Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'MAFALDA'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 13 results

  1. Ακυκλοφόρητη Mafalda Ιστορίες που δεν έχουν συμπεριληφθεί στα 12 αλμπουμάκια της σειράς Η πασίγνωστη σε όλους μικρή Mafalda είναι ο πιο διάσημος χαρακτήρας που δημιούργησε ποτέ ο Quino, ο μεγάλος αργεντινός σκιτσογράφος και γελοιογράφος. Δημιουργημένη το 1962 για μια διαφημιστική καμπάνια πλυντηρίων ρούχων (!) που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, η Μαφάλντα τελικά βρήκε τον εκδοτικό της δρόμο και δημοσιεύθηκε σε διάφορα περιοδικά στην Αργεντινή και σε περισσότερες από 30 ακόμη χώρες από το 1964 έως το 1975. Ο επαναστατικός της χαρακτήρας και οι διαρκείς ανησυχίες της για τα κοινωνικο-πολιτικά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου την έκαναν αγαπητή σε όλη τη λατινική Αμερική και την Ευρώπη, μετατρέποντάς τη σε ένα σύμβολο της μεσαίας, πολιτικοποιημένης τάξης. Στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε στα τέλη της δεκαετίας του '80 μέσα από 12 αλπουμάκια των εκδόσεων Ars Longa / Παρά Πέντε τα οποία εξακολουθούν να τυπώνονται ακόμα και σήμερα, δείγμα της τεράστιας αξίας, δημοτικότητας και διαχρονικότητας της σειράς. Πρίν όμως εκδοθούν τα 12 αυτά, εξαιρετικά τευχάκια, οι εκδόσεις ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, που είχαν αποκτήσει τα δικαιώματα για την ελληνική γλώσσα, συμπεριέλαβαν αρκετά από τα στριπάκια της Μαφάλντα στο ομώνυμο περιοδικό τους, στη χρυσή εποχή των ελληνικών περιοδικών comics που είχε εγκαινιάσει η θρυλική βαβέλ. Ξεφυλλίζοντας λοιπόν τις προάλλες μερικά παλιά τεύχη του περιοδικού ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, έκανα μία ανακάλυψη : Βρήκα κάποια στριπάκια της Μαφάλντα που δεν έχουν δημοσιευθεί στα 12 αλπουμάκια της σειράς που κυκλοφορούν στην Ελλάδα (πώς το κατάλαβα ? Αφού τα ξέρω απ'έξω). Αυτά λοιπόν τα στριπάκια, από τα τεύχη 21-23 του περιοδικού (Νοέμβριος 1986 - Ιανουάριος 1987), παραθέτω παρακάτω. Enjoy ! Με τους προπέρσινους εορτασμούς της επετείου των 50 χρόνων από τη δημιουργία της Mafalda (1962) στο μυαλό, δε μπορούμε να μην αναρωτηθούμε πόσα έχουν αλλάξει από τότε. Τί κι αν το αξιαγάπητο και αιωνίως προβληματισμένο κοριτσάκι πενηντάρισε λοιπόν (δεν της φαίνεται πάντως), οι απορίες της για την άσχημη πορεία του κόσμου παραμένουν, δυστυχώς, επίκαιρες μέχρι τις μέρες μας.
  2. Τέσσερις άνθρωποι των κόμικς στην Ελλάδα γράφουν στο αφιέρωμα της Athens Voice. Μπουένος Άιρες, 1963. Ο σκιτσογράφος Quino, ψευδώνυμο του Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο (1932-2020), αναλαμβάνει να σχεδιάσει για λογαριασμό μιας διαφημιστικής εταιρείας μια χιουμοριστική σειρά που θα έμπαινε ως έμμεση διαφήμιση στον Τύπο, για μια νέα φίρμα οικιακών ηλεκτρικών συσκευών με το όνομα “Mansfield”. Μοναδικός όρος, ο κεντρικός ήρωας να έχει όνομα που να αρχίζει από «Μ», όπως και η μάρκα των συσκευών. Ξεσηκώνοντας το όνομα «Μαφάλντα», που όπως είχε πει αργότερα του είχε φανεί συμπαθητικό, από το μυθιστόρημα “Dar la cara” του David Viñas, ο Quino κατασκευάζει μια μεσοαστική οικογένεια με μια μικρή κόρη, τη Μαφάλντα. Τελευταία στιγμή η συμφωνία διαφημιστικής-εφημερίδας χαλάει. Τα προϊόντα επίσης δεν θα κυκλοφορήσουν ποτέ στην αγορά για εντελώς άλλους λόγους και ο νεαρός σκιτσογράφος θα προτείνει μερικά από τα ήδη έτοιμα σκίτσα στο χιουμοριστικό ένθετο του περιοδικού “Leoplan” όπου και δημοσιεύονται κάμποσα απ’ αυτά τα πρωτόλεια, χωρίς όμως να εμφανιστεί η Μαφάλντα. Το 1964 το περιοδικό “Primera Plana” προτείνει στον Quino να μεταφέρει τη σειρά εκεί αφού πρώτα απαλείψει τα διαφημιστικά μηνύματα. 29 Σεπτεμβρίου 1964 η Μαφάλντα κάνει την πρώτη της εμφάνιση Η Μαφάλντα είναι μια εξάχρονη αμφισβητίας, έχει πολλές απορίες για τον κόσμο, είναι αφελής, δεν καταλαβαίνει γιατί υπάρχουν φτωχοί, την ανησυχεί η εξάπλωση των πυρηνικών, ο πόλεμος στο Βιετνάμ και η παρουσία της Κίνας, απεχθάνεται τη σούπα την οποία συγκρίνει με τον κομμουνισμό, ο οποίος όπως λέει επιβάλλεται δια της βίας. Την απασχολούν ακόμα ζητήματα όπως η λειτουργία του κράτους, η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, οι ρόλοι των φύλων… Στο πλάι της υπάρχουν κι άλλα παιδιά. Ο αφελής κι ονειροπόλος Φελίπε, ο φιλοχρήματος και παραδομένος στον μικροαστικό νεοπλουτισμό Μανωλίτο, η επιφανειακή κι ευπροσάρμοστη Σουζανίτα, που το μόνο που την «καίει» είναι πότε θα παντρευτεί ώστε να κάνει πολλά-πολλά παιδιά, ο αντισυμβατικός και ίσως προβληματικός Μιγκουελίτο, παιδί ιταλών μεταναστών που λατρεύει τον Ντούτσε και τέλος η Ελευθερία (Λιμπερτά), μια μικροσκοπική ηρωίδα, κόρη ενός σοσιαλιστή μεταφραστή βιβλίων του Σαρτρ, με μπόλικες ριζοσπαστικές ιδέες και διάθεση να προωθήσει μια «αριστερή» επανάσταση. Με λίγα λόγια δηλαδή, ο Quino αφαίρεσε τα κρυμμένα διαφημιστικά μηνύματα από το κόμικς του, πρόσθεσε όμως πολλά άλλα. Ήξερε βέβαια να αποφεύγει και ως έναν βαθμό τη λογοκρισία, λέγοντας τα πάντα μέσα από αθώα παιδικά στόματα. Σε τελική ανάλυση τα συγκεκριμένα παιδιά αποτελούν αρχέτυπα συγκεκριμένων πολιτικών ιδεολογιών και κοινωνικών τάξεων. Ο κομίστας Joaquin Salvador Lavado, aka Quino, ποζάρει με γλυπτό της Mafalda, 2014, Οβιέδο, Ισπανία. Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε για τη Μαφάλντα. Ο Ουμπέρτο Έκο τη χαρακτήρισε έναν «κατάσκοπο των ηθών». Και είναι αλήθεια. Ο κόσμος της 6χρονης ηρωίδας βέβαια δεν είναι όποιος κι όποιος. Είναι ο κόσμος του Νότου. Παιδί μιας ημιαναπτυγμένης μητρόπολης του Νότου, του Μπουένος Άιρες είναι άλλωστε και η ίδια. Αυτός είναι και ο λόγος που μας είναι τόσο προσφιλής, σε αντίθεση με αντίστοιχα στριπ των ΗΠΑ για παράδειγμα. Επιβεβαιώνεται αυτό ακόμα, αν κοιτάξουμε σε ποιες χώρες υπήρξε επιτυχημένη η παρουσία της: σε όλη σχεδόν τη Λατινική Αμερική, Ισπανία κι ακόμα Γαλλία, Ιταλία και Ελλάδα. Για εννέα μόλις χρόνια δημοσιευόταν η Μαφάλντα σε διάφορα έντυπα της Αργεντινής, και ακριβώς τη στιγμή που η εξάπλωσή της στην υδρόγειο εντείνεται ο δημιουργός της αποφασίζει να διακόψει την παρουσία της. Η ίδια στο τελευταίο σκίτσο που δημοσιεύτηκε τότε μας λέει ότι έκανε το χρέος της, μιας και πλέον βρίσκεται στην εξουσία της Αργεντινής μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Θα εμφανιστεί έκτοτε σποραδικά σε ειδικές περιστάσεις και σε καμπάνιες της UNICEF για τα δικαιώματα των παιδιών. Τελευταία της εμφάνιση το 2009, στην ιταλική La Republica για να καυτηριάσει τον σεξισμό του Σύλβιο Μπερλουσκόνι. Στην Ελλάδα τη Μαφάλντα τη μάθαμε πρώτα από το περιοδικό κόμικς «ΚΟΛΟΥΜΠΡΑ», ενώ κατόπιν τα στριπάκια της φιλοξενήθηκαν στα περιοδικά «Βαβέλ» και «Παρά Πέντε». Σήμερα κυκλοφορεί τόσο σε επίτομη έκδοση όσο και σε τεύχη από τις εκδόσεις Μέδουσα-Σέλας (τις οποίες κι ευχαριστούμε θερμά για την ευγενική παραχώρηση του εικονογραφημένου υλικού). Για να τιμήσει τα 60ά γενέθλια της διασημότερης 6χρονης των κόμικς, ενός από τα σημαντικότερα κόμικ στριπ με σαρωτική επιτυχία και δυσανάλογη επίδραση για τα μόλις 9 χρόνια έκδοσής της, η Athens Voice ζήτησε λίγα λόγια για την μικρή αντιρρησία από τον Βασίλη Τουφεξή, τον άνθρωπο που έφερε πρώτος την Μαφάλντα στην Ελλάδα μέσα από τις σελίδες του περιοδικού κόμικς «ΚΟΛΟΥΜΠΡΑ» το 1978, τη μεταφράστρια της Μαφάλντα Κατερίνα Χριστοδούλου, τον καθηγητή κόμικς και κομίστα Γιώργο Μπότσο και τον σκιτσογράφο, και κομίστα Κωνσταντίνο Σκλαβενίτη, επίσης δημιουργού κόμικ στριπ σε έντυπα τα τελευταία χρόνια. 60 χρόνια Μαφάλντα: 4 άνθρωποι των κόμικς στην Ελλάδα γράφουν για την ηρωίδα του Quino Βασίλης Τουφεξής, εκδότης του περιοδικού «ΚΟΛΟΥΜΠΡΑ» «Την γνώρισα στην Ιταλία το 1974 όπου έκανα το μεταπτυχιακό μου. Εκεί μου γεννήθηκε και η ιδέα της έκδοσης περιοδικού κόμικς στην Ελλάδα. Στην Ιταλία την δημοσίευε το μηνιαίο περιοδικό κομιξ IL MAGO και ήταν από τότε πολύ προχώ στο χιούμορ και στα θέματα που έπιανε. Η Μαφάλντα πριν την εμφάνισή της στην Κολούμπρα ήταν άγνωστη στην Ελλάδα. Όταν πήρα τα δικαιώματα για την δημοσίευσή της, μου έγινε από τον ατζέντη του Quino στο Μιλάνο η πρόταση να την πρακτορεύσω στην Ελλάδα και να την προωθήσω και σε άλλα έντυπα π.χ. εφημερίδες. Εκείνα τα χρόνια οι περισσότερες εφημερίδες μεταξύ των οποίων και η Ελευθεροτυπία αφιέρωναν έναν χώρο για ψυχαγωγία, σταυρόλεξο, ανέκδοτα, διάφορα άλλα και στριπάκια κόμικς. Με το γερό χαρτί στην τσέπη, την Μαφάλντα που στο εξωτερικό ήταν γνωστή κι αγαπητή, πήγα στην Ελευθεροτυπία και την παρουσίασα στον αρχισυντάκτη. Αυτός χωρίς κανένα ενθουσιασμό μου είπε, “άσε δείγματα, θα το σκεφτώ, θα τα δείξω και στον εκδότη, και θα σου απαντήσω”. Η απάντηση ήταν αρνητική! Δεν τους άρεσε!» Κατερίνα Χριστοδούλου, μεταφράστρια της Μαφάλντα στα ελληνικά «Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 τη Μαφάλντα τη μετέφραζε η Νίκη Τζούδα (σ.σ. συνεκδότρια του περιοδικού Βαβέλ) από τα Ιταλικά. Εκείνη την εποχή ο Γιώργος Μπαζίνας εξέδιδε το περιοδικό “Παρά Πέντε”, οπότε μου έκανε πρόταση να ξεκινήσω να μεταφράζω τη Μαφάλντα από τη μητρική της γλώσσα, από τα Ισπανικά. Μετέφρασα έτσι τα εναπομείναντα στριπ και όλο το υπόλοιπο έργο του Κίνο που κυκλοφόρησε στο 9 της Ελευθεροτυπίας. Μιας και τα ισπανικά της Μαφάλντα είναι τα αργεντίνικα, υπήρχαν κάποιες διαφορές, τις οποίες έπρεπε να μελετήσω. Ιδιαίτερη δυσκολία όμως δεν αντιμετώπισα. Κάποια αστεία όμως έμειναν αμετάφραστα. Αλλά ήταν εξαιρέσεις. Ήταν λίγο πρόκληση. Στα κόμικς, όπως και στο θέατρο (έχω μεταφράσει και για θέατρο) πρέπει να αποδώσεις την ατάκα σε πολύ σύντομο χρόνο και με ευσύνοπτο τρόπο. Να κάνεις οικονομία του λόγου. Επειδή επίσης το λέτερινγκ τότε γινόταν χειροποίητα και δεν μπορούσες να αυξομειώσεις το μέγεθος της γραμματοσειράς με το πάτημα ενός κουμπιού όπως τώρα, ήταν πρόκληση για τον μεταφραστή να χωρέσει τα πάντα μέσα στη φούσκα, στο μπαλονάκι του διαλόγου, ώστε και η λέτερερ να κάνει τη δουλειά τη, όσο πιο εύκολα και καλύτερα γίνεται. Μου ήταν πολύ διασκεδαστική η μετάφραση της Μαφάλντα και της παρέας της. Αδυναμία είχα στον Φελίπε. Και μου άρεσε ότι ο Quino ήταν πιστός στον χαρακτήρα που είχε κατασκευάσει. Είναι κοινοτοπία αυτό που θα πω αλλά είναι ένα πραγματικά διαχρονικό κόμικς». Γιώργος Μπότσος, καθηγητής κόμικς στον ΑΚΤΟ, κομίστας «Για πολλούς η “Μαφάλντα” θεωρείται “η Λατινοαμερικανική εκδοχή των Peanuts”, αλλά η αντιπαράθεση αυτών των κορυφαίων σειρών μας δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούμε τις απεριόριστες εκφραστικές δυνατότητες του comic-strip, αλλά το σημαντικότερο, να δούμε πως ένας κοινός δημιουργικός κορμός μπορεί να δώσει τόσο διαφορετικούς καρπούς. Η Μαφάλντα ήταν από τη γέννησή της εξωστρεφής, μαχητική, “προβληματισμένη”, θα τολμούσα να πω στα πρόθυρα μιας πρώιμης στράτευσης στην “προοδευτική μεριά”, τη στιγμή που ο θλιμμένος Charlie Brown ενσάρκωσε τις νευρώσεις μιας καταναλωτικής Αμερικής που, επιτέλους, έπρεπε να αναγνωρίσει το τραύμα της “αποτυχίας”, πίσω από το Αμερικανικό Όνειρο. Για μένα, η γνωριμία με τη λίγο τσαούσα, ευαίσθητη μικρή με το “μαλλί αφάνα”, συμπίπτει με την γνωριμία μου με το ενήλικο κόμικς, μέσα από τις σελίδες της “Κολούμπρας”. Είναι 1978, είμαι 18, μόλις έχω μπει στη Νομική και η επιτυχία της σειράς στον φοιτητικό χώρο είναι άμεση. Με έναν αναπάντεχο τρόπο αυτή η ανήλικη ηρωίδα με τον ενήλικο λόγο, “μιλάει στη γλώσσα μας”, οι αντιδράσεις της απέναντι στις κοινωνικές συνθήκες μάς είναι οικείες, καθώς υπάρχουν σαφείς αναλογίες με την κατάσταση στην Ελλάδα, τέσσερα χρόνια μόλις χρόνια μετά τη δική μας Χούντα, ενώ παρακολουθούμε το στραγγαλισμό των ελευθεριών από τις δικτατορίες της Ν. Αμερικής. Το πιο σημαντικό όμως επίτευγμα του Quino, είναι πως τόσο η ίδια όσο και όλος ο παιδικός θίασος της σειράς εκφράζονται με ένα χιούμορ ανάλαφρο αλλά οξύ. Οι ατάκες τους περιγράφουν τις συνθήκες ζωής της Αργεντινής κριτικά και ο λόγος τους – ο λόγος του δημιουργού, για να μην ξεχνιόμαστε… – έχει μια θετική χροιά για την ανάγκη δημιουργίας ενός καλύτερου αύριο. Η Μαφάλντα ψάχνεται, απορεί, αμφισβητεί. Σε αυτήν βλέπουμε μια φεμινίστρια, μια υπό εκκόλαψη ακτιβίστρια που πηγαίνει ακόμα στο δημοτικό. Αλλά και οι άλλοι χαρακτήρες μάς είναι – ακόμα – τόσο οικείοι! Η μικροαστή Σουζανίτα, ο παραδόπιστος γιος του μπακάλη Μανολίτο που θέλει να γίνει πλούσιος, η λιλιπούτεια αλλά ασυμβίβαστη Λιμπερτά (Ελευθερία)… Θέλοντας να υπογραμμίσω πόσο σπουδαίος δημιουργός ήταν ο Quino, σας προτρέπω να αναζητήσετε τα καταπληκτικά μονοσέλιδα “χωρίς λόγια” κόμικς του που, πέρα από την Μαφάλντα, αποδεικνύουν το αξεπέραστο μαύρο χιούμορ του και το κοφτερό στοχαστικό του πνεύμα. Όσο για τη μικρή μας ασυμβίβαστη, νιώθω πως μετά από μισό αιώνα δεν έχει “γεράσει” καθόλου, για αυτό και συνεχίζει να έχει γκελ στις νεότερες ηλικίες και να μιλάει άμεσα και στα… εγγόνια της!» Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης, σκιτσογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, κομίστας «Μπορεί να έχουν περάσει 60 χρόνια από τότε που ο Quino πρωτοσχεδίασε τη Μαφάλντα, αλλά οι ιστορίες της είναι πάντα επίκαιρες και φρέσκες. Η μικρή ανήσυχη ηρωίδα διαρκώς ψάχνει απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε απαντήσεις ακόμα και σήμερα. Και αν με μια πρώτη ματιά φαίνεται να είναι ένα παιδικό κόμικ στριπ, μπορεί να διαβαστεί από τον καθένα μας που αγαπάει τα κόμικς και την φιλοσοφία γενικά, ανεξαρτήτως ηλικίας. Και ξέρετε γιατί; Γιατί μέσα από τα παιδικά μάτια των ηρώων και με σκίτσα ζωντανά και εκφραστικά θίγονται όλα τα θέματα που μας απασχολούν σε όλη μας τη ζωή. Αυτό που έχει καταφέρει ο Quino δεν είναι εύκολο. Έχοντας δημιουργήσει μια αξέχαστη παρέα χαρακτήρων, ο καθένας με τη δική του φωνή και προσωπικότητα, με τις σκέψεις και τις ερωτήσεις που πολλές φορές κάνει, καταφέρνει να μας χαρίσει ψυχαγωγία, χαμόγελο ακόμα και συγκίνηση. Όταν διάβασα για πρώτη φορά Μαφάλντα κάπου στην εφηβεία μου, μέσα από τις σελίδες της αγαπημένης μου Βαβέλ, δεν έδωσα πολλή σημασία στα βαθύτερα νοήματα που έκρυβαν τα καρέ της, στριμωγμένα όπως έμοιαζαν εκεί στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού λίγο μετά τις μεγάλες περιπέτειες του Pratt και πριν τις τρέλες του Altan με τον Κολόμβο του. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά άλλα κόμικς από τα χέρια μου ως αναγνώστης αλλά και να φτιάξω τους δικούς μου κόσμους ως σκιτσογράφος για να επανέλθω στο έργο του Quino ξανά και ξανά, όχι μόνο για έμπνευση αλλά αναζητώντας κι εγώ απαντήσεις. Όχι τόσο στα προβλήματα αυτού του κόσμου – όπως και η Μαφάλντα έτσι κι εγώ ποτέ δεν θα καταλάβω τις εξηγήσεις των μεγάλων – αλλά στο τι κάνει αυτό το κόμικς τόσο ξεχωριστό. Και είναι απλό και ταυτόχρονα πολύπλοκο, γλυκόπικρο, μοντέρνο και άμεσο μέσα από τη σαφήνεια και την λιτότητά του στο σχέδιο και στα κείμενα που μοιάζουν με συμπυκνωμένες αλήθειες. Χωρίς εντυπωσιασμούς και υπερβολές, χωρίς καν χρώμα, με μόνο όπλο του την φινετσάτη καρτουνίστικη γραμμή του, ο Quino καταφέρνει να ξεπεράσει τους περιορισμούς των 4 καρέ του κόμικ στριπ και να συνθέσει έναν κόσμο ζωντανό και πολύχρωμο που μοιάζει να υπάρχει έξω από τον χρόνο και τον τόπο, κάνοντάς μας να νομίζουμε πως οι πρωταγωνιστές του ακούνε ειδήσεις, διαβάζουν εφημερίδα, μιλάνε για πολιτική, ζουν (γιατί όχι;) στην Ελλάδα. Έτσι δεν γίνεται με όλα τα μεγάλα έργα; Είτε μιλάμε για λογοτεχνία, κινηματογράφο ή μουσική, ταυτιζόμαστε όταν αυτό μιλάει στην καρδιά και το μυαλό μας, όταν μιλάει για εμάς και ό,τι μας απασχολεί, ανεξάρτητα του πότε έχει δημιουργηθεί. Έτσι συμβαίνει και στα κόμικς, σε αυτή τη μορφή τέχνης που περιέχει σχεδόν όλες τις άλλες και που έχει και αυτή τα αριστουργήματά της. Και η Μαφάλντα κατέχει ξεχωριστή θέση σε αυτά. Και σκέφτομαι πως αυτό που την κάνει τόσο σπουδαία είναι ότι οι ερωτήσεις της δεν έχουν βρει ακόμα απάντηση. Ίσως να μην χρειάζεται κιόλας.» Η συλλετική έκδοση Μαφάλντα 1-12 (επίτομο), Quino, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μέδουσα-Σέλας, μετάφραση Νίκη Τζούδα – Κατερίνα Χριστοδούλου, λέτερινγκ Παυλίνα Καλλίδου – Παυλίνα Κιουρτσιδάκη. Και το σχετικό link...
  3. Ένα ξεχωριστό κορίτσι με πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες. Ήταν 29 Σεπτεμβρίου του 1964 όταν η μορφή της Μαφάλντα τυπώθηκε για πρώτη φορά στο χαρτί και συγκεκριμένα στις σελίδες του αργεντίνικου περιοδικού «Primera Plana». Δημιουργός της ο Κίνο ή αλλιώς ο Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα. Γεννήθηκε το 1932 και σε ηλικία 13 ετών μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μεντόσα. Σταμάτησε όμως πολύ νωρίς τις σπουδές του για να αφιερωθεί στο μεγάλο του πάθος: Τη γελοιογραφία και το σκίτσο. Το διασημότερο δημιούργημα του Κίνο ήταν η «ασεβής» Μαφάλντα. Κόρη μιας νοικοκυράς και ενός ασφαλιστή που με τις ερωτήσεις της και την ωριμότητά της φέρνει συνεχώς σε αμηχανία τους «τρομοκρατημένους» γονείς της. Μαφάλντα: Ένα ξεχωριστό κορίτσι με πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες Η Μαφάλντα δεν ήταν σαν τα άλλα κορίτσια της ηλικίας της. Οι ερωτήσεις της, οι απορίες της, οι παρατηρήσεις της, αν και διατυπωμένες άμεσα και με παιδική αφέλεια, άγγιζαν πολύ σημαντικά, ενίοτε και απαγορευμένα για την εποχή θέματα. Προσπαθώντας να κατανοήσει τον κόσμο των μεγάλων έρχεται αντιμέτωπη με την πλάνη που οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργήσει προκειμένου να εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Ένα 5χρονο κορίτσι που ζητά εξηγήσεις για τα πάντα: Για την κατάσταση των γυναικών, τη δικτατορία, τον υπερπληθυσμό, τον πυρηνικό πόλεμο, ακόμη και για τον Φιντέλ Κάστρο, εκφράζοντας με τον τρόπο της τις αγωνίες της γενιάς του 1960. Όταν κυκλοφόρησε στην Ισπανία του Φράνκο, η Μαφάλντα θεωρήθηκε ανάγνωσμα αποκλειστικά για ενήλικες. Στη Βολιβία, τη Χιλή, τη Βραζιλία, τα σκίτσα του Κίνο λογοκρίθηκαν, καθώς η Μαφάλντα δεν σταματούσε να ζητά απαντήσεις σε «καυτά» και αρκετές φορές «ενοχλητικά» θέματα για τα καθεστώτα των χωρών αυτών. Η Μαφάλντα είναι ένα κυνικό 6χρονο παιδί, στο βάθος αισιόδοξο, ώριμο αλλά κατά βάθος παιδί! Μέσα από τα μάτια του χαρακτήρα, ο Κίνο «φωτογράφισε» τον πραγματικό κόσμο με αρκετό χιούμορ για να θίξει τα θέματα που απασχολούσαν τις χώρες και δη την Αργεντινή που βρισκόταν σε περιόδους Χούντας, με το ίδιο λίγο πριν φύγει από τη ζωή να αναφέρει για το μυστικό της επιτυχίας της Μαφάλντα πως «ίσως το ότι πολλά από τα θέματα που την απασχολούσαν δεν έχουν βρει ακόμη λύση». Απόσπασμα από τα κόμικς της Μαφάλντα Ωστόσο, ακόμη κι αν η Μαφάλντα είναι διχασμένη και επαναστατική δεν παύει να είναι παιδί, γι' αυτό και δεν εγκαταλείπει τον κόσμο στη μοίρα του, αλλά μιλάει μαζί του και τον περιθάλπει βάζοντας ακόμη και έμπλαστρα στις πληγές του αν χρειαστεί. Τον καλεί να βελτιωθεί, τον παροτρύνει να αντισταθεί, τον βάζει να της υποσχεθεί ότι θα είναι ακόμα εκεί όταν, ως ενήλικας, θα γίνει διερμηνέας στον ΟΗΕ. Πώς προέκυψε όμως η Μαφάλντα; Ο χαρακτήρας της Μαφάλντα πλάστηκε από τον Κίνο το 1962 για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού κόμικς. Το όνομά της το δανείστηκε από ένα διήγημα του συμπατριώτη του συγγραφέα Νταβίντ Βίνιας (Dar la Cara, 1962). Το σχέδιο όμως ναυάγησε. Συγκεκριμένα, έπρεπε να φτιάξει ένα χαρακτήρα για μια διαφήμιση πλυντηρίων και μάλιστα στο όνομα που θα χρησιμοποιούσε έπρεπε να υπάρχουν το M και το A. Ο λόγος ήταν ότι αυτά τα γράμματα υπήρχαν και στα πλυντήρια Mansfield, για τα οποία προοριζόταν η καμπάνια. Ο δημιουργός της Μαφάλντα, Κίνο Ο Κίνο δημιούργησε ένα εξάχρονο κορίτσι με φουντωτά μαλλιά, εμπνευσμένο από την Nancy (του Ernie Bushmiller) και την Lucy (του Charles M. Schulz). Έτσι, την βάφτισε «Mafalda», που εμπεριέχει τα γράμματα της επωνυμίας. Τελικά η διαφημιστική καμπάνια θα αποτύχει και ο νεαρός δημιουργός θα κρατήσει τα δικαιώματα του μικρού κοριτσιού. H Μαφάλντα δε διαφήμισε ποτέ εν τέλει κάποιο προϊόν, με μία μόνο εξαίρεση: την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το άγαλμα της Μαφάλντα στη Μεντόζα της Αργεντινής, τη γενέτειρα του Κίνο Η Μαφάλντα πέρασε και στην κινούμενη εικόνα, παρά την αντίδραση του δημιουργού της. Το 1972 ο αργεντινός σκηνοθέτης Ντάριο Μάγιο και το 1993 ο κουβανός συνάδελφός του Χουάν Παδρόν μετέφεραν τις ιστορίες της στη μικρή οθόνη. Το 1982 η Μαφάλντα έκανε την κινηματογραφική της εμφάνιση στην ταινία που σκηνοθέτησε ο αργεντινός Κάρλος Μάρκες. Μάλιστα το Netflix έχει στα σκαριά σειρά με την 5χρονη και όλη της την παρέα, βασισμένη στα κόμικς του Κίνο. Στο Netflix θα μπει το «φαινόμενο» της Μαφάλντα Ήταν και είναι ακόμη δημοφιλής στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Στη Βόρεια Αμερική δεν γνώρισε ανάλογη επιτυχία, επειδή εκεί βασίλευε ο Τσάρλι Μπράουν των Peanuts, ένα ήρωας με ομοιότητες αλλά χωρίς το πολιτικό υπόβαθρο της 5χρονης. Εμβληματικές ατάκες του Κίνο διά στόματος Μαφάλντα Μπορεί να έχουν περάσει 6 δεκαετίες από την εμφάνιση της Μαφάλντα, οι ατάκες και τα σχόλια για την τότε εποχή παραμένουν – έως και ανησυχητικά – επίκαιρα μέχρι και σήμερα. Ο Κίνο έβαλε στη Μαφάλντα ορισμένες από τις πιο εμβληματικές ατάκες των σύγχρονων κόμικς όπως: Από πού να σπρώξουμε τη χώρα για να πάει μπροστά; Μήπως τελικά αυτή η σύγχρονη ζωή είναι πιο πολύ σύγχρονη και λιγότερο ζωή; Το κακό με τη μεγάλη οικογένεια της ανθρωπότητας είναι ότι όλοι θέλουν να παίξουν το ρόλο του πατέρα. Το χειρότερο είναι ότι η επιδείνωση έχει αρχίσει να χειροτερεύει. Το να δουλεύεις για να μπορείς να ζήσεις είναι εντάξει. Αλλά γιατί αυτή τη ζωή που κερδίζεις δουλεύοντας θα πρέπει να την χαραμίζεις με το να δουλεύεις για την κερδίζεις; Το επείγον δεν αφήνει χρόνο στο σημαντικό. Μαμά, τι θα ήθελες να κάνεις αν ζούσες πραγματικά; Σταματήστε τον κόσμο, θέλω να κατέβω. Έτσι που πάμε, αυτή η χώρα θα φύγει στο εξωτερικό. Οι χαρακτήρες Σουσανίτα: Φίλη της Μαφάλντας που θέλει όταν μεγαλώσει να παντρευτεί έναν πλούσιο και όμορφο άντρα, να κάνει πολλά παιδιά και να γίνει νοικοκυρά. Φελίπε: Καλός φίλος, ένα χρόνο μεγαλύτερος. Έχει αιωνίως άγχος λόγω των σχολικών του υποχρεώσεων, είναι δειλός και δεν έχει αυτοπειθαρχία. Διαβάζει μονίμως το κόμικ «Μοναχικός Καβαλάρης» και καμιά φορά μπερδεύει τη φαντασία με την πραγματικότητα. Μανολίτο: Φίλος των Σουσανίτα και Φελίπε, γιος του μπακάλη Δον Μανόλο. Ονειρεύεται να ανοίξει όταν μεγαλώσει διεθνή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Τα ενδιαφέροντα του είναι οικονομικά, είναι φιλοχρήματος και έχει μεγάλα προβλήματα σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός των μαθηματικών. Συχνά λογομαχεί με τη Σουσανίτα, η οποία τον σνομπάρει. Μιγκελίτο: Νεότερος και πιο αθώος από τους άλλους. Ταυτόχρονα πολύ εγωκεντρικός και με ιδιαίτερη προσωπικότητα. Γκίγιε ή Νάντο: Ο μικρός αδερφός της Μαφάλντας. Είναι ακόμα νήπιο, αλλά του αρέσει η Μπριζίτ Μπαρντό. Ελευθερία–Libertad: Είναι κοντούλα και αποτελεί έμμεσο σχόλιο για την πολιτική κατάσταση της εποχής στην Αργεντινή. Και το σχετικό link...
  4. Επιθετική και θρασεία η Μαφάλντα αναρωτιέται συνεχώς για την παγκόσμια κατάσταση, την ειρήνη και την κοινωνία και φέρνει συχνά σε αμηχανία τους γονείς και τους φίλους της. Σήμερα 29 Σεπτεμβρίου 2021, η Μαφάλντα, η αιώνια 6χρονη αργεντίνα με τις απολαυστικές υπαρξιακές και γεωπολιτικές ανησυχίες γίνεται 57 ετών. Ήταν 29 Σεπτεμβρίου του 1964 όταν ο δημιουργός της Κίνο (Quino), που πέθανε πριν από ακριβώς έναν χρόνο (30 Σεπτεμβρίου 2020), κυκλοφορούσε το πρώτο της κόμικ στριπ. Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» φιλοξένησε επί μακρόν τους προβληματισμούς της Μαφάλντα και η πρώτη της εμφάνιση έγινε τη Δευτέρα 24 Ιουλίου 1989. «ΤΑ ΝΕΑ», 24.7.1989, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ» Την ημέρα εκείνη «ΤΑ ΝΕΑ» συνέστησαν στο αναγνωστικό τους κοινό τη Μαφάλντα και τους φίλους της. «ΤΑ ΝΕΑ», 24.7.1989, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ» Όπως αναφέρουν «ΤΑ ΝΕΑ» της 29ης Ιουλίου 1994, «ήταν το 1962 όταν η εταιρεία οικιακών ηλεκτρικών ειδών Mansfield ήρθε σε επαφή με τον Κίνο και του ζήτησε ένα διαφημιστικό κόμικ όπου να πρωταγωνιστεί μια ομάδα παιδιών. Ο Αργεντινός σκιτσογράφος σχεδίασε τότε μερικές φιγούρες, μεταξύ των οποίων την ανεπανάληπτη Μαφάλντα. Η διαφήμιση δεν προχώρησε, αλλά δεν συνέβη το ίδιο με τη Μαφάλντα που έκανε την πρώτη εμφάνισή της δύο χρόνια αργότερα στο περιοδικό “Primera Plana” του Μπουένος Άιρες. Έξι μήνες μετά θα συνεχίσει τις περιπέτειές της στην εφημερίδα “El Mundo” και το 1967 θα περάσει στο περιοδικό “Siete Dias” όπου θα ζήσει μέχρι το 1973». «ΤΑ ΝΕΑ», 29.7.1994, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ» Αμφισβητίας, επιθετική και θρασεία η Μαφάλντα αναρωτιέται συνεχώς για την παγκόσμια κατάσταση φέρνοντας σε αμηχανία τους γονείς της, ένα ζευγάρι πλήρως ενταγμένο στο κοινωνικό κατεστημένο. Οι καλύτεροί της φίλοι είναι ο Μανολίτο, ένα αγόρι με επιχειρηματικές ανησυχίες, η Σουζανίτα, ένα φιλόδοξο και εγωκεντρικό κορίτσι, και ο Φελίπε, αιώνιος ονειροπόλος. Η Μαφάλντα και η παρέα της είχαν παράλληλη πορεία με μια άλλη αγαπημένη παρέα κόμικ, τα Peanuts (φυστίκια), την παρέα δηλαδή του Σνούπι και του Τσάρλι Μπράουν που δημιούργησε ο σκιτσογράφος Τσάρλς Σουλτς το 1950. Μάλιστα ο σπουδαίος σημειολόγος, κριτικός λογοτεχνίας και συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο είχε μελετήσει τις δύο αυτές παρέες. «Ο κόσμος του Σουλτς είναι εσωστρεφής, ψυχαναλυτικός, χωρίς ενήλικες, μη ιδεολογικός, ζει σε έναν κόσμο όπου ψηφίζουν λιγότεροι από τους μισούς πολίτες. Η Μαφάλντα αντίθετα, κατοικεί σε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό όπου τα παιδιά ανακατεύονται με τους μεγάλους, προσπαθούν να τους μιμηθούν στο ντύσιμο και τις πολιτικές συζητήσεις, έναν κόσμο όχι γενικά λατινοαμερικάνικο αλλά χαρακτηριστικά αργεντίνικο και γι’ αυτό πολύ Ευρωπαίο». «ΤΑ ΝΕΑ», 25.10.1990, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ» Όταν η Μαφάλντα έκλεινε τα 30 της χρόνια το 1994, ο Κίνο δέχθηκε την ερώτηση αν η Μαφάλντα θα ζει για πάντα. «Πιστεύω πως θα πάψει να ενδιαφέρει τα παιδιά όταν αντιληφθούν ότι δεν παίζει με τα κομπιούτερ και τα άλλα μηχανήματα που τους αρέσει να σκαλίζουν». Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Κίνο έπεσε έξω; Πόσα παιδιά σήμερα γνωρίζουν τη Μαφάλντα και πόσοι ενήλικες μοιράζονται σήμερα τους προβληματισμούς της; Και το σχετικό link...
  5. Quino για σήμερα: η Μαφάλντα μισεί τα spoiler!
  6. Από την Βαβέλ #10, ένα άτιτλο στριπάκι της Μαφάλντα του Quino.
  7. Από τις εκδόσεις Παραπέντε/Μέδουσα, η Μαφάλντα του Quino.
  8. Η Μαφάλντα είναι η πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο πρωταγωνίστρια μιας μακράς σειράς σχεδίων του Αργεντινού σκιτσογράφου Κίνο (Quino). Οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από την "αθώα" αντίληψη της Μαφάλντας για τον κόσμο, μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια. Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα, άλλες φορές ειρωνεύεται κοινωνικά προβλήματα και συχνά απλά προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της. Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τα παιδιά την ζωή, που καμία φορά φέρνει σε δύσκολη θέση τους...μεγάλους. Η Μαφάλντα υπήρξε πολύ δημοφιλής φιγούρα για μεγάλους και μικρούς στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες εκδόσεις κόμικς και τουλάχιστον 2 ταινίες κινουμενών σχεδίων. Σκηνοθεσία: Juan Padro Παραγωγή: DG Producciones Παραγωγή για την Ελλάδα: Clipartfilms Προσαρμοσμένο από το γραφικό έργο: "Mafalda" (1964) Joaquin Salvador Lavado - Quino Διάρκεια: 57 λεπτά Εξωφυλλο/Οπισθοφυλλο DVD Το DVD Screenshot απο το menu Ενοτητες
  9. Τιμή στους σκιτσογράφους Να και κάτι που δεν γίνεται συχνά... Πρίγκιπας των Αστουριών 2014 για τις Επικοινωνίες και την Ανθρωπιστική Δράση χρίστηκε ο Αργεντινός Joaquin Salvador Lavado, γνωστός και ως Quino, μια τιμή που δεν έχει απολαύσει κανείς ομότεχνός του προηγουμένως. Από τη βράβευση δεν θα μπορούσε να λείπει και η κεντρική ηρωίδα του, Μαφάλντα. Ο.Σ. . Μα και το προεδρικό ζεύγος της Σιγκαπούρης τίμησε τους δημιουργούς της σειράς Shaun, άσχετα αν τους έχει αφήσει σε δεύτερο πλάνο... Τα συμπαθέστατα πρόβατα χρησιμοποιήθη-καν -με μεγάλη επιτυχία- για να βοηθήσουν τα μικρά παιδιά να μάθουν αγγλικά, ευκολότερα και πιο ευχάριστα... Αντε, και στους δικούς μας... Ο.Σ. http://www.enet.gr/?i=news.el.gallery&id=1173&m=223693#gallery-item-container
  10. Εικονογραφημένα βιβλιαράκια, που όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο, προορίζονται να γνωρίσουν τον κόσμο της Μαφάλντα σε πολύ μικρά παιδιά. Αριστερή σελίδα μικρό κείμενο, δεξιά σελίδα ένα μεγάλο καρέ. Η προέλευση τους είναι λίγο μυστήριο, γιατί ναι μεν η εκδοτική είναι Ιταλική με έδρα το Μιλάνο, ο τίτλος όμως είναι στα Ισπανικά. Την δουλειά τους όμως για την οποία τα προόρισε ο Quino, την κάνουν και με το παραπάνω. Mακάρι όλα τα παιδάκια της σχολικής ηλικίας να διάβαζαν τέτοια βιβλιαράκια. Δεν γνωρίζω αν έχουν κυκλοφορήσει και άλλα, πιστεύω όμως πως όχι. Το ένα διαφημίζει το άλλο εσωτερικά. Κυκλοφόρησαν και σε σκληρόδετη έκδοση. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της σκληρόδετης έκδοσης τον Melandros.
  11. Άρθρο με αφορμή τα 50 χρόνια της Μαφάλντα. Είχαν αφιέρωμα και τα χτεσινά (04/02/2014) ΝΕΑ. Αν το έχει ή αν το βρει κανένας, ας το σκανάρει.
  12. Πού πάει διακοπές ο Μίκυ Μάους; Πώς διασκεδάζει η Μαφάλντα στην παραλία; Παίρνει άδεια ο Σούπερμαν; Σε όλα αυτά τα σοβαρότατα ερωτήματα απαντά το παρακάτω άρθρο!
  13. ένα αφιέρωμα από ένα παρα πέντε της δεκαετίας του 80 στο μεγάλο δημιουργό..
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.