SUPER ΜΙΚΥ 43 [Βασιλιάς Πητ]

[Kriton]

Για τους φίλους του Μίκυ το νέο πλούσιο τεύχος με 9 απολαυστικές ιστορίες θα βρίσκεται από αυτή την Παρασκευή 22/03 στα περίπτερα.

ΜΙΚΥ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΗΤ
ΣΚΡΟΥΤΖ Η ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΗ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ
ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΕΝΑ ΠΟΝΤΙΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΝΟΡΜΑΝ
ΜΙΚΥ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΤΖΑΜΙΩΝ
ΧΙΟΥΗ, ΛΙΟΥΗ, ΝΤΙΟΥΗ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ
ΜΟΥΡΓΟΛΥΚΟΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΕΠΙΠΛΑ
ΜΙΝΝΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ
ΣΚΡΟΥΤΖ Ο ΚΟΝΤΟΦΤΕΡΟΣ ΑΕΤΟΣ
ΚΥΡΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Από την Παρασκευή 22/03, αναζητήστε το 43^ο τεύχος στα περίπτερα.

 

Η προεπισκόπηση του τεύχους είναι εδώ.

Επεξεργασία Μαρτίου 18, 2019 από Kriton

[Indian]

Το τεύχος κινείται στα ίδια επίπεδα με τα προηγούμενα, αν και νομίζω ότι εδώ διέκρινα μία μικρή στροφή σε πιο παιδικές ιστορίες. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά έτσι μου φάνηκε. Όπως και να έχει όμως, πέρασε ευχάριστα η ώρα μου διαβάζοντάς τες. Αν δεν βαριέστε, πάμε να πούμε δύο λόγια για κάθε μία ξεχωριστά.  

"Βασιλιάς Πητ"
Ο Μίκυ κι ο Γκούφυ περνάνε μερικές ξένοιαστες στιγμές στον κήπο του σπιτιού, όταν ένα περίεργο "διαστημόπλοιο" κάνει την εμφάνισή του κι από μέσα του βγαίνουν δύο σωσίες τους από μία άλλη διάσταση. Όταν εκείνοι θα φύγουν, οι δύο "γήινοι" φίλοι μας θα επισκεφτούν το εργαστήριο του δόκτορος Στάτικ για να του το αναφέρουν. Εκείνος δεν φαίνεται να εκπλήσσεται και τους δείχνει μία αντίστοιχη συσκευή που μπορεί να τους στείλει σε μία παράλληλη διάσταση. Εννοείται λοιπόν πως θα μπουν και θα ταξιδέψουν σε μία τέτοια διάσταση, όπου ο Μαύρος Πητ είναι ένας καλός βασιλιάς, ενώ ο Μίκυ κι ο Γκούφυ είναι σφετεριστές του θρόνου του. Καλή ιστορία με εύστοχο σενάριο, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει μια πλοκή αρκετά μπλεγμένη. Αυτό όμως δεν στέκεται εμπόδιο στην απολαυστική ανάγνωση. Αυτό που με ενόχλησε ιδιαίτερα είναι η απότομη αρχή και γενικά βρήκα μία βιασύνη σε όλη σχεδόν την πλοκή. Γενικά όμως ήταν μία καλή δουλειά. Πολύ καλό ήταν και το σχέδιο.

 

"Η ακατόρθωτη παραγγελία"
Ο θείος Σκρουτζ νιώθει πολύ περήφανος για την κατασκευαστική του εταιρεία, καθώς διατείνεται ότι μπορεί να δημιουργήσει από το μηδέν οποιοδήποτε έργο της ανατεθεί. Μία ωραία πρωία όμως ο διευθυντής της εταιρείας επισκέπτεται το θησαυροφυλάκιο και είναι απαρηγόρητος. Ο λόγος είναι ένας εκκεντρικός εκατομμυριούχος που ζει σε μία βουνοκορφή σαν ερημίτης, ο οποίος φαίνεται να έχει παραγγείλει έναν αεροδιάδρομο για να προσγειώνεται με το αεροπλάνο του. Κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο, αλλά είπαμε, τίποτα δεν είναι αδύνατο για την εταιρεία. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα έξυπνο σενάριο, που δεν έχει μεγάλη έκταση, αλλά στις λίγες σελίδες που έχει στην διάθεσή του προλαβαίνει και τα "λέει" χωρίς βιασύνες. Η τελική κατασκευή του διαδρόμου προσγείωσης είναι ένα κόσμημα της Αρχιτεκτονικής. Το φινάλε είναι άκρως ανατρεπτικό κι ενισχύει την χιουμοριστική πλευρά της ιστορίας. Το σχέδιο ήταν πολύ καλό, αλλά έχω τις ενστάσεις μου για τον σχεδιασμό του πρωταγωνιστή.

 

"Ένα ποντίκι που το έλεγαν Νόρμαν"
Τα τρία ανιψάκια έχουν αποκτήσει ένα νέο κατοικίδιο, που είναι ένα ποντίκι, κι ο Ντόναλντ έχει τις σθεναρές ενστάσεις του. Το τηλέφωνο χτυπάει και στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο εκπρόσωπος ενός δικηγορικού γραφείου που τον ενημερώνει ότι ένας θείος του του άφησε στην διαθήκη του 20.000 δολάρια, αλλά θα τα πάρει με τον όρο να αποδείξει ότι απασχολείται σε μία εργασία. Ο φίλος μας θα σπεύσει γρήγορα να πιάσει μία δουλειά και θα γνωρίσει τις δυσκολίες της. Θα γνωρίσει επίσης και την αδικία, αλλά ευτυχώς για εκείνον, έχει έναν απροσδόκητο σύμμαχο. Σενάριο που δεν έχει δράση, αλλά είναι διασκεδαστικό και θυμίζει παλιά cartoons με τον πρωταγωνιστή να κάνει την μία γκάφα μετά την άλλη και χαριτωμένα ζωάκια να κλέβουν την παράσταση. Διαβάζεται ευχάριστα. Σχεδιαστικά μού άρεσε πολύ.

 

"Καθαριστές τζαμιών"
Ο Οράτιος έχει γίνει καθαριστής τζαμιών κι ο φίλος του ο Μίκυ τον βοηθάει να καθαρίσουν τα τζάμια σε ένα πολυόροφο ξενοδοχείο. Η αστυνομική του περιέργεια όμως δεν τον αφήνει να δουλέψει, καθώς έχει την συνήθεια να βλέπει μέσα στα δωμάτια. Η διευθύντρια του ξενοδοχείου φαίνεται τρομερά τσαντισμένη με την κωλυσιεργία του συνεργείου αυτού, αλλά όταν ο Μίκυ την βλέπει δεμένη και φιμωμένη σε ένα δωμάτιο, αρχίζει ν'ανησυχεί. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό ότι το ξενοδοχείο φιλοξενεί μία μεγάλη συλλογή κοσμημάτων, θα κάνει το αστυνομικό του δαιμόνιο να χτυπήσει κόκκινο. Κι όταν ο Οράτιος θα βρεθεί μέσα στον χώρο της έκθεσης και τα κοσμήματα θα έχουν κάνει φτερά, ο Μίκυ θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και θα πρέπει να δώσει μία λύση. Όμορφο αστυνομικό σενάριο, με ενδιαφέρουσα πλοκή που προκαλεί μυστήριο και μας ανταμείβει με το έξυπνο φινάλε. Αυτό που με πείραξε είναι η απότομη αρχή και γενικά το στήσιμο των πρώτων σελίδων (ο Μίκυ κι ο Οράτιος να πλένουν τζάμια  ). Μια χαρά ήταν και το σχέδιο.

 

"Μεγάλες δουλειές"
Τα τρία ανιψάκια του Ντόναλντ, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, αναγκάζονται να πηγαίνουν στο σχολείο, γεγονός που δεν τους αρέσει καθόλου. Εύχονται λοιπόν αυτό που ευχόμασταν όλοι όσοι ήμασταν στην ηλικία τους. Να γίνουν μεγάλοι για να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Περνώντας από το εργαστήριο του Κύρου, θα πέσουν θύματα μίας ακτίνας άμεσης ανάπτυξης και θα μετατραπούν σε μεγάλα παλικάρια. Αυτό που ονειρευόντουσαν το πέτυχαν. Είναι όμως η ζωή των μεγάλων τόσο ξένοιαστη όσο την φαντάζονταν? Όμορφη, παιδική ιστορία, που μου ξύπνησε αναμνήσεις. Έτσι κι εγώ βιαζόμουν να μεγαλώσω κι όταν τελικά μεγάλωσα, ήθελα να ξανά γίνω παιδί. Η πλοκή έχει αρκετές επαναλήψεις, αλλά γενικά η ιστορία δίνει ένα όμορφο δίδαγμα στις νεαρές ηλικίες και θα πρέπει να διαβαστεί από τους πιτσιρικάδες. Κι αυτό, για να εκτιμήσουν το όμορφο δώρο της νεότητας και της ανεμελιάς και να την απολαύσουν με όλη τους την δύναμη.  Ευχαριστημένος είμαι κι από το σχέδιο, αν και δεν μου ήρθε καλά να βλέπω τα τρία ανιψάκια να είναι κοτζάμ μαντράχαλοι.

 

"Τα στοιχειωμένα έπιπλα"
Οι Μουργόλυκοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις επαγγελματικές τους δραστηριότητες, καθώς σε κάθε τους ληστρική απόπειρα, βρίσκονται κυνηγημένοι από τις Αστυνομικές Αρχές. Ένα μέλος λοιπόν της συμμορίας έχει μία φαεινή ιδέα. Να ιδρύσουν μία εικονική μεταφορική εταιρία, η οποία αντί να προσφέρει τις υπηρεσίες της, θα ληστεύει τους πελάτες της. Αγοράζουν λοιπόν ένα φορτηγό και πηγαίνουν στην πρώτη πελάτισσα, η οποία θα τους δώσει μερικά έπιπλα να τα μεταφέρουν σε έναν οίκο δημοπρασιών στην Χηνούπολη. Από τις περιγραφές της όμως φαίνεται ότι τα εν λόγω έπιπλα κρύβουν πολλές μακάβριες ιστορίες, γεγονός που διασαλεύει την φαντασία των πρωταγωνιστών και τους βυθίζει στις παραισθήσεις και τα τρομακτικά όνειρα. Απλή υπόθεση που δεν μου έκανε ούτε κρύο ούτε ζέστη. Η πλοκή είναι λιτή, χωρίς πολλές εξάρσεις. Παραδέχομαι όμως ότι εγείρει το αίσθημα του φόβου στις μικρότερες ηλικίες. Το σχέδιο στέκεται αξιοπρεπώς. Και μία μικρή επισήμανση. Ο τίτλος της ιστορίας στο inducks είναι λάθος. Αντί για την λέξη "έπιπλα", έχει μπει η (πιο λογική  ) λέξη "σπίτια". 

 

"Το ταξίδι είναι που μετράει"
Ο Μίκυ μόλις έχει επιστρέψει από ένα ταξίδι που έκανε με τον Δόκτορα Στάτικ και περιγράφει στην Μίννι την περιπέτεια που έζησε. Εκείνη φαίνεται να βαριέται και να την παίρνει ο ύπνος. Την επόμενη ημέρα αναθεωρεί τις απόψεις της και αποφασίζει να νιώσει κι εκείνη την περιπέτεια και να ακολουθήσει τον καλό της στο επόμενο ταξίδι του. Πηγαίνοντας στο σπίτι του Μίκυ για να του το αναγγείλει, θα βρει απ'έξω τον Δόκτορα Στάτικ να τον ψάχνει για να επαναλάβουν την τελευταία τους αποστολή. Δεν τον βρίσκει όμως και τότε αναγκάζεται (ύστερα από παράκληση εκείνης) να πάει μαζί με την Μίννι. Τότε ο συμπαθής επιστήμονας θα διαπιστώσει ότι η Μίννι έχει τσαγανό, καθώς κι έναν δικό της τρόπο να υπερπηδά τα εμπόδια. Σενάριο λίγο υπερβολικό, αλλά διακρίνεται από πρωτοτυπία καθώς βλέπουμε την αρραβωνιαστικιά του Μίκυ να "μπαίνει στα παπούτσια του". Η πλοκή έχει δράση σχεδόν σε όλη την διάρκειά της. Το σχέδιο ήταν πολύ τίμιο.

 

"Ο κοντόφτερος αετός"
Ο θείος Σκρουτζ βρίσκεται στην Λέσχη της Περιπέτειας κι ακούει με ραθυμία έναν επαρμένο τύπο που περιγράφει με κάθε υπερβολή τις ηρωικές περιπέτειες που έχει ζήσει. Κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής μας δεν αντέχει αυτή την "ποζεριά" κι έτσι τον καλεί σε μία μονομαχία. Όποιος από τους δύο φέρει πίσω στην Λέσχη ένα φτερό από τον σπάνιο κοντόφτερο αετό, θα μπορεί να κομπάζει για τις περιπέτειές του για έναν ολόκληρο χρόνο. Ο αγώνας ξεκινάει. Ο φιλάργυρος μεγιστάνας, στηρίζεται στην εμπειρία του από τις εκσκαφές που έκανε για πετρέλαιο πριν από πολλά χρόνια στην περιοχή που έχει το λημέρι του ο κοντόφτερος αετός, ενώ ο αντίπαλός του στηρίζεται στην πονηριά. Ποιος θα νικήσει? Πρωτότυπο σενάριο με αντεστραμμένους τους όρους που συνήθως γνωρίζουμε. Δεν υπάρχει ο Ρόμπαξ ή ο Χρυσοκούκης, ενώ την μονομαχία αυτή την φορά την θέτει ο Σκρουτζ κι όχι ο εκάστοτε αντίπαλος. Μέχρι και η Λέσχη έχει αλλάξει, καθώς δεν είναι η κλασική Λέσχη των εκατομμυριούχων που γνωρίζουμε. Η πλοκή έχει δράση, ενώ στο φινάλε θα ήθελα περισσότερο δραστήριο τον πρωταγωνιστή. Κι έτσι πάντως δεν με χάλασε. Το σχέδιο με ικανοποίησε.

 

"Επιστροφή στο παρελθόν"
Βρισκόμαστε στην Ιουράσια περίοδο, όταν κατά τύχη ένα αβγό ορνιθόρυγχου φεύγει από την φωλιά του και συλλέγεται από μία συσκευή που έχει στείλει ο Κύρος στο παρελθόν με αποτέλεσμα να φτάσει στο σήμερα και στο εργαστήριό του. Το αβγό σκάει και το μικρό δεινοσαυράκι φαίνεται να είναι παιχνιδιάρικο κι αγαπητό τόσο από τον Κύρο, όσο κι από τον Γλόμπο. Δυστυχώς όμως, όσο περνούν οι ημέρες το δεινοσαυράκι μεγαλώνει με καλπάζων ρυθμό και δημιουργεί προβλήματα. Έτσι, ο Κύρος θα αναγκαστεί να ταξιδέψει μαζί του στο μακρινό παρελθόν για να το αφήσει στην περιοχή που το βρήκε. Οι κίνδυνοι όμως παραμονεύουν σε κάθε γωνία. Λιτό σενάριο που βγάζει μία παιδικότητα. Η πλοκή, αν κι ασχολείται με αιμοσταγείς δεινόσαυρους, δεν κρύβει εκπλήξεις και λόγω των λίγων σελίδων της, είναι κάπως βιαστική. Όταν αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον, έρχεται το φινάλε. Από το σχέδιο έμεινα πολύ ευχαριστημένος.