ΠΑΡΚΟ ΣΤΡΑΤΦΟΡΝΤ: Ο ΘΙΑΣΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ

[tik]

 

 

Μια αξιόλογη αισθητικά έκδοση (όπως εξάλλου μας έχει συνηθίσει η Polaris), η οποία ωστόσο πέρασε απαρατήρητη από το φόρουμ. Ένα χρόνο αργότερα ίσως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για παρουσίαση.

 

Πρόκειται για διασκευή της διάσημης (καταραμένη την ονομάζουν ορισμένοι) τραγωδίας του Σέξπιρ.

 

Πρωταγωνιστές αυτή τη φορά είναι τα ζώα του ζωολογικού κήπου του Στράτφορντ, πατρίδας του Σέξπιρ, τα οποία όταν το πάρκο κλείνει ανεβάζουν παραστάσεις με έργα του Δασκάλου.

 

Από το αρχικό έργο έχει διατηρηθεί ο βασικός άξονας της πλοκής, με τις απαραίτητες τροποποιήσεις ώστε το κόμικς να πλησιάσει και το παιδικό κοινό, ενώ δεν λείπουν και οι χιουμοριστικές πινελιές.

 

Λίγο βαρετό και αρκετά παιδικό μου φάνηκε για να πω την αλήθεια. Αντίθετα στον Γιάννη Κουκούλα φάνηκε ενδιαφέρον όπως μπορείτε να διαβάσετε στο αντίστοιχο πλούσιο και κατατοπιστικότατο  άρθρο του Καρέ-Καρέ, το οποίο αναδημοσιεύεται και εδώ, στο φόρουμ.

 

Στην ίδια σειρά κυκλοφόρησε η επίσης διάσημη τραγωδία “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”

[GreekComicFan]

Στην ουσία πρόκειται για σειρά. Έτσι την αντιμετωπίζει ο Αμερικάνος εκδότης (η First Second) όσο και ο Έλληνας και φαίνεται και στην διάταξη του τίτλου.

 

Το πρώτο άλμπουμ βγήκε στην Αμερική τον Σεπτέμβρη του 2014, και το δεύτερο τον Σεπτέμβρη του 2015. Οπότε στα καθ ημάς ήρθαν αρκετά γρήγορα. 1 και κάτι χρόνο το πρώτο και 3 μήνες διαφορά μόλις το δεύτερο. Not bad.

[tik]

Να και το δεύτερο τεύχος (αν το θεωρήσουμε σειρά).

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

104 σελίδες

Απόδοση από τον Απόστολο Ζαρρή.

[Θρηνωδός]

Μπορώ να πω ότι με κέρδισαν αυτά τα δύο από τα εξώφυλλα τους. Και ότι τα πήρα 10 ευρώ και τα δύο 

 

Όντως αρκετά παιδικά. Βλέπουμε διάφορα ζώα του ζωολογικού κήπου να ανεβάζουν παραστάσεις του Σαίξπηρ, πάντα σε χιουμοριστικά πλαίσια κρατώντας την πολύ βασική πλοκή ενώ προσθέτουν σύγχρονα στοιχεία (π.χ. ταμπελάκι έξω από το κάστρο του Μακμπέθ που γράφει "όχι Wi-Fi" ) . Αν είχα παιδιά θα τους τα έδινα να τα διαβάσουν, θα έπαιρναν κάτι έστω και σε αυτή την απλοϊκή μορφή. 

 

Ωραίο ήταν που παράλληλα με τις πράξεις των τραγωδιών είχε καρεδάκια που σχολίαζαν τα υπόλοιπα ζώα-θεατές που παρακολουθούσαν την παράσταση. Οι δύο ιστορίες είναι αυτοτελείς αλλά και εγώ θεωρώ ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως σειρά αφού στην αρχή του δεύτερου ένα μαϊμουδάκι λέει κάτι του στιλ "ελπίζω να είναι καλύτερο το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" από την προηγούμενη παράσταση φόλα" . Το συμπάθησα το μαϊμουδάκι. 

 

  Ω ΡΩΜΑΙΟ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΚΚΟΡΑΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΡΚΟΥΔΑ ΠΟΥ ΞΥΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ;   

 

[tik]

Μιας και διάβασα και το δεύτερο, να πω ότι κατά τη γνώμη μου το Ρωμαίος και Ιουλιέτα είναι πολύ καλύτερο από το Μακμπέθ.

 

Ίσως να είναι καλύτερη η ιστορία αυτή καθαυτή, ίσως να τα πήγαν καλύτερα στο γράψιμο, σε οποιaδήποτε περίπτωση το διάβασα πολύ ευχάριστα ενώ το Μακμπέθ ήταν ψιλοαγγαρεία.