Το καλύτερο καρέ/στριπ που έχετε διαβάσει

[Manitou]

Σκέφτηκα σήμερα διαβάζοντας το watchmen και βλέποντας τις πρώτες σελίδες του τελευταίου τεύχους, ότι καμιά φορά σε ένα καρέ, σε ένα στριπ ,υπάρχει τόση συμπυκνωμένη πληροφορία που κάνει ένα βιβλίο να κοκκινίζει από ντροπή. Αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, μπορεί μια εικόνα με λίγα λογάκια να πάει εκθετικά (είναι και της μόδας αυτή η έκφραση).

 

Σας ανεβάζω λοιπόν το δικό μου αγαπημένο στριπ-καρέ. Προέρχεται από την αγαπημένη μου Μαφάλντα και ουσιαστικά με απλά λογάκια και παιδικό σχέδιο ο τρισμέγιστος Quino εξηγεί γιατί η ζωή δεν είναι ίδια για όλους μας.

Προσωπικά μου είναι με διαφορά ότι πιο φιλοσοφημένο έχω διαβάσει σε κόμικ.

 

 

Εσάς ποιο καρέ/στριπ σας έκανε εντύπωση?

[Laz33]

Ένα απ΄τα αγαπημένα μου καρέ στα Λούκυ Λουκ (και όχι μόνο) είναι το παρακάτω.

 

Το δεξιά βασικά, αλλά βάζω και το αριστερά γιατί αλλιώς δεν βγαίνει νόημα.
Δεν έχει κάτι το φιλοσοφημένο, αλλά είναι μια απ΄τις πιο κινηματογραφικές σκηνές που έχω συναντήσει σε κόμικς γενικώς.
Και φυσικά προέρχεται από ένα πολύ αγαπημένο μου άλμπουμ, τον Μπίλυ τον Τρομερό

 

* Και για όποιον αναρωτιέται που πήγα και ξέθαψα το θέμα, διάβασα χθες το άλμπουμ για 325η φορά (αλλά 1η στη σκληρόδετη έκδοση) και βλέποντας αυτό το καρέ θυμήθηκα ότι υπήρχε ένα κατάλληλο θρεντ για να το ανεβάσω

 

[germanicus]

το καλυτεροτερο, το μπεστ οφ δε μπεστ, αυτό που μου έχει μείνει τελείως είναι από τον Καλό Λύκο του Αρκά. Το Μπε ρε μ@λ@κα, μπε!

 

 

Πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση