Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'ευγενία κουμάκη'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ion

    HUBRIS

    Κατά τη διάρκεια μιας live τηλεοπτικής εκπομπής, δύο επιστήμονες, η Ίρινα Μάξοφ και η Ολίβια Μάρτεν ανακοινώνουν στον κόσμο ότι η Μετεμψύχωση μπορεί να αποδειχτεί επιστημονικά. Για να μην έχει αμφιβολίες το κοινό, πειραματίζονται στο πλατό με ένα παιδί-θεατή, και πράγματι του επαναφέρουν μνήμες που ήταν αδύνατο να είναι δικές του. Οι αντιδράσεις από τον κόσμο ήταν όμως αρκετά διαφορετικές απ' ό,τι περίμεναν, καθώς αρχίζει ένα κύμα αυτοκτονιών από ανθρώπους που δεν είναι ευχαριστημένοι με τη ζωή τους, ξέροντας πλέον στα σίγουρα ότι τους περιμένει μια νέα ζωή. Παράλληλα ο αστυνόμος Τζέις προσπαθεί να φτάσει στο σπίτι του και στη γυναίκα του Σάνι, η οποία κυοφορεί δίδυμα, και φαίνεται να βρίσκεται σε μπελάδες. Οι σελίδες 2, 4 και 6 του κόμικ (από το comicsingreece) Δελτίο Τύπου / Ανακοίνωση της έκδοσης στο forum Αφιέρωμα στην Ευγενία Κουμάκη
  2. Ionas Aggelis

    Smass Fest Vol.2 στις 12 και 13 Ιουλίου!

    Μετά τις εκλογές, μέσα στο κατακαλόκαιρο, τι καλύτερο από μία χαλαρή, γεμάτη συζητήσεις και δρώμενα, εκθέσεις και εκδηλώσεις, workshops και παρέα; Αυτά και πολλά παραπάνω έρχεται να προσφέρει το Smass Fest 2019, που για δεύτερη χρονιά συγκεντρώνει όλα τα nerd τέρατα της Αθήνας, για ένα απίθανο Παρασκευοσάββατο, που αλλού, στην Λέσχη Αναιρέσεις, στην Ιπποκράτους 175Β! Στις 12 και 13 Ιουλίου, οι πόρτες ανοίγουν στις 16:30 και κλείνουν αργά το βράδυ, και για ακόμη μια χρονιά εγγυάται έναν δροσερό τόπο συνάντησης, συζήτησης και διασκέδασης! To εξώφυλλο του fest το φιλοτέχνησε η Γεωργία Ζάχαρη! Στα πλαίσια του φεστιβάλ θα υπάρξουν και δύο εκθέσεις, επειδή η τέχνη δεν σημαίνει μόνο συζητήσεις και διασκέδαση, αλλά κυρίως καλλιτεχνική δημιουργία, με έργα δεκάδων καλλιτεχνών του χώρου των κόμικ, η έκθεση με τίτλο «Ενάντια στον Κοινωνικό Αποκλεισμό» μέσω της οποίας δίνετε το βήμα στους καλλιτέχνες να εκφράσουν λόγο για τον κίνδυνο κοινωνικών φαινομένων όπως ο σεξισμός και ο ρατσισμός, σε μια χρονιά που στιγματίστηκε απ’ τη δολοφονία του Ζακ. Επιπλέον θα υπάρξει μία fan art έκθεση που γιορτάζει τα 80 χρόνια Batman και αποτελείται αποκλειστικά από έργα που μας έστειλαν φίλοι του site μας. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής: Παρασκευή 12 Ιουλίου 17:00 Workshop «Eισαγωγή στο DnD» -- Για όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν ποιο είναι εκείνο το παιχνίδι που παίζουν στο Stranger Things, και γενικότερα για εκείνους που επιθυμούν να γνωρίσουν τα παιχνίδια των '80ς, μία απαραίτητη εισαγωγή και ένα πρώτο παιχνίδι του DnD θα έχετε την ευκαιρία να το βιώσετε εντός του φεστιβάλ! Αρχάριοι μεταξύ αρχάριων, όσοι θέλουν μπορούν βιώσουν μια ιστορία από τον κόσμο του DnD που σκοπό έχει να τους μάθει τα βασικά για το role playing, τα mechanics αλλά και τη μαγεία Και, ίσως το πιο βασικό, να καταλάβουν τα memes που ρίχνει το Smassing Culture κάθε τόσο και να διασκεδάσουν. Γιατί το καλύτερο μέρος του DnD είναι τελικά αυτό: δεν υπάρχουν λάθος τρόποι να παίξεις, αρκεί να διασκεδάζεις. Για να δηλώσετε συμμετοχή στείλτε στο mail smassculture@gmail.com . 20:00 Συζήτηση «Το καρέ που δεν ταίριαξε πουθενά, Ριζοσπαστικότητα στα κόμικ». Ομιλητές: Γιάννης Κουκουλάς, Ιστορικός Τέχνης και Συγγραφέας – Καρέ Καρέ, Στιβ Στιβακτής, καλλιτέχνης -- Η πρώτη εκδήλωση με θέμα τα κόμικς, όπου εκεί θα υπάρξει μία ανοιχτή συζήτηση με το κοινό. 22:00 Stand Up Comedy – Οpen Mic Παρουσιαστής: Δημήτρης Δούκογλου -- Μία καλοκαιρινή μπόρα γέλιου με τη μορφή παράστασης open mic. Θα εμφανιστούν επίσης: Γιώργος Αλεβίζος, Ευθύμιος Γκοριτσας, Άλκης Καζαμίας, Δημήτρης Λιάκος, Ειρήνη Ξυγκάκη, Σταύρος Οικονομίδης, Δημήτρης Παλλιγκίνης, Γιάννης Παυλόπουλος, Βασίλης Τσεμπερλίδης, Σπήλιος Φλώρος, Δημήτρης Χριστοδούλου και ο Στέλιος Ανατολίτης! Σάββατο 13 Ιουλίου 17:00 Worshop «Όταν ο Σούπερμαν μίλησε ελληνικά, Μεταφράζοντας κόμικ» Εισηγητής: Νίκος Kαμπουρόπουλος, μεταφραστής κόμικ και εκδόσεις Webcomic -- Ο ειδικός καλεσμένος που θα αναλάβει το εργαστήρι θα εξηγήσει τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθεί ο επίδοξος μεταφραστής για να φέρει εις πέρας το έργο του, θα διευκρινίσει πιθανές παγίδες που εμφανίζονται από τη μετάβαση της μίας γλώσσας στην άλλη και θα μας δώσει παραδείγματα από την δική του δουλειά στο χώρο των κόμικς. Στόχος είναι να δοθούν σε κάθε επισκέπτη μερικά (βασικά και μη) εφόδια, ώστε να μάθει και ο ίδιος να μεταφέρει στη γλώσσα μας τα λόγια στα λευκά μπαλονάκια, έξυπνα και δημιουργικά. Για να δηλώσετε συμμετοχή στείλτε στο mail smassculture@gmail.com . 18:00 Workshop «Φτιάξε τον δικό σου Υπερήρωα» Εισηγητής: Ευγενία Κουμάκη, κομίστρια -- Οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να βάλουν τις σκέψεις τους στο χαρτί και να δημιουργήσουν τον δικό τους υπερήρωα. Το εργαστήρι θα διαρκέσει περίπου τρεις ώρες, υπό την καθοδήγηση της Ευγενίας Κουμάκη. Σκοπός του είναι να μάθει πολύτιμες τεχνικές, όπως αξιοποίηση του χώρου στο χαρτί και της γραφικής σας ύλης, ώστε να δώσετε σάρκα και οστά στο δημιούργημά σας, από το μηδέν. Εκτός από το σχέδιο, θα χτίσετε συνολικά τον χαρακτήρα, πλάθοντας και ένα μικρό backstory που θα περιγράφει λεπτομέρειες όπως η ταυτότητά του και οι δυνάμεις του. Μπορείτε να πάρετε στοιχεία από τη ζωή σας ή τη φαντασία σας: όλα επιτρέπονται. Ειδικές γνώσεις δεν προαπαιτούνται, μόνο όρεξη και επιμονή! Για να δηλώσετε συμμετοχή στείλτε στο mail smassculture@gmail.com . 20:30 Εκδήλωση «Εμπρός Πίσω! Γιατί τόση Νοσταλγία πια;». Ομιλητές: Δημοσθένης Χριστόπουλος από το Nerd Things, Σταματίνης Νίκος από το Skra Punk, Πάνος Παπαγεωργίου από το Comicdom -- Λίγες μέρες μετά την 3η σεζόν του Stranger Things και σε μια περίοδο που η ποπ κουλτούρα έχει καταληφθεί από απανωτά κύματα νοσταλγίας για τις περασμένες δεκαετίες, χρειάζεται να σταματήσουμε και να σκεφτούμε. Τι μας τραβάει τόσο πολύ στα 80s; Γιατί τα 90s φαίνονται ξαφνικά σαν χρυσή δεκαετία; Αποστρέφουμε το βλέμμα μας από το παρόν και τις δικές του δυνάμεις και δυνατότητες; Πρόκειται για κάποια νέα τάση ή υπάρχει μια διαρκής αναζήτηση για κάποια υποτιθέμενη αγνή εποχή; 22.30 Πάρτυ! -- Μια Nerd γιορτή κλείνει όπως κάθε γιορτή που σέβεται τον εαυτό της: Με μαραθώνιο Star WaΜε Πάρτυ στην ταράτσα. Ένα event που υπόσχεται πολύ γέλιο και πολύ κουβέντα! 12 και 13 Ιουλίου όλοι εκεί!
  3. leonidio

    BUTTERFLY EFFECT

    Μου κάνει τρομερή εντύπωση που δεν έχει παρουσιαστεί ακόμα αυτό το φανζίν. Εάν είμαι ο μόνος που το έχει, φροντίστε να το προμηθευτείτε με την πρώτη ευκαιρία. Εάν το έχετε και απλά δεν το έχετε διαβάσει ακόμα, βάλτε το πάρα πολύ ψηλά στη λίστα με τα προσεχή αναγνώσματά σας. Με πολύ λίγα λόγια, το κόμικ περιγράφει την κατάρρευση της δυτικής κοινωνίας μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και το πώς οι έσχατοι θα γίνουν πρώτοι και οι δήμαρχοι κλητήρες, Θεωρώ περιττό να γράψω πολλά, αφού έχει ασχοληθεί με το φανζίν ο ασύγκριτα πιο γνώστης των κόμικς Γιάννης Κουκουλάς σε ολόκληρο άρθρο του και επειδή είναι και ασύγκριτα καλύτερος γραφιάς από εμένα, σας παραπέμπω εκεί. (Μόνο σε ένα σημείο του άρθρου, θα διαφωνήσω: αν και σίγουρα η εξ ουρανού προερχόμενη καταστροφή είναι μια μάλλον εύκολη λύση, προσφέρει μια αίσθηση επιτακτικότητας και αμεσότητας στην αφήγηση καθώς και την αίσθηση ότι όλα όσα γίνονται συμβαίνουν εν ριπή οφθαλμού, κάτι που εξυπηρετεί απόλυτα τους στόχους των δημιουργών - το εάν συμφωνώ εγώ ή όχι είναι άλλη ιστορία) Οφείλω να επαινέσω τη στρωτή αφήγηση, αφού για πρώτη φορά διαβάζω ελληνικό φανζίν, που να μπορεί σε 20 σελίδες να είναι τόσο ολοκληρωμένο και μεστό. Θα είναι όμως μεγάλη αδικία αν δεν απονείμω και τα εύσημα στο πολύ ωραίο σχέδιο της Κουμάκη, που αν και απλό, είναι ιδιαιτέρως εύστοχο. Εξάλλου, μας προσφέρει και πορτρέτα αληθινών προσωπικοτήτων (Τραμπ, Ζίζεκ, Τσόμσκυ, Βαρουφάκης, Κιμ) που δεν είναι καρικατούρες. Η εξέλιξή της θα είναι σίγουρα σημαντική και δικαίως. Ωραία έκδοση, θα μπορούσε ίσως το χαρτί να ήταν λίγο παχύτερο. Στο τέλος του κόμικ περιλαμβάνεται και ένα wiki με πληροφορίες που επεξηγούν κάποια από τα θέματα που θίγονται στο κόμικ. Σύμφωνα με το άρθρο του Κουκουλά είναι έκδοση του κέντρου "Αντιγόνη", αλλά κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται μέσα στο κόμικ. Δεν το αμφισβητώ, φυσικά, εξάλλου υπάρχει και ISBN, αλλά και καταχώρηση στο biblionet, για αυτό και δεν το καταχωρώ ως Αυτοέκδοση, το θέτω όμως υπόψη των αρμοδιέστερων. Επιπλέον, η ημερομηνία που γράφει μέσα στο κόμικ είναι 2017 (για το copyright), αλλά είναι καταχωρισμένο στο biblionet ως έκδοση του 2018, και αυτό ακολουθώ κι εγώ Μια εσωτερική σελίδα, σκαναρισμένη από εμένα, για να πάρετε μια γεύση. Φυσικά, το άρθρο έχει και άλλες. Και ρίξτε και μια ματιά και στο Born to Die, αξίζει κι αυτό. Είναι αυτονόητο για μένα ότι η Κουμάκη είναι μια δημιουργός που τίθεται πλέον υπό υποχρεωτική παρακολούθηση Και όπως είπαμε: διαβάστε το
  4. Dredd

    BORN TO DIE

    Η τελευταία δουλειά της Ευγενίας Κουμάκη, νικήτρια ενός από τα 2 βραβεία του διαγωνισμού που διοργάνωσε η σχολή Vakalo Art & Design College και το AthensCon. Το κυκλοφόρησε ταυτόχρονα και στην αγγλική γλώσσα. Ασχολείται με βαρύ θέμα, τις αυτοκτονικές τάσεις μιας μαθήτριας, το σχολικό bullying ή μήπως όχι. Μου άρεσε που περνάει ωραία μηνύματα χωρίς να είναι διδακτικό και αναμενόμενο. Έξυπνο twist στο τέλος. Το σχέδιο είναι το δυνατό χαρτί της δημιουργού, με όμορφα σχεδιασμένους χαρακτήρες. Δεν εντυπωσιάζει κάπου, αλλά δεν νομίζω να είναι αυτός ο σκοπός του συγκεκριμένου κόμικ. Η σκηνοθεσία των καρέ είναι έξυπνη και ωραία δοσμένη. Επίσης, είναι προσεγμένη η παραγωγή. Στα αρνητικά, θα αναφέρω την αίσθηση που έχω ότι πρέπει να γράφτηκε πρώτα στα αγγλικά και μετά από εκεί να μεταφέρθηκε στα Ελληνικά, με ότι σημαίνει αυτό για τη χρήση κάποιων εκφράσεων. Επίσης, κάποιες επιγραφές και κάποιοι τίτλοι βιβλίων είναι γραμμένοι στα αγγλικά, παρόλο που πήρα την ελληνική έκδοση. Γενικά, μια αρκετά καλή δουλειά, ανάμεσα στα 2-3 φανζίν που ξεχώρισα στο AthensCon. Αξίζει να την πάρετε.
  5. Ναι, ο θάνατος του Stan Lee στις 12 Νοεμβρίου 2018, πριν από λίγες μέρες δηλαδή, είναι μεγάλη υπόθεση. Κι αυτό γιατί η ζωή του ήταν μεγάλη υπόθεση, η δουλειά του ήταν μεγάλη υπόθεση, η κληρονομιά του θα συνεχίσει να είναι μεγάλη υπόθεση. Θα χρειαζόταν να πάμε πολλές δεκαετίες πίσω, από την αρχή της Golden Age των κόμιξ στα τέλη των 30s όταν ο Lee πρωτοέπιασε αυτήν την δουλειά μέχρι το τέλος της Silver Age τις αρχές των 70s που τρόπον τινά σηματοδοτείται (και) από την απόσυρσή του απ’ το γράψιμο μηνιαίων τίτλων το 1972. Σ’ αυτό το διάστημα, όμως, ο Lee δημιούργησε από κοινού με τους συναδέλφους του Jack Kirby και Steve Ditko μια σειρά χαρακτήρων που άλλαξαν το πρόσωπο της λαϊκής κουλτούρας: Spider-Man, X-Men, Iron Man, Thor, Hulk, Fantastic Four. Φυσικά, το ζήτημα είναι πρωτίστως το τι έκανε μ’ αυτούς τους χαρακτήρες ο Lee, πώς τους χειρίστηκε και πώς τους συνέδεσε με το κοινωνικό και ιστορικό τους περιβάλλον. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το Lee έφερε το γράψιμο των υπερηρώων κοντά στην άμεση εμπειρία, τους έκανε fun και relatable, έσκυψε το αυτί του στο έδαφος και άκουσε αυτά που είχαν να πουν οι αμερικάνικοι κοινωνικοί αγώνες των 60s και 70s, ξεπέρασε τα όρια της επιβεβλημένης λογοκρισίας της εποχής του. Ο Stan Lee δεν δημιούργησε απλώς ένα μάτσο διάσημους χαρακτήρες της pop κουλτούρες. Δημιούργησε εν μέρει ο ίδιος αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν pop κουλτούρα. Αυτή είναι μια κληρονομιά που σ’ έναν βαθμό ξεπεράστηκε ιστορικά, βέβαια. Η Marvel των επόμενων δεκαετιών δεν είναι η Marvel του Stan Lee των 60s. Οι δημιουργοί που ήρθαν με φόρα έξω από τα όρια των Big Two έφεραν έναν αέρα αποδόμησης και ανανέωσης που ήταν απολύτως αναγκαίος. Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως πρόκειται για βιομηχανία, κι η δημόσια εικόνα του Lee είναι επίσης μια από της πηγές αυτής της pop βιομηχανίας. Ήταν ο superstar των κόμιξ, κι αυτό για τους αδικημένους του κλάδου (σαν τον Kirby, αλλά και αμέτρητους οριακά ανώνυμους δημιουργούς), τον έφερνε ενίοτε και στη θέση του supervillain. Το ότι διαμόρφωσε την pop κουλτούρα, δηλαδή, δεν είναι ούτε αυτό μια απλή υπόθεση – κάθε άλλο. Όλα αυτά, μαζί, σχηματίζουν την εικόνα όχι ενός μύθου αλλά ενός σημαντικού ανθρώπου – σημαντικού αδιαμφισβήτητα, αλλά ανθρώπου. Μπορεί να είμαστε υπερβολικά μικροί σε ηλικία και να μην έχει γνωρίσει κανείς μας σε πραγματικό χρόνο κι από πρώτο χέρι τις ιστορίες του Stan Lee στα κόμιξ των 60s, αλλά γνωρίζουμε καλά ότι το καλλιτεχνικό το dna ακόμα κυκλοφορεί μέσα στις ιστορίες που μας διασκεδάζουν και μας συγκινούν. Αυτές τις μέρες, λοιπόν, απευθυνθήκαμε σε 4 δημιουργούς κόμιξ (την Ευγενία Κουμάκη, τον Θανάση Πετρόπουλο, την Δήμητρα Αδαμοπούλου, τον Ηλία Κυριαζή) κι 1 κωμικό που ξέρουμε ότι τον αγαπούσε πολύ (τον Διονύση Ατζαράκη) και τους ζητήσαμε να μας πουν δυο λόγια για τον Stan Lee. Το έκαναν – και τους ευχαριστούμε. Ευγενία Κουμάκη «Ο Stan Lee για μένα ήταν περισσότερο μια ιδέα, ένα σύμβολο. Δεν μεγάλωσα διαβάζοντας υπερηρωικά κόμικ, αλλά μεγαλώνοντας μελέτησα την ιστορία των αμερικάνικων κόμικ και των κόμικ γενικότερα, και έφτασα να καταλάβω πόσο μεγάλη ήταν η συνεισφορά του μέσω της συνεργασίας του με δημιουργούς όπως ο Kirby και ο Ditko. Έβαλε ανθρώπινες πτυχές σε υπερηρωικά κόμικ, οδηγώντας την βιομηχανία προς μια πιο πολύπλοκη απόδοση των χαρακτήρων, απομακρυνόμενος από την απλουστευμένη ηθική απόδοση των υπερηρώων των κόμικ της άμεσης μεταπολεμικής εποχής των κόμικ. Παρά την προβληματικότητα σε κάποιες πτυχές της καριέρας του, αυτή η κληρονομιά παραμένει μέχρι σήμερα, με δημιουργούς που συνεχίζουν να εξερευνούν την ανθρωπότητα μέσω της υπερανθρωπότητας, αντιμετωπίζοντας όλο και πιο πολύπλοκα θέματα, συναισθηματικά, κοινωνικά και ακόμα και πολιτικά. Σ’ ευχαριστώ Stan Lee, για την αρχή σε μία τάση που ελπίζω να μην έχει τέλος». [Facebook | Website] Θανάσης Πετρόπουλος «Αυτές οι γραμμές είναι από κάποιον που δεν του άρεσαν ποτέ ιδιαίτερα οι υπερήρωες, παρότι πάντα λάτρευε τα κόμικς. Που προτιμούσε πάντα τους ”ανθρώπινους” χαρακτήρες με τα ελαττώματα, τα μειονεκτήματα και τις αδυναμίες τους. Αλλά ακριβώς γι’αυτό οφείλω, σαν χρόνιος αναγνώστης πρώτα απ’όλα, να παραδεχτώ τη γιγαντιαία και ανεκτίμητη συμβολή αυτού του τεράστιου δημιουργού στο να συνδυάσει ακριβώς αυτά τα δύο. Το ελάχιστο, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε έναν από τους ανθρώπους που, όπως τους χαρακτήρες του, από ”περιθωριακούς” μας έκανε να νιώσουμε ”υπερήρωες”». [Facebook] Δήμητρα Αδαμοπούλου «Θα το πω: έμαθα σε μεγάλη ηλικία ποιος είναι ο Stan Lee. Από μικρή διάβαζα κυρίως ευρωπαϊκά κόμικς και μεγαλώνοντας πιο νταρκ ή πιο εναλλακτικά, οπότε με υπερήρωες δεν είχα και πολλή σχέση. Μου άρεσε όμως από παιδί ο Spiderman, αφενός γιατί ήταν μικρός σε ηλικία και αφετέρου γιατί μου άρεσε το σώμα του (wink wink). Δεν ήταν τόσο μάτσο και φουσκωτός όσο οι υπόλοιποι γνωστοί του συναφιού και αυτό για μένα ήταν ένα συν. Αργότερα έμαθα όχι μόνο το ποιος ήταν ο Stan αλλά και το ότι δημιούργησε τους X-Μen εμπνευσμένος από τα αποτρόπαια ρατσιστικά γεγονότα που συνέβαιναν τη δεκαετία του ’60 στην Αμερική. Οι μεταλλαγμένοι που τους κατατρέχουν λόγω της διαφορετικότητας τους ήταν ένας συμβολισμός για τους αφροαμερικανούς. Οι επιθέσεις και οι πορείες διαμαρτυρίας και τα εγκλήματα κατά των μεταλλαγμένων πολύ συχνά ήταν κοπιαρισμένα από πραγματικά γεγονότα της εποχής. Ο καθηγητής Xavier που ήταν κατά της βίας ήταν ο αντίστοιχος Martin Luther King και ο Magneto ήταν ένας συμβολικός Malcom X. Γνωρίζοντας πλέον αυτό, και βλέποντας πλέον ως δασκάλα το πόσα παιδιά αγαπούν τους ήρωες αυτούς, βλέπω το πόσο σημαντικό ήταν τελικά όλο αυτό το σύμπαν που δημιούργησε. Ακόμα κι αν πλέον έχουν αλλάξει οι συμβολισμοί, η μάχη είναι η ίδια: κάθε παιδί (και κάθε άνθρωπος βασικά) μάχεται για να το αποδεχτούν, για να ταιριάξει, για να αντιμετωπίσει bullies, για να αντέξει μια σκληρή πραγματικότητα στο σπίτι, στον κόσμο ή στο σχολείο. Οπότε οι ήρωες αυτοί μιλάνε κατ’ ευθείαν στην καρδιά του. Και ναι, θα μου πεις, αλλά υπάρχει ένα μανιχαϊστικό πρότυπο καλού-κακού που δε βοηθάει. Όχι ακόμα κι αυτό έχει εξελιχθεί. Οι υπερήρωες πλέον γερνάνε, έχουν ελαττώματα και αμφισβητούν τον εαυτό τους. Αλλά ακόμα και να μην ήταν έτσι, οι X-Men, οι Avengers, ο Hulk, ο Spiderman δώσανε ένα καταφύγιο, μια παρηγοριά αλλά και εμπνεύσανε εσωτερική δύναμη σε πολλούς ανθρώπους όλων των ηλικιών, γιατί καμιά φορά απλώς you need a hero. Και γι αυτό το λόγο δεν έχω παρά να σεβαστώ τον μουστάκια παππού με το πονηρό βλέμμα και να πω κι εγώ R.I.P. Stan, σε ευχαριστούμε». [Website | Instagram] Ηλίας Κυριαζής «‘Nuff said.» [Website | Instagram] Διονύσης Ατζαράκης «Αν θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής, θα πω ότι για καιρό έβλεπα τον Stan Lee με σχετική επιφύλαξη. Είχε την τάση να εμφανίζεται παντού, σχεδόν με το ζόρι, σε ταινίες, comics, animation, για χρόνια έπαιρνε αποκλειστικό credit για χαρακτήρες που συν-δημιούργησε, και γενικότερα υπήρχε πάντα η συζήτηση για το μέγεθος της συνεισφοράς του, συγκριτικά με ανθρώπους όπως ο Jack Kirby και ο Steve Ditko, που δεν είχαν ποτέ αντίστοιχη mainstream αναγνώριση. Επίσης, αντί να διασκεδάζω με τα cameo του στις ταινίες, περισσότερο αγχωνόμουν υποσυνείδητα για το αν θα τα βγάλει και θα πει σωστά τα λόγια του. Με εξαίρεση το cameo στο Amazing Spider-Man που ήταν ότι καλύτερο. Η αλήθεια είναι όμως πως ήταν ένας απίστευτα δημιουργικός άνθρωπος. Και ήταν 100% iconic. Από την εμφάνιση, μέχρι το ντύσιμο και τα catchphrases. Η συναναστροφή του και η επικοινωνία με τους fans όλα αυτά τα χρόνια -έγραφε ο ίδιος το editorial στα comics για δεκαετίες, και το γεγονός ότι ήθελε να συμμετέχει και να εμπλέκεται ενεργά σε οτιδήποτε αφορούσε τη Marvel, ήταν μόνο κάποιοι από τους λόγους που ο Stan κέρδισε αυτό το legendary στάτους του. Δε μπορείς παρά να σεβαστείς απεριόριστα το πάθος για δουλειά και τον παιδικό ενθουσιασμό που ωθούν έναν άνθρωπο 95 χρονών να τρέχει στα set για να του γυρίσουν σκηνές και να ζητάει έξτρα πλάνα και έξτρα ατάκες κάθε φορά (λέει, αγαπημένο του cameo ήταν στο Age of Ultron, γιατί είχε δύο σκηνές αντί για μία. Σνιφ!). Και φυσικά, ότι και να λέμε, διαμόρφωσε τα comics όπως είναι σήμερα. Χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε χαρακτήρες όπως ο Hulk, ο Doctor Strange, o Thor και ο Spider-Man αλλά ούτε και το τέλειο meme που κυκλοφορεί τελευταία, με την κοπέλα που πόσταρε φωτογραφία Stan Lee με λεζάντα RIP, και τον τύπο που έγραψε σε comment: «συλλυπητήρια κούκλα, παππούς;». Για όλα αυτά και πολλά ακόμα, σε ευχαριστούμε Stan! Είσαι ο καλύτερος Stan που ξέρω. Με διαφορά». [Facebook | YouTube] Και το σχετικό link...
  6. Ο Σπύρος Νομπιλάκης γράφει το σενάριο και η Ευγενία Κουμάκη υπογράφει τα σχέδια σε μια μικρή ιστορία πολιτικής φαντασίας για το πώς θα μπορούσε να ανατραπεί η παγκόσμια τάξη πραγμάτων και οι απαθείς ευημερούντες να γίνουν θύματα της ίδιας τους της απάθειας. Μια μικρή ιστορία για το πολιτικό «φαινόμενο της πεταλούδας» Η ιστορία των κόμικς είναι γεμάτη από «What if?» αναζητήσεις των πιθανών εναλλακτικών εκδοχών της δικής τους «τεχνητής» πραγματικότητας. Από τη σειρά «What if…?» της Marvel της δεκαετίας του 1970 μέχρι τα μεταγενέστερα «Elseworlds» της DC κι από το «Kingdom Come» μέχρι το «Marvels» και το «Astro City», που εξέτασαν το πώς θα ήταν ο κόσμος (των κόμικς) «αν…», οι δημιουργοί πειραματίστηκαν με την ενδεχομενικότητα της Ιστορίας και τις συνέπειες που θα επέφεραν στο μέλλον οι μικρές διαφοροποιήσεις του παρελθόντος. Με το «Butterfly Effect» (έκδοση του κέντρου πληροφόρησης και τεκμηρίωσης για τον ρατσισμό, την οικολογία, την ειρήνη και τη μη βία, «Αντιγόνη»), ο Σπύρος Νομπιλάκης στο σενάριο και η Ευγενία Κουμάκη στα σχέδια μεταφέρουν αυτόν τον πάντα ενδιαφέροντα προβληματισμό στον πραγματικό κόσμο, φιλοτεχνώντας μια δυστοπική ιστορία πολιτικής φαντασίας για την πιθανότητα έλευσης ενός ζοφερού μέλλοντος στον δυτικό κόσμο. Ενός μέλλοντος που αποτελεί, ωστόσο, το παρόν στον υπόλοιπο κόσμο. Η επιλογή του τίτλου εξηγείται στο γλωσσάρι του επιλόγου της έκδοσης: «Φαινόμενο της Πεταλούδας: είναι η ιδέα ότι μικρές μεταβολές μπορούν να έχουν μεγάλες επιδράσεις. Στη θεωρία του χάους περιγράφει πώς μια μικρή αλλαγή σε μια κατάσταση ενός ντετερμινιστικού μη γραμμικού συστήματος μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες διαφορές σε μια μεταγενέστερη κατάσταση, π.χ. μια πεταλούδα που χτυπά τα φτερά της στη Βραζιλία μπορεί να προκαλέσει ανεμοστρόβιλο στο Τέξας». Η ιστορία ξεκινά από την τάξη ενός αμερικανικού σχολείου, με τον καθηγητή να διδάσκει αυτάρεσκα στα παιδιά τη σοβινιστική δυτική ερμηνεία της Ιστορίας, σύμφωνα με την οποία «η υπεροχή του έθνους βασίστηκε στην τεχνολογική πρόοδο και την οικονομική μας ευφυΐα…» και συνεχίζεται με τον ρατσισμό κατά των προσφύγων στη Γαλλία, το τείχος του Τραμπ στα σύνορα με το Μεξικό, το πιθανό Grexit και άλλα ζητήματα πολιτικά επίκαιρης ρουτίνας. Μια μικρή αλλαγή, όμως, ένα αναπάντεχο και απρόβλεπτο γεγονός (ίσως το μόνο σημείο που μας βρίσκει επιφυλακτικούς ως προς το σενάριο, μια και είναι πολύ πιθανότερο να συμβεί μια εκ των έσω καπιταλιστική καταστροφή παρά εξ ουρανού προερχόμενη) παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας και σε μικρό χρονικό διάστημα αλλάζει δραστικά τον πολιτικό και οικονομικό χάρτη της Γης, έτσι ώστε τα πρώην θύματα να κρατούν τώρα τις τύχες του πλανήτη στα χέρια τους και οι πρώην αδύναμοι να γίνονται ρυθμιστές. Σε ένα ευφυές σενάριο με έξυπνες επαναλήψεις εικόνων και φράσεων τοποθετημένων σε διαφορετικά συμφραζόμενα, που τονίζουν το πόσο λίγο απέχει ο θρίαμβος από την καταστροφή και πόσο τυχαίο είναι να βρίσκεσαι από την πλευρά των νικητών σε έναν διαρκή πολιτικό, θρησκευτικό και οικονομικό πόλεμο που δεν έχει τελειώσει ακόμη. Όπως λέει και ο Σλαβόι Ζίζεκ, χωρίς να κατονομάζεται, σε κάποιο καρέ της ιστορίας: «Η κατάσταση σήμερα δεν είναι όσο σταθερή φαντάζει, θα αρκούσε το πέταγμα μιας πεταλούδας για να έχουμε αναταράξεις που δεν μπορούν να προβλεφθούν». Και το σχετικό link...
  7. The_Sandman

    GOOD SHIT

    Μια συλλογή με 7 παλιότερες δουλειές της Ευγενίας από το 2012 μέχρι το 2015, δεύτερη κυκλοφορία για το Comicdom Con 2016. Σε αυτό το τευχάκι μπορείς να διακρίνεις δύο πράγματα: την εξέλιξη και το ταλέντο της! Οι ιστορίες είναι κάπως άνισες, αυτό όμως είναι φυσικό αν σκεφτείς ότι έχουν δημιουργηθεί σε διάστημα 3 χρόνων. Αν και την βασική ιστορία την έχω ήδη, το τευχάκι το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη!
  8. The_Sandman

    KMGB (KISS MY GLORIOUS BUTT)

    Η νέα δουλειά της Ευγενίας είναι... του κ*λου Όχι, όχι! Δεν καταλάβατε καλά... Στη νέα δουλειά της Ευγενίας βασικός πρωταγωνιστής είναι ένας κ*λος. Συγκεκριμένα ο κ*λος του Τζακ, που αποφάσισε να γίνει γνωστός δείχνοντάς τον! Ένα αρκετά ευχάριστο τευχάκι με πολύ καλή ροή και όμορφο σχέδιο, που με έκανε να χαμογελάσω αρκετές φορές! Στα συν και το εντελώς γραφίστικο εξώφυλλο!
  9. Τι κοινό έχουν η Μισέλ Ομπάμα, η Χίλαρι Κλίντον, η Ούρσουλα Λε Γκεν, η Τζέιν Φόντα, η Μπγιορκ και η Ζαν ντ’ Αρκ; Πρωταγωνιστούν μαζί με δεκάδες άλλες σε ένα εξαιρετικό βιβλίο-ύμνο στα επιτεύγματα και τις επιτυχίες των γυναικών, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τους αναγνώστες του και με τις πωλήσεις του μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Αν και τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες που εμπλέκονται με τη δημιουργία και την παραγωγή των κόμικς αυξάνονται διαρκώς και παράλληλα προκύπτουν όλο και περισσότεροι ενδιαφέροντες και πολυεπίπεδοι γυναικείοι χαρακτήρες, η κατάσταση εξακολουθεί να απέχει από τα επιθυμητά επίπεδα αναφορικά με την αναλογική αντιπροσώπευση του γυναικείου φύλου στον κόσμο των κόμικς. Εκδόσεις όπως το «Femme Magnifique» έχουν σκοπό να διαλύσουν αυτή την εικόνα, να στρέψουν περισσότερες γυναίκες στα κόμικς και να υπενθυμίσουν τα σημαντικά επιτεύγματα των γυναικών της πραγματικής ζωής. Γυναίκες που έγραψαν Ιστορία με την καλλιτεχνική, πολιτική και κοινωνική δράση τους, ανάμεσά τους η Χίλαρι Κλίντον και η Κάρι Φίσερ, βιογραφούνται στο Femme Magnifique Το «Femme Magnifique» αποτελεί μια ανθολογία βιογραφιών σε κόμικς περισσοτέρων από πενήντα γυναικών που πρωταγωνίστησαν στην πολιτική, καλλιτεχνική και κοινωνική σφαίρα. Tο εγχείρημα συντόνισαν οι Shelly Bond, επί σειρά ετών επιμελήτρια εκδόσεων της DC στη σειρά Vertigo που απευθύνεται σε ενήλικους και ώριμους αναγνώστες, και οι Kristy και Brian Miller, αρχαιολόγος η πρώτη και εικονογράφος ο δεύτερος, ιδρυτικά στελέχη της εταιρείας Hi-Fi Colour Design. Για τη χρηματοδότηση της έκδοσης οι τρεις τους επέλεξαν τον δρόμο της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του kickstarter και απευθύνθηκαν άμεσα στους αναγνώστες με στόχο τα 40 χιλιάδες δολάρια, ώστε να γίνει εφικτή η ολοκλήρωση του προγράμματος. Ξεπερνώντας κάθε προσδοκία το κοινό ανταποκρίθηκε άμεσα και το συνολικό ποσό που συγκεντρώθηκε υπερκάλυψε τον στόχο, ξεπερνώντας τα 97 χιλιάδες δολάρια! Ήταν άλλωστε ιδιαίτερα ελκυστικό το περιεχόμενο και πολύ σημαντικοί οι δημιουργοί που συμμετέχουν, αλλά ακόμα πιο σημαντικές είναι οι γυναίκες που πρωταγωνιστούν στις ιστορίες. Η Σίρλεϊ Τσίσχολμ (σχέδιο της Rori!) με την πλούσια δράση της για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα Η αφορμή για την έκδοση, όπως έχει δηλώσει η Shelly Bond σε συνέντευξή της στο blog «Threadless» στην Carlyn Hill, προέκυψε τη νύχτα μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ που έφεραν στον Λευκό Οίκο τον ρατσιστή και μισογύνη Ντόναλντ Τραμπ αντί της μεγάλης αντιπάλου του Χίλαρι Κλίντον. Η Bond, απογοητευμένη και οργισμένη από αυτή την εξέλιξη, άρχισε να αναζητεί συνεργάτες ώστε να συνθέσει μια ανθολογία με υλικό που θα έχει στο επίκεντρο τις γυναίκες και θα είναι φιλοτεχνημένο κατά πλειονότητα από γυναίκες. Μετά από πολλούς μήνες επαφών, οργάνωσης και σχεδιασμού της παραγωγής η δημιουργική ομάδα, σε συνεργασία με τους καλλιτέχνες και λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις τους, κατέληξε σε πενήντα εμβληματικά πρόσωπα που οι ζωές τους και το έργο τους θα σκιαγραφούνταν σε ολιγοσέλιδες και μεστές περιεχομένου ιστορίες. Ανάμεσά τους δύο γυναίκες, η μία άμεσα εμπλεκόμενη με την πολιτική και η άλλη έμμεσα: η Χίλαρι Κλίντον σε σενάριο της Kelly Sue DeConnick και σχέδια της Elsa Charretier και η Μισέλ Ομπάμα των Tee Franklin και Brian Stelfreeze. Αν η έκδοση ωστόσο έμενε μόνο σε τέτοια πρόσωπα, θα μας άφηνε παγερά αδιάφορους. Ευτυχώς περιλαμβάνει και πολλά ακόμη. Από τον καλλιτεχνικό χώρο ξεχωρίζουν η Ισλανδή τραγουδίστρια Μπγιορκ των Kieron Gillen και Annie Wu, η συνθέτης και ερμηνεύτρια Λόρι Αντερσον του Peter Gross, η τραγουδίστρια Νίνα Σιμόν του Dustin Harbin, η τραγουδίστρια Κέιτ Μπους των Gail Simone και Marguerite Sauvage, η ηθοποιός Τζέιν Φόντα των Michael και Laura Allred, η γνωστή από τους ρόλους της Πριγκίπισσας Λέια στη σειρά Star Wars και πρόσφατα αποβιώσασα, Κάρι Φίσερ, των Alisa Kwitney και Alain Mauricet, η συλλέκτρια έργων τέχνης Πέγκι Γκουγκενχάιμ των Steven Seagle και Teddy Kristiansen, η ζωγράφος Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι, μία από τις ελάχιστες γυναίκες του καλλιτεχνικού κόσμου της εποχής του μπαρόκ, σε ιστορία των Marguerite Bennett και Jen Bartel, και η κορυφαία συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ούρσουλα Λε Γκεν, που πέθανε τον περασμένο Ιανουάριο, σε ιστορία των Robin Furth και Devaki Neogi. Υπάρχουν όμως και πολλές γυναίκες που έμειναν στην ιστορία για την κοινωνική τους δράση, έστω κι αν δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές στο ευρύ κοινό. Τέτοιες περιπτώσεις είναι η Μάργκαρετ Σάνγκερ, νοσοκόμα, ακτιβίστρια, εκπαιδεύτρια σεξουαλικής αγωγής και πρωτοπόρος σε ζητήματα αντισύλληψης και ελέγχου γεννήσεων, σε μια ιστορία των Hope Nicholson και Johnnie Christmas, η Νοτιοαφρικανή τραγουδίστρια Μπρέντα Φάσι που αγωνίστηκε με όλες τις τις δυνάμεις ενάντια στο καθεστώς του απαρτχάιντ, σε ιστορία των Lauren Beuke και Nanna Venter, η ηθοποιός, συγγραφέας και φεμινίστρια Μάρλο Τόμας του Dan Parent, η αγωνίστρια ενάντια στη δουλεία, κατά την περίοδο του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, Χάριετ Τάμπμαν σε ιστορία των Chuck Brown και Sanford Greene, η ακτιβίστρια για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και πρώτη μαύρη γυναίκα που εξελέγη στο αμερικανικό Κογκρέσο, Σίρλεϊ Τσίσχολμ σε ιστορία των Rori! και Gibson Twist, αλλά ακόμα και ιστορικά πρόσωπα όπως η Ζαν ντ’ Αρκ σε ιστορία των Gerard Way και Marley Zarcone. Απόσπασμα από την ιστορία που φιλοτέχνησε η Ευγενία Κουμάκη για τη ζωή και το έργο της βιοφυσικού Ρόζαλιντ Φράνκλιν Ανάμεσα στην πλειάδα των πολύ γνωστών δημιουργών κόμικς και των ανερχόμενων ταλέντων που επέλεξαν οι επιμελητές, βρίσκεται και η Ευγενία Κουμάκη που υπογράφει τα σχέδια στην ιστορία του Mike Carey για τη ζωή της Ρόζαλιντ Φράνκλιν, Αγγλίδας βιοφυσικού που με το πρωτοπόρο έργο της συνεισέφερε καθοριστικά στην κατανόηση της δομής του DNA. Η Κουμάκη, που πρόσφατα δημιούργησε το εξαιρετικό «Hubris», μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας με πολιτικές προεκτάσεις (εκδόσεις Web Comics), είναι παρά το νεαρό της ηλικίας της, μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της νέας γενιάς Ελλήνων δημιουργών που συνεργάζονται με πολύ μεγάλη επιτυχία με εκδοτικούς οίκους του εξωτερικού αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον, με τη συμμετοχή της στο «Femme Magnifique» να αποτελεί μια ακόμη απόδειξη των καλλιτεχνικών της ικανοτήτων. Η συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ούρσουλα Λε Γκεν (σχέδιο της Robin Furth) είναι μία από τις πρωταγωνίστριες του Femme Magnifique Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε το «Femme Magnifique» κατά την πρώτη του έκδοση, ανακοινώθηκε ήδη πως οι επιμελητές του ήρθαν σε συμφωνία με την IDW, έναν από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους κόμικς των ΗΠΑ, που ανέλαβε τον προσεχή Σεπτέμβριο να κυκλοφορήσει τη δεύτερη έκδοση και όσες ακόμα, πιθανώς, θα ακολουθήσουν. Ίσως μάλιστα επαυξάνοντας το περιεχόμενο ή προχωρώντας και σε έναν δεύτερο τόμο με επιπλέον βιογραφίες εμβληματικών γυναικών της Ιστορίας. Το σίγουρο είναι πως το διαθέσιμο υλικό είναι απεριόριστο. Και το σχετικό link...
  10. Ηubris: Ο καπιταλισμός κατακτά και τις ψυχές μας (κυριολεκτικά) ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ SPOILERS Μία από τις μεγάλες εκπλήξεις του 2017 ήταν το Ηubris  (εκδόσεις Webcomics) της Ευγενίας Κουμάκη. Αποτέλεσε μια φρέσκια σχεδιαστικά και κυρίως θεματικά ματιά σε θέματα που, αν και έχουμε δει συχνά σε κόμικ επιστημονικής φαντασίας, δεν συνηθίζουμε να τα σκεφτόμαστε κάτω από διαφορετικούς όρους. Έχοντας όλα τα υλικά να μετατραπεί σε ένα πρώτης τάξης επεισόδιο του Black Mirror, και μάλιστα από τα πιο βαριά και απαισιόδοξα, το κόμικ θέτει στο προσκήνιο του ερωτήματα για την ψυχή και την σημασία της, αλλά με βαθιά υλιστικούς όρους. Και από μια τέτοια ματεριαλιστική προσέγγιση, δε θα μπορούσε να λείπει και το ζήτημα του καπιταλισμού, και μάλιστα, του πιο σκληρού του προσώπου, το οποίο έχουμε ήδη αρχίσει να συνηθίζουμε. Η Κουμάκη εκθέτει τα θέματα της στο παρασκήνιο. Τα αφήνει να λειτουργούν πίσω από τις πράξεις των ηρώων, σαν σκιώδεις οργανοπαίκτες που δίνουν ρυθμό στο δράμα των καρέ. Οι χαρακτήρες της (η τραγική μητέρα/σύζυγος Σάνι, ο πατέρας/αστυνομικός Τζέις, η ιδεαλίστρια επιστήμων Ολίβια) βιώνουν τα αποτελέσματα πράξεων για τις οποίες δεν έχουν έλεγχο ή ευθύνη. Ωστόσο αυτή την μοίρα δεν την δέχονται αδιαμαρτύρητα: παλεύουν, αγωνίζονται και ορθώνουν το ανάστημα τους, κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με γροθιά στο στομάχι. Και είναι αδιέξοδο όχι γιατί το τέλος είναι προδιεγραμμένο. Η δημιουργός αποφεύγει με μεγάλη επιμέλεια τα κλισέ και τον ντεντερμινισμό παρόμοιων ιστοριών. Αντίθετα, το πολύ σκοτεινό φινάλε δίνεται μέσα από την αδυναμία των ηρώων να καταλάβουν τον πραγματικό, άυλο, αντίπαλο τους, που απλά προσωποιείται στο Στάινερ. Ουσιαστικός αντίπαλος τίθεται ένα είδος ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, που, ελλείψει άλλων πεδίων κερδοφορίας, εισβάλει κυριολεκτικά σε πράγματα που μέχρι σήμερα δεν είχε πρόσβαση: στη φύση, στο θάνατο, στις ψυχές μας. Ακόμα και τα -αγέννητα σώματα- των εμβρύων δεν ξεφεύγουν. To πραγματικά τρομακτικό στο Ηubri είναι ότι το μέλλον που οραματίζεται (έστω και στους εφιάλτες του) είναι σχεδόν (ή ήδη) εδώ, και, ακόμα χειρότερα, δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί. Ταυτόχρονα, η ιστορία, ενώ είναι πολύ κοντά με θέματα που ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια την μαζική κουλτούρα και ειδικά την 9η Τέχνη, αποφεύγει όλες τις συνηθισμένες ελλείψεις ή αντιφάσεις με τις οποίες αυτή τα διαχειρίζεται. Για παράδειγμα, ενώ θα ήταν πολύ εύκολο να μεταχειριστεί το σχήμα του καρτεσιανού θεάτρου όταν κάνει λόγο για μεταμψύχωση (όπως έκανε και το Black Mirror) η Κουμάκη μεταχειρίστηκε τον όρο ψυχή με όρους φυσικής και ύλης, ένα καθαρά μετρήσιμο και παρατηρήσιμο φαινόμενο από την θετική επιστήμη. Αυτη η παρέμβαση, και κυρίως η κατάρρευση της πνευματικότητας που είναι συνυφασμένη με την γενική μυθολογία της ψυχής προκαλεί μια γενική ταραχή, τόσο στην ιστορία όσο και στον αναγνώστη, έστω και ασυναίσθητα. Αυτό δεν είναι άσχετο με τον ακραίο (ή ύστερο) καπιταλισμό που αναφέρεται παραπάνω. Αντίθετα, είναι δύο φαινόμενα που ανατροφοδοτούνται: όσο οι μεγάλες αφηγήσεις (της θρησκείας, της εργασίας, της κοινωνίας) καταρρέουν, τόσο περισσότερο ανάγκη έχουν οι άνθρωποι κάτι σταθερό, έστω και αν αυτό είναι ο τρόμος ο ίδιος. \ Το σχέδιο του Hubris κινείται σε μια παρόμοια λογική με αυτή του σεναρίου. Τα καρέ της είναι επικεντρωμένα στα πρόσωπα, σαν κοντινές λήψεις, εστιάζοντας στην προσωπική και ανθρώπινη πλευρά των καταστάσεων που βιώνουν. Οι εξωτερικοί χώροι βέβαια δεν απουσιάζουν. Χρησιμοποιούνται κυρίως για να τονίσουν αντιθέσεις ή περάσματα σε άλλες καταστάσεις, είτε τοποθεσίες είτε… σώματα. Την ίδια στιγμή, τα στρωτά και γήινα χρώματα κρατούν την προσοχή του κοινού στην ιστορία, η οποία αποκτά έναν πολύ καθημερινό και προσγειωμένο τόνο (άρα και πιο δραματικό). Βέβαια, το κόμικ δεν είναι χωρίς τις ελλείψεις του. Πολλές φορές ο ρυθμός χάνεται και οι καταστάσεις μοιάζουν να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν χωρίς έλεγχο. Συγχρόνως, κάποια καρέ φαίνεται σαν να ήθελαν λίγη περισσότερο επεξεργασία. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό δεν μειώνει την αξία της δημιουργίας αυτής. Επιλογικά, το Hubris είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η επιστημονική φαντασία στις μέρες μας. Μια πολύ προσγειωμένη εικόνα του μέλλοντος, με τα υλικά του σήμερα. Πηγή
  11. Η μεταφυσική της επιστήμης Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Τι θα συμβεί στην ανθρωπότητα αν…; Ενα από τα πολλά «αν», μεταφυσικά γοητευτικό και ταυτόχρονα εφιαλτικό, εξετάζει το «Hubris» της Ευγενίας Κουμάκη. Σε ένα κοντινό μέλλον, οι επιστήμονες αποδεικνύουν την ύπαρξη της μετενσάρκωσης. Και η ζωή στη Γη, πριν και μετά τον θάνατο, αλλάζει για πάντα Διατυπώναμε τις ενστάσεις μας από αυτές εδώ τις σελίδες πριν από λίγους μήνες για την (κατά τα άλλα δικαιολογημένη ως προς τους οικονομικούς όρους) επιμονή πολλών Ελλήνων δημιουργών και εκδοτών να κυκλοφορούν τα έργα τους σε ολιγοσέλιδες συνέχειες και μικρά τεύχη, συχνά χωρίς περιοδικότητα. Υπάρχουν, φυσικά, και εξαιρέσεις. Η Ευγενία Κουμάκη, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των ελληνικών κόμικς, σε ηλικία μόλις είκοσι επτά ετών, δημιούργησε μια ολοκληρωμένη και αυτοτελή ιστορία που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη χωρίς να παραπέμπει σε επόμενα τεύχη (αν και θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη ώστε ο ψυχισμός των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων να αποδοθεί πιο αποτελεσματικά και πολύπλευρα). Το «Hubris» (εκδόσεις Web Comics) ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στην επιστημονική φαντασία μελλοντολογικού τύπου και τη μεταφυσική, καθώς το κεντρικό θέμα είναι η επιστημονική απόδειξη, προετοιμασία, παρατήρηση, μέτρηση και καταγραφή ενός κατεξοχήν πνευματικού ζητήματος όπως η μετενσάρκωση. Πόσο έτοιμοι είναι οι άνθρωποι να ανεχτούν και να αποδεχτούν ως πραγματικότητα τέτοιες υποθέσεις; Θα διαρραγεί, άραγε, εντός λίγων ωρών η κοινωνική συνοχή ή, αντίθετα, θα ενδυναμωθεί ως αντίδραση στο φαινομενικά παράλογο και το κοινωνικά επικίνδυνο; Η ανθρωπότητα θα καταστραφεί μπροστά στα νέα δεδομένα ή θα αλλάξει πορεία αγκαλιάζοντάς τα και ενσωματώνοντάς τα σε μια νέα και αρχικώς απρόβλεπτη καθημερινότητα; Η Κουμάκη δίνει τις δικές της απαντήσεις και καλεί τον αναγνώστη να δώσει κι αυτός τις δικές του. Και κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο όταν στη διατύπωση της ερώτησης υπεισέρχεται ο παράγοντας του θανάτου και του χρήματος. Τότε ακόμα και μια ιστορία οικογενειακής αγάπης μπορεί να μετατραπεί σε σχόλιο με αρκετούς συμβολισμούς για την οντολογία, την ύπαρξη, τη ζωή και τον θάνατο κάθε ανθρώπου. Το σχέδιο της Κουμάκη είναι κατάλληλο για τέτοιες ιστορίες, καθώς με τη χρήση τεχνοτροπικών στοιχείων των ιαπωνικών manga και με έντονα χρώματα αποδίδει έξυπνα την απόγνωση των ανθρώπων και την απόπειρά τους να ξορκίσουν το κακό απλώς αποστρέφοντας το βλέμμα τους. Σε αντίθεση με τα χολιγουντιανά σενάρια ανάλογων θεμάτων, η Κουμάκη δεν στήνει μια «υπερπαραγωγή», αλλά επιλέγει να αναμετρηθεί με το περιεχόμενο του έργου της σε χαμηλούς τόνους. Δεν δίνει απαντήσεις αλλά αφήνει αιχμές για τους ελλιπείς επιστημονικούς ελέγχους και την ασυδοσία ορισμένων επιστημόνων, δεν σχεδιάζει «κραυγαλέα», αλλά προτιμά τα «συντηρητικά» ορθογώνια πλαίσια, παραμένοντας όμως με συνέπεια προσηλωμένη στο σενάριο. Σε ένα σφιχτό και καλοδουλεμένο σενάριο που θα μπορούσε, όμως, να επεκταθεί περισσότερο και σε σχέδια που συνδυάζονται ιδανικά μαζί του. Σε ένα βιβλίο εντέλει που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά τη δυναμική που κρύβεται πίσω από μια νέα γενιά δημιουργών κόμικς, για τους οποίους θα συζητούμε όλο και περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Πηγή
  12. Ελληνικά κόμικς στο διαδίκτυο Απόσπασμα από το κόμικ του Malk Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Ολο και περισσότεροι δημιουργοί κόμικς δημοσιοποιούν πλέον τα έργα τους μέσω του internet. Πολλές φορές μάλιστα, η ηλεκτρονική έκδοση είναι και η μοναδική. Ο δικτυακός τόπος Comics in Greece αξιοποιεί τις απεριόριστες δυνατότητες του διαδικτύου και επεκτείνει τις δραστηριότητές του δίνοντας την ευκαιρία στους αναγνώστες να αποκτήσουν υψηλής ποιότητας κόμικς σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές Η ηλεκτρονική δημοσίευση κόμικς δεν είναι κάτι καινούργιο. Τα τελευταία χρόνια, δημιουργοί και διαχειριστές σε ψηφιακές πλατφόρμες επιλέγουν να επικοινωνήσουν με το κοινό και να παρουσιάσουν τα έργα τους αποκλειστικά στο internet. Η ανταπόκριση του ελληνικού κοινού, ωστόσο, λόγω και της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης της χώρας, δεν φαίνεται ικανή να στηρίξει αποτελεσματικά τέτοιες πρωτοβουλίες στην περίπτωση που απαιτείται η οικονομική συμμετοχή, έστω και με μικρά ποσά. Ο δικτυακός τόπος Comics in Greece, εγκαινιάζοντας μια νέα πολιτική και στρατηγική στη δημοσίευση κόμικς σε ψηφιακή μορφή, επιδιώκει να ανατρέψει την κατάσταση αυτή και να προσελκύσει νέους αναγνώστες που μπορούν να «προμηθευτούν» πρωτότυπα κόμικς Ελλήνων καλλιτεχνών σε προνομιακές τιμές. Από το 2013 μέχρι σήμερα το Comics in Greece με συντάκτες τους Σπύρο Ανδριανό και Γιώργο Στρέμπλη και αρχισυντάκτη τον Στράτο Χουβαρδά είχε έναν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα με επίκεντρο τα κόμικς των τριών μεγάλων διεθνών σχολών (αμερικανική, γαλλοβελγική, ιαπωνική) και την ποπ κουλτούρα γενικότερα. Χιούμορ και σουρεαλισμός στην ιστορία της Ευγενίας Κουμάκη Με τη συνεργασία του με τη σελίδα disneycomicspress.com προσφέρει ενημέρωση γύρω από τις ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις της Disney ενώ παρουσιάζει επίσης δουλειές Ελλήνων καλλιτεχνών, ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Με υψηλή επισκεψιμότητα (70 χιλιάδες άτομα μηνιαίως) και μέσω της σελίδας του στο facebook προσελκύει φίλους των κόμικς με αυξανόμενους ρυθμούς. Εδώ και μερικούς μήνες, όμως, επιχειρεί να εγκαθιδρύσει μια νέα σχέση με τους επισκέπτες του στη βάση της οικονομικής συμμετοχής τους με αντάλλαγμα την πρόσβαση σε πρωτότυπα κόμικς σπουδαίων Ελλήνων δημιουργών. Πρόκειται ουσιαστικά για την ηλεκτρονική αγορά κόμικς που δεν υπάρχουν σε έντυπη μορφή σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, κάτι που δίνει την ευκαιρία στην πλατφόρμα να εξακολουθεί να λειτουργεί, στους καλλιτέχνες να αμείβονται για τη δουλειά τους και στους αναγνώστες να έρχονται σε επαφή με σημαντικά έργα. Ποια είναι, όμως, τα πρώτα κόμικς που μπορεί να αποκτήσει ο επισκέπτης του Comics in Greece και πώς τα επέλεξαν οι διαχειριστές του; «Τα comics που προσφέρουμε στο κοινό για download έχουν κοινά θεμελιώδη χαρακτηριστικά. Αυτά είναι το ταλέντο του καλλιτέχνη που τα δημιούργησε, η κορυφαία ποιότητα στο έργο του, και η φανερή του αγάπη και το μεράκι για την 9η Τέχνη. Ο Σταύρος Κιουτσιούκης με το “Eleanor”, ο Malk με τα “Παράξενα Ανάλεκτα” και η Ευγενία Κουμάκη με το “KMGB” (Kiss My Glorious Butt), έχουν όλα τα παραπάνω στοιχεία στον υπερθετικό βαθμό. Επίσης είναι καταπληκτικοί άνθρωποι και νιώθω πολύ τυχερός που τους έχω γνωρίσει και είναι φίλοι μου. Δεν θα συνεργαζόμασταν αν δεν ήταν από καλή πάστα», λέει ο Στράτος Χουβαρδάς στην «Εφ.Συν.». Και εξηγεί τα προτερήματα των ψηφιακών κόμικς συμπληρώνοντας: «Το ελληνικό κοινό που ξέρει τι θέλει και πώς να το αποκτήσει πάντα αγκαλιάζει κάθε νέο εγχείρημα. Τα πρώτα δείγματα απ’ τις πωλήσεις δείχνουν ότι υπάρχει σταθερό κοινό για κάθε μορφή κόμικς. Αυτό που μένει να γίνει είναι να γνωρίσει τα ψηφιακά κόμικς και το ευρύτερο κοινό και να στηρίξει όπως μπορεί ο καθένας αυτόν τον “νέο” τρόπο ανάγνωσης και απόλαυσης. Ετσι κι αλλιώς όλοι είμαστε κολλημένοι είκοσι τέσσερις ώρες σε μια οθόνη κινητού, tablet ή υπολογιστή. Γιατί να μην κολλήσουμε τη μούρη μας μέσα σ' ένα ψηφιακό κόμικς; Η έντυπη μορφή έχει βέβαια τη γοητεία της, αλλά η ψηφιακή εποχή που ήδη διανύουμε έχει την ευκολία της. Τα ψηφιακά κόμικς μπορείς να τα έχεις συνέχεια πάνω σου χωρίς να φοβάσαι ότι θα φθαρούν ή θα χαθούν. Και επιτέλους ας αποβάλει ο Ελληνας τον φόβο της ηλεκτρονικής πληρωμής. Ολες οι συναλλαγές για την αγορά ψηφιακών κόμικς από εμάς προστατεύονται από τον κολοσσό που λέγεται Paypal. Τίποτα δεν πρόκειται να πάει στραβά στη συναλλαγή. Δεν υπάρχει ούτε ένας σοβαρός λόγος να μην υποκύψετε στην άνεση και την ευκολία ενός ψηφιακού κόμικς». Το Eleanor του Σταύρου Κιουτσιούκη Εχουν την ίδια άποψη, όμως, και οι δημιουργοί που συνεργάζονται με το Comics in Greece; «Το νέο κοινό των κόμικς είναι πιο εξοικειωμένο με την ηλεκτρονική μορφή πολλών παραδοσιακών μέσων ψυχαγωγίας. Ενώ υπάρχει πολλή πειρατεία στον χώρο, σιγά-σιγά ο αναγνώστης “εκπαιδεύεται” και αναγνωρίζει ότι ο καλλιτέχνης χρειάζεται τα έσοδα που αντιστοιχούν στον κόπο του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πολλοί νέοι και μη διεθνείς καλλιτέχνες χρηματοδοτούνται μέσω του patreon.com. Οσον αφορά το αμιγώς ελληνικό κοινό, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Η οικονομική αβεβαιότητα που κυριαρχεί δεν βοηθάει στην ηλεκτρονική υποστήριξη όταν δεν παίρνεις κάτι στα χέρια σου. Αντίθετα, η οικονομική υποστήριξη στους δημιουργούς φαίνεται στην παραδοσιακή αγορά, και δη στις εκδηλώσεις και στα φεστιβάλ. Και ενώ ίσως η αγορά λόγω της κρίσης κλυδωνίζεται, ποτέ δεν βυθίζεται», επισημαίνει η Ευγενία Κουμάκη. Και συμπληρώνει: «Οφείλω να πω πως ηλεκτρονικά, η μεγαλύτερη υποστήριξη που λαμβάνω προς το παρόν είναι η ψυχολογική. Οταν κάποιος θα στείλει μήνυμα στη σελίδα μου να μου πει τις εντυπώσεις που του άφησε το έργο μου, μπορεί να μη μου βάζει τίποτα στο πορτοφόλι αλλά κάπως μου γεμίζει την καρδιά». Είναι διαφορετικές, όμως, οι απαιτήσεις ενός έργου που προορίζεται για ψηφιακή χρήση; «Δεν είναι κάτι που το έχω ξανακάνει στο παρελθόν, καθότι επέμενα στην έντυπη μορφή της 9ης Τέχνης. Ομως, σε ό,τι με αφορά τουλάχιστον, αποτελεί ένα ενδιαφέρον πείραμα: να δοκιμάσω τα όρια του μέσου, τις προοπτικές του και να τεστάρω το είδος της ανταπόκρισης με το αναγνωστικό κοινό. Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να το δω αυτό. Ο τρόπος εργασίας, όμως, δεν διαφέρει. Η διαδικασία παραμένει η ίδια: η κεντρική ιδέα, η ανάπτυξή της (σενάριο, στόριμπορντ) και η εικαστική περάτωσή της (πάνελς, λέτερινγκ, λέι άουτ, κ.λπ.). Απλά το τελικό αποτέλεσμα παραμένει αυτό: μια ιστορία σε μορφή κόμικς», ξεκαθαρίζει ο Malk. Ο Malk φιλοτεχνεί μια ιστορία τρόμου στο γνώριμο ύφος του Και ο Σταύρος Κιουτσιούκης φαίνεται να συμφωνεί, παρότι το δικό του έργο είναι αρκετά διαφορετικό από κάθε προηγούμενη δουλειά του στην πολύχρονη διαδρομή του στα έντυπα κόμικς: «Η επιλογή της ψηφιακής έκδοσης ήταν αποτέλεσμα της πρότασης του Στράτου. Για μένα ήταν μια διαφορετική ματιά η οποία εξυπηρετούσε και τη μικρή έκταση του συγκεκριμένου κόμικς. Ο τρόπος εργασίας δεν θα έλεγα ότι άλλαξε. Ετσι κι αλλιώς ήταν ήδη μια πειραματική προσπάθεια με άλλη γραφή απ' ό,τι συνηθίζω». Κι ενώ το δεύτερο μέρος του «Eleanor» ετοιμάζεται, επίσης σε ψηφιακή μορφή, ο Στράτος Χουβαρδάς μάς περιγράφει τις επόμενες κινήσεις του: «Το κοινό περιμένει με ανυπομονησία το δεύτερο μέρος του “Eleanor” που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες. Αμέσως μετά θα κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος του “Among the Gods”, του πολύ ταλαντούχου Παύλου Κιζιρίδη, που μπλέκει την ελληνική μυθολογία με την επιστημονική φαντασία σε μια περιπέτεια για γερά νεύρα. Στα σχέδιά μας είναι και ένα καθαρά fantasy comic, γιατί το χρωστάμε στο εν λόγω κοινό το οποίο είναι πολύ δυνατό στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουμε βρει ακόμα τον κατάλληλο δημιουργό να το υλοποιήσει. Τις επόμενες μέρες θα εγκαινιάσουμε, επίσης, μια μόνιμη στήλη για τη λογοτεχνία, ενώ παραμένουν τα υπέροχα video του youtuber συνεργάτη μας Θεόδωρου “N-TG” Παπαδόπουλου, τα στριπάκια της αξεπέραστης ομάδας Comic Book Bubble, κληρώσεις με μοναδικά δώρα κ.λπ.». Πηγή
  13. Free Press Περιοδικό PLUS τεύχος #2 [23 Σεπτεμβρίου 2010] Συνέντευξη με μία «Γοργόνα» Των Παναγιώτη Κοτροκόη και Στέργιου Πουλερέ. Η Ευγενία Κουμάκη είναι η 20χρονη φοιτήτρια Οδοντιατρικής που κέρδισε το φετινό διαγωνισμό κόμικς του «9». Δύο συνομήλικοί της της intern του Plus ήπιαν καφέ μαζί της και την... ανέκριναν. Φωτό: Freddie F. [^^^ από τον πρόλογο της συνέντευξης]
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.