Bigby

Ο κόσμος μας κάποτε, ανήκε στη φυλή των δαιμόνων. Εμείς τον πήραμε βάσει μιας αρχαίας συμφωνίας, η οποία λήγει τον έβδομο μήνα του έτους 20ΧΧ. Ο μήνας αυτός έχει φτάσει. Και η βασίλισσα των δαιμόνων, Λαίδη Εμμάνιελ, κατεβαίνει στη γη με την υποτακτικό της, Ελίς. Προτού κατορθώσει, ωστόσο, να αφανίσει το ανθρώπινο γένος από τον κόσμο μας και να τον ξαναδώσει στους αρχικούς κατόχους του, επεμβαίνει ένας άγγελος Κυρίου ο οποίος προσπαθεί να την εγκλωβίσει σε μία μαγική μπάλα. Τη στιγμή εκείνη, ένας μεθυσμένος και απογοητευμένος από τη ζωή 19χρονος, ο Σάτου Κότα, επιλέγει να "ξαλαφρώσει" από το ποτό στο σημείο που έχει τοποθετήσει τη μαγική μπάλα ο άγγελος. Κι ο άγγελος μπερδεύει τις μπάλες. Με την κυρία της παγιδευμένη στα απόκρυφα του Σάτου, η Ελίς πρέπει να βρει ένα τρόπο να τη βγάλει από εκεί μέσα πάση θυσία. Κι ο Κάτου, γνωρίζοντας τι κρύβει μέσα του, να το κρατήσει εκεί όσο χρειάζεται προκειμένου να σώσει τον κόσμο. ΣΚΙΤΣΟ/ΤΕΧΝΗ Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να πει πολλά για το σκίτσο του Τακαχίρο Σεγκούτσι, του καλλιτέχνη του μάνγκα αυτού. Το σκίτσο του είναι προκλητικό, χιουμοριστικό, και σκοτεινό μαζί. Ταιριάζει γάντι στο ανάλαφρο και adult σενάριο του Σιγκεμίτσου Χαράντα, και κάνει το διάβασμα απολαυστικό. Διόλου τυχαία, πολλές δουλειές του κυμαίνονται σε παρόμοιο ύφος... αφού το έχει ο άνθρωπος! ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ Το My Balls εκδίδεται προς το παρόν στις σελίδες του Ιαπωνικού Young Animal Arashi, ενώ έχουν κυκλοφορήσει και 4 τομάκια από την εκδοτική Χακουσένσα (τανκομπόν, όπως τα λένε και οι Ιάπωνες), η οποία στα εξώφυλλα αναγράφεται ως Jets Comics. Δυστυχώς προς το παρόν, τανκομπόν υπάρχουν μόνο στα Ιαπωνικά. ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ Εάν έχετε ψηθεί πολύ να διαβάσετε το συγκεκριμένο μανγκάκι, και ξενερώνετε που δεν ξέρετε Ιαπωνικά ή που δεν μπορείτε να βρείτε τα τανκομπόν στην ήπειρό σας, έχω να σας κάνω μια πρόταση. Αντί να ψάχνετε αμερικάνικα scanlations, ρίχτε μια περατζάδα από τη σελίδα της "δικιάς μας" ομάδας AnatheManga, η οποία και ελληνοποιεί scanlations και μάλιστα με καλύτερες αναλύσεις από αντίστοιχες αμερικάνικες ιστοσελίδες. Σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, και προτείνω να δείτε και άλλες δουλειές τους. Αυτή τη στιγμή τα παιδιά είναι στο πέμπτο e-volume της σειράς. Κι αν όντως τους τιμήσετε, αφήστε και καμιά καλή κουβέντα. [mal type=manga id=447]

20 τόμοι η πρώτη φάση, 8 η δεύτερη, τώρα ξεκινάει και η τρίτη... σε καμιά τετραετία με κόβω να το συμπληρώνω!!!

Τζόνη φαίνεται πολύ ενδιαφέρον!!! Κράτα μας ενήμερους για την έκδοση...

Μπορούμε να το αγοράσουμε πιλοτικά πουθενά;;; Τρελλό σχεδιάκι ο Φιδέλης!!

Άλλη μια περιοδικάρα την οποία συλλέγω εδώ και καιρό, από την οποία μου λείπουν μόνο τα #12, 16, 17. Τρελλή ύλη, μπόλικοι κομίστες, πολύ alternative υλικό και πολύ ενδιαφέροντα άρθρα. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν θα ξαναεκδοθεί... όπως και δεν διανοούμαι ότι δεν το αγόρασε αρκετός κόσμος ώστε να συνεχιστεί. Εδώ εγώ το έπαιρνα, και σε περίοδο που δεν άγγιζα καν ελληνικές εκδόσεις... O κύριος bonadrug να ανανεώσει τα εξώφυλλα παρακαλώ!

Τώρα που πήρα φόρα με τα ελληνικά, ψήνομαι πολύ και για Ύψιλον... τελικά θα μακροημερεύσει καμιά ελληνική σειρά;;;;

Ετσιμπήθη το τεύχος 3 σήμερα. Ολ δε μόνι τα στριπάκια στο τέλος, συμπαθητική φουλ η ιστορία, και το σκίτσο γεμάτο χαρακτήρα και στυλ. Θα αναζητηθούν συντόμως και τα υπόλοιπα... Εκδοτικά επίσης η Giganto έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Μου άρεσε η δουλειά που είχε γίνει στη βιβλιοδεσία και την παρουσίασή του, και μου άρεσε το ημι-hardcover εξώφυλλο. 5ο θα βγει ή θα περιμένω τσάμπα;;

Πήρα τα τεύχη 2 και 3 από το Comicon σήμερα. Εξαιρετική δουλειά, ψάχνω ήδη το πρώτο... Κρίμα πάντως που διέλυσε το team, υπήρχε μεγάλη χημεία ανάμεσα στους subartists και ο χαβαλές και το αστείο ήταν διάχυτα στο περιοδικό. Πραγματικά γούσταρα να το διαβάζω, και ξενερώνω που δεν υπάρχει τίποτα άλλο να διαβάσω πέρα από το πρώτο τεύχος...

Το τσίμπησα κι εγώ το τευχάκι σήμερα παίδες, και συμμερίζομαι μάλλον τη γνώμη του AndreasD για το σενάριο και τη συχνότητα του. Ωστόσο δεν σας κρύβω ότι το διάβασα με μεγάλη άνεση, και γούσταρα αρκετά τον πρωταγωνιστή ως χαρακτήρα. Χώρια που το σχέδιο δε με χάλασε καθόλου, αν και θα μπορούσε αυτό το κάτι παραπάνω... Nevertheless, θα το συνεχίσω χαλαρά.

Εμ... αντέγραψα ατάκα από σκαναρισμένη σελιδούλα. Η οποία είναι προσβάσιμη λιιιιιγο πιο πάνω.

Ρε συ kocomico... άντερο δε μας άφησες!!! ΛΟΛ

Λοιπόν, ο Ελληνικός δρόμος έπεσε και στα δικά μου χέρια χτες το μεσημεράκι, και εδιαβάσθη διεξοδικώς. Το σκίτσο ήταν αρκετά ταιριαστό στο ύφος του κόμικ, και η τιμή τρελλό δέλεαρ για πρώτο τευχάκι. Για να πω την αλήθεια βέβαια, από πλευράς σεναρίου και διαλόγου, το κόμικ δεν με τρέλλανε. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι είναι το εισαγωγικό τευχάκι, και ότι ο Μίλλιγκαν ήθελε μας γνωρίσει όλους τους χαρακτήρες, να ετοιμάσει το έδαφος για την εξέλιξη του σεναρίου, να ψιλο-"πορώσει" τον κόσμο για τα επόμενα τευχάκια, κι όλα αυτά να τα κάνει σε λίγες σελίδες. Θα κριθεί στα επόμενα τεύχη. Πάντως καμπόσες σκηνές μου φάνηκαν ψιλο-κλισέ, και το παρουσιάστηκε μάλλον άγαρμπα.

Ο οργανισμός Hellsing είναι άλλος ένας οργανισμός με αντικείμενο την ασφάλεια και την προστασία της Μεγάλης Βρετανίας και της Βασίλισσας, με μια διαφορά: απασχολεί ένα πανίσχυρο βαμπίρ, τον Άλουκαρντ, και δραστηριοποιείται κάθε φορά που άλλα βαμπίρ ή υπερφυσικά/ νεκροζωντανά πλάσματα απειλούν τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Όταν σε κάποια φάση ο αριθμός των συμβάντων όπου εμπλέκονται νεκροζωντανοί ανεβαίνει, ο οργανισμός ανακαλύπτει ότι υπάρχει ένα σκοτεινό γκρουπ το οποίο έχει ως σκοπό του την αναβίωση ενός πολύ άσχημου παρελθόντος... Και σαν να μην φτάνει αυτό, ο Hellsing έχει ήδη σοβαρά προβλήματα και με ένα άλλο οργανισμό ασφαλείας, τον Iscariot (Τομέας Βατικανού XIII) ο οποίος αποτελείται από σκληροπυρηνικούς καθολικούς πράκτορες με υπεράνθρωπες ικανότητες, οι οποίοι θεωρούν τον προτεσταντικό Hellsing μια αιρετική οργάνωση που πρέπει να καταστραφεί. Το που μπορεί να οδηγήσει αυτό το καταστροφικό τρίγωνο, μπορούμε να το μάθουμε μόνο ακολουθώντας τον Άλουκαρντ και την μικρή Σέρας Βικτόρια, μια πρώην αστυνομικό η οποία γίνεται βρυκόλακας από τα δόντια του προαναφερόμενου, στις σελίδες αυτού του πολύ επιτυχημένου μάνγκα που παρουσιάζει στα αγγλικά η Dark Horse Manga... ΣΚΙΤΣΟ/ΤΕΧΝΗ Το σκίτσο, όπως και το σενάριο, ανήκουν στον κύριο Κούτα Χιράνο, και δεν απογοητεύει σε καμία περίπτωση. Λάτρης των υπερβολικών αναλογιών (2 μέτρα χέρια, 3 μέτρα πόδια σε μερικά καρέ ) ο Χιράνο δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη λεπτομέρεια στο σκίτσο του, με αποτέλεσμα πολύ ομορφες απεικονίσεις ενδυμασιών και ιδιαίτερα έντονες απεικονίσεις μαχών. Και κακά τα ψέμματα, ο Άλουκαρντ είναι ψαρωτικός χαρακτήρας, με την μακριά μπέρτα του, τα χαραγμένα περίστροφα του και τις μεταμορφώσεις που ανά καιρούς κάνει. Δεν είναι να απορεί κανείς πως πέτυχε το μάνγκα αυτό... Πρέπει να προσθέσω πάντως ότι η... "σκηνοθεσία" των σκηνών του Χιράνο είναι ελαφρώς αναμενόμενη. Καμπόσες φορές κατά τη διάρκεια του μάνγκα, ένιωσα ότι διάβαζα καταστάσεις που τις έχω ξαναδεί κάπου... καμπόσες φορές. Δε λέω ότι ο τύπος αντιγράφει σκηνές; απλά τις παρουσιάζει με τρόπο που δεν προκαλεί πια εντύπωση. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΜΟΥ/ "ΠΑΚΕΤΟ" Στάνταρ Dark Horse φόρματ, στάνταρ (μικρό) μέγεθος, μάλλον ψιλοφτηνή ποιότητα χαρτιού, και μια-δυό σελίδες με κωμικά σκιτσάκια-προχειρότητα του Χιράνο. Α, και κάποιες διαφημισούλες άλλων τίτλων στο τέλος. Παλιά δεν με πείραζε, αλλά η Del Rey έδειξε ότι μπορείς να βάλεις κι άλλα πράγματα σε ένα τομάκι... και ότι μπορείς να το κάνεις μεγαλύτερο επίσης! ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ Μέχρι στιγμής, η Dark Horse έχει κυκλοφορήσει 9 τομάκια. Η σειρά φαίνεται να ολοκληρώνεται σε 10, αλλά μέχρι στιγμής το website της Dark Horse δεν αναφέρει τίποτα για 10ο. Όσοι πιστοί αναμείνατε... [mal type=manga id=267]

Απλά, ο τύπος που κάνει τον Φιλ Πωτ.

Χαχα, θα προσπαθήσω να μην απογοητεύσω Έρμα!

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια φίλτατε, ότι μπορώ κάνω . Η αλήθεια είναι οτι η ενότητα ήθελε δουλίτσα, και αν και δεν είμαι Ο ειδήμονας, θα φροντίσω να παρουσιάσω όσα ξέρω. Εξάλλου, δεν είναι κρίμα ένα τόσο καλοδουλεμένο και πλήρες (και μάλιστα ΕΛΛΗΝΙΚΟ) φόρουμ για κόμικς να έχει ελλείψεις;;;

Αν και παίζει να είμαι εκτός Αθηνών, θα το παλέψω να έρθω. Πολύ καλή πρωτοβουλία, με προοπτική να δημιουργήσει μια δυναμική ανάμεσα στη Λέσχη και τις ελληνικές εταιρίες κόμικς... τα συγχαρητήρια μου στους υπεύθυνους.

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κομμάτι- κομμάτι Ιαπωνία, 17ος αιώνας μ.Χ. Όταν ο αρχηγός του οίκου Χόρι αρνείται να παραχωρήσει την κόρη του στον διεστραμμένο νταϊμιο της επαρχίας Αϊζου, Κατό Ακινάρι, κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Ο Κατό, οργισμένος που η επιθυμία του δεν πραγματοποιήθηκε, εξαπολύει κατά του οίκου Χόρι την προσωπική του φρουρά, τα 7 Δόρατα του Αϊζου, μια ομάδα ικανότατων και φονικών νίντζα, προκειμένου να συντρίψουν την "επαναστατική" αυτή δραστηριότητα. Όσες απο τις γυναίκες του οίκου καταφέρνουν να ξεφύγουν από τη σφαγή και την αιχμαλωσία, τρέχουν να κρυφτούν στο μοναστήρι Τοκεϊτζι, το οποίο λειτουργεί δια νόμου ως καταφύγιο μόνο για γυναίκες. Τα 7 Δόρατα τις ανακαλύπτουν και, μην έχοντας τέτοιες ευαισθησίες, εισβάλλουν στο μοναστήρι και συνεχίζουν το φονικό τους έργο. Λίγο πριν τις σκοτώσουν όλες, παρουσιάζεται η πριγκήπισσα Σεν και αναγκάζει τα 7 Δόρατα να αποχωρήσουν με τους συλληφθέντες άντρες του οίκου Χόρι, οι οποίοι δεμένοι παρακολουθούσαν τη σφαγή. Οι μόνοι επιζώντες είναι 7 γυναίκες. Οργισμένη από την παραβίαση του ναού και την άνομη κι εγκληματική συμπεριφορά της φρουράς του Ακινάρι, η πριγκήπισσα ζητάει από τον αρχιερέα Τακουάν Σόχο, να βρει ένα πολεμιστή ο οποίος θα καταφέρει να εκπαιδεύσει τις 7 γυναίκες, με σκοπό να πάρουν εκδίκηση για το χαμό των δικών τους. Ο Σόχο φέρνει τον Γιαγκίου Τζιουμπέι Μιτσουγιόσι, άριστο γνώστη του νιντζούτσου, και κορυφαίο σαμουράι, με θρυλικές ικανότητες στο χειρισμό του σπαθιού. Ο Τζιουμπέι, πιστός στον πρώην δάσκαλο του Ταχουάν, αναλαμβάνει να επιτύχει το απίθανο: να βοηθήσει 7 γυναίκες που δεν ξέρουν καν πως πιάνεται το σπαθί, να πολεμήσουν 7 φονικούς μαχητές, και τον άνθρωπο που τους δίδαξε όλους. Σε ότι αφορά το καλλιτεχνικό μέρος του μάνγκα, δεν έχω να πω και πολλά πράγματα, διότι τα έχω ήδη πει και για το Basilisk, για το οποίο ευθύνονται οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι. Πολύ καλό σχέδιο, χρήση υπολογιστή που δένει πολύ όμορφα με τα σκίτσα του Σεγκάουα (του δημιουργού του μάνγκα), ευφάνταστοι χαρακτήρες, κι ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες όλων των εποχών σε μάνγκα, ο μονόφθαλμος Τζιουμπέι, ο οποίος είναι τόσο εφευρετικός και συγκροτημένος, όσο και ικανός στο σπαθί. Θα τον γουστάρετε εγγυημένα αυτό τον τύπο. Το σενάριο της σειράς είναι ελαφρώς "φωτεινότερο" από το αντίστοιχο του Basilisk, το οποίο ήταν ο ορισμός της μαυρίλας και του ακατάσχετου φόνου, ωστόσο δεν υπολείπεται βίας, σεναριακών ευρημάτων και σασπένς. Σας εγγυώμαι ότι στο τέλος κάθε τόμου θα τρέχετε στο preview για να δείτε έστω και λίγα από αυτά που θα συμβούν στο επόμενο τεύχος... με άλλα λόγια, θα έχετε κολλήσει. Επιπλέον, και δεν ξέρω αν για αυτό φταίει η απεικόνιση των χαρακτήρων ή ο τρόπος με τον οποίο το σενάριο εξοικειώνει με αυτούς, θα ανακαλύψετε ότι διαβάζοντας τους τόμους θα αρχίσετε να ενδιαφέρεστε για τους χαρακτήρες και να αντιπαθείτε κάποιους. Κι αυτό αν μη τι άλλο, είναι σημάδι καλογραμμένης ιστορίας. Για τα τομάκια ισχύει ότι έγραψα και για το Basilisk (βλέπε λινκ προ-προηγούμενης παραγράφου), με μια μάλλον -κακή- διαφορά. Κάποια από τα τομάκια που αγόρασα δεν είχαν glossy εξώφυλλο (γυαλιστερό δηλαδή) αλλά απλά χαρτονένιο, και στο τομάκι υπ' αριθμόν 6 έλειπε το preview! Σιγά το πράγμα θα μου πείτε, αλλά όπως και να έχει μου δίνει την εντύπωση μιας μικρής έκπτωσης στην ποιότητα από τη μεριά της Del Rey. Με ποια λογική κάποια τεύχη έχουν glossy εξώφυλλο και κάποια άλλα όχι;;; Και μήπως το κόψιμο του preview στο 6 είναι προάγγελος μιας πιο γενικευμένης πρακτικής; Αν και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω αυτή την πολύ καλή έκδοση, οφείλω να πω ότι οι διαφορούλες αυτές (οι οποίες εξέλειπαν από το Basilisk) μου έκαναν μάλλον κακή εντύπωση. Αλλά καλύτερα να τα δείτε και μόνοι σας και να κρίνετε. Το Yagyu Ninja Scrolls ξεκίνησε να εκδίδεται τον Οκτώβρη του 2007, και μέχρι σήμερα έχoυν κυκλοφορήσει 6 τομάκια (τα οποία και διαθέτω, εννοείται). Το Wikipedia λέει ότι θα ολοκληρωθεί σε 11, αλλά μέχρι τότε... ποιός ζει ποιός πεθαίνει. Το 7ο τομάκι πάντως το περιμένουμε Νοέμβρη. [mal type=manga id=432]

Ρε παίδες, δεν έχω τι να πω... το θέμα τα σπάει. Εγώ οδεύω ταχέως προς τη λύση του Lord Makro, δηλαδή πλαστικό καλυμματάκι/ χαρτονένια "πλάτη"/ανοιχτό κουτί κατηγοριοποίησης. Στο μέλλον, και αν το καταφέρω, θα χτυπήσω και ανάλογη βιβλιοθήκη...

Ωραίος ο GCF... για να είμαι ειλικρινής βέβαια, το Progressive μου πέφτει ελαφρώς μακριά, αλλά όπως και να έχει στις 18 θα το τιμήσω!!!

Ο μεγαλύτερος σύγχρονος Έλλην πολιτικός σκιτσογράφος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Και από τους μεγαλύτερους του είδους, γενικά. Εύγε σε όσους έχουν υλικό του και το σκανάρανε. Όσο σκέφτομαι ότι είχα τέτοια σκίτσα του κι εγώ πιτσιρίκος και τα έχασα σε κάποιες διακοπές... αααχ... 2 τόμους του έχω παιδιά, και θα ήθελα να προστεθούν σε κάποια μεγαλύτερη λίστα, μπας και καταφέρουμε να βάλουμε το σημαντικότατο έργο αυτού του μεγάλου καλλιτέχνη σε μια κάποια τάξη. Γελοιογραφίες 1999 (Αθήνα: Κέδρος 1999) Οι Γελωτοποιοί (Αθήνα: Πατάκη 2002) Τώρα που το σκέφτομαι, πρέπει να τσιμπήσω και Στάθη κάποια στιγμή. Να δω που θα βρω όλα αυτά τα λεφτά...

Πόλεμος για τον επόμενο Σογκούν Οι φυλές Iga και Kouga μισιούνται θανάσιμα. Για την ακρίβεια, για 400 ολόκληρα χρόνια δεν βλέπουν την ώρα να εξολοθρεύσουν η μία την άλλη. Υπάρχει ωστόσο μια συνθήκη η οποία αποτρέπει την αιματοχυσία μεταξύ των δύο φυλών, και έτσι τα χειρότερα αποφεύγονται. Αυτό τουλάχιστον ισχύει μέχρι το 1614, οπότε και τίθεται ζήτημα αλλαγής του τότε Σογκούν, Ιεγιάσου Τοκουγκάουα. Και ο Σογκούν αυτός κρίνει ότι ο διάδοχος του θα επιλεγεί με βάση της έκβαση μιας μονομαχίας μεταξύ των 10 καλύτερων νίντζα της κάθε φυλής. Έτσι οι δύο ικανότερες και φονικότερες σέκτες από κάθε φυλή, οι Kouga Manjidani (αριστερά) και οι Iga Tsubagakure (δεξιά) ξεκινούν σφοδρό και ύπουλο πόλεμο μεταξύ τους. Έλα όμως που ανάμεσα στις σέκτες υπάρχει ένα πολύ ερωτευμένο ζευγάρι... Το μάνγκα αυτό, όπως και το Yagyu Ninja Scrolls που σκοπεύω να παρουσιάσω λίαν συντόμως, είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα The Kouga Ninja Scrolls του Φουτάρο Γιαμάντα, γιαπωνέζου συγγραφέα που μας άφησε το 2001 (το μυθιστόρημα αυτό ήταν το πρώτο του, και είχε γραφτεί το 1959!!). Για το συγκεκριμένο μάνγκα μάλιστα ο Γιαμάντα τιμήθηκε μετά θάνατον με το βραβείο Κοντάνσα to 2004. Το σενάριο της σειράς είναι αρκετά καλογραμμένο, με τις απαραίτητες απροσδόκητες εξελίξεις και με πολύ δυνατές σκηνές μάχης. Οι δύο φυλές προσπαθούν να επικρατήσουν στη μάχη αυτή με κάθε μέσο, και με δεδομένες τις μαχητικές ικανότητες των μελών της κάθε σέκτας, αυτό σημαίνει τρελλό σκότωμα. Η τέχνη του μάνγκα τώρα, ίσως ξενίσει μερικούς, επειδή ο Μασάκι Σεγκάουα (ο δημιουργός, δλδ) χρησιμοποιεί εμφανώς υπολογιστή σε αρκετά σημεία. Ωστόσο το σκίτσο είναι όμορφο και προσεγμένο, οι χαρακτήρες ευφάνταστοι, και το στυλ του σχεδίου τέτοιο ώστε να μην υπάρχει αντίθεση των χαρακτήρων με το εκάστοτε φόντο και οι εικόνες να δένουν αρμονικά. Χώρια που θα απορροφηθείτε ψιλο-γκαραντί από το σενάριο και θα καταλήξετε να γουστάρετε εντέλει άσχημα την τέχνη... όπως συνέβη και με εμένα δηλαδή. Πρέπει τέλος να σχολιάσω θετικά και το όλο πακέτο του μάνγκα, έτσι όπως μας το προσφέρει η Del Rey. Τα τομάκια έχουν σωστό, μεγαλούτσικο μέγεθος και πολύ προσεγμένη βιβλιοδεσία, glossy σημεία τα οποία τα κάνουν ακόμα πιο όμορφα εξωτερικά, και αρκετά καλούδια εσωτερικά, στα οποία ομολογώ ότι δεν με είχε μάθει π.χ. η Dark Horse. Στην αρχή του μάνγκα υπάρχει επεξηγηματικό δισέλιδο με τα ιαπωνικά επιφωνήματα τύπου sama (το οποίο εξηγεί πότε και γιατί χρησιμοποιούν το κάθε ένα οι Ιάπωνες), και στο τέλος επεξηγούνται καρεδάκια στα οποία γίνονται αναφορές σε σημεία της Ιαπωνικής ιστορίας οι οποίες είναι λογικό να είναι άγνωστες στο μέσο αναγνώστη, υπάρχει preview του επόμενου τεύχους, και παίζουν και διαφημίσεις από άλλα τευχάκια της Del Rey σε περίπτωση που θέλουμε να δούμε και κάτι άλλο. Τρελλό πακετάκι με άλλα λόγια. Η σειρά ολοκληρώθηκε σε 5 τεύχη το Μάϊο του 2007. [mal type=manga id=221]

Πολύ καλή παρουσίαση GCF. Περιττό να πω ότι με "μπρίζωσες" να το τσιμπήσω σύντομα... θα επανέλθω με review!

Ρε φαντομέτο, κι έλεγα τι ξέχασα... τι ξέχασα... Το άνιμε του Gantz λοιπόν είναι υπόδειγμα μεταφοράς σε άνιμε. Σκηνοθεσία και ανιμέησιον εξαιρετικά, και φυσικά μπόλικο PC, στη φιλοσοφία του μάνγκα πάντα, για τα περιβάλλοντα και τις μεταβάσεις σκηνών. Περίμενα να με χαλάσει, αλλά κόλλησε γάντι. Εύγε στην Dark Ηorse πάντως. Μέχρι τώρα έχει κλείσει εξαιρετικά τιτλάκια, και στην περίπτωση ειδικά του Gantz, τους έχει κάνει και πολύ όμορφες εκδόσεις. Το glossy κόκκινο λογότυπο στο εξώφυλλο του απλά δεν παίζεται!

Χαχα, δεν τον έκανα εγώ τον διαχωρισμό μανδάμ, οι Γιαπωνέζοι τον κάνανε. Εννοείται ότι μπορούν και τα κορίτσια να διαβάσουν seinen. Απλά δεν φημίζονται για αυτό . Θα ήταν αδιακρισία να μάθουμε κι εμείς τι αφιέρωμα είναι αυτό;;;