Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ένα πολύ ωραίο Ελληνικό κόμικ το οποίο κυκλοφόρησε το 1985 και μας μιλάει για τον Μιχάλη Αμοιρά. Ποιός ήταν τελικά ο Μιχάλης Αμοιράς?? Το κόμικ ''φαντασίας'' του Θ. Υφαντίδη μας πηγαίνει στην Ελλάδα του 2040, όπου κυβερνούν οι Αναρχικοί. Τότε πεθαίνει και γεννιέται ο Αμοιράς όπου όλοι ψάχνουν να βρούν ποιός είναι και απο που έρχεται (?) Μετα το πρώτο σόκ που παθαίνει η Αναρχική κυβέρνηση απο την ανακάλυψη ότι τελικά πεθαίνοντας ξαναγεννήθηκε, έρχεται το δεύτερο σόκ.. Ο Αμοιράς ξαναμικραίνει!! Και όσο ξαναμικραίνει του έρχονται ανάποδα όλα αυτά που σε καθένα απο εμάς έρχονται φυσιολογικά.. Σας μπερδεψα?? Του έρχονται επιστροφές απο λογαριασμούς που πλήρωνε μεγαλώνοντας, του παίρνουν πίσω τα διπλώματα και όσο μικραίνει γίνονται περισότερα... πάει ξανα φαντάρος, σχολείο και άλλα... Όσπου, φτάνει στην βρεφική ηλικία και πλησιάζει την ώρα μηδέν, την ώρα και ημέρα δηλαδή που πέθανε και ξαναγεννήθηκε.. κάτι σαν τα ''δεύτερα γενέθλια'' και όλοι περιμένουν να δούν τί θα γίνει.. Αλλά με ένα τέτοιο σενάριο δεν γίνεται να είναι εύκολο και χωρίς εκπλήξεις το τέλος.. Έτσι έχουμε και άλλο μπάμ... και άλλο μπάμ.. Τελικά, ποιός ήταν αλήθεια ο Μιχάλης Αμοιράς?? Πολύ ωραίο και έξυπνο το σενάριο απο τον Υφαντίδη με όμορφο σχέδιο.

Απο τις εκδόσεις Καστανιώτη το 1985 κυκλοφορεί αυτό το βιβλίο του Πάνου Καραγιάννη με την ονομασία Ιστορίες απο τον πλανήτη Γάμα Ήτα (ΓΗ). Διαστάσεις 24χ22, 28 σελίδες έγχρωμες (μαζί με τα εξώφυλλα). Στο βιβλίο αυτό μας διηγείτε μύθους της Ελλάδος με έναν ιδιαίτερο τρόπο και με ένα ιδιόμορφο στύλ. Βασικά πρόσωπα είναι ο καθηγητής Ηρ Ό Δοτος ο οποίος με την βοήθεια 9 ρομπότ με τις ονομασίες των 9 μουσών μας εξιστορεί διάφορες ιστορίες-μύθους απο τον πλανήτη Γάμα Ήτα. Σε αυτό το πρώτο βιβλίο το ρομπότ-μούσα Κλειώ μας διηγείτε για την Ιώ και τον Δία (Ιώ ή La vache qui rit) και για μια δεύτερη ιστορία, για τον Βασιλιά των Λυδων τον Κανδαύλη τον πιστό υπηρέτη του Γύγη και την όμορφη Βασίλισσα.

Υπολογίζω γύρω στο 1985 ήταν που ο Μαστραντώνης με την εκδοτική του EDIMAS κυκλοφόρησε μια αισθηματική σειρά κόμικς ονόματι ΜΙΝΙ ΣΤΑΡ Δεκαπενθήμερο με 64 εσωτερικές ασπρόμαυρες σελίδες, μικρό μέγεθος (13,5Χ16), δεν πρέπει να έβγαλε πολλά τεύχη (διαπιστωμένα 6) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους comicsking & asmin.

Ο Θεοφάνης Πάγκαλος κυκλοφόρησε άλλη μια σειρά φουμέτι σε δεκαπενθήμερη βάση κυκλοφορίας, τον Στόχο.. Στις 100 σελίδες του (μαζί με τα εξώφυλλα), περιείχε βία, δράση και σέξ ... Το χαρτί και η εκτύπωση ήταν χάλια, αλλά και οι ιστορίες δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο... Δέν ξέρω πόσα τεύχη κυκλοφόρησε, αλλά κυκλοφόρησαν και σαν τόμος, με δύο ιστορίες ο καθένας του στην τιμή των 100δρχ.. Ο τόμος που έχω είναι ο νούμερο 3 και περιέχει δύο τεύχη (Μάιος και Ιούνιος του 1985)..

Τον Σεπτέμβριο του 1985 η Βαβέλ κυκλοφορεί ένα ακόμη άλμπουμ του (πρόωρα χαμένου) Ιταλού δημιουργού Andrea Pazienza με τίτλο "Κακές παρέες". Το βιβλίο συγκεντρώνει διάφορες ιστορίες της πολύ ιδιαίτερης τεχνικής (ή μάλλον των πολλών ταυτόχρονων τεχνικών του Pazienza), που είχαν τυπωθεί ήδη (όλες ή σχεδόν όλες) στο περιοδικό Βαβέλ. Η μετάφραση έγινε από τον Σ. Γεωργίου, το lettering από τον Ηλία Ταμπακέα και την Παυλίνα Καλλίδου, η σύνθεση εξωφύλλου από τον (επίσης πρόωρα χαμένο) Μιχάλη Μιχαήλ και η επιμέλεια από τον Βαγγέλη Περρή. Μέγεθος κλασσικό Α4, 84 σελίδες εκ των οποίων οι 11 έγχρωμες.

Το 1985 ο Πιτσιλός κυκλοφορεί ακόμα ένα μηνιαίο φουμέτι με την ονομασία Κόκκινα Φανάρια (Σέξυ Ιστορίες Γεμάτες Πάθος!) .. Η τιμή του ήταν 70 δρχ, είχε 100 σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα) και οι διαστάσεις του ήταν 17χ13,5 .. Φτηνό χαρτί και χάλια εκτύπωση .... Δεν ξέρω πόσα κυκλοφόρησε, το τεύχος που έχω στα χέρια μου είναι το Νούμερο 2.. Μέσα περιείχε όπως πάντα λίγο Sex, Δράση και λίγο βία (δοκιμασμένο τρίπτυχο)... Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον ramirez.

Δεν έχω ιδέα πότε κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο τευχάκι ούτε ποιου περιοδικού ήταν συμπλήρωμα. Ωστόσο έχοντας ιερή υποχρέωση να συμβάλλω στη δημιουργία πλήρους καταλόγου με ότι κομικσικό έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά, παραθέτω και αυτό το 16σέλιδο ένθετο με σκίτσα του Sempe.

Το 1985 (πιθανόν) ο Θ.ΠΑΓΚΑΛΟΣ δημιουργεί την σειρά ΣΕΞ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ που περιείχε παλαιότερα δημοσιευμένες ιστορίες του ΚΑΡΖΑΝ Σελίδες γύρω στις 200 (2 τεύχη Καρζάν), ασπρόμαυρο περιεχόμενο, πρέπει να ήταν καθαρά κίνηση να διώξει το στοκ από τις αποθήκες του.

Υπολογίζω μέσα δεκαετίας '80 ήταν όταν ο Φ.ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ και ΣΙΑ Ε.Ε. κυκλοφόρησε την σειρά Η ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟΣ Μικρό μέγεθος(12Χ17), 130 ασπρόμαυρες σελίδες (100 με κόμικς και οι υπόλοιπες ερωτικό διήγημα σε συνέχειες..), το περιεχόμενο μέτριο (ούτε χιούμορ, ούτε βία, απλώς γυμνό κατά περιόδους....), δρχ.60 Άλλο ένα φουμέτι στην χρυσή τους εποχή στην Ελλάδα που όμως δεν είχε την τύχη που ήθελε.... (διαπιστωμένα 7) Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Melandros, erma jaguar, crc & Dr. Paigiver.

Στις 12 Ιουνίου του 1985 (τρία χρόνια ακριβώς μετά την κυκλοφορία απο την εκδοτική ΣΤΡΑΤΙΚΗ), επανακυκλοφορεί από τον Παπαχρυσάνθου το ΤΣΙΚΟ.. Μικρές διαστάσεις (λίγο μεγαλύτερο από ένα Μίκυ Μάους..) 36 σελίδες μαζί με εξώφυλλα, ασπρόμαυρο-έγχρωμο ανά δισέλιδο, 30 δραχμές κόστος, κυκλοφορούσε σε μηνιαία εβδομαδιαία βάση και δεν ξέρω πόσα κυκλοφόρησαν (διαπιστωμένα 12) και πότε σταματάει η κυκλοφορία του. Οι ιστορίες που περιέχει μέσα στα δύο τευχάκια που έχω είναι του Τσίκο και των ανηψιών του, ο γάτος Μπλάκυ και ο ποντικός Πίκ, ο Φλόπ (που είναι ο σκύλος του Τσίκο ....) ο ποντικός Τσίκυ... Το 1986 κυκλοφόρησαν και τόμοι με 4 τεύχη ο καθένας. Ευχαριστούμε τον gkosk για τις επιπλέον πληροφορίες και σελίδες, καθώς και για τα εξώφυλλα τους Valtasar, sokratis & nquess.

Τύπος Άλμπουμ: Φλιπ Κόμικ Άλμπουμ Ιστορίες που περιέχονται στα Φαινόμενα Απατούν 1.Τόλος 2.John Lennon 3.Μπλε Περίοδος 4.Acherontia Atropos 5.Η τελευταία τραγική μέρα του Γκόρι Μπάου και της Καλλίγλουτης Σίστερ Παρουσίαση από Μανάρα Είναι αλήθεια ότι τα φαινόμενα απατούν; Ίσως είναι αλήθεια μόνο κατά το ήμισυ, μόνο φαινομενικά. Κατά τα φαινόμενα, τα φαινόμενα απατούν. Η απάτη των φαινομένων δεν είναι μια πραγματική απάτη. Είναι μια απάτη μόνο φαινομενική. Ή μήπως απατώμαι; Δεν μπορείς ποτέ να είσαι ήσυχος. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Τουλάχιστον φαινομενικά. Στην πραγματικότητα, ο Αϊνστάιν απέδειξε ότι η απάτη των φαινομένων είναι μια απάτη μόνο φαινομενική κι ότι, με βάση τις νέες γνώσεις μας, μπορούμε να φτάσουμε ακόμα και σ« βεβαιότητες. 0 δρόμος της γνώσης είναι, κατά τα φαινόμενα, μακρύς και δύσκολος, γιατί είναι φαινομενικά σπαρμένος με παγίδες: τις παγίδες της απάτης που είναι παγίδες μόνο φαινομενικές. Μόνο η αμφιβολία είναι καλός σύντροφος, γιατί η αμφιβολία δεν πέφτει εύκολα στη1 απάτη. Είναι αναγκαίο να συμφιλιωθούμε με την αμφιβολία, να ζήσουμε μαζί της καλά, χαρούμενα. Μόνο φαινομενικά, η αμφιβολία προκαλεί άγχος. Στην πραγματικότητα, η αμφιβολία είναι ήρεμη, διασκεδαστική, παιχνιδιάρα, χαρούμενη και γεμάτη αυτοπεποίθηση, φαινομενικά, τουλάχιστον. Όπως και να 'χει το πράγμα, εδώ υπάρχουν μερικές ιστορίες. Περιέχουν περισσότερες αμφιβολίες παρά βεβαιότητες, περισσότερα φαινόμενα παρά απάτες, περισσότερο έρωτα παρά άγχος. Τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα, αν δεν απατώμαι. Το Ημερολόγιο της Σάντρα Φ. υποτίθεται ότι είναι η εικονογράφηση σελίδων από το ημερολόγιο μιας αναγνώστριας του Μανάρα...

Ο Μάκης είπαμε ξέρει........ να σκιτσογραφεί... Έτος 1985 και ο Τριανταφυλλόπουλος συνεχίζει με την έκδοση ενός ακόμα βιβλίου του.. Κλασικά, πολιτικές γελοιογραφίες και το όνομα αυτού είναι ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ... Μέσα σαν πληροφορίες για τον καλλιτέχνη μας λέει πως είναι από Θεσσαλονίκη, έχει κάνει 2 γάμους μένει πλέον Αθήνα και ψηφίζει ΠΑΣΟΚ............... Προλογίζει ο Πέτρος Στάγκος.

Το άλμπουμ αυτό πρέπει να πρωτοεκδόθηκε μεταξύ 1985-1989 από την Ars Longa και έκτοτε, όπως όλα τα άλμπουμ του Reiser, έχει κάνει νι αριθμό επανεκδόσεων (ή ανατυπώσεων ; ). Περιλαμβάνει υλικό από τα άλμπουμ του Reiser: Phantasmes, Les Copines, Vive Les Vacances, On Vit Un epoque formidable, Il Sont Moches, Mon Papa (το τελευταίο είναι και το μοναδικό από τα ανωτέρω που έχει εκδοθεί αυτούσιο στα ελληνικά :Ο Μπαμπάς μου). Ο Reiser Στο GreekComics ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ ΖΑΝΙΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ Reiser: Αναρχικός, Βλάσφημος, Βίαιος και Ρομαντικός Reiser: Η τρυφερή χυδαιότητα της εξέγερσης Η βίαιη ομορφιά της πρόκλησης μέσα από τα κόμικς Όλοι οι τίτλοι της Ars Longa / Παρά Πέντε που έχουμε παρουσιάσει μέχρι τώρα, εδώ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους erma jaguar & tik. Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser

Μέρος μιας άτυπης τριλογίας [Le Ville qui n'existe pas (1977), Les Phalanges de l'ordre noir (1979), Partie de chasse (1983)],της κατ’εξοχήν πολιτικής τριλογίας του Enki BIlal (διότι και η τριλογία του Νικοπόλ μπορεί να θεωρηθεί πολιτικό έργο), οι Φάλαγγες είναι ένα πολύ ιδιαίτερο έργο. Εν περιλήψει, μια ομάδα δεξιών εξτρεμιστών, βετεράνων του ισπανικού εμφυλίου, 40 χρόνια μετά τη λήξη του ισπανικού εμφυλίου (άρα το 1979 μετά το θάνατο του Φράνκο) αποφασίζει να εκδικηθεί για τις απώλειες που είχαν υποστεί σ’ένα απομονωμένο χωριό της Αραγονίας. Εξοντώνουν τους 72 κατοίκους του, αριστερούς στην πλειοψηφία τους και καίνε το χωριό. Τα νέα φτάνουν στον Πρίτσαρντ, συντάκτη της Daily Telegraph, που αποφασίζει, σε πείσμα της αδιαφορίας όλων,να ανασυστήσει την ομάδα των συντρόφων του της 15ης Διεθνούς Ταξιαρχίας και να κλείσει τους λογαριασμούς του με τους παλιούς του εχθρούς, τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης. Προς μεγάλη του έκπληξη οι περισσότεροι σύντροφοί του δέχονται και τότε αρχίζει ένα αδυσώπητο κυνηγητό που διαδραματίζεται σε μεγάλο τμήμα της Ευρώπης (ακολουθούν τα βήματα των νεοφασιστικών οργανώσεων που συνδέονται με τις Φάλαγγες ) και που εξελίσσεται σε λουτρό αίματος με δεκάδες νεκρούς, εμπλεκόμενους και αθώους). Το τέλος δε μοιάζει για κάθαρση...αλλά ίσως και να είναι, ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς. Τόσο οι Φάλαγγες όσο και η Παρτίδα κυνηγιού έχουν ως βασικό τους θέμα τα γηρατειά και τη μνήμη. Τι γίνεται τελικά στα γηρατειά, οξύνονται τα πάθη ή αμβλύνονται; Είναι γελοίο να μιλά κανείς για πάθη στα γεράματα ή μήπως είναι θλιβερό; Εδώ έρχεται να μιλήσει η μνήμη, μια μνήμη που περνά μέσα από τη βία, άλλοτε τυφλή και ανεξέλεγκτη - Δυτικού τύπου -όπως στις Φάλαγγες, άλλοτε αργή και μεθοδική, μέσα από ένα δίχτυ με συνομωσίες και ίντριγκες δεκαετιών – Ανατολικού τύπου – όπως στη Παρτίδα. Η μνήμη πάλι μας διδάσκει ότι τίποτα δε γυρνά πίσω: απολιθώνεται, παγιώνει, δεν επανέρχεται. Για οποιοδήποτε λόγο και αν επιχειρήσει κανείς να την αναστήσει θα αποτύχει: στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μια καρικατούρα του παρελθόντος, στη χειρότερη μια τραγωδία, χωρίς να αποκλείεται και ο συνδυασμός τους. Μην περιμένετε απαντήσεις: είτε τις βρίσκει κανείς μόνος του είτε βολεύεται με την αρχή της σχετικότητας των πάντων. Βαθιά πολιτικό, βαθιά απαισιόδοξο το έργο των Christin/ Bilal κεντρίζει τα πλευρά της κοιμισμένης Ευρώπης που φροντίζει να κρύψει κάτω από το χαλί την ενοχλητική ιστορία της στο όνομα της ευημερίας και της προόδου. Στο όνοματων ίδιων δηλαδή αξιών για τις οποίες έκλεισαν τα μάτια τους στο Χίτλερ, τον Μουσολίνι και τον Φράνκο. Μα θα μου πείτε: υπάρχουν σήμερα τέτοιοι; Αν ψάχνουμε για τύπους με γελοίο μουστάκι που να ρίχνουν πιστολιές σε μπυραρίες, ίσως όχι. Μην ξεχνάμε όμως ότι αν οι λαοί χρειαστούν έναν Χίτλερ τότε αυτός θα βρεθεί, αργά η γρήγορα. Και αν φτάσουμε να δουλεύουμε ως τα 67, δεν θα αργήσει να εμφανιστεί ο πρώτος επίδοξος σωτήρας... Πρώτη κυκλοφορία στα ελληνικά: περ. Βαβέλ, τ.29 Σεπτ. 1983 – 36 (πιθανόν κατά Valt) Ευχαριστίες: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Γιώργο (Valt) για τις πληροφορίες που μου έδωσε σχετικά με την - εξαιρετικά δυσεύρετη πια έκδοση της Ars Longa (είπαν ότι θα το ανατυπώσουν αλλά...) καθώς και για το 29ο τεύχος της Βαβέλ που μου έχει στείλει. Από τη στιγμή που δεν έχω το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν για μένα δύσκολο να παραθέσω τα στοιχεία για την ελληνική έκδοση. Πληροφορίες: πρωτίστως η συνέντευξη του Bilal που πρωτοδημοσιεύτηκε στα ελληνικα στο ίδιο τεύχος της Βαβέλ που ξεκινούν και οι Φάλαγγες, το τεύχος 29 http://www.greekcomi...c=5661&hl=bilal Επιπλέον: http://en.wikipedia....k_Order_Brigade και αναλυτικότερα http://fr.wikipedia.org/wiki/Les_Phalanges_de_l'Ordre_noir και τέλος μία συνέντευξη του Bilal στο UNESCO Courier :http://www.unesco.or...k/dires.htm#top Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ

"Η Επόμενη Μέρα δεν είναι απλώς ένα περιοδικό κόμικς, αλλά μαζί κι ένα περιοδικό πληροφόρησης, έρευνας και κριτικής. Ένα περιοδικό που θέλει να απευθυνθεί σε ενηλίκους, με ενήλικο τρόπο. "Απροσχημάτιστο" και "ανεπιφύλακτο" επειδή δεν έχει σκοπιμότητες, "σκληρό" γιατί δεν έχει κανένα σοβαρό λόγο να εξωραΐζει μια βίαιη πραγματικότητα, "ερωτικό" γιατί το σεξ μας καθορίζει, "πολιτικό" γιατί έχει άποψη. Αλλά είναι ένα περιοδικό κόμικς κι έχει να σας παρουσιάσει μερικά από τα σημαντικότερα σύγχρονα κόμικς, μεγάλους δημιουργούς και "νέο αίμα", αναγνωρισμένα στυλ και πρωτοπορίες..." Αυτά αναφέρονταν μεταξύ άλλων στον πρόλογο του 1ου τεύχους (από τον Ηλία Μπαζίνα ; Δεν έχει υπογραφή). Μια σειρά που δυστυχώς διήρκεσε σκάρτα δύο χρόνια και κατάφερε να βγάλει 9 τεύχη. Πιο μπροστά από την εποχή του, ένα περιοδικό με όντως ενήλικο περιεχόμενο (με την έννοια του "ψαγμένου") και καλλιτέχνες με δύσκολο σκίτσο για τους "αμύητους" στην τέχνη των κόμικς - βλ. Druillet, Liberatore, Vuillemin κλπ. Ανάμεσα στις ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό ήταν το "ΟΜ" του Caza (που έχει δημοσιευθεί ξανά και στο 9), το 2ο μέρος της "Salammbo" του Druillet (το πρώτο μέρος έχει κυκλοφορήσει σε άλμπουμ) από τη Βαβέλ, το 1ο μέρος του "Ranxerox" των Liberatore/Taburini (αργότερα θα κυκλοφορήσει και ως αυτόνομο άλμπουμ από την Ars Longa), διάφορες μικρές ιστορίες του Bilal, όπως και η ιστορία του "Η πόλη που δεν υπήρξε ποτέ" (που η δημοσίευσή της δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αν και κάποια στιγμή εκδόθηκε ως αυτόνομο άλμπουμ), ο "Ψωριάρης Ραούλ εναντίον των Δρούζων" του Vuillemin και άλλες. Στο τελευταίο τεύχος αναφέρεται πως είτε θα έπρεπε να αυξηθεί κατά πολύ η τιμή του περιοδικού ώστε να μπορέσει να μείνει στα στάνταρ που είχε ορίσει (μεγάλο μέγεθος, πολλές ιλλουστρασιόν σελίδες, πολύ χρώμα κλπ.) είτε να κλείσει για να μην επιβαρύνει περαιτέρω τους αναγνώστες (τους λίγους αλλά φανατικούς που το αγόραζαν). Προφανώς επιλέχθηκε η 2η λύση. Μάλιστα προαναγγέλεται και ένα 10ο τεύχος εκτός σειράς σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να τυπωθεί και η τελευταία συνέχεια του "Η πόλη που δεν υπήρξε ποτέ" των Bilal/Christin μαζί με άλλο υλικό στο στυλ της Επόμενης Μέρας που υπήρχε διαθέσιμο. Κάτι τέτοιο όμως δεν πραγματοποιήθηκε τελικά. Ακολούθησε η έκδοση τόμων του περιοδικού.

Ογδόντα γελοιογραφίες από τον Γιώργο Ακοκαλίδη (γνωστό σε μας από τις Κωμωδίες του Αριστοφάνη σε Κόμικς...).

ΤΙΜΗ: 100 ΔΡΧ Η Μόνικα είναι δημιουργία του Βραζιλιάνου Mauricio De Sousa, και είναι μια πολύ δημοφιλής Βραζιλιάνικη σειρά. Αφορά τις περιπέτειες μιας παρέας αποτελούμενης από εξάχρονα πιτσιρίκια σε μια φανταστική γειτονιά του Σάο Πάολο. Η Μόνικα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη Βραζιλία το 1963. Πρωτότυπος αγγλικός τίτλος είναι "Μonica's Gang", ή "Turma da Monica" στα Πορτογαλικά. Στην Ελλάδα οι περιπέτειες της Μόνικας και της παρέας της κυκλοφόρησαν στις 15 Απριλίου 1985 σε μια έκδοση της Acro-Iris. Το Περιοδικό είχε όμορφα ζωντανά χρώματα, καθώς απευθυνόταν σε σχετικά μικρότερες ηλικίες. Η έκδοση δήλωνε Μηνιαία, αλλά τα 3 πρώτα τεύχη κυκλοφόρησαν σε διάστημα 15 ημερών μεταξύ τους, κάτι που ίσως δεν άντεξε η εκδοτική και αναγκάστηκε να κυκλοφορήσει το 4ο τεύχος 1 χρόνο μετά, και συγκεκριμένα την 1η Ιουλίου του 1986. Τα επόμενα που ακολούθησαν ήταν πράγματι σε μηνιαία βάση, ενώ η εκδοτική αναγραφόταν ως ΔΕΡΙΣ (δεν γνωρίζω αν είναι η ίδια με άλλο όνομα ή τελείως διαφορετική, πάντως η μορφή των τευχών παρέμεινε ολόιδια). Κάθε τεύχος είχε 52 σελίδες, αν και το 3ο τεύχος είχε μόνο 32. Δεν γνωρίζω αν κυκλοφόρησαν παραπάνω από 6 τεύχη, καθώς έχω στην κατοχή μου μόνο τα νούμερα 1, 3, 4 και 6. Η τιμή των 100 Δρχ ανά τεύχος μου ακούγεται αρκετά τσουχτερή για την εποχή. Στο πρώτο τεύχος υπάρχει και ένας χαιρετισμός του Mauricio De Sousa που απευθύνεται σε όλα τα ελληνόπουλα, και τα οποία καλωσορίζει στον κόσμο της Μόνικας (τον παραθέτω πιο κάτω). Στο ίδιο τεύχος υπάρχει και μήνυμα του Μορφωτικού Τμήματος της Πρεσβείας της Βραζιλίας, με το οποίο επίσης καλωσορίζουν στην Ελλάδα την Μόνικα. Ο Χαιρετισμός του Mauricio De Sousa Kαι μια σελίδα για να πάρετε μια ιδέα: Γνωρίστε τους χαρακτήρες εδώ! ΥΓ: Και για όποιον έχει τρομερή περιέργεια να μάθει ποιο ήταν το μυστικό της Μόνικας, η απάντηση είναι ότι Έβρεξε το Κρεβάτι της!!! Τα εξώφυλλα για τα τεύχη 2 & 5 είναι από τον Μelandros. Tα υπόλοιπα δικά μου

Ήρθε επιτέλους η ώρα να γνωρίσετε τον ΜΠΟΜΠΟ το καμάκι Τον Ιούλιο του 1984, ο εκδότης ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (Ταρατατά, Σωφεράκι, Πρωταθλητής του Σεξ κ.α.) κυκλοφορεί άλλο ένα χιουμοριστικό φουμέτι ονόματι ΜΠΟΜΠΟΣ ΤΟ ΚΑΜΑΚΙ Κλασικό μικρό μέγεθος(12Χ17), 96 ασπρόμαυρες σελίδες σε φτηνό χαρτί, περιείχε ιστορίες ενός μαθητή ονόματι ΜΠΟΜΠΟΣ ο οποίος ήταν μεγάλο καμάκι Η σειρά κυκλοφορούσε σε μηνιαία βάση και δεν πρέπει να έβγαλε πάρα πολλά τεύχη (27 διαπιστωμένα) Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα για να θαυμάσετε την απαράμιλλη ομορφιά του... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Melandros, ramirez & fakiris.

Εικάζω γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 80, ο εκδότης ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (έβγαλε και τον τίτλο ΚΑΜΙΚΑΖΙ) κυκλοφόρησε τον τίτλο ΠΡΑΚΤΩΡ 017. Μικρό μέγεθος(12Χ17), 84 ασπρόμαυρες σελίδες, περιείχε ιστορίες με έναν πράκτορα. Σχέδιο απλό με μεγάλα περιθώρια σε κάθε σελίδα, λογικά πρέπει να είχε σχεδιαστεί για μεγαλύτερο μέγεθος αλλά να χωρίστηκαν τα καρέ. Διαπιστωμένα τεύχη 2, δεν πρέπει να έβγαλε πολλά τεύχη. Παραθέτω οπισθόφυλλο και μια εσωτερική σελίδα για το σχέδιο.

Τιμή: ~ ISBN : Τιν'τούτο; 1985 έχουμε! Το πρώτο άλμπουμ της "εποποιίας" του Milo Manara κυκλοφόρησε από την Βαβέλ το 1985, πριν ο καλιτέχνης αποφασίσει να το ξεζουμήσει το θέμα δηλαδή με απανωτές συνέχειες. Οι ειδικοί Μαναρολόγοι του φόρουμ ( ) διατείνονται πως από αυτήν την έκδοση λείπουν και οι περισότερες σελίδες / καρέ, σε σχέση με τις μεταγενέστερες εκδόσεις από άλλους εκδότες, και δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω μαζί τους!

Με σενάριο επιστημονικής σεξουαλικής φαντασίας και με πάρα πολύ ωραίο σχέδιο, έχουμε αυτό το βιβλιαράκι που δεν λέει έτος έκδοσης.. Απο μερικά στοιχεία μέσα απο το βιβλιαράκι εκτιμώ πως η έκδοση του είναι γύρω στα τέλη του 90... Το αγόρασα απο έναν πάγκο που είχαν στήσει κατι παιδιά 2-3 χρόνια πρίν, ένα καλοκαίρι στην παραλία των Λουτρών του Καϊάφα στον Πύργο.... Στην τελευταία σελίδα αναφέρει και αλλα δύο τεύχη τα Χριστίνα 2 - Το καλεσμα Της Αγρας Φυσης και Χριστίνα 3 - Αγαπάτε Αλλήλους.. Τα εξώφυλλα.... Και ένα δισέλιδο, για να δούμε την δουλειά του Η. Πολίτη...

Αφού σας αρέσει το καρχαριάκι, ας συνεχίσω με άλλη μία "σπάνια" έκδοση (ναι καλά, σας πίστεψα, όλοι με το "Γκόλ" τσιμπήσατε) Γύρω στο 1985, ο γνωστός μας εκδότης ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ κυκλοφορεί άλλη μια μηνιαία σειρά "ενήλικων" φουμέτι κόμικς ονόματι ΓΚΟΛ & ΣΕΞ Πρωταγωνιστής ένας δημοσιογράφος ονόματι Γκάλο Πιέρο που ξεσκεπάζει διάφορα σκάνδαλα του ποδοσφαίρου. (για το σεξ θα μάθουν μόνο όσοι μου δείξουν ταυτότητα και δω ότι είναι ενήλικες ) Μικρού μεγέθους τομάκια (12Χ16,5), 96 ασπρόμαυρων σελίδων, σε χαμηλής ποιότητας χαρτί. Δεν κυκλοφόρησαν πολλά (5 διαπιστωμένα) Και μια εσωτερική σελίδα Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους erma jaguar & ramirez.

Μέσα δεκαετίας του '80 (πιθανολογώ) ο εκδότης ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΣ βγάζει άλλη μία σειρά φουμέτι κόμικς "για ενήλικους" ονόματι ΒΑΡΙΕΤΕ Μικρό μέγεθος (12x17), ασπρόμαυρο περιεχόμενο, 96 σελίδες στο πιό φτηνό χαρτί και με την πιό απλή εκτύπωση. Το σχέδιο απλό (έως ερασιτεχνικό) και φυσικά η έκδοση δεν πέτυχε (3 διαπιστωμένα).... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον Melandros.

Τον Μάιο του 1985, ο εκδότης Θεοφάνης Πάγκαλος κυκλοφορεί άλλη μια μηνιαία σειρά ερωτικού φουμέτι ονόματι ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ Μικρό μέγεθος(13Χ17,5 ή 12Χ17), 96 σελίδες με ασπρόμαυρο περιεχόμενο, ιταλικής καταγωγής, παρέπεμπε στην γνωστή τηλεοπτική σειρά ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ αλλά καμία σχέση δεν είχε με αυτή Ο τίτλος αποδείχτηκε άλλη μια αποτυχημένη εκδοτική προσπάθεια και διακόπηκε σύντομα (διαπιστωμένα 8 τεύχη) Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα για να δείτε το τελείως απλοϊκό σχέδιο. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ramirez.

Reiser (αφιέρωμα ΕΔΩ). Έκδοση της Ars Longa, λογικά τέλη δεκαετίας 80, σύγχρονη ή λίγο μετά από τα "Η ζωή στον καθαρό αέρα" και "Προσοχή στο κτήνος" του ιδίου που διαφημίζονται μέσα. 64 α/μ σελίδες, 21x27,5 εκ, μετάφραση Νίκη Τζούδα του "Mon Papa". Μέσα τιτλοφορείται ως "Ο μπαμπάς μου και οι άλλοι". Στο πρώτο μισό ιστοριούλες ενός μπέκρου πατέρα, στο δεύτερο μισό "οι άλλοι", στο όλο, τυπικός κυνικός δηκτικός ανόσιος Reiser (ή σου αρέσει, ή δεν σου αρέσει) Στην Πρωτοπορία λέει "υπό επανέκδοση", οπότε βάσει των πρόσφατων επανεκδόσεων Reiser από το Παρά Πέντε, μάλλον και αυτό θα είναι στα σκαριά. Bedetheque Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser