Manitou

Θωρ Ο θεός των κεραυνών Ο Γκοντ Μπουτσερ

Στα νέα ελληνικά είναι Φονέας.

Το Kill or be killed εγώ θα το έβαζα νουάρ. Είναι σκοτεινό έχει ένα μυστήριο αν μη τι άλλο, έχει αστυνόμους, όπλα, φόνους κλπ. Το Λαργκο ναι είναι περιπέτεια όνομα και πράγμα. Ο ορισμός θα έλεγε κανείς.

Τα πήρα και τα διάβασα. Έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια ήταν ένα πολύ ωραίο αλμανάκ των Ελλήνων δημιουργών αφιερωμένο στον μικρό ήρωα Έχει 16 από αυτούς με πρωτότυπες ιστορίες και ξεχωριστό σχέδιο/τεχνοτροπία σε κάθε μία από αυτές. Από την άλλη οι ίδιες οι ιστορίες ως επί το πλείστον δεν μου άρεσαν. Φταίνε οι λίγες σελίδες, φταίει το θέμα δεν ξέρω. Πάντως οι περισσότερες ήταν ανευρες χωρίς κάτι ιδιαίτερο. Ξεχώρισα την ιστορία ΣΥΝΑΓΕΡΜΌΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΊΟ που ήταν η καλύτερη όλων. Η έκδοση εξαιρετική όπως πάντα και η τιμή ελαφρά τσιμπημενη.

Εγώ πάλι πιστεύω ότι όποιος γράφει ένα Αστερίξ αναγκαστικά μπαίνει σε (άδικη) σύγκριση με τον Γκοσινί. Αυτός είναι ο καλύτερος αυτός έχει γράψει τα περισσότερα και με αυτόν συγκρίνεται κάνεις. Επίσης οι περισσότεροι που διαβάζουν ένα Αστερίξ δεν είναι εξοικειωμένοι με τους δημιουργούς και την ιστορία αυτών. Κάποιος παίρνει ένα Αστερίξ και διαβάζει ας πούμε την Ίριδα. Μπορεί να μην έχει ξαναδιαβάσει Αστερίξ ποτέ. Μπορεί και να το έκανε πριν από πολλά χρόνια όταν ήταν μικρός/η. Και μετά επειδή του άρεσε η Ίριδα λέει "ας βρω και κανένα άλλο". Και βρίσκει τους Ισπανούς φερ ειπείν. Εκεί λοιπόν τα συγκρίνει απευθείας. Και βλέπει τη διαφορά μεταξύ πλυμένου και πραγματικά καθαρού.

Νορμανδοί έχουν τέλεια ονόματα. Επίσης απίθανο γέλιο έχουν και οι Βρετανοί. Και οι Ελβετοί. Και και και...πωωωω κάτι λευκές Ίριδες μπροστά σε αυτά αδικουνται τόσο πολύ...

Τελείως off topic αλλά έχει πράγματι ενδιαφέρον η συζήτηση. Εγώ διαφωνώ σε αυτό που λες (φυσικά με την καλύτερη των διαθέσεων) γιατί έτσι ας μην έχουμε κανονες πουθενά. Θέλω να πω δεν τους διαχωριζω σε κανονες έκθεσης και κανόνες προσωπικής γραφής όπως λες. Αν θέλω να γράφω τελείως ανορθόγραφα με ένα ι ένα ο ένα ε προφανώς δεν θα μπω φυλακή αλλά επίσης προφανώς με βάση τους κανόνες της ελληνικής γραμματικής θα είμαι ανορθόγραφος. Δεν έχει σημασία αν το γράφω σε επίσημο έγγραφο ή σε προσωπικό κείμενο. Άλλωστε και ένα επίσημο έγγραφο είναι εν δυνάμει προσωπικό κείμενο και το αντίθετο.

Ναι έχεις δίκιο. Το θυμόμουν ανάποδα. Όπως επίσης θυμόμουν και την ιστορία με το γκρι ουρανό. Ωραίες πληροφορίες όπως και να έχουν!

Φυσικά και δεν χάθηκαν. Απλά στο συγκεκριμένο κόμικ ο Γκοσινί έχει κάνει παπάδες. Τώρα μετά από τόσα τεύχη Αστερίξ ένας δημιουργός πρέπει να φτιάξει κάτι που να είναι και αντίστοιχα καλό, αλλά και πρωτότυπο. Ταυτόχρονα δε πρέπει να το συμβιβάσει και με τους κανόνες πολιτικής ορθότητας της εποχής. Ολα τα παραπάνω κάνουν ένα δύσκολο κοκτέιλ

Ε ναι. Δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Το Αστερίξ στους Βέλγους είναι το τελευταίο του Γκοσινί. Για την ακρίβεια πέθανε λίγο πριν το τελειώσουν. Σαν φόρος τιμής υπάρχει ένα θλιμμένο λαγουδάκι στην τελευταία σελίδα. Έτσι τον έλεγε η γυναίκα του.

Δεν έκατσε σε κανέναν άλλο στραβά το μελάνωμα και ότι ήταν λίγο θαμπό? Να ξέρω αν είναι να πάω να αλλάξω τα γυαλιά μου.

Πάντως οι πρώτες ιστορίες του Spiderman, εν αντιθέσει με τις πρώτες του Χαλκ ή του Iron man που πράγματι είχαν μέσα πολύ "κακή Αμερική" , είχαν ωραία σενάρια και μάλιστα ίσως, για εμένα, και καλύτερα από αλλά που διάβασα λίγο αργότερα στην ίδια σειρά.

Απαίσιο εξώφυλλο.

Εγώ που δεν είμαι και φαν, εκτίμησα πολύ εκείνες τις πρώτες ιστορίες. Είχαν ένα άρωμα εκείνης της εποχής με καλλιτεχνική αξία λόγω της αρχής της ιδέας και ιστορικής αξίας για ευνόητους λόγους. Τα πιο.μετα μπορώ να πω ότι με κούρασαν περισσότερο.

Πάει και ο Μπαρκς. Καλύτερα για όσους τον ειχαν, χειρότερα για τους μικρούς και νέους φίλους που έπρεπε κάπου να διάβαζαν μια τέτοια ιστορία. επισήμως είμαστε στην τρίτη εκατοντάδα του Κόμιξ του Τερζόπουλου χωρίς αφιερώματα και χωρίς διαλείμματα καλών μεγάλων ιστοριών. Είναι ακριβώς το περιοδικό μαζικής παραγωγής. Κάποιες ιστορίες θα είναι καλές κάποιες πολύ κακές και οι περισσότερες μέτριες. Και η ζωή στον κόσμο του Κόμιξ συνεχίζεται

Εφόσον στο λέει από πριν κλείσεις το εισιτήριο δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Δεν είναι προϊόν για να σου επιστρέψει την αξία και να πάρεις κάτι άλλο. Πολύ κρίμα πάντως. Και εγώ περίμενα ένα σκιτσακι Φαντομια και δυστυχώς γιοκ. Κρίμα για τους φίλους από την Αθήνα που ήθελαν να πάνε να τους δουν. Ελπίζω να αδράξουν την ευκαιρία οι δικοί μας στα βόρεια και να τους φέρουν τον Μάιο στην Θεσσαλονίκη.

Δεν τον προλαβαίνουμε πια φίλε Γιάννη!!!

Όταν λες συλλογές κόμικς αναφέρεσαι φαντάζομαι μόνος στα υπερηρωικα. Γιατί για τα υπόλοιπα είδη δεν έχει αλλάξει κάτι και ίσα ίσα τώρα μπορούμε και να διανύουμε μια καλή εποχη με βάση την διαρκή άνοδο του Μικρού Ήρωα, το σταδιακό ξύπνημα της Μαμούθ, τη σταθερότητα της καθημερινής της Jemma της Οξύ και της Anubis. Πάντως μου κανει εντύπωση πως γίνεται ένα τόσο σημαντικό είδος όπως τα υπερηρωικα, με μεγάλη ιστορία και δημοφιλία, να βασίζεται στο MCU τόσο πολυ. Όπως και να έχει σημαντικά τα σχόλια σου.

Αυτό ακριβώς εννοούσα όταν έλεγα ότι θα έπαιρνα εσένα τηλέφωνο. Η δικιά σου οπτική είναι μια νέα οπτική της συλλογής διαφορετική από αυτά που διαβάζουμε εδώ. Δεν έχει πει κανένας άλλος φίλος να βγει σε έκδοση στυλ Μπλεκ. Δεν μου φάνηκε κακή σαν ιδέα να σου πω την αλήθεια. Το Μπλεκ όπως κυκλοφορούσε (η πρόσφατη έκδοση του) λόγω της ποιότητας του ήταν αρκετά "όμορφο". Ναι δεν μου φαίνεται τόσο κακή ιδέα. Επίσης να αναφέρω κάτι που ήθελα να το γράψω εδώ και καιρό. Οι πρώτες ιστορίες των κλασικών υπερηρώων πράγματι βγάζουν την ηλικία τους, πράγμα που έναν μικρότερο αναγνώστη ίσως τον αποθαρρύνει. Όμως έχουν ακόμα οσμή της πιο αγνής Αμερικανικής κουλτούρας εκείνης της εποχής πριν την πλήρη εμπορευματοποίηση των πάντων. Η ιστορία του Σπάιντερμαν ας πούμε με τη Δυναμη και την Ευθύνη είναι καταπληκτική και έτη φωτός μπροστά από τις ιστορίες με το ωραίο σχέδιο και τα άπειρα κλωτσομπουνια που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια.

Εγώ αν ήμουν η Radnet θα έπαιρνα τηλέφωνο εσένα @ theforce και θα σε ρωτούσα τι δεν σου άρεσε. Γιατί το λέω αυτό. Από την αρχή έγραφες πόσα χρόνια περίμενες αυτή τη συλλογή. Δεν είχες προβλημα να την στηρίξεις οικονομικά, όμως στην πορεία σε ξενέρωσαν πολλά πράγματα που σε εμένα π.χ. που δεν ήμουν και πολύ fan δεν μου καιγόταν καρφί. π.χ. η δεκαπενθήμερη κυκλοφορία ή τα ονόματα κάποιων ηρώων. Δεν είσαι στην κατηγορία @ constantinople που και σε παζλ να του δώσεις τη συλλογή θα την πάρει θα την κολλήσει και θα πει και ευχαριστώ. Η συλλογή προφανώς έχασε ανθρώπους σαν και σένα που είπαν "άντε από εκεί με την προχειρότητα σας". Και μάλλον είναι αρκετοί. Θα έπρεπε να αναζητήσουν το γιατί τους έχασαν. Στα υπόλοιπα που λες εγώ προσωπικά μάλλον δεν συμφωνώ. Πιστεύω ότι με λίγο μεράκι, με σωστούς χειρισμούς και σωστή τιμή θα μπορούσε να εκδίδεται αυτή η σειρά σε εβδομαδιαία βάση. Όχι ότι θα ήταν και φοβερό να εκδίδονταν σε δεκαπενθήμερη. Αυτό αντιστοιχεί σε πιο πολύ χρόνο για διάβασμα και για να αγαπήσει κάποιος το προϊόν και να μην αρκείται να το στοιβάζει σε ράφια. Αυτά.

Έτσι θα έπρεπε να σκεφτούν πράγματι. Δεν πιστεύω ότι θα έχουν μάθει από τα λάθη τους όμως. Αν είχαν μάθει θα είχαν σταματήσει να κάνουν. Πάντως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Μακάρι.

Λέτε ρε παιδιά!!! Μακάρι. Θα το δοκιμάσω.

Μην μετανιώνεις. Εγώ τις δικές μου που ξέθαψα τις προάλλες (γραμμένες ανάμεσα στο 1991-2000) ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΕ ΚΑΜΙΑ. Είχαν απομαγνητιστει όλες!!!!

Υπέροχη η βασική ιστορία! Είναι από αυτές που μου αρέσουν!

Η νευρολογία ψυχολογία ξεπούλησε από αυτούς που έπαιρναν τους κλασικούς υπερήρωες...