Αναζήτηση στην Κοινότητα

Αυτοέκδοση σε μεγάλο μέγεθος(21 x 30) που μας έρχεται από τον Δανιήλ Γουδέλη στα τέλη του 2019. Μια μικρή ιστορία 9 σελίδων με ωραίο σχέδιο. Είναι φανερό ότι ο Δανιήλ μπορεί να μας "ξαφνιάσει" πολύ ευχάριστα Πάρτε και μια εσωτερική σελίδα για γεύση Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Η τελευταία κυκλοφορία του Χρήστου Σταμπουλή για το 2019 ενόψει Athenscon. Μεγάλο μέγεθος με 52 ασπρόμαυρες σελίδες. Και τι δεν έχει μέσα αυτό το τεύχος...Metal, Κόναν, παρθένες, δαίμονες, τον Μεφιστοφελή αυτοπροσώπως και sex... Το γνωστό δυνατό σχέδιο του Σταμπουλή σε ένα εντελώς "καμμένο" τεύχος

Ένα μεγάλο artbook του Βασίλη Λώλου με GOTH αισθητική. Περιέχει 31 ασπρόμαυρα σχέδια και κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2019 σε 350 αριθμημένα αντίτυπα από τη JEMMA PRESS.

Ο Χρήστος Σταμπουλής συνεχίζει τον ερωτικό βομβαρδισμό. Αυτό είναι το φετινό του sketchbook και περιέχει 20 σχέδια αρκετά hardcore. Όπως πάντα υπέροχο σχέδιο με μόνο παράπονο και απορία : γιατί δε σβήνει τα μολύβια του πριν το δώσει στον τυπογράφο; Μεσαίο μέγεθος (14,5 Χ 20,5) και κόστος 5 €. Δείγμα σελίδα δεν έχει για ευνόητους λόγους

Μία αυτοέκδοση σε σχέδιο Νίκου Τσουκνίδα και σενάριο Rob Morgan. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει 2 τεύχη και έπεται συνέχεια. Από το οπισθόφυλλο του 1ου τεύχους : Είμαστε σε ένα μικρό νησί στις Κυκλάδες το 1832. Τρία παιδιά ανεβαίνουν σε ένα ψηλό βράχο αλλά τελικά φοβούνται να βουτήξουν. Μόνο η μικρή Ιωάννα θα βρει το κουράγιο να κάνει το βήμα. Αλλά τι ακριβώς κάνει ο νονός της κάτω από τη θάλασσα; Ο Μινωικός πολιτισμός δεν καταστράφηκε ποτέ, το τελευταίο είδος μουσικής είναι η ατμοκίνητη indie, και η μεγαλύτερη ανακάλυψη του αιώνα θα γίνει σε λίγο σε ένα νησί του Αιγαίου. Ένα μέρος Scott Pilgrim, ένα Studio Ghibli, στον πρώτο τόμο του iland ξεκινάει η ιστορία μας για τις ανακαλύψεις, την ανοιχτή τεχνολογία και μία στρατευμένη εφηβεία. Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα για να δείτε το σχέδιο. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση των τευχών

Άλλη μία αυτοέκδοση του Κλήμη, εδώ σε Γ' έκδοση (2019). Πρωταγωνιστές μερικά ψαράκια μέσα σε μια γυάλα Παραθέτω μια σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Άλλη μια αυτοέκδοση του ΚΛΗΜΗ (Κλήμης Κεραμιτσόπουλος) από τις εκδόσεις του Κάμπου. Χορταστικό τεύχος, ειλικρινά το απόλαυσα. Βλέπω ότι σε κάθε νέο τεύχος ανεβαίνει σχεδιαστικά και σεναριακά. Δηλώνω φαν Παραθέτω μια σελίδα για να δείτε σχέδιο. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Αυτοέκδοση σε κείμενα Γιώργου Βοκάκη και σχέδιο του Klimis (Κλήμης Κεραμιτσόπουλος). Μια αντιφασιστική ιστορία στο γνωστό σχέδιο του Κλήμη. Ο φασισμός είναι το μαύρο στίγμα στο δέρμα της ανθρωπότητας. Το χιούμορ είναι το φάρμακο και το γέλιο είναι η θεραπεία. Η θεραπεία ώστε να μην υπάρχει λιχνος μαυρίλας στην καρδιά και το μυαλό μας. Να γελάμε, να αγαπάμε... Να φτιάξουμε για τα παιδιά μας έναν κόσμο δίχως μίσος Να εξαλειφθεί ο φασισμός. Να μη λησμονούμε τα θύματα του ναζισμού και του νεο-ναζισμού και όλα τους τα εγκλήματα. Σου το αφιερώνω αγαπημένο μου χωριό Κάντανο που σε κατέστρεψαν επειδή οι άνθρωποί σου τόλμησαν να πολεμήσουν τους ναζί, μα εσύ άνθισες ξανά σαν αγριολούλουδο να σε καμαρώνει το βουνό σου το Αποπηγάδι. (από το εσώφυλλο) Παραθέτω μία εσωτερική σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Μια μικρή αυτοέκδοση του Νίκου Σταυριανού, υιό του γνωστού εκδότη Λευτέρη Σταυριανό. Απλοϊκή ιστορία με πρωταγωνιστές τους Ninja Warriors Παραθέτω μια σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Ιρλανδία, μέσα του 19ου αιώνα. Η χώρα αναρρώνει από τον Μεγάλο Λιμό. Φτώχεια και πείνα μαστίζουν τον πληθυσμό. Κάπου κοντά στη μικρή πόλη του Άθερνυ, πλάι στο ποτάμι, ένα παιδί μάταια περιμένει κάθε σούρουπο τη νεράιδα που κάποτε συνάντησε στις όχθες του. Οι Θεοί θα ακούσουν τη θλίψη του παιδιού και το μονοπάτι του θα διασταυρωθεί με αυτό ενός περιπλανώμενου βάρδου. Ενός ιππέα με πράσινο μανδύα... (από το οπισθόφυλλο) Παραθέτω και μια εσωτερική σελίδα για να δείτε το σχέδιο. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Ο κατάλογος του 18ου φεστιβάλ Comic n' Play εκ Θεσσαλονίκης, που αυτή τη φορά φιλοξενήθηκε στην Αποθήκη Γ' του Ο.Λ.Θ από 22 έως 24 Νοεμβρίου 2019. Περιείχε τα έργα του διαγωνισμού και από ένα μικρό βιογραφικό του κάθε καλλιτέχνη. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

27-29 Σεπτεμβρίου 2019 έγινε στη Θεσσαλονίκη το 11ο Street Mode Festival. Η εκδοτική 9η Διάσταση κυκλοφόρησε ένα επετειακό τεύχος για αυτό το φεστιβάλ ονόματι SING STORIES που περιείχε 6 εικονογραφημένα τραγούδια (Παύλος Παυλίδης, Rotting Christ, Nightstalker, 12ος Πίθηκος, Στίχοιμα, Social Waste) από αντίστοιχα 6 Έλληνες δημιουργούς (Έφη Θεοδωροπούλου, Άρης Λάμπος, Κλίμης Κεραμιτσόπουλος, Γιώργος Καμπάδαης, Σοφία Σπυρλιάδου & Νικόλαος Στεφαδούρος). Την έκδοση προλογίζει ο Σταύρος Κιουτσιούκης με ένα εξασέλιδο κόμικ. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Όλα τα στριπάκια του Δημήτρη Καμένου, από την Εφημερίδα των Συντακτών, από τον Νοέμβριο του 2016 μέχρι τον Απρίλιο του 2019 (120 σύνολο). Μακρόστενο, δεμένο με σπιράλ (!), έγχρωμο. Ο Μεφιστοφελής την πέφτει στον Δόκτωρ Φάουστ για να του πάρει τη ψυχή του με αντάλλαγμα την... υγεία του Μια πολύ χορταστική αυτοέκδοση, με το υπέροχο σχέδιο του Δημήτρη Καμένου και με πολύ δόση χιούμορ! Ειλικρινά, το απόλαυσα. Πάρτε και το πρώτο στριπάκι για να πάρετε μια γεύση Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Σειρά που εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ και είχε "Σπουδαίες ιστορίες κόμικ για μικρούς αναγνώστες', όπως αυτο-περιγράφεται. Όλα μας έρχονται από την PIEMME de Mondatori Libri S.p.A., Italia. Τα 4 έργα που μεταφράστηκαν είναι : Ο μυστικός κήπος Ο θαυμάσιος μάγος του Οζ Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες Η μαύρη καλλονή Πάρτε τις πρώτες σελίδες από το κάθε άλμπουμ για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση των τευχών

Ένα συνεργείο του National Geographic κάνει μια έρευνα γύρω από την πραγματική ιστορία του Δράκουλα και την όποια σύνδεσή του με τον θρύλο. Η έρευνα ξεκινά από τον πύργο του, εκεί συναντούν τον ίδιο και τις νύφες του και η περιπέτεια αρχίζει. Μου άρεσε αρκετά και σαν σενάριο, έτσι που μπερδεύετε το παρόν με το παρελθόν και σαν σκίτσο. Η γνωστή ιστορία του Δράκουλα ειπωμένη μέσα από τα μάτια του ίδιου.

Πρόκειται για την συνέχεια σε έντυπη μορφή του πονήματος του Άρη Λάμπου με στριπάκια, που αντλούν την θεματολογία τους από τον χώρο της μουσικής και πιο συγκεκριμένα από την μέταλ σκηνή. Να θυμίσουμε ότι η σειρά αυτή ξεκίνησε και συνεχίζεται ακόμα και στις ημέρες μας στην διαδικτυακή πλατφόρμα Socomic, ενώ έχει κυκλοφορήσει και σε άλμπουμ το 2017. Προσωπικά διακρίνω μία βελτίωση στην ποιότητα των στριπ σε σχέση με τα πρώτα, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο δημιουργός έχει ωριμάσει στον τομέα της γελοιογραφίας. Αυτό που συνεχίζει να με εντυπωσιάζει είναι οι άριστες γνώσεις του στον τομέα της μέταλ μουσικής. Μέσα από τα στριπάκια ακούγονται πολλές άγνωστες λέξεις, που ακόμα και οι απλοί γνώστες ίσως να μην τις ξέρουν 100%. Μία παράξενη ορολογία. Γίνονται, όμως, και πολλές αναφορές σε μέταλ συγκροτήματα και τραγούδια που άφησαν εποχή. Αν όχι όλα, τουλάχιστον αρκετά από αυτά θα σας ξυπνήσουν αναμνήσεις. Το σχέδιο έχει ιδιαιτερότητες και πρωτοτυπία. Δεν προσπαθεί να αντιγράψει κανένα στυλ και περιγράφει αξιόλογα την κουλτούρα αυτής της μουσικής. Προσωπικά μού αρέσει, αλλά νομίζω ότι το κόμικ θα γίνει περισσότερο γνωστό από το κείμενο. Ο χρωματισμός είναι σκούρος, όποτε χρειάζεται, αλλά είναι ευχάριστος στο μάτι. Η έκδοση της JEMMA δεν έχει κάτι διαφορετικό από την προηγούμενη κυκλοφορία. Η ποιότητα των υλικών είναι καλή και προσεγμένη, δίνοντας έτσι ένα έντυπο ανθεκτικό στις πολλές αναγνώσεις. Την σελιδοποίηση την έχει επιμεληθεί η Ελευθερία Σκλάβου, ενώ το λογότυπο των “Μεταλλάδων” είναι δημιούργημα του Φραγκίσκου Ζουταλούρη. Στο τέλος του άλμπουμ, ο αναγνώστης θα βρει μερικά μονοσέλιδα στριπάκια που έχουν δημιουργήσει οι: Blacksmith, Τάσος Μαραγκός, Νικόλας Στεφαδούρος, Γιώργος Παπαδάκης, JP Ahonen, ενώ το τεύχος θα κλείσει με έναν φόρο τιμής του Άρη Λάμπου, στους Judas Priest και το κομμάτι: The Sentinel, καθώς και με μία σελίδα με ευχαριστίες. Εν κατακλείδι, σίγουρα μιλάμε για μία δουλειά που απευθύνεται πρωτίστως στους μυημένους του χώρου του Μέταλ, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι δεν θα διασκεδάσει και τους υπόλοιπους. Θα πρότεινα, αν το δείτε πουθενά, να μην το προσπεράσετε. Ας παραθέσουμε και μερικές σελίδες από το εσωτερικό, αλιευμένες από το διαδικτυακό σπίτι των Μεταλλάδων.

Εκδοτική: Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Ειδική έκδοση) Εκτύπωση: Πλέτσας - Καρδάρη Ο.Ε. Στο διάστημα 31/10 - 10/11/2019, πραγματοποιήθηκε το 60ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένα γεγονός που είναι θεσμός στην Συμπρωτεύουσα και γίνεται κάθε φορά πόλος έλξης για νέους, αλλά και πιο έμπειρους του χώρου. Λόγω των εορτασμών της 60ης παρουσίας του Φεστιβάλ, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ένα κόμικ, που να έχει σχέση με αυτό και ταυτόχρονα να έχει την δική του υπόσταση. Έτσι, ζητήθηκε από τρεις ταλαντούχους δημιουργούς, τον Γιώργο Γούση, τον Παναγιώτη Πανταζή και την Γεωργία Ζάχαρη, να βάλουν την φαντασία τους να δουλέψει και να παράξουν έργο. Οι τρεις τους συνεργάστηκαν στενά από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο του 2019 και το αποτέλεσμα είναι αυτός ο καλαίσθητος τόμος. Το έργο ακολουθεί την ζωή δύο βασικών πρωταγωνιστών, του Σωτήρη και της Ντάρια, οι οποίοι βρίσκονται στο Φεστιβάλ, ο ένας από την θέση του εθελοντή και η άλλη σαν cinema blogger. Μεταξύ τους θα αναπτυχθεί ένας έρωτας, που θα τους παρασύρει, θα τους απογειώσει και...θα τους τσακίσει. Το κόμικ χωρίζεται σε τρία κεφάλαια, τα οποία είναι και χρονικές περίοδοι. Έτσι, λοιπόν, έχουμε το πρώτο, που μας δείχνει το παρελθόν και την γνωριμία των δύο πρωταγωνιστών, το δεύτερο, που μας δείχνει τι γίνεται στο παρόν, και το τρίτο (και τελευταίο), το οποίο μας αποκαλύπτει τι συμβαίνει εννέα χρόνια αργότερα. Όλα διαδραματίζονται στην Θεσσαλονίκη, την εποχή του μεγάλου φεστιβάλ της. Μέσα από τις σελίδες του αποτίεται φόρος τιμής σε πάρα πολλά πρόσωπα του χώρου του κινηματογράφου, όπως σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σεναριογράφοι, κριτικοί, κ.ά.. Το κόμικ είναι σκληρόδετο κι έχει χαρτί ματ. Στην αρχή υπάρχει μία μικρή εισαγωγή, ενώ μετά το πέρας της ιστορίας, ο αναγνώστης θα βρει το ευρετήριο των διάσημων προσώπων που περιέχονται (και δεν μιλάμε για ένα, ούτε δύο, αλλά για 70 άτομα ), καθώς επίσης και τα σύντομα βιογραφικά των δημιουργών και το Διοικητικό Συμβούλιο του Φεστιβάλ. Ας πω και την προσωπική μου άποψη… Η ιστορία είναι αρκετά προσεγμένη και το σενάριο, ως επί το πλείστον, θα το χαρακτηρίζαμε ένα σύγχρονο love story, με σεβασμό στις παλιές κινηματογραφικές καταβολές. Οι αναφορές που γίνονται στο Φεστιβάλ είναι εμφανείς (και θα έπρεπε, μιας και το κόμικ είναι βγαλμένο από τα σπλάχνα του), αλλά λειτουργούν μόνο ως όχημα για την εξέλιξη της ιστορίας. Σε καμία περίπτωση δεν υπερκαλύπτουν το σενάριο. Πρωτότυπη βρήκα την επιλογή των διάσημων προσώπων που πλαισιώνουν την πλοκή. Αρκετούς τους ήξερα, αλλά τους περισσότερους τους αγνοούσα. Οπότε στάθηκε πολύ χρήσιμο το ευρετήριο στο τέλος. Όσο περνούν οι σελίδες, βλέπουμε την εξέλιξη των δύο πρωταγωνιστών (επαγγελματικά και πνευματικά) και την πορεία της σχέσης και της ζωής τους. Οι δημιουργοί φαίνονται ρεαλιστές και δεν κοιτάζουν να ωραιοποιήσουν τις καταστάσεις. Μοιάζει σαν μία ιστορία αγάπης, επηρεασμένη από παλιές ασπρόμαυρες ταινίες, μόνο που εδώ η σκηνοθεσία και οι διάλογοι είναι των ημερών μας. Προσωπικά, λοιπόν, την βρήκα μία πολύ καλή δουλειά στον τομέα του σεναρίου. Η μοναδική μου ένσταση ήταν στο φινάλε, το οποίο θα το ήθελα λιγότερο σοφιστικέ. Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, κι εδώ υπήρχε έμπνευση και καλή μελέτη της Θεσσαλονίκης και του Φεστιβάλ. Οι χαρακτήρες δεν αποδίδονται άψογοι και πανέμορφοι, αλλά με τα όποια φυσιογνωμικά ελαττώματά τους, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τον ρεαλισμό του κόμικ. Η αλήθεια είναι ότι το σχέδιο ήταν αρκετά άγουρο και στατικό, αλλά αυτό δεν με απέτρεψε από το να το απολαύσω. Θα πρέπει, επίσης να σταθούμε και στον χρωματισμό, ο οποίος έχει τις αποχρώσεις του μπλε. Προσωπικά, την επιλογή αυτή την βρήκα ξεκούραστη στο μάτι. Όσοι έχουν ξεφυλλίσει τον “Γλύπτη” και τους άρεσε, τότε δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα. Ας παραθέσουμε και μερικά καρέ από το εσωτερικό για να πάρετε μία ιδέα. Δεν είναι σκαναρισμένα από εμένα, καθώς είναι δύσκολο να σκαναριστούν, χωρίς να τσακίσει το βιβλίο

Το σενάριο του ελληνικού αυτού γουέστερν βασίστηκε στο τραγούδι της μπάντας Alpha Bang "Μια μπλουζ μπαλάντα για τον Μπίλυ δε Κιντ", ενώ χρησιμοποιήθηκαν και τρία ακόμα τραγούδια της μπάντας. Γενικά πρόκειται για ένα πολύ μουσικό κόμικ, καθώς την ιστορία του Μπίλυ την παρουσιάζει ένας country τραγουδιστής με κιθάρα, χρησιμοποιώντας ομοιοκαταληξίες. Η μουσικότητα του κόμικ φαίνεται και στα σημεία που, ενώ η δράση εξελίσσεται, ο σεναριογράφος μας προτείνει τραγούδια που ταιριάζουν στη σκηνή που παρακολουθούμε.

Άλλη μια Ειδική έκδοση της Playmobil από την Compupress, αυτή την φορά για την προώθηση της ομότιτλης ταινίας Playmobil. Η Marla, ο Charlie, ο Del, ο Rex και οι λοιποί ήρωες της ταινίας, παρουσιάζονται μέσα σε αυτή την 36σελιδη εκδοσή και μας βάζουν στον μαγικό τους κόσμο. Δώρο με το περιοδικό, η φιγούρα του Βίκινγκ Charlie.

Έχουν περάσει πέντε ολόκληρες δεκαετίες από την χρονιά που ο Ξανθός Γίγας και η θρυλική παρέα του πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και ήρθαν στα περίπτερα της χώρας μας. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, ένα τέτοιο γεγονός να μην τιμηθεί όπως του αρμόζει. Έτσι, οι εκδόσεις “Μικρός Ήρως”, κυκλοφόρησαν στα τέλη του Νοέμβρη ένα επετειακό τεύχος, που περιέχει μία αυτοτελή ιστορία του χαρακτήρα. Η πρώτη επαφή του τεύχους με το κοινό έγινε στις 30/11/19, στα πλαίσια του 5ου AthensCon. Η κεντρική ιστορία φέρει τον τίτλο “Ο Μπλεκ στο Λονδίνο” και είναι “γέννημα” του Marcel Navarro (το σενάριο) και του Jean-Yves Mitton (το σχέδιο). Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο Γαλλικό περιοδικό “Kiwi”, στα τεύχη #253-254, το μακρινό 1976. Η υπόθεση παρουσιάζει μεγάλη πρωτοτυπία, καθώς βλέπουμε τον πρωταγωνιστή και τους συντρόφους του να αφήνουν (μετά από σατανικές συμπτώσεις) την κατακτημένη Αμερική και να φτάνουν μέχρι και το παλάτι του Μπάκιγχαμ. Το σενάριο μπλέκει αριστοτεχνικά αρκετά ιστορικά μέρη, μάχες, αλλά και σημαντικά πρόσωπα της εποχής, με τον μύθο του Μπλεκ και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Ο αναγνώστης θα βρει όμορφες σκηνές δράσης κι ανατροπών, αλλά κι έναν Μπλεκ να σηκώνει βαγόνια, να γκρεμίζει ορυχεία και γενικά να προβαίνει σε ενέργειες που θα έκαναν ακόμα και τον Superman να αισθανθεί μειονεκτικά. Με χάλασε λίγο αυτό. Η πλοκή εκτός από το βασικό της μέρος, μας δίνει μερικές μικρές περιπέτειες των φίλων μας σε διάφορα σημεία της Αγγλίας. Το φινάλε νομίζω ότι πλατειάζει, σαν να μην ήθελαν οι δημιουργοί να ολοκληρώσουν την ιστορία. Προσωπικά θα ήθελα η πλοκή να σταματήσει μέχρι και πριν την επίσκεψη στην λίμνη Λοχ Νες. Εν κατακλείδι, δηλώνω γοητευμένος από την εν λόγω ιστορία. Ο Λεωκράτης διατείνεται ότι είναι η καλύτερη ιστορία του Μπλεκ, που έχουμε διαβάσει. Δεν είμαι επαΐων του σύμπαντος του Ξανθού Γίγαντα κι έτσι δεν δικαιούμαι να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω. Σίγουρα, όμως, είναι από τις πιο ωραίες ιστορίες που έχω διαβάσει. Εικαστικά δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε πολλά. Το σχέδιο είναι λεπτομερές, καθαρό κι αρκετά ειρωνικό, όσον αφορά την απόδοση των “κακών” χαρακτήρων. Στον χρωματισμό, υπάρχει μεγάλη ποικιλία, με το αποτέλεσμα να βγαίνει εξαιρετικό. Η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη. Η ράχη της έχει γερή κόλληση και παχύ εξώφυλλο, ενώ και το πολυτελές χαρτί στο εσωτερικό είναι ανθεκτικό και με καλή εκτύπωση των χρωμάτων. Ο έφιππος Μπλεκ που εμφανίζεται στο εξώφυλλο, καθώς και το λογότυπο του περιοδικού, είναι ανάγλυφα. Αυτό, βέβαια, που είναι εντυπωσιακό στην έκδοση είναι το έξτρα υλικό που περιέχεται. Στην αρχή φιγουράρουν τα βιογραφικά των δύο δημιουργών της ιστορίας, για να ακολουθήσει το editorial, επιμελημένο από τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά και τον κ. Νίκο Νικολαΐδη. Στην συνέχεια ο αναγνώστης θα βρει μία δισέλιδη ιστορία, που αναφέρει την εκκίνηση και την πορεία των περιοδικών του Μπλεκ στην Ελλάδα. Το σχέδιο είναι του Γαβριήλ Τομπαλίδη, ενώ τον χρωματισμό τον έχει επιμεληθεί η Τίνα Χελιώτη. Αυτό που με εξέπληξε είναι ότι το σενάριο το έχει γράψει ο ίδιος ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, γεγονός που δηλώνει ότι δεν είναι μόνο ένας απλός επαγγελματίας εκδότης, αλλά κι ένας γνήσιος φίλος των κόμικς. Τα εξτραδάκια, όμως, δεν τελειώνουν εδώ. Μετά την ιστορία αυτή και πριν την κεντρική, υπάρχει ένα δισέλιδο αφιέρωμα του Γαβριήλ Τομπαλίδη, που αναφέρεται στις υπαρκτές ιστορικές προσωπικότητες που συμμετέχουν στην ιστορία. Δεν μένει, λοιπόν, να πούμε κάτι άλλο εκτός από το να ευχηθούμε στον αγαπημένο μας ήρωα να τα εκατοστίσει και στην εκδοτική “Μικρός Ήρως” να συνεχίσει για πολλά χρόνια να μας ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο του Μπλεκ.

Την έχουμε γνωρίσει μέσα από την ιστοσελίδα του Socomic, το Καρέ-Καρέ της Εφ.Συν. και το 2018 κυκλοφόρησε σε αυτόνομη έντυπη μορφή. Το 2019, λοιπόν, ήρθε η ώρα να πάρουμε στα χέρια μας, την δεύτερη έκδοση της σειράς “The working Dead”, η οποία έχει τον παραλλαγμένο τίτλο: “The working dead...and…”. Ο ταλαντούχος Πάνος Ζάχαρης συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς να σατιρίζει τις μεγάλες κοινωνικές αδικίες, που μάστιζαν τον κόσμο μας, μέσα στους αιώνες, και δυστυχώς δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμα και στις ημέρες που διανύουμε. Αυτό που είναι πρωτοπόρο στο στυλ του είναι ότι υπάρχει έντονα το κωμικό στοιχείο, αλλά πραγματεύεται ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Τα στριπάκια κι εδώ είναι πολύ εύστοχα κι αφήνουν περιθώριο για προβληματισμό και σκέψη. Στην πλειοψηφία τους κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα, τα οποία είναι υψηλά, ενώ ελάχιστα ήταν εκείνα που δεν μου έκαναν κλικ. Το σχέδιο είναι λεπτομερές και χαρακτηριστικό του δημιουργού (με τα μεγάλα μάτια και τις μύτες των πρωταγωνιστών). Τα καρέ, αν και είχαν μεγάλο μέγεθος, ήταν παραφορτωμένα και σε συνάρτηση με την πελώρια γραμματοσειρά, έκαναν την ανάγνωση (τουλάχιστον στην αρχή) κάπως δύσκολη. Αυτό, βέβαια, δεν πρέπει να σταθεί αφορμή να μην αγοράσετε αυτή την δουλειά. Η έκδοση βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με το άτυπο πρώτο μέρος του 2018. Έχει μεγάλο μέγεθος, γερή ράχη και το χαρτί είναι πολυτελές και γυαλιστερό. Την επιμέλεια την έχει κάνει η Όλγα Παπακώστα, ενώ το κόμικ είναι αφιερωμένο στον εκλιπόντα Γιάννη Ιωάννου, που έφυγε από κοντά μας τον Μάιο του 2019. Ιδρυτής της σειράς φέρεται να είναι ο Άρης Μαραγκόπουλος. Στα έξτρα υπάρχει ένα πολύ σύντομο βιογραφικό του δημιουργού, ενώ μετά το πέρας του κόμικ, θα βρούμε μερικές σελίδες (9 για την ακρίβεια) που περιέχουν σημειώσεις, οι οποίες περιγράφουν με λόγια και ιστορική ακρίβεια, μερικά στριπάκια που ο Πάνος περιγράφει με χιούμορ. Αυτές τις σκέψεις τις έχει επιμεληθεί η Στέλα Μπράτιμου. Πιο κάτω παρατίθενται μερικά στριπάκια που υπάρχουν στο βιβλίο, αλιευμένα από το Socomic.

ComicDom και AthensCon χωρίς νέο τεύχος Κουραφέλκυθρων γίνεται? Φυσικά και δεν γίνεται. Έτσι, λοιπόν, στο 5ο AthensCon, ο ταλαντούχος δημιουργός Αντώνης Βαβαγιάννης (που πρόσφατα έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης που τιμήθηκε από την ΛΕΦΙΚ, στα πλαίσια των μηνιαίων αφιερωμάτων της) παρουσίασε στο κοινό του (το οποίο φαίνεται ότι αυξάνεται εκθετικά ) την νέα έντυπη μορφή των Κουραφέλκυθρων, με τίτλο “Κουραφέλκυθρα - Καλή ιδέα αφεντικό!”. Όσοι έχουμε διαβάσει παλιότερα Κουραφέλκυθρα θα μπούμε αμέσως στο νόημα και την χιουμοριστική φιλοσοφία που επιχειρεί να περάσει ο καλλιτέχνης. Όσοι δεν τα έχετε ακόμα διαβάσει, ντροπή σας. Να πάτε αμέσως να το κάνετε!!! Τα ολοσέλιδα στριπάκια που υπάρχουν και στο παρόν τεύχος είναι παρμένα (εκτός από εκείνο της σελίδας 64) από την διαδικτυακή πλατφόρμα socomic.gr. Πολύ λίγα ήταν εκείνα που προσπέρασα. Τα περισσότερα ήταν άκρως κωμικά, ενώ υπήρχαν και μερικά με τα οποία δεν σταμάτησα να γελάω. Αυτό που με στενοχώρησε είναι ο παραγκωνισμός τους θείου Αιμίλιου, τον οποίο τον βλέπουμε μόνο σε ένα στριπάκι. Νομίζω ότι είναι πολύ νέος ακόμα για να βγει στην σύνταξη. Τι θα πει και το Μαριώ! Ο εικαστικός τομέας δεν έκρυβε εκπλήξεις. Ο αναγνώστης θα βρει ένα επιμελώς ατημέλητο σχέδιο, που παράγει μεν χιούμορ, αλλά σίγουρα όχι όσο το σενάριο. Γι’ακόμα μία φορά ο καλλιτέχνης θα δώσει περισσότερη βάση στα λόγια, παρά στις εικόνες. Ο χρωματισμός, όμως, σχεδόν σε όλα τα καρέ ήταν ταιριαστός κι ευχάριστος στο μάτι. Η έκδοση κυμαίνεται στα πλαίσια των επιπέδων της Jemma. Υπάρχει γερή κόλληση στην ράχη, γεγονός που, σε συνδυασμό με το παχύ ματ χαρτί του εσωτερικού, κάνει το κόμικ ανθεκτικό στις συχνές αναγνώσεις. Το έξτρα υλικό απουσιάζει. Το μόνο που υπάρχει είναι μία χιουμοριστική εισαγωγή στο οπισθόφυλλο. Ας παραθέσουμε και μερικές σελίδες από το εσωτερικό, αλιευμένες από το socomic.gr. Παρουσίαση Αντώνη Βαβαγιάννη στο GC Κατάλογος προηγούμενων Κουραφέλκυθρων ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ (2008) ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ OMNIBUS (2014) ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ LIGHT (2015) ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ ΔΙΠΛΗΣ ΟΨΗΣ (2016) ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ - ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΜΠΑΘΕΣΤΑΤΑ! (2017) ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ - ΠΑΙΧΤΕ ΠΑΝΚ (2018)

Αυτοέκδοση του Κωνσταντίνου Κάτσου με συμμετοχή με μονοσέλιδα των Νίκου Στεφαδούρου, Κλήμη Κεραμιτσόπουλου, Κωνσταντίνου Μοσχονά και fan art των Δημήτρη Πανταζή, Ειρήνης Σκούρα, Σάββα Αμπατζίδη, Theodore Duck και Zgur που έκανε την εμφάνισή του στο 18ο Comic 'N' Play. Κάποτε υπήρχε ένας Τάκης που δεν μίλαγε και όταν έθαβε ο Τάκης τη μάνα του, όταν την έβαζε στο χώμα ο Τάκης, του έδινε του Τάκη Τάκη αυτός ο άνθρωπος λεφτά. Αυτός ο άνθρωπος αυτός ήταν ο άλλος του εαυτός. Ε, καμία σχέση. Αυτός εδώ δεν είναι αυτός ο Τάκης. Εδώ έχουμε έναν άλλον Τάκη. Δεν ξέρω ποιος Τάκης είναι, δεν ξέρω αν συσχετίζεται με τον Τάκη Τάκη που ψάχνανε να βρούνε στο ανωτέρω κλιπ με τι παπάκια διαιωνίζει ο Τάκης το είδος. Εδώ είναι ένας Τάκης κερατάς που αρνείται να είναι δαρμένος. και κάπως έτσι, επεισόδιο με επεισόδιο, βγάζει ο Τάκης τον Τάκη που είχε μέσα του μέχρι την τελική κάθαρση, εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα αλάτι, πιπέρι και λαδορίγανη. Ιδιαίτερο φανζινάκι

Μετάφραση από την Αιολος του πρώτου τόμου της Γαλλοβελγικής σειράς Elric που διασκευάζει σε κόμικ τις περιπέτειες του ομώνυμου ήρωα του Michael Moorcock. Τελείως διαφορετικό κόμικ από τα αμερικάνικα Ελρικ Καταιγίδα που είχε μεταφράσει η Helm το 2008, Elric Η Δημιουργία ενός Μάγου της Anubis του 2009 και του Elric Χαμένη Ισορροπία της Propaganda του 2013 . Στη Γαλλία έχουν βγει 3 τόμοι και θεωρητικά θα βγει 4ος το 2020. Σύμφωνα με το site της εκδοτικής, "Θα ακολουθήσουν σύντομα ο δεύτερος και ο τρίτος τόμος." Την άνοιξη του 2013 κυκλοφόρησε από την Glenat το Le Trône de rubis που μεταφράστηκε καθ'ημάς ως Ο Ρουμπινένιος Θρόνος. Ακολούθησαν τα Stormbringer τον 9ο 2014, Le Loup blanc τον 9ο 2017 και θα ακολουθήσει το La cité qui rêve το 2020. Εάν καταλαβαίνω καλά, οι 2 πρώτοι τόμοι διασκευάζουν το Elric of Melniboné του 1972, o 3ος τόμος διασκευάζει (μάλλον με αρκετή απόκλιση) μέρος από το The Sailor on the Seas of Fate του 1976, ενώ ο 4ος τόμος, βάση τίτλου, θα είναι διασκευή της πρώτης ιστορίας του Έλρικ, το The Dreaming City του 1961, που είχε συμπεριληφθεί στο The Weird of the White Wolf. Στον πρώτο τόμο στο σενάριο έχουμε τον Julien Blondel (ο οποίος συνοδεύεται από τον Jean-Luc Cano στους επόμενους 2) και στο σχέδιο έχουμε τους Robin Recht και Didier Poli (στους επόμενους θα συμμετάσχει και ο Julien Telo. Τα κόμικ έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά από την Titan Books, ενώ έχουν υπάρξει στο παρελθόν scanlations των 2 πρώτων τόμων στα Ελληνικά, μάλλον από την Αγγλική έκδοση και όχι από την πρωτότυπη Γαλλική. Τα οποία scanlations πλέον δεν χρειάζονται αφού έχουμε επίσημη έκδοση Ο Ρουμπινένιος Θρόνος ξεκινάει με έναν πρόλογο του Michael Moorcock όπου διατείνεται πως αυτή εδώ είναι η καλύτερη μεταφορά του ήρωά του σε κόμικ. Ο δεύτερος τόμος, στην έκδοση της Titan Books ξεκινάει με ένα εισαγωγικό σημείωμα του Alan Moore ο οποίος γράφει "I'd like to join with Moorcock in declaring this to be the most succesful, true-in-spirit re-imagining of his fate-harrowed icon". Αυτή εδώ η παρουσίαση θα συνεχιστεί αργότερα με αντίστοιχα σχόλια από τον υποφαινόμενο. Τέλος, η ελληνική έκδοση του πρώτου τόμου, καταλήγει με εξτραδάκια. Προσχέδια των χαρακτήρων, σελίδα από την πρώτη διασκευή σε κόμικ που έγινε το 1971 από τον Druillet και αιτιολόγηση της χρήσης δεύτερου σχεδιαστή. Η έκδοση είναι υπερμεγεθής (δεν χώραγε στο scanner και σκαναρίστηκε τμηματικά), με σκληρό εξώφυλλο και ιλλουστρασιόν χαρτί. Τον Έλρικ τον πρωτογνώρισα έφηβος μέσα από την εξαιρετική ανθολογία επιστημονικής φαντασίας της Ωρόρα. Τον είχα βρει συμπαθητικό αλλά μέχρι εκεί. Διαβάζοντας συνέχεια εκθειαστικά σχόλια για τον Moorcock, τον Elric αλλά και γενικότερα το concept του Eternal Champion, έδωσα αρκετές ευκαιρίες στον συγγραφέα. Δεν εκστασιάστηκα ποτέ, δεν μπόρεσα να ασπαστώ τους διθυράμβους που έβλεπα. Τα ίδια συνέβαιναν και με τα κόμικ. Είχα τσεκάρει τις διάφορες διασκευές του P.Craig Russell, αλλά δεν ένοιωθα αυτό το connection με το υλικό. Περνώντας χτες από το Solaris, είδα ότι είχε βγει αυτός εδώ ο τόμος. Τον είχε προσφορά ειδικά για το ΣΚ στα 10 ευρώ (τιμή στο site του εκδότη 15,40). Ήμουν με μια χριστουγεννιάτικη διάθεση και με μια ανάγκη να κάνω shopping therapy, τσίμπησα και τον τσίμπησα. Ήρθα σπιτάκι μου, έβαλα τη στραβομάρα μου (καταραμένα 47) και....... και έπαθα την πλάκα της αρκούδας. Επιτέλους ένα swords and sorcery comic το οποίο με εκστασίασε όπως με είχαν εκστασιάσει, ως βιβλία, τα Fafhrd and the Grey Mouser του Fritz Leiber. Το κατασπάραξα και αυτομάτως ξεκίνησα να τσεκάρω τα αρχεία μου για να βρω οτιδήποτε άλλο έχω σε κόμικ του Μούρκοκ καθώς και τις μεταφράσεις των άλλων 2 τόμων στα Αγγλικά. Διάβασα και τους άλλους 2 τόμους (ο 3ος είναι σπασμένος στα 2) και παρέμεινα εκστασιασμένος. Ναι. Αυτό εδώ είναι πραγματικά special. Αυτό εδώ είναι ένα κόμικ ηρωικής φαντασίας που αξίζει τον κόπο να διαβάσει κανείς. Δεν είναι ένα Κονανικό παραμυθένιο νερόπλυμα για ηλίθιους. Δεν είναι damsel in distress. Δεν είναι γιο-χο-χο, σκοτώνουμε τον μάγο και τον δράκο του και πίνουμε από το κέρας μπύρες, με το ελαιόλαδο να γυαλίζει τους μύες. Είναι ένα σύμπαν με βάθος. Είναι ένας ήρωας από ένα έθνος τεράστιων καθικιών, τα ξωτικά του Μελνιμπονέ, όπου αυτός είναι απλά ένας καθίκης που θα γδάρει κόσμο για την απόλαυσή του και θα διαφοροποιηθεί από τον υπόλοιπο λαό του διότι θα του περάσει φευγαλέα η ιδέα ότι μπορεί και να μην είναι καλό πράγμα το να γδέρνεις ζωντανούς ανθρώπους για τον χαβαλέ σου. Θα εξελιχθεί σιγά-σιγά, αλλά στην τελική εκεί γεννήθηκε, με αυτές τις αξίες γαλουχήθηκε. Το σχέδιο και τα χρώματα είναι απόλαυση. Και σε αυτό τον τόμο και στους επόμενους. Η ύπαρξη δεύτερου σχεδιαστή δουλεύει. Είναι σαν τις διπλές κιθάρες των Iron Maiden. Περιμένω με ανυπομονησία να βγάλει η Αίολος και τους άλλους τόμους και ας τους έχω ήδη διαβάσει στα Αγγλικά. Εκπληκτική δουλειά. Από το πουθενά... Ούτε που είχα ξανακούσει τους δημιουργούς, ούτε που περίμενα τέτοιο ευχάριστο σοκ. Να σημειώσω επίσης ότι μου άρεσαν ορισμένες μεταφραστικές επιλογές. λχ δεν ξέρω τι λέει στο πρωτότυπο, στο αγγλικό λέει κάπου battle barges και στο ελληνικό μεταφράστηκε ως δρόμωνες που πολύ με γοήτευσε (edit. Fregates εντέλει στο πρωτότυπο. Πιο γοητευτικό το δρόμωνας από ένα φρεγάτα ) Παραθέτω μερικές σελίδες από τον πρώτο τόμο στα αγγλικά (είναι τέτοια η λεπτομέρεια και το μέγεθος της σελίδας, που στο γαλλικό preview της Glenat δεν ξεχωρίζεις τα γράμματα ) link στο goodreads για τη σειρά bedetheque

Τίτλος: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΥΛΙΚΗ ΜΑΣΚΑ Εκδοτική: DOCUMENTO MEDIA Hμερ. έκδοσης: 22/12/2019 Τεύχη: 1 Κατηγορία: Σειρά/Αυτοτελή Είδος εντύπου: Λαϊκό ανάγνωσμα Βιβλιοδεσία: Ράχη με μαλακό εξώφυλλο Περιεχόμενο: Αστυνομικό,Περιπέτεια Περιοδικότητα: Εβδομαδιαία Διαστάσεις: 14 x 20 Σελίδες: 108 Χρώμα: Έγχρωμο (ΕΓΧ) Προέλευση: Ελληνική ISBN: 978-618-545-703-7 Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2019, και συγκεκριμένα στις 22/12, η εφημερίδα Documento, κυκλοφόρησε στα περίπτερα με μία ειδική έκδοση - ανατύπωση του θρυλικού περιοδικού ΜΑΣΚΑ. Η ιστορία που φιλοξενείται έχει τίτλο: "Τα ίχνη οδηγούν προς Βορράν". Στην αρχή του τεύχους ο αναγνώστης θα βρει μία εισαγωγή με τίτλο ""Μάσκα", ένας μικρός φόρος τιμής", επιμελημένη από τον συλλέκτη-ερευνητή, Χρήστο Νάστο. Στην συνέχεια ακολουθεί η ανατύπωση του τεύχους της Μάσκας, με την ιστορία γραμμένη με πολυτονικό σύστημα, όπως τον παλιό καλό καιρό. Ο χρωματισμός έχει ψήγματα του έγχρωμου (ειδικά στις εικόνες και τα καρέ των γελοιογραφιών), οπότε δεν μπορούμε να θεωρήσουμε την έκδοση σαν ασπρόμαυρη . Η ποιότητα της έκδοσης είναι αρκετά προσεγμένη. Το τεύχος φέρει ανθεκτική ράχη, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό (αλλά και στα εξώφυλλα) είναι παχύ. Το μόνο περίεργο που εντόπισα είναι το χρώμα των σελίδων που φιλοξενούν την κεντρική ιστορία. Έχει μία απόχρωση του καφέ. Ας παραθέσουμε και μία σελίδα από το εσωτερικό (που περιέχει σχέδιο). Οι υπόλοιπες περίοδοι της Μάσκας: Α' Περίοδος, Β' Περίοδος, Γ' Περίοδος, Δ' Περίοδος, Ε' Περίοδος