SAGA OF THE SWAMP THING [ ALAN MOORE - STEPHEN BISSETE, JOHN TOTLEBEN ]

[kwtsos]

Το Saga Of The Swamp Thing ειναι το πρωτο κομικ που εκανα παρουσιαση. Εχοντας διαβασει μονο τον πρωτο τομο, θυμαμαι τον ενθουσιασμο μου και το γεγονος οτι το ξαναδιαβασα αμεσως μολις το ολοκληρωσα. Δυστυχως ομως, θελοντας να το διαβασω ολο σε εντυπη μορφη, οι υπολοιποι τομοι ξεχαστηκαν σε καποια to-read list.

 

Σχεδον τρια χρονια μετα, επιτελους διαβασα και τους επομενους 5 τομους που περιλαμβανουν τα τευχη που εγραψε ο Alan Moore. Μεσα σε 5 μερες. Και μπορω να πω οτι ενθουσιαστηκα.

 

Ο Alan Moore πηρε την σκυταλη της συγγραφης απο τον Martin Pasko και με την ελευθερια που του παραχωρησε η Vertigo, αλλαξε τον χαρακτηρα κρατωντας παρα λιγα στοιχεια απο το continuity που ειχαν θεσει ο Pasko και ο προκατοχος του και εμπνευστης του ηρωα, Len Wein. Μολις στο δευτερο τευχος της σειρας οι αναγνωστες μαθαινουν οτι το Swamp Thing δεν προεκυψε απο καποια μεταλλαξη του Alec Holland και οτι μονο η συνειδηση και οι αναμνησεις του περασαν σε αυτη τη νεα μορφη ζωης.

 

Οι πρωτες περιπετειες της σειρας θετουν τις βασεις για το τι θα επακολουθησει και εισαγουν τους κυριους χαρακτηρες της σειρας. Απο το καστ, ξεχωριζει η Abigail Arcane, ανιψια του μεγαλου αντιπαλου του Swamp Thing, Anton Arcane. Νυν συζυγος του Matt Cable και μετεπειτα συντροφος του πρωταγωνιστη.

 

Η πρωτη μεγαλου μηκους περιπετεια θα ξεκινησει απο το τευχος #37, το οποιο σηματοδοτει και την πρωτη εμφανιση ενος αγαπημενου χαρακτηρα, του John Constantine. Προκειται για την ιστορια που ο Moore της εδωσε τον τιτλο American Gothic.

 

Πριν φτασουμε ως εδω ομως εχουν μεσολαβησει ηδη αρκετα τευχη, στα οποια o ηρωας θα παει ακομα και στην κολαση για να φερει πισω την αγαπημενη του την οποια εχει στειλει εκει ο προσφατα αναγεννημενος Anton Arcane. Στο μαραθωνιο αυτο ταξιδι του θα συναντησει χαρακτηρες οι οποιοι θα τον συντροφευσουν στα επομενα τευχη οπως ο Deadman, o Phantom Stranger και ο Spectre. Παρα το γεγονος οτι προκειται για μια ιστορια σε τρια μερη η οποια ειναι διασκεδαστικοτατη, τα φωτα των ιστοριων αυτων κλεβουν αλλες. Προκειται για μια ιστορια στην οποια ο Moore δινει “εξηγηση” για το πως υπηρχαν και αλλα Swamp Things στη Γη πριν. Εξηγωντας ετσι την υπαρξη του Alex Olsen, ο οποιος αποτελει το alter ego του τερατος που εμφανιστηκε στο House Of Secrets #92 και αποτελει ουσιαστικα την πρωτη εμφανιση του ηρωα. Η εξηγηση δινεται με την βοηθεια του Cain και του Abel, περισσοτερο γνωστους μας απο τον κοσμο του Sandman. Δεν λεω αλλα για να μην το χαλασω σε οσους δεν το εχουν διαβασει ακομα. Τελος η ιστορια που για μενα αποτελει το διαμαντι αυτων των ιστοριων και μια απο τις καλυτερες της σειρας ειναι το Rite Of Spring (Swamp Thing #34).

 

Πισω στο American Gothic, oπου ο John Constantine οδηγει τον ηρωα σε μια σειρα απο παραξενα γεγονοτα σε διαφορες αμερικανικες πολεις. Ουσιαστικα αυτα τα τευχη αποτελουν τα κοινωνικου περιεχομενου τευχη της σειρας. Οχι πως το στοιχειο αυτο δεν βρισκεται και αλλου, αλλα ας πουμε οτι εδω βρισκεται εντονοτερο. Μεταξυ αυτων και το τευχος #40 του οποιου το θεμα ειναι ο σεξισμος και το οποιο αποτελει το πρωτο κομικ της DC που κυκλοφορησε χωρις την εγκριση της Comics Code Authority. Οσο περνουν τα τευχη το Swamp Thing μαθαινει ολο και περισσοτερα για τις δυναμεις του και το τι πραγματικα ειναι. Επισης γινεται ξεκαθαρη και η απειλη που πρεπει να αντιμετωπισει ο ηρωας και για την οποια ο Constantine τον προετοιμαζει. Το storyline θα ολοκληρωθει με το τευχος #50. Προσωπικα η κορυφωση της ιστοριας δεν με ικανοποιησε και τοσο καθως το διπλο αυτο τευχος, φουλ στη δραση, με κουρασε καπως. Παρολα αυτα η σκεψη πισω απο το American Gothic, η οποια εξηγειται και στον προλογο του τεταρτου τομου, δειχνει το νεο βαθος νοηματων που ο Moore δειχνει οτι μπορει να βρισκεται και στα κομικς.

 

Παρα το καπως αδυναμο τελος του American Gothic ηδη εχει τεθει το πλανο για την επομενη μεγαλη περιπετεια του Swamp Thing. Η σχεση της Abby με το τερας που οι αλλοι θεωρουν οτι ειναι το Swamp Thing θα την φερει αντιμετωπη με τον νομο και τοτε το Gotham, στο οποιο κρατειται προσωρινα, θα γνωρισει την οργη του Swamp Thing. Μετα το τελος της ιστοριας αυτης, η οποια οπως σχεδον ολες του Moore στον τιτλο, ειναι γεματη απο κοινωνικα και οικολογικα μηνυματα, βρισκομαστε στο τευχος #56, το οποιο τιτλοφορειται My Blue Heaven. Για μενα το καλυτερο τευχος της σειρας, διαβαζεται και μονο του και αξιζει να διαβαστει απο ολους. Προκειται για μια ιστορια που πραγματευεται την μοναξια.

 

Δυστυχως, αφου δεν ειμαι λατρης του sci-fi δεν εκτημησα τα επομενα τευχη στα οποια βρισκουμε τον ηρωα μπλεγμενο σε διαστημικες περιπετειες. Παρολο που το Loving The Alien (τευχος #60) με εντπωσιασε τοσο στην αφηγηση οσο και στο σχεδιο οι υπολοιπες ιστοριες θεωρω οτι ηταν καπως εκτος κλιματος. Με εξαιρεση την ιστορια Reunion (Swamp Thing #59) η οποια ειναι γραμμενη απο τον Stephen Bissette που παταει πανω στα πρωτα τευχη της περιοδου του Len Wein για να χτισει μια κλασσικη ιστορια τρομου με αρκετες δυνατες σκηνες και εξυπνη αφηγηση. Στα δυο τελευταια τευχη ομως, ο Μoore επιστρεφει σε πιο παραδοσιακα μοτιβα για να πεσει ετσι η αυλαια της περιοδου του στον τιτλο. Μην ανησυχειτε, η σειρα εχει τον επιλογο που της αξιζει. Στη συνεχεια την σκυταλη του τιτλου την παιρνει ο Rich Veitch, ο οποιος για πολλα τευχη βρισκεται στο βασικο team της σειρας ως penciler.

 

Τα κομικς αυτα σιγουρα αξιζει να διαβαστουν. Αυτο που ισως ξενισει καποιον σημερα ισως ειναι το artwork, το οποιο ομως συνηθιζεται οσο πιο πολυ κανεις προχωραει στη σειρα. Προκειται για τα πρωτα βηματα του Alan Moore στα αμερικανικα κομικς, χωρις αυτο να σημαινει οτι ειναι λιγοτερο καλα απο αλλα του. Ειναι κομικς πολυεπιπεδα, γραμμενα με λογοτεχνικη γραφη χωρις ομως να γινονται φαφλαταδικα. Κατι ακομα που με κερδισε ειναι η σκηνοθεσια, το να διαβαζεις τα captions και να βλεπεις οτι λενε μια ιστορια που ταιριαζει σε περισσοτερους απο εναν χαρακτηρες. Επισης θεωρω αξιολογο οτι οι πρωταγωνιστες του εξελισσονται, κυριως οι δυο βασικοι και ειδικοτερα η Abby. Ξεκινωντας στο μοτιβο της γυναικας σε απογνωση που ο πρωταγωνιστης καλειται να σωσει, σιγα σιγα εξελισσεται σε εναν δυναμικο και ανεξαρτητο χαρακτηρα, ικανο να σωσει και να βοηθησει και αλλους.

 

Εν ολιγοις, σαφως και ειναι ενα κομικ που το προτεινω σε ολους. Ειναι must have/read.

 

Για συναισθηματικους λογους κραταω και το κειμενο της πρωτης παρουσιασης

 

 

 

Ενα απο τα αγαπημενα μου κομικ . Ισως και το αγαπημενο μου. Ο Αλαν Μουρ ερχεται απο την Αγγλια για να παρει ενα συμβατικο κομικ τρομου/περιπετειας για να το μετατρεψει σε κατι παραπανω . Οι ηρωες του δεν ειναι μονοδιαστατοι και δεν χωριζονται εντελως συμβατικα σε καλους/κακους ενω με μια προσεκτικη αναγνωση βρισκει κανεις και καποια δειγματα κοινωνικης και πολιτικης κριτικης.

Στην υποθεση τωρα : Ως γνωστον ο Αlec Holland ειναι ο επιστημονας που συνθεσε μια φορμουλα που θα βοηθουσε στην αναπτυξη του πρασινου υπο δυσκολες συνθηκες ακομα και σε περιοχες οπως οι ερημοι . Σε καποιους δεν αρεσε και τοσο η ιδεα οποτε παγιδευουν με εκρηκτικα το εργαστηριο του και το ανατιναζουν μαζι με τον Αλεκ και την γυναικα του Λιντα . Το σωμα του Αλεκ καταληγει στον βυθο του κοντινου βαλτου απο οπου λιγους μηνες αργοτερα θα βγει το πλασμα που λεγεται Swamp Thing. Το βιβλιο ξεκιναει επειτα απο μια μαχη του Swamp Thing με τον μεγαλο του αντιπαλο και εκπροσωπο του κοσμου της σηψης Αντον Αρκεϊν , οταν ο στρατος αποφασιζει να σκοτωσει ολους οσους γνωριζουν σχετικα με την υπαρξη του Swamp Thing και να τον μεταφερουν σε ενα ειδικο εργαστηριο για να τον μελετησουν. Εδω ο Μουρ εχει την ευκαιρια για να κανει τις αλλαγες στον ηρωα του και να μας εξηγησει τι ακριβως ειναι . Δεν θελω να αποκαλυψω πολλα σχετικα με την ιστορια γιατι πραγματικα αξιζει να την διαβασετε , θα πω μονο πως το πρωτο μισο του κομικ πραγματευεται την ψυχοσυνθεση του Swamp Thing και μας δειχνει πως αντιμετωπιζει τον Floronic Man οταν αυτος αποφασιζει να συνδεθει με τον κοσμο του πρασινου και να παρει εκδικηση για τα δεινα που προκαλουν οι ανθρωποι στο περιβαλλον. Το δευτερο εστιαζει πιο πολυ σε μια βασικη ηρωιδα του εργου την Αμπυ και στην σχεση της με τον συζηγο της .

Οι σχεδιαστες ειναι ο Stephen Bissete και ο John Totleben που καταφερνουν να κανουν μια παρα πολυ καλη δουλεια και αποδιδουν τρομερα το κλιμα που χρειαζεται , ιδιαιτερα μεσα στα ονειρα του ηρωα το σχεδιο ειναι κορυφαιο και ακριβως οτι πρεπει. Οσοι ειναι φαν του 80ς σκιτσου , οπως ειμαι εγω, πιστευω θα ξετρελαθουν. Τα εξωφυλλα ειναι απο τον Tom Yeates .

Παρτε ενα δειγμα απο τα ονειρα του Swampy! Η εκδοση ειναι πολυ καλη , και υπαρχει η επιλογη να το παρει κανεις σε απλο trade αλλα και σε Hardcover. Συνοδευεται απο εισαγωγες απο τον δημιουργο του Swamp Thing , Len Wein και απο τον συγγραφεα ιστοριων τρομου Ramsey Campbell,στο τελος υπαρχουν τα βιογραφικα των συντελεστων.

 

 

Κατα την γνωμη μου αξιζει το 100% της χρηματικης του αξιας και διαβαζεται ανετα 100000 φορες! Κυκλοφορει απο την Vertigo και κοστιζει (cover price) 19.99 δολαρια. Σελιδες 208. Κλεινω λεγοντας οτι μεσα θα βρειτε και μια περιγραφη για τον Superman που με ενθουσιασε! Στην kwtsoκλιμακα 11/10!

 

 

 

 

Αφιερωμα στον Alan Moore

 

Αλλα εργα του Alan Moore :

 

Watchmen

 

V for Vendetta

 

FROM HELL

 

The Courtyard

 

Neonomicon

 

Top 10

[dimious200]

για την ομορφη παρουσιαση

 

μοιαζει πολυ ενδιαφερον κομικ που αργα ή γρηγορα στανταρ θα διαβασω

[andstef]

Είναι κάποια καινούρια έκδοση του? Είναι ολόκληρο γιατί είχε βγει σε κομμάτια? τώρα σε208 σελίδες δύσκολο.

[dimious200]

Saga of The Swamp Thing Βοοκ 1

 

[germanicus]

ειναι Μουρ, εχω τα πρωτοτυπα τευχακια, τα ειχα διαβασει αρχες 90's, δεν μου αρεσαν. τι να πω... ισως αν τα ξαναδιαβαζα να μου εκαναν το κλικ αν και δεν το πολυβλεπω. σιγουρα ομως θεωρουνται ιστορικα...

 

thanks kwtsos

 

[x for xepeta]

ειναι Μουρ, εχω τα πρωτοτυπα τευχακια, τα ειχα διαβασει αρχες 90's, δεν μου αρεσαν. τι να πω... ισως αν τα ξαναδιαβαζα να μου εκαναν το κλικ αν και δεν το πολυβλεπω. σιγουρα ομως θεωρουνται ιστορικα...

 

thanks kwtsos

 

 

[zade]

ειναι Μουρ, εχω τα πρωτοτυπα τευχακια, τα ειχα διαβασει αρχες 90's, δεν μου αρεσαν. τι να πω... ισως αν τα ξαναδιαβαζα να μου εκαναν το κλικ αν και δεν το πολυβλεπω. σιγουρα ομως θεωρουνται ιστορικα...

 

thanks kwtsos

 

ειναι Μουρ, εχω τα πρωτοτυπα τευχακια, τα ειχα διαβασει αρχες 90's, δεν μου αρεσαν. τι να πω... ισως αν τα ξαναδιαβαζα να μου εκαναν το κλικ αν και δεν το πολυβλεπω. σιγουρα ομως θεωρουνται ιστορικα...

 

thanks kwtsos

 

ειναι Μουρ, εχω τα πρωτοτυπα τευχακια, τα ειχα διαβασει αρχες 90's, δεν μου αρεσαν. τι να πω... ισως αν τα ξαναδιαβαζα να μου εκαναν το κλικ αν και δεν το πολυβλεπω. σιγουρα ομως θεωρουνται ιστορικα...

 

thanks kwtsos

 

 

Μ@λ@κα μου, πρώτη φορά στη ζωή μου συμφωνώ απόλυτα με τον germ. Άρα 21 Δεκεμβρίου έρχεται το τέλος του κόσμου. Σίγουρα.

[Kabuki]

εγώ νομίζω ότι θ αλλάξετε γώμη αν τα ξαναδιαβασετε

[x for xepeta]

εγώ νομίζω ότι θ αλλάξετε γώμη αν τα ξαναδιαβασετε

 

Δε θα τους μιλήσουμε για 3 μέρες!

[CitizenX]

Συμφωνώ με τον Θοδωρή και την Ελένη. Πρόκειται για εξαιρετικό κόμικ. Τόσο τα τεύχη που έγραψε ο Moore όσο και εκείνα του Rick Veitch που τον διαδέχτηκε είναι άκρως ενδιαφέροντα και διαβάζονται άνετα ακόμη και σήμερα παρά τη σχετικά παλιομοδίτικη αισθητική τους. Δεν είναι "εύκολο" κόμικ και θέλει το χρόνο του αλλά πραγματικά κρύβει πολύ "ζουμί"΄. Όσοι διαβάζετε horror κόμικς επιβάλεται να διαβάστε κάποια τεύχη.

[kwtsos]

Ο Αλαν Μουρ μιλαει για το Swamp Thing , για τα horror comics και για τα κομικ γενικοτερα

[batigoal]

Διαβασα ολο το run του Moore, δηλαδη τα εξι τομακια μαζεμενα σε λιγοτερο

απο μια εβδομαδα! Τι να πω γι αυτο το κομικ; Οτι και να πω θα ειναι λιγο!

 

Την πρωτη φορα που το επιασα μου φανηκε αδιαφορο και το αφησα, ευτυχως την δευτερη

φορα διαβασα λιγο παραπανω, οσο χρειαζοταν για να με ρουφηξει στον κοσμο του!

 

Σιγουρα ειναι ενα κομικ το οποιο δεν μπορεις να το διαβασεις στα γρηγορα

και σιγουρα δεν θα τα πιασεις ολα με μια ή δυο αναγνωσεις!

Ειναι τοσο πολλα αυτα που θιγει ο Moore, αλλα λιγοτερο και αλλα περισσοτερο,

που ακομα και οταν κλεισεις το κομικ τριβελιζουν στο μυαλο για ωρα!

Κοινωνικοπολιτικα ζητηματα εχουν την τιμητικη τους και ειναι συνεχως στην φορα.

Πολυ μεγαλο ενδιαφερον εχουν κατα διαστηματα οι μη βιαιες πρακτικες του Swamp Thing

και η αναδειξη τους, σε αντιθεση με τις πρακτικες αλλων ηρωων του συμπαντος

της DC που κανουν την εμφανιση τους εδω, πχ Justice League, Spectre

και ενα σωρο αλλοι, μιας και ο ηρωας θα εμπλακει και στο event Crisis on Infinite Earths.

 

Το μονο που με ενοχλησε ειναι που πρεπει καθε 4-5 τευχη ο πρωταγωνιστης να σωζει

τον κοσμο (more or less) αλλα δυστυχως ηταν ενα αναποφευκτο hype της εποχης.
Μια μικρη κοιλια προς το τελος του run ευτυχως δεν μπορεσε να μου χαλασει την γενικη εικονα.

 

Η εικονογραφηση ειναι ισως η καλυτερη που εχω δει σε κομικ του Moore

και σιγουρα το κομικ δεν θα ηταν το ιδιο χωρις αυτη!

 

Ειδικα η αποδοση στον τροπο που βλεπει τον κοσμο ο πρωταγωνιστης και σε μερικες περιπτωσεις

αλλοι χαρακτηρες που συνεπιδρουν μαζι του, ειναι οτι καλυτερο εχω δει εδω και αρκετο

καιρο και σιγουρα απο τις καλυτερες δουλειες που εχω δει οσα χρονια διαβαζω κομικς!

 

Εχω ατελιωτα κατεβατα να γραψω στο κεφαλι μου αλλα δεν νομιζω πως υπαρχει λογος.

Ειναι ενα απο τα καλυτερα κομικ που εχω διαβασει!

Ειδα και βρηκα πραγματα σε αυτο τα οποια δεν ειχα ξαναδει!

Μεχρι τον πεμπτο τομο, συγκεκριμενα το τευχος #55, στο οποιο θα μπορουσε να εχει τελειωσει

το run του Moore αφαιροντας 1-2 σελιδες απο το τελος, ειναι η επιτομη του καλου κομικ!

Προτινεται στους παντες

Υγ.Πρωτη φορα τα Αγγλικα μου περασαν τοσο μεγαλη δοκιμασια

Οπλιστειτε με υπομονη και ενα λεξικο καλου-κακου.

 

[kwtsos]

Αφου διαβασα ολα τα τευχη της σειρας, θεωρησα σωστο να αλλαξω το κειμενο του πρωτου ποστ

 

Εδιτ: εικονες θα προστεθουν εν καιρω