turbovolos

what do u drink and you do not give to us?

Δυστυχώς δε μπόρεσα να το απολαύσω στη μικρή οθόνη του λάπτοπ μου, αλλά μου μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια! :respect: :clap2:

Μπράβο Φιντέλ! Καλή συνέχεια και κουράγιο. Θα το τιμήσουμε μόλις βγεί.

Πολύχρονος κι απο μένα. Με ότι καλύτερο ποθείς!

Σιγά σιγά είχαν αρχίσει να συνέρχεται απο την προήγουμενη εξάντληση που είχε βιώσει τόσο έντονα. Σε αυτό βοήθησε και το καυτό, υγρό, όλο πάθος φιλί της Άννας, το οποίο όσο και αν κατέκλυζε με ερεθίσματα όλο τον εγκέφαλο του, παράλληλα είχε και μια αναζωγονητική αίσθηση. Μαζί με την ανάκτηση των δυνάμεων του, επανήλθε και η ενόραση που είχε αποκτήσει μόλις άγγιξε αυτό το βιβλίο. Και να σου ξαφνικά, συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν σε ένα σταυροδρόμι. Ένιωθε σαν διαβάτης ο οποίος μόλις είχε περπατήσει μακρύ δρόμο, πρέπει να πάει κάπου αλλά δεν ξέρει ακριβώς το δρόμο. Ένας διαβάτης ο οποίος είχε σταματήσει για λίγο απο το αιώνιο κυνηγητό του κάθε διαβάτη με το δρόμο και ανανεωμένος πλέον ετοιμάζεται να συνεχίσει μη γνωρίζοντας ακριβώς την κατεύθυνση του. Τα λόγια της Άννας, αντήχισαν και πάλι στ' αυτιά του: "...έλα και δεν θα χάσεις..." Ως άλλος Ηρακλής, έπρεπε να διαλέξει. Στο δρόμο που υποσχόταν πολλά, τον περίμενε ο αδελφός του και η Άννα που για αυτή κάθε μόριο της σάρκας του είχε αρχίσει να πάλλεται. Στεκόταν εκεί, λουσμένη με ένα άσπιλο, αγνό, γλαυκό φως. Δίπλα της ο αδελφός του, το άτομο με το οποίο είχε μοιραστεί τη ζωή του και τους έδενε μια σπάνια αδελφική αγάπη. Η άλλη κατεύθυνση ήταν έρημη και συνάμα έρημος. Ένα μονοπάτι που στριφογύριζε και χανόταν ανάμεσα σε αμμόλοφους. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί για να πάρει μια απόφαση και πάλι ένιωσε μια θέρμη να τον ζώνει...κοιτώντας στο βάθος τα πλαίσια του χώρου και του χρόνου συστάλθηκαν και αντίκρυσε ένα τρομακτικό θέαμα. Το μονοπάτι περνούσε μέσα απο την κόλαση, μια κόλαση πέρα απο οτιδήποτε είχε φανταστεί. Μας πως γίνεται αυτό αναρωτήθηκε και αμέσως προσπάθησε να στρέψει την προσοχή του στο τώρα και στον εαυτό του. Εξωτερικά ήταν ο ίδιος, χωρίς μια γρατσουνιά πάνω του παρά όσα συνέβησαν απο τη στιγμή που νόμισε ότι βίωσε το θάνατο των δύο προσώπων που έχουν σημασία για αυτόν. Εκεί ήταν και αυτό το παράξενο βιβλίο, το οποίο ήταν η αιτία για το "ξύπνημα". Έμοιαζε με κάποιο είδος Βίβλου, δερματόδετη με πραγματικό δέρμα, τριμμένη στις γωνίες, λεκιασμένη απο το πέρασμα του χρόνου και των χεριών που την άγγιξαν στο παρελθόν. "Μα τί είναι τελοσπάντων αυτό το Βιβλίο;" αναρωτήθηκε δυνατά.

Πλέον να πω ότι κι εγώ θέλω την περιβόητη φωτογραφία.... Όχι τίποτα άλλο, αλλά στις υπόλοιπες είσαι χάρμα οφθαλμών και ομορφαίνεις τη Γκάλλερυ μας, οπότε πλέον τη θέλουμε και αυτή. Άσε δε με τα όσα λέγονται μας έχετε κινήσει την περιέργεια. Παρακληση λοιπόν να δούμε τη φωτό. Επίσης γενέθλια ακούω, αλλα ημερομηνία δε βλέπω. Κι έτσι όπως πάει με βλέπω να στέλνω κι εγώ τον αδελφό της Κικίτσας.

Γεια σου Βασίλη και

Γεια σου Γεράσιμε. Καλψσόρισες και καλά να περνάς. Σκέφτομαι τόσο καιρό να σου γράψω κάτι με ρυθμό, αλλα δεν... οπότε θα αρκεστώ σε ένα πεζό καλωσόρισμα.

ξεφτίλα Όπως και να χει το μαρσουπιλαμί θα πήγαινε, αλλά και αυτό μου άρεσε. Τελικά το πολύ διάβασμα ΠΟΠΑΥ λειτουργεί υποσυνείδητα.

Αστειεύεσαι φαντάζομαι....δεν ξέρεις μια απο τις λατρείες του Θείου Γερμ, έχει κάνει και σχετικό αφιέρωμα....

Κι εμένα μου άρεσαν οι Ντυπόν, αλλά προς το παρόν είμαι ο μόνος που ψήφισα.... ΜΑΡΣΟΥΠΙΛΑΜΙ>>>>>>>

Ψήφισα κι εγώ...πάμε για επανάληψη νομίζω....

Για πικραμμένους μπαμπαδες συλλέκτες...αυτό που τον εξαπατά για να τα μαζέψει στη διορία που του έδωσε η μητέρα του, ενώ ο άλλος παιδεύται να τελειώσει τη μετάφραση.... Πολύ γέλιο όμως όλα...

Κουλό γιατί κουλό.? Πολύ τίτλοι και πολλά ονόματα ναι, πιο πολύ μοιάζει με μια γρήγορη καταγραφή τέτοιων όντων.

Καλό ναρκωτικό μας (Μπόν[α] Ντραγκ) στα άρθρα και όχι μόνο πολύχρονος! Ό,τι καλύτερο, υγεία και ευτυχία συνοδευμένα με πολλά κόμικ..!!!

Καλωσόρισες..... Κουραφέλκυθρα....ενδιαφέρον τίτλος...τι σημαίνει.. Περιττό να πω ότι γελάω απίστευτα μαζί τους...

Καλωσόρισες! Καλές αναγνώσεις.

Αυτή η σειρά μου την έσπαγε γιατί ποτέ δε μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται με τους κακούς. Εντάξει τα κορίτσια/πολεμίστριες τους κατατρόπωναν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...αλλά τι ακριβώς ήθελαν οι κακοί? Και ποιος βλέπει 200 επεισόδια τώρα για να βγάλει άκρη. Ο κύριος αποπάνω μπορεί να συνεχίσει να σφυράει, αλλά μάλλον σφυρούσε κλέφτικα όταν έβλεπε τις φουστίτσες....

Άρι η νυχτερινή φρουρά σου εύχεται χρόνια πολλά και παραδίδουμε τη σκυτάλη στην αυγή μιας μέρας που αποτελεί ευκαιρία για να είμαστε χαρούμενοι για ότι αξέχαστο μας συνέβη στον χ χρόνο της ζωής μας, γεγονότα που καθορίζουν το χαρακτήρα μας και αποτελούν κομμάτι του εαυτού μας. Δεν είμια καλά βραδιάτικα, πολύ απλά πολύχρονη με ότι καλύτερο.

Κι εμένα ο Φόουνι μου άρεσε, αλλά κι το Στρουμφάκι σας πάει λόγω γαλάζιου και ο Πλαγκτόν μου έκανε κάτι.

Καλωσόρισες κι απο μένα μισητό στα νιάτα μου φαγητό αλλά πλέον αγαπημένο. Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα.... Και επίσης επειδή μου άρεσε αυτό το ινδιάνικο σήμερα είμαι ο Κύριος Παγωτό Μπανάνα Σοκολάτα με επώνυμο Carte d' Or Επειδή έχω τσακίσει σχεδόν ένα ολόκληρο..... Αυτά απο εμάς καλωσόρισες και καλά να περνάς αν και θα σου πρότεινα τα μεσημέρια να μην πολυκυκλοφορείς, όταν η πείνα χτυπάει κόκκινο....υπάρχουν αδέσποτες μασέλες, καθώς και κόμικ και ρέγγες, και πολλλλλάααα άααλλλλλααααα!!!

Ωπ ενδιαφέρον σενάριο, πολύ καλό σχέδιο εγώ πως θα το αποκτήσω.... Καλη αρχή και καλή επιτυχία, και μη σε ανησυχεί τα σχόλια μας δε τα γλιτώνεις.

Για άλλη μια φορά ο αρχαιολόγος του φόρουμ μας γενεθλιάζεται. Πολύχρονος λοιπόν, με τις καλύτερες ευχές.

Νομίζω θα ήταν το ιδανικό που θα μπορούσες να κάνεις. Αν πάλι δε θες βάλε με κι εμένα στη λίστα.

Προχθές το διάβασα κι εγώ και μου φάνηκε πολύ παράξενο. Να δούμε τι άλλο θα σκεφτούν για να κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο. Μου την έδωσε λίγο που περιγράφει πολύ ξενέρωτα την όλη φάση του πολέμου, την περνάει γρήγορα με μερικές μόνο σκηνές μάχης οι οποίες δε λένε και πολλά. Θα δούμε.....