 5. Eternals 6. Black Widow 7. Thor Love and Thunder

2007-2017 το αγόραζα ασταμάτητα κάθε Παρασκευή, μετά έκανα μια παύση μιας και ήθελα να επικεντρωθώ στα υπερηρωικά και ούτως ή άλλως δε με τρέλαιναν πλέον οι ιστορίες Disney. Διάβασα μια μέρα εδώ στα τέλη του 2018 που είχε μπει μια επετειακή ιστορία για τον Μίκυ (νομίζω το "Ολα Αυτά που θα Συμβούν Χθες";) ότι είναι εξαιρετική και έκανα την κίνηση να το αγοράσω μετά από περίπου ενάμιση χρόνο. Έκτοτε, αγοράζω επιλεκτικά, αν διαβάσω εδώ ότι παίζει κάποια άλλη καλή ιστορία. Ελάχιστα τεύχη αγόρασα μέσα στο 2019 βασικά, κυρίως το 2020 με τις καραντίνες μπήκα στο τρυπάκι να το αγοράζω λίγο πιο τακτικά και κατέληξα να 'μαι κάπως πιο επιεικής τα τελευταία 2 χρόνια, έχω πάρει διάφορα τεύχη, κυρίως Φάντομ, Κάστυ, Πράκτωρ Ντακ, Φαντομία, κανέναν Καβατσάνο, άντε και Τζίκε και Φαράτσι που μ'αρέσουν σαν χιούμορ. Ή τέλος πάντων, αν ακούσω ότι κάτι αξίζει. Πχ την ιστορία με το Κλοντάικ αυτή την Παρασκευή, θα την τιμήσω.

Εννοείται φταίει ο Kenzari, έτσι το εννοούσα. Προφανώς ο Τζαφάρ που ξέρουμε κάθε άλλο παρά αδιάφορος είναι, εκείνος δίνει αδιάφορες ερμηνείες. Τώρα για τον Ροκ κι εγώ είπα δεν περίμενα να δώσει κάτι παραπάνω. Αυτό που ξέρει, αυτό έκανε. Απλά λέω ήταν ρόλος λίγο πιο αβανταδόρικος από ό,τι συνήθως, αν και, λίγο-πολύ στα μέτρα του, μην κρυβόμαστε. Μπορούσε όμως να προσπαθήσει και λίγο παραπάνω. Και γι'αυτό επεσήμανα Μπατίστα και Σίνα, που προέρχονται επίσης από τον χώρο της επαγγελματικής πάλης, αλλά έχουν δουλέψει και δεν επαναπαύονται σε ένα όνομα. Αλλά οκ, αν κάτι δουλεύει γιατί να το αλλάξεις, προφανώς. Όταν βγάζει δισεκατομμύρια με την ίδια ελάχιστη προσπάθεια που κάνει, γιατί να προσπαθήσει παραπάνω, εννοείται. Έχει μια mid-credit σκηνή. Δεν έχει 2η μετά το τέλος.

Την είδα κι εγώ σήμερα. (αν κάποιος θέλει να αποφύγει μικρο-spoiler, παρότι γενικά δεν κάνω, δεν είμαι σίγουρος αν κάτι από όλα αυτά δεν είχε φανεί στα τρέιλερ ή δεν ήταν προφανές για κάποιον, οπότε αν ενοχλείστε από τυχόν αποκαλύψεις, διαβάστε το μετά την θέαση τη ταινίας) Δεν περίμενα κάτι το ιδιαίτερο, ελάχιστο ήταν το hype, μάλιστα ως DCάκιας ήμουν πιο ψημένος για την JSA παρά για τον ίδιο τον Black Adam του The Rock. Με τον οποίο δεν έχω κάποιο θέμα, έχω δει κάποιες ταινίες του, σε άλλες έχω περάσει σχετικά καλά, σε άλλες λιγότερο, αλλά είναι γεγονός ότι σπάνια (ειδικά τα τελευταία χρόνια που έχει γίνει πιο μεγάλο όνομα) ρισκάρει και ακόμα σπανιότερα κινείεται πέρα από τα πλαίσια της μετριότητας στις ταινίες του, σε αντίθεση με άλλους ματσό σταρ του παρελθόντος (πχ Σβαρτζενέγκερ, Σταλλόνε) που αν μη τι άλλο έχουν δώσει κάποιες ταινιάρες. Θα μου πείτε, τι συγκρίνεις. Αλλά ακόμα και ο Τζον Σίνα ή ο Ντέιβ Μπατίστα που μεσουρανούν τώρα, μάλλον έχουν δώσει καλύτερες στιγμές από τον Ροκ ή τουλάχιστον έχουν προσπαθήσει περισσότερο υποκριτικά σε κάποια πρότζεκτ. Εδώ ο Ροκ είχε την μεγάλη πρόκληση λοιπόν να μην είναι για μια φορά ένας κουλ νταγλαράς που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του, αλλά να παίξει έναν πιο περίπλοκο αντι-ήρωα. Δεν περίμενα φυσικά να καταφέρει να δώσει κάποια επιπλέον υπόσταση στον Μαύρο Αδάμ, αλλά τουλάχιστον να κάνει μια προσπάθεια να διαφοροποιηθεί. Δεν θεωρώ ότι το έκανε αλλά τουλάχιστον ο χαρακτήρας ήταν λίγο-πολύ στα μέτρα του. Μάλιστα η όλη του "ξύλινη" προσωπικότητα, αυτή η "στωικότητα" που διάβασα μερικούς να λένε ότι δεν τους άρεσε τόσο, σε συνδυασμό με το ότι ήταν λίγο μαγκωμένος τέλος πάντων και ανεξοικείωτος με τον σύγχρονο κόσμο, θεωρώ έδινε ένα έξτρα comic relief που δε ξέρω αν ήταν επιτηδευμένο, πάντως ταίριαζε, τουλάχιστον στην αρχή που δεν είχε κάτι παραπάνω να κάνει σαν χαρακτήρας. Στις πιο ουσιαστικές στιγμές, δυστυχώς, χωλαίνει. Η JSA τώρα. Ψιλο-ξεπέτα δυστυχώς. Μια εισαγωγή για γέλια, τελείως προσχηματική, ίσα-ίσα τσακ-μπαμ να πουν ποιος είναι ποιος με μια πρόταση, χωρίς να δώσουν ιδιαίτερο υπόβαθρο ή χαρακτήρα σε κανέναν, για να πλακωθούν ύστερα με τον Αδάμ μέχρι την αναπόφευκτη συμμαχία τους. Ο Pierce Brosnan γενικά μου είναι πολύ συμπαθής, κι εδώ ήταν αξιοπρεπής με τα λίγα που του δόθηκαν ως Doctor Fate αν και δυστυχώς φάνηκε και λίγο σαν ιμιτασιόν Doctor Strange λόγω της δημοφιλίας MCU που τον πρόλαβε. Η Cyclone επίσης συμπαθέστατη, πήγε να δώσει και λίγο backstory αλλά γενικά πέρασε και δεν ακούμπησε. Ο Atom Smasher κι αυτός φάνηκε λίγο ιμιτασιόν Ant-Man (Giant-Man βασικά), το χιούμορ του λίγο άκαιρο επίσης, ο Centineo βέβαια θεωρώ ταίριαξε. O Hawkman επίσης ωραίος αλλά λίγος, είναι από τους πιο πλούσιους χαρακτήρες της DC, ειδικά όσον αφορά τις διαρκείς μετενσαρκώσεις του κλπ αλλά δεν μπόρεσε να δείξει κάτι ενδιαφέρον. Γενικά αν δεν τους ήξερες από τα κόμικ μάλλον θα έλεγες, οκ, τι με νοιάζουν, πάμε παρακάτω. Όποιος τους ήξερε, θα χαρεί λίγο που τους είδε, αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετό αυτό που δίνεται εδώ πέρα. Ο αντίπαλος, αδιάφορος, πιο αδιάφορος κι από τον Steppenwolf του Josstice League τολμώ να πω δυστυχώς... Κρίμα πολύ. Τώρα έψαξα και συνειδητοποίησα εν τω μεταξύ ότι ήταν και ο Τζαφάρ στο ριμέικ του Aladdin. Το 'χει η μοίρα του άραγε να κάνει αδιάφορους κακούς; Ανύπαρκτος. Τέλος, οι Tomaz, αν έκλειναν και λίγο το μάτι στους Isis/Osiris ίσως να είχαν λόγο ύπαρξης, εδώ ήταν μια κακή προσπάθεια για πιο "γκρίζους" χαρακτήρες και ίσως μερικούς ψευτο-σχολιασμούς για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και τις επεμβάσεις τους σε ξένα εδάφη για την υποτιθέμενη ειρήνη. Ο μικρός επίσης μάλλον κουραστικός ήταν παρά συμπαθής. Συνολικά ένα 6-6.5/10 για μια ακόμα μετριότατη ταινία που μάλλον θα την θυμόμαστε κυρίως για την post-credit σκηνή της που δείχνει ότι η DC επιτέλους κάνει κάτι αυτονόητο, αν και η εκτέλεση πάλι ήταν λίγο κακοδουλεμένη όπως ειπώθηκε και πάνω. Συνολικά θα κατέτασσα τις ταινίες του DCEU ως εξής: 1. Zack Snyder's Justice League 2. Wonder Woman 3. Man of Steel 4. Batman v Superman 5. The Suicide Squad 6. Shazam 7. Aquaman 8. Black Adam 9. Birds of Prey 10. Suicide Squad 11. Wonder Woman 1984 12. Justice League (2017) Αυτά από εμένα!

Πες τα! Έχουμε γεμίσει ατζέντες!

Η παραγωγή πάντως έχει άλλη άποψη "Despite the film’s underwhelming performance at the box office, Focus Features’ Production and Acquisitions Head, Kiska Higgs, told the Hollywood Reporter that The Northman “ended up being a win for us financially.” “I know in the press [The Northman] hasn’t been lauded as a success, but it was okay for us in the end,” Higgs said. “There are additional ways for us to monetize things, at least for us at Universal. It was one we shared with New Regency, and we weren’t really front and center on the production of that.” Και γενικά το να κρίνουμε μόνο απ' τις εισπράξεις, μόνο άδικο είναι. Πόσες ταινίες πάτωσαν σε εισπράξεις και απέκτησαν cult following, λόγω VHS/DVD/VOD πλέον. Ούτε απ΄την τσέπη μας τα βάζουμε τα λεφτά για να κρίνουμε ταινίες λες και είμαστε στο χρηματιστήριο. Από καλλιτεχνικά κριτήρια εγώ θεωρώ η ταινία πέτυχε και έχει τους οπαδούς της. Γνώμη μου φυσικά.

Προσωπικά μ άρεσε αρκετά το φινάλε. Ναι μεν ξεπετάει την όποια συνολική πλοκή είχαν στήσει ίσα ίσα σε όλη τη σεζόν, αλλά τουλάχιστον γίνεται με ευφάνταστο και διασκεδαστικό τρόπο. Συνολικά για την σειρά τώρα. Καταλαβαίνω όποιες ενστάσεις ακουγονται. Εξαρχής ήταν μια σειρά που προφανώς δεν είναι για όλους. Έχει ιδιαίτερο χιούμορ, αυτοαναφορικο, δε φοβάται να τρολλαρει τους haters και με αυτο τον τρόπο να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη δυσαρέσκεια, γενικά ήταν αναμενόμενο να διχάσει. Προσωπικά η όλη φάση καθημερινή ζωή σουπερηρωων, chick flick κλπ μου φάνηκε αρκετά διασκεδαστικη ,ήταν κάτι καινούργιο και συμπάθησα τον χαρακτήρα της Τζεν οπότε απ την αρχή ως το τέλος ήμουν εκεί, περνούσα καλά, άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο, δεν είχα ιδιαίτερα παράπονα. Δε θα προσποιηθω βέβαια ότι είδαμε κάτι ιδιαίτερα καλογραμμένο, ή ότι στάθηκε στο ύψος του legal comedy που υποσχέθηκε. Τουλάχιστον όμως διαφοροποιηθηκε από την πεπατημένη. Κάποιος θα μπορούσε να πει κιόλας ότι χρησιμοποιεί το τρολλαρισμα κ την υποτιθέμενη αυτογνωσία για τα αδύναμα σημεία της σειράς (η συνολική πλοκή της σεζόν, το μέτριο CGI) για να δικαιολογησει τα αδικαιολογητα. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό τελικά ήταν έξυπνο ή "φτηνός" τρόπος για να θεωρηθεί υπεράνω κριτικής ας πούμε. Θα δείξει πως θα μου μείνει σαν εντύπωση στο πέρασμα του χρόνου.